Haesburgsche Courant

Haesburgsche Courant Zoektocht naar avontuur 8 Buurman en Buurman 24 Jagen met de pivo’s Bureau Delictus

14 6

En nog veel meer!

St. Maarten-Hildegardgroep

6

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

Inhoudsopgave Inhoudsopgave Voorwoord Van het groepsbestuur Groeps- en ledeninformatie

2 3 4 5

Gidsen Bureau Delictus

6

Zoektocht naar avontuur Een volhardende vriendengroep (1929-1930)

13

Het eerste kamp (1931) Een groep in ontwikkeling (1932-1940) Natuurkundeclub (1940-1945) Kennismaking met Louisanne

8 9 10 11 12

Mowgli-welpen Drukte in de jungle

13

Pivo’s Jagen met de pivo’s World Scout Jamboree (WSJ)

14

Herinneringen aan de Hildegardgroep en SMHG Kennismaking met Maaike Shanti-welpen Expeditie Robinson

24

14 16 17 18 19

Zoektocht naar avontuur Een stortvloed van jongelui (1945-1968) Haasburg met een e (1968-1985) Samen sterk (1985-nu)

20 21 22

Bevers BLW 2019: Buurman en Buurman Contactgegevens

2

Bron foto voorzijde: gemeentearchief Leidschendam-Voorburg.

Kleurbewerking Roderick Al.

24 27

REDACTIE

Samen thuis Beste lezers, ‘Samen uit, samen thuis’ is het thema van de kampviering voorafgaand aan het jubileumkamp in Sint Niklaas. Een thema waarmee onze geschiedenis als fusiegroep mooi valt te beschrijven.

In mijn eerdere bijdrage scheef ik al dat deze geschiedenis verder teruggaat dan het 30-jarig jubileum dat wij dit jaar vieren. Bijna exact 90 jaar geleden is het initiatief voor de oprichting van de scoutinggroep genomen.

In de vorige editie heb ik op deze plaats een oproep gedaan om verhalen in te sturen over de rijke historie van onze groep. Het blijkt dat deze verhalen door onze lezers niet eenvoudig op papier gezet worden. Het ligt ofwel te ver in het verleden of is lastig met de pen te beschrijven. Om te voorkomen dat de geschiedenis de geschiedenis blijft, zijn diverse herinneringen verzameld en samengevoegd in een verhaal over het ontstaan van onze scoutinggroep. Daar wordt in deze editie ruim aandacht aan besteed.

Bijzondere plaats hierin is voor Haesburg, de plek waar wij al ruim 30 jaar ‘samen thuis’ zijn. Een mooie plek, en vergeleken met alle eerdere locaties waar wij gevestigd zijn geweest, een bijzonder comfortabele. De verschillen zijn enorm. Op de voorzijde zie je de verandering die Haesburg ondergaan heeft. En dat zit niet alleen in de foto (tip: zie bovenaan de voorpagina).

Ook het afgelopen jaar is Haesburg locatie geweest van prachtige scoutingactiviteiten. Uiteraard kan je daar in deze editie ook meer over lezen.

Veel leesplezier!

Roderick Al.

3

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

BESTUUR

Van het groepsbestuur Beste SMHG-er, beste ouder(s), verzorger(s), We zijn vertrokken, op weg naar België voor ons jubileumkamp. De bevers, plusscouts en leden van scoubrou sluiten in de loop van de week ook aan bij dit gezamenlijk feestkamp.

Een kamp waarin iedere speltak zijn eigen kampthema draait maar ook juist verschillende activiteiten met elkaar onderneemt. We zijn uitgenodigd door een ridder waarvan zijn kasteel zoek is. Hij kan de hulp van bever tot pivo goed gebruiken.

Tijdens het kamp zullen we ook de verhalen horen van onze leden die hebben deelgenomen of gewerkt op de 24ste Wereld Jamboree in Amerika. We zijn benieuwd naar hun ervaringen en ontmoetingen tijdens de jamboree en de rondreis na dit geweldige evenement. Wie weet ga jij naar de volgende jamboree in ZuidKorea.

Na het kamp staan er verschillende activiteiten op stapel waar we graag de aandacht voor vragen.

• De eerste opkomst voor de speltakken is vanaf zaterdag 7 september.

• 7 september (dus niet de 2e zaterdag van de maand) oud papier.

• Scout-In 21, 22, 23 september: een landelijk weekend voor leiding van Scouting Nederland. De speltakleiding informeert de leden of de opkomst op zaterdag komt te vervallen.

• Het overvliegfeest is zaterdag 28 september met aansluitend de nieuwjaarsborrel. leden en hun familie zijn hiervoor van harte uitgenodigd • Een aanpassing aan het terrein bij de fietsenstalling i.v.m. speelmogelijkheid voor Smallsteps.

De vrijwilligers die de oud papieractie coördineren en organiseren nemen afscheid van twee zeer trouwe medewerkers; Janny en Richard. Om de maand stonden zij in weer in en wind, met regen en zonneschijn bij de container om het oud papier in ontvangst te nemen en de rijders en scouts te voorzien van drinken met iets lekkers. Na 12 jaar geven zij het stokje graag door aan ouders en leden om 5x per jaar van 10.00-12.00u bij de container te staan.

Een leuke manier om betrokken te zijn bij de groep en door deze hulp samen met de andere vrijwilligers van de oud papieractie voor een leuke financiële bijdrage te zorgen. Janny en Richard: Bedankt voor jullie inzet, echt geweldig!

Voor nu; veel leesplezier, een goede reis en geweldig kamp gewenst met elkaar!

Namens het groepsbestuur Nelly Roek Groepsbegeleider

4

ALGEMEEN Zie voor contactgegevens pagina 27.

SPELTAKKEN Onze groep bestaat uit 9 speltakken: 1. BEVERS; voor jongens en meisjes van 5 t/m 7 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 12:30 tot 14:00 uur.

2. SHANTI-WELPEN; voor meisjes van 7 t/m 11 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 10:00 tot 12:00.

3. MOWGLI-WELPEN; voor jongens van 7 t/m 11 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 10:00 tot 12:00.

4. VERKENNERS; voor jongens van 11 t/m 15 jaar. De opkomst is iedere maandag van 19:00 tot 20:30 uur.

5. GIDSEN; voor meisjes van 11 t/m 15 jaar. De opkomst is iedere maandag van 19:00 tot 20:30 uur.

6. EXPLORERS; voor jongeren van 15 t/m 17 jaar. De opkomst is iedere woensdag van 19:30 tot 21:30 uur.

7. PIVO’s; voor jongeren van 17 t/m 23. Om de week van 20:00 tot 23:00 uur.

8. ETAK; voor jongeren van 24 t/m 40. Om de week van 20:00 uur tot laat.

9. +SCOUTS; voor enthousiastelingen. Niet leeftijdsgebonden.

