Η Μυστική Δοξασία του Αναουάκ

www.gnosisellas.gr

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΟΥΑΚ

(ένα κομμάτι)

Τίτλος πρωτότυπου: La Doctrina Secreta de Anahuac – Samael Aun

www.gnosisellas.gr Weor 1974

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΟΙ ΕΠΤΑ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΣΠΗΛΙΕΣ

Για το καλό του Μεγάλου Σκοπού δεν είναι περριτό ν'αρχίσουμε αυτήν την πραγματεία, αντιγράφοντας κάτι υπέροχο. θέλω να αναφέρω με εμφαντικό τρόπο κάποια αφήγηση που μνημονεύεται από τον FRAY DIEGO DURAN (Φράι Ντιέγκο Ντουράν) στο αξιολογότατο έργο του με τίτλο: "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ" (Βλέπε στο κείμενο του Δον Μάριο Ρόσο ντε Λούνα: "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ". Σελίδες 126-134). Επειδή δεν μ'αρέσει να στολίζομαι με ξένα φτερά, θα βάζουμε κάθε παράγραφο σε εισαγωγικά: "Αφηγείται αυτή η Ιστορία των Ινδιών της Νέας Ισπανίας και των Νησιών της Στερεής Γης, του Φράι Ντιέγκο Ντουράν -ωραίο βιβλίο, γραμμένο εξαιτίας της ισπανικής αποίκησης της τόσης αχανούς Αυτοκρατορίας-ότι ο αυτοκράτορας Μοκτεζούμα βλέποντας τον εαυτό του μέσα στη αφθονία του πλούτου και της δόξας του, πίστεψε τον εαυτό του λίγο κατώτερο από ένα θεό. Οι μάγοι ή ιερείς του βασιλιά, πολύ πιο σοφοί απ'αυτόν και ακόμη πλουσιότεροι, μιας και κυριαρχούσαν όλες τις κατώτερες επιθυμίες τους, είχαν να του πουν:" "Ω βασιλιά μας και κύριε. Μην υπηρεφανεύεσαι για τίποτε απ'όσα υπακούνε στις διαταγές σου. Οι προγονοί σου, οι αυτοκράτορες που τους νομίζεις νεκρούς, υπερέχουν από σένα εκεί στον κόσμο τους όσο το φως του Ήλιου υπερέχει από το φως μια πυγολαμπίδας..." "Τότε ο αυτοκράτορας Μοκτεζούμα, περισσότερο από περιέργεια παρά από υπερηφάνεια, αποφάσισε ν'αποστείλει μια λαμπρή πρεσβεία φορτωμένη με δώρα στη Γη των προπατόρων του, δηλαδή το ευλογημένο Δώμα της Αυγής, πιο πέρα από τις επτά σπηλιές του Πακαριτάμπο, απ' όπου υπήρχε η φήμη ότι προερχόταν ο Αζτέκικος λαός και για τις οποίες τόση αξιέπαινη μνεία κάνουν οι παλιές παραδόσεις. Η δυσκολία, εντούτοις, ήταν να κατορθώσουν να βρουν τα μέσα και τον αληθινό δρόμο για να φθάνουν με ευκολία στη σκοτεινή και μυστηριώδη περιοχή, δρόμο που 44

www.gnosisellas.gr αληθινά, δεν φαινόταν να τον γνωρίζει κανείς πια". "Τότε, ο αυτοκράτορας ζήτησε να παρουσιαστεί μπροστά του ο υπουργός του Τλακαέλελ, λέγοντας του:" "-Πρέπει να ξέρεις, ω Τλακαέλελ!, ότι έχω αποφασίσει να συγκεντρώσω μια στρατιά από τα πιο ηρωικά μου πρωτοπαλίκαρα, και να τα στείλω προπαρασκευασμένα με μεγάλο μέρος από τα πλούτη που ο Μέγας Ουϊτσιλιπόστλι μας είχε προσφέρει για τη δόξα του, και να πάνε να τα αποθέσουν στα σεπτά του πόδια. Καθώς επίσης έχουμε αξιόπιστες πληροφορίες ότι και η ίδια η μητέρα των θεών ακόμη ζει, ίσως της είναι επίσης ευχάριστο να γνωρίζει για τις δικές μας μεγαλοπρέπειες κι εκλαμπρότητες τις κερδισμένες από τους απογόνους της με τα χέρια και τα κεφάλια τους." "Ο Τλακαέλελ απάντησε:" "Ισχυρέ Κύριε. Μιλώντας με τον τρόπο που έχεις μιλήσει, δεν έχεις παρακινηθεί, όχι, από σφοδρή επιθυμία για εγκόσμιες επιχειρήσεις, ούτε από ιδιαίτερες αποφάσεις της τόσης σεπτής σου καρδιάς, αλλά διότι κάποια ύψιστη θεότητα έτσι σε παρακινεί να επιχειρήσεις την τόσο ανήκουστη περιπέτεια καθώς υποκρίνεσαι. Όμως δεν πρέπει ν’αγνοείς, Κύριε, ότι αυτό που με τόση αποφασιστικότητα έχεις αποφασίσει, δεν είναι θέμα απλής δύναμης, ούτε επιδεξιότητας ή θάρρους, ούτε μιας στρατιωτικής μηχανής, ούτε πολιτικής πανουργίας, αλλά είναι θέμα μαγισσών και γητευτών, ικανών ν’ανακαλύπτουν για μας εκ των προτέρων με τις τέχνες τους το δρόμο που μπορεί να μας οδηγήσει σε παρόμοιους τόπους. Γιατί πρέπει να ξέρεις, ω δυνατέ πρίγκιπα, ότι, καθώς αφηγούνται οι παλιές μας ιστορίες, παρόμοιος δρόμος είναι κομμένος απ'τα μακρινά χρόνια, και το μέρος του, το απ'αυτήν την πλευρά φράζεται από λόχμες και θάμνους πυκνούς γεμάτους από ακατανίκητα τέρατα, αμμουδιές και απύθμενα έλη και πυκνότατες καλαμιές όπου θα χάνει τη ζωή όποιος θρασύς αποτολμήσει κάτι παρόμοιο. Αναζήτησε, λοιπόν, Κύριε, σαν μοναδική λύση για μεγέθη αδύνατα τους σοφούς αυτούς ανθρώπους για τους οποίους σου μιλάω, διότι αυτοί, με τις μαγικές τους τέχνες, θα μπορούσαν ίσως να σώσουν όλους αυτούς τους αδύναμους ανθρώπους, και να πάνε μέχρι εκεί φέρνοντας σου πίσω τα νέα που μας είναι χρήσιμα για μια παρόμοια περιοχή, περιοχή για την οποία λέγεται με πολλή σιγουριά ότι, όταν οι παππούδες κι οι πατέρες μας την κατοίκησαν προτού να έλθουν σε μακρύ προσκύνημα μέχρι τα έλη του Μεξικού, στα οποία είδαν το θαύμα της φλεγόμενης φραγκοσυκιάς ή βάτου, ήταν μια πολύ θαυμάσια και γοητευτική κατοικία όπου απολάμβαναν την ειρήνη και την ανάπαυση, όπου τα πάντα ήταν ευτυχισμένα περισσότερο και απ' το ομορφότερο των ονείρων, και όπου ζούσαν για αιώνες κι αιώνες δίχως να γερνάνε και δίχως να γνωρίζουν τί είναι αρρώστιες, κούραση, πόνος, ούτε να έχουν τέλος καμιά απ' αυτές τις φυσικές δουλικές ανάγκες που υποφέρουμε εδώ αλλά αφότου έφυγαν από τέτοιο παράδεισο οι προγονοί μας για να έρθουν εδώ όλα μετατράπηκαν σε τσουκνίδες κι αγκάθια η χλόη τους αγκύλωνε οι πέτρες τους 45

www.gnosisellas.gr πλήγωναν και τα δέντρα του δρόμου γίνονταν για αυτούς σκληρά, αγκαθερά άγονα, συνωμοτώντας τα πάντα εναντίον τους για να μην μπορέσουν να επιστρέψουν εκεί, κι έτσι να εκπληρώσουν την αποστολή τους σ' αυτό μας τον κόσμο". "Ο Μοκτεζούμα, ακούγοντας την καλή συμβουλή του σοφού Τλακαέλελ, θυμήθηκε τον βασιλικό ιστορικό Κουαουκοάτλ - κατά γράμμα, το "Δράκοντα της Σοφίας", μόνιμο όνομα των Μυστών της "Δεξιάς Χειρός" ή Λευκών Μάγων-, αξιοσέβαστο γέροντα που κανένας δεν γνώριζε να μετρήσει τα χρόνια του, και πρόσταξε να τον πάνε μέχρι το ερημητήριό του στο βουνό, λέγοντας του, μετά από ένα ευλαβικό χαιρετισμό:" "-Πατέρα μου· ευγενέστατε γέροντα και δόξα του λαού σου: θα ‘θελα να μάθω πολλά από σένα, εάν ήθελες να μου πεις τί μνήμη φυλάς στην άγια ιερότητα σου πάνω στην ιστορία των εφτά ουράνιων σπηλιών όπου κατοικούν οι αξιοσέβαστοι προπάτορές μας, και τί μέρος είναι εκείνος ο άγιος τόπος όπου κατοικεί ο θεός μας Ουϊτσιλιπόστλι, και απ 'τον οποίον ήλθαν μέχρι εδώ οι πατέρες μας". "Δυνατέ Μοκτεζούμα -απάντησε με επισημότητα ο γέροντας- αυτό που τούτος ο υπηρέτης σου, γνωρίζει πάνω στην ερώτηση σου, είναι ότι οι προγονοί μας, πραγματικά, κατοικούσαν σε κείνον τον ευτυχισμένο κι απερίγραπτο τόπο που ονόμασαν Αστλάν, συνώνυμο της καθαρότητας και της λευκότητας, Εκεί σώζεται ακόμα ένας μεγάλος λόφος στο μέσο των νερών, που τον ονομάζουν ΚΟΥΛΟΥΑ-ΚΑΝ, που σημαίνει ελικοειδής λόφος ή λόφος των Φιδιών. Σ’ αυτόν το λόφο είναι που βρίσκονται οι σπηλιές και όπου, πριν να έλθουν εδώ, κατοικούσαν οι προγονοί μας για πολλά χρόνια. Εκεί, με τα ονόματα των ΜΕΤΖΙΝΑΣ και ΑΖΤΕΚΩΝ είχαν πολλή μεγάλη ανάπαυση· εκεί απολάμβαναν μεγάλη ποσότητα από πάπιες όλων των ειδών, ερωδιούς, θαλασσινούς κόρακες, νερόκοτες, πολλά και διάφορα είδη ωραίων ψαριών, μεγάλη δροσιά περιβολιών με δέντρα κατάφορτα στολισμένα με φρούτα και διακοσμημένα με πουλιά με πολύχρωμα ή κίτρινα κεφάλια, πηγές που περιβάλλονταν από ιτιές, κέδρους και τεράστιες σουρβιές. Ταξίδευαν εκείνοι οι άνθρωποι σε μονόξυλα, κι άνοιγαν χαντάκια αβαθή, όπου έσπερναν καλαμπόκι, κόκκινο πιπέρι, ντομάτες, "ναουτλίς", φασόλια και άλλα είδη σπόρων, απ’ τα οποία τρώμε εδώ και τα οποία εκείνοι έφεραν από κει, κι άλλα πολλά που χάθηκαν. Αλλά αφού έφυγαν από κει, μέχρι αυτή τη στέρεη γη και έχασαν απ'τα μάτια του τόσο ευχάριστο μέρος, όλα, όλα, συνωμότησαν εναντίον τους· η χλόη τους δάγκωνε· οι πέτρες τους έκοβαν, οι αγροί ήταν γεμάτοι από γαϊδουράγκαθα και βρήκαν λόχμες θαμνώδεις και λευκάγκαθα που δεν μπορούσαν να τα περάσουν, ούτε να καθίσουν, ούτε να ξεκουραστούν πάνω σ'αυτά. Όλα τα βρήκαν επίσης γεμάτα οχιές, φίδια κι ακόμη δηλητηριώδη ζωύφια· τίγρεις, λιοντάρια και άλλα άγρια ζώα που τους διεκδικούσαν τη γη και τους έκαναν τη ζωή αφόρητη. Αυτά είναι όσα μας άφησαν σε παραδόσεις οι προπάτορές μας, και είναι αυτά που μπορώ να σου λέω σχετικά με τις ιστορίες μας. Ω ισχυρέ Κύριε!

www.gnosisellas.gr "Ο βασιλιάς του απάντησε στον γέροντα ότι τέτοια ήταν η αλήθεια καθόσον και ο Τλακαέλελ ανέφερε τα ίδια. Έτσι, λοιπόν, διέταξε αμέσως να πάνε προς όλες τις επαρχίες της Αυτοκρατορίας να αναζητήσουν και να καλέσουν όσους γητευτές και μάγους μπορούσαν να βρουν, Έφεραν, λοιπόν, μπροστά στο Μοκτεζούμα ως εξήντα τον αριθμό ανθρώπους, όλοι γέροντες, που κατείχαν τη μαγική τέχνη κι όταν είχαν συγκεντρωθεί κι οι εξήντα, ο αυτοκράτορας τους είπε:" Πατέρες και γέροντες, έχω αποφασίσει να μάθω προς τα που είναι αυτός ο τόπος απ'όπου έφυγαν σ’ αλλοτινούς καιρούς οι Μεξικάνοι, και να γνωρίσω επακριβώς τί γη είναι εκείνη, ποιοί την κατοικούσαν και αν είναι ακόμη ζωντανή ή μητέρα του θεού μας Ουιτσιλιπόστλι. Γι' αυτό το λόγο, προπαρασκευαστείτε για να πάτε εκεί με τον καλύτερο τρόπο που σας είναι εύκολο και να επιστρέψετε σύντομα εδώ". Διέταξε επίσης να βγάλουν μεγάλη ποσότητα από κουβέρτες όλων των λογιών πολυτελείς φορεσιές· χρυσό και πολλά πολύτιμα σκουλαρίκια· πολύ κακάο, βαμβάκι, τεονακάσλι, τριαντάφυλλα και μαύρη βανίλια και φτερά μεγάλης ομορφιάς· το πιο πολύτιμο, τέλος του θησαυρού του, το πρόσφερε ο'εκείνους τους γητευτές, δίνοντας τους ακόμη την πληρωμή τους και πολλή τροφή για το δρόμο τους για να εκτελέσουν με τη μεγαλύτερη προσοχή την αποστολή τους." "Έφυγαν, λοιπόν, οι γητευτές κι αφού έφθασαν σ' ένα λόφο που λέγεται Κοατεπέκ, που είναι στη Τούλλια έκαναν τις επικλήσεις τους και τους μαγικούς κύκλους καλύπτοντας τους εαυτούς τους μ'εκείνες τις αλοιφές που ακόμη χρησιμοποιούν σε τέτοιες τελετές..." "Μόλις έφθασαν σε εκείνο τον τόπο, επικάλεσαν το Δαιμόνιο -δηλαδή, τους αντίστοιχους οικογενειακούς ΔΑΙΜΟΝΕΣ, τον ιδιαίτερο ΛΟΥΣΙΦΕΡ (ΕΩΣΦΟΡΟ) του καθενός-, και το ικέτεψαν να τους δείξει το αληθινό μέρος όπου ζούσαν οι προπάτορες. Το Δαιμόνιο, εξαναγκασμένο από εκείνες τις επικλήσεις, τους μετέτρεψε, μερικούς σε πουλιά, άλλους σε άγρια θηρία, λιοντάρια, τίγρεις, αίλουρους και τρομακτικούς γάτους και τους έφερε, αυτούς τους ίδιους και όλα όσα αυτοί οδηγούσαν, στον τόπο που κατοικούταν από τους προγόνους". "Αφού έφθασαν έτσι σε μία μεγάλη λίμνη, στο μέσο της οποίας βρισκόταν ο λόφος Κουλουακάν, και στάθηκαν στην όχθη, ξαναπήραν την ανθρώπινη μορφή που είχαν πριν, και διηγείται η ιστορία, ότι βλέποντας μερικούς ανθρώπους που ψάρευαν στην άλλη όχθη, τους φώναξαν. Οι άνθρωποι της γης ήλθαν με μονόξυλα, τους ρώτησαν από πού ήταν και γιατί ήλθαν. Εκείνοι τότε απάντησαν." Εμείς, Κύριοι, είμαστε υποτακτικοί του μέγα αυτοκράτορα Μοκτεζούμα, του Μεξικού, κι ερχόμαστε σταλμένοι απ'αυτόν για να αναζητήσουμε τον τόπο όπου κατοικούσαν οι πρόγονοι μας." 47

www.gnosisellas.gr "Τότε οι της γης, ρώτησαν τί θεό λάτρευαν, και οι ταξιδιώτες τους αποκρίθηκαν:" Λατρεύουμε το μέγα Ουϊτσιλιπόστλι, και, τόσο ο Μοκτεζούμα όσο και ο σύμβουλος του Τλακαέλελ, μας διέταξαν ν' αναζητήσουμε τη μητέρα του Ουϊτσιλιπόστλι, διότι γιαυτήν και όλη την οικογένεια της φέρνουμε πλούσια δώρα". "Ο γέροντας τους είπε:" "Ας είναι καλοδεχούμενα και φέρτε τα εδώ"........ "Στη στιγμή, γύρισαν στα κανό τους κι έβαλαν τους ταξιδιώτες μέσα σ'αυτά, τους έφεραν στο λόφο του Κουλουακάν, ο οποίος λόφος λένε ότι είναι από μια άμμο πολύ λεπτή, που τα πόδια των ταξιδιωτών βούλιαζαν σ'αυτήν δίχως να μπορούν σχεδόν να προχωρήσουν, φθάνοντας μόλις και μετά μεγάλης βίας μέχρι στο σπιτάκι που είχε ο γέρος στα ριζά του λόφου· χαιρέτησαν αυτοί το γέροντα ευλαβικότατα πολύ και του είπαν." "-Αξιοσέβαστε δάσκαλε, να ‘μαστε εδώ υπηρέτες σου στο μέρος όπου είναι σεβαστός ο λόγος σου και ευλαβική πάντα η προστασία σου". "Ο γέρος με πολύ αγάπη, τους απάντησε:" "-Καλοδεχούμενοι να είσθε γιοί μου. Ποιος είναι αυτός που σας έστειλε εδώ; Ποιός είναι ο Μοκτεζούμα και ποιός ο Τλακαέλελ Κουαουκοάτλ; Ποτέ δεν ακούστηκαν εδώ τέτοια ονόματα, διότι οι κύριοι αυτής της γης ονομάζονται Τεσακατέτελ, Ακακτλί, Τενόκ και Βικτόν και αυτοί είναι επτά κύριοι, αρχηγοί αναρίθμητων ανθρώπων. Πέρα απ'αυτούς, υπάρχουν τέσσερεις θαυμαστοί επίτροποι, ή κηδεμόνες του μέγα Ουϊτσιλιπόστλι, δύο απ' τους οποίους ονομάζονται Κουαουτλοκέτσκι και Αξολόκα ". "Οι ταξιδιώτες ξαφνιασμένοι είπαν:". "Κύριε, όλα τούτα τα ονόματα ηχούν σε μας σαν όντα πολύ αρχαία, απ'τα οποία μόλις και μετά βίας μένει η ανάμνηση στις ιερές μας τελετουργίες, γιατί πάνε πολλά χρόνια που όλοι τούτοι λησμονήθηκαν ή πέθαναν". "Ο γέρος τρομαγμένος απ' όσα άκουγε, αναφώνησε:". "-Q Κύριε όλων των δημιουργημάτων!, μα ποιος λοιπόν τους σκότωσε αφού ζουν εδώ; γιατί σ'αυτό το μέρος κανείς δεν πεθαίνει, αλλά ζουν για πάντα. -Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί που ζουν τώρα; "

