INWESTYCJE
Planowanie przestrzeni miejskiej w Kielcach W ujęciu ogólnym trudno wskazać jeden konkretny aspekt planowania przestrzennego, który byłby najbardziej istotny. Sztuka budowy miast – urbanistyka – jest jedną z dziedzin najbardziej interdyscyplinarnych.
W celu sprawnej wymiany informacji w Kielcach stworzyliśmy internetową platformę konsultacyjną (www.idea.kielce.eu), gdzie prezentujemy do konsultacji wszystkie bieżące projekty w kolejnych fazach prac – ważne jest, aby mieszkańcy mieli poczucie rzeczywistego współtworzenia miasta.
W gospodarce przestrzennej bierze się pod uwagę niesamowitą ilość aspektów, w tym m.in. ekonomiczne, finansowe, funkcjonalne, infrastrukturalne, transportowe, ochrony środowiska, kulturowe, własnościowe, socjologiczne, społeczne, itd. To wszystko należy brać pod uwagę w sposób jednakowo wytężony, dodatkowo przy bardzo dynamicznie zmieniających się w czasie zewnętrznych i wewnętrznych uwarunkowaniach rozwojowych, zawirowaniach politycz nych oraz wpisanych w tę „branżę” nieuniknionych konfliktach, słusznych skądinąd interesów podnoszonych przez różne podmioty, grupy i lobby – w tym konfliktów interesu prywatnego i publicznego, często przejawianych w sposób bardzo ostry. Każde miasto ma swoją odrębną specyfikę, każdy konkretny fragment przestrzeni miasta cechuje się swoistymi potencjałami i problemami – stąd każdy plan miejscowy jest innego rodzaju niepowtarzalną oraz bardzo skomplikowaną „łamigłówką”. Pod względem tzw. „warsztatu urbanistycznego” obowiązani jesteśmy odpowiadać na bieżące potrzeby rozwojowe przy poszanowaniu zasad rozwoju zrównoważonego, bazując na lokalnych tradycjach, wartościach i potencjałach oraz stosując współcześnie sformułowane idee, priorytety i wytyczne projektowania miast. Rozwojowi gospodarczemu towarzyszyć musi więc
74
podnoszenie jakości szeroko rozumianego środowiska (naturalnego i kulturowego), dbałość o zasoby dla przyszłych pokoleń oraz spójności i sprawiedliwości społecznej – współczesne miasto musi być organizmem egalitarnym. W przełożeniu na cechy struktury urbanistycznej oznacza to: zwartość, wysoką gęstość zaludnienia, pełne wyposażenie w komfortową infrastrukturę (techniczną, transportową, społeczną, usługową), maksymalną wielofunkcyjność (mieszane użytkowanie gruntów) oraz tworzenie mieszanki społecznościowej („social mix”).
ciem „ładu przestrzennego”, które ująć należy raczej jako „porządek”, piękno to coś więcej… Piękno nie jest mierzalne, jest to nieuchwytny element twórczy, który – wydaje się – tkwi w autorskich decyzjach osadzonych w lokalnych tradycjach kulturowych, odrzucających skompromitowaną urbanistykę modernistyczną, a odwołujących się do urbanistyki tradycyjnej miasta „zwartego i gęstego” (neotradycjonalizm – „new urbanism”). I tu jest ogromna rola tzw. „designu urbanistycznego”, krajobrazowej kompozycji systemu przestrzeni publicznych jako całości oraz kształtowania ciągów i sekwencji wnętrz urbanistycznych, których ściany formowane są przez pierzeje i fasady budynków.
Każde miasto ma swoją odrębną specyfikę, każdy konkretny fragment przestrzeni miasta cechuje się swoistymi potencjałami i problemami – stąd każdy plan miejscowy jest innego rodzaju niepowtarzalną oraz bardzo skomplikowaną „łamigłówką”. Do tych uniwersalnych istotnych zasad dodałbym jeszcze jedną, którą porusza się zdecydowanie za rzadko – otóż miasto powinno być przede wszystkim PIĘKNE jako całość (struktura, sylweta) i to we wszystkich jego fragmentach. Piękno nie jest pojęciem tożsamym z eksponowanym w naszym prawie poję-
To trójwymiarowy układ, proporcje i wyposażenie miejskich przestrzeni publicznych (dostępnych dla każdego) decyduje o wizualnym odbiorze miasta. Piękno jest przeciwieństwem unifikacji, jest silnie związane z poczuciem dobrostanu ludzi, o czym zapominamy lub często bagatelizujemy – szczególnie jeśli w grę zaczynają wchodzić pieniądze. Piękno przestrzeni ma także olbrzymi i niedoceniany wymiar ekonomiczny.
Outsourcing&More Polska | lipiec – sierpień 2018