Gabriële
Gegeven door Gabriële, de profetes en boodschapper van God in onze tijd
RMaart 2023
© Gabriele-Verlag Das Wort Max-Braun-Str. 2, 97828 Marktheidenfeld, Duitsland www.gabriele-publishing.com Best. nr. G337nl
Originele Duitse titel: «Gott finden! Wo? Wie?»
Alle rechten voorbehouden
Voor alle vragen betreffende de betekenis van de inhoud is de Duitse originele uitgave doorslaggevend
Druk: KlarDruck GmbH, Marktheidenfeld Covermotief: © Romolo Tavani/shutterstock.com
In onze drukke en hectische tijd vragen steeds meer mensen naar God: Waar is God? En hoe is Hij te bereiken?
Of: Bestaat er überhaupt een God?
Of: Als God bestaat, waarom laat Hij zich dan niet zien?
Of: Ik geloof niet in God, want als je deze wereld nader beschouwt, realiseer je je dat het bestaan van een God slechts een fabel is.
Een ander denkt weer: Sommige religies wijzen op het mysterie van God, als je de vraag stelt: Waarom laat God deze chaos in onze wereld toe?
En hij overdenkt verder: Ik heb in veel religies rondgekeken en geloofde hier en daar
een kern van waarheid te hebben gevonden. Met menig zogenaamde “vonkenregen” dacht ik aangekomen te zijn en heb ik mij deze religie toegeëigend. Al snel rezen er twijfels in mij en ik vroeg mezelf af: Wat moet ik met het vonkje van waarheid, want het waarheidsvonkje heeft mij niet tot een ander mens gemaakt, ook al was mij dat beloofd. In mijn nu achterdochtige scepsis dacht ik: “Waarschijnlijk hebben sommige religies nog meer vonken van de Eeuwige Waarheid.” Als je alle waarheidsvonken van de verschillende religies zou samenvoegen, zou je dan God hebben gevonden? De teleurstelling groeide en ik kwam tot de conclusie: ik heb gezocht en gezocht, ben in deze en gene religie geweest – ik heb God tot nu toe niet gezien of gevonden. Ik kwam tot de conclusie dat ik zeker niet de enige ben met mijn vragen:
Waar is God? Waar vind je God?
Waarom verbergt Hij zich als je de zogenaamde waarheid bevestigt, die Hij zou moeten zijn? Ondanks dit alles wil ik mijn zoektocht niet opgeven, alhoewel mijn
twijfels aan het bestaan van God steeds groter worden, vooral als ik nadenk over de verkleding van de naar buiten tredende leiders met hun religieuze kostuums en eveneens over de vraag:
Waarom wenst God de verkleding van Zijn zogenaamde middelaars en de ophef die over hen wordt gemaakt? En als ze nederigheid prediken, gedrapeerd in hun prachtige gewaden – terwijl toch zoveel mensen verhongeren en nauwelijks zelf een huis hebben, geen geld om zich naar het seizoen te kleden – begin ik opnieuw aan het bestaan van God te twijfelen. En de kostbare hoofdtooi maakt me net zo achterdochtig als het “bescheiden priestermutsje”, om de geschoren priesterkruin te bedekken.
Waarom dit allemaal? En tenslotte vraag
je je af, wat daar allemaal achter schuil gaat?
Als men met menig verkondiger van God praat, komt men tot het inzicht, dat ze verder van de Waarheid zijn dan een oprechte zoeker naar God.
De conclusie van de naar God zoekende is:
Elke leider van zijn religie is van mening dat zijn religie de zaligmakende zou zijn en dat alleen zijn religie de Waarheid verkondigt.
Beste lezer, als je wilt, denk dan over het volgende na: Niemand zou een stap in het uiterlijke hoeven te doen om God te vinden. Waarom? Omdat de Eeuwige Geest, die we in het Westen God noemen, alomtegenwoordig is en dus ook in de ziel van ieder mens.
De Alomtegenwoordige Vrije Geest van de Oneindigheid, God, is in de natuurrijken, in elke boom, in elk plantje, in het gras, in het dier, in de steen; in de gigantische kosmos is de eeuwige alles besturende Geest.