www.gnosisellas.gr "Οι αποσταλμένοι απάντησαν σαστισμένοι:" "-Δεν ζουν, κύριε, παρά τα δισέγγονα και τα τρισέγγονα τους, και ήδη πολύ γέροντες όλοι τους. Ένας απ’ αυτούς είναι ο μέγας ιερέας του Ουΐτσίλιπόστλι, ονομαζόμενος Κουαουκοάτλ." "Ο γέρος, με όχι μικρότερη κατάπληξη, αναφώνησε με μεγάλη φωνή:" "-Είναι δυνατό να μην έχει γυρίσει ακόμη εδώ αυτός ο άνθρωπος, από τότε που έφυγε από εδώ για να έλθει σε σας, τον περιμένει απαρηγόρητα, μέρα με τη μέρα, η άγια του μητέρα; " "Με αυτό ο γέρος έδωσε τη διαταγή αναχώρησης για το βασιλικό ανάκτορο του λόφου. Οι απεσταλμένοι φορτωμένοι με τα δώρα που είχαν φέρει, επιχείρησαν να τον ακολουθήσουν, όμως τους ήταν αδύνατο να κάνουν κι ένα μόνο βήμα αντίθετα όμως, βυθίζονταν όλο και πιο πολύ στην άμμο σαν να πατούσαν στην λάσπη. Ο καλός γέροντας σαν τους έπιασε σε τέτοια αμηχανία και ανησυχία και βλέποντας ότι δεν μπορούσαν να περπατήσουν, ενώ ο ίδιος το έκανε με τέτοια ευκινησία που σχεδόν φαινόταν σαν να μην αγγίζει το χώμα, τους ρώτησε με αγάπη: " "Τί έχετε, ώ Μεξικάνοι, που σας κάνει τόσο αδέξιους και βαρείς; τί τρώτε στη γη σας και είσαστε έτσι;” "Κύριε -του αποκρίθηκαν οι δύστυχοι- εκεί τρώμε όσα κρέατα μπορούμε από τα ζώα που εκεί εκτρέφονται, και πίνουμε πούλκε -Σ' αυτό ο γέρος, απάντησε γεμάτος συμπόνια: " "Τα φαγητά αυτά και τα ποτά αντάμα με τα φλογερά σας πάθη, είναι αυτά που σας έκαναν έτσι, γιοί, τόσο αδέξιους, χοντροκομμένους και βαρείς. Αυτά είναι που δεν σας επιτρέπουν να φθάνετε να βλέπετε τον τόπο όπου ζουν οι δικοί μας πρόγονοι, και σας προξενούν έναν πρόωρο θάνατο, στο τέλος. Μάθετε ακόμα, ότι όλα τα πλούτη που φέρνετε εδώ, δεν μας χρησιμεύουν καθόλου εδώ, όπου μας περιστοιχίζει η φτώχεια μόνο κι η απλότητα." "Και λέγοντας αυτά, ο γέροντας πήρε με μεγάλη δύναμη τα φορτία απ'όλους και τα ανέβασε στην πλαγιά του λόφου, ωσάν να ήταν κανένα φτερό..." Το κεφάλαιο 27 του αναφερθέντος έργου του Ντ. Ντουράν -σχολιασμένο από τον Δον Μάριο Ρόσο ντε Λούνα-παραφρασμένο εδώ, συνεχίζει παραπέρα -λέει ο Δον Μάριομε μια διήγηση για τη συνάντηση των πρεσβευτών με τη μητέρα του Ουιτσιλιπόστλι απ' την οποία επιλέγουμε το ακόλουθο:

www.gnosisellas.gr "Όταν έφθασαν επάνω, τους φανερώθηκε μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας, τόσο βρώμικη και μαύρη, που φαινόταν σαν κάτι απ' την κόλαση, και κλαίγοντας πικρά είπε στους μεξικάνους: " "Να είσθε καλοδεχούμενοι, γιοί μου, επειδή πρέπει να γνωρίζετε ότι αφότου έφυγε ο θεός σας και γιος μου Ουιτσιλιπόστλι απ' αυτόν τον τόπο, είμαι σε θρήνο και θλίψη ελπίζοντας στην επιστροφή του, και από κείνη την ημέρα δεν έχω πλύνει τα πρόσωπο μου, μήτε κτενισθεί, μήτε αλλάξει τα ρούχα μου, κι αυτό το πένθος κι η θλίψη θα διαρκέσουν για μένα μέχρι το γυρισμό του". "Βλέποντας οι αγγελιοφόροι μια γυναίκα τόσο απόλυτα απεριποίητη, γεμάτοι από φόβο είπαν: " "Αυτός που εδώ μας έστειλε είναι ο υπηρέτης σου ο βασιλιάς Μοκτεζούμα κι ο βοηθός του Τλακαέλελ Σιβακοάτλ και μάθε ότι αυτός δεν είναι ο πρώτος μας βασιλιάς, αλλά ο πέμπτος. Αυτοί οι τέσσερεις βασιλιάδες, οι προκάτοχοι του, πέρασαν πολλή πείνα και φτώχια και ήταν υποτελείς σε άλλες επαρχίες, αλλά τώρα πια η πόλη είναι ευήμερη και ελεύθερη, κι έχουν ανοίξει δρόμους από γη και θάλασσα, και είναι η κεφαλή όλων των υπόλοιπων, κι έχουν ανακαλύψει ορυχεία χρυσού, ασημιού και πολυτίμων πετρών, απ'όλα αυτά σας φέρνουμε δώρα." "Εκείνη τους απάντησε καταπραΰνοντας το θρήνο της: " "-Σας ευγνωμονώ για όλες τις ειδήσεις σας, αλλά σας ρωτώ αν ζουν οι παλιοί επίτροποι (ιερείς) που έφερε από εδώ ο γιος μου." "Νεκροί είναι, κυρία, κι εμείς δεν τους γνωρίζουμε κι ούτε απομένει απ'αυτούς πράγμα άλλο απ'τη σκιά τους και σβησμένη μνήμη". "Εκείνη, τότε, ξαναγυρίζοντας στο θρήνο της, τους ρώτησε: " "Ποιος ήταν αυτός που τους σκότωσε; μιας και εδώ όλοι οι σύντροφοι του είναι ζωντανοί, -και πρόσθεσε μετά- Τί είναι τούτο που φέρνετε για φαί; Αυτό είναι που σας κρατάει αδέξιους και προσκολλημένους στη γη και είναι τούτο η αιτία που δεν μπορέσατε ν ανέβετε ως εδώ. " "Και δίνοντας τους πρεσβεία για το γιό της, τελείωσε λέγοντας στους επισκέπτες: " "Ειδοποιήστε το γιό μου ότι έχει πληρωθεί πια ο χρόνος του προσκυνήματος του, μιας και έδρεψε με διδαχή το λαό του και έδωσε τα πάντα στην υπηρεσία του, και με την ίδια σειρά άνθρωποι ξένοι πρέπει να σας τα πάρουν όλα, κι αυτός πρέπει να γυρίσει

www.gnosisellas.gr σ'αυτήν εδώ την αγκαλιά, αφού εκπλήρωσε πια εκεί κάτω την αποστολή του. " "Και δίνοντας τους ένα σάλι και μια αντηρίδα -φαρδύ ζωστήρα σεξουαλικής αγνότητας- για τον γιό της, τους αποχωρίστηκε. " "Αλλά δεν είχαν καλά-καλά αρχίσει να κατεβαίνουν οι απεσταλμένοι το λόφο και τους ξαναφώναξε η γερόντισσα, λέγοντας τους: " "Περιμένετε, και θα δείτε πως σ'αυτήν τη γη ποτέ δεν γερνούν οι άνθρωποι. Βλέπετε αυτό το γέροντα ιερέα μου; Καθώς θα κατεβαίνει προς το μέρος που βρίσκεστε, θα δείτε τί νέος που θα γίνεται. " "Και πράγματι ο γέροντας, άρχισε να κατεβαίνει, κι όσο πιο πολύ κατέβαινε τόσο νεώτερος γινόταν και μόλις ξανανέβηκε το ίδιο όπως και πριν γέρος ξανάγινε λέγοντας τους: " "Πρέπει να ξέρετε, παιδιά μου, ότι ο λόφος αυτός έχει τη δύναμη να μας κάνει όποιας ηλικίας θέλουμε, ανάλογα με το αν τον ανεβαίνουμε ή τον κατεβαίνουμε. Εσείς δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό, διότι είσαστε αποβλακωμένοι και διεφθαρμένοι με τα φαγητά και τα ποτά, την πολυτέλεια και τα πλούτη. " "Και για να μην φύγουν δίχως αντάλλαγμα για όσα είχαν φέρει, διέταξε να φέρουν κάθε είδος θαλάσσιων πουλιών που μεγαλώνουν σ’εκείνη τη λίμνη, κάθε είδος ψαριών όσπρια, λουλούδια, υφάσματα από αγαύη και μπραγέρος, ένα για τον Μοκτεζούμα κι άλλο ένα για τον Τλακαέλελ." "Οι απεσταλμένοι, αφού αλείφτηκαν και πάλι όπως στον πηγαιμό, και ξανάγιναν τα ίδια άγρια ζώα καθώς και πριν, για να μπορέσουν να διασχίσουν την ενδιάμεση χώρα, επέστρεψαν στο Λόφο του Κοατεπέκ, και γυρίζοντας εκεί στη λογική τους και πάλι μορφή, περπάτησαν προς τη βασιλική αυλή, όχι όμως και δίχως να αντιληφθούν ότι έλειπαν τουλάχιστον είκοσι νομάτοι από μεταξύ τους, γιατί το Δαιμόνι, δίχως αμφιβολία, τους αποδεκάτισε σαν πληρωμή για τη δουλειά του, αφού τους ταξίδεψε πάνω από τριακόσιες λεύγες σε οκτώ μέρες κι ακόμη το ίδιο σύντομα μπόρεσε πίσω να τους φέρει, όπως και κάποιον άλλον που μέσα σε τρεις μέρες τον έφερε από τη Γουατεμάλα για τη σφοδρή πεθυμιά που μια γριά δεσποσύνη είχε για να δει την όμορφη αφεντομουτσουνάδα του, καταπώς αναφέρεται στο πρώτο «άοντο-ντα-φε1» που τέλεσε στο Μεξικό η Αγία Ιεροεξέταση. Κατάπληκτος έμεινε ο Μοκτεζούμα για όλα εκείνα, και καλώντας τον Τλακαέλελ, εγκωμίασαν κι οι δυό τους τη γονιμότητα της άγιας εκείνης γης των πατεράδων τους, άοντο -ντα-φέ = κατόπιν δίκης καταδικαστική εις θάνατο δια πυράς ετυμηγορία της Ιεροεξέτασης του Μεσαίωνα. Είδος εκκλησιαστικού διατάγματος 1

www.gnosisellas.gr τη δροσιά των δενδροπεριβολιών τους, την αφθονία σ'όλα που όμοια της δεν υπήρχε, μιας και όλες οι σπορές γίνονταν συγχρόνως, κι ενώ μερικές ωρίμαζαν, άλλες φούσκωναν σε χυμούς, άλλες λουλούδιαζαν κι άλλες πρωτοφύτρωναν, κι ως εκ τούτου ουδέποτε γνώριζαν εκεί τη μιζέρια. Στην ανάμνηση μιας τέτοιας γης ευτυχίας, βασιλιάς κι ιερέας σήκωσαν θρήνο πικρό, νιώθοντας τη νοσταλγία της και την άπειρη βαθειά επιθυμία κάποια μέρα να την ξανακατοικήσουν, όταν θα ‘χει εκπληρωθεί εδώ κάτω η ανθρώπινη αποστολή τους." Ως εδώ η πανέμορφη αναφορά στον Φράι Ντιέγκο Ντουράν, μεταγραμμένη από τον Δον Μάριο Ρόσο ντε Λούνα, τον περίφημο Θεοσοφιστή συγγραφέα.

www.gnosisellas.gr ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Ο ΝΑΟΥΑΤΛ ΕΩΣΦΟΡΟΣ

Ας μιλήσουμε τώρα λίγο, αλλά με μεγάλη φρόνηση και κρίση, για τον Θεϊκό Δαίμονα του Σωκράτη, τον φημισμένο ΛΟΥΣΙΦΕΡ του Καθεδρικού της Παναγίας των Παρισίων, αυτόν τον ίδιο τον ΧΟΛΟΤΛ ΝΑΟΥΑΤΛ που, στο μαγικό λόφο του Κοατεπέκ που βρίσκεται στην Τούλια, προσερχόταν γρηγορότερα κι απ' τον άνεμο στη μαγική επίκληση των εξήντα γερόντων. Η εξαίσια και γοητευτική Τούλια που αληθινά δεν είναι άλλη απ’ τη σκανδιναβική ΤΟΥΛΕ για την οποία μας μιλούν οι χρυσοί στίχοι του μεγάλου Σενέκα, το σύνορο του κόσμου, όπως θα λέγαμε. Ο ΧΟΛΟΤΛ, η ζωντανή σκιά του ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ, ο ΛΟΥΣΙΦΕΡ-ΠΡΟΜΗθΕΑΣ, είναι ο φορέας του φωτός, το αστέρι του πρωινού, το ζωντανό σύμβολο της δικής μας γωνιαίας πέτρας, η πέτρα της γωνίας, η φιλοσοφική πέτρα, στην οποία βρίσκεται το κλειδί όλων των δυνάμεων. Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΧΟΛΟΤΛ, που παίρνει πότε-πότε τη μορφή του τράγου του Μέντες, συμβολίζει τη σεξουαλική δύναμη. Ο Μωυσής επιστρέφοντας απ' το Σινά, όπου είχε συναντήσει τον Ιεχωβά, φέρει στο πρόσωπο του δυο φωτεινές ακτίνες σε μορφή κεράτων τράγου, το οποίο μας δηλώνει ότι είχε δουλέψει με τη σεξουαλική δύναμη. Γραμμένο είναι και με γράμματα εβραϊκά, ότι η Κιβωτός της Συνθήκης έφερε στις τέσσερεις γωνίες της τα κέρατα ενός τράγου. Από τη μεριά του, ο Ησαΐας, ο προφήτης, γράφει (ιδ'12-15):

"Πως έπεσες εκ του ουρανού, (ω) Άστρο λαμπρό, υιέ της αυγής! Συνετρίβης κατά γης, Σύ ό καταπατών τά έθνη! Σύ δε έλεγες εν τη καρδία σου: "θέλω αναβή είς τόν ουρανόν, 53

www.gnosisellas.gr Υπεράνω των άστρων του θεού Θέλω υψώσει τόν θρόνον μου Καί θέλω καθίσει επί τό όρος της συνάξεως Προς τά βάθη του Βορρά (τό 'άγιον) Θέλω αναβή επί τά ύψη των νεφελών Θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου." Είς τόν "Αδην όμως θέλεις καταβή, Εις τά βάθη του λάκκου (της αβύσσου)." Οι Πατέρες της Εκκλησίας, Συμεών, Παχώμιος, Ευλόγιος, Αντώνιος, έβλεπαν όλοι τους τον ιδιαίτερο τους Λούσιφερ (Εωσφόρο), (επειδή ο καθένας έχει τον δικό του), με τη μορφή κάποιας νόστιμης παρθένας ή κάποιου επιβλητικού άνδρα με λαμπερά κέρατα ή ενός μωρού με μαύρο χιτώνα. Ας ακούσουμε το θαυμάσιο άσμα του Ιεζεκιήλ, (κη' 12-19) στο όμορφο Δαιμόνιο ΕΩΣΦΟΡΟ-ΧΑΛΟΤΛ: "Ησο ή σφραγίς της τελειότητος Πλήρης σοφίας καί άπειρος είς κάλλος. Έκατώκης εν'Εδέμ, τω παραδείσω του θεού. Ήσο περιεσκεπασμένος (ένδεδυμένος) από παντός λίθου τιμίου, άπό σαρδίου, τοπαζίου και αδάμαντος, βηρυλλίου, όνυχος και ιάσπεως, σαπφείρου, σμαράγδου και άνθρακος και χρυσίου... Έκ του πλήθους του εμπορίου σου ένέπλησαν το μέσον σου από ανομίας καί ημαρτες· διά τούτο θέλω σε απορρίψει ως βέβηλον από του όρους του θεού και θέλω σε απορρίψει εκ μέσον των υιών του θεού, (και θέλω σε καταστρέψει έν μέσω των πυρίνων λίθων,): Χερούβ έπισκιάζον..." "Στο Μόντε Αλμπάν, αυτό το άτομο αφυπνίζει έναν αληθινό ζήλο (κλίση): η γυμνή οντότητα, με τα δύσμορφα άκρα, το γατήσιο στόμα και μια δυναμική διάθεση που διακρίνει το ξεκίνημα αυτής της πόλης, δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει άλλον από τον Χολότλ (Λούσιφερ-Εωσφόρο). Η ταυτόχρονη συσχέτιση του με τον τίγρη, τη φωτιά, της οποίας οι φλόγες αντικαθιστούν πότε-πότε τα γεννητικά μέλη και την κίνηση της πτώσης είναι επαρκείς αποδείξεις". (Αυτό είναι απόσπασμα από το έργο της Λωρέτ Σεχουρνέ, με το τίτλο "ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ"). 54

www.gnosisellas.gr Προφανώς ο ΧΟΛΟΤΛ-ΛΟΥΣΙΦΕΡ-ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ είναι ο δίδυμος του ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ ο πρίγκιπας του φωτός και των σκοταδιών και έχει απόλυτη εξουσία πάνω στους ουρανούς, τη γη, και τις κολάσεις. Αναμφίβολα ο θεϊκός Δαίμων είναι η αντανάκλαση του Θεού μέσα σε μας τους ίδιους εδώ και τώρα, και μπορεί να μας απονείμει τη δύναμη, τη σοφία, τη θεϊκή ισότητα: "ERITIS SICUT DEI" (Εριτις σίκουτ ντέϊ): "θα είσθε σαν θεοί". Η Φιλοσοφική Πέτρα (ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΧΟΛΟΤΛ) αναπαύεται στο ιδιαίτερο βάθος των σεξουαλικών μας οργάνων και πρέπει να συμφιλιώνει τα αντίθετα και τους εχθρικούς αδελφούς. "COINCIDENTIA ΟPPOSITORUM" (Κοϊνσιντέντια οποζιτόρουμ =σύμπτωση αντιθέτων), θα είσθε σαν θεοί. Η ζωντανή και Φιλοσοφική Φωτιά των παλιών μεσαιωνικών αλχημιστών κείται λανθάνουσα στο βάθος του σπερματικού μας συστήματος και μόνο περιμένει σε μυστική ενέδρα τη στιγμή να αφυπνιστεί: INRI: IGNIS NATURA RENOVATUR INTEGRAM (Ιγκνις Νατούρα Ρενοβάτουρ Ιντεγκραμ). Η Φωτιά ανανεώνει ακατάπαυστα τη Φύση. IN NECIS RENASCOR INTEGER (Iv Νέκις Ρενάσκορ Ιντεγκερ) Στο θάνατο αναγεννιέμαι σώος (άθικτος) και αγνός... Ο Άγιος Θωμάς λέει: "Ο υψηλότερος, ο τελειότερος των αγγέλων, ο εκλεκτός άγγελος του θεού". Γράφει ο Δάντης: "Το ευγενέστερο απ'όλα τα πλάσματα και η κορυφή πάντων των πλασμάτων". Αναμφίβολα, με κανένα τρόπο ο ΧΟΛΟΤΛ-ΛΟΥΣΙΦΕΡ δεν είναι κάποιος πράκτορας ξένος του ψυχισμού μας αντίθετα μάλιστα, είναι με βεβαιότητα η σκιά του Θεϊκού μας Είναι μέσα στον "ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΟΜΥΧΟ ΠΥΘΜΕΝΑ ΜΑΣ". Γραμμένο βρίσκεται και με λέξεις χρυσές στο βιβλίο της ζωής, ότι στα νύχια του δεξιού πέλματος του ΝΑΟΥΑΤΛ ΕΩΣΦΟΡΟΥ, ακτινοβολούν ένδοξα ορισμένα χρυσά σημάδια φοβερά θεϊκά. Q ΧΟΛΟΤΛ-ΕΩΣΦΟΡΟΣ-ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, είναι ο ψυχολογικός εκπαιδευτής στο γυμναστήριο της καθημερινής ζωής. Μάταιη αναστάτωση, απόρριψη, διάψευση και αναταραχή που ορισμένα σωματεία προπαγανδίζουν απ'εδώ κι από κει, ηλίθια ψεύδη για δυσφημισμό, ενάντια στον "ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΗΛΙΑΚΟ ΧΙΝΟΥΠΗ", τον "ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΟΝΑ ΧΡΙΣΤΟ", το "ΦΙΔΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΕΣΗΣ", τον "ΝΑΟΥΑΤΛ ΕΩΣΦΟΡΟ", τον "ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟ ΔΡΑΚΟΝΤΑ ΣΟΦΙΑΣ".

