Heimilispósturinn - desember 2022

HEIMILISPÓSTUR

Grundarheimilanna

Gleðileg jól

Forsíðumyndin er af vinunum Jóni og Ragnari að skreyta piparkökuhús fyrir keppnina um flottasta piparkökuhúsið í Mörk.

Ritstjóri: Guðbjörg R. Guðmundsdóttir

Prentun: Litróf

Upplag: 1600

Jólahugvekja

Haustið og byrjun vetrar hafa verið mild en skammdegið gefur engan grið. Við höfum orðið vör við það að landinn hefur byrjað tímanlega að setja upp jólaljós og lýsa þannig upp myrkasta tíma ársins. Sagt er að það sé alltaf tími til þess að fagna og gleðjast og á það sérstaklega vel við þegar snýr að jólum og aðventu.

Margir kvíða vetrarins sökum myrkurs og kulda. Jólin og aðventan er þó ljósi tími tilverunnar. Aldrei erum við jafn meðvituð um hið sanna ljós Jesú Krist heldur en einmitt nú. Þegar myrkrið grúfir yfir þá sækir hið sanna ljós inn í hug okkar og hjörtu. Það er eflaust með blendnum tilfinningum trega og tilhlökkunar sem við förum inn í aðventu og jólin. Jól liðinna ára sækja á hugann. Sumar minningar eru sárar en aðrar ljúfar og góðar.

Eins og við vitum er aðventa undirbúningstími jólanna en orðið aðventa er dregið úr latneska orðinu aðventus eða tilkoma og vísar til komu Jesúbarnsins en yfirskrift aðventunnar er ,,Sjá konungur þinn kemur til þín.“ Aldrei erum við jafn opin fyrir boðskap Jesú Krists en einmitt á jólum og aðventu. Það er eins og hugur og hjörtu hins kristna heims galopnist á þessum tíma fyrir boðskapi hans. Það er þó ekki svo að Guð sé bara með okkur á þessum tíma ársins hann er stöðugt með okkur í gegnum lífsins ólgusjó.

Aðventan er tími íhugunar þar sem við þökkum fyrir allar góðar gjafir sem við þiggjum í þessu lífi. Guð gefur okkur stærstu gjöf sem hægt er að gefa, lífið sjálft. Guð vill að við förum vel með þá gjöf. Guð vill einnig að við varðveitum líf annarra með því að gæta náunga okkar.

Sr. Auður Inga Einarsdóttir.

Ég efast ekki um að eftirvænting fylli hug okkar og hjörtu þegar líða tekur á aðventuna. Það styttist í að kirkjuklukkurnar hringi inn jólin og allt verður heilagt eins og sagt var í gamla daga. Við sem sækjum messu á aðfangadag eða hlýðum á aftansönginn í útvarpinu fyllumst heilagleika þegar fyrstu ómar messunnar berast. Vonandi höfum við ekki glatað heilagleikanum í öllu jólaamstrinu. Jólaundirbúningurinn hefur sannarlega breyst í tímanna rás. Þegar við lítum til baka þá sjáum við að yfirbragðið hefur breyst frá því að við vorum börn. Það er líka misjafnt hversu mikill undirbúningur jólanna er hjá hverju og einu okkar. Sum okkar baka reginnar býsn af smákökum og kaupa fjöldann allan af jólagjöfum á meðan aðrir eru hófstilltari í undirbúningnum. Þó svo að ytri umbúnaðurinn hafi mikið breyst í áranna rás þá er þetta þó allt gert til þess að undirbúa sig fyrir sjálfa hátíðina, jólin sjálf og komu frelsarans Jesú Krists. Guð sendi son sinn Jesú Krist í heiminn til þess að opinbera kærleika sinn til allra þegna sinna. Í kærleika hans er hinna sanna hamingja. Ég held að við séum flest ef ekki öll snert af kærleika hans á þessum árstíma því við þá erum sérstaklega móttækileg fyrir boðskapi hans. Megir þú opna hjarta þitt fyrir komu hans og meðtaka kærleika hans á jólum sem endranær. Megi algóður Guð vitja þín og ástvina þinna um jólin.

Ég óska ykkur öllum gleðilegrar jólahátíðar.

Auður Inga Einarsdóttir

Við fögnum komu frelsarans.

VÍS gaf Grund tónleika

Hljómsveitin GÓSS mætti á Grund fyrir skömmu og hélt hátíðartónleika, tók jólalög í bland við önnur falleg lög. Tónleikarnir voru gjöf frá VÍS til Grundar í tilefni 100 ára afmælis heimilisins sem var þann 29. október síðastliðinn. Hljómsveitina skipa Guðmundur Óskar Guðmundsson, Sigríður Thorlacius og Sigurður Guðmundsson. Færum VÍS hjartans þakkir fyrir yndislega tónleika.

