Hobonia Groeiboek Personalia - Sim Cootjans in memoriam

SIM COOTJANS AFSCHEID VAN EEN VRIEND Harry De Sitter Op 5 oktober ll. ontving het bestuur van Hobonia volgend mailtje:

“Een beetje mijmerend tikte ik de naam van Sim Cootjans in via google, en ik kwam zowaar op jullie site terecht.

Dit deed me denken aan de vele kerstmarkten waar Sim en Hobonia recht tegenover elkaar, ... en gelukkig niet te ver van het borrelkraam waren gesettled. Herinneringen aan een ver verleden, dat niet meer zal weerkeren ... Sim is niet meer. Hij is tot spijt van ons, van Paula, van zijn kinderen en schoonkinderen, en zijn zovele vrienden gisterenavond vrij plots overleden.

Te vroeg, te jong ... en nog zoveel plannen!

Zeger en Cathy “ Dat dit voor ieder van de bestuursleden even slikken, schrikken en vooral triest weg mijmeren was op dat ogenblik, zal voor iedereen die Sim van nabij gekend heeft, overduidelijk zijn. Want Sim was voor ieder van ons veel meer dan een trouwe medewerker van onze heemkring, hij was een vriend, een hechte vriend ... in trouwe vast!

HOBONIA – Personalia

1

Sim Cootjans 1931 – 2003

Sim Cootjans was een beeldend kunstenaar die zich vooral in houtsculpturen kon uitleven. Zijn werk weerspiegelt op een grandioze wijze zijn eigen “zijn”, levensecht, steeds getuigend van veel arbeidsen intense levensvreugde en bovenal vroom en overtuigd Vlaams. Waar Sim zich vertoonde was het puur, echt gezellig en sfeervol, nooit ging het om een schijnvertoning, steeds recht voor de raap ... maar o zo oprecht en hartelijk dat het gewoonweg zalig vertoeven was in Sims omgeving.

Een gegeven woord was voor hem heilig ... en geen inspanning was dan te veel om zijn engagementen na te komen.

De samenwerking van Sim met de werking van onze Culturele Heemkring “Hobonia” dateert reeds sedert 1973, m.a.w net 30 jaar lang; we kunnen gerust stellen quasi zo lang als onze heemkring bestaat. Hobonia werd opgericht in 1971 n.a.v. de eeuwfeestviering van onze parochiekerk.

Sedertdien heeft Sim talloze keren met onze heemkring samengewerkt. We geven hierbij alvast een overzicht van de grote manifestaties en activiteiten die Hobonia organiseerde en waarbij wij telkens weer op de gewaardeerde en spontane medewerking van Sim konden rekenen.

1973 1982 1991 1993 1996 2001 1991 -1999

Groepstentoonstelling in ons parochiecentrum “Den Haasdam” Tentoonstelling “Van Instrumentenbouwers en Spelemannen” in “Den Haasdam” Poppenspel “En waar de sterre bleef stille staan” in “Den Haasdam” Groepstentoonstelling n.a.v. het verschijnen van het boek “Van Kasteel naar Kasteel” - deel V Groepstentoonstelling n.a.v. het zilveren jubileum van het bestaan van onze heemkring in de polyvalente zaal van het “Basisonderwijs De Platanen” in Hoogboom Individuele tentoonstelling n.a.v. het verschijnen van het boek “Van Kasteel naar Kasteel” - deel IX in de feestzaal van het Rust- en Verzorgingstehuis “Welvaart” in Hoogboom Kerstmarkt in Brasschaat-Driehoek Wij (bestuur van Hobonia) waren wij letterlijk en figuurlijk 9 jaar lang onafscheidelijke overburen op de jaarlijkse Kerstmarkt in Brasschaat-Driehoek.

