zin in zomer ISSN 2214-1650

Zomer 2016 9 772214 165004

ABONNEER

voor & door jou

win een boek de tijd daarna ISSN 2214-1650

02 ISSN 2214-1650

9 772214 165004

ISSN 2214-1650

ISSN 2214-1650 ISSN 2214-1650

ISSN 2214-1650

9 772214 165004

ISSN 2214-1650

9 772214 165004

ISSN 2214-1650

9 772214 165004

Hiv hoeft geen taboe te zijn

ISSN 2214-1650

Zomer 2016 9 772214 165004

9 772214 165004

Ga naar hellogorgeous.nl/ abonnement

REDACTIONEEL fotografie Henri Blommers

TOEN WE EEN OPROEP plaatsten voor mensen met hiv en chronische pijn, kregen we veel reacties binnen. Chronische pijn blijkt een dagelijkse realiteit voor menigeen. Ik leef al bijna twintig jaar met chronische zenuwpijn. Veroorzaakt door de schade die een toxoplasmosebacterie toebracht aan de thalamus in mijn hersenen. De thalamus is het doorvoerstation van signalen in de hersenen. Door de schade sturen mijn hersenen 24/7 pijnsignalen uit naar mijn linkerhelft. Toen de pijn eind 1997 opkwam, wist ik van gekkigheid niet wat te doen. Ik volgde verschillende therapieën en slikte allerlei soorten medicatie om ervan af te komen. Niets hielp afdoende en vanwege torenhoge verwachtingen viel ik – na weer een falende therapie – meer dan eens in een diep dal van teleurstellingen. De omslag kwam in 2008. Ik ging naar Californië voor een bezoek aan een wereldberoemde neurowetenschapper, die onderzoek deed naar thalamische pijn. Ik kon kiezen: of weer alle hoop op een nieuwe behandeling richten, of berusten in het feit dat ik zeer waarschijnlijk oud zal worden met deze pijn en er maar beter mee kan leren te leven. Ik koos voor het laatste. Inmiddels weet ik dat het wegdenken van de pijn voor mij de beste manier is om ermee om te gaan. Wegdenken houdt in dat ik me probeer te richten op andere zaken dan de pijn. Werk, ontspanning, dansen, seks…, het zijn allemaal goede ‘wegdenkers’. Soms lukt het niet. Dan zit ik weer in mijn pijn en duurt het een dag of twee voordat ik het weer min of meer onder controle heb. Iedereen vindt zo zijn eigen manier van omgaan met chronische pijn. In dit nummer lees je meer over de ervaringen van Joep, Lambert, Tom en Jutta. Verder gaan we in deze editie weer de wereld rond. Met verhalen uit onder meer Argentinië, Engeland en Ierland. Over wegdenken gesproken. Veel leesplezier! Leo Schenk hoofdredacteur leo@hellogorgeous.nl

hello gorgeous 1

ADVERTENTIE

Wĳ geloven in de kracht van diversiteit Het succes van PwC staat of valt met de kwaliteit én de diversiteit van onze medewerkers. Wij streven naar een inclusieve cultuur, die eerlijk, open en veilig is voor iedereen. Een cultuur waarin onze mensen zichzelf kunnen zijn. Dat is voor ons een Moment that Matters. Dit dragen wij met trots uit tijdens de EuroPride 2016 Amsterdam. JOIN our Moments that Matter

IT’S ALL ABOUT LOVE INITIATIEFNEMERS: ROyAL FLORAhOLLAND, LM FLOWER FAShION, MIRAKULEUS MERKBOUWERS IN VERS, SION

join us! @ canal parade

# sHare Your loVe WiTH FloWers CANAL PARADE AMSTERDAM 6Th AUGUST 2016

2 hello gorgeous

MEDEWERKERS

Joep Heldoorn

Patrick Faverus

Arjan the Dutch photographer

Bertus Tempert

Conor Horgan

Marleen Swenne

Corinne de Korver

Mirjam Schulpen

Lisan Jansen Lorkeers

Caroline Bijl

Jeannette Cornelisse

Marjolein Annegarn

“Ik hou ontzettend veel van de zomer. Ik leef dan het liefst op het strand. Het ultieme zomergevoel: met m’n blote voeten in het zand.” Natasja Bijl

Reina Foppen

Desiree Engelage

“Ik was bij mijn zus in Kenia, die daar toen woonde, in een bootje op een paradijselijk meer. Onze vader was net overleden en vlak daarvoor was ook hij hier nog geweest. Na een week geen bereik, ging mijn telefoon: mijn moeder. Magisch. Warm en koud tegelijk.” Linelle Deunk

Joke van Soest

Gerrit Jan Wielinga

“Een van de warmste zomers woonde ik op een flat met balkon, niemand thuis om mijn rug in te smeren, dus de zonnebrand maar op de deur gesmeerd en daarna met mijn rug er tegenaan.” Trenton Straube

Anouk Benden

Taco Smit

Karina Grens

Jan Hoogland

Caspar Pisters

Wim Don

Eelk Colmjon

DimitriosFos

hello gorgeous 3

COLOFON Coverfoto Juan door Henri Blommers

HOOFDREDACTIE

INHOUD

Leo Schenk VORMGEVING Stefan & Adrian Silvestri, www.gebr.silvestri.nl EINDREDACTIE Hannah Jansen, Durk Doornbos

REDACTIONEEL

MEDEWERKERS

HEBBEN

en Henk Hageman BEELDREDACTIE Henri Blommers REDACTIE Andrea Bandelli, Henri Blommers,

PEILING

Last van pillenstress?

TROUWE LEZER

Riet Hamwijk

Inês Brito, Durk Doornbos, Henk Hageman, Hannah Jansen, Leo Schenk, Adrian Silvestri, Stefan Silvestri ZAKELIJK MANAGER Karen Kraan, karen@hellogorgeous.nl ADVERTENTIEVERKOOP Robert Witteman, robert@hellogorgeous.nl OPLAGE 7.000 DRUK

BRIEF AAN MEZELF Dirk

Abonnementenland, Heemskerk bladenbox@aboland.nl WEBSITE

Campagnes

WERELD

World Aids Museum

INTERVIEW

Patrick Reyntiens

COLUMN

Mirjam Schulpen

VOORLICHTING

Hiv & Vooroordelen

INTERVIEW

Lambert Geurts

COLUMN

Bertus Tempert

PRIDE

Sipke Jan Bousema

Twelve Trains, www.twelvetrains.nl Dit is een uitgave van Stichting hello gorgeous www.hellogorgeous.nl info@hellogorgeous.nl PRIJSWIJZINGEN VOORBEHOUDEN Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Het is niet toegestaan hello gorgeous zonder schriftelijke toestemming op te nemen in een leesportefeuille. hello gorgeous is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. hello gorgeous is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. hello gorgeous behoudt zich het recht voor ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren. Uitspraken of meningen gedaan in interviews komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie of de mening van de redactie. Dit magazine verschijnt vier keer per jaar en wordt mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van het Aidsfonds en het Trutfonds

4 hello gorgeous

WERELD

PRinterface, Leiderdorp ABONNEMENTEN

van Eijk

HET VERHAAL ACHTER…

Beertje Edwin

COMFORT FOOD

Daan Diederiks

AGENDA

SITES & SERVICES

STRIPPEN MET JOKE

VERWACHT

INTERVIEW

Queen of Ireland Panti Bliss

ACTIVISME

Silvia Petretti

WERELD

Leven met hiv in ArgentiniÃ«

28 BEELDREPORTAGE

Hanne

GEZONDHEID

Omgaan met pijn

DOCUMENTAIRE

Strike a Pose

hello gorgeous 5

HEBBEN fotografie Arjan the Dutch photographer model Stan Leander

Ben je een reislustig type, of ben je van plan een wereldreiziger te worden? Met deze kraskaart van 81,9 cm x 58,2 cm kun je bijhouden welke landen je allemaal hebt bezocht. De wereldkaart is goudgekleurd, maar zodra je landen wegkrast komen allerlei vrolijke kleuren naar boven. Scratch Map Deluxe van Luckies â‚Ź 19,99 bol.com

6 hello gorgeous

Angst is een slechte raadgever en het verlamt je als niets anders. Om je daaraan te blijven herinneren, kun je deze lichtbak met stimulerende tekst ophangen aan de muur. Of voor wie bang is in het donker, naast je bed als nachtlamp. En als je je angst hebt overwonnen, kun je met de bijgeleverde letters en cijfers een andere inspirerende tekst maken. ALLC Lightbox van A Little Lovely Company â‚Ź 62,50 (ook in A4 en A5 formaat verkrijgbaar) klevering.nl

hello gorgeous 7

HEBBEN Dingen waar hello gorgeous gek op is

Een aapje dat nog net niet de was voor je doet, maar wel verzamelt. Erg handig als je deze zomer vaak van kleren moet wisselen vanwege het zweten bij tropische temperaturen. Een perfect cadeau voor rommelige kinderen ĂŠn volwassenen. Sock Monkey Laundry Bag â‚Ź 40 suck.uk.com

8 hello gorgeous

Libellen zijn vaak te zien in de zomer. Geliefd vanwege hun feeĂŤriek zweven boven wateren en hun appetijt voor stekende muggen. Met dit houten bouwpakket kun je je eigen libelle bouwen die, gevoed door zonnekracht, speciaal voor jou haar rondjes vliegt. Solar Libelle bouwpakket â‚Ź 14,99 conrad.nl hello gorgeous 9

PEILING analyse Andrea Bandelli

De zomer is voor velen een tijd om op vakantie te gaan. Soms kan dit stress met zich meebrengen, want hoe zit het met je hiv-pillen? Kun je genoeg meenemen? Brengt een andere tijdzone je in verwarring? Of is het moeilijk om dagelijks aan je medicatie te denken als je je lekker ontspant?

Heb jij last van

pillenstress op vakantie 10 hello gorgeous

140 35% 32% 25% 8% 42% 24%

respondenten met hiv

hiv-diagnose tussen 2010 -2015

hiv-diagnose tussen 2000 – 2009

hiv-diagnose tussen 1990 – 1999

hiv-diagnose voor 1990

slikt minder dan 6 jaar medicijnen

slikt langer dan 16 jaren medicijnen

Uitslag :

47%

heeft pillenstress op vakantie

Meest genoemde reden voor stress:

28%

is bang om medicijnen kwijt te raken

Opvallend :

pillenstress op vakantie komt iets vaker voor bij mensen die recent hun hiv-diagnose hebben gekregen en minder lang medicijnen slikken.

Wat wil je verder nog kwijt? “Heel veel stress gehad in Spanje. Ik had per ongeluk een van mijn pillen vergeten en probeer dan maar eens bij een Spaanse apotheek de ontbrekende medicatie te krijgen! Dat is niet mogelijk en de meeste apotheken helpen je niet verder. Het moet via het ziekenhuis, waar vaak geen Engels wordt gesproken en het kan uren duren voordat je met je pillen weer buiten staat.” “Ik ga meestal voor langere tijd op vakantie, minstens vier weken en vaak naar de westkust van de VS. Ik zorg van tevoren dat ik de adressen heb van hiv-klinieken, apotheken, specialisten en de hulptelefoon voor mensen met hiv. Bijna altijd neem ik de helft meer medicijnen mee dan nodig, voor het geval ik ziek mocht worden of niet op tijd kan terugkomen. Ook vraag ik aan mijn apotheker een recente lijst van mijn medicatie met de juiste doseringen in Engels. Ik ben altijd goed voorbereid maar het is wel een extra zorg.”

“Relax! De halve mensheid reist met pillen en in geen enkel land is de douane geïnteresseerd in je medicijnen!” “Gelukkig is het gedoe met medicijnen die in de koelkast bewaard moeten worden voor mij verleden tijd. Dat was pas echt stress!” “Ik wil graag een keer op vakantie naar Rusland en Iran, maar durf niet vanwege mijn medicijnen. Ben bang dat ik die landen niet in kom.” “Je bent zelf degene die de stress veroorzaakt. Had ik vroeger ook, maar ik ga nu ontspannen om met inneemtijden. Soms eerder en soms later, naar gelang de situatie. Ik woon acht maanden van het jaar in Hongarije en zorg voor voldoende medicijnen en overleg daarover met mijn apotheker.” “Mijn arts zegt dat ik me geen zorgen moet maken over de veranderende tijdzone. Belangrijker voor mijn type medicatie is om het met eten in te nemen. Ik blijf dus in mijn gewone ritme en neem de pillen met mijn avondeten.” hello gorgeous 11

ADVERTENTIE

Amsterdam. Home to EuroPride and Philips. A proud supporter

Proud partner EuroPride 2016

rabobank.com

philips.com

Het maakt niet uit hoe je geaard bent...

Energie voor iedereen!

12 hello gorgeous

Invested in each other

PEILING tekst Leo Schenk fotografie Marjolein Annegarn

Tjepko (47) werkt 23 jaar fulltime als steward bij een luchtvaartmaatschappij. Hij heeft negen jaar hiv en slikt vier jaar hiv-medicatie.

“Ik neem altijd voor tien dagen extra mee”

23 jaar is een lange tijd. Verveelt het nooit? “Die jaren zijn letterlijk voorbij gevlogen. Ik doe mijn werk nog steeds met heel veel plezier. Het is de mooiste baan die er bestaat.” Heb je favoriete routes? “Ik vlieg alles buiten Europa en vind het leuk om naar Zuid-Amerika, Azië en Zuid-Afrika te gaan. India sla ik liever over, dat is gewoon mijn land niet. Ik vind het er smerig, hou niet van het eten en kan niet goed opschieten met de mensen daar.” Wat slik je? “Kivexa en Viramune. Ik heb geen last van bijverschijnselen en hoef er niet bij te eten.”

Heb je last van pillenstress op reis? “Nee. Ik heb een goede manier gevonden om het tijdsverschil te ondervangen. Ik neem ze thuis altijd ’s middags rond 15.00 uur in. Ga ik naar het oosten dan verplaatst het slikmoment naar de avond, richting het westen is het in de ochtend.” Gaat dat nooit mis? “Heel soms. Zeker als ik naar het oosten ga, naar de pluskant, ben ik vaak moe ’s avonds en dan vergeet ik het weleens.” Ben je ooit vergeten om je pillen mee te nemen? “Nee, want ik heb ze altijd in mijn tas zitten. In mijn handbagage, omdat een koffer kwijt kan raken.”

Heb je weleens meegemaakt dat je langer op een bestemming moest blijven en dan niet genoeg pillen had? “Ik neem altijd voor tien dagen extra pillen mee voor het geval ik vast kom te zitten.” Heb je nog een tip voor mensen die wel last hebben van pillenstress op vakantie? “Veel mensen nemen hun pillen in voor het slapen gaan. Als je dan met tijdsverschillen zit, wordt het heel lastig. Tegen hen zou ik zeggen: hou gewoon dezelfde tijd aan als thuis. Het maakt voor één dag niet uit als je de pillen wat later of eerder neemt. Je bent misschien twee, drie weken weg en als je thuiskomt zit je meteen weer in hetzelfde ritme.”

hello gorgeous 13

TROUWE LEZER tekst Wim Don fotografie Desiree Engelage

Daarbij is mijn jongste zoon Eric in 1992 overleden aan aids. Mijn betrokkenheid bij mensen met hiv is dus groot.” Wat vind je ervan?

hello gorgeous bestaat mede dankzij onze trouwe abonnees. Een van hen is Riet Hamwijk (77) uit Amsterdam. Wij zochten haar op en vroegen waarom ze abonnee is en wat ze van het blad vindt.

