Escamoteur 90

Jaargang 21 - editie 3 sep. - okt. 2025 - nr. 90

verschijnt tweemaandelijks - afgiftekantoor Stabroek

PB 8/5414 - erkenning P003525

Escamoteur Inhoud

Editoriaal

Back on track

Coverstory: David Penn

Hij is meervoudig bekroond illusionist, televisiepersoonlijkheid, ondernemer en innovator. Zijn carrière begon in de jaren ‘90 op de Britse televisie en heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een indrukwekkende mix van live-optredens, technologische magie en het produceren van magische content via zijn bedrijf World Magic Shop en de invloedrijke Wizard Magic Review.

FISM Italy 2025 - Best FISM ever?

Het wereldkampioenschap goochelen in Turijn: van veel te warme tenten in plaats van theaterzalen met airconditioning tot het beste wat we op goochelvlak ooit hebben gezien!

Magic Live 2025

Viva Las Vegas! Verslag van het bekende congres in dé showstad op aarde! Was het de moeite waard? Is het de moeite waard? Wat was er deze zomer te beleven?

Wonder boven Wonder

Een boeiend interview met de drie mentalisten die schitteren in dit televisieprogramma waar straf mentalisme wordt gekoppeld aan menselijke emoties.

Goochelende priesters

Bij de goochelkunst speelt geloof vaak een belangrijke rol. Niet verrassend is er dus een duidelijke link tussen ‘ons’ geloof en ‘het’ geloof.

Wedstrijd kindergoochelen én galashow van Blue Magic Boom

Op 29 maart waren we getuige van een leuke wedstrijd goochelen voopr kinderen én een avondshow met clubleden en gasten waar het publiek van genoot.

BMF occasiebeurs met lezingen

Op 12 oktober is er de grote BMF-dag met het Belgisch kampioenschap goochelen, maar dit voorjaar was er ook een gezellige occasiemarkt met 2 lezingen.

Broken wand: William Bontinck

Magic Circle London & Derren Brown

Kristel Cuvelier trok naar Londen voor een bezoek aan de vermaarde goochelclun én bezocht de show “Only Human” van Derren Brown en ze laat ons meegenieten!

Gewikt en gewogen

In editie 91 gaan we heel wat producten en nieuwigheden van de congressen reviewen, maar een drietal bestsellers hebben we alvast gewikt en gewogen!

...is meer dan een vakblad. Op de website www.escamoteur.be vindt u een agenda met leuke activiteiten in de goochelwereld en kunt u zich ook aanmelden voor de gratis e-mail nieuwsbrief Escadigital. Vergeet ook niet onze Facebook pagina te bezoeken en te liken om op de hoogte te blijven van al het leuke en spannende nieuws.

Escamoteur

VAKBLAD VOOR DE GOOCHELAAR

Redactieadres

Gunther Guinée

Antwerpsesteenweg 271 bus 7 2950 Kapellen

tel.: 03/888.27.33 info@escamoteur.be www.escamoteur.be

Abonnementen:

Een jaarabonnement telt 6 nummers

Prijs België: 45 € - Prijs Nederland: 50 €

Rek.: KBC 733-0273181-59

BIC: KREDBEBB

IBAN: BE 84733027318159

Lay-out en vormgeving

Gunther Guinée

Corrector: Mario Fernández

Verantwoordelijke uitgever en hoofdredactie:

Gunther Guinée

Antwerpsesteenweg 271 bus 7 2950 Kapellen

Copyright

De meningen en standpunten van de teksten in deze uitgave zijn die van de respectievelijke auteurs en worden niet noodzakelijk gedeeld door de uitgever. Niets uit deze uitgave mag - noch geheel, noch gedeeltelijk - worden overgenomen zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.

Op de cover

David Penn is niet zomaar een naam in de magie: hij is meervoudig bekroond illusionist, televisiepersoonlijkheid, ondernemer en innovator. Zijn carrière begon in de jaren ‘90 op de Britse televisie en heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een indrukwekkende mix van live-optredens, technologische magie en het produceren van magische content via zijn bedrijf World Magic Shop en de invloedrijke Wizard Magic Review. Lees mee en geniet vanaf pagina 6.

Inhoud

Beste lezers,

Voor jullie ligt weer een nieuwe editie van de Escamoteur. Ik moet eerlijk bekennen dat dit nummer later verschijnt dan ik oorspronkelijk had gehoopt. Dat spijt me – want niets geeft mij zoveel voldoening als het samenstellen van ons vakblad en het delen van alles wat er leeft in de wereld van de goochelkunst. Maar de afgelopen maanden waren voor mij persoonlijk bijzonder intensief. Tussen mijn eigen voorstellingen door stonden ook enkele grote congressen op de agenda, waaronder het wereldkampioenschap goochelen in Italië en natuurlijk Magic Live in Las Vegas. Het waren onvergetelijke ervaringen, maar ze vroegen ook veel tijd en energie.

Aan enthousiasme en materiaal heeft het gelukkig nooit ontbroken. Integendeel: mijn notitieboekje puilt uit van ideeën, interviews, recensies en inspirerende ontmoetingen. Alleen de uren in een dag bleken soms te weinig om alles netjes uit te schrijven, op te maken en drukklaar te krijgen. Met plezier kan ik nu zeggen dat het intussen allemaal gelukt is: jullie houden weer een fris en rijkgevuld magazine in handen.

In dit nummer blikken we terug op een aantal prachtige evenementen die inmiddels hebben plaatsgevonden. Er zijn boeiende interviews te lezen, recensies van nieuwe effecten en inspirerende bijdragen van collega’s. Tegelijk kijken we vooruit naar een najaar vol mooie gebeurtenissen waar elke goochelaar zich op kan verheugen.

Ik neem me voor om vanaf nu weer het vertrouwde ritme op te pakken, zodat de magazines met regelmaat bij jullie in de bus vallen. De reacties die ik ontvang zijn telkens hartverwarmend en motiveren mij enorm om de Escamoteur steeds met zorg en passie samen te stellen. Dank jullie wel voor jullie geduld en begrip. Ik wens iedereen veel leesplezier met deze nieuwe editie en hoop dat het blad opnieuw een bron van inspiratie en goochelplezier mag zijn.

Met vriendelijke groet, Gunther

Op 26 juni 2025 was David Penn te gast bij De Escamoteur voor een exclusieve lezing. Zeven jaar geleden was hij ook al een keer op bezoek en gezien het succes van die lezing werd hij dus opnieuw uitgenodigd…en hij stelde wederom niet teleur. David Penn is niet zomaar een naam in de magie: hij is meervoudig bekroond illusionist, televisiepersoonlijkheid, ondernemer en innovator. Zijn carrière begon in de jaren ‘90 op de Britse televisie en heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een indrukwekkende mix van live-optredens, technologische magie en het produceren van magische content via zijn bedrijf World Magic Shop en de invloedrijke Wizard Magic Review.

In dit uitgebreide interview neemt David ons mee in zijn denkwereld, zijn creatieve processen, zijn visie op magie en zijn praktische tips voor iedereen die als goochelaar een stap hoger wil zetten.

De geboorte van de Wizard Magic Review

In een tijd waarin online video nog lang niet zo wijdverspreid was als vandaag, besloot David samen met Craig Petty om een revolutionair concept op te zetten: een videoprogramma waarin magische producten werden besproken en beoordeeld. “Alle reviews waren destijds in print,” vertelt David. “We wilden een format waarbij je niet alleen over een truc las, maar hem ook daadwerkelijk zag.”

De inspiratie kwam van filmrecensent Mark Kermode, die op televisie zijn mening gaf over nieuwe films. Dat leidde tot de geboorte van de Wizard Product Review, dat later werd omgedoopt tot de Wizard Magic Review. De show onderscheidde zich door de natuurlijke interactie tussen de presentatoren, waarbij het gesprek net zo belangrijk werd als het product zelf.

“We hebben soms meningsverschillen, maar dat is juist goed,”

zegt David. “Een kindergoochelaar beoordeelt een truc anders dan een close-up specialist. Die diversiteit maakt de show interessant en geloofwaardig.”

Hoewel het format begon als een marketingkanaal voor World Magic

Shop, is het tegenwoordig puur redactioneel. “We verkopen bijna geen van de trucs die we reviewen. Het is nu vooral een platform om magie te verkennen, te testen en feedback te geven vanuit het perspectief van werkende professionals.”

David tijdens zijn ESCA-lezing

De impact van de show is groot. Goochelaars wereldwijd waarderen de transparantie, de grondige voorbereiding van de presentatoren, en het feit dat veel effecten eerst worden getest in het veld — in een pub, tijdens een banket of voor willekeurige voorbijgangers. Hij is te bekijken op YouTube maar ook te beluisteren op Spotify.

Magie op televisie: impact boven alles

David’s entree in de televisiewereld was allesbehalve standaard. Tijdens een auditie voor het programma Astounding Celebrities besloot hij zichzelf te positioneren als een “impact magician”. Een term die hij ter plekke verzon. “Ik wilde me

onderscheiden van de anderen die de zoveelste ambitieuze kaarttruc lieten zien. Dus ik gooide een bowlingbal op tafel, zette mijn portemonnee in brand en eindigde met een verschijning van goudvissen in een glas.”

Het sleutelwoord? Impact. “Televisie draait om aandacht trekken. De audities waren saai tot ik binnenkwam en letterlijk hun koffie liet opspatten. Daarna vroegen ze alleen maar: heb je nog meer van dit soort materiaal?”

Zijn verhaal toont aan hoe belangrijk het is om onderscheidend te zijn. “De meeste goochelaars denken aan de truc. Ik denk aan de beleving. Wat blijft hangen bij de kijker? Wat vertelt hij morgen aan zijn vrienden?”

De evolutie naar Tech Magic

David vond zijn roeping in tech magic, waarbij smartphones het centrale voorwerp zijn. “Aan het

begin van de 20e eeuw leenden goochelaars zakdoeken en bankbiljetten. Vandaag de dag is het enige wat je met zekerheid weet: mensen hebben hun smartphone bij zich.”

Veel van zijn shows bestaan volledig uit effecten met mobiele technologie. Niet slechts één of twee effecten als gimmick, maar een volledig repertoire van drie tot vier uur. Denk aan effecten waarbij informatie visueel verschijnt op het scherm van een telefoon, crosseffects zoals Double Cross gecombineerd met smartphonecamera’s, en routines waarbij het toestel zelf onderdeel wordt van de magie.

“Tech magic vereist een ander soort voorbereiding. Je moet de technologie begrijpen, maar ook hoe mensen erop reageren. Als iemand zegt: dat is gewoon een app, dan heb ik routines klaarstaan om ze met hun eigen toestel te verbazen.”

Televisiemagie live brengen

Een belangrijk onderdeel van David’s filosofie is om magie die er uitziet als televisiemagie live te brengen. “Een kaart die naar boven komt is prima, maar wat als je een kaart door glas laat reizen? Wat als iemand iets voelt gebeuren op hun telefoon zonder dat jij hem aanraakt?”

Voor David draait magie om emotionele betrokkenheid. “Ik wil dat mensen denken: dit is onmogelijk. En pas dan laat ik het zien.”

Hij gelooft sterk in het opbouwen van spanning voor de climax. “Als ik zeg: herinner je je dat glazen doosje van eerder?, dan wil ik dat hun gedachten op hol slaan voordat ik iets toon. Dát is echte impact.”

De zakelijke kant van magie

David benadrukt dat magie niet alleen kunst is, maar ook business. “Zonder strategie verdien je geen geld, hoe goed je ook bent.”

Hij werkt samen met trouwlocaties, weddingplanners en evenementenbureaus. Vaak krijgen die een directe bonus als ze hem boeken. Daarnaast besteedt hij veel aandacht aan zijn uitstraling: “Ik draag Gucci, Vivienne Westwood en een Hublot horloge. Niet om op te scheppen, maar omdat het mijn merk is. En het is fiscaal aftrekbaar omdat het in mijn contracten en website staat als onderdeel van mijn kostuum.”

Zijn pitch op huwelijksbeurzen is uitgekiend. Hij biedt drie pakketten aan, waarvan de derde een korte show bevat met een illusie waarin de bruidegom zogenaamd de getuige in de maling neemt met een guillotine. “Het gaat niet om die truc zelf. Het gaat om het verhaal: jij neemt je beste vriend in het ootje voor het hele publiek. Dat verkoopt.”

Voorbereiding en perfectie

Een rode draad in David’s verhaal is voorbereiding. “Als een truc moeilijk is, betekent dat dat je automatisch al boven de massa uitsteekt. Veel goochelaars willen gemak. Ik wil effect.”

Hij noemt voorbeelden als zijn buigbare wijnglastruc en gimmicks die veel voorbereiding vergen. “Als het publiek iets krijgt dat eruitziet als televisiemagie, en ze mogen het mee naar huis nemen, dan vergeten ze dat nooit meer.”

Hij benadrukt dat dit ook geldt voor scripting. “Als je toewerkt naar een moment waar ze denken: nee, dit kan niet – en dan toon je het – dan is het effect veel krachtiger dan wanneer je meteen alles laat zien.”

Invloed en inspiratie

Naast zijn werk als performer en ondernemer is David ook een mentor. Zijn lezingen inspireren goochelaars wereldwijd en hij was bijvoorbeeld ook regisseur/magic consultant voor het schitterende duo Mind2mind dat deze zomer wereldkampioen mentalisme werd. “Ik wil mensen niet alleen trucs leren, maar een mindset meegeven.”

Zijn belangrijkste advies? “Wees geen karaoke-goochelaar. Wees niet degene die geboekt wordt ‘omdat het moet’. Word de goochelaar die mensen specifiek vér voor hun event willen boeken. Omdat jij iets unieks biedt.”