Vooral de grote tentoonstelling “Van Instrumentenbouwers en Spelemannen” zal wellicht in de analen van onze Heemkring geboekstaafd blijven als onze grootste organisatie ooit. Sim - die als beeldhouwer bovendien ook nog de doedelzak ... of de Vlaamse moezezak bespeelde en deze zelf HOBONIA – Personalia

2

Sim Cootjans 1931 – 2003

bovendien bouwde en de pijpen draaide - was daar ook enthousiast aanwezig. Het was trouwens via hem dat wij nog heel wat dankbare tips kregen om andere medewerkers - instrumentenbouwers - te contacteren. Bovendien introduceerde hij ons bij een ander groot volkskunstenaar in het Antwerpse: Djon Lundström. Deze tentoonstelling kende 15 medewerkers en kreeg bijzonder veel mediaaandacht. Zo werd er zelfs een heuse reportage gemaakt door het programma “Echo” van de BRT. Zelfs bij deze professionele journalisten viel de grote persoonlijkheid en uitstraling van Sim dermate op dat, naast de waaier van beelden die gedraaid werd van quasi alle medewerkers aan de tentoonstelling, zij Sim individueel geïnterviewd hebben en hij werd bovendien gevraagd om op de eigen moezezak zijn muzikaal kunnen te tonen. Geloof me vrij ... beelden die blijven hangen!

Van vele van onze activiteiten ontving Hobonia geregeld spontane reacties. Graag citeren wij hierbij even Sim zelf na afloop van deze tentoonstelling “Van Instrumentenbouwers en Spelemannen”:

“Een welgemeende dank voor het ‘schone’ dat je uw volk, de spelemannen en de bouwers, al of niet profi’s, hebt gegeven.

Je gaf de bezoekers de kans te ontstijgen uit het aardse voor hen die het wilden, de anderen gaf je te denken over zaken en dingen die anders voor velen verborgen blijven. Mijn korte impressie is een gevolg van mijn leerschool: wat je in één woord kan zeggen, behoeft geen boek te worden.

Tot later misschien in trouwe vast!”

Sim Ook aan de voorstelling in “Den Haasdam” van “En waar de sterre bleef stille staan” van onze Vlaamse auteur Felix Timmermans had Sim het leeuwenaandeel.

Sim was een trouw en fervent lid van de “Aloude gilde der Driekoningenzangers” in Brasschaat. De naam van deze gilde dekt uiteraard grotendeels de lading ... maar er was meer: buiten het driekoningenzingen bracht deze gilde ook nog echt volkstheater en dit onder de vorm van een authentiek poppentheater. Denk hierbij aan de Antwerpse “Poesje” of “Poppenschouwburg van Campen”. De gilde bracht zo o.m op een puur volkse wijze het geciteerde kerstspel met houten stangpoppen, dewelke .... wat dacht je: allen gedraaid en gesneden waren door Sim. Kerstmarkt 1991

De jaarlijkse Kerstmarkt in Brasschaat-Driehoek kent Sim als zijn allertrouwste deelnemer: geen enkele markt heeft hij gemist. Jammer dat hij er juist nu bij de 20ste editie niet meer zal bij zijn. De familie en de vrienden denken er echter aan om als eerbetoon toch nog een keer de vertrouwde stand open te houden: de laatste van zijn onvergetelijk mooie in hout gesneden kerststalfiguren zullen dan nog van de hand gaan. Wij behoren in elk geval tot de gelukkigen die de ganse set van zijn kerststal, m.a.w. ... en dixit Sim: “een Jefke, een Marieke, een kinneke Jezus en de drei keuningen” jaarlijks weer met veel ijver onder de kerstboom kunnen plaatsen. Wanneer we dan na 6 januari, na driekoningen, alle kerstversiering terug opbergen doet het telkens weer HOBONIA – Personalia

