θηλυκο μυΑλο

Θηλυκό Mυαλό

Η σεναριογράφος, σκηνοθέτρια και ιθύνων νους της εβδομαδιαίας σειράς ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ «Συν Γυναιξί», Νικόλ Αλεξανδροπούλου, Η Νικόλ είναι δημιουργική και μαχητική, μας μυεί στον μικρόκοσμό της και τη μαφία στην Απουλία και τη διαπλοκή εκείνο το είδος γυναίκας που διαθέτει όλο το πακέτο: μυαλό, εξωτερική εμφάνιση, ταλέντο. Το «Συν Γυναιξί» με την μας εξηγεί γιατί είναι σημαντική μια εκπομπή αμιγώς γυναικεία σε στην πολιτική. Θα ήθελα να ακολουθήσω αυτές τις γυναίκες με την κάμερά μου, να είμαι μαζί τους και να κινηματογραφώ υπογραφή της, η πρώτη σειρά ντοκιμαντέρ μια εποχή γεμάτη στερεότυπα. τις καταστάσεις που βιώνουν. Το θάρρος, στην ΕΡΤ αφιερωμένη αποκλειστικά λένε, είναι κολλητικό. Με εμπνέει, επίσης, σε γυναίκες, αποτελεί μια τηλεοπτική ΣυΝεΝΤευΞΗ ΣΟΝΙΑ ΤΑλΑΝΤΙΝΟυ η Μελίνα Μερκούρη. πρωτοπορία. Η ίδια οδηγήθηκε στο ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΟλυΜΠΙΑ ΚΡΑΣΑΓΑΚΗ Θεωρείτε ότι υπάρχει κάτι που κάνουμε συγκεκριμένο concept μετά τις ανησυχίες λάθος οι γυναίκες σήμερα; Ναι! που εντόπισε σε συνομιλίες με την κόρη της -είναι μητέρα δύο Οφείλουμε να επανεξετάσουμε την αντίληψη που έχουμε κοριτσιών: «Στόχος της εκπομπής είναι η ενδυνάμωση των για τους εαυτούς μας. Οι παλιές ιδέες που μας πέρασαν, περί γυναικών. Και παρότι έχω ασχοληθεί και μιλήσει δημόσια υποταγής ή αδυναμίας χαρακτήρα, μετατρέπουν κάποιες από για το θέμα, αφορμή για να σταθώ πίσω από την κάμερα ήταν εμάς σε θύματα του εαυτού τους. Μια γυναίκα μπορεί να είναι οι συζητήσεις με την 23χρονη κόρη μου. Παρατηρούσα ότι επιστήμονας, επιχειρηματίας, καλλιτέχνης και να μη χάνει από την απασχολούσε το “γυναικείο ζήτημα”. Από τις σχέσεις με τα τη σεξουαλικότητά της. Δεν έχει ανάγκη από κάποιον να της πει συνομήλικα αγόρια μέχρι τα διλήμματα τύπου “οικογένεια ή ποια είναι και τι θέλει από τη ζωή της. καριέρα”, που θα έπρεπε να είναι λυμένα εν έτει 2021. Ήθελα Ποιες είναι οι δικές σας καθημερινές μάχες; Εσείς να δω, λοιπόν, πώς οι γυναίκες που φιλοξενούμε κατάφεραν να αντιμετωπίσατε εμπόδια λόγω φύλου; Ναι. Κάποια τα έβαζα σπάσουν τις γυάλινες οροφές σε πολλούς τομείς, τι σκέφτονται, μόνη μου στον εαυτό μου, κάποια ήταν από το εργασιακό πώς έχουν βιώσει ή αν ακόμη βιώνουν τον σεξισμό στον χώρο περιβάλλον. Γρήγορα, όμως, άρχισα να παίρνω ρίσκα. Τα πρώτα εργασίας τους, να μάθω τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, ενώ χρόνια είχα άγνοια κινδύνου. Αντιμετώπισα εμπόδια περισσότερο προσπαθούσαν για το όνειρό τους». λόγω στιλ, αισθητικής, ιδεών. Οι καθημερινές μου μάχες είναι Η σειρά παρουσιάζει πορτρέτα γυναικών που δραστηριοποιούνται λίγο διαφορετικές πια. Δεν έχω την ανάγκη πλέον ν’ αποδείξω σε διαφορετικούς τομείς, ξεχωρίζουν, λαμβάνουν αποφάσεις για κάτι. Όμως πιστεύω ότι, για παράδειγμα, σ’ ένα project μεγάλου κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, κι έχουν αξιόλογο έργο. Και