Forum Detailed Agenda

Πρόγραμμα Διημερίδας Forum Agenda

Ψυχοσωματική Φροντίδα στον Καρκίνο: Ενσυναίσθηση, Κατανόηση και Επικοινωνία Psychosomatic care in cancer: Empathy, Understanding and Communication

MAZI www.pamemmazi.org

Παρασκευή, 20 Οκτωβρίου, 2017

17:30 Εγγραφές 18:00 Έναρξη & Xαιρετισμοί

Registration Commencement & Welcome speeches

18:15 Κεντρική Ομιλήτρια: Michelle Riba, MD,MS, Καθηγήτρια και Αναπληρώτρια

Πρόεδρος του Τμήματος Ψυχιατρικής και Κέντρου Κατάθλιψης του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Η.Π.Α. και Διευθύντρια Ψυχο-Ογκολογίας του Παν/μίου του Μίσιγκαν Η.Π.Α.

Συναισθηματικές πτυχές στον καρκίνο

Μιά νέα διάγνωση για καρκίνο ή η επανεμφάνισή του μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα διάφορα επίπεδα κατάθλιψης ή άγχους για έναν ογκολογικό ασθενή, ενήλικα, έφηβο ή παιδί και για τις οικογένειές τους. Η δυσφορία μπορεί να προέρχεται από ποικίλους παράγοντες: από την ίδια την διάγνωση, από πιθανές διαταραχές που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής (περιλαμβανομένης της οικογένειας, του εργασιακού περιβάλλοντος, του σχολείου, των οικονομικών συνθηκών και των διαπροσωπικών σχέσεων), από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, από τυχόν προβληματική επικοινωνία όπως και από αυξημένη ή πολύ περιορισμένη πληροφόρηση, από άμεσες επιπτώσεις και παρενέργειες των θεραπειών, είτε στο αρχικό στάδιο ή μετέπειτα, από άμεσες ή έμμεσες διαταραχές ως αποτελέσμα του ίδιου του καρκίνου, από παρούσα ή παρελθούσα ψυχιατρική διαταραχή κλπ. Οι προκλήσεις από την διάγνωση και την θεραπεία είναι σοβαρές, επειδή οι ασθενείς αναφέρουν συχνά πόνο, αίσθημα κόπωσης και άλλα συμπτώματα σχετιζόμενα με τον καρκίνο ή την θεραπεία του, τα οποία μοιάζουν πολύ με την κατάθλιψη και το άγχος,. Πώς αναδεικνύουμε την σημασία αναγνώρισης της κατάθλιψης και του άγχους; Πώς καθορίζουμε τις καλύτερες μεθόδους ώστε να ανιχνεύουμε την δυσφορία και στη συνέχεια να παρέχουμε θεραπείες για τα συμπτώματα μόλις αυτά εμφανιστούν; Πώς να παρεμβαίνουμε στα διάφορα είδη και στάδια καρκίνου, σε ασθενείς διαφορετικών ηλικιών, φύλων, κουλτούρας και ψυχιατρικών ιστορικών; Η παρουσίαση αυτή προσφέρει τρόπους να αντιμετωπιστούν αυτά τα πολύ σημαντικά θέματα ψυχοσωματικής φροντίδας. Θα συμπεριλάβουμε έναν ασθενή, ένα σύζυγο ασθενούς, έναν αδελφό ή αδελφή ασθενούς και μία μητέρα ανήλικου ασθενούς, για να καταλάβουμε την άποψή τους και τις βαθύτερες σκέψεις τους για το πώς η φροντίδα μπορεί να βελτιωθεί, πώς η επικοινωνία δύναται να προαχθεί και πώς όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε στη βελτίωση της ποιότητας της φροντίδας.

Keynote Speaker: Michelle Riba, MD, MS, Professor and Associate Chair, University of Michigan, Department of Psychiatry and Depression Center, Director of PsychoOncology, University of Michigan Comprehensive Cancer Care.

