Nait Soez'n 37-4

Nait Soez’n Opinieblad voor studerend Groningen

april/mei 2009

37e jaargang

No. 4

BSA Hanze aangescherpt

Lees het artikel op pagina 3

Verkiezingen universiteitsraad

Europese verkiezingen

Minerva is geen hoerenbuurt

Een dubbelinterview met GSbkandidaten Sarah en Mona.

Over links zijn, de sociale rol van de RUG en gezond blijven in een stressvol jaar.

De Europese verkiezingen staan voor de deur. RUG-studenten Niels Jongerius (SP) en Stieneke van der Graaf (ChristenUnie) zijn kandidaat. Wat willen zij bereiken in Brussel?

Kunstacademie Minerva wilde geen hoerenbuurt tentoonstellen op de open dag. Niet brandveilig, meent de Academie. Regelneukerij, vindt een docent. pagina 6  Nait Soez’n is een uitgave van

pagina 7 

pagina 8 en 9 

tel: 050-3634675 www.groningerstudentenbond.nl

2

Nummer 4 37e jaargang

Redactioneel

In dit nummer: Bindend studieadvies Hanze

3

Groen is poen

5

Hoeren verboden

6

RUG als Ome Loeks

6

Universiteitsraad

7

Europese verkiezingen

8

Re(be)llen in Griekenland

10

Elections Hanze University

11

Diplomaten in de dop

12

Punten halen of wegwezen

Groenwaspraktijken aangeklaagd Kunstacademie bang voor brand Buitenlandse promovendi genaaid GSb als partij voor links

Twee RUG-studenten hoog op kieslijsten Anarchisten en onderdrukking

International student heads GSb list

Streberige studenten in achterkamertjes

Verder nog:

Kort nieuws GSb-pagina Wiekes Filmblik Earl & Meyer Column

Nait Soez’n

4 13 15 16 16

Het is gelukt! 50.000 leden! Nait Soez’n.tv is een feit. We staan ingeprogrammeerd tussen Omroep Joost (de zingende groenteboer) en de Vereniging Omroep CDA (VOC). Het werd ook wel tijd om uit te breiden, we krijgen gewoon teveel nieuws binnen voor een tweemaandelijks blad.

Want Nait Soez’n leest alles, ziet alles en hoort alles. Tot de Groninger Internet Courant (GIC) aan toe. Die meldde dat Ella Vogelaar zou gaan nadenken over het burgemeesterschap van Groningen. Dat citeerde de GIC uit dat andere kwaliteitsmedium, Laat De Leeuw, en “dat wekt de indruk dat ze gepolst is voor de functie. Probleem is wel dat ze een slechte verhouding heeft met Wouter Bos, en dat lijkt voor de belangen van Groningen niet handig.” Doorgaans zijn journalisten links tuig, in Groningen zijn het gewoon PvdA’ers. Maak je geen zorgen: als die prachtvrouw van een Vogelaar burgermoeder wordt, neemt Nait Soez’n.tv Rutger in dienst.

Terwijl ons media-imperium zich tot ongekende hoogten ontwikkelt, heeft het CUOS (de geldzakken van de RUG die de centjes verdelen over studentenclubs) in al zijn wijsheid besloten dat het volblaten van Nait Soez’n net zo veel tijd en geld kost als het samenstellen van het roemruchte studentenblad Ruggegraat. Een groot compliment, want zonder onze oplettende collega’s hadden we nooit geweten wat er zoal op soggen.nl staat. En wie anders weet te vermelden dat Frans Zwarts al afgetreden is? (Ruggegraat nr. X van afgelopen jaargang; zoveel waren het er niet.)

Het media-imperium van Berlusconi groeit ook hard. “Hij creëert kleine reclamespotjes in het Journaal,” aldus de correspondent van NOVA. Bedankt voor de herhaling, we zien nog niet genoeg reclame. Gevolgd door een briljante analyse van VVD-Europakandidaat Hans van Baalen: “We nemen hem niet serieus in Europa. Het is net een student die te veel gedronken heeft.” Hans kan het vast weten.

Terwijl de VVD al zo druk is met het niet-serieus nemen van Wilders. Speaking of which, wij willen ook wel een gratis spotje in het Journaal. Onze volgende burgemeester mag best een moslim worden. En dat ding aan de Grote Markt een moskee.

Kom maar op met die Kamervragen, Geert.

We lezen écht alles, zelfs de blogs van de Universiteitskrant.

Zo kwamen we erachter dat Kees Willemen nog steeds niet is afgestudeerd. Kees, word weer eens lid joh. Vond je leuk.

Colofon Nait Soez’n is het onafhankelijke opinieblad van de Groninger Studentenbond (GSb). Leden krijgen het blad thuisgestuurd. Reacties en artikelen kunnen naar het redactieadres gestuurd worden.

De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te weigeren of in te korten. Ingezonden brieven zijn bij voorkeur niet langer dan 350 woorden. Advertentietarieven zijn op te vragen via het redactieadres.

Nait Soez’n verschijnt zes maal per jaar en wordt gratis verspreid in alle gebouwen van de Hanzehogeschool Groningen en de Rijksuniversiteit Groningen.

Oplage: 1500 stuks (5500 stuks voor de KEI-editie) Ook online te lezen op: www.groningerstudentenbond.nl/ns

Redactieadres: St. Walburgstraat 22a

9712 HX Groningen

Tel.: 050-363 4675

naitsoezn@groningerstudentenbond.nl Hoofdredactie: Marcel Trip en Lars Buitinck Eindredactie: Evelien Bruins Redactie: Bob de Greef, Joris Heijn, Anna van der Meulen, Wieke van ’t Veer en Ruben Veldhuis Illustraties: Norna Ross, Annelies Stern, Paul de Vreede, Bas de Vries en RJ Opmaak: Norna Ross en Annelies Stern Columnnist: Angelique Kroonen Duplicatie: ’t Hartje

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

3

Vijftig punten halen of wegwezen De Hanzehogeschool wil het bindend studieadvies (bsa) opschroeven: nu moeten studenten minimaal veertig studiepunten halen om te mogen blijven studeren, maar dat wordt vijftig. Het bsa is echter een omstreden middel. De Onderwijsinspectie doet dit jaar onderzoek naar het bsa, naar aanleiding van Kamervragen over de problemen die het bindend advies voor studenten oplevert. De Groninger Studentenbond (GSb) wil juist voorstellen om het bsa af te schaffen. door Marcel Trip De Hanzehogeschool hanteert al zes jaar een bsa van veertig studiepunten. Eerstejaars studenten die minder dan veertig punten halen mogen hun opleiding niet vervolgen. Reden is dat de Hanze zijn ‘rendementen’ wil verbeteren: er moeten, procentueel gezien, meer studenten een diploma halen. Studenten die niet presteren trekken die rendementen omlaag.

Bij de medezeggenschap van de Academie voor Sociale Studies stond onverwachts een voorstel tot ophoging van het bsa naar vijftig punten op de agenda. Dit voorstel komt voor velen uit de lucht vallen. Studentraadslid Gerben Brands had het idee dat de directie van de school het bsa er snel wou doordrukken. “Drie dagen voor de vergadering kregen we er pas bericht over. Het ging zo snel dat één student die had ingestemd achteraf niet eens precies wist waarmee.” Uiteindelijk is het voorstel aangenomen.

De ophoging van het bsa is onderdeel van een tweejarige pilot waarbij voor de schools die daar behoefte aan hebben, de norm naar maximaal vijftig punten zou worden opgeschroefd.

Er was ook nog geen overleg geweest in de Hogeschool Medezeggenschapsraad (HMR), terwijl het bsa-verhoging op meerdere schools ingevoerd zou wor-

den. Op 20 april zal het voorstel alsnog besproken worden in de HMR. Het kan zijn dat het besluit van de Academieraad door de centrale medezeggenschap wordt teruggedraaid.

De fractie van de Groninger Studentenbond (GSb) in de HMR is tegen de verhoging; de fractie wil het bsa juist afschaffen. “Voordat je een bsa mag hanteren, moeten randvoorwaarden als studieloopbaanbegeleiding (SLB) en goede voorlichting aan aankomende eerstejaars goed

De Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) liet aan het begin van dit collegejaar weten dat er steeds meer klachten binnenkomen van studenten die met een bindend advies worden geconfronteerd. Dit leidde tot Kamervragen en vervolgens tot een onderzoek van de Onderwijsinspectie naar de misstanden bij bsa’s. Het is op zijn minst bijzonder dat de Hanzehogeschool nu al werkt aan een strengere bsa, terwijl er onderzoek gedaan wordt dat de wenselijkheid daarvan in een an-

op orde zijn. Dat zijn gewoon wettelijke verplichtingen,” verklaart fractievoorzitter Paulien Vinke. “Naar aanleiding van een notitie van ons gaat de SLB verbeterd worden. Nu wordt er gesproken over verbetering van de voorlichting. We verwachten dat verbetering van deze zaken wél de rendementen kunnen verhogen.

