Γιώργος Ε. Δαρδανός * Η ΑΝΔΡΟΣ ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ Το κείμενο παρουσιάστηκε στο 23ο Συνέδριο της Ε.Κ.Υ.Τ.
Ε
ΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΝΗΣΙ,
όπως άλλωστε και όλα μας τα κυκλαδονήσια, με 56 παραλίες – κόλπους – κολπίσκους – βουνά – βουνοπλαγιές – κάμπους και νερά, πολλά νερά που σιγά σιγά λιγοστεύουν, αλλά κυρίως η Άνδρος, όπως και η Τήνος και η Μύκονος είναι τα νησιά του αέρα. Ένας αέρας που καθαρίζει τα πάντα, την ατμόσφαιρα, την θάλασσα, αλλά που μας φέρνει και τις τεράστιες ανεμογεννήτριες 110-120 μέτρων χωρίς καμία μελέτη. Αν μπορούσαν να είναι μικρότερου ύψους ώστε να μην προσβάλλουν το νησιώτικο χρώμα και να είναι τοποθετημένες σε ειδικά πάρκα. Στην Άνδρο είχαμε μία μονομερή ανάπτυξη. Καταρχάς η Ναυτιλία-Ναυτοσύνη και ο Αγροτικός-Κτηνοτροφικός τομέας. Έχουμε περίπου 800 εκκλησιές – λαϊκά αρχιτεκτονήματα (περιστερώνες, ανεμόμυλους, κονάκια) αλλά κυρίως τα μοναδικά σε όλο τον κόσμο Σ τ ή μ α τ α (όρθιες πέτρες που θυμίζουν μία διαφορετική ζωή στο νησί). Θυμάμαι σε ένα από τα ταξίδια του μεγάλου σκηνοθέτη Βίκτωρ Ρόζωφ, που φιλοξενούσα στην Άνδρο, όταν αντίκρυσε αυτό το φαινόμενο είπε: «Αυτές οι όρθιες πέτρες είναι φρουροί της γαλήνης αυτού του τόπου». Θέλω να θυμίσω στους παλαιότερους ότι αυτός είναι ο σκηνοθέτης του έργου «Όταν περνούν οι γερανοί», με την Τατιάνα Σαμοΐλοβα. * Εκδότης.