Haesburgsche Courant by St. Maarten-Hildegard

Haesburgsche Courant

Beste lezers,

Wonderlijk kampvuur

De één wil liedjes zingen, de ander kletst liever met anderen of wil marshmallows roosteren. Maar voor iedereen is het kampvuur altijd een belevenis die ze niet graag zouden missen. Ook op het groepskamp schoven alle speltakken samen aan bij het kampvuur, zoals je op de cover kunt zien. Scouting en kampvuur zijn al jaren onlosmakelijk met elkaar verbonden. In het vroege begin van scouting lag de focus van het kampvuur vooral bij de vaardigheid van het stoken: hoe bouw je een vuur precies op en hoe kan je deze met één lucifer aansteken.

Tegenwoordig is ook meer aandacht voor het sociaal-culturele aspect van het kampvuur. Want het wonderlijke van kampvuur is dat zittend bij het vuur andere gesprekken ontstaan dan gewoon overdag. Wetenschappers hebben onderzoek gedaan bij een primitief levende stam van jagerverzamelaars in zuidoost Afrika. De gesprekken die de stamleden overdag en ’s avonds bij het kampvuur hadden, bleken enorm te verschillen.

De gesprekken bij het kampvuur waren veel diepgaander en de mensen namen veel meer ruimte om abstract en ‘out-of-the-box’ te denken. De spanningen van overdag verdwenen. Er werden herinneringen opgehaald en de sociale verhoudingen werden besproken zonder dat het gewone roddels werden (dat bleek overdag te gebeuren). Tradities kregen vol de ruimte. Daarmee zorgde het kampvuur bij deze stam voor een stevige onderlinge verbinding. Want juist al die gedeelde herinneringen, emoties en verhalen, kwamen ‘s avonds bij het kampvuur naar boven.

Niets nieuws dat onderzoek, zal iedereen denken die wel eens bij een kampvuur heeft gezeten en zelf heeft ervaren dat starend in de vlammen en kletsend met de mensen om je heen een wonderlijke belevenis is.

Veel leesplezier!

Roderick Al.

Van het groepsbestuur

Beste ouders/verzorgers en leden van de SMHG,

Wat een cadeau was het. We konden als bestuur dit jaar tijdens zomerkamp veel langer bij jullie op bezoek zijn dan normaal. Dat was niet zonder reden, want SMHG is 35 jaar! Wat hebben we het jubileumjaar fantastisch afgesloten daar in België.

We hebben samen een avontuur beleefd met de museumdirecteur en de beelden. En in jullie eigen speltak hebben jullie het eigen verhaal meegemaakt. In deze editie van de Haesburgsche Courant kun je je eigen kamp opnieuw beleven en spieken bij de andere kampen.

Van de periode voor kamp willen we jullie het volgende nog laten weten. Opnieuw hebben jullie een zeer mooie opbrengst met collecte de Jantje Beton opgehaald; 3 200 euro! We bedanken Monique, Wemke en Tessa voor het organiseren. De helft van dit bedrag gaat naar Jantje Beton. De andere helft mogen wij gebruiken voor nieuw materiaal en activiteiten.

Ook hebben we een sponsoring mogen ontvangen van de Lions Voorburg. Het bedrag is door de ondernemers van Leidschendam-Voorburg bij elkaar gebracht. We hebben 2.000 euro gekregen die we hebben gebruikt om het jubileumweekend mee te organiseren.

Voor de ouders en verzorgers; word je enthousiast van alles wat op scouting gebeurt en zou je daar aan bij willen dragen? Er zijn allerlei activiteiten om bij aan te sluiten. Het rijden van de aanhanger bij de oud-papieractie of de handen uit de mouwen bij de klusclub. Ben je bedreven in fondsenwerving of publicaties? Op termijn zijn we ook op zoek naar nieuwe bestuursleden. Via de speltakleiding kun je contact zoeken. Of, op de meeste zaterdagen ben ik voor en na de welpenopkomst op Haesburg en kunt u mij aanschieten voor een kop koffie en een kennismaking.

Het nieuwe seizoen is alweer begonnen met het overvliegen als echt startschot. Lees nu gauw door over alle avonturen van de afgelopen zomer. En daarna? Daarna door met weer een geweldig nieuw scoutingjaar.

Tot ziens op Haesburg,

Arnoud

ALGEMEEN

Zie voor contactgegevens pagina 23.

SPELTAKKEN

Onze groep bestaat uit 9 speltakken:

1. BEVERS; voor jongens en meisjes van 5 t/m 7 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 12:30 tot 14:00 uur.

