«Εις ώμιλλαν»: Παίζονταν κυρίως από μεγάλους. Έχοντας χαράξει έναν κύκλο στο χώμα προσπαθούσαν σημαδεύοντας από ένα ορισμένο σημείο να στείλουν τον αστράγαλό τους μέσα στον κύκλο. Είχαν ορίσει από πριν ο καθένας 10 βολές. Ο νικητής σχεδίαζε τον κύκλο, αποφάσιζε τη διάμετρο καθώς και το σημείο βολής. «Τριοδίν»: Λέγονταν και τριάς, παίζονταν από δύο παίκτες που ο καθένας χρησιμοποιούσε 3 πεσσούς (κουκιά, ρεβύθια, καρύδια) διαφορετικού χρώματος ή διαφορετικού είδους ο καθένας. Γίνονταν κλήρωση ποιος θα ξεκινήσει πρώτος. Κάθε παίκτης προσπαθούσε να σχηματίσει με τους πεσσούς του ευθεία, τοποθετώντας τους πεσσούς κατάλληλα. Κάθε παίκτης δικαιούνταν να κάνει μια κίνηση κουνώντας όποιον πεσσό ήθελε. Είναι η σημερινή τρίλιζα, τριάδα, τρίλια ή τρίτσα.
«Στομάχιον»: Παιχνίδι που επινόησε ο Αρχιμήδης και είναι ο πρόγονος του κινέζικου παιχνιδιού «Τάγκραμ». Αποτελείται από 14 διαφορετικού σχήματος κομμάτια και ο στόχος ήταν η άσκηση της παρατηρητικότητας, της μύησης και της αντίληψης. Έβαζε τους μαθητές του να κάνουν ανασύνθεση της εικόνας βλέποντας όμως μόνο το περίγραμμα.
«Κάλαμον περιβήναι»: Είναι το σημερινό αλογάκι που καβαλούσαμε ένα καλάμι και τρέχαμε.