Μια φορά κι έναν καιρό…
Σε μια πολιτεία μακρινή, μέσα σε ένα μεγάλο παλάτι…
…ζούσε ένα μικρό κορίτσι που το λέγαν… Αρετή!
Η μαμά της ήταν η βασίλισσα…
και η Αρετή ήταν μια πριγκίπισσα!
Είχε τα γενέθλιά της και ήταν χαρούμενη πολύ! Κάλεσε τους φίλους της να τα γιορτάσουνε μαζί!
Δεν ξέχασε τις νεράιδες του παλατιού στο γλέντι να καλέσει μιας και ήθελε μαζί τους σήμερα να παίξει!
Στρώθηκαν τα τραπέζια με φρούτα υγιεινά: καρπούζια και ανανάδες, σταφύλια ζουμερά…
Και ήρθε η ώρα που περιμέναν όλα τα παιδιά! Να την η τούρτα! Να και τα κεριά!
Με γέλια, τραγούδια και χαρά περνούσαν όμορφα τα παιδιά! Με τις νεράιδες χορεύανε μαζί. Μα κάτι είχε ξεχάσει η Αρετή…
Τις είχε καλέσει όλες… εκτός από μία. Η νεράιδα αυτή θύμωσε πολύ! Αχ, καημένη Αρετή!
Βλέπετε, την ώρα που έγραφε τις προσκλήσεις έπεσε μελάνη στο χαρτί και το όνομά της είχε μουντζουρωθεί!
Πήγε απρόσκλητη στα γενέθλια και τρόμαξε τα παιδιά! Φώναξε με αγένεια…
Θα σας δείξω εγώ! Φύγετε μακριά!
Τότε έγινε κάτι φοβερό. Σύννεφα έκρυψαν τον ήλιο και γέμισαν τον ουρανό!
Κρύο έπεσε στην πολιτεία …βαρύ
Η πριγκίπισσα στενοχωρήθηκε πολύ!
Η καημένη η Αρετή! Έψαχνε μια λύση να βρει! Σκέφτηκε για τσάι να τις καλέσει και όλες μαζί να τις μαζέψει!
Η νεράιδα χάρηκε πολύ για αυτή την ιδιαίτερη τιμή!
Αποφάσισαν όλες μαζί να διώξουν τα σύννεφα στη στιγμή!
ΦΦφφφφ
Φάνηκε ο ήλιος στον ουρανό ψηλά, χάρηκαν οι κάμποι, η θάλασσα και τα βουνά!
Εκείνες για τα γενέθλιά της, της έκαναν δώρο ένα όμορφο φόρεμα, ένα μαγικό ραβδάκι, ένα μαργαριταρένιο κολιέ και ένα μαγικό μολύβι για να γράφει στο νέο της ημερολόγιο και να μην κάνει ποτέ λάθη!
Παιδιά, Ας μην ξεχνάμε… όλους να τους καλούμε! Αλλιώς τους πληγώνουμε και τους στενοχωρούμε!
Και ζήσαν αυτοί καλά…
και εμείς καλύτερα!