www.gnosisellas.gr σαν βάση συνειδητές εργασίες και εκούσια παθήματα. Η ιδιάζουσα κατοχή της Γνώσης συνοδεύεται πάντοτε από μια συγκεκριμένη στάση παραδοξότητας ή ένα συναίσθημα "αλλοδαπού" εμπρός σ' αυτόν τον απατηλό κόσμο της Μάγια (=πλάνη). Ο αυθεντικός Γνωστικός θέλει μια οριστική αλλαγή, αισθάνεται ενδόμυχα τις μυστικές παρορμήσεις του Είναι. Σ' αυτό οφείλεται το άγχος, η απόρριψη και η στενοχώρια του εμπρός στα διάφορα απάνθρωπα στοιχεία που αποτελούν το ΕΓΩ. Όποιος ποθεί να χαθεί μέσα στο Είναι, φέρει την καταδίκη και τον τρόμο των φρικών του "Εαυτού". Το να συλλογίζεται κανείς τον εαυτό του σαν μια στιγμή της ολότητας, σημαίνει να γνωρίζει τον εαυτό σαν άπειρο και να απορρίπτει μ'όλες τις δυνάμεις του Είναι το σιχαμερό Εγωισμό της διαιρετικότητας. Δύο Ψυχολογικές καταστάσεις ανοίγονται εμπρός στον αληθινό Γνωστικό: Α) Αυτή του Είναι, διάφανη, κρυστάλλινη, απρόσωπη, πραγματική και αληθινή. Β) Αυτή του Εγώ, σύνολο Ψυχικών Προσθέτων που προσωποποιούν ελαττώματα, και του οποίου η μοναδική αιτία ύπαρξης είναι η άγνοια. "Ανώτερο ΕΓΩ και κατώτερο ΕΓΩ", δεν είναι παρά δύο τμήματα μόνο του ιδίου πράγματος, διαφορετικές όψεις του "Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ", ποικίλα προσωπεία της Κόλασης. Επομένως, το αποτρόπαιο, σκαιό, ποταπό και καταχθόνιο ΕΓΩ, "Ανώτερο, Μέσο ή Κατώτερο" είναι Άθροισμα, Υπόλοιπο και συνεχής Πολλαπλασιασμός Απάνθρωπων Ψυχισμικών Προσθέτων. Το επονομαζόμενο "Ανώτερο Εγώ" είναι σίγουρα μια κατεργαριά του "Εαυτού Μου", ένα διανοητικό τέχνασμα του Εγώ που αναζητεί υπεκφυγές για να συνεχίζει να υπάρχει, μια πολύ πανούργα μορφή Αυταπάτης. Το "ΕΓΩ" είναι ένα τρομερό έργο από πολλούς τόμους, το αποτέλεσμα αναρίθμητων "χθες", ένας μοιραίος κόμπος που πρέπει να λύσουμε. Ο Εγωικός Αυτοέπαινος, η λατρεία στο "Εγώ", η Υπερεκτίμηση του "Εαυτού Μου", είναι ΠΑΡΑΝΟΙΑ", Ειδωλολατρία χείριστου είδους. Η Γνώση είναι αποκάλυψη, εξευγενισμένος ζήλος, σύνθεση θεωρητικών αντιλήψεων,
72