“Ik vind het hartstikke goed. Het blad schrijft over mannen en gelukkig ook over vrouwen. Je leest hun verhalen over hiv en hoe ze ermee leven. Dat vind ik interessant. Maar ook de columns lees ik graag. Ik vind het belangrijk dat er een blad is waar mensen met hiv hun verhaal in kwijt kunnen.” Lees je het in één keer uit? “Meestal blader ik ‘m eerst even door en ga ik pas later echt lezen, met een kopje koffie erbij. Ik begin altijd met het voorwoord van Leo, daarna de columns en dan kijk ik verder. Ik lees eigenlijk altijd alles wel, maar niet in één keer. Er staan

een heel andere tijd. Godzijdank gaat het met de meeste mensen nu goed. Ik herken de verhalen wel, en ben echt heel blij dat ze voor een deel anders zijn dan dat van Eric. Het is fijn dat dankzij de medicijnen iedereen met hiv nu nog een leven heeft.” Mis je iets? “Voor mijn gevoel is het redelijk compleet. In ieder geval staat alles waar mijn interesse naar uitgaat er wel in. Ik ben vooral blij dat het een positief blad is – het gaat niet alleen maar over drama’s. Het zijn verhalen over wat mensen doen met hun leven met hiv. Natuurlijk brengt dat af en toe nare dingen met zich mee, maar jullie laten vooral ook de positieve kant van het leven met hiv zien. Dat vind ik fijn.”

“Ik herken de verhalen” Heb je nog een tip voor ons?

“Ik vind de stank van de drukinkt vreselijk. Ik ken mensen die dat lekker vinden ruiken, maar ik vind het niks. Dus als dat anders kan, graag!”

Hoe lang lees je ons blad al en waarom? “Ik denk vanaf het begin. Ik zal niet de eerste abonnee zijn geweest, maar wel een van de eersten. Leo had me verteld dat hij hiermee begon en ik wilde hem graag steunen. 14 hello gorgeous

soms verhalen in die ik eerst even wil laten bezinken voordat ik verder lees.” Doet hello gorgeous je terugdenken aan je zoon Eric? “Op sommige momenten wel. Maar het was toen

Ook al lang lezer en/of abonnee van hello gorgeous en wil je ons vertellen waarom? Stuur de redactie dan een mailtje: info@hellogorgeous.nl en we nemen contact met je op.

hello gorgeous 15

INTERVIEW tekst Gerrit Jan Wielinga fotografie Conor Horgan

hello gorgeous sprak met Rory O’Neill (47), beroemd in Ierland en ver daarbuiten als drag queen Panti Bliss. “Veel mensen hier durven helaas niet open te zijn over hun hiv.”

De toevallige

“SINDS PANTI mainstream is geworden, moet ik goed opletten wat ik allemaal zeg: ze wordt soms zo ontzettend serieus genomen tegenwoordig.” Internationale faam kwam na een akkefietje in 2014 bij de nationale tv, waarbij Panti een aantal mediapersoonlijkheden betichtte van homofobie. Later legde Panti in een eloquente speech uit wat ze precies bedoelde. Die speech werd overal ter wereld opgepikt en miljoenen keren bekeken op YouTube. 2015 werd het jaar van het Ierse referendum over de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor personen van hetzelfde geslacht.

activist

“Het was raar en best vernederend. Samen met vele vrijwilligers uit de LHBTcommunity ben ik van huis naar huis gegaan, heb op deuren geklopt om te bedelen voor dezelfde rechten als ieder ander mens. Ik weet niet hoe ik me had gevoeld als de uitkomst van het referendum ‘nee’ was geweest.”

16 hello gorgeous

hello gorgeous 17

INTERVIEW

Leigh Bowery Rory is begonnen met drag nadat hij een zomer lang bij zijn broer in Londen op bezoek was en in het kielzog van Leigh Bowery terecht kwam. “Leigh was die grote, bizarre underground entertainer, die iedereen verbaasde met zijn kostuums en optredens. Ik was gefascineerd door deze man die zijn leven helemaal naar zijn eigen hand had gezet: groots en meeslepend. Als een gewone jongen uit een afgelegen Iers dorp had ik er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat zo’n leven ook voor mij een mogelijkheid zou kunnen zijn.

“Panti praat heel graag en heel veel”

Natuurlijk, soms is het ook gewoon gedoe. Dan zit ik weer ergens in een kleedkamer met mijn spullen om me heen en weet ik dat ik het twee uur durende ritueel dat ik al duizenden keren heb herhaald, moet trotseren. Maar ik moet zeggen dat als de make-up er eenmaal weer opzit, en als die overdreven vrouw die ik speel weer mensen om zich heen heeft, het dan ook heel erg dankbaar werk is. Afhankelijk van mijn agenda kan het zo voorkomen dat ik avond aan avond Panti ben. Ik probeer in ieder geval elke zondag een paar uur in mijn eigen café te zijn 18 hello gorgeous

als mijn alter ego. Om plaatjes te draaien en om met toeristen op de foto te gaan. Maar Panti geeft ook spreekbeurten, doet mediaoptredens en wordt verwacht bij bepaalde evenementen. Daarnaast treedt ze natuurlijk ook op in haar eigen theatershows. Die shows zijn altijd een mix van stand-up comedy en cabaret in monoloogvorm. Panti praat heel graag en heel veel.”

Flapuit “Het komt regelmatig voor dat ik als Panti wordt aangeschoten door mannen die me vertellen over hun hiv. Dat ze net de diagnose hebben gehad, of dat ze al jarenlang hiv als geheim met zich meedragen. Zelf ben ik altijd open over mijn hiv geweest. Omdat ik een flapuit ben. Maar misschien was het voor mij ook wel eenvoudiger omdat ik in de homo-uitgaanscultuur zat en rondrende op hakken.

“Als morgen alle mensen met hiv in Ierland hun coming out zouden beleven, dan zou het stigma overmorgen verdwenen zijn”

Tegenwoordig betekent het in ieder geval dat ik de enige bekende Ier ben die openlijk hiv heeft. En dat

daarom mannen die rondlopen met vragen over hun hiv, of het gewoon eens tegen iemand willen vertellen, bij mij terechtkomen. Ik luister altijd en probeer mensen gerust te stellen. Want kijk: ik slik elke ochtend mijn pillen op de automatische piloot en denk er de rest van de dag eigenlijk niet over na. Toen ik de diagnose kreeg in 1995 zag de wereld er nog heel anders uit.”

Kritiek “Soms krijg ik kritiek van mensen uit het veld dat ik er te gemakkelijk over doe. Maar goed, ik kan alleen voor mezelf spreken. Ik heb geen klachten en vrijwel geen moeilijkheden door mijn hiv. Wat ik wel als een probleem zie, is het allesoverheersende stigma, het taboe om het over hiv te hebben. Want het betekent dat mensen zich niet durven te laten testen, of als ze een positieve diagnose hebben, dit verborgen houden. Met alle mentale en in het geval van mensen die hun pillen niet nemen, fysieke gevolgen van dien. Als morgen alle mensen met hiv in Ierland hun coming out zouden beleven, dan denk ik dat het stigma overmorgen verdwenen zou zijn. Dat zagen we de afgelopen jaren in Ierland ook met homoseksualiteit. Homo’s, lesbiennes en bi’s zijn massaal uit de kast gekomen waardoor eigenlijk iedereen wel iemand kent die zo is. Dan wordt het voor de samenleving een stuk makkelijker om deze mensen dezelfde rechten als iedereen te geven.”

Panti Bar “Mijn hiv-zorg is erg goed geregeld. Elke zes maanden ga ik voor mijn viral loaden CD4-metingen naar de GUIDE Clinic en krijg ik mijn medicijnen mee. De kliniek is er speciaal voor hiv en doet veel onderzoek, waardoor artsen sneller doorstromen dan normaal. Dan moet de dienstdoende arts eerst door twintig jaar medische geschiedenis scannen om mij goed te woord te kunnen staan. Dat is misschien niet altijd even handig, maar een kniesoor die daarop let, want ze doen fantastisch werk. Behalve voor hiv kan je er ook terecht voor soaonderzoek, met als voordeel dat je onmiddellijk behandeld kunt worden.

“Ik zou willen dat ik vanuit mijn bar PrEP zou mogen uitdelen”

Tegenwoordig kun je je soms in het weekend ook in de kelder van de Panti Bar laten testen. Dan hoef je niet naar een kliniek. Het is heel belangrijk dat mensen zich regelmatig op hiv laten testen, want hoe sneller je erbij bent hoe beter het is voor jouw gezondheid en die van anderen. Ik zou willen dat ik vanuit mijn bar PrEP zou mogen uitdelen. Die ontwikkelingen kunnen me niet snel genoeg gaan! Nogmaals: zelf ervaar ik mijn hiv helemaal niet als

last, maar ik erken wel dat het een last kan zijn. En hoe sneller we hiv kunnen stoppen hoe beter. Daarom zeg ik ook nooit ‘nee’ als ik word gevraagd voor een interview over dit onderwerp.”

Uitspreken “Als je me vraagt hoe ik het activisme ben ingerold, dan kan ik daar moeilijk een antwoord op geven. Mensen noemen Panti ‘de LHBT-strijder’, maar ik zie mezelf niet als activist. In mijn hoofd zijn activisten in rokerige ruimtes boos op het systeem of een situatie en erg druk in de weer met het maken en verspreiden van pamfletten en posters. Als ik al een activist ben, dan ben ik een heel egoïstische activist. Het moet een probleem zijn waar ikzelf tegenaan loop en waarvan ik merk dat anderen het ook op die manier ervaren. Dan wil ik me wel uitspreken. Terwijl al die andere, échte activisten het zware werk doen.”

Meer Panti! Huur of download de documentaire Queen of Ireland. De film gaat onder andere over de rol die Panti speelde ten tijde van het Ierse referendum rond de openstelling van het huwelijk. Zoek op YouTube naar ‘Panti’s Noble Call’ voor de inmiddels wereldberoemde speech over homofobie en op welke manier dit mensen onderdrukt.

PASPOORT NAAM Rory O’Neill BEROEP Panti Bliss LEEFTIJD 47 RELATIESTATUS scharrelt met een Braziliaan INSPIRATIE “Dolly Parton! En mijn ouders die me altijd alle ruimte hebben gegeven om mezelf te kunnen zijn” LEVENSMOTTO “ja!”

Ga naar pantibar.com om deze bar online te bezoeken (en als je in Dublin bent: haal er een drankje!)

hello gorgeous 19

OPROEP Wil je ook vooruitblikken op je leven in 2026? Stuur een mail naar info@hellogorgeous.nl en we nemen contact met je op.

20 hello gorgeous

BRIEF AAN MEZELF tekst Leo Schenk illustratie Henk Hageman fotografie Corinne de Korver

Hoe zie jij je leven over tien jaar? Wat zijn je wensen en verwachtingen? Welke raad geef jij je toekomstige zelf mee? DIT KEER:

Dirk

Het is n ut Ik ben e wee ja a r geled r a lt ijd en dat ik do o a fschuw mijn hiv elijk om dsba ng voor g -diagno eweest s zelf te m en vond e te horen k re oeten le eg het in h Ik bela n v e n me et begin . t hiv. dde in e e n z wa mijn bu re depr u r t du r ess fd infor m at iebije e te komen. Da ie en dacht da t niem a en kom t ver a n Da a r z a s t vo n d me e de r d g ik een r in diversit or mensen me e toen ik de la die er a eit a a n t hiv in n l ja ren mee lee hiv-pos Ca r ré m delijke it ieven fden. eem a a , w a a ro Eerst h n de r s o k t e . (51): ield ik h mmige et a w a k ke r n werd en ngst va llig ge heim, t Iederee besloot ot ik op n reage mijn hiv een e rd -st at us spijt va te delen zondag in ok t n gehad e ha r t ver wa r ober me n d e . Intege op Face wa nt d n posit nd b o ok . aarna b ief. Ik h loeide ik eel: ik had dit e b ve e l e e weer op rder mo hier nooit . I k ben e e t e n do en gebo en , ren pie Na mijn kera a r, diagno die niet se k a n Het k lin mocht ik beter k t miss geniete relat ive ch v e e l me nv re n e n er va n w ien gek, m a a r leef ik b a n zich zelf. hiv hee at het le auto ge ew u f t kocht o mdat ie ven me brengt me r ust gebra ster. cht . Ik g . Zo heb mooi is eniet , niet om ik voor In 2026 ‘t eerst pra k t is – dan b e c e h n e e n v a n ver r e de ne re reize ik 61 – geniet n. ik nog m n me t m en dier ijn eer v a n ba r het leve in a lle r en, va n schild lieve Leo, wa a n. Ik dr rdevoll e re n e n ust . A ls oom e v r ijwil fo t ijd me die net t o g ra feren liger bie t fa milie te hore . D d in n ik h g er va r in ebben g e da n on g weet de r s t e u n c r e ë r e n ik hoe b ek regen dat z e hiv he ning a a n men ela ngr ij bb e n . U s k het is Ik hoop it eigen en om een minste lu is n s k a n ik z t e r e nd oor te h eggen d t acht ig te wor ebben. de n , m a at ik ee n fa nt a a r a ls ik st isch le n D e r a ad u z ou over ven heb die ik m lijden, gehad. ijn toek gezond heid en om st ig e d z e de m o o elf relat ies ie ding met v r ie geef, is: blijf w en v a n do e he t er n de n e n h e t nu. leven e fa milie ken a a n je n s te l n . Wa a rde iet s uit e r vo na a r la ter m a a ora l r

“Blijf werken aan je gezondheid”

hello gorgeous 21

ACTIVISME tekst Marleen Swenne fotografie Michael Segalov

Silvia Petretti (50) leeft al twintig jaar met hiv. Vroeger was ze verlegen, nu is ze een uitgesproken en eigenzinnige activiste. Ze werkt voor Positively UK in Engeland en heeft een eigen blog genaamd Speaking Up!

“Openheid is essentieel” “IN DE JAREN tachtig ging ik naar Londen, omdat ik weg wilde uit Italië. Ik was 28, mijn moeder was net overleden. Ik werd verliefd op de stad en het werd mijn thuis. Ik studeerde Afrikaanse kunst en talen en ging naar Nigeria om een film

22 hello gorgeous

hello gorgeous 23

ACTIVISME te maken over Fela Kuti (muzikant en politiek activist, in 1997 overleden aan de gevolgen van aids, red.). Toen ik een paar jaar later mijn hiv-diagnose kreeg, dacht ik nog maar kort te zullen leven en wilde ik iets gaan doen dat meer impact had. Eerst overwoog ik terug te gaan naar Afrika, maar al snel realiseerde ik

Ze stuurde me naar verschillende conferenties met de boodschap: ‘Ga nu maar gewoon en luister goed’. Mijn god, dacht ik, die vrouwen spreken hier gewoon over hun hiv! Langzaam maar zeker ben ik ook naar dat punt toegegroeid. Dat was me nooit gelukt zonder steun van mijn vrienden en collega’s.

“In Engeland zijn vrouwen met hiv de meest kwetsbare groep”

mij dat ik ook hier genoeg kon betekenen.”

LEERZAAM “Ik werk sinds 2001 bij Positively UK, vroeger Positively Women. We ondersteunen mensen met hiv, maar leiden ook vrijwilligers op tot vertegenwoordiger van onze organisatie. Ik coördineer een project voor vrouwen met hiv, die zelf ook trainer willen worden en andere vrouwen willen steunen. Daarnaast begeleid ik ook mensen persoonlijk, vooral vrouwen. Ik houd van mijn werk, ik stop er veel energie in en krijg er veel voor terug. In 2011 heb ik een toespraak gehouden voor de Verenigde Naties. Ongelooflijk, want ik was ooit heel verlegen. Mijn coördinator zag destijds iets in me. 24 hello gorgeous

Tegenwoordig ben ik open over mijn status. Altijd, zonder aarzelen. Ik begrijp mensen die dat nog niet durven wel. Het maakt me altijd gelukkig als ik iemand kan helpen in haar ontwikkeling naar meer openheid, want als je hiv hebt, is het belangrijk om dat met anderen te delen. Het is de enige manier om stigmatisering te bestrijden. Daarom vind ik openheid zo essentieel.”

