Naschrift

vreugde kan ongemengd zijn, beseft ze juist in dit uur. Als de laatste nagel van het verdriet uit de balk is getrokken, zal ook het laatste litteken van de geleden pijn nog pijnlijk zichtbaar zijn...

Toen A. Olofsen-Korf, Urkse van geboorte, in 1963 in Amsterdam overleed, had ze een roman op haar naam staan: „Snibbetje”, waarin zij het leven beschreef van een meisje op het eiland Urk, dat opgroeit tijdens de afsluiting van de Zuiderzee. De schrijfster liet bij haar overlijden nog een dikke bundel papieren na met min of meer uitgewerkt materiaal voor een of twee romans, eveneens spelend op het eiland dat haar lief was. Helaas was het nagelaten materiaal nog te weinig geordend en vertoonde teveel leemten om uitgave in de gegeven vorm mogelijk te maken. De Stichting Urker Uitgaven, die het manuscript verwierf, verzocht T. de Vries een deel ervan voor de druk klaar te maken, wat hem, met een heel eigen inbreng, ook gelukte, zodat onder de titel ,,Het ontwijde huis” het nu zijn weg onder de lezers kan vinden; op Urk, maar, naar wij hopen, ook daarbuiten. De lay-out werd verzorgd door Albert van Urk. Voor de illustraties werd gebruik gemaakt van oude foto’s, voor het merendeel gemaakt door A.P. Zandstra, onderwijzer op Urk van 1932 tot 1935, terwijl F. van Urk-Hoefnagel het typewerk verzorgde. De foto’s staan los van de tekst. De voorplaat is de afdruk van een schilderij van Hans von Bartels, voorstellende een Urker vrouw, die uit het raam staart. Het zou de hoofdpersoon uit het boek, namelijk „Hiltje”, kunnen zijn.

159