ΙΝΜΟΤΙΟΝEDITORIAL Ολοταχώς προς το παρελθόν
Η Από τον Πέτρο Πιτσίνη
ανεξέλεγκτη εισαγωγή µεταχειρισµένων αυτοκινήτων αµφίβολης ποιότητας απειλεί να δώσει τη χαριστική βολή στον πολύπαθο κλάδο της αυτοκίνησης στη χώρα µας. Βάζει εµπόδια ο Σύνδεσµος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων στο καλό και φτηνό εισαγόµενο µεταχειρισµένο Ι.Χ., όπως ισχυρίζονται οι ανεξάρτητοι έµποροι ή µήπως έρχονται από το εξωτερικό σαπάκια, που πωλούνται πολύ ακριβότερα από την πραγµατική αξία τους; Οι παλαιότεροι θα θυµούνται την εικόνα των ελληνικών δρόµων, να κατακλύζονται από ηλικιωµένα σαράβαλα και τα καινούρια Ι.Χ. να αποτελούν όνειρο ζωής για τον µέσο πολίτη, το οποίο εκπλήρωνε είτε µε το εφάπαξ του είτε πουλώντας κάποιο οικόπεδο ή άλλο ακίνητο. Η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας µπορεί να χαρακτηριστεί χρυσή για το καινούριο Ι.Χ., καθώς οι πωλήσεις τους άγγιζαν σε ετήσια βάση ακόµη και τις 300.000, όµως από το 2009 ξεκίνησε η κάθετη πτώση µε µειώσεις που πλησίασαν µία ανάσα από το 80%. Ακόµη και σήµερα, η ελληνική αγορά κινείται σε επίπεδα της τάξης των περίπου 70.000 έως 75.000 ετήσιων πωλήσεων, κατά κύριο λόγο µοντέλων χαµηλού κυβισµού και µέσης αξίας 14.000 έως 15.000 ευρώ. Κάπου εδώ µπαίνουν δυναµικά στο παιχνίδι τα εισαγόµενα µεταχειρισµένα, που είχαν παραδοσιακά ένα ποσοστό µεταξύ 8,5% και 10%. Μέχρι που η κρίση και η απόλυτη ασυδοσία έδωσαν µία ιδιαίτερη δυναµική σε αυτόν τον κλάδο, µε αποτέλεσµα το πρώτο δίµηνο να έχουν πουληθεί στην Ελλάδα πάνω από 5.000 εισαγόµενα µεταχειρισµένα Ι.Χ. έναντι 9.000 καινούριων, τα µισά από τα οποία είναι εταιρικά. Δηλαδή η αναλογία µεταξύ εισαγόµενων µεταχειρισµένων και καινούριων επιβατηγών αυτοκινήτων ανέρχεται σε ένα προς ένα, όσον αφορά στους ιδιώτες. Είναι παράνοµο και παράλογο, να ψάχνεις –ιδιαίτερα µέσα στην κρίση- ένα φτηνό και καλό µεταχειρισµένο; Προφανώς όχι, αρκεί το προϊόν να διατίθεται στην αγορά µε τις πραγµατικές του προδιαγραφές και όχι µε γυρισµένα κοντέρ, ψεύτικα βιβλία σέρβις και πειραγµένο ιστορικό. Αν γνωρίζει ο καταναλωτής την αλήθεια, τότε µπορεί να κρίνει και να αποφασίσει, τι τον συµφέρει καλύτερα. Ένα µικροµεσαίο, καινούριο Ι.Χ. µε εργοστασιακή εγγύηση και ενδεχοµένως συµφέρουσα χρηµατοδότηση ή ένα µεταχειρισµένο αυτοκίνητο µε ασαφές ιστορικό και γυρισµένα χιλιόµετρα, το οποίο είναι πιθανόν να του κοστίσει στην πορεία πανάκριβα; Για όλους τους εµπόρους ισχύει βεβαίως το
τεκµήριο της αθωότητας και κάποιοι συνεχίζουν να προσφέρουν αυτοκίνητα ποιοτικά και µε πραγµατικά χιλιόµετρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις όµως δεν είναι ανταγωνιστικοί προς εκείνους, που ξεγελούν τους πελάτες τους, οι οποίοι ανακαλύπτουν ότι «µετά την αποµάκρυνση από το ταµείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Χρειάζονται λοιπόν πρωτοβουλίες από το κράτος, τις ενώσεις προστασίας των καταναλωτών και τους ίδιους τους εισαγωγείς και τους υγιείς εµπόρους αυτοκινήτων, ώστε να εξαφανιστούν από την αγορά, όσοι εξαπατούν τον κόσµο. Να δηµιουργηθούν τράπεζες δεδοµένων µε το ιστορικό όλων των µεταχειρισµένων Ι.Χ. που διατίθενται προς πώληση. Να ελέγχονται τα χιλιόµετρα, που αυξάνονται στα τελωνεία για χαµηλότερη φορολόγηση και µειώνονται, µόλις φτάνουν τα αυτοκίνητα στις εκθέσεις. Να λειτουργούν σωστά τα ΚΤΕΟ και να µην περνούν όλα τα ελεγχόµενα αυτοκίνητα, όσες ελλείψεις και αν εµφανίζουν. Και τέλος να το πάρουν απόφαση οι εισαγωγείς καινούριων αυτοκινήτων και οι έµποροι µεταχειρισµένων, ότι έχουν κοινό συµφέρον, να υπάρχει διαφάνεια στην αγορά αυτοκινήτου και να µην εξαπατάται ο πελάτης. Γιατί αλλιώς, θα επιστρέψουµε ολοταχώς στο παρελθόν, µε τη διαφορά ότι τώρα δεν θα υπάρχει και εφάπαξ! www.gazzetta.gr/auto-moto