120 jaar Harmonie St. Joseph Grubbenvorst

120 JAAR

Harmonie St. Joseph Grubbenvorst 1902 - 2022

Vlak voor de zomervakantie sloten we ons muziekseizoenfeestelijkafmeteenheerlijkebarbecue,eenspannende pubquizeneenhooplolindetuinvandevoorzitter.

Voorwoord

Harmonie St. Joseph Grubbenvorst is precies 120 jaar geleden opgericht, in 1902. We dachten: dat is een mooie gelegenheid om terug te blikken op onze rijke geschiedenis! En om te laten zien waar St. Joseph anno 2022 voor staat: een bloeiende vereniging met bijna 90 enthousiaste blaasmuzikanten, slagwerkers en niet-spelende leden die zich met veel passie en plezier inzetten voor onze club. In de leeftijd van 8 tot liefst 88 jaar!

Vooruitblikken naar de toekomst is net zo belangrijk. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst, hoor je vaak. Maar hoe ziet onze jeugd de toekomst van onze harmonie, het samen muziek maken, het uitoefenen van onze fijne en gezellige hobby?

Geschiedenis, heden en toekomst: dit alles komt voorbij in deze jubileumuitgave. Geschreven door verschillende leden, vanuit verschillende invalshoeken. Geïllustreerd met foto’s uit de oude doos en foto’s van nu. Eén beeld zegt al meer dan duizend woorden! Dit boekje verschijnt bovendien niet puur op papier, maar het is ook digitaal te bekijken via onze social media kanalen en website.

Veel dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt, een bijdrage heeft geleverd, of onze harmonie op welke manier dan ook ondersteunt en een warm hart toedraagt!

Veel leesplezier!

Muzikale groet, Arno Engels Voorzitter Harmonie St. Joseph Grubbenvorst

In deze uitgave

Terug in de historie

Concertreis Zuid-Limburg

Samenspelen is superleuk

Jubilarissen

Super coole jeugdkamp

Nicolette vertelt

Finale jonge solisten

Samen muziek maken Groot plezier in slagwerk

In actie voor de harmonie Toekomst

Beste lezer!

Terugindehistoriemet

enkele senioren

Zet enkele oude leden van Harmonie St. Joseph bij elkaar over vroeger, en de anekdotes, herinneringen en grappen vliegen over tafel. We duiken de rijke historie van St. Joseph in met Noud Alsters (83), Lei Keursten (82), Tonnie Stappers (88) en Louis Zeelen (84).

1952: menke Louis staat achter zittend bestuur, menke Tonnie zit vooraan met trumpke

“Dat is Baer Stappers de melkboer, Sef Stappers de koster, dokter Baggen van het bestuur, burgemeester Gielen die onze beschermheer was”, vertelt Louis Zeelen (84) terwijl hij iedereen van Harmonie St. Joseph feilloos aanwijst op een foto uit 1952. Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum poseerde de harmonie statig voor het gemeentehuis. “En dat is Jac Ophey, een fantastische harmonieman en klarinettist. Ah, daar staat Harrie Hermkes, ook een hele goeie klarinettist. En dat menke daar, dat ben ik.”

Ook Tonnie Stappers (88) herkent zichzelf al gauw op de foto van 70 jaar geleden. “Daar, vooraan met de kleine trom. En daar staat m’n vader Jent met de grote trom; door hem ben ik langzaam in het slagwerk gegroeid.

En de koster was m’n oom en speelde trompet. Allemaal hele goeie muzikanten.”

Tonnie was 12 jaar toen hij in 1946 voor het eerst mee marcheerde op straat. De slagwerkers oefenden vroeger altijd buiten bij het Gebroken Slot, in de bossen op een recht pad. “Daar marcheerden we, met een instructeur van de Limburgse Jagers.”

Lei Keursten, Louis Zeelen, Noud Alsters

Mooi muziek maken is een kunst, maar dat geldt ook voor netjes marcheren stelt Tonnie. “Ik zag een keer een andere club marcheren: eerste rij tamboers gingen met links/rechts voorop, drie erachter met rechts/links! En het was ook nog bij een defilé!”

Mondstuk op de kop Louis kan zich nog goed zijn eerste klarinetles herinneren. Van Harrie Hermkes, zijn overbuurman aan de Lottumseweg, toen hij 11 jaar was. Het mondstuk stond op de kop, niet met het rietje naar boven zoals het hoort. „Ik wist niet hoe het moest, maar ik begon wel een toonladder te spelen! ‘Wat ben je aan het doen?’, vroeg Hermkes. Hij dacht zeker: ‘Eens kijken hoe lang hij het volhoudt’!” Dat was nog niet alles bij Hermkes. “Ik moest in een kleine kamer blazen waar al z’n kinderen lagen te spetteren in bad. Al m’n partijen werden nat!” Daarna kreeg Louis klarinetles van Jac Ophey, de latere schoonvader van Noud Alsters (83). „Ik kwam uit Blerick, ik hoorde een harde piep in de kamer en vroeg wat dat was”, blikt Noud terug. ‘Mond houden, ik ben les aan het geven!’, kreeg hij te horen in Grubbenvorst. Noud maakte toen nog geen muziek. Hij is pas in 1986 gestart nadat zijn jongens Roel en Rob bij de harmonie zijn gegaan, met respectievelijk trombone en saxofoon. Ook Lei Keursten (82) is via zijn zonen bij St. Joseph gekomen, in 1991. „Ik kwam uit Swolgen en zat daar bij de fanfare. Guus ging bij St. Joseph trombone spelen, Bas euphonium en ik toen ook.”

Met de harmonie op concours, dat behoorde tot de hoogtepunten van de heren. Daar werden ook weleens grote triomfen behaald. Zo scoorde de harmonie in 1955, op een concours in het Brabantse Diessen, het hoogst aantal punten in de afdeling Uitmuntendheid. Dat betekende dat St. Joseph naar het landelijke concours mocht, in de Stadsgehoorzaal in Leiden. „Nou, dat was een wereldreis, met de bus naar Leiden”, weet Tonnie nog. Het werd een enorm succes, want de Grubbenvorster harmonie sleepte in Leiden de landstitel en de blauwe wimpel in de wacht. ‘We hebben ‘em!’, kopten de kranten in 1955, en ze schreven over de ‘Zuidelijke triomfen in Leiden.’ Theo van Overveld was dirigent en werd na de uitslag in Leiden gelijk op de schouders gehesen. Louis: “Een fantastische dirigent. We droegen hem met een man of zes door de Stadsgehoorzaal. Prachtig!”

Slagwerkers kampioen

Er volgden nog meer concoursen. Behalve de harmonie gingen ook de slagwerkers op concours. “Verschillende keren, en ook gewonnen”, vertelt Tonnie. “Met instructeur Wiel Peeters, een vaste groep jongens en meiden, zijn we kampioen geworden. We deden ook eens mee aan een Europees treffen van drumbands in België. Niet gewonnen, maar we kwamen wel goed voor de dag.”

1962: uitstapje naar Schiphol en Amstelbrouwerij

Tonnie Stappers

1907: oudste foto van harmonie, voor café Engels Graadje in het Raaieind

Meiden mochten vroeger niet bij een harmonie, en zo ook niet bij St. Joseph. Het was lange tijd een exclusieve herenaangelegenheid. De eerste mejuffrouwen staan op een foto van de harmonie uit 1962, genomen vanwege het 60jarig jubileum, met een hoorn of een klarinet in de hand. Louis herkent ze nog en wijst ze aan. “Dit is Gerda Hermkes, dochter van Hermkes Sjeng die toen voorzitter was. Hier staat Annie Stappers, en dit is Bea Seegers.”