2. SHANTI-WELPEN; voor meisjes van 7 t/m 11 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 10:00 tot 12:00.

3. MOWGLI-WELPEN; voor jongens van 7 t/m 11 jaar. De opkomst is iedere zaterdag van 10:00 tot 12:00.

4. VERKENNERS; voor jongens van 11 t/m 15 jaar. De opkomst is iedere vrijdag van 19:00 tot 21:00 uur.

5. GIDSEN; voor meisjes van 11 t/m 15 jaar. De opkomst is iedere maandag van 19:00 tot 20:30 uur.

6. EXPLORERS; voor jongeren van 15 t/m 17 jaar. De opkomst is iedere woensdag van 19:30 tot 21:30 uur.

7. PIVO’s; voor jongeren van 17 t/m 23. Iedere zaterdag van 20:00 tot 23:00 uur.

8. ETAK; voor jongeren van 24 t/m 40. Om de week van 20:00 uur tot laat.

9. +SCOUTS; voor enthousiastelingen. Niet leeftijdsgebonden.

CONTRIBUTIE naar: NL43RABO 0155828908 t.n.v. Scouting St Maarten-Hildegard

Bevers

Welpen

Verkenners en Gidsen

Explorers

Pivo’s

Etak

+Scouts

€ 39,00 per kwartaal (te voldoen in de 1e week)

€ 81,00 ''

€ 83,00 ''

€ 90,00 ''

€ 51,00 ''

€ 51,00 per jaar (te voldoen in de 1e maand)

€ 51,00 ''

Zijn meerdere leden uit een gezin lid dan wordt er 10% (voor het 2e lid) en 20% (voor elk volgend lid) korting verleend. De contributie voor bevers, welpen, gidsen, verkenners en explorers is inclusief kampgeld. De vereniging geeft er de voorkeur aan dat u de periodieke betaling (via online bankieren) automatisch laat afschrijven. In de omschrijving geeft u de speltak aan en de naam van het lid waarvoor u de contributie overmaakt. Indien u voor meerdere leden contributie overmaakt, wordt u verzocht het kwartaalbedrag per lid over te maken en in de omschrijving de speltak, naam van het lid en de korting aan te geven

LIDMAATSCHAP

Nadat men enige weken met de opkomsten heeft meegedaan, neemt iemand van de leiding met u contact op om te bepalen of uw zoon/dochter lid wil worden van onze groep en daarmee ook van Scouting Nederland. Aanmelding geschiedt via een inschrijfformulier dat door u moet worden ingevuld en ondertekend. Opzegging van het lidmaatschap moet per mail aan de secretaris en de penningmeester. Een opzegging moet minimaal één maand voorafgaand aan een nieuw kwartaal ontvangen zijn. Er wordt geen contributie van een lopend kwartaal geretourneerd. Meer informatie te verkrijgen bij het secretariaat.

Creatieve strijd

Door: Sifra van Ham

Vanwege het 35-jarig jubileum van de SMHG gingen we dit jaar op zomerkamp met de hele groep, dat was heel leuk omdat we met iedereen samen gingen zorgen dat het museum van Dirk Teur er ook echt kwam! In het museum zouden verschillende standbeelden komen, waaronder ook Valerio van Gogh. Hij is meesterschilder, maar hij moest helaas zijn atelierdelen met Renske van Rijn, die hij ervan verdacht zijn kunst en materialen te stelen… Renske, die volgens Valerio helemaal niet kan schilderen, ontkent dat zij ooit iets gestolen heeft. Zij denkt juist dat Valerio haar spullen inpikt. Valerio en Renske hebben ruzie omdat zij alle twee perse hun eigen kunst in het museum willen hangen. Valerio besluit met de welpen extra geld te verdienen met een handelsspel, zodat hij meer kunst kan maken. Zondagavond kwam Valerio met de bewaker van het atelier langs en vertelde dat Renske weer materialen had gestolen en dat zij in het bos zit, dus dat de welpen de materialen misschien terug kunnen ‘stelen’. Dat was erg spannend, maar is wel allemaal gelukt.

De volgende dag komen Valerio en Renske weer langs en is Renske verdrietig omdat haar materialen zijn gestolen, waarvan zij Valerio beschuldigt. De welpen en schilders besluiten de ruzie te proberen op te lossen met zeeslag waarbij de boten door de welpen zelfgemaakte kunstwerken zijn.

Op dinsdag komt Renske helaas weer van slag bij de welpen, omdat er nu zelfs kunstwerken van haar zijn gestolen! Volgens Valerio moet Renske beter op haar spullen letten, want hij heeft natuurlijk geen idee wat er met haar spullen is gebeurd. Om duidelijk te maken wat van wie is spelen de welpen levend risk, met als speelbord een nog niet ingekleurde Victory Boogiewoogie.

Op donderdag confronteren de welpensamenmetRenskeValerio en vertellen hem dat het niet netjes is wat hij heeft gedaan. Valerio zegt dat hij spijt heeft en vertelt dat hij net zo goed wil zijn als Renske en daarom doet alsof. De welpen stellen voor om samen te werken zodat Valerio kan leren schilderen. Ze zitten echter nog niet echt op een lijn, dus het samenwerken gaat nog niet zo goed. Daarom spelen de welpen allemaal samenwerkspellen om te laten zien hoe het wel moet; van piopaal schilderen tot samen om en om een schilderij maken en vanverf op een rij tot het maken van een muurschildering. Met de oplossing van de welpen konden Renske en Valerio toch samen kunst maken en die allebei in het museum hangen!