Wij hoeven niet ergens heen te gaan om God te vinden. Wij hoeven ons niet te verkleden om tot God te bidden. Denk maar aan de woorden van Jezus van Nazareth met de volgende strekking: “Kijk naar de lelies: ze werken niet en spinnen niet.
Maar Ik zeg jullie: zelfs Salomo was in al zijn pracht niet gekleed als een van hen.”
God is dus in ons. God is om ons heen. God is boven ons. Hij is onder ons, Hij is rechts en links van ons. Hij is de Vrije Geest, het Leven in alles.
We kunnen in religies, in geestelijke groeperingen en gemeenschappen nog zo veel naar God zoeken en kerkelijke institutionele “aha-ervaringen” hebben – op den duur gaat alles leeg voelen, want wie God niet in de Oergrond van zijn ziel heeft gevonden, blijft een zoekende en mogelijk een zwerver van de ene religie naar de andere, van de ene geestelijke groepering of gemeenschap naar de andere.
Om nader tot God, de Eeuwige, te komen, gaf Hij ons de Tien Geboden door Mozes en door Jezus van Nazareth de Hemelse Leer in Zijn Bergrede. Waarbij de Tien Geboden en de Leer van Jezus van Nazareth slechts uittreksels zijn van de alomvattende Eeu-
wige Wet van God, uit Zijn Liefde en Vrijheid, wat het Ware Leven is.
Maar als de mens zijn uiterlijke houding en gedrag boven God stelt, en hij zich gerust stelt met de wens, dat alleen het geloof genoeg zou moeten zijn, samen met de gebruiken en de traditie van de huidige religie, dan zal hij God nooit vinden, ook niet als hij van mening is, hier en daar vele vonken van de Waarheid te hebben gevonden.
Elke uiterlijke “aha-ervaring” word uiteindelijk onbevredigend. De mens blijft op zoek naar God en ontevreden, tot mens en ziel de wortel van het Leven in zichzelf als hun Tehuis hebben gevonden en de ziel in de Oceaan van het Leven rust.
Juist in de huidige tijd stelt menigeen de vraag: Waarom gaf God ons de Tien Geboden via Mozes en Jezus van Nazareth Zijn Bergrede?
Zijn we door de kennis van de Tien Geboden en de Leer van Jezus van Nazareth en Zijn Bergrede wijzer geworden en nader tot God gekomen?
Zoals gezegd: om God te vinden zijn er geen uiterlijke religie, geen uiterlijke bemiddelaars, noch enige bindende gemeenschap met bemiddelaars nodig.
Alleen wijzelf zouden de zoekers naar God moeten zijn om in de Oergrond van onze ziel God te vinden, want Jezus van Nazareth leerde ons dat onder andere met de woorden “God in ons” en liet ons zien hoe we moesten bidden. Hij zei:
“Maar als je bidt, ga dan naar je kamer en als je de deur hebt gesloten, bid dan tot
je Hemelse Vader, die in het verborgene is. Jouw Vader, die het verborgene ziet, zal je belonen.”
Wie in de Leer van Jezus van Nazareth gelooft, zal onvermijdelijk ook in een onsterfelijke ziel geloven, in wiens Oergrond de Vrije Eeuwige Geest der Oneindigheid leeft en werkt, die we in het Westen God noemen. Wij hebben de vreemde gewoonte, dat we bij anderen de schuld zoeken voor wat ons aan negatiefs overkomt; we wijzen erop wat anderen al dan niet doen – steeds weer: de ander is de schuldige, de ander handelt verkeerd en dergelijke meer. Wij moeten anders gaan denken en begrijpen, dat elk mens zelf verantwoordelijk is voor zijn aardse leven, voor zijn handelen of geestelijke nalatigheden. Alleen wíj moeten in dit opzicht onze angels zoeken, die
te vinden zijn in onze gevoelens, gewaarwordingen en gedachten, evenals in onze woorden en daden.
Wie de moeite neemt, zichzelf goed onder de loep te nemen, begint zich te realiseren, dat hij in zekere zin een valsemunter is, omdat hetgeen achter zijn gevoelens, gedachten, woorden en daden actief is, meestal niet is wat hij voorwendt, of wat hij zelfs anderen wijsmaakt. Dit is valsemunterij.