www.gnosisellas.gr Αντιπαθητικός και αποτρόπαιος ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ-ΧΟΛΟΤΛ για κείνα τα αδαή πρότυπα σοφίας, που απαρνούμενοι το ζωοποιό πνεύμα, έχουν ερμηνεύσει την Αλληγορία του πολέμου στους ουρανούς και της πάλης του Μιχαήλ κατά του Δράκοντα κατά το "νεκρό γράμμα", δίχως να κατανοούν τη βαθειά του σημασία. Σταυροφορία, ουράνια συμπλοκή που πρέπει αναντίρρητα να λάβει χώρα στο ζωντανό πυθμένα της ίδιας μας της συνείδησης· μάχη ηρωική ενάντια ζωωδών παθών που φέρουμε μέσα μας που έχουν προσωποποιηθεί στο "ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ", στον "ΕΑΥΤΟ". Αναμφίβολα το πραγματικό, βαθύ, Εσωτερικό Είναι μας, πρέπει να σκοτώνει ή ν' αποτύγχανει. Στην πρώτη περίπτωση, μετατρέπεται προφανώς στο φονιά του Δράκοντα, εξαιτίας αυτού καθεαυτού του γεγονότος ότι βγήκε νικητής σ' όλους τους πειρασμούς που του υπέβαλλε εκείνος. Ο ΧΟΛΟΤΛ-ΛΟΥΣΙΦΕΡ ως Επίτροπος, εκπαιδευτής, σοφός συμβουλάτορας αποδείχνεται ασφαλώς απαράμιλλος, ανυπέρβλητος, εξαίσιος. Στον Εωσφορικό πειρασμό υπάρχει αμίμητη παιδεία, αξιοθαύμαστη παιδαγωγική, έλξη που καταπλήσσει, διέγερση που δεν συγχέεται με τίποτα άλλο, κρυφή υποκίνηση με μυστικούς θεϊκούς σκοπούς, αποπλάνηση, γοητεία.. Απ' όλα αυτά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μέσα στα βαθειά μας τρίσβαθα, μπορούμε και οφείλουμε να παλεύουμε κατά του Δράκοντα και των σκοτεινών στρατιών του (τα ψυχολογικά ελαττώματα), αν θέλουμε αληθινά να μετατραπούμε σε "Παιδιά της Σοφίας" και "Αθάνατους θεούς"... Στην ιερή γη των Βεδών, ο ΙΝΤΡΑ, ο ακτινοβόλος θεός του στερεώματος, σκοτώνει τον ΒΡΙΤΡΑ ή ΑΧΗ, το Δαιμόνιο-Φίδι ΕΩΣΦΟΡΟ-ΧΟΛΟΤΛ-, και για το ανδραγάθημα του είναι BPITPA-XAM...ο "Καταστροφέας του Βρίτρα", λόγος για τον οποίον του δίνεται το προσωνύμιο "ΧΙΣΝΟΥ", "Οδηγός της Ουράνιας Στρατιάς". Ο Σταυρός είναι ένα πολύ αρχαίο σύμβολο, που χρησιμοποιήθηκε από πάντα, σ'όλες τις Θρησκείες, σ' όλους τους λαούς, και θα έσφαλλε όποιος θα τον θεωρούσε αποκλειστικό έμβλημα της μιας ή της άλλης θρησκευτικής αίρεσης. Όταν οι Ισπανοί κατακτητές έφθασαν στην ιερή γη των Αζτέκων, βρήκαν το Σταυρό πάνω στους βωμούς. Στο πεδίο των μεγάλων θρησκευτικών οικοδομημάτων του Μεσαίωνα, με την πρόθεση σ'αυτά μιας ημικυκλικής ή ελλειπτικής αψίδας συγκολημένης στο μέρος της χορωδίας, βλέπουμε το σχήμα του αιγυπτιακού ιερατικού σημείου του Σταυρού Ανσάδα που διαβάζεται ΑΝΚ και χαρακτηρίζει την απόκρυφη συμπαντική ζωή μέσα 56

www.gnosisellas.gr στα πάντα. Απ' την άλλη πάλι, το ερμητικό ισοδύναμο του σημείου ΑΝΚ είναι το έμβλημα της Αφροδίτης, ή Κυπρίας Εωσφόρου, ο χαλκός, ο ορείχαλκος (μπρούτζος). "Λεύκανε τον ορείχαλκο και κάψε τα βιβλία σου", μας επαναλαμβάνουν ακατάπαυστα όλοι οι καλύτεροι συγγραφείς της Μεσαιωνικής Αλχημείας. Είναι φανερό ότι μια τέτοια έκφραση-ρητό, σοφά μεταφρασμένο σημαίνει "ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ-ΜΑΓΕΙΑ", "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΝΟΤΗΤΑ", "ΡΙΖΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΖΩΩΔΟΥ ΕΓΩ". Ο ΚΕΤΣΑΛΚΟΛΤΛ, αναστημένος, αφού είχε "λευκάνει τον ορείχαλκο'·, μετατρέπεται στο άστρο της αυγής. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη λέει: "Καί όστις νικήσει καί φυλάξει τά έργα μου μέχρι τέλους, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των έθνων. Καί θέλει "ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά καί θέλουσιν συντριφθή ως τα σκεύη του κεραμέως", καθώς και εγώ έλαβον παρά του Πατρός μου. Καί θέλω δώσει εις αυτόν τον αστέρα τόν πρωινόν. "Οστις έχει ωτίον, άς άκούση τι λέγει τό Πνεύμα προς τάς "Εκκλησίας"

(Αποκαλ. β Ι 26-29)

Ο ΜΠΕΛ και ο ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ, ο ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ και ο ΧΟΛΟΤΛ, ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ και ο ΠΥΘΩΝ, ο ΚΡΙΣΝΑ και ο ΚΑΛΙΓΙΑ, ο ΟΣΙΡΙΣ και ΤΥΦΩΝ, ο ΜΙΧΑΗΛ και ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ, ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ και ο ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ του, είναι πάντοτε οι ιδιαίτεροι θεϊκοί ΛΟΓΟΙ στον καθένα μας και το δίδυμό τους προβεβλημένο στον ψυχισμό μας, για το δικό μας καλό. Δεν είναι περιττό να δηλώσουμε με έμφαση και με πλήρη σαφήνεια ότι το σκότωμα του Δράκοντα Αφροδίτη-Εωσφόρου-Χολότλ, ισοδυναμεί με τη μετατροπή σε παιδιά αυτού του ιδίου, κι αυτό σημαίνει λήψη του άστρου του πρωινού. Καθ' όλην την αρχαιότητα, οι Δράκοντες χρησιμοποιήθηκαν ως σύμβολα της αιωνιότητας και της σοφίας. 57

www.gnosisellas.gr Οι Ιεροφάντες της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας και της Ινδίας έπαιρναν γενικά το όνομα "Παιδιά του Δράκοντα και των Όφεων", επιβεβαιώνοντας έτσι τις διδασκαλίες του Παγκόσμιου Γνωστικισμού. Ο ΧΟΛΟΤΛ, η σκιά ή δίδυμος του Μεξικανού Χριστού ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ, κατακρημνιζόμενος από τις ύψιστες ουράνιες σφαίρες προς τις ιδιαίτερες ατομικές μας κολάσεις, αποδείχνεται εξαίσιος, θαυμάσιος. ΧΟΛΟΤΛ σημαίνει -,ταυτόχρονα σκύλος και δίδυμος. Δεν θα ‘ταν περιττό να θυμήσουμε στο κεφάλαιο αυτό ότι ο Πατέρας Σαχαγούν δηλώνει ότι ο σκύλος είναι το σύμβολο της ουράνιας προελεύσεως φωτιάς. Η "Σεξουαλική Φωτιά", ο σκύλος, το ερωτικό ένστικτο, ο ΝΑΟΥΑΤΛ ΕΏΣΦΟΡΟΣ, είναι εκείνος ο εξαίσιος και θαυμαστός πράκτορας που μπορεί να μας μετασχηματίσει ριζικά. Ο σκύλος οδηγεί τον ιππότη περνώντας τον από το στενό δρόμο που πάει απ'τα σκοτάδια στο φως, από το θάνατο στην αιωνιότητα. Είναι επείγον να βγάζουμε από την κατοικία του Πλούτωνα, τον ΚΕΡΒΕΡΟ-ΧΟΛΟΤΛ, θαύμα τρόμου, που με τα γαυγίσματά του, τα τρία τεράστια, πλακουτσωτά του κεφάλια και το σβέρκο του περιτριγυρισμένο με φίδια, σκορπάει τον τρόμο σ'όλους τους μακαρίτες. Ο ΤΡΙΚΕΦΑΛΟΣ-ΚΕΡΒΕΡΟΣ-ΧΟΛΟΤΛ τραβάει το λουρί του κυρίου του, φέρνοντας τον σώο δια του απόκρημνου μονοπατιού που οδηγεί στην τελική απελευθέρωση. Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ-ΧΟΛΟΤΛ, σαν αρχέτυπο του μετανοούντα και με τη ζώνη της αγνότητας, μετατρεμμένος σε αναχωρητή, φωτίζει στα σκοτάδια και λαμπρύνει όλον τον χριστικό εσωτερισμό. Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ-ΧΟΛΟΤΛ, κατέχοντας τους υπόλοιπους που θα πρέπει να αναστηθούν, μας δείχνει την αναγκαιότητα να ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ για να ΕΙΜΑΣΤΕ. Είναι επείγον να διερευνήσουμε, να σκεφτούμε, να διαλογιστούμε: αναντίρρητα ο θάνατος του "ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ" είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εσωτερική ανάσταση που πρέπει να πραγματοποιείται, εδώ και τώρα, μέσω της Σεξουαλικής Αλχημείας. "Διότι πρέπει τό φθαρτόν τούτο νά ενδυθεί αφθαρσίαν, και τό θνητόν τούτο νά

www.gnosisellas.gr ενδυθεί αθανασίαν. "Οταν δε τό φθαρτόν τούτο ένδυθη άφθαρσίαν, και τό θνητόν τούτο ένδυθη άθανασίαν, τότε θέλει πληρωθή ό λόγος ο γεγραμμένος: "Κατεπόθη ό θάνατος έν νίκη". "Που, θάνατε, τό κέντρου σου; πού, Αδη, η νίκη σου;" (Α’ Κορινθ. ιε: 53-55) Η συναρπαστική και αποπλανητική παιδεία του ΧΟΛΟΤΛ-ΕΩΣΦΟΡΟΥ, όταν την επωφελείται κανείς έξυπνα, κάνει δυνατή τη μαγική ανάσταση. Ο πειρασμός είναι φωτιά: ο θρίαμβος επί του πειρασμού είναι φως. Η εξάλειψη των ανεπιθύμητων στοιχείων που φέρουμε μέσα μας, είναι επείγον, αμετάθετο, αναντικατάστατο. Αποδείχνεται ανάγκη επείγουσα, επιτακτική, πιεστική και κατηγορηματική να διακρίνουμε, να εξειδικεύουμε, να κάνουμε διάκριση μεταξύ ορισμένων συμβολικών αξιών. θέλω ν'αναφερθώ κατά τρόπον εμφατικό, στον τίγρη και στο σκύλο. Αναμφίβολα ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ-ΧΟΛΟΤΛ φορέας του ηλιακού ιερογλυφικού, εφόσον βρίσκεται στη ρίζα του σπερματικού μας συστήματος, παίρνει το θαυμάσιο ρόλο του σκύλου Κέρβερου που αναφέρεται από τον Δάντη στη θεία Κωμωδία. Η Τίγρη είναι κάτι διαφορετικό κι αυτό το ξέρουν οι "Ιππότες Τίγρεις", τα Τζάγκουαρ εκείνα της Γνωστικής Κίνησης, που σαν αυθεντικοί αίλουροι της Επαναστατικής Ψυχολογίας, ρίχτηκαν ενάντια στον εαυτό τους, ενάντια στα ίδια τους τα ψυχολογικά ελαττώματα... Η ανθρωποποίηση της τίγρης στην Αζτέκικη τέχνη είναι κάτι που καταπλήσσει κάθε μυστικιστή. Δεν θα ήταν δυνατό με κανέναν τρόπο να ξεριζώσουμε τα ψυχισμικά μας πρόσθετα, τα βαθειά αυτά ελαττώματα που στο σύνολο του συγκροτούν το ΕΓΩ, δίχως την αρωγή και τη βοήθεια αυτού του, θεϊκού μορίου ή εσωτερικής Μονάδας που μας την υπενθυμίζει ο πέλεκυς, σημάδι του κεραυνού, που παίρνει ο "Άνθρωπος-Τίγρη" με πλήρη καθαρότητα. Βρίσκεται γραμμένο με ακέραιη ευκρίνεια στο βιβλίο της ζωής: "Όποιος θέλει

www.gnosisellas.gr ν'ανέρχεται, οφείλει πρώτα να κατέλθει". "Κάθε εξύψωσης προηγείται μια ταπείνωση" . Η. κάθοδος στην Ενάτη Σφαίρα από τους αρχαίους καιρούς, υπήρξε πάντοτε η μέγιστη δοκιμασία για το υπέρτατο αξίωμα του Ιεροφάντη. Ο Ιησούς, ο Βούδας, ο Ερμής, ο Κετσαλκοάτλ, έπρεπε να περάσουν απ'αυτή την φοβερή δοκιμασία. Εδώ κατεβαίνει ο Άρης για να σφυρηλατήσει το ξίφος και να κατακτήσει την καρδιά της Αφροδίτης, ο Ηρακλής για να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία και ο Περσέας για να κόψει το κεφάλι της Μέδουσας... Ο ΚΕΤΣΑΛΚΟΑΤΛ και ο Δίδυμος του, στα γήινα βάθη, στην Κόλαση του Δάντη, στη φοβερή κατοικία του Πλούτωνα, πρέπει να πεθάνει ολοκληρωτικά αν θέλει ν' αναστηθεί από τους νεκρούς. "Εν μέσω του άντρου εκείνου μια τεράστια φτελιά απλώνει τα εγκόσμια κλαδιά της· σ' αυτήν κατοικούν τα μάταια όνειρα της πονεμένης ανθρωπότητας, κολλημένα σαν έντομα στα φύλλα της". "Εδώ περιδιαβαίνουν οι Κένταυροι: ο Βριάρεω, ο γίγαντας με τα εκατό χέρια· η Λερναία Ύδρα, που σκότωσε ο Ηρακλής κόβοντας της τα πολυάριθμα κεφάλια της· η Χίμαιρα, τέρας με κεφάλι κατσίκας οι Γοργόνες, οι Άρπυες και η Σκιά των τριών σωμάτων". "Τρομακτική η διαδρομή που οδηγεί στα Τάρταρα, μέσω των νερών του Αχέροντα, στρόβιλοι βούρκου και ταραγμένα θολά νερά". "Ένας τρομερός βαρκάρης, με ορθωμένες τρίχες, μάτια σπιθοβόλα σαν αναμμένα κάρβουνα και μακριά αναμαλλιασμένη γενειάδα," μανουβράρει τη βάρκα που περνάει τις ψυχές στην άλλη πλευρά". "Ένα βασανισμένο κι αλλοπρόσαλλο πλήθος συγκεντρώνεται στην ακτή περιμένοντας να το μεταφέρει ο βαρκάρης. Αυτός όμως διαλέγει κατά βούληση: τη μια ο ένας, την άλλη ο άλλος, και υπάρχουν και κείνοι που περιμένουν μάταια και ικετεύουν, άλλα όλα είναι ανώφελα". "Αυτές είναι οι ψυχές εκείνων που δεν αξιώθηκαν ενταφιασμό, οι οποίες απελπίζονται για ατέλειωτο χρόνο εωσότου κάποιο σπλαχνικό χέρι, εκεί στη γη, συμμαζέψει τα σώματα τους και θάψει σε τάφο τις στάχτες τους". "Τότε η κατοικία του Πλούτωνα ανοίγεται και οι ψυχές εισέρχονται στη θλιβερή τους

www.gnosisellas.gr ανάπαυση, στερημένες του φωτός, σκιά αυτού που υπήρξαν".

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ Καθώς οι Γνωστικές σπουδές έχουν προοδεύσει εξαιρετικά στους τελευταίους αυτούς καιρούς, κανένα καλλιεργημένο άτομο δεν θα έπεφτε σήμερα όπως πολύ παλιότερα, στο απλοϊκό λάθος να κάνει ν’αναβλύσουν τα Γνωστικά ρεύματα κάποιου συγκεκριμένου και μόνo πνευματικού πλάτους. Είναι σίγουρα βέβαιο ότι πρέπει να έχουμε υπ'όψη μας σε οποιοδήποτε Γνωστικό σύστημα τα Ανατολικά Ελληνιστικά του στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της Περσίας, Μεσοποταμίας, Συρίας, Ινδίας, Παλαιστίνης, Αιγύπτου, κλπ., δεν θα έπρεπε ποτέ ν’ αγνοούμε τις Γνωστικές αρχές που υπήρχαν στις υψηλές θρησκευτικές λατρείες των Νάουας, Τολτέκων, Αζτέκων, Σαποτέκων, Μάγιας, Τσίμπτσας, Ίνκας, Κετσούας, κλπ. Της Ινδο-αμερικής. Μιλώντας πολύ ειλικρινά και χωρίς περιστροφές θα πούμε: "Η Γνώση είναι μια πολύ φυσική λειτουργία της Συνείδησης, μία φιλοσοφία "PERENNIS ET UNIVERSALIS" (περένις ετ ουνιβερσάλις= αιώνια και συμπαντική). Αναντίρρητα η Γνώση είναι η φωτισμένη γνώση των Θεϊκών Μυστηρίων που διατηρήθηκαν για μια ελίτ. Η λέξη "ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ" περικλείει μέσα στην γραμματική δομή της, την ιδέα συστημάτων ή ρευμάτων που είναι αφιερωμένα στη μελέτη της Γνώσης. Ο Γνωστικισμός αυτός συνεπάγεται μια λογική ξεκάθαρη και ακριβή σειρά θεμελιωδών στοιχείων, που μπορούν να επαληθευτούν με την άμεση μυστικιστική εμπειρία: "Η Κατάρα, από μια επιστημονική και φιλοσοφική σκοπιά". "Ο Αδάμ και η Εύα της Εβραϊκής Γένεσης" "Το Προπατορικό Αμάρτημα και η έξοδος απ' το Παράδεισο". "Το Μυστήριο του Λούσιφερ-Νάουατλ". "Ο θάνατος του Εαυτού μας". "Οι

www.gnosisellas.gr Δημιουργικές Ισχείς". "Η ουσία SALVATOR SALVANDUS2" (σαλβατόρ σαλβάντους). "Τα Σεξουαλικά Μυστήρια". "Ο Εσώτερος Χριστός". "Το Πύρινο Φίδι των Μαγικών μας Ισχύων". "Η Κάθοδος στις Κολάσεις". "Η επιστροφή στην Εδέμ". "Το Δώρο του Μεφιστοφελή". Μόνου οι Γνωστικές σπουδές που συνεπάγονται τις Οντολογικές, Θεολογικές και Ανθρωπολογικές βάσεις, που αναφέρθηκαν παραπάνω, σχηματίζουν μέρος του αυθεντικού Γνωστικιομού. ΠΡΟ-ΓΝΩΣΤΙΚΟ είναι εκείνο (το σύστημα) που με έναν συγκεκριμένο, προφανή και ξεχωριστό τρόπο, παρουσιάζει κάποιον χαρακτήρα που κατά κάποιον τρόπο μπορεί ν'ανιχνευθεί στα Γνωστικά συστήματα, αλλά που η όψη αυτή είναι συγχωνευμένη σε μια αντίληψη εξ ολοκλήρου ξένη στον επαναστατικό Γνωστικισμό. ΠΡΩΤΟ-ΓΝΩΣΤΙΚΟ είναι κάθε Γνωστικό σύστημα σε αρχική και σπερματική κατάσταση, κινήματα που έχουν μια στάση πολύ παρόμοια με αυτή που χαρακτηρίζει ορισμένα Γνωστικά ρεύματα. Το επίθετο “ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ" μπορεί και πρέπει να εφαρμόζεται έξυπνα τόσο σε αντιλήψεις-συλλήψεις που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο σχετίζονται με τη Γνώση, όσο και στον Γνωστικισμό. Ο όρος "Γνωστικίζω" αναμφίβολα βρίσκεται πολύ κοντά στον "Προ-γνωστικό" κατά τη σημασία του, μιας και ο όρος, στην πραγματικότητα, "STRICTO SENSU" (στρίκτο σένσου = κατ’ αυστηρήν έννοια), σχετίζεται με ενδογενείς ιδέες που έχουν μια ομοιότητα με τον Παγκόσμιο Γνωστικισμό, που όμως είναι συγχωνευμένες σε ένα ρεύμα που δεν ορίζεται σαν Γνώση. Αφού έχουμε εκθέσει με έμφαση αυτές τις σημαντικές διευκρινήσεις, ας περάσουμε τώρα με πλήρη σαφήνεια στον Γνωστικισμό. Δεν είναι περιττό στην πραγματεία αυτή να διασαφηνίσουμε με έμφαση ότι ο Γυωστικισμός είναι μια πολύ εσώτερη, φυσική και βαθειά θρησκευτική πορεία. Αυθεντικός εσωτερισμός σε βάθος, που αναπτύσσεται από στιγμή σε στιγμή, με πολύ ιδιαίτερες μυστικιστικά βιώματα, Διδασκαλία και τελετές. Διδασκαλία εξαίρετη που βασικά υιοθετεί τη μυθική φόρμα και, ορισμένες φορές τη Μυθολογική.

