Baron Eduard Joseph Marie Antoine de Padoue
OSY de Zegwaart Raymond ROELANDS Inleiding Een “uit het oog verloren kapelletje - standbeeld” werd aanleiding tot een bijzondere viering op 8 juni 2014. Enkele oudere inwoners van Hoogboom wisten ons te vertellen dat er in begin de jaren ’50 regelmatig processies werden georganiseerd naar de twee belangrijkste bedevaartkapelletjes in onze parochie, namelijk “De Lievenskapel” in de Heidestraat en het “O.L.V.-kapelletje” op de hoek van Holleweg en Hoogboomsteenweg. Pastoor Hendrik Greeve (pastoor van 1948 tot 1964) 1 was hiervan de bezielende figuur. Na zijn overlijden op 5 juni 1964 werd het O.L.V.-kapelletje “vergeten”. De massale belangstelling voor de herdenking van het begin van Wereldoorlog I in 1914 was waarschijnlijk meede oorzaak van een “gelukkige ingeving in den bak” op zondag 20 oktober 2013, om iets te organiseren in verband met het vergeten O.L.V.-kapelletje. Een bezoek aan mevrouw Christine Vanderlinden - van den Bosch op dinsdag 22 oktober 2013 resulteerde in een bijzondere toelating om het monument te verplaatsen naar een plek die oorspronkelijk toebehoorde aan de familie OSY de Zegwaart, namelijk op het kerkplein. In het archief van HOBONIA hebben we nog enkele foto’s uit 1973 van het kapelletje in een verwaarloosd parkje. De tekst op het standbeeld riep een aantal vragen op, waarop we probeerden een antwoord te vinden. Waarom het herdenkingsstandbeeld opgericht werd kunnen we afleiden uit de tekst. Maar: - Voor wie “mes enfants”? - Wie heeft het opgericht? - Wanneer werd het opgericht? Op het herdenkingsbord achteraan in onze kerk, waarop de erelijst prijkt van de parochianen die gestreden hebben voor het “Vaderland”, vinden we enkel de naam “Baron Ed. Osy de Zegwaart”. Dan maar zoeken bij de familie Osy de Zegwaart, die in 1870 het domein Oude Gracht kocht. 1 - HOBONIA – “Restauratie van een monument – Pastoors van Sint-Jozef” blz 17
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
1
Monument 1914 - 1918
Kasteeldomein “de Oude Gracht” in Hoogboom Voor zover we hebben kunnen achterhalen gaat de geschiedenis van dit eigendom zeker terug tot in 1700. 2 In het begin van de jaren 1700 behoorde een gebied van 71 bunders, gelegen langsheen de Mishagenstraat en de Oude Grachtweg, toe aan "Mishagen", terwijl andere kleine en grote percelen op naam stonden van een vijftigtal eigenaars. Er stond een twintigtal “huysinge en steden” tussen Eikelenberg en Oude Gracht. Eén van die steden aan de noordkant van de Oude Grachtweg, “de CLARISSEHOEVE”, was in 1713 eigendom geworden. van Anna-Cornelia Van Soest, begijn te Antwerpen, als deel van de nalatenschap van haar vader. In haar testament van1767 verdeelde zij haar bezittingen: een gedeelte aan haar nicht Maria Van Busdom, weduwe Van Bleeuwen, een tweede maal gehuwd met Stephanus Willems; en een gedeelte aan Maria-Theresia Van Bleeuwen gehuwd met Georges Laudaens, dochter van voornoemde Maria Van Busdom.
De familie Moretus
3
Op 25 februari 1780 verkocht Maria-Theresia van Bleeuwen, echtgenote van Georges Laudaens, juwelier te Antwerpen, een zeer groot domein gelegen op de Oude Gracht aan jonker Paulus-Francis-Josephus Moretus, ingezetene van Antwerpen en afstammeling van Jan Moretus (Moerentorf). Jan Moretus (Moerentorf) was gehuwd met Martine Plantin, dochter van Christoffel Plantin, de bekwame en roemrijke voortzetter van het bedrijf van de wereldbekende drukkerij, thans, sinds 1876, het Plantin-Moretusmuseum. De stad Antwerpen dankt dit zeer kostbare museum aan jonker Edward Moretus die woonde te Ekeren-Centrum op het Moretushof. Paulus-Franciscus Moretus overleed in 1823 (zijn echtgenote Catharine van Colen was reeds overleden in 1819) en laat aan zijn erfgenamen een aantal belangrijke bezittingen na, waaronder gronden en hoeven te Ekeren. Het echtpaar Moretus-van Colen had vier kinderen: - Jean-Paul-Joseph - Thérèse, - Louis-Joseph - Augustin-Thomas-Joseph Op 25 april 1825 verwierf Thérèse-Caroline-Josèphe Moretus bij akte van verdeling alle bezittingen onder Ekeren, waaronder het kasteel van Hoogboom. In 1829 overleed zij ongehuwd op 45-jarige leeftijd. Haar domein besloeg een totale oppervlakte van 11 bunderen en 242 1/2 roeden (= ca. 15 ha), genaamd "Claerisse ende Ruyters Guyshoeve", gelegen te Ekeren tegen de baan op de Oude Gracht, voorkomend op de figuratieve kaart van landmeter Peter Stijnen d.d. 4 juni 1776, namelijk: - een huis van plaisantie, omringd door een hofgracht, - een hoeve nevens voornoemd huis van plaisantie, met stal, schuur en verdere toebehoren, - 14 stukken land rond de voornoemde hoeve, voorkomend op de figuratieve kaart van P. Stijnen onder de nummers 2 tot en met 15, rondom beplant met eiken en elzen schaarhout, met een oppervlakte van 5 bunderen 58 1/2 roeden, palende zuid de straat of de baan op de Oude Gracht, oost Adriaan Verdijck, noord de hierna vermelde drie stukken heide en west de eerwaarde heer N.F. Pauli, - 3 stukken heide, gelegen achter de voornoemde stukken, met een oppervlakte van 3 bunderen en 4 roeden op dezelfde figuratieve kaart aangeduid onder de nummers 22, 23 en 24. - de dreef in 't midden van de voornoemde landen, beplant met eiken opgaande bomen, met een oppervlakte van 242 roeden, - en ten laatste een weide genaamd 'De Meester', groot 2 bunderen 29 roeden, op de kaart van P. Stijnen genummerd 21. Palend oost de koper, noord Van Hesbeen, zuid de beek, west heer Mertens en noord de 2 - Brasschaat van heidegrond tot parkgemeente – “Oude Gracht” blz 237 3 - HOBONIA – “Nazaten van Jan Moretus op de Oude Gracht” – H. Kanora – jaargang 5, nr. 3
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
2
Monument 1914 - 1918
Prins van Salm-Salm. Verkoopprijs: 4215 gulden.