3

Sim Cootjans 1931 – 2003

pijn deze meesterwerkjes van authentieke Vlaamse houtsnijkunst voor een jaartje naar de zolder te verbannen. ... en ik denk dat dit in de toekomst telkens weer zal gebeuren met de nodige weemoed omdat onze dierbare vriend Sim er niet meer is, ... maar alleszins ook, zoals Sim het zelf met zijn uitgesproken optimisme zou gewild hebben, met een intens gevoel van tevredenheid en geluk om deze grote man als nauwe vriend gekend te hebben! Bovendien behoren wij tot de gelukkigen die ook aan onze wand een beeldhouwwerk van Sim hebben hangen: Sim zal dan ook nooit ver weg zijn en het moet de familie, vooral Paula en de kinderen en kleinkinderen, waarop hij toch zo trots was, een troost zijn te weten dat echtgenoot, vader en grootvader, in de harten van vele vrienden en kunstliefhebbers Sim niet dood is en vergeten, maar altijd nabij zal blijven.

Wees er bovendien van overtuigd Sim: telkens we weer eens naar de Kerstmarkt trekken, zullen we er aan het borrelkraam weer eens eentje gaan snoepen ... zoals we dat zo dikwijls deden. En geloof ons vrij: op dat moment gaan we je aanwezigheid heel sterk aanvoelen, je zal korter bij zijn dan ooit tevoren!

Ik herinner mij trouwens de schitterende woorden van zoon Zeger tijdens de plechtige uitvaart te Brasschaat-Driehoek: “Ik had het voor hem reeds becijferd, vader Sim moest minstens honderd jaar oud worden, zoveel plannen, zoveel toekomstdromen had hij nog!”

In de propvolle kerk van Kerstmarkt in Brasschaat-Driehoek werd erg stijlvol en zoals Sim het zelf zou gewild hebben door de honderden aanwezigen en vooral door de familie afscheid genomen van Sim. Het plaatselijke koor “Trivium Cantans’ zorgde bovendien voor een bijzonder mooie muzikale omlijsting.

Sim we zullen je missen ... we bieden dan ook heel oprecht onze deelneming aan aan zijn lieve echtgenote Paula, zijn kinderen en kleinkinderen en de ganse familie.

Wij namen afscheid van een groot kunstenaar, maar daar bovenop van een onvoorstelbaar groot “levenskunstenaar”!

Om dit eerbetoon aan onze goede vriend af te sluiten volgen hieronder enkele reflecties, weergegeven in het misboekje bij de uitvaart, dewelke op de ateliermuur van Sim terug te vinden zijn.

Reflecties Van op de “muur” van den atetier Gedichtje van Sandra Als ge hier zo’n tijdje bent En iedereen wat beter kent, Dan stapt ge op den duur Toch oek is nor de muur.

En ‘k zen dan wel ni zoe slim HOBONIA – Personalia

4

Sim Cootjans 1931 – 2003

‘k schrljf toch oek wa over de Sim Ge kent hem wel, die van de Kaart Die al jaren blokskes hout vergaart.

Hij maakt er schoon poepekes van, let wa’k ik absoluut nie kan.

Daarrnee is alles nog nie gezegd Want ver de rest is em oek ni slecht, En elke keer da ge denkt Na h’emmek iet dat’em nie kent Verget het mor, ge zet verkeerd D’er is niks dat’em ni he geleerd.

En as mens is ‘t nen toffe vent Ge meugt blij zijn as g’em kent Sandra Een gedachte van Sim Dag Zon, Dag Dag, Dag al wat leeft op aarde, ‘k Ben blij dat ik U groeten mag Een groet heeft zoveel waarde Een kleine kindergroet, De wens van “goedemorgen” Dat geeft een mens ineens de moed Die wegveegt alle zorgen.

Voorbij is het verleden,..

De vreugde van het heden...

Gaat lachend de toekomst tegemoet...

Vanop Sim’s muur “Mijn hartewens” Laat het kind niet in mij sterven omwille van het bezadigd zijn.

Laat mij eeuwige lach verwerven, ernstig worden is azijn.

Amen

“Van Kasteel naar Kasteel” 1993

HOBONIA – Personalia

5

Sim Cootjans 1931 – 2003

“Van Kasteel naar Kasteel” 2001

Zijn werk:

HOBONIA – Personalia

6

Sim Cootjans 1931 – 2003