Ο Σωζόμενος Σωτήρας 63

www.gnosisellas.gr Άφατη Μαγική Λειτουργία με ζωντανή "εικονογράφηση" για την Υπερθετική Συνείδηση του Είναι. Αναντίρρητα, η Γνωστική γνώση ξεφεύγει πάντα των συνηθισμένων αναλύσεων του υποκειμενικού ορθολογισμού. Το αντίστοιχο αυτής της γνώσης είναι τα άπειρου βάθους ενδόμυχα του ατόμου, το Είναι. Ο λόγος ύπαρξης του Είναι είναι το ίδιο το Είναι. Μόνο το Είναι μπορεί να γνωρίσει τον εαυτόν του. Γι' αυτό και το Είναι αυτο-γνωρίζεται στη Γνώση. Το Είναι, επανεκτιμούμενο και αυτογνωριζόμενο είναι η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΣ, και αυτή είναι αναμφίβολα η Γνώση. Η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΑ του Είναι, είναι ένα υπερ-λογικό κίνημα που εξαρτάται απ'αυτό, και που δεν έχει καμιά σχέση με τη διανόηση. Η άβυσσος που υπάρχει μεταξύ του Είναι και του Εγώ είναι αγεφύρωτη και γι’ αυτό το ΠΝΕΥΜΑ, επαναγνωρίζεται και αυτή η αυτό-επαναγνώρισή του είναι μια πράξη αυτόνομη γι’ αυτόν που η υποκειμενική λογική του διανοητικού θηλαστικού έχει αποδειχθεί ανεπαρκής, αναποτελεσματική, φοβερά φτωχή. Η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΑ η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΣ, συνεπάγεται την εξάλειψη του "ΕΓΩ", σαν προηγούμενη, επείγουσα και αμετάθετη εργασία. Το ΕΓΩ, αποτελείται από αθροίσματα και υπόλοιπα υποκειμενικών, απάνθρωπων και θηριωδών στοιχείων που αναντίρρητα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Η Ουσία, η Συνείδηση, παραχωμένη, μποτιλιαρισμένη, παγιδευμένη μέσα στα διάφορα στοιχεία που συνιστούν τον "Εαυτό Μου", το "ΕΓΩ", δυστυχώς, διαδικάζεται δυνάμει των δικών του εξαρτήσεων και περιορισμών. Διαλύοντας το "ΕΓΩ", η Ουσία, η Συνείδηση, ξύπνια, φωτίζεται, ελευθερώνεται και τότε σαν συνέπεια και αποτέλεσμα έρχεται η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΑ, η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΙΣ. Αναμφίβολα, η αυθεντική αποκάλυψη έχει τα ακλόνητα, αδιαμφισβήτητα θεμέλια της στη ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΗ. Η Γνωστική αποκάλυψη είναι πάντοτε άμεση, απευθείας, διαισθητική. Αποκλείει ολοκληρωτικά τις διανοητικές διεργασίες υποκειμενικού τύπου. Δεν έχει καμιά σχέση

www.gnosisellas.gr με την εμπειρία και τη συναρμολόγηση αισθητηριακών κατά βάση δεδομένων. Η Ευφυΐα, ο ΝΟΥΣ* με τη Γνωσιολογική του έννοια, είναι οπωσδήποτε βέβαιο ότι μπορεί να χρησιμεύσει σαν βάση για τη φωτισμένη διαναίσθηαη (διανόηση+διαίσθηση) και αρνείται ακατάπαυστα να πέσει στον μάταιο διανοητισμό. Αποδείχνονται χειροπιαστά και προφανή τα Οντολογικά και Πνευματικά χαρακτηριστικά του "ΝΟΥ"* (Ευφυΐα, Διάνοια, Υπέρτατος Νους). Στο όνομα της Αλήθειας δηλώνω επίσημα ότι το ΕΙΝΑΙ είναι η μοναδική πραγματική ύπαρξη, εμπρός στην άφατη και τρομερά θεϊκή διαφάνεια της οποίας, αυτό που ονομάζουμε ΕΓΏ, Εαυτός Μου, Εαυτό Μας, είναι σκέτα εξώτερα σκοτάδια, κλάμα και τρίξιμο δοντιών. Η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΗ η ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του ΕΙΝΑΙ, δεδομένης της Ανθρωπολογικής πηγής του Πνεύματος, αποδείχνεται κάτι αποφασιστικά Σωτήριο. Η Γνώση του εαυτού σημαίνει ότι έχει επιτευχθεί η ταύτιση με το ιδιαίτερο Θεϊκό Είναι. Απόλυτη γνώση του "Ιδιαίτερου Πνεύματος",* απευθείας πειραματισμός της ταύτισης μεταξύ του γνωστού και του γνωριζόμενου, είναι αυτό που μπορούμε και οφείλουμε να ορίσουμε σαν ΑΥΤΟ-ΓΝΩΣΗ. Οπωσδήποτε, αυτή η εξαίσια αποκάλυψη μας προσκαλεί να πεθάνουμε ως προς τον Εαυτό μας, ώστε να μπορεί το Είναι να εκδηλώνεται μέσα μας. Αντίθετα τώρα, απομάκρυνση από το Είναι, συνέχιση σαν Εγώ, μέσα στην Αίρεση της διαχωριστικότητας, σημαίνει αυτοκαταδίκη στη βυθισμένη Υπεξέλιξη των "Κολάσιμων Κόσμων". Ο προφανής αυτός συλλογισμός μας οδηγεί στο θέμα της Γνωστικής "Ελεύθερης Εκλογής". Αναντίρρητα, ο σοβαρός Γνωστικός είναι ένας "A POSTERIORE" (α ποστεριόρι) εκλεκτός. Η γνωστική εμπειρία επιτρέπει στον ειλικρινή ζηλωτή, να γνωριστεί και να Αυτοπραγματωθεί ολοσχερώς. Σαν Αυτοπραγμάτωση εννοείται η αρμονική ανάπτυξη όλων των άπειρων ανθρώπινων δυνατοτήτων.

www.gnosisellas.gr Δεν πρόκειται για διανοητικά δεδομένα μοιρασμένα κατά βούληση, ούτε για σκέτη ανούσια λογόρροια αμφιλεγόμενης φλυαρίας. Όλα αυτά που λέμε σ'αυτές τις παραγράφους, να μεταφράζονται ως αυθεντική, βιωμένη, πραγματική εμπειρία. Δεν υπάρχει στα Γνωστικά ρεύματα το Δόγμα της Ορθόδοξης προόρισης που θα μας εγκλώβιζε αξιοθρήνητα σε μια στενή αντίληψη Ανθρωπομορφικής Θεότητας. Στα ελληνικά είναι ΘΕΟΣ,* στα λατινικά DEUS (ντέους), στα Σανσκριτικά DIN ή DEVA (ντέβα), λέξη που μεταφράζεται σαν Άγγελος ή Άγγελοι. Ακόμη και στους πιο συντηρητικούς σημιτικούς λαούς, ο αρχαιότατος Θεός φωτός, ο "ΕΛ ή ΙΛΟΥ" εμφανίζεται στα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης στη συνθετική μορφή πληθυντικού αριθμού των ΕΛΟΪΜ. Θεός δεν είναι κανένα συγκεκριμένο Ανθρώπινο ή θεϊκό άτομο, Θεός είναι Θεοί. Αυτός είναι ο "Στρατός της Φωνής", "Ο ΜΕΓΑΣ ΛΟΓΟΣ", "Ο ΛΟΓΟΣ", που κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, ο Δημιουργός Λόγος, Τέλεια Πολλαπλή Ενότητα. Αυτογνωσία και Πραγμάτωση στον ορίζοντα των άπειρων δυνατοτήτων, συνεπάγεται την είσοδο ή -σωστότερα- επανείσοδο στη "Δημιουργική Στρατιά των ΕΛΟΪΜ". Και αυτή είναι η ασφάλεια του Γνωστικού, το Είναι έχει αυτοανακαλυφθεί ολοσχερώς και οι θαυμαστές λαμπρότητες του καταστρέφουν ριζικά κάθε πλάνη. Το άνοιγμα του θεϊκού ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ του ανθρώπου περικλείει το πλήρες Σωτηριολογικό περιεχόμενο. Αν κατέχει κάποιος τη Γνώση των Μεγάλων Αρχαϊκών Μυστηρίων, οφείλεται στον αποκαλυπτικό δυναμισμό του Είναι, που ορισμένοι πολύ άγιοι άνθρωποι κατόρθωσαν να προσεγγίσουν χάρη στη θεωρητική τους χρηστότητα. Χωρίς κάποια προηγουμένη πληροφόρηση πάνω στη "Γνωστική Ανθρωπολογία" θα ήταν περισσότερο κι από αδύνατη η αυστηρή μελέτη των διάφορων Ανθρωπολογικών κομματιών των πολιτισμών των Αζτέκων, Τολτέκων, Μάγιας. Αιγυπτίων, κλπ., κλπ. Όσον αφορά τη "Βέβηλη Ανθρωπολογία" ^συγχωρήστε μου την παρομοίωση-, αν θέλετε να έχετε αποτελέσματα, αφήστε σε πλήρη ελευθερία έναν πίθηκο, μια μαϊμού μέσα σε ένα εργαστήριο και παρατηρήστε μετά το τι συμβαίνει.

www.gnosisellas.gr Οι Μεξικάνικοι Κώδικες, οι Αιγυπτιακοί Πάπυροι, οι Ασσυριακοί Πλίνθοι, τα Χειρόγραφα της Νεκρής θάλασσας, οι ξένες Περγαμηνές, όπως επίσης κι ορισμένοι αρχαιότατοι Ναοί, Ιεροί Μονόλιθοι, Παλιά Ιερογλυφικά, Πυραμίδες, Χιλιόχρονα Μνήματα, κλπ., προσφέρουν στο συμβολικό τους βάθος ένα Γνωστικό νόημα που ξεφεύγει οριστικά από τη φιλολογική ερμηνεία και που ουδέποτε πήρε μια ερμηνευτική αξία διανοητικού αποκλειστικά είδους. Ο θεωρητικός ορθολογισμός, αντί να πλουτίσει τη Γνωστική γλώσσα, δυστυχώς τη φτωχαίνει, αφού οι Γνωστικές αναφορές, γραπτές ή αλληγορικά δοσμένες στην οποιαδήποτε καλλιτεχνική φόρμα, προσανατολίζονται πάντα προς το Είναι. Και είναι σ' αυτή τη σημαντικότατη "Ημι-Φιλοσοφική" και "Ημι-Μυθολογική" γλώσσα της Γνώσης, που παρουσιάζονται μια σειρά εξαίρετων σταθερών, συμβόλων με υπερβατικό εσωτεριστικό βάθος που σιωπηλά λένε πολλά. Ξέρουν καλά οι θεοί και οι Άνθρωποι ότι η σιωπή είναι η ευγλωττία της σοφίας. Τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν σαφώς το "Γνωστικό Μύθο" και που αλληλοσυμπληρώνονται αμοιβαία, είναι τα εξής: 1. Υπέρτατη θεότητα. 2. ΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ* εκπόρευση και πτώση. 3. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ* αρχιτέκτων. 4. ΠΝΕΥΜΑ* στον Κόσμο. 5. Δυαδισμός. 6. Σωτήρας. 7. Επιστροφή. Η Υπέρτατη Γνωστική θεότητα είναι χαρακτηρίσιμη σαν "ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ",* το "Απόλυτο Αφηρημένο Διάστημα" "Η Μια Πραγματικότητα από την οποία απορρέουν όλα τα ΕΛΟΧΕΙΜ στην αυγή της κάθε συμπαντικής δημιουργίας. Ας θυμηθούμε ότι "ΠΑΡΑΝΙΣΠΑΝΑ" είναι το "SUMMUM BONUM" (σούμουμ μπόνουμ = Ύψιστο αγαθό), το "Απόλυτο", και γι αυτό είναι το ίδιο με το "ΠΑΡΑΝΙΡΒΑΝΑ". Αργότερα, όλα όσα φαίνονται να υπάρχουν σ' αυτόν τον Κόσμο, θά ρθη να πάρει ύπαρξη πραγματική στην κατάσταση του "ΠΑΡΑΝΙΣΠΑΝΑ". Αναντίρρητα, η ανθρώπινη γνωσιολογική ικανότητα, ουδέποτε θα μπορέσει να περάσει πιο πέρα το Κοσμικό Βασίλειο του "ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ-ΘΥΛΗΚΟΥ ΛΟΓΟΥ", τον 67

www.gnosisellas.gr "ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ"* το "ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ", (ΤΟ ΛΟΓΟ). Ο Jeh-Hovah, ο μυστικός ΠΑΤΕΡΑΣ-ΜΗΤΕΡΑ του καθενός Μας, είναι ο αυθεντικός "ΙΕΧΩΒΑ". Το "ΓΙΟΝΤ", σαν Εβραϊκό γράμμα, είναι το "ΜΙΕΜΒ-RUM VIRILE" (Η Αρσενική Αρχή). Το "ΕΒΕ" ή "ΧΕΒΕ", (Εύα), είναι το ίδιο με την "ΗΒΗ", την Ελληνική Θεά της νεότητας, την Ολύμπια Νύφη του Ηρακλή, είναι το "ΓΙΟΝΙ", το θεϊκό Δισκοπότηρο, "το Αιώνιο θηλυκό". Ο θεϊκός, Ραββί της Γαλιλαίας, αντί να αποτίσει λατρεία στον Ανθρωπομορφικό "ΙΕΧΟΒΑ" της Ιουδαίας, λάτρεψε το "ΑΡΣΕΝΙΚΟ-ΘΥΛΗΚΟ", (ΓΙΑΧ-ΧΟΒΑΧ), τον εσωτερικό "ΠΑΤΕΡΑ-ΜΗΤΕΡΑ". Ο Ευλογημένος Εσταυρωμένος στον Κρανίου Τόπο, φώναξε με Φωνή Μεγάλη λέγοντας: "Πατέρα Μου, στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου". Η "ΡΑΜ-ΙΟ", η ΙΣΙΣ η Θεϊκή Μητέρα του ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ τον συνόδεψε στη "Βία Κρούσις"(σταυρική πορεία). Όλα τα Έθνη έχουν τον πρωταρχικό Θεό ή θεούς τους σαν Ανδρόγυνα, και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς, δεδομένου ότι θεωρούσαν τους μακρινούς πρωταρχικούς προγόνους τους, τους προπάτορες τους με διπλό φύλο, σαν Θεϊκά Όντα και Αγίους Θεούς, το ίδιο που κάνουν σήμερα οι Κινέζοι. Πράγματι, η τεχνητή αντίληψη ενός Ανθρωπομορφικού "ΓΙΕΧΩΒΑ", αποκομμένου κι ανεξάρτητου από το ίδιο του το Έργο, καθισμένου εκεί ψηλά στο δεσποτικό και τυραννικό θρόνο του, ρίχνοντας Κεραυνούς και Βροντές ενάντια σ* αυτό το δύστυχο ανθρώπινο μυρμηγκολόι, είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας, της σκέτης διανοητικής ειδωλολατρίας. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη της Αλήθειας, δυστυχώς έχει ισχυροποιηθεί τόσο από το δυτικό φιλόσοφο όσο κι από το θρήσκο που έχει προσχωρήσει στην οποιαδήποτε αίρεση στερημένη ολότελα των Γνωστικών στοιχείων. Αυτό που οι Γνωστικοί όλων των καιρών έχουν απορρίψει, δεν είναι ο άγνωστος θεός, ο Ένας, ο Αιώνιος και πανταχού παρών στη Φύση, ή καλύτερα στην "IN ABSCONDITO" Φύση, αλλά το Θεό του Ορθόδοξου Δόγματος, την τρομακτική Εκδικητική θεότητα του Νόμου: "Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος". Το "Απόλυτο Αφηρημένο Διάστημα". Ο Άγνωστος θεός δεν είναι ούτε ένα δίχως όρια κενό, ούτε μια υπό όρους αφθονία, αλλά και τα δυο αυτά μαζί.

www.gnosisellas.gr Ο εσωτεριστής Γνωστικός δέχεται την αποκάλυψη σαν προερχόμενη από θεϊκά Όντα, τις Εκδηλωμένες Ζωές, αλλά ουδέποτε από τη Μία μη Εκδηλώσιμη Ζωή. Η Άγνωστη θεότητα, είναι το απόλυτο αφηρημένο διάστημα, η δίχως Ρίζα Ρίζα όλων όσων υπήρξαν, υπάρχουν ή πρόκειται να υπάρξουν. Αυτή η Απειρη και Αιωνία Αιτία, ασφαλώς, στερείται κάθε είδους ιδιοτήτων. Είναι αρνητικό φως, αρνητική ύπαρξη, βρίσκεται πέρα απ’ την προσέγγιση οποιασδήποτε σκέψης ή θεωρίας. Ο Γνωστικός Μύθος του Βαλεντίνου, που με ξεχωριστό τρόπο μας δείχνει τους Τριάντα "Πληρωματικούς Αιώνες"* να αναβλύζουν μυστηριώδεις μέσα από το "Απόλυτο Διάστημα" σαν διαδοχικές απορροές και βαλμένους σε τέλεια ζεύγη, μπορεί και πρέπει να χρησιμεύει ως αρχετυπικό μοντέλο ενός Μονιστικού Μύθου που με λιγότερο ή περισσότερο πρόδηλη μορφή, βρίσκεται παρόν σε κάθε Γνωστικό σύστημα, ορισμένο σαν τέτοιο. Αυτό το υπερβατικό σημείο της "Προβολής" προσανατολίζεται κλασσικά προς μια τριαδική διαίρεση του θεϊκού: "Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ", (το Απόλυτο), "Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ",* "Ο ΠΡΟΠΑΤΟΡΑΣ",* κτλ. Ο θεϊκός Κόσμος, το ένδοξο ένδυμα του Πληρώματος, αναδύθηκε κατευθείαν από το Αρνητικό Φως, από την "Αρνητική Ύπαρξη". Τελικά ο Υπέρτατος "ΝΟΥΣ", το ΠΝΕΥΜΑ, περιέχει μέσα του άπειρες δυνατότητες που επιδέχονται ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Μέσα στα όρια του Είναι και του Μη-Είναι της Φιλοσοφίας, παρήχθη η πολλαπλότητα ή πτώση. Ο Γνωστικός Μύθος της πτώσης της "ΣΟΦΙΑΣ" (της Θεϊκής Σοφίας), αλληγορεί επίσημα αυτή τη φοβερή διαταραχή στον κόλπο του Πληρώματος. Η επιθυμία, η Πορνεία, η θέληση για εξύψωση σαν Εγώ, γεννάει την αποτυχία και την αταξία, κατεργάζεται ένα προϊόν νοθευμένο που αδιαμφισβήτητα παραμένει έξω από το θεϊκό πεδίο, αν και μέσα του μένει παγιδευμένη η Ουσία, το Μπουδδάτα, το Ψυχισμικό Υλικό του ανθρώπινου όντος. Η Παρόρμηση προς τη Ζωή που είναι Ελεύθερη στην Κίνηση της, μπορεί να παρεκτραπεί προς το Εγώ, και κατά τον διαχωρισμό να πυρπολήσει όλον τον κόσμο με πίκρες.