CONTRIBUTIE naar: NL43RABO 0155828908 t.n.v. Scouting St Maarten-Hildegard.

Bevers € 33,00 per kwartaal (te voldoen in de 1e week) Welpen € 69,00 '' Verkenners en Gidsen € 73,00 '' Explorers € 82,00 '' Pivo’s € 43,00 '' Etak € 39,00 per jaar (te voldoen in de 1e maand) +Scouts € 39,00 '' Zijn meerdere leden uit een gezin lid dan wordt er 10% (voor het 2e lid) en 20% (voor elk volgend lid) korting verleend. De contributie voor bevers, welpen, gidsen, verkenners en explorers is inclusief kampgeld. De vereniging geeft er de voorkeur aan dat u de periodieke betaling (via online bankieren) automatisch laat afschrijven. In de omschrijving geeft u de speltak aan en de naam van het lid waarvoor u de contributie overmaakt. Indien u voor meerdere leden contributie overmaakt, wordt u verzocht het kwartaalbedrag per lid over te maken en in de omschrijving de speltak, naam van het lid en de korting aan te geven.

LIDMAATSCHAP Nadat men enige weken met de opkomsten heeft meegedaan, neemt iemand van de leiding met u contact op om te bepalen of uw zoon/dochter lid wil worden van onze groep en daarmee ook van Scouting Nederland. Aanmelding geschiedt via een inschrijfformulier dat door u moet worden ingevuld en ondertekend. Opzegging van het lidmaatschap moet schriftelijk bij het secretariaat. Een opzegging moet minimaal één maand voorafgaand aan een nieuw kwartaal ontvangen zijn. Er wordt geen contributie van een lopend kwartaal geretourneerd. Meer informatie te verkrijgen bij het secretariaat.

5

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

GIDSEN

Bureau Delictus Door: Alie Holtmark van Dijkerhof – Zaat Voor de gidsen was dit ons tweede jaar op rij dat we aan het einde van het seizoen een bivakweekend houden op labelterrein ‘Het Naaldenveld’. We hebben wederom fantastisch kunnen genieten van het prachtige weer, volgend jaar weer, een traditie is geboren!

Dit jaar sloten de verkenners bij ons aan en kon er daardoor fijn worden samengewerkt. Dat begon al bij de aankomst, met het uitladen van de materialen en het opbouwen van de bivakken. Enkele weken eerder hadden de gidsen hierop al geoefend tijdens een reguliere opkomst en toch werd er nog creatiever omgegaan met de opbouw dan ze zelf hadden verwacht.

Klaar? Extra insmeren met zonnebrandcrème, waterflessen vullen, dagrugzakken op de ruggen en op naar Haarlem! Aangekomen in Haarlem kregen drie groepjes elk een envelop van inspecteur Delictus: “Beste rechercheurs, ik heb begrepen dat jullie mij willen helpen bij het oplossen van een lastig misdrijf. Dat vind ik hartstikke fijn. Ik kan namelijk wel wat hulp gebruiken. Uit het plaatselijke museum is een aantal zeer waardevolle kunstschatten gestolen. Het gaat om een erg zeldzame Chinese vaas uit de Ming-dynastie, een schilderij van de beroemde impressionistische schilder Claude Monet, een exclusieve, uit 345 munten bestaande, Byzantijnse muntenverzameling en de zeer beroemde 55 karaats Sancy-diamant. Een zilveren kandelaar in Lodewijk XIV-stijl heeft de dader gelukkig over het hoofd gezien. Jullie gaan de hele stad door; op zoek naar aanwijzingen. Tijdens het onderzoek stuur ik jullie via SMS informatie en vragen. Om alles in goede banen te leiden geef ik jullie een unieke code. Deze code hebben jullie nodig om jullie telefoon aan te melden bij ons computersysteem Watson. Veel succes en een vriendelijke groet, Inspecteur Delictus.”

6

GIDSEN De antwoorden zullen we helaas niet delen, omdat we voor de toekomst andere groepen niet de kans willen geven vals te kunnen spelen.

Bij terugkomst hebben we ontspannen, gezamenlijk gekookt (met behulp van het windmuurtje van scouts) en kampvuur gestookt voor het toetje.

Op zondag hebben de meeste scouts een frisse duik genomen in de zee bij Zandvoort en elkaar ingegraven op het strand. Daarna vrije tijd gekregen in het centrum.

7

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

ALGEMEEN

Zoektocht naar avontuur Door: Roderick Al Ter gelegenheid van het 30-jarig jubileum van de Sint Maarten-Hildegardgroep is het interessant om terug te blikken op het ontstaan van onze fusiegroep. Steeds minder actieve leiding heeft deze fusie meegemaakt en ook de archieven geven weinig prijs over de gevoelens van toen. Het beeld van deze jaren is voornamelijk gebaseerd op de inbreng van Adri Sloot en Aat van den Berg.

Van beide fusieverenigingen heeft de Sint Martinusgroep de langste geschiedenis, en misschien ook wel de best gedocumenteerde.

Aan de hand van de memoires van hopman en lid van het eerste uur Kemper en verhalen van de leden Busch, Van den Elshout, De Graaf en Van den Donk, is uit het archief van de groep een goed beeld te vormen van het ontstaan van de Sint Martinusgroep. Het ontstaan van de Hildegardgroep is minder direct beschreven. Gelukkig bevat het groepsarchief veel foto’s uit de beginjaren van beide groepen. Deze laten hetzelfde beeld zien, van jongeren op zoek naar avontuur.

8

Het 'eilandje' is duidelijk herkenbaar bij de naam Het Loo. Ook Haasburg, waar de groep later heen zou gaan, is te zien. Tussenin loopt de spoorbaan. Aan de onderzijde ligt de Parkweg, met aan één kant nog weilanden.

Een volhardende vriendengroep 1929-1930 De geschiedenis van onze groep begint met de zoektocht naar avontuur van een groepje Voorburgse jongens in het najaar van 1929.

Dit clubje telde zes leden; Smits, Sutorius, Van de Kley, Timmermans, Smit en Kemper. De ravottende vrienden speelden rover en indiaantje op het eilandje van Van der Burg (boerderij Het Loo). Van ‘scouting’ of ‘padvinderij’ kan nog niet gesproken worden.