Mace rolde over straat Vanaf de jaren ’60 werden concertreizen naar Duitsland georganiseerd. Zoals naar Willingen in het Sauerland. En naar Trier aan de Moezel, en Remagen aan de Rijn. Daar speelde de harmonie op wijnfeesten. De muzikanten sliepen in een jeugdherberg op een berg, en in een grote wijnhal werd gefeest met de lokale burgemeester en wijnkoningin erbij. “Wijn drinken waren we niet gewend, als we buiten de hal kwamen, kregen we de klats!”, memoreert Tonnie lachend.

“Hermkens Sjeng had zoveel op dat-ie viel, een ganse knie uit z’n uniform kapot! De voorzitter hield er steeds z’n hand op, zodat niemand het zag!”

Tonnie vergeet ook nooit meer wat hijzelf in Remagen op straat deed, toen hij als tambourmaître vooropliep. Thuis aan de Kerkstraat oefende hij altijd met z’n mace, de grote stok met de bol aan het eind. Ook het omhoog gooien. „En natuurlijk weer opvangen. De eerste keer in Duitsland ging dat goed. Er stond een hoop volk te kijken. 100 meter verder gooide ik ‘em weer omhoog, maar ik ving mis. De bol rolde over straat totdat-ie in de goot lag!” De harmonie heeft wel meer met wijn te maken. Naar voorbeeld van een andere vereniging begon Lei met het opzetten van de eerste wijnactie door St. Joseph. “Om wat stuiters te vergaren voor de harmonie. Het bestuur was eerst sceptisch, maar toen we de eerste keer op de kerstmarkt stonden en 300 flessen met onze etiketten erop hadden verkocht, moesten we die wijnactie toch maar eens continueren.”

Het muziek maken beperkte zich ook niet tot de wijnfeesten zelf. Lei: “Met een kleine groep trokken we met onze instrumenten de wijngaard in, niet alleen om muziek te maken maar ook om druiven te plukken voor onze harmonie-wijn. En dan galmde onze muziek door het dal.” Maar het was tijdens een concertreis niet altijd droog en zonnig weer. “We zaten buiten bij een restaurant in Traben-Trabach, de wijn had onze kelen al aardig gesmeerd,en het begon te regenen”, vertelt Noud. “We trokken plastic lakens van de tafels, die lakens hielden we boven ons hoofd en we liepen zo in processie naar het hotel!”

Liefdes ontstaan op tuinfeest

Van de wijnfeesten in Duitsland, naar de tuinfeesten die de harmonie in eigen dorp ging organiseren. Voor de muziek, de gezelligheid en de clubkas – met trombonist Henk Frieling als de grote organisator. De tuinfeesten vonden eerst plaats bij het Gebroken Slot, in een grote tent in de wei naast de ruïne.

Van vrijdagavond tot zondagavond werden er concerten gegeven, uiteraard door St. Joseph, en door verschillende andere muziekkorpsen. Louis: „We sliepen in de tent om alles te bewaken.” Er kwam ook een dansorkest. “Op het tuinfeest zijn heel veel liefdes ontstaan. Wat dacht je, ze moesten allemaal door de bossen naar huis toe!”

Na het Gebroken Slot werden de tuinfeesten vanaf 1972 in het Ursulinenpark gehouden. Daar kwamen ook bekende bands en artiesten optreden, zoals Normaal en Vader Abraham. De tuinfeesten waren roemrijk, maar het feest in 1974 eindigde in mineur door een storm die de tent omver blies. “We gingen kijken”, zegt Louis, “er was verschrikkelijk veel schade. Er stond alleen nog een piano overeind.”

De tuinfeesten brachten ook het nodige geld in het laatje van de harmonie. Vroeger werden nog meer acties op touw gezet. “We hebben een tijdje de hakken van asperges opgehaald”, vertelt Lei. De harmonie had zelfs ooit een eigen aspergeveld.

1974: groot korps marcherend door Grubbenvorst

De asperges moesten natuurlijk wel gestoken worden. “Dat is één seizoen gedaan, daarna kreeg je de leden niet meer bij elkaar.” Lei noemt nog een hele grote actie uit het verleden. “De harmonie heeft een keer een grote tomatenkas gesloopt voor oud ijzer. Deze actie was een initiatief van Mart Huijs die een beste oudijzer-prijs bedongen had.”

Van repeteren naar de toeptafel Er passeren nog meer memorabele optredens de revue, markante dirigenten van weleer, muzikale families van vroeger waarvan anno 2022 nog altijd leden fanatiek meedoen. Maar geen concert zonder repetities vooraf. Vroeger oefende de harmonie op de bühne van zaal De Zwaan, later in de zaal zelf omdat het orkest te groot was geworden voor de bühne. Vrijdagavond was eerst de repetitieavond, bij het aantreden van een nieuwe dirigent werd het dinsdagavond. “Ook omdat steeds meer mensen op vrijdag uitgingen en op zaterdag minder werd gewerkt.” Na de millenniumwisseling is naar ’t Haeren verkast. De oudste leden maken nu geen muziek meer. Voor Noud werd de bas te zwaar. “Ik had al tegen m’n jongens gezegd: ‘Als ik 80 ben, kap ik ermee’.” Ook voor Lei werd het te lastig. “De stukken werden complexer”, waarop Louis reageert: “Je had wel de neiging om te oefenen, hè Lei. Ik had alleen de neiging, niet het oefenen!” Louis vond het in coronatijd wel welletjes. Ze maken zich nog altijd wel verdienstelijk voor de harmonie. Met de wijnactie, het schoffelen op het kerkhof. En natuurlijk komen ze nog altijd luisteren naar hun harmonie. Naar concerten, en de heren zijn er ook op een repetitieavond. “Voor de toeptafel. Toepen, of rikken, deden we vroeger al na de repetitie. De derde helft is altijd belangrijk.”

1932: tijdens heilige Kindsheidoptocht, kinderen verkleed als onder andere non. Zie filmpje optocht: https://www.youtube.com/watch?v=kVsdyFMXs-0

Het mooiste stuk

Tot slot: wat vinden de heren het mooiste stuk dat ze ooit hebben gespeeld? “Morricone, Once upon a time in the west”, vindt Noud. “Nou, dat mag de harmonie op m’n begrafenis spelen; ik heb dat stuk op m’n lijst staan”, reageert Louis lachend. Maar wat is zijn favoriet? “Dorpsdansen, overture van Gretry waarmee we in 1955 landskampioen zijn geworden. Prachtig stuk!” Lei houdt van Böhmischer muziek. “Böhmischer Traum vind ik het mooist, polka van Gälle. Ik snap niet dat de harmonie niet met dat stuk een concert afsluit. Of met The Second Waltz van Shostakovich, ook die doet het altijd heel goed bij het publiek.”

En het mooiste stuk voor slagwerk? Tonnie hoeft daarover niet lang na te denken. “We hebben een keer een stuk laten componeren over de Witte Dame en de Maas. Ingestudeerd en uitgevoerd, met een kuip water erbij om de golven van de Maas na te doen. Een geweldig stuk!”

