19 minute read
GLOW ARTS Μια βόλτα
glow
Advertisement
ΕΠΙμΕΛΕΙα - ΚΕΙμΕΝα ευΗ ΚΑλλΙΝΗ
Costas Picadas Έργο από τη σειρά “Biophilia”.
BREATHING ART
Ο διεθνώς καταξιωμένος φωτογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης Costas picadas ζει κι εργάζεται στη Νέα Υόρκη εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Αντλώντας έμπνευση από τα υπόγεια νήματα που συνδέουν την Ιατρική με την Τέχνη, μας επανασυστήνει τη ζωτική λειτουργία της αναπνοής μέσα από τα εντυπωσιακά του έργα, που μοιάζουν να έχουν τη δική τους ζωή.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του Costas picadas το βλέμμα σου αιχμαλωτίζουν τα πολύχρωμα εικαστικά σύμπαντα που δημιουργεί σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα. Είτε πρόκειται για πίνακες, είτε για φωτογραφίες ή εντυπωσιακά installations, κάθε έργο του «τραβά» την κουρτίνα σ’ έναν μαγευτικό μικρόκοσμο, που γεννά τη ζωή. Τα κύτταρα και η αναπαραγωγή τους, οι νευρικές συνάψεις, τα χρωμοσώματα, η αναπνοή κι άλλα δομικά συστατικά και λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος αποδίδονται στο εικαστικό του σύστημα μ’ έναν απόλυτα μοναδικό τρόπο.
Μίλησέ μας για το πρόσφατο project σου με τίτλο “Biophilia”. Πότε ξεκίνησες να εργάζεσαι πάνω στη συγκεκριμένη σειρά
έργων; Η αρχή έγινε πριν από δύο χρόνια, αλλά από την έναρξη της πανδημίας, το κίνητρο πίσω από το έργο απέκτησε μεγαλύτερη ένταση και σκοπό. Αυτό που με κινητοποίησε ήταν μια ενοχλητική συνειδητοποίηση που έκανα για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζαμε έως τώρα τον πλανήτη - τον κόψαμε, τον κάψαμε, τον μολύνουμε και τον εκμεταλλευόμαστε. Ήξερα ότι η Τέχνη έπρεπε να διαδραματίσει ρόλο στη διάδοση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη «θεραπεία» του. Κι όταν εμφανίστηκε αυτή η συγκυρία, σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε καλύτερος χρόνος για τους ανθρώπους να αντιληφθούν πώς οι καθημερινές τους δραστηριότητες συνέβαλαν στην υποβάθμιση της Γης και πώς αυτές οι σχέσεις θα μπορούσαν να επανεξεταστούν. Αλλά ήταν, επίσης, καιρός για προβληματισμό, για να δουν όλοι ότι βλάπτουν και τον εαυτό τους με τον γρήγορο τρόπο ζωής τους. Νομίζω πως αυτές οι δύο πτυχές της συνειδητοποίησης που έφερε αυτή η κατάσταση είναι σχετικές μεταξύ τους -οι δομές του ανθρώπινου σώματος δεν είναι παρά ένας μικρόκοσμος του μεγαλύτερου οργανισμού, που είναι ο πλανήτης, οπότε, όταν οι άνθρωποι επιλέγουν να τον φροντίσουν, θα κάνουν ασυνείδητα το ίδιο και για τον εαυτό τους. Το project στοχεύει να υπογραμμίσει εκείνες τις ασυνείδητες συνδέσεις που έχουμε με τη φύση.
Η ιδέα της αναπνοής διατρέχει το σύνολο των δημιουργιών σου τα τελευταία χρόνια. Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου
γι’ αυτήν τη θεματική; Πριν από λίγα χρόνια πήγα ένα ταξίδι στο Macchu picchu με την κόρη μου. Το περιβάλλον του με το μεγάλο υψόμετρο μου ήταν ανοίκειο, οπότε, όταν βρέθηκα σε αυτό, μ’ εντυπωσίασε το γεγονός ότι δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Χρειάστηκε πολλή προσοχή για ν’ αναπνέουμε κανονικά. Αυτή η εστίαση στην αναπνοή μου μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω τη θεμελιώδη σημασία αυτής της λειτουργίας για τη ζωή.
