Jaargang 20 - editie 2 sept. - okt. 2024 - nr. 87

verschijnt tweemaandelijks - afgiftekantoor Stabroek
PB 8/5414 - erkenning P003525

Jaargang 20 - editie 2 sept. - okt. 2024 - nr. 87
verschijnt tweemaandelijks - afgiftekantoor Stabroek
PB 8/5414 - erkenning P003525
Editoriaal
Time flies
Coverstory: Caroline Ravn
Deze Zweedse dame heeft het op korte tijd ver geschopt. TED-talks, een eigen boek, optredens over heel de wereld en op cruiseschepen. Een openhartig interview met Caroline Ravn.
Exposure op sociale media
Een doorn in het oog van heel wat goochelaars! Ontelbare video’s op sociale media als TikTok, Instagram en Facebook die onze diepste geheimen blootleggen en schaamteloos onthullen. Wat is eraan te doen? Wat is de impact? We vroegen het aan enkele grote namen in de goochelwereld.
MAGIC LIVE 2024
Een goochelcongres in Las Vegas. Hoe cool klinkt dat. Maar is het de moeite en de centen waard? Lees en oordeel zelf met dit mooi gedocumenteerd verslag.
Zauberhaftes St. Wendel
Er is een groot verschil tussen een goochelaar die op straat optreedt en een echte straatartiest. In het Duitse Sankt Wendel komen ze jaarlijks hun krachten meten.
Dagboek van het Europees kampioenschap
Ik heb het Europees congres FISM in het Italiaanse Saint-Vincent jammer genoeg moeten missen, maar met het relaas van John Van Der Lely en enkele mooie beelden lijkt het alsof u er zelf bij was!
Sterk en verrassend deelnemersveld NK
Als het een beetje meezit is deze editie nét klaar voor het Nederlands kampioenschap Stage & Close-up Magic op 5 en 6 oktober, waar enkele grote namen zullen deelnemen aan het concours en twee avonden het podium zullen vullen met prachtige optredens.
Gewikt en gewogen
Nieuwe producten en publicaties op de korrel genomen .
5 6 14 20 28
32
42
46
...is meer dan een vakblad. Op de website www.escamoteur.be vindt u een agenda met leuke activiteiten in de goochelwereld en kunt u zich ook aanmelden voor de gratis e-mail nieuwsbrief Escadigital. Vergeet ook niet onze Facebook pagina te bezoeken en te liken om op de hoogte te blijven van al het leuke en spannende nieuws.
VAKBLAD VOOR DE GOOCHELAAR
Redactieadres
Gunther Guinée
Antwerpsesteenweg 271 bus 7 2950 Kapellen
tel.: 03/888.27.33 info@escamoteur.be www.escamoteur.be
Abonnementen:
Een jaarabonnement telt 6 nummers
Prijs België: 45 € - Prijs Nederland: 50 €
Rek.: KBC 733-0273181-59
BIC: KREDBEBB
IBAN: BE 84733027318159
Lay-out en vormgeving
Gunther Guinée
Corrector: Mario Fernández
Verantwoordelijke uitgever en hoofdredactie:
Gunther Guinée
Antwerpsesteenweg 271 bus 7 2950 Kapellen
Copyright
De meningen en standpunten van de teksten in deze uitgave zijn die van de respectievelijke auteurs en worden niet noodzakelijk gedeeld door de uitgever. Niets uit deze uitgave mag - noch geheel, noch gedeeltelijk - worden overgenomen zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.
Op de cover
De Zweedse Caroline Ravn is één van de meest prominente vrouwelijke goochelaars ter wereld. Sinds 2014 reist ze de wereld rond met haar unieke combinatie van goocheltrucs, humor en publieksparticipatie. Ze heeft uitverkochte shows opgevoerd in Oslo, Amsterdam en New York, en werkt ook als ceremoniemeester en presentatrice. Ze bracht zopas haar eerste boek uit en tegenwoordig werkt ze ook heel vaak op cruiseschepen, waar we haar trouwens nu ook aantreffen voor een boeiend interview over haar werk en carrière. Lees mee vanaf pagina 6.
Het is een oud gezegde maar het klopt, het enige dat ik in mijn leven tegenwoordig tekort kom is ‘tijd’. Tijd om alle dingen te doen die ik graag wil doen maar ook degene die ik moet doen. Toen ik de knoop heb doorgehakt om verder te gaan met het magazine won het enthousiasme het een klein beetje van de agenda en jammer genoeg is er nu pas weer een nieuwe editie. Eerlijk gezegd, ook weer dag en nacht aan het werk geweest om dit klaar te krijgen, zo meteen met spoed naar de drukker te sturen en extra te betalen voor een hele snelle levering, want ik wil ze volgende week op het Nederlandse congres kunnen aanbieden.
Als dit gelukt is dan hebt u nu allemaal dat magazine in handen tijdens de Nederlandse kampioenschappen, en de andere abonnees krijgen het magazine zo snel mogelijk netjes in de brievenbus. Want het enthousiasme en de vraag naar een papieren vakblad met mooie foto’s en informatie blijkt toch nog steeds erg groot en dat doet me plezier.
Een tijdschrift boordevol verslagen van de meest indrukwekkende evenementen, want wat worden we verwend de laatste tijd. Misschien wel een klein beetje te veel. Er zijn zoveel lezingen en congressen dat het soms moeilijk is om te kiezen en bij te houden. Er was een tijd dat we een jaar lang moesten aftellen naar dat ene congres, maar die tijd is al lang geschiedenis. Onze geliefde passie en hobby is veel toegankelijker geworden de laatste jaren en dat heeft soms ook zijn ‘negatieve’ kantjes.
Heel vaak word ik gecontacteerd over het toenemend aantal exposure filmpjes op sociale media en ik moet toegeven, die gaan soms heel ver. Reden genoeg om er een mooi artikel aan te wijden en meteen ook de mening te vragen van een aantal grote namen uit de goochelwereld.
We blijven ook steevast nieuwe producten testen en uitproberen, maar aangezien we die niet zomaar gratis krijgen en zelf aankopen zijn alle reviews die jullie willen maken van harte welkom. Heb je iets leuks ontdekt, is er iets wat u is tegengevallen, laat het ons weten en we maken er een mooi stukje van. Op onze website www.escamoteur.be kunt u terecht voor een actuele agenda van magische activiteiten... en hebt u zelf iets te melden, laat het ons dan weten. Vergeet u daar ook niet aan te melden voor de Escadigital, onze digitale nieuwsbrief.
Intussen ben ik alweer vooruit aan het kijken en voorbereidingen aan het treffen voor de volgende uitgave, tussen alle optredens door... want daar draait het bij onze hobby en onze passie toch om. Mensen vermaken en amuseren met wat we zo graag doen.
Ik kijk er naar uit jullie allemaal weer ergens tegen te komen op een lezing, een congres of een ander evenement en wens jullie alvast veel leesplezier met deze editie.
Gunther
De Zweedse Caroline Ravn is één van de meest prominente vrouwelijke goochelaars ter wereld. Sinds 2014 reist ze de wereld rond met haar unieke combinatie van goocheltrucs, humor en publieksparticipatie. Ze heeft uitverkochte shows opgevoerd in Oslo, Amsterdam en New York, en werkt ook als ceremoniemeester en presentatrice. Ravn’s warme persoonlijkheid en vermogen om een band met het publiek op te bouwen, hebben er ook toe geleid dat ze heeft samengewerkt met tal van merken, waaronder Pfizer, Spotify, TEDx en de Boston Consulting Group. Intussen is ze één van Zweden’s meest gevraagde goochelaars met ook heel wat volgers en abonnees op haar sociale media. Ze bracht zopas haar eerste boek uit met als titel “The business side of show business – how to make a living doing magic”. En tegenwoordig werkt ze ook heel vaak op cruiseschepen, waar we haar trouwens nu ook aantreffen voor een boeiend interview over haar werk en carrière.
Gunther: Dag Caroline, ik begrijp dat je je eerste goocheltruc van je grootvader hebt geleerd toen je drie jaar oud was, en nu, op je 34e, ben je een fulltime professioneel entertainer en werk je zelfs op cruiseschepen. Ik neem aan dat dit iets is waar je altijd van hebt gedroomd?
Caroline: Ja, ik heb als kind altijd al gedroomd van het professioneel goochelen, maar ik heb de magie eigenlijk 15 jaar lang verlaten voordat ik terugkwam en besefte dat dit wel iets kon worden. Ik heb vijf en een half jaar theologie gestudeerd aan de universiteit, in de veronderstelling dat ik op een gegeven moment predikant zou worden. Dus ik was een prediker in de kerk en ik heb jarenlang veel werk verricht met jongeren en daklozen, en ik genoot er echt van, maar ik voelde altijd dat er iets ontbrak en zo kwam magie weer in mijn leven. En weet je, ik heb nooit meer achterom gekeken. Ik doe nu al meer dan 10 jaar fulltime magie en het is een absolute droom die uitkomt voor mij.
Wat voor soort optredens doe je meestal? Is het close-up? Podium? Een mix van beide? Ik doe meestal podiumshows, dat is mijn belangrijkste ding. Ik doe ook veel MC-werk. Ik doe ook close-up magie maar ik doe geen restaurants, kindershows of familieshows. Maar ik verwerk ook wel close-up magic in mijn podiumshows, bijvoorbeeld wanneer ik op cruiseschepen werk. Dan neem ik altijd een camera mee en dan projecteren we op een groot scherm, zodat iedereen het goed kan zien, want meestal zijn de cruises die ik doe grote luxe-cruiseschepen, dus het theater heeft minstens 700 zitplaatsen.
Ik neem aan dat een van de weinige vrouwelijke goochelaars zijn zowel voor- als nadelen heeft. Krijg je soms te maken met vooroordelen? Of opent het juist deuren voor je?
Dat is een fantastische vraag Gunther… fantastische vraag. In het begin – toen ik een tiental jaar geleden begon - was het zowel voordelig als nadelig. Nou, weet je, wat ik opmerkte was dat mensen erg jaloers waren als ik een tv-show klus kreeg of wat dan ook, omdat mensen dan zeiden: ze is net met
magie begonnen, hoe is dit mogelijk? Waarom krijgt zij die klus en ik niet? Dus er was veel jaloezie en veel mensen die aannamen dat het alleen goed ging met mij omdat ik een vrouw was, maar nu doe ik het al een decennium en fulltime magie doen voor zo lang kost veel meer dan alleen een mooi gezicht of uniek zijn op welke manier dan ook. Dus ik denk dat het als vrouw wel makkelijker was om opgemerkt te worden omdat het zo zeldzaam is, maar ik voelde ook dat het moeilijker was omdat iedereen in de industrie mij nauwlettend in de gaten houdt en ik het gevoel heb dat als vrouwen een kleine fout maken, het veel meer op ons terugvalt dan bij mannen.
Dat heeft niet alleen te maken met goochelaars, ik denk dat het een wereldwijd probleem is dat we moeten aanpakken - wat belachelijk is in 2024 - maar ik denk dat we daar nog steeds mee worstelen. Maar ja, ik heb voordelen omdat ik een vrouw ben, maar dus ook heel wat nadelen vanwege mensen die me hard beoordelen - en soms zelfs niet aannemen dat ik goed zal zijn in mijn werk omdat ik een vrouw ben – en dat ik vanwege mij geslacht ook niet zo goed hoéf te zijn. Maar ik denk dat dat een vooroordeel is en dat het eigenlijk net het tegenovergestelde is.
Omdat ik een vrouw ben, moet ik altijd net een stapje béter zijn dan iedereen om dit te laten werken. Dat is tenminste mijn mening, dat is mijn geschiedenis en wat ik heb geleerd uit mijn eigen reis. Ik weet
zeker dat dit anders kan zijn voor andere vrouwen en zelfs andere mannen, maar voor mij is dat hoe het heeft aangevoeld.
Waarom denk je dat er zo weinig vrouwelijke artiesten in de goochelwereld zijn?
Nog een geweldige vraag, maatje, men durft die meestal niet te stellen. Ik denk dat er een paar redenen zijn, eigenlijk. Eén reden zou kunnen te maken hebben met het feit dat er in de geschiedenis niet veel vrouwen echt succesvol zijn geweest in de magie. Natuurlijk zijn er een paar te noemen als we dat zouden willen, maar ik denk niet dat er genoeg zijn geweest voor jonge vrouwen om te denken: wauw, ik kan goochelaar worden als ik groot ben of wat dan ook.
Zij zien vooral zangeressen en nu ook steeds meer influencers als voorbeelden en mogelijkheden voor zichzelf tijdens het opgroeien. Ik denk dat op dat vlak voor jongens magie er al veel langer is en dat deze invloeden hen echt hebben geholpen om dat gevoel te ontwikkelen van, wauw, ik kan dit zelf ook echt gaan doen.
Verder denk ik ook dat ouders hier een rol in spelen, want ik heb gemerkt bij mijn vrienden die ook kinderen hebben, dat ze de neiging hebben om alleen goocheldoos te kopen voor de jongens die ze hebben en niet echt voor de meisjes. Dus ze gaan er niet vanuit dat meisjes net zo veel van een goocheldoos zouden kunnen genieten als jongens.
En tenslotte denk ik dat meisjes traditioneel meestal opgroeienalthans in Zweden – met andere interesses zoals paarden, zwemmen en gymnastiek, terwijl jongens meer interesse tonen in diverse experimenten, voetbal en ja…zelfs magie.
Wie zijn je grootste rolmodellen en/of bronnen van inspiratie? Beyoncé. Ik denk dat ze fantastisch is. Ik hou niet per se van haar muziek of zo, maar ik vind het feit dat ze uit zo’n moeilijke achtergrond kwam en zo’n enorme impact in de wereld heeft gemaakt fantastisch. Dat is echt cool. Daarnaast natuurlijk David Copperfield, wat hij heeft gedaan voor de wereld van magie en illusie is ronduit fantastisch, fenomenaal en ongehoord op vele manieren. Dus die twee namen zou ik hier zeker moeten noemen.
Als het gaat om influencers en zo? Ik kijk inderdaad veel naar influencers, hoe ze werken, hoe ze hun dingen doen. Er is een vrouw in Zweden genaamd Ida Vary, ze is echt cool. Ze ging van - je weet wel - gewoon een normale influencer te zijn, naar het creëren van haar eigen merk van shampoos en
zelfbruiner en zo. En ze combineert dit alles met het grootbrengen van twee kinderen bovendien. Dus ik vond dat erg inspirerend en heel cool aangezien ik zelf twee kinderen heb.
Wat voor soort magie vertoon je meestal? Wat zijn enkele van je favoriete effecten? Nou, ik zie mezelf vooral als een comedy goochelaar, dus ik voer meestal een comedy magic show op op een podium. Mijn favoriete trucs? Ik hou van - je weet wel - het slush powder effect over je
hoofd. Je roept een toeschouwer bij je, je giet water in twee bekertjes en we zetten deze beker over onze hoofden en dan is het water weg, na heel wat humor en interactie. Ik vind dat een fenomenale truc en ze houden er altijd van. Ik hou ervan om deze te vertonen!
Mijn favoriete truc op dit moment is “No Brainer” van Bill Abbott. Ik ben absoluut dol op die routine. Het is fantastisch en ik sluit er al mijn shows mee af, of het nu op het land is of op een cruise. Fantastische truc.
Ik zag dat je ook verschillende TED-talks hebt gegeven over diverse onderwerpen. Waarom doe je dat graag, en welke boodschap wil je overbrengen?
Fantastische vraag weer, echt! Ik heb vijf TEDx Talks gedaan en ze waren allemaal heel verschillend. De eerste wilde ik gewoon doen omdat het cool was om te doen en toen stelde ik een doel om drie TEDx Talks te doen voordat ik 30 werd. Voordat ik 31 werd, geloof ik dat ik er vijf had gedaan. Dat was behoorlijk indrukwekkend en behoorlijk cool.
kunnen het zien op TED.com. Het heeft een grote impact. Ze hoeven niet eens te denken, is ze goed op een podium? Ze aanvaarden dat meteen want die referentie is een groot keurmerk van goedkeuring.
Ondanks je jonge leeftijd ben je al een consultant voor andere goochelaars en artiesten. Waar komt deze drang om je kennis en ervaring te delen vandaan, en hoe zijn je ervaringen op dit gebied tot nu toe?