De familie Van den Berghe In 1830 kocht Charles van de Berghe, gehuwd met Henriette-Marie-Isabelle Moretus (nicht van ThérèseCaroline-Josèphe Moretus), het kasteeldomein dat hij door diverse aankopen uitbreidde tot nagenoeg 466 ha. De echtelieden Van den Berghe-Moretus hadden vier kinderen: - Emilie (1817-1880) - Colette (1818-1885) - Mathilde (1819-1885) - Eduard (1821-1881)
Tussen 1815 en 1830, tijdens de Hollandse overheersing, werd de landelijke rust van Hoogboom door niets verstoord. In 1831 verstreek echter de wapenstilstand tussen de Belgen en de Hollanders en verwachtte men spoedig een herneming van de vijandelijkheden. Grote fortificaties werden aan de Schelde gebouwd. Bij deze werken waren meer dan 10.000 arbeiders betrokken. Om deze strategische bouwwerken te beschermen werden er troepen gelegerd in Hoogboom en hun officieren namen hun intrek in het Kasteel van Hoogboom, nl. de Oude Gracht. In een brief aan haar nichtje Caroline Moretus, gehuwd met Ferdinand de Pret, bekloeg Henriëtte zich over deze situatie en ook over het feit dat Caroline veiliger oorden had opgezocht nl. het kasteel van haar zuster de barones d'Hooghvorst: "Charles me charge de vous dire qu'il est bien fáché que vous ayiez quitté, afin qu'en cas d'évènements extraordinaires nous nous serions consolés mutuellement". Het jaar nadien, in 1832, stierf Charles, in de leeftijd van 46 jaar en bleef Henriëtte achter met een zoon en drie dochters. Henriëtte Moretus overleed op 12 juli 1869 en liet aan haar kinderen een domein na van 466 ha. Haar stoffelijk overschot werd bijgezet in de grafkelder van de familie Moretus te Ekeren aan de noordkant van de Sint-Lambertuskerk.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
3
Monument 1914 - 1918
Baron Osy de Zegwaart
In 1870 verkochten de erfgenamen van Henriëtte Moretus het domein van 466 ha aan baron Eduard Osy de Zegwaart, gouverneur van de provincie Antwerpen, voor de som van 659.580 F. Deze liet rond 1880 het eigenlijke kasteel afbreken om in de plaats ervan een neo-renaissancistisch kasteeltje te bouwen. Op 1 september 1871 neemt baron Osy zijn intrek op het kasteel "De Oude Gracht", evenals zijn echtgenote Mathilde-Marie-Thérese Villers en hun kinderen Joannes-Maria-Josephus, Maria-Josepha-Amalia, PaulinaEufolia-Maria, Cornelia-Julia, Josephus-Alexander en Carolina-Joanna-Maria-Sidonia. Baron Osy was volksvertegenwoordiger en gouverneur van de provincie Antwerpen van 1889 tot 1900. Omstreeks 1880 liet hij de openbare weg “Oude Grachtsebaan” verleggen, verder weg van zijn kasteel. (zie plan) In 1927 zal Eduard Bunge deze weg van de gemeenten Ekeren en Brasschaat kopen. Het kasteel, zoals het er uitzag bij de verkoop in 1870.
Baron Osy werd geboren te Deurne op 24 maart 1832 als zoon van baron Jean-Renier Osy en Jeanne de HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
4
Monument 1914 - 1918
Knyff. Op 18 oktober 1853 huwde hij Jeanne-Petronelle della Faille, geboren te Brussel op 22 december 1832 en kinderloos overleden te Antwerpen op 23 december 1857. Op 17 mei 1859 huwde hij Mathilde-MarieThĂŠrese Villers, geboren te Antwerpen op 5 april 1835.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
5
Monument 1914 - 1918
De familie Osy is van Franse oorsprong, ze heeft zich in Holland gevestigd in de 17de eeuw en is naar België overgekomen in de 18de eeuw. Op 10 november 1778 werd Corneille-Baudouin-Ghislain Osy, grootvader van Eduard, tot de adelstand verheven en tot ridder geslagen door Maria-Thérésia. Op 25 februari 1817 kreeg hij de titel van BARON. Deze titel was overdrachtelijk op alle nakomelingen van Corneille-Baudouin-Ghislain, Jean-Joseph-Renier en Joseph-LouisAlexander Osy. Vanaf 19 september 1887 mag "de Zegwaart" aan de naam Osy toegevoegd worden. Baron Eduard Osy de Zegwaart was voor Hoogboom een weldoener; het is dank zij hem dat de parochie St.-Jozef tot stand kwam en dat Hoogboom een eigen kerk kreeg. Nu nog is de naam Osy de Zegwaart een bekende klank in Hoogboom. Getuigen hiervan zijn de "obiits" met het wapenschild van de Osy's welke nog steeds in de kerk hangen; het balkon links vooraan op het koor en de grafkelder op het kerkhof.