Toen we op woensdag terugkwamen van het onwijs gave zwemmen, had Renske bewijs dat Valerio haar kunstwerken steelt. Het schilderij van haar dat de dag ervoor gestolen was, hing namelijk opeens in de galerij aan de kant van Valerio en op de plek waar haar handtekening stond, zit nu een sticker met de handtekening van Valerio. De welpen waren een beetje in de war over wie ze nou moesten geloven, want Valerio zijn tekentalenten vielen erg tegen en Renske had ook wel erg goed bewijs. Die avond spelen de welpen weer een sluipspel om alle kunstspullen van Renske terug te stelen en luisteren ze Valerio en de bewaker af. Ze horen dat zij inderdaad de dieven zijn en dat Valerio eigenlijk helemaal niet kan schilderen; want hoe maak je oranje eigenlijk? Blauw met rood?

De dassenclub

Door Gijs Steverink

Binnen onze vereniging zijn een hoop vrijwilligers actief. Sommige zijn elke week zichtbaar en aanwezig bij de opkomsten, zoals de speltakleiding, en anderen die doen dat iets meer op de achtergrond. Wist jij al dat onze scoutinggroep een dassenclub heeft?

Op de foto zie je Lucy en Linda die tijdens het overvliegen een tas vol nieuw genaaide dassen kwamen afleveren bij het gebouw. De voorraad dassen is weer aangevuld voor de nieuwe leden van de groep, zo aan het begin van het seizoen.

Het maken van de dassen doen zij samen met andere dames. Soms spreken ze met elkaar af om gezellig onder het genot van koek en zopie een rol blauw-rode stof om te toveren naar nieuwe groepsdassen. En soms worden thuis even tussendoor een paar dassen genaaid. En ze zijn best kritisch op hun eigen werk, maar eigenlijk is dat helemaal niet nodig.

Shelby uit de problemen helpen

Door: Max Drabbe

Thomas Shelby heeft op een eerder weekend de verkenners gebruikt omeen trein te overvallen waarbij hij per ongeluk de juwelen van de Russische tsaar heeft gestolen. Sindsdien moet hij onder de radar moet blijven. In zijn afwezigheid is er binnen zijn familie veel ruzie ontstaan en verliezen ze veel van hun criminele macht. Als de verkenners Thomas op kamp weer ontmoeten, helpen ze hem om de aan de Italianen verloren gebieden terug te winnen. Als dat is gelukt wil Thomas de verkenners testen om te kijken of ze geschikt zijn voor moeilijkere opdrachtenen geeft ze de taak de Italianen zoveel mogelijk dwars te zitten in Antwerpen en een aantal andere zaken voor hem af te ronden.

VERKENNERS

Op het laatste moment komt Shelby erachter dat de Italianen plannen een bomaanslag te plegen op het parlement en dit in de schoenen van Shelby willen schuiven. Met hulp van de verkenners worden die bommen ontmanteld en redden zij daarmee het parlement. Hiervoor krijgt Shelby een vrijstellingsbrief voor zijn treinmisdaad. Hierdoor kan hij het museum financieel ondersteunen en hij benoemt de patrouille met het meeste behaalde geld als zijn vertegenwoordigers bij het museum zodat hij verder zijn criminele rijk kan vergroten.

Lees verder voor het afsluitingsnummer >

Bij terugkomst bekent Thomas dat de Shelbyfamilie krap bij kas zit en dat ze hem moeten helpen het familiefortuin weer op te bouwen door de casino's weer op te starten. Later komen de verkenners erachter dat er een monopolie op de gokbusiness was gelegd door de Italianen. Om te voorkomen dat Shelby van de kaart wordt geveegd door de machtige maffia, saboteren de verkenners de operatie van de Italianen. Om de laatste dolkstoot te leveren heeft Shelby kanaalboten met wapens ingekocht die naar zijn thuisbasis geleid moeten worden.

Afsluitingsnummer

Zoet zout zuur – Robert van Hemert

Aj jaj jaj

Puytvoet quépassa

Een week weg van de ouders en de drukte

Jubelkamp in Belgiëeeeee

Relaxen in het bos, een vuurtje

Dan eventjes op paaaaaaaad

We kwamen Tommy tegen, in de pub

Een familie ruzieeeeee

We hielpen hem meteen, met geld verdienen

Maar dat liep uit de haannnddd!!

De Italianen zaten ertussen, en het gevolg aj jaj jaja.

En we wistennnnnnnnnn

Het was weer fun, fijn, feest, Dit was weer het ZOKAAAAA!!!!