Dat was in elk geval de ervaring van de Radboud Universiteit Nijmegen.” De GSb zal maandag 20 april, als de bsa-verhoging ter instemming op de agenda van de HMR staat, een voorstel indienen.

De andere studentenpartij in de HMR, de Hanze Studentenbelangen Vereniging (HSV), was ondanks herhaaldelijk aandringen niet bereikbaar voor commentaar.

der daglicht kan zetten. Navraag bij de Hanze wees uit dat men wel degelijk op de hoogte is van het onderzoek; de hogeschool doet er zelfs aan mee. In april wordt gekeken naar het functioneren van bsa’s op verschillende schools van de Hanze. Reden dat men de resultaten van het onderzoek niet afwachten is dat een vijftal deans (decanen) verzocht hebben het bsa strenger te maken, aangezien ze ‘positieve verwachtingen’ hebben over de verscherping.

De Hanzehogeschool denkt er dus over om het vertrouwen op te zeggen in studenten die meer dan tien punten uit hun eerste jaar missen. Doel van het bsa is volgens de Hanze om tot een gefundeerde beoordeling te komen van de geschiktheid van een student om de opleiding binnen een redelijke tijd af te ronden.

Met de verhoging stellen schools dus dat studenten die meer dan tien punten missen, de moeite van het investeren niet waard zijn. 

4

Nummer 4 37e jaargang

Nait Soez’n

Kort nieuws Minerva naar Natuurmuseum

Huisvesting De woningcorporaties in Groningen hebben te weinig studentenkamers, vindt de Groninger Studentenbond (GSb).

Uit onderzoek van de bond bleek dat dertig procent van de woningzoekende eerstejaars zich bij een corporatie inschrijft, maar uiteindelijk slechts eenderde daarvan zo aan een kamer geholpen wordt. Uit hetzelfde onderzoek concludeert de GSb dat er (nog steeds) twintig procent te weinig woningen zijn.

De gemeente wil in vier jaar tijd 4500 jongerenwoningen bijbouwen. Ook gaat ze onderzoek doen naar de redenen van een groeiende groep studenten om ‘thuis’ te blijven wonen.

De gemeenteraad zal in juni discussiëren over studentenhuisvesting. Vóór die tijd wil de GSb een onderzoek naar de huurprijzen van kamers afronden. Wethouder Frank de Vries (Ruimtelijk Ordening, PvdA) nam in een recent gesprek met de GSb en buurtcomités alvast een voorschotje op de discussie: hij fantaseerde hardop over het verder aanscherpen van de 15%-norm.

Toch bezuinigingen onderwijs Bij de presentatie van het sociaal akkoord tegen de economische crisis zei het kabinet niet te willen bezuinigen op onderwijs. In het hoger onderwijsveld heerst ongeloof.

Zo becijfert de HBO-raad samen met andere organisaties in een brandbrief dat het onderwijs 1,7 miljard moet inleveren.

Men verwacht verder ondanks de toezeggingen toch korting op eerder beloofde bedragen voor lerarensalarissen.

Daarnaast leeft de angst dat het budget van een instelling niet langer verruimd wordt als er meer studenten onderwijs volgen. De financiële problemen voor de instellingen zullen dan leiden tot grotere groepen leerlingen en studenten en minder intensief onderwijs. Plasterk heeft in een reactie laten weten dat de schatting van de koepels ‘te somber’ is.

De Hanzehogeschool heeft voor ca. 2,5 miljoen euro het voormalige Natuurmuseum aangekocht. Het gebouw zal extra ateliers huisvesten, een appartement voor artists-inresidence (in de kelder) en een café. Ook het projectbureau van Minerva en het Frank Mohr Instituut (FMI, de masteropleidingen) gaan naar het Natuurmuseum. Voor het FMI wordt een vleugel aangebouwd. De locatie aan de Ulgersmaweg blijft voorlopig behouden.

Directeur Dorothea van der Meulen zei op 2 april dat de verbouwingsplannen “vorige week zijn goedgekeurd. Tenminste, er is nog geen officieel schrijven van de gemeente, maar dat heb ik gehoord.” Hoeveel de verbouwing gaat kosten wist ze niet te melden. De verhuizing moet in september 2010 beginnen en eind 2011 klaar zijn. In juli dit jaar zullen er al eindexamenexposities gehouden worden op de nieuwe lokatie.

Stagemeldpunt CNV Jongeren, de Landelijke Studenten Vakbond en het Interstedelijk Studenten Overleg starten een stagemeldpunt. Studenten die klachten hebben over hun stage (tegenvallende werkzaamheden, slechte begeleiding vanuit de opleiding, werkgevers die het niet al te nauw nemen met de rechten van stagiairs) kunnen bij het meldpunt terecht. Het doel is om meer duidelijkheid krijgen over de problemen waar stagiaires mee te maken krijgen. Reden voor de oprichting is het hoge aantal klachten dat de organisaties binnen krijgen. Het meldpunt is te bereiken via www.stageklachten.nl en telefonisch via 030-2304050.

Augustusherkansingen blijven De RUG schaft de augustusherkansingen toch niet af. Dit naar tevredenheid van de GSb-fractie in de universiteitsraad. De GSb heeft zich meerdere malen tegen de centrale afschaffing uitgesproken. Tot nu toe heeft de RUG altijd aangegeven geen hertentamens meer in augustus te willen inroosteren. Studenten moesten actief kunnen zijn voor verenigingen in de introductietijd. De faculteiten beslissen voortaan over het moment van herkansingen.

Reden voor de koerswisseling is het hoge slagingspercentage bij de augustusherkansingen.

Nait Soez’n

5

Nummer 4 37e jaargang

Groen is poen De gemiddelde burger vindt duurzaamheid belangrijk. Dat blijkt dan ook uit de groei in het aanbod van duurzame producten.

De klant is immers koning. Maar niet al die producten zijn zo goed als ze zich voordoen. Nu de bewuste consument een aanzienlijke afzetmarkt is geworden, is een groen imago vaak slechts een marketingstrategie. door Max de Witte (Studenten Milieu Overleg Groningen) De SUV en de pooldieren bewegen zich lieflijk over de Zuidpool. Reclame. Zich blijkbaar niet bewust van de verwoestende impact van terreinwagens op het klimaat, besloten de adverteerders om deze nieuwe Ford af te beelden als een milieuvriendelijke gemotoriseerde vriend van het klimaat.

Wat de reclame eigenlijk aanprijst is een ijsvretend monster dat trots paradeert over de stervende vlakten van zijn weerloze poolkapslachtoffer.

Oorzaak hiervan is de ‘vergroening’ van de marketingindustrie. Verantwoord leven is doorgedrongen tot alle regionen van de samenleving. Biologisch verantwoorde voeding hoorde voorheen enkel bij de alternatieve reformhippie, maar is nu heel normaal. Voor supermarkten geldt bijna een maatschappelijke verplichting om deze levensmiddelen aan te bieden.

Je product groen doen voorkomen is een listige en effectieve methode die in deze dagen van klimaatbewustheid ons schuldgevoel makkelijk prikkelt en noopt tot aanschaf van het product. Groen is poen, green sells. Vandaar dat adverteerders allerlei trucjes uit de kast halen om de consument te overtuigen dat hun product natuurvriendelijk is, zelfs wanneer dit niet zo is. In het laatste geval spreken we van greenwashing.

Wat is eco-friendly eigenlijk? Een product kan goed zijn voor het milieu, terwijl de productie ervan erg vervuilend is. Bijvoorbeeld een vervuilende spaarlampfabriek.

Advertenties bevatten soms suggestieve afbeeldingen, die weinig met het product te maken hebben. Denk aan fabrieken met bloemetjesrook. Chemisch afval in een recycleverpakking; het klinkt raar. Toch isoleren bedrijven vaak één groen aspect van een product en hemelen dit op. Soms gaan adverteerders zo ver om afbeeldingen te ontwerpen die op betrouwbare labels lijken. Verder kan een bedrijf natuurlijk ook nog dingen opschrijven die op gering bewijs berusten, of zelfs claims uit hun duim zuigen. Opties genoeg voor de greenwashers. De consument weet ondertussen niet meer waar hij aan toe is.

Onderzoek toont aan dat de omzet van producten stijgt als die het welbekende

Ik Kies Bewust-logo krijgen. Onterecht is dit stempel een autoriteit geworden op het gebied van “bewuste” voeding.

Een pak Ik Kies Bewust-waterijsjes bevat wellicht geen transvetten en toegevoegde hulpmiddelen, maar daarbij werk je wel mooi een dagvoorraad aan suikers naar binnen. De nietsvermoedende consument propt winkelwagens vol met deze bewuste voeding, maar laat zich daarbij wel leiden door het logo en is eigenlijk helemaal niet zo bewust bezig. De Ik Kies Bewust-criteria zijn niet streng genoeg. Winkelend Nederland is zo een verwarring rijker door het overaanbod van gelabelde voeding.

Steeds meer bedrijven komen ten tonele met fantastische claims en aanbiedingen.