Van 14 tot en met 19 juli 2025 was Turijn het kloppende hart van de goochelwereld. Het FISM Wereldkampioenschap Goochelen, aangekondigd als “het beste FISM ooit”, lokte duizenden magiërs uit alle hoeken van de wereld naar Italië. En hoewel er onderweg de nodige hobbels en minpuntjes waren, kunnen we met zekerheid zeggen: dit was een editie die de boeken ingaat.

Turijn bleek een prachtige gaststad. In de dagen voorafgaand aan het congres

genoot menig goochelaar van de Italiaanse levensstijl: terrasjes, cultuur, lekker eten en een feestelijke sfeer die de toon zette voor wat zou komen. De verwachtingen waren hooggespannen. FISM had groots uitgepakt in de aankondigingen: prestigieuze zalen en historische theaters zouden het toneel worden van wedstrijden, lezingen en shows.

Toch sloeg de verbazing al snel toe bij het inchecken: de meeste activiteiten, inclusief de wedstrijden, vonden niet plaats in die prachtige zalen, maar… in een enorme tent. Jawel, een luxe tent, gigantisch en goed uitgerust, maar niet bestand tegen de zomerse hitte van de Italiaanse zon. Airco’s konden de temperatuur niet onder controle houden, en urenlang op harde plastic stoelen in wat steeds meer op een sauna leek, maakte het voor velen een uitputtingsslag.

“Zweten” in de tent die helemaal vlak was en voor velen slecht zicht bood

De oneman-show van aaron Crow was een hoogtepunt van het congres

Alsof dat nog niet genoeg was, was de zaal volledig vlak opgezet. Wie geen VIP-plaats bemachtigde, moest het doen met slecht zicht en aangewezen zijn op schermen. Voor een evenement waar men honderden euro’s voor betaalt, was dat een serieuze tegenvaller. Toch, ondanks die gebreken, was de magie zó sterk dat de meeste deelnemers er met warmte (én wat zweet) aan terugdenken.

Shows, lezingen en sterren

Want dat Turijn groots had uitgepakt, staat buiten kijf. Vrijwel elke grote naam uit de internationale goochelwereld was present. En het was indrukwekkend hoe strak alles verliep: elke show, elke lezing, elk optreden begon stipt op tijd. Voor wie de goochelwereld een beetje kent, is dat op zich al een wonder.

Naast de wedstrijden waren er soloshows van grootheden als Danny DaOrtiz, Topas, Mac King, Steve

Wat Read Chang uit Korea cliet zien grenst aan het ongelooflijke, maar toch viel hij niet in de prijzen

Bij de dealers ook Select Magic die heel wat succes had met de originele levitaties en ACAAN effecten

Organisator Walter Rolfo tijdens de schitterende openingsshow

Valentine, Joshua Jay en onze eigen Belgische trots Aaron Crow, die een uur lang het beste van zichzelf gaf. Ondanks een ongelukkige timing –exact tijdens het avondeten – zat de zaal goed vol en verlieten de aanwezigen de voorstelling met kippenvel. Een absoluut hoogtepunt.

Verder bood FISM ook unieke ervaringen zoals een “Dine with your Superstar”-concept: aan tafel schuiven met je idool voor een verzorgd diner. Voeg daar een spaghetti-party, een bierparty, talloze workshops en een indrukwekkende dealers fair aan toe, en je begrijpt dat niemand zich een seconde verveelde.

Wedstrijden van ongezien niveau

Toch blijft de kern van FISM natuurlijk de wedstrijden. En die waren dit jaar van een ongezien hoog niveau. Zowel op het podium als in de close-up categorieën zagen we acts waarvan je dacht: dit kán niet. De technologische innovaties, de verfijning in manipulatie, de theatrale kracht en de originaliteit lagen hoger dan ooit.

De twee absolute hoogtepunten waren zonder twijfel de Grand Prix-winnaars: Francesco della Bona (Italië), die de Stage Grand Prix veroverde. Zijn manipulatie act stak met kop en schouders boven de rest uit. Waar de afgelopen jaren Koreaanse manipulatiekunstenaars de toon zetten, bracht Della Bona iets nieuws: een eigen stijl, originele effecten, en een présence die je niet losliet.

Ibuki (Japan), die de Close-Up Grand Prix won met een briljante act rond knopen. De knopen van zijn jas bewogen in matrix-stijl en eens op tafel gelegd, naaiden ze zich plots aan zijn close-up mat vast. Pure magie, zó verfrissend en origineel dat het publiek verbijsterd achterbleef.

Officiële resultaten

Naast de Grand Prix werden in de verschillende categorieën indrukwekkende prestaties geleverd:

Manipulatie: Francesco della Bona (IT) 1e prijs

General Magic: Léa Kyle (FR) 1e prijs

Micro Magic: Ibuki (JP) 1e prijs

Salonmagie: Mortenn Christiansen (DK) 1e prijs

Mentalisme: Mind2Mind (UK) 1e prijs

Origineelste acts: Lucas Kaminski (DE) – Stage Michael Blomeke (US) – Close-Up

Online Magic: Simon Pierro (DE) Street Magic (nieuw!): Eric Evans (US)

Speciale onderscheidingen gingen onder meer naar Paul Harris (Creativiteit), Denis Behr (Onderzoek), Robert Neale (Filosofie) en Jason Latimer (Postuum eerbetoon).

“Onze” deelnemers

Ook vanuit België en Nederland waren er deelnemers. De enige die een Prijs

in de wacht wist te slepen was Alain Van den Abeele (Alain Guérant) die meedeed in de categorie Mental Magic maar eigenlijk vooral een gooi deed naar een prijs voor uitvinding...en die heeft hij dan ook mee naar huis mogen nemen! Altijd erg moeilijk om te beschrijven, want de uitvinding is een knap bedacht maar geheim principe, dat ik elk geval straf genoeg was om de internationale jury te overtuigen, hem de award toe te kennen! Dikke proficiat!

Tim Oelbrandt bracht zijn mooie en gekende contact juggling act met de glazen ballen en de grote metalen ballenbaan die op het einde compleet verdwijnt, maar hij had te kampen met technische problemen en een ondermaatse belichting die veel van zijn mooie act in het duister hulde en compleet verloren deed gaan. Erg jammer.

Doble Mandoble nam deel in de categorie Comedy Magic (Stage Magic) en behaalde daar de vierde plaats met een score van 64 punten. Toch opmerkelijk aangezien de zaal plaatsing van het lachen en het optreden meer dan geslaagd was. We hadden hier betere resultaten verwacht

Toen het doek openging bij Nigel Otermans en zijn team slaakte het publiek een zucht van verwondering vanwege het imposante decor en de bijzondere setting…tot en met een gecrashte taxi die echt in brand vloog…maar de act zelf kon de hoge verwachtingen niet inlossen.

Nigel Otermans had een complete taxi mee op het podium die zelfs in brand vloog

Francesco Della Bona gaf alle Koreaanse manipulatoren het nakijken met zijn schitterende en originele act

Olivier Henning sloeg iedereen spreekwoordelijk om de oren met een staaltje manipulatie van een uitzonderlijk hoog niveau

Olivier Henning daarentegen sloeg iedereen spreekwoordelijk om de oren met een staaltje manipulatie van een uitzonderlijk hoog niveau, een podiumprésence van jewelste en een hartverwarmende uitstraling en lach. Dit neerzetten op die jonge leeftijd is ongezien. Qua act wellicht niet origineel en apart genoeg om op dit internationale wedstrijdpodium een prijs in de wacht te slepen, maar onze erkenning en waardering - én die van het publiek - heeft hij alvast terecht verdiend.

Rafael Scholten kunnen we als Nederlander niet over het hoofd zien na zijn mooie act op het FISM-podium, met een combinatie van magie, dans en theater. Hoewel Rafael van oorsprong Nederlander is, trad hij op het WK op als deelnemer voor Zwitserland. Dit kwam doordat hij sinds 2021 in Zwitserland woonde en daar actief was als illusionist. Hij werd gevraagd deel te nemen namens de Magische Ring Schweiz (MRS), de Zwitserse tegenhanger van de NMU.

Alain Guérant

Tim Oelbrandt

Feesten, galadiners en… sardientjes

Een congres is meer dan wedstrijden alleen. Het sociale aspect was ook dit keer groot. Eén van de hoogtepunten was de All-White Party in de sprookjesachtige Reggia di Venaria, een UNESCO-werelderfgoed met een prachtige tuin. Een feestmaal in open lucht, iedereen in het wit, muziek en sfeer: het leek bijna te mooi om waar te zijn. Alleen de logistiek liet te wensen

over: de busrit erheen voelde als sardientjes in een blik – in een warm blik, welteverstaan. Slimme bezoekers (wij dus) losten dat op door een taxi te nemen, en dat bleek elke euro waard.

Nog een kleine smet op de feestvreugde: het beperkt aantal toiletten op het domein, en dat zonder verlichting, wat vooral de talrijk aanwezige dames niet konden waarderen. Toch deed dat weinig af aan de magie van de avond.

Lea Kyle scoorde hoog met haar vernieuwde en nog meer spectaculaire act

Na zes intense dagen keerden we huiswaarts, moe maar vervuld, met een hoofd vol inspiratie en een hart vol magie. Ondanks de hitte in de tent, de ongemakkelijke stoelen en enkele logistieke missers, was FISM Turijn 2025 een editie van ongekend niveau. Het niveau van de acts, de aanwezigheid van vrijwel alle grote namen, de feesten, de vriendschappen en de creatieve energie maakten dit een congres om nooit te vergeten. En terwijl we de foto’s nog eens bekijken en nagenieten van de optredens, kijken we stiekem al uit naar de volgende editie. Want over drie jaar… verhuist de magie naar Zuid-Korea, waar FISM 2028 opnieuw de wereld samenbrengt.

Een hart vol inspiratie

Eén van de hoogtepunten was de All-White Party in de sprookjesachtige Reggia di Venaria,

Klek Entos

Mind2mind (Marina)

FISM 2025 was één groot feest

Rafael Scholten

Deze zomer was het opnieuw tijd voor het Magic Livecongres in Las Vegas. Altijd een kleine investering, maar zolang het kan – en mijn gezondheid en agenda het toelaten – probeer ik er toch bij te zijn. Veel mensen vragen of het de moeite is. Moeilijk uit te leggen, maar voor mij in elk geval wel. Magic Live is anders dan andere congressen, en natuurlijk speelt ook de stad een rol: Las Vegas blijft in alle opzichten magisch. Ik probeer hier een idee te geven van wat er allemaal te zien was en wat we beleefd hebben, al is dat haast onmogelijk in een paar pagina’s en woorden.

Ik reis altijd een paar dagen eerder af, zodat ik de jetlag kan verwerken en niet in slaap val tijdens het congres. Tegelijk is dat een excuus om wat langer te genieten van de stad: de Strip, de hotels en enkele shows.`

Traditiegetrouw ga ik altijd opnieuw kijken naar Da-

vid Copperfield – voor mij een absolute must. Daarnaast waren er twee andere toppers: de show van Colin Cloud, fenomenaal en een ware revelatie in mentalisme, en de productie Awakening. Die laatste is geen goochelshow in de klassieke zin, maar een waanzinnige ervaring met indrukwekkende magische effecten. Dit keer slaagde ik er ook in de Las Vegas Sphere te bezoeken. Vorig jaar was dat niet gelukt, maar nu wel – en dat was een absoluut hoogtepunt. Het audiovisuele spektakel is nauwelijks in woorden te vatten. Wij kozen voor de filmvoorstelling, en ook die was ronduit adembenemend.

Start van het congres

(foto’s: Gunther Guinée en Josh Chaikin – MAGIC live!)

Jaarlijks bezoek aan Copperfield Awakening

Zoals steeds vond Magic Live plaats in het Orleans Hotel. Een tikje verouderd, maar intussen zo verbonden met het congres dat niemand zich nog een andere locatie kan voorstellen. Het prijs-kwaliteitverhaal klopt nog steeds en we kennen onze weg er inmiddels goed.

Doordat we wat vroeger aankwamen, konden we ons al snel inschrijven. Dat gaat altijd vlot: je krijgt de nodige documenten, een goodiebag en dit jaar ook een sweater of hoodie. Op de rug stond een opsomming van alle edities van Magic Live, waarbij je kon laten aanduiden welke je had bijgewoond. Origineel én leuk.

Het congres duurt drie dagen – korter dan het wereldcongres – maar ze zitten telkens vol. Je weet nooit vooraf wat er op het programma staat; dat krijg je pas bij het inchecken. De dagen zijn ingedeeld in focus sessions en general sessions. Bij de focus sessions kies je uit drie lezingen of workshops en kan je er twee volgen. De general sessions brengen iedereen samen in het theater, met twee uur lang sprekers, artiesten en acts.

Het thema dit jaar was “Stories” – verhalen dus. Dat paste perfect bij de filosofie van Magic Live, dat altijd meer draait om ervaringen dan om geheimen.

Hoogtepunten uit de sessies

Een kleine greep uit wat er voorbij kwam:

•Andy Gladwin vertelde hoe hij de strijd aangaat met kopieerders en de zwarte markt in goochelmateriaal. Met een verborgen GPS-tracker wist hij leveranciers te volgen tot bij de malafide verkopers. Een indrukwekkende zoektocht over de hele wereld.

•Angela Aaron gaf kledingadvies – confronterend, want volgens haar loopt geen enkele goochelaar er goed bij. Overdreven misschien, maar ze raakte wel gevoelige punten.