Scouting was daarvoor nog een betrekkelijk nieuw fenomeen. Er waren nog amper groepen en zonder initiatiefrijke volwassenen zou het groepje jongens nooit tot een scoutinggroep zijn uitgegroeid. Kapelaan B.J. (Ber) van Houten van de Voorburgse parochie was bereid het vriendengroepje te steunen in hun jeugdige bravoure, zo blijkt uit deze herinnering van Kemper: “Op het bewuste eilandje hadden wij een mooie hut gemaakt. Deze werd in het najaar van 1929 plechtig geopend door onze directeur kapelaan van Houten. Bij deze gelegenheid vroegen wij, of hij geen mooie Latijnse naam wist, want die hut moest een naam hebben. En toen werd er iets op gekrabbeld, wat ……. Ik weet het niet meer, wel weet ik dat wij er plechtig bij stonden te kijken en ons héél gewichtig voelden.”

Tot hun spijt lukt het maar niet om een padvindersgroep van de grond te krijgen.

Dat zij daarin bleven volhouden is bijzonder gezien de publieke opinie. De padvinderij stond volgens Kemper “in het algemeen niet zo héél erg gunstig bekend”, mensen vonden het maar een gek stelletje in die korte broeken. Zo leek de wens van het jongensgroepje te stranden bij de moeilijkheid om een verkennerleider te vinden. Kemper schrijft daarover:

ALGEMEEN “Het liep tegen de winter, en wij dachten als volgt – als wij nu een hoed kochten en een flinke knuppel opzochten – verder onze winterjas aan – dan leken wij toch op padvinders – wat zou je eigenlijk nog meer eisen! Over installatie, aansluiting etc. hadden wij natuurlijk geen begrip. Op zekeren keer kregen wij te horen – jongens jullie moeten Woensdagavond om 7 uur in de Sionsstraat komen – daar wacht een verrassing. Die avond kwam ik iets te laat – liep in m’n haast de directeur [kapelaan Van Houten] haast omver, terwijl deze tegen mij zei: “Joh, we hebben een leider!” Ik naar binnen en zag daar een ernstig kijkende meneer zitten – ja wat doe je – je gaat naar hem toe – je geeft hem een hand en je stelt je voor. Maar van dit alles kreeg ik geen kans.

Wel klonk een stem gelijk een commando: je naam ……. , leeftijd ……. , adres ……. En tot slot de opmerking. Een Verkenner komt op tijd – jij zal nooit een goede verkenner worden!” – Pats, die zat!”

Kapelaan Van Houten had wat rondgevraagd en was uitgekomen bij de heer Bosschaert, werkzaam bij het patronaat; de katholieke vervolgschool. Deze kon na het volgen van een cursus in het voorjaar van 1930 eindelijk leidinggeven aan de groep jongens. Daarmee kwam ook een einde aan de relatieve vrijheid die de zes jongens van het begin hadden ervaren in hun buitenspel. De oorspronkelijke club spatte uit elkaar en alleen Kemper is als verkenner geïnstalleerd. Met hem overigens wel enkele andere jongens; De Graaf, Groenewegen, Van der Hoeven, Kabouter, de broers Moerkerk, Oosterveer en de broers Mallee. Allen vermoedelijk afkomstig uit katholieke gezinnen waarvan de ouders met de komst van een echte hopman nu enigszins gerustgesteld waren.

De Sint Martinusgroep is op 23 april 1930 officieel opgericht. De leden kregen bij hun installatie eindelijk een echte groepsdas.

Deze was in de beginjaren nog in de kleuren blauw, zwart en groen in Schots motief. Een paar jaar later werden deze Schotse dassen

vervangen door een rode das met blauwe rand. Kapelaan Van Houten bleef nog tot 1934 als aalmoezenier van de groep betrokken, wat wil zeggen dat hij de groep kon vergezellen bij activiteiten om godsdienstige begeleiding te geven.

Het eerste kamp 1931 Het eerste kamp van de Sint Martinusgroep was in 1931 en vond plaats in een broeikas bij Heemstede. Er was nog geen De aalmoezenier mee op kamp, zomer 1939 tent. Pannen werden van thuis meegenomen en vanuit de groep waren alleen wat opvouwbare schepjes en bijlen beschikbaar. Deelnemend verkenner De Graaf deed verslag van dit vierdaagse kamp: “Op een zonnige dag in augustus vertrokken we (de hopman en zes verkenners) met beladen fietsen naar Heemstede. Zonder ongelukken kwamen we in Heemstede bij het ouderlijk huis van de aalmoezenier, die hier op vakantie was. Na een inwendige verzorging werd het kampterrein opgezocht aan de rand van het Groenendaalse bos. We mochten beschikken over een warenhuis op een bollenveld. Dit was onze tent, op de dag veel zon op het glas. Dus u begrijpt wel hoe de temperatuur binnen was. Verder was dit kamp zeer geslaagd en denk ik nog dankbaar terug aan het groepscomité, leiders en ouders van toen, die het mogelijk maakten op kamp te gaan, iets wat in die tijd heel iets bijzonders was.”

De kampweek was gevuld met het opbouwen van de bivak en keuken en er werd veel gezwommen. ’s Avonds werd er gekeet in plaats van geslapen, tot ergernis van hopman Bosschaert die ook in de kas sliep.

9

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD Een groep in ontwikkeling 1932-1940 De verkennerbijeenkomsten werden gehouden op zaterdagmiddag en op woensdagavond, aansluitend aan de kerkdienst. Voor de buitenactiviteiten konden zij nog steeds gebruikmaken van het erf van boerderij Het Loo. In de zomermaanden werd ook regelmatig naar de Waalsdorperduinen gefietst, om daar te spelen. Het hoofdkwartier bestond destijds uit een onverwarmd zoldertje op de Sionsstraat. Een ruimte die allerminst geschikt lijkt voor de uitdijende verkennergroep.

Hopman Bosschaert omschrijft het als volgt: “Daarna gingen we dan naar ons clubgebouw, groot 1.80 bij 2.50 meter en daar stond nog enkel een tafel in, dus konden we ons enkel ontplooien door tafelonderricht en bovendien was het er erg koud. Later kregen we een klein gaskacheltje, en nog wat later een kamer erbij om spelletjes te doen.”

ALGEMEEN

Hopman Bosschaert vertrok kort daarop. Na de oprichting van een verkennersgroep volgde al snel een welpenhorde. Zij kwamen onder leiding van Sutorius en Van den Donk bijeen in het gymnastieklokaal aan de Molenwijkstraat. Heel geschikt was de locatie niet, akela Van den Donk had grote moeite om de welpen van de gymtoestellen af te houden. Kapelaan Van Houten bewees andermaal zijn waarde door toestemming te krijgen voor de bouw van een troephuis bij de Broeksloot, vlak bij het zwembad aan de Badhuislaan. In 1932 was dit nieuwe hoofdkwartier gereed. Het L-vormig gebouwtje had twee vertrekken, één voor de welpen en één voor de verkenners. Het welpenvertrek werd tegen 1933 gesplitst om ruimte te maken voor de stam. Van een enig comfort was geen sprake, zo schrijft Van den Donk: “De eerste tijd speelden we ons spel in de zwarte aarde, want er was geen geld voor een vloer. In de winter was het niet te doen. […]

We kregen gastvrij onderdak in het huis van de familie Smeele, Oosteinde 15. We mochten daar gebruikmaken van ’n grote kamer op de tweede verdieping. Gelukkig voor de familie Smeele heeft deze noodoplossing niet lang hoeven duren. Er kwam een stenen vloer!”

Het hoofdkwartier was een uitstekende standplaats voor de groeiende Sint Martinusgroep. Bij het 10-jarig bestaan van de Sint Martinusgroep ging de hele groep op 23 april 1940 op de foto voor het eigen hoofdkwartier. Kemper, lid van het eerste uur en inmiddels hopman, ontbreekt op de foto. Hij was opgeroepen wegens de mobilisatie.

Het eerste eigen hoofdkwartier

10

ALGEMEEN Natuurkundeclub 1940-1945 Kort na het tweede lustrum van de Sint Martinusgroep brak de Tweede Wereldoorlog uit en werd het hoofdkwartier in beslag genomen. Gelukkig wist men het grootste deel van de inventaris en de tenten te redden en te verbergen. In 1941 werden alle jeugdverenigingen verboden.

Jeugdleiders mochten zich niet meer met de jeugd bemoeien, tenzij als leider van de Nationale Jeugdstorm van de NSB. In het geheim bleven de bijeenkomsten echter doorgaan, in verschillende gezelschappen. Er was een ‘mondharmonicaclub’, een ‘toneelclub’ en een ‘natuurkundeclub’.

Helemaal verzonnen waren de namen niet, er werden daadwerkelijk uitvoeringen gegeven door het orkest van twintig jongens met mondharmonica’s.

Omdat het hoofdkwartier niet meer gebruikt kon worden, vonden de bijeenkomsten plaats in een achterkamer van een winkel aan het Oosteinde. In april 1944 werden plannen gemaakt om het scoutingwerk weer openbaar op te pakken. Van zes misdienaars werd de Valkenpatrouille gevormd en kort daarna de Arenden. Eén van hen schrijft daarover:

“Veel was het niet, maar wel hadden we een grote dosis enthousiasme en een heleboel vrije tijd. Immers de scholen hadden vrij en de dagen vulden zich, behoudens het dienen van vele rouwmissen (soms drie op één dag), het kappen en zagen van hout en het in de rijen staan voor de gaarkeuken, met verveling.”

In augustus van dat jaar gingen enkele jongens op kamp naar Seters (gemeente Oosterhout). Er werd geslapen in een boerderij, het was verboden om in tenten te slapen. Hier konden de jongens voor het eerst weer ervaring opdoen met kompaslopen en koken. Eigen keukens konden ze op last van de bezetter eveneens niet neerzetten. In plaats daarvan hebben ze deze tijdens hun bijeenkomsten als miniatuur gemaakt. Kort na het bombardement op het Bezuidenhout in maart 1945 boden enkele ‘verkenners’ hun diensten bij het ziekenhuis St. Antoniushove aan. Zij verrichtten hiervoor koeriersdiensten omdat het telefoonnet grotendeels plat lag.

Verder verzamelden ze warmwaterkruiken en verrichtten zij allerlei hand- en spandiensten voor de ziekenverzorgers.

Op 23 april 1945 vierde de Sint Martinusgroep het 15-jarig jubileum in het geheim. Een groter verschil met het 10-jarig jubileum is haast niet denkbaar. Waar in 1940 de volledige groep nog kon poseren voor het eigen hoofdkwartier, werd het 15jarig jubileum in klein gezelschap herdacht in Oosteinde 94, één van de locaties waar de groep in de oorlogsjaren stiekem bijeen is blijven komen.

Lees verder op pagina 20

Herdenking van het 10-jarig jubileum, 23 april 1940

11

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

ALGEMEEN

Korte kennismaking met:

Louisanne Dijkman In deze rubriek zullen bekende gezichten uit onze groep zich voorstellen en kort iets over zichzelf vertellen. Voor deze editie werden Louisanne en Maaike benaderd. Lees hieronder wie Louisanne is en wat zij doet.

Hallo allemaal, ik ben Louisanne, 35 jaar en woon in Voorburg. Ik ben momenteel leiding bij de explorers en zit al bijna 30 jaar bij de Sint Maarten-Hildegard. Vanaf mijn 21ste ben ik er een paar jaar tussenuit geweest voor studie en buitenlandavonturen. De afgelopen 6 jaar ben ik af en toe weer op stap geweest met de explorers en sinds een jaar ben ik weer helemaal terug bij de groep. Ik ben docente Toerisme en recreatie op het MBO bij de opleiding Travel & Hospitality aan het ROC Mondriaan in Den Haag. In het dagelijks leven heb ik dus 450 explos:). Ik ben getrouwd met Vincent die ook lid is van de SMHG als bierbrouwer bij de Scoubrou. Zowel met/voor mijn werk als tijdens vakanties ben ik graag op reis. Bij voorkeur naar tropische en avontuurlijke bestemmingen maar ik vind het ook heerlijk om met vrienden te gaan kamperen. Ik ben gek op volleybal, tennis en tafeltennis en ben dan ook regelmatig op de tennisbaan of in de sporthal te vinden. Om te compenseren voor al deze activiteiten, drink ik graag een goed wijntje of biertje bij voorkeur tijdens een proeverij of bij een bezoek van een brouwerij/wijnboerderij. Mijn favoriete vakantielanden zijn Spanje, Griekenland en Amerika. Ik probeer deze drie landen dan ook ieder jaar een keertje te bezoeken. Komende zomer ben ik te vinden in Spanje en ga ik uiteraard mee naar het jubileum groepskamp in BelgiĂŤ. Bij de explorers zijn we momenteel druk bezig met het organiseren van het kamp. Vooral ons thema gaat een succes worden, ook al is het nu nog een groot geheim. Ik heb er zin in!

Groetjes, Louisanne

12

MOWGLI-WELPEN

Drukte in de jungle Door: Rick Wiegmans Op 6 maart hebben de welpen de Duinenmars gelopen. Dit jaar was het anders dan andere jaren want wij kregen namelijk bezoek van de Scout Vloggers! Evi en Pien hebben een super leuke vlog gemaakt over hoe de welpen de Duinenmars hebben beleefd. Check vlog #151 "Kruipend over de finish" op het YouTube kanaal van Scouting.

Tijdens de Dodenherdenking op 4 mei hebben de oudste Mowgli-welpen een bijzondere bijdrage geleverd. Zij hebben namelijk de Nationale Kinderherdenking in Madurodam bijgewoond. Tijdens deze herdenking kregen de welpen de taak om een erehaag te vormen voor de gasten en mochten zij de VIP gasten naar hun plek begeleiden.