De familie Bunge 4 Op 31 maart 1913 kocht de heer Bunge, industrieel, het domein van baron Osy de Zegwaart. Op dat ogenblik bedroeg de oppervlakte 266 hectaren, waarvan 105 ha op het grondgebied van Brasschaat en 161 ha op het grondgebied van Ekeren. De heer Eduard-Gustav Bunge werd geboren te Antwerpen op 16 oktober 1851 als zoon van Carl-Gustav Bunge en Laura-Maria Fallenstein von Meuhlen. In 1885 huwde Eduard te Antwerpen Sophie-Marie Karcher, geboren te Le Havre op 3 juli 1863. Het kasteel, genaamd "LAETITIA CAMPESTRIS", wordt door de heer Bunge betrokken op 1 juni 1914. E. Bunge was voorzitter van de maatschappij N.V. Bunge (in de Arenbergstraat nr. 21) van 1884 tot 1927. De maatschappij was gesticht door zijn vader, Carl Bunge, op 1 januari 1850. De heer Bunge heeft van het park gemaakt wat het nu is. 4 - Archief HOBONIA – “Oude Gracht)
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
6
Monument 1914 - 1918
In de jaren 1921-1922 werden vijvers en waterlopen gegraven, zodanig dat het kasteel op een eiland van ongeveer 42 ha kwam te staan. Het "binnengoed", zoals het eilandje algemeen wordt genoemd, was en is nog steeds bereikbaar over acht bruggen waarvan zeven houten plus de stenen brug aan de hoofdweg naar het kasteel. Tussen 1923 en 1927 heeft de heer Bunge de oppervlakte van zijn domein vergroot tot 446 ha. Voor het onderhoud van de parken, het werk op de boerderij en de velden, het onderhouden en bijbouwen van dienstwoningen, had de heer Bunge ongeveer honderd mensen in dienst. Het domein heeft veel te lijden gehad van het oorlogsgeweld, de gevolgen hiervan zijn nog steeds zichtbaar. In 1914-1918 werden er loopgrachten gegraven en niet minder dan 48 bunkers gebouwd. Achter de loopgrachten werden alle bomen en struikgewas geveld zodat de soldaten vrij uitzicht zouden hebben bij een mogelijke aanval van de Duitsers vanuit Nederland. Op mooie dagen en bij helder weer kon men zelfs de kerktoren van Putte zien. Het struikgewas en de bomen werden na de oorlog terug aangeplant, maar van de 48 bunkers werden er slechts negen afgebroken.
Poloplein 5 6 De industrieel, Eduard Bunge, die dus op 31 maart 1913 het domein "De Oude Gracht" aankocht was een verwoed polospeler. Het was dan ook niet te verwonderen dat door zijn inzet het poloplein tot stand kwam. Het aanleggen van de grasmat van dit plein gebeurde volledig met losse graszoden, afkomstig uit de polderdijken. Het waren de boeren uit onze vroegere polderdorpen die instonden voor het uitsteken van de graszoden en het vervoer ervan naar Hoogboom. De bestaande hoeve, op het einde van het plein, werd als clubhuis verbouwd. De plannen hiervan dateren van 1913. "De Antwerp Polo Club", die oorspronkelijk op de Beerschot-terreinen gevestigd was, bekwam hiermede één van de mooiste sportterreinen van het Antwerpse. Naast een poloveld waren er zes tennisvelden in cement en baksteen aangelegd. Oorspronkelijk zou het nieuwe plein gebruikt worden voor de Olympische spelen van 1920, maar de herstellingen van de schade ten gevolge van Wereld Oorlog I waren niet tijdig klaar. Het poloplein heeft in de tweede wereldoorlog een belangrijke rol gespeeld als vliegveld voor de Duitsers. Van toen dateert de betonnen baan die half rond het plein loopt. Op verschillende plaatsen bemerken we nu nog uitschieters waar vliegtuigboxen hebben gestaan voor de Duitse mugs.
5 - Bruggeske 2003 nr 4 - dec 2003 - “Iets over het poloplein van Hoogboom” 6 - Archief HOBONIA
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
7
Monument 1914 - 1918
De familie OSY 7 In ons HOBONIA jaarboek 1998, blz. 53, gingen we terug naar de roots van de familie OSY. In de stamboom van de familie OSY gaan we even zoeken wie de “Osy” zou kunnen zijn waarvoor het gedenkkapelletje werd opgericht. Vertrekkende vanaf de vader van baron Eduard Osy van kasteel Oude Gracht, krijgen we volgende familiestamboom: Jan-Jozef Renier, te Rotterdam op 2 februari 1792; H te Deurne op 21 juni 1866. Hij huwde te Antwerpen op 15 november 1814 met Maria de Knyff le Candele, te Antwerpen op 2 augustus 1792; H te Antwerpen op 31 december 1851. Zij was de dochter van Jacques-Michel-Gerard de Knyff en Isabella-Maria le Candele. Ze kregen drie kinderen: A. Jan-Corneel, te Antwerpen op 21 oktober 1815; H te Deurne op 2 oktober 1837. B. Josephina-Maria-Isabella, te Antwerpen op 29 juni 1821; H te Deurne op 17 januari 1882. Zij huwde te Deurne op 9 juni 1841 met JeanMaria-Jozef Cogels, te Deurne op 15 april 1814; H te Deurne op 4 november 1885. Hij was de zoon van Albert-Ferdinand Cogels en Maria-Carolina della Faille de Leverghem. C. Eduard-Jozef-François de Paule, te Deurne op 25 maart 1832; H te Ekeren-Hoogboom op 5 december 1900. Na het overlijden van Jan-Jozef Renier in 1866 werd baron Eduard-Jozef-François de Paule Osy – derde kind van Jan-Jozef-Renier Osy - eigenaar van het kasteel van Wijchen. In 1870 kocht baron Eduard Osy ook het domein Oude Gracht in Hoogboom en begon hij te ijveren voor de oprichting van de parochie Sint-Jozef. Zijn briefwisseling voerde hij regelmatig vanuit zijn kasteel in Wijchen en ondertekende dan ook als baron Eduard Osy de Wijchen. Zo werd hij ook als baron Osy de Wijchen vermeld op de gedenksteen aan de kerk. Baron Eduard Osy kreeg - bij K.B. van 19 september 1887 van koning Leopold II van België de toelating zijn naam te laten volgen door "de Zegwaart" naar de vroegere gemeente Zegwaart in Zuid-Holland, tussen Delft en Gouda (nu deel van Zoetermeer). C.
Eduard-Jozef-François de Paule, te Deurne op 25 maart 1832; H te Ekeren-Hoogboom op 5 december 1900.
