I LOVE GREECE

To Greece with love

Director Nafsika Guerry-Karamaounas talks about the Greece she adores, and to which she has dedicated her first feature film.

BY GIORGOS TSIROS  PHOTOS: DIMITRIS VLAIKOS

afsika Guerry-Karamaounas has been given three great gi s from her photographer/ artist mother: her artistic bent, the DV camera with which she started capturing the family vacations at the age of 11 and, most precious of all, her Greek spirit. “Officially, I am Swiss, British and Greek, but when I’m in Greece, or when I’m speaking Greek to my daughters, I feel so alive,” says the young director, who just wrapped up filming in this country for her first feature film. Tentatively titled “I Love Greece,” the film stars Stacy Martin and Vincent Dedienne, backed by an excellent Greek cast (Stelios Mainas, Alkis Panagiotidis, Sofia Seirli, Maria Apostolakea et al), with Nathaniel Aron as director of photography, and costumes by Carine Sarfati (“Call my Agent”). Shot on the island of Serifos, where the director has been spending her summers since she was born, as well as in Athens and Piraeus, the film tells the story of a Greek-French couple, in crisis, on vacation in crisis-riven Greece, “...but with a lot of love, a lot of life and a lot of humor,” says the director.

Guerry-Karamaounas is a young woman with a passion for cinema, who believes that nothing is impossible if you really want it. This is a lesson she learned as a part of director James Cameron’s team on a tour where the Canadian filmmaker spoke to children about his scientific missions in the depths of the ocean. She has made several shorts (one of them entirely by herself, bankrolled by crowdfunding) and one short documentary on the Parthenon marbles. She started writing “I Love Greece” four and a half years ago, but the project experienced  Τρία πολύτιµα δώρα πήρε η Ναυσικά από τη φωτογράφο-εικαστικό µητέρα της: την καλλιτεχνική της «φλέβα», µια κάµερα DV µε την οποία ξεκίνησε να απαθανατίζει τις οικογενειακές διακοπές σε ηλικία 11 ετών και, το πολυτιµότερο όλων, την ελληνική ψυχή. «Τυπικά είµαι Ελβετίδα, Αγγλίδα και Ελληνίδα, αλλά, όταν βρίσκοµαι στην Ελλάδα ή όταν µιλάω ελληνικά στις κόρες µου, νιώθω ζωντανή», µου λέει η νεαρή σκηνοθέτις, που τον Ιούνιο ολοκλήρωσε στη χώρα µας τα γυρίσµατα της πρώτης της µεγάλου µήκους ταινίας, µε τίτλο εργασίας «I Love Greece», µε πρωταγωνιστές τη Stacy Martin και τον Vincent Dedienne, πλαισιωµένους από εξαιρετικό ελληνικό cast (Στέλιος Μάινας, Άλκης Παναγιωτίδης, Σοφία Σεϊρλή, Μαρία Αποστολακέα κ.α.), διευθυντή φωτογραφίας τον Nathaniel Aron και κοστούµια της Carine Sarfati («Call my Agent»). Γυρισµένη στη Σέριφο, όπου η σκηνοθέτις περνά τα καλοκαίρια της από... τριών µηνών, στην Αθήνα και στον Πειραιά, η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός ελληνο-γαλλικού ζευγαριού σε κρίση, που έρχεται για διακοπές σε µια Ελλάδα επίσης σε κρίση, «αλλά µε πολλή αγάπη, πολλή ζωή και χιούµορ», όπως λέει η σκηνοθέτις.