EXCUUS “In Engeland zijn vrouwen met hiv de meest kwetsbare groep. De meesten komen uit Afrika, uit het gebied ten zuiden van de Sahara. Veel van hen zijn moeder en zoals iedere moeder willen zij hun kinderen beschermen. Dat is een belangrijke reden om hun status geheim te houden. Ik begrijp dat, maar bij grotere kinderen vraag ik me weleens af of de moeders hen niet als excuus gebruiken, want kinderen zijn vaak heel wijs en dapper.

“Ik begrijp wel dat je niet aan je medicatie denkt als je niet weet hoe je aan eten moet komen” De migrantenvrouwen hebben te maken met een complexe problematiek: armoede, oorlogsleed en tevens kleur spelen een

rol, want helaas wordt ook hier nog gediscrimineerd op grond van huidskleur. Ik ben niet zwart, maar ik kan wel meepraten over het opbouwen van een nieuw leven in een ander land. Al was er toen ik hier kwam wonen meer begrip voor nieuwkomers dan tegenwoordig. Een groot deel van deze vrouwen hebben of hadden relatief veel te maken met geweld in hun relatie: verbaal, lichamelijk, financieel, seksueel. Het komt regelmatig voor dat mannen zeggen: ‘Niemand wil jou nog, hiv is een schande’. Ik ken het uit ervaring. Je wordt gechanteerd en moet dankbaar zijn dat hij nog bij je wil blijven. Zo kan hiv zelfs een middel zijn om je partner onder de duim te houden.”

MORELE STEUN “Het Engelse zorgsysteem is voor de meeste vrouwen niet voldoende. De gedachte is: we hebben een goede medische behandeling, dat is toch genoeg? Zij hebben echter meer zorg en ondersteuning nodig, want velen zitten in het web van migratie, armoede, geweld en misbruik en vergeleken

hiermee speelt hiv slechts een beperkte rol. Ik begrijp wel dat je niet aan je medicatie denkt als je niet weet hoe je aan eten moet komen. Ik dank zelf mijn leven aan die pillen, maar ik zou het echt niet hebben gered zonder morele steun. Hoe moeten zij het dan redden? Zij verdienen een betere zorg, dat is niet meer dan menselijk. Een tijdje geleden heeft een vrouw met hiv uit wanhoop zelfmoord gepleegd, ze wist zich geen raad meer, had geen papieren. Ze kon er niet meer tegen. Zoiets maakt me razend. Veel politici zijn genderblind. Ook daar maak ik me heel kwaad over. Het enige dat ze erkennen is het moederschap en dan draait alles om de baby, niet om de moeder. Er is

nu een discussie gaande over het feit dat er te weinig financiering is voor flessenmelk voor moeders met hiv. Ook belangrijk, maar aan het feit dat deze vrouwen misschien ondervoed zijn, in armoede of in een gewelddadige relatie leven, wordt voorbijgegaan. Dat vind ik vreselijk kortzichtig. Ze vragen zich niet af wat de werkelijke problemen zijn.”

KATHOLIEKE ERFENIS “Ik ken in Italië veel mensen met hiv die zich vrijwillig inzetten voor andere mensen met hiv. Je hebt daar geen betaalde hulpverleners zoals hier. Dat maakt het ook moeilijker om mensen te trainen

en goede hulpverlening op te zetten. Ook de samenleving is anders: veel conventioneler en meer patriarchaal dan in Engeland. Je voelt er nog echt de schaduw van de katholieke kerk. In Italië ben je als vrouw al snel een hoer of een madonna. Ook merk ik vaak dat mensen vooroordelen hebben over homoseksualiteit. Dit kleurt hun denken over hiv. Vorig jaar was ik in mijn geboorteland op een conferentie en ik vond het schokkend hoe er gesproken werd over PrEP, PEP en medicatie tegen hepatitis C. Veel mensen vinden dat deze behandelingen alleen moeten worden verstrekt aan iemand die zich ‘goed gedraagt’. Dat is de katholieke erfenis, met dat impliciete oordeel over goed of slecht. Helemaal erg vond ik het, dat er ook mensen met hello gorgeous 25

ADVERTENTIE

”De behulpzaamheid van de Jan van Goyen apotheek geeft mij het gevoel van een warme deken. De apotheek is gespecialiseerd in het virus dat ik draag. Mijn medicatie is steevast voorradig en krijg ik voor een langere periode mee. Daarnaast kan ik voor vragen altijd terecht bij een internist via hun hotline. Het klinkt gek, maar ik kom er gewoon graag!” Elke bezoeker aan de Jan van Goyen apotheek krijgt dit mooie waterdichte pillendoosje cadeau. Openingstijden: maandag t/m vrijdag 08.00-17.00 uur Jan van Goyenkade 1, 1075 HN Amsterdam | apotheek@jvg.nl | tel: 020 891 27 28 | fax: 020 891 27 29

Laat je testen! Elk jaar worden gemiddeld 1.100 nieuwe hiv-diagnoses gesteld. Toch zijn er in Nederland nog veel mensen die hiv hebben en dit niet weten. Laat je daarom voor je eigen gezondheid regelmatig testen want hiv is goed te behandelen. Bij DC Klinieken Oud Zuid kan dit geheel anoniem. Naast de hivsneltest kun je bij ons terecht voor hiv- en hepatitiszorg en een hoge resolutie anoscopie. WAAROM DC KLINIEKEN OUD ZUID? • Team van betrokken medewerkers • Veel ruimte voor persoonlijke aandacht en begeleiding • Kleinschalig, geen lange wachttijden

DC Klinieken Oud Zuid De Lairessestraat 99 1071 NX Amsterdam t 0800 231 35 57 www.dcklinieken.nl

Oud Zuid

26 hello gorgeous 2161101-ADV HIV-laat je testen 175x120mm Hello Gorgeous.indd 1

13-01-16 13:10

ACTIVISME

“Hiv is belangrijk, maar je kunt het niet los zien van sociale onderwerpen en politiek”

Mijn droom was schrijver worden. In 2009 startte ik mijn blog en daarmee werd ik pas echt activist. Ik wilde verhalen van mensen met hiv vertellen en laten zien dat iedereen actie kan ondernemen. We hebben nog veel te bevechten. Het is belangrijk de stilte opnieuw te doorbreken en zichtbaar te worden, alleen

sociale onderwerpen en politiek. Ik hoop dat er een dag zal aanbreken dat alle stigmatisering verdwenen is, dat hiv gezien wordt als een gewone aandoening. Daar moeten wij zélf voor vechten, dat heeft de geschiedenis wel bewezen. Sinds het einde van het koloniale tijdperk zijn het altijd de mensen zelf ge-

“Mij boeit het niet of iemand een riskante keuze maakt of niet. Daar kunnen redenen voor zijn” hiv waren die zich hierin konden vinden. Mij boeit het niet of iemand een riskante keuze maakt of niet. Daar kunnen redenen voor zijn. Iedereen heeft recht op behandeling, wie zijn wij om daarover te oordelen?”

SPIRITUELE DOOD “De meeste dingen waarover ik spreek, heb ik zelf ook meegemaakt. Ik had partners die me slecht behandelden, ik weet hoe het voelt als je nog niet zover bent om open over je hiv te spreken. Het was een moeilijk proces, maar zodra ik er open over was, was ik het ook helemaal. Tegenover mijn vriend heb ik er nooit een geheim van gemaakt. Hij sprak erover met zijn vrienden en bijna iedereen kende wel iemand met hiv.

dan kun je het stigma te lijf gaan. Want de slogan van ACT UP, silence=death!, geldt nog steeds, al zou het dan nu een spirituele dood zijn.”

PIONIEREN “Ik zou willen dat de hivgemeenschap in het Verenigd Koninkrijk meer divers was. Die wordt nu gedomineerd door witte homo’s, maar we kunnen een nieuwe community vormen met vrouwen, vooral meer Afrikaanse vrouwen. Uiteindelijk worden we allemaal ouder met hiv en dat geeft dus ook nieuwe inzichten. Wie weet wat er gebeurt met ons lijf door de medicatie. Wij, de eerste generatie mensen die oud worden met hiv, moeten opnieuw pionieren. Hiv is belangrijk, maar je kunt het niet los zien van

weest die opstonden tegen hun onderdrukkers. Het is de enige manier. Anderen zullen het niet voor je doen, want het is niet in hun belang. Achteroverleunen? Vergeet het maar!”

PASPOORT NAAM Silvia Petretti LEEFTIJD 50 jaar RELATIESTATUS heeft een vriend met een zoontje van vijf INSPIRATIE “de vrouwen die ik hier ontmoet; hun levenskracht geeft me moed en inspiratie” MISSIE stigmatisering van hiv eindigt wanneer ook vrouwen met hiv gehoord en geaccepteerd worden FILMTIPS United in Anger, Fire in the Blood en How to Survive a Plague BLOG hivpolicyspeakup. wordpress.com

hello gorgeous 27

WERELD tekst en fotografie Henri Blommers

Begin dit jaar was fotograaf en beeldredacteur voor hello gorgeous Henri Blommers in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Nieuwsgierig naar hoe het is om te leven met hiv in dit deel van Zuid-Amerika sprak hij twee hiv-positieve mannen: Juan en Jorge. “Medicijnen slik ik nog niet, maar dat zal niet zo lang meer het geval zijn.”

Leven met hiv in Argentinië ONDERWEG VAN DE luchthaven van Buenos Aires rijd je door tientallen kilometers armoede. Scheuren in de weg, planten die ondersteboven uit viaducten groeien, huisjes bedekt met golfplaten. Alles lijkt aan elkaar geplakt, opgelapt, het net te houden of 28 hello gorgeous

zo te gaan begeven. En dan opeens ben je in het centrum van een prachtige stad met haar grootse architectuur. Het staat in schril contrast met de buitenwijken en ook met de vaak arme bevolking. Papierrapers zijn er sinds de crisis van 2001

JUAN: “Het

was alsof ik aan het daten was met hiv”

hello gorgeous 29

WERELD

JORGE: “Hiv

gaf mijn leven een tweede kans”

30 hello gorgeous

nog steeds en het maakt me alleen maar nieuwsgieriger naar de omstandigheden van mensen die hier leven met hiv. Via een vriend kom ik aanraking met JUAN (39). Voor een Argentijn is hij ontzettend stipt. Een slimme, charmante vent die in perfect Engels zijn verhaal vertelt. “Mijn ex-vriend en ik waren vier jaar samen toen hij last kreeg van zijn maag en darmen. Zoals de meeste Argentijnen was hij een zorgmijder. Ik bracht hem naar het ziekenhuis. Het bleek syfilis te zijn. We hadden wilde plannen om samen een pizzatentje te beginnen en om de papieren hiervoor te bemachtigen, hadden we een gezondheidsverklaring nodig. Aangezien hij een soa had, werd zijn bloed nader onderzocht en bleek hij ook hiv te hebben. Ik wist meteen hoe het bij mij zat. Na een sneltest ging ik naar het ziekenhuis voor een tweede test. Op 25 juni 2015 kreeg ik de uitslag. Ik heb gelijk mijn broer gebeld.”

DATEN “Ik heb een neef en een goede vriend aan aids verloren en omdat mijn beide ouders en broer als verpleegkundige werken, was het thuis vaak onderwerp van gesprek. Maar toen ik zelf hiv bleek te hebben, werd ik toch ineens bang. Ik raakte al overstuur als mijn broertje mijn tandenborstel gebruikte. Ook daten vond ik nu lastiger omdat veel mannen problemen bleken te hebben met mijn status, terwijl ik dat zelf voorheen nooit had met iemand die positief was.

“Eigenlijk lacht de toekomst mij alleen maar toe!” Zo had ik niet lang geleden een date met een hivnegatieve jongen. Hij deed onderzoek aan de universiteit van Buenos Aires naar stigma en mythes rond hiv. Je zou beter van hem verwachten, maar zijn kussen werden steeds zuiniger, tongen gebeurde nauwelijks meer. Op een dag trok ik het niet meer. Hij werd de spiegel van mijn aandoening. Het was alsof ik aan het daten was met hiv.”

WENS “Tegenwoordig date ik voornamelijk mannen met hiv en gaat het steeds beter met me. Mijn seksleven is er trouwens nooit minder op geworden, integendeel. Mijn enige wens op dit moment is een partner waarmee ik een ontspannen relatie kan hebben. En verder wil ik goed voor mijn lijf zorgen. Medicijnen slik ik nog niet, maar dat zal niet zo lang meer het geval zijn. De overheid wil sinds vorig jaar iedereen met hiv aan de medicatie krijgen. Alleen zegt mijn ene dokter dat het nog niet nodig is en de andere van wel. Die conflicterende meningen zijn soms lastig, maar ik vertrouw erop dat het goed komt. Eigenlijk lacht de toekomst mij alleen maar toe!” JORGE (43) ontmoette ik voor het eerst in de jaren negentig tijdens een expositie in Rotterdam. Tijdens

een etentje in Buenos Aires waar hij samen met zijn serodiscordante partner aanwezig is, vraag ik Jorge of ik hem kan interviewen en stop hem de laatste editie van hello gorgeous in zijn hand. Twee dagen later vertelt hij in zijn tuin bij een glas witte wijn zijn verhaal. “Vanaf mijn tienerjaren leefde ik erop los. Niks was mij te veel. Veel uitgaan, seks in wc’s, orgies…, bedenk het maar. Ik had verschillende vriendjes, waarvan twee voor langere tijd. De relatie met Rodolfo duurde vijf jaar. Een maand voor het einde van de relatie werd Rodolfo positief getest. Bang voor mijn eigen uitslag was ik niet. Ik was er meteen open over. ‘Ik heb hiv en als jullie vragen hebben, stel ze vooral!’, zei ik tegen mijn moeder, mijn zus en iedereen die het maar wilde horen. Door mijn diagnose realiseerde ik me dat ik mijn leven moest veranderen. Ik wilde voortaan een partner die wel geld had, ik wilde harder werken aan mijn carrière als fotograaf en een huis kopen. Hiv gaf mijn leven een tweede kans en alles loopt sindsdien beter dan ik ooit had kunnen hopen.”

PASPOORT NAAM Juan Gali LEEFTIJD 39 jaar WERKT ALS webdesigner/ grafisch vormgever LEVENSMOTTO “sometimes it lasts in love, sometimes it hurts instead”

DUBBELE MORAAL Op de vraag hoe de situatie in het algemeen in Argentinië is, antwoordt Jorge: “Veel nieuwe infecties vallen onder de gebruikers van pasta vase (een afvalproduct van cocaïne), maar daarnaast is de dubbele seksuele moraal in Argentinië een groot probleem. Zo vallen de meeste nieuwe hiv-infecties in de groep hello gorgeous 31

WERELD vrouwen tussen de 40 en 55 jaar die recentelijk zijn gescheiden. Niemand heeft het erover, maar sommige vrouwen gaan helemaal los na hun scheiding.”

SUPERVEILIG

PASPOORT NAAM Jorge Miño LEEFTIJD 43 jaar WERKT ALS fotograaf/kunstenaar LEVENSMOTTO “wees elke dag dankbaar voor het leven”

32 hello gorgeous

“Een ander voorbeeld van die dubbele moraal gaat over een vriend van mij. Hij werd uit zijn ouderlijk huis gezet toen hij uit de kast kwam met zijn homoseksualiteit. Een paar jaar later werd hij gebeld of hij naar het ziekenhuis wilde komen. Zijn vader ging op vrijdag altijd wat drinken met collega’s en blijkbaar eindigde hij vaak op zijn knieën, passief genietend van een transgender prostituée. In het ziekenhuis hoorde hij van zijn vaders’ hiv-diagnose. De schok was enorm. Zijn moeder, die ondertussen allerlei testen had ondergaan om achter de reden van haar kwalen te komen, wist nu wat de oorzaak was. Zij bleek ook hiv-positief. De relatie tussen vader en zoon is sindsdien geweldig en z’n ouders zijn nog steeds bij elkaar. Een andere vriend, Auguste, is zoon van een politicus. Hij spreekt vier talen vloeiend en is afgestudeerd op de pianola. In het verleden vond hij het opwindend om betaald te worden voor vaak onbeschermde seks, met alle gevolgen van dien. Hij werd plots ziek en twee weken lang hing zijn leven aan een zijden draadje. Nu is hij weer gezond, maar seks moet voor hem superveilig. Orale seks bijvoorbeeld heeft hij alleen met condoom. Hij is bang voor een herinfectie (opnieuw

geïnfecteerd worden met een andere hiv-variant, red.), terwijl dat nooit bewezen is. Belangrijke informatie voor mensen met hiv is hier moeilijk te vinden. Er zijn veel verschillende bronnen die niet altijd betrouwbaar zijn. Ze spreken elkaar tegen bijvoorbeeld over wanneer je het beste kan beginnen met medicatie en vaak ontbreekt belangrijke informatie, zoals over PrEP.”