7 - Hoboniajaarboek 1998, blz 53 – Roelands Raymond
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
8
Monument 1914 - 1918
Hij huwde tweemaal: 1. Op 18 oktober 1853, Jeanne-Pétronelle Della Faille: te Brussel op 22 december 1832; H te Antwerpen op 23 december 1857. Zijn echtgenote stierf kinderloos. 2. Op 17 mei 1859, Mathilde-Marie-Thérèse De Villers, te Antwerpen op 5 april 1835; H te Antwerpen op 2 november 1919. Uit dit huwelijk werden zeven kinderen geboren: A. John-M.-J.-Eugène, te Merksem op 7 juli 1860; H 23 oktober 1906. Hij huwde te Brasschaat op 19 april 1882 met Marie-Anne-Philomène Guyot de Mishaegen, te Antwerpen op 8 juli 1857; H te Brussel op 16 januari 1926. Zij kregen twee kinderen: 1. Iwan-Hubert M.-J. Victor, te Lommel op 8 februari 1883; H te Kapellen op 9 juni 1887. 2. Eduard-J.M.-Antoine de Padua, te Brasschaat op 26 januari 1885. Hij huwde te St.-Gillis op 7 februari 1907 met Marie-Henriette-Ge De Selliers de Moranville, te St.-Gillis op 31 december 1885. Zij kregen drie kinderen: a. Jean-Charles-Eduard-M.G., te St.-Gillis op 25 november 1907. b. Anne-Marie-Mathilde-Ge., te Kapellen op 16 november 1908. c. Migueline-Adrienne-Eduard-Ge., te Etterbeek op 7 januari 1912. B. Marie-Jeanne-Pauline-Emelie, te Merksem op 25 augustus 1861; Zij huwde te Antwerpen op 4 januari 1881 met Gustave-Adolphe-M. Mols, te Antwerpen op 25 augustus 1850. C. Pauline-Eulalie-Marie-Jeanne, te Antwerpen op 7 februari 1863; H te Godesberg op 1 juli 1912. Zij huwde te Antwerpen op 10 april 1883 met Alphonse-M.-Charles-J. Ullens, te Antwerpen op 10 april 1857. D. Cornélie-Julie-Gabrielle-Marie, te Antwerpen op 15 december 1864. Zij huwde te Ekeren op 9 november 1883 met baron Paul-M.G. Van Reynegom de Buzet, te Schaarbeek op 30 november 1860. E. Joseph-Alexandre-Paul-M., te Merksem op 10 september 1966. Hij huwde te Gent op 1 december 1888 met Hedwige-Marie-Ester-Julie-M. Le Boucq de Beaudignies, te gent op 26 februari 1869. F. Coralie-Jeanne-Marie-Louise, te Antwerpen op 28 januari 1869; H te Antwerpen op 15 oktober 1898. Zij huwde te Antwerpen op 4 oktober 1897 met Albert-Edouard-Irénée-Chrétien-G. Peers de Nieuwburgh, te Oostkamp op 31 oktober 1866. G. Louis-Alfred-Theophile-M., te Ekeren op 10 juli 1874; H te Ekeren op 18 november 1917. Bij het overlijden van baron Eduard Osy de Zegwaart, in 1900, werd zijn eigendom gedeeltelijk verdeeld tussen zijn kinderen. Zijn echtgenote, Mathilde-Marie-Thérèse De Villers, bleef nog tot 1913 op het kasteel Oude Gracht wonen. 266 ha werden op 31 maart 1913 verkocht aan de industrieel Eduard Bunge. Een gedeelte van zijn eigendom, gelegen tussen Hoogboomsteenweg, Holleweg en de huidige Leeuw van Vlaanderenlaan, werd verdeeld tussen de oudste zoon John Osy (kant van de Holleweg) en de oudste dochter Marie Osy, echtgenote van Gustave Mols. (gedeelte “Achter den Haasdam”)
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
9
Monument 1914 - 1918
John Osy de Zegwaart John-M.-J.-Eugène Osy de Zegwaart, te Merksem op 7 juli 1860; H te Antwerpen op 23 oktober 1906. Hij huwde te Brasschaat op 19 april 1882 met Marie-Anne-Philomène Guyot de Mishaegen, te Antwerpen op 8 juli 1857; H te Brussel op 16 januari 1926. Zij kregen twee kinderen: 1. Iwan-Hubert-M.-J. Victor, te Lommel op 8 februari 1883; H te Kapellen op 9 juni 1887. 2.
Eduard-J.M. Antoine de Padua, te Brasschaat op 26 januari 1885 Hij huwde te St.-Gillis op 7 februari 1907 met Marie-Henriette-Ge De Selliers de Moranville, te St.-Gillis op 31 december 1885. Op 19 augustus 1943 overleed Eduard Osy de Zegwaart in Brussel, zijn OBIIT hangt in onze kerk. Zij kregen drie kinderen: a. Jean-Charles-Eduard M.G., te St.-Gillis op 25 november 1907. b. Anne-Marie-Mathilde-Ge., te Kapellen op 16 november 1908. c. Migueline-Adrienne-Eduard-Ge., te Etterbeek op 7 januari 1912.
Baron John Osy de Zegwaart overleed in Antwerpen op 23 oktober 1906. Zijn echtgenote Marie-Anne-Philomène Guyot de Mishaegen, “madammeke John” genoemd, verhuisde omstreeks 1917 naar Hoogboom, naar het domein Hazenveld. Tijdens de bouw van het kasteel Hazenveld verbleef ze in Kapellen op Villa Ivan.
In 1946 hertrouwd Marie-Henriette met M. Urbain de Potter
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
10
Monument 1914 - 1918
Baron Eduard-Joseph-Marie-Antoine de Padoue OSY de Zegwaart, Oorlogsvrijwilliger in 1904. 8 9 Jongste zoon van baron John Osy de Zegwaart: Een mailtje van Marc Brans, met informatie over een oorlogsvrijwilliger, zette ons op het goede spoor om de oorlogsvrijwilliger baron Ed. Osy te passen in de familiestamboom.
Afstamming baron Eduard Osy de Zegwaart a.
Jean-Charles-Eduard M.G. Osy de Zegwaart, ° StGilles-Brussel 25-11-1907, Marbella (E.) Jean huwde tweemaal: - 1° Dover (G.B.) 23-12-1947 met Paule Van Baerlem, ° Havre (Seine inf.) 02-10-1915, St.-Gilles-Brussel 05-06-1985, dochter van d'Adolphe-Jacques en Gabrielle Mélis. Uit dit huwelijk werd een dochter geboren: barones Christine Osy de Zegwaart ° Etterbeek 14-07-1953; gehuwd in Reading en Wokingham (UK) met Clive Alexander -
2° Marie-Thérèse (genoemd Tia Tinten) ° Duisburg-Duitsland 1928, Marbella Spanje 2012 Uit dit huwelijk werd een zoon geboren: Nicholas Alexander Osy de Zegwaart.
b.