Ποιες άλλες σειρές έχεις φιλοτεχνήσει πριν από τη “Biophilia”;
Καθώς μεγάλωσα σε μια οικογένεια γιατρών -όλοι οι άντρες εκτός από μένα ακολούθησαν αυτό το επάγγελμα-, ανέκαθεν με γοήτευαν πληροφορίες σχετικά με την ανατομία και το ανθρώπινο σώμα. Πριν από λίγα χρόνια, μάλιστα, άρχισε να μ’ ενδιαφέρει έντονα ο τρόπος με τον οποίο αυτό συμμετέχει συνεχώς σε μια διαδικασία κυτταρικής αναπαραγωγής. Δημιούργησα, λοιπόν, τις “Meiosis”, “Mitosis” και “expansion”, στις οποίες ασχολήθηκα στενά με αυτά τα θέματα. Θεωρώ ότι οι δύο κλάδοι, η Ιατρική και η Τέχνη, συνδέονται, με την έννοια ότι παρέχουν «εργαλεία» που βοηθούν στη θεραπεία του σώματος και του νου. Τα τελευταία χρόνια, δε, η επιστημονική κοινότητα ασχολείται ολοένα και περισσότερο με την έρευνα για τη σημασία της συνειδητής αναπνοής. Είναι η πιο θεμελιώδης πτυχή της ζωής μας σε αυτόν τον πλανήτη. Η τέχνη μου είχε πάντα την πρόθεση να ευαισθητοποιεί και να διαδίδει τη σημασία της αναπνοής μας. Και τώρα, με την τρέχουσα πανδημία, σοκαριστήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε πόσο σημαντική είναι. Αναπνέουμε 22.000 φορές την ημέρα. Πόσες από αυτές γίνονται συνειδητά;
Το φθινόπωρο πριν από την εμφάνιση της πανδημίας σχεδίαζες να πραγματοποιήσεις μια έκθεση στην Ελλάδα. Σε ποια
φάση βρίσκεσαι σήμερα; Οργανώνω μια μεγάλη έκθεση σε συνεργασία μ’ ένα ελληνικό νοσοκομείο. Θα την επιμεληθεί η Κατερίνα Κοσκινά, αλλά θα προτιμούσα να διατηρήσω ορισμένες από τις λεπτομέρειες ασαφείς, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν τα σχέδια πιο συγκεκριμένα. Θα σημειώσω μόνο ότι είναι πολύ σημαντική για μένα, γιατί, σε αυτό το σημείο της καριέρας μου, προσπαθώ συνεχώς να δημιουργήσω έναν διάλογο μεταξύ της τέχνης και της επιστήμης, των δύο μεγαλύτερων φορέων που προάγουν τον πολιτισμό και την κοινωνία. Για να καλλιεργήσω αυτήν τη συμβίωση, θέλω να εμπλέξω αρκετούς επαγγελματίες από τον ιατρικό τομέα – επειδή δεν είμαστε ακόμη σε σημείο που η κοινωνία να κατανοεί ή να αποδέχεται τα θεραπευτικά οφέλη της Τέχνης, είναι απαραίτητο να έχουμε επαγγελματίες του κλάδου της Ιατρικής, για να γεφυρωθεί αυτό το κενό. Ελπίζω, επίσης, να δημιουργήσω έναν χώρο διαλογισμού σ’ ένα νοσηλευτικό ίδρυμα, όπου να μπορεί να εκτεθεί το έργο μου και να προσφέρονται τα θεραπευτικά του οφέλη στον ασθενή.
Αν και μεγάλωσες στην Ελλάδα, ζεις μόνιμα στη Νέα Υόρκη από
το 1994. Τι σου λείπει περισσότερο από τη γενέτειρά σου; Η Ελλάδα είναι και θα είναι πάντα μια μεγάλη έμπνευση για μένα. Είναι ένα μοναδικό μέρος, που με γεμίζει συγκίνηση. Η φύση κι οι θάλασσές της έχουν έντονο χαρακτήρα και η ζεστασιά κι η φιλοξενία των ανθρώπων της είναι κάτι που δε θα σταματήσω ποτέ να λαχταρώ. Νιώθω πολύ ευλογημένος που γεννήθηκα σε αυτήν τη μοναδική χώρα. https://www.costaspicadas.com
εγκατάσταση “Breathing Images” με τον ίδιο τον καλλιτέχνη µέσα στον χώρο.