•Stephen Minch, bekend als auteur, kreeg alle boeken die hij ooit schreef voor zich op tafel gestapeld. Hij verdween er bijna achter en haalde samen met anderen herinneringen op aan die werken.

•Angelo Carbone liet zien welke trucs hij bedacht heeft voor Tenyo. Ook de niet-gerealiseerde effecten waren indrukwekkend.

•Tobias Dostal gaf een lezing die voor mij een absoluut hoogtepunt was: boordevol creativiteit, originele ideeën en inspiratie. Iemand die ik graag ooit naar België haal.

•Ice MacDonald sprak over drie zwarte goochelaars uit de geschiedenis die vergeten zijn, maar indrukwekkende prestaties leverden.

•Een bijzonder moment was het gesprek met Penn & Teller, die inmiddels vijftig jaar samen op de planken staan – ware iconen van de goochelwereld.

Stephen Minch

Angelo Carbone

De winnende FISM-act van Mind2Mind

Naar Penn & Teller kan je uren luisteren

Piff, the Magic Dragon

Mac King, blijft dé koning!

Colin Cloud

Quick-change met Solange

Nick Diffatte

Danny Cole

Jonathan Goodwin vertelde hoe zijn ongeluk zijn leven veranderde

Geen Blackpool maar toch een imposante dealer-room

Trigg Watson in de experimentele show

Beurs goochelartikelen tweedehands en dealers

Zaterdag 7 februari 2026

De Kleine Joker

Zaal “Delle”

Mechelsesteenweg 1090, 3020 Winksele-Delle (B)

Verantwoordelijke standhouders: pol.aerts1@telenet.be

+32(0)479/36.51.51

Gekopieerd of illegaal materiaal (Bv. VHS, DVD of CD) mag niet te koop aangeboden worden.

Standen mogen niet voor 16u verlaten worden.

•Tijdens de sessies was er ook een onverwachte act van Colin Cloud. Net als zijn eigen show in Las Vegas: adembenemend goed.

•Ook de wereldkampioenen Mind2Mind brachten hun mentalisme-act, die nog altijd spectaculair blijft.

•Rick Merrill, voormalig wereldkampioen, trad op als presentator en bracht naast zijn act ook de zaal aan het lachen met zijn absurde humor.

Avondshows en bijzondere momenten

’s Avonds stonden grote theatershows op het programma met klinkende namen die niet teleurstelden. Het Close-up Galawas prachtig opgezet, met een mooi decor dat het geheel erg theatraal maakte. Er was ook een experimenteel theaterconcept, gewaagd en moeilijk te vatten, maar met veel potentie.

Een absoluut fantastisch onderdeel was de tentoonstelling van illusies en kostuums van Doug Henning. Elk stuk werd vergezeld door een videoscherm waarop Henning zelf de illusie uitvoerde. De collectie van Chip Romero is ronduit spectaculair.

Verder was er de dealers room. Kleiner dan in Blackpool, maar met veel nieuwigheden. Wat het extra leuk maakt: op de eerste avond is er altijd een tombola. Voor elke aankoop krijg je bonnetjes en maak je kans op prijzen. Voor het eerst in al die jaren won ik zelf iets – een pakket goochelproducten ter waarde van zo’n 600 dollar!

De slotavond werd afgesloten met de farewell party. Op zich eenvoudig, maar toch altijd gezellig: samen napraten met een hapje en drankje, en het programmaboekje met notities en weetjes meenemen als aandenken.

Vooruitblik

Aan het eind van het congres was er even twijfel: zouden er nog nieuwe edities volgen? Er werden geen datums aangekondigd, en even leek het alsof Stan Allen de handdoek in de ring zou gooien. Gelukkig kwam enkele weken later het verlossende bericht: Magic Live 2026 staat gepland van 2 tot en met 5 augustus. En bij leven en welzijn zijn we er opnieuw bij.

Colin Cloud in topvorm

De Doug Henning tentoonstelling was indrukwekkend

Dimmare

De fantastische Lucy Darling

Op de koffie bij drie top-mentalisten

HUWELIJK VAN MENTALISME EN EMOTIE

In “Wonder boven wonder” (VRT 1) laat een trio van mentalisten – Stefan Paridaen, Piet Kusters en Kurt Demey – keer op keer zien dat hun magie en gedachtenexperimenten uit veel meer bestaat dan briljante ‘trucs’. In zes afleveringen zetten ze mensen in het middelpunt, weven ze zorgvuldig berekende mentalistische ingrepen samen en laten die kunstig samenvallen in emotionele ontladingen. Zonder showeffecten, zonder opsmuk – puur oprechte verbazing en warmte. Wij waren natuurlijk erg benieuwd in de weg naar dit succesvol programma – dat nog een vervolg krijgt in de vorm van een zaalshow - en vroegen de drie mentalisten naar hun bevindingen en ervaringen.

Elke aflevering begint met maandenlange voorbereiding en een uitgekiend draaiboek, zorgvuldig uitgediept van A tot Z. In aflevering 1 leidden de drie mentalisten moeder Hilde en haar dochter Karen, die in Australië verblijft, afzonderlijk naar dezelfde plek – en dat alles zonder dat zij beseften dat er iets werd georganiseerd. De open, openbare locaties maakten het extra uitdagend, maar juist dát maakte het ook extra ontroerend wanneer het gelukt was.

In aflevering 5 draaide alles dan weer om een huwelijksaanzoek. ‘Hij’ dacht dat hij een casting deed, ‘zij’ regelde achter de schermen de perfecte setting. Die geslaagde ontknoping – een spontaan aanzoek –toonde hoe mentalisme kan samensmelten met intense menselijke interactie.

Drie mentalisten, één magische harmonie Elke mentalist brengt zijn eigen kleur en specialiteit in:

“Mentalisme is een doolhof dat we bouwen in jouw hoofd”, zegt Kurt. “Dat spoor van logica en hoe de kandidaten onbewust geleid worden, vormt de basis van elke verrassing.” Piet legt uit: “Je probeert toeval uit te lokken. Keuzes lijken vrij, maar zijn psychologisch gestuurd.” Ook Stefan gooit zijn talent in de weegschaal: “Met meerdere back-upplannen en cold reads konden we met een gerust hart improviseren mocht iets anders lopen dan gepland.”

Elke uitzending was opgebouwd rond een mooi en emotioneel verhaal. Zo draaide aflevering 1 rond het ontroerende weerzien tussen Hilde en dochter Karen, dat extra power kreeg omdat beide afzonderlijk naar dezelfde locatie werden geleid op onverklaarbare wijze. In aflevering 2 werden pleegouders Bruno en Rosette, die jarenlang tientallen kinderen opvingen, dan weer verrast door de hele pleeggezinnen. In de daaropvolgende afleveringen zagen we onder meer nog een krachtige hommage aan een mantelzorger en een helpende ingreep die een studente aan een kot hielp, mentale magie als sociaal instrument, met échte impact op levens. U kunt alle afleveringen herbekijken via de link heirnaast (QR).

Wonder boven wonder voegde een extra dimensie toe aan mentalisme, met techniek als fundament, maar emotie als drijfveer. Magie werkt pas écht als je ook het hart van je publiek weet te raken en dat is hier erg goed gelukt.

Daarom hebben we contact opgenomen met de ‘sterren’ van het programma - Stefan, Piet en Kurt – hoewel ze het publiek laten schitteren als sterren. We wilden hen wat vragen stellen over hun individuele methodes, inspirerende anekdotes en de balans tussen calculatie en impuls. Maar eerst en vooral…

Blauw = Piet

Rood = Stefan

Groen = Kurt

- Dag Heren, alles is begonnen met jullie deelname aan Belgium’s Got Talent. Hoe kijken jullie daar op terug? Waarom namen jullie met drie samen deel en wat was daarbij volgens jullie de grote meerwaarde?

Een team van mentalisten? Dat zie je bijna nooit. Maar net dát maakt het boeiend: iedereen brengt z’n eigen sterktes en karakter mee, wat zorgt voor een compleet nieuwe energie. Al van in het begin wilden we ons als team opstellen met het idee om daarna een programma te pitchen bij de zender.

Goh, dat lijkt alweer zo lang geleden. Ik herinner me vooral veel stress. En tijdsdruk. Een gelaagde mentalisme act op die luttele minuten was geen evidentie. Ik en Kurt hadden al eens meegedaan in 2016 en we hadden nog wel iets te vertellen. We wilden het als team aanpakken. Samenwerkingen zijn zeer evident in theater en de muziek bijvoorbeeld, maar een groep mentalisten hadden we nog niet direct gezien. Het biedt extra mogelijkheden naar presentatie en methode. Maar het is vooral gewoon leuk om een overwegend solo slim beroep in groep te kunnen beleven.

Het is als vrienden dat we deelnamen. En het was een uitdaging die we graag aangingen. Ik denk dat voor Stefan en Piet het ook een commerciële zet was om meer optredens voor bedrijven te kunnen genereren. In mijn branche (het theater) werkt dat minder die combinatie tussen televisie en volle zalen. Het is een ander publiek dat in mijn voorstellingen zit merkte ik. Alhoewel dat er natuurlijk wel herkenning is. Vooral bij de schoolvoorstellingen dan. Voor mij was het een sidegebeuren in mijn dagelijkse praktijk. Maar wel eentje wat ik met plezier aanging en waar we veel tijd in staken. Want we wilden alle drie dat het goed was. En wij hebben alle drie een heel ander idee over wat goed is. En dat versterkte elkaar.

wonder?’

Programmamaker Kamiel De Bruyne kwam eens kijken naar een van mijn theatervoorstellingen. Hij is namelijk zelf een grote fan van mentalisme en alles wat Derren Brown ooit heeft gedaan. We spraken daarna af, en het klikte meteen. In m’n eentje in de spotlight staan voor een programma was nooit echt mijn ambitie. Maar in teamverband ben je gewoon één van de schakels, en dat maakt alles zoveel minder stresserend – en eerlijk: ook gewoon veel plezanter. En dat was zelfs nog vóór we met ons drieën deelnamen aan Belgium’s Got Talent. Kamiel vormt samen met Wannes Deleu al jaren het creatieve collectief ‘Send in the Clowns’. Tel daar de drie mentalisten bij, en je krijgt het kernteam van vijf dat het programma bedacht en schreef.

We broeden al jaren op ideeën om een tv programma te maken rond mentalisme. Of beter, met mentalisme als middel. Toen Sorry voor Alles (een programma van Kamiel de Bruyne) op tv kwam jaren geleden weet ik nog dat ik dacht: daar zit iemand achter die iets met mentalisme te maken heeft. Later bleek een gemeenschappelijke passie voor het werk van Derren Brown één van de drijfveren zijn geweest voor Kamiel tijdens het bedenken en maken van programma’s.

Toen Kamiel Piet benaderde na een theatershow is het eigenlijk snel gegaan. Van brainstorms aan het kampvuur tot een pitch aan de zender en dan begint het pas, want dan moet je het format verder gaan ontwikkelen, vorm geven om tot 6 uiteenlopende afleveringen te komen.

- Hoe is dan het idee en de samenwerking ontstaan voor het maken van ‘Wonder boven

Piet had Kamiel de Bruyne eens uitgenodigd rond een kampvuurtje bij mij thuis. Wij brainstormden daar regelmatig over mentale ideeën. Kamiel is de maker van Sorry voor alles. Zelf zat ik al lang met een tvformat in mijn hoofd waar een bekende Vlaming een enveloppe geld krijgt en dan met het openbaar vervoer moet reizen een hele dag lang. Om 20u moest die dan in een restaurant zitten dat die zelf uitkoos in de stad of dorp waar hij/zij terecht was gekomen. In het begin van die dag moest de BV ook denken aan een persoon die hij of zij lang niet meer gezien had. En bij het binnenkomen in het restaurant zit die persoon er al. Bij de ontmoeting vertelde ik dat idee. En Kamiels oren

begonnen te flapperen. Hij vond dat nog niet onmiddellijk een goed format. Maar Stefan en Piet begonnen ook allemaal ideeën er bovenop te gooien en al snel had Kamiel door dat hij met zotte creatieve breinen rond het vuur zat. Wij waren toen aan het deelnemen aan BGT. En daar ontstond dan het zaadje van het programma. Want in onze deelnames bij BGT wilden we ook telkens iemand gelukkig maken en verrassen. Kamiel begon een format te zien en onze ideeën wat aan te passen en nieuwe ideeën erin te schrijven. We werkten met z’n allen een format uit waar Kamiel Debruyne en Wannes Deleu de touwtjes in handen namen als tv-makers. En al snel wilde VTM ons format. Maar alles liep er traag. We trokken onze stoute schoenen aan om ook bij de VRT te gaan pitchen en in nog geen half uur was er een pilot besteld. En zo is alles gestart.

- Hoe bepaalden jullie wie deelnam aan een verrassing? Hoe selecteerden jullie verhalen die geschikt waren voor een ‘mentalistische ingreep’?

Kamiel en Wannes focusten zich vooral op het vinden van sterke verhalen en thema’s die een plek in de spotlights verdienen. Soms vertrok dat vanuit een idee om bijvoorbeeld iets te doen rond mantelzorg, maar het kon evengoed ontstaan doordat iemand een vriend of partner inschreef en zij zo het verhaal te horen kregen.