Aldarafmæli Grundar

Færði heimilismönnum afmælisgjöf

Dagana í kringum 100 ára afmæli Grundar sem var 29. október síðastliðinn ákvað Gísli Páll Pálsson, forstjóri Grundarheimilanna, að fara og heimsækja heimilismenn og færa þeim nýútkomna bók um sögu Grundar. Hann færði þeim einnig borðdagatal en það prýða myndir úr starfi heimilisins. Það voru hlýjar móttökur sem hann fékk hjá heimilisfólki og Gísli Páll segir að sér hafi þótt einkar vænt um að heyra hvað heimilisfólki leið vel á heimilunum þremur. Þá færði hann einnig íbúum hjá Íbúðum 60+ afmælisgjöf.

Gísli Páll Pálsson, forstjóri Grundarheimilanna færði heimilismönnum 100 ára sögu Grundar.

Það voru hlýjar móttökur sem mættu Gísla Páli þegar hann heimsótti heimilisfólk.

Heimilismenn og aðstandendur fylltu hátíðarsal

Bingó slær yfirleitt alltaf í gegn á Grundarheimilunum og svoleiðis var það líka þegar heimilisfólki og aðstandendum var boðið í jólabingó í hátíðarsal Grundar. Salurinn var fullur af áhugasömu fólki og bæði börn og fullorðnir sem höfðu gaman af.

Það hefði mátt heyra saumnál detta...

Jólabingó á Grund

Einbeiting.

Kærleikur.

Það var þétt setinn hátíðarsalurinn þennan dag.

Vinnustofan í Mörk

Pappírsjól þetta árið

Undanfarið hafa heimilismenn í Mörk verið að undirbúa jólin og þeir sem hafa lagt leið sína í vinnustofuna dundað sér við að gera pappírsjólatré. Mörgum finnst sárt að rífa niður bækur til að búa til þessi fallegu tré en vilja þó miklu frekar nýta þær á þennan hátt en að þeim sé fargað á haugana.

Jólatrén sem í ár prýða borð og hillur í Mörk.

Heimilið Langholt

með flottasta húsið

Ákveðið var að efna til samkeppni um flottasta piparkökuhúsið á

Grundarheimilunum og Mörk reið á vaðið með að kynna úrslitin. Öll heimilin ellefu fengu hús til að skreyta og setja saman.

Það var mikill metnaður hjá heimilisfólki og starfsfólki sem lagði sig fram um að uppfylla þau atriði sem horft var til þegar dómnefndn gekk um og gaf stig. Meðal þess sem dómnefndin horfði til var burðarþol húsanna, hráefnavalið sem notað var við skreytingu, þátttaka heimilismanna og klæðnaður keppenda.

Fyrsta sæti hlaut piparkökuhúsið sem heimilisfólk og starfsfólki í Langholti skreytti. Hér eru fulltrúar heimilisins að taka við verðlaunum frá dómnefndinni.

Í öðru sæti voru Ljósheimar sem fengu 32.5 stig af 35 mögulegum og í þriðja sæti Réttarholt sem hlaut 30 stig af 35 stigum mögulegum.

Fulltrúar Ljósheima kynna skreytingarferlið.

Sigríður K. Aradóttir og Guðlaugur Nielsen sögðu frá skreytingum hússins í Réttarholti, sem hlaut þriðja sætið í keppninni.

Dómnefndin var skipuð starfsmönnunum Árna Þór Steinarssyni Busk, Þorbjörgu Árnadóttur og Herdísi Borg Pétursdóttur.

Íbúar Íbúða 60+ í Mörkinni

Tónakvöld á aðventu

Íbúar Íbúða 60+ komu saman á Kaffi Mörk eitt föstudagskvöldið á aðventu og hlýddu á frábæran jazzkvartett söngkonurnnar

Steingerðar Þorgilsdóttur, gæddu sér á jólasnarli og nutu samverunnar.

Þetta var notaleg kvöldstund þar sem Axel Blöndal Hauksson lék á píanó, Jón Hörður Jónsson á kontrabassa, Jón Pétur Jóelsson á trompet og Steingerður Þorgilsdóttir söng.

Þessum frábæra jazzkvartett er innilega þakkað fyrir yndislega tónleika.

Jazzkvartett Steingerðar Þorgilsdóttur.

Íbúar Íbúða 60+ í Mörkinni

Léttar veitingar voru á boðstólum.

Margir íbúar lögðu leið sína á tónakvöldið á aðventu.

Íbúar Íbúða 60+ í Mörkinni

Það er orðið jólalegt um að litast á Kaffi Mörk.