Emotional Aspects of Cancer

A new cancer diagnosis or recurrence can result in various levels of depression or anxiety for adult, adolescent and child cancer patients, and their families. The distress can arise from a multitude of factors: from the diagnosis itself; potential or perceive disruptions to quality of life including family, work, school, finances, and relationships; responses from the social support system, including miscommunications, too little or too much information; direct or side effects from treatments, either primary or adjuvant; direct or indirect results of the cancer itself; current or past psychiatric history; etc. Since patients also often have cancer-related pain, fatigue, and symptoms from the cancer or its treatment that can mimic or look very much like depression and anxiety, the challenges for diagnosis and treatment are great. How do we increase awareness about the importance of recognizing depression and anxiety? How do we determine best ways to screen for distress and then provide treatments for these symptoms when they occur? How do we provide interventions for various types and stages of cancers, patients of different genders, ages, cultural backgrounds, past psychiatric historiesThis presentation will provide ways to address these very important and critical issues in psychooncologic care. We will include one patient, one spouse, one sibling and one mother of a child patient in the panel to receive their point of view and insights how our care can be improved, how communication can be enhanced and how we all can strive to improve the quality of care.

18:45 Kristin Baird, MD, Αιματολόγος-Ογκολόγος, Παιδίατρος, Bethesda, Maryland, H. Π. Α. Ο ασθενής ως επίκεντρο επικοινωνίας και η από κοινού λήψη αποφάσεων για την ογκολογική του φροντίδα.

Υπάρχει μία αυξανόμενη αναγνώριση σε ολόκληρη την ιατρική και την επιστημονική ερευνητική κοινότητα, ότι η διεπιστημονική προσέγγιση στην θεραπεία και φροντίδα του καρκίνου, θα πρέπει να περιλαμβάνει μία επικοινωνία με επίκεντρο τον ασθενή ώστε να μεγιστοποιείται η ωφέλεια από τις τρέχουσες ιατρικές πρακτικές και θεραπείες. Η επικοινωνία μεταξύ γιατρών και ασθενών είναι μία πολυδιάστατη έννοια και περιλαμβάνει διάφορα βασικά στοιχεία, τόσο λεκτικά όσο και μη λεκτικά. Οι στόχοι μιας επιτυχημένης επικοινωνίας περιλαμβάνουν την καθιέρωση εμπιστοσύνης και συνεννόησης μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς, την συγκέντρωση πληροφοριών για τον ασθενή και την κατανοητή παροχή πληροφοριών σχετικά με την ασθένεια και την θεραπεία. Επιπροσθέτως, η κατανόηση των ανησυχιών του ασθενούς και η συζήτηση αυτών είναι ουσιώδης. Η αποτελεσματική και υποστηρικτική επικοινωνία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή και την οικογένειά του να πορευτούν μέσα στην περίπλοκη διαδικασία της θεραπευτικής αγωγής για τον καρκίνο, ξεκινώντας από την μετά γνώσεως συναίνεση, την πρόσβασή τους σε πληροφόρηση για την φροντίδα της υγείας και την συμπονετική φροντίδα και, όταν χρειαστεί, την επιτυχημένη μετάβασή τους στην παρηγορητική φροντίδα. Τα θέματα που θα αναφερθούν είναι η ευθύνη του θεράποντος ιατρού σχετικά με την συμμετοχή της οικογένειας, oι καλύτεροι δυνατοί τρόποι να εμπλέκεται ο ασθενής και η οικογένεια σε συζητήσεις και στη λήψη αποφάσεων, η συναίνεση του ασθενούς στην αρχική συνάντηση και στη συνεχιζόμενη συζήτηση και η πολυδιάστατη ομαδική προσέγγιση στη συμμετοχή στη συζήτηση των γιατρών, του νοσηλευτικού προσωπικού, των κοινωνικών λειτουργών, των ψυχολόγων και ολόκληρης της ομάδας φροντίδας του ασθενούς.

Kristin Baird, MD, Pediatric Hematologist-Oncologist, Maryland, U.S.A. Patient-centered communication and shared decision making in cancer care.

