Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia viert 100-jarig bestaan

Het mag niet verwonderen, met al die trompettisten en andere blaasinstrumentspecialisten in de rangen, maar de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia Deerlijk blaast dit jaar maar liefst 100 kaarsen uit. Enkele van de huidige leden delen hun strafste verhalen met jullie. En ondertussen toveren we een reeks opmerkelijke foto’s uit de jubileumhoed.

LEDEN AAN HET WOORD

Wouter Deprez

Lid sinds: januari 2006

Functie: dirigent

‘Het tornooi in het Lemmensinstituut in de voormiddag, op dezelfde dag van ons Sint-Ceciliafeest op 18 november 2017, is mijn mooiste herinnering. Een zalige dag. Het was een mooie collectieve prestatie op het tornooi en een heel ontspannende namiddag en avond op ons Sint-Ceciliafeest.’

Viviane Landsheere

Lid sinds: 1993

Functie: muzikante (tenor-saxofoon)

‘Voormalig dirigent Frank Commeene bezorgde mij een tenorsax en nodigde mij uit om die te proberen en naar de repetitie te komen. Zo kon ik de rest van mijn muzikale familie gaan vervoegen. Mijn vader, broers, schoonzus en mijn kinderen speelden of spelen allemaal bij de fanfare.’

Yves Vande Wiele

Lid sinds: 2007

Functie: muzikant (alt-saxofoon) en bestuurslid

‘Muziek spelen is op zich al mooi, maar dat samen met andere muzikanten doen, is nog veel mooier. Bij sommige muziekstukken of -passages die we spelen, krijg ik geregeld kippenvel omdat het zo mooi klinkt. Wat ook zo mooi is aan een fanfare, is dat die er voor alle leeftijden is. Ons jongste lid is 10 jaar, het oudste lid is bijna 80 jaar. ‘Geen drank, geen klank’ is een gekende leuze bij de muzikanten. Na de repetitie in onze eigen kantine gezellig napraten met een lekker biertje of met een krokante croque draagt bij tot de goede groepssfeer en is dus heel belangrijk.’

Hilde Vanden Broucke

Lid sinds: 1981

Functie: muzikant (sopraan-saxofoon) en bestuurslid

‘Ik herinner mij de jaarlijkse uitstapjes van de fanfare naar Sint-Idesbald. We keken er met de groep enorm naar uit. Je kon met de eigen wagen meerijden, maar er werd ook een bus ingelegd. Met de jonge gasten gingen we achteraan in de bus zitten en ieder jaar zongen we hetzelfde liedje met zijn allen heel luid mee: ‘En de boom staat op de bergen, halihalo!’

‘Eenmaal aangekomen nam iedereen zijn instrument uit de bus en gingen we naar het ons toegewezen lokaal. Dan kunnen er wel eens gekke dingen gebeuren. Een trombonist opende zijn koffer en keek heel verbaasd. Hij was erin geslaagd om maar de helft van zijn trombone mee te nemen! De coulisse lag nog thuis.’

‘We stelden ons op voor de rondgang door de straten van Sint-Idesbald: trommelkorps vooraan, gevolgd door de vlaggendrager en daarachter de fanfare. Er was die zondag heel veel wind en het was lastig om te blazen. Tijdens een windstoot was de vlaggendrager afgeweken naar de linkerkant en was hij met zijn vlag blijven hangen aan 1 van de grote bomen die langs de weg stond. Het resultaat was dat de vlaggendrager ter plaatse bleef trappelen en dat de hele fanfare hem passeerde. Hilarisch! We hebben hem serieus mogen helpen om zijn vlag uit de boom te krijgen.’

Daan Devlaminck

Lid sinds: 2003

Functie: muzikant (euphonium)

‘Met de fanfare is ieder moment memorabel. Optochten door de straten van Deerlijk, (aperitief)concerten, concertweekendjes, uitstappen, familiedagen enzovoort. De zotste momenten beleven we vaak met de Nachtridders. Op een zaterdagavond in november springen we dan binnen bij een medemuzikant of sympathisant, zonder op voorhand te weten bij wie, en spelen we de pannen van het dak. We geven ook elk werkjaar een mooie afsluiter met een zomers pop-upcafé in ons eigen lokaal, waar we kunnen blijven plakken tot in de late uurtjes.’

Dries Devlaminck

Lid sinds: 2001

Functie: muzikant (bariton-saxofoon) en bestuurslid

‘Startend als lid van de drumband, vervoegde ik snel het Deerlijks jeugdorkest op mijn alt-saxofoon. Later maakte ik de overgang van alt- naar baritonsax. Ik vond hierbij elke keer de mogelijkheid om me muzikaal te ontplooien en vriendschapsbanden te smeden voor het leven. Dat verhaal is heel herkenbaar voor vele muzikanten onder ons. Muziek brengt mensen samen, binnen en buiten de vereniging, over verschillende generaties heen. Na al die jaren is de Deerlijkse fanfare thuiskomen. Samen musiceren met familieleden zorgt voor extra glans. Het is straf dat een vereniging zoveel impact heeft.’

André Dewaele

Lid sinds: 1966

Functie: muzikant (bassist) en bestuurslid

‘In Öflingen hadden ze zeer lekkere worst en bijgevolg wilden er enkele mensen zulke worst meebrengen naar huis. Dit kon niet zomaar, want het was nog de tijd van de douane. Dan maar de grote trom ontdaan van de koorden en vellen, er 30 kilo worst ingestopt en de vellen er terug opgelegd.’

‘Een muzikante was de avond voor we vertrokken naar Neunkirchen am Brand in slaap gevallen op de canapé, waardoor ze zich overslapen had. Iedereen op de bus moest wachten. We belden haar wakker met haar deurbel. Maar ze moest nog snel snel haar valies maken. Bij het lossen van de bus vonden we pikant ondergoed. De muzikante die zich oversliep moest met rode kaakjes schuldig pleiten.’

‘Toen Wilfried Messiaen, toenmalig ondervoorzitter, vertelde dat hij een oude bugel aan de muur had gehangen in zijn living als decoratie, maar dat er spijtig genoeg een piston ontbrak, beloofde toenmalig voorzitter Frans Vanden Broucke om voor een piston te zorgen. Wilfried zeer tevreden, natuurlijk. Tot hij tot zijn grote verbazing een pakje ontving, port betaald door bestemmeling. Daarin zat een piston van een vrachtwagen.’