Eν Μικροβάλτω... • Σελ. 3
Δεκέμβριος 2013
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Άνοιξε η συζήτηση για την δημιουργία ΧΥΤΑ Αμιάντου στο Ζιδάνι!
αμιάντου και άλλων επικίνδυνων αποβλήτων”. Στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου στις 17.12.2003 το Ν.Σ. αποφασίζει “κατά πλειοψηφία την εναπόθεση αμιάντου μόνο από την Ελλάδα και τίποτε πέραν αυτού”. Απόφαση που δεν υλοποιήθηκε ποτέ… Στα επόμενα χρόνια και μέχρι σήμερα γίνονται -είναι αλήθεια- κάποια ουσιαστικά έργα αποκατάστασης, με “αιωρούμενη” τη δέσμευση για τη δημιουργία ΧΥΤΑΜ. Το θέμα επανέρχεται επίσημα τώρα, πιο “προσεκτικά” και “συγκροτημένα”, στη σκιά της πρωτοφανούς γενικότερης κρίσης… Τον λόγο έχουν οι γειτνιάζουσες στο Ζιδάνι τοπικές κοινωνίες και η ευρύτερη της Π.Ε. Κοζάνης… Γιώργος Μαστρογιαννόπουλος
Συνέχεια από την 1η σελίδα Το θέμα χρήσης του ορυχείου για ΧΥΤΑΜ -και κάτι …παραπάνω- τέθηκε για πρώτη φορά στις 9.12.2003 (πριν 10 ακριβώς χρόνια, σύμπτωση κι αυτή!), με την πρόταση της τ. Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για συζήτηση της επίμαχης Δράσης 4 περί “ανάλυσης αγοράς και τεχνικής μελέτης για τη χρήση του ορυχείου των ΜΑΒΕ ως χώρο διάθεσης
Βιβλίο για το Μικρόβαλτο από τον π. Νικηφόρο «ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟΥ ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ…» Ήρθε και η σειρά του Μικροβάλτου… Απόσταγμα καταγραφών, έρευνας και συγγραφής δεκαεπτά (17) χρόνων. Ο εκ Μικροβάλτου πολυγραφότατος συγγραφέας αρχιμανδρίτης π. Νικηφόρος, αρχιερατικός επίτροπος Εορδαίας και ηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, μετά την Πτολεμαΐδα-Εορδαία, όπου διακονεί εδώ και δεκαετίες και το συγγραφικό του έργο ξεπερνά τις δεκαπέντε εκδόσεις, έκρινε ότι ήρθε η ώρα να παρουσιάσει και το βιβλίο για το Μικρόβαλτο των παιδικών του χρόνων, το Μικρόβαλτο της καρδιάς του! ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΙΝΑ «απομεινάρια» ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ, στην εξαιρετική έκδοση για το ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟ, του αείμνηστου δασκάλου μας Ηλία Λαμπρέτσα… Αποσπάσματα από τα ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟΥ ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ είχαμε την τιμή και το προνόμιο να σας παρουσιάσουμε μέσα από τις σελίδες της «Εν Μικροβάλτω…». Η βασική θεματολογία του βιβλίου αφορά στην καταγραφή των …πάντων, στην αυθεντική Μικροβαλτινή ντοπιολαλιά με αφηγήτρια την μητέρα του π. Νικηφόρου πρεσβυτέρα Αφροδίτη π’’Χρήστου Μανάδη -«ίσως να παρουσιάζουν και κάποιο γλωσσολογικό ενδιαφέρον»- και επιμελώς καταγράφοντα τον ίδιο. Έτσι δικαιωματικά βέβαια η πρεσβυτέρα αναφέρεται σαν συν-συγγραφέας του