Het rook weer vies, vuig, vuur,

Het rook hier steeds naar meeeeer!!!

En het werd 11, 12 uur

En we moesten weer gaan slapennnnn!!

En het was veel ple-zier

Dus morgen nog een keeeer

De week is omgevlogen. Mamma mia

Iedere dag de baaaaaaak

Geen leiding functioneert zonder koffie, dus wees een beetje lieeeef

Maar na de eerste kan met koffieeee, gaan ze aan aj jaj jaj

En we wistennnnnn

Het was weer fun, fijn, feest, Dit was weer het ZOKAAAAA!!!!

Het rook weer vies, vuig, vuur, Het rook hier steeds naar meeeeer!!!

En het werd 11, 12 uur

En we moesten weer gaan slapennnnn!!

En het was veel ple-zier

Dus morgen nog een keeeer

Het was weer fun, fijn, feest, Dit was weer het ZOKAAAAA!!!!

Het rook weer vies, vuig, vuur, Het rook hier steeds naar meeeeer!!!

En het werd 11, 12 uur

En we moesten weer gaan slapennnnn!!

En het was veel ple-zier

Dus morgen nog een keeeer

Puytvoet quépassa

Dus volgend jaar maar weeeeeeeeer!!!

Zomerkamp met de pivo’s

Door: Lisa Kuiper

Heeft u zich ooit afgevraagd hoe de wereld er over 10 jaar uit zou zien? Of over 50, of zelfs 100 jaar? Niet alleen hebben wij deze zomer onszelf die vraag gesteld, maar we hebben in deze fantasieën geleefd! Dit zomerkamp was het thema van de pivo’s, zoals u waarschijnlijk al had geraden, de toekomst! En dan om specifiek te zijn, futuristische science. Een lastig, maar verschrikkelijk cool thema, en natuurlijk hebben de pivo’s hiermee een super mooi en gezellig kamp in elkaar gezet.

Dit jaar was, zoals we allemaal waarschijnlijk al weten, een speciaal jaar voor de scouting SMHG, namelijk het jaar waarin we officieel 35 jaar bestaan! En bij zo’n bijzonder jaar hoort natuurlijk ook een bijzonder kamp, namelijk een kamp met alle speltakken en leeftijden op hetzelfde terrein. Voor de pivo’s betekende het jubileumkamp dat we van elke speltak en elk verhaal een beetje mee mochten snoepen, kwamen helpen waar dit kon en natuurlijk daarnaast nog een verschrikkelijk leuke eigen planning hadden. Tripjes naar de steden Antwerpen en Gent, veel leuke spellen, een tripje naar het zwembad en allemaal gezellige gezamenlijke activiteiten met alle speltakken is wat je je bij ons kamp kan voorstellen. Of we nou op onszelf een stad aan het ontdekken waren, aan het picknicken waren in een park, gezellig in de avond rond een kampvuur zaten of met de hele groep een groot spel aan het spelen waren, de gezelligheid was altijd aanwezig.

Het is nu natuurlijk alweer een tijdje geleden, het zomerkamp, maar de herinneringen die we hebben gemaakt blijven ons allemaal bij. Het is altijd weer leuk om te zien hoe je met zo’n hechte groep, waarbij je elkaar allemaal natuurlijk al een tijdje kent, een week vol kan plannen met gezelligheid en activiteiten, en er toch ook weer hechter uit kan komen.

Wij hebben super erg genoten van dit jubileumjaar, en zijn benieuwd wat voor avonturen we volgend jaar allemaal weer gaan beleven!

Groetjes van de pivo’s!

Night at the museum

Door: Ruud van den Broek

Het jubileumkamp van de bevers startte eigenlijk al op de zaterdag met de kampviering en daarna met het uitzwaaien van de andere kampgangers. Dat was alvast een klein voorproefje voordat de bevers op donderdag ook zouden aansluiten op het kampterrein.

De bevers verzamelden donderdagochtend op Haesburg. Na de laatste check van alle documenten en spullen werd er geopend met het beverlied. Nog even snel een plas en vervolgens was het tijd de auto’s in te stappen en op weg te gaan naar onze locatie.

Aangekomen bij ons terrein in Puytvoet werden eerst alle tassen uitgeladen en geplaatst in de grote slaaptent. Na een limopauze werden de bedden opgemaakt en was het tijd om met elkaar de locatie te verkennen.

NadelunchkregenwebezoekvanProfessor Rex. Hij wilde graag met zijn dino’s spelen. De bevers mochten wel met hem meespelen. Even later kwam ook Tyranos, het hulpje van de professor, langs. Hij wilde proberen de dino’s tot leven te wekken via een soort tijdmachine. Zo klungelig als hij was knoeide hij limo over de tijdmachine. De tijdmachine ging nog wel aan, maar leek de dino’s niet meer levend te kunnen krijgen. Samen met de bevers werd er een klein stukje van het veld afgezet met hekjes en kregen de dino’s allemaal een plekje erin. Tyranos was erg teleurgesteld dat het niet was gelukt, maar werd wel blij van het mooie hokje wat er was gemaakt voor de dino’s. Samen met de professor en Tyranos maakten de bevers een mooie dino-outfit van een wit T-shirt en textielstiften. Deze bleken stuk voor stuk echte kunstwerken.