Vaak voorzien van deskundige terminologie. Een Eco Shape Bottle met 15% minder plastic. Zero-carbon. Recyclebare kruisraketten. Ondanks steeds strengere eisen van reclamewaakhonden raakt de markt meer en meer overspoeld met dergelijke adverteerpraktijken. De consument weet van gekkigheid niet meer wat nu werkelijk groen is en wat niet groen is. Gevolg: een veel te kritische houding jegens alles wat als groen aangeprezen wordt. Ironisch is het feit dat de groene trend zelf verantwoordelijk is voor het “ontgroenen” van de maatschappij.

De consument die nog steeds groen en bewust wil leven, kan misleid worden door groene marketing. De consument beoordeelt reclames met dergelijke inhoud worden almaar strenger, wat uiteraard een goede ontwikkeling is. Mocht de burger

bekend raken met erkende keurmerken met duidelijke richtlijnen (denk aan FSC en Max Havelaar), dan kan de producent gericht zijn product verbeteren. Met steeds hogere eisen en steeds meer vertrouwen van de consument ontwikkelt de groenmarkt zich, met uitstekende producten en alle positieve gevolgen van een biologisch verantwoorde wereld van dien.

Een ander scenario is dat de consument compleet de kluts kwijt raakt en een aversie ontwikkelt tegen alles wat als groen aangeprezen wordt. Een direct gevolg is dat de volledige greenwasheconomie stil komt te liggen. De consument, nu duidelijk in zijn hoofd wat wel en niet kan, begint een eigen revolutie en koopt producten die werkelijk aantoonbaar groen en goed zijn.

Gelukkig kunnen we nog alle kanten op. Welke kant, dat zal afhangen van de consument. Waar de hippies vroeger al Volkswagenbusjes versierden met flower power, waren ze eigenlijk de voorlopers van het mooi maken van benzine-euvel.

De advertentiemarkt heeft geleerd van hun handelen; laten wij consumenten nu hetzelfde doen en ons bewust worden van wat werkelijk groen is en wat niet. Want, zeg nu zelf, wat is er mooier dan het systematisch afbreken van een georganiseerde hersenspoelfabriek? Ach, natuurlijk: een wereld waar biologisch verantwoord consumeren en leven hand in hand gaat met een duurzaam beleid dat onze aardbol alle ruimte en respect gunt die hij werkelijk verdient. 

6

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

Hoerenbuurt te gevaarlijk voor Minerva Kunstacademie Minerva keurde voor de afgelopen open dag een project van twee studenten op het laatste moment af. Hun ‘hoerenbuurt’ in lokaal D20 kon niet doorgaan. Censuur? Volgens de Academie ging het om de brandveiligheid. Toch leidde het besluit tot onvrede bij docenten en studenten. door Lars Buitinck Docent autonome beeldende kunst Sef Peeters was zelf niet bij de open dag, maar maakt zich al langer boos over de brandveiligheidsregels. In een schriftelijke reactie stelt hij: “Ik constateer een toenemend aantal regels om het gebouw brand- en anderszins ‘veilig’ te maken. Deze regels maken het steeds moeilijker voor studenten om met goedkoop materiaal en rotzooi te werken. Zeker voor de studenten die beeldhouwen of ruimtelijk werken (en hun docenten) is dit zeer frustrerend. Een kunstacademie is in de eerste plaats een werkplaats en dat zal het ook moeten blijven. Dat zal altijd enige risico’s met zich mee brengen. De brandweerregels zijn te rigoreus; ze maken het spontane en goedkope werken, wat wij docenten proberen

te stimuleren, bijna onmogelijk.

In deze volgen Minerva, Hanzehogeschool en brandweer de dominerende maatschappelijke trend om het leven zo beheersbaar en ongevaarlijk mogelijk te maken. Er doemt bij mij het spookbeeld op dat binnenkort zelfs een tekening op papier als te brandgevaarlijk beschouwd wordt om te maken en tentoon te stellen. Hoe meer we ons beveiligen en gevaar proberen uit te sluiten, hoe slechter we met dat gevaar kunnen omgaan.”

Gaat Minerva te streng met de brandveiligheid om? We vroegen het aan Dorothea van der Meulen, directeur van de Kunstacademie, en Leo Delfgaauw, teamleider Autonome Beeldende Kunst.

Delfgaauw: “Bij de inspectie werden sloophout, karton en textiel aangetroffen. Dat textiel was om een tl-balk gewikkeld, dat is door de beveiliging afge-

keurd. Na ‘Volendam’ is de brandweer een stuk strenger geworden. Ik begrijp de zorgen van Sef, maar de veiligheid staat wel voorop. Bij het Frank Mohr Instituut [de masteropleidingen van Minerva] is een zolder afgekeurd door de brandweer.

Zonde van al die ruimte die we niet kunnen gebruiken, maar zo zijn de regels.”

Van der Meulen: “Die doeken kun je van tevoren impregneren. Er zijn hier mensen die je om advies kunt vragen. Meestal hebben we dit soort zaken wel vroeg door. Vroeger was er meer mogelijk. En je kunt best met textiel werken, alleen niet om een lamp gewikkeld.”

Delfgaauw: “De opbouw van ruimtes vond de dag voor de open dag plaats. De studenten hebben het nog sportief opgenomen.” Zij bouwden uit protest een brandweerwagen van sloophout. 

Ingezonden bijdrage

Promovendi op rantsoen De redactie ontving onderstaande brief van Dick Willemsen, gepensioneerd socioloog. Willemsen maakt zich kwaad over de positie van buitenlandse bursalen aan de RUG. Bursalen zijn promovendi die geen werknemers zijn, maar studenten met een speciale beurs.

De buitenlandse promovendus-bursaal aan de RUG krijgt inkomen in de vorm van een netto beurs. De RUG heeft met de Belastingdienst afgesproken dat er over die beurs geen loonheffing door de RUG verschuldigd is. De bursaal wordt op die manier veel goedkoper dan de assistent in opleiding (aio), waarvoor wél inkomstenbelasting en premie door de RUG aan de fiscus wordt afgedragen, alsmede andere werkgeverslasten. De bursaal is niet in dienst van de universiteit, er is dus ook geen sprake van loon uit dienstverband, er is geen arbeidsovereenkomst, er bestaat geen recht op een werkloosheidsuitkering na afronding van de dissertatie, er is geen vakantiegeld, geen pensioenopbouw, geen fiscale arbeidskorting.

De buitenlandse bursaal kan gezien worden als een toerist-student, die een tijdje in Nederland verblijft, zo weinig mogelijk aan de Nederlandse samenleving mag deelnemen, en zo snel mogelijk

moet afstuderen en een bonus opleveren voor de RUG. Het lijkt op een hedendaagse versie van het Peerd van Ome Loeks. Loeks bezuinigt door zijn paard minder eten te geven, maar hij moet uiteindelijk toegeven: “Ik heb mien peerd leert om nait zoveul hoaver te eet’n en nou is mien peerd dood.” De RUG probeert de bursaal op rantsoen te zetten, in een financieel en fiscaal keurslijf te plaatsen, er een soort legbatterijkip van te maken, die mooie gouden eieren moet leggen. Maar eventueel de vleugels uitslaan en vrolijk dartelen in de Nederlandse wei is er niet bij.

Eerst marginaliseren en discrimineren die hap, ze weten toch bij binnenkomst van toeten noch blazen.

Een rechtszaak aangespannen door vakbond ABVAKABO zal uitsluitsel geven op de vraag of het College van Bestuur de huidige promovendi-bursalen-regeling kan handhaven.

Een motie in de Tweede Kamer die het

RUG-bursalenstelsel verwerpt en protest van promovendi-organisaties zijn voorlopig door de RUG aan de laars gelapt. Dit lijkt arrogant, maar is het niet, want de Belastingdienst heeft met de RUG, als zeer grote organisatie (ZGO) een deal kunnen sluiten, die nog niet door de rechter is verboden.  Ingekort door de redactie.

Naschrift: Nait Soez’n heeft bij GRASP, de belangenvereniging van promovendi, navraag gedaan naar de door Willemsen beschreven situatie. Secretaris Job Zinkstok: “GRASP deelt de zorgen over het bursalenstelsel. Dat de ABVAKABO een rechtszaak heeft aangespannen om van de rechter een oordeel te vragen over de juridische status van de bursaal sterkt GRASP in haar mening dat het systeem in elk geval zoals het nu vorm heeft gekregen niet wenselijk is. GRASP herkent zich echter ook niet in de toon van dhr. Willemsen en laat die voor zijn rekening.”

Nait Soez’n

7

Nummer 4 37e jaargang

“Blijf strijdbaar en ken je rechten” In mei zijn de verkiezingen voor de Universiteitsraad van de RUG. Sarah Fopma (sociologie) en de half-Duitse Mona Dohle (IB/IO) staan op de plekken twee en vier van de GSb-kandidatenlijst. Nait Soez’n interviewde de twee dames over hun beweegredenen. door Lars Buitinck en Joris Heijn Sinds wanneer ben je lid van de GSb? Sarah: sinds deze zomer. Ik kende de GSb al via Gerrit [Duits, uraadslid in 06/07] maar ik werd lid gemaakt door Willem [Bos, huidig uraadslid] toen ik namens DWARS actief was in de Woonwinkel.