Jonge leeftijd, haha! Dankjewel, we drinken er eentje in Vegas! Toen ik
Maar ik kan hen wél leren hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze nooit honger zullen lijden. Hoe voorzorgen te nemen voor minder drukke periodes, en om een magische fundering op te bouwen, zoals een zakelijke basis die je door een pandemie heen helpt, bijvoorbeeld, of het hebben van kinderen. Kortom, vooruit plannen.
Er zullen niet altijd fantastische tijden zijn waarin je vijf shows per week hebt. Dat zal niet voor iedereen altijd het geval zijn. Het belangrijkste aan het hebben van
Waarom ik het leuk vind om ze te doen is één van de redenen dat ik het Eurovisie Songfestival wil presenteren. Dat is mijn grootste doel in mijn carrière. TEDx Talks hebben gedaan geeft je veel autoriteit. Voor mij is dat heel belangrijk geweest om mijn capaciteiten op te bouwen om op een groot podium te staan en openbare toespraken te houden en ook grote gala evenementen te presenteren. Dat is echt de manier waarop ik het wil doen. Ik heb niet echt een speciale boodschap die ik wil overbrengen. Het is gewoon de manier waarop ik het heb gedaan.
In staat zijn om jezelf een 5x TEDx spreker te noemen gaat gepaard met veel autoriteit en vertrouwen. Wanneer ik met mensen praat die me nog nooit eerder hebben zien optreden, kan ik hen vertellen dat ik vijf TEDx Talks heb gedaan. Ze
begon met professioneel optreden, had ik niemand om iets aan te vragen. Niemand vertelde me dat je een contract nodig hebt. Niemand vertelde me hoeveel je moet vragen. Daarom dat ik wil vertellen hoe men in onze business een succesvol bedrijf kan runnen, omdat dat is wat ik de afgelopen 10 jaar heb gedaan. Zelfs tijdens de pandemie floreerde mijn bedrijf nog steeds. Ik denk dat het voor mij belangrijk is om dit te delen omdat ik niet wil dat andere mensen zo’n belangrijk onderdeel van hun magie missen.
Als ze de beste goochelaar ter wereld willen worden, hoeven ze niet per se met mij te praten over hoe ze een bedrijf moeten runnen, omdat ze dan misschien niet eens de droom hebben om fulltime magic te gaan doen, als ze de beste “pass” ter wereld willen hebben.
een zakelijke basis is - voor mij in ieder geval- dat ik iets heb om op te vertrouwen. Ik weet dat ik iets heb om op terug te vallen tijdens mindere periodes, dus dat is erg belangrijk voor mij.
Het is wellicht omdat niemand mij eerder op dit vlak hielp, dat het voor mij heel belangrijk is geweest om die kennis te delen. Of het nu gaat om één-op-één consulting, of door het kopen en lezen van mijn nieuw mijn boek, of door mijn webinars te bekijken of zelfs mijn cursussen volgen. Dat is mijn belangrijkste doel: ervoor te zorgen dat ze begrijpen wat er gedaan moet worden om die $10.000 per maand te kunnen halen, of wat ze ook nastreven in hun bedrijf. Ik ben 100% de juiste persoon om hen te leren hoe ze dat moeten doen omdat ik dat al 10 jaar consequent doe.
Hoe is de goochelscene in Zweden? Is er veel werk voor je? Voornamelijk privé of zakelijk? De magische scene is geweldig vind ik, hoewel er op dit moment niet zo veel professionele goochelaars zijn. De pandemie heeft er veel van doen verdwijnen, helaas. Sommigen komen terug.
Er is veel werk voor mij. Ik werk voornamelijk bij high-end zakelijke shows, dus ik doe niet veel privé shows, hooguit twee per jaar. Niemand vertelde me over al de dingen waar je aan moet denken. Hoe schrijf je een show? Hoe doe je iets? Waarom heb je een contract nodig? Waarom heb je een website nodig? Hoe gebruik je LinkedIn? Niemand vertelde het me. Ik moest alles zelf uitzoeken. Ik denk dat magie beter af is als er veel goochelaars zijn die geweldig werk leveren. Ik denk niet dat ik de beste goochelaar ter wereld ben. Maar ik denk wél dat ik iets te bieden heb aan de magische wereld.
Je werkt tegenwoordig ook vaak op cruiseschepen, hoe bevalt dat?
Nou, op dit moment, terwijl we dit interview doen, vaar ik vanuit het zuiden van IJsland naar Schotland. Ik zit in een badjas…en het is fantastisch. Ik ben gisteren aan boord gekomen en mijn volgende show is morgen. Dan heb ik een vrije dag en dan treed ik weer op, en dan heb ik zes dagen vrij voordat ik naar huis ga. Het is fenomenaal.
Ik hou er absoluut van. Ik krijg de wereld te zien en ze betalen me tijdens de tijd dat ik hier ben… het is echt geweldig. Ik hou er ook van om voor een zeer internationaal publiek op te treden. Het is een droom die uitkomt om meer op cruiseschepen te werken dan op zakelijke events, als ik eerlijk ben…
Hoe belangrijk zijn sociale media voor jou en hoe gebruik je ze?
Ik denk dat iedereen die een bedrijf runt in 2024 op social media aanwezig zou moeten zijn. Iedereen die een visueel artiest is, zoals goochelaars, moet op een visueel platform zitten, zoals Instagram, TikTok, YouTube. Ik denk dat de meeste jonge mensen eerst op Instagram zullen kijken voordat ze naar een website gaan.
Ik zeg niet dat je geen website zou moeten hebben. Je zou er zeker één moeten hebben, maar het belang voor mij is om relevant te blijven en te laten zien dat er een persoon achter zit. Er is niet alleen de show.
Er is een levende persoon achter de show. Ik deel veel van mijn vooruitgang en wat ik dagelijks doe en deel veel van mijn reizen op mijn social media. Soms leidt het ook tot optredens, wat fenomenaal is, maar ik gebruik het voornamelijk om in contact te blijven met fans en om meer en meer autoriteit online op te bouwen door waarde te bieden aan mensen die fulltime of zelfs parttime met goochelen bezig willen zijn.
Ga je soms naar goochelcongressen, en zo ja, naar welke meestal?
Ik ga meestal naar twee goochelcongressen per jaar. Ik ga naar Magic Live in Las Vegas en ik ga naar de Session in Londen.
Is er iets dat je momenteel stoort in de goochelwereld? Mag ik namen noemen? Grapje.
Niet echt. Weet je wat? Ik voel dat we vooruitgang hebben geboekt. Natuurlijk is er het online delen van geheimen, daar valt weinig aan te doen.
We kunnen daar uren over praten als je wilt, maar ik voel dat de goochelindustrie er toch op vooruit is gegaan. We zijn om te beginnen nu inclusiever voor vrouwen, bijvoorbeeld, en we zijn inclusiever voor minderheden van welke soort dan ook, wat ik geweldig vind voor niet alleen de goochelkunst, maar ook voor ons als gemeenschap.
Maar het stoort me bijvoorbeeld wel dat we zo krampachtig bezig zijn met onze “geheimen” terwijl het er niet echt toe doet als iemand me vandaag boekt voor een show. Ik vind het ook niet erg als ze de volgende keer iemand anders kiezen. Het betekent alleen dat ze genoten hebben van de magie.
Als ze niet specifiek van mij houden, dan is dat oké. Ik denk dat het Harrison Greenbaum is die zei dat hij wil zijn als sushi omdat je ofwel
van sushi houdt of het helemaal niet lekker vindt. Nee wacht, is dat de manier waarop hij het zegt? Ja, je zou als sushi moeten zijn omdat je er ofwel van houdt of niet van houdt. Ik moet die quote dubbelchecken. Ik denk dat het geweldig is om daarover na te denken. Als mensen van magie houden, is dat fantastisch.
Ze hoeven niet per se van mij te houden, maar als ik kan helpen om meer goochelaars een groot podium te bieden, denk ik dat dat geweldig is voor iedereen. Hetzelfde geldt voor films als “Harry Potter” en “Now You See Me” en al die andere films die er mee voor hebben gezorgd dat – althans in Zweden - goochelaars meer shows krijgen en magie weer hot is en dat is geweldig voor ons.
Waar zie je jezelf over ongeveer 10 jaar? Wat zijn je verdere dromen en ambities?
Nou, we hebben het al even gehad over het presenteren van het Eurovisie Songfestival. Maar over 10 jaar hoop ik precies hetzelfde te doen als wat ik nu doe, cruisen… en mijn kinderen zullen ouder zijn, dus dat wordt geweldig. Misschien kunnen ze mee. Verder droom ik ervan om door te gaan met wat ik doe tot de dag dat ik sterf. Misschien de dag voor ik sterf omdat ik die dag druk zal zijn, haha!
Maar tot ik sterf, wil ik fulltime blijven optreden.
Heb je misschien nog een laatste advies voor onze lezers? Koop mijn boek.
Nee, grapje. Nou, eigenlijk wel. Als ze fulltime magie willen doen, koop dan zeker mijn boek.
Verder denk ik dat het waardevol is om van alle soorten magie wat op de hoogte te zijn: een beetje mentalisme, een beetje kindershows, een beetje podium, een beetje close-up, een beetje munten, al dat soort dingen. Wees niet te snel met beslissen welke specialiteit je zou moeten gaan ontwikkelen en oordeel niet over anderen die niet dezelfde keuze maken als jij.
Dus ik denk dat er veel te leren valt van verschillende genres van magie. En ik wou dat iemand me eerder had verteld dat het best mogelijk is om een deel van een bepaald goochelgenre te nemen en dat ook te laten werken voor de specialiteit die je uiteindelijk kiest om te gaan doen. In mijn geval doe ik comedy magie voor zakelijke shows.
Dus er zijn dingen die ik doe in mijn zakelijke shows, die ik heb geleerd door het doen van kindershows. Ik heb ook geleerd dat ik niet van kindershows hou door kindershows te doen. En ik ken veel mensen die zijn begonnen met zakelijke shows en toen besloten dat dit niets voor hen was.
Maar ik geniet écht van het doen van kindershows. En dat
is wat ik bedoel. Wees niet te snel met je beslissing. Probeer echt verschillende schoenen aan en kijk wat het beste bij je past en wat je het leukst vindt om te doen.
En dan misschien nog enkele woorden over je eerste boek, dat je net al subtiel aanhaalde :-) Kan je daar iets meer over vertellen? Mijn boek is nu al beschikbaar als e-book en ik ben druk in onder handeling om er ook een fysieke versie van te maken. Het heet “The Business Side of Show Business - How to Make a Living Doing Magic”. Het is een boek over alles wat ik wilde weten voordat ik professioneel ging goochelen en het is onderverdeeld in acht verschillende hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk is “foundations”. Daarin praten we over alles wat te maken heeft met een basis voor je voorstellingen en je bedrijf. Dus het schrijven van een bedrijfsplan en ervoor zorgen dat je begrijpt welke soort programma’s je aanbiedt. Het gaat hier echt om het bouwen van een stevige basis om op te steunen. We praten over foto’s en locatie-opnames, contracten, riders, hoe je met agenten werkt en alles wat ik eigenlijk zelf
had willen weten voordat ik met deze carrière begon. En dan gaan we het hebben over de tools
Deel twee gaat over de tools die je nodig hebt om dit alles te realiseren. Elke tool die ik gebruik om mijn bedrijf te beheren. Hoofdstuk drie heet “moneymakers” en daarin heb ik het over de verschillende soorten shows die ik doe. In hoofdstuk 4 praten we over social media, hoe je die gebruikt, wat je wel en niet moet doen. Deel vijf gaat helemaal over hoe je optredens boekt, alles wat je daarover moet weten. Hoofdstuk zes vertelt hoe het is om een professional te zijn en hoofdstuk zeven gaat over het toevoegen van waarde voor je klanten.
Hoofdstuk acht tenslotte gaat over het verdienen van extra geld als goochelaar en eindigt met enkele belangrijke slotgedachten. Ik zal je een exemplaar van het boek sturen dan kan je het misschien reviewen voor je lezers.
Super, alvast bedankt voor je tijd, het boek en dit interview. En jij bedankt voor de leuke vragen!
U hebt de irritante filmpjes waarschijnlijk ook al gezien op sociale media als Instagram, TikTok, YouTube, enz... waarin de geheimen van een aantal van onze trucs worden uitgelegd. Een doorn in het oog van heel wat goochelaars en er ontstaan de laatste tijd meer en meer discussies over hoe we dit kunnen stoppen, wat het gevolg daarvan is en waarom sommige bekende goochelaars er zich zelfs aan bezondigen.
Vandaar het idee om een paar bedenkingen op papier te zetten en ook een aantal bekende goochelaars te vragen hoe hun visie hierover is. Ik moet toegeven dat ik
het ook enorm ergerlijk vind wanneer ik dat soort filmpjes zie. Op een idiote manier worden de meest diepe geheimen prijsgegeven met dwaze blikken, door al dan niet gemaskerde goochelaars of mensen die een effect voordoen terwijl iemand achter hen dan uitlegt hoe het werkt.
De strijd voor het bewaren van onze geheimen moet de duimen leggen tegen de strijd voor likes en volgers. Een gewone goochelaar krijgt een paar duizend likes terwijl iemand die geheimen verklapt er vaak honderdduizend of miljoenen heeft. Hoe erg ik me hier ook aan stoor - of hoe erg U zich daaraan stoort - dat zal die trend niet stoppen of veranderen. Een verklaring is er moeilijk voor te vinden, maar het is blijkbaar iets van deze tijd. Hoe ondeugender, schokkender of irritant, hoe populairder bij het ‘swipend’ publiek. Bijna naakte jonge dames die met hun koopwaar staan te schudden, mensen die boeren en scheten laten in het openbaar,
ongevallen en valpartijen, je kan het zo gek niet bedenken of het krijgt miljoenen volgers. Het banaliseren van magische geheimen en het onthullen ervan...zit jammer genoeg mee in dat groepje.
Wat is de impact?
De grote vraag is natuurlijk - behalve het feit dat het ergerlijk is om te zien - hoe schadelijk is het voor ons werk en onze business? Er valt in elk geval weinig aan te doen, maar de impact ervan is volgens mij ook redelijk beperkt, aangezien enkel mensen die geïnteresseerd zijn in goochelen ze ook daadwerkelijk te zien krijgen. U kunt dat betwisten, maar u krijgt waarschijnlijk weinig of geen filmpjes te zien van tractors en graafmachines omdat u niet geïnteresseerd bent in landbouw. U krijgt waarschijnlijk ook weinig filmpjes te zien van opmerkelijke vogelsoorten omdat u niet geïnteresseerd bent in natuurfotografie. Af en toe glipt er wel eens een filmpje door de mazen van het net, maar aan het tempo dat de meeste mensen ‘swipen’ moet het filmpje al erg goed en gevat zijn, om de aandacht vast te houden. Maar zodra het algoritme doorheeft dat u geïnteresseerd bent in goochelen, krijgt u dit soort filmpjes wél aangeboden en ik moet toegeven dat ik af en toe al zaken heb gezien die ik nog niet wist of kende.
Maar ik stoor me eerder aan de manier waarop de geheimen worden prijsgegeven. Meestal door gemaskerde sukkelaars of personen met een idiote blik en uitstraling die de principes afschilderen alsof het allemaal heel dom en onnozel is. Dat ze daarmee de ideeën en vindingen van geniale bedenkers te grabbel gooien lijkt hen niet te storen. En ik erger me er zo mateloos aan dat ik af en toe ook reageer… ten onrechte, maar ik kan het soms echt niet laten. Dat ze bij gebrek aan enig eigen talent of creativiteit ideeën van anderen zomaar prijsgeven…stijlloos en bloedirritant.
Maar die reacties halen natuurlijk niets uit en werken vaak averechts. Negeren is een betere optie maar het is soms sterker dan mezelf. Wat me nog meer stoort, is dat er niet zomaar eenvoudige geheimen worden prijsgegeven, want heel wat nieuwe effecten die uitkomen, worden zomaar uitgelegd en doen de uitvinder of de bedenker ervan heel wat oneer aan.