RUN OP MEDICIJNEN “Hoewel aan de informatievoorziening zeker nog veel verbeterd kan worden, is de zorg zelf goed geregeld. De overheid wil iedereen met hiv aan de medicatie hebben, omdat men weet dat dit het aantal infecties vermindert. Dit wordt echter mondjesmaat gedeeld. Men is namelijk bang dat er een run op medicijnen ontstaat en dat dit zoveel geld gaat kosten dat de nieuwe president de stekker uit het huidige systeem trekt. Laten we hopen van niet, want het systeem werkt nu eindelijk juist goed. Het zou rampzalige gevolgen kunnen hebben als de centrumrechtse president Makri de geldkraan dicht draait.”

OVER ARGENTINIË • In Argentinië wonen zo’n 42 miljoen mensen, er leven naar schatting 130.000 mensen met hiv. (bron: UNAIDS) • Bronnen voor informatie over hiv zijn tegenstrijdig, soms foutief, niet compleet en slecht verspreid. • Doktoren hanteren verschillend beleid bijvoorbeeld m.b.t. meteen beginnen of uitstellen van starten met medicatie. • Er is geen PrEP en PEP. • Er is geen samen werking tussen publieke en private zorg en informatie wordt niet gedeeld. • Hiv komt veel voor onder verslaafden aan pasta vase (afvalproduct van cocaïne aangelengd met andere chemicaliën).

CAMPAGNES tekst Inês Brito

Twee Argentijnse hiv-campagnes belicht

Mythes weerlegen Beter weten “IK KIES OM HET te weten: de test is de enige manier om erachter te komen of je hiv-positief bent of niet.” Het is altijd beter om te weten wat je hivstatus is, ongeacht het resultaat. De Argentijnse overheidscampagne gebruikt deze boodschap opdat meer

mensen zich op hiv laten testen. Naar schatting zijn 30% van de mensen met hiv in Argentinië zich niet bewust van hun status. De campagne maakt gebruik van assertieve jonge (rol)modellen.

MATE IS DE nationale drank in Argentinië. Deze thee wordt meestal in gezelschap van familie of vrienden gedronken uit een kalebas. Bij het samen drinken van mate heb je 0% kans om hiv te krijgen. Het Argentijnse Rode Kruis gebruikt deze nationale traditie en de mythe dat je via drank met hiv geïnfecteerd kunt raken om hun hivinformatielijn onder de aandacht te brengen.

Bron: Argentijnse ministerie van Volksgezondheid.

Bron: Argentijnse Rode Kruis.

hello gorgeous 33

WERELD tekst en fotografie Henk Hageman

museum gewijd is aan een ziekte die meer dan 25 miljoen doden op zijn geweten heeft.

Hoe is het museum ontstaan? In 2007 stelde Steve Stagon, voorman van de in Fort Lauderdale gevestigde Pozitive Attitudes, een expositie samen over hiv met als doel discussie uit te lokken. Na tentoonstellingen in het Pride Center Florida en op scholen resulteerde dit uiteindelijk in 2014 in de opening van het World Aids Museum.

Waarom in Florida? De Sunshine State en dan met name het zuiden heeft het hoogste percentage hiv-infecties in de USA (1: Miami, 2: Jacksonville, 8: Orlando)

Wat valt er te zien? Hiv en aids worden voornamelijk chronologisch gevolgd. Kunst, gemaakt door mensen met en zonder hiv en persoonlijke video’s zorgen voor de nodige afwisseling.

Wist je dat... In Kameroen rond 1908 naar alle waarschijnlijkheid een aan hiv-gerelateerd virus van een chimpansee oversprong naar een mens?

Wat was goed? De hiv-chronologie wordt afgewisseld met belangrijke mondiale gebeurtenissen. De LHBT-community

Meest opmerkelijk? In zijn boek And the Band Played On (1987) schrijft journalist Randy Shilts in detail over patient zero (de Canadese steward Gaëtan Dugas). De duiding achter patiënt was echter de letter ‘O’ van ‘outside California’ en geen nul als zijnde ‘index patiënt’. Dugas werd door deze fout jarenlang onterecht gezien als de man die hiv naar Amerika bracht.

De enige in zijn soort? Nog wel, maar er is een reizende expositie over hiv en aids in Thailand. Er zijn plannen voor een museum in Zuid-Afrika en in Newark (VS) worden sinds 2006 kunsttentoonstellingen georganiseerd rondom hiv zonder een vaste locatie.

hello gorgeous bezocht het enige museum over aids ter wereld in Fort Lauderdale, Florida (VS).

World Aids Museum Waarom een museum? Het museum heeft tot doel de geschiedenis van de hiv-epidemie te tonen zodat deze niet vergeten wordt. Maar ook voorlichting en workshops geven. Toch vreemd dat er wereldwijd maar één klein 34 hello gorgeous

komt ruimschoots aan bod door persoonlijke kunstwerken.

Wat kan beter? De vormgeving had spannender gekund. En sommige belangrijke feiten zoals het Zwitsers standpunt hadden meer uitgelicht kunnen worden.

Het leukst? Een verzameling van plaatjes die in de supermarkt gekocht konden worden bij een pakje kauwgom om later in een album te plakken. Zoals honkbalplaatjes maar dan met voorlichting over hiv.

hello gorgeous 35

INTERVIEW Tekst Natasja Bijl Fotografie Taco Smit

Patrick Reytiens (51) deelde zijn levensverhaal de afgelopen jaren met duizenden studenten en mensen met hiv. Zijn missie om hiv uit het verdomhoekje te halen, bleef niet onopgemerkt. In 2014 ontving hij de Lifetime Achievement Award van de Belgische LHBT-organisatie Çavaria. In het boek Dansen in het Luchtledige neemt Patrick de lezer mee naar begin jaren tachtig waarin de diagnose aids hem volledig in zijn greep hield.

“HET VERHAAL BEGINT in de discotijd van begin jaren tachtig. De muziek, de uitbundige kleding, de oplichtende dansvloeren en het dansen, ik kreeg er nooit genoeg van. Dat was ook het moment waarop ik ontdekte dat ik op 36 hello gorgeous

mannen val. Mijn moeder moest even aan dat idee wennen, maar heeft mijn geaardheid meteen geaccepteerd. ‘Ge zijt wie ge zijt’, zei ze altijd. Ik voelde me bevrijd na mijn coming out. Nu iedereen wist dat ik homo ben,

hello gorgeous 37

INTERVIEW kon ik openlijk over mijn gevoelens praten. Het echte leven kon beginnen! Ik zag alles door een roze bril. Dansend en flirtend ging ik door de nacht, het bruisende nachtleven van Antwerpen lag aan mijn voeten.”

Stomp in de maag “Maar op een dag werd ik wakker met koorts, mijn slokdarm brandde en ik voelde me belabberd. Mijn huisarts raadde me aan zo snel mogelijk röntgenfoto’s te laten maken. Ook werd ik door een specialist van top tot teen onderzocht. Uiteindelijk kwamen ze erachter dat alle symptomen op een sterk verminderd afweersysteem wezen, wat gezien mijn leeftijd heel opmerkelijk was.

“Mijn moeder moest even aan dat idee wennen, maar heeft mijn geaardheid meteen geaccepteerd” Mijn huisarts keek bezorgd toen hij de resultaten van alle onderzoeken in handen had. Het woord ‘aids’ heeft hij toen niet in de mond genomen, wel had hij vermoedens en verwees me door naar het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen. Elke dag onderging ik een reeks testen, maar op de definitieve diag38 hello gorgeous

nose moest ik wachten. Ik mocht naar huis en begon me weer wat beter te voelen. Totdat ik me op een dag weer moest melden bij het Instituut. De boodschap was kort, maar krachtig: ‘Je hebt aids’, zeiden ze. Die woorden kwamen aan als een stomp in mijn maag. Ik zag mijn leven als een kaartenhuis in elkaar vallen. En ik moest nog 21 worden!”

Familie “Wachten op de dood, dat is de beste omschrijving van hetgeen me toen bezighield. Het kon een paar maanden duren, of hooguit een jaar als ik geluk had. En er stond me een verschrikkelijke doodstrijd te wachten, dat had ik ondertussen wel gelezen en gezien op tv. Ik vond het vreselijk om het mijn ouders en broers en zussen te vertellen. ‘Ge moogt zo ziek zijn als ge wilt, wij zullen voor u zorgen’, sprak mijn moeder en zo is het ook gegaan. Ze hebben me nooit in de steek gelaten. Ik vond het fijn dat ik mijn ziekte met mijn familie kon delen, maar om de rest van mijn omgeving op de hoogte te brengen, daar was ik nog niet aan toe. Seropositiviteit was in die tijd nog te veel taboe. Er was geen hoop op genezing en de onwetendheid over hiv en angst voor infectie waren erg groot. In de beginperiode lag ik dagen in bed. Mijn uren waren zwarter dan zwart. Voor de artsen van het Instituut voor Tropische Geneeskunde was hiv op dat moment ook nieuw en onbekend, ze hadden maar weinig informatie. Ik sprak

met niemand over mijn ziekte, bang voor onbegrip. Het masker dat ik droeg, was loodzwaar.

“Het masker dat ik droeg, was loodzwaar” Als ik nu terugdenk aan die periode, vind ik het nog steeds moeilijk. Een deel van mijn jonge jaren is compleet weggevaagd. Ik was verlamd door angst. Angst om mensen om me heen te verliezen, angst om opnieuw verliefd te worden, maar vooral angst voor de man met de zeis.”

Kleur “In 1987 kreeg mijn leven weer wat kleur. Ik kwam in contact met Het Aidsteam. Het team stond paraat tijdens festivals en manifestaties, deelde condooms en flyers uit en er was ruimte voor persoonlijke vragen. De emancipatie van de homo’s en het bespreekbaar maken van hiv en aids, daar ging het allemaal om. De organisatie vroeg of ik geïnteresseerd was om op scholen te spreken. ‘Je bent er geknipt voor’, zeiden ze. Het voelde als een bevrijding om eindelijk mijn verhaal te kunnen delen en ik kreeg er veel warme reacties voor terug. In 1990 kon ik aan de slag bij De Witte Raven, een organisatie die zich bezighield met hiv-preventie en de opvang van mensen met hiv. Hiv-positieve mensen klopten bij ons aan om

raad en bijstand, maar ook hun ouders en partners vonden de weg naar ons kantoor. Om me heen zag ik veel mensen wegvallen. De overdosis aan begrafenissen heeft me voor het leven getekend, steeds dacht ik: ik ben vast de volgende.

“Het voelde als een bevrijding om eindelijk mijn verhaal te kunnen delen” Met regelmaat lag ik in het ziekenhuis voor een longontsteking of een andere infectie, maar bijzonder genoeg werd het me niet fataal. Uiteindelijk heb ik denk ik gewoon ontzettend veel geluk gehad. Voor mij kwamen de hiv-remmers op tijd, voor veel anderen spijtig genoeg te laat.”

Meer genieten “Toen hiv nog een dodelijke aandoening was, was er bij de homobeweging onderling onnoemelijk veel solidariteit. Het woord ‘liefde’ kon niet groot genoeg geschreven zijn. Die saamhorigheid mis ik nu soms wel. Het is vooral feesten en lachen en die zwarte periode lekker achter ons laten. Ik voel echter nog altijd de behoefte om diegenen die toen zo geleden hebben te herdenken, bijvoorbeeld op Aids Memorial Day, en anderen te helpen door het verstrekken van goede voorlichting en eerlijke verhalen.

Want al is hiv nu vooral een chronische aandoening die met de juiste medicatie onder controle gehouden kan worden, ook vandaag de dag sterven er nog altijd mensen aan de gevolgen van aids. Denk maar eens aan ontwikkelingslanden. Hiv verdient wat mij betreft nog altijd een plek op de agenda. Want waarom hebben maar een op de vijf seropositieven op deze planeet toegang tot hiv-remmers? En is er een verband tussen hiv en aandoeningen als hartproblemen of kanker? Wordt daar wel onderzoek naar gedaan? Hoe worden hiv-patiënten oud en zijn onze jongeren echt op de hoogte van de eventuele gevolgen van onveilig vrijen?

kijken, meer te genieten van wat er nu is. Dat is wat ik anderen ook vandaag de dag graag meegeef. Wees content met wat je hebt en doet! Voor mij heeft dat alles te maken met zingeving.”

PASPOORT

“Hiv verdient wat mij betreft nog altijd een plek op de agenda” De afgelopen dertig jaar heeft er in de Belgische media een gunstige verandering plaatsgevonden over de berichtgeving over hiv en aids. Ik ben blij dat er in Vlaanderen weer meer beweging is vanuit de homo-organisaties. Nog altijd zet ik me in voor de strijd tegen hiv, dit heeft me altijd veel voldoening gegeven. Een award was niet nodig geweest om dit te onderstrepen. Mijn ziekte heeft me op zeer jonge leeftijd gedwongen op een andere manier naar het leven te

NAAM Patrick Reyntiens LEEFTIJD 51 jaar RELATIESTATUS heeft een relatie met Wilfried (48) die hiv-negatief is KINDEREN Sharis (21) en Thibeau (18) INSPIRATIE zijn ouders LEVENSMOTTO “open en eerlijk zijn, zodat je jezelf iedere dag in de spiegel kan bekijken”

Dansen in het Luchtledige is geschreven door Patrick Reyntiens en Luc de Keersmaecker (Uitgever Vrijdag, € 9,99).

hello gorgeous 39

ADVERTENTIE

come relax...

www.deSlaunge.com

Premium Man to Man Massages

Amsterdam

Cocktails, Cafe-bar, Restaurant, Expositions, and so much more!

from the team behind club church

Getto Cocktail Happy Hour: Tues. - Sat. 5-7pm Cocktails 5.00 Wednesdays: Getto Burger Queens, All Urban Diva burger dinners 10.00

bar&loungeturkishbathjacuzzifinnishsauna darkroomprivatecabinsmasseurslightmeals

weekdays 12:00-06:00 - weekend non-stop nieuwezijds armsteeg 95 - www.sauna-nz.com

40 hello gorgeous

Sundays: Getto Bubble Bash! All Bubble cocktails 4.50 Warmoesstraat 51 Amsterdam Tel: 020 4215151 www.getto.nl

COLUMN tekst Mirjam van Schulpen illustratie Karina Grens

Karma “KARMA IS A BITCH”, roept mijn veertienjarige dochter regelmatig. Zij bedoelt hiermee zoiets als: eigen schuld, dikke bult. “Toeval bestaat niet”, hoor ik mijn moeder af en toe zeggen, “alles heeft een reden en ziektes krijg je om iets van te leren.” Karma, de wet van oorzaak en gevolg, wordt in de volksmond vaak vereenvoudigd tot een simpele verklaring voor waarom iemand iets overkomt. Dan wordt ziekte een les of, erger nog, een harde straf.