www.gnosisellas.gr Η πτώση του εκφυλισμένου ανθρώπου είναι το θεμέλιο της Θεολογίας όλων των αρχαίων εθνών. Σύμφωνα με τον Φιλόλαο τον Πυθαγόρειο (5ος αιών π.χ.), οι αρχαίοι φιλόσοφοι έλεγαν ότι το "Ψυχικό Υλικό", "Η Ουσία", ήταν θαμμένη μέσα στο ΕΓΩ, σαν σε τάφο, σαν τιμωρία για κάποια αμαρτία. Ο Πλάτωνας μαρτυρούσε για το πώς ήταν η Διδασκαλία των Ορφικών και αυτός ο ίδιος την πρέσβευε. Η άμετρη επιθυμία, η διαστρέβλωση της κλιμάκωσης της εκπόρευσης, οδηγεί στην αποτυχία. Το να θέλει κανείς να διακρίνεται σαν Εγώ, γεννάει πάντα την αταξία και την πτώση οποιασδήποτε αγγελικής εξέργεσης. Ο Ποιητής του κόσμου των μορφών είναι, επομένως, μια μυστικιστική ομάδα δημιουργών "ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ-ΘΥΛΗΚΟΥ) ή Δίδυμων θεών, όπως ο "ΤΛΑΛΟΚ", ο θεός των βροχών και των κεραυνών, και η σύζυγος του "ΤΣΑΛΤΣΙΟΥΤΛΙΚΟΥΕ” αυτή της ποδιάς του Ιάδη, στα Κοιμητήρια των Μάγιας, Αζτέκων, Ολμέκων, Ζαποτέκων, κτλ. Στην λέξη "ΕΛΟΧΙΜ" (Ελοίμ) βρίσκουμε μια υπερβατική κλείδα που μας προσκαλεί σε συλλογισμό. Ασφαλώς, το "Ελοχίμ" με "Χ", μεταφράζεται σαν "θεός" ή "Κύριος" στις διάφορες επίσημες αναθεωρημένες εκδόσεις της Αγ. Γραφής. Είναι ένα αδιάσειστο γεγονός, όχι μόνο από την εσωτερική σκοπιά, αλλά κι από τη γλωσσολογική, ότι ο όρος "ΕΛΟΧΙΜ" είναι ένα θηλυκό όνομα με αρσενική κατάληξη πληθυντικού αριθμού. Η ορθή μετάφραση, STRICTO SENSU, κατ' αυστηρήν έννοια, τον ονόματος "ΕΛΟΪΜ" ή σωστότερα θα λέγαμε "ΕΛΟΧΙΜ" (διότι στα Εβραϊκά το "Η" της λέξης "ELΟHIM" ακούγεται "J" της "ELΟJIM"), είναι ΘΕΕΣ και ΘΕΟΙ. "Και το Πνεύμα των Αρσενικών και Θηλυκών Αρχών εφέρετο επί της επιφανείας του άμορφου και η δημιουργία έλαβε χώρα". Αναντίρρητα, μια θρησκεία δίχως "ΘΕΕΣ" βρίσκεται στη μέση του πλήρη Αθεϊσμού. Αν θέλουμε πραγματικά την τέλεια ισορροπία της ψυχικής ζωής, πρέπει να

www.gnosisellas.gr αποτίσουμε λατρεία στα "ΕΛΟΧΙΜ" (τους θεούς και τις θεές των αρχαίων καιρών) και όχι στον Ανθρωπομορφικό Γιεχωβά που απορρίφθηκε από το Μέγα ΚΑΒΗΡ Ιησού. Η ειδωλολατρική λατρεία του Ανθρωπομορφικού ΓΙΕΧΩ8Α" αντί των "ΕΛΟΧΙΜ", είναι βέβαια ένα ισχυρό εμπόδιο για την επίτευξη συνειδησιακών καταστάσεων ανώτερων του συνηθισμένου. Οι Γνωστικοί ανθρωπολόγοι, αντί να γελούν -όπως οι βέβηλοι ανθρωπολόγοισκεπτικιστές εμπρός στις αναπαραστάσεις από ΘΕΟΥΣ και ΘΕΕΣ των διάφορων Κοιμητηρίων των Αζτέκων, Μάγιας, Ολμέκων, Ινκας, Τολτέκων, Τσίμπτσας, Δρυιδών, Αιγυπτίων, Ινδών, Χαλδαίων, Φοινίκων, Μεσοποτάμιων, Περσών, Θιβετιανών, κτλ., πέφτουμε γονατιστοί στα πόδια αυτών των θεοτήτων, διότι σ'αυτές αναγνωρίζουμε τον "ΕΛΟΧΙΜ" Δημιουργό του Σύμπαντος. "Όποιος κοροϊδεύει αυτό που αγνοεί, βρίσκεται στο δρόμο που οδηγεί στην ιδιωτεία". Η παρεκτροπή από τον Δημιουργό,* η αντίθεση, το μοιραίο, είναι η τάση προς τον Εγωισμό, την πραγματική ρίζα τόσων πικριών. Αναμφίβολα, η εγωϊκή συνείδηση ταυτίζεται με το ΓΙΑΒΕ", ο οποίος κατά τον Σατουρνίνο, είναι ένας πεσμένος Άγγελος, ένα Πνεύμα του Κακού. Η θυσία, η Συνείδηση εγκλωβισμένη μέσα στο Εγώ, διαδικάζεται οδυνηρά μέσα στον χρόνο, ανάλογα με τους περιορισμούς του. Η κατάσταση -σίγουρα όχι πολύ ευχάριστη- που ακατάπαυστα επαναλαμβάνεται στις Γνωστικές αναφορές τις σχετικές με το ΠΝΕΥΜΑ, που υπόκειται σκληρά στις δυνάμεις του Νόμου, στον Κόσμο και στην Άβυσσο, αποδείχνονται υπερβολικά καταφανείς για να επιμείνουμε εδώ πάνω σ'αυτές. Είναι φανερή η εκπληκτική αδυναμία και ανικανότητα του φτωχού "Διανοητικού θηλαστικού" που λανθασμένα ονομάζεται "Άνθρωπος", για να σηκωθεί από τη λάσπη της γης δίχως τη βοήθεια του θεϊκού. Υπάρχει μια κοινή παροιμία που λέει το εξής: "Συν Αθηνά και χείρα κίνει". Μόνο ο "Πύρινος Κεραυνός", ο άσβηστος, ο κλεισμένος στο βάθος της σκοτεινής, άμορφης και ψυχρής ουσίας μπορεί να κάνει το Ψυχολογικό ΕΓΩ Κοσμική Σκόνη για να ελευθερώνει τη Συνείδηση, την Ουσία. Με φλεγόμενα λόγια δηλώνουμε: μόνο η "θεϊκή Πνοή" μπορεί να μας επανενσωματώσει στην Αλήθεια. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι δυνατό μόνο όταν έχουμε

www.gnosisellas.gr σαν βάση συνειδητές εργασίες και εκούσια παθήματα. Η ιδιάζουσα κατοχή της Γνώσης συνοδεύεται πάντοτε από μια συγκεκριμένη στάση παραδοξότητας ή ένα συναίσθημα "αλλοδαπού" εμπρός σ' αυτόν τον απατηλό κόσμο της Μάγια (=πλάνη). Ο αυθεντικός Γνωστικός θέλει μια οριστική αλλαγή, αισθάνεται ενδόμυχα τις μυστικές παρορμήσεις του Είναι. Σ' αυτό οφείλεται το άγχος, η απόρριψη και η στενοχώρια του εμπρός στα διάφορα απάνθρωπα στοιχεία που αποτελούν το ΕΓΩ. Όποιος ποθεί να χαθεί μέσα στο Είναι, φέρει την καταδίκη και τον τρόμο των φρικών του "Εαυτού". Το να συλλογίζεται κανείς τον εαυτό του σαν μια στιγμή της ολότητας, σημαίνει να γνωρίζει τον εαυτό σαν άπειρο και να απορρίπτει μ'όλες τις δυνάμεις του Είναι το σιχαμερό Εγωισμό της διαιρετικότητας. Δύο Ψυχολογικές καταστάσεις ανοίγονται εμπρός στον αληθινό Γνωστικό: Α) Αυτή του Είναι, διάφανη, κρυστάλλινη, απρόσωπη, πραγματική και αληθινή. Β) Αυτή του Εγώ, σύνολο Ψυχικών Προσθέτων που προσωποποιούν ελαττώματα, και του οποίου η μοναδική αιτία ύπαρξης είναι η άγνοια. "Ανώτερο ΕΓΩ και κατώτερο ΕΓΩ", δεν είναι παρά δύο τμήματα μόνο του ιδίου πράγματος, διαφορετικές όψεις του "Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ", ποικίλα προσωπεία της Κόλασης. Επομένως, το αποτρόπαιο, σκαιό, ποταπό και καταχθόνιο ΕΓΩ, "Ανώτερο, Μέσο ή Κατώτερο" είναι Άθροισμα, Υπόλοιπο και συνεχής Πολλαπλασιασμός Απάνθρωπων Ψυχισμικών Προσθέτων. Το επονομαζόμενο "Ανώτερο Εγώ" είναι σίγουρα μια κατεργαριά του "Εαυτού Μου", ένα διανοητικό τέχνασμα του Εγώ που αναζητεί υπεκφυγές για να συνεχίζει να υπάρχει, μια πολύ πανούργα μορφή Αυταπάτης. Το "ΕΓΩ" είναι ένα τρομερό έργο από πολλούς τόμους, το αποτέλεσμα αναρίθμητων "χθες", ένας μοιραίος κόμπος που πρέπει να λύσουμε. Ο Εγωικός Αυτοέπαινος, η λατρεία στο "Εγώ", η Υπερεκτίμηση του "Εαυτού Μου", είναι ΠΑΡΑΝΟΙΑ", Ειδωλολατρία χείριστου είδους. Η Γνώση είναι αποκάλυψη, εξευγενισμένος ζήλος, σύνθεση θεωρητικών αντιλήψεων,

www.gnosisellas.gr ύψιστα επιτεύγματα. Είναι ολοφάνερο ότι, τόσο κατ'ουσία όσο και εξωτερικά, ΓΝΩΣΗ και ΧΑΡΗ είναι ταυτόσημες φαινομενολογικά. Δίχως τη Θεϊκή Χάρη, δίχως την εξαίρετη βοήθεια της Ιερής Πνοής, η Αυτο-Γνωσία, η Εσώτερη-Αυτοπραγμάτωση του Είναι, 8α ήταν κάτι περισσότερο κι από αδύνατο. Η Αυτο-Σωτηρία είναι το ενδεδειγμένο κι αυτό απαιτεί πλήρη ταύτιση αυτού που σώζει και αυτού που σώζεται. Το Θεϊκό, που κατοικεί στο βάθος της Ψυχής, η αυθεντική γνωστική ικανότητα, εκμηδενίζει το Εγώ και απορροφά στην "ΠΑΡΟΥΣΙΑ" του την Ουσία και μέσα σε πλήρη φώτιση την σώζει. Αυτό είναι το θέμα του "ΣΑΛΒΑΤΟΡ ΣΑΛΒΑΝΤΟΥΣ". Ο Γνωστικός που έχει σωθεί από τα νερά, έχει κλείσει τον ΚΥΚΛΟ* των άπειρων πικριών, έχει ξεπεράσει το όριο που διαχωρίζει to άφατο πεδίο του Πληρώματος, από τις εσωτερικές περιοχές του Σύμπαντος. Έχει ξεφύγει θαρραλέα από το Βασίλειο ταυ Δημιουργού* διότι έχει διαλύσει το Εγώ σε κοσμική σκόνη. Το πέρασμα μέσα από τους διάφορους κόσμους, ή διαδοχική εκμηδένιση των Απάνθρωπων στοιχείων, καταφάσκει αυτήν την επανενσωμάτωση στον Ιερό Απόλυτο Ήλιο και τότε, μετατρεμμένοι σε φοβερά Θεϊκά πλάσματα, περνούμε πιο πέρα από το καλό και το κακό. (Σ.Μ. Οι με αστερίσκο (*) σημειωμένες λέξεις είναι γραμμένες στα ελληνικά, στο πρωτότυπο).

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16 ΠΕΡΙ TΩN ΟΝΕΙΡΩΝ

Η Γνώση διδάσκει ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ονείρων που η μοντέρνα παρακμάζουσα Ψυχολογία του Δυτικού Ημισφαιρίου, αγνοεί ολοκληρωτικά... Αναμφισβήτητα, τα όνειρα έχουν διάφορη διακριτική ποιότητα που οφείλεται στο πάγιο γεγονός ότι είναι βαθειά συνδεδεμένα με καθένα από τα Ψυχικά κέντρα του ανθρώπινου οργανισμού. Με τη δύναμη της αλήθειας και δίχως καμιά υπερβολή, μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι η πλειονότητα των ονείρων βρίσκεται να είναι δεμένη με το Ενστικτοκινητικό Κέντρο: αυτά είναι η ηχώ όλων των ιδωμένων κατά την ημέρα πραγμάτων, απλών αισθήσεων και κινήσεων, σκέτη αστρική επανάληψη αυτών που ζούμε καθημερινά. .. Ομοίως, μερικές συγκινησιακού τύπου εμπειρίες, όπως αυτή του φόβου -που τόσο κακό προξενεί στην ανθρωπότητα-, κάνουν συχνά την εμφάνιση τους σ' αυτά τα χαοτικά όνειρα του Ενστικτοκινητικού Κέντρου. Υπάρχουν λοιπόν όνειρα συγκινησιακά, σεξουαλικά, διανοητικά, κινητικά και ενστικτώδη, κτλ., κτλ. Τα πιο σημαντικά όνειρα, μύχιες ζωντανές εμπειρίες του Είναι συνδέονται με τα δύο Κέντρα: Ανώτερο Συγκινησιακό και Ανώτερο Νοητικό... Ασφαλώς αποδείχνονται ενδιαφέροντα τα όνειρα που σχετίζονται με τα δύο ανώτερα κέντρα χαρακτηρίζονται πάντοτε απ' αυτό που θα μπορούσε να επονομασθεί δραματική διατύπωση... Αν λοιπόν τώρα, συλλογιστούμε την Ακτίνα Δημιουργίας, τα ανώτερα και κατώτερα κέντρα καθώς και τις επιρροές που κατέρχονται απ' αυτήν την Κοσμική Ακτίνα, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι παρουσιάζονται σε μας φωτεινές δονήσεις που επιχειρούν να μας θεραπεύσουν, που προσπαθούν να μας πληροφορήσουν για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, κτλ.

www.gnosisellas.gr Είναι τελικά χρήσιμο να λαμβάνουμε Μηνύματα και να βρισκόμαστε σε επαφή με τους Αζτέκους, Μάγια, Τολτέκους, Αιγυπτίους, Έλληνες Μύστες... Είναι επίσης θαυμάσιο να μιλάμε βαθειά με τα διάφορα υψηλά μέρη του Είναι μας... Τα Ανώτερα Κέντρα είναι πλήρως ανεπτυγμένα σε μας και μας μεταδίδουν Μηνύματα που οφείλουμε να μαθαίνουμε να συλλαμβάνουμε συνειδητά... Σ' εκείνα τα πολύ διαλεχτά άτομα που είχαν στη ζωή τους στιγμές ανάμνησης του Εαυτού τους, κατά τις οποίες είδαν ένα πράγμα ή έναν κοινό και συνηθισμένο άνθρωπο με έναν τελείως καινούργιο τρόπο, δεν θα τους κάνει κατάπληξη αν, σ'αυτό το κεφάλαιο, σας πω ότι τέτοιες στιγμές έχουν το ίδιο ποιόν ή εσωτερική γεύση μ' εκείνα τα παράξενα κι αλλόκοτα όνειρα που σχετίζονται με τα δύο Κέντρα: Ανώτερο Συγκινησιακό και Νοητικό... Η σημασία τέτοιου είδους υπερβατικών ονείρων ανήκει αναμφίβολα στην ίδια τάξη με την πραγμάτωση μέσα μας της Ακτίνας της Δημιουργίας και πιο συγκεκριμένα της Πλευρικής Οκτάβας του Ήλιου... Όταν αρχίζει κανείς να αντιλαμβάνεται τη βαθειά σημασία του συγκεκριμένου αυτού είδους ονείρων, είναι σημάδι ότι ορισμένες δυνάμεις παλεύουν για να μας αφυπνίσουν, να μας θεραπεύσουν, να μας εξυγιάνουν... Ο καθένας μας είναι ένα μαθηματικό σημείο στο διάστημα που χρησιμεύει σαν όχημα για καθορισμένα σύνολα "Αξιών"...(Καλών ή Κακών). Ο Θάνατος είναι ένα υπόλοιπο κλασμάτων άπαξ και τελειώσει η μαθηματική πράξη το μόνο που μένει είναι, οι "Αξίες" (Λευκές ή Μαύρες). Σύμφωνα με το Νόμο της Αιώνιας Επιστροφής, είναι φανερό ότι οι "Αξίες" επιστρέφουν, επανενσωματώνονται. Αν ξεκινήσει ένας άνθρωπος να ασχολείται συνειδητότερα με το μικρό Κύκλο Υποτροπιαζόντων Συμβάντων της Προσωπικής του Ζωής, θα μπορέσει τότε να επαληθεύσει από μόνος του, δια της άμεσης Μυστικιστικής εμπειρίας, ότι στο καθημερινό όνειρο επαναλαμβάνεται πάντοτε η ίδια μαθηματική πράξη του θανάτου... Σε απουσία του Φυσικού Σώματος, κατά το συνηθισμένο ύπνο, οι "Αξίες" βυθισμένες στο "Αστρικό Φως" έλκονται ή απωθούνται σύμφωνα με τους Νόμους του Συμ75