De leiding en de welpen vonden het een eer om hier aan deel te nemen.

De Mowgliwelpen waren met het logeerweekend op bezoek bij The Game Master. Zij kregen de uitdaging om alle spellen van The Game Master te voltooien. Tijdens dit weekend hebben de welpen leuke teambuildinggames gedaan. Door The Game Master te verslaan hoefden zij niet bij hem te blijven wonen en kregen ze als prijs lekkere snoepjes. The Gamemaster vond het erg jammer dat wij weer weg gingen maar wij hopen dat die ons nog een keer bezoekt.

13

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

PIVO’S

Jagen met de pivo’s Door: Anne Sloot Zoals iedereen waarschijnlijk wel al weet, gaan we dit jaar gezellig met de hele groep op kamp. Met alle z’n allen gezellig op één terrein. Bij de pivo’s is de groep die meegaat op kamp wel anders als andere jaren. Een groot deel is namelijk leiding en gaat met zijn eigen speltak mee op kamp. Heel leuk natuurlijk! Maar hierdoor kunnen we niet met zijn allen op kamp. Normaal gesproken gaan wij dan een weekje eerder of later maar ook dat werd een beetje lastig. Een delegatie van de pivo’s gaat namelijk ook al IST’er mee naar de World Scout Jamboree. #FunFact, wanneer jij dit leest, is dit allemaal al achter de rug, maar dit stukje typ ik (Anne) ergens boven de oceaan, onderweg naar de Verenigde staten.

Toch wilden wij graag nog een gezamenlijk moment pakken ter vervanging van een eigen zomerkamp, en daarom hebben wij in mei een weekend gehad met onze speltak. Nu hoor ik je denken, een pivo weekend?

Dat is zeker een hele hoop bier drinken, kampvuur tot in de late uurtjes en een hele hoop frikandellen eten? Dat klopt! Maar ook een hele boel andere dingen.

Op vrijdagavond startte ons weekend rustig aan, we zetten de tenten buiten op en leveren onze mobiele telefoon in, om nog beter met elkaar te bonden. We doen de laatste boodschappen en spelen een spelletje Kubb of 3. Niet veel later is het bijna tien uur en verplaatsen we onszelf naar de kampvuurkuil. Starend in het vuur hebben we de meest bijzondere gesprekken met elkaar, en komen we dingen over elkaar te weten die we in sommige gevallen nog steeds niet van elkaar wisten. Na een lange avond, zijn we allemaal ons bed ingegaan. De diehards in de tent en de watjes in het gebouw.

Zaterdag was het vroeg, voor een aantal te vroeg. Gelukkig was daar het gouden duo Max & Demi om de eerste eitjes en het zwarte goud al vast klaar te maken voor het ontbijt. We hebben snel gegeten, want een aantal moest op tijd klaar zijn om weer fris en fruitig leiding te geven. De “niet-leiding-pivo’s" hebben zich ook goed vermaakt door een begin te maken aan een gepionierde picknick tafel. Het eindresultaat is nooit tentoongesteld, omdat we helaas nooit er aan toegekomen zijn.

14

PIVO’S Rond drie uur, nadat alle “wel-leiding-pivo’s” klaar waren met hun verplichtingen en door de komst van Youri en Marijn voor het weekend compleet was, zijn we begonnen met het hoofdprogramma van de zaterdag. Jachtseizoen. Voor de mensen die niet in de Youtube-generatie leven en nog nooit hebben gehoord van de jongens van StukTV, zullen we het even kort uitleggen. Bij Jachtseizoen heb je twee teams, de jagers en de voortvluchtigen. Aan het begin van het spel hebben de voortvluchtigen 30 minuten om te vluchten voor de jagers. Dit mogen zij doen door te liften, het OV te gebruiken of gewoon te rennen natuurlijk. Ze hebben alleen niets bij zich, geen geld, geen telefoon, eigenlijk niets behalve een GPS-tracker en een camera. Om de tien minuten krijgen de jagers de locatie van de voortvluchtigen door, en moeten zij op zoek.

Om iets over drie, renden Demi, Marijn & Samantha, in hun zwarte overalls over het terrein weg van het clubhuis. Zonder dat de rest het wist, hadden zij van tevoren, toen zij nog wel een telefoon hadden hun eerste lift al geregeld. Jawel dames en heren, de eindredacteur van deze Haesburgsche Krant, Roderick Al. Hij heeft ze een heel eind op weg geholpen, richting het station waar de meiden snel een trein in zijn gestapt.

Ondertussen brak de lichte paniek uit bij de rest van de groep, maar met piepende banden en vol adrenaline snelden zij zich richting de voortvluchtigen, tenminste, dat was te hopen. Na meerdere treinreizen, lift en een flink aantal kilometers verder, zijn ze na 2 uur en 15 minuten gepakt in het plaatsje Zundert. Dat ligt inderdaad bij de Belgische grens in de buurt. We zijn teruggereden en hebben, wel Iets later dan de planning, heerlijk gegeten dankzij Lianne en hebben de vrijdagavond met een kampvuur en verschillende spelletjes herhaald. Het was weer een heerlijke avond.

De zondag hebben we heeeeerlijk uitgeslapen en hebben we het gebouw opgeruimd, schoongemaakt en nog even nagenoten van het heerlijke weekend.

Veel liefs van de pivo’s!

15

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

World Scout Jamboree (WSJ) Door: Marijn Drabbe Aankomende zomer is het zover, dan is de 24ste World Scout Jamboree (WSJ) in Noord-Amerika. In totaal gaan er 17 mensen vanuit de SMHG. Hiervan zijn er 7 van de pivo’s die als vrijwilliger gaan. De meeste van ons zijn al eerder naar een WSJ geweest als deelnemer. Echter wordt dit voor ons allen de eerste keer als IST’er. Dit staat voor International Service Team. Dat houd in dat wij als Nederlanders samen met andere nationaliteiten de WSJ gaan ondersteunen.

Ter voorbereiding hebben wij drie weekenden gehad, waarbij de laatste samen was met het gehele Nederlandse contingent.

Op de WSJ zelf zullen wij allemaal een andere taak hebben. Zo gaat Max bijvoorbeeld helpen bij de zip line, Youri bij de retail en Gijs bij het cashmanagement. Wij hebben er allemaal super veel zin in!

Heksenkamp 1986 Groepsfoto 1986

16

PIVO’S

ALGEMEEN

Herinneringen aan de Hildegardgroep 1970 – 1989 en SMHG 1989 tot heden Door: Lucy Rombouts In 1970 begon mijn avontuur met de Hildegard. Als Rotterdamse kabouterleidster ging ik mee op kamp met de Hildegardgroep. Aan de hand van wat foto’s zal ik enige hoogtepunten beschrijven. Al bladerend door mijn fotoboeken komen er veel herinneringen terug. Het wordt écht een kleine selectie want over de bijna 50 jaar bij de groep betrokken heb ik veel foto’s en kan ik een boek volschrijven.