Zo vertelden mensen mij ongevraagd waarom ik hiv zou hebben gekregen: ik had te weinig eigenwaarde en gebruikte seks om liefde te krijgen. Mogelijk had ik daarnaast in een vorig leven iets ergs gedaan op seksueel gebied. Mijn borstkanker was volgens sommigen ontstaan doordat ik mijn woede onvoldoende had geuit. Ook had ik mijn ex niet snel genoeg vergeven na onze scheiding. Eén keer kreeg ik zelfs te horen dat ik mijn rechterborst had

kunnen sparen als ik mijn hiv onvoorwaardelijk had geaccepteerd. Was het leven maar zo simpel dat ‘wie goed doet, goed ontmoet’. Helaas overkomen ‘wie goed doet’ soms ook heftige dingen zoals ziekte, verkrachting of oorlog. Hoe ons leven loopt, is volgens mij een oneindig complexe puzzel, waarin ontelbare factoren meespelen.

aangetrokken heb, dan voel ik mij al gauw schuldig en alleen. Daarom krijg ik zo de rillingen van goedbedoelde ‘spirituele’ duidingen. Ze plaatsen mij in een hokje en daar is het mij te benauwd. Liever krijg ik de ruimte om zelf te onderzoeken wat mijn bitchy hiv voor mij betekent. En wie weet, wordt karma dan weer mijn beste vriend.

Wanneer ik dus te horen krijg dat ik hiv en kanker zelf veroorzaakt of zelfs hello gorgeous 41

VOORLICHTING tekst Leo Schenk fotografie Eelk Colmjon

Ze bestaan dit jaar veertien jaar en met hun presentatie over hiv en vooroordelen wil de gelijknamige werkgroep bij kinderen van elf en twaalf jaar meer bewustwording bijbrengen over hiv en mensen met hiv. “Zodat ze hun eigen keuzes kunnen maken als ze met seks beginnen.”

HET LAATSTE LESUUR van de dag is aangebroken voor groep acht van basisschool De Vlinder in Heemskerk. Iedereen neemt plaats in een kring om de presentatie van Hennie Swain (63) en haar dochter Sammie (25) bij te wonen. Ze zijn te gast namens de werkgroep Hiv & Vooroordelen.

“De kinderen moeten raden wie er hiv heeft”

De eerste vraag aan de klas is of iemand weet wat hiv is. Niemand steekt de hand op. “En aids?”, vraagt Sammie. Meerdere vingers gaan de lucht in. Na een uitleg op het whiteboard over waar de afkortingen voor staan, neemt Hennie het over om het over vooroordelen te hebben. Vervolgens leren de kinderen hoe het virus het afweersysteem lamlegt en hoe medicijnen het virus kunnen remmen.

“Kinderen worden vaak onderschat”

Moeder en dochter sluiten af met hoe je hiv kunt krijgen en voorkomen. De laatste dia van de presentatie is een foto van een aantal vrijwilligers van de werkgroep. De kinderen moeten raden wie er hiv heeft. Iedereen wijst een verkeerde persoon aan. 42 hello gorgeous

VERBETER DE WERELD De werkgroep bestaat sinds 2002 en geeft jaarlijks zo’n dertig presentaties aan groep acht van basisscholen in Haarlem en omstreken. Het idee ontstond na een reis naar Singapore. Hennie: “Ik was daar met mijn twee dochters op bezoek bij een vriendin. Toen we met haar een markt bezochten, zag zij een bekende. Die schrok toen ze ons zag en rende hard weg. Ik vroeg mijn vriendin ernaar en die zei: ‘Ze werkt met terminale aidspatiënten en is bang dat jullie dit te weten komen en verder vertellen.’ Mijn mond viel open van verbazing.” Bij thuiskomst besloot Hennie iets te doen vanuit het beginsel ‘verbeter de wereld, begin bij jezelf’. “Ik kende niemand met hiv of aids, maar het onderwerp heeft me altijd enorm geboeid. Ik vond het een vreselijke ziekte en wilde iets doen tegen de vooroordelen waar mensen met hiv vaak tegenaanlopen.” Ze dacht meteen aan haar dochter Sammie, die toen elf was. “Kinderen van die leeftijd zitten aan het begin van hun pubertijd. Ze ontdekken seksualiteit, maar weten nog niet goed wat ze ermee moeten.”

BETROKKEN Hennie kreeg van een hivconsulente een naam door van iemand die net had gehoord dat hij hiv heeft en nam contact met hem op. Zo kwam Wynand Inkelaar (57) erbij en samen hello gorgeous 43

VOORLICHTING met moeder en dochter zit hij vanaf het begin bij de werkgroep. “Toen Hennie mij vroeg of ik wilde meedoen, hoefde ik niet lang na te denken. Ik was niet blij met mijn hivdiagnose en het was een behoorlijke klap. Nu kan ik jongeren voorlichting geven vanuit een betrokken positie. Het heeft me erg goed gedaan”, aldus Wynand.

“Hoe goed de rest het ook doet, het is toch anders wanneer je geen hiv hebt” Ze zochten voorlichtingsmateriaal bij elkaar en probeerden in gesprek te komen met het Aids Fonds en de Hiv Vereniging Nederland, maar die belden niet terug. Ook gingen ze langs de GGD, maar die vond de werkgroep ‘eerder een vloek dan een zegen’. Wynand: “Uiteindelijk bleek dat we het zelf moesten doen en dat is wonderwel gelukt.”

UP-TO-DATE Er zijn veertien vrijwilligers betrokken bij de werkgroep. De presentaties worden gegeven in koppels, die regelmatig worden getraind. “We hebben drie mensen met hiv in onze groep, die ons goed up-todate houden. Zij weten veel over de nieuwste ontwikkelingen en delen dit continue met ons”, aldus Sammie, die vanaf haar 15e ook presentaties geeft. 44 hello gorgeous

Voordat nieuwe vrijwilligers voor een klas mogen staan, moeten ze eerst twee trainingen volgen die door het bestuur worden gegeven. Daarna moeten ze tenminste twee presentaties bijwonen die door anderen worden gegeven. Vervolgens mogen ze hun eerste voorlichting geven samen met een ervaren vrijwilliger. “Tot wij het gevoel hebben dat ze het zelf kunnen. We willen natuurlijk wel de kwaliteit bewaken.” Het liefst zou elke voorlichting door een vrijwilliger mét en zonder hiv moeten worden gegeven, maar dit lukt lang niet altijd omdat er te weinig vrijwilligers met hiv zijn. Wynand: “Hoe goed de rest het ook doet, het is toch anders wanneer je geen hiv hebt. De jongeren zien iemand voor de klas die met hiv leeft. Het verandert meteen de sfeer. Hiv komt dichtbij en de kinderen zijn reuze benieuwd. Hetzelfde zie je bij de twee andere mensen met hiv in de groep. Dat is een heterostel met een kind dat geen hiv heeft. De kinderen hangen aan hun lippen als zij hun verhaal doen.”

JONGE MENSEN Groep acht van De Vlinder blijkt reuze geïnteresseerd en er kunnen veel open vragen aan de kinderen worden gesteld. Hennie: “We geven deze presentatie ook op een school waar kinderen zitten met een leerachterstand. Daar stellen we meer gesloten vragen.” Sammie: “Bij die groep had ik wel het gevoel dat ik moest benadrukken dat seks ook leuk

kan zijn. Je kunt er ziek van worden, maar je mag ook genieten.” Wynand geeft aan dat hij altijd veel energie krijgt als hij voor een klas staat. Dat komt vooral door de interactie met de ‘jonge mensen’, zoals hij de kinderen liever noemt. Wat wil hij bereiken met het vertellen van zijn verhaal? “Ik wil vertellen hoe je hiv kunt voorkomen. Maar ook dat je prima met hiv kunt leven, ondanks het feit dat het nooit meer weggaat. Ik vraag niet om medelijden, hooguit om empathie. Verwijten en beschuldigingen worden snel gemaakt wanneer het om hiv gaat. Er zijn daardoor veel vooroordelen. Ik illustreer dit vaak door te vertellen dat sommige mensen die in Groningen wonen, helemaal naar Haarlem komen voor hun hiv-behandeling. Doodsbang dat het thuisfront het te weten komt.”

EIGEN KEUZE Wat ze willen voorkomen is het opleggen van meningen of politieke correctheid. “Kinderen zijn bijzonder goed in het geven van een volwassen antwoord. Als je vraagt wie het veilig gaat doen, steekt driekwart de hand op, omdat ze weten dat dit het juiste antwoord is. Daar gaat het ons niet om. We geven hen informatie, zodat ze hun eigen keuzes kunnen maken als ze met seks beginnen”, aldus Wynand. “Als we bij een school aankloppen, krijgen we vaak de vraag of ze hier niet te jong voor zijn. Kinderen worden vaak onderschat, maar ze kunnen prima invoelen hoe serieus iets kan zijn.” De vrijwilligers van de

werkgroep bellen regelmatig naar scholen, maar tegenwoordig worden ze ook door scholen zelf benaderd. Ze komen echter niet overal binnen, al zouden ze dat wel graag willen. Scholen met veel allochtone leerlingen bijvoorbeeld, houden voor hen de deur dicht. Hennie: “De docenten geven vaak de ouders als excuus op. Het gaat over seks en dan wordt het al snel moeilijk. We hebben het niet over standjes of zo, maar binnen bepaalde culturen is het niet gebruikelijk om over seks te praten.”

“Scholen met veel allochtone leerlingen houden voor hen de deur dicht” Hennie wil dat Sammie over een aantal jaren de leiding van de werkgroep overneemt. Die is er helemaal klaar voor. “Ik sta al tien jaar voor de klas en het is nooit hetzelfde. Je krijgt altijd andere reacties en seks is een onderwerp dat nog steeds taboe is. Wij vertellen hen dat het heel normaal is en dat zet ze aan het denken.”

OPROEP De werkgroep is op zoek naar vrijwilligers voor de presentaties op basisscholen in Haarlem en omstreken. In het bijzonder mensen met hiv, die hun verhaal willen vertellen aan kinderen van groep acht. Interesse? Stuur een mailtje naar info@hivenvooroordelen.nl voor meer informatie en aanmelding.

hello gorgeous 45

BEELDREPORTAGE tekst Caspar Pisters fotografie Linelle Deunk

Op de kop af een half jaar geleden hoorde Hanne Koop (28) dat ze hivpositief is. “Totaal onverwacht. Ik had nooit gedacht dat ik hiv zou krijgen.”

46 hello gorgeous

“Va naf nu be n ik ‘Ha n ne m et hiv ’, was het eerste wat ik dacht toen ik he t hoorde . Ik ke nde hele m aal niem a nd die het ook had. Bin nen twee wek en heb ik het aa n al le bela ngrijke m en se n verteld. Ik dacht: ko m op, het is 20 16. Als ik negatieve reacties krijg , is dat alleen een extra re den om het erover te he bben, wa nt dat zou niet zo m ogen zijn . Ik ga m ezelf niet wegcijferen , daar be n ik te goed vo or.”

Net hiv hello gorgeous 47

BEELDREPORTAGE

“Boven zie je mijn vader en z’n biker baard, onder mijn broer en zijn vrie ndin . Ik woo n mom enteel bij m’n ouders. Som s vragen ze of ik mijn medicijn en wel heb inge nom en. Dat moet ik ze nog een beetje afleren ; dat stukje is echt alleen van mij.”

48 hello gorgeous

“In de keuken met m’ n moeder, in haar mooie ochten djas. De relatie met mijn ouders is beter da n ooit. Ik heb het he n metee n verteld. Ze schrokken , maar de dag ern a zij n ze meegegaa n naar het zieken huis. Toe n ze daar hoorde n over de behan deling van éé n pil per dag en dat je er net zo oud mee ka n worde n als ieder an der, waren ze ee n beetje gerustge steld.”

hello gorgeous 49

BEELDREPORTAGE

jk e foto ki z e d p o . “H m , agrij n ig h c l a g o ik n in k is dat ie j i l n e g i E ak m et w ter a r p s n e te g e be Ik voel m ik be n . n ik lach e da n ooit eel . lv juist hee t i n het teke n a 2016 sta n doe n die ge va n di n e n iet va n kg ik w il . I e , m ’ n ili m ’ n fa m m ’ n w e r k n, vrie n de steu n de n e n va n le hoeke l a t i u k die i ege n .” heb gekr

“Let alsjeblief n iet op de o n derbr oek , haha, het gaa t om de tatoeage . D ie heb ik begin dit ja ar late n zette n . H et ko m pa staat voor: wet s e n wat je thuisbasis is , m aar dat je ook m oe t blijve n reize n , blijve n lere n e n dat je o m je hee n blijft kijke n .” 50 hello gorgeous

â€œDit is Esther, mijn beste vrien din . Bij haar ka n ik ho nderd procen t mezelf zij n. We troeve n elkaar af in keiharde grappen en daar gaan we vervolgens helem aal stuk om . Het mooiste aa n haar is dat ze zelf niet beseft hoeveel steun zij biedt aa n de me nse n om haar hee n, en zeker ook aa n mij. Ze was ee n va n de eerste n aa n wie ik het vertelde .â€?

hello gorgeous 51

GEZONDHEID tekst Joep Heldoorn fotografie Jeannette Cornelisse illustratie Henk Hageman

CHRONISCHE PIJN Zonder pijn kan een mens niet leven, maar met chronische pijn valt het niet altijd mee. Joep Heldoorn (46) heeft zelf chronische pijn en vroeg anderen hoe zíj omgaan met hun pijn. “Ik ben nu op een punt gekomen dat het genoeg is geweest.”

NET ALS MENIGEEN met hiv heb ik last van neuropathie: pijn die wordt veroorzaakt door zenuwschade. Anderen hebben weer last van chronische spierpijn, pijn door botontkalking, of terugkerende pijn zonder aantoonbare oorzaak. De groep mensen met chronische pijn is zeer divers, maar wat de meesten van ons bindt, is een verminderde kwaliteit van leven. En een dik medisch dossier, opgebouwd door talloze artsen, specialisten en andere behandelaren.

BRAND Zonder pijn zouden we wonden veronachtzamen of infecties onbehandeld laten. Acute pijn is ons

Een almaar loeiend loos alarm interne brandalarm dat gaat loeien bij direct gevaar en daarmee stopt zodra de wond is verbonden of de infectie behandeld. Acute pijn gaat over, al dan niet geholpen door wat paracetamol. Bij mensen met chronische pijn loeit het brandalarm almaar door, zelfs als van gevaar geen sprake is. 52 hello gorgeous

hello gorgeous 53

GEZONDHEID Chronische pijn laat zich niet verjagen door eenvoudige pijnstillers en heeft in tegenstelling tot haar acute zusje geen functie meer. De permanente, brandende pijn in mijn voeten, mijn krampen en mijn pijnaanvallen: ze zijn nutteloos als fantoompijn en mede daardoor soms wat lastig aanvaardbaar.

KERS OP DE TAART

“Chronische pijn laat zich niet verjagen door eenvoudige pijnstillers”

Vaak gaat chronische pijn gepaard met slaapproblemen en depressieve klachten. Deze verergeren de pijn en als kers op de taart worden pijn en depressie deels aangestuurd door dezelfde hersenprocessen. Tel daar de onderliggende aandoeningen en bijwerkingen van alle medicatie bij op en de complexiteit van chronische pijn toont zich in volle glorie. Niet voor niets staat chronische pijn onder artsen te boek als moeilijk behandelbaar. Pijnmedicatie, zenuwblokkades en psychologische behandelingen zijn allemaal verkrijgbaar via afzonderlijke medisch specialisten. Maar het geheel is meer dan de som der delen en het is de kunst om de verschillende behandelvormen nauwkeurig op elkaar af te stemmen. Dit lukt het best als behandelaren goed met elkaar samenwerken en overleggen. Met dat doel zijn in Nederland pijnklinieken en pijnpoli’s opgericht.

Dat bleek helaas niet waar. In het eerste gesprek bij de pijnkliniek werd me al na twintig minuten een compleet behandelvoorstel aangeboden. TENS, nieuwe medicatie en zenuwblokkades vlogen me om de oren. “Wij houden hier van snel”, aldus mijn pijnspecialist. Twee dagen later al, ontving ik een gedegen instructie over TENS. Met zo’n apparaatje kun je op elk gewenst moment je gevoelszenuwen prikkelen. Het idee is dat daardoor zogenaamde ‘pijnpoorten’ in het ruggenmerg worden gesloten. De hersenen ontvangen dan niet langer pijnprikkels, maar blijven door de geprikkelde gevoelszenuwen tóch endorfine (een pijnstillend stofje) aanmaken. Het effect zou snel merkbaar zijn. “Ga er thuis maar eens lekker mee aan de slag.”