Nadat we meer ideeën hadden dan we konden realiseren qua thema’s of invalshoeken, zijn we met een team van redacteurs aan de slag gegaan om verhalen en mensen te zoeken die we in de kijker wilden zetten. Soms kwamen we op die manier ook cases tegen die dan weer geleid hebben tot nieuwe ideeën.

heel veel bij kijken. Elke aflevering stond een beetje in het thema van een andere mentalisme techniek. In mijn voorstelling Ongekende Evidenties mag iemand van het publiek een sleutel kiezen van iemand in de zaal. Dan moet die persoon naar buiten en eender waar in de stad de sleutel in de deur steken en die sleutel past. Bij het binnengaan in het huis merkt het publiek dat het huis eruitziet zoals in hun gedachten. Deze techniek is eentje waar we ons veel op geïnspireerd hebben in het programma zoals de keuzes met de trein bij Hilde en Karen. De wandeling van Hydea om op haar eigen kotfeestje terecht te komen. Of Cindy en Collin die letterlijk in een jeugdherinnering terecht komen. We gebruikten de technieken wel altijd anders. En elke mentalist aan de tafel had evenveel inbreng. Waar de ene zijn inspiratie op was, kwam de andere in. Dat maakte het heel leuk om met 3 mentalisten te werken die heel verschillend zijn. De verhalen moesten vooral een emotionele lading hebben en inspirerend zijn. Want die moeten sterker zijn dan het mentalisme. De goochelkunst was het middel en de verhalen moesten blijven plakken.

- Hoeveel voorbereiding kroop er gemiddeld in één aflevering?

Voor de eerste aflevering hebben we veruit het langst gebrainstormd, reken toch een aantal maanden. Het was de pilot, en op basis daarvan zou de zender beslissen of het volledige programma er kwam. Evident was dat niet want we wilden niet meteen al onze beste ideeën weggeven, maar er moest wél genoeg inzitten om sterk te openen. Spannend was het zeker! Onze allereerste keer, en meteen zo’n belangrijke. Voor de andere afleveringen viel dat beter mee.

Soms was er eerst een case dat we verzonnen en werden er dan kandidaten gezocht. Soms waren er mooie verhalen en kandidaten waar we dan weer een case mee maakten. Soms waren we een case aan het verzinnen en zochten we kandidaten en kwam er heel andere mooie verhalen op ons pad waar we dan mee verder gingen. Heel verschillend eigenlijk. In elk geval was er een productieteam dat ons bijstond met de taak om die mensen te vinden en te selecteren. Want daar komt

Er is heel wat voorbereiding in de afleveringen gekropen. Soms maanden. Van de eerste brainstorm, tot de draaidagen zelf. Alles moest tot in de puntjes voorbereid zijn. En niet alleen plan A, maar er moest ook een script liggen voor als het mis ging, of anders liep dan verwacht. Het was soms een huzarenstukje.

Veel meer dan iedereen dacht. Stefan, Piet en mezelf, wij waren al heel vroeg bezig met cases te verzinnen

omdat we niet wisten hoe we dit anders op een korte tijd allemaal zouden kunnen doen. En iedereen heeft ons gelijk moeten geven dat het onmogelijk was om dit te maken in de korte periode die men voor ogen had. Al moet ik wel zeggen dat ik enorm schrok van het ongelooflijke hoge ritme van de tv-wereld. Wanneer wij met een show zeggen: we hebben nog maar een maand; dat krijgen we toch nooit meer allemaal gedaan. Dan zegt men in de televisiewereld: jongens we hebben nog 3 dagen, geen paniek. En na drie dagen is het werk ook gedaan. Productioneel zijn dat allemaal kanonnen die beter kunnen goochelen dan wij allemaal tezamen. Maar je mag weten dat elke case maanden kende in zijn voorbereidingen. Te meer omdat er geen vast format was. Elke aflevering was iets helemaal anders.

- Kunnen je een voorbeeld geven van een situatie waarin een plan A moest worden omgezet naar plan B of C?

In de aflevering met het huwelijksaanzoek hadden we een speciale auto gehuurd waarin Pieter de dozen omver zou rijden. Maar na een kort ritje viel die plots stil en kregen we hem niet meer aan de gang. Lichte paniek, want zo’n draaidag uitstellen op dat moment kost handenvol geld. En Bart Peeters stond ook al klaar voor de verrassing. We vroegen hem of hij het zag zitten om met zijn eigen wagen verder te doen, en gelukkig was dat geen probleem voor hem. Uiteraard hadden we eventuele schade gewoon vergoed.

Toen Marc Coucke een sleutel van een kot verstopte in Gent, hadden we tot op het laatste moment geen zekerheid over de uiteindelijke vindplaats. Plan A had gefaald en plan B hing aan een zijden draadje. We hadden ook geregeld technieken klaar om bepaalde doelen te bereiken die we on the spot hebben moeten wijzigen, omdat in de ontstane situatie andere technieken beter van pas kwamen. Maar ik houd wel van dat jazz gevoel van mentalisme.

Bij Marc Coucke was het niet de bedoeling dat we echt gingen muscle-readen. Hij had een week ervoor de sleutel al ergens verstopt zonder dat er iemand bij was van ons en zonder dat wij wisten wanneer hij dat zou doen. Dat was ook de bedoeling. Toen de productie hem vroeg om - enkel voor zichzelf - op te schrijven waar de sleutel ergens lag voor het geval hij weg zou zijn zodat hij dat aan de camera zou kunnen tonen zei hij: geen probleem, heb ik net gedaan, op een cryptische manier. Als jullie aan die info zouden kunnen, kan je er niets uit opmaken, maar als de sleutel weg is, kan ik aantonen dat die wel degelijk daar verstopt was. Ja, … En je moet verder met de uitdaging. Geen keuze. Ik had de dag ervoor nog eens Banacheck goed gelezen over dat onderwerp om inspiratie te hebben voor een fake uitleg. Niet wetende dat ik de dag nadien

in de positie zou geduwd worden om het echt via muscle-reading te gaan doen. En Stefan en Piet hebben daar bovenop ook nog eens à l’improviste wat technieken bijgevoegd wat maakte dat we die sleutel gevonden hebben en slaagden in een - voor Marc Coucke - onmogelijk opdracht.

- Jullie programma raakt vaak een gevoelige snaar. Hoe waakten jullie erover dat het respectvol bleef? Welke rol speelde ethiek bij het plannen en uitvoeren van een “mentaal wonder”?

Door voortdurend in gesprek te blijven met hen of met degene die hen had ingeschreven. Zo konden we alles goed afstemmen. We zouden nooit iets uitzenden waar ze niet volledig achter staan. Na de grote opnamedag, werd er altijd nog een interview gedaan bij hun thuis, wat ook in de aflevering te zien is. Voor dat interview kregen ze altijd een voorlopige versie te zien.

Door die bekommernis voorop te zetten. Het is inderdaad een dunne lijn. Een slap koord dat we bewandelen. Maar door de mensen nooit als “props” te bekijken of benaderen, maar als hoofdpersonages denk ik dat we daar in geslaagd zijn. Ook door er echt te zijn, met en voor die mensen, heel de draaidag lang. En ze niet enkel te “gebruiken” als de camera draait. Door voor- en nazorg en rekening te houden met de gevoeligheden. We hebben van alle deelnemers de afgelopen weken lovende berichten gehad, dus ik kan met een gerust gevoel zeggen dat we geslaagd zijn in ons opzet.

Hier waren we niet alleen natuurlijk. Het belangrijkste is het respect en de liefde die je hebt voor het ‘target’. Vies woord hé. Maar je wilt wel naar de emotie gaan. Maar geen emotie om de emotie. Wat er gebeurt moet een inspiratie voor anderen zijn. Zodat het getoonde het persoonlijke verhaal overstijgt. En het moet echt zijn. Maar het is een gevaarlijke lijn waar je je in kan vergissen. En als dat gebeurt moet je ook daar respectvol en eerlijk mee omgaan. Persoonlijk vond ik (en ik denk ook mijn collega-mentalisten) dat we ons vergisten toen we de getallen omdraaiden in de kot-case

Escamoteur 2025 - 3 25

bij Hydea die dan de naam van haar gestorven moeder vormde. Dat voelde heel fout op dat moment. En de familie brak gewoon. Je zag echt de pijn. Dat konden we niet van tevoren weten, maar wel op het moment. Maar je wacht daar op een teken van de regisseur. Je neemt niet alleen beslissingen, want je kan die momenten niet opnieuw filmen. Maar we namen wel onze verantwoordelijkheid. Toen wij zagen dat de mensen rond ons hartpijn hadden, gingen wij niet verder. Wij waren er in stilte voor hen en we lieten alles gewoon zijn. We lieten henzelf terug recht krabbelen en de tijd nemen en vingen alles met respect op. Zij hebben de beelden gezien voor ze zelf er commentaar op gaven. En daar gaven ze aan dat dat moment een heel mooi emotioneel moment voor hen was. En omdat het voor hen een waardevol moment was, kon het ook in de uitzending. Anders zouden daar andere keuzes gemaakt zijn denk ik. Ethiek is heel belangrijk en stond heel hoog. Wonder boven wonder was met en voor mensen. We hebben nooit emoties of verhalen gestolen om een beter effect te hebben. En daar ben ik erg blij mee. Want dan had ik mij ervoor geworpen. Het mooie van de samenwerking is dat iedereen aan hetzelfde zeil trok.

- Hoe combineerden jullie je verschillende specialiteiten en hoe werd er bepaald wie wat zou gaan doen?

Wie wat zou doen, is geleidelijk gegroeid. Vaak moesten we ons opsplitsen in twee groepjes voor het verhaal. Stefan en ik hadden al vaker samen op het podium gestaan met onze straattheatershow.

We moesten vaak uit onze eigen specialiteit stappen en iets doen waar we niet goed in waren omdat we de technieken samen verzonnen zonder dat de rollen al verdeeld waren. Maar soms werd iemand net ingezet omdat die ergens goed in was en dan moest de rolverdeling maar volgen. De uiteindelijke rolverdeling werd door Kamiel en Wannes gedaan.

- Zijn jullie telkens begonnen met een verhaal en daar dan effecten aan gaan toevoegen of hadden jullie soms ook een bepaalde routine of illusie waar jullie dan een geschikte setting of verhaal voor bedachten?

Alles begon altijd met een verhaal en op basis van die persoon begonnen we routines te verzinnen. We zochten telkens naar een manier om die twee mooi met elkaar te verweven.

Meestal zijn we vertrokken vanuit het verhaal en hebben we de tools en technieken gebruikt en de experimenten zo ontworpen dat het verhaal het best tot zijn recht kwam. Maar de “plots” in het mentalisme zijn soms niet zo onuitputtelijk als het lijkt en zo zijn er klassiekers die we, al dan niet in een nieuw jasje ook goed moesten verdelen over de afleveringen om genoeg variatie te kunnen bieden.

Kurt en Stefan hadden ook al duoacts gemaakt en samen meegedaan aan Belgium’s Got Talent. Daarom hielden we in het begin vooral vast aan die duo’s –dat voelde ergens vertrouwder. De afleveringen zijn trouwens in een andere volgorde opgenomen dan ze uiteindelijk zijn uitgezonden.

Het was finaal Wannes en Kamiel die de verdeling in handen had van zowel het script als de uitvoering van de technieken. Wat enorm heeft geholpen is dat we elkaar door en door kennen en weten van elkaar wat onze sterktes zijn. Verder was het belangrijk om ook aan de slag te gaan met het voordeel dat we met drie zijn en dat ook uit te spelen als een sterkte en een noodzaak.

Dat liep een beetje door elkaar. De effecten werden bij de verhalen gezocht. En de verhalen werden soms aangepast door de effecten die we verzonnen.

- Wat was voor jou persoonlijk het meest ontroerende moment in het programma? En waarom raakte het jou zo diep?

De speech van Kurt aan zijn ouders raakte me diep. Het ging niet gewoon om pleegouders maar het waren ook nog eens de ouders van je vriend. Fantastische mensen trouwens. Mooi om te zien waar Kurt zijn warmte en goedheid vandaan heeft.

Er waren er verschillende. Ik heb het een paar keer niet droog kunnen houden. Tijdens de aflevering met Hilde en Karen, toen alles op zijn plek viel en de spanning wegviel, en moeder en dochter elkaar in de armen sloten, dat was de eerste keer dat tot leven kwam wat we

op papier hadden geregisseerd. Ook bij de speech van Kurt kwamen de emoties stevig binnen en op het kot van Hydea, die recent haar moeder verloren was raakte dat een persoonlijke en gevoelige snaar.

Ik vond Cindy en Colin wel heel inspirerend. Zo’n mooi verhaal. Zo’n mooie mensen. En het verhaal met mijn ouders was voor mij persoonlijk ook wel bijzonder natuurlijk.

- Hoe verhouden de camera’s en het montageproces zich tot jullie mentalistische werk? Werd alles live gespeeld of was er een bepaalde mate van regie?

Zodra een mentalisme methode begon, werd er in één keer doorgefilmd. Niets werd opnieuw gedaan om het effect te laten slagen. We hebben er alles aan gedaan om de reacties echt te houden. Zoals bij elk programma wordt er ook hier gemonteerd, om het verhaal vlotter te maken en de verwondering te versterken.

Natuurlijk is er regie. Alles is tot in de puntjes voorbereid. Voor ons was het belangrijk dat de kijker ziet wat de mensen hebben meegemaakt. Dus dat komt volledig overeen in hun gevoel. Er werden geen cameratrucs toegepast. Maar er werd wel geknipt in de procedure. Om verschillende redenen. Ten eerste omdat anders alles heel traag zou gaan. En we wilden ook niet dat de afleveringen zouden herleid worden tot ‘vind de uitleg van de trucjes’. Het moet over de mensen gaan. En in het proces is de mentalist heel hard aan het werk en nemen wij te veel aandacht. Maar elke deelnemer vindt dat de montage een perfect beeld is van wat zij hebben meegemaakt. Dat heeft natuurlijk met valse herinneringen te maken (wat ook mentalisme is) en met het feit dat bij een goed proces, het proces niet belangrijk lijkt.