Mona: Het lidmaatschapsformuliertje op de website werkte niet. Ik word zo snel mogelijk lid.

Welke media volg je?

Sarah: Veel kranten en de Groene Amsterdammer. Ik had een abonnement op NRC Handelsblad, maar elke dag de krant lezen kwam er niet van. Nu ben ik aangewezen op de losse verkoop.

Mona: Ik wil de journalistiek in, dus ik lees alle internationale bladen, The Guardian, Le Monde diplomatique. Ook NRC en de Volkskrant. En ik kijk veel Al Jazeera.

De ‘linkse media’ dus?

Mona: Ja, maar ook Wall Street Journal, die heeft vaak interessant nieuws. Ik ben zelf actief geweest bij een kleine, autonome linkse krant in Duitsland, taz. Die is vrij populair bij activisten.

Waarom GSb? Mona: Ik ben links en had intuïtief al op de GSb gestemd. De rechten van studenten vind ik belangrijk, net als het milieu.

Ook het vakbondsideaal spreekt me erg aan.

Sarah: Ik ben ook best wel links en hecht veel waarde aan de maatschappelijke rol van de universiteit. Verder vind ik dat studenten vrijheid moeten hebben. Je moet niet vastgepind worden op je studieprogramma.

Mona knikt: Door discussie leer je het meest. [Lachend] Dat merkten we ook wel bij het opstellen van het verkiezingsprogramma.

Maar de GSb noemt zichzelf toch politiek neutraal?

Mona: Je kunt nooit helemaal neutraal zijn. Maar opkomen voor de rechten van studenten, dat moet iedereen belangrijk vinden. Natuurlijk zijn er ook bij de GSb best standpunten te vinden die absoluut niet ‘neutraal’ zijn: we zijn tegen bindend studieadvies, tegen de harde knip. Die zijn niet neutraal, maar wel in het be-

lang van alle studenten.

Het gebruik van de term ‘neutraal’ door een belangengroep is...

Sarah vult haar aan: een beetje tegenstrijdig.

Maar waar is die term dan voor? Moet de GSb standpunten neutraal formuleren?

Sarah: Tot op zekere hoogte, maar dat kan niet altijd. De dingen zijn niet neutraal.

Mona: Maar bij elk standpunt moet je één ding in je achterhoofd houden: dat je kiezers het met je eens zijn en blijven.

Wat doet de GSb goed en wat moet beter?

Sarah: Het afdwingen van het salarismaximum voor bestuurders aan de RUG, dat vond ik erg goed.

Mona: Het punt dat afgelopen jaar gemaakt is, over, eh, Datenschutz...

Digitale privacy?

Mona: Ja, privacy op Nestor en dat soort systemen. Dat vind ik erg belangrijk.

Sarah: We moeten meer zetels hebben, dat kan beter. We moeten zichtbaarder zijn. Ik ben hier ook maar via-via terechtgekomen, via het linkse milieu.

Mona: En je hebt altijd de dreiging dat het BSA wordt ingevoerd. Dat moeten we vóór zijn. Studenten moeten weten wat hun rechten zijn, dat ze bij de GSb terecht kunnen met hun problemen. Ik heb het idee dat docenten me alleen kennen als een studentnummer.

Meer zichtbaarheid, meer zetels... hoe dan? In de raad of door actie te voeren?

Sarah: Beide! Door je op te sluiten in de vergaderzaal wordt je nooit zichtbaar.

Mona: Daar dien je ook een ander doel mee. Studenten moeten ook doorkrijgen dat politiek niet alleen in de vergaderzaal plaatsvindt, maar ook op straat en in de collegezaal.

Maar politiek bedrijven wordt toch steeds moeilijker? De studiedruk gaat omhoog, al te lang over je studie doen is financieel niet meer mogelijk.

Mona: De druppel die de emmer doet overlopen zit eraan te komen, in de vorm van verdere collegegeldverhogingen. De

universiteit is er nu op gericht studenten zo snel mogelijk af te laten studeren, in plaats van op kennisoverdracht. Ik denk dat heel veel studenten dat best begrijpen. Beter onderwijs is ook in het maatschappelijk belang.

Wat nou als jullie een leuk plannetje hebben, maar de universiteit zegt: leuk meiden, maar wij hebben geen geld?

Mona: Niet alles hoeft een geldkwestie te zijn. Bij IB/IO leren ze ons peer review toe te passen. Dat is een goed systeem: wij leren een vaardigheid, de docenten besparen tijd.

Zijn jullie niet bang dat het uraadswerk slopend zal zijn?

Sarah: Ik ben er gewoon vanuit gegaan dat het me een heel jaar gaat kosten. Om gezond te blijven moet ik blijven sporten, veel rust nemen en andere dingen aan de kant zetten. En niet die magnetroncultuur van de GSb overnemen.

Mona lacht: Blijven sporten is érg belangrijk.

Dingen aan de kant zetten? Zoals je studie?

Sarah: Ja. Ik wil wel blijven studeren, maar qua punten halen: alleen als het kan. Het heeft echt niet de eerste prioriteit volgend jaar. Een kwestie van goed plannen.

Mona: Gewoonlijk klaag ik erover, maar nu vind ik het wel prettig dat ik weinig contacturen heb. Zo kan ik mijn eigen tijd indelen.

Nog een woord aan de kiezers?

Mona: Blijf strijdbaar, ken je rechten. En besef dat je studie in het belang van de maatschappij is. 

8

Nummer 4 37e jaargang

Nait Soez’n

“Europa moet over een heleboel dingen niet gaan” Op 4 juni mogen we naar de stembus voor het Europees Parlement. Twee RUG-studenten staan hoog op de kandidatenlijsten.

Niels Jongerius (24, IB/IO) staat op plek vier voor de SP. Nait Soez’n vroeg hem naar zijn ambities in Brussel en naar de kromming van bananen. door Joris Heijn Wat wil jij in het Europees Parlement gaan doen?

Een onderwerp waar ik zelf het meeste mee kan doen, is de invloed van het bedrijfsleven terugdringen. Er zijn in Brussel 15.000 lobbyisten tegen 750 parlementariërs. Deze machtsverhouding laat zien dat Europees beleid te koop is. Als de Europese Commissie met mensen praat stelt ze niet de eis dat diegene zich inschrijft in het Europese lobbyistenregister. Hierdoor weet de EC soms niet eens met wie ze praat.

Waarom wil een linkse activist in een technocratisch parlement komen?

Wij zijn er niet om met de technocraten te praten, maar om onze eigen agenda te volgen. In Brussel zijn ze niet gewend dat er actie wordt gevoerd. Laatst voerden we actie bij de European Bussiness Summit.

Daar komen alle topmannen uit het bedrijfsleven en ook elf van de 27 Eurocommissarissen. Wij riepen de mensen op om zich in het vrijwillige lobbyistenregister in te schrijven: ‘maak je bekend, schrijf je in.’ Niemand deed dat, maar we hadden wel veel aandacht voor ons punt.

Vrijwel alle politieke partijen, van ‘proEuropa’ tot ‘tegen de grondwet’ zeggen dat ze veel willen veranderen in Europa.

Waarin verschilt de SP van die andere partijen?

Dat hangt ervan af welke partij je neemt.

Wij willen de besluitvorming zo dicht mogelijk bij de burger brengen, beslissen op buurtniveau is de toekomst. GroenLinks wil bijvoorbeeld alles wat ze op nationaal niveau niet weten te bereiken, in Brussel regelen. Maar vaak resulteert dat in maatregelen die maar half duurzaam zijn en soms zelfs voor sociale afbraak zorgen.

De VVD heeft best wel een verhaal over Europa, zij hebben tot nu toe veel bereikt voor het bedrijfsleven en het grote geld en zeggen dat de EU besluitvorming nu wel op een lager pitje mag. PvdA en CDA veranderen van mening. De PvdA achterban heeft in meerderheid tegen de grondwet gestemd en nu draait de PvdA naar ons toe. De PvdA heeft haar zaakjes niet op orde, haar parlementsleden stemmen

over belangrijke zaken verdeeld.

De geschiedenis van de PvdA laat zien dat ze gewoon maar wat doen, dat je niet weet wat je aan ze hebt.

Waar moet Europa niet over gaan?

Europa moet over een heleboel dingen niet gaan. Het is niet alleen een themakwestie, maar ook een principekwestie. De besluitvorming moet zo dicht mogelijk bij de burger staan, dus moet Europa alleen over grensoverschrijdende zaken gaan. Er is geen kritische gedachte in Brussel: ‘is het wel goed dat we hiermee bezig zijn?’ Bij sociale en milieurechten slaat de Europese balans nu vaak door naar het niveau van de laagste bescherming, maar Poolse werknemers in Nederland zitten er helemaal niet op te wachten dat we hier afglijden naar het Poolse niveau van bescherming. Onze solidariteit zou er juist op gericht moeten zijn om Oost-Europa op te laten klimmen naar het niveau dat we hier beschaving noemen.