Uiteindelijk zijn wij, de zogenaamde valsemunters, tegen onszelf en tegen de straling van onze ziel. Ook tegens ons lichaam, dat door ons van God verwijderde gedrag in de problemen komt en daaronder te leiden heeft en zelfs ziek wordt.
Wij doen onszelf datgene aan, wat we uiteindelijk niet willen. Niet de ander heeft schuld aan wat ons overkomt: wij zijn de schuldigen!
Onze schuld ligt dus ten grondslag aan onze gedragingen, gevoelens, gedachten, spreken en doen. Dat is de valsemunterij – dat zijn wij.
Ooit zullen we onze eigen fouten erkennen en deemoedig de Alomtegenwoordige
Geest om hulp vragen om ons bij te staan en ons te helpen.
We moeten naar God gaan. We moeten de stappen nemen door onze fouten met Zijn hulp te overwinnen.
Wie zijn tegenstrijdigheden naast de Tien
Geboden en de Leer van Jezus van Nazareth zet, zal zeer spoedig beseffen, dat hij zich van God heeft afgekeerd.
Nood, lijden, angst voor ziekte, zou reden moeten geven tot nadenken over onszelf, over wat we hebben veroorzaakt, en ons er niet toe laten bewegen God de schuld te
geven van ons onheil. Ons hele functioneren, inclusief onze ontevredenheid, duidt erop, dat we op zoek zijn naar God.
Of we dat accepteren of niet: ieder van ons is min of meer ontevreden, omdat de ziel op zoek is naar God, naar het Eeuwige Tehuis, de Oceaan van het Ware Leven, omdat het Reine Wezen in de Oergrond van de Ziel uit het Eeuwig Zijn komt.
Beste lezer, wie vaak een pas op de plaats maakt en over zichzelf nadenkt, voelt de ontevredenheid in zich en uiteindelijk het zoeken naar het Eeuwige Doel. Al willen we het vandaag nog niet toegeven, vroeg of laat zullen we ons realiseren, dat er een diepe innerlijke pijn in ons is, iets ondefinieerbaars, dat heimwee is, het verlangen om in het Eeuwigheid Tehuis te zijn, in het Koninkrijk van God, in het Eeuwige Vaderland.
Als je jong bent, wil je veel dingen niet toegeven. Je gelooft, dat wanneer je deze of gene fascinatie zou ervaren of ervaart, je blijvend gelukkig en tevreden zou zijn. In werkelijkheid is het allemaal illusie, want niets is blijvend in het tijdelijke. Bij het ouder worden, kijkt menigeen in de spiegel van ontevredenheid en constateert, dat hij aan het zoeken was en zoekt naar iets, dat hij niet kon en niet kan duiden, hoewel hij gezien vanuit een werelds standpunt geen gebrek aan aanzien en welstand heeft.
Direct of indirect is ieder mens of elke zwervende ziel op zoek naar het Eeuwige Doel, naar de Eeuwige Stroom, de Oceaan van het Leven. Een ieder van ons zou uiteindelijk moeten toegeven, dat hij op aarde slechts een wandelaar is, die op een gegeven moment zijn aardse mantel, zijn lichaam, aflegt – en dan?
Ook als sommige mensen misbruik maken van hun medemensen en de wereld met een hebzuchtig en losbandig leven doorlopen, staat een ieder op een gegeven moment voor de vraag: Wat heeft dit alles opgeleverd?
Wat heb ik mijn ziel aangedaan, en wat geef ik haar mee als ze deze wereld verlaat? Wie in een leven na dit aardse bestaan gelooft, zou zich de vraag moeten stellen: Waar zal ik, dus mijn ziel, dan zijn?
Elke ontevredenheid is het kloppen in het diepst van onze ziel. Het klopt – het klopt aan bij de gevoelslaag, bij het geweten van de mens, omdat de ziel is afgeweken van het pad naar het Eeuwige Vaderhuis. Het blijft aankloppen bij de gedachten, woorden en daden van de mens.
Het kloppen vanuit het diepst van de ziel is een signaal voor om te keren en in de
Tempel van het Heilige der Heiligen, in de Oergrond van de ziel binnen te gaan, om de instructies op te volgen, die in de Tien
Geboden van God en in de Leer van Jezus van Nazareth zijn gegeven.