Sans Titre, “Tourcoing Alexis Costeux Gallustan Island”, 2020 – 2021
Photography
εΝΔυΜΑ ΨυχΗΣ
Ένα μοναδικό project υψηλής αισθητικής υπογράφουν οι καλλιτέχνες της φωτογραφίας Βαγγέλης Κύρης και της κεντητικής τέχνης Anatoli Georgiev. 128 παραδοσιακές ενδυμασίες της Λαογραφικής συλλογής του Εθνικού Ιστορικού μουσείου επανέρχονται στο προσκήνιο, αποτυπωμένες για πρώτη φορά εικαστικά, στην έκθεση με τίτλο «Ένδυμα Ψυχής», που εντάσσεται στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος του μουσείου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η διοργάνωση αναμένεται να φιλοξενηθεί αρχές καλοκαιριού στην Ιστορική οικία Λαζάρου Κουντουριώτη στην Ύδρα, και στη συνέχεια, στο Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας, στο Λεβέντειο Δημοτικό μουσείο Λευκωσίας και στο Εθνικό Ιστορικό μουσείο, ενώ θα συνοδευτεί από την έκδοση πολυτελούς λευκώματος.
Bureau d’art et de recherche, Roubaix Romain Rambaud-Untitled, 2019
ART FAIR PLATFORMS PROJECT ΝεΤ 2021
Η διεθνής έκθεση “Platforms Project” θα πραγματοποιηθεί φέτος για ένατη συνεχόμενη χρονιά και για δεύτερη φορά σε ψηφιακό περιβάλλον. Πέρσι, το “Platforms Project ΝΕΤ 2020” αποτέλεσε τη δεύτερη φουάρ διεθνώς που έγινε διαδικτυακά και θεάθηκε σε περισσότερες από 80 χώρες. Η φετινή διοργάνωση δίνει την ευκαιρία στο ευρύ φιλότεχνο κοινό να έρθει σ’ επαφή με έργα και καλλιτέχνες από συνολικά 90 πλατφόρμες (67 που συμμετέχουν στο κύριο πρόγραμμα και 24 που έχουν καλεστεί από αυτές). μάλιστα, μέσα στον απρίλιο, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια μικρή γεύση με την 7ήμερη εισαγωγική δράση “Platforms Project Net Teaser” που περιλάμβανε μικρά πρότζεκτ από 52 πλατφόρμες. Την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει η Άρτεμις Ποταμιάνου. Info: 27 μαΐου έως 10 Ιουνίου 2021, www.platformsproject.com
Κέντηµα στη φορεσιά του Ι. μακρυγιάννη
books
ΑΝΑλΦΑΒΗΤΟΣ
στο νέο του βιβλίο ο Sebastian Fitzek παραμένει πιστός στη συγγραφική συνταγή της επιτυχίας ενός best seller, υπογράφοντας ένα ακόμη ψυχολογικό θρίλερ με καταιγιστική δράση. ο πρωταγωνιστής ακολουθεί ένα μικρό κορίτσι, που δείχνει να βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, για να βρεθεί μπροστά σε μία σκληρή συνειδητοποίηση. Εκδόσεις Διόπτρα. εΙΜΑΙ εΠΙΚΙΝΔυΝΗ
100 γυναίκες με διαφορετικές ηλικίες, επαγγέλματα, αξίες κι επιλογές κατέθεσαν τη δική τους ιστορία για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην Ελλάδα του σήμερα. στόχος του βιβλίου, που αποτελεί πρωτοβουλία της Women Act σε συνεργασία με τις αθηΝΕα και Women on Top, είναι να προβληματίσει και να εμπνεύσει το κοινό. Εκδόσεις Key Books.