Kamp 1970, vertrek vanaf de Martinuskerk. Hildegard en Martinus groep waren gescheiden groepen, maar de kampmis was gezamenlijk. De Martinusgroep zat, meen ik, altijd al op Haesburg; de Hildegard op de zolder van een school, recht tegenover de Martinuskerk.

Gezamenlijke viering van de Baden Powelldag op 22 februari 1978 op de zolder.

Eerste buitenlandse reis (1981): fietsen in zuidoost Engeland. Sherpa’s en leiding van gidsen die graag meewilde. Eén man!

Eerste keer dat we Hildegardlied hadden. In dat jaar (?) waren we met 51 op kamp. Getal werd ieder jaar aangepast. Het lied is omgevormd tot SMHG lied.

17

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

ALGEMEEN

Korte kennismaking met:

Maaike van den Berg In deze rubriek zullen bekende gezichten uit onze groep zich voorstellen en kort iets over zichzelf vertellen. Voor deze editie werden Louisanne en Maaike benaderd. Lees hieronder wie Maaike is en wat zij doet.

Hallo allemaal, Mijn naam is Maaike van den Berg, 21 jaar en ik woon in Voorburg. Ik zit al sinds mijn 5e op de St. Maarten-Hildegard. Mijn oma, opa en moeder hebben allemaal bij deze scouting gezeten. Sinds kort ben ik leiding bij de gidsen. Hier heb ik het erg naar mijn zin. Sinds kort ben ik geslaagd voor de opleiding patissier MBO 4. Een patissier is eigenlijk, makkelijk gezegd, een luxe banketbakker. Ik ga graag naar concerten, scouting en houd van fotograferen. Graag maak ik foto’s van mensen en van de natuur. Zoals het bos, het strand of natuurlijk de gidsen. Elke zaterdag avond ga ik naar de Pivo’s. Hier spelen wij spelletjes en gaan we wel eens karten of lasergamen. Vier jaar geleden ben ik naar de wereldjamboree in Japan geweest als jeugddeelnemer. Onwijs gave tijd gehad! Veel vrienden gemaakt. Echt de gaafste reis tot nu toe! Sinds kort woon ik ook samen in Voorburg. Samen met mijn vriendin Annelien en onze poes Mies. Graag gaan wij samen op vakantie. Dit doen wij het liefst met ons tentje. Op vakantie met een beetje scouting gevoel! Dus… Dit ben ik in het kort!

Veel scouting groetjes en veel plezier op kamp!

18

SHANTI-WELPEN

Expeditie Robinson Door: Elise van Liebergen Het was weer zover, een Shanti-welpenweekend. Ik (Elise) en Anna zijn de oudste welpen van de groep. Wij mochten daarom al op vrijdag komen. Toen we aankwamen kregen we thee en een donut. Daarna moesten we met Kaa mee en ook onze panter moest mee. Met blinddoek en al werden we de auto in gezet. Maar een lekker muziekje hielp ons wel tegen de misselijkheid.

Continu leek het alsof we achteruit reden. We werden ergens gedropt, geen flauw idee waar, dat was ook de bedoeling. We werden gezien althans dat dachten we. Toen we weer terug kwamen kregen we nootjes, chips en fris. Wat boften wij toch. Daarna gingen we weerwolven tot 23:30. Moe waren we niet, maar trek hadden we wel. Toen het tijd was moesten we naar onze zogenaamde bunker. Na die gezellige avond sliepen we in een stuk door.

Die ochtend hebben we gezellig met z’n allen ontbeten. Toen om 10 uur kwamen de andere welpen. Kaa had het thema al verklapt. Zelf vond ik dat niet echt de verstandigste keuze van haar. De hele groep werd in tweeën gesplitst, kamp Noord en Zuid. Ik was Zuid en Anna was Noord. We hebben hele leuke spellen gedaan. Dat allemaal voor onze pizza.

Want toen we ons eindspel hadden gedaan en team Noord die had gewonnen, nam een piraat ons mee naar het park. De piraat had een kist met pizzaspullen bij zich waar we voor moesten bieden en toen kwam de kaas en iedereen ging los! Van Ikki kreeg ik een goede tip want Noord had alleen paprika en heel veel munten en wij minder dus als we zo ong. tot de 30 munten gaan bieden voor kaas en dan opeens niet meer willen dan zijn ze al hun munten kwijt voor kaas en hadden ze maar 2 dingen. Dus dat deden we. Zoals Ikki voorspeld had waren ze al hun munten kwijt. Zuid had bijna de hele kist en Anna was daar echt niet blij mee. Maar we zitten op scouting en helpen elkaar waar het kan dus deelden we alles met z’n alle. De pizza was verrukkelijk en dat allemaal dankzij Chill en Baloe. Toen deden we nog een avondspel en toen was het alweer over. Die ochtend ontbeten we met een mooi gedekte tafel en toen begon het weer als altijd. Tot 12:00 hebben we nog leuke spelletjes gedaan. Toen onze ouders kwamen heb ik mijn ouders vertelt over dat ik ervan heb genoten. Ik hoop jullie ook!

Dankjewel Marit, Linde, Juna, Hedwig, Kirsten, Anna, Chloë, Silke, Adriana, Elisabeth, Manou, Kaa, Baloe, Bagheera, Malchi, RTT, Ikki, Chill en de anderen heel erg bedankt voor het mooie weekend!!!

19

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

ALGEMEEN

Vervolg van pagina’s 8-11 ‘Zoektocht naar avontuur’

Een stortvloed van jongelui 1945-1968 Enkele maanden later was Nederland bevrijd. De verkenners konden zich meteen nuttig maken als verkeersregelaar bij volksfeesten en als ondersteuner bij de gaarkeukens.

De leden van de Sint Martinusgroep waren erin geslaagd om het scoutingspel achter de schermen doorgang te laten vinden en hadden onderling contact gehouden. Het bleek vervolgens vrij eenvoudig om de activiteiten in het openbaar weer op te pakken. Akela Schellekens herinnert deze tijd als volgt: “Na de bevrijding was er een stortvloed van jongelui die zich bij de padvinderij wilde aansluiten. Er was in die tijd eigenlijk niet veel anders te doen voor de jeugd. Alles was nog in opbouw.”

Ook de Sint Martinusgroep moest opnieuw opbouwen. Het hoofdkwartier was in de oorlogsjaren ten prooi gevallen aan Voorburgers die op strooptocht brandhout zochten. Na een kleine brand was het hoofdkwartier in de oorlogsjaren gesloopt.