Het pad naar de Oergrond van onze ziel betekent uiteindelijk: Tempelorde. Wie zichzelf niet ondervraagt, om te doorgronden wat zich bevindt in zijn gevoelsleven, in zijn gedachten en handelingen, in zijn hele gedrag, is als een schip, dat zonder navigatie in de oceaan ronddrijft.
Op een gegeven moment zal het kapseizen en de bemanning van het schip weet niet waar het schip aan de grond liep. De paniek breekt uit!
Een van de bemanningsleden roept om hulp, een ander naar God, weer een ander voor de reddingsdienst.
Elk denkt aan zijn eigen persoonlijke redding, de een meer dan de ander aan de redding van zijn fysieke lichaam. Wie is dichter bij de redding – diegenen, die om het aardse bestaan roepen, of degenen die moedig naar het Ware Leven vragen en God aanroepen?
De lezer kan deze vraag zelf beantwoorden om te doorgronden wat zijn belangen zouden zijn.
Steeds weer hoort men over wonderen, bijvoorbeeld “Dit is een wonder!” In ons hele aardse bestaan zijn er echter geen wonderen, alleen een rechtvaardige hulp uit Eeuwige Liefde en zorg die van God komt. Gods Eeuwige Wet is de Wet van de Liefde en zorg voor het Leven.
In de allesomvattende Wet van het Leven, dat Eenheid is, bestaat geen bezwering noch wierook, geen kastijding noch zelfverheerlijking, geen ceremonies noch priesterlijke cultus, geen lekengebed noch missionaire zielszorg, geen ritueel noch offercultus, geen externe religie noch relikwieën, geen heiligen noch huichelaars, geen aanbidding van beelden, noch zelfaanbidding.
De Wet van God geldt voor ieder mens, ook voor de zogenaamde schipbreukeling, ongeacht of hij wordt gered of zelfs verdrinkt.
Wie van mening is een gelovig mens te zijn, zou van de Tempelorde moeten weten, waarover Jezus van Nazareth ons leerde – dat ieder mens zelf de Tempel van de Heilige Geest is – en deze boodschap dagelijks zou moeten gedenken, wanneer hij bidt of wanneer hij zelfs een uiterlijke “geloofstempel” zou willen bezoeken; hij zal snel ervaren, dat hij vrijer en godsbewuster wordt.
Wie de woorden van Jezus herinnert, heeft de omhaal van pastoors en priesters niet nodig, maar alleen de hoogste leer die zegt: God is de Vrije Geest, de Alomtegenwoordige Geest die zowel in de natuur als in het dier is, die ook de steen bezielt, evenals de hele aarde en de gehele kosmos. Iedereen is min of meer een gestrand mens. Op een kosmisch eiland, dat hij “aarde” noemt, probeert hij moeizaam
zijn bestaan in stand te houden. Als het aardse bestaan van de mens voorbij is, waar zal zijn ziel dan zijn? Uiterlijk wan-
neer het laatste uur van de mens op aarde aanbreekt, hoopt hij, bewust of onbewust, als ziel opgenomen te worden in de Oceaan van de Eeuwige Liefde en Eeuwig te Leven.
Dat is nu eenmaal de roep van de ziel, die in de Oergrond haar Eeuwige Tehuis heeft.
Beste lezer, als je de Vrije Geest zonder rituelen en zonder wat er allemaal nog meer rond het woord “God” gecreëerd wordt, kunt bevestigen, dan zul je jouw stappen zetten om de Tien Geboden van God en de Leer van Jezus van Nazareth, inclusief Zijn Bergrede, nader te komen.
Wie zijn wij, die zulke dingen schrijven?
Wij zijn volgelingen van Jezus van Nazareth, die de Vrije Geest, God, onderwees en de mensen voorleefde, dat de mens dicht bij God kan zijn, zonder dogma’s, statuten en rituelen, zonder pastors en priesters.
Wij volgelingen van Jezus van Nazareth vormen geen uiterlijke religie of gemeenschap in de traditionele zin, waarin woordvoerders zich aan het hoofd van de gemeente plaatsen en waar leden tot lemmingen worden. De navolging van Jezus van Nazareth is gebaseerd op de saamhorigheid van mensen, die elkaar begrijpen, omdat ze deel uitmaken van de Vrije Geest.
Jezus van Nazareth leerde ons dienovereenkomstig: Waar twee of drie in mijn naam verzameld zijn, daar Ben Ik te midden van hen.
Steeds weer vragen mensen, waar zulke vrije gemeenschappen zich bevinden. In het werk van de Christus Gods, in het
Wereldcentrum van Universeel Leven, van de Vrije Geest, is een open gemeenschap waar iedere serieus zoekende, zich kan informeren.
Mensen die op zoek zijn naar open, vrije gemeenschappen, geven we het volgende advies: Als je gelijkgestemden kent, dan zou je gewoon heel eenvoudig elkaar steeds weer kunnen ontmoeten voor gebed en voor spirituele uitwisseling, om van elkaar te leren, om geestelijk te groeien en te rijpen.
Zoals gezegd, hebben we geen uiterlijke religie nodig, geen geestelijke tradities en gebruiken.
Wij, ieder van ons, zouden moeten denken en leven in het bewustzijn: God in ons – in de Oergrond van elke ziel.
Volgelingen van Jezus van Nazareth bidden vanuit hun hart, zonder uit het hoofd geleerde gebeden.
Hoewel God, de Geest van onze Hemelse Vader, alles weet, heeft menig mens de behoefte om met Hem, God, te communiceren. Dat is het gebed, dat hem persoonlijk aan het hart ligt, het hartegebed. Deze mens bidt naar binnen tot in de Oergrond van zijn ziel, tot God in hem. Het gebed naar binnen en het geleidelijke in praktijk brengen van de Tien Geboden van God
door Mozes gegeven en de Leer van Jezus van Nazareth, helpen ons te erkennen wat zondig is, berouw te hebben, het in het reine te brengen en niet meer te doen.
Vanuit het vrije innerlijke gebed ontwikkelt zich
Geestelijke groei en Geestelijke rijpheid evenals levenswinst, vrijheid en harmonie en niet in de laatste plaats de Gods- en naastenliefde.
Dit vrije innerlijke pad heeft geen priesters en pastoors nodig, geen zogenaamde kerken, godshuizen van steen. Een ieder van ons draagt het Heilige der Heiligen, dat God is, in de Oergrond van zijn ziel.
Om onafhankelijk te worden van voorgangers in het gebed, pastoors en priesters, helpt ook de natuur ons. Als we met liefde voor haar zorgen, kan het een tuin van God zijn, die onze zintuigen weer tot leven wekt door de Geest van Vrijheid.
Voor elk seizoen, is de natuur het Woord van de Schepping, het Woord van God. In elk jaargetijde toont de natuur ons haar bloeien, rijpen en geven. De natuur maakt zich daarover niet druk, want ze weet: de Scheppende Macht blijft, omdat God het Leven is. Zoals de natuur is ingebed in de schoot van de machtige Scheppende Geest, het Leven, zo zouden ook wij ons moeten verhouden.
Het Alomtegenwoordige Schepperswoord, het Woord van de Eeuwige luidt: IK BEN DIE IK BEN – het Leven, Eeuwig.
Als je wilt, duik dan in de Al-Stroom van het Leven, die in ons, om ons heen, boven en onder ons is. Het is het Alomtegenwoordige Leven, God, de Vrije Geest van onze Hemelse Vader, wiens kinderen wij zijn.
Mensen die Jezus van Nazareth navolgen, wensen voor hun medemensen en zichzelf
Geestelijke groei en Geestelijke rijping en de bewustwording, dat wanneer twee of drie in naam van de Christus Gods samen zijn, de Levende Vrije Geest midden onder hen, onder ons, is.
In dit bewustzijn, groeten broeders en zusters van de Vrije Geest u.
222 pag., paperback, bestelnr. S182TBnl
ISBN 978-3-96446-322-7
Gratis brochures voor u:
• Jesus en de dieren.
• Laat niet los!
• Woorden des levens.
• Uittreksels uit het boek
„De rehabilitatie van de Christus Gods“: ‚De misdaad van de kerk aan kinderen‘. En: ‚Verachting en onderdrukking van de vrouw.‘
www.gabriele-publishing.com
is de leer van de Gods- en naastenliefde voor mens, natuur en dieren