Ο διεθνώς διακεκριμένος έλληνας μπασίστας και συνθέτης Πέτρος Κλαμπάνης κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ Rooftop Stories, εμπνευσμένο από το ομότιτλο οπτικοακουστικό project του, το οποίο ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια με αφορμή την αγάπη του για τον κινηματογράφο, τα ταξίδια και τη μουσική. Ανεβαίνοντας σε ταράτσες κτιρίων πόλεων που πάντα ήθελε να επισκεφθεί ανά τον κόσμο, και συγκεκριμένα σε Αθήνα, Αβάνα, Λονδίνο, Ναγκασάκι και Τελ Αβίβ, και παίζοντας σε αυτές ζωντανά το αγαπημένο του μπάσο, αρχικά δημιούργησε πέντε βίντεο με μουσικές ιστορίες, ως προσωπικά ταξιδιωτικά «αναμνηστικά». Το ένα οδήγησε στο άλλο και μεταξύ του 2017-2019 μπήκε στο στούντιο κι έκανε την παραγωγή πέντε μουσικών βίντεο με τα τραγούδια “Footprints in
Athens”, “Alfonsina Y el Mar in London”, “Minimal Dispute in Tel Aviv”, “pes Mou Mia Lexi in Havana” και “i’ll Be Seeing You in n agasaki”. Μάλιστα, η κυκλοφορία γίνεται σε περιορισμένα αντίτυπα, με σχολιασμό του καταξιωμένου συγγραφέα και κριτικού της jazz μουσικής Bill Milkowski, καθώς και προσωπικό σημείωμα του ίδιου του καλλιτέχνη. Ο Πέτρος Κλαμπάνης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και σπούδασε μουσική στην Αθήνα και το Άμστερνταμ, ενώ ζει μόνιμα τα τελευταία χρόνια στη Νέα Υόρκη, ταξιδεύοντας για live εμφανίσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Διαθέτει ένα ιδιαίτερο μουσικό στίγμα, που χαρακτηρίζεται από δυνατούς τονισμούς και αναπάντεχους συνδυασμούς. Τα άλμπουμ του Minor Dispute (2015), Chroma (2017) και irrationalities (2019) έχουν διακριθεί διεθνώς, το πρώτο, μάλιστα, ως ένα από τα καλύτερα jazz άλμπουμ από το εθνικής εμβέλειας “national public Radio” και τα άλλα δύο, από τα “independent Music Awards”. info: Ακούστε το Rooftop Stories στο petrosklampanis. bandcamp.com
Νew York, 2017
Jaffa, 2017
Πέτρος Κλαµπάνης
Anniversa r y
MOMUS / εΠεΤεΙΟΣ 1821-2021
«Όταν η διοίκηση βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμνει τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού, επανάσταση, ν’ αρπάξει τ’ άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ’ όλα τα χρέη του». με το εν λόγω απόσπασμα από το επαναστατικό κείμενο του Ρήγα Βελεστινλή του 1797, που αναφέρεται στα δικαιώματα των ανθρώπων, υποδέχεται ο μητροπολιτικός οργανισμός μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus) τη 200ή επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης. Η οπτική αποτύπωσή του ανήκει στην graphic designer Φωτεινή Φιλοξενίδου και βρίσκεται ως μπάνερ στη νότια πύλη της ΔΕΘ, στη Θεσσαλονίκη.
InTERvIEw
«ΟΙ ΜΗ χΑΜεΝεΣ ΠΑΤΡΙΔεΣ»
ΣυΝεΝΤευΞΗ ΒΑΣΙΑ ΔΟυΚΟυΜΟΠΟυλΟυ
Μ’ ένα μελωδικό ηχόχρωμα στη φωνή της, αλλά και μεγάλη περηφάνια για το γεγονός ότι το ντοκιμαντέρ της, «Οι Μη Χαμένες Πατρίδες», σε μουσική επιμέλεια της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, έχει ήδη ξεκινήσει το διεθνές ταξίδι του στις διοργανώσεις του Vancouver και του Montreal, στο San Francisco Greek Festival, στο new Balkan Film Festival, αλλά και στο δικό μας Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η Ευτυχία Φράγκου, κόρη του απόστρατου Αρχηγού ΓΕΣ, Φραγκούλη Φράγκου, δείχνει πιο κατασταλαγμένη από ποτέ στο νέο της επαγγελματικό βήμα. Έχοντας περάσει από αναγνωρισμένα έντυπα αλλά και την τηλεόραση, υποστηρίζει πως τώρα ζει την πιο σημαντική της στιγμή. «Είναι ό,τι πιο αγαπημένο, δε νομίζω πως έχω αφοσιωθεί σε κάτι άλλο με τόσο ολοκληρωτικό τρόπο. Προέρχομαι από μία προσφυγική οικογένεια. Ο πατέρας του παππού μου χάθηκε στα Τάγματα Εργασίας. Γαλουχήθηκα με αυτές τις μνήμες. Έπειτα από 15 χρόνια στον χώρο της κινούμενης εικόνας, ένιωσα έτοιμη να κάνω κάτι απαιτητικό. Αποφάσισα ότι πρέπει να “προικίσω”, όπως έλεγαν οι παλιοί, την πατρίδα με ό,τι μπορώ να δώσω, να προσφέρω κάτι στη χώρα μου, στη συλλογική μνήμη και την κληρονομιά της. Από τα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής και της πτυχιακής μου ασχολήθηκα με τα Σεπτεμβριανά του 1955, με τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Πόλης και τις απελάσεις του 1964. Όνειρό μου είναι να καταγραφούν οι χιλιάδες ιστορίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης».
