Perşembe 1939/11/2 Sevgili karıcığım, Sen gittin ben hastalandım. Nezle oldum birdenbire. Yatağa girdim. Canım sıkıldı. Seni aradım. Yoksun. Sana ulaşmak için bunları yazıyorum. Ağırbaşlı, mükemmel şapkanla gözümün önündesin. Her gelişinde biraz daha güzelleşiyorsun. Çok güzelsin, çok akıllısın, çok iyisin, karıcığım. Hatçem her gecem senın her gecem. Hatçem su ol, içem, Hatçe her gece. Kızım anam karım kardeşim, sen, başında güneşler esen altın gözlü çocuk altın gözlü çocuğum benim. Karım benim iyi yürekli, altın renkli gözleri baldan tatlı arım benim. Hep senin için yazdıklarım aklıma geliyor. Ben ne hayvan herifim, senin için ne kadar az yazmışım. Daha doğrusu yazdıkları mın hepsinde senin ellerin var, fakat sana dair yazdıklarım az. Bu belki sana dair yazmakla kendime dair yazmanın aynı şey olmasından geliyor, ben kendime dair az yazmışım. Karıcığım. Sevgilim, her şeyim, arkadaşım, karım, Piraye,. sen. (...) Motorla, tayyareyle, kuş kanadıyla sana kavuşmak. (imza)
123