Íbúar Íbúða 60+ í Mörkinni

Þorvaldur, Bára, Lilja og Guðmundur voru kampakát að vanda.

Aldarafmæli Grundar

Góðir gestir mættu í hátíðarsal

Það var boðið til afmælismóttöku þann 29. október síðastliðinn þegar Grund fagnaði aldarafmæli sínu. Margir góðir gestir glöddu afmælisbarnið með komu sinni, ræðuhöldum og gjöfum. Meðal þeirra sem héldu tölu voru forseti Íslands, Guðni Th. Jóhannesson, Gísli Páll Pálsson forstjóri Grundarheimilanna, Jóhann J. Ólafsson stjórnarformaður Grundar og borgarstjórinn Dagur B. Eggertsson. Hinrik Greipsson stjórnarmaður var veislustjóri og fleiri góðir gestir kvöddu sér hljóðs og ávörpuðu salinn, færandi gjafir eða með

Hinrik Greipsson stjórnarmaður sá um veislustjórn.

Forseti Íslands, Guðni Th. Jóhannesson ávarpaði salinn.

Sigmundur Indriði Júlíusson lék á flygil meðan gestir streymdu í hátíðarsalinn.

Gissur Páll Gissurarson söng m.a. afmælissönginn.

Það var fjölmennt í salnum á afmælisdeginum 29. október.

Margir góðir gestir heiðruðu afmælisbarnið.

Jóhann J. Ólafsson stjórnarformaður Grundar og Aríel Pétursson stjórnarformaður Sjómannadagsráðs.

Gísli Páll Pálsson, forstjóri Grundarheimilanna, tekur við blómum frá Degi B. Eggertssyni borgarstjóra.

Meðvituð um mannlega þáttinn

í okkar starfi

Virðulegi forseti Íslands, kæri stjórnarformaður Grundarheimilanna, kæru Guðrún og Gísli Páll, og aðrir góðir gestir,

Það er mér og konu minni Anneli mikill heiður að fá að vera með ykkur í dag til að halda upp á 100 ára afmæli hjúkrunarheimilisins Grundar. Ég þakka kærlega fyrir boðið.

Það gleður mig að hafa tækifæri til að óska ykkur til hamingju á þessum merkisdegi og sýna aðdáun mína á þeim góða árangri sem hefur náðst í þjónustu við eldri borgara á Íslandi á Grund sem var fyrsta heimili sinnar tegundar á Íslandi fyrir mörgum áratugum. Ég óska ykkur til hamingju fyrir hönd Evrópuráðs eldri borgara, EURAG og eins frá mér persónulega.

Einn af stofnendum Evrópuráðs eldri borgara, sem var stofnað fyrir nákvæmlega 60 árum, var Gísli Sigurbjörnsson, sonur stofnanda hjúkrunarheimilisins Grundar, en hann var einstakur frumkvöðull og hafði kraftinn til að koma hugmyndum sínum í framkvæmd þrátt fyrir erfiðar aðstæður.

Sonarsonur hans sem er hér með okkur, Gísli Páll, hefur erft frá forfeðrum sínum þennan manneskjulega streng, þessa þjónustulund og getuna til að geta veitt forstöðu þessu mikilvæga fjölskyldufyrirtæki. Þar að auki hefur Gísli Páll mikla ábyrgðartilfinningu. Á erfiðum tímum, kom hann Evrópuráði eldri borgara til hjálpar og stýrði því í átt til framtíðar og var yngsti forseti ráðsins frá upphafi.

Við munum ætíð kunna honum bestu þakkir fyrir sitt góða starf.

Þegar hann ákvað að einbeita sér alfarið að umönnun aldraðra á Íslandi og auka við þjónustuna bað hann mig að taka við starfi sínu sem forseti Evrópuráðs eldri borgara, sem ég þáði með glöðu geði.

Í gegnum störf okkar saman í gegnum tíðina höfum við Gísli Páll orðið vinir, reyndar mjög góðir vinir og á milli okkar ríkir mikill skilningur og traust sem er grundvöllur góðra mannlegra samskipta.

Kæri Jóhann, stjórnarformaður Grundarheimilanna: Ég ber mikla virðingu fyrir þínu góða starfi í þágu aldraðra og vil færa þér afrit af ræðu minni vegna 60 ára afmælis Evrópuráðs eldri borgara, EURAG, sem haldið var upp á í Graz í Austurríki. Í ræðunni er farið yfir sögu Evrópuráðs eldri borgara og tengsl ráðsins við Grund. Njóttu lestursins vel!