- Wat is het verschil tussen mentalisme op televisie en op een livepodium? Welke aanpassingen moest je maken voor de kijker thuis?

Uiteraard kan je op tv terugspoelen en alles zoveel keren zien als je wil en dus overanalyseren. Daar moet je rekening mee houden en kan je dus al een heel deel technieken beter niet toepassen. De kijker zit er ook vaak met hun neus op, dus je kan het eerder vergelijken met close-up dan podiumwerk. Zo hebben die beide vormen van mentalisme ook vaak hun specifieke technieken. Een dual reality creëren in close-up is bijvoorbeeld veel moeilijker dan tijdens een show.

Op het podium is veel gemakkelijker omdat de mensen het live meemaken. Op de televisie geloof je dat minder. Niet in het proces knippen zou dat niet oplossen. Het was belangrijk voor ons programma dat je de mensen nadien nog eens aan het woord hoort over hoe zij

die dag beleefd hebben. Dan hoor je dat de magie hen echt is overvallen. Het is niet de bedoeling dat de kijker gelooft dat alles echt is wat we doen. Maar wel dat de kijker door heeft dat de targets (mensen die verrast werden) het mentalisme echt meemaakten waardoor ze in bijna onmogelijke situaties terecht kwamen. We zijn aan een show bezig waar we live doen wat we op televisie doen. En iedereen die Ongekende Evidenties van mij heeft gezien, weet dat ik op de scène exact hetzelfde kan dan wat je op televisie ziet.

- Hoe kijken jullie naar de toekomst van mentalisme? Welke ontwikkelingen of trends zien jullie opduiken binnen dit vakgebied?

Ik merk bij mezelf, en ook bij mijn dichtstbijzijnde collega mentalisten, een stelselmatige verschuiving: weg van het traditionele strongman-mentalisme, en meer richting routines die zich afspelen tussen toeschouwers of verbeeldingsoefeningen die werkelijkheid worden.

Ik denk dat we de komende 5 a 10 jaar nog gebruik kunnen maken van enkele technologische of elektronische snufjes, maar dat we dan in een tijd komen waar “technologie” het eerste is waar mensen aan denken. Ze hoeven dan nog niet te weten hoe of wat het juist was, er is toch een deel van de magie verloren. Ik denk dat we daar rekening mee moeten houden en dat we de basistechnieken niet mogen vergeten. Verder zie ik bij het publiek een trend waarbij mensen terug meer openstaan voor het mystieke en dat het proces van een mentalist niet seculier of psychologisch moet zijn om te pakken en te plakken bij een modern publiek. Da’s interessant omdat we dan andere manieren kunnen exploreren om mentalisme te brengen buiten de twee voor de hand liggende psychologische of psychic types.

Het gaat niet meer over believers of onbelievers. Maar lovers en haters. Wij ondervinden meer een opdeling van mensen die van de verwondering houden en mensen die alles willen vatten en begrijpen. En wij snappen beide kanten. Ontwikkelingen en trends in ons vakgebied zijn natuurlijk de apps. Vooral dan de

apps die een platform zijn waar verschillende apps en hardware samen kunnen werken. En AI is in het mentalisme ook volledig geïmplementeerd natuurlijk. Je kan eender wat laten schrijven of tekenen op een minimum van tijd in een bepaalde context. Dat is een droom voor een mentalist. In 2006 zocht ik andere mentalisten op mindvention die ook zoals ikzelf met thermische printers werkten. Ik had mijn inspiratie opgedaan bij the master prediction system. Ik dacht toen dat dat met een thermische printer werkte. Ik had toen nog niet door dat het geheim in de tafel of ladder zat. Ik had mijn versie gemaakt met een printer dus.

Niemand werkte toen met printers. Of ik heb toch geen mentalisten gevonden die dat interessant vonden. Nu zie ik iedereen met thermische printers werken. Jaoa Miranda kwam op een bepaald moment met printer prediction systemen op de markt. En toen is die evolutie niet meer gestopt. Maar die van mij ook niet. Ik werk momenteel aan heel andere systemen die ook nog niet op de markt zijn voor mentalisme. Dat houdt ons bezig hé.

- Bestaat er een kans op een vervolg van dit programma en zouden jullie daar nog voldoende inspiratie en materiaal voor hebben?

We mogen zeker tevreden zijn met de kijkcijfers – en wie weet, misschien komt er wel een tweede seizoen aan. Aan inspiratie geen gebrek: we hebben nog heel wat leuke ideeën liggen die het eerste seizoen niet eens gehaald hebben!

Inspiratie en ideeën genoeg, maar ik heb anderzijds het gevoel dat we ons ding gedaan hebben. Voorlopig is het ook heel fijn om de focus terug te kunnen leggen op live performances.

Oh ja. Dit programma zou zo een vervolg kunnen krijgen als we de kijkcijfers bekijken en de enkel positieve commentaren op sociale media. Dat hadden we niet verwacht dat die enkel positief zouden zijn. Daarentegen waren de media soms negatief in het begin. Mentalsime kent dan ook veel vooroordelen door onze voorgangers. Wij hebben getoond dat het gewoon mooi kan zijn denk ik. En dat het geen ouderwetse techniek is. We hebben er weer iets anders mee gedaan. En omdat het meer over de mensen dan over het mentalisme gaat, kunnen wij nog wel een tijdje doorgaan. Er waren veel meer ideeën dan afleveringen die we gemaakt hebben. Maar of er een tweede seizoen komt, kan zelfs een mentalist niet voorspellen.

Na het succes van Wonder boven Wonder op VRT trekken Kurt Demey, Piet Kusters en Stefan Paridaen nu de theaters in met hun nieuwe voorstelling Bewonderd. In deze interactieve show staan niet de mentalisten zelf, maar het publiek in de schijnwerpers. Verwacht een avond vol magie, humor en emotie, waarin vreemden vrienden worden en je misschien zelf onverwacht in de bloemetjes wordt gezet. Bewonderd gaat op 1 oktober 2025 in première in de Arenberg in Antwerpen en toert daarna langs zalen in heel Vlaanderen.

Foto: Stefan Gevaerts

GOOCHELENDE PRIESTERS

Bij de goochelkunst speelt geloof vaak een belangrijke rol. We proberen het publiek immers te laten geloven in het onmogelijke, of geloven zelf maar al te graag in de tot de verbeelding sprekende promovideo’s van nieuwe trucs. Niet verrassend is er dus een duidelijke link tussen ‘ons’ geloof en ‘het’ geloof. Jezus slaagde er immers, als één van de eerste goochelaars, in om water in wijn te veranderen. Door de jaren heen zijn er verschillende goochelende priesters in ons land terug te vinden. Sommigen gebruiken hun geloof als entertainment, bijvoorbeeld om de jongerenwerking van hun parochie op te vrolijken. Anderen zetten het in om hun geloof kracht bij te zetten of wagen zich aan het terrein van het occulte.

Een artikel over goochelende priesters kan niet zonder de vermelding van Boudewijn Spittaels (1942-2019), in de goochelwereld beter bekend als Bodo Spalty. Tijdens één van zijn vele bezoeken aan het circus raakt hij als kind gefascineerd door de goochelkunst. Hij ziet er meteen een grote amusementswaarde in en leert zijn eerste trucs uit de vele Snoeck-boekjes die in die tijd regelmatig verschenen.

GOOCHELARIJ OM MENSEN SAMEN TE BRENGEN

Op zijn tiende geeft Boudewijn Spittaels al zijn eerste optredens, maar zijn ware roeping zoekt hij elders. Hij treedt in bij de Salesianen van Don Bosco, de pa-

troonheilige van de goochelaars en een naam die veel goochelaars als artiestennaam gebruiken. Boudewijn kort zijn naam af tot Bodo Spalty en probeert met zijn goochelkunsten mensen te verenigen. Zo richt hij samen met Lucien Ulens in 1972 de goochelclub Lucky Ring op. Hij zal meer dan twintig jaar een begeesterende en gedreven voorzitter blijven.

Marc D’ortegat in actie.

Bodo Spalty

De roeping van een priester om gelijkgezinden samen te brengen zien we ook bij de Britse pastoor Bill Haig Brown. Hij richt samen met de Antwerpenaar Harry Lewis in juni 1945 de eerste Antwerpse goochelclub op: The Antwerp Magicians Table. Hoewel de vereniging een kort bestaan kent, legt ze wel de fundamenten voor de Antwerpse goochelclub VGB.

In 1973 wint Bodo Spalty met zijn koordennummer een prijs tijdens de Nacht van de Magie in Brugge, een congres van de IVMVG waar ook clublid en priester Freddy Malfait (1937-2000) aan meewerkt. Deze Kortrijkenaar is als goochelaar bekend onder zijn artiestennamen Alfredo of Lavaredo. Een klassieke gelovige is hij allerminst: naast priester in het college is hij ook bokser, motorrijder én goochelaar. Tijdens de viering van zijn 37 jaar priesterschap slaat het noodlot toe: hij verliest de controle over zijn motor, rijdt een woning binnen en komt om het leven. Meer dan 800 motorrijders namen in zijn parochiekerk in Sint-Eloois-Winkel afscheid van hem. Dat hij erg geliefd was, blijkt uit de veertig getuigenissen in het boek Voor de Groten Baas.

Terug naar Bodo Spalty. Bekend om zijn originele insteek trekt hij niet veel later, als één van de eerste goochelaars, door Vlaanderen met een act die enkel uit ballonnen bestaat. Geroepen om goochelaars in Vlaanderen te verenigen, brengt hij van 1977 tot 1987 het Nederlandstalige goocheltijdschrift Magooc uit. De positieve reacties sterken hem in zijn geloof om een overkoepelend orgaan voor de Vlaamse goochelwereld op te richten. Samen met Henri Cools staat hij mee aan de basis van de Vlaamse Magische Unie, al sterft die na vier jaar helaas een vroege dood.

GOOCHELAARS OP MISSIE

Ook onder missionarissen vinden we een voorliefde voor de goochelkunst. Velen gebruiken die als hulp-

middel om hun boodschap beter te verspreiden. Sommigen zetten ze zelfs in als wapen tegen zwarte magie in hun bekeringsgebied. Zo beweert de Brusselse goochelaar Monarque – geen priester, maar wel gezonden door het ministerie van Buitenlandse Zaken – dat hij in Afrika met zijn witte magie indruk moest maken op de plaatselijke bevolking.

Priester Alphonse Souren werkt in de jaren 40-50 als missionaris in Taipei (Taiwan) en staat daar bekend als uitstekend amateur-goochelaar. Een poging om hem nog te interviewen in het Leuvense rusthuis van de paters Scheutisten mislukte wegens zijn hoge leeftijd. Salesiaan Chris Van De Putte (1938-1974) is terug te vinden in Zaïre, waar hij optreedt als missionaris en amateur-goochelaar. En Oblaat Raphael Dekocker (1929-2007) verblijft als missionaris in de Filipijnen. Volgens Bodo Spalty was Dekockers geloof sterker dan zijn magie:

“Toen hij daar in 1956 kwam, bracht hij essentiële benodigdheden mee om zijn publiek te betoveren. Velen stonden versteld van zijn goocheltrucs en zijn expertise in het laten verschijnen en verdwijnen van objecten. Hij was een meestergoochelaar en een meester in het besef dat zijn kunst niet essentieel was voor waar geluk; Gods wil was van veel groter belang.”

ZWARTE MAGIE

Geen hemel zonder hel, geen goed zonder kwaad. Daar waar gelovigen goochelen om hun geloof in het goede te ondersteunen, zijn er ook schamoteurs die het tegenovergestelde doen.

Een zekere pater Castelin publiceert in België, tot groot ongenoegen van de katholieke kerk, verschillende boeken over occultisme. Ook enkele duivelbezweerders duiken door de jaren heen in onze streken op. Zo kende Bodo Spalty een zekere T’Jalpe, die er prat op ging een duiveluitdrijver te zijn, net als de goochelende priester Jozef Biesbrouck (1924-1999).

Het misbruiken van de goedgelovigheid van mensen valt niet in goede aarde bij Gommaar Van Rooy (18811950). Als priester-amateur-goochelaar verblijft hij in het Brusselse Dominicanenklooster. Zijn queeste wordt een onophoudelijke strijd tegen charlatans en het paranormale. Samen met fakir Josmah, helderziende Mevr. Lagrange en de Antwerpse telepaat Verhoeven geeft hij hierover voordrachten in België en Nederland. Naast het verklaren van de trucs die kwakzalvers gebruikten, wordt de voordracht geïllustreerd met ‘lichtbeelden en een wetenschappelijke film’.

Ook het delen van kennis is gelovigen niet vreemd. Jezuïet Wilfried Talloen (1908-1979) is professor aan

2De Britse pastoor Bill Haig Brown, oprichter van The Antwerp Magicians Table.

Pater Van Rooy tijdens een opvoering van de Sabellader.

de Universitaire Faculteit Sint-Ignatius in Antwerpen. In zijn vrije uren is hij actief lid van de Antwerpse goochelclub VGB. Hij beheerst de goochelkunst, maar blijft als wetenschapper kritisch tegenover hypnotisme, telepathie, suggestie en fakirisme. Op 7 september 1957 geeft hij in de Antwerpse Stadsfeestzaal een lezing Magie en Godsdienst, in de hoop het publiek te genezen van bijgeloof.

