’t Bruggeske jg 32 – maart 2000 – nr 1.
Onze lezers SCHRIJVEN! De belangstelling voor HOGHESCOTE groeit met de dag! Onze lezers beginnen zich “te moeien”. En is er iets meer levendig dan een vereniging die regelmatig (wat zeg ik méér dan regelmatig) schriftelijke respons krijgt op de voorbije of geplande acties. Daarom openen wij van nu af een nieuwe rubriek: “ONZE
LEZERS SCHRIJVEN”.
Vrienden Hoghescotenaars: kruip in je pen (je P.C.) en verhaal ons gebeurtenissen van vroeger die je zijn bij gebleven. Het moeten geen ellenlange verhalen zijn maar zaken die op U een blijvende indruk hebben nagelaten. En als ‘t kan een fotootje erbij, dat kleurt het artikel. Wees niet bang voor de schrijfwijze, voor de mogelijke spellingsfouten, wij zullen alles netjes op een rijtje zetten. U moet ons wel toelaten dat wij – indien nodig- het verhaal inkorten, bepaalde passages anders verwoorden, de lay-out aanpassen zonder echter aan de essentie te raken! Jef HERMAN Wij ontvingen twee brieven van Hoghescotenaren die ons elk iets te vertellen hadden: de eerste was JOS GEYSKENS die de eer heeft onze rubriek voor open te verklaren.
HOE ONTSTAAT EEN BIJNAAM? Mijn grootvader langs moederskant was Cornelius JOOSSENS. Jarenlang hebben mijn grootouders Café Welkom uitgebaat op de Hoevensebaan nr. 25 (nu 27). In het huis ernaast (nu 29) ben ikzelf in 1930 geboren. Naar hetgeen men mij als kleine jongen heeft verteld, was mijn grootvader in zijn jonge tijd een goede coureur, en werd hij als den beste coureur uit de omgeving beschouwd. Jan met de pet - die opvallend spontaan is met het verzinnen van bijnamen - heeft hem de bijnaam “BESTE JOOSEN” gegeven. Nadien kreeg zoon Edward de bijnaam “EDWARD VAN DEN BESTE” opgeplakt. Als jonge gast verbleef ik veel bij mijn grootouders, waar naar het schijnt het eerste orgel in Kapellen stond.(Een DECAP orgel met een ingebouwde piano die daarom piano-orgel werd genoemd). Mijn nonkel Edward voetbalde sinds jaren bij Kapellen F.C., en hij was naar het schijnt van mijn kinderjaren af met mij met een bal bezig. Hoe kon het anders dan dat ik voetballer zou worden. Omdat sommige voetbalsupporters dachten dat ik zijn klein broertje was, werd er ook voor mij een bijnaam gezocht: het werd “Kleinen Beste”. Ongeveer 50 jaar geleden ben ik mijn bijnaam kwijt geraakt maar deze van Nonkel Edward is nog in gebruik. Op een rijtje: Van “Beste Joossen” naar “Edward van den Beste”, en dan naar “Kleinen Beste”. _____________________________________________________________ De tweede schrijfster Mevrouw Rien De Mulder gehuwd met Dhr. Bastiaensens, schrijft een verhaal over onbekende familieleden. Jacobus Bastiaensens was afkomstig uit St. Jans Molenbeek bij Brussel. Hoe hij in Merksem terechtkwam heb ik niet kunnen achterhalen. Hij kocht in 1752 een huis met schuur, stalling en grond, genaamd “Den Swarten Leeuw”. Het was gelegen tussen het Kercken voetpad, het kerkhof, de steenweg en het huis en erf genaamd de Witten Engel. In een boekje over de geschiedenis van Merksem vond ik een nota over het huis bij de kerk, vroeger De Witte Engel, dat in 1829 gekocht werd door de kosterschoolmeester en dat toen Sevenberghe genaamd werd. Den Swarten Leeuw moet dus dicht bij de Bartholomeuskerk geweest zijn. Van de 17 kinderen uit de vier huwelijken van Jacobus, bereikten er maar 3 de volwassen leeftijd. Vader Jacobus was 62 jaar toen Joannes Baptista geboren werd op 25 maart 1775, als tweede kind uit zijn vierde huwelijk en een jaar later kwam er nog een kind! 32