Anne-Marie Osy de Zegwaart, ° Kapellen 16-11-1908, Ukkel 24-09-1978; gehuwd in Kapellen op 28-10-1932 met baron Ferdinand van Hoobrouck d'Aspre, ° Brussel 8-11-1895, Elsene 23-02-1963. Uit dit huwelijk werden een zoon en een dochter geboren: - François van Hoobrouck d’Aspre ° Brussel 21-01- 1934, gehuwd in Sint-Pieters Woluwe op 10-08-1960 met Antoinette de Wasseige. D.P. – 3 kinderen: - Caroline van Hoobrouck d’Aspre, ° Bogota (Columbia) - Sophie van Hoobrouck d’Aspre ° Bogota (Columbia) 28-06-1965 - Hubert van Hoobrouck d’Aspre ° Elsene 19-03-1967 - Michelle van Hoobrouck d'Aspre ° Brussel 26-10-1935, gehuwd met Maximilien Waucquez (1930-2008) – 4 kinderen: - Christiane Waucquez ° Sint-Agatha-Berchem 12-11-1960 - Astrid Waucquez ° Sint-Agatha-Berchem 31-01-1962 - Charles-Ferdinand Waucquez ° Sint-Agatha-Berchem 20-07-1963 - Anne-Colette Waucquez, ° Laatwijk 29-01-1965
c.
Barones Migueline Osy de Zegwaart ° Etterbeek 07-01-1912 Bruxelles 09-03-1990 (Zij bezocht regelmatig Hoogboom en bezorgde ons heel wat foto’s en informatie van de familie, zie hierna bladzijde 13)
8 - Mail Brans Marc – 14 maart 2014 9 - Mail Brans Marc – 13 maart 2014 “overzicht millitaire status Eduard Osy de Zegwaart”
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
11
Monument 1914 - 1918
Oorlogsvrijwilliger Eduard OSY de Zegwaart Baron Eduard Osy gaf zich in 1914 op als oorlogsvrijwilliger met Stamnummer 3441 10 09-08-1914 00-08-1914 00-08-1914 00-09-1914 29-09-1914 02-10-1914 03-10-1914 10-10-1914 00-11-1914 29-01-1915 00-03-1915 09-10-1915 07-03-1916 06-08-1916 27-09-1916 25-12-1916 18-10-1917 21-11-1917 27-11-1917 28-11-1917 13-04-1918 15-05-1918 19-11-1918 01-06-1919 01-11-1938 17-03-1941
ingelijfd bij het 1ste Regiment Genie naar het Park voor Voertuigen benoemd tot korporaal benoemd tot sergeant te Lier gewond geraakt aan de linkerarm. Gedetacheerd door luitenant-generaal de Selliers de Moranville als tolk bij de Britse Marine Division in het Militair Hospitaal van Antwerpen geëvacueerd naar het Militair Hospitaal van Oostende overgebracht naar het hospitaal te Ashford (Kent, GB) vervoegt de staf van luitenant-generaal de Selliers de Moranville te Rouen per ministeriële verordening toegelaten tot de graad van hulpofficier van de infanterie als instructeur voor de duur van de oorlog (uitvoering van KB nr. 2310 van 15-08-1914). bestemd voor het Opleidingscentrum nr. 5 (5 L.D.) te Octeville-Cherbourg bijkomende opleiding te Bayeux bestemd voor het Opleidingscentrum nr. 2 te Honfleur bestemd voor het Opleidingscentrum nr. 4 te Dinard (département Ile-et-Vilaine, FR) ter beschikking gesteld van de I.G.S.S. (stage beheerder) en voorlopig bestemd voor het Belgisch Militair Hospitaal te Bourbourg (département Nord, FR) toegevoegd aan de officier belast met het bestuur van het Militair Hospitaal van Cauvalat le Vigan (département Gard, FR) afgedeeld bij het Ministerie van Koloniën bij ministeriële verordening bij ministeriële verordening teruggekomen en ter beschikking gesteld van het InspectieGeneraal van het Leger attaché van de Commandant van het kantonnement, Belgisch Plaatscommando te Nice aangehecht aan het Belgisch Plaatscommando te Nice aangehecht aan het Belgisch Plaatscommando te London medisch ongeschikt voor de dienst bevonden ter beschikking gesteld van de commandant der S.M.B. op eigen verzoek met verlof zonder soldij geplaatst met pensioen op pensioen gesteld als onderluitenant der reserve met terugwerkende kracht vanaf 1 november 1938
Eretekens - 1 kwetsuurstreep (08-06-1918) - Overwinningsmedaille - Herinneringsmedaille Allerlei Zijn beroep vóór de oorlog staat opgegeven als représentant d’automobile Zijn schoonvader was luitenant-generaal Antonin ridder de Selliers de Moranville (Sint-Joost-ten-Noode 1210-1852 – Elsene 17-04-1945), voormalig stafchef en inspecteur-generaal van het leger, voormalig commandant van de Rijkswacht, ereburger van de stad Rouen, voorzitter van de Vaderlandslievende Vereniging der Nakomelingen en Bewonderaars van de Belgische Strijders van 1815 te Waterloo en QuatreBras, ere-vicevoorzitter van de Liga tegen Alcoholisme In een motivatie aan de Minister van Landsverdediging, teneinde een geschikt toegevoegd officier te vinden voor het Plaatscommando te London, schrijft generaal de Selliers de Moranville: (hulp-onderluitenant Osy de Zegwaart) connaît bien l’anglais et a été attaché en qualité d’interprête, à Monsieur Winston Churchill, en octobre 1914, lors de son séjour à Anvers. (brief van 01-04-1918) 10 - Mail Brans Marc – 13 maart 2014 “overzicht millitaire status Eduard Osy de Zegwaart”
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
12
Monument 1914 - 1918
Dit wordt bevestigd door een schrijven van zijn moeder in 1916…11 25 April 1916 Mijn lieve zoon, Het is zondag vandaag en daar bij nog feest van het Patroonschap van St-Josef. Twee redenen te meer de gehechtheid die mij aanzet je te schrijven. Is België niet toegewijd aan deze grote heilige en jijzelf, heel klein, heb ik je onder zijn bescherming gesteld, daarbij is hij ook de patroon van ons dierbaar Hoogboom. Gij kent er de reden van: uw nonkel Josef lag op sterven wegens een bal die hem getroffen had toen hij op de koer van het St Servatius College te Luik speelde. Uw grootouders hebben toen beloofd de kerk, die in opbouw was, toe te wijden aan die grote heilige. Laat ons hopen dat het feest vandaag ook de voorbede mag zijn van de bevrijding. Het is reeds lang geleden dat ik nieuws van jou kreeg. Ik hoop dat alles nog goed gaat en dat je steeds voldoening beleeft aan het soldatenleven. Ik twijfel er trouwens niet aan dat je jouw plichten moedig vervult. Geef mij zoveel mogelijk nieuws van jou. Jij….