There is growing recognition throughout the medical and scientific research community that an interdisciplinary approach to cancer treatment and care should incorporate patient-centered communication to maximize the benefit of current medical practices and treatment. Communication between physicians and patients is a multidimensional concept and involves several key components including both verbal and non-verbal communication. The goals of effective communication include establishing trust and rapport between the physician and patient, information gathering about the patient, and effectively providing information about the illness and treatment. Additionally, eliciting patient’s concerns and addressing these concerns is essential. Effective and supportive communication can assist the patient and his or her family in navigating their way through the complicated course of cancer treatment from informed consent, access to health care information and compassionate care, and when warranted, a successful transition to palliative care. Topics to be addressed include: What is the responsibility of the physician in charge regarding engaging the family?

Ways to best engage the patient and the family in discussion and decision making?

Patient consent – the initial meeting and ongoing discussion. The multidisciplinary team approach: engaging physicians, nurses, social workers, counselors and the entire care team in the discussion.

19:05 Lori Wiener, PhD, Διευθύντρια του Προγράμματος Ψυχοκοινωνικής Στήριξης και

Έρευνας του Κλάδου Παιδιατρικής Ογκολογίας του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των Η.Π.Α.

Ψυχοκοινωνικές Θεραπευτικές Παρεμβάσεις για εφήβους και νέους ενήλικες στις διάφορες φάσεις του καρκίνου και της αποθεραπείας του Έφηβοι και νέοι-ενήλικες θέτουν ποικίλλους στόχους που σχετίζονται με την ανάπτυξή τους. Αυτοί οι στόχοι διακόπτονται με την διάγνωση του καρκίνου. Θα επανεξετάσουμε τους ψυχοκοινωνικούς στρεσογόνους παράγοντες και θα περιγράψουμε και θα αξιολογήσουμε τους περιγραφόμενους τομείς ψυχοκοινωνικής προσαρμογής. Θα δείξουμε τρόπους βελτίωσης της αντιμετώπισης και της προσαρμογής των εφήβων και των νέων-ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβάσεων στην εκπαίδευση, στην οικογένεια και στις σχέσεις τους με τους συνομήλικούς τους. Θα παρουσιάσουμε ασκήσεις υποστήριξης των εφήβων και των νέων-ενηλίκων κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου, όταν επιβιώνουν καθώς και όταν η ίαση δεν είναι δυνατή.

Lori Wiener, PhD, Co-Director, Behavioral Health Core, Director, Psychosocial Support and Research Program, Pediatric Oncology Branch, Center for Cancer Research, National Cancer Institute, National Institutes of Health, U.S.A. Psychosocial Therapeutic Interventions throughout the Adolescent and Young Adult (AYA) Cancer Trajectory

Adolescents and young adults engage in a myriad of development tasks. These tasks are disrupted when a diagnosis of cancer is made. Psychosocial stressors will be reviewed and assessment domains for psychosocial adjustment described. Ways to improve coping and adaptation will be provided, including educational, family and peer interventions. Tools to support AYAs during cancer treatment, survivorship and when cure is not possible will be presented.

19:25 Δημήτρης Δικαίος, MD, PhD,

Καθηγητής Ψυχιατρικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αιγινήτειο Νοσοκομείο.

Η αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου και άλλων νευροψυχιατρικών εκδηλώσεων σε ογκολογικούς ασθενείς

Οι ογκολογικές νόσοι συχνά συνοδεύονται από διάφορα νευροψυχιατρικά προβλήματα, τα οποία είτε αποτελούν απευθείας συνέπειες της νόσου καθαυτής, είτε απορρέουν από την επίδραση των φαρμάκων της αγωγής στο νευρικό ιστό. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι είτε νευρολογικής φύσης όπως διαταραχές στην όραση, την ακοή, την ισορροπία, την μυϊκή δύναμη, είτε ψυχιατρικής φύσης όπως το άγχος, η κατάθλιψη, οι διαταραχές του ύπνου. Τα τελευταία αυτά συμπτώματα μπορεί να προέρχονται επίσης από οργανικές αιτίες της νόσου ή της θεραπείας, αλλά συνήθως προέρχονται από ψυχολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με τη διάγνωση, καθώς και με την επιδείνωση στην ποιότητα ζωής που επιφέρει η νόσος και η αντιμετώπισή της. Η ανάγκη αναγνώρισης των νευροψυχιατρικών προβλημάτων, των αιτίων τους και της θεραπείας τους αποτελούν το αντικείμενο της παρουσίασης αυτής, με ιδιαίτερη επικέντρωση στις διαταραχές του ύπνου.

