Dat ouders behoorlijk dwars en koppig kunnen zijn in onze ogen, was al lang algemeen bekend. Door de week om 11 uur naar bed gaan, was voor hun de tijd dat ze in het weekend thuis moesten zijn. Om 12 uur opstap gaan, was bij hun de tijd dat de kroegen uiterlijk sloten. En vriendjes? Laten we daar maar gewoon helemaal niet over beginnen. En natuurlijk is dit niet zo bij iedereen, sommigen draaien bij. Maar voor degene waarvoor dit wel geldt, is dat natuurlijk jammer zat. In je ouders’ ogen is het belachelijk dat mensen ’s avonds laat om half 12 nog op een bankje zitten te roken, dat de kroegen tegenwoordig pas open gaan om 10 uur en sluiten om 4 uur. Eigenlijk vinden onze ouders het gewoon belachelijk dat tegenwoordig alles kan en (bijna) alles ook mag. In onze ogen daarentegen is het normaal om pas opstap te gaan na 12 uur, is het normaal om laat op te blijven door de week omdat wij onze series of die ene leuke film willen kijken. Voor ons is het ook normaal om veel geld mee te nemen opstap en dit dan ook allemaal, tot op de laatste rooie rotcent, op te maken. En ten slotte is het voor ons ook heel normaal, om school pas achter de leuke dingen te plaatsen. En tegen de tijd dat dat fout blijkt te gaan, barst de hel los.
Preken komen je om de oren gevlogen, ruzie is op dat moment heel normaal. En op dat moment, voel het voor ons alsof alle verhaaltjes die vertelt worden het ene oor in gaan, en het andere oor weer net zo makkelijk uit komen. En stiekem, weet elke puber diep in zijn hart, dat ouders negen van de tien keer gelijk hebben. De volgende dag kom je op school, en vertel je natuurlijk wat je nu weer meegemaakt hebt thuis aan al je vrienden en vriendinnen. De reactie die jij krijgt? Belachelijk dat jouw ouders er zo over denken. Ja hoor, je ego is weer gestreeld, je voelt je weer goed omdat anderen jou ook gelijk geven. Oftewel, je bent niet meer de enige die overtuigd is van jouw kant van het verhaal.