(klein stukje onleesbaar) … gelukkig kan te Kapellen de Gemeente brood uit Holland doen komen en kan men er een kopen om de twee dagen:- voor de arbeiders is een kwart brood veel te weinig omdat zij alleen dat hebben en aardappelen: en dit ontbreekt nu.. zowat bij iedereen. De Gemeentelijke Liefdadigheid, geholpen door het prachtige Amerikaanse Comité, tracht daaraan te verhelpen. De private liefdadigheid helpt ook, maar moest de oorlog nog lang duren, dan zouden er in het land geen aardappelen meer zijn. Tenzij Holland en het buitenland erin zouden slagen er ons nog te sturen. Ik werk nog altijd veel in de tuin. De grond rond de stallingen werd deze week opgehoopt. Wij gaan het grasperk - rond de stallingen bezaaien. De grond rond de villa blijft onafgewerkt, dit zal voor later zijn. Hoeveel werk nog; wegens de weinige werklui, gaat het werk maar traag. Maar bij jouw terug keer zal je nochtans grote verbeteringen vinden , en de overwinning . zal vleugelen geven om af te werken. Ik denk zeer veel aan U allen. Hoe gelukkig zullen wij zijn wanneer wij allen terug bij een zullen zijn voor de eerste communie van de kinderen, ginder of hier. Misschien zie jij ze nog voor mij, deze lieve kleinen. Wist jij hoe hun afwezigheid mij zwaar valt. Brief geschreven door barones John Osy de Zegwaart, schoondochter van baron Eduard Osy de Zegwaart, Gouverneur van de Provincie Antwerpen, aan haar zoon baron Eduard Osy de Zegwaart, vrijwilliger in het Belgische Leger in 1914. De tuin waarover zij schrijft is die van de villa "Hazenveld". Zo de huidig opgetrokken villa nieuw is, is de tuin dezelfde gebleven. Barones John Osy de Zegwaart heeft waarschijnlijk haar intrek in de villa genomen kort voor de oorlog van 1914. Zij woonde te Kapellen in de villa "Yvan" voor en tijdens de opbouw van villa Hazenveld.
11 - Archief HOBONIA – brief ontvangen van barones Micheline Osy de Zegwaart
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
13
Monument 1914 - 1918
In 1917 verblijft de echtgenote van Eduard Osy de Zegwaart in Frankrijk en schrijft een brief aan dokter Libbrecht waarbij zij nieuws vraagt van barones John Osy de Zegwaart, haar schoonmoeder. Zie hierna 12 Mijn beste dokter, Ik ben aangenaam verast geweest bij het ontvangen van de brief die mijn vader mij bezorgd heeft. Dat maakt zoveel nieuws, pas gebeurd nieuws te ontvangen van het “land” vooral uit de streek waar men zich mee verbonden voelt en van mensen waarvan we sinds lang gescheiden zijn. U zou me een groot plezier doen, om me nieuws te schrijven van barones John Osy. Wij vernemen dat ze depressief is en dat dit haar gezondheid beïnvloed. Is dat juist? Ik heb gelukkig nieuws van haar van 11 augustus: niets speciaals… het verslag van haar gezondheid. Maar ze kondigt aan dat ze stappen onderneemt om een paspoort te bekomen. Wij zouden heel gelukkig zijn haar te zien komen. Hoe gaat het met Mevr. Libbrecht en uw kinderen? Uw oudste zoon is bijna een jonge man! Gelukkig heeft hij nog enkele jaren voor hij zijn plicht moet vervullen. Maar deze afschuwelijke oorlog duurt lang! Het is de schuld van de Russen. Is mevr. Libbrecht van plan in België te blijven. Hoe heeft men U als gevangene naar Duitsland gestuurd? Wat een geluk dat men U nogal vlug heeft vrijgelaten. Het is waarschijnlijk dank zijn het Rode - Kruis van Genève. Was er veel miserie in Kapellen bij de arbeiders? Hoe bevond men zich onder het rapport van de rantsoenen? Niet te vreselijk? (De winter of het nieuws dat we hier krijgen is dat overdreven)? Dit zou me allemaal erg interesseren. Ik ben beschaamd U met zoveel vragen lastig te vallen,maar het zou me zo veel genoegen doen om gedetailleerd nieuws te krijgen. Ik vrees echter dat U daarvoor geen tijd hebt. Wat mijn kinderen betreft zoals U al kunt vermoeden zijn zij gegroeid! Jean is een grote jongen van 10 jaar die me tot de schouders komt. Hij is heel gezond, ziet er goed uit, verleden winter is hij geen dag in bed gebleven. Poupée of liever Anne-Marie is ook heel groot voor haar leeftijd. Ze heeft de neiging om verkouden te zijn en onlangs heeft ze een dieet moeten volgen om haar amandelen te bestrijden. Ze is er goed vanaf gekomen en ze is weer gezond terug gekomen na een maand aan zee verbleven te hebben. De meest fragiele is altijd Migueline. Verleden winter is echter beter verlopen. Een enkele griep met koorts, maar telkens ze een verkoudheid heeft, hetgeen dikwijls gebeurt, hoest ze zo hard dat ze verplicht is in bed te blijven; We zijn aan zee sinds 14 dagen bij vrienden in Felixstone - Wichham avenue Bexhill on sea; we blijven er nog 14 dagen misschien? Migueline begint een mooie kleur te krijgen en ik hoop dat ze sterker wordt om het harde klimaat in de winter in Londen te verdragen. Wanneer ik thuis ben zal ik U een foto van de kinderen opsturen. Mijnheer de baron is beheerder van het Militair Ziekenhuis van Cauvalat Le Vignon.(Gard) Hij voelt zich goed nu, maar hij heeft veel moeite om te herstellen van een bronchites of beter van een longontsteking die hij gekregen heeft tijdens zijn officieren instructie 2 jaar geleden. 12 - Brans Marc – brief van barones barones John Osy de Zegwaart
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
14
Monument 1914 - 1918
Ondanks zijn groot verlangen is hij nog niet bekwaam voor een actieve dienst. Wij hopen op zijn bezoek in oktober of november. Ik zal hem uw brief tonen die hem zeker zal interesseren. Geloof, mijn dierbare Dokter, met mijn voorname (gedistingeerde) gevoelens Barones OSY de Zegwaart
De inhoud van deze brief deed ons besluiten dat barones John Osy de Zegwaart het monument niet alleen voor haar zoon liet oprichten, maar eveneens voor haar schoondochter en kleinkinderen. Vandaar de tekst: Merci a la Vierge Immaculée pour le retour de mes enfants 1914 – 1918 Oprichting herdenkingsmonument 13 14 De exacte oprichtingsdatum was nog niet duidelijk maar verder onderzoek bracht ons bij twee wandelboekjes van Touring Club de Belgique: eentje van 1921 en eentje van 1930. Telkens wordt bij de wandeling - 33e Promenade, Du Drijhoek (Brasschaet) a Sinte-Mariaburg – verwezen naar ons kapelletje; de tekst is identiek. Dus moet de oprichting zich situeren voor 1921. 1921
In de kranten van die periode vonden we geen verwijzingen naar de oprichting van ons herdenkingsmonument. Maar uit onderzoek van de kerkarchieven15 vonden we in de lijst met misintenties dat van eind 1918 en begin 1919 er wekelijks misintenties waren voor O.L.V.-Van Vrede en voor O.L.V. uit dankbaarheid. Vermits de familie OSY zeer vroom was, mogen we aannemen dat de oprichting zich situeert begin 1919.