Die avond aten we met de gehele groep en was er aansluitend de afwasrace met alle speltakken samen. De een was nog fanatiekerdandeander ennatuurlijkwasde jury onverbiddelijk, maar wel eerlijk. Even later zaten we weer met de hele groep gezellig rond het kampvuur en zongen we kampliedjes en werden er sketches voorgedragen. Een geweldige belevenis, zeker voor de bevers. Er kwamen ook nog luchtballonnen overvliegen. Dat was een mooie verrassing!

BEVERS

Daarna is het voor de bevers tijd voor een pyjama, wassen en tandenpoetsen om uiteindelijk lekker te gaan slapen. En natuurlijk hoort daar zaklamptikkertje en een verhaaltje bij. De volgende morgen worden de bevers gewekt met een beschuitje en thee. Nadat ze aangekleed en opgefrist waren mochten alle bevers helpen om alle beverboterhammen klaar te maken. Dit keer ging het om een hele berg met boterhammen. Dat had een reden. De bevers vertrokken met al deze boterhammen naar de explo’s om deze daar samen met de explo’s te eten. Dat moest natuurlijk op de bevermanier gegeten worden: zonder de handen te gebruiken en op de knieën konden de explo’s steeds een hap nemen en de boterham steeds een stukje verplaatsen met de mond voor de volgende hap. Explo’s goed gedaan, hoor!

Teruggekomen bij de tent bleek de professor ten einde raad te zijn. Alle dino’s waren verdwenen. De camerabeelden werden erbij gehaald en tot ieders verbazing bleek dat de dino’s die nacht tóch tot leven waren gekomen!

Gelukkigwerdereenspoormeteendinopooterop gevondenenwerderbesloten dit spoor te volgen. Op de route kwamen de bevers dino’s tegen. Zo vonden ze dino’s bij de tenten van de verkenners en de gepionierde tafels van de gidsen, maar ook bij een berg en andere delen van het grote terrein.

Na terugkomst op het terrein werden de gevonden dino’s weer in het hok geplaatst. Die middag verzamelden we samen met de andere speltakken op het grote veld. Daar kreeg iedereen een plekje in hele grote letters en cijfers, die op de grond waren getekend. Met een drone werd hiervan van bovenaf een foto gemaakt. Nadat iedereen zijn meegenomen lunch op had gegeten, was het tijd voor een groot spel met de hele groep: levend stratego. Dat deden de bevers samen met de explo’s. En zoals je wel kunt raden deden ze het fantastisch. Na het spel keerden de bevers weer terug naar de tent voor een limopauze en was er ook ruimte voor een watergevecht, waarbij de leiding aan het kortste eind trok.

Lees verder >

> Vervolg

Na het watergevecht ontdekte Tyranos een dino-ei en ging hij samen met de bevers en professor Rex op zoek naar nog meer eieren. Daarvoor had hij een eierdetector meegenomen, die ging piepen als er een ei begraven lag.

Alle gevonden eieren werden voorzichtig geopend met een hamertje en spijkers. Dat was best wel een klusje. Er bleken allemaal dino’s in deze eieren te zitten. Die werden natuurlijk bij de andere dino’s neergezet. De bevers maakten vervolgens hun eigen kaarten met een mooie tekening voor papa en mama.

Er kwam een verslaggever op bezoek, die graageen reportage wilde maken over de werking van de speciale machine die figuren uit de historie weer tot leven kan wekken. De bevers konden uitgebreid vertellen wat er allemaal was gebeurd. Voor de reportage was natuurlijk ook een mooie foto nodig samen met de dino’s, de professor en Tyranos.

Als avondeten aten we een goed gevulde pastamaaltijd met als toetje een heuse vlaflip. Die avond hebben de bevers marshmallows klaargemaakt boven een kaars en deze heerlijk opgegeten zoals het hoort; tussen twee chocoladekoekjes. De dino’s werden in een doos opgeborgen, zodat ze niet meer zouden ontsnappen en ze hun plekje in het museum weer konden innemen.

Daarna was het tijd voor de bevers om een pyjama aan te trekken, zich te wassen en tanden te poetsen om uiteindelijk lekker te gaan slapen. En natuurlijk hoort daar nog een verhaaltje bij.

