- Baak! Dudak büktü : - Benim babam bana daha çok veriyor . . . Abla da gösterdi . Yoğurtçunun kızı gene dudak büktü : - i ki nizinki nden de çok veriyor da harcıyacak yer bulam ıyoru m ! Abla nerdeyse ağl ıyacaktı - Bir tane e l l i l i k çikolata al baka l ı m had i ! - i stersem alırım a m a almam . - Biz alırız, dedi oğlan. - A l ı rsınız evet. A l ı n bakal ı m . - Alamaz mıyız? - Alsanızel Oğlan : - Enay i , ded i . Enayi kıpkırmızı kesi ldi - Enayi sizin gibi olur! Abianın yüzüne kurde l esinin kırmızıları uçuştu - Beni karıştırma! - Kardeşin beni ne karıştırd ı ? - Hadi had i , b i z i m terbiyemiz sen in g i b i l erle çene yarıştı rmaya müsait değ i l ! - Ası l benim terbiyem müsait değ i l . - Sus sus . . . - Bizim paramız var değ i l mi abla, niye susalım? Dükkana g ird iler. Yoğurtçunun kızı kaldı . K i rl i saçları taraz taraz. l çkici, kumarcı babasıyla dört ab lasından başka kimsesi yoktu. Abiaları tütün fabrika sının kal ı n kal ı n öttüğü sabahlara karışır giderlerd i . Dönüşte el leri boş . Annesi sağken üzüm, incir, beyaz peynir, zeytin paketleriyle dönerd i . Yemek pişirird i , gece yan larına kadar çamaşır yıkard ı , kızları n ı önüne oturtur saçları nı tarar, kurdeleler bağiardı kırpıntı lardan. Annesi sağken abialan çal ışmazd ı fabrikada. Kaydırak oynarlard ı , ip atlarlard ı , top. Babası bile bu kadar içmezdi o zaman . ft
•
270