«Οι Μη Χαμένες Πατρίδες». Ποιο το αλληγορικό
νόημα πίσω από τον τίτλο; Δεν αποδέχτηκα ποτέ ότι το λαμπερό κομμάτι της ιστορίας μας και το πιο σημαντικό ανήκει στο παρελθόν. Αντιθέτως, μπορεί ν’ ανήκει και στο παρόν και στο μέλλον. Έτσι, αποφασίσαμε ότι οι πατρίδες αυτές δεν είναι χαμένες, γιατί τίποτα δε χάνεται όσο δε λησμονιέται. Δεν μπορεί κανείς ν’ αποκόψει τους Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη, από τη Μικρά Ασία, από τον Πόντο. Γι’ αυτόν τον λόγο σκοπεύουμε να συνεχίσουμε με το «Οι Μη Χαμένες Πατρίδες Νο2», με Έλληνες σε άλλες σημαντικές γωνιές του πλανήτη.
Τι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο
κατά τη δημιουργία και τα γυρίσματά του; Το να προσπαθείς να παραγάγεις ιστορικό ντοκιμαντέρ είναι σαν να περπατάς σε νάρκες. Νιώθεις τεράστιο βάρος ευθύνης. Ξέρεις πως οι ιστορικοί του μέλλοντος θα βασιστούν και σε αυτό που έχεις δημιουργήσει. Θέλει βαθιά έρευνα και μελέτη. Όσον αφορά στα γυρίσματα, η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, με το πραξικόπημα, και ο κορωνοϊός μάς δυσκόλεψαν. Είναι ευθύνη να ταξιδεύεις μ’ έναν Έλληνα της Πόλης και τον εγγονό του, που δεν έχει επισκεφτεί το σπίτι του 46 χρόνια, κι όλο αυτό να καλείσαι ταυτόχρονα να το κινηματογραφήσεις.
Ευτυχία Φράγκου
σας έχει δώσει; Με πατέρα Μακεδόνα και μαμά από τη Θεσσαλία, το σπίτι μας είναι μία ανοιχτή σκηνή με κόσμο, συγγενείς και φίλους. Είμαστε δεμένοι, χωρίς να είμαστε, όμως, δέσμιοι αυτής της αγάπης. Η μεγαλύτερη συμβουλή του είναι η στάση ζωής του. Τα «ναι» του που είναι «ναι» και τα «όχι» του που είναι βροντερά σαν κοφτερό μαχαίρι. Τα αντρικά μου στοιχεία παλαιάς κοπής τα οφείλω σ’ εκείνον.
δημοσιογράφου με την αυθεντικότητα της τέχνης; Το «Είμαστε ό,τι Κάνουμε» είναι η στάση ζωής μου. Είμαστε ό,τι τρώμε, ό,τι διαβάζουμε, ό,τι μουσική ακούμε, όποια ρούχα επιλέγουμε, είμαστε οι συναναστροφές μας, τα ερεθίσματά μας. Είμαστε οι επιλογές μας. Είναι ο κόσμος μέσα από τα δικά μου μάτια. Είναι ο δικός μου πολύχρωμος κήπος, όπου αφήνω τις δικές μου ανακαλύψεις, ό,τι μου δίνει δύναμη κι έμπνευση να συνεχίσω. Ευτυχία Φράγκου|Read more glow.gr
Info: Η διανομή του ντοκιμαντέρ «Οι Μη χαμένες Πατρίδες» θα προχωρήσει αµέσως µετά τη φεστιβαλική του πορεία.