Arno Engels Met dank aan de Historische Kring

In het vroegere uniform

“Dit heb ik allang niet meer aan gehad!”, zegt erelid Mart Huijs (88) als hij zijn uniform van vroeger tevoorschijn tovert. Een oude trompet heeft hij ook ooit ontvangen, maar zelf muziek maken? “Vier broers en m’n vader wel, ik niet. M’n kinderen kwamen bij de drumband. Zo gaat dat: dan komen ook de ouders erbij.” Van alles heeft hij voor de harmonie gedaan. “Ik denk wel 300 keer met de vrachtwagen geweest. Voor de Tuinfeesten, en bijvoorbeeld ook voor een concours op de bloemenveiling die als theater werd ingericht”, memoreert hij. De vrachtwagen kwam heel goed van pas, die was van zijn bedrijf in staalconstructies. Veel is gedaan met Frans Boers. “We waren 2 handen op 1 buik.” Ook was hij heel lang verantwoordelijk voor de instrumenten en de uniformen. “Zeker wel 25 jaar. En altijd alles met plezier gedaan!”

Kerstvoorstelling Wijnenspeelt

Een muizenplaag bij de harmonie, maar wel een lollige! Voor onze kerstvoorstellingen met theaterzussen Miriam en Carla Wijnen, 9-10-11 december in ’t Haeren, oefenden we meer dan alleen muziek. Ook met muizen, dus, die uit toeters kruipen en in fluiten happen!

Dank aan onze sponsoren

Traditierondheteindvandezomervakantie:metSchutterijSt.Jan inoptochtnaarhetKoningsvogelschieten,enonderweghet koningspaarophalen.

Opconcertreisnaar Zuid-Limburg

Het was weer even geleden dat we op concertreis waren gegaan, maar hoera! Op zaterdag 24 september was het eindelijk zover: op naar Zuid-Limburg. Een dag vol muziek maken, lekker eten, drinken en vertier. Goed voor de teamspirit!

Uitslapen na een week hard werken of studeren? Vergeet het maar! Onze concertreis begint al om 8 uur als we in de bus stappen, met onze slagwerker Gilbert Niessen achter het stuur.

Het afzakken naar het zuiden verloopt zó vlot, dat we even na 9 uur al de eerste tussenstop kunnen maken: in Simpelveld. Bij Maxime.

Daar zitten we dan, gezellig Bij Maxime!

Als we optreden dragen we altijd een strak uniform, maar vandaag zijn we gewoon gekleed in een witte blouse en blauwe spijkerbroek.

Zo, en dan is het nu koffietijd! En in ons mooie Limburg hoort daar natuurlijk lekkere vlaai bij, in diverse smaken, mmm! Wat gaan we hierna doen?

Dat is nog een grote verrassing.

We lopen een straatje in, een stukje omhoog, waarna we bij station Simpelveld aankomen. Daar komt de trein! We gaan met z’n allen mee met de Miljoenenlijn.

Wat inchecken met een ovchipkaart? Niks ervan, je krijgt een nostalgisch kaartje dat een nostalgische conducteur komt knippen. De gelukkigen onder ons mogen het zelf doen!

De jeugd heeft het goed bekeken en zit gerieflijk in de eerste klasse-coupé. Heerlijk genietend van het groene en golvende landschap dat langzaam voorbijtrekt.

Langzaam, ja, want de oude rijtuigen worden getrokken door een stoomtrein. Hier puft de locomotief uit bij Schin op Geul, ons eindstation. En dan hup, de bus weer in!

De bus gaat vol gas naar Valkenburg, want om 12 uur is ons concert op het Theodoor Dorrenplein. En een half uur later is er regen voorspeld. Houden we het wel droog?

In sneltreinvaart zitten we speelklaar en zetten onze slagwerkers het concert daverend en swingend in. Dat trekt nog meer publiek in hartje Valkenburg. Volle terrassen!

De dirigent van ons slagwerkensemble, Guido Pouwels, zweept de boel extra op door zelf (midden) fanatiek mee te doen.

De mannen roffelen enthousiast en voor enkelen is dit het allereerste optreden. Het kan al niet meer stuk, want achter de wolken verschijnt de zon. Hoezo 80% kans op regen!

Hoe prachtig! Een concert geven in hartje Valkenburg, met heerlijk weer en volle terrassen, voor een schitterend monument van mergelstenen: het Spaans Leenhof uit 1661.

De dirigent van onze harmonie, Wout Claessens, is in z’n nopjes met de concertmars Arsenal.

De jongedames op klarinet zijn lekker op dreef. Op het programma staat nog o.a. Disneyfilmmuziek van The Lion King.

We gaan ook nog allemaal helemaal los met uitvoeringen van American Graphity en de Zuid-Afrikaanse gospelcompositie Baba Yetu.

Intussen genieten deze dames! Welverdiend, want Franka Seuren, Truus Verbruggen en Mariëlle van Hegelsom zetten zich al vele jaren in voor onze club.

Onze buschauffeur van vandaag geeft weer een proem gas, ditmaal vanachter het drumstel bij de uitvoering van Formula 1, het officiële thema van de F1-races.

Gedurende het concert wisselt het slagwerkensemble het harmonieorkest af. Daarna mogen de hoorns weer flink schallen over het Theodor Dorrenplein.

We sluiten het concert spetterend af met Souvenir du Cirque Renz, een solo van Rens van Dooren op xylofoon.

Ook de trompetten en klarinetten laten luid en duidelijk van zich horen. Het is nog mooi nazomers weer, maar die sjaaltjes zijn wel fijn, toch!

Bij berghut 't Hijgend Hert in Vijlen de opdracht: bouw de mooiste, hoogste, grootste of creatiefste solsleutel met plastic bekers. Bij de harmonie blijven we wel in muzikale sferen, hè!

Nog een opdracht: vul de flessen zodanig met water, dat je er een herkenbare melodie op kunt spelen. Het ene na het andere talent komt bovendrijven!

Na het bouwen van torens en de opdracht met de muziekflessen, duiken we ’t Hijgend Hert in voor een heerlijk buffet. Om 21 uur moe maar erg voldaan terug naar Grubbenvorst!

Dank aan onze sponsoren

'Samenspelenissuperleuk!' Jolijn en Jenny

Muziek maken als je jong bent, hoe gaat dat, welk instrument heb je gekozen? Lieke Joppen (15) heeft na repetitie van de Bende van Jozuf, onze jeugdharmonie waarin ze zelf zit, twee van de jongste muzikanten aan de tand gevoeld: Jolijn Oskamp (9) en Jenny Verbruggen (9).

Jenny (9) speelt al een jaar cornet. “Een trompet, maar dan in het klein”, legt ze uit. Ze zit in de Bende naast twee trompettisten Saartje en Tijn. Jolijn (9) speelt dwarsfluit. Ze is helaas de enige fluitiste in onze Bende, maar ze zit mooi naast de klarinetten. De meisjes hebben eerst een jaar blokfluitles gehad, voordat ze aan een instrument begonnen.

Dit doet iedereen die een blaasinstrument wil spelen: wie dat jaar begint, zit samen in één klas, en daarna kies je pas je instrument. “Het was heel leuk”, zegt Jenny, “maar de lerares was soms wel streng.” “En dwarsfluit is leuker”, vindt Jolijn. Allebei gaan ze nu één keer in de week naar de les: Jolijn bij docente dwarsfluit Marloes Berden, Jenny bij docent koper Mannie Beckers.