De volgende morgen werden de bevers gewekt met een beschuitje en thee. Daarna kleedden ze zich eerst aan en werden de matrassen en slaapzakken opgeruimd en de rest van de tas verder ingepakt. Tijdens het ontbijt werden er ook lunchpakketten klaargemaakt. Want vandaag was het tijd om weer naar huis te gaan. Alle tassen werden op een zeil neergelegd, zodat de tent afgebroken kon worden. Aan het eind van de ochtend was het toch echt tijd om in de auto’s in te stappen en onderweg terug naar Haesburg te vertrekken. Bij aankomst werden we verwelkomd door de ouders. Daarna werd het kamp met de hele groep rond de vlaggenmast afgesloten en kregen de bevers nog een aandenken mee (handdoekje en een naambandje). Toen was het jubileumkamp echt voorbij en was het de hoogste tijd voor de bevers om wat slaap in te halen!

Het spookt in Sint-Niklaas

Door: Mathieu van Leeuwen

Reis met de Shanti-welpen mee terug in de tijd! Op zaterdag 13 juli vertrokken de Shanti-welpen, samen met de andere speltakken, naar België. Daar aangekomen werden wij welkom geheten door Suske en Wiske, die een oud schilderij uit de 16eeeuw mee hadden gebracht dat wij in het museum mochten ophangen.

van een belangrijke genadebrief. Die was in 1572 geschreven door de Spaanse koning Filips II, om de belegering van Sint-Niklaas te stoppen.

DewelpenbedachtensamenmetSuskeenWiske een plan om het oude schilderij te betoveren en met behulp van de heks Alwina creëerden zij een poort waarmee het Spaanse spook terug kon reizen naar 1572, om de brief alsnog te bezorgen en zijn vloek te verbreken.

Maar de volgende morgen bleek dat het helemaal was misgelopen: op het schilderij was nu te zien dat Don Persilos Y Vigoramba werd vastgehouden door de Spaanse soldaten van de hertog van Alva. De welpen smeedden samen met Lambik een plannetje en stapten, vermomd als tijdgenoten, het schilderij door naar de 16e eeuw. Sluipend bevrijdden zij het spook en wisten ze ook de verzegelde genadebrief van Filips II te bemachtigen.

Lees verder > Shanti-welpen vermomd als 16e-eeuwers.

Op het schilderij de bloederige belegering van Sint-Niklaas door de Spanjaarden in de Tachtigjarige Oorlog.

De volgende dag kwamen de Shanti-welpen een spook op het spoor, die ronddwaalde in de bossen achter het kampterrein. Het bleek de geest van de overleden Spaanse kapitein

Don Persilos Y Vigoramba, te zijn. Hij was vervloekt omdat hij zijn belangrijke taak niet had volbracht: het bezorgen

> Vervolg

De volgende morgen leek het probleem echter toch niet opgelost. Het schilderij stond wagenwijd open, alsof er mensen doorheen waren gekomen. In de lokale krant werden onze zorgen bevestigd: er waren soldaten gesignaleerd in een dorp dichtbij. We volgden het spoor en vonden twee de soldaten. Ze hadden het over een gemaskerd bal later die week, waar de Hertog van Alva bij aanwezig zou zijn. Met een list wisten wij de soldaten terug te lokken naar hun eigentijdomerger te voorkomen.

De Shanti-welpen lezen in de lokale krant De Gazet over gesignaleerde Spaanse soldaten.

Diezelfde middag vinden de welpen het spook in tranen: de eerder bemachtigde brief bleek geen genadebrief van Filips II, maar een recept voor paella te zijn. Het was het spook ondanks alle hulp niet gelukt een einde te maken aan de belegering. Hij zag de wereld somber in. In tegenstelling tot het spook gaven de welpen de moed nog niet op: ze bedachten een nieuw plan om het gemaskerde bal te infiltreren en in het paleis van de hertog op zoek te gaan naar de genadebrief. De hertog had de brief namelijk onderschept om de belegering zo lang mogelijk te kunnen rekken. Woensdagavond was het dan zo ver: eenmaal terug in de tijd en op het gemaskerde bal aangekomen waren de soldaten en hun hertog in opperste feeststemming. De welpen wisten de Spanjaarden dronken te voeren en verwisselden in een onoplettend moment de genadebrief met het paellarecept.

Het Spaanse spook met de gestolen genadebrief van de koning.

Nu hoefdedegenadebriefalleennogbezorgdte wordenaandecommandantDon Juan El Sitiador, die het beleg van Sint-Niklaas aanvoerde. Maar het Spaanse spook werd sinds zijn ontsnapping gezocht en kon onmogelijk opnieuw het kamp van de belegeraars betreden. De welpen kwamen er achter dat er op vrijdagochtend een munitietransport gepland stond, in opdracht van Don Juan El Sitiador. De Shantiwelpen beraamden een plan om het transport vrijdagochtend vroeg te overvallen en over te nemen, om op die manier onopvallend bij de belegeringsleiding te komen.