De groep verbleef kort in het Forum Theater tot een zolder van de Mariaschool aan de Oranje Nassaustraat uitkomst bood. Hier verbleef de groep tot ongeveer 1970. Een toenemend ledenaantal noodzaakte de groep zich te splitsen. Bij de verkenners ontstonden de Tarcisius-, Don Bosco- en William Doyle-troep. Bij de welpen waren het de Tarcisius-, André de Thaye- en Don Boscohorde.

De Tarcisiustroep op hun zolder boven de school, omstreeks 1950

scouting een zinvol tijdverdrijf, wat in 1945 resulteerde in de oprichting van de Hildegardgroep (eerst nog Sint Hildegard). Al vanaf het begin waren de Hildegardgroep en de Sint Martinusgroep nauw bij elkaar betrokken. Beide groepen hadden een eigen zolder boven naastgelegen scholen aan de Oranje Nassaustraat/Oosteinde.

De Hildegard zat boven de Mariakleuterschool en de Sint Martinus boven de Maria(ulo)school. Ook hadden de groepen hetzelfde bestuur, dat deels vanuit de kerk benoemd werd uit notabele Voorburgers.

De ‘stortvloed’ van jongelui die aan het eind van de oorlogsjaren in scouting geïnteresseerd raakte, betrof natuurlijk niet alleen maar jongens. Ook voor de meisjes achtte de katholieke parochie Hildegard op kamp in Maarn, 1951

20

ALGEMEEN Haasburg met een e 1968-1985 In de loop van de jaren ’60 werd er vanuit het kerkbestuur steeds meer druk op de groepen uitgeoefend om een eigen onderkomen te vinden en te vertrekken van de zolders. Er werden enkele opties verkend, waaronder een ruimte aan het Oosteinde, maar uiteindelijk viel in overleg met de gemeente het oog op de leegstaande boerderij Haasburg (nog zonder e) aan de Veurselaan. De groep zou dan net als in het begin van de jaren ’30 weer opkomsten op een boerenerf kunnen draaien.

de tijd dat de groepen konden verhuizen, de boerderij compleet vervallen was. De Sint Martinusgroep heeft omstreeks 1970 nog korte tijd in de stal achter de boerderij gedraaid, waarbij kinderen soms door de vermolmde vloer zakten. Gelijktijdig werd iets verderop een betonnen loods gebouwd waar de welpen en verkenners vervolgens enige jaren hun opkomsten hebben gedraaid. Deze loods, beter bekend als ‘het kotje’, heeft nog tot 2007 bestaan.

In 1972 werd de vervallen boerderij Haasburg gesloopt. Op de plek van de oude boerderij verrees een houten ‘keet’ waarin in eerste instantie de Sint Martinusgroep met de christelijke gymnastiekvereniging J.O.V. gevestigd was. De Hildegardgroep kon nog enige tijd op hun vertrouwde zolder boven de Mariakleuterschool blijven. Toen er in 1985 met het vertrek van de J.O.V. plek ontstond, verhuisde de Hildegardgroep alle activiteiten naar het ‘scoutcentrum Haesburg’.

De term ‘scoutcentrum’ gaf aan dat er verschillende scoutinggroepen op het terrein waren, aangevuld met het chiquer klinkende ‘Haesburg’, met een e ertussen dus.

Boerderij Haasburg met daarvoor de wagenschuur en paardenstal, 1968

Boerderij Haasburg was een 17e-eeuwse boerderij waar in de daaropvolgende eeuwen nog druk aan was verbouwd en gesloopt. De laatste bouwkundige wijzigingen dateerden van 1935 (vernieuwing van de stal) en 1942 (sloop van het voorhuis). Ten behoeve van de stadsuitbreiding had de gemeente de boerderij en bijbehorende landerijen in 1929 aangekocht. Ondanks dat boer Haastert sindsdien minder grond tot zijn beschikking had, pachtte hij de boerderij tot mei 1968 van de gemeente. Het traject om de boerderij voor de scouting geschikt te maken duurde echter zo lang dat tegen

Sloop van de boerderij in 1972. Rechts is de wagenschuur nog te zien. Links in de verte staat 'het kotje'.

21

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

ALGEMEEN

Samen sterk 1985-nu Nu beide groepen zo dicht op elkaar zaten, begonnen zij ook steeds meer samen te werken. De kenmerkende kampviering bijvoorbeeld, werd al samen gehouden. Na afloop stapten de jongens in de bus van de Sint Martinusgroep en de meisjes in de bus van de Hildegardgroep.

De ontzuiling had al enige jaren een einde gemaakt aan het door de kerk benoemde groepsbestuur en beide groepen hadden inmiddels hun eigen bestuur. In de loop van de jaren ’80 rommelde het behoorlijk binnen het bestuur van de Sint Martinusgroep. De conflicten liepen zo hoog op dat er een splitsing ontstond. Korte tijd was er zowel een Sint Martinusgroep als een Sint Maartengroep, die beiden aanspraak maakten op dezelfde materialen, leden en leiding. De conflicten werden eind 1987 beslecht en sindsdien voerde de groep de naam Sint Maarten.

De bestuurlijke onrust had voor de leiding wel aangetoond dat de groep kwetsbaar was en dat samenwerking noodzakelijk was om een stabiele groep te zijn. Zo kwam het dat steeds meer toenadering werd gezocht tussen de Sint Maartengroep en de Hildegardgroep.

Ook het belang voor een goede huisvesting werd gedeeld nu beide groepen in dezelfde ‘keet’ bijeenkwamen.

De houten keet waar beide groepen naast elkaar zaten, 1985

Dit gebouw was al snel aan vervanging toe.

Via één van de bestuursleden kon de groep een loods van Shell overnemen die op Haesburg werd opgebouwd en voor het scoutingspel geschikt gemaakt. Op 21 oktober 1989 kon het nieuwe onderkomen geopend worden. Tegen die tijd was bij iedereen het besef gekomen dat het beter was om beide groepen te laten fuseren om voortaan formeel de krachten te bundelen.

Op 1 november 1989 was de fusie van de Sint Maarten en Hildegardgroep een feit. In het begin worden de namen ook nog wel met een schuine streep gecombineerd, maar met name de laatste decennia is het koppelteken gebruikelijk: St. Maarten-Hildegard. Ook andere namen zijn gesuggereerd: MaHil en HILMA, waarvan de laatste is blijven hangen als benaming voor de pivo’s.

Haesburg in 2005, in het midden de toegang tot de Veurselaan.

Hoewel vanuit een ander perspectief is de begroeiing van het terrein goed te vergelijken met die van toen de boerderij er nog stond (pag. 21).