Maar les hebben is natuurlijk niet alles; thuis moet er ook nog geoefend worden! “Ik oefen wel vaak”, zegt Jenny. “Behalve als ik ziek ben.” En ook Jolijn doet goed haar best. Dan natuurlijk één keer in de week jeugdharmonie. “Samenspelen is superleuk!”, zegt Jenny. “Een leuk stuk bij de jeugdharmonie vind ik bijvoorbeeld One Direction.” Wat de meisjes precies zo leuk vinden aan muziek maken, vinden ze moeilijk uit te leggen. “Als ik iets goed kan, is dat fijn”, zegt Jolijn. “Voor de rest weet ik het niet echt.” De muzikaliteit zit ook in de familie: Jenny’s oma speelt soms mee op de klarinet, en haar broer speelde eerst bariton. Jolijns moeder leert keyboard.

Slagwerkserenade

Jammer genoeg hebben ze allebei niet heel veel vriendjes of vriendinnetjes waar ze mee samen muziek kunnen maken. Met anderen spelen vinden ze wel allebei superleuk. Alleen optreden is natuurlijk een goede mogelijkheid om te laten zien wat je kan! Allebei hebben ze gespeeld op de voorspeelochtend op zondag 19 juni in ’t Haeren, waar ze een kleine solo deden. Voor Jolijn was dit de eerste keer dat ze alleen speelde op een podium. “Ik vond het wel spannend, maar het ging goed.” Beide meisjes hebben ambitie: graag willen ze later ook meespelen met onze grote harmonie! Maar voor nu spelen ze lekker mee met de Bende.

Lieke Joppen

Bij bijzondere gelegenheden zijn serenades toepasselijk, maar het hoeft niet per se blaasmuziek te zijn. Het kan ook prima met geroffel en getrom, zo lieten onze slagwerkers vrijdag 8 juli in Budel horen, samen met de slagwerkers van Meterik, Ysselsteyn en Budel. Voor het kersverse echtpaar Guido (dirigent van allemaal) en Anouk Pouwels.

Dank aan onze sponsoren

Hetsupercooleentegekke jeugdkamp!

Is de harmonie voor de jeugd alleen maar oefenen, nog eens oefenen en dan voorspelen of optreden met de Bende van Jozuf? Echt niet! De jeugd kijkt altijd uit naar ons roemruchte jeugdkamp. Anne Straten vertelt erover; ze groeide ermee op en zit nu in de kampleiding.

De gebouwen in Liessel, Kessel-Eik en Baarlo hebben zich door de jaren heen bewezen als favoriete locaties. De luchtbedden worden opgepompt, de groepjes bekendgemaakt en dan gaat het beginnen! Vaste prik op de eerste avond: het snoepwinkeltje, knakworsten en het nachtspel. De avond wordt afgesloten bij het kampvuur: d’n olde (ook wel bekend als Bart Vanmaris) zorgt ervoor dat het vuur aan blijft, chips, bier en ranja gaan de kring rond, er wordt ‘geweerwolfd’ en de leukste mopjes worden verteld.

De winnaars: Anne, Janne, Marit, Fieneke en Yara

Het hoogtepunt van ons harmoniejaar voor alle jeugdleden (en stiekem ook voor een aantal iets minder jeugdige leden): het kamp! Weinig slapen, kampvuur, veel spelletjes en vooral heel veel gezelligheid, wie wil dat nou niet? Op vrijdagavond vertrekken we richting kampgebouw.

Traktatie van Nel Verstegen

Op zaterdag beginnen we de dag met een heerlijk ontbijt (een boterham met kaas, pindakaas én hagelslag smaakt extra lekker). Daarna is het tijd voor spelletjes in het bos en in het dorp. Waar Nel Verstegen vroeger nog in de keuken stond om haar beroemde macaroni of ‘kalde schottel’ te maken, laten we tegenwoordig de frietkar of A-Z Barbecue komen om het avondeten te verzorgen. Sinds een aantal jaren zorgt Pam van den Hombergh op zaterdagavond voor een muziekactiviteit: we zijn tenslotte op harmoniekamp! Normaal gesproken is dit ook de avond dat het bestuur en onze dirigenten aansluiten op het kamp.

Bosspel met het bestuur en dirigent

Afgelopen jaar was dat anders: in het kader van ons thema ‘Alles andersom, mosredna sella’ waren zij ’s ochtends uitgenodigd en ontkwamen ze er niet aan mee te rennen in het bos. Wie had gedacht dat onze dirigent Wout en secretaris Sophie zo fanatiek waren…

Soms is er aan het einde van de zaterdagavond nog genoeg energie voor een dropping, andere jaren slaan we die over en sluiten we de avond af zoals dat hoort: bij het kampvuur!

onze laatste kampdag mogen we uitslapen en starten we de dag goed met een vers gekookt eitje. Na nog meer spellen of een middagje zwemmen is het tijd om moe maar voldaan naar huis te gaan, en alweer uit te kijken naar het volgende harmoniekamp!

Anne Straten

De kampleiding is uiteraard altijd lovend over ons jeugdkamp, maar eh, wat vindt de jeugd er zelf van? Even checken bij Marit (10, klarinet) en Jonas (12, slagwerk) van Dijk!

Dit jaar mag de jeugd van de harmonie weer op kamp. Willen jullie weer mee?

“Jaaaaa!”

Wat is er dan zo leuk aan het harmoniekamp?

Marit: “We doen alleen maar leuke spelletjes, er is een snoepwinkel en we mogen lekker laat opblijven. We gingen dit jaar met de fiets naar Kronenberg, en onderweg waren er spelletjes waar we lekkere dingen konden verzamelen zoals marshmallows en chips. Ook kon je 5 minuten voorsprong verdienen bij het dorpsspel, maar ja, dat had iedereen al… dus dat was niks! We hadden een dorpsspel waar we door middel van kaartjes zoeken het hele dorp door moesten crossen. Als je alle opdrachten had opgelost, kon je een kist openmaken en daar lag dan een snoepzak voor de hele groep.

Wij waren als eerste en hadden dus gewonnen! Bij het kampvuur (wat er helaas dit jaar niet was) vind ik Weerwolven een leuk spel, maar dan moet je wel een karakter zijn en niet zomaar een burger. Slapen op het kamp was wel lekker, maar het wakker worden gemaakt met deksels is niet zo heel fijn.''

Jonas: “Ik heb nu 3 kampen meegedaan. Vooral de spellen vind ik heel leuk; deze zijn in het bos, op het veld of in het dorp. Iedere keer verzinnen ze weer een nieuw spel. Maar dat valt allemaal in het niet bij de spokentocht, lekker griezelen. Vooral van de kettingzaag ben ik dit keer geschrokken. Ook het Weerwolvenspel vind ik erg leuk. Helaas mochten wij dit jaar geen kampvuur maken omdat het erg droog was. Als er wel een kampvuur is, dan is het doel om het vuur het hele weekend aan te laten blijven. En het lekkerste vind ik toch de snoepwinkel. Dit jaar heb ik meegeholpen met het verkopen van het snoep aan de andere kinderen. De snoepjes zijn echt heel goedkoop, dus je krijgt er

“Tuurlijk!”

Gaan jullie volgend jaar weer mee op kamp?

Nicolette vertelt Carpe diem!

Muziek, de harmonie en hoe die 2 een belangrijke rol in mijn leven speelden. En gelukkig kunnen blijven spelen…

Mijn eerste muzikale klanken kwamen ter wereld in een kleine ruimte in het klooster. Onder leiding van zuster Bernadette werden piepjes steeds meer klanken die samen muziek werden. Van starten op klarinet via verschillende docenten, meespelen in het orkest kwam uiteindelijk de conclusie dat ik mijn muziekleven liever wilde voortzetten op de saxofoon. Dat zal ergens rond 1990 zijn geweest. En sindsdien geniet ik daar nog op en top van. Repetities, concerten, Caldenbroich.