Kæri Gísli Páll, sem í mínum huga er alltaf Gísli. Ég færi þér líka gjöf, málverk eftir hinn fræga svissneska málara Hermann A. Sigg. Þegar þú horfir vel á málverkið er hægt að sjá form manneskju bakvið litina. Merking þessa listaverks er að minna okkur á mennskuna og að við verðum ætíð að vera meðvituð um mannlega þáttinn í öllu okkar starfi.

Málverkið er ætlað fyrir skrifstofuna þína, svo þú getir helst séð það daglega og vonandi megi það stuðla að áframhaldandi góðum verkum þínum og jafnvel minna þig á sama tíma á vini þína, Anneli og Dirk.

Dirk Jarré, forseti EURAG, 29. október 2022

Dirk Jarré færir Gísla Páli málverk eftir Hermann A. Sigg.

Kósýdagur í Mörk

Jólatónlist, teppi og góður félagsskapur

Á aðventunni þegar það er kalt úti þá er um að gera að hafa það notalegt inni. Hér eru nokkrar heimliskonur í Mörk búnar að

Það skín af myndinni hlýja og notalegheit.

Fær aldrei kvef, þökk sé fjallagrasaseyði

Heimilismaðurinn Haukur Arnar Viktorsson segist aldrei fá kvef og ástæðan sé einföld. Hann drekki fjallagrasaseyði. Guðbjörg R. Guðmundsdóttir bað Hauk um að kenna sér galdurinn við að búa til gott seyði.

„Ég hef frá æsku vanist því að fjallagrös séu nýtt í fjallagrasamjólk og seyði en það var algengara í æsku minni að hafa fjallagrasamjólk. Held að ástæðan sé einfaldlega sú að það var til nóg mjólk en þurfti að bera vatnið langar leiðir og það því sparað meira en mjólkin“, segir Haukur. Hann var sem barn í Garði í Kelduhverfi og síðan einnig á Stóru Ökrum í Skagafirði og á báðum stöðum vandist hann fjallagrösunum.

Ferðaðist með fjallagrös

„Þegar ég fór sjálfur að búa fylgdu fjallagrösin mér og ég hef tekið þau með mér hvert sem ég hef farið, meira að segja þegar ég fór til náms til Þýskalands og þegar ég fór í frí til útlanda.“

Haukur segist fullviss um að ástæðan fyrir því að hann fái hreinlega ekki kvef sé þessum íslensku grösum að þakka og hann er hissa á að fleiri Íslendingar skuli ekki nýta sér þau sér til heilsubótar.

Haukur, sem er arkitekt, lærði í Þýskalandi og hann fór oft þangað í frí eftir að hann lauk þar námi.

Haukur Arnar Viktorsson.

Eitt sinn þegar hann fór með konunni sinni, Gyðu Jóhannsdóttur, í frí til Þýskalands var hún að fá kvef. Haukur bauðst til að gera fyrir hana seyði en hún hafði takmarkaða trú á lækningamætti grasanna og bað hann frekar að skreppa fyrir sig í apótekið.

Þegar þangað kom benti apótekarinn honum á íslensk fjallagrös sem voru til sölu í apótekinu með mismunandi bragði. Hann sagðist hafa farið á hótelið til Gyðu með þessi skilaboð frá apótekaranum og eftir þetta fékk hann að búa til seyði fyrir hana líka.

Þegar ég spyr hvort fjölskyldan hans noti fjallagrös segir hann svo vera. „Ég eignaðist ekki börn sjálfur en Gyða mín átti fyrir tvo syni þegar við kynntumst, Jóhann Árna og Jón Ara, sem ég hef alltaf litið á sem mína syni. Þeir færa mér fjallagrös og vita allt um heilsusamleg áhrif þeirra.“

Kennir starfsfólki Grundar að búa til seyði

Undanfarnar vikur hefur sést til Hauks í eldhúsinu á Litlu Grund þar sem hann hefur verið að kenna starfsfólkinu að búa til seyði úr fjallagrösum. Ég spurði hann því hvort hann væri ekki til í að deila með Heimilispóstinum hvernig hann býr til sitt seyði. Hann var nú aldeilis á því og bætti um betur með að bjóða mér svo upp í dans. Það er nefnilega hitt heilsusamlega ráðið hans. Nota hvert tækifæri til að taka nokkur spor, njóta tónlistar og nærveru með þeim hætti.

Þessir herramenn borða saman daglega og spjalla þá um lífið og tilveruna.

Fjallagrasaseyðið hans Hauks

Takið þurran pott og setjið á hellu. Stráið smávegis af sykri í botninn og bíðið uns sykur bráðnar og fer að mynda bólur.

Setjið lúkufylli af fjallagrösum út í og hrærið í þessum háa hita. Eftir nokkrar mínútur setjið sjóðandi vatn út í pottinn einn til tvo bolla og látið malla á hita í nokkrar mínútur. Njótið helst á hvetjum morgni, að minnsta kosti yfir vetrartímann.