“Mijn pijnspecialist leek geenszins van plan contact te zoeken met mijn neuroloog”

Het moet gezegd: het resultaat liet inderdaad niet lang op zich wachten. De volgende ochtend was mijn rechtervoet pijnlijk gezwollen en rood. Enig gesnuffel op Google leerde me dat TENS bij mijn klachtenpaPIJNPOORTEN troon, liefst niet, dan wel met voorzichtigheid moet Vorig jaar ben ik ook verworden toegepast. Ik begon wezen naar een pijnkliniek, me af te vragen waar mijn onder het mom ‘baat het behandelplan eigenlijk op niet, dan schaadt het niet’. gebaseerd was. 54 hello gorgeous

Een week of wat later werd mijn zorg weggewoven. Mijn pijnspecialist leek geenszins van plan contact te zoeken met mijn neuroloog. “Het is gewoon een kwestie van uitproberen. Of iets werkt, kunnen we op voorhand moeilijk inschatten.” Dat laatste verwonderde me niet: het leek me ook lastig behandelen geblazen, zonder goede diagnose en overleg. Ik besloot de pijnkliniek en de zenuwblokkades te laten voor wat ze waren. Ik laat niemand in mijn rug prikken om een zenuw te blokkeren; zeker niet zonder goed onderbouwd behandelplan.

PIJNMANAGEMENT Ik ben groot voorstander van een integrale behandeling van chronische pijn in hooggespecialiseerde pijnpoli’s. Maar al is goede afstemming nog zo cruciaal, zelfs voor artsen in pijnklinieken is overleg met je andere behandelaren niet altijd vanzelfsprekend. Daardoor gaat kostbare informatie verloren die van belang is voor de behandeling. Hoe dan ook dient naast pijnbestrijding ook pijnmanagement aan bod te komen. Leren omgaan met pijn vraagt soms om extra training of psychotherapie. Zelf sta ik niet meer open voor een nieuw experiment. Wat mijn verwijzer en ik niet goed hebben ingeschat, is dat een mislukte behandeling wel degelijk kan schaden. Persoonlijk ben ik er een periode flink van uit balans geraakt. Wat mij de laatste tijd helpt, is oog houden voor wat ik nog wél kan. Medicinale wiet en een berg pillen bewij-

zen daarbij goede diensten. Nog steeds is de pijn aanzienlijk en ja, ik heb veel last van bijwerkingen. Maar er is tenminste weer sprake van een zekere psychische balans. Het is voor mij van levensbelang dat evenwicht niet opnieuw te laten verstoren. Ik kan me een nieuwe mislukking of volgende medische hork domweg niet meer veroorloven. En dat inzicht op zichzelf is pure winst. Met dank aan de pijnkliniek.

Jutta (61) chronische pijn sinds 2004 “Ik heb een veelbewogen leven achter de rug. Nadat ik dertig jaar geleden was afgekickt van de heroïne, kreeg ik mijn hiv-diagnose. Inmiddels ben ik vier hernia’s en twee operaties verder en wat ik daaraan heb overgehouden, is al twaalf jaar chronische pijn in mijn rug en benen. Door hiv heb ik ook nog

eens last van osteoporose en zenuwpijn in mijn tenen. Kort geleden heb ik een hartinfarct gehad – hartpatiënt ben ik al vanaf 2010. Meer dan honderd meter lopen zit er niet meer in. En door die rottige keitjes in Amsterdam kukel je maar al te makkelijk met scootmobiel en al omver. Ik zit nu op een schema van tramadol, diazepam en amitriptyline. Het liefst zou ik morfinepleisters

gebruiken, maar dat mag niet omdat ik net een hartinfarct achter de rug heb. Pijnspecialisten kunnen niets voor me doen. Door mijn hiv ben ik afhankelijk van Norvir, dat middel is niet te combineren met bepaalde pijnstillers. Ik ben nu op het punt dat ik het genoeg vind geweest. Ik raak uitgeput en depressief van zoveel pijn. Wat me helpt, is leuke dingen blijven doen met mijn vriendinnen en niet bij de pakken neer gaan zitten. Ook fysiotherapie

helpt, maar het kleine beetje energie dat ik nog over heb, gebruik ik liever voor leuke dingen.”

“Ik raak uitgeput en depressief van zoveel pijn”

Lambert (60) chronische pijn sinds 1978 “Door een verkeersongeval zo’n 35 jaar geleden, heb ik blijvend, alsmaar minder kraakbeen in mijn linkerknie. Hierdoor krijg ik steeds meer last van dagelijkse pijn. Eerst hoopte ik nog op verbetering, maar het wordt alleen maar erger. Bovendien heb ik last van zenuwpijn door hiv of hiv-medicatie. Maar mo-

“Op een gegeven moment wen je aan pijn”

hello gorgeous 55

ADVERTENTIE

Koestraat 5a 1012 BW Amsterdam

020 622 7471

INTERNATIONAL EROTIC ART EXHIBITION SEXPLOSION MAIL & FEMALE Weteringcircuit, Amsterdam MAY 27 - JUNE 26 2016 Open during shopping hours: Mon - Sat 11 - 7 PM | Sunday 1 - 6 PM

PHOTO | ERIKA Z FIGABOMBA . MODEL| BEATRICE VS 56 hello gorgeous

MAILFEMALE.COM/SEXPLOSION

www.bilbaobizkaiafriendly.org

GEZONDHEID gelijk wordt de zenuwpijn ook veroorzaakt door de pijnen in mijn knie. Door de toenemende pijn ging ik de laatste jaren steeds minder doen. Daardoor gingen mijn spieren alleen maar verder achteruit. Inmiddels heb ik geleerd door de pijn heen te gaan. En trouwens, op een gegeven moment wen je aan pijn. Toch hindert de pijn me dagelijks. Ik heb altijd met veel plezier bij de NS gewerkt, maar wacht nu op een medische keuring. Ook in mijn privéleven ben ik beperkt. Al is het maar bij het uitgaan of tijdens een feest. Ik moet altijd kunnen zitten en vaak is dat onmogelijk. Wat me heeft geholpen, is een behandeling bij een pijnspecialist. Ik heb niet gekozen voor een zenuwblokkade, want ik wil ook nog iets achter de hand hebben als de pijn ondraaglijk wordt. Aan de pillen die hij me heeft voorgeschreven, heb ik veel. Daardoor slaap ik beter en komen mijn spieren beter tot rust. Wat me ook goed helpt, is TENS. Dat apparaatje kan ik zelf bedienen en in principe dus gebruiken wanneer het nodig is.”

maakt je van jouw specifieke manier van reageren bewust en leert je die te veranderen. Het is gewoon een techniek, met therapie heeft het niets te maken.

gelukkig goed, maar door de pijn kan zoiets als seks soms lastig zijn. Tenzij ik op mijn rug ga liggen, maar dat is nou net niet mijn favoriete houding.”

Veel mensen met chronische pijn gaan catastrofaal denken: ze vermoeden meteen het ergste en worden bang voor de toekomst. In die valkuil wil ik niet trappen. Als ik me zorgen maak of verdrietig ben, heb ik de neiging om

“Door de pijn kan zoiets als seks soms lastig zijn”

Tom (63) leeft zo’n halve eeuw met chronische pijn “Als kind had ik al veel pijn door nek- en rugklachten. Ik heb van alles geprobeerd, maar niets hielp, totdat ik kennis maakte met de Alexandertechniek. Je lichaam reageert de hele dag door op externe prikkels. Denk maar aan de manier waarop mensen in elkaar duiken als ze schrikken. De Alexandertechniek

in mezelf weg te zinken – ook in fysieke zin. De pijn die daarop volgt, is voor mij het signaal weer actief bewust te zijn van de manier waarop ik reageer en beweeg. Door de Alexandertechniek kan ik rechtop blijven staan en transformeer ik niet in een hedendaagse Quasimodo. Maar eerlijk is eerlijk, natuurlijk heeft mijn pijn wel degelijk invloed op mijn leven. En op dat van mijn partner. Onze relatie is

Benieuwd naar de Alexandertechniek? Je vindt alle informatie op de website van Tom: tomsterdam.com/nl/

Joep Heldoorn schrijft regelmatig over zijn ervaringen met neuropathie op de site van Poz&Proud (pozandproud.nl).

hello gorgeous 57

INTERVIEW tekst Lisan Jansen Lorkeers fotografie Caroline Bijl

Lambert Geurts (66) is een man vol verhalen. Goedlachs bovendien. Vele ervaringen hebben hem gevormd, zowel positieve als negatieve. Hij is er krachtiger door geworden. “Ik ben zo dankbaar voor wat ik heb en ben blij met de manier waarop ik mij heb ontwikkeld.”

LAMBERT IS opgegroeid op een ouderwetse boerderij in Heesch, samen met zijn tien broers en zussen. Een fantastische tijd, benadrukt hij: “Wat is er als kind nou mooier dan tussen de koeien en biggetjes te kunnen spelen?” 58 hello gorgeous

Het contact met zijn ouders was goed. Het enige nadeel dat hij kan opnoemen, is dat er niet altijd geld was voor een schoolreisje. En zo nu en dan moest hij de versleten kleding van zijn oudere broers dragen. Maar daar kon hij mee leven.

hello gorgeous 59

INTERVIEW Het tij keerde toen hij als kind naar een katholieke basisschool werd gestuurd. Sinds het eind van de twintigste eeuw heeft de katholieke kerk te maken met vele onthullingen van seksueel misbruik van minderjarigen. Het verhaal van Lambert is daar een van.

“Een van de fraters kon zijn handen niet thuishouden” “Ik herinner het mij nog goed. Een van de fraters kon zijn handen niet thuishouden. Zo verstopte hij mij als jongetje van zeven onder zijn wijde habijt. Ook raakte hij mij stiekem aan terwijl ik, verscholen achter het omgeklapte bord, een dictee stond op te krijten. Het ging van kwaad tot erger toen ik een jaar later als misdienaar begon. Iedere dag moest ik bij de rector op schoot komen zitten, waarna hij met driftige bewegingen op en neer begon te wippen. Mijn meest vervelende herinnering is die aan de kapelaan. Ik moest hem aftrekken. Erover praten deed ik met niemand, ‘God straft onmiddellijk’. Als jongetje van amper acht jaar oud vormt je dit onherroepelijk.”

AFSCHEID ZUSJE Niet alleen het seksueel misbruik in zijn jeugd heeft littekens bij Lambert achtergelaten. Op jonge leeftijd heeft hij noodgedwongen 60 hello gorgeous

afscheid moeten nemen van zijn kleine zusje. “Het was een rustige zondag in 1958, het voelt als de dag van gisteren. Ik had de mis gediend en mijn zusje was op mij aan het wachten met haar fiets. Ik sprong achterop en via het fietspad, grenzend aan de rijksweg, fietsten we naar huis. Plotseling stak ze de weg over. Vanuit mijn ooghoeken zag ik een auto aankomen. Ik schrok. Zonder erbij na te denken, sprong ik van de bagagedrager af. Dit veroorzaakte een duw. Mijn zusje kon de auto niet meer ontwijken en botste er tegenaan. Ze was op slag dood. Ik kan niet beschrijven hoe schuldig ik mij heb gevoeld. Ik had moeten fietsen, niet zij.”

GROTE LIEFDE De periode daarna was Lambert enorm in zichzelf gekeerd. Hij kon niet omgaan met het schuldgevoel dat de dood van zijn zusje bij hem opriep. Naarmate Lambert ouder werd, lukte het hem om te beginnen aan zijn verwerkingsproces. De lucht leek een beetje op te klaren.

“Mijn zusje kon de auto niet meer ontwijken en botste er tegenaan” Op zijn vijftiende begon hij met zijn carrière in de horeca. In het wegrestaurant van zijn oom heeft hij gouden tijden beleefd. Hij be-

gon te experimenteren met mannen. “Van ontmoetingsplekken tot nachtelijke avonturen tijdens carnaval, ik heb heel wat uitgevreten. Misschien was dit voor mij ook wel een soort uitlaatklep om de ervaringen in mijn jeugd een plekje te kunnen geven.” Toen Lambert 25 jaar was, vertrok hij naar Amsterdam. Het was in deze stad waar hij zijn ware liefde en huidige man Michael leerde kennen. “Vanaf het moment dat we elkaar zagen, sloeg de vonk over. Gek eigenlijk, we hebben precies het tegenovergestelde karakter. Hij is heel beschaafd, empathisch en zag er met zijn lange haren uit als een hippie. Dat maakte mij niet uit. We waren smoorverliefd.”

NUMMER 41 Lambert en Michael lieten elkaar altijd erg los in hun relatie. Vaak ging Lambert met vrienden op vakantie naar New York. Een onbezorgde tijd, totdat in de jaren tachtig het nieuws van de aidscrisis binnen sijpelde. “Ik stak mijn kop in het zand, ik wilde er niets van weten. Met feesten, seks en drugs werd het een periode van doorgaan en niet slapen. Geen realiteit.” Een aantal jaren later, in 1984, kwam de hiv-test op de markt. Lambert besloot zich te laten testen, evenals velen van zijn vrienden. “Ik was nummer 41 op de lijst, dat weet ik nog goed. Een groot aantal van mijn vrienden bleek hiv-positief te zijn. Ikzelf ook. Sommige van hen ontwikkelden aids en waren binnen acht maanden overleden, waar-

onder mijn dierbare vriend Antonio. Onbeschrijfelijk om mee te maken hoe je vriendenkring halveert door toedoen van zo’n nare ziekte. Bij mij ontwikkelde het zich gek genoeg op een andere manier. Pas 25 jaar na mijn infectie moest ik beginnen met het slikken van medicatie. Door artsen werd ik beschouwd als een medisch wonder. Ik weet het niet. Volgens mij beschik ik over een bepaald gen waardoor ik het zo lang zonder medicijnen heb kunnen volhouden. Een soort supergen.”

NINA SIMONE Na zijn diagnose stortte Lambert zich op het volgen van cursussen aan de Hotelschool en is hij leermeester geworden, zodat hij zijn kennis op collega’s kon overdragen.

“Mijn mooiste herinnering heb ik aan prinses Maxima toen ze kwam dineren”

Karel Appel, James Brown en Roger Moore. Mijn mooiste herinnering heb ik aan prinses Maxima toen ze kwam dineren. De hele zaak zat vol. Met een glimlach kwam ze naar me toe en gaf me een hand, waarna ze het volgende tegen me zei: ‘Muchas gracias por todo’. Dat zal ik nooit vergeten.”

TOEKOMST Inmiddels heeft Lambert zijn horecabestaan opgezegd, maar werken doet hij nog altijd. Terugkijkend op wat hij in het leven heeft meegemaakt, is hij dankbaar voor wat hij heeft. “Wat ik vanuit mijn opvoeding heb meegekregen, heeft mij handvatten in het leven gegeven, net als de manier waarop ik mij ontwikkeld heb. Ik heb geleerd om mij kwetsbaar op te kunnen stellen en open te staan voor mensen die het minder goed hebben dan ik. De toekomst zie ik rooskleurig in. Ik word gewoon oud en ga nog een prachtig leven met Michael en mijn dierbare vrienden tegemoet. Zie altijd het goede in de mens, dan red je het wel.”