Het zijn steeds hoogtepunten die we samen beleven.

Tot in november 2021 plotsklaps alles veranderde. Na een periode steeds kortademig te zijn, merkte ik tijdens de repetitie dat de term ‘kortademig’ niet meer de lading dekte. Ik bedacht me tijdens de repetitie de volgende dag toch maar even naar de huisarts te gaan. Op dat moment wist ik nog niet dat ik de harmonie

vele maanden moest gaan missen. En dat het niet zeker was of ik ooit weer kon gaan meespelen. Een achtbaan begon. Van thuis met antibiotica naar het ziekenhuis en uiteindelijk naar de IC. De artsen stonden voor een raadsel. Wat had ik toch? Toen uiteindelijk na lang onderzoek duidelijk werd dat ik een zeldzame autoimmuunziekte heb (het antisynthetase syndroom) en een overplaatsing naar de IC in Maastricht plaatsvond, kon gestart worden met de juiste combinatie van medicijnen. Zelf heb ik weinig van die hele spannende periode meegemaakt. Maar nadat ik uit het kunstmatig coma was gehaald en alle kaarten en berichten zag, besefte ik me hoeveel mensen meegeleefd hadden. En dat is heel onwerkelijk. Hadden al die mensen zich zo’n zorgen om mij gemaakt?

En meteen kwam ook het besef dat muziek maken iets was dat heel ver weg lag van de mogelijkheden. Op dat moment was zelfs mijn hoofd omhoog houden of mijn handen optillen al een wedstrijd. Alle spieren in mijn hele lichaam waren slap, verdwenen of wisten niet meer waar ze voor waren. Maar vanuit mijn werk wist ik: hoge doelen stellen werkt! Dus waren de doelen snel gesteld. Weer kunnen lopen, kunnen werken én weer saxofoon kunnen spelen. En ik had de tijd. Wat was het fijn dat de harmonie ook in die revalidatieperiode zo dichtbij bleef. Kaarten, bloemen, telefoontjes, berichten. Ik werd overstelpt. En steeds gaven ze weer motivatie. Heel bijzonder was het filmpje waarin het orkest speciaal voor mij een mars speelde: Carpe Diem. Tranen van begin tot eind. Die lege stoel waar ik normaal zat.

Al die mensen die zo meeleefden. Ook thuis bleef iedereen betrokken. Bezoekjes van bestuur en medemuzikanten.

Hartverwarmend en het gaf nog meer drive om hard te werken aan herstel. Waar het eerst onhaalbaar leek door de beschadigingen in mijn longen om nog muziek te kunnen gaan maken, leek het beetje bij beetje toch iets meer in zicht te komen.

Het bijwonen van een concert in het voorjaar was het laatste zetje. Daar, tussen al die collegamuzikanten, daar wilde ik weer zitten. Het heeft nog een aantal maanden hard werken, oefenen en trainen gekost maar in september was het zover. Ik kon weer meedoen met de repetitie. Het spelen van een blaasinstrument helpt mijn longen sterk te worden en te blijven. En al kan ik niet meer zo lang achter elkaar blazen als voorheen. Voor alles is een oplossing.

Het muziekstuk dat speciaal voor mij gespeeld werd blijft een van mijn levensmotto’s: Carpe Diem, pluk de dag. Geniet van het leven en geniet van elkaar. En… geniet van muziek!

Voor het eerst samen met Lottum

Wie had dit ooit gedacht, wij samen met de Koninklijke Harmonie Lottum in één groot orkest van 80 blazers en slagwerkers! Het was een historische avond, zaterdag 8 oktober in ’t Haeren, want we hadden nog nooit eerder in onze geschiedenis (Lottum is in 1851 opgericht, wat zijn wij met onze 120 jaar dan lekker jong hè!) samen muziek gemaakt. Vanwege vroegere strijd tussen onze dorpen speelden we eerst de Koning Voetbal Mars, gevolgd door het toepasselijke Music van John Miles. Nu is er meer sprake van liefde. We proberen sinds dit jaar meer samen te doen, zoals uitwisselen van muzikanten. En kijk eens goed naar de foto, Nicolette was er weer bij. Moei wah!

'Finalejongesolistenwasgeweldig!' Op concours

Lieke Joppen (15) won in april het solistenconcours in Helden, waarna onze klarinettiste in juni mee mocht doen aan de Finale Jonge Solisten van heel Limburg. En ook daar won ze! Ze vertelt zelf hoe ze dat allemaal heeft ervaren.

Toen ik zondag 3 april meedeed in Helden, aan het Open Peel en Maas Solistenconcours, speelde ik (onder begeleiding van pianist Jens Seebeck) Fantasy Piece van Carl Nielsen: een stuk dat ik eigenlijk het voorgaande jaar al had voorbereid! Helaas ging het concours van 2021 niet door vanwege corona, maar dit jaar was het gelukkig wel raak. Ik haalde de eerste plaats in de derde divisie en mocht door naar de Finale Jonge Solisten.

Dit concours wordt ieder jaar georganiseerd door het LBM, de Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. Wanneer je meedoet aan een van hun kleinere concoursen en als hoogste van je divisie eindigt, mag je door naar de finale. Die vond zondag 26 juni plaats in Maasbracht.

Voorafgaand aan een concours ga je natuurlijk veel oefenen; niet alleen in de les, maar ook vaak thuis. Ik heb meegespeeld met pianoopnames totdat ik het stuk – ik speelde weer Fantasy Piece – bijna uit mijn hoofd kon, maar het was al dat oefenen zeker waard! Uiteindelijk was de dag eindelijk daar: 26 juni. Natuurlijk zaten mijn ouders en mijn broertje in de zaal, en ook mijn klarinetdocente Joke van Loon was aanwezig. Dit keer werd ik begeleid door pianiste Suzanne Welters. Hoewel dit al de vierde keer was dat ik deelnam aan een concours (en met twee eerste plekken op zak) was ik zeker nog zenuwachtig. Maar ondanks de zweethandjes en trillende vingers lukte het me toch nog om een optreden te geven waar ik trots op mag zijn.

Bij de diploma-uitreiking bleek dat ik maar liefst 88,5 punten had gehaald! Dit was genoeg voor een gedeelde eerste plek samen met Sjoukje Suelmann (van Philharmonie MaasnielRoermond). Zij speelde Cantabile et Allegro, ook op klarinet.

Als prijs heb ik een hele mooie bondslegpenning ontvangen, waarvan er een werd uitgereikt per divisie. Ook heb ik een diploma met de beoordeling en feedback; er valt natuurlijk altijd nog wat te leren!

Al met al was de Finale Jonge Solisten een geweldige ervaring, en ik hoop zeker om nog vaker deel te kunnen nemen.

Lieke Joppen

Lieke Joppen ontvangt gedeelde eerste prijs

Geslaagd!

Supertrots poseren deze vier jonge muzikanten, tijdens de voorspeelochtend op zondag 19 juni in ’t Haeren, met hun behaalde muziekdiploma’s (v.l.n.r.): Saartje Litjens (trompet) met Adiploma, Janne Litjens (klarinet) met B, Fieneke Niessen (klarinet) met B en Niels Joppen (altsaxofoon) met C. Lieke Joppen (klarinet) ontving later haar C-diploma en tevens de wisselbeker van St. Joseph voor haar hoogste score op het solistenconcours.