Maar nog diezelfde nacht werden de welpen plots gewekt door het Spaanse spook. Het munitietransport was vervroegd en al bijna in de buurt! De moedige Shantiwelpen kwamen onmiddellijk uit hun bed en reisden snel terug naar 1572. De klaargelegde hinderlaag werkte en vervolgens reden de welpen onontdekt het legerkamp in. Daar stond commandant Don Juan El Sitiador op het transport te wachten. Wij overhandigden de genadebrief van de koning. De legerleiding volgde het bevel van de koning op en staakte de belegering nog diezelfde nacht.

Opgelucht namen de welpen afscheid van het Spook en keerden terug naar hun eigen tijd. De volgende dag restte hen nog de taak om de poort tussen 2024 en 1572 voorgoed te sluiten. Met behulp van heks Alwina maakten zij de betovering van het schilderij ongedaan. Die avond werd de bevrijding van Sint-Niklaas en de goede afloop gevierd met een spectaculaire bonte avond.

De Shanti-welpen met het schilderij, heks Alwina, Suske, Wiske en Schanulleke.

De vloek van de mummie

Door: Femke Taag en Manou Blezer

Vandaag gingen we eindelijk weer op kamp, met alle speltakken want het is een jubileumjaar dus een jubileumkamp! We begonnen zoals altijd met z’n allen bij de kerk. Elke speltak zei iets en de pastoor ook en we zongen veel liedjes het was een goed begin van het kamp als je het mij vraagt. Toen was het foto maken op de trap, doei zeggen tegen de ouders en de bus in. Het ging heel snel, voordat we het wisten zaten we al in België! Uiteindelijk aangekomen op het kampterrein met alle speltakken lunchen, openen, en we deden nog een spel. Toen gingen we met alleen de gidsen dingen doen. Natuurlijk begonnen we met de tenten opzetten en hadden we ook nog even tijd voor het begin van de keukens! Daarna lekker eten zoals gewoonlijk op de eerste avond: broodje knakworst en soep, heerlijk! We konden nog even verder met de keukens maar dat moesten we staken want Archie de Archeoloog kwam langs. Hij wilde met ons kijken in een tempel. We waren daar en zagen een sarcofaag natuurlijk maakten wij hem open en zagen een mummie erin liggen. Archie ging nog even onderzoek doen en wij ging een potje weerwolven bij het kampvuur doen. Toen was het helaas tijd om te slapen.

Zondag werden we tot onze verbazing rustig wakker gemaakt. Best wel meteen gingen we met alle gidsen ontbijten. En drie keer raden, Archie de archeoloog kwam weer langs! Want hij had een steen gevonden met Griekse letters. Er lagen er nog een paar in het bos dus we gingen die zoeken. Uiteindelijk hadden we ze alle negen. Gelukkig hadden we een paar slimme mensen bij de gidsen dus het lukte om dit te vertalen. Uiteindelijk haalden we er drie dingen uit één daarvan was met een Zonnekoning en de andere twee weet ik niet meer. Daarna was het al snel lunchtijd. Na de lunch nog even verder met de keuken. En toen was het tijd voor de kampdoop! Bij de kampdoop bij de gidsen moeten alleen de eerstejaars de kampdoop doen en de rest organiseert het. Toen we daarmee klaar waren hadden we lekker lang rust. En avondeten maar vandaag gingen we in de patrouille koken en eten. We hadden weer rust we gingen weer weerwolven bij het kampvuur doen omdat we moesten wachten tot de volgende activiteit! Daarna deden we dodenstraal. Je moest naar de ene kant met een kaars die nog niet aan stond en weer terug met een kaars die nu wel aan staat. maar je moet heel zachtjes doen want er waren mensen die naar je gingen schijnen als ze je hoorden en dan moest je weer helemaal terug. Uiteindelijk was het gelukt en gingen we weer slapen!

Maandag: toen we ready for the day waren moesten we meteen eten, bekers, borden en bestek pakken want we gingen met allen speltakken ontbijten. En helaas ook ochtendgymnastiek doen. Net na het ontbijt was er een act van het thema van het jubileumkamp. Want er is gezeik met een museum want de baas van het museum wil heel graag dat het museum er blijft maar de baas van het bos/sloopbedrijf vond het te klein dus wil het groter hebben en anders word alles vrijdag gesloopt! Toen we weer terug waren op het kampterrein was Archie er weer want hij had een amulet en daar wilde hij dingen met meer waarde voor terug. Dus we gingen een ruilspel doen.

Het was erg leuk. We kwamen echt met van alles terug van bestek en bakjes tot slingers. Daarna gingen we lunchen en die middag speelden we levend cluedo. Toen we dat hadden gedaan hadden we lang rust en gingen we weer koken en avondeten. En we hadden voor de verandering weer rust. Ik klaag verder niet hoor :). Toen het donkerder was kwam Archie weer langs omdat hij met ons een ritueel wilde doen om de vloek op te heffen die er de afgelopen dagen was. Het ging allemaal heel goed (dachten we). Daarna was het alweer tijd om te gaan slapen.