Haukur að kenna starfsfólki Grundar að búa til fjallagrasaseyði.

Fjallagrös (Cetraria islandica) eru fléttur (skófir) og eru í raun sambýli tveggja lífvera, svepps og þörungs. Lítið ber á þörungnum, því að þalið er aðallega myndað af sveppþráðum. Fjallagrös vaxa á öllu norðurhveli jarðar, og hér á landi eru þau mjög algeng, einkum upp til heiða og fjalla, þar sem þau mynda víðlenda fláka.

Fjallagrös hafa löngum verið almennur matur, og hafa þau verið notuð í grasagrauta, brauð, blóðmör, grasamjólk og skyrhræring. Þá voru þau til mikilla búbóta til þess að drýgja kornmat og einkum á seinni árum hafa menn drukkið grasavatn, te eða seyði sér til heilsubótar. Þau þykja holl og næringarmikil fæða og hafa ýmsir mikla trú á þeim til lækninga.

Heimilisfólk

bauð aðstandendum í afmæliskaffi

Í afmælisviku Grundar í lok október bauð heimilsfólkið aðstandendum sínum í afmæliskaffi í hátíðarsal heimilisins. Heimilismaðurinn Sigmundur Indriði Júlíusson lék snilldarlega á flygil meðan gestir tíndust í salinn. Gísli Páll Pálsson, forstjóri Grundarheimilanna, ávarpaði afmælisgesti, Sigrún Erla Grétarsdóttir söng nokkur að lokum kom Grundarkórinn fram en í honum eru heimilismenn og starfsfólk sem og velunnarar heimilisins.

Það voru blómum skrýdd og dúkuð borð sem biðu gestanna, heitt súkkulaði og hnallþórur sem þeir gæddu sér á. Notaleg stund sem heimilisfólk og aðstandendur áttu saman.

Heimilismaðurinn Sigmundur Indriði Júlíusson lék á flygil í afmælinu.

Dúkuð borð og blómum prýdd og ljúfur söngur.

Gundarkórinn söng nokkur lög í hófinu.

Bakað og bakað í Ási

Það má með sanni segja að smákökuilminn hafi lagt um Ás undanfarnar vikur því heimilisfólk hefur verið duglegt að baka á aðventunni.

Það eru allskonar smákökur sem bakaðar hafa verið, spesíur, súkkulaðibitakökur, piparkökur og svo mætti áfram telja. Smákökubaksturinn hrífur heimilisfólk með sér í að rifja upp baksturssiði liðinna ára en margar heimiliskonur bökuðu í sínu

Alltaf ljúfar stundir þegar smákökur eru bakaðar á aðventu.

ólahugvek Smákökubakstur fyrir jólin

Allir hafa gaman af því að setjast niður og spjalla um jólasiði fyrri ára um leið og það eru bakaðar smákökur.

Bakaði ótal sortir fyrir jólin

Það var í mörg horn að líta á jólunum á Ísafirði þegar hún var að eiga börnin sín níu á 11 árum frá 1950 til 1961. Guðbjörg R. Guðmundsdóttir hitti Öldu Norðfjörð Guðmundsdóttur og spjallaði við hana um jólin á barnmörgu heimili.

„Ég man ekki mikið frá jólum úr eigin æsku“, segir Alda þegar við sitjum og rifjum upp jólahald liðinna ára. „Ég er alin upp á Norðfirði og var þar til fermingar aldurs. Það eru þó minnisstæð litlu jólin í skólanum. Þá var mikið um dýrðir, dansað í kringum jólatréð sem var með lifandi kertum og sungin jólalög. Ég flutti svo í bæinn með ömmu minni og afa, Guðjóni Símonarsyni og Sigurveigu Sigurðardóttur og foreldrar mínir fluttu suður skömmu eftir þetta, Sigríður Guðjónsdóttir og Guðmundur Eyjólfsson“.

Alda segir að það hafi verið erfitt að fá húsnæði í Reykjavík á þessum tíma. Ekki var um aðra möguleika að ræða en að leigja húsnæði í bragga. Það var í Laugarneskampi sem Alda sá verðandi eiginmann sinn, Leif Jónasson, í fyrsta sinn. Hún var þá 17 ára, en hann 23 ára fráskilinn tveggja barna faðir. Þrátt fyrir mikil mótmæli ættingja varð ekki aftur snúið. Fyrsta barn Öldu og Leifs, Sigurður, fæddist snemma árs 1950 og hann ólst upp að miklu leyti hjá foreldrum Öldu. Síðan fæddist Kolbrún 1951 og Svanhvít 1952.

Alda Norðfjörð Guðmundsdóttir.