Domein “Hof ter Beke” – “Hazenveld” – “Veldhuisje” Op 16 januari 1926 overleed Marie-Anne-Philomène Guyot de Mishaegen ( te Antwerpen op 8 juli 1857) te Brussel Zij was de weduwe van John Osy de Zegwaart,. Omstreeks 1937 werd een gedeelte van haar domein Zegwaart verkocht aan Jean Vanderlinden. Jean liet het oude kasteel afbreken en bouwde op het domein een nieuwe woning, nu nog gekend als kasteel “Hazenveld”. Links van Hazenveld laat Jean Vanderlinden een nieuwe woning bouwen voor zijn zoon Philippe Vanderlinden (° 1927) – ze kreeg de naam “Hof ter Beke”. Philippe huwde op 6 februari 1968 met Christine van den Bosch (° 1940). 13 - Les Environs d’Anvers – 42 Promenades Pédestres – 1921 – Consience bibliotheek Antwerpen 14 - Les Environs d’Anvers – 71 Promenades Pédestres – 1930 – Consience bibliotheek Antwerpen 15 - Archief kerkraad – “Bestelde misintenties 1918-1925” dossier 03A
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
15
Monument 1914 - 1918
Villa “Hazenveld” werd later bewoond door dochter Françoise, gehuwd met Jacques Van Cauwenberghe Rechts van Hazenveld werd een perceel verkocht aan Thomas Meyer, gehuwd met Madeleine Vanderlinden. Zij bouwen er “het Veldhuisje”. Op het eigendom van Philippe Vanderlinden – Christine van den Bosch werd dus het herdenkingsmonument omstreeks 1918-1919 opgericht voor baron Eduard Joseph Marie Antoine de Padoue OSY de Zegwaart.
Familie Vanderlinden 16 17 18 -
Henry Vanderlinden* (° 1861, 1916) huwde met Marsily Marthe* (° 1868, 1953) Uit dit huwelijk o.a.: o Jean Vanderlinden* (° 1892, 1940) - kocht in 1937 Hazenveld Françoise Vanderlinden (° 1922) gehuwd met Jacques Van Cauwenberghe* (° 1915, 1997) – woont momenteel nog op Hazenveld Philippe Vanderlinden* (° 1927, 1997) gehuwd met Christine van den Bosch (°1940) – woont op Hof ter Beke o Madeleine Vanderlinden* (° 1895, 1986) gehuwd met Thomas J. Meyer* (° 1897, 1962) - Veldhuisje
* begraven op het kerkhof van Hoogboom, naast beeld van Rik Wouters
16 - Gegevens Vanderlinden via Geneanet – Stamboom Jacques Marsily 17 - Gegevens Van Cauwenberghe via Geneanet – Stamboom Guy Lepoutre 18 - Mondelinge info van mevrouw François Vanderlinden (echtgenote Jacques van Cauwenberghe)
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
16
Monument 1914 - 1918
Verhuis en inhuldiging van het Monument Een bezoek aan mevrouw Christine Vanderlinden - van den Bosch op dinsdag 22 oktober 2013 resulteerde in een bijzondere toelating om het monument te verplaatsen naar een plek die oorspronkelijk toebehoorde aan de familie OSY de Zegwaart, namelijk op het kerkplein. Met de voltallige kerkraad brachten we op 22 oktober 2013 ook een bezoek aan het beeld in het midden van de overwoekerde beplantingen en namen we afmetingen en foto’s om het verplaatsen voor te bereiden.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
17
Monument 1914 - 1918
Een voorstel van burgemeester Dirk Van Mechelen, die aanbood om de verplaatsing te laten uitvoeren door de gemeente, werd in dank aanvaard. Steenkapper Steven Denisse uit Putte zou de klus klaren. Tijdens de winterperiode bleef het even stil, maar vanaf april 2014 werd gestart met de geplande verplaatsing. Op 17 april 2014 stond de kolom van het monument op het kerkplein en werden volgende foto’s gemaakt.