Internationalisering wordt vaak als iets goeds gezien. Zo gaat bijvoorbeeld ook onze universiteit mee in de internationale concurrentiestrijd met een BaMastelstel, meer Engels en internationale ranglijsten. Is internationalisering wel zo goed?

Het is goed dat Europa mogelijk maakt dat buitenlandse studenten hier kunnen studeren en andersom, maar je moet niet proberen om de verschillen tussen landen en universiteiten weg te poetsen. Nederland geeft te weinig geld uit aan onderwijs en buitenlandse studenten leveren veel geld op. Maar we moeten de internationale concurrentiestrijd niet aangaan om het gat op onze eigen begroting op te vullen, we moeten het probleem met geld oplossen.

Wat vind je ervan als mensen als toppunt van Europese bemoeizucht de richtlijn over de kromming van de banaan aanhalen?

Terecht! Ik gebruik het voorbeeld zelf ook te pas en te onpas. Het is ongelofelijk dat ze zich daarmee bezig durven te

houden. Over voedsel nog wel, terwijl het Europese landbouwbeleid desastreus is voor de rest van de wereld. Een koe hier krijgt meer medische zorg dan een kind in Afrika. Het regelen van de kromming van een banaan, en hoe groen een appel is, de maakbaarheidsgedachte is op Europees niveau zo veel groter dan op nationaal niveau.

Met enige regelmaat moet het Europees Parlement verhuizen van Brussel naar Straatsburg. Wat vind je daarvan?

Gewoon belachelijk! De SP-kandidaten hebben al besloten alleen naar Straatsburg te gaan als onze stem echt nodig is.

In Nederland zijn is voor een volksvertegenwoordiger nuttiger. Jammer is ook dat landen niet over hun eigen schaduw heen kunnen stappen, zoals Frankrijk dat vast wil houden aan vergane glorie door het EP in Straatsburg te laten blijven vergaderen. Op lange termijn gaat dit ten koste van het draagvlak, je verspeelt de credits die je hebt als Europees project.

De SP hecht veel waarde aan Europese samenwerking, maar daarvoor moeten we op de lange termijn wel het draagvlak behouden. 

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

9

“Crisis treft de derde wereld hard” Stieneke van der Graaf (24), masterstudente Internationaal en Europees recht, staat op de vijfde plek voor de ChristenUnie. Op het moment zit ze voor haar partij in de Provinciale Staten. Ze hoopt een stukje Groningse nuchterheid toe te kunnen voegen aan het Europees Parlement. door Bob de Greef Wat denk je in het Europees Parlement te kunnen betekenen?

In Europa zal de ChristenUnie zich in gaan zetten voor de klimaatproblematiek, door Europa te bewegen tot duurzame oplossingen voor het energievraagstuk. De kosten van de kredietcrisis moeten niet neerslaan op de Derde Wereld. De crisis treft juist die landen hard. Vanuit Europa willen wij de samenwerking met hen voortzetten. Dat betekent ook meer kansen voor boeren uit die landen om hun producten op de Europese markt af te zetten. De ChristenUnie wil de importheffingen en exportsubsidies voor landbouwproducten afbouwen.

Ook streeft de ChristenUnie naar een betere verdeling van de Europese Structuurfondsen die de achtergestelde regio’s moet stimuleren. Nu is het zo dat vijf grote lidstaten de helft van dit budget opmaken, terwijl deze fondsen juist bedoeld zijn om de armere lidstaten en regio’s vooruit te helpen. Roemenië, Hongarije, Bulgarije en de Baltische staten krijgen samen amper tien procent uit die fondsen.

Waarom wil een nuchtere Groninger studente, vertegenwoordiger worden in het Europees Parlement?

Het belang van Europa als bestuurslaag wordt steeds groter. De invloed van de besluiten reikt ver in onze samenleving.

Met mijn achtergrond als student Internationaal & Europees recht heb ik al lang affiniteit met de gang van zaken in Europa.

Daarnaast merk ik als Provinciaal Statenlid veel van de Europese wetgeving en hoe dat in de dagelijkse praktijk zijn uitwerking heeft.Verder denk ik dat ik met mijn sterke rechtvaardigheidsgevoel een goede belangenafweging kan maken in Europa. Dit om namens de Nederlandse bevolking de grote verantwoordelijkheid over mensen, natuurlijke bronnen en de schepping als geheel in goede banen te leiden.

Het Groningse motto ‘nait soez’n moar doun’ lijkt in Europa ver te zoeken.

Dat zou je af en toe wel kunnen concluderen. Ik hoop dan ook een stukje Groninger nuchterheid te kunnen toevoegen aan het Europees Parlement. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het plan van de ChristenUnie om de verhuizing van Brussel naar Straatsburg,

die Europa 200 miljoen euro per jaar kost, af te schaffen. Juist in deze tijd van crisis moet je dit op soort kosten besparen.

Daarnaast is het makkelijk om je te laten leiden door de vele lobbyisten in Europa. Zij brengen echter waardevolle kennis uit de praktijk mee en als parlementslid zal ik op basis van deze kennis, mijn ideologie en een goede belangenafweging keuzes maken. De Groninger nuchterheid vertaalt zich in je niet blindstaren op je eigen pad, maar openstaan voor andere geluiden en daar een goede afweging in te maken.

Waar moet Europa over gaan?

Met name over grensoverschrijdende problematiek. Energie is één van de speerpunten van de ChristenUnie. Dit is bij uitstek een beleidsterrein waar we als Europa veel meer kunnen bereiken dan Nederland alleen. In Europa kunnen we mensen, denkkracht en geld bundelen om met werkbare duurzame oplossingen te komen. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan zonne- en windenergie.

Europa moet veel meer het Europa van de regio’s worden, willen we de kwaliteit van wet- en regelgeving verbeteren en de ‘kloof’ tussen burgers en Europa verkleinen. Dit kan door decentrale overheden (provincies en gemeenten) meer te betrekken bij het besluitvormingsproces.

Als de insteek in de Europese raad en het Europees Parlement van de verschillende lidstaten meer steunt op kennis en ervaringen uit de regio’s, wordt Europa meer van de inwoners zelf.

Internationalisering is een toverwoord.

Zo gaat bijvoorbeeld ook onze universiteit mee in de internationale concurrentiestrijd met een BaMa-stelstel, meer Engels en internationale ranglijsten. Is internationalisering wel zo goed?

Internationalisering is helemaal niet verkeerd. De universiteit kan trots zijn op zichzelf. We mogen onze kennis best etaleren en uitwisselen en we houden veel nuttige contacten over aan de mogelijkheden die internationalisering biedt.

Kennis gaat over de grenzen heen. Aan de andere kant is het ook belangrijk dat de universiteit niet het contact verliest met de samenleving waarin ze geworteld is. Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten.

De inrichting van het onderwijssysteem en besluiten over internationalisering van het hoger onderwijs moet echter wel aan Nederland zelf worden overgelaten.

De ChristenUnie heeft een lijstverbinding met de SGP. Wat vind je hiervan, gezien het vrouwenstandpunt van de SGP? De samenwerking met de SGP bevalt heel goed. We hebben veel gemeenschappelijke standpunten waar het om Europa gaat en qua ideologie verschillen we niet heel veel.

Wat betreft het vrouwenstandpunt hebben we goede afspraken gemaakt met de SGP. Zij zetten geen vrouwen op hun lijst en accepteren dat wij dat wel doen.

Wat vind je ervan als mensen als toppunt van Europese bemoeizucht de Europese richtlijn over de kromming van de banaan aanhalen?

Het is een wonderlijk voorbeeld van Europese regelgeving. Voor je gevoel gaat dit wel heel ver, al waren er destijds wel verklaringen voor te vinden. In veel lidstaten bestonden hierover al verschillende normen. Besloten is om dit beleid te harmoniseren. 

10

Nummer 4 37e jaargang

Ingezonden bijdrage

Nait Soez’n

Re(be)llen in Griekenland De indrukwekkende opstand afgelopen december in Athene en andere Griekse steden heeft voor een klein aantal dagen ook de Nederlandse media bereikt. Voor degene die geen kennis heeft van de voorgeschiedenis en de huidige sociaal-economische situatie, leek het alsof chaos en ongeregeldheden zomaar de overhand hadden gekregen. De Griekse oud-RUG-studente Electra beschrijft de achtergrond van de politieke onrust in Griekenland. door Electra Anagnostopoulou Waarschuwingsschoten die ‘per ongeluk’ hun doel raken, jongeren die de straat op gaan, vernielingen, politieagenten die met geweld ingrijpen, Athene dat net een slagveld lijkt. Dat is ongeveer de wirwar van informatie die de media kundig wisten te verspreiden. Wat ontbreekt is de achtergrond van dit geheel.