Dimitris Dikeos, MD, PhD, Professor of Psychiatry, Athens University Medical School, Eginition Hospital.

Management of sleep disturbance and other neuropshychiatric issues in oncology patients

Cancer is frequently accompanied by various neuropsychiatric problems, which may either be direct results of the illness itself, or may result from the effect of medication on neural cells. These problems might either be neurological such as disorders of vision, hearing, balance, muscle strength, or psychiatric such as anxiety, depression or sleep disorders. While the latter may also result from neural damage, they are usually a consequence of psychological parameters associated with diagnosis, or with quality of life deterioration due to the disease and its treatment. This presentation addresses the need to recognize these neuropsychiatric problems and their causes, as well as the importance of their management, with a focus on sleep disorders.

19:45 Αλέξανδρος Σπυριδωνίδης, MD, PhD, Καθηγητής Αιματολογίας, Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, Διευθυντής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών.

Οι ιδιαιτερότητες των νέων ενηλίκων ασθενών με καρκίνο

Αν και η ενηλικίωση θεωρείται η πιό υγιής περίοδος ζωής του ανθρώπου, πολλοί έφηβοι και νέοι ενήλικες 15 μέχρι 24 χρόνων, διαγιγνώσκονται με συγκεκριμένα είδη καρκίνου όπως το λέμφωμα Ηοdgkin, το μελάνωμα, ο καρκίνος των όρχεων, ο καρκίνος του θυρεοειδούς και τα σαρκώματα. Επειδή η συζήτηση της διάγνωσης του καρκίνου με τους νέους ανθρώπους, και με την παρουσία των γονέων τους, είναι μιά πρόκληση για όλους τους εμπλεκόμενους, είναι απαραίτητη μία μοναδική και ανάλογη με την ηλικία επικοινωνιακή τακτική. Οι νέοι ενήλικες δεν είναι ούτε παιδιά ούτε ενήλικες. Αν και ξεκινούν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες της ενηλικίωσης, είναι συναισθηματικά και οικονομικά εξαρτημένοι από τους γονείς τους, έχουν πολύ συγκεκριμένες ανησυχίες όπως να φτιάξουν προσωπικές συναισθηματικές σχέσεις, να τελειώσουν το σχολείο ή τις σπουδές τους, να ξεκινήσουν την καριέρα τους ή να ξεκινήσουν οικογένεια. Η διάγνωση του καρκίνου απότομα διακόπτει, καθυστερεί, εκτροχιάζει την εξέλιξη και την επίτευξη αυτής της σημαντικής πορείας και των σχεδίων για την ζωή. Όταν οι επαγγελματίες υγείας επικοινωνούν με τους νέους

Friday, October 20, 2017 ανθρώπους για την διάγνωση του καρκίνου και την θεραπευτική αγωγή, χρειάζεται να προσαρμόζονται στο επίπεδο ωριμότητας και ανεξαρτησίας του κάθε ασθενούς. Η καλή επικοινωνία μεταξύ ασθενών, οικογενειών και γιατρών είναι πολύ σημαντική στην φροντίδα για τον καρκίνο και συμβάλλει στην βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς και της ποιότητας ζωής του. Οι υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για τους νέους ενήλικες ασθενείς είναι περιορισμένες.

Alexandros Spyridonidis, MD, PhD, Professor of Hematology and Bone Marrow Transplantation, Director of the Bone Marrow and Transplantation Unit, Patras University Medical School and Hospital, Greece.