www.gnosisellas.gr παντικού Μαγνητισμού... Η επιστροφή στην κατάσταση Εγρήγορσης συνεπάγεται δικαιωματικά και εκ των πραγμάτων, την "Επιστροφή" των "Αξιών" στο εσωτερικό του Φυσικού Σώματος. Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα πράγματα είναι ότι ο κόσμος νομίζει ότι συσχετίζεται μόνο με τον εξωτερικό Κόσμο. Η Γνώση μας διδάσκει ότι βρισκόμαστε σε σχέση με έναν εσωτερικό κόσμο, αόρατο στις κοινές φυσικές αισθήσεις, ορατό όμως στη Διόραση... Ο Αόρατος Εσωτερικός Κόσμος είναι πολύ πιο εκτεταμένος και περιέχει πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τον Εξωτερικό Κόσμο, προς τον οποίο πάντα κοιτάζει διαμέσου των πέντε παράθυρων των αισθητηρίων... Πολλά όνειρα αναφέρονται στο τόπο όπου βρισκόμαστε στον Εσωτερικό Αόρατο Κόσμο από τον οποίο αναδύονται οι ποικίλες περιστάσεις της ζωής... Το γλωσσικό ιδίωμα των ονείρων είναι με ακρίβεια συγκρίσιμο με εκείνο το ιδίωμα των παραβολών... Εκείνοι που ερμηνεύουν τα πάντα "κατά λέξη", νομίζουν ότι ο Σπορέας του Χριστικού Ευαγγελίου βγήκε να σπείρει και οι σπόροι έπεσαν στα βράχια, κτλ., κτλ., δεν καταλαβαίνουν όμως την έννοια μιας τέτοιας παραβολής, διότι αυτή καθαυτή ανήκει στη συμβολική γλώσσα του Ανώτερου Συγκινησιακού Κέντρου... Δεν είναι περιττό να θυμίσουμε ότι κάθε όνειρο, όσο παράλογο ή ασυνάρτητο κι αν είναι, έχει κάποια σημασία, διότι μας δείχνει όχι μόνο το Ψυχικό Κέντρο με το οποίο σχετίζεται, αλλά επιπλέον την Ψυχολογική κατάσταση αυτού του κέντρου... Πολλοί αναχωρητές σε μετάνοια που θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αγνούς σεξουαλικά, όταν υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες στους Εσωτερικούς Κόσμους απέτυχαν στο Σεξουαλικό Κέντρο και έπεσαν σε Ονειρώξεις... Στον Τέλειο Μύστη, τα πέντε Ψυχισμικά Κέντρα: Διανοητικό, Συγκινησιακό, Κινητικό, Ενστικτώδες και Σεξουαλικό, λειτουργούν σε πλήρη αρμονία με το άπειρο. Ποιές είναι οι νοητικές λειτουργικές διεργασίες κατά τη διάρκεια του ύπνου; Τι συγκινήσεις μας αναταράσσουν και μας τραβάνε; Ποιες είναι οι δραστηριότητες μας έξω από το Φυσικό Σώμα; Τι ενστικτώδεις αισθήσεις πρωτοκυριαρχούν;... Έχουμε κρατήσει σημείωση των Σεξουαλικών καταστάσεων κατά το Όνειρο; 76

www.gnosisellas.gr Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πολύ δίκαια είπε ο Πλάτωνας: "Ο άνθρωπος γνωρίζεται από τα όνειρα του". Το ζήτημα της λανθασμένης λειτουργικότητας των Κέντρων, είναι ένα θέμα που απαιτεί τη μελέτη όλης της ζωής μέσω της παρατήρησης του εαυτού μας "εν δράσει", και της αυστηρής εξέτασης των ονείρων... Δεν είναι δυνατό να φθάνει κανείς στην κατανόηση των Κέντρων και της ορθής ή εσφαλμένης εργασίας του σε μία στιγμή, χρειαζόμαστε άπειρη υπομονή... Όλη η ζωή αναπτύσσεται εξαρτώμενη από τα Κέντρα και ελέγχεται απ' αυτά... Οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι ιδέες, οι ελπίδες, οι φόβοι, οι αγάπες, τα μίση, οι πράξεις, οι αισθήσεις, οι απολαύσεις, οι ικανοποιήσεις, οι απογοητεύσεις, κτλ., βρίσκονται στα Κέντρα... Η ανακάλυψη κάποιου απάνθρωπου στοιχείου σ' οποιοδήποτε από τα Κέντρα, πρέπει να είναι υπεραρκετό κίνητρο για την εσωτερική εργασία... Κάθε ψυχολογικό ελάττωμα πρέπει προηγουμένως να κατανοηθεί με την τεχνική του διαλογισμού, προτού προχωρήσουμε στην εξάλειψη του... Το να ξεριζώνουμε, να εξαιρούμε, να εξαλείφουμε το οποιοδήποτε ανεπιθύμητο στοιχείο είναι δυνατό μόνο επικαλούμενοι τη βοήθεια της "ΤΟΝΑΝΤΖΙΝ" (της θεϊκής Μητέρας ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗΣ), ενός παραγώγου του ίδιου μας του Είναι, της ιδιαίτερης ΦΟΧΑΤ του καθενός Μας... Μ' αυτόν τον τρόπο είναι που πεθαίνουμε από στιγμή σε στιγμή· μόνο με το θάνατο επέρχεται το καινούργιο... Στην κλίμακα των όντων και των πραγμάτων, αναμφισβήτητα φθάνουν σε μας επιρροές κάθε είδους Αν έχουμε κατανοήσει την Ακτίνα Δημιουργίας θα ξέρουμε επίσης ότι σε κάθε στιγμή της ζωής φθάνουν σε μας επιρροές και ότι αυτές είναι διάφορου ποιού... Αρμόζει να θυμόμαστε πάντα ότι υπάρχουν ανώτερες επιρροές που ενεργούν επάνω μας και που καταγράφονται από το μηχάνημα του ψυχισμού μας, αν όμως είμαστε προσκολλημένοι στις αισθήσεις μας και δεν δίνουμε πλήρη προσοχή στην εσωτερική 77

www.gnosisellas.gr μας ζωή, τότε δεν θα καταφέρουμε να δεχθούμε αυτές τις επιρροές...

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΙΚΗΣ ΓΙΟΓΚΑ Εκείνοι οι δόκιμοι που ποθούν ειλικρινά την άμεση μυστικιστική εμπειρία, αναμφισβήτητα πρέπει να ξεκινούν από την πειθαρχία της "Ονειρικής Γιόγκα". Είναι φανερό ότι ο Γνωστικός πρέπει να ‘ναι απαιτητικός με τον ίδιο του τον εαυτό και να μάθει να δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την ανάμνηση και κατανόηση όλων αυτών των εσώτερων εμπειριών που λαμβάνουν χώρα πάντοτε κατά τη διάρκεια του ύπνου. Πριν ξαπλώσουμε για την ανάπαυση από τις έγνοιες και την κούραση της καθημερινής βιοπάλης, αρμόζει να δίνουμε την οφειλόμενη προσοχή στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Οι ζηλωτές που εξαιτίας των περιστάσεων κάνουν καθιστική ζωή, πραγματικά δεν χάνουν τίποτε αλλά και πολλά κερδίζουν, αν πριν ξαπλώσουν κάνουν ένα μικρό περίπατο με ζωηρό βηματισμό και στο φρέσκο αέρα. Ένας τέτοιος περίπατος θα χαλαρώσει τους μυς τους... Ωστόσο, είναι καλό να διευκρινίσουμε ότι ουδέποτε πρέπει να κάνουμε κατάχρηση των φυσικών ασκήσεων είναι ανάγκη να ζούμε αρμονικά. Το δείπνο, το βραδινό κολατσιό ή τελευταίο γεύμα της ημέρας πρέπει νάναι ελαφρύ, ελεύθερο από βαριά ή διεγερτικά εδέσματα, αποφεύγοντας προσεκτικά την εισαγωγή στο στομάχι στοιχείων που μπορούν να μας κρατήσουν ξάγρυπνους, να μας διώξουν τον ύπνο... Ο υψηλότερος τρόπος του σκέπτεσθαι είναι το "μη-σκέπτεσθαι", (η μη-σκέψη). Όταν ο νους είναι ήσυχος, σε σιωπή, ελεύθερος από τις διακαείς επιθυμίες της ημέρας και τα εγκόσμια άγχη, βρίσκεται σε μια κατάσταση εκατό τοις εκατό ευνοϊκή για την άσκηση της Ονειρικής Γιόγκα. Όταν πράγματι εργάζεται το Ανώτερο Συγκινησιακό Κέντρο, σταματάει, αν και μόνο για σύντομο χρόνο, η διαδικασία του σκέπτεσθαι...

www.gnosisellas.gr Είναι προφανές ότι το αναφερθέν Κέντρο εισέρχεται σε δραστηριότητα με τη Διονυσιακή μέθη... Τέτοια μυστικιστική έκσταση γίνεται δυνατή ακούγοντας με άπειρη αφοσίωση τις υπέροχες συμφωνίες ενός ΒΑΓΚΝΕΡ, ή ενός ΜΟΤΣΑΡΤ, ή ενός ΣΟΠΕΝ, κτλ... Η μουσική του Μπετόβεν, ειδικότερα, αποδείχνεται εξαιρετική στο να κάνει να δονείται εντατικά το Ανώτερο Συγκινησιακό Κέντρο... Σ' αυτήν, ο ειλικρινής Γνωστικός βρίσκει ένα απροσμέτρητο πεδίο μυστικιστικής εξερεύνησης, διότι δεν είναι μουσική μορφής αλλά άφατων, αρχετυπικών ιδεών κάθε νότα έχει τη σημασία της, κάθε παύση, μια ανώτερη συγκίνηση... Ο Μπετόβεν, αισθανόμενος τόσο σκληρά τις τραχύτητες και τις δοκιμασίες της "πνευματικής νύχτας", αντί να αποτύχει όπως πολλοί δόκιμοι, άνοιγε τα μάτια της διαίσθησης του στη μυστηριακή Υπερφυσικότητα, στο πνευματικό τμήμα της Φύσης, στην περιοχή εκείνη όπου ζουν οι Αγγελικοί Βασιλείς της μεγάλης αυτής Συμπαντικής δημιουργίας: ο Τλαλόκ, ο Εχεκάτλ, ο Ουεουετεότλ κτλ., κτλ. ... Δείτε τον "Φιλόσοφο Μουσικό" σ'όλη τη διάρκεια της παραδειγματικής του ύπαρξης. Επάνω στο τραπέζι όπου εργαζόταν έχει συνέχεια εμπρός του τη θεϊκή του Μητέρα ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ, την άφατη ΝΕΪΤ, την ΤΟΝΑΝΤΣΙΝ του Αναουάκ, την Υπέρτατη Αιγύπτια ΙΣΙΣ... Μας έχει ειπωθεί ότι αυτός ο Μέγας Δάσκαλος, είχε βάλει στο κάτω μέρος της λατρευτής εκείνης μορφής μια χειρόγραφη επιγραφή με τα ίδια του τα γράμματα, που λέει μυστηριωδώς: "Είμαι εγώ αυτή που ήταν, είναι και θα είναι, και κανείς θνητός δεν σήκωσε το πέπλο μου". Η εσώτερη επαναστατική πρόοδος είναι αδύνατη δίχως την άμεση βοήθεια της θεϊκής μας Μητέρας ΤΟΝΑΝΤΣΙΝ... Κάθε ευγνώμων γιος πρέπει ν' αγαπά τη Μητέρα του, ο Μπετόβεν αγαπούσε απ'τα σωθικά του τη δική του... Έξω απ' το Φυσικό Σώμα, τις ώρες του ύπνου, η Ψυχή μπορεί να συνομιλεί με τη θεϊκή της Μητέρα· είναι όμως φανερό ότι πρέπει ν' αρχίζουμε με τη πειθαρχία της Ονειρικής Γιόγκα... 80

www.gnosisellas.gr Είναι ανάγκη να δώσουμε προσοχή στο δωμάτιο που έχουμε για να κοιμόμαστε: η διακόσμηση πρέπει να είναι ευχάριστη τα πια επιθυμητά χρώματα για τους επιδιωκόμενους σκοπούς -σε πείσμα όσων άλλοι συγγραφείς συμβουλεύουν- είναι όντως οι τρεις πρωτεύουσες τονικότητες: Μπλε, Κίτρινο, Κόκκινο. Αναμφίβολα, τα τρία βασικά χρώματα, αντιστοιχούν πάντα με τις τρεις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης (το Άγιο ΤΡΙΑΜΑΖΙΚΑΜΝΟ). Αγία Κατάφαση, Αγία Άρνηση, Αγία Συμφιλίωση... Δεν περιττεύει να θυμηθούμε ότι οι τρεις πρωτότυπες δυνάμεις της μεγάλης αυτής δημιουργίας, κρυσταλλώνονται πάντα σε θετική, αρνητική και ουδέτερη μορφή. Η "CAUSA CAUSΟRUM" του Άγιου ΤΡΙΑΜΑΖΙΚΑΜΝΟ βρίσκεται κρυμμένη στο ενεργό στοιχείο ΟΚΙΝΤΑΝΟΚ αυτό το τελευταίο είναι μόνο μια εκπόρευση του Ιερού Ηλιακού Απόλυτου... Η απόρριψη προφανώς των τριών θεμελιωδών χρωμάτων, μετά απ' όλους, τους εκτιθέντες λόγους, ισοδυναμεί κατ' απλή λογική επαγωγή, με πτώση σε μια ασχετοσύνη, σ' ένα μεγάλο σφάλμα... Η Γιόγκα των Ονείρων αποδείχνεται εξαίσια, θαυμαστή, φανταστική ωστόσο, είναι συνήθως πολύ απαιτητική. . . Το υπνοδωμάτιο πρέπει να είναι πάντα ωραία ωραία αρωματισμένο και καλά αερισμένο, όχι όμως πλημμυρισμένο από τη γαλήνια ψύχρα της νύχτας... Μετά από ένα λεπτομερές ξανακοίταγμα του εαυτού μας και του δωματίου όπου πρόκειται να κοιμηθούμε, ο Γνωστικός πρέπει να εξετάσει το κρεβάτι του... Αν παρατηρήσουμε την οποιαδήποτε πυξίδα μπορούμε να διαπιστώσουμε από μόνοι μας ότι η βελόνη προσανατολίζεται προς το Βορρά... Αναμφισβήτητα, είναι δυνατό να επωφεληθούμε συνειδητά απ' αυτό το μαγνητικό ρεύμα του κόσμου που ρέει πάντα από Νότο προς Βορρά. . . Ας προσανατολίσουμε την κλίνη κατά τρόπο ώστε η κορυφή του να είναι πάντα προς Βορρά έτσι θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε έξυπνα το μαγνητικό ρεύμα που δείχνει η βελόνη. Το στρώμα δεν πρέπει να είναι υπερβολικά σκληρό, ούτε πάλι υπερβολικά μαλακό, πρέπει δηλαδή να έχει μια τέτοια ελαστικότητα ώστε με κανένα τρόπο να μην 81

www.gnosisellas.gr επηρεάζει τις ψυχισμικές διεργασίες του κοιμώμενου. Τα θορυβώδη ελατήρια ή μια πλάτη κρεβατιού που τρίζει και γογγύζει στην παραμικρή κίνηση του σώματος του κοιμώμενου, αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο γι'αυτές τις πρακτικές. Κάτω απ' το μαξιλάρι τοποθετούνται ένα τετράδιο ή σημειωματάριο κι ένα μολύβι, κατά τρόπον ώστε να μπορούν να βρεθούν εύκολα μέσα στο σκοτάδι... Τα νυχτικά πρέπει να είναι φρέσκα και πολύ καθαρά, πρέπει να αρωματίζεται η θήκη του μαξιλαριού με το άρωμα της προτιμήσεως μας... Αφού έχει εκπληρώσει όλες αυτές τις προϋποθέσεις ο Γνωστικός μαθητής θα προχωρήσει για να κάνει το δεύτερο βήμα αυτής της εσωτεριστικής πειθαρχίας... Θα μπει στο κρεβάτι του έχοντας σβήσει τα φώτα θα πέσει σε ύπτια θέση, δηλαδή με την πλάτη να ακουμπάει στο στρώμα, με τα μάτια κλεισμένα και τα χέρια πάνω στο ηλιακό πλέγμα... Θα παραμείνει απολύτως ήσυχος για μερικές στιγμές και αφού έχει χαλαρώσει πλήρως, τόσο σωματικά όσο και νοητικά, θα συγκεντρωθεί στον "ΜΟΡΦΕΑ", το θεό του Ονείρου... Αναμφισβήτητα καθένα από τα απομονωμένα μέρη του Πραγματικού Είναι μας ασκεί καθορισμένες λειτουργίες και είναι ακριβώς ο ΜΟΡΦΕΑΣ (να μην συγχέεται με τον Ορφέα), ο αρμόδιος να μας εκπαιδεύει στα Μυστήρια του Ονείρου... Θα ‘ταν περισσότερο κι από αδύνατο να χαράξει κανείς ένα σχήμα του Είναι· ωστόσο, όλα τα πνευματοποιημένα, απομονωμένα μέρη της κοινής μας ύπαρξης, θέλουν την απόλυτη τελειοποίηση των λειτουργιών τους. Όταν συγκεντρωνόμαστε στον ΜΟΡΦΕΑ, αυτός χαίρεται για τη θαυμάσια ευκαιρία που του προσφέρουμε... Είναι επείγον να έχουμε Πίστη και να ξέρουμε να ικετεύουμε πρέπει να ζητάμε από το ΜΟΡΦΕΑ να μας διαφωτίζει και αφυπνίζει στους Υπεραισθητούς Κόσμους. Στο σημείο αυτό αρχίζει να διακατέχει τον εσωτεριστή Γνωστικό μια πολύ ξεχωριστή υπνηλία και τότε υιοθετεί τη Θέση του Λιονταριού... "Πεσμένος πάνω στο δεξί πλευρό, με το κεφάλι να σημαδεύει το Βορρά, φέρνει αργά 82

www.gnosisellas.gr τα πόδια προς τα επάνω έτσι ώστε να λυγίσουν τα γόνατα. Στη θέση αυτή το αριστερό πόδι στηρίζεται επάνω στο δεξί. Τοποθετεί κατόπιν το δεξί μάγουλο επάνω στην παλάμη του δεξιού χεριού κι αφήνει τον αριστερό βραχίονα αναπαύεται πάνω στο πόδι της ίδιας πλευράς..." Ξυπνώντας από τον κοινό ύπνο δεν πρέπει να κινούμαστε διότι είναι, σαφές ότι με μια τέτοια κίνηση αναταράσσονται οι "ΑΞΙΕΣ" μας και χάνονται οι αναμνήσεις... Η αναδρομική άσκηση αποδείχνεται αναγκαία σε τέτοιες στιγμές, όταν επιθυμούμε να θυμηθούμε με ακέραιη ακρίβεια όλα και καθένα από τα όνειρα μας... Ο Γνωστικός πρέπει να σημειώνει πολύ προσεκτικά τις λεπτομέρειες του ονείρου ή των ονείρων στο τετράδιο που τοποθέτησε κάτω από το μαξιλάρι για το σκοπό αυτό. . . θα μπορεί έτσι να έχει ένα λεπτομερές αρχείο πάνω στην εσώτερη πρόοδο στην Ονειρική Γιόγκα... Αν και μένουν στην μνήμη ασαφή μόνο θραύσματα του ονείρου ή των ονείρων, πρέπει αυτά να καταγράφονται προσεκτικά... Όταν τίποτε δεν έχει μείνει στη μνήμη, πρέπει να αρχίζει μια αναδρομική άσκηση με βάση την πρώτη σκέψη που είχαμε τη στιγμή ακριβώς που ξυπνήσαμε προφανώς, αυτή είναι βαθειά συσχετισμένη με το τελευταίο όνειρο... Είναι ανάγκη να διευκρινίσουμε επίσημα ότι η αναδρομική άσκηση αρχίζει πριν την ολοκληρωτική επιστροφή στην κατάσταση εγρήγορσης, όταν βρισκόμαστε ακόμη σε κατάσταση υπνηλίας, προσπαθώντας να συνεχίζουμε συνειδητά τη συνέχεια του ονείρου... Η πρακτική της αναφερθείσης άσκησης αρχίζει πάντα με την τελευταία εικόνα που είχαμε μερικές στιγμές πριν επιστρέψουμε στην κατάσταση εγρήγορσης... θα τελειώσουμε το κεφάλαιο αυτό βεβαιώνοντας επίσημα πως δεν είναι δυνατό να περάσουμε πιο πέρα απ' αυτό το μέρος που σχετίζεται με τη Γιόγκα των Ονείρων, εκτός κι αν έχουμε καταφέρει την τέλεια μνήμη των Ονειρικών μας εμπειριών...

