Koninklijke Harmonie R.K. Verbroedering Hoogboom Raymond Roelands Inleiding 1 In 1982, ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de Harmonie R.K. Verbroedering, kreeg ik het verzoek om de historiek van deze muziekmaatschappij samen te stellen. De verslagen en een massa documentatie vergden heel wat puzzel- en zoekwerk om alles in een min of meer ordelijke vorm te gieten; een bijzonder moeilijke opgave. Wekelijkse repetities, regelmatige vergaderingen, ontelbare feesten, uitstappen en concerten: alles samen een massa bewijzen dat muziek maken enkel mogelijk was dank zij de bereidwillige inzet van muzikanten en bestuursleden. Het is de R.K.Verbroedering Hoogboom gelukt vele jaren muziekleven vol te maken; het is hen gelukt te blijven ijveren ondanks de soms moeilijke tijden. Denken we hierbij voornamelijk aan de donkere oorlogsperiode toen alle activiteiten van de meeste verenigingen noodgedwongen moesten stopgezet worden Na de oorlogsperiode waren het opnieuw de oprichters van het eerste uur, de heren Servais Tirions en Karel Haest, die het initiatief namen voor de heroprichting van de muziekmaatschappij. De verantwoordelijkheid voor de bestuurlijke zorgen lieten zij evenwel over aan hun opvolgers Karel Dierckens en Guido Boogaerts. Een harmonie was niet leefbaar met enkel een bestuur en spelers, maar er moest ook gezorgd worden voor financiële ondersteuning en hiervoor werden steeds belangrijke “sponsors” gevonden. Zij werden dan aangesteld als Erevoorzitter. Zo was de Weledele Heer Barend Mutsaers de Middelharnis, die op kasteel Plantijn woonde, de eerste vrijgevige erevoorzitter. Daarna volgde de heer Alfons Van Broekhoven, eigenaar van het schattige kasteeltje Torenhof op de Hoogboomsteenweg. Hij was niet alleen geldschieter maar steunde de vereniging ook in belangrijke mate door zijn persoonlijke inzet en gedrevenheid bij de organisatie van feesten en concerten.
Als laatste vernoemen we de heer Van Cauwenberghe die de traditie van zijn voorgangers zonder aarzelen voortzette.
Het ontstaan van harmonieën en fanfares 2 De geschiedenis van het georganiseerde muziekkorps – de harmonie en de fanfare – is een verhaal van legers en kerk. Eeuwenlang zijn de “trompetters en tamboers” verbonden geweest aan legers die ten strijde trokken en ook nu nog heeft elk onderdeel zijn eigen militaire kapel. Buiten de kazernes zijn het vooral de kerken geweest die het initiatief namen voor de oprichting van muziekgezelschappen, vaak ter opluistering van kerkelijke plechtigheden. De legers gebruikten instrumenten om signalen door te geven over grote afstand. Het geschiktste instrument daarvoor was uiteraard de trompet, waarvan de schelle klank ver droeg op het slagveld. Bij opgravingen vonden archeologen uitgeboorde hoorns van runderen die eeuwen voor het begin van 1 2
Koninklijke Harmonie Rooms – Katholieke Verbroedering Hoogboom; Raymond Roelands 1982 Geschiedenis Harmonie Sint-Petrus – Gulpen (website)
HOBONIA – Verenigingen
1
RK Verbroedering