GOOCHELEN ALS ENTERTAINMENT

De meeste (parochie)priesters die we terugvinden vertonen hun vaardigheden louter uit liefde voor de goochelkunst. Een liefde die ze, bewust of onbewust, ook aan anderen doorgeven.

In de jaren ’50 was Dokter Juliano (Dervaux Jules, 1935-1971) een bekende goochelaar in de streek rond Roeselare. Hij kreeg de goochelmicrobe dankzij pater Vergucht, zoals hij later zelf nog levendig wist te herinneren:

“Op een avond tijdens een feestvergadering van de Bond der Kroostrijke Gezinnen trad een goochelaar op. Hemeltjelief! Het was een pater met een baard. Hij begon zijn programma met zomaar eventjes tien brandende sigaretten uit zijn mond tevoorschijn te toveren. Mijn ogen stonden wagenwijd open en mijn hart klopte gejaagd! Dát wilde ik ook leren. Na de voorstelling sloop ik achter de schermen. Pater Vergucht gaf mij een hand en toen ik hem vroeg of hij me les wilde geven, antwoordde hij lachend:

‘Natuurlijk! Waarom niet?

Maar goochelen kost geld. Je hebt veel materiaal nodig en nog meer tijd om te oefenen!’ Een ogenblik werd ik moedeloos.”

De Duffelse pastoor Alfons Van Beek (1920-2002) raakt begeesterd door de goochelkunst dankzij Leopold Casteels en neemt zelfs diens volledige programma over. Het zijn voor die tijd de klassieke effecten zoals de magische tamboerijn, verdwijnende zakhorloges, verschijnende wekkers en de Miser’s Dream. Dezelfde effecten vinden we terug in het programma van de Zwalmse pastoor Lode Ghyselen (1929-2014). Om toch origineel te blijven, staat hij op het podium als Ali Ben Kadi, de Arabische goochelaar, of onder de naam Tsjang, de Chinese verwonderaar.

Daarnaast treffen we ook nog Marc D’Ortegat (19141985), een Belgische priester-goochelaar geboren in het Britse Croydon. Hij was Jozefiet en trad op als magnetiseur, goochelaar, hypnotiseur, telepaat en mentalist onder de naam Spoutnik. Verder zijn er nog pastoor Jan de Kinder, Leopold Van Grieken en Flor Rens (allen uit Duffel), pastoor Briers in Koekelberg, de Leuvense pater Marc… enzovoort. Tussen al deze namen schittert ook één frater: Max Litsenburg (19202010). Hij is tevens medeoprichter van de Limburgse goochelclub Framagie.

Bodo Spalty hield op zijn computer een mapje bij waarin hij elke goochelende priester noteerde. Het was zijn bedoeling daar ooit een artikel over te publiceren, maar door zijn overlijden is dat er niet meer van gekomen. Met de aanvulling van ons onderzoek hopen we dat doel alsnog te hebben bereikt.

© Christ en Kobe Van Herwegen

Met dank aan: Luc Van Balberghe, Arnaud Vandermeiren en wijlen Boudewijn Spittaels voor hun informatie.

Verslag 2de handsbeurs BMF 14/06/2025

Centraal op de groepsfoto: Wilfried Talloen

Wedstrijd kindergoochelen én galashow van Blue Magic Boom

Op 29 maart 2025 werd Bornem het epicentrum van magie, humor en verwondering. Goochelclub Blue Magic Boom slaagde erin om op één dag zowel een spannende wedstrijd voor kindergoochelaars als een sprankelende galashow te organiseren. Een dubbele dosis goochelplezier, voor én achter de schermen, waar zowel deelnemers als publiek met volle teugen van genoten.

Namiddag: 5e wedstrijd “Goochelen voor kinderen”

’s Middags traden zes kandidaten aan in de jubileumeditie van de kindergoochelwedstrijd.

• Goochelaar Joost beet de spits af en gooide hoge ogen met zijn magische goochelstokken en een regen van muntstukken. Zijn humor en grote verschijning maakten indruk, goed voor een derde plaats.

• Clown Mellie liet Hokus en Pokus, zijn konijnen, van kleur en plaats wisselen en bracht een eigenzinnige versie van Roodkapje.

• Roman de goochelaar, in Indiana Jones-stijl, nam het publiek mee op schattenjacht. Van zwevende tafels tot een plots opduikende slang: zijn avontuurlijke aanpak leverde hem de tweede plaats.

• Clown Enrique Puéntes toverde lichtjes, munten en zelfs magie uit het publiek tevoorschijn. Zijn act werd ondersteund door een vleugje mystiek en veel interactie.

• Marco Fiasco bracht dierenmagie, badeendjes en een verdwijnende olifant (nou ja, uiteindelijk toch!). Zijn act was een vrolijk “fiasco” met verrassende wendingen.

• Clown Koeki, de enige vrouwelijke deelnemer, veroverde zowel de eerste prijs als de publieksprijs. Met haar tekenboek en kleurrijke verhalen bracht ze magie tot leven, van een ondeugend konijn tot een betoverend zelfportret.

Het was opnieuw een namiddag vol creativiteit en kinderlijke verwondering. Blue Magic Boom mag trots zijn op dit sterke deelnemersveld.

Goochelaar Joost

Roman de goochelaar

Clown Koeki

Avond: Galashow vol magie en variété

’s Avonds was het tijd voor de galashow, vlot gepresenteerd door Tayson, bestuurslid van de club. Het publiek kreeg een gevarieerd programma voorgeschoteld waarin magie, variété en humor elkaar afwisselden.

• Magic Don Rolando beïnvloedde gedachten rond reisbestemmingen – met een verrassende ui als climax.

• Inno Crell speelde een duivelse rol in een spannende ballenact met oorverdovend alarm.

• Partie Vertier, een trio met twee BMB-leden, bracht tweemaal een luchtig muzikaal intermezzo.

• Yellis tekende tegelijk een paardenkop én een kikker

– een verbluffende illusie.

• Ille liet het publiek reizen via magische wegen die altijd naar de juiste keuze leidden.

• Sam combineerde kaartillusies met een sprookje vol prinsessen, kikkers en verrassingen.

• Tash, winnares van Belgium’s Got Talent 2018, schitterde met acrobatiek op een glitterbol en in een ronddraaiende hoepel.

• Christ’Oh! zorgde voor veel humor en verrassing, tot en met een echte kip uit een zak.

• Filip betrok het publiek bij een absurde liedjestekst die wonderbaarlijk in een koffer terug te vinden was.

• Magic Rookie serveerde magische aperitieven en melk-slingers uit een betoverd kannetje.

• The Magic Dudes sloten af met pure energie: verdwijnende kaarten, een bowlingbal en een hilarische kleurenact die eindigde met een verrassend stripteasemoment.

Daarnaast waren er tijdens de pauze en vooraf nog intieme tafelacts van Mathias, Filip en Rookie, zodat niemand zich hoefde te vervelen.

Een geslaagde dag

Met een sterke wedstrijd in de namiddag en een wervelende show in de avond bewees Blue Magic Boom opnieuw dat ze magie in de vingers hebben – zowel op als naast het podium. Eén ding is zeker: “de thuisblijvers hadden ongelijk”, want het werd een dag om niet snel te vergeten.

Presentator Tayson

Sam in actie

Een mooi gevulde zaal

Tash, winnares

BGT 2018

Inno Crell

The Magic Dudes

Op zaterdag 14/06/2025 vond in CC De Factorij de 2de-hands beurs plaats, georganiseerd door de BMF. Nog voor de opening van de zaal zorgden de enthousiaste verkopers ervoor dat hun niet (meer) gebruikte goochelspullen geordend op tafel lagen. Toen de deuren om 10h open gingen lagen de goochelspullen, aan soms belachelijk lage prijzen, te wachten op een nieuwe eigenaar.

Ook dealers waren aanwezig

Niet alleen particulieren boden spullen te koop aan, de BMF was er ook in geslaagd om een aantal dealers & professionele verkopers naar Zaventem te krijgen. Zo was er onder andere een stand van Dynamite Magic Shop, Inside Magic en Le Cabinet d’Illusions waar je dan weer de allernieuwste trucs kon ontdekken en kopen.

Naast het feit dat het al snel gezellig druk was in de verkoopzaal had je ook nog de bar waar er dan weer duchtig werd bijgepraat.

Om 11h30 startte dan de eerste lezing van de dag. De Franse goochelaar Antoine Salembier toonde in het eerste deel van zijn lezing trucs die gebaseerd zijn op het eeuwenoude horloge-principe. Naast de puur technische uitleg toonde Antoine ook aan dat je dit principe kan gebruiken voor zowel kaarttrucs als voor mentalisme-effecten, afhankelijk van de gebruikte props & presentatie.

In het 2de deel van zijn lezing bracht Antoine enkele effecten uit zijn nieuwste boek “ESP Système”. Opnieuw dezelfde insteek van Antoine… door bijvoorbeeld de 5 ESP-symbolen te vervangen door de 5 zintuigen, 5 paar gekoppelde foto’s, casino symbolen… kan je, door een aangepaste parlando, een ESPtruc upgraden tot een waar mysterie. Zo raadt Antoine ook aan om zelf creatief te zijn en zo tot persoonlijke routines te komen.

Als afsluiter van zijn lezing demonstreerde hij zijn ARCAANE-systeem om dit vervolgens beknopt uit te leggen. Het ARCAANE-systeem, trouwens gebaseerd op de Syned Soy Box van Jos Denys (Select Magic), is volledig uitgelegd in zijn boek ARCAANE en ook opnieuw met verschillende presentatiemogelijkheden.

Geïnteresseerden konden na de lezing nog terecht bij Antoine en zijn vrouw Val aan hun verkoopbooth.

Ondertussen was het ongeveer 13h en dus tijd om de innerlijke mens te versterken aan de bar waar je naast een drankje ook broodjes, hot dogs en soep kon kopen.

Na opnieuw wat te hebben rond gekeken in de verkoopzaal was het om 14h30 tijd om nog eens af te zakken naar de conferentiezaal voor de 2de lezing van de dag, deze van de Nederlandse goochelaar Dan Lefay. Deze lezing werd gebracht in het Engels.

Geïnspireerd door het werk en de ideeën van één van de bekendste Nederlandse goochelaars ooit, Tommy Wonder, ging Dan van start. Hij legde kort uit dat er volgens Tommy Wonder drie fundamentele elementen zijn die moeten aanwezig zijn om tot een goed bruikbaar effect te komen:

1. De techniek die je zelf moet beheersen, bijvoorbeeld sleight of hand…

2. Het gebruikte materiaal moet technisch top zijn

3. Enige psychologie moet aanwezig zijn

Vervolgens demonstreerde Dan een eerste effect van hem, zijnde “de truc met de cilinder, het glas en de balletjes”. Heel mooi en interactief. Deze truc werd tot in de puntjes uitgelegd en iedereen kreeg de kans vragen te stellen.

De 2de routine begon Dan met de Mysterious Cross of India van Daryl, een relatief eenvoudige coins across van Daryl, waarna hij zijn eigen variatie bracht van de klassieke coin matrix. Voor zijn versie van de coin matrix maakt Dan gebruik van een shell.

In tegenstelling tot de zeer doenbare Mysterious Cross of India is de coin matrix van Dan bijzonder technisch en het duurt dan ook maanden of jaren voor je die onder de knie hebt.

Vervolgens gaf Dan zijn visie op de 3 fundamentele elementen van een magisch effect:

1.Skills moeten aanwezig zijn: psychologie, techniek & props

2.Speciaal voor close-up moet er absoluut de wil zijn om te communiceren met de toeschouwers

3.Speciaal voor professionals moet er iets artistieks aan toegevoegd worden, iets van uzelf

Vervolgens toonde Dan de 9 cards Gypsy Curse Display met uitleg van de verschillende gebruikte technieken en zijn “verbeteringen” daaraan.

Afsluiten deed Dan dan weer met één van de klassiekers, zijnde cups & balls. Dan geeft de voorkeur aan een routine met 2 bekers en gebruikt met opzet geen rode sponge balls omdat iedereen die al kent. De belangrijkste reden dat hij sponsballen gebruikt is dat het de hele routine veel interactiever maakt voor de toeschouwers. Close-up magic en interactie zijn volgens hem onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voor zijn finale eindigt hij met heel wat sponge balls in de handen van de toeschouwer. Hiervoor gebruikt hij de Sponge Ball Dropper van Hanson Chien.

Ook voor Dan was de conferentiezaal vol gelopen en hij kreeg op het einde van zijn lezing dan ook een welgemeend applaus van de ganse zaal. Na de lezing was er nog even tijd om iets te drinken en afscheid te nemen want rond 16h werd de dag beëindigd. Opnieuw een leuke organisatie van de BMF, op naar de volgende in oktober.

Antoine Salembier

Dan Lefay

In Memoriam: William Bontinck

Een meester van de verwondering

is niet meer...

Met diepe droefheid nemen we afscheid van William Bontinck: een warme persoonlijkheid en gepassioneerd goochelaar, die zijn leven in het teken stelde van verwondering en verbinding.

William was niet alleen een wandelende encyclopedie van de goochelkunst, maar ook een liefhebber van taal. Zijn voorliefde voor woordgrappen en spitsvondige woordspelingen tilde zijn optredens naar een hoger niveau. Met één knipoog en een goedgekozen zin wist hij niet alleen te verbazen, maar ook te doen glimlachen. Bij William draaide magie nooit enkel om wat je zag, maar evenzeer om wat je hoorde. Humor en verwondering gingen bij hem hand in hand.

Zijn liefde voor magie beperkte zich niet tot het podium. Achter de schermen was hij een stille kracht: een mentor voor velen en een luisterend oor in een wereld vol illusies.