Enkele dagen later, op 23 april, werd de grote kolom in de grond geplaatst en op 3 mei werd de montage afgewerkt. Na reiniging met water onder hoge druk was iedereen aangenaam verrast door het resultaat.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
18
Monument 1914 - 1918
Bij toeval vonden we een stille bewonderaar in een naburige boom; kabouter “Monneke” zou voortaan waken over het monument. Zondag 8 juni 2014 werd het herdenkingsmonument plechtig ingewijd in aanwezigheid van de voltallige kerkraad, burgemeester Dirk Van Mechelen en diverse schepenen en hoogwaardigheidsbekleders. Wat ons bijzonder verheugde was de aanwezigheid van 3 kleinkinderen van Eduard OSY de zegwaart: -
Barones Christine Osy de Zegwaart en partner en zoon Nicholas-Alexander Osy de Zegwaart Baron François van Hoobrouck d’Aspre Barones Michelle van Hoobrouck d'Aspre
Ook Françoise Vanderlinden, echtgenote van Jacques Van Cauwenberghe (H) was aanwezig. Mevrouw Christine van den Bosch, echtgenote van Philippe Vanderlinden (H) was verontschuldigd. Als voorzitter van de kerkraad en de Culturele Heemkring HOBONIA vzw kreeg Raymond Roelands de eer om in een korte bewoording de historiek van dit monument te belichten: Beste genodigden, Tot wat een toevallige ingeving leiden kan; op zondag 20 oktober, verleden jaar, zat ik in “den bak” achteraan in de kerk wat te dromen en vroeg me plotseling af of het monument, waarvan ik in 1973 enkele foto’s maakte, niet beter zou thuishoren aan de kerk. Het was opgericht na Wereld Oorlog 1 en de herdenking van de “Groote Oorlog” was misschien “de” gelegenheid om in Hoogboom toch ook iets te doen. Want eigenlijk had HOBONIA geen speciale plannen gemaakt in verband met
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
19
Monument 1914 - 1918
deze herdenkingen; enkel een thema-avond gewijd aan Eduard Bunge die op 1 juni 1914 zijn intrek nam in kasteel Oude Gracht, dat hij in 1913 had gekocht. Aan de kerk zou het beeld opnieuw de aandacht krijgen die het verdient. De plaats waar het stond was niet meer toegankelijk ten gevolge van minstens 40 jaar vrije begroeiing van rododendrons en ander struikgewas. De laatste bedevaarten dateren nog van de tijd van pastoor Greeve, die in 1964 overleed. Twee dagen later ging ik naar mevrouw Vanderlinden om mijn ingeving even te bespreken en gelukkig vond zij dit wel een goed idee. En van het één kwam het ander en het resultaat zien we nu. Mede dank zij de materiële en financiële steun van het gemeentebestuur van Kapellen staat het monument nu op de grond, die eertijds toebehoorde aan de grootvader van oorlogsvrijwilliger Eduard Osy de Zegwaart. Een klein beetje geschiedenis is misschien aangewezen: Na de toezegging van mevrouw Vanderlinden bleef ik zitten met de grote vraag: wanneer is het monument eertijds opgericht en waarom werd het opschrift “pour le retour de mes enfants” aangebracht? In de archieven van HOBONIA vond ik heel weinig over dit monument, enkel: -
-
een kopie van een wandelbrochure van “Touring Club Belgique” uit 1930. Hierin werd bij wandeling 82, “ Du drijhoek a Sinte-Mariaburg”, het monument onder de aandacht gebracht met een verwijzing naar “statue de la vierge…” ik vond ook een brief uit 1916 van mevrouw John Osy de Zegwaart aan haar zoon in het leger. op de erelijst achteraan in onze kerk stond maar één OSY de Zegwaart vermeld en uit de stamboom van John Osy de Zegwaart vond ik maar één zoon, namelijk Eduard. verder niets bruikbaars.
Omdat ik verwachtte dat de oorspronkelijke inhuldiging toch enige persaandacht zou gekregen hebben, zocht ik in de pers van die periode naar gegevens, maar zonder resultaat. Wel vond ik nog een vroegere uitgave van “Touring Club Belgique”, namelijk uit 1921, waarin voor dezelfde wandeling (toen nummer 33) reeds verwezen werd naar “statue de la vierge…”, En dan ontving ik van Marc Brans, die zich intensief bezig houdt met militair erfgoed, meer gegevens over oorlogsvrijwilliger Eduard Osy, plus een kopie van een brief uit 1917, geschreven door “barones Osy de Zegwaart”, echtgenote van Eduard. Door een aantal gegevens naast elkaar te leggen werd het verband tussen de brief en de gegevens van baron Osy de Zegwaart duidelijk. Het was een brief van de echtgenote van Eduard, die zich op dat moment – in 1917 – met haar kinderen in Engeland bevond. Ik vermoed dat allen na de oorlog ongeveer gelijktijdig terug naar Hoogboom kwamen, en vandaar misschien “mes enfants” op het monument. Een exact bewijs voor de oprichtingsdatum heb ik ook niet gevonden, het was zeker ruim voor 1921. Omdat de familie OSY zeer gelovig was dook ik ook even in de archieven van de kerkfabriek en vanaf 1918 werden wekelijks verschillende gezongen missen aangevraagd aan 1,5 F: - Voor onze Lieve Vrouw van vrede en - Voor Onze Lieve Vrouw uit dankbaarheid Dus heel waarschijnlijk aangevraagd door barones John Osy de Zegwaart, die op het kasteel Hazenveld woonde. Dit kasteel werd gebouwd juist voor WO I en was nog niet af, want in een brief uit 1916 aan haar zoon Eduard geeft zij een korte beschrijving van de werkzaamheden rond het kasteel en het gebrek aan personeel. Tot zover het mysterie rond het monument. Mijn collega’s kerkraadsleden waren ook onmiddellijk te vinden voor de verplaatsing van het monument en al snel deden we onderzoek naar afmetingen en gewicht van het monument en hoe de verplaatsing in eigen beheer kon gebeuren. De handen uit de mouwen steken is ons niet vreemd. Maar de gemeente had betere voorstellen … met het gekende resultaat. Er rest mij nu nog wel wat werk want ik wens alle gegevens samen te brengen in een uitgebreide bijdrage voor het eerstvolgende jaarboek van HOBONIA en eventueel voor een thema-avond in april 2015. Merci baucoup à la famille van Hoobrouck d’Aspre pour être ici and many thanks to the family Christine Osy de Zegwaart for being here today. Bedankt voor uw aandacht.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
20
Monument 1914 - 1918
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
21
Monument 1914 - 1918
Van links naar rechts: Françoise Vanderlinden, baron François Van Hoobrouck d’Aspre, barones Michelle Van Hoobrouck d’Aspre, Raymond Roelands, barones Christine Osy de Zegwaart met partner, Nicholas Osy de Zegwaart, burgemeester Dirk Van Mechelen.
HOBONIA – Baron Eduard Osy de Zegwaart
22
Monument 1914 - 1918