Derde en laatste factor die me enorm stoort, is dat steeds meer bekende goochelaars zich ook zondigen aan dit soort praktijken. Maar vergeten we niet dat dit iets is dat altijd al heeft bestaan, maar dan wel op andere manieren of via andere media. Hans Kazan werd zo bijna uit de goochelwereld gebannen omdat hij elke week een trucje verklapte. Penn en Teller waren ooit ook erg bedreven in het onthullen van geheimen en ze
afschilderen als ‘onnozel’, terwijl dat nu de grote helden zijn van heel wat goochelaars. Daar waar de geheimen vroeger te vinden waren in magazines, boekjes of op de achterkant van ontbijtgranen, zijn het nu de social media. Het succes van dit soort opnames nodigt heel wat anderen uit om hetzelfde te gaan doen en vergeet ook niet dat sommigen daar vanaf een bepaald aantal volgers en likes ook geld mee verdienen. ‘Onlyfans’ voor nerds zeg maar.
Wat kan je doen?
Conclusie is dus: ‘niets’. Toch niet aan de filmpjes zelf. Je kan er van uitgaan dat weinig mensen in je publiek ze gezien zullen hebben, maar we zullen er mee moeten leven. Toch zijn er een paar punten waar je kan aan werken.
Minder gemakkelijke trucs
Een Michelin-sterrenchef wordt niet bedreigd door een gratis kookvideo
online. De tijd die zij in hun gerecht steken, hun ervaring en hun vermogen om te innoveren, dát is waar de waarde zit. Iedereen kan kaas op brood doen, maar een tosti van een chef en die van een amateur zijn werelden van elkaar verwijderd. Dit geldt ook voor magie.
In een recente enquête gaf 47% van de stemmers aan dat ze een truc niet uitvoeren als de methode te ingewikkeld is of niet aan hun verwachtingen voldoet. Dit is
gevaarlijker voor magie dan onthulling. Het laat zien hoeveel waarde sommige goochelaars hechten aan de methode. Als iemand die methode onthult, is je truc waardeloos.
Je grootste wapen tegen onthullingen is het leren van meer methodes, zodat je meer tools hebt dan ooit tevoren. Stel dat iemand een ‘double lift’ kent. “Zijn dat twee kaarten? Ik zag een video op YouTube over een simpele truc waarbij je er twee pakt om te wisselen”. Dat herhalen met een andere techniek realiseert twee zaken tegelijkertijd: je bewijst dat je geen ‘simpele’ methode gebruikt - ook al deed je dat misschien nu ook wel - en het verhoogt je status voor de rest van het publiek.
Magie is meer dan techniek en geheim
Soms kan een simpele methode, zelfs als ze online werd onthuld, nog steeds goed werken. Door lagen van misleiding, theorie, misdi-
rection, publieksbeheer en framing toe te voegen, kan je van een double lift een wonder maken.
Je moet je dus niet de vraag stellen: ‘Hoe stoppen we deze onthullingen?’ Want dat gebeurt hoe dan ook. De vraag moet zijn: ‘Hoe kunnen we onszelf verheffen tot een niveau waarop onthulling ons niet schaadt?’
In mijn dagelijks werk als beroepsgoochelaar kan ik zeggen dat ik
er zo goed als geen schade van ondervind. Ik heb letterlijk nog nooit iemand gehad die zei: ‘Dat heb ik online gezien’, of ‘Ik ken dat’ of ‘Ik weet hoe dat werkt’, omdat ze het op een sociaal medium hadden gezien.
Dus dat dit soort filmpjes ook werkelijk schadelijk zijn voor onze sector, durf ik te betwisten. Ze zijn in mijn opzicht zelfs minder schadelijk dan goochelaars die op een slechte manier trucs vertonen en zo voor meer exposure zorgen dan de filmpjes waarbij het geheim letterlijk wordt verklaard. De camera is onverbiddelijk. En wanneer iemand een truc niet goed uitvoert en het filmpje toch online zet, dan is dat op zich... ook negatief voor de ganse goochelwereld. Dus daar ligt een grote verantwoordelijkheid bij de makers.
Maar mijn conclusie is dus duidelijk.
Dit soort filmpjes zal enkel gezien worden door mensen die er oprecht in geïnteresseerd zijn of die ze gaan opzoeken. Mensen vergeten ook heel snel.
En terwijl ik me er zelf inderdaad soms ook mateloos aan kan ergeren als ik ze zie, hebben ze volgens mij weinig of geen gevolgen voor ons dagelijks werk en de geheimhouding die we zo koesteren. Maar dat is natuurlijk enkel maar mijn mening. Vandaar dat ik jullie even laat meegenieten van de visie van enkele gewaardeerde collega’s.
Gunther
Steven Delaere
De gevallen waarbij mensen exposure van magie hebben gezien, komt steeds meer voor. Echter meer bij kinderen dan bij volwassenen, gezien de doelgroep van dergelijke filmpjes bij voornamelijk Tiktok en Instagram.
Voorbeeld: recent was er een optreden ter gelegenheid van een communiefeest (wat soms meer lijkt op een huwelijksfeest :) ). Het publiek bestond grotendeels uit volwassenen, en enkel het laatste halfuurtje was besteed voor kinderen. In een professioneel repertoire breng je routines die je zo in de vingers hebt, dat je ze zelfs blindelings kan uitvoeren. Echter, na elk effect, werd ik onderbroken, en kwam er een ‘uitleg’ langs alle kanten. “Ik heb dat gezien”, “ik ken dat”, “ja, dat is met een pinky hold of zo” :). Als je als goochelaar door de mand valt, moet je aan je techniek werken, en uiteraard wil je dat je trucs ondoorgrondelijk zijn. En ergens apprecieer ik het ook als er iemand durft zeggen als er iets zichtbaar was, al is het maar vanuit één hoek. Maar wat mij bij dergelijke situaties (en dat komt steeds meer voor) het meest stoort is:
1. Het feit dat ze verwondering niet meer toelaten, en het enkel zien als een puzzel die ze moeten oplossen.
2. De onbeleefde manier waarop ze de act onderbreken
3. het feit dat ze informatie krijgen via Tiktok/ Insta die de lading niet dekt.
Om even verder te gaan op 3: Wat mij het meest stoort aan exposure filmpjes is wat ik noem het ‘gemaskerde goochelaar fenomeen’: er wordt een truc uit de doeken gedaan in enkele seconden tijd,
alsof het allemaal heel simpel lijkt. Het geeft vaak een banaliserend karakter, omdat het zeer erg gericht is op het geheim. Daardoor krijgen jongeren en volwassenen een eenzijdig beeld over wat goochelen is, en krijg je de indruk dat eens je het geheim weet, het eigenlijk best flauw is.
Het goede nieuws: als je een sterk repertoire hebt, en trucs die je op verschillende methodes/technieken kan uitvoeren, blijft het op zich vrij gemakkelijk om een lekenpubliek te imponeren. Zeker met een strakke en gescripte presentatie heeft je publiek zelfs de kans niet om zich er tussen te mengen, laat staan dat ze de juiste techniek zouden herkennen en benoemen.
Moet je er iets tegen doen?
Wat mij betreft:
NIET: Als de trucs binnen het openbare domein liggen en op een respectvolle en gedetailleerde manier worden overgebracht. Voor velen is dit wellicht de trigger om zo in de goochelwereld stappen.
WEL: als het trucs zijn die buiten het openbare domein vallen. En zeker bij trucs die op de markt zijn gebracht en zonder toestemming van de bedenker uit de doeken worden gedaan.
Binnen elk land zou je als federatie, club, of professional dergelijke ‘content makers’ hierover kunnen aanspreken. In het beste geval uitnodigen (of video bellen...) tot gesprek om de impact duidelijk te maken. Of het effect heeft... is natuurlijk de vraag, maar het lijkt me het proberen waard. Al vragen dergelijke acties natuurlijk veel tijd!
Marc Woods
Over het algemeen stoor ik me persoonlijk niet aan de filmpjes op social media waarin trucs worden uitgelegd. Tijdens mijn optredens heb ik er weinig tot geen last van. Wel vind ik het jammer dat door deze filmpjes het geheim van onze acts het belangrijkste lijkt te zijn geworden. Het draait niet meer om de ervaring of de beleving; iemand die veel van deze filmpjes heeft gezien, zal zich vooral afvragen hoe het werkt en heeft geen oog meer voor het geheel.
Regelmatig word ik tijdens optredens gevraagd wat ik vond van het tv-programma “Goochelaars ontmaskerd”. Ik geef dan aan dat ik het geen probleem vond dat er destijds geheimen werden onthuld; het grote publiek is die meestal toch alweer vergeten. Ik moet eerlijk zeggen dat het programma vooral voor de illusionisten onder ons een issue was. Zelf gebruik ik geen tafels of kasten met dubbele bodems en dergelijke.
Voor de goochelaars die trucs ontwikkelen en uitbrengen, is het natuurlijk vervelend dat hun commerciële materiaal soms binnen enkele uren uitgebreid op internet wordt uitgelegd. Maar zoals met alles wat op internet gebeurt, denk ik dat het beter is er zo min mogelijk aandacht aan te schenken, want het zal lastig zijn om het tegen te gaan.
Jo Derijck
Dankzij exposure leef ik een droomleven. De exposure die ik vond in onze locale bibliotheek zette me op weg. Vandaag de dag redt YouTube me soms als ik snel een techniek nodig heb en niet door honderden DVD’s en boeken kan gaan zoeken. Een Kobe die wat
trucs aanleert of een goochelaar die workshops geeft: love them, dankzij zo’n exposure leeft ons vak. Voor mij is de enige no go zone de ‘wanna be famous social media mensen’ die commerciële truc na truc tonen en snel revealen. Ik blokkeer die account, wil dat niet in mijn leven. Gaat het iets veranderen?
Totaal niet, maar het helpt mij wel om gelukkig te blijven, gelukkig met het droomleven dat exposure me heeft gegeven.
Peter Vogel
Mijn mening over exposure filmpjes is een beetje tweeslachtig. Diegenen die deze filmpjes maken hebben vooral een armoede aan creativiteit en het gaat hen vooral om eigen winst. In de praktijk heb ik er eigenlijk geen last van en is goochelen populairder dan ooit. Dus als we creatiever met sociale media omgaan zonder iets uit te leggen, dan worden we er allemaal beter van.
Bart Nijs
Ik deel Craig Petty’s mening voor 100%. Exposure filmpjes op YouTube hebben geen enkel effect op wat wij doen en op hoe het publiek ons ziet. Het algoritme laat die video’s ook alleen maar zien aan
mensen die interesse tonen in dat soort content. En voor mensen die willen beginnen met goochelen kan dit een eerste opstapje zijn om verder te zoeken. Goochelgeheimen zijn echt niet interessant genoeg voor het grote publiek om zich daar mee bezig te houden. Als ze niet geïnteresseerd zijn, onthouden ze het toch niet. Als ze wel geïnteresseerd zijn. Goed voor hen.
Kurt Demey
Wat vind ik van al die online goochel-uitlegfilmpjes? Bij die vraag vroeg ik me af: “Waarom vinden wij goochelaars het eigenlijk erg dat onze geheimen iedereen ten ore komt?” Want wij, die de geheimen kennen, gaan overal ter wereld goochelshows bekijken. Als we iets met magie of goochelen zien, zijn we er als de kippen bij. Ook op vakantie. We zijn de beste klanten en we kennen de geheimen. Dus alleen aan het weggeven van die geheimen kan het niet liggen. En dat is het ook niet. Als wij alleen bestaan omdat wij iets weten wat anderen niet weten zou dat vrij ‘leeg’ zijn. Dan zou het ’uitkomen’ van een geheim ons bestaansrecht wegnemen. Neen, het probleem is dat wanneer iemand een geheim uitlegt alles waar het eigenlijk om draait, het magische moment, de betekenis achter de routine, de skills, de show, de sketch, de humor, het personage, …, wordt gereduceerd tot een stomme puzzel waar de toeschouwer te dom was om hem op te lossen. En dat is nu net NIET het gevoel dat we aan ons publiek willen geven.
Als iedereen zoals ons zou reageren bij het ontdekken van een geheim ; waw, zo simpel maar goed, of ongelooflijk kundig gedaan, …
dan zou er geen probleem zijn. Als iedereen na het kennen van een goochelgeheim een goochelaar bekritiseert op de volgende manier: “Waw, hij heeft er echt zijn eigen ding van gemaakt, of echt goed technisch uitgevoerd, …”.
Ja we weten dat die wereld niet bestaat. Alles wordt gereduceerd tot :”Ik ken die truuk, ik heb dat eens op internet gezien, heel simpel eigenlijk …” En alles wat je probeert op de bouwen stuikt ineen met het uitgekomen geheim. Een beetje zoals wanneer je op een leugen wordt betrapt. Alles valt uiteen en enkel die leugen blijft over.
Vind ik het erg dat er filmpjes rond gaan met magie-geheimen. Neen! Hoe meer mensen ernaar kijken, hoe meer mensen van goochelen houden. Ik heb zelf ook filmpjes gedeeld onder de noemer ’de truK van Kurt’. MAAR er is een verschil! De vraag is of de maker van de filmpjes hetzelfde gevoel probeert te creëren zoals bij een goochelaar die vol verwondering naar een geheim luistert of dat de maker van het filmpje een beetje ‘gratuit’ de geheimen ten grabbel gooit om views te scoren. Dat laatste doet pijn. Het niet creërende maar naar aandacht zoekende.
Het enige wat wij kunnen doen is ervoor zorgen dat onze voorstellingen, close-up’s, etc. meer zijn dan de truuks. Dat ze ergens over gaan. Dat we meer dan geheimen met het publiek delen. Dat de geheimen geen leugens zijn. Dat het dus niet uitmaakt of iemand het geheim kent of niet. En dat was eigenlijk al altijd onze job omdat we in de entertainment branche zitten of bij de podiumkunsten horen. Wij zijn geen fake healers die hun job verliezen omdat het uitkomt dat het maar een truuk was. Dat men in een wereld van verbeelding binnen stapt, weet ons publiek. Dus trek het je niet aan. Men is de filmpjes die men ooit zag toch al vergeten wanneer jij voor ze staat. Er zijn mensen die van de poëzie houden en de geheimen niet willen kennen. En er zijn er die het frustrerend vinden als ze niet weten hoe iets werkt. Deze laatsten zullen altijd een uitleg vinden. Juist of fout. Anders rust hun hoofd niet. Laat ze hun uitleg hebben. Het moment dat je met je
publiek deelde was belangrijker en interessanter dan de oplossing van de puzzel.
Robin Matrix
Ik geef het meteen toe: ook ik ben schuldig eraan. Toch heb ik honderden mensen enthousiast gemaakt voor goochelen. Ik leg trucjes uit en mijn filmpjes zijn miljoenen keren bekeken. Sterker nog, de tijd en het geld die ik erin heb gestoken, heb ik er waarschijnlijk nog steeds niet uitgehaald. Ik ben het eens dat je goede trucs niet zomaar kunt uitleggen, maar of je nu Victor Mids, Hans Klok of Hans Kazan heet, iedereen heeft het gedaan om de passie over te brengen.
Een bibliotheek is niet meer van deze tijd; we leven in een digitale wereld. Deze wereld beweegt steeds sneller en je kunt ervoor kiezen om mee te varen of ertegenin te gaan. Maar de digitale wereld ontwikkelt zich nu eenmaal sneller dan de ouderwetse. Goochelen is een kunst die zich moet aanpassen aan deze nieuwe realiteit, en door onze passie te delen en te onderwijzen via moderne middelen, houden we deze prachtige kunstvorm levend en relevant.
Gili
Ik zie ze ook passeren, al die trucs, maar maak mij daar absoluut geen zorgen in.
Herinner u de commotie rond The Masked Magician, het zou het einde van het illusionisme betekenen want hij legde ‘alles’ uit. In die periode deed ik de Chinese ringen in mijn show, ook die legde het gemaskerde smeerlapje uit. Enkele dagen later werd ik erop aangesproken: “Ik zag op TV hoe je die truc kan doen, er is een ring met een gat in. Maar hoe jij die doet, begrijp ik dan weer niet, want bij jou is er zo geen ring.”
In de Efteling
Vergeet niet dat als je geen passie hebt voor iets, je ook snel de truc weer vergeet. Neem mij een dagje mee met golfen en na een aantal maanden ben ik alle technieken, vaktermen, etc. weer vergeten, simpelweg omdat ik er geen interesse in heb. Ik treed dagelijks op en ik ben nog nooit iemand tegengekomen die mijn trucs echt 100% doorhad. Passie en interesse zijn cruciaal om echt te begrijpen en te onthouden, en dat geldt net zo goed voor goochelen als voor elke andere kunstvorm.