Eind jaren ’90 baatte William The Magic Baron uit, een magisch café dat verbonden was aan het Illuseum – het museum van optische illusies in hartje Gent. Het was een plek waar realiteit en illusie naadloos in elkaar overvloeiden, precies zoals William het graag had. Bij de Magische Cirkel Gent, waar hij actief lid was, zette hij zich met hart en ziel in voor de volgende generatie goochelaars. Als toegewijd lesgever begeleidde hij jongeren in hun eerste stappen binnen de magische kunst. Zijn geduld, ervaring en zachte aanpak maakten hem tot een geliefd leermeester.

Tijdens de shows van de Magische Cirkel Gent kroop William steevast in de huid van De Ziener – een rol die hem op het lijf geschreven was. Gehuld in mystiek en met een vleugje humor gaf hij raad aan iedereen die het aandurfde hem te benaderen. Bezoekers konden hem vragen stellen over het verleden of de toekomst, en William wist telkens een treffend of verrassend antwoord te geven. Het werd een traditie: urenlang stonden mensen in de rij om even in contact te komen met De Ziener – of misschien gewoon met William zelf, die in die rol zijn flair en wijsheid perfect wist te verpakken.

Met zijn overlijden verliezen we een vriend en een figuur die zijn sporen ruimschoots naliet. Zijn nalatenschap leeft verder in de verhalen die we blijven vertellen, in de jongeren die hij inspireerde, en in de momenten van magie die hij ons schonk.

William, dank je wel. Je magie blijft.

Van hier en weer terug …

Magic Circle London & Derren Brown

Een heerlijk lang weekend op roze wolkjes, anders valt het niet te omschrijven. Begin juli had ondergetekende de absolute eer en het genoegen om te gast te zijn in de Magic Circle in Londen, één van de oudste, grootste en meest prestigieuze goochelclubs ter wereld. En dat op uitnodiging van niemand minder dan de Britse schrijver en goochelaar/mentalist, Ian Rowland. En ik heb voor de eerste keer een voorstelling kunnen meemaken van Derren Brown, mijn absolute god in de wereld der goochelkunsten. Voor mij zo’n beetje als een weekendje Walhalla. Lees verder en dan neem ik u heel graag een eindje mee.

De betoverende reis begon eigenlijk al op donderdagavond 3 juli ‘25 met de maandelijkse bijeenkomst van de Magische Cirkel Gent. Een heerlijke zomeravond waarop zoals altijd veel moois te zien was tijdens de Free Magic. De dag erna stapte ik op de trein naar Londen, waar Ian Rowland me opwachtte op het station. Als een echte gentleman had hij voorwaar een live pianoconcert met het nummer Experience van Einaudi geregeld voor mijn aankomst.

Haha. Niet waar. Uiteraard. Het was toeval dat net op dat moment iemand in de stationshal dat nummer op een vleugelpiano zat te spelen. Maar Rowland claimde, zoals het een meester in cold reading betaamd, dat hij dat speciaal voor mij had geregeld en het werd een amusante running gag. Eerste indruk: check!

Voor wie zijn werk nog niet zou kennen, Ian Rowland is de auteur van The Full Facts Book of Cold Reading, één van de standaardwerken in het genre. Cold reading is de kunst de illusie te creëren dat je een volslagen onbekende perfect kunt “lezen”, dus dat je alles aanvoelt over zijn of haar verleden, persoonlijkheid en/of toekomst. Voor wie graag wil leren hoe cold reading werkt, lees gewoon dit boek. Ian Rowland is een begenadigd schrijver (hij werkt ook als ghost writer en spreker) en zijn boeken lezen als een trein: aangenaam, kort en bondig, hypergestructureerd, fascinerend en bovenal ook heel grappig. Ik kreeg zijn nieuwe boek People Joy cadeau, over de kunst der communicatie, en ook dit is, voor zover ik al gelezen heb, een aanrader. Filip De Pessemier, collega-clublid van de Magische Cirkel Gent, had me twee jaar geleden aan de

Kristel Cuvelier

Ian Rowland in actie

schrijver voorgesteld op Blackpool Magic Convention en laten we zeggen dat Ian Rowland toen behoorlijk indruk heeft gemaakt met zijn cold reading skills. Dus toen we elkaar begin dit jaar opnieuw tegenkwamen in de Ruskin (het hotel waar iedereen ‘s avonds rondhangt na de conventie) was het een plezier het gesprek verder te zetten. Wat uiteindelijk resulteerde in de uitnodiging om te komen kijken naar zijn voorstelling bij de Magic Circle van Londen.

Tijd om het Walhalla te betreden

En zo begaven we ons die vrijdagavond – na een noodstop om een vergeten adapter naar Britse stopcontacten te kopen en een fijne maaltijd in een pub – naar het prachtige gebouw van de Magic Circle, waar mijn gastheer die avond samen met drie andere clubleden zou optreden. De Magic Circle bestaat al meer dan 120 jaar en heeft ruim 1700 leden over de hele wereld, waaronder menig beroemdheid. Hun majestueuze gebouw in het hart van Londen is tegen betaling toegankelijk tijdens publieksactiviteiten, zoals de closeup show die ik die avond als gaste mocht bijwonen. Een aanrader voor wie naar Londen reist: bekijk zeker eens hun kalender! In het gebouw bevinden zich twee mooie zalen voor close-up en vergaderingen, een theaterzaal, een bibliotheek (enkel voor leden) en een prachtige tentoonstellingsruimte. Het allermooiste is ongetwijfeld de magnifieke wenteltrap met muurschilderingen over de geschiedenis van de goochelkunst, die onderaan begint bij de onthoofding en miraculeuze wederopstanding van een gans in het Oude Egypte. Spijtig genoeg waren de bovenste etages afgesloten en ontbrak het aan tijd om de trap volledig te beklimmen, maar dat is dan iets om naar uit te kijken, hopelijk ooit een andere keer. Even indrukwekkend zijn de vele rariteiten die er in de zalen te bewonderen vallen, zoals de originele Zig-Zag illusie van Harbin, een prachtige klok van Houdin, de Marauder’s Map uit Harry Potter 3 (gecreëerd door een lid van de Magic Circle!) en één van de exemplaren van The Discovery of Witchcraft die in het bezit zijn van de club. Dit magnifieke Middeleeuwse boek geldt als één van de oudste boeken over de goochelkunst. Sir Reginald Scott schreef dit vaak verbrande epos als impliciet pleidooi om geen “heksen” meer te verbranden, omdat hij aantoont dat “hekserij” eigenlijk uit goocheltrucs bestaat.

Die avond brachten Mandy Davis, Adam Bownass, Michael McIntyre en Ian Rowland afwisselend hun goochelkunsten ten berde in de Club Room en de Devant Room. Adam Bownass is een jonge goochelaar met heel veel flair en originaliteit, die ik eerder ook al in Blackpool had ontmoet. Michael McIntyre bracht weliswaar klassiekers, maar dan met een bijzondere professionaliteit. Hij wist het lekenpubliek honderd procent te bespelen. Het was verder een waar genoegen Mandy Davis aan het werk te zien, een grote dame in het Britse circuit. De ster van de avond was echter mijn gastheer Ian Rowland die onder meer zijn kaartroutine Thetalia bracht (een heel mooie productie die als download te koop is op Pinguin Magic). Ook memorabel was het moment waarop het publiek ervoor stemde dat ik Rowland moest assisteren om een lange klinknagel uit zijn neus te halen die hij erin had getimmerd (Human Blockhead), in plaats van de touwroutine waarvoor ze ook hadden kunnen kiezen. Haha, voorwaar een unieke ervaring!

Tot slot kon ik ook nog een sessie bijwonen van waarzeggerij met Tarotkaarten die Rowland individuele bezoekers aanbood tijdens de pauze. De kunst van het kaartleggen is eveneens één van zijn specialiteiten en het was een leerrijke ervaring hem aan het werk te mogen zien.

We sloten de heerlijke avond op zijn Brits af met een curry in het gezelschap van de andere leden van de Magic Circle. Een perfecte vrijdagavond in Londen.

En dan de nog steeds onverwoestbare oppergod

Zaterdagochtend ging de reis verder naar de badplaats Westcliff voor de matinee van Only Human, de nieuwe voorstelling van Derren Brown. De ruim twee uur durende voorstelling was in één woord ... “adembenemend”. Ik zat bij momenten letterlijk op het puntje van mijn stoel en na de voorstelling ben ik even op een bankje aan zee moeten gaan zitten om al dat onvoorstelbare en ongelooflijke even te laten bezinken en te recapituleren en na te denken over de hoofdvraag: “Hoe heeft hij dat in ‘s hemelsnaam geflikt?”

Jammer genoeg, maar heel begrijpelijk, was het verboden om foto’s te nemen en werd er gevraagd om niets over de inhoud van de show te delen op sociale media. (de foto’s in dit deel van het artikel zijn promofoto’s van ämela Raith n.v.d.r.)

Voor wie de voorstelling zelf wil zien: Derren Brown en zijn team trekken zoals altijd een jaar langs alle grote theaterzalen van Engeland, waar ze telkens voor uitverkochte zalen spelen. De voorstelling is onder meer te zien in Blackpool twee dagen na de Blackpool Magic Convention volgend jaar. Een echte aanrader voor wie toch naar de conventie gaat en langer kan blijven. Voor wie niet kan gaan en geduld heeft: na de tournee zal de voorstelling wellicht ook wel publiek gemaakt worden op YouTube. Dus… voor zij die geen spoilers willen: lees niet verder!!!!

Verslag maken zonder zaken te verklappen is nogal onzinnig, maar er is anderzijds zoveel gebeurd in die twee uur dat er zeker nog genoeg onverklapt blijft. Een duidelijke rode draad ontbrak nog een beetje, de show vormt zich doorgaans gaandeweg, wat samenvatten eveneens niet eenvoudig maakt. Dus daarom hieronder enkele stukken die ik het meest memorabel vond.

De toon werd meteen gezet toen Derren Brown vroeg aan de aanwezige zwangere vrouwen om de zaal even

te verlaten. Vervolgens brachten zijn medewerkers grote gasflessen op het toneel en ook aan al de deuren van de zaal verschenen trolleys met gasflessen. Derren vertelde dat de flessen lachgas bevatten en gaf opdracht om alle flessen open te zetten, waarna hij het podium terug verliet. En zo bleef het publiek verweesd achter met het idee dat de zaal zich aan het vullen was met lachgas. Een aanstekelijk grappige opener voor een show over suggestie, die echter nog net een minuut langer had mogen duren, want de mensen begonnen nog maar net met lachen toen Derren alweer opkwam om de zaal onder hypnose te brengen. Wat volgden waren enkele interactieve acts met de hele zaal waarin groepsdruk en suggestie belangrijke ingrediënten vormden.

Brown vertelde vervolgens over wichelroedes, waarbij hij iedereen die meende de aanwezigheid van een hoofdwaterleiding te kunnen voelen, sommeerde om zich met uitgestrekte arm naar dat punt van de zaalmuur te begeven. Meteen ook het moment om na te gaan wie van het publiek na de pauze een hoofdrol zou krijgen in de voorstelling, namelijk een man die helemaal op de grond was gaan liggen na een hypnosesuggestie. Drie andere gehypnotiseerde deelnemers werden op het podium uitgenodigd voor een wichelroede demonstratie waarbij ze dienden na te gaan in welke van drie emmers er water zat. Een prachtige demonstratie van de ideomotorische respons, waar de mentalist zelf ook zichtbaar van genoot. Toch fantastisch wanneer mensen zichzelf begoochelen! Tot dusver was de wichelroede demonstratie weliswaar fascinerende, maar gekende materie.

Maar wat er toen volgde, tartte werkelijk elke verbeelding. Derren legde uit dat men vroeger ook wichelroedes gebruikte om misdadigers op te sporen. Maar dan hadden we een misdadiger nodig. “Gelukkig is er een misdadiger onder ons” zei Brown. Waarop hij uitlegde dat er iemand in het publiek voor de voorstelling een briefje van 5 pond had gestolen dat schijnbaar achteloos op een tafeltje was achtergelaten. En dat de diefstal gefilmd was. Vervolgens liet hij de drie deelnemers op het podium samen een beschrijving maken

Escamoteur 2025 - 3 45

van de dief door hen ja-neen-vragen te stellen die ze beantwoordden door hun arm als een wichelroede naar links of naar rechts te laten bewegen. Op die manier kwamen ze tot de beschrijving van een man, jonger dan 40, kaal maar met een baard en een bril, die als ITer werkte. Brown vroeg alle aanwezigen in het publiek die aan die beschrijving voldeden om recht te gaan staan, het waren er een tien- of twintigtal. En toen vroeg hij zowel de drie deelnemers op het podium, als het 50-tal mensen die nog steeds gehypnotiseerd aan de muur stonden, om hun wijsvinger uit te steken en zich, op hun gevoel, naar de dief te begeven en deze aan te wijzen. De aanblik van een colonne wijzende, gehypnotiseerde mensen die langzaam maar zeker allen door de zaal richting dezelfde man schuifelden, was behoorlijk indrukwekkend. Het feit dat die man dan ook nog eens daadwerkelijk de dief bleek te zijn, zoals vervolgens met filmbeelden bewezen werd, tart elke verbeelding. Compleet verbluft gingen we de pauze in.