Jannis Varelas, “Couple”, 2021, © Jannis Varelas, Courtesy The Breeder, Athens
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΠεΤΣΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η νέα έκθεση της γνωστής εικαστικού Ελένης Θεοφυλάκτου στην Γκαλερί Λόλα Νικολάου είναι μια διείσδυση στον βίο της αμερικανίδας ποιήτριας Έμιλυ Ντίκινσον. αποτελείται από έργα που δουλεύτηκαν πάνω σε λευκές και χρυσές επιφάνειες -από το 2015 έως τις ημέρες μας-, με τα οποία η δημιουργός επιχειρεί να ξηλώσει τις «ραφές» της πραγματικότητας και να τραβήξει την ξεθωριασμένη της ταπετσαρία, όπως σημειώνει η επιμελήτρια εκθέσεων Γκέλυ Γρυντάκη. Εγκαίνια στις 15 απριλίου. Διάρκεια έκθεσης: έως 22 μαΐου. DOUBLE-BLIND
Η γκαλερί The Breeder φιλοξενεί την ατομική έκθεση του σύγχρονου εικαστικού Γιάννη Exhibition s Βαρελά, στην οποία παρουσιάζεται το νέο σώμα της δουλειάς του, που περιλαμβάνει πίνακες, γλυπτά, έργα σε χαρτί, εγκαταστάσεις και video. Η “Double-Blind”, όπως είναι ο τίτλος της, αποτελεί θεματική συνέχεια της “Anima I”, η οποία φιλοξενήθηκε στο μουσείο μπενάκη και δείχνει την πολιτισμική ανθρωπογεωγραφία μέσα από διαφορετικές σκηνοθεσίες τοπίων και ανθρώπων. Χρησιμοποιώντας ένα εύρος υλικών, διαφορετικών μέσων και κλιμάκων, ο καλλιτέχνης τοποθετεί στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, αναδεικνύοντας την ψυχολογική διάθεση και τις μεταμορφώσεις του. Διάρκεια έκθεσης: έως 29 μαΐου.
Ελένη Θεοφυλάκτου book
Η ΔΟΞΑ ΤΟυ ΝΙΚΟλΑΟυ ΓυΖΗ
Η νέα, δίγλωσση έκδοση του μουσείου μπενάκη «Η Δόξα του Νικόλαου Γύζη» (“Glory by Nikolaos Gyzis” στην αγγλική έκδοση) φέρει την υπογραφή της ιστορικού Τέχνης κι επιμελήτριας της Εθνικής Πινακοθήκης, μαρίας Κατσανάκη, η οποία ιχνηλατεί το πλαίσιο δημιουργίας του εμβληματικού αυτού έργου. O πίνακας, έργο με ιδιαίτερη βαρύτητα και μεγάλη συμβολική σημασία, ανήκει από τις 8 Φεβρουαρίου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ παράλληλα παρουσιάζεται στην έκθεση «1821 Πριν και μετά», η οποία φιλοξενείται στο μουσείο μπενάκη, Πειραιώς 138.
vIRTuAl «ΑΡχΑΙΟλΑΤΡεΙΑ ΚΑΙ ΦΙλελλΗΝΙΣΜΟΣ»
μέσω virtual ξενάγησης στο νέο microsite https://1821. cycladic.gr -μέχρι να επαναλειτουργήσουν τα μουσεία- μπορεί να περιηγηθεί το κοινό στην έκθεση «αρχαιολατρεία και Φιλελληνισμός. συλλογή Θανάση και μαρίνας μαρτίνου», που διοργανώνει το μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στο μέγαρο σταθάτου, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Πρόκειται για μια πρωτότυπη -στη σύλληψη- έκθεση, που περιλαμβάνει σημαντικά ευρωπαϊκά έργα του 19ου αιώνα και του ελληνικού Νεοκλασικισμού σε διάλογο με αρχαία αριστουργήματα, υπό την επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης Φανής-μαρίας Τσιγκάκου και του Καθηγητή Νικολάου Χρ. σταμπολίδη. Αρχαιολατρεία|Read more glow.gr
T AVITIAN Σ @P ARIS ε ΩΤΟΓΡΑΦΙ Φ
Creative People
ΚΕΙμΕΝο ΚωΝσΤαΝΤΙΝοσ ΤαΝΙασ
Πραγματοποιώντας σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. κι έχοντας πάρει μέρος σε αρκετές εκθέσεις στην Ελλάδα, κατάλαβε νωρίς πως η ζωγραφική είναι η μοναδική του επιλογή. Τα έργα του συνθέτουν αφηρημένες εικόνες, όπου ενσωματώνει ρεαλιστικά στοιχεία, μ’ έμπνευση από την καθημερινότητα και τους ανθρώπους. Ο ίδιος μάς μιλάει για όσα συγκροτούν το δημιουργικό του σύμπαν, αποκαλύπτοντας τα όνειρά του.