Það var mikið bakað á barnmörgu heimili Öldu.

Níu börn á 11 árum

„Þegar fósturfaðir mannsins míns Haraldur Guðmundsson, kom suður og sá hvernig við bjuggum og kuldann sem var inni hjá okkur í bragganum sagði hann okkur að koma vestur til sín á Ísafjörð. Hann keypti bráðlega með okkur lítið hús að Fjarðarstræti 35 sem var 65 fermetrar, en með lofti sem við innréttuðum svo seinna og þar voru börnin, stelpur öðru megin og strákar hinum megin. Við eignuðumst níu börn á ellefu árum. Ég held að það skýri að hluta til hversvegna þau eru svona samrýmd og samheldin.

Þau vöndust því að vera saman í risinu, búa þröngt og lifa í sátt og samlyndi.“ Bryndís fæddist næst árið 1953 en hún lést árið 1980, þá Ómar 1954 og Sigurrós 1955. Sigurrós var ættleidd af hjónum í Djúpinu og því fylgdi mikill tregi og eftirsjá. En lífið hélt áfram og Haraldur fæddist 1958, Hulda 1960 og Ágúst 1961.“

Hjónin Alda og Leifur með hluta af barnaskaranum sínum.

En hvernig skyldi jólahaldið á stóru heimili hafa verið?

„Jú auðvitað snérist þetta svolítið um að elda og baka þegar jólin voru að koma“ segir Alda. „Ég bakaði spesíur, mömmukökur, loftkökur, vanilluhringi, vanillustangir og áfram gæti ég talið nokkrar tegundir í viðbót og allskonar tertur eins og Dísudraum, perutertu, súkkulaðitertu og af því ég var ekki með Mackintosh eins og þótti flott í þá daga þá bakaði ég þess meira til að eiga á jólunum.“ Skemmtilegast segir hún að hafi verið að baka lagkökur og lengi vel hafi hún gert það og gefið börnunum sínum á fullorðinsárum líka. En svona almennt skemmtilegasti tíminn var þegar ég tók slátur á haustin. Ég tók alltaf tíu slátur og veitti ekki af.

En það er nú önnur saga. Leifur fór með börnin í messu á aðfangadag og á meðan var ég heima að elda og gera tilbúið fyrir jólin. Jólamessan á Ísafirði byrjaði ekki fyrr en klukkan átta svo okkar jólahald hófst seint.

Bækur vinsælar jólagjafir

„Jólagjafirnar voru ekki dýrar eða margar og bækur voru vinsælar því börnin voru bókelsk. Svo fóru þau að gefa hvert öðru líka smágjafir. Mamma sendi mér peninga vestur og þá fór ég og keypti ný nærföt á þau öll. Svo prjónaði ég heilmikið á þau og heklaði. Í minningunni sé ég þau fyrir mér uppi í rúmi á jóladag að lesa og gæða sér á bakkelsinu. Þetta voru ósköp látlaus en góð jól þegar börnin voru að alast upp.“

Þegar elstu börnin fara að heiman flytja Alda og Leifur með tvö yngstu börnin í Fjarðarstræti 4. Alda verður ekkja 4. maí 1976 þegar Leifur ferst þar sem hann var á rækjuveiðum á bátnum

Breka, aðeins 52 ára. Börnin leggja að henni að koma suður og það gerir hún eftir hátt í þrjátíu ára búsetu á Ísafirði. Hún fór að vinna í býtibúri á Borgarspítalanum og vann þar allt til ársins 1989.

Jólahaldið síðustu árin hefur verið með þeim hætti að hún hefur farið

á milli barnanna sinna og notið þess að fylgjast með afkomendunum. Þeir eru orðnir um áttatíu talsins og börnin hennar færa afkomendur árlega inn í svokallaða Öldubók til að hægt sé að hafa tölu á fjöldanum.

Alda er búin að skreyta jólalega hjá sér gluggann í Mörk.

Gjöf til Grundar

Hjólastólagalli

Fyrir nokkru kom Ólöf Árnadóttir fulltrúi frá Íslandsbanka færandi hendi, þegar hún afhenti Grund Hlýtt úti hjólastólagalla að gjöf. Hjólastólagallinn er frumkvöðlaverkefni sem Íslandsbanki styður, en gallinn er hlýr og einfaldur í notkun og gerir heimilisfólki kleift að njóta betur útivistar allan ársins hring. Gallinn er geymdur hjá húsvaktinni.

Grund færir Íslandsbanka innilegar þakkir fyrir þessa hugulsömu gjöf sem mun nýtast heimilisfólki vel í vetur.