Η Ναυσικά Γκερί-Καραµαούνα είναι µια νέα γυναίκα, µε πάθος για το σινεµά, που πιστεύει ότι τίποτα δεν είναι ανέφικτο όταν το θες πραγµατικά. Ήταν ένα µάθηµα που πήρε ζώντας το αµερικανικό όνειρο ως µέλος της οµάδας του Τζέιµς Κάµερον, σε µια περιοδεία στην Αµερική, όπου ο σκηνοθέτης µιλούσε σε παιδιά για τις επιστηµονικές του αποστολές στα βάθη των ωκεανών. Έχει γυρίσει ταινίες µικρού µήκους (µία από αυτές ολοµόναχη µε crowdfunding), ένα short ντοκιµαντέρ για τα Ελγίνεια και πριν από

Στην Ελλάδα µε αγάπη//H σκηνοθέτις Ναυσικά Γκερί-Καραµαούνα µιλά για την Ελλάδα που αγαπά και στην οποία αφιερώνει την πρώτη µεγάλου µήκους ταινία της.

all sorts of delays, obstacles and cast changes along the way. “A production is much like a pearl necklace; when it breaks, everything goes and you just have to pick it up and start again,” she says. Now that the film is finally starting to take shape in post-production, she expresses her pride in the “family” that made it happen and cannot wait to see it in a theater – an experience we’ve all missed so much. “It’s a film made with love for Greece, and I hope that this is also what the audience will feel.”

What, I ask her, are her great Greek loves? “Well, the Greeks themselves, to begin with. They look you in the eye when they talk to you. They say ‘Thank you’ and it comes from the heart. There’s so much: from the sun and nature, to the fact that when someone starts singing a song, everyone – young and old – will join in. That’s something you just don’t experience in Switzerland. I love Athens, which is a bit of a mess, and the fact that you can see the Acropolis from almost everywhere; I love that you can order a coffee and nurse it for hours without anyone hassling you to hurry up; I love the contrast of past and present. I love the neoclassical houses in Plaka, I love Piraeus – given that ‘Never on Sunday’ is my favorite film – and, of course, I love the view from the GB Roof Garden, where one of the scenes from my film actually unfolds, although I won’t tell you which one!” τεσσεράµισι χρόνια έγραψε το σενάριο του «I Love Greece»... Ακολούθησαν αναποδιές, αλλαγές καστ, «ξέρεις, µια παραγωγή είναι σαν κολιέ από µαργαριτάρια, όταν φύγει το ένα όλα ξηλώνονται, πρέπει να τα µαζέψεις και να αρχίσεις από την αρχή». Τώρα που το φιλµ παίρνει σάρκα και οστά, δηλώνει περήφανη για την «οικογένεια» των συνεργατών της και ανυποµονεί να το δει για πρώτη φορά στη σκοτεινή αίθουσα, που τόσο µας είχε λείψει! «Είναι µια ταινία φτιαγµένη µε αγάπη για την Ελλάδα, και αυτό θέλω να νιώσει και το κοινό».

Ποιες είναι οι δικές της ελληνικές αγάπες; «Μα πρώτα οι Έλληνες! Όταν σου µιλάνε, σε κοιτούν στα µάτια. Λένε “ευχαριστώ” από την καρδιά τους. Και τόσα άλλα: από τον ήλιο και τη φύση µέχρι τη στιγµή που κάποιος ξεκινά το τραγούδι και «µπαίνουν» σιγά σιγά όλοι, µικροί µεγάλοι, κάτι που στην Ελβετία δεν το ζεις. Μου αρέσει η Αθήνα, που είναι λίγο “άναρχη”, αλλά από παντού σχεδόν βλέπεις την Ακρόπολη, µου αρέσει που µπορείς να παραγγείλεις έναν καφέ και να καθίσεις µε τις ώρες χωρίς να σε ενοχλήσει κανείς, µου αρέσει η αντίθεση της ιστορίας µε το σήµερα. Μου αρέσουν τα νεοκλασικά στην Πλάκα, λατρεύω τον Πειραιά, καθότι το “Ποτέ την Κυριακή” είναι η αγαπηµένη µου ταινία, και φυσικά λατρεύω τη θέα από το Roof Garden του GB, όπου εκτυλίσσεται µια σκηνή της ταινίας µου, αλλά δεν θα σας πω ποια!»

info

Guerry-Karamaounas’ film is a co-production of Apaches Production, Soldats Films and Digital District, and the Greek production house Studio Bauhaus // Η ταινία της Ναυσικάς Γκερί-Καραµαούνα είναι µια συµπαραγωγή των Apaches Production, Soldats Films and Digital District, και της ελληνικής εταιρείας παραγωγής Studio Bauhaus.