PASPOORT NAAM Lambert Geurts LEEFTIJD 66 jaar RELATIESTATUS getrouwd met Michael HOBBY’S talen, reizen en andere culturen LEVENSMOTTO “wie goed doet, goed ontmoet”

Aan het gegeven dat hij hiv-positief is, dacht hij niet vaak. Hij wilde zich verder ontwikkelen en besloot op zoek te gaan naar nieuwe uitdagingen in het horecawezen, eerst bij Brasserie van Baerle en vervolgens in het Pulitzer Hotel. “Het horecaleven lag mij wel. Vele beroemdheden heb ik voorbij zien komen, waaronder Nina Simone, hello gorgeous 61

DOCUMENTAIRE tekst Trenton Straube fotografie Linda Posneck, Facundo Gabba & Scrawny Fella vertaling Jan Hoogland

WE GAAN TERUG naar 1991. Madonna bracht de documentaire Truth or Dare uit, die volgde op haar Blond Ambition Tour. Hiermee richtte ze de schijnwerpers behalve op zichzelf, tevens op haar zeven achtergronddansers die ook optraden in de legendarische video voor het nummer Vogue.

Salim Gauwloos was een van de dansers tijdens Madonna’s Blond Ambition Tour. Nu, 25 jaar later, is hij eindelijk zover om over zijn hiv te kunnen praten.

Deze mannen waren flamboyant, vol zelfvertrouwen en sexy: ‘They had style, they had grace…’. Slechts een van hen was hetero.

Destijds was er nog geen internet, bestond het homohuwelijk nog niet en Will & Grace en Grindr moesten nog bedacht worden. Kortom, Truth or Dare was onthullend en baanbrekend. Het veranderde levens. 62 hello gorgeous

POSE hello gorgeous 63

DOCUMENTAIRE Documentairemakers Ester Gould en Reijer Zwaan wilden de dansers opsporen om hun verhalen

en ging daarom terug naar België om me te laten onderzoeken. Alles was goed, maar toch kreeg ik

beloven het aan niemand te vertellen. In die tijd zweeg je erover. Ze hield het zo’n kleine zeven

over die enerverende tijd vast te leggen. Hun film Strike a Pose laat zien dat Madonna’s mannen het bepaald niet makkelijk hadden en met een aantal geheimen rondliepen. Zo hadden drie van de dansers al hiv tijdens de Blond Ambition Tour, maar wisten dat niet van elkaar. De uit België afkomstige Salim Gauwloos (bijnaam ‘Slam’) is een van hen. De film is voor hem zijn coming out.

een telefoontje om nog een keer bij de dokter langs te gaan. Dat was vreemd. Ik ging terug en toen vertelden ze me: ‘We hebben een hiv-test bij je afgenomen en de uitslag is positief’. Ik had ze echter nooit toestemming gegeven voor een hiv-test en was verbijsterd! Ik wist weinig over hiv, had werkelijk geen idee. Ik had slechts één keer seks gehad en herinner me nog goed dat ik bewust de keus maakte om geen condoom te gebruiken. Ik maakte me totaal geen zorgen.”

jaar geheim en vertelde het toen aan mijn broer, omdat ze het niet langer voor zich kon houden. Kortgeleden, vlak voordat Strike a Pose in première ging tijdens het Film Festival van Berlijn, lichtte ik de rest van mijn familie in.”

Laten we beginnen met je hiv-diagnose. Die kreeg je vóór de Blond Ambition Tour te horen.

“Ja, dat was in 1987. Ik woonde net zes maanden in New York toen er iets niet in orde bleek te zijn met mijn nieren. Ik was in de States niet verzekerd 64 hello gorgeous

Uit de documentaire blijkt dat je tot voor kort niemand over je hiv-status hebt verteld.

“Mijn moeder wist het en ik vroeg haar me te

Je vertelde het aan geen van je vrienden, zelfs niet de andere dansers?

“Nee, het was mijn geheim. Niemand die het wist.”

De documentaire laat goed het contrast zien tussen dat geheime leven en de boodschap die het concert uitdraagt over zelfexpressie en veilige

seks. Madonna legt zelfs de show even stil om over haar vriend Keith Haring te praten en zegt: ‘De waarheid is dat hij homo was. De waarheid is dat hij aids had. Laten we de waarheid vertellen en hem zo herdenken.’

“Nee, ik ontkende het virus gewoon. Maar ik deed wel veel drugs. Cocaïne, eigenlijk alles wel. Ik gebruikte als een idioot.”

Hoe belandde je op dat punt? Op een gegeven moment werd je ook nog eens dakloos.

en of alles wel goed met me ging. Ik antwoordde dan dat alles okay was, maar ondertussen dacht ik: als ik nu naar het ziekenhuis of naar een dokter ga, zullen ze de immigratiedienst bellen. Dat was dus nog een reden om niet te gaan. En toen belandde ik in 1997 toch in het ziekenhuis.

“Ja dat klopt, dat was tijdens Get Into the Groove. Ze zei: ‘Put a condom on your willy!’. En daar stonden wij op het podium: drie hiv-positieven en niemand die het van elkaar wist.”

Hoe voelde je je toen?

“Het dansen ging prima, omdat je je daarin helemaal kunt uitleven. Maar die speech over Keith Haring, oh dat was het ergst! Ik ging door de grond. Mede omdat ze me in 1987 hadden verteld dat ik nog hooguit vijf jaar te leven had.”

Eiste het geheim houden niet zijn tol wat betreft je fysieke en geestelijke gezondheid?

“Nee, ik bedoel…, nou ja, ik sprak er zo’n kleine tien jaar niet over, maar toen belandde ik in 1997 in het ziekenhuis met PCP (een longontsteking die veel voorkomt bij aids). Ik had nog maar 12 CD4cellen en mijn viral load was torenhoog.”

Op dat moment had je nog helemaal geen hiv-medicatie geslikt?

“Tijdens de tour kreeg ik van Madonna een werkvisum, maar dat was voor een bepaalde tijd. Daarna kreeg ik af en toe weer een werkvisum, maar steeds voor korte tijd. Op een bepaald moment dacht ik: fuck it! Ik liet mijn visum verlopen en verbleef vanaf toen illegaal in de States. Ik had geen huis omdat ik niet werkte en was flink aan de drugs.”

Hoe lang heeft dat geduurd?

“Ongeveer van 1992 tot ’97. Ja, een lange tijd. Ik was illegaal, ik kon niet werken en had ook nog eens hiv. Soms voelde ik me niet goed en verloor ik veel kilo’s. Vanuit mijn omgeving kreeg ik vragen waarom ik zo mager was

Ik woonde bij een vriendin en kon op een gegeven moment moeilijk ademen. Ik wilde niet naar het ziekenhuis - ik ben een dubbele Boogschutter, een behoorlijke stijfkop. Uiteindelijk bracht mijn vriendin me naar het ziekenhuis. Ik denk dat ze vermoedens had over mijn hello gorgeous 65

WERELD status omdat ze zelf hivpositief is. Ik had haar er echter nooit over verteld. Ik lag ongeveer drie weken in het ziekenhuis en dacht echt dat ik dood zou gaan. Mijn geluk was dat de nieuwe hiv-remmers

derde, dat ik zou sterven. En in 2000 ontmoette ik de liefde van mijn leven. Hij is mijn beschermengel en heeft mijn leven weer op de rails gezet. Inmiddels zijn we gelukkig getrouwd.”

Een laatste vraag. Ondanks de moeilijke tijden die jij en de andere dansers hebben moeten doorstaan, blijven jullie zo’n positieve, sympathieke uitstraling hebben. In de documentaire voelde het alsof oude vrienden elkaar weer ontmoetten. Wat heeft het weerzien met jou gedaan?

“Het was geweldig! We zijn nog steeds dezelfde mensen. Tja, de tijd is niet stil blijven staan - 25 jaar is een lange periode. Maar we zijn dan toch maar weer mooi samen, met alles wat we hebben meegemaakt! Ik hoop dat we mensen nog steeds zo kunnen inspireren als we 25 jaar geleden deden!”

net beschikbaar kwamen. Nadat ik ontslagen was, liet ik me verzekeren en ging ik aan de medicijnen. Ik moest twaalf tot 24 pillen per dag innemen. Maar dat kon me niet schelen. En als drugsverslaafde was het innemen van pillen geen enkel probleem voor me (lacht).”

Dat wordt niet verteld in de documentaire! Wat een gelukkige wending van je leven! Wat is zijn verhaal?

“Hij komt uit Argentinië. Zijn naam is Facundon Gabba. Hij was ooit model en heeft nu een castingbureau en is tevens fotograaf.”

Hoe raakte je van de drugs af?

Dit is een verkorte versie van

Hoe vertelde je hem over je hiv-status? “Ik had er opeens genoeg van. Veel mensen om me heen stopten. Dat was een signaal om er mee op te houden omdat ik plots een eenzame gebruiker werd. Het feit dat ik in het ziekenhuis belandde, opende ook m’n ogen. Ik dacht echt dat het einde na66 hello gorgeous

“Dat was best moeilijk. Ik moest huilen. Hij dacht dat ik hem ging vertellen dat ik een relatie met een ander had. Maar ik zei: ‘Nee, ik ben hiv-positief.’ Daar had hij gelukkig helemaal geen problemen mee.”

Strike a Pose is op 26 mei jongstleden in première gegaan in de Nederlandse bioscopen.

COLUMN tekst Bertus Tempert illustratie Karina Grens

Smerig “KIJK, DAAR, linksboven de wc-pot is de muur het smerigst. Het is gewoon bijna zwart. Daar moet je heel goed schoonmaken met een aparte doek. Het is daar vaak viezer dan de toiletpot zelf! De meeste mannen houden hun plasser in hun rechterhand. Met de linkerhand leunen ze tegen de muur en zo hangen ze boven de pot. Hier moet je heel goed op letten, kind!”

Ik ben op Schiphol en al langs de douane. Het is tien uur in de ochtend en mijn pillenwekker is afgegaan. Ik heb geen water bij de hand en daarom loop ik naar de mannentoiletten voor een slok water om mijn hiv-medicatie mee weg te spoelen. Een van de toiletdeuren staat wagenwijd open en daar zie ik twee vrouwen staan. In schoonmaakuniform. Naast de deur

een schoonmaaktrolley. De ene vrouw is een forse, Surinaamse dame met brede heupen van een jaar of vijftig. De andere een jonge, sprieterige Aziatische met bril. Het is duidelijk dat de jongste wordt ingewerkt. Ze giechelt onzeker en draait haar hoofd weg wanneer ze mij ziet bij de wastafel. Ik krijg het gevoel te storen in een intiem moment.

Snel pak ik mijn tsaar Nicolaas II-pillendoos, open het deksel en wil vlug de pillen in mijn handpalm leggen. De blauwe pil schiet bijna uit mijn hand over de wasbak. Ik stop ze in mijn mond, buk en neem een slok water. Bij het weglopen hoor ik de Surinaamse vrouw tegen haar pupil zeggen: “Ja, dat had je niet gedacht hé, dat je dáár goed moet poetsen. Ik doe dit werk al jaren en vertel het aan alle meisjes die komen werken.” Goh, doe ik dit ook?, vraag ik mij af. Ik kan geen openbaar toilet meer inlopen of ik kijk naar de muur achter de wc-pot. Het klopt. hello gorgeous 67

PRIDE tekst Anouk Benden fotografie Henri Blommers

Sipke Jan Bousema (39) noemt zichzelf geen activist, maar het is wel zijn missie om een mooiere wereld te creëren, waarin iedereen een eerlijke kans krijgt om zichzelf te zijn. Dit staat ook centraal in zijn werk voor Amsterdam Pride en Europride.

HIJ IS PRESENTATOR, producer en een van de ambassadeurs van Pride Amsterdam en Europride. Dat iedereen een eerlijke kans verdient, leerde hij van zijn ouders. De film Milk, over de homorechtenpionier en politicus Harvey Milk, was echter de directe aanleiding om zich in te gaan zetten voor lesbo’s, homo’s, biseksuelen, transgenders (LHBT). Dit leidde in 2012 tot de documentaire Strijders voor de Liefde, over mannen en vrouwen die in binnen- en buitenland dagelijks strijden om hun liefde openlijk en veilig te kunnen uiten.

Vrijheid creëer je samen VERBINDEN Voor Sipke Jan is het belangrijk dat Pride in de afgelopen jaren meer inhoud heeft gekregen. “Voor mij betekent het een fantastisch mooi feest, maar ook een kans om de 68 hello gorgeous

vrijheid te delen en te vermenigvuldigen. Voor de vrijheid die LHBT’ers hier ervaren, hebben we hard moeten werken en zijn mensen gestorven. Voor hen, voor onszelf en alle anderen in de wereld hebben wij de verantwoordelijkheid om ons voor deze verworvenheden in te blijven zetten. Europride, dat dit jaar in Amsterdam plaatsvindt, is een mooie gelegenheid om meer mensen in Europa te verbinden en deelgenoot te maken van onze vrijheid, ook in die landen waar dat nog niet vanzelfsprekend is.”

PIONIER Een duidelijke focus vindt Sipke Jan belangrijk. “Ik draag bij, waar dat het meest zinvol is. Samen met mijn compagnon Marieke Slinkert bedenk ik ieder jaar nieuwe projecten voor Pride, die zorgen voor zichtbaarheid en een zo groot mogelijke impact. Die pioniersrol past bij mij. Europride opent dit jaar weer met het prachtige Mensenrechtenconcert. In 2015 hadden we het internationale Love Exchangeproject en de bijbehorende documentaire Vrijen in Vrijheid. Die wordt deze zomer herhaald op NPO3.”

KWETSBAAR Zichtbaarheid is de sleutel tot acceptatie en uiteindelijk vrijheid, volgens Sipke Jan. “Dat geldt zeker ook voor mensen met hiv. Hiv zou veel zichtbaarder mogen en moeten zijn. De grootste bedreiging voor vrijheid is als mensen zich niet meer kwetsbaar op durven te stellen.”

PASPOORT NAAM Sipke Jan Bousema LEEFTIJD 39 jaar RELATIESTATUS gehuwd met Willem WERKERVARING producent lifestyle mediabedrijf 24Life en presentator LEVENSMOTTO “het mooist wat je kunt zijn, is jezelf in vrijheid en gezondheid”

hello gorgeous 69

ADVERTENTIE

hello gorgeous 71

HET VERHAAL ACHTER… tekst Patrick Faverus fotografie Corinne de Korver

Fred zag Edwin, werd verliefd en vernoemde zijn teddybeer naar hem. Zestien jaar later zouden ze elkaar opnieuw ontmoeten.

IK STAAR NAAR Beertje Edwin die op tafel zit en kan niet helpen te denken dat we bijna even oud zijn. En dat hij zo content lijkt. Fred (47) ontmoette Beertjes naamgenoot in 1986.

Er was gelijk oogcontact, maar het zou nog een dag duren voordat ze echt contact zouden hebben. ”Ik had de volgende dag ineens hoofdpijn”, lacht Fred. “Ik ging terug naar het hotel om op bed te liggen. Aan de balie vroeg ik aan Edwin of hij een kop thee kon brengen.” Edwin bracht die vervolgens en kreeg, toen de deur openging, een fikse kus op zijn mond.

williger op het Servicepunt van de Hiv Vereniging.

“Ik was wel even verrast”, blikt Edwin terug. “Niet dat het niet spannend was, maar ik was nog aan het werk. Ik werd gewoon weer verwacht op de volgende verdieping.” Ze wisselden nummers uit, maar tot een ontmoeting heeft het toen niet geleid. Fred was wel verliefd geworden en doopte zijn nieuwe beertje Edwin.

Waarschijnlijk zat Beertje Edwin er net zo ontspannen bij als nu, of had hij zijn strik nog, want Edwin maakte er een opmerking over. “Ik zei iets in de trant van: ‘Wat een leuke teddybeer!’” Fred vertelde over de hotelontmoeting en realiseerde zich ineens dat zijn gast ook Edwin heet. “Dat was verassend maar ook schokkend”, vertelt hij. “Ik herkende Edwin niet eens.” Hij was mede door het feit dat hij zo ziek is geweest een heel ander persoon geworden.

Via een project dat Fred leidde, kwam hij in contact met de vrijwilligers van het Servicepunt. “Ik typte al enkele maanden vragenlijsten over. We zagen elkaar geregeld, zonder dat we elkaar herkenden.” Zelfs tijdens een eetafspraak bij Fred thuis ging er geen belletje rinkelen. Beiden waren ontzettend veranderd.

