Zerdüşt'ün Önkonuşması .�� ('
1
! _,
. ;:· (r;
''-.).-- ' - r / ,--.., r
.
Zerdüşt otu�_)'!'J:§ı11chıyke1l_Yıır:dumı v� yurdunun gölünü terk edip-d����ra çıktı. Buracla b�şıı;ııqinlediy�-y�İ���lığın ta dına V<}rdıyeQ1l_.)'ıl boyuı��� <Ja ��11da_n u�a.n.maçlı. Ne var ki sonın.dı a dönüştü yüreği- ve bir sabah, tanyeri ağarırken kalk tı ve güneşin karşısİna geçip şöyle söyledi: "Ey sen büyiik yıldız! Aydınlattıkların olmasaydı, ne olur.. . ı.: ı,',:-··: du mutluluğun? ( On yıl boyunca buraya, mağarama geldin; kendi ışığından da bu yolu aşmaktan da usanırdın ben olmasaydım, kartalım ve-rıla��u:ı-?����i�ı:_-- ---Qy_şa_�jı;h�r sabah bekle�ik_s.�ni, hafiflettik yükünü ve kut sadık seni bu yüzde11, Bak! Usandırn bilgeliğiınden, tıpkı fazla bal toplamış arı lar gibi; uzanacak eller gerek bana. Armağan vermek�� p�ylaştirmak istiyorum, insanlar ara sındaki bilgeler budalalıklarından, yoksullar da zenginliklerin den yeniden kıvanç duyuncaya dek. �-tıj'jkcl�n inm�liyigı_4eriDJi!<!e_t�: _t!plq senİI_ı: ;ı�ş<ı:rrıJarı de ni�in ardına geçip, yeraltı dünyasını da aydıı;ıl�_!Q:l<1:11 gi�i, ey zenginler zengini yıldız! __
,/'
'
'·
_
.
.
·.
.
-------- ---
3
'
'·
o
.,
·
·
'
.
-- - - - --- ----·--
·