Volledig van de kaart

Na de pauze kreeg de man die eerder gehypnotiseerd op de grond had gelegen de ervaring van zijn leven, of eerder de ervaring van zijn eigen dood. Derren nodigde hem uit plaats te nemen in een roodlederen fauteuil naast een enorme elektroshockmachine. Hij vertelde dat deze gebruikt werd om paranormale gaven te verbeteren. De dreiging met elektroshocks zou mensen gevoeliger maken en helderziende gaven bevorderen. Eerst moest de man voorspellen hoeveel smarties een vrouw uit het publiek met haar hand uit een grote kom zou nemen. Zijn antwoord was fout waarop hij een elektroshock kreeg. Vervolgens verhoogde Derren het

voltage en liet de man een spel kaarten schudden. De deelnemer schudde eerst met de beeldzijde naar boven (het waren allemaal andere kaarten) en vervolgens met de rugzijde naar boven. De man was wat onhandig en liet enkele kaarten vallen. Tot slot legde hij het geschudde spel omgekeerd (beeldzijde naar beneden) op het tafeltje naast zijn fauteuil. Derren Brown raakte het spel slechts heel kort aan om de stapel netjes te leggen, met twee vingers van elke hand en open palmen (to square the deck). De onfortuinlijke man moest vervolgens zeggen welke kaart bovenaan lag, een kans van 1 op 52. Hij gokte fout. Het was de schoppen aas en hij had schoppen zeven gegokt. Dus moest hij weer een elektrische schok krijgen waarbij hij ditmaal zelf op de rode knop mocht drukken om de shock te ontvangen. Hij drukte op de knop, maar er gebeurde niets. Consternatie. Nogmaals. Niets. En toen ging plots alles razendsnel. Derren Brown duwde zelf op de knop en terwijl de man wederom een gil gaf alsof hij een shock kreeg, greep Brown zijn hoofd vast om hem in snelle inductie opnieuw onder hypnose te brengen.

En toen leek het alsof het fout ging. De shock was ogenschijnlijk te zwaar geweest en de man kreeg zogezegd een hartstilstand. De hele scène werd bliksemsnel omgebouwd naar een ziekenhuiskamer, waarbij er een glazen doorkijkwand werd neergelaten zodat het publiek binnen kon kijken in de ziekenhuiskamer, maar de man het publiek niet meer kon zien. De onfortuinlijke man werd vervolgens gereanimeerd door een ongeruste verpleegster, maar “overleed”, te horen aan zijn hartslag die veranderde in een langgerekte doffe “tuuuuuuut”. Het publiek zag daarop zijn geest uit zijn lichaam stijgen in een magnifiek Peppers ghost effect.

Duizenden producten Duizenden producten

direct uit voorraad leverbaar ! direct uit voorraad leverbaar !

Grootste Shop van Nederland !

Grootste Shop van Nederland !

Kom gezellig langs of shop online! Kom gezellig langs of shop online!

Magicshop.nl - Lijnbaan 32 - 1969 NE Heemskerk - Nederland

Magicshop.nl - Lijnbaan 32 - 1969 NE Heemskerk - Nederland

Daarop bracht Derren Brown de man terug in de tijd naar het moment waarop hij hem vroeg om het kaartspel te schudden. De man werd terug in zijn fauteuil gezet, wakker gemaakt en gevraagd de kaarten te schudden. De man schudde de kaarten, waarbij hij ze net als voorheen liet vallen. Toen Derren Brown hem vervolgens vroeg welke kaart er vanboven lag, antwoordde hij ditmaal correct: de schoppen aas. Waarna hij geen elektroshock hoefde te krijgen en de show verder ging zonder het overlijden van de man. Ik zat werkelijk aan mijn stoel genageld. Wat een spektakel! Gelukkig nodigde Derren Brown de man uit om na de voorstelling bij hem te komen op zijn kleedka mer om alles door te praten. Dat zal wellicht nodig geweest zijn. Ik snap verder nog altijd niet hoe Derren Brown de schoppen aas bovenop het (eerst openlijk) geschudde spel kaarten heeft kunnen forceren. Even dacht ik dat hij een schoppen aas gepalmeerd had om deze toe te voegen op het moment dat hij de stapel netjes legde (square the deck)…. Maar toen sloot hij de hand waarin ik een kaart vermoedde heel langzaam en toonde ze leeg. Damn! Kijk, zo’n mooie kaarttruc vertonen op een podium voor 2000 man en dan nog ingepakt in zo’n onvoorstelbaar spektakel … dat is

daad was uitgekomen. En dat ze er niets van begrepen: “What the f*ck, Derren!” Een mysterieuze opwarming die we pas aan het einde van de show zouden begrijpen. De hoofdmoot van de show draaide namelijk rond een driedubbele “confabulatie”: drie verhalen gemaakt met namen, plaatsen en voorwerpen die op verschillende manieren door het publiek aangegeven werden. De behoorlijk hallucinante “open voorspellingen” die zo ten tonele werden gebracht, bleken vervolgens ook één voor één uit te komen. Voor mijn groep was dat een gebeurtenis met de tovenaar van Oz, witte sneakers, Evie en een slang. Hoe deze allemaal uitkwamen, ga ik verder niet meer beschrijven, dat zou te ver leiden en zo blijft er nog iets lekkers over, maar één detail vermeld ik nog graag. Brown vroeg op een bepaald moment aan een dame uit het publiek die op het podium gebracht was tijdens de wichelroede demonstratie of hij haar iets mocht vragen. Ja. En dan of ze zwanger was? Ja, maar dat was nog niet zichtbaar. En dan of we mochten weten of het een jongen of een meisje was? Het was een meisje. En had ze al een naam? Ja … Evie. En die naam stond al heel de tijd op het bord als een open voorspelling… “WTF! Some very hot reading!” is het enige waaraan ik dan kan denken. Zeer indrukwekkend!

Voor de voorstelling, bij het vullen van de zaal, speelde de crew interviewfragmenten af met mensen die eerdere voorstellingen hadden bijgewoond en waarbij ze enthousiast vertelden dat hun voorspelling inder-

Derren verklaarde tot slot dat bij sommige mensen in het publiek ook daadwerkelijk iets zou gebeuren rond hun trefwoorden in de weken na de voorstelling. Als dat zou gebeuren moest je een videoreactie doorsturen naar een gsm-nummer dat op het scherm verscheen. En deze zou dan afgespeeld worden bij de video’s die voor de volgende voorstellingen worden afgespeeld in de zalen. En zo zet de magie zich verder in het dagelijkse leven van enkele aanwezigen … voorwaar, een heel indrukwekkende show van een absolute meester in het vak. Heel dankbaar dat ik hem eens live aan het werk kon zien en een absolute aanrader.

Kristel Cuvelier

Gewikt & gewogen

Deze uitgave hebben we nog maar ruimte voor twee pagina’s reviews, maar in de volgende editie zullen we heel wat effecten en producten testen en uitproberen, zodat u weet wat u met de feestdagen op uw verlanglijstje kunt zetten.

Leviosa Phone – João Miranda & Júlio Montoro

Dit was dé absolute bestseller en blikvanger van Magic Live in Las Vegas. Leviosa Phone is een visueel verbluffend effect in drie fasen: je telefoon ligt op de grond, draait vanzelf om, laat het lampje knipperen en zweeft uiteindelijk zelfs naar je hand! Het is moeilijk te beschrijven hoeveel sterke reacties dit oproept.

Tekst: Gunther Guinée

Foto’s: Bert Speelman en Marcel Leën

Het effect kost wel wat (ca. €280). Je ontvangt een realistisch ogende telefoon met een speciaal ontworpen case (nodig voor gewicht, balans en techniek). Met de bijbehorende app kan je elke fase van het effect aanpassen via je echte telefoon: hoe lang een fase duurt, of je er eentje weglaat, enzovoort. Vooral de laatste fase, waarin de telefoon lijkt te vliegen, heeft een enorme wow-factor. Het scherm is van echt glas en het geheel ziet er zeer realistisch uit.

Niets dan lof dus, maar er zijn aandachtspunten. Het lijkt alsof alles vanzelf gaat, maar het vergt wel degelijk oefening. Vergeet ook niet dat je nog steeds met draad werkt. Hoe sterk en onzichtbaar die draad ook is (waanzinnig trouwens) – hij kan altijd breken, bijvoorbeeld bij een verkeerde handeling of een te snelle beweging. Gebeurt dat, dan maken de motortjes een luid geluid. Hopelijk sta je dan in een rumoerige omgeving en kun je je snel uit de voeten maken. Voorlopig bestaat er nog geen ‘panic button’ om de telefoon direct uit te schakelen, al zou dit volgens de makers via een update worden opgelost. Het vervangen van de draad is goed te doen, maar vraagt tijd, geduld en inzicht. Soms kan het zenuwslopend zijn om een onzichtbare draad opnieuw

te rijgen en te manipuleren. Gelukkig gebeurt dit zelden, zeker als je goed oefent en vaak speelt. Zelf heb ik er twee, zodat ik altijd verder kan zonder ter plekke te moeten repareren.

De batterij gaat, volledig opgeladen, theoretisch zo’n vijftien keer mee, in de praktijk zelfs iets langer. De telefoon geeft via trillingen aan wanneer opladen nodig is. Daarna kun je hem nog een paar keer gebruiken, al raad ik dat niet aan. Handig is dat de telefoon zich na elke vertoning automatisch uitschakelt, zodat er geen onnodig batterijverbruik is tussen de optredens door. Een klein minpuntje: het scherm zit vast met kleine magneetjes en kan worden geopend voor aanpassingen of om de draad te vervangen. Bij mij zijn die magneetjes al een paar keer losgekomen – en dat is in deze prijsklasse niet echt acceptabel. Met een druppeltje secondenlijm was het snel verholpen, maar eigenlijk zou dit niet mogen voorkomen.

NOT.ESP (Jake Keane) (app)

Dit was blijkbaar één van de hits van Blackpool die ik zelf gemist had, maar NOT.ESP van Jake Keane is inderdaad een juweeltje. Een ultramoderne drawing duplication die elke verbeelding tart. Wat maakt NOT.ESP zo intrigerend? Jij tekent iets op je telefoon en “zendt” het mentaal naar je toeschouwer. Die tekent hetzelfde in zijn eigen notitie-app (of zelfs gewoon in de lucht met een vinger) en wanneer jij je scherm omdraait, zijn

de tekeningen identiek. Het werkt ook omgekeerd: de toeschouwer tekent eerst en jij “ontvangt” de tekening. De app werkt op iOS en Android, in elke taal, zonder netwerkverbinding, NFC-tags, bluetooth of andere koppeling van telefoons. De prijs is laag, dus verwacht geen technologisch mirakel. Toch kon ik mijn euforie en verbazing moeilijk onderdrukken toen ik ontdekte hoe het werkt.

Zonder al te veel te verklappen: de meest gebruikelijke en mooiste werkwijze functioneert mogelijk wat minder goed in lawaaierige omgevingen, waar close-up artiesten vaak werken. Oefenen is essentieel en je moet het effect naar je eigen hand zetten. Maar zodra dat gelukt is, beschik je over een krachtig effect dat je vrijwel altijd en overal kunt vertonen

Kortom: NOT.ESP van Jake Keane is een sterke aanwinst voor goochelaars en mentalisten die zoeken naar een moderne, digitale mind-melter. Het effect werkt goed, oogt geloofwaardig en zorgt voor sterke reacties – mits je de tijd neemt om het op je toestel uit te proberen en fijn af te stemmen. Voor wie regelmatig optreedt, vooral close-up of in intieme setting, is NOT.ESP zeker de moeite waard. Het voegt iets toe wat veel oudere duplicatie-effecten missen: minimalisme, transparantie en een mysterie zonder zichtbare trucage. Geen wondermiddel, maar wel een tool die – in de juiste handen – echt indruk maakt.

Dit effect is een samenwerking tussen Pascal Marc, Sugawara en TCC Magic en het product is meteen opgevallen op FISM 2025 als één van de meest besproken effecten en staat dan ook bovenaan Craig Petty’s keuze voor “Best Effects at FISM.” Je ontvangt een houten plankje met twee grote gaten en een houten stokje, mooi afgewerkt en het ziet er erg netjes uit. Je laat de toeschouwers beide objecten vrij onderzoeken, houdt het stokje tussen twee vingers en laat dit stokje vervolgens heel zichtbaar en vloeiend doorheen het houten plankje smelten op diverse visuele manieren. Het doet een beetje denken aan het effect met twee lucifers die door elkaar heen worden gehaald en dat is het – voor de kenners – dan ook grotendeels. Veel reviews prijzen het effect als visueel verbluffend, vooral vanwege de eenvoud: “trick is simple but baffling”, “you’ll absolutely love the Enigma Stick!” maar het verdient toch wel enige kanttekeningen.

Er is – zoals bij alle effecten natuurlijk – toch wel wat oefening nodig om het echt vlot en overtuigend te vertonen en om de timing en de bewegingen soepel te laten verlopen. Ook al wordt er verkondigd dat er geen enkele extra ‘gimmick’ wordt gebruikt, je hebt wel degelijk iets ‘extra’ nodig dat af en toe de vertoning van dit effect en zelfs van andere effecten kan hinderen.

Maar de relatief goedkope Enigma Stick is een bestseller en scoort hoog bij goochelaars die op zoek zijn naar een compacte, verrassende close-up illusie. De mooie afwerking, het visuele effect en de mogelijkheid tot nderzoek maken het een aantrekkelijke aanvulling op je repertoire. De prijs-kwaliteitverhouding wordt breed gewaardeerd. Je moet echter wel bereid zijn om wat tijd te investeren in oefenen: de details van timing, bewegingen en het omgaan met de “helpende stukjes” vergen aandacht voor je het groots en foutloos kunt brengen. Als je dat doet, levert het effect sterke reacties en veel voldoening.

Enigma Stick