Ook opvallend was dat dezelfde avond van de eerste uitzending, klanten in ons café De Trukendoos aan de toog de trucs uitvoerig zaten te beschrijven maar alles al door elkaar haspelden. En bovenal bleek niemand echt geïnteresseerd in hoe een truc werkt. Na het reclameblok in de eerste uitzending was de helft van de kijkers al weg, tot er bijna niemand nog naar keek. Toen roken nog mocht, gebruikte ik regelmatig een duimspits voor de sigaret in de jas. Ook hier werd ik aangesproken over het bestaan van een plastic duim waarmee je een doekje kon laten verdwijnen. Maar een sigaret??
Er is een overload aan filmpjes op TikTok, de meesten zijn poepsimpel, ze komen binnen maar verdwijnen even snel en op de duur ziet men het bos niet meer door de bomen. Mensen vergeten heel snel en het menselijk geheugen is bovendien zeer feilbaar.
Maak u geen zorgen maar zorg dat uw show beter is dan wat er op TikTok te zien is. ‘It ain’t what you
do, it’s the way that you do it.’
En dit zegt ChatGPT:
Het blootleggen van goocheltrucs op sociale media kan inderdaad een dubbelzijdig effect hebben voor illusionisten en de magie-industrie in het algemeen. Hier zijn enkele overwegingen:
Gevaren voor Illusionisten
1.Verlies van Mysterie: De kern van magie is het mysterie en de verwondering. Wanneer geheimen worden onthuld, kan dit de ervaring van het publiek verminderen en hun nieuwsgierigheid doden.
2.Professionele Nadelen: Voor professionele illusionisten die hun brood verdienen met hun acts, kan het blootleggen van hun trucs leiden tot minder boekingen en een verlies aan inkomen, omdat het publiek mogelijk minder geneigd is te betalen voor een show waarvan ze de geheimen al kennen.
3.Inspiratie en Innovatie: Magiërs moeten voortdurend innoveren om
hu publiek te blijven boeien. Het openbaar maken van trucs kan hen dwingen sneller nieuwe technieken en routines te ontwikkelen, wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn.
Positieve Aspecten
1.Interesse en Bewondering: Voor sommige mensen kan het zien van de geheimen achter trucs hun interesse in magie vergroten, hen aanmoedigen om meer te leren en misschien zelfs zelf magiër te worden.
2.Educatief Aspect: Het onthullen van trucs kan een educatieve waarde hebben en mensen inzicht geven in de techniek en vaardigheid die bij goochelen komt kijken.
3.Nieuwe Publieksgroepen: Sociale media bieden magiërs een platform om een breder publiek te bereiken en zichzelf te promoten, wat kan leiden tot meer fans en volgers.
Menselijk Geheugen en Impact
Wat betreft het vergeten van onthulde trucs, is het menselijk geheugen inderdaad beperkt. Mensen kunnen zich niet altijd alle details herinneren van wat ze hebben gezien, vooral als het complex of technisch is. Echter, de eerste indruk van een truc is vaak blijvend, en als de ontmaskering de verrassing en verwondering van die eerste indruk wegneemt, kan dit een blijvend effect hebben.
Conclusie
Hoewel het onthullen van goocheltrucs op sociale media zeker nadelen kan hebben voor illusionisten, kan het ook bijdragen aan een grotere interesse en waardering voor de kunstvorm.
Het hangt grotendeels af van hoe deze informatie wordt gepresenteerd en geconsumeerd door het publiek. Magiërs die in staat zijn om zich aan te passen en hun acts te blijven vernieuwen, zullen waarschijnlijk beter bestand zijn tegen de negatieve effecten van deze onthullingen.
Een trotse ‘exposer’ met zijn award voor 1.000.000 volgers op YouTube
De quote “a convention unlike any other” is niet uit de lucht gegrepen. Wie naar Las Vegas vertrekt voor Magic Live en een Blackpool verwacht komt bedrogen uit. Trucs en ‘geheimen’ zijn ondergeschikt. Ervaringen, ontmoetingen, inspiratie en motivatie spelen de hoofdrol. Een mening geven is altijd subjectief, maar ik keerde ook dit jaar weer huiswaarts met een hoofd vol inspiratie en een hart vol passie. Barstend van ideeën en plannen, maar niet zozeer van nieuwe ‘trucs’ en effecten.
Ik moet toegeven, de magische stad draagt natuurlijk ook zijn steentje bij aan de waanzinnige ervaring die dit congres te bieden heeft. Wie zoals ik enkele dagen van tevoren arriveert kan de beste shows gaan bekijken in Las Vegas en ondertussen de jetlag een beetje verwerken voor het congres van start gaat.
Maar wat maakt dit congres nu zo bijzonder? Alvast niet het hotel, hoewel het onze vaste stek is sinds vele jaren.
Het grote voordeel is dat dit hotel een stukje verwijderd is van de beroemde Las Vegas Strip en dat je van je kamer naar de dealerroom en de zalen kan lopen zonder een stap buiten te zetten. Bovendien sluit de organisatie een deal met het hotel waardoor er bijzonder interessante prijzen kunnen worden aangeboden. Wie graag in meer luxe logeert kan natuurlijk altijd een hotel boeken in het hartje van de stad.
Begrijp me niet verkeerd, The Orleans is een fatsoenlijk hotel maar een beetje ouderwets en niet zo luxueus als wat men in Las Vegas zou verwachten. Maar daar vragen we ook niet om, heel veel zien we die kamer toch niet :-) Het congres is super professioneel georganiseerd en alles begint altijd netjes op tijd. Er wordt ook gedacht aan de levenswijze van de (meeste) goochelaars. Zo beginnen de meeste evenementen maar om 10:00 uur in de ochtend en ook de dealers gaan pas open om 11:00 uur. De eerste avond is overigens gereserveerd voor die dealers want veel anders valt er op dat moment niet te beleven. En hoe meer je die eerste avond koopt, hoe meer bonnetjes je krijgt om later op de avond bij de ‘raffle’ (tombola) mooie prijzen te winnen… en dat zijn inderdaad soms écht mooie prijzen.
De dealers
De 3 dagen nadien zijn gevuld met General Sessions, Focus Sessions, shows en nog enkele andere bijzondere evenementen. Wij kiezen er meestal voor om de Focus Sessions in de ochtend te volgen omdat die in kleinere groepen worden gegeven en iets actiever zijn… terwijl de General Sessions in een grote zaal voor iedereen samen plaatsvinden…en in de namiddag soms een beetje slaapverwekkend kunnen zijn als de jetlag nog niet helemaal verwerkt is.
There we go
Voor mij begon de maandag met de Focus Sessions. Van de drie kon je er twee kiezen en ik begon met mentalist Gabriel Werlen. Dat was meteen al een openbaring en ik had zijn naam al horen vernoemen vanwege een mentalisme-congres dat de dagen voorafgaand aan Magic Live werd georganiseerd. Hoe hij met weinig of geen materiaal de meest waanzinnige dingen kan doen, gebaseerd op een principe dat hij heeft bedacht en al jarenlang toepast is fenomenaal. Dit alleen al was de prijs van het congres waard.
De tweede Focus sessie was van Angelo Carbone, bedenker van The Gift, Demi Deck, Cue the Magic en heel wat andere super commerciële effecten. Zijn lezing ging over hoe je creatief kan zijn. De zaalsetting was heel bijzonder en de workshop erg interactief. Na het aanleren van een geniale truc met de impact van ‘paperballs over the head’, gaf hij het publiek een leuke oefening op basis van drie radjes met daarop een effect, een methode en een attribuut. Ze werden rondgedraaid en met de uitkomst moest je een truc bedenken. Knap bedacht en leverde leuke en onverwachte resultaten op.
In de namiddag trokken we naar de grote zaal voor de General Session: diverse talks en presentaties aan elkaar gepraat door het grappige TV-duo Young & Strange. Zij begonnen de sessie al meteen met een klapper van formaat. Als gewezen illusionist (ik doe niet zo veel grote kisten en apparaten meer tegenwoordig) was ik altijd al geboeid door de kartonnen doos van Hans Klok en Hans Moretti: iemand stapt in een kartonnen doos en iemand anders jaagt er diverse staven of stokken doorheen, langs alle kanten priemen ze door de wanden… nooit echt geweten hoe dat in z’n werk ging. Dus eigenlijk voelde ik me een beetje als een kind dat te horen kreeg dat Sinterklaas niet bestaat. Knap principe, erg misleidend en één van de goedkoopste illusies die je kan vertonen.
Young & Strange met de goodkoopste illusie
John Cox bracht een leuk verhaal over een dagboek van Harry Houdini terwijl Curtis Hickman het had over virtual reality en de link met magie. Bijzonder leuk was het interview met Dynamo, over zijn probleem met zijn naam, zijn gezondheid en waar hij tegenwoordig allemaal mee bezig is. Hij liet ook zien dat het niet allemaal cameratrucs hoeven te zijn wanneer je het als toeschouwer (goochelaar) niet snapt. Als voorbeeld toonde hij een opname van een ‘Out of This World’ routine waarbij je als toeschouwer kon zien hoe elke kaart op de juiste stapel werd gelegd omdat er gebruik werd gemaakt van een camera onder een glazen tafel. Absoluut onmogelijk, toch? De methode was geniaal.
Interview met Dynamo
’s Avonds waren er telkens shows en presentaties waar je in ‘kleinere’ groepen kon naar gaan kijken. Een mooi voorbeeld was ‘In Concert: Tanto’. Een uur durende voorstelling met alleen maar kaarttrucs van Spaans
meervoudig kampioen Paco Agrado (die op 6 november een lezing geeft bij de Escamoteur) en Giancarlo Scala. Voor het grootste gedeelte wisselden ze elkaar af, maar enkele dingen deden ze samen. Sterke show en enthousiaste reacties van het publiek.
The Little Big Show was een ‘kleine’ galashow die erg goed was. Christoffer Hart presenteerde zijn wereldbekende act met de hand en de partituren, waarna Rachel Wax de act presenteerde die ze ook bij Fool Us heeft vertoond. Een pittige dame met leuke grappen.
Piero Venesia uit Italië bracht een complete naaimachine mee voor zijn needle swallow routine, waarbij hij ook nog wat andere zaken inslikte, zoals een sigaret en een brandende lucifer, die ook weer brandend tevoorschijn kwam. Mortenn Christiansen deed als wereldkampioen comedy magic zijn titel opnieuw alle eer aan, net als Francesco Della Bona die met zijn geweldige manipulatie act het Amerikaans publiek wild enthousiast kreeg.
Tweede dag
Voor mijn eerste Focus sessie koos ik die van mijn goede vriend Christian Engblom, ook wel de Mc Gyver of magic genoemd. Hij liet ons een reeks effecten zien die allemaal gebruikt maakten van card gaffs. Erg knap om te zien en bij momenten zou je hem bewonderen voor zijn ongelooflijke skills, terwijl een reeks speciaal bedrukte kaarten veel van het werk voor hem doen.
Erg interessant was ook Acting For Magicians door Chris Philpott en Steve Valentine, of hoe wat acteertalent of acteer-inspanningen je presentatie en show ten goede kunnen komen.
De tweede General Session werd gepresenteerd door Master Payne, die de sessie begon met een eigen powerpoint presentatie over scripting. Zijn powerpoint presentaties zijn intussen legendarisch geworden voor de regelmatige Magic Live bezoeker en ook dit keer scoorde hij goed. Zeker wanneer de afstandsbediening van zijn powerpoint begon te haperen en ook dát gescript bleek te zijn.
Jon Armstrong kwam vertellen (hoewel niet erg overtuigend) hoe hij het van close-up artiest tot succesvol theatergoochelaar heeft gebracht. Eén van de hoogtepunten was ongetwijfeld Dr. Andy Morgan die als ‘profiler’ voor de CIA heeft gewerkt. Hij vertelde ons waar je op moet letten qua gezichtsuitdrukking en lichaamstaal om geschikte vrijwilligers uit je publiek te kiezen.
Vervolgens kregen we de perfecte ACAAN te zien. Emily Robinson-Hardy wist er Penn en Teller mee te foolen en velen van ons, zowel op scherm als hier live in
de zaal. Dat MOEST afgesproken werk zijn, niets was minder waar. Een Jumbo spel op tafel, een toeschouwer noemt een kaart, een andere noemt een nummer. De toeschouwer telt tot het nummer en op het gekozen nummer ligt de gekozen kaart. De methode bleek geniaal.
Andrew Mayne kwam vertellen over alle AI software die er tegenwoordig beschikbaar is en hoe je die kunt gebruiken om je creativiteit te verhogen. Grote verrassing was David Williamson die er vooral was om zijn online goochellessen te promoten. Toen hij zei dat dat met respect voor de student zou gebeuren en dat er geen stomme vragen bestonden, zou hij dat even demonstreren met een toeschouwer die op podium een routine kwam tonen en waarop David dan commentaar gaf. Tranen met tuiten gelachen!
Master Payne sloot af met nogmaals een grappige powerpoint, dit keer als Kerstman… en volgens mij is hij gewoonweg de échte.
Close-up show en The Juniors
Magic Live slaagt er elk jaar in van de Close-Up Experience in een schitterende setting, een soort van amfitheater waar iedereen goed kan zien en volgen. Javier Benitez begon met zijn gekende maar geniale gypsy thread en sloot af met een prachtige routine met 4 kaarten die continu veranderden. Daniel Garcia is vooral bekend als consultant en niet zozeer als performer en dat kwam hier jammer genoeg wat tot uiting. Een hoop grappen waar hij vooral zelf om kon lachen maar zeker niet de beste van de avond. Christian Engblom deed zo’n beetje alles wat hij ook in de lezing had gedaan, de finale was weggelegd voor Miguel Angel Gea, blijkbaar een voorbeeld voor heel wat Spaanse goochelaars. Best sterk materiaal maar niet zozeer mijn ding.
Een pak enthousiaster was ik over Documentary Live: The Juniors. Vier optredens van junioren met afwisseling van informatie over de jeugdafdeling van The Magic Castle. De presentator was Taylor Hughes, zelf geen junior, maar wel de drijvende kracht achter de jeugdwerking en iemand die daar ook als jongeling was begonnen. Hoewel ik bang was voor het niveau van de show (ik was ooit in het Magic Castle tijdens de ‘youth week’ en dat viel zwaar tegen).
De eerste junior was een 14-jarige jongen uit Japan, Hayate Ogawa. Een klassieke manipulatie act zoals we de laatste jaren uit Azië wel vaker zien. Maar erg stijlvol en goed uitgevoerd. Vervolgens kregen we Gabriella Lester op het podium, een jongedame die beweerde dat ze het onmogelijke zou proberen: mentalisme entertainend maken. Daarmee had ze de lachers op haar hand, maar vervolgens kreeg ze dat nog voor elkaar ook.
Kippenvel bij Zac Swan
Mijn favoriet was echter Zac Swan die naast goochelaar ook musicalzanger is. Hij bracht een mentale act met musical songs die hij bij wijze van onthulling begon te zingen. Kippenvelmomenten en een staande ovatie als resultaat. De afsluiter was voor Leo Panetti, een jonge Italiaanse goochelaar met een bijzondere manipulatieact met kaarten, ballen, koptelefoons en kwasten waarmee als klap op de vuurpijl ook nog een mooie zonsondergang op een muur tevoorschijn werd getoverd.
Slotdag
En zo kwamen we al meteen bij de laatste congresdag waar ik zelf maar één Focus sessie heb bijgewoond om de dealers toch nog even te kunnen gaan bezoe-
ken, voor die kort na de middag moesten opruimen. In hun zaal zou namelijk ’s avonds ook de farewell-party plaatsvinden.
Brian Brushwood, die onder andere bekend is van Scam School, een YouTube serie over bar bets bracht een paar leuke verhalen en wat theorie over hoe het er in ons brein aan toegaat.
De laatste General session vond ik – op een paar uitzonderingen na – de minste van de drie. Deze bestond uit een reeks interviews, waarbij de eerste geïnterviewde vervolgens de volgende persoon mocht interviewen enz. In volgorde waren dat Taylor Hughes, Mortenn Christiansen, Daniel Garcia, Erik Tait, Rachel Wax, Christoffer Hart en tenslotte weer Taylor Hughes. Best leuk, maar bij momenten wat langdradig en eentonig. Wat me wel is bijgebleven is het effect dat Daniel Garcia deed, waar hij een plausibele uitleg voor gaf, maar die uiteindelijk niet waar bleek te zijn. We bleven achter met een onverklaarbaar mysterie waar we nog steeds het antwoord niet op kennen.
Organisator Stan Allen zette weer een schitterend congres neer
‘s Avonds was het tijd voor het Hidden Cabaret, de gala show. In een schitterend cabaret-style decor presenteerde Steve Valentine een waanzinnige variété-avond met onder meer een mooie dancing cane routine van Bruno Tarnecci, die we later nog een keer terugzagen met een aparte versie van Zone Zero.
Vervolgens trakteerde Zhu Mingzhu ons op een erg originele manipulatie-act met papieren vliegtuigjes. Als finale kwamen er zelfs 3-dimensionale papieren helikopters tevoorschijn, inclusief draaiende rotors. The
Evasons deden een knappe blinddoekact waarbij diverse voorwerpen en serienummers van biljetten werden geraden, zoals we dat gewend zijn van Rob en Emiel. Gonzalo Albinana liet 3 keer een vogelkooitje verdwijnen en deed daar tien minuten over. Heel artistiek aangekleed en heel bijzonder, maar wellicht niet aan iedereen besteed. Afsluiten deed Joseph Gabriel met een klassieke en krachtige duivenact waar naar mijn gevoel nogal erg gesleurd en getrokken werd.
Van de farewell party moet je je niet teveel voorstellen. Iedereen samen in een grote zaal, gratis ijs, muziek en napraten. Dat laatste kon je – trouwens elke dag – doen in de bijzonder sfeervolle Mystique Room. Continu open en een beetje de Ruskin van Vegas. Minder drank maar evenveel magie en goochelaars.
Dessert op de farewell party
Voor herhaling vatbaar en moet u er ook naartoe?
Las Vegas heeft iets magisch, en een goochelcongres in Las Vegas nog meer. Dus – bij leven en welzijn- ben ik volgend jaar weer van de partij. Maar ik begrijp ook dat sommigen een beetje teleurgesteld (zouden) zijn van Magic Live, want het is een congres als geen ander…”a convention unlike any other”. Je weet van tevoren niet echt wat je te wachten staat, maar de aanpak bevalt me wel en nieuwe trucs en effecten zijn al lang niet meer mijn primaire doel om aan een congres deel te nemen.
Ontmoetingen, inspirerende momenten en ervaringen. Dat vormt hier de hoofdmoot. Eén van die ervaringen die dit jaar extra bijzonder heeft gemaakt was het begeleiden van Jos Denys van Select Magic, die als eerste Benelux-dealer de grote oversteek heeft gemaakt en een stand had op Magic Live. Al bij al een succesvolle onderneming en de Amerikaanse bezoekers waren dolenthousiast op zijn (eigen) producten die hij tot vervelens toe demonstreerde en aan de man bracht.
Moet u er volgend jaar ook eens naartoe? Wat mij betreft zeker de moeite waard om toch een keertje mee te maken en drie dagen rond te lopen tussen bezoekers als Teller, Shin Lim, Criss Angel, David Copperfield, Mat Franco en andere grote namen, maar een onderneming die met vluchten, entree en hotel toch ook al snel een paar duizend euro kost.
Mijn lieve echtgenote Ann en ikzelf zijn dit jaar veertig jaar getrouwd (met elkaar welteverstaan). Ik zocht en vond een origineel jubileumcadeau: een driedaagse citytrip naar St. Wendel in het Duitse Saarland. Want daar gaat elk jaar het eerste weekend van augustus het internationaal kampioenschap straatgoochelen door – in 2024 al voor de 22ste keer.
We waren er verleden jaar (bedankt Escadigital voor de tip) en vonden het ondanks het slechte weer toen (drie dagen mot- en andere regen en bar koud voor de tijd van het jaar) zo gezellig dat we weer van de partij wilden zijn. Zij om van het ene zonovergoten (dit keer) terrasje naar het volgende te flaneren, ik om te genieten van een dozijn goochel- en specialty-acts. Win-win, heet dat.
Organisator Jakob Mathias tovert het sympathieke stadje telkens weer om tot een magisch feest, dat volk van heinde en ver aantrekt. Ik liep er enkele collega’s ‘van bij ons’ tegen het lijf, waarvan sommigen al meer dan tien jaar de berijdbare 350 km (vanuit Brussel gemeten) aanvatten om van de partij te zijn.
Het is een wedstrijd en dus is er een jury. Ook dit keer onder voorzitterschap van oudgediende en voorzitter van Duitslands prestigieuze Magischen Zirkel, Eberhart Riese. De deelnemers, die hun act drie keer vrijdag en evenveel keer zaterdag brengen, worden beoordeeld, niet alleen op hun technische goochelkunde, maar ook op het lokken van toeschouwers, de originaliteit van de act, de interactie met de omstaanders en de collecte in de iconische hoed, want om dat laatste draait het eigenlijk toch bij het echte straatentertainen.
Winnaar dit jaar is Jyoti Supernatural uit Frankrijk, die zichzelf geen goochelaar noemt, maar een yogi. Hij ziet er ook zo uit, een zorgvuldig gecultiveerd imago. Zijn act bestaat dan ook voor het grootste deel uit een demonstratie van zijn lichaamsbeheersing, evenwichtskunst, contactjuggling en enkele stunts met onzichtbare draad.
Zeker geen klassieke (straat)goochelvoorstelling, maar hij springt er natuurlijk wel uit, tussen de anderen – en mag 1000 euro op zijn rekening bijschrijven.
De zilveren medaille (en een cheque van € 800) is voor de Braziliaan Funnykito met zijn aanstekelijk speelse humor, bekkentrekkerij en een verdwijnende en verschijnende knoop op zijn vestje-routine, een ditto bierflesje en flesopeneract en een uitgesponnen zweepsequentie, waarin hij na veel comedy en spielerei een door een publiekshelper vastgehouden papieren bloem stuk slaat. Funnykito is niet aan zijn proefstuk toe in St. Wendel, want hij won de wedstrijd al ‘ns (in 2017).
Smaken verschillen, maar persoonlijk vond ik de act van de Duitser Michael Parlez professioneler en onderhoudender, gestroomlijnder, minder chaotisch, spitsvondiger. Iemand met duizenden optredens achter de kiezen, ook op cruiseschepen, en dat voel je. Mini-stand-upcomedyintro, een fijne chop-cup met veel oneliners en een assistente uit ‘de zaal’, die het later te verduren krijgt tijdens een buikspreekintermezzo met Axtellvogel Fernando. Zijn catchphrase: “Besser würden die Witsen nicht” (sorry voor mijn fonetisch Duits).
Maar Parlez haalde zelfs het podium niet, want op de derde plaats staat de wat kleurloze figuur Hörbi Kull (Zwitserland), die het bij zeer klassieke toebehoren houdt: Slydini’s ontknopende doeken, een tot vier keer doorgeknipt (en hersteld) touw, gevolgd door een professor’s nightmare en het obligate bekerspel. Zo ziet (zag in de vorige eeuw) een street magic act eruit. Weinig flitsend, weinig visueel, weinig originaliteit, maar wel huiswaarts met 600 euro. Herbert ‘Hörbi’ Kull was ook ooit al te gast op het festival.
De publieksprijs (en € 500) werd gewonnen door de Estupida Compania, een Argentijns/Uruguaans duo, dat het moet hebben van hun mimische interactie met elkaar én het publiek en eerder een fakirinsteek koos (op glasscherven liggen, vuur eten, het spijkerbed, brandend-meswerpen).
De jury kende uitzonderlijk drie (in plaats van de voorziene twee) ‘sonderpreisen’ toe: eentje was voor de Italiaan Alesandro Alegrio (sponge balls from mouth, touw- of beter stropdastruc, prof nightmare, en een contactjuggling finale). Van hem is mij deze tip bijgebleven: hij treedt op, staande op de rode flightcase waarin hij zijn props vervoert. Hij is daardoor tot op de vierde en vijfde rij zichtbaar. Een troef als er zoals in St. Wendel tot 200 toeschouwers in een halve tot driekwart cirkel rond de performanceruimte staan.
Een andere was voor Helge Thun, die ook het zaterdagavondgala presenteerde en gevraagd had buiten wedstrijd op te treden. Toch kreeg hij een ‘troostprijs’ (200 euro) voor de meest entertainende kaarttruc, zeven door zeven toeschouwers gekozen en gehandtekende kaarten terugvinden. Zelf vond ik hem te lang duren (zijn hele 20 minuten durende act bestond uit die ene routine), maar dat kan ook liggen aan het feit dat veel van het Duitstalige parlando, gags en woordspelingen voor ondergetekende voor een deel verloren gingen.
De laatste special price was voor het duo Medio Metro Company, die te elfder ure aangetrokken werden om de
uitgevallen Manuel Muerte te vervangen, één van de toppers in de line up. Augustina en Azul brengen lichamelijke en visuele humor gecombineerd met acrobatie en een mooie opbouw naar de daverend applausuitlokkende finale. Argentijnse invulling van circus.
Daar hangt nog een anekdote aan vast. Muerte verwondde zich ernstig aan de voet tijdens zijn allereerste optreden vrijdagnamiddag, toen hij blootvoets en geblinddoekt op iets scherps trapte bij een danger-act (een gevallen scheermesje uit zijn eerste truc?). Hij werd –volgens een nabije foodtruckuitbater ‘hevig bloedend’ –afgevoerd op een brancard en met de ziekenwagen naar het dichtbije hospitaal gereden. Dat het niet zomaar om een schrammetje ging, bewijst het feit dat hij ook de dag daarop nog niet ontslagen werd uit het ziekenhuis. Ik heb de hele scène slechts vanop een afstand gezien. Ik zat samen met Ann (zie hoger) na een roadtrip van drie en een half uur op mijn eerste terrasje aan de rand van het plein waar het drama zich afspeelde. Omstaanders die ik sprak in de hoop wat details te sprokkelen, hoorden Manuel zeggen: “Ik hoop dat de pers er niet was tijdens deze vertoning.” Dubbel pech dus.
Bij deze maak ik van de gelegenheid gebruik om Guido Schmalriede (zo werd hij op 11 maart 1968 geboren in Hamburg) een spoedig en volledig herstel toe te wensen – komt hem misschien via via toch ter ore).
Daarmee zijn meer dan de helft van de acts de revue gepasseerd.
Verder waren er nog de Duitsers Tobias Campoverde (boektest, balloneten, magisch kleurboek met acht kids op toneel); Luca Wiebe, die in mijn ogen maturiteit miste om naast de andere, internationale acts te staan en het duo Maxim Maurice & Jennifer Martinez (invisible deck met jumbokaarten, dansend doekje in fles – een van Guinelli’s signature pieces en diens versie is beter, emotioneler – een blinddoek mediumintermezzo à la Rob en Emiel, een card in mouth die hij uit een reuzenballon haalt door zijn hoofd in de ballon te steken om te eindigen met een rondom te vertonen illusie als Jennifer in een kartonnen doos kruipt en Maxim daar maar liefst 16 zwaarden door steekt).
De specialty act van Chileen Francisco Obregon (die in Leipzig woont) was best te pruimen. Hij stelt een levensgrote handpop samen, die twee liedjes zingt voor een toeschouwer. Komisch en goede interactie met het talrijke publiek, inzonderheid het mannelijke ‘slachtoffer’ die de ode moet ondergaan. Van hem onthield ik deze manier om je publieksvrijwilliger in het zonnetje te zetten aan het eind van de act: “Dames en heren, dit is geen televisie, maar live entertainment. Het is niet makkelijk om hier vooraan te komen staan. Dat vraagt best wat moed. Daarom graag nog een daverend applaus voor mijn helper Mario” (in casu).
We zijn haast rond met ons verslag van dit boeiende weekend, maar ik hield één artiest tot het laatst, omdat
John Anders a.k.a.
“Floris
hij me aangenaam verraste. Ik heb het over John Anders, die als zijn middeleeuws alter ego Floris Sant naar de gunst van het kennerpubliek in St. Wendel lonkte.
De Nederlander staat al sinds begin jaren ‘80 op de straatstenen (hij wordt beschouwd als Nederlands eerste straatgoochelaar). Hij is niet alleen een veelgevraagd en veelzijdig artiest, maar deelt zijn uitgebreide kennis en praktische ervaring ook met de collega’s in lectures en hij schreef een lezenswaardig boek The Art of Traditional Street Magic (2020), waarin hij zijn visie uiteenzet over wat echt straatgoochelen is – in tegenstelling tot wat David Blaine en alle copycats onder die naam de wereld insturen en dat eigenlijk close-up goochelen is voor een handvol toeschouwers – met heel veel samengebalde recht-toe-recht-aan tips en bruikbare routines voor wie zich tot die branche aangetrokken voelt en die werken als er 50 of 100 of meer mensen in een halve cirkel staan te kijken of de goochelaar zelfs helemaal omringen.
Wat me vooral aantrok was het totaalplaatje dat klopte, het oog voor detail. Geen anachronismen in zijn kleding en Floris gebruikt een tafeltje dat bestaat uit drie takken in wigwamformatie met een schijf boomstam als werkblad, geen goochelstok, maar een magisch twijgje, bekers die overduidelijk meer dan twee wereldoorlogen doorstonden met een eindlading die middeleeuwse rondtrekkende beroepsspeellieden gebruikten bij hun kunsten, kaarten die een nachtje doorbrachten in aangelengde koffie en geen touw, maar een stuk zeel, zo eentje dat de lokale lijfeigenen vijfhonderd jaar geleden gebruikten om de Brabantse trekpaarden in toom te houden als ze de landerijen van de kasteelheer ploegden. En in die setting verkiest hij ook om geen geluidsversterking te gebruiken, omdat headsets en line arrayluidsprekers in 1386 nog niet bestonden – al gaat daardoor een
deel van het parlando verloren als er zoals in St. Wendel meer dan 150 mensen in vijf rijen dik staan te genieten van al dat moois. Ik had de Nederlandse collega nog nooit eerder live zien optreden en heb genoten van zijn traditioneel gebrachte straatact. Een levend bewijs dat er een groot verschil is tussen straatartiesten en goochelaars die bij gelegenheid ook ‘ns op straat optreden.
Zaterdagavond start om 20 u een galashow (in open lucht), waar meer dan 400 toeschouwers half om half op scoutsbankjes plaats nemen of twee uur lang recht staan, zes rijen dik – van aficionado’s gesproken.
Hierbij één opmerking waarvan ik hoop dat ze Jacob Mathias bereikt: tijdens die avondshow treden alle straatartiesten voor het voetlicht, MAAR ze doen dat met een routine uit hun straatact. Meer dan drie kwart van de toeschouwers zagen die truc(s) al een keer en soms zelfs twee keer tijdens de twee voorbije dagen. Ik ga ervan uit dat al die professionals wel één of meer andere routines in de vingers hebben, die passen in toneelomstandigheden (versus straat) en dus nieuw, verrassend en onderhoudender zijn voor het publiek met dienst. Ik denk dat in dat geval de vele aanwezigen nóg enthousiaster zouden reageren dan ze nu doen.
En eenzelfde opmerking voor het zondagprogramma – er zijn veel aanwezigen die twee of drie dagen plannen om van dit bijzondere festival te genieten. En dan is enige variatie een niet te onderschatten troef. Maar laat dit kleine puntje van kritiek je er niet van weerhouden om Saarlandwaarts te trekken, volgend jaar, tijdens het eerste weekend van augustus voor alweer een editie van het grootste straatgoochelfestival van Europa, om te genieten op de Schloplatz of voor of achter de Sankt Wendelinus Basiliek van een nieuw dozijn straatacts, toegespitst op goochelen. En vergeet dan niet wat kleingeld of bankbriefjes op zak te steken, want nog altijd is de ‘Eintritt frei’, maar is ‘Hutgeld Erwünst’.
Volgend jaar zijn mijn egaa en ik trouwens 41 jaar getrouwd … en ik heb al een heel leuk cadeau in gedachten om die verjaardag te vieren.
Tot later.
Werner Moonens
P.S. Mentale nota voor mezelf: volgende keer (want ik wil in 2025 weer van de partij zijn – jij ook, beste lezer?) een lichtgewicht draag- en plooibaar kampeerzeteltje meenemen.
Van 23 mei t.e.m. 26 mei werd in Saint Vincent, Italië het EK gehouden. John van der Lely (beheerder Facebook groep Goochelaars) en Marcel Verbakel (hoofdredacteur van de Informagie en NMU socials) waren aanwezig en deden verslag. Ieder met hun eigen insteek en ervaringen. Want dat waren er veel! Bij John lag de focus vooral op de wedstrijden, zijn verslag leest u hier. Marcel neemt je mee in een aantal acts/lezingen en andere avonturen via de link helemaal onderaan dit artikel. Dank voor een groot aantal foto’s aan Karin Claessen.
Woensdag 22 mei
Na een korte vlucht, een hele trage afhandeling bij het autoverhuurbedrijf en een rit van anderhalf uur aangekomen bij ons hotel. Letterlijk minder dan 5 minuten wandelen naar het theater, geweldig. Er waren gisteren slechts enkele dealers ‘open’ maar ondanks dat hebben we ons prima vermaakt.
Eén van de congresgebouwen
Donderdag 23 mei
Vanmorgen waren we dus na een heel uitgebreid ontbijt heel snel in het theater. Om 9.00 uur begon de lecture van een heel uitgeslapen Francesco Fontanelli, wat een enthousiasme! Allemaal hele bruikbare en niet persé moeilijke dingen gezien, onder meer een Open Triumph en een ACAAN met een geinig einde. De kaart lag niet alleen op het willekeurige nummer maar bleek ook nog eens een afwijkende rug te hebben! En het leuke was, het was niet eens een echt moeilijke uitbreiding.
De volgende lezing die we bijwonen in afwachting van de officiële opening om 14.00 is van Paco Agrado die op 6 november ook een ESCA-lezing zal geven. Paco kwam binnen met een soort ontploft kapsel, het eerste dat hij zei was, “Het kapsel is echt…” Het was gelijk leuk. Zijn lezing ging over het opzetten van een show. Zijn ideale volgorde om direct de aandacht te krijgen
en vast te houden was ‘comedy’ gevolgd door ‘amazement’ gevolgd door ‘ ‘drama/poëzie’. De comedy was geweldig, het amazement ook en toen was ik hem even kwijt. Gelukkig werd het daarna haast onnavolgbaar. Alsof je naar Shin Lim keek met een pruik op! Hele mooie effecten met blending enz. Een geweldig begin van dit evenement. Even naar de dealers en misschien nog een stukje van een lezing, want om 14.00 uur is er de echte opening.
Donderdagmiddag
Na ongeveer 40 minuten lopen en zoeken zijn we aangekomen in de grote tent die op 6 minuten wandelafstand van het theater is. We verdwalen nogal makkelijk, straks lopen we achter de groep aan want er moet een kortere route zijn. Over 10 minuten de opening met onder meer een vlaggenparade van de deelnemers. Het is hier een soort grote tennistent, niet duidelijk of het permanent is of neergezet werd voor het evenement. Tijdens het wachten hoorden we meerdere keren Frank Wilson’s Magic all over the world, leuk!! Ondertussen verbazen we ons over de speurtocht van mensen die binnenkomen en in het donker hun stoel proberen te vinden. Een beetje onduidelijk wat de noodzaak van het donker is, dit is echt lastig, zeker omdat er geen rijnummers op de vloer staan maar alleen op rugleuningen. Daar zitten nu mensen voor.
De opening was echt spectaculair! Wat een opbouw, het begon wat tam met een man met een opgeblazen wereldbol, maar toen ging dat over in een licht- en videoshow die echt fantastisch was met direct aansluitend het officiële deel. Direct daarna de vlaggenparade, geopend door een groot aantal kinderklasjes en vervolgens de artiesten met hun teams. Veel landen hadden bijvoorbeeld Team Spain of Team France op hun shirts, dat misten we bij Nederland, echt een goed idee voor een volgende editie.
De galashow startte met Laurent Piron, de huidige wereldkampioen, eigenlijk kregen we daarna alleen maar wereldacts te zien, op eentje na dan, een soort verdwaalde act. We zagen de duivenproductie uit de voeten van Ding Yang, we hebben gelachen om David Stone die de ring van Margriet Henning per ongeluk kwijt raakte, we waren onder de indruk van Francesco Della Bona en hebben mee gefeest met Topas. En dat is maar een greep uit de traktatie die we kregen! De finale was een soort vervolg op de FISM-act van Laurent Piron, dat papiertje leeft gewoon echt! Dat kan geen truc zijn… Nu heel even rustig aan want om 20:15 beginnen de wedstrijden, je zou gewoon vergeten dat we daarvoor gekomen waren!
Donderdagavond voor de pauze
Normaal schrijf ik altijd na afloop van de wedstrijden maar ik begin nu maar tussen de acts, het niveau valt tegen… dus ik heb tijd. Het is tot nu toe echt een teleurstelling. Voor nieuwe lezers: ik schrijf altijd hoe ik het ervaar, zelf heb ik nog nooit iets gepresteerd dus ik beweer zeker niet dat ik iets beter kan, maar ik weet wel wat ik leuk, knap of geweldig vind. Ik beschrijf kort de acts.
Collin, illusies, precies zoals ik me voorstel dat het in een kantine van een camping er uitziet. Alleen de verschijning van twee kinderen was verrassend.
Mervil, de tweede deelnemer heeft geweldig mooie props maar eigenlijk toonde hij alleen een productie van 7 duiven.
Alexander Georgiev, een manipulatienummer dat over een paar jaar ongetwijfeld staat als een huis, maar nu eigenlijk nog niet.
Vervolgens zagen we Igor and Horsey, dat past misschien in een pretpark maar volgens mij hoort zoiets niet op dit podium. Ik vind het tot nu toe echt teleurstellend.Melle Cayce & Mr. Z en ook Calista haalden het niveau ook niet echt omhoog, de laatste eigenlijk voornamelijk door het rare licht.
Gelukkig kwam toen Dong Ni & Pau Borrell. Paul vermoorde per ongeluk in de eerste halve minuut zijn assistente door het deksel van de verschijnkist op haar hoofd te laten vallen. Hij probeerde de act alleen af te maken en dat was echt hilarisch. We zien hier de stemmen van de publieksjury (tussen de acts door konden wij digitaal stemmen) en deze was het hoogst tot nu. De volgende act was weer bijzonder, Jad, met een heel onderhoudend manipulatienummer met stroken en complete rollen Gaffertape, briljant dit! Gelukkig is het niveau nu hoger, eerlijk is eerlijk, de wedstrijd begon in mijn beleving echt heel zwak!
Filiberto Selvi kreeg de eerste staande ovatie. Schitterend, waar de ene denkt weg te komen met een maf pak komt deze jongen met een uit het niets verschij-
nende viool enz. Wat een niveauverschil! We hebben het weer helemaal naar onze zin en dat was in het begin écht niet het geval.
Filiberto Selvi kreeg twee staande ovaties
Donderdagavond na de pauze
Raul Alegria, echt een mooie, verhalende illusieshow. Ik zal niet zeggen vergelijkbaar met Magus Utopia maar wel een heel mooi uitgewerkte thema act. De zaal was te laag om hem hoog genoeg op te takelen voor The Claw Of Death dus hij lag met zijn schouders op de grond, een beetje komisch was dat stukje wel, maar absoluut een kanshebber!
De tweede is Rafael Macho, een manipulator op blote voeten die knappe vondsten heeft maar de verhaallijn goed verborgen heeft weten te houden. Onbegrijpelijke dingen met een spin?
Snel verder met Starman uit Italië. Een man die vriendjes wordt met een kliko. Ongetwijfeld heel veel werk geweest maar ik sprong er niet van uit mijn stoel. Er moest wel iemand lachen hoorde ik.
Ook uit Italië, Niccolò Fontana. Een PK Touch act die vast niet helemaal ging zoals Niccolò het had bedacht. Jammer want het zag er heel mooi verzorgd uit.
Pepito viel niet in John’s
Heel mooi om naar te kijken, heel lullig dat het gordijn al dicht ging voordat hij klaar was, een cue foutje of zo, hij was zeker niet over zijn tijd.
Er werd net aangekondigd dat we na de wedstrijd met zijn allen, heel de zaal, spaghetti gaan eten. David Diaz uit Spanje, energielevel 130% Wat een leuke act met een colablikjes machine…. Nu snel naar de spaghetti!!!!
Het eerste dat ik vanmorgen zag is dat Marcel Verbakel tussen 4 en 5 uur heel uitgebreid de donderdag heeft beschreven, toen sliep ik al enkele uren. Toch zat hij zojuist gewoon aan de tafel. Na een geweldig ontbijt zaten we vanmorgen om 9.00 uur bij de lezing van Luke Jermay. Een fantastische lezing over onder meer The Tossed Out Deck’, ‘The Extented Tossed Out Deck’ en als afsluiting een briljante ‘Human Tossed Out Deck’, volledig impromptu en beresterk. Tot op dit moment mijn favoriete lecture van het event, maar over 8 minuten begint Dani DaOrtiz, dus misschien verandert het nog.
Dani DaOrtiz
Pepito uit Frankrijk. Waar het voor mij compleet onbegrijpelijk is dat iemand met een kansloze act mee komt doen waren er naast mij mensen die een staande ovatie begonnen. Schiet mij maar neer. Dat moet familie zijn geweest. Het was vrolijk maar echt kansloos hoor.
Adam Kotinsky uit Tsjechië, een jonge manipulator.
En ja, het is veranderd. Eerlijk gezegd heb ik me altijd gestoord aan dat “Tatarada” en die zogenaamde onverschilligheid maar dat is na dit uur totaal veranderd. Deze man is echt niet de rare kerel die hij lijkt als je hem slechts 2 minuten in een video ziet. Alles is onverwacht goed gestructureerd en uitgedacht… Dat moest natuurlijk ook wel want wat hij doet is echt magisch. Ondanks het feit dat ik me niet kon voorstellen dat ik hier iets van zou kunnen leren (niveau dingetje) heb ik hier echt iets van opgestoken.
Escamoteur 2024 - 2
Geweldig was ook dat bijvoorbeeld een YouTube-fan keurig en uitgebreid uitgelegd kreeg wat hem verbaasde in de video. Een hele aardige kerel eigenlijk met meer dan buitengewone skills.
De eerste deelnemer is Emil uit Berlijn. Onbegrijpelijk en letterlijk micro-magie, hoekjes van kaarten veranderen terwijl je kijkt.
Georgi Eftimov met hele knappe vondsten. Volgens Jesse was het alleen ‘lappen’, een ‘gooi maar achter de tafel show’. Alles is vanaf alle plaatsen heel goed zichtbaar dankzij grote schermen en meerdere camera’s.
Uit Spanje komt Kenneth, terwijl we wachten horen we een hondje blaffen achterin de zaal?! Die hoorde niet bij de act. Miser’s Dream met zeepbelletjes, wel mooi, ik ben één van de weinigen die minder enthousiast is trouwens.
Nog een Emil, een andere dit keer. Emil Somon 13 jaar en geweldig leuk. Een jonge grappige kaartgoochelaar met een knuffeleendje.
Uit Duitsland, Markus Billner, als muntenhandelaar die beroofd wordt en later middels een coin explosion alles weer terug heeft. Leuk idee, sterk begin, sterk eind, maar slaapverwekkend in het midden.
Piero Vensesioa uit Italië. Staande ovatie, gatver… hij at en dronk (wijn met) naalden, een brandende lucifer, een sigaret, een kurk…en alles kwam er weer uit. Superknap misschien maar ik heb alleen een beetje door mijn oogharen durven kijken.
Daniel Sanchez, cartomagie, een blanco deck is later bedrukt, vast knap maar de entertainmentwaarde was heel laag. Eigenlijk een beetje saai zelfs.
Snel naar de volgende, een lekker tempo dit. Adrian Videla uit Zweden. Een hele mooie act, de techniek deed me aan Yann Frisch denken maar dan heel dramatisch i.p.v. grappig. Lijkt me een kanshebber.
Adrian Carratala & Katarina kregen een staande ovatie voor een werkelijk ijzersterk nummer! Er zat alles in, bizarre humor, grappige vondsten en zelfs echte beeldende kunst. Een winnaar. Die zien we zondag absoluut terug.
David Berger, een grappige Duitser met een uit elkaar spetterende Rubik’s cube en vervolgens een meer dan indrukwekkende Order and Chaos presentatie, echt onbegrijpelijk! We zijn hier niet blind en kunnen onmogelijk twee deckswitches gemist hebben. Heel knap.
Rune Carlsen, heel kundig, maar net toen ik dacht ‘kundig is niet genoeg’ eindigde hij met 3 munten IN een glazen tafelblad! Wat een niveau hier, geweldig.
The Hatter, gelukkig geen sombrero. Gisteravond hadden we al vastgesteld dat goochelaars met sombrero’s niets voor ons waren. Met gekke grote hoeden dus ook niet echt. Effecten heel mooi.
Cartomagie, Robin Deville met een soort Dr Jekyll and Mr Hyde act. Vorige keer dat we de act zagen echt stomvervelend maar nu meer dan briljant. Na een slokje rode vloeistof wordt hij de macho en na een slokje blauw een nerd. Heel grappig en knap!
Micro magie, Gisell uit Spanje, de eerste vrouwelijke deelnemer bij close-up. Ze begon geblinddoekt, bijzonder, maar zeker niet bijzonder genoeg.
Waarschijnlijk de laatste van vandaag, Martin Hansson met dubbel ‘s’. De trieste clown, een act die echt jaar na jaar mooier wordt!
Mario Bove, nog een act dus. Nou, eigenlijk geen act maar een demonstratie. Knap maar nauwelijks entertainment. Nu eten, vanavond de stage competition met als openingsact Nigel Otermans!!
Vrijdagavond
Als eerste, Nigel, Nederland! De act was veel meer op het thema ‘tijdreizen’ gemaakt dan de keer dat ik deze zag op het NK in Zeist. Leuke dingen! De popcornkist is schitterend en de toevoeging van een klein lcdscherm op de origami is een hele geinige toevoeging. Het hele team zag er enthousiast uit, top!!
Taylor Morgan, de tweede, gewoon een jongen met een ballon, meer is er niet nodig om iets moois neer te zetten. De ballon bleef overal hangen waar hij wilde, echt mooi.
Nigel Otermans
Comedy, Pierre Spiry, de man die bij een taxistandplaats staat. Dit hebben we vaker gezien, volgens mij exact hetzelfde. Kennelijk treedt hij hier al jaren mee op, het ziet er keurig uit maar comedy? Het is zeker niet hilarisch.
Manipulatie door Leonardo Panetti, leuke verhalende act die heel veel applaus kreeg.
Een mentaal nummer van Alexander Krist uit Duitsland. Twee kleuren geraden door een hele knappe toeschouwer, alleen daarom was het leuk om naar te kijken. Het voelde wat zinloos. Geen idee hoe het werkt, eerlijk is eerlijk.
Michael Petrick
Comedy door Michael Petrick uit Israël, heel maf, maar toch knap. 7 Eieren, 6 uitgeblazen. Hij sloeg de aangewezen eieren steeds op zijn hoofd stuk, de één na laatste bleek een echt ei….. gatver…. Het 7e ei brak hij met de hand, daar zat een scherpe pin in. Toch gelukt dus. We zitten in een tent, zonder douche, hij heeft een ei op zijn hoofd…. Haha!
Manipulator Sergi… ik vond het een hele rare act, met touwtjes uit zijn trui en zo, geen idee waar ik naar zat te kijken, gewoon raar. Als Niek Takens hier zou zijn zou hij zonder twijfel winnen!
Uit Spanje, Gonzalo Albinana. Een man die zucht en steunt en een vogelkooi laat verdwijnen, moeilijk om wakker te blijven bij zulke acts.
Oliver & Liuba, comedy. Eén minuut bezig en ik ben hem al spuug en spuugzat! Wat een mafkees. Dit hou ik echt niet vol. Er zijn veel leuke Spaanse comedy acts, zoals The Great Figuarini en bijvoorbeeld Ramo & Allegria, fantastisch, maar dit zou verboden moeten zijn. Ik ben naar het toilet gegaan om te ontsnappen!
Escamoteur 2024 - 2
Bloomy uit Zwitserland na dit absolute dieptepunt. Heel jong, te jong, wel schattig maar daar komen we toch niet voor? Wel beter dan het totale dieptepunt hiervoor trouwens en zijn oma is vast trots… Pauze, ik erger me dood eigenlijk nu.
Vrijdagavond
Een iIlusieshow door Starboy Ayvon, martial arts-achtige dansen, vuurwerkfonteinen tot aan het plafond en af en toe een knal waardoor je rechtop in je stoel zat. Gelukkig ook mooie illusies, weer een mooie show na de teleurstelling van voor de pauze!
Tim Oelbrandt uit België. Contact juggling naast iets dat natuurlijk geen reusachtige knikkerbaan is… maar ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik het dan wel moet noemen. Een magisch geheel, zeker als de ‘knikkerbaan’ ineens verdwenen is en later Tim zelf ook!
Tim Oelbrandt kreeg de prijs voor meest originele act
Een mentaal nummer van Damien Dubi. Alles klopte maar het was allemaal weinig verrassend.
Comedy, Magic Maxl, nog heel jong maar wat een artiest! Geweldig leuk, compleet anders dan op het NK in Nederland vorig jaar maar wederom hilarisch. Hij liet zien hoe hij indruk op een meisje uit zijn klas probeerde te maken. Gelukkig dat er zulke acts langskomen, genieten!!
Titziano Cellai ziet er gevaarlijk uit! Hele bijzondere effecten, hij maakt pijlen zichtbaar en onzichtbaar en schiet met een onzichtbare pijl een appel doormidden.
Uit Spanje, G. Alexander, manipulatie. Ik verwacht dan altijd een beetje een elegant type, dit was een soort warrior en dan klopt het plaatje in mijn hoofd niet. Het was overigens zeker niet slecht.
Artem Shchukin, comedy uit Rusland, terwijl hij eerder met manipulatie een eerste prijs won. Een man in een soort gevecht met een stuk papier, briljant uitgewerkt, zeker de laatste 20 seconden waren super bedacht en uitgevoerd.
Carlos Rubio, hele bijzondere booktest maar toch niet leuk, voornamelijk door het nauwelijks verstaanbare Engels en de bozige manier waarop hij de toeschouwers aanspreekt. Volgens mij had hij jaren geleden een act met buitenlandse kranten en daar was helemaal geen touw aan vast te knopen.
Cassis, een Duitse manipulatie act. Het is kwart voor één ’s nachts en ik zit te kijken naar iemand die manipuleert met blaadjes van een boom i.p.v. speelkaarten. Dan vraag ik me toch serieus af waarom ik niet gewoon in mijn nest lig. Volgens Jesse was het wel mooi met allemaal blaadjes en appeltjes, die is echt helemaal gek geworden denk ik.
De laatste, over één uur ’s nachts!! Alvaro Cortes uit Spanje, geweldig eind, super want ik moet er niet aan denken dat de laatste acts een domper zouden zijn. Dit heeft echt weer kans op een prijs. Nu snel naar bed!!
Zaterdag
Vanmorgen een beetje uitgeslapen want anders is het moeilijk vol te houden. De eerste lecture daardoor gemist maar we waren ruim op tijd voor David Stone. Zoals altijd weer geweldig grappig, hij weet er altijd wel een klein feestje van te maken.
David Stone & Margriet Hennin
Daarna lekker in de zon gezeten (eindelijk) en wat gekletst en nu zitten we in de zaal in afwachting van het tweede deel van de close-up contest.
De eerste deelnemer noemt zich Air One. Wat leuk! Een kaartroutine met een verhaallijn en toneelstukje. Compleet met ondervraging, handboeien en kogelvrije vest.
Gonçalo Gil, micro magic, zijn verhaallijn was duidelijk. Een soort uitgebeelde nachtmerrie met als finale een verkleind deck.
David Shmagic, leuk accent, maar dat is natuurlijk niet genoeg. Zelfs de steals t.b.v. de cups waren onmogelijk te missen.
We kijken naar Oscar Escalante, cartomagie, hij had kaartjes met namen van klassiekers in het goochelen met kaarten, het getrokken kaartje bepaalde de volgende truc. Het kaartje met ‘ambitious’ lag steeds bovenop, leuke running gag.
Jorgen Söndell, niet zo’n sterk nummer, maar ik merk ook dat ik inmiddels behoorlijk moe ben.
Parlour, Magic Jose uit Spanje. Klein trucje, stelde niet veel voor.
Ik hoopte dat Isaac Deck het niveau weer iets omhoogtrekt. Dat was alleen met het laatste effect. Normaal kijk je vol verwachting naar de acts en val je tussendoor wat weg als je moe bent, hier heb ik dat juist tijdens de acts. Het niveau is tot nu toe behoorlijk lager dan gisteren.
Met micro magic Vova, verfrissend! Dice stacking, met colour changes etc. Met zulke acts blijf je natuurlijk makkelijk wakker.
Zaterdagmiddag, soms van kwaad tot erger
Ik was bijna vergeten hoe vermoeiend kijken naar een act kon zijn, maar dankzij Toni Mitev weet ik het weer. Het is gewoon echt niet goed, onbegrijpelijk dat deze acts ‘een stempeltje’ hebben gekregen. Zelf baal ik ervan dat ik steeds negatief ben, maar hoe ik ook mijn best doe, het lukt echt niet om positief te schrijven over dit soort acts.
Robert Sirgo met carto, wat een marteling. In het begin werd een kaart gekozen die op het eind in een glas stond. Tussendoor werden we verdoofd door zijn performance.
Weer micro, Mathieu Haimassi. Hier moeten ze echt mee ophouden hoor! Is de rode lamp kapot of zo? We kunnen niet weg hè!! Misschien missen we dan iets moois. Wat een ellende zeg. Lekker veel mensen mee laten doen met niveau 0, is dat bewust om maar geen gala’s te hoeven organiseren? Dit is blijkbaar het nieuwe beleid, ik blijf volgend jaar wel thuis.
Een dame, Magic Luna, zeker de beste tot nu toe, voorspellingen m.b.v. een klok en daarna even terug in de tijd. ‘We’ kunnen wel beredeneren hoe het werkt want het is zelfwerkend. Toch het beste van vandaag.
Axel, tjongejonge. Tijdens zulke acts baal ik er echt van dat ik mijn zwembroek niet heb meegenomen, dit Escamoteur 2024 - 2 39
kan toch niet op een FISM! Morgan De Cecco, eindelijk weer iemand die hier wel op zijn plaats is! Overal over nagedacht, zelfs een microfoon op tafel zodat je de muntenproducties goed hoort, alles klopt en de techniek is prima in orde. Ik begon te twijfelen of de ergernis niet aan mijn slaapgebrek lag.
Als laatste Zazza, kennelijk de held van de zaal! Heel de zaal gaat uit zijn dak. De man is hier erg populair, ook weer iemand die hier op zijn plaats is. Hier komen we voor, niet voor dat gebrabbel, gepruts en geschreeuw. Een wedstrijd met geselecteerde deelnemers is 100x beter dan een wedstrijd met alleen veel deelnemers. Kan iemand dat aan de organisatie en verantwoordelijken van de landen uitleggen? Alsjeblieft?
Zaterdagavond
Nikola Arkane, wat een geweldige opening van de avond! Alles klopt, echt een ‘werker’. Nikola heeft als ‘vrijwilliger’ dit weekend als één van de weinige dames al zeker 20 keer op het podium gestaan bij andere acts en dan nu zelf. Echt heel mooi en super verzorgd.
Uit Spanje, Robert Sirgos met een mentaal nummer. Op het podium een diepongelukkige toeschouwer want de man is echt niet te verstaan. Zo had ze alle doosjes al opgeruimd toen hij even niet keek enz. Wij hebben de Nonnen van Vught, zoiets zullen ze in Spanje toch ook wel hebben? Dit slaat toch helemaal nergens op?
Nu comedy, Poubelle, wat een briljant optreden dit! Gewoon een soort Arturo, je ziet direct dat dit waarschijnlijk avond aan avond wordt opgevoerd, zo geroutineerd!
Yannis Why, general magic, wat een leuke act! Helemaal boven verwachting na de lullige opening met een blokfluit. Helemaal geweldig, de zaal op zijn kop door een hardrock nummer, deze man weet hoe je een feestje maakt.
Hierna Olivier, we waren al een beetje plaatsvervangend zenuwachtig. Dat bleek nergens voor nodig weet ik nu, dit was een heel mooi wedstrijdnummer. Heel rustig gebracht met een hele mooie opbouw zodat de kaarten- / blaadjesregen aan het eind echt helemaal in het crescendo van de muziek paste. We kunnen trots zijn, met deze act kan hij overal in mooie shows staan.
Alice Ecila, tot nu toe was het niveau echt goed, maar wat was dit nou? Een soort dansjes. En zenuwachtige muziek.
Raffaele Scircoli, mentaal. Hij kon mijn aandacht geen 30 seconden vasthouden.
We gaan weer ‘lachen’, Yann Brieuck, comedy. Zou er nou echt niemand zijn die van hem houdt en durft te zeggen, “Doe dat nou niet joh”?
Franky Mattew, een duiven- en parkietennummer, zeker niet klassiek maar helemaal in een thema. Goed verzorgd, gelukkig want na een paar missers word je gewoon bang dat het net zo wordt als vanmiddag.
Alberto Giorgi werd met gejuich ontvangen! Dat bleek terecht, de eerste staande ovatie tijdens de wedstrijden. Onmogelijke verplaatsing vanuit een kist naar een zelfgebouwde robot. Af, echt.
Vadim Gordeev & Elena, kennelijk zijn de sterkste nummers toch tot het laatst bewaard. Dit was een beresterk nummer, een soort professor die nieuwe vindingen op zijn vrouw uitprobeert, die achteraf een robot blijkt te zijn.
Mentale magie, Doc 3J, Nee, de sterkste nummers zijn tóch niet voor het laatst bewaard want dit was weer een grote tegenvaller. Jammer.
Manolo Costa Y Mindanguillo uit Spanje, comedy, eindigend met een zwaardenkist waar werkelijk alles wat voorhanden was doorheen geprikt werd. Een staande ovatie door alle aanwezige Spanjaarden!
Dan was het aan Nick Blaze, een heel modern duivennummer. In tegenstelling tot onze verwachting geen staande ovatie.
Een manipulatie nummer door de Duitse Maurice Grange. Ik denk dat we de winnaar hebben gezien. Mooie act, een grappige Duitser met zelfspot en een schitterende techniek. Wat geweldig, een pratende manipulator met humor.
Nu David Sousa, iedereen leek enthousiast hier, en terecht! Een hele leuke presentatie van het ringenspel, comedy zonder vervelend geschreeuw, een verademing, heel tof. Naar dit soort acts kun je uren kijken, helemaal geweldig dit.
Uit Rusland, Daniel Sankin. Heel leuk idee, goochelen met ledlampen, heel verrassend. Nikolai Striebel was ook heel bijzonder. Papieren vliegtuigjes die perfect onder controle bleken te zijn. Volgens sommigen een kanshebber. Hekkensluiter was Lucas Kaminski, het is intussen half één! Met zeepbelletjes… ik weet niet hoor…
Gelukkig hebben we vanavond toch een aantal schitterende dingen gezien, vanmiddag was een domper die we snel willen vergeten. Nu slapen, morgen weten we het.
Zondagavond
Het zit er bijna op, vanavond natuurlijk nog het Winner’s gala. De volledige uitslag vindt u onderaan dit verslag, maar het hoogste aantal punten was voor Maurice Grange, Duitsland, manipulatie met humor. Bedankt voor het lezen van dit uitgebreide verslag. Het was weer geweldig leuk om te doen, dit keer echt direct na de acts i.p.v. ‘s avonds laat. Helaas zagen we een te groot aantal acts die echt niet op FISM horen te staan, maar desondanks hebben we het echt geweldig naar ons zin gehad. Hier nog een foto van Team Holland, zoals jullie kunnen zien was er best nog wat vrije ruimte om ons heen…. (hint…).
John Van Der Lely
Meeste punten FISM EK
Maurice Grange
Card Magic
1. Not awarded
2. Robin Deville
3. Air One
Parlour Magic
1. Piero Venesia
2. Martin Hanson (ex aequo) 2. Kenneth
3.Adrian Carratala & Katerina
Comedy Magic
1. Manolo Costa Y Mindaguillio
2. Artem Schukin
3. David Sousa
General Magic
1. Nikolai Striebel
2. Filiberto Selvi
3. Lucas Kaminski
Manipulation
1. Maurice Grange
2. Sergi
3. G. Alexander
Mental Magic
1. Not awarded
2. Not awarded
3. Doc 3J
Micro Magic
1. Vova
2. Rune Carlsen
3. Morgan de Cecco (ex aequo) 3.Gonçalo Gil
Stage Illusions
1. Not awarded
2. Alberto Giorgi
3. Raúl Alegria
Most Original Act
Tim Oelbrandt
Invention
Alberto Giorgi
Sergi
Damien Dubi
Scan de QR-code voor het verslag van Marcel Verbakel
Op 5 en 6 Oktober zal in FIGI Zeist het Dutch Championship of Magic 2024 worden georganiseerd. Wie volgt Christian Farla op als de nieuwe Nederlands kampioen?
Op zondag zijn de wedstrijden met een sterk deelnemersveld. President van de NMU René Laurant; “Ik verwacht weer prachtige acts te gaan zien als ik de deelnemerslijst bekijk. Bekende namen, nieuwe namen maar bovenal...verrassende namen. In de ochtend close up/carto in de Bicycle Red zaal. In de middag in de grote Bicycle Blue zaal de andere categorieën.”
Cartomagie: Flip Hallema (en uitvinding), Janse Heijn. Peter Pellikaan
Parlour: Jewannes Franse, Wessel Kort, Lucas Roberts
Micro: Robin Matrix
Mentaal: Alain van den Abeele (en uitvinding) België Jo de Rijck België
Manipulatie: Zippo Guo, Melvin Wijkhuisen, Olivier Henning
Algemeen goochelen: Niek & Guy
Comedy: Elmar Hofstee
Illusionisme: Nigel Otermans, Roy en Justin
Jury: Pepijn Gunneweg, Herman Koster, Piet van der Pas, Dion van Rijt, Tel Smit. Rekenmeester Arnoud van Delden, Jurybegeleiding Reynier Jonkers.
Een vol programma.
Dit jaar begint het NK op zaterdagavond met een lezing van Ernesto Planas om 19.00 uur. Daarna de close-up show met Dani DaOrtiz, Joaquín Matas en Ernesto. Iedere artiest zal een show geven van rond de 30 minuten. Gunter Guinée zal de host zijn van de avond en met hen over de goochelkunst doorpraten in een bijzondere setting.
Op zondag gaan de deuren om 9.00 uur open en kunnen de dealers uit Nederland, België, Duitsland en Amerika al bezocht worden. De openingsshow zal worden verzorgd door mentalist Luca Volpe uit Italië. Overdag zijn er naast de wedstrijden ook lezingen van Dani DaOrtiz en Joaquín Matas.
In de gala op zondagavond treden op Europees kampioen manipulatie Maurice Grange, Jimmy Delp, Ouka, Doble Mandoble, Ernesto Planas, Joaquín Matas en Luca Volpe. Rob & Emiel presenteren de avond en daar zal het vast niet bij blijven. V
Bicycle Benelux is sinds 2 jaar partner van de NMU en organiseert de Bicycle Benelux Card Throw competitie op zaterdagavond en zondag. Wie gooit de meeste kaarten in de roos en maakt daarmee kans op een Bicycle pakket met bijzondere decks? We gaan het meemaken!
Een boodschap van Dani DaOrtiz
Scan de QR waarom DaniDaOrtiz je op 5 en 6 oktober wil zien.
Prime box (George Iglesias & Twister Magic)
Hoe vaak krijg je niet de vraag om een cadeautje tevoorschijn te toveren voor de jarige of de communicant? Leuke productieapparaten/methodes heb je niet zo veel dus de verwachtingen waren hooggespannen bij deze ‘Prime Box’ en ik moet zeggen dat de demonstraties op Blackpool afgelopen winter erg overtuigend waren.
Je toont een onschuldig uitziende kartonnen besteldoos (genre Amazon of DHL), haalt daar eventueel wat verpakkingspapier uit en toont ze voor de rest zeer overtuigend leeg. De doos wordt even gesloten, iemand kiest een voorwerp of cadeautje en wanneer je dan de doos weer opent zitten daar (bijvoorbeeld) een nieuwe set oortjes voor je gsm, een pakje snoep, een waardebon van Amazon…EN het vrijwillige gekozen item (of het cadeautje dat je moest produceren) in. En het mooie is, je kan op dit moment de doos helemaal leeg en ongeprepareerd tonen en – indien gewenst – zelfs uit handen geven.