Nog een supertrotse jonge muzikant van St. Joseph: Tijn Engels is op trompet geslaagd voor zijn A-examen.

Samen muziek maken Jonge aanwas

Het afgelopen jaar stond voor onze jeugd in het teken van ‘Samen muziek maken’. Met naschoolse muziekles, op onze voorspeelochtend, met de Bende van Jozuf. En met een play-in en jongens en meiden uit andere dorpen.

Samen met de basisscholen De Samensprong en De Kameleon zijn we naschoolse muziekles opgestart. Hierin hebben de leerlingen, onder leiding van docent Erik Munten, de beginselen van het muziek maken geleerd. Daarna volgde een spetterend optreden van de blokfluiters op onze voorspeelmorgen, zondag 19 juni in ’t Haeren. Daar konden de jongens en meisjes laten horen wat ze hadden geleerd. Op onze voorspeelochtend waren er ook leerlingen die niet alleen individueel van zich lieten horen, maar ook gezamenlijk werden er mooie stukken opgevoerd. Zo werd het Oekraïense volkslied ten gehore gebracht door onze trompetleerlingen Jenny Verbruggen, Saartje Litjens en Tijn Engels. Er vond ook een heuse drumbattle plaats tussen Madelief Litjens en Peter van Dooren.

De leerlingen klarinet en saxofoon krijgen les van Joke van Loon, dwarsfluit van Marloes Berden, koper van Mannie Beckers, en slagwerk van Tim Verstegen.

Kennismaking instrumenten

Na afloop van de voorspeelochtend konden de blokfluiters kennismaken met de instrumenten die er binnen het slagwerkensemble en het harmonie-orkest allemaal zijn. Met als klinkend resultaat liefst 7 nieuwe leerlingen voor onze jeugdopleiding!

Sintermerte en Sinterklaas

Na school nog blokfluitles onder leiding van Erik Munten: het begin van muziek maken

Onze leerlingen van de Bende van Jozuf maken niet alleen iedere week op dinsdagavond samen muziek. Ze sluiten ook al met enige regelmaat aan bij activiteiten om de harmonie te ondersteunen met Sintermerte en Sinterklaas. Mooi om te zien hoe jong en oud samen door de straten van Grubbenvorst trekken!

Drumbattle tussen Madelief Litjens en Peter van Dooren op voorspeelochtend!

Ook dit jaar liepen onze jongste muzikanten weer stoer mee tijdens de intocht van Sinterklaas!

Play-in

Op zondag 13 november reisden onze jeugdleden af naar Meijel, om daar de gehele dag deel te nemen aan een play-in onder leiding van onze eigen Pam van den Hombergh. Liefst 80 jongens en meiden uit verschillende dorpen begonnen in de ochtend samen te oefenen aan muziek die ze nog nooit eerder hadden gehoord, met als afsluiter einde middag al een waanzinnig concert!

Met het Pepernotenconcert luisterde de Bende van Jozuf, onder leiding van Jan van Hamond, het spel van Sint en Piet op in de kerk.

Het was een ontzettend leuke en leerzame dag voor onze leerlingen. Het thema van deze play-in was ‘Happy Together’. Dit omschrijft perfect het afgelopen muzikale jaar, en speelt in op de plannen voor de komende tijd. Muziek maak je samen!

Mayke Coopmans

Play-in in Meijel: 80 jonge muzikanten inclusief leerlingen van ons, onder leiding van onze Pam van den Hombergh.

Dank aan onze sponsoren

We noemden het wel Kioskconcert, maar we passen allang niet meer met z’n allen in het kiosk! Onze laatste repetitie-avond voor de zomer gaven we een lekker concert op het Pastoor Vullinghsplein.

Promo kerstconcert Bende van Jozuf onder leiding van Jan van Hamond in La Providence, 17 december.

Onsgroteplezier in slagwerk!

De afgelopen maanden hebben wij met het slagwerkensemble, een aantal nieuwe en een aantal oude bekende gezichten, ons hard voorbereid op twee concerten in november: slagwerktreffen Overloon en de slagwerkwedstrijd Horst aan de Mallets.

Overloon zou ons eerste concert worden sinds corona; voor velen was dit weer de eerste keer optreden sinds een lange tijd. Weer echt naar een doel toe kunnen werken en repeteren: hier keken wij lang naar uit. Met een programma van allerlei soorten muziek. Denk hierbij aan verschillende stemmen marimba, vibrafoon, klokkenspel, maar ook aan djembés, castagnetten en pauken. Het grote plezier in slagwerk blijven niet alleen de verschillende ritmiek en tempo, maar ook het grote scala aan instrumenten en de verschillende klankkleuren die we kunnen inzetten. Deze veelzijdigheid maakt het spannend, uitdagend en ook steeds weer vernieuwend!

Muziekstukken

De stukken die wij gespeeld hebben in Overloon en Horst aan de Mallets, waren Sleepless (van Dan Moore), Aether (Francisco Perez), Mundo Pequéño (Gian Prince) en Irish Dance (Henk Martens). Sleepless was geschreven voor een percussiegroep die op tour ging in China. Dit stuk blendt elementen van westerse muziek (vooral jazz en pop) en traditionele Chinese drums en cymbalen. Aether is een werk voornamelijk met meerstemmig marimba en vibrafoon. Dit stuk verklankt de nevelachtige aspecten van het universum: volgens Isaac Newton bevindt zich in the ‘aether’ alle energie en licht die verspreid wordt in het universum. In dit werk is een speciale rol voor de djembés weggelegd om de energie van de ‘aether’ te verklanken.

Mundo Pequeño is een ritmisch samenspel tussen melodisch slagwerk en ongestemd slagwerk. Ook hierin is een speciale rol weggelegd voor de djembés. Het laatste werk, Irish Dance, begint met een rustige en vreedzame harmonie van verschillende melodische instrumenten. In het middenstuk voert ongestemd slagwerk het tempo op, waarin Ierse invloeden duidelijk hoorbaar worden.

Zenuwen

Aan deze werken hebben wij hard geoefend om samen de concerten neer te zetten. In de weken die naderden richting het eerste concert, in Overloon, werd de spanning steeds groter (het was tenslotte ons eerste concert sinds corona!). De zenuwen waren in het begin op het podium voelbaar, maar naar verloop van het optreden werden die zenuwen steeds minder en kwam er meer vertrouwen vanuit de groep. Een prachtig proces!

Ensemble Horst aan de Mallets

Na afloop waren wij erg blij dat wij weer hadden opgetreden voor publiek. Maar we waren ook kritisch naar onszelf. Als groep wisten we dat het beter kon en dat wilden wij graag een week later laten zien bij Horst aan de Mallets. Zo gezegd, zo gedaan!

Met meer vertrouwen en overtuiging gingen wij naar ’t Gasthoês om een mooi resultaat neer te zetten. In de weken van repeteren zijn wij dichter naar elkaar gegroeid als groep en dat wilde wij graag laten zien.

‘Mundo Pequeño is heel vet!’

Twee zondagen achter elkaar een concert met het slagwerkensemble, allerlei instrumenten, en hard oefenen: hoe is dat voor een jonge slagwerker? Tijd voor 5 vragen aan Kristiaan Huijs (16)!

Heb je voor het eerst meegedaan aan Horst aan de Mallets?

“Ik heb voor corona vaker mee gedaan aan verschillende concoursen, ook heb ik al eerder meegedaan aan Horst aan de Mallets. Voor jury spelen is voor mij geen onbekend gebied, maar het is wel al een hele tijd geleden vanwege corona. Daarom vond ik het laatst weer een leuke ervaring.”