Particularities in young adult cancer patients

Though young adulthood is considered the healthiest time of life, many adolescents and late teens (15 - 24 years old) are diagnosed with certain types of cancer, such as Hodgkin lymphoma, melanoma, testicular cancer, thyroid cancer and sarcomas.

Discussing the diagnosis of cancer with young people with the added presence of the parents is challenging for all involved and unique age-appropriate communication processes are needed. Young adults (YA) are neither children nor adults. Though they are starting to take on responsibilities of adulthood, they are still emotionally and financially dependent from their parents and they have very specific concerns like forming intimate relationships, finishing school, beginning a career or starting families. A cancer diagnosis abruptly delays or derails the development and achievement of these important social processes and life plans. When communicating with young people about the diagnosis of cancer and cancer treatment, health professionals need to respond to each patient’s level of maturity and independence. Good communication between patients, families, and doctors is very important in cancer care and improves the patient’s well-being and quality of life. Psychosocial support services for YA’s are limited.

20:05 Συζήτηση

Discussion

Στο τέλος της συνεδρίας οι διακεκριμένοι ομιλητές μας θα παραμείνουν στο φουαγιέ του θεάτρου μέχρι τις 21:00 και με χαρά θα δεχτούν τυχόν κατ’ ιδίαν ερωτήσεις των συμμετεχόντων.

Upon completion of the discussion, panel speakers will be available to receive your questions and comments at the theatre’s foyer until 9pm.

Σάββατο, 21 Οκτωβρίου, 2017

10.00 Εργαστήρια – 14.00

Workshops

Για τα εργαστήρια του Σαββάτου, οι ομιλητές της Ημερίδας πλαισιώνονται από τους παρακάτω ειδικούς: Λάμπρος Γιώτης, MD, PhD, Ψυχίατρος Βασίλειος Μπούνταλης, Διευθυντής Κοινωνικών Υπηρεσιών, Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς «Άγιοι Ανάργυροι» Ιωάννης Ντίνος, Κλινικός Ψυχολόγος, Ογκολογικό Νοσοκομείο Άγιος Σάββας Χριστίνα Φραγκιαδάκη, Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια και Δραματοθεραπεύτρια

Panel speakers will facilitate the following workshops in collaboration with the following experts:

Dr. Lambros Yiotis, MD, PhD, Psychiatrist Mr. Vasileios Bountalis, Director of the Department of Social Services in the General Oncology Hospital “Aghii Anargyri”

Mr. Yiannis Dinos, Clinical Psychologist, Oncology Hospital “Aghios Savvas” Ms. Christina Fragiadakis, Systemic Psychotherapist, Dramatherapist

Εργαστήριο 1| Παρουσιαστές: Κ. Baird, Ι. Ντίνος, Α. Σπυριδωνίδης Επικοινωνία και Διαχείριση του Καρκίνου στους νέους ενήλικες και στις οικογένειές τους

Οι νέοι ενήλικες ογκολογικοί ασθενείς αποτελούν μια ειδική κατηγορία ασθενών με ιδιαιτερότητες, αφού είναι παιδιά που όμως από το ιατρικό σύστημα δεν αντιμετωπίζονται ως παιδιά και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία ενηλίκων. Αντιλαμβανόμενοι τί ακριβώς συμβαίνει, οι νέοι-ενήλικες ασθενείς αναπτύσσουν μεγαλύτερο θυμό, αυξημένες συγκρούσεις και μεγαλύτερο βαθμό κατάθλιψης. Αντιμετωπίζουν δηλαδή έντονα ψυχοκοινωνικά θέματα. Συγχρόνως και η οικογένεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην όλη πορεία της ασθένειας και της θεραπείας. Γι’ αυτό και η ανάγκη συμμετοχής ψυχολόγου μέσα στην ιατρική ομάδα φροντίδας του νέου-ενήλικα ασθενή και της οικογένειάς του είναι εντονότερη. Απαραίτητη όμως είναι και η ψυχολογική στήριξη και καθοδήγηση των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού στις περιπτώσεις των νέων ενηλίκων ασθενών. Συχνά οι γιατροί, λόγω της υπερευαισθησίας που αναπτύσσουν, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει θεραπεία, κρύβονται πίσω από τις ιατρικές τους ομάδες. Η μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που υφίστανται, η μεγαλύτερη πίεση που ασκεί σε αυτούς η οικογένεια καθώς και η ιδιαιτερότητα στον τρόπο επικοινωνίας με τους ασθενείς, καθιστά αναγκαία την καθοδήγηση και στήριξή τους. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τις στρατηγικές επικοινωνίας που έχουν καθιερωθεί μετά από σχετικές μελέτες καθώς και να ευαισθητοποιήσουμε για τις συνθήκες που επικρατούν και την πρόοδο που πρέπει να επέλθει.