Dinsdag moesten we vroeg wakker worden want vandaag was wel een drukke dag. We moesten namelijk naar het treinstation lopen om naar Antwerpen te gaan. Het was ongeveer een uur lopen en 20 minuten in de trein. En ik zeg je eerlijk je moet echt een keer naar Antwerpen Centraal want we stonden echt versteld hoe mooi het daar was! We gingen in Antwerpen als eerst naar een leuke dierentuin. Erg gezellig en super tof dat we alleen in groepje mochten lopen. Na ongeveer 2-2,5 uur gelopen te hebben in de dierentuin gingen we echt in Antwerpen shoppen en chillen. Het was super leuk! En toen moesten we helaas weer terug naar het terrein ik had nog wel even willen blijven het was gewoon te leuk! Eenmaal aangekomen zagen we al onze matjes en slaapzakken in de keukens hangen. Door de vloek zeggen ze. Ik moest al snel mijn tas inpakken en naar de explorers want ik ben laatstejaars dus dan mag ik een nachtje komen kijken! Verder hebben we niet meer veel gedaan.

Woensdag: op de helft van de kampweek zijn we met z’n allen gaan zwemmen. We werden met een klein groepje een voor een naar het zwembad gebracht en hebben op weg naar het zwembad hard meegezongen met de liedjes die aanstonden op de radio. Het zwembad was super gezellig met z’n allen en hebben daar dus ook een goede dag van gemaakt. Na het zwemmen hebben we maskers gemaakt die we voor het eindritueel nodig hadden. Na de gezellige knutselpret hebben we een kampvuurtjegemaakt en gingen wekort daarna eten. Na het eten hebben we eenpaar potjes weerwolven. Daarna zijn we naar bed gegaan.

Op donderdag hebben we overdag voor het eindritueel een smokkelspel gedaan. We moesten namelijk het vuur van de zonnegod krijgen en dat hebben we via dit smokkelspel geregeld. Het was de bedoeling dat de drie patrouilles een eigen kampvuurtje moesten maken en de ingrediënten voor het vuur zelf naar hun vuurbak moest brengen. De leiding was dan de douane die je probeerde te tikken als je iets in je handen had zodat het moeilijker werd om je ingrediënten te halen voor het vuur. Eerst moest je water halen voor in de emmer naast de bak, daarna als de emmer vol was moest je hout halen en als allerlaatste moest je sisaltouwtjes en een firesteel halen. Het ging best moeilijk maar uiteindelijk was het de oranje patrouille gelukt om als eerste vuur te maken. Daarna hebben we gezamenlijk met de groep gegeten en hadden we een gezamenlijke bonte avond waar ik zelf eigenlijk niets van af wist maar wasverderwelgezellig.Wijmoestenalleenietsjeeerderwegomdatwij heteindritueel moesten uitvoeren. Dat ging succesvol en zo zat de donderdag er al weer op.

Lees verder >

> Vervolg

Vrijdag hebben we eigenlijk niets meer gedaan dan ons terrein afbreken en de tenten opruimen omdat het een grote rommel was, wel met gezellige muziek erbij. En ook al was het dragen van de palen en gewoon het opruimen van het terrein in het algemeen vermoeiend, het was wel gezellig met alle gidsen. En door elkaar te helpen waren we goed op tijd klaar en hadden we ook wat tijd om gewoon rustig te zitten en tekletsenmetelkaar.Dieavondhaddenweeenbonteavond.Ikmochtdebonteavond presenteren wat erg leuk was en we hadden ook veel acts dus dat was mooi. We hebben na de bonte avond op ons aller hardst liedjes meegezongen en zijn daarna enthousiast naar bed gegaan.

Zaterdag hebben we de laatste paar spullen weggebracht naar de vrachtwagen, daarna hebben we onze tassen ingepakt, de tenten opgeruimd en naar voren gebracht.Daarnazijnwedebusingegaanengingenweop deterugreisnaarHaesburg. We hebben in de bus nog gezellig meegezongen en spelletjes gespeeld. Toen we terug waren hebben we eerst een dikke knuffel aan onze ouders gegeven en zijn we nog even naar het scoutingterrein gegaan om als laatste keer een gezamenlijke afsluiting te hebben. Eigenlijk hadden wij als gidsen en kort liedje gemaakt voor bij de afsluiting maar dat ging niet door. Na de afsluiting zijn hebben we een magneet van onze leiding gekregen die bij ons kampthema hoorde. Daarna is iedereen naar huis gegaan en zat kamp 2024 er al weer op.

Plusscouts

op kamp!

Door: Tessa van Rijswijk

Ook de plusscouts waren deze zomer te vinden op Puytvoet. Bijzonder, want deze speltak gaat niet zomaar ieder jaar op kamp. Dit jubileumfeest wilden vele plusscouts echter niet overslaan en dus werden de mouwen opgestroopt voor een tof ZOKA in België. Hieronder een impressie van onze belevenissen!