early Years
Μεγάλωσα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια, περνώντας άπειρες ώρες στην gallery της γιαγιάς μου. Από μικρός κατάλαβα πως η ζωγραφική είναι μονόδρομος. Το πρώτο μου ταξίδι στα 3,5 ήταν στη Βενετία, όπου πήγα στην “Biennale” με τη μητέρα μου. Όταν στο λύκειο έπρεπε ν’ αποφασίσω με τι θέλω ν’ ασχοληθώ, σκέφτηκα τον Κομφούκιο: «Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δε θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου». Η Σχολή Καλών Τεχνών μ’ έβαλε στη λογική να ψάχνω και μου έδειξε τον τρόπο να βρίσκω. Δυνατή εμπειρία ήταν το πρόγραμμα erasmus στη Μαδρίτη, το 2017.
about art
Τέχνη για μένα είναι η στάση που διατηρεί κανείς απέναντι σε ό,τι υπάρχει γύρω του. Ό,τι κάνουμε μπορεί να μετουσιωθεί σε Τέχνη. Όσα δεν μπορώ να εκφράσω διαφορετικά, μου βγαίνουν ζωγραφίζοντας κι έτσι ανακαλύπτω περισσότερο τον εαυτό μου. Επέλεξα τη ζωγραφική, γιατί σ’ αυτήν ήμουν καλύτερος. Ίσως στο μέλλον να καταπιαστώ και με κάτι άλλο ή τη φωτογραφία.
the essence of inspiration
Εμπνέομαι από τη ζωή, κάτι που με πλήγωσε, από οικείους ανθρώπους, ταινίες, τη μουσική. Τα έργα μου είναι mixed media -σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ spray. Μια πρόσφατη εμπειρία μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να στραφώ στο μαύρο χρώμα και τις ποιότητες που παράγονται αναμειγνύοντας διαφορετικά υλικά αυτού του χρώματος. Οι καλλιτέχνες που θαυμάζω είναι οι J. M. Basquiat, Cy Twombly και Antoni Tàpies.
New Data
Η πανδημία μού έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσω το instagram account μου, @ebnefsis, όπου εκφράζω τις σκέψεις μου. Μέσω των quotes μου, στοχεύω να κάνω τον χρήστη ν’ αναλογιστεί, να ταυτιστεί και να γελάσει. Δέχομαι μηνύματα από κάθε γωνιά του πλανήτη κι έτσι εξελίσσομαι προσωπικά κι επαγγελματικά. Στις ημέρες μας, η σχέση δημιουργού-θεατή έχει γίνει και ψηφιακή, επομένως ο καλλιτέχνης φροντίζει και για την ηλεκτρονική παρουσίαση της δουλειάς του.
Bright Future
Ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να μένει ανεπηρέαστος απ’ ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία. Ωστόσο, θεωρώ πως είναι στο χέρι του να εκμεταλλευτεί καταστάσεις προς όφελός του. Σχεδιάζω τη δημιουργία ενός ατελιέ στο κέντρο της πόλης κι ελπίζω να μου εξασφαλίσει συνεργασίες με galleries κι εκθέσεις στην Ευρώπη και την Αμερική. Τον Ιούνιο, θα πάρω μέρος σε μία ομαδική έκθεση στην gallery Lola nikolaou, στη Θεσσαλονίκη.