Workshop 1 | Facilitators: K. Baird, Y. Dinos, A. Spyridonidis Communication and Management of Cancer in young adults and their families

Young adult oncology patients as a group have special needs, because in many ways they are still children who have to be treated by the health system as adults in adult hospitals. Unlike children, young adults understand exactly what is going on, and typically have more extreme reactions to their diagnosis, treatment and prognosis, e.g. greater anger, conflicts, and depression. In other words, they face intense psychosocial challenges. At the same time, their families play a significant role in the whole trajectory of the disease and treatment. This is why, it is essential to have a psychologist involved in the medical team treating young adults and their families. In addition, it is also important to provide psychological support and guidance for physicians and nurses caring for young adults. Frequently, doctors experience an emotional charge when caring for young adults which, especially in cases where there is no cure, leaves them at a loss for how to communicate with these patients and leads them to hide behind their medical teams. This strong emotional charge on doctors of young adult patients, combined with continuing pressure from patients’ families, is further com-

plicated by the evolving psychological maturity of young adults, making the guidance and support of these doctors a necessity. We will explore the issues and challenges that arise throughout the trajectory of the illness between the medical team and patients, as well as with their families. We will then discuss communication strategies that are supported by research, the experience in other countries and their relevance and applicability in Greece, as well as the conditions and contributing factors for their successful application. Our goal is to put forth promising ideas for how to improve and facilitate communication with young adult oncology patients and their families, in order to help them be appropriately informed, reduce stress, and contribute to better quality of life and health outcomes.

Εργαστήριο 2 | Παρουσιαστές: L. Wiener, Β. Μπούνταλης Ενθαρρύνοντας τη συζήτηση με ογκολογικούς ασθενείς και τις οικογένειές τους: στρατηγικές και εργαλεία