Het Griekse volk kent de politieke strijd als het enige gerechtvaardigde en effectieve middel van verzet. Al tijdens de dictatuur van 1936 werd dit middel gebruikt, en nog steeds blijkt de strijdlust van de Grieken uit recente gebeurtenissen. Deze felheid hangt samen met de linkse politieke identiteit van een groot deel van de Grieken. Links staat in Griekenland niet voor de sociaaldemocratie, maar voor marxisme, communisme en socialisme. Daarnaast zijn er verschillende anarchistische groeperingen, die variëren van theoretisch onderbouwde groepen tot jongeren met een kort lontje en geïnfiltreerde politieagenten.

Dit deel van de Griekse samenleving is erg betrokken bij de maatschappelijke ontwikkelingen, heeft uitgesproken meningen over de politiek en laat zijn stem horen bij onrecht en ontevredenheid. In de praktijk uit dit zich in protesten, demonstraties, stakingen, bezettingen van scholen en universiteiten en allerlei interventies in buurten en bedrijven. Het antwoord van iedere Griekse regering hierop is resoluut: repressie in alle soorten en maten, traangas, geweld, intimidatie (tegenwoordig ook onder het mom van ‘strijd tegen terreur’), uitgevoerd door de regeringstrouwe pion: het politiecorps.

Over welk soort regeringen hebben we het eigenlijk? En waarom roepen ze zo’n weerstand op? Het politieke toneel vanaf de Tweede Wereldoorlog tot heden kan samengevat worden als een voortdurende machtswisseling tussen de rechtse partij Nea Dimokratia (ND) en de sociaaldemocratische PASOK. Op dit moment is de ND aan de macht. Het be-

leid van beide partijen werd de afgelopen 35 jaar gekenmerkt door de economische onderdrukking van de lagere en middenklassen, privatisering van een groot deel van de publieke sector en corruptie die zich uit in verschillende schandalen. Met als gevolg onder andere een enorme stijging van de werkloosheid en de schepping van een nieuw proletariaat: de ‘700 euro-generatie.’ Hiermee worden niet alleen de jongeren vanuit achterstandswijken en sociaal-economisch zwakke milieus bedoeld. Het gaat ook om de

reactie hierop gingen mensen massaal de straat op: mensen die genoeg hadden van de staatspropaganda over provocerende anarchistische jongeren en waarschuwingsschoten, die in dit geval hun weg naar het hart van de jongen per ongeluk vonden. Mensen die het zoveelste geweldsincident van politieagenten niet meer pikten. De demonstraties spreidden zich snel uit over verschillende Griekse steden. De regering, die inzag dat deze woedeuitbarsting dieper wortelde dan de solidariteit met de dode scholier, zette de politiecorpsen in om de begin-

jongeren van de middenklasse, jongeren die zich als scholieren volledig inzetten voor toelating tot de universiteit, zowel op school als in de avonduren op dure bijscholingsinstituten. Om vervolgens als afgestudeerden, met een masterdiploma of zelfs een Ph.D., te merken dat de deuren op de arbeidsmarkt moeilijk open gaan. Als dat op den duur met een beetje geluk en veel connecties lukt, mogen ze aan het grote overlevingsspel meedoen: rondkomen met een startsalaris rond de 700 euro terwijl de stijgende levenskosten inmiddels aardig overeen komen met die in Nederland. Kortom: een tijdbom.

nende opstand te onderdrukken. Van het nemen van verantwoordelijkheid door de betreffende ministers en de premier was geen sprake. De insteek was duidelijk: met harde hand ingrijpen. De politie kon los gaan in het tegenhouden van de demonstranten: enorme hoeveelheden traangas en chemische stoffen zijn gespoten, tientallen jongeren zijn gearresteerd en veel demonstranten zijn op de eerste hulp beland. In totaal zijn er gedurende de periode december-januari 273 mensen gearresteerd waarvan 67 nog steeds vastzitten als politieke gevangenen.

Deze aanpak voedde de woede onder de jongeren alleen maar meer. De demonstranten hebben zich niet teruggetrokken, maar ze wisten zich te verdedigen door hun gezichten te bedekken en door stenen en rode verf op de zwaar bewapende politieagenten te gooien. Er volgde een reeks uitspattingen waarbij molotovcocktails gegooid werden en winkels

De decemberonrust Die tijdbom ontplofte na de dood van een vijftienjarige scholier midden in een uitgaanswijk, afgelopen december. De scholier werd doodgeschoten nadat een groepje pubers een woordenwisseling had met patrouillerende agenten. Als

Nait Soez’n

11

Nummer 4 37e jaargang

vernield. Hoofdspelers hierin waren de ‘bekende onbekenden,’ de zogenaamde anarchisten, waarbij het geen simpele zaak is om de identiteit en de motieven te classificeren. Eén ding is zeker: deze ongeregeldheden boden het ideale excuus aan regering en politie voor nog harder ingrijpen tegen de demonstranten. Het oprecht kwade deel van het volk wordt gepresenteerd als een stel relschoppers die zonder reden de boel lopen te vernielen en te bedreigen. Deze tactiek van onderdrukking door de politie, misleidende informatie en paniekzaaierij in de media is dezelfde die Sarkozy toepaste tijdens de Franse rellen in 2005. Wat de media en de rest van de wereld niet weten, is dat de ongeregeldheden zich beperkten tot twee avonden, terwijl een groot aantal mensen wekenlang op de been was en verandering van het politieke systeem eiste.

Dergelijke protesten en demonstraties zijn geen nieuw verschijnsel in de Griekse samenleving. Wat nieuw is, is de omvang, de hardnekkigheid en de creativiteit van de demonstranten. Naast de actieve linkse jongeren die op elk protest trouw aanwezig zijn, hebben scholieren, studenten, leraren, vakbonden, arbeiders en kunstenaars hun strijdlust betoond.

Er werden straatmanifestaties en concerten gehouden, de publieke omroep werd binnengestormd en de demonstranten protesteerden tijdens de toespraak van de premier. Erg bijzonder was het initiatief van een platform advocaten, zij wa-

ren aanwezig waren bij de demonstraties om de arrestanten te hulp te schieten en te voorkomen dat hun rechten geschonden werden.

Genoeg gespreksstof voor de Griekse intellectuelen, die niet meer wisten of ze de jeugd van tegenwoordig met de Franse jeugd van mei ’68 of met de jeugd uit de Parijse banlieux moesten vergelijken. Na de kerst leek het er even op dat de rust terug zou keren in Athene. Dat was slechts

de magere verantwoording en de consequenties ervan (woeste ME’ers die cafés binnenstormen en burgers arresteren op basis van hun uiterlijk) doen denken aan duistere motieven.

De decemberbeweging beperkte zich niet tot de grenzen van Griekenland. De vlam verspreidde internationaal, ook naar Nederland waar solidariteitsacties plaatsvonden, onder meer in Den Haag en Amsterdam. Het initiatief voor die acties kwam in eerste instantie van een aantal Griekse studenten en oud-studenten in Nederland. Al snel hebben solidaire Nederlanders zich hierbij gevoegd, met name van anarchistische of ‘extreemlinkse’ afkomst.

Tot grote spijt van de organisatoren hebben de Nederlandse linkse partijen, bewegingen en vakbonden zich er bewust buiten gehouden. Helaas hebben ze de diepere sociale en economische motieven van de beweging niet begrepen en hebben ze zich laten misleiden door de ‘geweldsuitbarsting.’

Terug in Griekenland. Hoe kijken de Grieken terug? Het politieke systeem is na deze decemvrianá niet veranderd, maar heeft een flinke klap moeten incasseren.

De grootste winst die behaald is, is de verandering onder de mensen. Uitspraken over de jongeren zoals ‘de generatie van gamers, zonder dromen en idealen’ zijn nu definitief van de baan. De jongeren hebben hun maatschappijkritische blik en strijdlust laten zien en bewandelen nu de weg van politieke bewustwording. 

Repressie in alle soorten en maten ten dele het geval. Het nieuwe jaar werd ingeluid met solidariteitsdemonstraties voor Gaza. Dat zulke acties samenhangen met de demonstraties die binnenlandse kwesties betreffen, is voor de Grieken vanzelfsprekend en vloeit voort uit het linkse politieke bewustzijn. Gedurende januari en februari viel er genoeg te beleven in Athene: demonstraties, bezetting van de stadsschouwburg met gratis opvoering van alternatieve stukken, protest tegen het ombouwen van een park tot een garage en acties voor meer groen in de stad.

Tot deze categorie acties behoren absoluut niet de zogeheten ‘revolutionaire’ acties van de extremistische beweging Revolutionaire Strijd. Deze tactieken (gewapende aanslagen op ME-agenten), het gemak waarmee ze uitgevoerd worden,

Ramez looking for trouble Half Saudi, half German Ramez Braun (24) is a student of International Communications at the Hanze University. This year he heads the GSb list for the upcoming elections for the Hanze participation council.

He’s one of the three international student candidates on this list.

by Marcel Trip Elections for the Hanze University participation council will be held in May. The council is where students and employees can discuss and influence Hanze policies. There are two student parties, HSV and GSb. Nait Soez’n sat down with Ramez to find out more about his views on student politics.

Three international students are running for council this year. Do you think this will be a problem for the council since you don’t speak Dutch?

Not at all, I see it as something positive.