Welke instrumenten heb je allemaal gespeeld bij de stukken?

“Bij Sleepless en Aether heb ik op het klokkenspel gespeeld. Dit vond ik leuk omdat Sleepless mijn eerste melodische partij was. Sleepless hadden we al een tijd terug gespeeld en nu weer opgepakt voor Horst aan de Mallets. Aether hadden we nog niet eerder gespeeld. Ik merkte daarbij dat er een vooruitgang is met melodisch spelen, en vooral de partij lezen. Bij Mundo Pequeño had ik een djembé-partij. Ik vond dit heel leuk om te spelen, en het stuk zelf is ook heel vet! Bij Irish dance had ik een redelijk simpele, maar wel leuke ritmische partij op de castagnetten.”

En het resultaat mocht er ook zeker zijn: we ontvingen het predicaat ‘goed tot zeer goed’ van de jury, wat een mooie 2e plaats betekende! Wij als slagwerkgroep zijn uitermate trots op dit resultaat. Dit is een opstapje naar hopelijk nog veel concerten die wij als groep, onder kundige leiding van onze Guido Pouwels, mogen geven.

Job Vanmaris

Wat vind je zo gaaf aan slagwerk?

“Ik speel ondertussen al meer dan 8 jaar slagwerk. Het leuk eraan is dat je overal muziek op kunt maken in allemaal verschillende stijlen, en in een groep heb je niet bij elk stuk hetzelfde instrument. Ieder stuk is ook uniek. Dat vind ik allemaal leuk, en je leert er ook nog veel van. Ons slagwerkensemble is natuurlijk ook de leukste slagwerkgroep van Nederland!”

Hoe kun je thuis oefenen met slagwerk?

“Ik heb thuis een drumstel en een piano staan, je zou tot op een bepaald niveau de meeste stukken daarmee kunnen oefenen. Gelukkig kunnen we ook instrumenten meenemen naar huis om te oefenen, zolang je ze maar weer heel meeneemt naar de repetitie.”

Op welke school zit je?

“Ik zit op dit moment op Den Hulster in Venlo. ik heb vorig jaar mijn vmbo-t diploma gehaald en ben doorgestroomd naar havo. Omdat ik nog niet een idee heb van wat ik later precies wil doen. Nu heb ik 2 jaar extra om na te denken.”

In actie voor de harmonie Clubkas spekken!

Muziek, instrumenten, dirigenten, opleidingen, accommodatie: met contributies, subsidies, sponsoren, Ami d’Harmonie en donateurs kunnen we veel van dit alles bekostigen. Daarnaast steken we ook zelf de handen uit de mouwen en werken hard voor onze clubkas!

Rowwen Héze

Bier tappen, fris inschenken, glazen ophalen en spoelen, van de vroege avond tot diep in de nacht: het is aanpoten op de Rowwen Hèze Slotconcerten met bijna 10.000 fans in de tent. Maar wat een sfeer in America! Wat een feest! En zo helpen we ook mee op avonden van de Karnevalsvereniging De Keieschiéters in Arcen.

Wijnactie

Ook dit najaar hebben we weer een huisaan-huis-actie gedaan met onze voortreffelijke wijn (en met digitaal gemak: betalen met QR-code!). Ditmaal voorzien van schitterende kunstwerken van Gerard Staals, van landgoed Kaldenbroek. En het mooie is: de wijn is het hele jaar verkrijgbaar bij ’t Gruntehöfke, Louis Zeelen, Lei Keursten of via onze site. Harmoniewijn uit Grubbenvorst: lekker voor thuis, op bezoek, of als relatiegeschenk!

Schoffelen kerkhof

Harmonie St. Joseph, ook voor al uw schoffelwerkzaamheden! Nou, in ieder geval op het kerkhof, waar ons clubje tuinmannen ervoor zorgt dat het er piekfijn bij ligt: Noud Alsters, Piet Claassens, Lei Keursten, Piet Sanders en Hay Titulaer.

Inzameling oud papier

Op woensdag- en zaterdagmorgen helpen onze leden, samen met leden van PMC, bij de inzameling van oud papier achter het tankstation. Dat gebeurt uiteraard veilig, met veiligheidshesjes aan, en pionnen zijn geplaatst om de auto’s in goede banen te sturen. Want oud papier blijft maar komen! Ondanks de digitalisering, of nee, dankzij de internetverkopen en al dat nodige karton…

Onze toekomst bekeken door jongeren

De jeugd heeft de toekomst, maar hoe ziet die eruit voor de harmonie? We kijken vooruit aan de hand van 8 prikkelende stellingen, met Fieneke Niessen, Janne Litjens, Niels Joppen en Job Vanmaris. Alle vier zijn jong begonnen met muziek maken.

Fieneke (15) speelt klarinet, zit op het Blariacum (4 havo) en wil daarna een hotelopleiding volgen. Janne (16) speelt klarinet, zit op het Valuas (5 vwo) en heeft nog geen idee wat ze daarna wil studeren. Niels (17) speelt alt-saxofoon, zit op Den Hulster (6 vwo) en gaat natuurkunde studeren. Job (25) is slagwerker en studeert voor muziektherapeut. Ze zijn allemaal druk, druk, druk, maar wat een geluk! We kunnen even allemaal bij elkaar komen om in een glazen bol te kijken over de harmonie in de toekomst. Om ze een beetje op weg te helpen, hebben we 8 stellingen verzonnen waarop ze reageren. Daar gaan we:

1 In de toekomst is alle bladmuziek digitaal “Zeker!”, reageert Fieneke gelijk, “want dan hoeven we niet meer met zoveel papier te sjouwen.” Alle vier zien ze de voordelen in van digitalisering. Ons muziekarchief wordt de komende tijd al gedigitaliseerd. In orkesten zie je nu al soms tablets waarop de bladmuziek staat; je kunt er digitaal notities op maken en met je voet een pageturner bedienen. Niels heeft zo een sax-kwartet gezien. “Toch vind ik papier wel makkelijk om iets op te schrijven.” Digitalisering scheelt natuurlijk bergen papier, maar Janne vraagt zich af wat het allemaal kost. “En wie betaalt dat, de harmonie of zelf?

Dat kun je niet iedereen verplichten.” Job denkt dat papier nog wel blijft, bijvoorbeeld voor oudere leden. “Maar de technologie gaat wel vooruit, en voor het organiseren scheelt digitalisering wel veel werk.”

3 In de toekomst spelen we niet meer buiten door klimaatverandering “Klimaatverandering is extreem weer: ontzettend warm, of heel veel regen in korte tijd. Uren of dagen lichtjes regenen: dat gebeurt niet meer”, legt Niels even uit. “Kun je iets tegen extreem weer doen?”

2 In de toekomst geven we concerten via virtual reality “Dat vind ik wel heel raar!”, flapt Janne als eerste eruit. “Ik denk niet dat ouderen een VRheadset willen opzetten om ons te horen en te zien spelen.” Voor de lezers die niet weten wat virtual reality is: het is een techniek waarmee je een virtuele wereld creëert, je zit in een 3Dlandschap. De eerste VRbioscoopvoorstellingen zijn er al. Fieneke herkent het. “Ik denk niet dat VRconcerten er per se gaan komen. Concerten volgen via een livestream: dat zou nu wel een mooie toevoeging zijn aan fysieke concerten.” Dat ziet Job nog wel gebeuren. “Als je bijvoorbeeld niet fysiek naar een concert kunt komen, kun je het toch thuis volgen via internet.” “Er worden al concerten online met VR gegeven”, weet Niels. Sommige muzikanten geven bijvoorbeeld al concerten via VRChat, een app.