Έχει καθιερωθεί από το Ινστιτούτο Ιατρικής οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες ασθενείς να συμμετέχουν σε δύσκολες συζητήσεις και σε έγκαιρο προγραμματισμό φροντίδας, με στόχο να προωθηθεί η φροντίδα με επίκεντρο τον ασθενή. Δυστυχώς, οι έφηβοι δεν συμμετέχουν πάντα σ’ αυτές τις συζητήσεις. Αυτό συμβαίνει συχνά γιατί οι αρμόδιοι για την φροντίδα νοιώθουν άβολα και είναι απροετοίμαστοι να πάρουν την πρωτοβουλία τέτοιων σημαντικών συζητήσεων. Οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες μπορεί να θέλουν να προστατέψουν τους γονείς τους και οι γονείς είναι συχνά διστακτικοί να μιλήσουν για τον θάνατο με το παιδί τους. Σύμφωνα με την δική μας έρευνα αλλά και την έρευνα άλλων επιστημόνων γνωρίζουμε ότι οι νέοι θέλουν και μπορούν να συμμετέχουν σε τέτοιες συζητήσεις. Επίσης οι γονείς δηλώνουν ότι μετανοιώνουν λιγότερο για τις αποφάσεις τους και για τα μακροπρόθεσμα ψυχοκοινωνικά αποτελέσματα, όταν το παιδί τους συμμετέχει σε έγκαιρο προγραμματισμό φροντίδας. Στο εργαστήριο αυτό θα εισάγουμε τρία εργαλεία σχεδιασμένα να εμπλέκουν τους εφήβους και τους νέους ενήλικες ασθενείς στην συζήτηση. Πρώτον, το ShopTalk: ένα θεραπευτικό παιχνίδι για να βοηθά τους νέους που ζουν με τον καρκίνο να μιλούν με τον επαγγελματία υγείας για την ασθένειά τους με τρόπο που να μην αισθάνονται απειλή. Δεύτερον, το Jenga: ένα παιχνίδι με ξύλινους κύβους στους οποίους αναγράφονται ερωτήσεις οι οποίες οδηγούν σε σκέψεις και ενθαρρύνουν συζητήσεις. Το τρίτο είναι το My Gift of Grace που τώρα αποκαλείται Hello: ένα παιχνίδι με κάρτες και διάλογο. Tο 74% των ανθρώπων που έπαιξαν, πραγματοποιήσαν μια δραστηριότητα έγκαιρου προγραμματισμού φροντίδας, ακολουθώντας το παιχνίδι. Και το τελευταίο είναι το Voicing my choices: ένας οδηγός έγκαιρου προγραμματισμού φροντίδας ακολουθώντας εκτεταμένη έρευνα με τους εφήβους και τους νέους ενήλικες ασθενείς. Θα παρουσιάσουμε τα εργαλεία και μετά θα καλέσουμε τους συμμετέχοντες να κάνουν πρακτική σε μικρές ομάδες, δοκιμάζοντας διάφορα παιχνίδια. Τέλος, αφού οι μικρές ομάδες δοκιμάσουν κάθε παιχνίδι, θα ανακοινώσουμε τις εμπειρίες σε όλους τους συμμετέχοντες.

Workshop 2 | Facilitators: L. Wiener, V. Bountalis Strategies and tools for holding courageous conversations with cancer patients and their families

Including adolescents and young adults (AYA) in difficult conversations and advance care planning has been identified by the Institute of Medicine as a standard designed to promote patient-centered care. Unfortunately, adolescents do not always participate in these discussions. This exclusion often occurs because providers are uncomfortable and unprepared to initiate these important discussions, AYA may want to protect their parents, and parents are often hesitant to talk about death with their child. We know from our research, and that of other scientists, that adolescents want to engage in these conversations and they can participate. Also, parents report less decisional regret and psychosocial long-term outcomes when their child participated in advanced care planning decisions. In this workshop we will introduce three tools designed to engage adolescent patients in the discussion. Firstly, the ShopTalk: a therapeutic game, created to help youth living with cancer talk about their illness in a non-threatening way with a health care provider. Secondly, the Jenga: a game that uses stacked wood blocks inscribed with thought provoking questions that encourage discussion. Thirdly, the My Gift of Grace (now called Hello): a conversation card game.

74% of people who played My Gift of Grace went on to perform an advance care planning activity following the game. Last but not least, the tool Voicing My Choices: an advance care planning guide developed following extensive research with adolescents and young adults.We will first introduce each of the tools, then invite participants to practice in a small group, rotating through the different tools. After the small groups practice each tool, we will report our experiences to the large group as a whole.

Saturday, October 21, 2017 Εργαστήριο 3 | Παρουσιαστές: Μ. Riba, Δ. Δικαίος Καρκίνος, ψυχική δυσφορία και άλγος - Διαχείριση και επικοινωνία