De doos is verkrijgbaar in 2 versies, small (20 x 17,5 x 12 cm) en large (30 x 20 x 15 cm). Je ontvangt het geheel als bouwpakket, met andere woorden, je moet aan de hand van de video instructies de doos nog in elkaar steken. Dat is wat zoeken en een beetje werk, maar moet slechts éénmalig gebeuren. Het is redelijk dik karton en het mooi vouwen en laten passen vraagt wel wat aandacht, maar is best doenbaar. Het idee en principe van het effect zijn even eenvoudig als geniaal en de doos ziet er echt onschuldig uit. De laadruimte is aanzienlijk maar toch redelijk beperkt. Ik kan me ook niet van het idee ontdoen dat de doos die hij in de video hanteert groter is dan wat wij ontvangen, maar dat kan inderdaad slechts een indruk zijn. Dus voor relatief kleine voorwerpen is het goed te doen en je zal verbaasd zijn wat mogelijk is.
Zeker in combinatie met een forceer-app als ‘Anyweb’ die je toelaat een toeschouwer op de website van Amazon een willekeurig item te laten kiezen en dat komt dan tevoorschijn uit je Amazon-doos. Je ontvangt overigens een waardebon voor de aanschaf van deze app.
Voor een maatwerkopdracht was ik op zoek naar diverse productiemethodes om een voorwerp tevoorschijn te ‘toveren’/produceren en zo kwam ik via Dynamite Magic terecht bij deze ‘Laptop Production’. Het is iets waar je snel overheen zou kijken en wat wel iets kost (ca. 169 €), maar ik was aangenaam verrast. Je komt op met een laptop onder je arm en toont de toeschouwers het scherm en het toetsenbord waarna je de computer weer dichtklapt. Dan zet je de laptop op tafel, opent hem opnieuw en produceert vervolgens de meest onmogelijke massieve items uit de computer! Een fles, een doos, noem maar op. Vervolgens draai je de laptop om en ziet het publiek enkel het scherm en toetsenbord. De laptop is gemakkelijk mee te nemen, kan diverse items bevatten en is naast visueel ook nog gemakkelijk te doen!
Het enige waarop je wat moet letten zijn de hoeken. Hoe groter de voorwerpen die je wil produceren, hoe moeilijker de hoeken. Dus indien je publiek mooi vooraan zit dan is er geen probleem, maar indien de zaal wat breder is, moet je even kijken of het kan. Maar het effect ziet er heel knap en misleidend uit en ik moest aanvankelijk twee keer kijken naar de demovideo. Het is vanzelfsprekend een dummy laptop maar hij ziet er heel realistisch uit en is knap gemaakt. Behoorlijk groot en veelzijdig. Heeft mij mooie diensten bewezen, maar je moet er natuurlijk een toepassing voor vinden. Je kan een cadeau ‘downloaden’ en het vervolgens uit de laptop halen. Geen alledaags productie’apparaat’ maar het overwegen waard. En de instructievideo? Dat is overbodig materiaal…even kort als belachelijk. Wat daarop te zien is, kan je zelf ook verzinnen.
Demideck (Angelo Carbone)
Hoewel het effect al even op de markt is heb ik lang getwijfeld om het aan te schaffen, maar hoe knap is dit. Heel vaak wordt er gevraagd of je ook iemand in tweeën kan zagen, wel nu kan je daar ook close-up mooi op inspelen.
Het spel kaarten waar je net de meest verbluffende effecten mee hebt vertoond stop je in een zwart etui, waar de kaarten net inpassen. Vervolgens neem je een breed mesje en duwt dat in het midden dwars doorheen het etui en het spel kaarten. Je breekt het etui in twee en kantelt beide helften uit elkaar, waarna je ook de achterkant openklapt, zodat de toeschouwers de achterkant van het kaartspel eveneens kunnen zien. Vervolgens klap je alles weer dicht, haal je het mes weg en kan je de kaarten weer verder gebruiken of uit handen geven.
De illusie is perfect en de methode geniaal bedacht. Meestal worden de producten van Carbone enorm gehypt, maar dat valt hier goed te begrijpen. Hij heeft diverse modellen en prototypes gemaakt om te komen tot deze versie maar het resultaat mag er zijn. Anders dan anders en zowel live te brengen als om filmpjes van te maken. Er zijn inderdaad wel wat hoeken waarmee je rekening moet houden, maar al bij al vallen die zeer
goed mee. Een geniale vondst en een mooie optische illusie die voor wat variatie kan zorgen in je kaartrepertoire. Neemt wel wat plaats in in je zakken dus als je dit wil meenemen van tafel tot tafel zal je daar ruimte moeten voor opofferen.
Airborne Real Bottle 2.0 (Victor Voitko)
Ik heb altijd wel wat gevoeld voor het ‘airborne’ effect waarbij een glas aan een straal drank blijft hangen en zweven. Ik heb heel wat versies, gezien, gekocht en gebruikt maar net als bij het laten zweven van personen voel ik meer voor een ‘levitatie’ dan voor een ‘suspensie’. Met andere woorden, een ‘bewegende’ versie. Met deze Airborne Real Bottle 2.0 bleek dat mogelijk te zijn en ik heb hem daarom aangeschaft, uitgetest en gebruikt.
Daar waar andere versies met haakjes en draadjes werken is het ‘koppelen’ met het glas hier magnetisch en dat is leuk om te werken. De oplaadbare elektronica die dit effect mogelijk maakt kan je in om het even welke fles stoppen en je bent klaar voor de vertoning. Met twee verborgen knopjes kan je het glas laten stijgen en dalen, maar indien je het glas een volledige cyclus laat passeren, volstaat één knopje om het te doen dalen en weer opstijgen.
Het glas ziet er OK uit, niet te speciaal als wijn- of champagneglas, maar bevat in de voet ook een kleurrijk LED-
lampje dat je kan doen branden als je dat verkiest. Ziet er soms mooi uit, maar een ‘normaal’ wijnglas heeft dat dus niet.
Het effect is vooral bedoel om te gebruiken met een champagnefles, als kan het net zo goed een wijnfles zijn. In theorie kan je het effect vertonen en de fles nadien overhandigen aan de toeschouwers. Best goed te doen, maar de fles bevat dan maar een beetje drank, aangezien je het moet vertonen met een fles met een beperkte hoeveelheid vloeistof in.
Hoe dan ook: net als de ‘fire wallet’ is dit voor fotografen een dankbaar effect om vast te leggen op de gevoelige plaat. Het is een toneeleffect en ik zou het niet close-up vertonen hoewel dat in principe perfect kan. Glas en gimmick worden geleverd in een handig transportdoosje, wat wel mag, want het kost wel iets. Maar op dit moment de enige versie die ik nog vertoon van dit effect. Professioneel, bruikbaar, erg visueel en goed gemaakt. Enig minpuntje is de video met instructies – al is alle info wel duidelijk – én de zelfklevende magneetjes die worden meegeleverd om op de fles te kleven als je dat wenst…die plakken voor geen meter maar daar zult u – net als ik – wel een oplossing voor vinden. Cheers!
Appearing Glass by Steve Thompson
Nog iets met drank, maar dan wel iets heel anders. Je haalt een opgevouwen papieren zak uit je binnenzak. Je laat duidelijk zien dat hij leeg is én je toeschouwer kan er zelfs zijn handen insteken! Plots zie je er ‘iets’ in vallen en haal je er een vol glas drank uit.
Ik had dit gekocht om een ander voorwerp te produceren, maar een glas met drank is natuurlijk nog sterker. Bij andere methodes moet je een manier zoeken om het glas ongemerkt in de zak te krijgen, maar dankzij de ingenieuze gimmick die in de normaal uitziende zak is ingebouwd is dit hier niet het geval. Meteen nadat de toeschouwer bevestigd heeft dat de zak volledig leeg is, materialiseert het glas zich uit het niets… Ze zien en horen het glas met een plof op de bodem van de zak belanden.
De gimmick kan met één hand worden bediend: “heel eenvoudig en gemakkelijk”, maar het vereist volgens mij toch best wat oefening om het vlot en vlekkeloos te laten verlopen. Wat ik ook misleidend vind aan de promotie is dat er beweerd wordt dat ook close-up performers het kunnen gebruiken voor walkaround omstandigheden of straatmagie, op elk moment in hun act. Ofwel heb ik iets verkeerd begrepen of over het hoofd gezien, ofwel wordt hier zwaar overdreven. Het is wél een zeer sterke podium- of salonopener, maar ik wil graag de gooche-
laar aan het werk zien die ‘geladen’ zijn show brengt om dan pas later het glas te laten verschijnen.
Ik mag en wil niet teveel verklappen, maar u moet weten dat u een broeksriem én een jasje moet dragen om het effect te kunnen vertonen. Je ontvangt de quasi onverslijtbare zak (speciale gimmick inclusief) in duurzame en waterbestendige Tyvek™ alsook een onbreekbaar glas met gemakkelijk te verwijderen deksel. Het speciaal ontworpen deksel voorkomt dat vloeistoffen worden gemorst tot op het moment van de productie. Zodra je klaar bent, kan het deksel snel en geruisloos met één hand worden verwijderd.
Kortom, een mooi en knap bedacht openingseffect, maar daar zou ik het ook alleen voor gebruiken. De hoeken zijn best OK, maar close-up zou ik het niet riskeren. Ik heb wel moeite met het feit dat er steeds wordt gezegd hoe ‘eenvoudig’ een effect te vertonen is. Dit is geen kernfysica maar deze ‘appearing glass’ vraagt én verdient wel de nodige oefening om geen natte voeten te hebben en het effect de nodige eer aan te doen. Doe dat en dan hebt u een knaller van een opening.
Nog zo’n effect dat wat mij betreft een perfecte opener is, is deze ‘blow hard’. Ik houd van effecten waarbij je telkens denkt dat het niet mooier wordt…en dan om de oren wordt geslagen met een extra kicker…en dat gebeurt hier twee keer.
Je begint met het tonen van een klassiek houten speeltje aan je publiek: een soort van houten ‘kazoo’, een blaaspijpje en een witte pingpongbal. Dan blaas je lucht door het pijpje, die langs boven ontsnapt en waarop je het balletje kunt laten ‘zweven’ …, net als een bal blijft balanceren bovenop een fontein. Een wetenschappelijk
verklaarbaar fenomeen in feite, maar ziet er best magisch uit.
Maar dan pak je het balletje vast en tik je ermee tegen het houten speeltje. De bal lijkt stevig, anders dan een pingpongbal. Vervolgens laat je de bal op de grond vallen en tot grote verbazing van het publiek is er een luide KNAL te horen is zodra de bal de grond raakt. Hij blijkt loodzwaar te zijn en helemaal géén pingpongbal. Niet alleen erg grappig maar ook compleet onbegrijpelijk. Maar dan neem je de zware bal van de grond, pakt er een glas bij…en breekt het wit ei (ja, het is geen loden bal meer maar een ECHT ei)! Met “Blow Hard” ontvang je alle benodigdheden om het effect uit te voeren (je moet zelf een ei en een glas voorzien). De zoektocht naar witte eieren kan beginnen, want vooral in België zijn ze niet zo courant, maar ze zijn er wel! Maar ook hier weer wordt er gezegd ‘eenvoudig te vertonen’… dat lijkt tegenwoordig een onmisbaar verkoopargument. De ‘technieken’ of ‘manipulaties’ zijn inderdaad niet erg moeilijk, maar een goede timing en misdirection zijn minstens zo belangrijk. Ik kon me trouwens ook niet vinden in de aangeleerde laatste ‘switch’ om de finale met het ei mogelijk te maken, maar op dat moment zijn de toeschouwers al zwaar onder de indruk van de plots loodzwaar geworden “pingpongbal’ zodat u gegarandeerd zelf een methode kunt verzinnen die beter past.
Als u weet hoe leuk de ‘bounce-no-bounce ball’ routines kunnen zijn, dan weet u wat een impact dit effect kan hebben. Het is een ‘quicky’ maar wel een erg leuke met twee climaxen na elkaar. I love it!
Liquify (Tobias Dostal)
Dit is wellicht één van de meest besproken effecten van de afgelopen tijd. Grappig genoeg hebben Filip Depessemier en ikzelf het opgepikt in Las Vegas op Magic Live zonder echt te weten wat het was, want het was nét uit…maar we zagen de gimmicks en begrepen meteen het potentieel.
Het is niet te vergelijken met wat dan ook. De mogelijke effecten worden enkel beperkt door je eigen verbeelding maar zijn érg visueel en magisch. Bijvoorbeeld: je neemt een ring in de hand en die lijkt te smelten (al dan niet met extra rook van een rook-device). Je doopt je vinger in de gesmolten materie en het druipt van je vinger. Maar dan draai je met je vinger in de lucht en het vloeibaar materiaal krijgt heel visueel zijn stevigheid terug en wordt opnieuw een harde ring die aan je toeschouwers kan worden gegeven. Laat chocolade smelten en maak hem weer hard, zelfs je telefoon wordt vloeibaar of de kleur (inkt) van een speelkaart. Je kan het zo gek niet verzinnen.
Maar wat ontvang je dan precies? Je krijgt een set/doos met 8 kleurengimmicks en 5 gekleurde ringen. En ja hoor, ook hier weer wordt er geroepen: “Gemakkelijk te leren – een beginner kan binnen 10 minuten het basiseffect uitvoeren.” Nee! Technisch gezien wel, het is niet ‘moeilijk’, maar dit is zo mooi dat je er iets meer dan tien minuten in moet investeren om dit idee eer aan te doen.
Eerlijk gezegd ben ik bang dat het bij velen in de kast zal blijven liggen, maar zelfs er mee spelen is leuk en ik ben zeker dat diegenen die het in de praktijk een kans geven, waanzinnige reacties zullen krijgen. Het is een heel onverwacht effect dat ik bij eenzelfde publiek niet zou herhalen, maar wel op zak houden om hier en daar iets bijzonder te vertonen.
Saltrick app (Nelson Suarez Arteaga)
Een geinige app. Heeft op social media al heel wat commotie veroorzaakt omdat het een beetje ‘undergound’ werd gehouden maar intussen is hij gewoon verkrijgbaar in de app store. U weet dat de beste revelatie de beste reactie kan teweegbrengen. U kunt een toeschouwer vertellen aan welke kaart of welk ESP-symbool hij denkt, maar u kunt ook Saltrick vertonen.
Op het ‘moment suprême’ neemt u uw smartphone bij de hand en strooit zout uit over het zwarte oppervlak van de telefoon. Dan blaast u kort maar stevig in de richting van het telefoonscherm en een groot deel van het zout vliegt weg, maar de overschot vormt de kaart, het getal of de figuur waaraan de toeschouwer denkt. U veegt met uw vinger het resterende zout door elkaar en blaast het restant tenslotte ook weg van de telefoon.
Dit is een app…dit is geen mirakel, maar het ziet er wel enorm cool uit. Het is geen effect op zich, maar als revelatie scoort hij super. Hoofdzaak blijft hoe u weet waaraan de persoon in kwestie denkt, maar de visuele en originele onthulling kan het effect dat u vertoont naar een ander niveau tillen. De instellingen laten toe de dikte van het zout, de helderheid en nog een hoop andere parameters in te stellen naar believen. Wat mij betreft een aanrader die u altijd ‘op zak’ hebt om op elk gepast moment te vertonen. Enkel de lichtcondities even in de gaten houden, want bij heel fel licht is het niet goed te zien en indien extreem donker dan zou ik het ook niet gebruiken, maar in alle andere gevallen…have fun! FOLLOW
PROUD SPONSOR OF THE
Word ambassadeur voor Bicycle® speelkaarten en goochelen!
Ontvang gratis speelkaarten, organiseer exclusieve give-aways en ontvang gratis ALLE nieuwe releases
Premium Magic, waar goed advies en kwaliteit samenkomen
Bestel 24/7 online en maak van elk optreden een magisch moment!
Betover je publiek met de beste goocheltrucs!
Bij de Premium Magic Store vind je een zorgvuldig samengestelde collectie van hoogwaardige goocheltrucs en accessoires, geschikt voor beginners én professionele goochelaars. Vandaag besteld is morgen in huis!
Openingstijden fysieke winkel
Woensdag t/m zaterdag van 10:00 tot 16:00 uur Zondag t/m dinsdag gesloten