The Hanze University wants to be international, so it is positive for the Hanze.

It is also positive for the students because international students should be represented.

And we are all learning Dutch. My Dutch is not so good at the moment, but I’m going to take a course.

What made you decide to run for council?

Two things. First of all I felt that there are a lot of problems for individual students that are not being heard. I see the council as a way to represent students, to actively change something. But it’s also a welcome experience for my future career in public relations.

Why did you choose the GSb over the HSV?

Before I came to the GSb, I had never even heard of the HSV! But now that I have, I think I’ve made the right choice, because I think the GSb is more serious about student participation at the Hanzehogeschool.

What will be your main goal next year?

The most important goal is to let Hanze students know that we can help them with their problems. We’re here to represent them. Because of this, students can do more than just complain and we can make a difference.

Is there something you want Hanze students to know about you?

I’m an open person, don’t be afraid to come to talk to me about your problems!

12

Nummer 4 37e jaargang

Nait Soez’n

Powerplay in achterkamertjes door Desi Boesveld Onlangs had ik de eer mee te mogen doen aan een masterclass diplomatie, georganiseerd door het Nederlands Genootschap Internationale Zaken-Noord.

Diplomatie roept allerlei associaties op van achterkamertjes, chique feestjes en strak in het pak gestoken mensen die allerlei beleefdheden uitwisselen maar ondertussen flink wat powerplay uitvoeren.

Ze waren er zo uit te pikken, de medediplomaten in spe van die dag. Allemaal in dat strakke pak in de trein richting Den Haag. Al reizende was men druk bezig met het aanstippen van belangrijke wetenswaardigheden over het eigen c.v. (“Ik zat in het bestuuuwr van…”). Destination Clingendael: een schitterend mooi landgoed met indrukwekkende Japanse tuinpartijen, waar in prachtig gedecoreerde achterkamertjes adviezen worden geschreven over het buitenlands beleid van Nederland.

Tot zover zat het wel goed: chique, achterkamertjes en jasje-dasjes te over.

Geen ineenstorting van wereldbeelden en dat was ook wel zo fijn op de vroege ochtend.

Tijdens de eerste akte kwam een ambassadeur ten tonele die in alle opzichten voldeed aan de verwachtingen: man, grijs, upper class, hoogopgeleid en zelfverzekerd. De perfecte insider om eens goed uit de doeken te doen hoe het er nu echt aan toe gaat binnen die ambassades. Maar daarvoor waren we er blijkbaar niet. Als ambitieuze studenten Internationale Betrekkingen (en enkele verdwaalde rechtenstudenten) hoefden we dat toch allemaal niet te weten. Misschien dat de glans er dan wel vanaf gepoetst wordt, dagelijkse sleur is per slot van rekening van latere zorg. Nee, waar wij op zaten te wachten was natuurlijk gewoon een sollicitatiecursus voor wannabe diplomaten! Voor diegene die het interesseren: studeer vooral niet af in vier jaar, ga iets bestuuuwren en leer Frans. Dan maak je kans om als één van de gelukkige twintig van de 400 (“of meer… meestal meer”) sollicitanten via een briefselectie, gesprek, taalvaardigheidtest, psychologische assessment, examen en opnieuw een gesprek uitverkozen te worden om in ‘het klasje’ te komen.

Na een korte pauze (of netwerkmogelijkheid, eten is voor mensen zonder groter levensplan – eten kun je altijd nog op de chique feestjes) was het

tijd voor akte twee. Ten tonele: een medewerker van het instituut, die ons een casus presenteerde met een fictief land dat in burgeroorlog raakt en de Europese Unie die een beroep doet op Nederland om mee te doen aan een gezamenlijk interventie missie onder VN-mandaat. Stof tot nadenken. De groep in de achterkamer werd opgedeeld in kleinere groepjes in nog verder naar achter gelegen kamertjes. Mijn groepje speelde de Generaal der Nederlandse Strijdkrachten en had vier doelen op papier gekregen die gerealiseerd dienden worden in een akkoord met politieke partijen, vredesbeweging en regering.

Een levensechte simulatie in het hol van de leeuw doet wat met de streberige medemens. Dé kans om je te profileren.

Compromissen? Die zijn voor mensen die eten, mensen die geen Frans spreken en mensen die putten willen slaan in donker Afrika. Dus toen een politieke partij langs kwam om te onderhandelen over een oplossing voor de diplomatieke impasse, vlogen de opmerkingen door de lucht. “Jullie hebben nu drie van je doelen al bereikt, als we hier mee instemmen hebben wij er maar twee bereikt en jullie allemaal” (koehandel op kleuterschoolniveau), “Jij moet leren te luisteren” (opbouwende kritiek) en “Als het je niet bevalt dan rot je maar op, wij zijn het leger en jij hebt ons nodig” (chantage, ja). Ik kroop weg in een hoekje en hoopte maar dat het geen realistisch beeld was van hoe het er in het echt aan toe gaat.

Uiteindelijk kwam het natuurlijk allemaal goed: de soldaten gingen de arme mensjes in Fantasia helpen en de strijdkrachten behaalden drie en een half van de vier doelen. Dat de rest van de groep een aantal mensen uit mijn groepje niet meer wenste aan te kijken, was een noodzakelijk offer. De beertenders kwamen ten tonele (borrelen is een vaardigheid die je niet vroeg genoeg aangeleerd kunt krijgen) en de laatste netwerkacties werden uitgespeeld. Hoeveel verdient een stagiaire hier? Is die ene vacature al vervuld?

Hoewel de clichés niet weggewerkt werden en het kijkje in de keuken ietwat teleurstelde, ging ik toch voldaan naar huis. Misschien was ik dan toch wat diplomatieker aangelegd dan verwacht en ach ja, door al dat bestuuuwren zit het met die benodigde studievertraging wel goed. Toch maar een cursusje Frans gaan volgen dan? 

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

13

Wiekes filmblik Nieuwe lente, nieuwe liefde, oude truc Videotheken zijn net als geliefden. Soms denk je dat er maar één de ware is. En als er dan iets tussen komt, duurt het een tijd voor je er overheen bent. Ikzelf ben nog steeds niet over het vertrek van de Sleaze heen. Lang ging het slecht tussen mij en de videotheken. Ik huurde nauwelijks meer wat, ze waren toch allemaal hetzelfde.

Ik heb een rebound guy gehad, maar die kwam niet eens in de buurt van wat er tussen mij en Sleaze was.

Maar ik moet verder. Nu heb ik misschien een videotheek gevonden waarmee het

Country’ is een gewelddadig stuk over een Texaanse plattelandsman die achtervolgd wordt door een psychopaat. De grote lijn in deze films is meestal dat gewone mensen door hun eigen domheid en zelfoverschatting in situaties terecht komen die ze niet kunnen overzien. Een gegeven waar films uit voortkomen die origineel en onderhoudend zijn.

Zo ook ‘Burn After Reading.’ George Clooney is een favoriet van de Coens en is dan ook in deze film te vinden, samen met Brad Pitt en John Malkovich. Niet de

ren, de casanova-met-issues. Malkovich wordt vaak (zie ‘Dangerous Liaisons,’ ‘Con Air,’ ‘In the Line of Fire’) gecast als bad guy en ook in deze film wordt daarop geen uitzondering gemaakt. Alleen Pitt heeft een voor zijn doen uitzonderlijke rol als sportverslaafde fitnessinstructeur annex onbenul. Maar hij overtuigt niet: soms wekt hij de indruk letterlijk het script op te lezen. Zodra je het gevoel krijgt dat iemand in een film een rol speelt, is het mis. Ik heb hem werkelijk nog nooit zo slecht zien acteren. En hij kan er niet eens zo veel aan

wat zou kunnen worden. Het zal nooit hetzelfde zijn, Sleaze zal altijd een speciaal plekje in mijn hart houden. Maar wie weet kan er iets nieuws ontstaan, iets anders. Hij heet Integra, zit op de hoek Westersingel-A-straat en hij heeft zo op het oog een goede filmhuiscollectie. Gister hadden we onze eerste date. Samen met de gebroeders Coen.

De gebroeders Coen, Joel en Ethan, hebben een lange traditie van goede films. Ze brachten ons ‘The Big Lebowski’ (1998), ‘O Brother Where art thou’ (2000), het eerder hier gerecenseerde ‘No Country for Old Men’ (2007) en ze brachten ons kort geleden ‘Burn after Reading’ (2008).

Allemaal klassiekers en als je ze nog niet hebt gezien, moet je dat gaan doen. ‘The Big Lebowski’ is één van mijn favorieten: een uitermate ontspannen dude raakt met zijn bowlvrienden per ongeluk verstrikt in de maffia. ‘O Brother’ is een goede en creatieve bewerking van de Odyssee. ‘No

minsten. De film begint met een aantal schetsen. Osbourne Cox (Malkovich) wordt ontslagen bij de CIA. Zijn vrouw, Katie (Tilda Swinton), heeft geen zin om daar naar te luisteren: ze heeft het te druk met haar affaire met Harry Pfaffer (Clooney), die overigens getrouwd is en ook nog vreemdgaat met Linda. Linda (Frances McDormand) en Chad (Pitt) werken in een fitnesscentrum. Fitnessinstructrice op leeftijd Linda wil niets liever dan overal liposuctie, niet al te slimme Chad is sportverslaafd. Op een dag wordt er in hun fitnesscentrum een cd gevonden met wat volgens Chad zeer geheime en belangrijke informatie is. Ze komen erachter dat de cd eigendom is van Osbourne en proberen hem af te persen, maar helaas heeft de exCIA-agent een alcoholprobleem en anger management issues. Iedereen raakt met iedereen verstrengeld.

Clooney speelt een rol die hij inmiddels met twee vingers in zijn neus kan uitvoe-

doen, de karakters zijn allemaal nogal plat.

Toch lijken de acteurs lol te hebben en dat redt deze verder intelligente en vermakelijke klucht. De climax kun je met behulp van de muziek mijlenver zien aankomen, maar die is dan wel briljant uitgevoerd.

Ook de scène waarin Chad doet alsof hij slinks probeert Osbourne af te persen, maar vervolgens moet huilen als hij op zijn neus wordt geslagen, is hilarisch.

De Coens en acteurs laten voor hun doen wellicht weinig nieuws zien, maar in dit geval geldt: als je de besten van de besten routinewerk laat doen, krijg je nog steeds waar voor je geld. Als Integra dit kan blijven leveren, dan wordt het misschien wel wat tussen ons. Maar je weet het, het echte werk begint pas op de derde date… 

14

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

(advertentie)

(advertentie)

Studeren doe je aan de universiteit, slim word je door WWW.GROENE.NL

(advertentie)

Nait Soez’n , moar doun

15

Nummer 4 37e jaargang

Berichten van het Bondsbestuur Kamerprijsenquête De kamerprijsenquête kan nog altijd ingevuld worden op onze website.

Het was weer een drukke periode, Afge- minder belangrijke) thema’s, maar ook Vooral doen, jouw bijdrage helpt om lopen maanden mochten we inhoudelijk een aantal nieuwe punten. Zo is er een de situatie te veranderen. aan de slag met de aanstaande verkie- verfrissende kijk op de RUG-kantines, zingen voor de Hogeschool Medezeggen- internationalisering en een stuk over deelschapsraad (HMR, Hanzehogeschool) en tijdstudenten. Het verkiezingsprogramma Nieuw bestuur gezocht de universiteitsraad (RUG). We hebben is beschikbaar op onze website. zowel voor de Hanzehogeschool als voor Het campagneteam is ondertussen druk Wij zijn voor het komende jaar op de RUG een kandidatenlijst ingediend en aan het werk. Er zijn op het campagne- zoek naar kritische studenten die verkiezingsprogramma geschreven. weekend een heleboel leuke activiteiten graag vanuit het bestuur van de GSb We zijn blij dat we met algemene stem- bedacht en die worden nu voorbereid. De voor de belangen van de Groningse men de kandidatenlijsten hebben kun- verkiezingen vinden plaats van 11 t/m 25 student willen strijden. Kom op nen aannemen. Beide lijsten geven mei. Ga dan vooral stemmen voor de me- voor de rechten van studenten en op een heel verschillende manier een dezeggenschap op je onderwijsinstelling! informeer naar de mogelijkheden: kritisch geluid over de steunlijsten. De U- Is het nog nodig om een stemadvies uit te bestuur@groningerstudentenbond. fractie heeft expres een relatief korte lijst brengen? Ok. Stem GSb! nl. ingeleverd. Er staan alleen kandidaten Het SMOG heeft kort geleden een nieuwe op die daadwerkelijk in de raad zouden Muurkrant gemaakt die op het moment willen. De H-fractie heeft juist een heel verspreid wordt en de werkgroep gaat bin- Bio-lunch lange lijst ingediend. Dit vooral om meer nenkort creatief tuinieren. Daar kunnen Onze milieuwerkgroep SMOG orgamensen bij de verkiezingen te betrekken. we nog weinig over zeggen, maar houd niseert elke dinsdag van 13:00 tot De opkomst op de Hanzehogeschool voor de media in de gaten. Daarnaast hebben 14:00 uur een biologische lunch op de verkiezingen is al jaren zeer matig. ze een interessante deal voor GSb-leden het GSb-pand. Voor twee euro kun Opvallend zijn de posities voor de in- geregeld voor biologische producten, ook je lekker, verantwoord en gezond de ternationale studenten. Op zowel de daarover later meer. De biologische luninnerlijke mens verzorgen. lijst voor de Hanzehogeschool als op de ches op de dinsdagen van 13:00 tot 14:00 lijst voor de RUG hebben internationale uur worden goed bezocht. Iedereen is studenten prominente posities gekregen. natuurlijk van harte uitgenodigd om een Meer weten?

Als de opleidingen steeds internationaler keer aan te schuiven worden, moeten de lijsten in dezelfde De onderwijswerkgroep gaat een discus- Als je meer informatie wilt over de richting meegroeien. siemiddag organiseren. Thema is het activiteiten van de GSb en wat jij Inhoudelijk hebben we ons ook uitgebreid Bindend Studie Advies, waar wij uiteraard voor ons kunt doen (of wij voor jou), verdiept in de verkiezingsprogramma’s. tegen zijn (waarover meer in deze Nait mail dan naar één van de bovenDaarin staat niet alleen een visie op voor Soez’n). Komt allen, het zal zeker interes- staande adressen of bel (050) 363 de hand liggende (maar daardoor niet sant worden.

4675 (ma t/m do, tussen 12:00 en 17:00u).

De Groninger Studentenbond (GSb) behartigt de belangen van alle studenten in Groningen. Nieuwsgierig?

Kom een keer langs! Actief worden is heel makkelijk.

Je kunt schrijven voor Nait Soez’n, maar je kunt je ook bezig houden met studentenhuisvesting, milieu of medezeggenschap.

De Groninger Studentenbond is van maandag tot en met donderdag geopend van 12 tot 17 uur.

St. Walburgstraat 22a tel: 050-3634675 bestuur@groningerstudentenbond.nl

KEI-commissie Heb jij goede ideeën voor KEIactiviteiten en wil je deze uitvoeren zodat alle aanstormende eerstejaars dé studentenbond van Groningen van meet af aan kennen? Geef je dan nu op voor de KEI-commissie van de GSb. Mail thomas@groningerstudentenbond.nl

www.groningerstudentenbond.nl/lidworden De inhoud van deze pagina valt onder de verantwoordelijkheid van het GSb-bestuur.

16

Nait Soez’n

Nummer 4 37e jaargang

Column Schieten op je klasgenoten De meeste mensen zullen misschien wat vreemd opkijken als hen wordt gevraagd naar de overeenkomst tussen Stephen King en het recente bloedbad in Winnenden.

Deze overeenkomst is niet zo heel lastig te ontdekken.

King is een bekend schrijver en het is zijn boek Rage waar de twee elkaar raken. Rage werd in 1977 gepubliceerd onder het pseudoniem Richard Bachman. Twintig jaar later werd het – op aandringen van King – in de VS uit de handel genomen. Het boek vertelt het verhaal van Charlie Decker, die na het neerschieten van twee van zijn docenten zijn klasgenoten enkele uren in gijzeling houdt.

Drie schutters zouden zich door het boek hebben laten inspireren. Na de vierde schietpartij waarbij het boek een rol speelde besloot King dat het genoeg was.

De laatste jaren lijkt Kings boek niet meer de grootste oorzaak van de school shootings. Een dag na Winnenden was het openingsitem op het journaal dat er gewelddadige spellen waren gevonden op de computer van de dader.

Deze keer doken de media echter niet massaal op de computerspellen, zoals zij twee jaar eerder na de schietpartij op een school in Jokela Finland wel hadden gedaan. Destijds was er sprake van het verbieden van gewelddadige spellen. Deze keer richtte men zich meer op het internet als medium: filmpjes op Youtube en berichten op webfora.

Binnen de Finse politie werd een team opgericht om het internet af te zoeken naar mensen wiens webgedrag zou wijzen op een fascinatie voor dergelijk geweld.

Ligt het alleen aan de beschikbaarheid van diverse media dat schietpartijen als deze nog steeds met grote regelmaat voorkomen? Nee. Het lezen van een boek of het spelen van een spel is niet de oorzaak van het kapot maken van zoveel levens. Het zich uiten op internet is vaak een (belangrijk) gevolg van iets anders. Veel schutters zijn sociaal gezien eenlingen met een psychische stoornis die zich in een andere wereld verschuilen. Of dit de wereld van een boek is, een spel, of de anonieme wereld van het internet is daarbij ondergeschikt aan de vraag hoe deze mensen geholpen kunnen worden. In ieder van ons schuilt een moordenaar. Wie heeft niet ooit in gedachten zijn pistool tegen iemands hoofd gezet? De kunst is juist om de mensen te vinden en te helpen die in staat zijn hun gedachte-experiment uit te voeren.

www.groningerstudentenbond.nl