En hægt er að kynna sér Hlýtt úti gallan betur á Facebook síðu verkefnisins á

https://www.facebook.com/ hlyttutihjolastolagallinn

Bakaði alltaf trúlofunarhringa

Ólöf Sigurborg Ólafsdóttir, eða Sibba eins og hún er alltaf

Ólöf Sigurborg Ólafsdóttir.

Ólöfu fannst þetta svakalega góðar kökur svo hún fékk uppskriftina hjá henni. „Eftir þetta þá bakaði ég alltaf um jól og páska þessar kökur af því þær slógu líka í gegn hjá börnunum mínum og bara í fjölskyldunni.“

Uppskriftin leyndarmál Hringirnir eru úr flórsykri og lyftidufti, engu hveiti, og svo er marengs sprautað yfir með rjómasprautu og þetta bakað í ofni. „Það eru nokkur ár síðan ég bakaði þessar kökur síðast og er því miður

Trúlofunarhringirnir góðu.

Þessar kökur hafa fylgt mér. Ég bakaði alltaf fyrir mig og börnin mín, systur mína og börnin hennar. Systir mín ætlaði alltaf að læra að gera þessar kökur en hefur ekki ennþá gert það“, segir Sibba og efast um að hún fari að gera það úr þessu.

„Ég verð að fá þessar kökur fyrir jólin og er svo lánsöm að eiga tengdadóttur sem er gömul sál og hefur áhuga á gömlu uppskriftunum mínum og á handskrifaða bók frá mér. Þau hjónin, hún og sonur minn, eru þau einu í fjölskyldunni sem hafa komist upp á lag með að baka þessar kökur og viðhalda þessari hefð.“

Hefðinni haldið áfram í Danmörku

„Þau búa í Danmörku en eru svo elskuleg að koma alltaf með þessar kökur til mín þegar þau koma til Íslands eða senda mér þær. Þau komu í síðustu viku með fullt smákökubox til mín og þetta er besta gjöf sem ég gæti hugsað mér að fá, fyrir utan þau sjálf auðvitað. Dóttir mín kom líka við á sama tíma og kláraði nánast allar kökurnar en annar sonur minn, sem fékk líka sendingu til sín, hafði vit á því að fela boxið strax…ég geri það kannski næst,“ segir Sibba kímin.

Undirrituð var svo heppin að fá að smakka trúlofunarhring og getur staðfest að þessar kökur eru algjört lostæti.

Verkjadýna til varnar þrýstingssárum

Nýlega lést heimiliskonan

Steinunn B. Sigurðardóttir sem bjó á annarri hæð í Mörk.

Aðstandendur hennar komu færandi hendi með gjafabréf, að hennar ósk, sem hljóðaði upp á loft­ og verkjadýnu til varnar þrýstingssárum.

Aðstandendur þökkuðu starfsfólkinu fyrir frábæra umönnun og kærleika.

Aðstandendum eru færðar þakkir fyrir þessa hugulsömu gjöf og okkar dýpstu samúðarkveðjur.

Steinunn B. Sigurðardóttir.

Bauð heimilisfólki á tónleika

Guðný Sveinbjörnsdóttir heimiliskona í Mörk varð sjötug í október síðastliðnum.

Hún afþakkaði afmælisgjafir en fólkið hennar gaf henni peninga í staðinn og hún ákvað að bjóða upp á tónleika með Gissuri Páli.

Tónleikarnir voru vel sóttir af heimilisfólki sem kunni svo sannarlega vel að meta þessa afmælisveislu. Rúsínan í pylsuendanum var svo þegar Gissur ákvað að enda tónleikana á fallega jólalaginu Ó helga nótt sem ómaði um húsið.

Margir mættu á tónleikana í Mörk.

Guðný Sveinbjörnsdóttir.

Iceland Airwaves

Opnunarhátíðin að vanda á Grund

Tónlistarhátíðin Iceland Airwaves var formlega sett á Grund í byrjun nóvember. Þetta er í sjöunda skiptið sem hátíðin er sett á Grund, en sú skemmtilega hefð hófst fyrir tilstuðlan sr. Péturs Þorsteinssonar æskulýðsfulltrúa Grundar árið 2014.

Guðni Th. Jóhannesson, forseti Íslands, setti hátíðina að vanda og að þessu sinni var það tónlistarfólkið úr Sycamore Tree og Júníus Meyvant sem spiluðu ljúfa tóna fyrir gesti.

Eins og venjulega var þétt setinn hátíðarsalur og gestir frá leikskólaaldri og upp að tíræðu. Skemmtileg hefð sem heimilisfólki og starfsfólki Grundar þykir vænt um.

Salurinn naut þess að hlusta á tónlistina.

Börnin undu sér vel á tónleikunum.