“Ik zie er nu beter en gezonder uit”, vertelt Edwin. Toen ik Fred opnieuw ontmoette, heb ik flink moeten vechten voor mijn gezondheid. Het was een paar keer kantje boord. Sinds 2000 gaat het stukken beter.” Inmiddels hebben ze regelmatiger contact. Hiv, maar natuurlijk ook Beertje Edwin, heeft ze weer bij elkaar gebracht. “Ik was zeventien en als bijbaantje op de middelbare school stond ik op beurzen. Ik vond het verschrikkelijk. We waren dat weekend voor de Huishoudbeurs in Rotterdam. In het hotel waar we verbleven zag ik Edwin, die toen twintig was, aan het werk.” 72 hello gorgeous

Zestien jaar later zouden ze elkaar opnieuw ontmoeten. Beiden hadden inmiddels op eigen wijze hiv een plek gegeven. Fred had er zijn werk van gemaakt en was een communicatiebureau (Volle Maan) gestart en Edwin was begonnen als vrij-

Ik kijk wederom naar Beertje Edwin die nog steeds netjes op tafel zit. Hij schijnt minder vol te zijn en is wat van zijn glans verloren, maar nu snap ik waarom hij zo content is.

hello gorgeous 73

COMFORT FOOD tekst Reina Foppen fotografie DimitriosFos

Een heteroman met een missie 74 hello gorgeous

DAAN DIEDERIKS (53) heeft de liefde voor koken en eten van zijn moeder, uit de tijd dat het gezin aan de Herengracht in Amsterdam woonde. Ratatouille was een van zijn favoriete gerechten. Ook nu nog waardeert hij het om samen met anderen iets uit eigen keuken te eten. Bijvoorbeeld met zijn dochter Emma (25) die nu aan de andere kant van het land studeert. Samen aan tafel gaan is volgens Daan vooral ook leuk door het proces dat eraan vooraf gaat. De ingrediënten snijden, de juiste timing en dan met z’n allen eten. ‘Uit eigen keuken’ is op dit moment nogal basaal, want Daan woont sinds een half jaar in een mooie lichte klusflat in de Bijlmer, waar de keuken nog niet klaar is. Toen hij bij de kringloop een römertopf zag, ging deze mee naar huis. Heel praktisch, maar ook nostalgisch omdat zijn moeder graag op deze manier eten bereidde. Begin jaren tachtig hoorde Daan zijn hiv-diagnose; hij studeerde toen rechten. Lange tijd leefde hij met een gitzwart toekomstbeeld. Tegen alle

doktersadviezen van die tijd in, werd Emma geboren in 1990. Vijf jaar later overleden zijn moeder en vader kort na elkaar. De jaren 1995-96 vertegenwoordigen een bijzonder heftige periode, die nog impact zou hebben op beslissingen die Daan later zou nemen. Kort na het overlijden van zijn ouders kwamen hiv-remmers beschikbaar en zijn levensperspectief veranderde totaal. Dat hij die eerste jaren ongeschonden is doorgekomen, is volgens hem een combinatie van een gezond gestel en een traag virus.

Vorig jaar november is Daan gekozen in het bestuur van de Hiv Vereniging Nederland. Zijn ambitie is om de vereniging een welkome en veilige plek te laten zijn voor heteromannen zoals hijzelf. Vanaf april wordt er eens per maand bij het Diner op Dinsdag een tafel gereserveerd voor heteromannen. Kijk voor de data op de agenda van hivnet.org. Als je bij Daan aan tafel wilt, meld dit dan bij je aanmelding via het Servicepunt: (020) 689 25 77, ma - di - do van 14.00 tot 22.00 uur, servicepunt@hivnet.org

OPROEP Ben jij ook kookgek en heb je een lekker comfort food recept dat je wilt delen? Stuur dan een mailtje naar info@hellogorgeous.nl. Wie weet ben jij de volgende!

Deze keer…

Groenten en lamsvlees in de römertopf ? Wat heb je nodig voor 4 personen... Aan keukenspul: • snijplank • keukenmes • römertopf of tahine • oven Ingrediënten: • 400 gram lamsvlees, in blokken gesneden • 2 wortels, • ½ prei, • ½ venkelknol, • 2 grote tomaten, • ca. 6 (grote) champignons • 1 rode paprika (maar andere groenten kun je ook gebruiken – aubergine, bloemkool), • 1 bosje verse koriander • ca. 2 handjes gedroogde pruimen, meer mag ook • olijfolie, • een snuifje gemberpoeder en ketoembar (gemalen korianderzaad) • kruidenzout (mediterraan, met tijm en rozemarijn), • rozemarijn

De römertopf was populair in de jaren zeventig. Het bestaat uit twee keramieken schalen, een bodem en een deksel die, voordat ze in de oven gezet worden, eerst een tijd onder water staan, zodat de keramiek zich volzuigt met water. Zo blijven de geuren en smaken van de ingrediënten in de schaal bewaard.

Aan de slag! Dompel de römertopf enige tijd onder water zodat de keramiek zich volzuigt met water. Was de groenten. Snijd de wortels in dunne plakjes, de prei en de venkel in dunne ringen, de tomaat en de champignons in stevige plakken en de paprika in brede repen. Let er bij het snijden van de groenten op dat de hardste groenten het dunst gesneden wordt, omdat het allemaal in dezelfde tijd gaar moet worden. Snijd de verse koriander grof. Masseer het vlees in met olijfolie, gemberpoeder en ketoembar. Haal de römertopf uit het water. Vul de bodem met het vlees en de gesneden groenten, laag over laag, of door elkaar heen. Strooi er kruidenzout en gedroogde rozemarijn overheen en verdeel twee handjes pruimen (of meer) over de schotel. Sluit het deksel en zet deze een uur in de oven op 200 graden. Niet voorverwarmen. Lekker met rijst of couscous.

Smakelijk eten! hello gorgeous 75

AGENDA

Retrospectief HELMUT NEWTON Foam in Amsterdam presenteert een retrospectief van de in 2004 overleden fotograaf Helmut Newton. Vooral bekend om zijn seksueel getinte modefotografie en de hoge dameshak als handelsmerk. Tegenstanders verweten hem pornografie en voyeurisme, maar zijn werk zette in de jaren tachtig en negentig een nieuwe standaard in de fotografie.

LAND ART DELFT

EUROPRIDE Deze zomer is het Europride in Amsterdam, met meer dan 300 evenementen in de hoofdstad. Zoals Roze Zaterdag in het Vondelpark, het Human Rights Concert op de Dam en de botenparade door de grachten.

Perfect voor een zomerse dag is deze wandeling door het MiddenDelfslandse kunstlandschapspark. De kunstwerken van o.a. Paula Kouwenhoven en Joyce Bloem zijn geĂŻnspireerd door de natuur en lokale geschiedenis. Tijdens de wandeling kan er informatie worden opgeroepen over de kunstwerken met behulp van een audiotour of via een QR code, die bij elk kunstwerk is geplaatst.

Wat te doen? 76 hello gorgeous

Van 17 juni t/m 4 september

23 juli t/m 7 augustus

Doorlopend

foam.org/museum/programme/helmut-newton

pride.amsterdam

landartdelft.nl/ kunstroute.html

le in t’s ti ge ma t te

MEUBEL STUKKEN PROUDLY PRESENTS

Vanaf juli 2016 organiseert Mainline elke tweede woensdag van de maand een inloopavond voor mannen die chems (drugs) tijdens de seks gebruiken. Doel van deze avond is het delen van ervaringen in een veilige en ongedwongen sfeer en het geven van tips en trucs omtrent bewust gebruik van chems. Elke vierde woensdag van de maand is er een inloopavond voor mannen die met chems zijn gestopt. Doel is het delen van ervaringen rond een drugsvrij seksleven.

AMS

TER

DAM

-NO

ORD

ND SM WE RF

grafisch ontwerp gebr.silvestri.nl

PARTY & PLAY CHAT

CHECK WWW.VALTIFEST.NL FOR DRESSCODE & LINE-UP

PETER BERLIN In Go Gallery aan de Prinsengracht is vanaf 24 juli een solotentoonstelling te zien van Peter Berlin. Deze kunstenaar was in de jaren zestig, zeventig en tachtig ’s werelds grootste gay cult seksicoon. Zijn zelfportretten, waarmee hij in die tijd een nieuw imago creëerde voor de masculiene homoman, sierden de covers van vele gay magazines.

De inloopavonden starten om 20:00 uur en eindigen om 22:30 uur. Locatie: Frederik Hendrikstraat 111 te Amsterdam.

DE MAAKBARE MENS Velen willen vandaag de dag volmaakt zijn. We streven naar een gezonde geest, vlekkeloos gedrag en een perfect lichaam. Dagelijks posten we collectief een ideaalbeeld van onszelf op Facebook, maar kunnen we altijd blijven voldoen aan deze hoge eisen? ‘Ooit ’n volmaakt mens ontmoet? En…, beviel ‘t?’ Met deze slogan presenteert Het Dolhuys in Haarlem de tentoonstelling De Maakbare Mens. Op eigenzinnige wijze stelt het museum de maakbaarheid ter discussie.

BRAND! Op 3 september kun je op het NDSM-terrein in Amsterdam-Noord weer terecht voor Valtifest. Het festival staat bekend om de uitzinnige dresscodes en verkleedpartijen van de bezoekers. Met het thema On Fire kun je dus veel hete bliksems, vuurspuwende draken en vlammenwerpers verwachten. Met deejays Artful Dodger, Joost van Bellen en meer.

Vanaf juli maandelijks

24 juli t/m 27 augustus

Doorlopend

3 september

Meer info via l.knoops@mainline.nl

gogallery.nl

hetdolhuys.nl

valtifest.nl

hello gorgeous 77

SITES & SERVICES

waar kun je terecht met je vragen ? waar kun je andere mensen met hiv ontmoeten ? welke sites kun je raadplegen ? wat is je mening hierover ? 78 hello gorgeous

ik ben er

voor vragen

hello gorgeous is een uitgave van de stichting met dezelfde naam en wordt gemaakt door vrijwilligers met hiv en direct betrokkenen. Je kunt ons steunen door een abonnement te nemen: hellogorgeous.nl/ abonnement. Op onze site vind je ook nieuws en informatie over verschillende activiteiten voor mensen met hiv. We hebben een fan-pagina op Facebook. Like ons ook en maak onze online community sterk en zichtbaar: facebook.com/hello gorgeousmagazine/

Wil je zien hoe het leven met hiv er anno nu uitziet? Kijk op hivuitdekast.nl voor de meest recente info over hiv.

voor ons Hiv Vereniging Nederland (HVN) komt op voor de belangen van mensen met hiv. Op hivnet.org vind je veel actuele informatie over leven met hiv, blogs van onder meer vrouwen met hiv en een actief forum. De Hiv Vereniging België streeft naar optimale kwaliteit van leven voor mensen met hiv en direct betrokkenen. Op hivverenigingbelgie.be staat veel nieuws en informatie over de activiteiten die de vereniging organiseert. Op levenmethiv.be van het Vlaamse Sensoa vind je ook allerhande informatie bedoeld voor mensen met hiv.

Heb je vragen over hiv, activiteiten bij jou in de buurt of zin in een praatje? Het Servicepunt van de HVN is telefonisch te bereiken via (020) 689 25 77 ma, di en do, van 14–22 uur. Je kunt ook mailen: servicepunt@hivnet.org. Heb je net te horen gekregen dat je hiv hebt? Of wil je je familie vertellen dat je hiv hebt? Als je over dit soort onderwerpen wilt praten met iemand die ook hiv heeft, neem dan contact op met het Marieke Bevelanderhuis. Per mail: mbhuis@hivnet.org of telefonisch: (020) 66 520 99 elke dag van 10.00–21.00 uur In Vlaanderen kunnen mensen met hiv die hulp, advies of een luisterend oor zoeken bellen met Sensoa Positief (078) 15 11 00 (ma tot do van 13–16 uur). Mailen kan ook: positief@sensoa.be

voor homomannen Op zoek naar contacten met andere homomannen met hiv? Poz&Proud, de sectie homomannen van de HVN, organiseert veel activiteiten waar poz mannen elkaar kunnen ontmoeten.

Kijk voor actuele informatie over deze activiteiten en meer op pozandproud.nl Net gehoord dat je hiv hebt? 4mezelf.nl biedt steun en geeft informatie over leven met hiv.

engelstalig Ben je geïnteresseerd in internationaal onderzoek en informatie over (leven met) hiv? Ga dan eens kijken op aidsmap.com en thebody.com. Op patientslikeme.org kunnen patiënten elkaar digitaal ontmoeten en ervaringen en kennis met elkaar delen. De site is een verzamelplek voor allerlei soorten patiënten. Als je hiv hebt, kun je contact leggen met andere mensen met hiv. Je kunt ook je gegevens over je gezondheid (zoals CD4 aantal) bijhouden en vergelijken met die van anderen. Er is ook een Engelse editie van hello gorgeous online: hellogorgeous.nl/ english/

iets gemist? Heb je een interessante site of activiteit voor mensen met hiv? Laat het ons weten via info@hellogorgeous.nl

STRIPPEN MET JOKE tekst Joke van Soest fotografie Henri Blommers

Meid, zeker ga ik Pride vieren! Gay Pride is vrijheid! "Je bent ontslagen! Als flexwerker ben je een oplosbaar en vervangbaar object. Groet, hello gorgeous"

Pling!

Plok!

"Jook, het is uit. Op Scruff een lekker wijf gevonden dat wel doet aan diëten, botox en sportschool"

Tingel!

Wat is vrijheid eigenlijk nog?

“Zoals u weet is privacy een wassen neus. Wij hebben vernomen dat u ontslagen bent. Uw rente gaat daarom omhoog. Groet, ING”

hello gorgeous 79

VERWACHT

# 16

verschijnt september 2016

Interview Valentijn de Hingh over de toenemende zichtbaarheid van de transgender-community.

Chemseks Leon Knoops van Mainline wil betere hulpverlening voor homomannen die de zelfcontrole verliezen tijdens seks op drugs.

Gezondheid Hebben kinderen die zijn geboren met hiv een ontwikkelingsachterstand?

80 hello gorgeous

ADVERTENTIE

‘Ik heb hiv bij kaarslicht opgelopen’. ‘Je gaat toch naar je moeder als er wat aan de hand is? Ik kwam voor een dichte deur te staan.’ ‘Ik ben door hiv wel m’n spontaniteit een beetje verloren.’ John

Stichting hello gorgeous heeft samen met de Hiv Vereniging Nederland de publiekscampagne ‘Hiv uit de kast’ gelanceerd: een landelijke campagne met vijf hiv+ rolmodellen om hiv positief zichtbaar te

ViiV Healthcare ondersteunt de campagne ‘Hiv uit de kast’.

www.rethinkhiv.nl/stigma

NL/HIV/0011/16, productiedatum mei 2016

maken en vooroordelen te bestrijden.

Gloria

hiv sinds 2005

hepatitis B en C te verbeteren, met als ultieme doel deze aandoeningen te kunnen genezen. Gilead Sciences Netherlands B.V., Claude Debussylaan 22, 1082 MD Amsterdam, www.gilead.com

000/NL/14-05/NPM/1344

Gilead Sciences doet onderzoek naar medicijnen om de behandeling van hiv,

hello gorgeous

Published on Jun 1, 2016

hello gorgeous nummer 15 – zomer 2016

In onze zomereditie gaan we de wereld rond in tachtig pagina’s. De Ierse Rory O’Neill is beroemd als drag queen Panti Bliss. Zij speelde in...

hello gorgeous nummer 15 – zomer 2016

Published on Jun 1, 2016

In onze zomereditie gaan we de wereld rond in tachtig pagina’s. De Ierse Rory O’Neill is beroemd als drag queen Panti Bliss. Zij speelde in...

hellogorgeousmagazine

Go explore