Θανάσης Δάπης|Read more glow.gr
4
top loves
e ternal i nspo & Favorites
My ATTiTude
Η Βερονίκη Περγαντή είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια. Τα τελευταία 13 χρόνια εργάζεται ως βοηθός FF CAMERA O αρχισυντάκτη στο «Ράδιο Αρβύλα», συμμετέχοντας παράλληλα και στην οργάνωση της παραγωγής, ενώ το 2018 και το 2019 τη θαυμάσαμε μπροστά από τις κάμερες στο «Βινύλιο». Η ίδια μάς απαντά σε 23+1 ερωτήσεις για τον εαυτό της.
1. Τηλεόραση για μένα σημαίνει… ευθύνη. 2. Η ζωή πίσω από τις κάμερες… συχνά είναι πιο ενδιαφέρουσα και συναρπαστική από αυτήν μπροστά από τις κάμερες. 3. Η τηλεόραση μου δίδαξε… να δίνω σημασία στη λεπτομέρεια και να είμαι αποτελεσματική κάτω από την πίεση του χρόνου. 4. Οι αξίες που δε διαπραγματεύομαι ποτέ... είναι η ευγένεια και η καλοσύνη. 5. Ένας από τους ανθρώπους του χώρου που θαυμάζω… είναι σίγουρα ο Αντώνης Κανάκης. Τόσο ως επαγγελματία, αλλά και ως άνθρωπο. Νιώθω πολύ τυχερή που συνεργάζομαι μαζί του. Είναι μεγάλο σχολείο! 6. Θα ήθελα να συνεργαστώ επαγγελματικά… με τον Jimmy Fallon. 7. Εάν δεν ήμουν δημοσιογράφος… θα ήθελα να με πληρώνουν για να ταξιδεύω! 8. Το highlight της επαγγελματικής μου πορείας είναι… ότι έχω καταφέρει να εργάζομαι τα τελευταία 13 χρόνια στην κορυφαία και πιο διαχρονική σατιρική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης. 9. Η καθημερινότητά μου ξεκινά πάντα… με παιχνίδια με την κόρη μου στο κρεβάτι κι ένα καλό πρωινό. 10. Η μουσική για μένα είναι… τρόπος ζωής. Είναι πάντα εκεί και συνοδεύει τις πιο σημαντικές στιγμές της καθημερινότητάς μου. 11. Ποτέ δεν αποχωρίζομαι… το κινητό μου. Κακό συνήθειο λόγω δουλειάς, το οποίο προσπαθώ ν’ αλλάξω! 12. Αυτό που θαυμάζω περισσότερο στους ανθρώπους… είναι η ειλικρίνεια. 13. Η ένοχη απόλαυσή μου είναι… το junk food, η σοκολάτα και το “Grey’s Anatomy”. 14. Εάν θα έπρεπε να περιγράψω τον εαυτό μου με τρεις λέξεις, αυτές θα ήταν… αγχώδης, ντροπαλή, πεισματάρα. 15. Το ησυχαστήριό μου είναι… το σπίτι μου. 16. Οικογένεια για μένα σημαίνει… όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που με κάνουν να αισθάνομαι ασφάλεια και με τους οποίους μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. 17. Η μητρότητα άλλαξε… τα πάντα! Όταν γέννησα την κόρη μου, ξαναγεννήθηκα κι εγώ μαζί της. 18. Στο μέλλον, εύχομαι το παιδί μου να… είναι υγιές και τυχερό. 19. Αντλώ δύναμη από… τους δικούς μου ανθρώπους, αλλά και από τον ίδιο μου τον εαυτό. 20. Ιδανικός προορισμός για μένα… είναι το Παρίσι ή η Νέα Υόρκη. 21. Ένα όνειρο που έχω εκπληρώσει… είναι το ταξίδι μου στη Νέα Υόρκη. 22. Ένα όνειρο που δεν έχω εκπληρώσει... είναι να πετάξω με αερόστατο στην Καππαδοκία. 23. Όλο αυτό που ζούμε… είναι μια δύσκολη δοκιμασία, αλλά ταυτόχρονα και μια μοναδική ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας και τα πράγματα που έχουν αξία στη ζωή μας. + 24. Ανυπομονώ να… βγω έξω για χορό και να γυρίσω σπίτι τα ξημερώματα, ν’ αγκαλιάσω τους αγαπημένους μου ανθρώπους και να ταξιδέψω.