βιβλίου. Η δομή του έχει ως εξής: - «Εκθέσεις μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Μικροβάλτου» για το χωριό τους, με κυρίαρχη την πολυσέλιδη δική του έκθεση-προσομοίωση του έτους 1964 (σελ. 9-23). - «Άει, τα Μικροβαλτινά Μπρατίμνια», από τα αρχεία του Στρατολογικού Γραφείου Κοζάνης (σελ. 24-46) - «Εκλογικός Κατάλογος Γυναικών Μικροβάλτου έτους 1965», (σελ. 47-59) - «Επιστολές 1891-1910 Μικροβαλτινών προς Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Κωνστάντιο Μαλούτα, εκ ΒογγόπετραςΠάδης και Μικροβάλτου» (σελ. 60-79). - «Ιστορικό Αστυνομικού Τμήματος Μικροβάλτου (19121983)», (σελ. 80-88). - «Δελτίο Μικροβαλτινών Ειδήσεων - Από το Βιβλίο Συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Μικροβάλτου», (σελ. 8993). - «Μνήμες», από δημοσιεύσεις του συγγραφέα, (σελ. 94137). - «Από τα πρακτικά της Κοινότητάς μας (1940-1963)», (σελ. 138-154). - «Έτσιας τ’αλιγάμι κάναν κιρό στου χουργιό – Ακούσματα κι λάλημα», με αφηγήσεις της πρεσβυτέρας -όπως προαναφέραμε-, με τις επιμέρους ενότητες, Α. ΠΡΟΣΟΥΠΑ, Β. ΙΣΤΟΥΡΙΚΑ, Γ. ΓΙΓΟΥΝΟΤΑ, Δ. ΙΑΤΡΙΚΗ, Ε. ΚΙΝΤΣΙ Η ΧΑΡΑ, Ζ. ΝΟΙΚΟΥΚΟΙΡΓΙΟ, Η. ΠΙΧΝΙΔΙΑ, Θ. Η ΤΟΠΟΥΣ, Ι. ΑΕΙ ΚΙ ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΙΣ ΜΑΣ, ΙΑ. ΘΚΕΖΜΑΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΙΒ. ΙΣΤΟΥΡΙΙΣ-ΠΑΡΑΜΥΘΧΙΑ, ΙΓ. ΞΙΤΑΓΜΑΤΑ, ΙΔ. ΙΘΙΜΑΤΑ, (σελ. 155-399).
Με παράθεση βέβαια πλούσιου αρχειακού υλικού με αυθεντικά ντοκουμέντα, καθώς και φωτογραφικού υλικού (περί τις 370 παλιές ΦΩΤΟ). Το βιβλίο προλογίζει* ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος. Ας αφήσουμε όμως από τον πρόλογο του βιβλίου- και τον συγγραφέα να μας δώσει τα δικά του στοιχεία και …εξηγήσεις, απαντώντας και στα …αμείλικτα ερωτήματα της μάνας του: - Γιατὶ γράφς ά; - Κι τὶ γκριζιαλνέσι; - Τὶ γκαϊλὲ τραβᾶς, ά; - Κι ‘γὼ ἀπηλουϊοῦμι. Ὁ κάθε τόπος ἔχει τὴ δική του ἱστορία. Μικρὴ ἢ μεγάλη. Ἀνάλογα μὲ τὰ γεγονότα καὶ τὰ πρόσωπά του. Γιὰ τὸ μικρὸ χωριό μας ἔγραψε ὁ, ἀείμνηστος πλέον, δάσκαλός μας Ἠλίας Λαμπρέτσας (1924- 20.9.2009). Μάλιστα δὲ ἔγραψε ἀναλυτικὰ καὶ μὲ πολλὰ στοιχεῖα, ποὺ συνθέτουν ἄρτια τὴν εἰκόνα τοῦ χωριοῦ καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς. Ἔρχομαι κι ἐγὼ δεύτερος μὲ τοῦτα τὰ ἀπομεινάρια Μικροβαλτινὰ Περιλειπόμενα ... Γράφω δὲ γιὰ ἕναν μικρὸ πράγματι τόπο χωρὶς καὶ τόσο σημαντικὴ ἱστορία. Προσθέτω ἆραγε στὰ ὅσα ἔγραψε ὁ δάσκαλός μας; Θαρρῶ πὼς προσθέτω, γιατὶ πολλὰ ἀσήμαντα, πράγματι, στοιχεῖα, κατατίθενται ὅπως τὰ εἶδε καὶ τὰ ἔζησε ἕνα μικρὸ παιδί, καὶ ἄλλα ὅπως τὰ ἔζησε τὸ ὑπέροχο μυαλὸ τῆς ἀγράμματης μάννας του ἀποτυπωμένα ὅλα στὴ ντοπιολαλιὰ τοῦ χωριοῦ μας. Ἴσως τοῦτα τὰ δεύτερα νὰ παρουσιάζουν καὶ κάποιο γλωσσολογικὸ ἐνδιαφέρον, ἀφοῦ μὲ τὴν σταθερὴ ἐκδημία τῶν «τρανῶν» μας θὰ παύση νὰ λαλῆται μιὰ μέρα καὶ τὸ ἄκουσμα αὐτό. Μιὰ ἄλλη παράγραφος εἶναι τὸ ἀνίατο συνήθιο μου νὰ στοιβάζω στὰ ράφια τῆς Ἱστορίας ἱστορικὸ ὑλικό, τὸ ὁποῖο, ὅταν μελλοντικὰ ἀναζητηθῆ, μπορεῖ νὰ μὴν εὑρίσκεται, διότι θὰ ἔχη χαθῆ, ὅπως συνήθως γίνεται. Γιαὐτὸ σκέφτηκα νὰ τὸ ἀποθηκεύσουμε στὶς σελίδες τοῦτες, γιὰ νὰ τὄχουν, ὅσοι ἀργότερα θὰ λέν, ὅτι κρατάει ἡ ρίζα τους ἀπὸ τὸ Μικρόβαλτο. «Κὶ τὶ ἦταν, ἀ ρά, αὐτόϊας τοὺ θκόσας τοὺ Μκρόβαλτου;» Ἔτσι ἄρχισα νὰ συμμαζεύω τὸ ὑλικὸ ἀπὸ τὸ 1996... Πέρασαν ἤδη 17 χρόνια ἀπὸ τότε. Ἄκουσα κάποτε καὶ σημείωσα τὸν στίχο ἑνὸς τραγουδιοῦ, ποὺ μἄρεσε, «Κάθε ποὺ πίνω ἀπ’ τὴν πηγή σου, κάτι μοῦ καίει τὸν οὐρανίσκο...». Θαρρῶ πὼς αὐτὸ παθαίνω κι ἐγὼ εἴτε μὲ τὶς πηγὲς εἴτε μὲ τὶς ράχες τοῦ χωριοῦ μας στὶς ὁποῖες ἔζησα τὰ παιδικά μου χρόνια, εἴτε μὲ μιὰ κηδεία ἢ μιὰ λειτουργία στὸν ἉηΓιώργη, ἢ στὰ Ξωκκλήσια μας. «Ὁ τόπος, πάλι, εἶναι γεμᾶτος μνῆμες...». Στοιχεῖα ἀπ’ αὐτὲς τὶς μνῆμες προσπάθησα νὰ καταθέσω σὲ τοῦτες τὶς σε-
λίδες, καταγράφοντας τὴ γάργαρη μνήμη τῆς μάννας μου, «εἶμι γιννηθεὶς τοὺ 1928, ὅπους λιέει ἡ ἴδγια», ποὺ θυμᾶται σὰν ψηφιακὴ φωτογραφικὴ μηχανὴ πολλὰ γεγονότα τοῦ χωριοῦ μας. Συνεχῶς ἀνεβάζει ἀπὸ τὸν ἄριστα διατηρημένο καὶ ὁλογεμᾶτο σκληρὸ δίσκο της πρόσωπα καὶ γεγονότα. Ἀρκετὰ ἀπὸ τὰ κείμενα ἔχουν δημοσιευθῆ στὴν ἄριστη ἐφημερίδα τοῦ χωριοῦ μας Ἐν Μικροβάλτῳ, μὲ τίτλο Ἄει Μκρουβαλτινὰ καὶ ψευδώνυμο Νι.(κηφόρος) Μι.(κρο)Βαλτινός. Στὸ ξεκίνημα τῆς ἐφημερίδος μοῦ ζητήθηκε συνεργασία κι ἔδωσα ὅσα εἶχα τότε ἕτοιμα. Εὐχαριστῶ λοιπόν: - τὴ μάννα μου γιὰ τὴν τέλεια ἀφήγησι τόσων γεγονότων μὲ ἀκριβῆ στοιχεῖα τόπου καὶ χρόνου, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ ἱστορικὴ τεκμηρίωσι. Γιαὐτὸ καὶ τὴν ἔβαλα μαζί μου στὴ σειρὰ τῆς συγγραφῆς. - τὸν μπράτιμό μου καὶ Γραμματέα τῆς κάποτε Κοινότητός μας Χαράλαμπο Δ. Τζιώνα καὶ τὸν γιό του Δημήτρη γιὰ τὴ συμπαράστασί τους «σὶ ὅ,τ’ χουργιανκὸ χρειάσκα». - Τὸν Γεώργιο Μαστρογιαννόπουλο καὶ τὴν ἐφημερίδα Ἐν Μικροβάλτῳ γιὰ τὶς φωτογραφίες, ποὺ μοῦ δάνεισαν. - Ὅσους μοῦ ἐμπιστεύθηκαν οἰκογενειακά τους κειμήλια, φωτογραφίες ποὺ μιλοῦν γιὰ τὸ παρελθὸν τοῦ χωριοῦ μας, ἰδίως τῶν γάμων ἢ στὸν ἉϊΛιᾶ μας. Εὐχαριστῶ καὶ δοξάζω τὸν Κύριό μου ποὺ μἀξίωσε νὰ γράψω καὶ γιὰ τοῦτα τὰ ἁπλᾶ ἔργα τῶν παιδιῶν του, ποὺ ἔζησαν ἢ ζοῦν ἢ ἔστω ἡ ρίζα τους κρατάει πάνω ἀπὸ τὶς ράχες τοῦ Μικροβάλτου, ὅπου καὶ εἶδαν νὰ βγαίνη ὁ ἥλιος ἀπ’ τὸν ἉηΛιᾶ τους «α κι νὰ βασιλεύ’ πίσου ἀπ’ τοὺν Μπούρνου». πανηγύρι τ’ ἉηΛιᾶ μας 20 Ἰουλίου 2013 ὁ ἐκ Μικροβάλτου ἀρχιμ. Νικηφόρος π’’Χρ. Μανάδης Το βιβλίο «ἀφιερώνεται στοὺς παπάδες μας, στοὺς δασκάλους μας, στοὺς παπποῦδες μας, στοὺς γονεῖς μας, καὶ στὰ ἀδέλφια μας...». Το βιβλίο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες (περίοδος Χριστουγέννων 2013), είναι ένα ογκώδες σύγγραμμα 404 σελίδων, μεγάλων διαστάσεων με χοντρό πλαστικοποιημένο εξώφυλλο, που κοσμείται από μια χαρακτηριστική φωτογραφία του Μικροβάλτου με τις γιαγιάδες στο πεζούλι και τον παππού-Ναστάση και τον κώδικα της Ζάβορδας (οπισθόφυλλο). Χορηγός του βιβλίου είναι η «οἰκογένεια πρεσβυτέρας Ἀφροδίτης π´´Χρίστου, τοῦ π´´Νικόλα Μανάδη. Τοὺ βιβλίου τυπῶθκι μόνου σὶ 600 κουμμάτχια, ἰπειδὴς ἦταν ἄρρουστους ἡ «ἀργύρς» κὶ μοιράζιτι μόναχα δουριάν, σὰν μιλισσουκέρ’ κὶ σὰν σ’χώργιου... Μετὰ πολλῶν δὲ εὐχαριστιῶν πρὸς τοὺς τυπογράφους, Γεώργιο Τσαβδαρίδη καὶ υἱό του Ἀναστάσιο, διότι δὲν ἔβγαλαν καθόλου ἐμπορικὸ κέρδος». Γιώργος Μαστρ. *Ο χαιρετισμός του σεβασμιωτάτου στον πρόλογο του βιβλίου, στη σελ.4
ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2014: Επικρατέστερος υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στο δήμο Σερβίων- Βελβεντού ο Π. Λιάκος Ανοιχτή πρόσκληση σε κινήματα, φορείς, συλλόγους, προσωπικότητες, οικολογικές οργα-νώσεις, ενεργούς πολίτες και σ’ όλους τους δημότες που θέλουν την ανατροπή στην τοπική αυτοδιοίκηση, απηύθυνε ο συντονιστής της πρωτοβουλίας Πολυδεύκης Λιάκος, στην ιδρυτική συνέλευση για τη δημιουργία νέας δημοτικής κίνησης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στο δήμο Σερβίων – Βελβεντού, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 19 Οκτωβρίου 2013, στην αίθουσα συνεδριάσεων του
δημοτικού συμβουλίου στα Σέρβια. «Αναγκαία και ικανή συνθήκη, καθώς και προϋπόθεση», όπως τόνισε, «είναι η οικοδόμηση μιας πλατειάς, αγωνιστικής, μαχητικής και δημοκρατικής ενότητας». Επικρατέστερος για υποψήφιος δήμαρχος που θα να ηγηθεί της κίνησης αυτής, φέρεται ο Πολυδεύκης Λιάκος από το Φρούριο, πολιτικός μηχανικός και υποψήφιος βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές. Κατ’ αρχάς πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα κατέβει στις εκλογές σαν υποψήφιος, ο σημερινός δήμαρχος Βασίλης Κωνσταντόπουλος. Επίσης σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα, ενδιαφέρον για
τη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου εξεδήλωσαν ο Μενέλαος Μακρυγιάννης, ο Αχιλλέας Ντοβόλης και ο Θύμιος Δισερής. Από την άλλη πλευρά, “θολό” παραμένει το τοπίο στο Βελβεντό για τη στάση στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, με επικρατέστερη την άποψη -από τις μέχρι στιγμής πληροφορίες-ότι θα είναι ανάλογη με αυτή των προηγούμενων εκλογών του 2010, συνεχίζοντας τον αγώνα για την ανακήρυξή τους σε ανεξάρτητο δήμο. Τέλος θα πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι οι προσεχείς δημοτικές εκλογές θα διεξαχθούν 18 και 25 Μαΐου 2014 με το υπάρχον εκλογικό σύστημα.