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 ΤΟ ΤΑΝΤΡΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ Αναμφίβολα αποδείχνεται επείγον να ξαναπερνάμε μηνιαίως το τετράδιο ή σημειωματάριο μας με το σκοπό να διαπιστώνουμε μόνοι μας την προοδευτική προαγωγή της Ονειρικής μνήμης... Η οποιαδήποτε πιθανότητα λησμονιάς πρέπει να εξαλείφεται· δεν πρέπει να συνεχίζουμε με τις πρακτικές που ακολουθούν ενόσω δεν έχουμε επιτύχει την τέλεια μνήμη... Ειδικότερα αποδείχνονται ενδιαφέροντα εκείνα τα Δράματα που βγαίνουν από άλλους αιώνες ή που εξελίσσονται σε περιβάλλοντα που δεν έχουν καμιά σχέση με την σε εγρήγορση ύπαρξη του ονειρευόμενου. . . Πρέπει να βρισκόμαστε σε κατάσταση "Επάγρυπνης Αντίληψης", "Επάγρυπνου Νεωτερισμού" και να δώσουμε μια πολύ ξεχωριστή προσοχή στη μελέτη λεπτομερειών που περιλαμβάνουν εξειδικευμένα ζητήματα, συνομιλίες, συναντήσεις, ναούς, ασυνήθιστες δραστηριότητες σε σχέση με άλλους ανθρώπους, κτλ., κτλ., ... Όταν έχει επιτευχθεί η πλήρης ανάπτυξη της Ονειρικής μνήμης, όταν έχει πια εξαλειφθεί και η παραμικρή πιθανότητα λησμονιάς, η διεργασία συμβολισμού θ' ανοίξει το δρόμο της αποκάλυψης... Τη βασική Επιστήμη της ερμηνείας των ονείρων οφείλουμε να την αναζητήσουμε στο Νόμο των Φιλοσοφικών Αναλογιών, στο Νόμο της Αναλογίας των Αντιθέτων, στο Νόμο των Αντιστοιχιών και της Αριθμολογίας... Οι αστρικές εικόνες που αντανακλώνται στον καθρέφτη της φαντασίας, ουδέποτε πρέπει να μεταφράζονται κατά λέξη, διότι είναι απλώς συμβολικές αναπαραστάσεις των αρχετυπικών αξιών και πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τον ίδιο τρόπο που ένας μαθηματικός χρησιμοποιεί τα αλγεβρικά σύμβολα... Δεν περιττεύει να βεβαιώσουμε ότι τέτοιου είδους ιδέες κατέρχονται από τον Κόσμο του Αγνού Πνεύματος.. Οι αρχετυπικές ιδέες κατέρχονται προφανώς απ' το Είναι, επέρχονται αξιοθαύμαστες πληροφορώντας μας, είτε για την Ψυχολογική κατάσταση του ενός ή του άλλου 85

www.gnosisellas.gr Κέντρου της Μηχανής, είτε για πολύ βαθειά εσωτεριστικά θέματα, είτε για πιθανές επιτυχίες ή κινδύνους, κτλ., επενδυμένες πάντοτε το ένδυμα του συμβολισμού. . . Το άνοιγμα αυτού ή εκείνου του αστρικού συμβόλου, της μιας ή της άλλης σκηνής ή μορφής, με σκοπό την εξαγωγή της ουσιώδους ιδέας, είναι δυνατό μόνο μέσω του "λογικού και αντιπαραθετικού διαλογισμού του Είναι ..." Φθάνοντας σ' αυτήν την κατάσταση της πειθαρχίας της "Γιόγκας του Ονείρου", γίνεται απαραίτητη η είσοδος στην Ταντρική όψη του ζητήματος... Η Αρχαία Σοφία διδάσκει ότι η "ΤΟΝΑΝΤΣΙΝ" (η Ντέβη ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ), η ιδιαίτερη Κοσμική θεϊκή μας Μητέρα (διότι ο καθένας έχει τη δική του ξεχωριστή), μπορεί να προσλάβει την οποιαδήποτε μορφή, διότι είναι η καταγωγή όλων των μορφών, γι’ αυτό και είναι σημαντική να διαλογίζεται ο Γνωστικός σ' αυτήν προτού αποκοιμηθεί . . . Ο δόκιμος θα πρέπει να εισέρχεται καθημερινά στη διαδικασία του ονείρου, επαναλαμβάνοντας με πολύ Πίστη την ακόλουθη προσευχή: "ΤΟΝΑΝΤΣΙΝ, ΤΕΤΕΟΪΝΑΝ, Ω Μητέρα μου, έλα σε μένα, έλα σε μένα!" Σύμφωνα με την Ταντρική Επιστήμη, αν ο Γνωστικός επιμείνει σ'αυτήν την πρακτική, αργότερα ή γρηγορότερα θα αναδυθεί ως δια μαγείας εν μέσω των μεταβαλλόμενων και άμορφων εκφράσεων των ονείρων ένα καθοδηγητικό στοιχείο... Μέχρις ότου δεν έχει ταυτοποιηθεί πέρα για πέρα αυτός ο καθοδηγητής, είναι απαραίτητο να συνεχίζει κανείς να καταγράφει τα όνειρα του στο τετράδιο η σημειωματάριο. .. Η βαθειά μελέτη και ανάλυση καθενός σημειωμένου ονείρου, αποδείχνεται αμετάθετη στην εσωτεριστική πειθαρχία του Ταντρικού ονείρου... Αναμφισβήτητα η διδακτική πρόοδος θα μας οδηγήσει στην ανακάλυψη του καθοδηγητικού ή ενοποιού στοιχείου ταυ ονείρου... Ο ειλικρινής Γνωστικός που φθάνει σ' αυτό το στάδιο της Ταντρικής πειθαρχίας, είναι αναμφίβολα, για τον λόγο αυτό, έτοιμος να κάνει το ακόλουθο βήμα, που θα είναι το θέμα του επόμενου κεφαλαίου μας...

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ Όταν ο δόκιμος έχει πραγματοποιήσει με πλήρη επιτυχία όλες τις Γνωστικές ασκήσεις που σχετίζονται με του εσωτερισμό του ονείρου, είναι φανερό ότι τότε είναι βαθειά προετοιμασμένος για την "Πρακτική της Επιστροφής". Στο προηγούμενο κεφάλαιο κάτι είπαμε σχετικό με το καθοδηγητικό στοιχείο που αναβλύζει ως δια μαγείας ανάμεσα στις μεταβαλλόμενες κι άμορφες εκφράσεις των ονείρων του... Ορισμένα πολύ Ψυχικά λεπτεπίλεπτα ευαίσθητα άτομα, κατείχαν πάντοτε από μόνα τους το καθοδηγητικό αυτό στοιχείο... Τέτοιου είδους άτομα χαρακτηρίζονται από την συνεχή επανάληψη του ενός και του ίδιου ονείρου, τα Ψυχικά ευαίσθητα αυτά άτομα, ξαναζούν περιοδικά την μια ή την άλλη σκηνή ή βλέπουν συνεχώς στις ονειρικές εμπειρίες τους, αυτό ή εκείνο το πλάσμα ή σύμβολο... Κάθε φορά που το καθοδηγητικό στοιχείο -είτε αυτό είναι σύμβολο, ήχος, χρώμα ή άτομο κτλ-, ξανάρχεται στην μνήμη κατά το ξύπνημα από τον κανονικό ύπνο, ο δόκιμος με τα μάτια κλειστά ακόμα, συνεχίζει να οπτικοποιεί την οικία εικόνα κλειδί, και μετά θα προσπαθεί σκόπιμα να κοιμηθεί ξανά συνεχίζοντας με τι ίδιο όνειρο... Με άλλα λόγια θα πούμε ότι ο δόκιμος επιδιώκει να γίνει συνειδητός του ίδιου του ονείρου του, και γι' αυτό συνεχίζει σκόπιμα με αυτό το ίδιο, φέρνοντας το όμως στην κατάσταση εγρήγορσης, με πλήρη σαφήνεια και αυτοέλεγχο... Μετατρέπεται έτσι σ' έναν θεατή και ηθοποιό ενός ονείρου, με το πλεονέκτημα, διόλου ευκαταφρόνητο σίγουρα, να μπορεί να εγκαταλείπει θεληματικά την σκηνή για να κινείται ελεύθερα στον Αστρικό Κόσμο... Ελεύθερος τότε ο δόκιμος από όλα τα τεχνάσματα της σάρκας, έξω από το φυσικό του σώμα, θα πρέπει να αποχωρίζεται από το παλιό και οικείο του περιβάλλον, διεισδύοντας σ'ένα σύμπαν που κυβερνιέται από διαφορετικούς νόμους...

www.gnosisellas.gr Η Πειθαρχία της Ονειρικής Κατάστασης των Βουδδιστών Ταντριστών, οδηγεί με διδακτική μέθοδο στην αφύπνιση της Συνείδησης... Ο Γνωστικός μπορεί μόνον να ξυπνάει την Αληθινή Κατάσταση Φώτισης, κατανοώντας κι αποσυνθέτοντας όνειρα... Οι Ιερές Γραφές του Ινδοστάν δηλώνουν επίσημα ότι ολόκληρος ο Κόσμος είναι το όνειρο του ΒΡΑΧΜΑ... Ξεκινώντας από αυτό το Ινδουιστικό αξίωμα, θα βεβαιώσουμε με έμφαση το εξής: "Όταν ο Βράχμα ξυπνάει το Όνειρο τελειώνει..." Ενόσω ο δόκιμος δεν έχει επιτύχει ακόμη την ριζική διάλυση, όχι μόνον των ονείρων αυτών καθ' εαυτών, αλλά επίσης και των ψυχολογικών ελατηρίων-αιτιών που τα γεννούν, η Πλήρης Αφύπνιση θα είναι κάτι περισσότερο κι από αδύνατη... Η οριστική αφύπνιση της συνείδησης είναι δυνατή μόνον μέσω ενός ριζικού μετασχηματισμού... Τα Τέσσερα Χριστικά Ευαγγέλια επιμένουν στην αναγκαιότητα της αφύπνισης, δυστυχώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να κοιμούνται... Ο ΚΕΤΣΑΚΟΑΛΤ, ο ΜΕΞΙΚΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, υπήρξε βέβαια ένας άνθρωπος εκατό τοις εκατό αφυπνισμένος... Η πολλαπλότητα των λειτουργιών του, μας δείχνει επίσης με πλήρη ακρίβεια την μεγάλη αρχαιότητα της λατρείας του και την βαθειά λατρεία που του αποδιδόταν σ' όλη την Κεντρική Αμερική... Οι Άγιοι θεοί του Αναουάκ είναι Τέλειοι Άνθρωποι με το πιο πλήρες νόημα της λέξης· πλάσματα απολύτως αφυπνισμένα, όντα που ξερίζωσαν από τον ψυχισμό τους κάθε πιθανότητα να ονειρεύονται... Ο ΤΛΑΛΟΚ, "Αυτός που κάνει ν' αναβλύζει", ο θεός των βροχών και του Κεραυνού, όντας ένας θεός είναι επίσης ένας αφυπνισμένος άνθρωπος, κάποιος που έπρεπε να εξαλείψει από τον ψυχισμό του, όχι μόνον τα όνειρα του αλλά επί πλέον κάθε πιθανότητα να ονειρεύεται... Είναι το κυρίαρχο Ιερό Άτομο της αρχαιότατης λατρείας των Ολμέκων, και εμφανίζεται πάντοτε με την μάσκα του Τίγρη-Φιδιού στα κολοσσιαία τσεκούρια και σε διάφορες

www.gnosisellas.gr μορφές από νεφρίτη... Ο ΤΕΞΚΑΤΛΙΠΟΚΑ και ο ΟΥΪΤΣΙΛΙΠΟΣΤΛΙ, πλάσματα της Φωτιάς, ζωντανές αναπαραστάσεις της νύχτας και της ημέρας, είναι επίσης άτομα αφυπνισμένα, όντα που κατόρθωσαν να περάσουν πιο πέρα από τα όνειρα... Έξω από το φυσικό σώμα ο αφυπνισμένος άνθρωπος, μπορεί να επικαλείται τους Άγιους θεούς των Αστέκων, Μάγια, Ζαποτέκων, Τολτέκων, κτλ., κτλ., κτλ. Οι θεοί των Κοδίκων Βοργία Βορβόνικου, κτλ., κτλ., έρχονται στο κάλεσμα του αφυπνισμένου ανθρώπου... Μέσω της βοήθειας των Αγίων Θεών, ο αφυπνισμένος άνθρωπος μπορεί να μελετά στο Αστρικό Φως, την Μυστική Επιστήμη του Αναουάκ...

www.gnosisellas.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΕΣ

Στο προηγούμενο κεφάλαιο είπαμε πολλά σχετικά με το καθοδηγητικό στοιχείο του ονείρου, και είναι προφανές ότι μας απομένει μόνον να μάθουμε να το χρησιμοποιούμε. . . Όταν ο Γνωστικός έχει φτιάξει ένα αρχείο, με τα όνειρα του, αναμφισβήτητα ανακαλύπτει το όνειρο που πάντοτε επαναλαμβάνεται· αυτό μεταξύ άλλων, είναι ασφαλώς ένας υπεραρκετός λόγος για να σημειώνουμε στο τετράδιο ή στο σημειωματάριο όλα τα όνειρα. Η Ονειρική εμπειρία που πάντοτε επαναλαμβάνεται. είναι αναμφίβολα το καθοδηγητικό στοιχείο που έξυπνα χρησιμοποιημένο μας οδηγεί στην αφύπνιση της συνείδησης... Κάθε φορά που ο Μυστικιστής ξαπλωμένος στο κρεβάτι του αποκοιμιέται σκόπιμα, διαλογιζόμενος στο καθοδηγητικό στοιχείο του, το αποτέλεσμα αργεί υπερβολικά· ο Αναχωρητής συνήθως ξαναζεί ένα τέτοιο όνειρο συνειδητά, μπορώντας να διαχωρίζεται με την θέληση του από την σκηνή για να ταξιδεύει στου Υπεραισθητούς Κόσμους... Το οποιοδήποτε άλλο όνειρο μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται για έναν τέτοιο σκοπό όταν γνωρίζομε πραγματικά την τεχνική. Όποιος ξυπνάει από ένα όνειρο μπορεί να συνεχίζει με αυτό το ίδιο σκόπιμα εάν αυτή είναι η επιθυμία του στην περίπτωση αυτή πρέπει να κοιμάται ξανά αναβιώνοντας την Ονειρική εμπειρία του με τη φαντασία... Δεν είναι ότι φανταζόμαστε, το βασικό συνίσταται στην αναβίωση του ονείρου με όλον τον προηγούμενο ωμό ρεαλισμό του... Η σκόπιμη επανάληψη του ονείρου είναι το πρώτο βήμα προς την αφύπνιση της συνείδησης ο κατά βούληση διαχωρισμός από το όνειρο και σε πλήρη Δράση, είναι το δεύτερο βήμα...

www.gnosisellas.gr Ορισμένοι δόκιμοι κατορθώνουν να κάνουν το πρώτο βήμα, αλλά τους λείπει δύναμη για να κάνουν το δεύτερο βήμα... Τέτοιου είδους άτομα μπορούν και οφείλουν να βοηθούν τον εαυτόν τους, μέσω της τεχνικής του διαλογισμού. . . Παίρνοντας πολύ σοβαρές αποφάσεις, οι ζηλωτές αυτοί ας εφαρμόζουν τον διαλογισμό πριν παραδοθούν στον ύπνο... Σαν θέμα συγκέντρωσης και Αυτο-Συλλογισμού στον βαθύ εσωτερικό Διαλογισμό, θα είναι στην περίπτωση αυτή το μύχιο πρόβλημα τους... Κατά την διάρκεια της πρακτικής αυτής, ο Μυστικιστής εναγώνιος, γεμάτος από ειλικρινή συγκίνηση, επικαλείται την Θεϊκή του Μητέρα TΟNANTΣIN...(NTEBH ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ)... Χύνοντας δάκρυα πόνου, ο Γνωστικός ασκητής θρηνεί για την κατάσταση ασυνειδησίας στην οποία βρίσκεται και ικετεύει βοήθεια παρακαλώντας την Μητέρα του για να του δίνει εσώτερες δυνάμεις για να διαχωρίζεται από το οποιοδήποτε όνειρο κατά βούληση... Ο σκοπός που επιδιώκει κάθε πειθαρχία του Ταντρικού ονείρου είναι να προετοιμάζει τον μαθητή να γνωρίσει ξεκάθαρα τις Τέσσερεις Μακαριότητες που παρουσιάζονται στην Ονειρική εμπειρία... Η εσωτερική αυτή Πειθαρχία βέβαια είναι μόνον για πολύ σοβαρά άτομα, γι’ αυτό απαιτεί άπειρη υπομονή και τεράστιες εσώτερες υπέρπροσπάθειες... Πολλά έχουν λεχθεί στον Ανατολικό Κόσμο σχετικά με τα Τέσσερα Φώτα του Ονείρου και οφείλουμε και εμείς να μελετήσουμε το ζήτημα αυτό. Η πρώτη από αυτές ονομάζεται "Το Φως της Αποκάλυψης" και είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της Ζωής, ότι λαμβάνεται αμέσως πριν ή κατά την διάρκεια των πρώτων ωρών του ύπνου... Απολείπει να πούμε με τρόπο μεγαλειώδη και χωρίς πολύ προσωποποιία, ότι καθώς ο ύπνος γίνεται βαθύτερος, το ανεπιθύμητο ανακάτεμα υπολειμματικών εντυπώσεων και το συνηθισμένο ρεύμα διάχυτων σκέψεων, ευτυχώς διαλύεται αργά-αργά...

www.gnosisellas.gr Στο στάδιο αυτό του ονείρου παρεισφρέει προοδευτικά η Δεύτερη Φώτιση, εκείνη που είναι γνωστή στην Ασία με το υπέροχο όνομα "Φως της Αύξησης". Αναμφισβήτητα, ο Γνωστικός Ασκητής, μέσω της εξαίσιας πειθαρχίας του Ταντρικού Ονείρου, κατορθώνει να περνάει πολύ πιο πέρα από αυτή την φάση έως ότου να συλλάβει ολότελα τα δύο υπόλοιπα φώτα... Η σαφής άμεση βίωση του ωμού ρεαλισμού της πρακτικής καθημερινής ζωής στους Ανώτερους Κόσμους Κοσμικής Συνείδησης, σημαίνει ότι έχει επιτευχθεί το Τρίτο Φως, αυτό της "Άμεσης Πραγμάτωσης". Το Τέταρτο Φως είναι αυτό της "Βαθειάς Εσωτερικής Φώτισης" και επέρχεται σε μας ως δια μαγείας σε πλήρη μυστικιστική εμπειρία... "Εδώ, στον Τέταρτο Βαθμό Κενού, κατοικεί ο Υιός της Μητέρας Καθάριο Φως, δηλώνει μια θιβετανική Πραγματεία" . Μιλώντας ειλικρινά και δίχως περιστροφές, δηλώνω τα εξής: Η Πειθαρχία του Ταντρικού Ονείρου είναι πράγματι μια εσωτεριστική προπαρασκευή για τον τελικό εκείνον ύπνο, που ονομάζουμε θάνατο... Έχοντας πεθάνει πολλές φορές κατά την νύκτα, ο Γνωστικός Αναχωρητής που έχει συλλάβει συνειδητά τις Τέσσερεις Μακαριότητες που παρουσιάζονται στην Ονειρική εμπειρία, την στιγμή της απενσάρκωσης περνάει στην "ΜΕΤΑ-ΘΑΝΑΤΟΝ" Κατάσταση με την ίδια ευχέρεια που εισδύει Θεληματικά στον Κόσμο του Ονείρου... Έξω από το φυσικό σώμα, ο Συνειδητός Γνωστικός μπορεί να διαπιστώνει, μόνος του, το πεπρωμένο που είναι διαφυλαγμένο για τις ψυχές πιο πέρα από το Θάνατο... Εάν κάθε νύκτα, μέσω της Ταντρικής Πειθαρχίας του Ονείρου, μπορεί ο εσωτεριστής να πεθαίνει συνειδητά και να διεισδύει στον Κόσμο των Νεκρών, είναι σαφές ότι επίσης μπορεί για τον λόγο αυτόν, να μελετάει τη; Τελετουργία της Ζωής και του Θανάτου καθώς έρχεται ο ιερουργός,.. Ο Ερμής αφού είχε επισκεφθεί "Τους Κολάσιμους Κόσμους", όπου είδε με τρόμο το πεπρωμένο των Χαμένων Ψυχών, γνώρισε πράγματα ασυνήθη... "Κοίταξε προς αυτήν την πλευρά -λέει ο Όσιρις στον Ερμή-. Βλέπεις εκείνον τον όμιλο Ψυχών που προσπαθεί ν' αναρριχηθεί στην Σεληνιακή περιοχή; Μερικές απωθούνται