budget, θ’ αντιμετώπιζα περισσότερη δυσπιστία απ’ ό,τι ένας η καινοτομία εδώ είναι ότι ένας άντρας βρίσκεται στη θέση του άνδρας συνάδελφος. παρουσιαστή! «Για μένα ενδυνάμωση των γυναικών δε σημαίνει Κι επειδή πάντα το περιβάλλον καθορίζει σε μεγάλο βαθμό αποδυνάμωση των ανδρών. Μέσα από την παρουσίαση της την εξέλιξή μας, εσάς το δικό σας πόσο σας καθόρισε; Πείτε πορείας τους, αναδεικνύουμε τη σημασία των ίσων δικαιωμάτων μου μερικές δυνατές εικόνες… Μεγάλωσα σε μια οικογένεια των φύλων, τη σημασία ύπαρξης μιας ισορροπημένης, ελεύθερης μορφωμένων ανθρώπων, κι αυτό ήταν ένα δώρο. Τα πρώτα και δίκαιης κοινωνίας. Έχοντας, λοιπόν, αυτό κατά νου και όντας χρόνια τα πέρασα στη Θεσσαλονίκη, κι επειδή μέναμε κοντά στενοί συνεργάτες -από προηγούμενες δουλειές- με τον Γιώργο στη θάλασσα, έχω πάντα έντονη τη μνήμη της μυρωδιάς της. Πυρπασόπουλο, σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ ταιριαστό να την Την επισκέπτομαι συχνά, όμως - είτε με αφορμή το Φεστιβάλ παρουσιάσει». Η Νικόλ έχει άποψη και όραμα, προσωπικό Θεσσαλονίκης, είτε επειδή μου έλειψε. Στη Ρώμη, πέρασα τα και κοινωνικό, αλλά και εξυπνάδα. Γιατί οι έξυπνοι άνθρωποι χρόνια της εφηβείας μου και τα μετέπειτα, και αυτή καθόρισε την θαυμάζουν άλλους έξυπνους ανθρώπους, προβάλλουν το έργο αισθητική, τα διαβάσματα, τις ιδέες, τις συνήθειές μου, το πώς τους, πιστεύουν στη δύναμη της ομάδας και ξεπερνούν τα κλισέ. λειτουργώ σαν μητέρα, τις φιλίες μου. Και οι δύο πόλεις έπαιξαν Για εσάς, ποιες γυναίκες αποτελούν πρότυπα; Δε λειτουργώ με ρόλο στη διαμόρφωσή μου. Νιώθω πλούσια από εμπειρίες. πρότυπα. Γιατί στην ουσία αυτά δεν είναι τόσο πρόσωπα, όσο Μου αρέσουν τα ταξίδια, να γνωρίζω ανθρώπους, να μιλάω ιδέες, όπως της διαφάνειας και της αλήθειας, της αναζήτησης και διαφορετικές γλώσσες και το… ιταλικό φαγητό. Το ελληνικό το της αποκάλυψής της στις κοινωνίες, στην προκειμένη. Θαυμάζω, θεωρώ πιο βαρύ, δεν αντιστέκομαι, όμως, ποτέ σε αυτό όποτε όμως, την ιρακινή δημοσιογράφο Zainab Salbi, που στα 23 βρεθώ στη Θεσσαλονίκη. της ίδρυσε το “Women for Women”, έναν οργανισμό για την Ξεκινήσατε ως φωτογράφος πορτρέτων. Πώς ήταν αυτή η προστασία των γυναικών που έχουν επιβιώσει από πολέμους. δημιουργική πορεία ως σήμερα και ποιοι οι σημαντικότεροι Μια σημαντική ακτιβίστρια, η οποία συνεχίζει να προσφέρει στον σταθμοί της; Στάθηκα τυχερή και διέγραψα μια επιτυχημένη αγώνα υπέρ της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου -ζητήματα πορεία σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πρώτος άνθρωπος για τα οποία έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία. Επίσης, νιώθω που φωτογράφισα -ήμουν στο πανεπιστήμιο έναν χρόνο πριν θαυμασμό για την ιταλίδα ρεπόρτερ Marilu Mastrogiovanni. «φύγει»- ήταν ο nuregev. Ένα ακόμη άτομο που έπαιξε σημαντικό Μ’ έχει εντυπωσιάσει η δύναμή της, μιας και τα έχει βάλει με ρόλο στη ζωή μου και με παρότρυνε ν’ ασχοληθώ με το σινεμά