Μια νέα διάγνωση για καρκίνο ή η επανεμφάνισή του μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα διάφορα επίπεδα κατάθλιψης ή άγχους για έναν ογκολογικό ασθενή, ενήλικα, έφηβο ή παιδί και για τις οικογένειές τους. Η δυσφορία μπορεί να προέρχεται από ποικίλους παράγοντες: από την ίδια την διάγνωση, από πιθανές διαταραχές που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής περιλαμβανομένης της οικογένειας, του σχολείου, των οικονομικών και των ανθρωπίνων σχέσεων, από το σύστημα κοινωνικής στήριξης περιλαμβανομένης της κακής επικοινωνίας, την αυξημένη ή πολύ περιορισμένη πληροφόρηση; τις άμεσες επιπτώσεις και παρενέργειες από τις θεραπείες, είτε αρχικές ή επακόλουθες; τα άμεσα ή έμμεσα αποτελέσματα από τον ίδιο τον καρκίνο, παρόν ή παρελθόν ψυχιατρικό ιστορικό κλπ. Επειδή οι ασθενείς έχουν συχνά πόνο σχετιζόμενο με τον καρκίνο, κούραση και συμπτώματα από τον καρκίνο ή την θεραπεία του, τα οποία μοιάζουν πολύ με την κατάθλιψη και το άγχος, η εγκυρότητα της διάγνωσης και της θεραπείας είναι σημαντική. Πώς αναδεικνύουμε την σημασία να αναγνωρίζουμε την κατάθλιψη και το άγχος; Πώς καθορίζουμε τις καλύτερες μεθόδους να ανιχνεύουμε την δυσφορία και στη συνέχεια να παρέχουμε θεραπείες για τα συμπτώματα μόλις εμφανιστούν; Πώς να παρεμβαίνουμε στα διάφορα είδη και στάδια καρκίνου, σε ασθενείς διαφορετικών ηλικιών, φύλων, κουλτούρας και ψυχιατρικών ιστορικών; Θα συμπεριλάβουμε ασθενείς και οικογένειες για να καταλάβουμε την άποψή τους και τις βαθύτερες σκέψεις τους για το πώς η φροντίδα μας μπορεί να βελτιωθεί, πώς να προαχθεί η επικοινωνία και πώς όλοι μπορούμε να αγωνιστούμε για να βελτιωθεί η ποιότητα της φροντίδας.

Workshop 3 | Facilitators: M. Riba, D. Dikeos Cancer and distress – improving communication

A new cancer diagnosis or recurrence can result in various levels of depression or anxiety for adult, adolescent and child cancer patients, and their families. The distress can arise from a multitude of factors: from the diagnosis itself; potential or perceived disruptions to quality of life including family, work, school, finances, and relationships; responses from the social support system, including miscommunications, too little or too much information; direct or side effects from treatments, either primary or adjuvant; direct or indirect result of the cancer itself; current or past psychiatric history; etc. Since patients also often have cancer related pain, fatigue, and symptoms from the cancer or its treatment that can mimic or look very much like depression and anxiety, the challenges for diagnosis and treatment are great. How do we increase awareness about the importance of recognizing depression and anxiety? How do we determine best ways to screen for distress and then provide treatments for these symptoms when they occur? How do we provide interventions for various types and stages of cancers, patients of different genders, ages, cultural backgrounds, past psychiatric histories? This presentation will provide ways to address these very important and critical issues in psycho-oncologic care. We will include patients and families in the workshop to receive their point of view and insights how our care can be improved, how communication can be enhanced and how we all can strive to improve the quality of care.

Εργαστήριο 4 | Παρουσιαστές: Λ. Γιώτης, Χ. Φραγκιαδάκη Χωρίς - Μία δραματοθεραπευτική προσέγγιση Workshop 4 | Facilitators: L. Yiotis, C. Fragiadakis Drama therapy: “Without - a dramatherapy approach”

Επικοικωνία Πανεπιστημίου 56, Μέγαρο Ερμής, γρ. ΣΤ8, 106 78, Αθήνα info@pamemmazi.org +30 213 045 2254 Facebook | Pamemmazi – Πάμεμμαζί Twitter | @pamemmazi 56, Panepistimiou Str, Megaro Ermis, room 8, 6th floor, Athens 106 78

Contact

Υπό την Αιγίδα

Χορηγοί & Υποστηρικτές

Φιλοξενείται από

Under the Auspices

Sponsors &Supporters

Hosted by

Designed by G. Giassia GR 2017