22

ALGEMEEN In 2007 vertrok de groep tijdelijk naar de Dobbelaan in Leidschendam terwijl Haesburg voor de laatste maal een verandering onderging. Een paar meters verderop verrees een heel nieuw gebouw en op de oorspronkelijke plek van ‘scoutcentrum Haesburg’ werden woningen gebouwd. Op 31 januari 2009 is de terugkeer naar het nieuwe Haesburg feestelijk gevierd.

Beide groepen brachten hun eigen karakter mee binnen de vereniging. En zoals het hoort bij een fusie van gelijkwaardige groepen is de ene keer wat overgenomen van de Sint Martinusgroep, dan weer van de Hildegardgroep. Zo zijn onze groepskleuren rood en blauw afkomstig van de Sint Martinusgroep (de Hildegardgroep gebruikte de landelijke daskleuren oranje/groen). Het groepslied is juist weer gebaseerd op het Hildegardlied, zoals uit de afbeelding hiernaast blijkt. Ook in het gebouw is de oorspronkelijke verdeling tussen Hildegard (links) en Sint Martinusgroep (rechts) voortgezet.

Je kunt, als je goed kijkt, dus nog steeds elementen zien van de lange geschiedenis van onze groep. Veel verhalen zijn inmiddels niet meer ‘uit eerste hand’ te vernemen, het was voor mij daarom ook een avontuurlijke zoektocht om deze belevenissen van al die scouts die ons voorgingen naar boven te halen en met jullie te delen. De belevenissen zijn, net zoals wij dat nu nog steeds zelf meemaken, een zoektocht naar avontuur.

Het Hildegardlied

Haesburg zoals wij het nu kennen

Alle afbeeldingen zijn afkomstig uit het archief van de groep, met uitzondering van de twee foto’s van Haasburg op pagina 21, deze zijn afkomstig uit het gemeentearchief Leidschendam-Voorburg.

23

SCOUTING St. MAARTEN HILDEGARD

BEVERS

Bever Logeer Weekend 2019: Buurman en Buurman Door: Ruud van den Broek Zaterdag 29 juni kwamen de bevers aan op Haesburg en maakten met papa en mama hun bedje op in een heuse tent (deze stond wel binnen in de zaal).

Plotseling kwam buurman uit zijn huis met een droogrek die hij in elkaar probeerde te zetten, maar dat lukte echt niet . Hij was echt kapot.

Hij belde aan bij zijn buurman en vroeg hem te helpen…. Ze keken er goed naar, maar hij was echt kapot. Dan maar gereedschap erbij pakken om hem te maken….. ze probeerden wat, maar slaagden er niet in. Als de buurvrouw dat ziet………. Ze was gelukkig niet thuis. Dan maar even goed nadenken. Kunnen de bevers hierbij helpen?

Onder het genot van limonade en een snoepje legden Buurman en Buurman uit dat ze vaker samen problemen oplossen. Het lukt hen altijd. Buurman ging even rondkijken of hij op een goed idee kon komen. Onderweg kwam hij een speurteken tegen. Omdat Buurman weg moest vroeg hij de bevers of zij met Buurman op stap konden gaan en hem verder hiermee konden helpen.

We volgden het spoor van speurtekens en kwamen onderweg langs een aantal opdrachten, waar we onderdelen meekregen. Terug op Haesburg keken we nog eens goed naar de spullen en probeerden we daarmee een oplossing te maken. We maakten samen een ingenieus wasrek… met twee draaischijven, een lang touw en wasknijpers en stokken. Nu kunnen we hem echt proberen.

AyeTo!

24

BEVERS Na het eten konden de bevers nog even lekker een filmpje kijken (Buurman en Buurman) om vervolgens lekker rond het kampvuur te zitten, liedjes te zingen en moppen te vertellen. Daarna was het echt tijd om lekker naar bed te gaan. Na het spelletje zaklamptikkertje gingen de bevers uiteindelijk slapen.

De volgende morgen werden de bevers wakker met beschuitje en thee bij het tv kijken. Na het opruimen was het tijd voor het ontbijt met lange beverboterhammen. Tijdens het ontbijt kregen we een brief van Buurman en Buurman. Zij waren alvast gaan zwemmen en stelden voor dat de bevers ook een bad zouden maken om lekker in het water te kunnen spelen. Steeds werd er aarde in het bad gedaan. Er ontstond een lekker modderbad. Uiteindelijk was iedereen lekker vies‌.

Toen kwam de Buurvrouw eraan. Zij vond het niet zo fijn dat alles zo vies was geworden. De kleren werden weer schoongespoeld en moesten nu opgehangen worden.

Buurvrouw kon haar droogrek niet meer vinden.

De bevers vertelden dat deze bij het afval stond.

De Buurvrouw was een beetje verdrietig, maar werd weer vrolijk toen de bevers de nieuwe droogmolen lieten zien.

Even later kwamen de ouders binnen en zaten we nog even lekker in de kampvuurkuil, waar we nog een broodje op het vuur bakten. De bevers kregen nog een bedankje voor hun goede hulp.

25

CONTACTGEGEVENS GROEPSBESTUUR Sandra Chouly (secretaris) Winny Vos en André Honig (penningmeester) Nelly Roek (lid) Arnoud de Jong (lid) Tessa van Rijswijk (lid) BEVERS Contactpersoon

secretaris@smhg.nl penningmeester@smhg.nl groepsbegeleider@smhg.nl

SHANTI-WELPEN Contactpersoon

Ruud van den Broek 06-41809092 bevers@smhg.nl

Linda Pieters 06-81043132 shanti-welpen@smhg.nl

MOWGLI-WELPEN Contactpersoon

GIDSEN Contactpersoon

Gijs Steverink mowgli-welpen@smhg.nl

Alie Holtmark van Dijkerhof 06-16028471 gidsen@smhg.nl

VERKENNERS Contactpersoon

EXPLORERS Contactpersoon

Jarno Holtmark van Dijkerhof 06-54202105 verkenners@smhg.nl

PIVO’S E-TAK +SCOUTS

Youri de Jager Peter Loorij Hans Schallig

STICHTINGSBESTUUR Adri Sloot (voorzitter)

Rob van der Aa 06-51152380 explorers@smhg.nl

06-18436455 06-21234626

070-3860482

Ebo Roek (voorzitter) Sabine Beerbaum (secretaris) Ed van der Voort (penningmeester) GROEPSBLAD

Roderick Al

Adri Sloot (voorzitter)

pivos@smhg.nl etak@smhg.nl plusscouts@smhg.nl

voorzitter@smhg.nl stichting.voorzitter@smhg.nl stichting.secretaris@smhg.nl stichting.penningmeester@smhg.nl groepsblad@smhg.nl

070-3860482

voorzitter@smhg.nl

27