www.gnosisellas.gr προς την γη, ως στρόβιλος πουλιών κάτω από τα κτυπήματα της θύελλας. Άλλες φθάνουν με μεγάλα φτεροκοπήματα στην ανώτερη σφαίρα, που τις τραβάει στην περιστροφή της. Έχοντας φθάσει εκεί, ανακτούν την όραση, την θέα των Θεϊκών πραγμάτων". Οι Αζτέκοι τοποθετούσαν ένα ξερό κλαδί κατά την ταφή αυτού που είχε εκλεγεί από του ΤΛΑΛΟΚ, τον Θεό της βροχής. Έλεγαν ότι όταν έφθανε ο μακάριος στην "Πεδιάδα των Τέρψεων", που είναι το "ΤΛΑΛΟΚΑΝ", το ξερό κλαδί ξαναπρασίνιζε, δείχνοντας μ' αυτό το ξαναγύρισμα σε μια νέα ύπαρξη, την επιστροφή. Όποιοι δεν εκλέγησαν από τον Ήλιο ή από τον ΤΛΑΛΟΚ πηγαίνουν μοιραία στο ΜΙΚΤΛΑΝ, που βρίσκεται στο Βορρά, περιοχή όπου οι ψυχές υποβάλλονται σε μία σειρά από Μαγικές δοκιμασίες καθώς περνούν από τους "Κολάσιμους Κόσμους". Είναι εννέα οι τόποι όπου οι ψυχές υποφέρουν τρομακτικά προτού να φτάσουν στην οριστική ανάπαυση.. Αυτό έρχεται να μας θυμίσει με έμφαση τους "Εννέα Κολάσιμους Κύκλους" της θεϊκής Κωμωδίας του Δάντη Αλιγέρι... Είναι πολλοί οι θεοί και οι θεές που κατοικούν στους Εννέα Δαντικούς Κύκλους της Αζτεκικής Κόλασης.. Δεν είναι περιττό σ' αυτό το "Μήνυμα Χριστουγέννων 1974-1975" να θυμηθούμε τον τρομακτικό "ΜΙΚΤΛΑΝ-ΤΕΚΟΥΤΛΙ" και την καταχθόνια "ΜΙΚΤΕΚΑΣΙΟΥΑΤΛ", "τον Κύριο και την Κυρία της Κόλασης", κατοίκους της 9ης ή του πιο βαθιού από τους υποχθόνιους τόπους... Οι ψυχές που περνούν από τις δοκιμασίες της "Αζτέκικης Κόλασης", υστερότερα, μετά από τον "Δεύτερο θάνατο", εισέρχονται μακάριες στους Στοιχειακούς Παράδεισους της Φύσης... Αναμφισβήτητα οι Ψυχές που μετά τον θάνατο δεν κατέρχονται στους "Κολασίμους Κόσμους", αλλά και ούτε ανέρχονται στο "Βασίλειο του Χρυσαφένιου Φωτός", ούτε στον "Παράδεισο του ΤΛΑΛΟΚ", ούτε στο "Βασίλειο της Αιώνιας συγκέντρωσης", κτλ., κτλ., επιστρέφουν ή ξανά γυρίζουν έμμεσα ή άμεσα σε ένα νέο Φυσικό Σώμα. Οι Ψυχές οι εκλεγμένες από τον Ήλιο, ή από τον ΤΛΑΛΟΚ, χαίρουν πολύ στους Ανώτερους Κόσμους, προτού επιστρέφουν στην κοιλάδα της ΣΑΜΣΑΡΑ... 94

www.gnosisellas.gr Οι Γνωστικοί Αναχωρητές, αφού έχουν συλλάβει τα Τέσσερα Φώτα του Ονείρου, μπορούν να επισκέπτονται συνειδητά κάθε νύκτα το 'ΤΛΑΛΟΚΑΝ" ή να κατέρχονται στο "ΜΙΤΛΑΝ' ή να έρχονται σε επαφή με τις Ψυχές εκείνες που προτού επιστρέψουν, ζουν στην Σεληνιακή περιοχή..

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21 Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Θα ξεκινήσουμε το τελευταίο κεφάλαιο του παρόντος βιβλίου, με την ακόλουθη φράση: Ο πρώτος εκπαιδευτής κάθε Μεγάλου Μυημένου, μετατρέπεται εκ των πραγμάτων και δικαιωματικά, στη θεμελιώδη αιτία όλων των πνευματοποιημένων μερών της γνήσιας κοινής του Παρουσίας... Κάθε ευγνώμονας Γκουρού, γονατίζει ταπεινά εμπρός στον Πρώτο Δημιουργό, του γνήσιου Είναι του... Όταν μετά από πολλές συνειδητές εργασίες και θεληματικά παθήματα, αποκαλύπτεται, εμπρός στα γεμάτα δάκρυα μάτια μας, η απόλυτη επιτευγμένη τελειότητα στην λειτουργικότητα όλων των πνευματοποιημένων, απομονωμένων μερών, της κοινής μας παρουσίας, η από ευγνωμοσύνη προς του πρώτο εκπαιδευτή παρόρμηση του Είναι, αναβλύζει μέσα μας... Αναμφισβήτητα, η απόλυτη τελειότητα όλων και καθενός από τα απομονωμένα μέρη του Είναι, είναι δυνατή μόνον όταν πεθαίνουμε ριζικά μέσα μας, εδώ και τώρα. . . Υπάρχουν διάφορα στάδια της "ΕΣΩΤΕΡΗΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ"* μερικοί Μυημένοι έχουν πετύχει την τελειοποίηση ορισμένων απομονωμένων μερών του Είναι, όμως, έχουν ακόμη να εργαστούν πολύ μέχρι να κατορθώσουν την απόλυτη τελειότητα όλων των μερών... Με κανένα τρόπο δεν είναι δυνατή η ιχνογράφηση του Είναι μοιάζει με έναν στρατό από αθώα παιδιά... Κάθε ένα απ' αυτά, ασκεί καθορισμένες λειτουργίες η επίτευξη της ολοκληρωτικής συγχώνευσης είναι ο μεγαλύτερος πόθος κάθε Μυημένου... Όταν επιτυγχάνεται η "ΕΣΩΤΕΡΗ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ" του υψηλότερου μέρους του Είναι, λαμβάνεται για τον λόγο αυτό ο Βαθμός "ΙΣΜΕΣΤΣ".

www.gnosisellas.gr Ο Κύριος μας "ΚΕΤΣΑΚΟΑΤΛ", ο "ΜΕΞΙΚΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ" αναμφισβήτητα ανέπτυξε επίσης το υψηλότερο μέρος του ιδικού του Είναι... Ταιριάζει επί τη ευκαιρία να θυμηθούμε εδώ ότι ο "ΧΟΛΟΤΛ" ο Λούσιφερ ΝΑΟΥΑΤΛ, είναι επίσης άλλο ένα από τα απομονωμένα μέρη του Είναι μας... Οι Στοιχειακοί θεοί της Φύσης, όπως ο Ουετεότλ, Τλάλοκ, Εχέκατλ, Τσαλκιουτλίκουε -η Γινέβρα του Τλάλοκ-, η Χοτσίκετζαλ, η θεά των λουλουδιών, κτλ., βοηθούν τον Μυημένο στις διενέργειες της Στοιχειακής Μαγείας υπό τον όρον μιας ορθής διαγωγής. Όμως, ουδέποτε πρέπει να λησμονούμε τον "Στοιχειακό Μεσολαβητή", τον Στοιχειακό Μάγο μέσα μας, που μπορεί να επικαλείτε τους Στοιχειακούς θεούς της Φύσης και να πραγματοποιεί θαύματα... Αναμφισβήτητα, είναι άλλο ένα από τα απομονωμένα μέρη του Είναι μας, του ιδιαίτερου Είναι μας... Τρεις θεές, που στην πραγματικότητα είναι όψεις μόνον μιας και μόνης θεότητας, αναπαριστούν την θεϊκή μας Μητέρα (Παραγώγων ή Εκπορεύσεων του ιδιαίτερου Είναι Μας) η ΤΟΝΑΝΤΖΙΝ, η ΚΟΑΤΛΙΚΟΥΕ, ΤΛΑΖΟΛΤΕΟΤΛ... Πολλά είναι τα απομονωμένα μέρη του Είναι μας· μένει κανείς κατάπληκτος θυμούμενος το Λιοντάρι του Νόμου, τα δύο Τζίνι που σημειώνουν τα καλά και τα κακά μας έργα, την Αστυνομία του Κάρμα -μέρος επίσης του Είναι μας-, τον Φιλεύσπλαχνο, τον συμπονετικό Πατέρα-Μητέρα μας ενωμένους, τον Φύλακα Άγγελο, κτλ.. Οι Πύρινες Εξουσίες του "Φύλακα Αγγέλου" αποδείχνονται εξαίσιες, θαυμαστές, φοβερά θεϊκές... Από πηγές τέλεια Γνωστικές, μυστικά διατηρημένες στα Μυητικά Μοναστήρια, οι οποίες διαφέρουν τα μέγιστα από το κοινό και συνηθισμένο ψευδοχριστιανισμό και ψευδοαποκρυφισμό, στην χρησιμοποίηση του όχλου, έμαθα πραγματικά αυτό που είναι ο "Φύλακας Άγγελος". Έχοντας φθάσει στο Μυστηριωδέστατο πεδίο της Ιστορίας της Ζωής των Χίνας, ανακαλύψαμε όχι μόνον τον "Ναό της Τσαπουλτεπέκ" στο Μεξικό και τους ανθρώπους της Τέταρτης Καθέτου, αλλά επίσης -κι αυτό είναι εκπληκτικό-, τις εξουσίες του Φύλακα Αγγέλου" σε σχέση με όλα αυτά... Διότι είναι καλό να μην λησμονήσουμε ποτέ ότι ο Πατήρ Πράδο και ο Μπερνάλ

www.gnosisellas.gr Ντιάζ ντε Καστίγιο, και οι δυό τους, διασκέδαζαν βλέποντας του Ιερείς του ΑΝΑΟΥΑΚ σε κατάσταση "ΧΙΝΑΣ". Υπέροχα αιωρούνταν οι Αναχωρητές καθώς οι ίδιοι μεταφέρονταν από τους ανέμους από την Τσολούλα μέχρι τον Μεγάλο Ναό· αυτό συνέβαινε καθημερινά καθώς ο Ήλιος έγερνε για να κρυφθεί... Ουδέποτε είδαν στους νυχτερινούς περιπάτους τους ορίζοντες πιο σεπτούς οι Μαθητές του Σάις στο Δέλτα του Νείλου, ούτε αυτοί που στις Μεσέτας της Περσίας ακολουθούσαν τον Ζαρατούστρα, ούτε οι παρατηρητές του Πύργου του Μπελ στην Βαβυλώνα, από αυτούς που πάντοτε συναντούν όποιοι υποβάλλονται σοβαρά στην Πειθαρχεία του Ταντρικού Ονείρου... Έξω από το Φυσικό Σώμα ο Συνειδητός Γνωστικός Αναχωρητής, μπορεί εάν θέλει, να επικαλείται ένα ορισμένο απομονωμένο μέρος του ιδιαίτερου Είναι του, που ορίζεται στον εσωτερικό εσωτερισμό με το όνομα "Φύλακας Άγγελος"· αναμφισβήτητα ο άφατος θα 'ρθει στο κάλεσμα του... Μία διάφανη γαλήνη· μία ηρεμία δίχως όρια· μία εκστατική ευτυχία όπως αυτή που άμεσα βιώνει η Ψυχή όταν σπάει τα σφιχτά δεσμά με την ύλη και τον κόσμο, είναι όλα αυτά που αισθανόμαστε σ' εκείνες τις υπέροχες στιγμές... Τα υπόλοιπα μπορείς πια να τα συμπεράνεις αγαπητέ αναγνώστη, Μαγικές υπηρεσίες στο "Λοενγκρίν" πάντοτε μπορούν να ληφθούν... Εάν σε τέτοιες στιγμές έκστασης, ζητήσουμε από τον "Φύλακα Άγγελο", την χάρη να βγάζει το κοιμισμένο σώμα μέσα από το κρεβάτι όπου το έχουμε να κείτεται και να το φέρνει εμπρός στην παρουσία μας, θα πραγματοποιεί το Μαγικό Φαινόμενο με πλήρη επιτυχία... Προαισθάνεται κανείς ότι έρχεται το φυσικό σώμα περπατώντας, φερμένο από τον "Φύλακα Άγγελο", καθώς νοιώθει στους ψυχικούς ή αστρικούς ώμους του, μια παράξενη πίεση... Αν πάρουμε μια δεκτική στάση, ανοικτή, λεπτή, το φυσικό σώμα θα διεισδύει στο εσωτερικό μας... Ο Συνειδητός Γνωστικός Ταντριστής, αντί να επιστρέψει στο Φυσικό του Σώμα, περιμένει να έρθει αυτό σ' αυτόν, για να ταξιδεύει μ' αυτό το ίδιο στην Γη της Επαγγελίας, στην Τέταρτη Συντεταγμένη...

www.gnosisellas.gr Υστερότερα, με την βοήθεια του "Φύλακα Αγγέλου", επιστρέφει ο Γνωστικός Ασκητής στο σπίτι του και στο κρεβάτι του δίχως τον παραμικρό κίνδυνο... Οι Αξιοσέβαστοι Δάσκαλοι της "Απόκρυφης Αδελφότητας" ταξιδεύουν με το φυσικό τους σώμα μέσα στην Τέταρτη Κάθετο, μπορώντας να το εγκαταλείπουν στο τόπο που επιθυμούν. Αυτό σημαίνει ότι οι Αναστημένοι Δάσκαλοι της "Ανώτερης Τάξης", μπορούν να έχουν την πολυτέλεια -σίγουρα καθόλου αξιοκαταφρόνητη-, ν' απαρνούνται όλα τα μοντέρνα συστήματα μεταφοράς, καράβια, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, κτλ., κτλ., κτλ. ... Η υψηλή Μυητική αξία, που έχουν μέσα τους οι συμβολικές και ΚριτικοΑναλογικές διαδικασίες που στους αρχαίους καιρούς υπήρξαν η ζωντανή ουσία της Αλεξανδρινής εκείνης σχολής των Φιλαληθών, δηλαδή των "αγαπώντων την Αλήθεια", συνθετικής Ακαδημίας του 4ου αιώνα, ιδρυμένης από τον "Αμμώνιο Σακά", τον Μεγάλο αυτοδίδακτο Εκλεκτικό, και από τον Πλωτίνο, τον συνεχιστή του Πλάτωνα, μέσα από τους αιώνες, με στοιχεία από την Διδασκαλία της Αιγύπτου, Μεξικού, Περού, Κίνας, Θιβέτ, Περσίας, Ινδίας, κτλ., κτλ., κτλ επέτρεψε σε πολλούς Μυημένους να προσανατολιστούν προς το μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού... Πολύ ξεχωριστή αναφορά αξίζει η "Ανδρογυνία" του Αμμώνιου Σακά, εξαιρετικότατο Χρυσό βιβλίο... Αναμφίβολα, το λάθος πολλών σύγχρονων ψευδοεσωτεριστών και ψευδοαποκρυφιστών, έχει την ρίζα του στην αυτοαγάπη· αγαπούν τον εαυτόν τους, επιθυμούν την εξέλιξη της αθλιότητας που κουβαλούν μέσα τους... Επιθυμούν να συνεχίζουν, ποθούν την τελειοποίηση εκείνου που με κανένα τρόπο δεν αξίζει τελειοποίηση, ούτε συνέχεια... Οι άνθρωποι αυτοί Υποκειμενικού Ψυχισμού πιστεύουν τον εαυτόν τους πλούσιο, ισχυρό και φωτισμένο, και ακόμη επιζητούν επιδεικτικά μια μεγαλόπρεπη θέση στο "Πιο Πέρα", αλλά στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν τίποτε για τον εαυτόν τους, αγνοούν δυστυχώς την ίδια την αδυναμία τους, την μηδαμινότητα, την αναισχυντία, την δυστυχία, την Ψυχολογική αθλιότητα και γύμνια... οι Γνωστικοί δεν επιθυμούμε να γίνουμε μήτε καλύτεροι μήτε χειρότεροι,

www.gnosisellas.gr θέλουμε μόνο να πεθάνουμε μέσα μας εδώ και τώρα... Όταν εγκαθιστούμε το "Δόγμα της Εξέλιξης" σαν θεμέλιο των καλύτερων επιδιώξεων μας, ξεκινάμε από μία λάθος βάση... Τους ευρισκόμενους σε κανόνα της βραχώδους ατραπού, που οδηγεί στην τελική απελευθέρωση, ουδέποτε μας ενδιαφέρει η εξέλιξη. Ξέρουμε ότι δεν είμαστε παρά κάποιοι δειλοί και άθλιοι...σε τίποτε δεν θα χρησίμευε η εξέλιξη μας προτιμούμε τον ύψιστο θάνατο μόνο με τον θάνατο επέρχεται το καινούργιο... Γιατί θά 'πρεπε να παλεύουμε για την εξέλιξη και την πρόοδο της δυστυχίας μας; καλύτερος είναι ο θάνατος. Αν ο Σπόρος δεν πεθάνει, το φυτό δεν γεννιέται. Όταν ο θάνατος είναι απόλυτος, αυτό που πρόκειται να γεννηθεί είναι επίσης απόλυτο... Η ολοκληρωτική εκμηδένιση του "Εαυτού" μας, η ριζική διάλυση ό,τι πιο αγαπητού φέρουμε μέσα μας, η τελική αποσύνθεση των καλύτερων μας επιθυμιών, σκέψεων, παθών, εχθροπαθειών, πόνων, συγκινήσεων, ευγενικών πόθων, μισών, αγαπών, ζηλιών, ντροπών, ενθαρρύνσεων, στοργών, προσκολλήσεων, τρυφεροτήτων, λαγνείας, κτλ., κτλ., είναι επείγουσα, αναντικατάστατη, αμετάθετο, ώστε να ξεπηδήσει η φλόγα του Είναι, εκείνο που δεν ανήκει στο χρόνο, εκείνο που πάντα είναι καινούργιο... Η ιδέα που έχει α καθένας Μας για το Είναι, ουδέποτε είναι το Είναι· η διανοητική αντίληψη που σχετικά με το Είναι επεξεργαστήκαμε, δεν είναι το Είναι, η γνώμη πάνω στο Είναι δεν είναι το Είναι...το Είναι το Είναι και η αιτία ύπαρξης του Είναι, είναι το ίδιο το Είναι... Ο φόβος για τον απόλυτο θάνατο είναι πρόσκομμα, εμπόδιο, δυσχέρεια, για το κατόρθωμα της ριζικής αλλαγής... Ο καθένας μας φέρει στο εσωτερικό του μια εσφαλμένη δημιουργία· είναι απαραίτητο να καταστρέψουμε το ψεύτικο για να ξεπηδήσει πράγματι μια νέα δημιουργία. Ουδέποτε θα επιδιώκαμε την εξέλιξη του ψεύτικου προτιμούμε την απόλυτη εκμηδένιση...

100

www.gnosisellas.gr Μέσα από τη μαύρη και φρικιαστική αβυσσαλέα τάφρο του μνήματος, αναβλύζουν τα ποικίλα πύρινα μέρη του Είναι, ο "Φύλακας Άγγελος" είναι ένα από τα τόσα απομονωμένα μέρη του.., Εκείνοι που γνωρίζουν πραγματικά τα Μυστήρια του Μέτρου, θαυμαστή αντανάκλαση των Ελευσίνιων, Βακχικών και Πυθαγορείων Μυστηρίων, ουδέποτε θα επιθυμούσαν να συνεχίζουν με την εσωτερική τους αθλιότητα... Πρέπει να επιστρέψουμε στο πρωταρχικό σημείο αναχώρησης πρέπει να γυρίσουμε στα πρωτόγονα σκοτάδια του "ΜΗ-ΕΙΝΑΙ" και στο "ΧΑΟΣ" για να γεννηθεί το φως και να αναδυθεί στο εσωτερικό μας μια νέα δημιουργία... Αντί να φοβόμαστε την ολοκληρωτική εκμηδένιση, είναι καλύτερο να μάθουμε να αγαπάμε και να πέφτουμε στην αγκαλιά της Ευλογημένης μας θεάς Μητέρας-θανάτου. ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

101