ήταν ο Marco Bellochio -κορυφαίος ιταλός σκηνοθέτης. Πήρα το πρώτο βραβείο για μια ταινία μικρού μήκους, μυθοπλασίας, και μετά όλα ήρθαν μόνα τους. Και, φυσικά, θα αναφερθώ στην έκθεση φωτογραφίας «Μελαγχολία», που γύρισε την Ευρώπη και βρέθηκε και στη χώρα μας. Τότε πήρα την απόφαση να μείνω μόνιμα στην Ελλάδα -μέχρι τότε την επισκεπτόμουν τα καλοκαίρια. Πλέον, ζω κι εργάζομαι εδώ 10 χρόνια και είμαι πολύ ευχαριστημένη. Σημαντικές στιγμές αποτελούν σίγουρα και τα βραβεία για κάποιες από τις ταινίες μου. Δε θα σταθώ, όμως, σε αυτά, όσο στην απόφασή μου να ζήσω στην Αθήνα. Η Ρώμη, φυσικά, παραμένει στη ζωή μου. Δε βλέπω την ώρα να επιστρέψω, μετά την πανδημία.

Τι σας ώθησε αρχικά να διεκδικήσετε μια θέση πίσω από τις

κάμερες; Είναι κάτι που μου άρεσε πάντα. Οι σπουδές μου ήταν σχετικές, ωστόσο όσο ασχολιόμουν τόσο παθιαζόμουν. Στην πράξη συνειδητοποιείς αν και πόσο σου ταιριάζει κάτι.

Η φωτογραφία, η σκηνοθεσία, ο κινηματογράφος με τη μόδα…

Όλες αυτές οι τέχνες πώς σας βοηθούν να εκφραστείτε; Συχνά μού δημιουργούνται επείγουσες εσωτερικές ανάγκες, τις οποίες προσπαθώ να εκφράσω με τα μέσα που διαθέτω. Παρόλο που στην πραγματικότητα έχω εγκαταλείψει την πρώτη μου αγάπη -τη φωτογραφία-, υπάρχει ο κινηματογράφος, οι σειρές, οι ταινίες και οι συζητήσεις για το Athens Fashion Film Festival.

Είστε η ιδρύτρια αυτού του νέου -σχετικά- θεσμού στην Ελλάδα. Πώς σκεφτήκατε να συνδέσετε τον κινηματογράφο με τη μόδα με

αυτόν τον τρόπο; Πριν από μερικά χρόνια με κάλεσαν στο Milano Fashion Film Festival. Υπάρχουν 39 τέτοια ανά τον κόσμο και θεώρησα πως έπρεπε οπωσδήποτε να έρθει και στην Ελλάδα. Με ενδιαφέρει πολύ η μόδα, και στον κινηματογράφο. Μέσα από αυτήν δηλώνουμε αυτό που νιώθουμε μια συγκεκριμένη ιστορική ή κοινωνική στιγμή. Είναι ένα ανθρωπολογικό εργαλείο. Ένα δημοκρατικό μέσο έκφρασης, που προάγει την ελευθερία. Οι ταινίες μόδας είναι υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, που άπτονται καυτών κοινωνικών θεμάτων και καθορίζουν και την ταυτότητα ενός brand. Θα ήθελα πολύ το 4ο Fashion Film Festival να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη. Θα μου άρεσε να είναι παρούσα σύσσωμη η κοινότητα -σχεδιαστών μόδας, σκηνοθετών, καλλιτεχνών, Ελλήνων και ξένων, ακαδημαϊκών της μόδας, ενδυματολόγων.

Παράλληλα, ετοιμάζετε μια ταινία μυθοπλασίας για τον Μπίλι

Μπο. Πείτε μου σε τι φάση βρίσκετε αυτό το εγχείρημα; Μ’ έχει συγκινήσει πολύ. Αργώ, βέβαια, λίγο. Έχω, όμως, δίπλα μου τον Μάκη Τσέλιο και πολλούς πρωταγωνιστές της περιόδου, που μ’ εμπνέουν με τις διηγήσεις τους. Επίσης, ετοιμάζω τον β΄ κύκλο του «Συν Γυναιξί» και μια ακόμη σειρά ντοκιμαντέρ σε συνεργασία μ’ ένα αμερικανικό foundation. Σε μια εποχή ασταθή, πού βρίσκετε τις ισορροπίες σας; Δεν υπάρχει εποχή που να μην είναι ανισόρροπη. Ωστόσο, προσπαθώ και βρίσκω κάποιες στιγμές γαλήνης. Ομολογώ ότι ο έρωτας είναι μια από αυτές. Παρότι ανισόρροπος, με ισορροπεί.

Πείτε μου μια κινηματογραφική φράση που θα θέλατε να είχατε

πει; “Frankly my dear, i don't give a damn...”, του Clark Gable στο “Gone With The Wind”.

Πουκάμισο Zeus + Δione

Τα πρώτα χρόνια τα πέρασα στη Θεσσαλονίκη, κι επειδή μέναμε κοντά στη θάλασσα, έχω πάντα έντονη τη μνήμη της μυρωδιάς της. Την επισκέπτομαι συχνά, όμως - είτε με αφορμή το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είτε επειδή μου έλειψε.