Markmiðið að halda sjálfstæði sínu sem lengst

Vivus sjúkraþjálfun er komin með aðstöðu í heilsulind Markarinnar og íbúum hjá Íbúðum 60+ er nú boðið að nýta sér þjónustu þeirra. Steinunn Þórðardóttir er einn af sjúkraþjálfurunum sem starfa hjá Vivus.

„Mér líst mjög vel á að koma hingað í heilsulind Markar en við erum rétt að byrja að kynnast fólki og það okkur.“ Steinunn segir að vandamálin verði aðeins fjölþættari þegar árin færast yfir og lengri saga til að skoða en meðferðir í raun svipaðar hjá öllum alveg sama hvar þeir eru á lífsskeiðinu.

„Við erum með einstaklingsmeðferðir núna en stefnan er að vera líka með hópmeðferðir hér í heilsulindinni því það hefur hefur mikið meðferðargildi að geta æft saman í hóp.“

Kom reglulega í Ás sem barn

Steinunn er Hvergerðingur en flutt í bæinn núna. „Ég fer í mat til mömmu á sunnudögum og það er alltaf gott að koma í Hveragerði.“ Steinunn er með tengingu við Grundarheimilið í Ási því afi hennar, Ingólfur Pálsson, var rafvirki í Ási. „Ég var reglulega á verkstæðinu hjá afa. Mamma mín og pabbi skildu þegar ég var lítil og pabbi flutti til Svíþjóðar. Þá urðu amma og afi tenging mín við föðurfólkið.“ Afi hennar veiktist sem gamall maður og hann endaði ævina í Ási. Amma hennar, Steinunn Runólfsdóttir, endaði ævina sína líka í Ási því hún flutti þangað eftir að afi hennar lést. „Amma dó fyrir tveimur árum og kannski man fólk í Ási eftir henni því hún var mikil áhugamanneskja um tísku.

Þegar hún flutti í Ás dugaði henni ekki að vera með einn fataskáp svo hún tók skápana í eldhúsinu líka undir föt og fylgihluti. Þegar hún dó fékk ég öll dásamlegu fötin hennar og finnst það yndislegt.“

Aldrei of seint að byrja

En víkjum aftur tali að sjúkraþjálfun. Steinunn segir nefnilega að lækningamáttur hreyfingar sé svo magnaður. „Það er alltaf að koma betur og betur í ljós hvað hreyfing er nauðsynleg á öllum æviskeiðum, en ekki síst eftir því sem árunum fjölgar. Og það skemmtilega er að það er aldrei of seint að byrja. Mikilvægi hreyfingar á þessu þriðja æviskeiði er eitthvað sem við erum áhugasöm um að kynna fyrir íbúum hjá Íbúðum 60+.

Vöðvarnir geta hjálpað okkur svo mikið, sama til dæmis hversu mikið slitið er.“

Hvetur íbúa til að nýta frábæra aðstöðu

Steinunn vill fyrir alla muni hvetja íbúa til að nýta frábæra aðstöðu sem er í heilsulindinni og setja það daglega á dagskrá að hreyfa sig eitthvað.

Steinunn Þórðardóttir sjúkraþjálfari

Það þarf ekki endilega að vera alltaf í tækjasalnum, sundið er frábær hreyfing og til dæmis gott að ganga hér í garðinum eða á göngunum ef veðrið er slæmt.

Okkar markmið þegar fólk kemur í sjúkraþjálfun er að nota bekkinn eins lítið og hægt er. Nota þessi góðu tæki sem eru í tækjasalnum. Það er oft skammtímalausn sem fæst á bekknum en sú sem virkar til langs tíma er fólgin í daglegri hreyfingu. Við viljum að fólk fái aukinn kraft og haldi sjálfstæði sínu sem lengst. Þá er tilgangnum með sjúkraþjálfun náð.“

Jólapeysudagur í Mörk

Gleði gleði gleði

Það skörtuðu margir jólapeysum í Mörk þegar blásið var til jólapeysudags. Það er gaman að taka þátt í uppákomum eins og þessum og vekur kátínu þeirra sem á vegi verða.

Flottasta piparkökuhúsið í Ási

Heilt þorp sem hreppti fyrsta sætið

Það var stemning í Ási þegar keppst var við að skreyta piparkökuhús fyrir keppnina um flottasta piparkökuhúsið.

Dómnefndin var skipuð starfsmönnunum Veru Sigurðardóttur, Þresti Helgasyni og Benedikt Sigurbjörnssyni. Keppnin var hörð og ekki mörg stig sem skildu að.

Jólaþorp hjúkrunar hreppti fyrsta sætið, þá húsið í Ásbyrgi og í þriðja sæti varð húsið í Bæjarási. Þátttakan var frábær við gerð og kynningu húsanna.

Heimilisfólk og starfsfólk hjálpaðist að.