Als er extreem veel zon is voorspeld voor een buitenconcert, “dan kunnen we bijvoorbeeld onder een tent gaan zitten”, suggereert Fieneke. “En als we op straat lopen en het zou gaan regenen, dan kan een regenpak wel een goede oplossing zijn.” Koperinstrumenten kunnen wel tegen regen, maar houtinstrumenten niet. “Dan moeten we allemaal plastic klarinetten hebben, als backups voor de houten klarinetten.” Janne denkt even terug aan het digitalisering van bladmuziek. “Op straat lopen met digitale muziek: dat kan toch niet, een tablet op je instrument is toch veel te zwaar!” Buitenoptredens blijven in de toekomst wel belangrijk. “Het is goed om je als harmonie ook buiten te laten zien”, vindt Job, denkend aan tradities zoals Sinterklaas en Sintermerte. Daar is Fieneke het mee eens. “Harmonie is iets dorps, op straat wordt je er vrolijk van.”

4

In de toekomst hebben we strijkers erbij

“Een viool of een cello is wel vet”, reageert Job die de strijkinstrumenten bij zijn opleiding tot muziektherapeut ziet liggen. “Maar niemand raakt ze aan, te moeilijk om te spelen! Toch valt het wel mee, een cello werkt hetzelfde als een basgitaar.”

Janne zou het geen probleem vinden als er andere instrumenten bij de harmonie zouden komen. Fieneke meent dat het ook ooit wel zal gebeuren: strijkers erbij. “Misschien zijn er wel kinderen die liever viool of cello spelen dan een blaasinstrument. Dan worden we een symfonieorkest.”

Een symfonie-bezetting is wel anders dan een harmonie of fanfare. „De verhouding tussen instrumenten is dan anders, ook de partijen zijn dan anders. Zo hebben klarinetten in een symfonie-orkest een andere rol dan in een harmonie”, legt Niels uit. “En in een fanfare zijn de klarinetten vervangen door bugels.”

5 In de toekomst willen alleen nog jongeren muziek maken

Gaan ouderen in de toekomst liever toepen en biljarten, dan muziek maken? “Helemaal niet”, zegt Niels resoluut, en ook Fieneke denkt niet dat alleen jongeren nog muziek willen maken. “Waarom zou je stoppen met muziek maken als je ouder bent? Dat kun je blijven doen totdat je niet meer kan! Ik hoop wel dat er in de toekomst nog jeugd bij komt.”

In de toekomst zal het niet eenvoudig zijn om jongeren bij de harmonie te betrekken. “Zal het moeilijker worden om de jeugd te bereiken? Zal de harmonie juist grijzer worden?”, vraagt Job zich af. Janne is stelliger. “Harmonie is gewoon niet zo populair onder jongeren.” Spelen in een harmonie kun je wel je hele leven doen. Niels: “Het spreekt ouderen meer aan dan andere hobby’s.”

6 In de toekomst dirigeert een robot ons orkest

Hij bestaat al echt: een robot die een groot

orkest dirigeert. Hij heet YuMi en is uitgevonden in Zweden. Gezien de toenemende robotisering om ons heen (robots maaien al ons gazon, ze rollen in restaurants voorbij met gerechten, ze bouwen auto’s) staat er in de toekomst ook bij ons een robot op de bok (sorry Wout, Guido en Jan!), wel of niet?

“Dat lijkt me helemaal niks!”, reageert Janne. “Een robot kan toch geen gevoelens hebben?” Job vult haar gelijk aan met nog meer vragen. “Hoe gaat een robot om met plotselinge tempowisselingen? Hoe geeft die een fermate aan? Eigen opvatting is heel belangrijk bij dirigeren, hoe leg je dat een robot uit?”

Ook Niels ziet een robot niet snel op de bok staan, ook bekeken vanuit de muzikanten in het orkest. “Met een echte dirigent ervoor gaat het er ook om dat we het gezellig hebben. Ik praat veel liever tegen een echte dirigent dan tegen een stuk blik!”

Fieneke twijfelt gezien de toenemende robotisering. “Misschien over 20 jaar? Een robot kan wel dirigeren, maar het zal lastig zijn om hem te laten zeggen wat goed of fout gaat.”

7 In de toekomst zitten kids niet meer op socials, maar oefenen thuis muziek Instagram, Snapchat, TikTok, BeReal, Facebook, LinkedIn: ze zitten alle vier wel op meerdere socials. Ze kunnen zich niet voorstellen dat de toekomst zonder socials zal zijn. “Er komen steeds nieuwe socials”, meent Janne. “Of ze apen elkaar na”, voegt Niels eraan toe, “zoals je nu ziet met Instagram

Reels: bijna hetzelfde als TikTok.” Fieneke

denkt dat socials blijven bestaan. “Zoveel mensen over de hele wereld gebruiken ze; die stappen niet zomaar af.”

Hoe meer je op socials zit, hoe minder tijd je over hebt om thuis muziek te oefenen! Want dat is toch nodig naast de gezamenlijke harmonierepetities? De vier blijven even stil, ze reageren niet meer zo stellig. Vooruit, hoe vaak oefenen ze thuis? “Minimaal 3 dagen per week”, antwoordt Niels. “Oefenen is wel belangrijk om progressie proberen te maken. M’n zus oefent elke dag een half uur, maar dat is echt niet normaal!”

En Fieneke? “Ik probeer het 3 keer per week, maar dat lukt niet altijd!” Janne houdt haar geoefen wat vaag. “Niet zoveel!” Of schudden ze de noten zo uit hun instrumenten? “Bij sommige partijen is oefenen niet echt nodig”, erkent Job.

8 In de toekomst zijn we samengevoegd met een andere club

Ze reageren alle vier bevestigend. Samenvoeging kan in de toekomst noodzakelijk zijn; een ontwikkeling die al in het hele land gaande is.

“Omdat steeds minder mensen voor een harmonie kiezen”, meent Janne. Ook andere clubs, zoals sportverenigingen, werken meer samen, of fuseren zelfs. “Samenwerken is alleen maar fijner”, zegt Job. “Dat merken we ook met ons slagwerkensemble, sinds er slagwerkers uit de Meterik met ons meedoen.” Niels vult aan: “Samen kun je ook grotere dingen opzetten.”

Met welke andere harmonie zou St. Joseph ooit kunnen samengaan? “Met Lottum, dat ligt het meest voor de hand”, stelt Job. “En ons slagwerk samen met Meterik?” De reisafstand speelt volgens Janne wel een rol. “Ik denk niet dat je voor een repetitie 30 minuten in de auto wilt zitten. En als je geen auto hebt, hoe doe je het dan?”

Misschien dat de harmonieën van Grubbenvorst en Lottum in de toekomst inderdaad wel één club worden, denkt ook Fieneke. “We werken al samen, en we hebben al samen stukken gespeeld op het dubbelconcert. We kunnen de samenwerking allebei wel gebruiken.”

Arno Engels

Dank aan onze sponsoren

Save the date! Zaterdag 25 november 2023 Ons muziekspektakel is weer in voorbereiding! Ook in 2023 zullen het orkest en slagwerkensemble van Harmonie St. Joseph u weer verrassen met een keur aan muziek, en met gastoptredens van lokale en regionale artiesten. Zet de datum alvast in uw agenda!

volg ons ook op: