5. Festiwal Filmowy Planete Doc Review

Warszawa, Kinoteka 9-18 maja 2008

political sciencies

www.planete.pl

Wstęp

Do we still have the power to change the world? Do we want to change it? Can the youth revolution which spread through the country in 1968 be a reference point for today’s youth? It seems that what we lack today is a utopia in which we could believe and for which we would like to fight. The world we live in is so rationalised that public opinion perceives acts of revolt as a mental disease, and ‘rebel’ statusisleftforTVshowmen-clownsonly.Itseemstousthat we are the embodiment of the free man myth. Are Antonio Negri’s words, that exploitation starts in our dreams, only a clever slogan? Forty years ago people were totally fed up with the dominant system of values and wanted a change – they needed more freedom. Do we still seek freedom today?

There is no alternative to the existing social structure, no culture which could point to other solutions.

I’d like this year's PLANETE DOC REVIEW festival to be a sort of film holiday for those who want to change the world. However, this change does not need to involve an ‘escape forwards’. The paradox of our times lies in the fact that not only those pushing for change may be revolutionaries, but also those who want to preserve. The pressure of technological change is out of control and often equates to social engineering, and so the films presented within the “Brave New World”, “1968 – 40 Years Later” and “The Revolt of ‘68 in German Documentary” categories are a good introduction to contemplation of these issues.

I’m also very glad to see Polish film makers so well represented in this, the 5th edition of the festival.

They’ve chosen the PLANETE DOC REVIEW for their premieres, and for us it is an honour.

We’ve also invited two of the grand masters of the genre, Jørgena Leth and Siergiej Dworcewoj, for a creative exchange of opinions with Polish film makers, and we’d like to give the festival audience a chance to get to know their works better. So this year’s festival abounds with debates and I invite you to take part in them. Let’s make them an extension of our film experiences and an enrichment of our knowledge on the issues in hand.

There are 5 festivals organised by the DOC ALLIANCE for promotion of feature documentaries: The PLANETE DOC REVIEW, VISIONS DU REEL, DOK LEIPZIG, IDFF JIHLAVA and CPH:DOX. Five films be guaranteed to be shown at 5 leading documentary festivals in Europe, enhanced by means of workshops, coproduction meetings and common projects. The 5 festivals share the belief that documentary film has the power to change the world. This collaboration is our utopia, which makes life easier.

This year the festival crosses the sound barrier. Christian Zehnder’s STIMMHORN project at the Dramatyczny Theatre will close the festival and raise the bar of expectation, setting a new standard for future festivals.

Our festival is good at attracting and developing new audiences, and in return it gives us energy and enthusiasm for new ideas. We’re very happy that the PLANETE DOC REVIEW has become a place where opinions are shaped.

The development of the festival has been made possible thanks to the support we receive from our Sponsor, Millennium Bank, and our other Partners and Media Patrons. On behalf of the organisational committee, I would like to thank you all for your trust.

Artur Liebhart, FESTIVAL DIRECTOR

Foreword

Czy mamy jeszcze siłę i ochotę zmieniać świat? Czy rewolta młodych, która przetoczyła się w 1968 roku może być punktem odniesienia dla dzisiejszej młodzieży? Wydaje się, że brakuje nam dziś utopii, za którą chciałoby się walczyć i w którą można wierzyć. Żyjemy w świecie tak zracjonalizowanym, że opinia publiczna przyjmuje akty buntu jak chorobę psychiczną, a status buntowników pozostawia telewizyjnym showmanom-klaunom.. Wydaje nam się, że jesteśmy uosobieniem mitu wolnego człowieka. Czy słowa Antonia Negri, iż wyzysk zaczyna się w naszych marzeniach są tylko zręcznym sloganem? 40 lat temu ludzie mieli dosyć dominującego systemu wartości i chcieli zmiany – potrzebowali więcej wolności. Czy dziś wciąż szukamy wolności? Nie ma alternatywy dla istniejącej struktury społecznej, kultury, która wskazywałaby nam inne rozwiązania.

Chciałbym, aby tegoroczny festiwal PLANETE DOC REVIEW był świętem filmowym tych, którzy chcą zmieniać świat. Nie zawsze jednak zmiana musi polegać na „ucieczce do przodu”. Paradoks naszych czasów polega na tym, iż rewolucjonistami mogą być także ci, którzy chcą coś zachować, a nie zmieniać. Presja zmiany technologicznej wymknęła się spod kontroli i często jest równoznaczna z inżynierią społeczną. Filmy w sekcjach „Nowy, wspaniały świat”, „Rok 1968 – 40 lat później” i „Rewolta 1968 w niemieckim dokumencie” są dobrym wstępem do kontemplacji tych zagadnień.

Bardzo się cieszę z szerokiego udziału polskich filmowców w 5. edycji festiwalu. Wybrali PLANETE DOC REVIEW na swoje premiery. To ogromny zaszczyt dla nas.

Zaprosiliśmy wielkich mistrzów gatunku Jørgena Letha i Siergieja Dworcewoja na twórczą wymianę doświadczeń z polskimi filmowcami. Chcemy przybliżyć ich osiągnięcia publiczności festiwalu. Tegoroczny przegląd obfituje w debaty. Serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w nich. Niech będą przedłużeniem przeżyć filmowych i pogłębieniem znajomości zagadnień.

5 festiwali tworzy DOC ALLIANCE dla promocji pełnometrażowego filmu dokumentalnego. PLANETE DOC REVIEW, VISIONS DU REEL, DOK LEIPZIG, IDFF JIHLAVA i CPH:DOX. 5 filmów będzie miało zagwarantowany udział w 5 czołowych festiwalach dokumentu w Europie. Nasza współpraca będzie się poszerzać o warsztaty, spotkania koprodukcyjne i wspólne projekty. 5 festiwali wierzy, iż film dokumentalny może zmienić świat. To taka nasza utopia, z którą lepiej się żyje.

W tym roku festiwal przekracza barierę dźwięku. Koncert Christiana Zehndera z projektem STIMMHORN w Teatrze Dramatycznym na zakończenie festiwalu podnosi poprzeczkę oczekiwań i ustanawia nowy wzorzec dla naszego przedsięwzięcia.

Festiwal rozwija się i zdobywa nowych widzów. To daje nam energię i zapał do kolejnych pomysłów. Cieszymy się, że PLANETE DOC REVIEW stał się miejscem, gdzie kształtują się opinie.

Rozwój festiwalu stał się możliwy dzięki wsparciu, jakie otrzymujemy od naszego Mecenasa, Banku Millennium i pozostałych Partnerów i Patronów Medialnych. W imieniu komitetu organizacyjnego bardzo dziękuję za okazane nam zaufanie.

Artur Liebhart, dyrektor festiwalu

Table of contents

Spis treści

WSTĘP Foreword . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 3 SPIS TREŚCI Table of contents . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 4

KONKURSY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 7 Competitions NAGRODA MILLENNIUM Millennium Award . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 8 JURY MŁODZIEŻOWE Youth Jury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 12 NAGRODA MAGICZNEJ GODZINY The Magic Hour Award . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 14 NAGRODA AMNESTY INTERNATIONAL. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 16 Amnesty International Award

PLEBISCYT PUBLICZNOŚCI Audience Award . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 18 DOC ALLIANCE Doc Alliance . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 21

SEKCJE FILMOWE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 29 Film Sections NAUKI POLITYCZNE Political Sciences . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 31 FETYSZE I KULTURA Fetish and Culture . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 43 HISTORIE INTYMNE Intimate Stories . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 57 ART DOC Art Doc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 67 BACK IN THE USSR Back in the USSR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 75 NOWY WSPANIAŁY ŚWIAT Brave New World . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 81 GADŻETY JAMESA BONDA James Bond’s Gadgets . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 93 BOHATER NASZYCH CZASÓW Hero of Our Times . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 99 ROK 1968 – 40 LAT PÓŹNIEJ The year 1968 – 40 years later . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 109 RETROSPEKTYWA JøRGENA LETHA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 113 Jørgen Leth retrospective program

RETROSPEKTYWA SIERGIEJA DWORCEWOJA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str. 123

MISTRZOWSKA SZKOŁA REŻYSERII FILMOWEJ ANDRZEJA WAJDY . . . . . . . .

str. 127

PRZEGLąD ZESPOŁU FIILMOWEGO PALADINO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str. 133

REWOLTA 1968 W NIEMIECKIM DOKUMENCIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str. 141

Sergey Dvortsevoy retrospective program

Andrzej Wajda Master School of Film Directing Paladino Film Group presents

The 1968 Revolt in German Documentaries

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Special Events DEBATY Debates . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 MASTERCLASS Masterclass . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 PANEL: CO ZROBIć, ŻEBY ZROBIć PIERWSZY FILM?. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 A panel: How to make your first film?

WYSTAWA PLAKATU: CZY NADAL CHCEMY ZMIENIAć ŚWIAT? . . . . . . . str. 000

Poster Exhibition: Do we still want to change the world?

KONCERT STIMMHORN Stimmhorn Concert. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 WIRTUALNE KINO Streaming. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000

KONKURSY DLA PUBLICZNOŚCI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Competitions for viewers PLEBISCYT PUBLICZNOŚCI Audience Award . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 KONKURS NA RECENZJĘ Best Film review . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 KONKURS NA DOKUMENT AMATORSKI Best Amateur Short Doc. . . . . . . . . . . . str. 000 ORGANIZACJA I PRZYGOTOWANIE FESTIWALU. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000

Festival Organisers and Collaborators PARTNERZY/SPONSORZY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Partners/Sponsors KOMITET ORGANIZACYJNY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Organisational Committee FILMY A-Z WEDŁUG TYTUŁÓW POLSKICH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Film Index by Polish title FILMY A-Z WEDŁUG TYTUŁÓW ANGIELSKICH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 Film Index by English title

Spis treści

AUDIO FOTO DOC Audio Foto Doc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 GRAND PRESS PHOTO 2008 Grand Press Photo 2008 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000 DOKUMENT LITERACKI Written Documentary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 000

Table of contents

INNE SZTUKI DOKUMENTALNE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 151 Other Forms of Documentary Art

Teraz mo˝esz mieç szybki internet w super cenie, a dodatkowo: • mo˝liwoÊç zmiany oferty na lepszà w trakcie obowiàzywania umowy • pełen pakiet bezpieczeƒstwa – ochrona komputera przed zagro˝eniami z sieci • profesjonalna obsługa Klienta 24 godziny na dob´, 7 dni w tygodniu • bezpłatny pakiet hostingowy z własnà stronà www oraz skrzynkami e-mail bez wirusów i zb´dnych reklam • mynet.pl – własny serwis internetowy gromadzàcy informacje z innych serwisów.

A jeÊli przeniesiesz lini´ telefonicznà do Netii, za internet zapłacisz jeszcze mniej.

0 801 802 803

www.netia.pl

sklepy Play Germanos

Konkursy

Competitions

NAGRODA MILLENNIUM / MILLENNIUM AWARD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 8 W głównym konkursie festiwalu o Nagrodę Millennium i 8000 walczy w tym roku 17 filmów.

This year 17 films are competing in the main competition for the Millennium Award a prize of 8.000.

JURY MłODZIEżOWE / YOUTH JURY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 12 Najlepszy film wybiorą młodzieżowi jurorzy.

This year also the Youth Jury will select the winning film.

NAGRODA MAGICZNEJ GODZINY / THE MAGIC HOUR AWARD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 14 W tym roku po raz pierwszy na festiwalu zaprezentujemy filmy trwające około 60 minut, które bedą walczyć o główną nagrodę – The Magic Hour Award i 3000 For the first time this year the festival will have a special section devoted to films lasting 60 minutes which will compete for the grand prize – The Magic Hour Award and 3.000

NAGRODA AMNESTY INTERNATIONAL / AMNESTY INTERNATIONAL AWARD . . . . . . . . . str. 16 Podczas tegorocznego festiwalu Planete Doc Review Amnesty International przyzna swoją nagrodę i 3000 w konkursie filmów mających związek z prawami człowieka.

During this year's Planete Doc Review Festival Amnesty International will award 3.000 to the best picture relating to human rights.

NAGRODA PUBLICZNOŚCI / AUDIENCE AWARD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 18 Jak co roku, widzowie Festiwalu PLANETE DOC REVIEW wybiorą najlepszy film i przyznają Nagrodę Publiczności i 2000 .

This year once again the audience of the PLANETE DOC REVIEW festival will vote for the best film which will receive the Audience Award plus 2.000.

Millenium Award

Nagroda Millennium

W głównym konkursie festiwalu o Nagrodę Millennium i 8000 € walczy w tym roku 17 filmów.

Najlepszy film wybierze jury pod przewodnictwem Krzysztofa Kopczyńskiego.

This year 17 films are competing in the main competition for the Millennium Award and € 8.000. A jury chaired by Krzysztof Kopczyński will select the winning film.

7.

Filmy/ Films 1.

Adwokat terroru (Terror’s Advocate) Barbet Schroeder, Francja 2007/ France 2007, 135 min.

Mechaniczna miłość (Mechanical Love) Phie Ambo, Dania, Finlandia 2007/ Denmark, Finland 2007, 79 min.

8.

Na przemiał (Recycle) Al Massad, Holandia, Niemcy, Jordania 2008/ The Netherlands, Germany, Jordan

2.

Cena złota (End of the Rainbow)

2008, 90 min.

Robert Nugent, Francja, Australia 2007/ France, Australia 2007, 83 min.

9.

3.

Cień świętej księgi (Shadow of the Holy Book)

Niepotrzebne piękno (Useless) Jia Zhang-ke, Chiny 2007/ China 2007, 80 min.

Arto Halonen, Finlandia 2007/ Finland 2007, 90 min.

10.

4.

Droga nr 8 (Corridor #8)

Rozbitkowie (Stranded – The Andes Plane Crash Survivors) Gonzalo Arijon, Francja 2007/ France 2007, 127 min.

Boris Despodov, Bułgaria 2008/ Bulgaria 2008, 74 min.

11.

5.

Dzieci. Jak ten czas ucieka (Children. As Time Flies)

Rublowka (Rublyovka. Road to Bliss) Irene Langemann, Niemcy 2007/ Germany 2007, 94 min.

Thomas Heise, Niemcy 2007/ Germany 2007, 90 min.

Lucio - oszust, murarz, anarchista (Lucio)

Spotkania na krańcach świata (Encounters at the End of the World)

Aitor Arregi i Jose Mari Goenaga, Hiszpania 2007/ Spain 2007, 93 min.

Werner Herzog, Wlk. Brytania 2007/ UK 2007, 90 min.

12.

6.

Doktor nauk humanistycznych, wykładowca uniwersytecki, w stanie wojennym wydawca podziemny, od 1995 roku producent i reżyser filmów dokumentalnych. Właściciel firmy Eureka Media. Autor książek i artykułów poświęconych mediom, filmowi, kulturze XIX wieku i współczesnej. Współautor filmowych projektów edukacyjnych Rosja – Polska. Nowe spojrzenie i Kabul – moje miasto.

Wyprodukował ponad 130 filmów i programów telewizyjnych, które były pokazywane w ponad 30 krajach i zdobyły ponad 50 nagród na festiwalach. Jego debiutancki dokument Kamienna cisza został dotąd zaproszony na festiwale w Chicago (Cidf i Festiwal Polskiego Filmu w Ameryce), Seattle, Lipsku, Amsterdamie (Idfa), Warszawie (Festiwal Prawa człowieka w filmie), Pekinie, Barcelonie, Wrześni (Prowincjonalia), Rwandzie, Salonikach, Tel Awiwie, Ugandzie oraz na specjalne pokazy w Filmotece Duńskiej i Teatrze Śląskim. Laureat m. in. Nagrody dla Najlepszego Polskiego Producenta Filmu Krótkometrażowego i Dokumentalnego 2006 i 2007, The Chicago Doc Sky is the Limit Production Award, Rosyjskiej Państwowej Artystycznej Nagrody Laur, Nagrody Jury Ekumenicznego na DOK w Lipsku. Członek European Documentary Network.

13.

W czterech ścianach (Alone in Four Walls) Alexandra Westmeier, Niemcy 2007/ Germany 2007, 85 min.

14.

W górę Jangcy (Up the Yangtze) Yung Chang, Kanada 2007/ Canada 2007, 93 min.

15.

Yodok stories (Yodok Stories) Andrzej Fidyk, Polska, Norwegia 2008/ Poland, Norway 2008, 85 min.

16.

Zagubione wakacje (Lost Holiday) Lucie Kralova, Republika Czeska 2007/ Czech Republic 2007, 84 min.

17.

Zakochany szpieg (Champagne Spy) Nadav Schirman, Izrael, Niemcy 2007/ Israel, Germany 2007, 91 min.

Krzysztof Kopczyński holds a PhD degree in Humanities. He is a university instructor. In the 1980s, during the martial law in Poland, Kopczyński worked as an underground publisher.

Since 1995, he has been producing and directing documentary films. Owner of Eureka Media company. He is the author of books and articles on media, film, 20th century culture and contemporary culture. Co-authored film educational projects such as Russia – Poland. A new approach (Rosja – Polska. Nowe spojrzenie) and Kabul – My City (Kabul – moje miasto). Kopczyński has produced over 130 films and television shows which were broadcast in 30 countries and received more than 50 awards at various festivals. His debut documentary Stone silence (Kamienna cisza) has been screened at the following film festivals: the CIDF and the Polish Film festival in America in Chicago, festivals in Seattle, Lipsk, Amsterdam (IDFA), Warsaw (HUMAN RIGHTS IN FILM festival), Beijing, Barcelona, Września (PROWINCJONALIA), Rwanda, Thessaloniki, Tel Aviv, Uganda and has been invited to special screenings in the Danish Film Institute and Teatr Śląski theatre. Kopczyński is the recipient of many awards, including the Best Polish Producer of Short Documentary Films award in 2006 and 2007, The Chicago Doc SKY IS THE LIMIT Production Award, Russian State Artistic Award LAUR, the Ecumenic Jury Award at the DOK Leipzig. Member of the European Documentary Network.

Nagroda Millennium

przewodniczący jury / Chairman of Jury

Millenium Award

Krzysztof Kopczyński

Millenium Award

Nagroda Millennium

Aleksandar Manić Cornelia Seitler Urodzony w Senta – małej miejscowości w Wojwodinie, prowincji leżącej na terytorium byłej Jugosławii. Ukończył gimnazjum im. Heinricha Bölla w Troisdorf. Przez 2 lata studiował filozofię na Uniwersyteckie Kolońskim. W wieku 21 lat przeniósł się do Pragi, gdzie ukończył z wyróżnieniem praską akademię filmową i otrzymał tzw. Czerwony dyplom za osiągnięcia naukowe przyznawane przez dziekana wydziału. Pierwszym dokumentem pełnometrażowym Manica, który miał swoją premierę w głównej sekcji międzynarodowego festiwalu filmów dokumentalnych w Amsterdamie IDFA, był film Shooting Days (Dni zdjęciowe) poświęcony filozofii i metodzie pracy Emira Kusturicy podczas pracy nad filmem Underground. Najnowszy film Manića pt. The Shutka Book of Records (Księga rekordów Szutki), o którym filmowiec mówi, że jest „antropologiczną komedią dokumentalną, opowiada niezwykłą historię zwycięzców z Szutki, niewielkiej miejscowości w Macedonii, jednego z najbiedniejszych zakątków Europy.

Film był pokazywany na ponad 90 międzynarodowych festiwalach, zdobył 15 nagród i wszedł do dystrybucji kinowej w 15 krajach i jest serbskim dokumentem, który osiągnął światowy sukces. Stowarzyszenie Serbskich Krytyków okrzyknęło go najlepszym pełnometrażowym filmem w Serbii i Czarnogórze 2005 r. Aleksandar mieszka i pracuje w Pradze czeskiej.

Aleksandar Manić was born in Senta, a small town in Vojvodina, a province of the former Yugoslavia. He grew up in Germany, where he graduated from the Heinrich Böll Gymnasium in Troisdorf and studied philosophy for 2 years at the Cologne University. At the age of 21 he moved to Prague, where he graduated magna cum laude from the Prague Film Academy and became a recipient of the Dean’s RED DIPLOMA. His first documentary feature, premiered in the official selection of IDFA, was Shooting Days, a documentary essay analyzing Emir Kusturica's philosophy and working methods during the making of Underground; his latest film, The Shutka Book of Records which he describes as an „anthropological documentary comedy,” tells the incredible story about the champions of Shutka, a small town in Macedonia and one of the poorest places in Europe. Screened at over 90 international film festivals, winning 15 awards and having been distributed in cinemas in 15 countries, this film is arguably the most successful Serbian documentary to date. The Association of Serbian Critics named it best feature length film from Serbia and Monte Negro in 2005.

Aleksandar lives and works in Prague, the Czech Republic.

Ukończyła studia w dziedzinie zarządzania produkcją oraz pisania i oceny scenariuszy. Była asystentką producenta, reżyserką filmów krótkometrażowych, pracowała w dystrybucji filmowej i sprzedaży.

Wraz z Brigitte Hofer założyła spółkę producencką Maximage.

Spółkazrealizowałamiędzyinnymifilmy:Gambling,godsandLSD (Hazard,bogowieiLSD) w reż. Petera Mettlera, Echoes of home (Echa stron rodzinnych) oraz Accordion tribe (Plemię akordeonistów) w reż.

Stefana Schwieterta, Side effects (Skutki uboczne) w reż. Manuela Siebenmanna z udziałem Sabine Timoteo, Someone beside you (Ktoś obok Ciebie) w reż. Edgara Hagena oraz Our America (Nasza Ameryka) w reż. Kristiny Konrad. Spółka Maximage była również współproducentem wielu międzynarodowych przedsięwzięć filmowych w tym filmu The prize of the pole (Biegun. Koszt dotarcia) w reż. Staffana Julena, Opera fever (Gorączka operowa) w reż. Kathariny Rupp oraz My name is Sabina Spielrein (Nazywam się Sabina Spielrein) w reż. Elisabeth Marton. Obecnie spółka Maximage jest w trakcie zdjęć do filmu Kel Tamashek w reż. Dominique Margot oraz opracowała i przygotowała do produkcji filmy Uncle Thommy (Wujek Thommy) w reż. Esena Isika, KatimaMulilo w reż. Jasona Brandenberga, AmHang w reż. Michaela Steinera (adaptacji bestsellerowej powieści Markusa Wernera pod tym samym tytułem), Le pedaleur du charme (Uroczy kolarz) w reż. Daniela von Aarburga oraz film Petera Mettlera End of time (Koniec czasu).

Cornelia Seitler graduated from production management, script consulting and writing studies. Her past work experience includes assistant producer, director of a short film, several film distribution jobs and sales. Founded MAXIMAGE with Brigitte Hofer MAXIMAGE is an independent production firm based in Zurich (CH). Since 1997 they have been producing documentaries and feature films for the international cinema and television market.

They have worked with a number of highly innovative writers and directors on award-winning films such as Peter Mettler’s Gambling, Gods and LSD, Stefan Schwietert’s Echoes of home and Accordion Tribe, Manuel Siebenmann’s Side effects with Sabine Timoteo, Edgar Hagen’s Someone beside you and Kristina Konrad’s Our America. maximage has also been involved as a co-producer in a range of international projects including Staffan Julen’s The Prize of the Pole, Katharina Rupp’s Opera Fever and Elisabeth Marton’s My name is Sabina Spielrein. MAXIMAGE is currently shooting Dominique Margot’s Kel Tamashek and has in developmet and preproduction Esen Isik’s Uncle Thommy, Jason Brandenberg’s Katima Mulilo, Michael Steiner’s Am Hang (Adaptation of bestseller novel Am Hang by Markus Werner), Daniel von Aarburg’s Le Pedaleur du charme and Peter Mettler End of Time.

Fotograficzka i autorka filmów, mieszkająca w Londynie. Jej prace zostały wyemitowane w BBC, PBS, Al Jazeera oraz Current Tv. W 2003, po ukończeniu studiów na wydziale filmu i fotografii Uniwersytetu Goldsmith w Londynie, Georgie została jedną z współzałożycielek Offscreen Project, grupy artystów postulujących nawiązanie międzykulturowego kontaktu z Bliskim Wschodem, co doprowadziło do wystawienia jej dzieł fotograficznych oraz filmowych w Ammanie, Londynie, Amsterdamie, Nowym Jorku i Jordanii oraz w publikacji książki w wydawnictwie Art Publishers Booth Clibborn Editions. Po powrocie do Wielkiej Brytanii współtworzyła program edukacyjny Offscreen, zachęcający studentów do wymiany międzyszkolnej pomiędzy placówkami w Anglii i na Bliskim Wschodzie.

W 2004 Georgie została trzecią osobą zatrudnioną przez kanał Al Jazeera do współtworzenia programu w języku angielskim.

Tam wymyśliła i stworzyła popularny codzienny program dokumentalny Świadek oraz wyprodukowała, wyreżyserowała lub kupiła prawa do ponad 120 filmów dokumentalnych.

W 2007 Georgie została zaangażowana do programu Scene Insiders, wspierającego z ramienia Unii Europejskiej najbardziej utalentowanych reżyserów młodego pokolenia a rząd brytyjski ufundował dla niej stypendium. W tym roku rządowa agencja rozwoju talentów Film London zaoferowała Georgie wyprodukowanie debiutanckiego krótkometrażowego filmu fabularnego. Aktualnie Georgie reżyseruje dokument o Kosowie.

Piotr Szczepański was born in 1975 in Łódź. He graduated from the cinematography department of the Łódź film school in 1999. His past jobs include camera operator in the film Day of the Wacko directed by Marek Koterski, cinematographer to television theatre shows: Kzysztof Zanussi’s Audition and Sławomir Fabicki’s Lunapark.

His documentary directing debut was the film Generation C.K.O.D. awarded with the GOLDEN ZŁOTY LAJKONIK AWARD at the 44th Cracow Film Festival.

In 2005, he was lauded with the GRAND PRIX NOKIA MOBILE MOVIE COMPETITION award at the 21st Warsaw Film Festival for his documentary short-feature The Future of Polish Cinema.

Georgie Weedon is filmmaker and photographer based in Alley of Brats was his full-feature documentary debut – the film London, her work has been shown on BBC, PBS, AL JAZEERA and won the special award of the president of the Polish Filmmakers’ CURRENT TV. In 2003, following a masters degree in film and Association at the 32nd Polish Film Festival in Gdynia. photography at Goldsmiths in London, Georgie became a founding member of the OFFSCREEN PROJECT, an artistic collaboration that fostered cross-cultural understanding with the Middle East and led to the exhibition of her photographic and film work in Amman, London, Amsterdam, New York and Jordon, and to the publication of her book with ART PUBLISHERS BOOTH CLIBBORN EDITIONS.Upon return to the UK she co-founded the OFFSCREEN EDUCATION programme to initiate student exchange expeditions between schools in the Middle East and the UK. In 2004, Georgie joined AL JAZEERA as the third member of the launch team of the English channel. She conceived and developed the flagship daily documentary programme Witness, and over the past four years has either produced, directed or acquired over 120 documentaries for the channel.

In 2007, Georgie was selected for SCENE INSIDERS, an EU programme that nurtures Europe's „most talented up-coming filmmakers” and was awarded a Screen Bursary from the UK government to attend. This year Georgie has been commissioned by the UK government talent development agency Film London to produce her first short fiction film, and is also directing a documentary in Kosovo.

Nagroda Millennium

Łodzianin, reżyser, rocznik 1975. Z wykształcenia operator – absolwent PWSFTViT w 1999. Ma w swoim dorobku min. pracę operatora kamery przy Dniu Świra Marka Koterskiego, realizację zdjęć do teatrów telewizji Krzysztofa Zanussiego Sesja kastingowa oraz Sławomira Fabickiego Wesołe miasteczko.

Za reżyserski debiut dokumentalny Generacja C. K. O. D. został nagrodzony w 2004 roku Grand Prix – Złotym Lajkonikiem na 44. Krakowskim Festiwalu Filmowym. W roku 2005 otrzymał Grand Prix Nokia Mobile Movie Competition na XXI Warszawskim Festiwalu Filmowym za krótki film dokumentalny Przyszłość polskiej kinematografii.

Aleja Gówniarzy to jego pełnometrażowy debiut fabularny – nagroda specjalna Prezesa SFP na XXXII FPFF w Gdyni 2007.

Millenium Award

Piotr Szczepański Georgie Weedon

Youth Jury

Jury młodzieżowe

W tym roku na festiwalu najlepszy film wybiorą Jędrek młodzieżowi jurorzy.

Malko This year also the Youth Jury will select the winning film.

Urodzony w 1989 roku, w Warszawie. Tegoroczny maturzysta i przyszłoroczny student Peace Studies na uniwersytecie w Bradford.

Współautor, wyprodukowanych razem z Jankiem Gajdą, kilku krótkich form filmowych. Zajmuje się każdym etapem pracy nad filmem; od pomysłu, przez scenariusz i reżyserię, aż po montaż. Film to tylko jedno z interesujących go mediów. Jest także twórcą kilku projektów internetowych, jego reportaż opublikowany został w Gazecie Wyborczej, swego czasu angażował się też w działania teatralne.

Jędrek Malko was born in 1989 in Warsaw. He is this year's high school graduate planning to pursue his academic career at Bradford University at the Institute of Peace Studies. He is the coauthor, together with Janek Gajda, of a number of short film forms.

Malko is interested in every stage of the filmmaking process: he comes up with the idea, writes the script, directs a film and finally does his own editing. The film is just one of the media that fascinate him. Malko is the author of a number of online projects, a story he wrote was published in Polish largest daily GAZETA WYBORCZA and he used to be involved in theatrical activities.

Adam Borowski

Filip Lech

Adam Borowski, 16 lat, trzecia klasa Społecznego Gimnazjum Dwójka. Od kilku lat zainteresowany filmem, ostatnio również sztuką operatorską. Druga jego pasja to fotografia. Pierwszy publiczny pokaz prac w lutym 2008 w kawiarence szkolnej. Więcej zdjęć można oglądać w serwisie Deviantart (pod adresem xcj.deviantart.com). Poważnie myśli o studiach w szkole filmowej. Zafascynowany twórczością operatorską Janusza Kamińskiego i Andrzeja Sekuły oraz filmami dokumentalnymi.

Filip Lech, ma 17 lat, uczęszcza do wielokulturowego Liceum Humanistycznego im. Jacka Kuronia. Filmem interesuje się od wielu lat i na bieżąco śledzi wszystko co dzieje się w kinie na świecie. Filmem dokumentalnym zainteresował się po obejrzeniu dokumentów Dżigi Wiertowa, Leni Riefensthal, Wernera Herzoga i Lecha Kowalskiego. Chciałby (w imię myśli Wiertowa), aby kino stało się jego drugim, lepszym okiem.

Adam Borowski, 16, a student of the third grade of the DWóJKA the second private junior high school in Warsaw. He has been interested in film for a few years now. Apart from the cinema he loves photography. The first public show of Borowski’s work was held in the school cafeteria in February 2008. To see more of his work please visit his website (XCJ.DEVIANTART.COM). Adam is seriously considering going to film school. He is fascinated by the camera work of Janusz Kamiński and Andrzej Sekuła and he is a huge fan of documentaries.

Filip Lech,17, is a student of the multicultural Jacek Kuron High School specialising in Humanities. He has been interested in film for many years now and is familiar with the latest developments of world cinema. His fascination with documentary cinema was born after he saw the films of Dziga Vertov, Leni Riefensthal, Werner Herzog and Lech Kowalski. Lech would like (as inspired

by Vertov) the cinema to become his second, the better eye.

MichałGrosz,ma17lat,uczysięwliceumogólnokształcącym.Interesujesięprzedewszystkimfilmem,filozofią,fotografiąorazmuzykąeksperymentalną.Filmemzainteresowałsięprzedlatyiprzeztenczasprzeżywałokresyzafascynowaniatakimireżyserami,jakMichelangeloAntonioni,DavidLynch,RomanPolańskiczyIngmarBergman.Odpewnego czasuzajmujesiętakżefilmemdokumentalnym,główniezasprawądokumentówKrzysztofaKieślowskiego.Michałmiałniedawnotakżeprzygodęaktorską(krótkimetrażfabularnyRuedelaSource),zktórąwiąże pewnenadziejenaprzyszłość.WspółpracujetakżezDyskusyjnymKlubemFilmowymGranulat,któryprowadząwarszawscylicealiści podpatronatemNowychHoryzontówEdukacjiFilmowej.

Urodzony6czerwca1992r.AbsolwentPrzedszkolaFilmowego wMistrzowskiejSzkoleReżyseriiFilmowejAndrzejaWajdy.

Wramachkursuzrealizowałfilmdokumentalnypt.Miejskiśrodekkomunikacji(współpraca:KrzysztofWerner).Wrazztrójkąznajomych zPrzedszkolaFilmowegojestwtrakciemontażufilmuozimowychzajęciachteatralnychdladzieciimłodzieży–FOSA.Nawiosnęplanujerozpoczęciezdjęćdodokumentuopolskichposzukiwaczachskarbówizabytków.Rozpocząłwspółpracęzwww.e-teatr.tv–telewizyjnymportaleminternetowympowstałymzmyśląoWarszawskichSpotkaniach Teatralnych.Czasemdokumentujedziwneakcjeartystyczno–uliczne, jaknp.podlewaniewarszawskiejpalmyzorganizowaneprzezKwartalnikLiterackiWyspa.Równieżpisze,jednakgłówniedoszuflady.

Michał Grosz, 17, is a high school student. His interests include the cinema,philosophy,photographyandexperimentalmusic.Hisloveforthe film dates back to his early teenage years and since then he has been watching the works of the great masters the likes of Michelangelo Antonioni, David Lynch, Roman Polański or Ingmar Bergman. Some time agoMichałbecameinterestedindocumentaryfilmsbeinginspiredbythe films by Krzysztof Kieślowski. Michał has had his acting debut recently (ashortfeaturefilmRuedelaSource)andhopestherewillbemoreacting opportunities in the future. He collaborates with a Film Society Club GRANULAT ran by Warsaw's high school students under the auspices of the NOWE HORYZONTY EDUKACJI FILMOWEJ film educational organisation.

Iwo Kondefer was born on 6 June 1992. He is a graduate of the ANDRZEJ WAJDA FILM PRESCHOOL ran as part of the ANDRZEJ WAJDA MASTER SCHOOL OF FILM DIRECTING. During the filmmaking course he made a documentary film entitled Public Means of Transport (collaboration: Krzysztof Werner). Together with three friends he met in the filmmaking class, he is currently editing a film about a winter theatre class for kids and teens called FOSA. In spring he plans to start shooting a documentary on the Polish treasure and historic monument hunters. Iwo now collaborates with WWW.E-TEATR.TV, and literary quarterly Wyspa.

Paulina Myślińska

Zofia Chylak

Paulina Myślińska, uczennica Liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Pasjonatka fotografii i kina. Laureatka konkursów fotograficznych m. in. Zakochaj się w Warszawie. Uczestniczka warsztatów filmu dokumentalnego w Czechach pod patronatem Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Koordynatorka szkolnego klubu filmowo-dyskusyjnego.

Absolwentka ISLO na Bednarskiej. Urodzona w 1987 roku w Warszawie. Studentka drugiego roku Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale Historii Sztuki. Absolwentka Przedszkola Filmowego w Mistrzowskiej Szkole Andrzeja Wajdy, gdzie uczestniczyła w zajęciach realizacji filmu dokumentalnego. Za krótkometrażowy film dokumentalny Pół ozorka i cały szpinak otrzymała wraz ze współautorką Urszulą Sławiec II nagrodę w konkursie DoPaulina Myślińska is a student of the Tadeusz Czacki high liny Kreatywnej organizowanym przez TVP2. school in Warsaw. She loves photography and film. Paulina is a winner of a number of contests, among other the FALL IN LOVE WITH Zofia Chylak was born in 1987 in Warsaw. She is a graduate of WARSAW photography contest. She has taken part in documentary the famous high school ISLO in Bednarska street. Chylak is a filmmaking workshops in the Czech Republic held under the student of the Art History Institute at Warsaw University. She auspices of the Helsinki Foundation for Human Rights. She also graduated from the Andrzej Wajda Film Preschool where she took coordinates the activities of the school film discussion society. part in a documentary filmmaking class.

The short feature documentary film entitled Half of a portion of tongue and spinach shot by Chylak and the co-author Urszula Sławiec was awarded 2nd prize in the CREATIVE VALLEY competition held by public television station TVP2.

Jury młodzieżowe

Iwo Kondefer

Youth Jury

Michał Grosz

Nagroda Magicznej godziny

The Magic Hour Award

W tym roku po raz pierwszy na Festiwalu zaprezentujemy filmy trwające około 60 minut., które bedą walczyć o główną nagrodę – Magicznej godziny – i 3000 . Filmy oceniać będą Jurorzy pod przewodnictwem Szymona Zaleskiego.

For the first time this year the festival will have a special section devoted to films lasting 60 minutes which will compete for the grand prize – The Magic Hour Award and a prize of 3.000. A jury chaired by Szymon Zaleski will select the winning film.

Filmy/ Films 1.

Bestia w nas (The Beast Within) Yves Scagliola, Dania, Szwajcaria 2007/ Denmark, Switzerland 2007, 52 min.

2.

Cień usmiechu (To See if I’m Smiling) Tamar Yarom, Izrael 2007/ Israel 2007, 59 min.

3.

Dzieci słońca (Children of the Sun) Ran Tal, Izrael, USA 2007/ Israel, USA 2007, 70 min.

4.

Urodził się w 1952 roku w Łodzi. Mieszka w Brukseli. Wykształcenie zdobył w Brukseli i Stasburgu. Aktor, producent, scenarzysta i reżyser filmów dokumentalnych.

Zaleski was born in 1952 in Łódź. He studied in Strasbourg and Brussels where he continues to live today. Works an an actor, producer, screenwriter and documentary director.

Wspólpracował z Marilyn Watelet przy takich filmach jak: /His collaborationwithMarilynWateletproducedthefollowingfilms:

Hair (Hair: Let the Sun Shine In) Pola Rapaport, USA, Francja 2007/ USA, France 2007, 54 min.

6.

przewodniczący jury / Chairman of the Jury

Gugara (Gugara) Jacek Nagłowski i Andrzej Dybczak, Polska 2007/ Poland 2007, 70 min.

5.

Szymon Zaleski

1994

Holenderska fabryka kokainy (Dutch Cocaine Factory) Jeanette Groenendaal, Holandia 2007/ The Netherlands 2007, 55 min.

1996 7.

Ikizama (Ikizama) Tomasz Wysokiński, Polska 2008/ Poland 2008, 55 min.

8.

Jak to się robi w Afganistanie (Afghan Muscles) Andreas Mol Dalsgaard, Dania 2006/ Denmark 2006, 58 min.

9.

Lakszmi i ja (Lakshmi and Me) Nishtha Jain, Indie, USA, Finlandia, Dania 2007/ India, USA, Finland, Denmark 2007, 59 min.

10.

Łowca dyktatorów (The Dictator Hunter) Klaartje Quirijns, Holandia 2007/ The Netherlands 2007, 58 min

11.

Miejscy hakerzy: w stronę ciemności (Urban Explorers: Into the Darkness) Melody Gilbert, USA 2007, 57 min.

12.

Muzyczna partyzantka (Music Partisans) Mirosław Dembiński, Polska 2007/ Poland 2007, 52 min.

13.

Na niebie na ziemi (On the Sky on Earth) Maciej Cuske, Polska 2007/ Poland 2007, 61 min.

14.

Nasza ulica (Our Street) Marcin Latałło, Francja 2006/ France 2006, 52 min.

15.

Tajemnica Devy (The Secret of Deva) Anca Miruna Lazarescu, Niemcy, Rumunia 2007/ Germany, Romania 2007, 58 min.

16.

W Teheranie nie rosną już granaty (Tehran Has No More Pomegranates) Massoud Bakhshi, Iran 2006, 69 min.

2000 2001 2003

Fin de Siglo, dokument, 54 min.

Nagroda: Compétition Filmer à tout prix, n°7, 1995; nagroda Communauté Française de Belgique, 1995; Certificate of Merit Golden Awards, 1996 Ecole 27, dokument, 65 min.

Międzynarodowa nagroda SCAM, 19e Festival Int. du film ethnographique et sociologique – Cinéma du Réel ; prezentowany na Vision du Réel, Nyon, 1997 ; nominowany do nagrody Georges Sadoul, 1998 ; Silver Spire Winner Golden Award, 1998 Chico Salvak, dokument, 56 min.

Eliàn, l’enfant captif, dokument, 48 min.

A toute épreuve, dokument, 48 min.

Born in Freiburg, Germany. She majored in German literature and completed film studies at Berlin’s DFFB film school. She works Suliman Mohamed Ibrahim urodził się w Sudanie. W 1982 r. ukońas a director, screenwriter and editor. czył studia w zakresie wiedzy o folklorze w Instytucie Studiów Afrykańskich i Azjatyckich (Institute of African and Asian StuFilmograFia/ Films: dies) w Wielkiej Brytanii, zaś w 1978 r. studia na kierunku reżyseria fil1982 Die Tarnung mów dokumentalnych i telewizyjnych we Wszechzwiązkowym 16mm, 10 min. DFBB Państwowym Instytucie Kinematografii (WGIK) w Moskwie.

1983 Mikado Jest autorem szeregu filmów informacyjnych dla sudańskich organiza16mm, 10 min. DFFB cji pozarządowych, działał także na rzecz rozwoju kontaktów między fil1985 The Miraculous Mandarin mowcami afroarabskimi (Real Life Festival w Akrze w Ghanie).

Video, 20 min. DFFB 1987 Death Money SulimanMohamedIbrahimisSudanese.Hegraduatedin1982with Video, 50 min. DFFB/ ZDF a major in FOLKLORE STUDIES AT THE INSTITUTE OF AFRICAN AND ASIAN STUDIES in United Kingdom and from Direction of Documentary and Semaine de Video Genf , World Wide Video Festival TV Films in 1978, at ALL UNION STATE INSTITUTE OF CINEMATOGRAPHY Den Haag, Festival de femmes Montreal 1990 Rutschende Blicke (VGIK), Moscow. He made a number of informational films for Exhibition Berlin/ Budapest Sudanese NGOs and worked on establishing contacts with Afro/Arab 1995 The Third Life of Lya de Putti filmmakers, (REAL LIFE FESTIVAL, Accra, Ghana).

16mm/Beta SP, 72 min. B1/ 3SAT IDFA Amsterdam ‘96, Mediawave Györ ‘97 Dorobek reżyserski i scenopisarski/ Films anD scripts: 1998 Documentary and Legends 1977 Africa, Jungle, Drum and Revolution Symposium Filmhaus Köln (Afryka, dżungla, bębny i rewolucja), WGIK 2001 Tatau Samoa 1978 But Still It Rotates (A jednak się obraca), WGIK, 35mm, 74 min. ARTE zdobywca srebrnej nagrody na 12. Moskiewskim Int. Doc’ Festival Munique 2001 Solothurn Film Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w 1979 r.

Festival 2002, Int. Filmfestival Hawaii 2002, 1981 Train of the West (Zachodni pociąg), Departament Kultury Ethnofilmfest Berlin2004 1996 The Last Haven (Ostatnie schronienie), 2007 Devils’s Land (film przyrodniczy wyprodukowany przez Sudańskie DV, 90 min. ART Towarzystwo Ochrony Środowiska (SECS)) 1999 The Forgotten Village of Magano (Zapomniana wioska Magano) (film przyrodniczy wyprodukowany przez SECS) 2008 film dokumentalny o wojnie i pokoju w Darfurze (w trakcie produkcji)

Nagroda Magicznej godziny

Urodzona we Freiburgu w Niemczech. Ukończyła studia na wydziale literatury niemieckiej. Wykształcenie filmowe zdobyła w szkole filmowej DFFB w Berlinie. Pracuje jako reżyserka, scenarzystka i montażystka.

The Magic Hour Award

Gisele Schleelein Suliman Mohammed Ibrahim

Amnesty International Award

Nagroda Amnesty International

Podczas tegorocznego festiwalu Planete Doc Review Amnesty International przyzna swoją nagrodę i 3000 € w konkursie filmów mających związek z prawami człowieka.

During this year’s Planete Doc Review festival Amnesty International will award the best picture in a competition of films relating to human rights with with a prize of € 3,000

Filmy/ Films 1.

Anna – 7 lat na froncie (Anna, Seven Years on the Frontline), Masha Novikova, Holandia 2008/ The Netherlands 2008, 78 min.

2.

Bez końca (No end at sight), Charles Ferguson, USA 2007, 102 min.

3.

Cień świętej księgi (Shadow of the Holy Book), Arto Halonen, Finlandia 2007/ Finland 2007, 90 min

4.

Darfur Now (Darfur Now), Ted Braun, USA 2007, 95 min.

5.

Łowca dyktatorów (The Dictator Hunter), Klaartje Quirijns, Holandia 2007/ The Netherlands 2007, 58 min

6.

Muzyczna partyzantka (Music Partisans), Mirosław Dembiński, Polska 2007/ Poland 2007, 52 min.

7.

Obietnica zmarłym. Wygnanie Ariela Dorfmana (A promise to the Dead – Exile Journey of Ariel Dorfman), Peter Raymont, Kanada 2007/ Canada 2007, 90 min.

8.

Taniec wojenny (War Dance), reż. Sean Fine and Andrea Nix Fine, USA 2007, 105 min.

Organizując tenże konkurs pragniemy zwrócić uwagę na fakt, iż zagadnienie praw człowieka i ich naruszania, również mogą być tematem ciekawym do opisania, o którym chcą nam opowiedzieć 9. młodzi twórcy kina dokumentalnego z całego świata. Pragniemy także wyróżnić obraz, który według członków jury konkursu, okaże się obrazem wyjątkowym i najbliższym ideom organizacji.

Twarze (Faces), Gerard Maxim, Holandia,Francja/TheNetherlands,France2007,80min.

10. W czterech ścianach (Alone in four walls), The competition's aim is to raise awareness among people of Alexandra Westmeier, the fact that the issue of human rights and their violation may Niemcy 2007/ Germany 2007, 85 min. also be an interesting topic that may inspire young documentary filmmakers from all over the world. We also intend 11. W górę Jangcy (Up the Yangtze), to award a film which, according to the jury, proves to be Yung Chang, exceptional and closest to the organisation's ideals Kanada 2007/Canada 2007, 93 min.

Reżyser i scenarzysta, a także producent filmów dokumentalnych, absolwent Łódzkiej Szkoły Filmowej, wielokrotny laureat głównych nagród festiwalowych, m.in. nagrody za debiut reżyserski za film Kratka na festiwalu filmów polskich w Gdyni (1996), Złotego Lajkonika za filmy Taka historia i Siostry na festiwalu polskich filmów w Krakowie (1999) i głównej nagrody za Taką historię na festiwalu w Lipsku (1999) czy Grand Prix – nagrody Europejskiej Fundacji Kultury podczas 4 Festiwalu Filmów Dokumentalnych Vue Sur Le Doc w Marsylii za Miejsce urodzenia.

Krytyk filmowy, absolwent polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1974-81 związany z tygodnikiem Film, następnie do 1994 roku redaktor naczelny miesięcznika Kino. Obecnie krytyk filmowy Gazety Wyborczej.

Film critic, graduate of the Polish Studies Department at Warsaw University. In the years 1974 to 1981 he worked for FILM monthly. Until 1994 he was the chief editor of KINO monthly. He currently works as film critic in daily GAZETA WYBORCZA.

Director and screenwriter and documentary film producer. A graduate of the Łódź Film School. Many a time winner of grand prizes at film festivals, among other awarded for his directing debut Bar at the Polish film festival in Gdynia (1996), he also received the Golden Lajkonik award for the films A Just So Story and Sisters at the Polish film festival in Kraków (1999) and won the grand prix for A Just So Story at the DOC Leipzig festival (1999) as well as the Grand Prix – the award of the European Cultural Foundation at the 4th Documentary Film Festival VUE SUR LE DOC in Marseille for Birthplace.

Youcai Wang

Draginja Nadaždin

Student Uniwersytetu w Illinois, obrońca praw człowieka. Jeden z przywódców protestów studenckich z 1989 r., które odbywały się na Placu Tiananmen w Pekinie. Zatrzymany i skazany na cztery lata więzienia, zwolniony w 1991 r. dzięki naciskom rządu amerykańskiego i Amnesty International. W 1998 r. zarejestrował partię opozycyjną, co było czynem zakazanym. Skazano go za to na 11 lat więzienia.

Z pomocą Amnesty International i rządu Stanów Zjednoczonych, został wypuszczony na wolność w marcu 2004 r. Aktualnie pracuje w Jefferson National Lab, badając budowę nukleonów.

Absolwentka Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, w sektorze pozarządowym w Polsce działa od 1999 roku. Absolwentka Szkoły Praw Człowieka Fundacji Helsińskiej. Od 2000 roku związana z czasopismem społeczno – kulturalnym (Op. cit.,)

Student of University of Illinois, human rights activist. He was one of the leaders of the students' protests which took place in 1989 in Tiananmen Square in Beijing. Arrested and sentenced for imprisonment for four years, he was released in November 1991 under the pressure of US government and Amnesty International. In 1998, he registered an opposition party which was illegal. Youcai was imprisoned for 11 years. Thanks to campaigns of Amnesty international and US government he was released in March 2004. He is currently doing scientific research in nucleon structure in JEFFERSON NATIONAL LAB.

A graduate of the Ethnology and Cultural Anthropology Institute at Warsaw University, she has been working in the non-government sector since 1999. A graduate of the Human Rights Schools run by the Helsinki Foundation for Human Rights. Since 2000 she has been a collaborator of a social and cultural periodical (OP. CIT.,)

Nagroda Amnesty International

Tadeusz Sobolewski

Amnesty International Award

Paweł Łoziński

Audience Award

Plebiscyt publiczności

Jak co roku, widzowie Festiwalu PLANETE DOC REVIEW wybiorą najlepszy film i przyznają Nagrodę Publiczności i 2000 € (fundatorem nagrody jest kanał Planete). W konkursie biorą udział wszystkie filmy prezentowane w programie Festiwalu. Każdy może wypełnić kupon w KINOTECE i wrzucić go do specjalnej urny dostępnej w kasie kina oznaczonej jako „PLANETE DOC REVIEW” lub wysłać e-mail na adres nagroda@docreview.pl z tytułem filmu.

Szczegóły na stronie www.docreview.pl i filmweb.pl This year once again the audience of the PLANETE DOC REVIEW festival will vote for the best film which will receive the Audience Award plus 2.000 (the award is funded by the Planete channel). All the films screened during the festival can compete for the award. You can fill in a form at KINOTEKA and drop it into one of the special boxes marked "PLANETE DOC REVIEW" at the box office or send an email to nagroda@docreview.pl with the best film title.

For more details visit www.docreview.pl and filmweb.pl

Doc Alliance

Doc Alliance

Doc Alliance

Doc Alliance

Doc Alliance – Nowa szansa dla długometrażowych filmów dokumentalnych Doc Alliance – The new deal for feature documentaries Doc alliance – cele / Doc alliance – ambitions oFerta / tHe proposal: • 5 doskonałych filmów, wyróżniających się oryginalnymi i nowoczesnymi technikami narracji oraz ciekawym punktem widzenia.

• 5 pokazów demonstrujących fascynujące zróżnicowanie gatunku w obrębie artystycznego kina autorskiego.

• 5 młodych filmowców, których powołaniem jest tworzenie wyjątkowych filmów dokumentalnych.

• 5 w pełni profesjonalnych, niezależnych produkcji filmowych.

• 5 high-quality films that stand out because of their original and innovative narrative styles and points of view.

• 5 demonstrations of the fascinating diversity of genres in artistic, author-driven documentary • 5 filmmakers of the new generation with a vocation to make creative feature documentaries • 5 professional productions born of small, independent structures. oDbiorcy / tHe pUblic: • 5 okazji by przekonać publiczność, że rzeczywistość jest ciekawsza od fikcji, a film dokumentalny może być dziełem fascynującym, poruszającym i pouczającym.

• 5 spotkań ze zróżnicowaną publicznością: od zwykłych wielbicieli kina po koneserów filmów dokumentalnych.

• 5 inicjatyw dotarcia do publiczności, wykorzystujących zróżnicowane systemy dystrybucji – kino, telewizję, DVD, wideo na żądanie (VOD) oraz inne.

• 5 opportunities to convince audiences that reality surpasses fiction and that cinema du réel can be spectacular, fascinating, moving and instructive • 5 meetings with audiences, from the general public to the documentary connaisseurs • 5 initiatives to approach in every manner available different audiences, ranging from cinema, television, DVD to VOD and other networks rynek / tHe market: • 5 kluczowych festiwali: CPH: Dox – Kopenhaga, DOK Leipzig – Lipsk, IDFF Jihlava, Planete Doc Review Warszawa, Visions du Réel Nyon oraz 5 miejsc pozwalających na pokazanie filmów w Europie od wiosny do jesieni.

• 5 rynków w pięciu krajach wspierających nasze filmy na swoich festiwalach a także ich dystrybucję kinową i elektroniczną.

• 5 filmów stanowiących część wyjątkowej oferty rozpowszechnianej on-line przez europejski portal internetowy.

• 5keyfestivals:CPH:Dox–Copenhagen,DOKLeipzig,IDFFJihlava,PlaneteDocReview Warsaw, Visions du Réel Nyon and 5 stages for a tour of Europe from spring to autumn • 5 national markets to support the films at their festivals and in their theatrical and DVD distribution • 5 films that are a part of the exceptional offer provided by a European portal to be acquired on-line

• because filmmakers and producers, like us, need an inventive, dynamic distribution platform • because new initiatives are needed to promote remarkable films in a general market that is less permeable to their circulation and commercialisation • because our role as a festival is to offer alternatives, surprises, debates, choices and points of view that attract attention • because of a desire to gain a different footing in the European audio-visual landscape Doc alliance – ZoboWiĄZania / Doc alliance – commitments • Wszyscy partnerzy naszego programu zobowiązują się do maksymalnej promocji pięciu filmów pod egidą Doc Alliance w swoich programach i w czasie spotkań dyskusyjnych – zarówno publicznych, jak i eksperckich.

• Wszyscy zobowiązują się do zaproszenia dystrybutorów, wystawców, organizatorów imprez kulturalnych oraz przedstawicieli innych instytucji w swoich krajach, tak by umożliwić im jak najszerszą promocję i dystrybucję naszych filmów.

• Wszystkie nasze festiwale połączą swoje wysiłki aby przekazać mediom i osobom związanym z kinem, jak najwięcej informacji na temat Doc Alliance i naszych filmów.

• Wszyscy zobowiązują się wziąć udział w dalszym rozwoju Doc Alliance, co powinno pozwolić na zaproszenie przedstawicieli festiwali filmowych z całego świata, szczególnie azjatyckich i amerykańskich jako „gości specjalnych.”

• Wszyscy współuczestnicy zobowiązują się do wspierania projektów powiązanych z Doc Alliance: doroczną nagroda, przeglądem filmów oraz portalem internetowym.

• All the partners are committed to doing their utmost to promote the five Doc Alliance films in their programmes and during public and professional debates • They all invite the distributors, exhibitors, cultural organisers and other institutions in their own countries to take an interest in the films so they may be promoted and distributed as widely as possible • All the festivals will network in favour of Doc Alliance and its films and will engage in specificinformationandcommunicationactionswiththemediaandtheprofessionalsector •AllwillcontributetothedevelopmentofDocAlliance,whichwillbeabletoinvitefestivals from Asia, South or North America as well other parts of the world as „special guests” • All participants will support the projects associated with Doc Alliance, the Annual Grand Prize, the Review and the Doc Alliance portal

Doc Alliance

Doc Alliance

Doc alliance – prZycZyny / Doc alliance – reasons • Ponieważ filmowcy i producenci, tacy jak my, potrzebują innowacyjnej, dynamicznej platformy dystrybucyjnej.

• Ponieważ nowe inicjatywy pomagają wypromować niezwykłe filmy na rynku globalnym, wprowadzając je w obieg komercyjny.

• Ponieważ naszą rolą jako organizatorów festiwalu filmowego jest oferowanie alternatyw, proponowanie dyskusji i wyborów, pokazywanie nowych punktów widzenia, zdolnych przyciągnąć uwagę widzów.

• Ponieważ naszym pragnieniem jest stworzenie nowych fundamentów w europejskim pejzażu sztuk audio-wizualnych.

Doc Alliance

Doc Alliance

1 ISTNIENIE Existence Reżyseria/ Directed by: Marcin Koszałka Produkcja/ Production: HBO Polska; Studio Filmowe OTO

Polska/ Poland 2007, 69 min.

Nagrody i festiwale: Krakowski Festiwal Filmowy 2007

Kontrowersyjny film znanego polskiego operatora filmowego i dokumentalisty, który wzbudził dyskusje już zanim powstał.

Znany polski aktor Jerzy Nowak postanawia przekazać po śmierci swoje ciało na cele badań naukowych. Film pokazuje proces podjęcia decyzji przez 84-letniego aktora. Równocześnie jest przejmującym portretem człowieka podsumowującego swoje życie. Bohater spotyka się z przyjaciółmi, odwiedza bliskie mu miejsca. Nowak poznaje również profesora kliniki, do której po śmierci trafi jego ciało.

Film stawia najważniejsze pytania: o to, co znaczy dobrze przeżyte życie i co po nas zostanie po śmierci.

– Nagroda Publiczności

Awards and festiwals: 2007 KRAKOW FILM FESTIVAL – AUDIENCE AWARD

JERZY NOWAK, a renowned 84 year old Polish actor who has appeared in ANDRZEJ WAJDA’S films as well as STEVE SPIELBERG’S Schindler’s List, decided that after death, his body should be used for the benefit of science. This intimate documentary follows MR. NOWAK as he makes this most personal and final decision and reveals his own dilemmas and thoughts about death. As an actor, Jerzy is playing his last role, while at the same time the first leading role of his life. Personal, ironic and often times positive, JERZY NOWAK passionately explains the reasons for this sometimes taboo raising and controversial decision

Pavel Kostomarov

Produkcja/ Production: Les Films Hors – Champ Szwajcaria, Francja, Rosja

NA IMIĘ MA LIUBOW. Po rosyjsku oznacza to „miłość.”

JEST MATKĄ. Ma dziewięcioro dzieci. Adoptuje dziesiąte.

CIĄGLE W BIEGU. Uciekając od okrutnego męża, by odwiedzić najstarszego syna w więzieniu. Z porodówki do szkoły. Ze szpitala na wieś.

DOKĄD TYM RAZEM POBIEGNIE?

/ Switzerland, France, Russia 2007, 80 min.

HER NAME IS LIUBOV. It means 'love' in Russian.

SHE IS THE MOTHER. She has 9 children. She's adopting a tenth.

SHE IS ALWAYS RUNNING. Away from her violent husband, to her eldest son in jail. From the maternity ward to the school. From the hospital to the farm.

WHERE CAN SHE RUN TO NOW?

Doc Alliance

Reżyseria/ Directed by: Antoine Cattin,

Doc Alliance

2 MATKA The Mother | La Mère

Doc Alliance

Doc Alliance

HAVEL 3 OBYWATEL Citizen Havel | Občan Havel Reżyseria/ Directed by: Miroslav Janek, Pavel Koutecky

Produkcja/ Production: Pavel Strnad Republika Czeska/ Czech Republic 2008, 119 min.

W roku 1992, po rozpadzie Czechosłowacji, były dysydent polityczny, przywódca „aksamitnej rewolucji”, dramaturg i eseista Vaclav Havel, został ogłoszony pierwszym prezydentem nowego państwa – Republiki Czeskiej. Tym samym były wróg publiczny otrzymał społeczny mandat, uprawniający go do transformacji państwa i jego instytucji. Mając świadomość, że tego typu wydarzenia nie są codziennością, Havel od pierwszego dnia pozwolił swojemu przyjacielowi, filmowcowi Pavelowi Kouteckiemu na towarzyszenie mu z kamerą, zarówno w Zamku Praskim (siedziba prezydenta), jak i w podróżach po świecie. W rezultacie tych działań powstał Obywatel Havel, pełnometrażowy film dokumentalny, zbudowany z niepokazywanych nigdzie dotąd obrazów, dzięki któremu możemy zobaczyć portret człowieka znajdującego się w samym centrum międzynarodowej polityki i zainteresowania mediów, próbującego utrzymać równowagę pomiędzy byciem osobą publiczną a swoim życiem osobistym, a jednocześnie starającego się o to, by przeprowadzić swój naród od komunizmu ku wolnej, demokratycznej przyszłości.

After the split of Czechoslovakia in 1992, former political dissident, leader of the Velvet Revolution, playwright and essayist Vaclav Havel became the first president of a new country, the Czech Republic. Thus it came to pass that a former enemy of the state was actually given the popular mandate to transform that state and its institutions. Such events are not commonplace so, from day one, he permitted his friend, filmmaker Pavel Koutecky, to be with him, to capture as much of it as possible, whether in the Prague Castle or around the world. The result is Citizen Havel, a feature-length documentary of never-before-seen footage that provides an intimate look at a man thrust into the spotlight of international politics and celebrity, trying to maintain a balance between public and personal life while bringing his nation out of its communist past and into a free, democratic future.

Produkcja/ Production: Bayerischer Rundfunk Niemcy/ Germany 2007, 79 min.

Zapuszczone, mroczne monachijskie poddasze. Tu właśnie mieszka i trenuje Jürgen, niemiecki bokser zawodowy, którego ostatnia walka odbyła się przed trzema laty. By zarobić na życie, pracuje jako wykidajło w barze. Tydzień po tygodniu za pomocą telefonów wykonywanych z lokalnej poczty, próbuje skontaktować się z amerykańskimi organizatorami walk bokserskich i zaaranżować kolejną walkę – gdyż Jürgen „The Rock” Hartenstein, były mistrz Niemiec w wadze półciężkiej, ma pewne marzenie: chce powrócić na międzynarodowy ring bokserski, dyktując własne warunki.

Ostatecznie udaje mu się zorganizować walkę z amerykańskim nowicjuszem i wraz ze swoim trenerem wyrusza do Filadelfii – miasta, z którego pochodził Rocky. To dla niego ogromna szansa.

A dark, seedy attic in Munich. This is where Jürgen, a German boxing pro whose last fight is three years in the past, lives and trains. In order to make a living he works as a bouncer in a bar. Week after week he tries to arrange a fight through US matchmakers on the phone in a local call shop because Jürgen „The Rock” Hartenstein, ex-German Champion in the super middleweight division, has a dream. He wants to launch his international comeback on his own account.

Eventually, when Jürgen is called to fight an American newcomer in Philadelphia, together with his trainer he sets off to the home of Rocky. This is his big chance.

Doc Alliance

Reżyseria/ Directed by: Vita Maximilian Plettau

Doc Alliance

4 POWRÓT Comeback

NAUKI POLITYCZNE Political Sciences . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str FETYSZE I KULTURA Fetish and Culture . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str HISTORIE INTYMNE Intimate Stories. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str ART DOC Art Doc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str BACK IN THE USSR Back in the USSR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str NOWY WSPANIAŁY ŚWIAT Brave New World . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str GADŻETY JAMESA BONDA James Bond’s Gadgets. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str BOHATER NASZYCH CZASÓW Hero of Our Times . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str ROK 1968 – 40 LAT PÓŹNIEJ The year 1968 – 40 years later . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str.

RETROSPEKTYWA JøRGENA LETHA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str.

Jørgen Leth retrospective program

RETROSPEKTYWA SIERGIEJA DWORCEWOJA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str.

MISTRZOWSKA SZKOŁA REŻYSERII FILMOWEJ ANDRZEJA WAJDY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str.

PRZEGLąD ZESPOŁU FIILMOWEGO PALADINO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str.

REWOLTA 1968 W NIEMIECKIM DOKUMENCIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

str.

Sergey Dvortsevoy retrospective program

Andrzej Wajda Master School of Film Directing Paladino Film Group presents

The 1968 Revolt in German Documentaries

. 31

. 43

. 57

. 67

. 75

. 81

. 93

. 99

109

Sekcje filmowe

Film sections

NAUKI POLITYCZNE / POLITICAL SCIENCES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 31 FETYSZE I KULTURA / FETISH AND CULTURE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 43 HISTORIE INTYMNE / INTIMATE STORIES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 57 ART DOC / ART DOC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 67 BACK IN THE USSR / BACK IN THE USSR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 75 NOWY WSPANIAŁY ŚWIAT / BRAVE NEW WORLD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 81

113

GADŻETY JAMESA BONDA / JAMES BOND’S GADGETS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 93

123

BOHATER NASZYCH CZASÓW / HERO OF OUR TIMES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 99

127

ROK 1968 – 40 LAT PÓŹNIEJ / THE yEAR 1968 – 40 yEARS LATER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 109

133

RETROSPEKTYWA JøRGENA LETHA JøRGEN LETH RETROSPECTIVE PROGRAM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 103

141

RETROSPEKTYWA SIERGIEJA DWORCEWOJA SERGEy DVORTSEVOy RETROSPECTIVE PROGRAM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 123 MISTRZOWSKA SZKOŁA REŻYSERII FILMOWEJ ANDRZEJA WAJDY ANDRzEJ WAJDA MASTER SCHOOL OF FILM DIRECTING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 127 PRZEGLąD ZESPOŁU FIILMOWEGO PALADINO PRzEGLąD zESPOłU FIILMOWEGO PALADINO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 133 REWOLTA 1968 W NIEMIECKIM DOKUMENCIE THE 1968 REVOLT IN GERMAN DOCUMENTARIES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 141

Nauki polityczne

political sciences

Political Sciences

Nauki polityczne

KOŃCA 1 BEZ No End in Sight Reżyseria/ Directed by: Charles Ferguson Produkcja/ Production: Representational Pictures USA 2007, 102 min.

Nominacja do Oscara 2008 w kategorii: najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny Nagroda Specjalna Jury, Sundance Film Festival 2007; selekcja oficjalna Silverdocs 2007

AcAdemy AwArds 2008 – nominAtion for the

Best documentAry feAture;

sundAnce film festivAl 2007- speciAl Jury prize; silverdocs 2007offciAl selection

WojnywIrakusątrzy.Jednatoczysięnairackichulicachiwwioskach,wchaosieipogardzie dlaludzi,inarodu.Ginąwniejdzieci,kobiety,aogromnydorobektegokrajuzamieniasięwpył.

DrugawojnatoczysięwklimatyzowanychbiurachwWaszyngtonie,gdziewysocyrangąurzędnicypodejmujądecyzje,którezmieniająlossetektysięcyludzi.Wojnętrzeciąznamyzmediów, powierzchownie, w postaci kilkudziesięciu stale powtarzanych, podobnych obrazków. Ta wojna w zasadzie nie istnieje.

Z ponad dwustu godzin materiału zdjęciowego ze Stanów Zjednoczonych i z Iraku, z kilkudziesięciu wywiadów z najlepiej zorientowanymi byłymi urzędnikami i oficerami amerykańskimi, reżyser Charles Ferguson próbuje odtworzyć historię upadku Bagdadu w kwietniu w 2003 roku i zrozumieć przyczyny irackiego kryzysu, który nawet dzisiaj, po kilku latach zdaje się nie mieć końca.

Z wywiadów wyłania się obraz przerażający: strategiczne decyzje podejmowane były po cichu, w sekrecie, przez kilku ludzi, którzy nigdy nie splamili się podróżą do Iraku. Którzy zwyczajnie nie znali się ani na problematyce Bliskiego Wschodu, ani powojennej odbudowy, którą w założeniu i oficjalnie Stany miały przeprowadzać i którą przeprowadzają do dzisiaj. Brzemienna w skutkach tragiczna decyzja o demobilizacji i rozwiązaniu irackiej armii została podjęta w Waszyngtonie przez wysokiego urzędnika w drugim tygodniu jego pracy, bez konsultacji ze specjalistami, wojskiem i okupacyjnymi władzami w Iraku. Film z jednej strony demaskuje ignorancję i bezmyślność urzędniczego aparatu Busha, z drugiej zaś ujawnia jego wyjątkowy cynizm. Na oczach przerażonych Irakijczyków ich dorobek kulturowy i cywilizacyjny jest systematycznie niszczony, gdyż jedyną instytucją, która doczekała się zapowiedzianej przez Armię Stanów Zjednoczonych ochrony, jest ministerstwo odpowiedzialne za przemysł paliwowy.

Największym przegranym irackiej wojny jest bowiem Naród, który zmamiony pięknie brzmiącymi hasłami i obietnicami uwierzył w Lepsze, Amerykańskie Jutro. Zamiast tego doczekał się wojny domowej, chaosu, nasilenia terroryzmu, masowych zabójstw i porwań.

Film Charlesa Fergusona to także film o bezpowrotnym końcu złudzeń i nadziei.

Zasłużenie nominowany do Oscara 2008 film Bez końca to przejmujący fresk o prawdziwym obliczu wojny w Iraku, demaskujący niewygodną prawdę o największym partactwie politycznym ostatnich lat.

No End In Sight is the first film to analyze Iraq’s descent into insurgency, civil war, and chaos as the result of Bush Administration policy. Based on over 200 hours of footage, 50 U. S. interviews with key insiders, and extensive filming in Iraq, the film provides a brutally candid retelling of what followed the fall of Baghdad in April 2003 – and how it happened. The issues examined include troop levels; the looting of Baghdad; instituting a long term U. S. occupation rather than forming a provisional government; purging 50,000 professionals from the Iraqi government; disbanding the Iraqi military and security services; the politicized incompetence of reconstruction efforts; failure to guard enormous weapons stockpiles then looted by insurgents; mass arrests by the U. S. military; killings of Iraqi civilians by private military contractors; and the consequent rise of insurgency, ethnic militias, and mass kidnappings.

Reżyseria/ Directed by: Arto Halonen Produkcja/ Production: Art Films production AFP Ltd Finlandia/ Finland 2007, 90 min.

Po przejęciu władzy w 1991 roku, w Turkmenistanie, bogatej eks-republice radzieckiej, prezydent Saparmurat Nijazow zbudował dyktaturę, która prędko znalazła się na trzecim miejscu wśród państw łamiących prawa człowieka. Niezmierzona megalomania przywódcy sprawiła, że postanowił się przemianować z „Prezydenta” na „Turkmenbaszę” – przywódcę wszystkich Turkmenów. W 2001 roku opublikował świętą księgę, będącą mieszaniną regionalnych mitologii, obiegowych mądrości i swoistego hołdu złożonego jej autorowi.

Z dnia na dzień Ruhnama stała się symbolem nowego państwa oraz panującego w nim absurdu. Czteromilionowe społeczeństwo było zobowiązane do wyuczenia się treści księgi na pamięć, pytania o nią mogły paść zarówno w trakcie kontroli milicyjnej, jak i podczas egzaminu na prawo jazdy. Księga zaczęła dominować zbiorową świadomość, wdzierając się do niej poprzez programy telewizyjne, uliczne banery, nazwy ulic i placów. Zwieńczeniem procesu stało się zbudowanie dziesięciometrowego pomnika księgi w centrum stolicy kraju, Aszchabadzie. Gigantyczna statua była prezentem od Ahmeta Çalika, tureckiego biznesmena, którego holding przez lata otrzymywał intratne kontrakty w całym Turkmenistanie. Przedsiębiorca zainicjował swoistą „modę translacyjną” wśród przedstawicieli innych firm. Reprezentujące zachodnie państwa przedsiębiorstwa mogły liczyć na przychylność dyktatora w zamian za przekład księgi na swój język ojczysty. Reżyser Arto Halonen trafia do spółek, które sfinansowały przekład Ruhnamy, stara się spotkać z ich przedstawicielami i wnika w świat biznesowych zależności. Razem z dziennikarzem Kevinem Frazierem, Halonen rozmawia z turkmeńskimi dysydentami, emigrantami i dobija się do drzwi potentatów, domagając się komentarza. Usankcjonowanie porządku panującego w odległej, mało znanej republice w zamian za kontrakty skusiło wielu potentatów. Nie umieją oni jednak przyznać się do tego, że dla większości w biznesie nie liczy się nic poza pieniędzmi.

Shadow Of The Holy Book investigates the morality of international companies and the dictatorship of oil-and-gas-rich Turkmenistan. These companies help give the dictatorship the propaganda support that it needs to survive. Turkmenistan’s dictator, SApArmUrAT NIyAzov, has written a ludicrous book: the ruhnama, the Book of Soul, a key tool in the government’s subjugation of human rights and free speech. yet many international companies give their clandestine support to the ruhnama and help suppress the country’s voices of opposition and dissidence – in return for multimilliondollar business deals.

Now that Niyazov has died, the influence of the ruhnama remains as strong as ever.

The great powers of the world have entered a new „Great Game” – attempting to influence Turkmenistan for the benefit of their economies. The shadow of the ruhnama continues to stretch beyond Niyazov’s grave.

Nauki polityczne

Shadow Of The Holy Book | Pyhän kirjan varjo

Political Sciences

CIEŃ 2 ŚWIĘTEJ KSIĘGI

Political Sciences

Nauki polityczne

3 COCALERO Cocalero Reżyseria/ Directed by: Alexandro Landes Produkcja/ Production: Julia Solomonof A. Landes Argentyna/ Argentina 2006, 94 min.

Wybrane nagrody i festivale: oficjalna selekcja Festiwalu Filmowego Sundance 2007; 12 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Pusan; Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Guadalajarze

Selected awards and festivals: sundAnce film festivAl 2007 – officiAl selection; 12 pusAn internAtionAl film festivAl; festivAl internAcionAl de cine en GuAdAlAJArA

Koka dla Boliwijczyków to świętość. Nie rozumiał tego rząd USA, który w latach osiemdziesiątych postanowił wyniszczyć wszystkie plantacje koki w Boliwii, odbierając tym samym możliwość zarobku dużej części ludności kraju.

Tak ćwierć wieku temu powstała Unia Plantatorów Koki, na czele której stanął Evo Morales. Ten niewysoki Indianin z plemienia Ajmara, obuty w trampki kandydat populistycznej partii, bierze udział w wyborach prezydenckich. Akcja filmu zaczyna się dwa miesiące przed wyborami w 2005 roku. Podczas gdy Evo podróżuje przez Andy i Amazonię wygłaszając płomienne przemówienia. Przewodnicząca Kobiecego Ruchu Obrony Upraw Koki, Leonida Zurita, wśród lokalnych społeczności, w których większość to analfabeci, skrupulatnie instruuje jak oddać jedyny słuszny głos. To niesamowity obraz boliwijskiej prowincji.

Wraz ze zbliżającym się terminem wyborów obserwujemy przemianę niepozornego kawalera w dżinsach w wytrawnego gracza politycznego. Jego wizerunek zmienia się na naszych oczach, pojawiają się pytania o finansowanie kampanii i manipulacje. To film o podwójnej naturze człowieka w życiu politycznym i klucz do zrozumienia przemian jakie zachodzą w Ameryce Łacińskiej. recently, the US has directed its war on drugs against Bolivian coca – growing regions, and the Bolivian government has attempted to eradicate coca crops, devastating the livelihood of indigenous people who cultivate it. In response, the farmers formed a powerful union.

Their leader is the AymArA INdIAN Evo morAlES, and in 2005 this unwavering, unpretentious socialist made an historic bid for the presidency. A lively story about geopolitics, people’s movements, indigenous culture, and one man’s impressive determination. Cocalero closely follows Evo’s campaign, getting up close and personal with the candidate and the union organization backing him, while presenting critical views of both. What makes Evo so fascinating is how unlikely a candidate he is.

A relaxed 40 – some – thing bachelor who sports blue jeans and sneakers and lives in a one – room – house, he drinks beer with his cronies and goes swimming in his underwear. yet he moves effortlessly from formal fundraising dinner to mass rally., charismatically proposing the redistribution of wealth, renationalization if industries, and legalization of coca products.

Pictures

USA 2007, 99 min.

Nagrody i nominacje: Image Awards 2008 – nagroda dla najlepszego dokumentu telewizyjnego, nagroda stowarzyszenia American Cinema Editors 2008, Złota Satelita 2007, nagroda Krytyków Filmowych Chicago (CFCA) 2007, nominacja stowarzyszenia Broadcast Film Critics Association 2008

Awards and nominations: imAGe AwArds 2008 – outstAndinG documentAry; BroAdcAst critics; AmericAn cinemA editors 2008 nominAtion ;

(critics choice AwArds) 2007 nominAtion;

Golden sAtellite 2007 nominAtion; cfcA AwArds 2007 nominAtion ;

PoruszającydokumentTedaBraunatoopowieśćoDarfurze–dwukrotniewiększejniżPolska zachodniej prowincji Sudanu, w której od ponad pięciu lat trwa krwawa wojna domowa.

Na film składa się sześć historii bohaterów, którzy postanowili, że nie pozostaną obojętni wobec mających tam miejsce tragedii. Pochodzą oni z różnych zakątków świata, działają różnorodnie i mają różnorakie możliwości. Każdemu z nich przyświeca jednak ten sam cel: zrobienie czegokolwiek, co mogłoby pomóc mieszkańcom Darfuru.

Wśród przedstawionych postaci zobaczymy między innymi dwóch amerykańskich aktorów, Dona Cheadle’a (znanego między innymi z Hotelu Rwanda) i George’a Clooney’a, którzy korzystajązeswojejsławy,abyzwrócićuwagęzachodniegoświatanaproblemdarfurskiejtragedii.PoznamytuteżAdamaSterlinga,któryzałożyłorganizacjęzabiegającąofunduszenapomoc dla wyniszczonego przez wojnę regionu. Kolejnym bohaterem jest Luis Moreno-Ocampo, główny prokurator Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze, który wszelkimi sposobami dąży do wymierzenia sprawiedliwości wobec osób odpowiedzialnych za zbrodnie w Darfurze.InnepostacitoAhmedMohammedAbakar,stojącynaczelewiosek,wktórychukrywają się uchodźcy, Pablo Recalde, zajmujący się organizowaniem konwojów humanitarnych, oraz Hejewa Adam, która przyłączyła się do grupy walczących o wolność rebeliantów.

Ten niezwykle żywy i emocjonalny dokument przedstawia bohaterów, którzy nie tylko wierzą w to, że mają jakiś wpływ na otaczający ich świat, lecz przede wszystkim – potrafią wziąć za niego odpowiedzialność. Film Brauna to przejmująca pochwała humanizmu i piękna opowieść o potrzebie nadziei, na którą nigdy nie jest za późno.

BroAdcAst film critics AssociAtion AwArds 2008 nominAtion;

Darfur Now is a story of hope in the midst of one of humanity's darkest hours – a call to action for people everywhere to end the catastrophe unfolding in darfur, Sudan. In this documentary, the struggles and achievements of six different individuals from inside darfur and around the world bring to light the tragedy in Sudan and show how the actions of one person can make a difference to millions. Written and directed by TEd BrAUN, the film explores the darfur conflict through the first-hand experiences of doN ChEAdlE, hEjEWA AdAm, pABlo rECAldE, AhmEd mohAmmEd ABAkAr, lUIS morENooCAmpo, and AdAm STErlING. Executive produced by jEff Skoll, dIANE WEyErmANN, omAr AmANAT, mATT pAlmIErI, GAry GrEENEBAUm and dEAN SChrAmm. produced by CAThy SChUlmAN, doN ChEAdlE and mArk joNAThAN hArrIS.

Nauki polityczne

Reżyseria/ Directed by: Ted Braun Produkcja/ Production: Mandalay Independent

Political Sciences

NOW 4 DARFUR Darfur Now

Political Sciences

Nauki polityczne

5 DZIENNIK Diaryfilm – I Was 12 In 56’ | Naplófilm – 12 voltam 56’ ban

Reżyseria/ Directed by: Boglárka Edvy & Sándor Silló, Produkcja/ Production: 1956 Institute Public Foundation

Węgry/ Hungary 2006, 55 min.

W Dzienniku Boglárka Edvy i Sándor Silló przywołują gorący okres słynnej „Rewolucji węgierskiej” z 1956 roku. Posłużyli się przy tym niezwykle ciekawym źródłem: po 50 latach wydobyto z ukrycia dziennik prowadzony przez Gyulę Csicsa, wówczas 12-letniego ucznia budapeszteńskiej szkoły muzycznej. Gyula, okazał się niezwykle drobiazgowym i starannym obserwatorem. Prowadzenie zapisków stało się dla niego sposobem na odreagowanie wydarzeń i ekscytującym doświadczeniem. Im bowiem bliżej było końca rewolucji, tym jaśniejsze stawało się, że zeszyty z relacją z przebiegu sowieckiej inwazji to prawdziwa bomba zegarowa i zagrożenie dla całej rodziny. W swoim oglądzie świata, Gyula wyłapuje i nazywa po imieniu to, czego skomentowanie dla wielu dorosłych byłoby wówczas wyrazem obywatelskiej odwagi. Opowiada też o fizycznych i psychicznych urazach mieszkańców miasta. Dzięki sięgnięciu do tego niezwykłego materiału historycznego dramaty i napięcia zdławionego przez Rosjan zrywu ożywają ze zdwojoną siłą. Oglądając dokument dowiadujemy się wszystkiego niemal od nowa, bo w przetworzeniu dziecięcej wrażliwości i wyobraźni. Wrażenie to potęguje celowe przemieszanie archiwaliów z ilustracjami, które wykonał młody kronikarz. Poza gorącym okresemulicznychwalk,żartówopowiadanychwtramwajachimetodsprzeciwustosowanych przez uczniów w szkołach, Dziennik rejestruje powolny powrót Węgrów do normalności.

W swoich notatkach Guyla zdążył wychwycić pierwsze próby wymazania śladów „węgierskiej wiosny” przez lojalnych Moskwie działaczy. „Przybyliśmy walczyć z kontrrewolucją, nie z Węgrami” – zapewniali Sowieci dosyłając kolejne oddziały i czołgi na ulice Budapesztu. Nawet w oglądzie dziecka, gwałt zadany wolności to coś, co nie może podlegać relatywizacji. on october 23, 1956, one Budapest boy decides he’ll write a diary. Nothing strange in that, except that the boy wants to write the diary about a revolution. he’s close to the action, though, literally: a store burns down during the fighting in his street; shooting’s heard day after day. meanwhile the boy’s collecting things: physical mementos in a box marked „revolution”; slivers of glass, leaflets, press cuttings and drawings in the diary. he listens to the radio and questions neighbours or people he knows from other parts of town. With his friend jancsi he takes great long walks, planning them ahead on paper. Everything gets noted down. meanwhile he lives the life of a Budapest kid, taking violin lessons and extra German, watching slide shows, tobogganing, helping at a pig-killing at his grandmother’s house in rákoskeresztúr, making badges with the kossuth arms in a relative’s workshop and spending the money he gets on books by jules verne and mark Twain. he and jancsi design a whole imaginary city with streets named after the heroes of the revolution.

Joanna Sławińska

Produkcja/ Production: Studio Filmowe Largo/TVN

Polska / Poland 2008 57 min.

Filmjestspojrzeniemnafenomen,jakimbyłoreaktywowaniewewspółczesnejPolsceprzedwojennej organizacji narodowo-katolickiej Młodzież Wszechpolska. Autorki rozmawiały z członkami tej organizacji, towarzyszyły ich spotkaniom i akcjom, między innymi wymierzonymwśrodowiskahomoseksualneiproeuropejskie.Zarejestrowałyrozwójbłyskawicznychkarierpolitycznychprzedstawicielitejformacji,którzyzostaliposłaminaSejmiczłonkamirządu.

W Deklaracji Ideowej na Zjeździe Założycielskim w 1989 roku napisano: „Młodzież Wszechpolska zamierza dokonać odnowy moralnej i narodowej młodego pokolenia, wypowiadając wojnę doktrynom głoszącym samowolę, liberalizm, tolerancjonizm i relatywizm.

Pragniemy wyprzeć z życia narodu podłość, fałsz i brud”.

Realizatorki dotarły do mniej znanej twarzy Młodzieży Wszechpolskiej. Film powstawał ponad 2 lata, dzięki czemu bohaterowie przywykli do obecności ekipy. Udało się ich sfilmować w sytuacjach odbiegających od tych, jakie pokazywano w programach newsowych; „niejako od środka”. Postacie tej organizacji, znane z życia publicznego i z mediów, w filmie Kocham Polskę odsłaniają nowe oblicze FILM PRZENTOWANY BĘDZIE W WERSJI POLSKIEJ, BEZ NAPISÓW ANGIELSKICH ThE fIlm WIll BE SCrEENEd WIThoUT ENGlISh SUBTITlES, polISh vErSIoN oNly

Nauki polityczne

Reżyseria/ Directed by: Maria Zmarz-Koczanowicz,

Political Sciences

6 KOCHAM POLSKĘ

Political Sciences

Nauki polityczne

PRZEMIAŁ 7 NA Recycle | Ea' Adat Khalk Reżyseria/ Directed by: Mahmoud al Massad Produkcja/ Production: Mahmoud al Massad, iSee Film Productions, Jo Image, Mec Fil

Holandia, Niemcy, Jordania / The Netherlands, Germany, Jordan 2007, 90 min.

Nagrody i festiwale: 2007: Cinema in Motion Award – Donostia-San Sebastian International Film Festival, Dubai International Film Festival- Muhr Awards Official, Sundance Film Festival 2008: World Cinema Cinematography Award Rotterdam FF 2008

Awards and festivals: 2007: cinemA in motion AwArd- donostiA-sAn seBAstiAn internAtionAl film festivAl, duBAi internAtionAl film festivAl- muhr AwArds officiAl sundAnce film festivAl 2008: world cinemA cinemAtoGrAphy AwArd

Film skupia się na sylwetce Abu Ammara, biednego muzułmanina, byłego mudżahedina w Afganistanie. Abu Ammar mieszka w milionowym Az-Zarka, w drugim co do wielkości mieście Jordanii. Mieszka na tej samej ulicy, gdzie żył i dorastał Abu Musa Az-Zarkawi brutalny przywódca Al-Kaidy. Nasz bohater zarabia na życie, jeżdżąc dookoła miasta starym volkswagenem busem i zbierając ze swoimi synami puste kartony. Na przemiał. Widzimy, jak uczy swojego malutkiego syna prowadzić samochód, jak kupuje mleko dla chorej matki, jak ogląda wieczorami telewizję. Poznajemy go przy pracy, przy jedzeniu, przy modlitwie. Śledzimy jego codzienne troski. Poznajemy jego przyjaciół w czasie wieczornych rozmów o polityce i religii. Abu Ammar nocami pisze książkę o islamie na podstawie wieloletnich zapisków na skrawkach papieru gromadzonych w plastikowych torbach. W spotkaniu z Abu Ammarem stajemy twarzą w twarz z Arabem, muzułmaninem, z człowiekiem, który ma dwie – chodzące w burkach – żony, który pisze książkę ku chwale islamu, który z kolegami rozmawia o potrzebie „świętej wojny”, ale nie rozumie jej krwiożerczości. Dla Abu Ammara Bin Laden jest zdrajcą i oszustem. Widzimy człowieka, który tak jak każdy z nas chce kochać, wybić się z nędzy, spełnić swoje marzenia i zrozumieć świat. Film Mahmouda al Massada daleki jest od typowego dla Zachodu mentorskiego tonu. Poprzez niezwykłe zdjęcia, sugestywnie oddające atmosferę islamskiego miasta, pozwala nam wtopić się w tłum przemysłowego Az-Zarka i wejść do domu muzułmanina z przedmieść. Pozwala poznać człowieka, który ze względu na troskę o rodzinę musi dokonać nieodwracalnego i nieuniknionego wyboru przeciw swoim przekonaniom. Śledzimy w jaki sposób terroryzm rodzi się po cichu, rozwija niepostrzeżenie, w najzwyklejszych codziennych okolicznościach. Stopniowo dostrzegamy ukryte czynniki tworzące go, takie jak bieda, brak możliwości rozwoju, sztywna doktryna religijna. Terroryzm nie musi być skutkiem politycznego spisku czy wyrachowania. Terroryści są przede wszystkim ludźmi. Ten film jak rzadko który przybliża nam ten prosty fakt.

What makes a terrorist In zarqa, jordan’s second largest city with close to 1,000,000 people, it is a much-debated question. zarqa was the birthplace of ABU mUSAB Al zArqAWI, the leader of Al qaeda in mesopotamia before being killed by American forces in 2006. many in town knew al zarqawi, and zarqa continues to be a source of new recruits to jihad.

With inspired cinematography and remarkable access, jordanian/palestinian filmmaker mAhmoUd Al mASSAd charts the daily life of an Islamic man in one of zarqa’s poorest neighbourhoods, revealing the rhythms of jordanian life against the backdrop of the “war on terrorism” that reaches into the living rooms of many muslim families

Sturman

Produkcja/ Production: Ted Leonsis USA 2007, 89 min.

Nagrody i festiwale: Festiwal Filmowy Sundance 2007 – Nagroda Jury; Festiwal Filmowy w Hong Kongu 2007 – Nagroda Humanitarna za najlepszy dokument

Awards and festivals: sundAnce documentAry competition 2007 – Jury editinG AwArd; honG KonG film festivAl 2007 – humAnitAriAn AwArd for Best documentAry; triBecA ; hotdocs 2007

Po miesięcznym bombardowaniu z powietrza, cesarskie wojska zdobyły byłą stolicę Chin. Mieszkańcy Nankinu spodziewali się represji ze strony nadciągających Japończyków. Nie sądzili jednak, że urządzą oni pokonanym prawdziwie krwawą łaźnię. Pochód zwycięskiej armii szybko zamienił się w masowe egzekucje jeńców wojennych, serię gwałtów i wyjątkowo okrutnych samosądów. Wszystko to czyni z rzezi Nankinu jeden z najbardziej haniebnych epizodów II Wojny Światowej. W wielkim chaosie, grupa zachodnich misjonarzy, lekarzy i biznesmenów (znalazł się też między nimi nazista John Rabe) zaczęła organizować „strefę bezpieczeństwa” dla uciekinierów. Inspirowany książką Iris Chang film przyjmuje perspektywę ofiar i ich jedynych obrońców. Wydarzenia zostały odtworzone na kilka sposobów. Nagrano wywiady z ocalałymi z masakry oraz z żyjącymi japońskimi żołnierzami. Autorzy sięgnęli też do wspomnień, dzienników i listów spisanych przez misjonarzy i ich pomocników. Zostały one przedstawione w steatralizowanej formie „głośnego czytania” w wykonaniu znanych aktorów hollywoodzkich. Z ich pomocą zostają ożywione nastroje „zachodnich” świadków zbrodni, ich wahania, strach i chęć oporu, sprzeciwienia się okrucieństwu. W tym wymiarze film spełnia formę hołdu złożonego niezłomnym obrońcom Nankińczyków, dzięki którym ocalało blisko 200 tysięcy osób (z rąk Japończyków zginęło wówczas ponad 30 tysięcy chińskich żołnierzy i mieszkańców miasta). Rekonstrukcja wydarzeń pokazuje łatwość, z jaką zło wychodzi z ukrycia, a także to, że pod względem gotowości do zadawania bólu wydajemy się niezwykle do siebie podobni.

A powerful, emotional and relevant reminder of the heartbreaking toll war takes on the innocent, Nanking tells the story of the japanese invasion of Nanking, China, in the early days of World War II. As part of a campaign to conquer all of China, the japanese subjected Nanking – which was then China’s capital – to months of aerial bombardment, and when the city fell, the japanese army unleashed murder and rape on a horrifying scale. In the midst of the rampage, a small group of Westerners banded together to establish a Safety zone where over 200,000 Chinese found refuge.

Unarmed, these missionaries, university professors, doctors and businessmen – including a Nazi named john rabe – bored witness to the events, while risking their own lives to protect civilians from slaughter.

Nauki polityczne

Reżyseria/ Directed by: Bill Guttentag & Dan

Political Sciences

8 NANKIN Nanking

Political Sciences

Nauki polityczne

WROTA NIEBIAŃSKIEGO 9 SPOKOJU Gate of The Heavenly Peace

Reżyseria/ Directed by: Richard Gordon, Carma Hinton,

Produkcja/ Production: Long Bow Group USA 1995, 160 min.

Wiosną 1989 r., pokazywane podczas wieczornych wiadomości obrazy, które zarejestrowano na Placu Tiananmen zafascynowały i przeraziły miliony widzów na całym świecie. Trzygodzinny film dokumentalny WrotaNiebiańskiegoSpokoju powraca do tamtych wydarzeń, ukazując złożone procesy polityczne, które doprowadziły 4 czerwca do masakry w Pekinie.

Twórcami są Carma Hinton, urodzona i wychowana w Chinach oraz Richard Gordon, który jako reżyser, operator lub producent współtworzył wiele obrazów poświęconych Krajowi Środka. Korzystając z pomocy międzynarodowych ekspertów, a także uczestników wydarzeń z 1989r. autorzy spędzili sześć lat, próbując prześledzić tę istotną i intrygującą historię.

Udało im się zgromadzić ponad 250 godzin archiwalnych zapisów oraz nagrań rozmów, które następnie skrupulatnie przeanalizowano, tak by można było stworzyć jak najpełniejszy i jak najdokładniejszy obraz opisujący rok 1989 i jego historyczny kontekst. during the Spring of 1989, nightly news accounts filmed in Tiananmen Square alternately enthralled and horrified millions of viewers around the globe. Gate of Heavenly Peace, a three hour documentary film, revisits these events and explores the complex political process that eventually led to the Beijing massacre of june 4th.

Gate of Heavenly Peace was directed by CArmA hINToN who was born and raised in China, and rIChArd GordoN, who has been involved with many films about China as a director, producer, or cinematographer. With an international group of scholars, as well as participants in the events of 1989 they have spent six years investigating this important and intriguing story. over 250 hours of historical and contemporary archival footage have been collected and analyzed in order to construct the most complete and accurate picture to date of the 1989 events and their historical context.

MG Productions

Polska, Norwegia/ Poland, Norway 2008, 83 min.

yodok to nazwa jednego z północnokoreańskich obozów koncentracyjnych.

Okoliczności powstania tego filmu były równie niezwykłe jak sam film. Norweska organizacja praw człowieka RAFTO Foundation, poddała Andrzejowi Fidykowi pomysł zrobienia dokumentu o braku praw człowieka w Korei Północnej. Fidyk wymyślił, że wśród północnokoreańskich uciekinierów w Seulu odnajdzie reżysera teatralnego, którego namówi do realizacji spektaklu o życiu w północnokoreańskim obozie koncentracyjnym i do realizacji tego spektaklu zaangażowani zostaną byli więźniowie obozów koncentracyjnych, którym udało się opuścić obozy i następnie uciec do Korei Południowej. Tak więc już na starcie projektu były same niewiadome. A jednak ta wymyślona historia potem naprawdę się wydarzyła Reżysera udało się odnaleźć. Po trzech tygodniach namów postanowił podjąć się realizacji spektaklu. W międzyczasie idea kameralnego spektaklu ewoluowała w stronę wielkiego musicalu. Cały proces przygotowań i produkcji musicalu trwał dwa lata. W tym czasie Andrzej Fidyk kręcił film o swoich bohaterach.

W filmie jest siedmioro bohaterów – byłych więźniów obozów koncentracyjnych, którzy w różny sposób uczestniczą w procesie tworzenia musicalu. Musicalu, którego scenariusz został oparty właśnie na ich autentycznych losach.

Bohaterowie filmu to m.in. były osobisty ochroniarz Kim Jong Ila, który po odbyciu służby postanowiłopuścićKoreęPółnocną.UciekłdoChin,skądsprowadzonogozpowrotemdokraju, przez pół roku torturowano i umieszczono w obozie. To choreografka spektaklu, była czołowa tancerka północnokoreańska, która spędziła w obozie 8 lat i straciła tam rodziców i dziecko.

To były strażnik, który w obozie był prawdziwym katem więźniów, a tu w Seulu przyjaźni się ze swoimi byłymi ofiarami i nikt nie ma do niego pretensji, gdyż wszyscy wiedzą że tak wtedy postępować musiał. Te i inne świadectwa składają się na przerażający obraz totalitaryzmu panującego w Korei Północnej. Dzisiaj, w XXI wieku przebywa tam w obozach kilkaset tysięcy osób, zaś cała Korea Pólnocna jest w zasadzie jednym wielkim obozem koncentracyjnym.

Pierwszy pokaz filmu Andrzeja Fidyka będzie miał miejsce właśnie na tegorocznym festiwalu Planete Doc Review. yodok is the name of one of North korean concentration camp. The idea behind the film was to find a film director who used to be a prisoner of a camp and ask him to direct a play about camp life with the former prisoners as actors and crew members. production of the show, which turned out to be a musical based on real experience of Northern koreans, lasted two years during which Andrzej fidyk accompanied the crew in their work. The play’s protagonists include the private bodyguard of kim jong Il who fled North korea after his service ended and went to China but was soon brought back back. he was then tortured and sent to a concentration camp. Another former prisoner who became involved in he project was the musical’s choreographer, a North korean dancer, who lived in a camp for 8 years and lost both her parents and her child there. Also a former camp guard who is now friends with the people he tormented takes part in staging the show but no one holds a grudge against him as people know he had no choice and did what he was told to do.

Andrzej fidyk’s film is an account of the monstrous face of totalitarian regime of North korea. Today, in the 21st century, several hundred thousand people are still imprisoned in concentration camps. The film will have its first public screening at this year’s planete doc review festival.

Nauki polityczne

Reżyseria/ Directed by: Andrzej Fidyk Produkcja/ Production: Piraya Film AS,

Political Sciences

STORIES 10 YODOK yodok Stories

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

w w w. d l a c z e g o . k o r b a . p l ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

ODPOWIADA Z KA˚DEJ STRONY

Fetysze i kultura

fetish and culture

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

W NAS 1 BESTIA The Beast Within Reżyseria/ Directed by: Yves Scagliola Produkcja/ Production: Maximage Dania, Szwajcaria/ Denmark, Switzerland 2007, 73 min.

Festiwale: Visions du Reel 2008 Festivals: visions du reel 2008

Bestia w nas to poruszający dokument o fascynacji, jaką budzą w ludziach walki zwierząt.

Film zabiera widzów do najróżniejszych zakątków świata, w których organizowane są, legalnie lub nie, tego typu „zawody”. Pierwsze sceny pokazują odprawiany na Bali religijny rytuał walki kogutów, kolejne przenoszą nas do Meksyku, gdzie uczestnikami krwawych pojedynków są psy, potem trafiamy do Pekinu, by podejrzeć potyczki świerszczy. Podróż kończy się w San Francisco. Tam odbywają się nowoczesne igrzyska z udziałem robotów – niezwykłe show, w którym wojownicze, zdalnie sterowane maszyny niszczą się nawzajem.

Reżyser nie epatuje jednak przemocą, interesuje go raczej dwoisty stosunek człowieka do naszych mniejszych braci i powody, dla których tego typu imprezy ekscytują ludzi na całym świecie. Film ukazuje codzienne życie osób zajmujących się walkami zwierząt, ich przygotowania do kolejnych potyczek, dbałość z jaką pielęgnują swoich pupili, nie szczędząc czasu ani starań. A przecież zwierzęta za chwilę wyjdą na ring, gdzie będą walczyć na śmierć i życie, by w końcu, tak jak zagryziony pitbull, w jednej z najbardziej przejmujących scen filmu, wylądować na wysypisku śmieci. (opis za Onet. pl) Nobody wants them but they are held just the same: blood sports were the matinee programme held before gladiator battles in Ancient rome. Nowadays, though outlawed in most countries, they are still popular and are held in illegal backstreet venues throughout the world. And those who claim that blood sports are a barbaric ritual held in uncivilised lands are mistaken. Their popularity is growing in the West.

In America alone 40,000 pit bull owners and breeders keep their animals as fighting dogs. And, depending on where you are, it is not just dogs but cocks, crickets, or fish that take to the ring and fight one another for our amusement. What motivates people to have animals do battle is what The Beast Within investigates.

Produkcja/ Production: Darkfibre Wlk. Brytania/ Great Britain 2007, 87 min.

Pozornie to zwykłe dziewczynki. Śmieją się, bawią lalkami. Czeka je jednak niezwykły los.

W Królestwie Nepalu są czczone jako… żywe boginie. Początek filmu mógłby być początkiem bajki. Oglądamy sceny z codziennego życia dziewczynek, w którym religijne rytuały, przygotowane z iście boskim przepychem przeplatają się z wypełnionymi śmiechem scenami zabaw. Codzienności w Królestwie Nepalu daleko jednak do bajki. Jest zdominowana przez politykę, gdzie ścierają się dwie siły: zwolennicy i przeciwnicy króla. Z jednej strony król reprezentuje tradycję nierozerwalną z religią, z drugiej – sprzeciwia się demokracji.

Jedna ze stron konfliktu użyje przemocy.

Living Goddess follows the lives of three young girls who are worshipped as living deities in the himalayan kingdom of Nepal. The film begins as a sublime elegy to a private world of ritual, devotion and childish mischief. however, the extraordinary lives of these girls soon collide irreversibly with the modern world: an out-of-touch king, who survived the notorious palace massacre of 2001, wrests power for himself as a maoist led civil war rages. defying the king, ordinary people take to the streets demanding freedom, only to be confronted by the might of the king's army.

Fetysze i kultura

Reżyseria/ Directed by: Ishbel Whitaker

Fetish and Culture

BOGINIą 2 BYĆ Living Goddess

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

I JAZZ 3 DIABEŁ Shake The Devil Off Reżyseria/ Directed by: Peter Entell, Muzyka/ Music: Glen David, Andrews And The Treme Brass Band, Marsalis Family Mother Tongue, Esquizito, Deacon John Moore, Michael White, St. Augustine Church Choir

Produkcja/ Production: Barna-Alper Productions, Halifax Film Company

Szwajcaria/ Switzerland 2007, 99 min.

Nowy Orlean, kościół św. Augustyna. Pół roku po tym, jak huragan Katrina zniszczył miasto, wiernych spotyka kolejny szok: ojciec LeDoux ma wyjechać, zaś parafia św. Augustyna zostać zlikwidowana. Po klęsce, jaka dotknęła Nowy Orlean, parafianie włożyli wiele wysiłku w to, by zamienić swój kościół w miejsce tętniące muzyką i modlitwą. Czeka ich kolejna mobilizacja. Tym razem – w obronie kościoła – połączą siły parafianie i muzycy. Przewodnictwo duchowe w tej walce obejmie ojciec LeDoux. Po tym, jak okaże się, że modlitwa i rozmowy nie przynoszą efektu, grupa buntowników przystąpi do ofensywy. W Nowym Orleanie, gdzie polityka, kultura i religia przenikają się, trudno jednoznacznie odróżnić dobro od zła. Kto rozdaje karty: diabeł czy Bóg? „„Dlaczego?” Oto pytanie, które zadają sobie członkowie parafii św. Augustyna. ‘Czy zasłużyliśmy sobie na kolejną stratę?’ Proszę pamiętać, że oni stracili rodziny, domy, pracę.

Chcą mieć coś swojego. I to ‘coś’ chce im się odebrać. Dlatego, że nie ma pieniędzy na nowy dach? Czy chodzi o coś innego? Ludzie, którzy stracili wszystko, mogą teraz stracić wiarę. Kościół św. Augustyna to miejsce szczególne. To w tym kościele po raz pierwszy biali i czarni siedli obok siebie, śpiewając na chwałę Pana. To tu podobno narodził się jazz.” - Peter Entell Six months after hurricane kATrINA devastated the city of New orleans, the axe has just fallen at St. Augustine Church: the archdiocese is about to close the parish and send father ledoux away. The church is renowned as the birthplace of jazz and gospel, and a powerful reminder of the history of slavery. The parishioners join forces with local musicians to resist. Their spiritual guide, father ledoux, encourages them to pray and negotiate. But they soon realize they must take matters into their own hands... the time has come to go on the offensive. Shake the Devil Off is a contemporary retelling of the story of Easter, in a city where politics, culture and religion collide and where the plan of God remains impenetrable.

Ayelet Kait, Ran Tal

Izrael/ Israel 2007, 90 min.

Nagrody i festiwale: MFF Jerusalem 2007, Toronto 2007

Awards and Festivals: mff JerusAlem 2007, toronto 2007

Kibuce to chyba najbardziej znana instytucja izraelska na świecie. Obecnie istnieje ich na świecie około trzystu. Pracuje w nich ponad 3% ludności Izraela aktywnej zawodowo.

Pierwsze dzieci w kibucach urodziły się pod koniec lat dwudziestych. Nazywano je „dziećmi słońca”. Ich rodzice do Palestyny przyjechali z Europy by stworzyć lepszy świat, w którym tradycyjna rodzinę zastępuje wspólnota. Film Rana Tals’a to historia pierwszych pokoleń, które urodziły się i dorosły w kibucu. Film zmontowano z archiwalnych amatorskich nagrań wykonanych miedzy 1930 a 1970 rokiem. Sam reżyser urodził się w kibucu.

W filmie występują jego bliscy, którzy sami rozpoznając siebie na starych taśmach przywołują wspomnienia i kreślą losy tych, którzy dzielili z nimi życie w komunie. To autentyczny i pełen refleksji obraz, a także sentymentalna podróż przez życie bohaterów, którzy po latach odnoszą się do idei które przeminęły.

In the early 20th century, members of the zionist movement sought to establish a jewish homeland in palestine. They also started an experiment in collective living that they hoped would revolutionize the nature of society itself: the kibbutz. on these collective farms, idealistic men and women attempted to create utopian communities where everything was shared, even the raising of children. The tens of thousands of children born on the Israeli kibbutzim in the 1920s and 30s became known as the „Children of the Sun,” and grew up completely outside of the traditional nuclear family structure.

The richly-textured documentary Children Of The Sun traces the experience of this unique generation, and the joys and wounds they still bear after all these years.

Through home movies, vintage children’s songs, and interviews with these now-grown „Children of the Sun”, the film explores a controversial era and institution that have become central to the history and mythology of Israel.

Fetysze i kultura

Reżyseria/ Directed by: Ran Tal Produkcja/ Production: Amir Harel,

Fetish and Culture

SŁOŃCA 4 DZIECI Children of the Sun

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

JAK TO SIĘ ROBI 5 W AFGANISTANIE Afghan Muscles

Reżyseria/ Directed by: Andreas Møl Dalsgaard, Produkcja/ Production: Haslund Film ApS Dania/ Denmark 2007, 58 min.

Nagrody i festiwale: MFF AFI w Los Angeles / USA 2007 (nagroda w kategorii Najlepszy Dokument);

Międzynarodowy Festiwal Dokumentu w Beirucie / Liban 2007;

Kabul, na skutek wojny, to ruiny i bieda. Mieszkają tu jednak mężczyźni, którzy postanowili udowodnić światu, że są najlepsi. Pokonają wszelkie przeszkody – brak odpowiedniej żywności, witamin, sprzętu – by podczas kulturystycznych zawodów w Dubaju stanąć na najwyższym podium.

To sprawa honoru. Zwycięstwo zapewni lepsze życie mistrzowi oraz klanowi, z którego pochodzi. Nie każdemu jednak się uda. Mistrz może być tylko jeden.

Kulturystyka to narodowy sport w Afganistanie. W zniszczonym przez wojnę, pogrążonym w chaosie kraju sztuka panowania nad ciałem to droga do honoru i sławy.

Ważniejsze od zwycięstwa jest dążenie do niego. Jak mówi Hamid, główny bohater filmu: „Są rzeczy niemożliwe. Ale trzeba zrobić, co w ludzkiej mocy. A nawet więcej”.

FF w Filadelfii / USA 2008; Nyon, Visions du Réel / Szwajcaria 2007;

Awards and Festivals: los AnGeles, Afi int. festivAl 2007: Best documentAry price; Beirut int. documentAry festivAl / leBAnon 2007; philAdelphiA film festivAl / usA 2008; nyon, visions du réel / switzerlAnd 2007;

The young men of Afghanistan have discovered the art of bodybuilding. In a country ravaged by war, these men still hold on to their dreams; dreams of muscle, honour and fame – absolute control of the body in a world of chaos. from the dusty ruins of kabul to the skyline of dubai we follow the bodybuilder hamid´s heroic struggle to gather food and proteins, hoping to win the championship and thereby create a better life for himself and his clan. But nothing goes as planned…Welcome to Afghan Muscles – a different and groundbreaking portrait of Afghanistan after 9/11.

In addition to this personal voyage, Afghan Muscles will smash every stereotype you ever had about muslim identity and this devastated country. Because one thing is certain; kabul will never be the same after you have seen Afghan Muscles.

Produkcja/ Production: Eureka Media, Society Films, TVP SA, PISF

Polska, USA/ Poland/ USA 2007, 51 min.

Nagrody i festiwale: Nagroda Jury Ekumenicznego, International Documentary Festival, Lipsk, Nagroda „Sky is the Limit”, Doc Chicago 2007, IDFA 2007, 10 Festiwal Filmu Dokumentalnego w Salonikach 2008; 5 Międzynarodowy Festiwal Praw Człowieka w Filmie „Docudays” w Kijowie – Specjalne Wyróżnienie;

Awards and festivals: the chicAGo doc “sKy is the limit” production AwArd internAtionAl documentAry festivAl inApril 2007 As “worK in proGress”; doK leipziG in octoBer 2007- prize of the

ecumenicAl Jury; doc chicAGo 2007; idfA 2007, 10th thessAloniKi documentAry festivAl 2008; 5th internAtionAl humAn riGhts documentAry film festivAl “docudAys”, Kiev - speciAl mention AwArd;

Ta historia obiegła cały świat. 29-letnia zamężna kobieta posądzona o cudzołóstwo, została zabita w wiosce Spingul w wysokich górach na północy Afganistanu. Nad jej śmiercią ciąży tajemnica – według różnych wersji została ukamienowana, uduszona, zmarła na atak serca lub popełniła samobójstwo. Jej domniemany kochanek Karim ucieka z wioski, a jego rodzina milczy sterroryzowana przez mieszkańców wioski. Rodzice Aminy nie wyrażają żalu z powodu utraty córki. Reżyser filmu próbuje odtworzyć wydarzenia tragicznego dnia, ale relacje świadków krzyżują się i przeczą same sobie.

Bohaterowie filmu odsłaniają się nie przed polską ekipą, tylko przed swoimi afgańskimi śledczymi. Dochodzenie, którego jesteśmy świadkami, cechuje spokój – cierpliwy upór procedur demokratycznych, które robią swoje, nie cofając się przed szantażem honoru, tradycji, religii, nie ulegając szantażowi zbiorowości, gdy ta sankcjonuje zbrodnię. Demokracja jest obroną praw jednostki, która w fundamentalistycznym islamie „nie ma prawa do osobistych poglądów”. Jest tylko „wola Boga i głos proroka”, pisze na łamach Gazety Wyborczej Tadeusz Sobolewski. Kamienna cisza jest jednak również dokumentem o sprawiedliwości i honorze, o wierności tradycji. Pojmowanej jednak specyficznie i niezrozumiałej dla Europejczyka, człowieka z innego kręgu kulturowego. W świecie Zachodu wartości te są w opozycji do tego, co stało się w Afganistanie, pisze o filmie recenzentka Agnieszka Wróbel.

Według reżysera Kamienna cisza to film o kłamstwie i zakłamaniu, o zmowie milczenia, o domniemanej winie, o rażącej niesprawiedliwości. A także o naszej bezradności wobec świata islamu, którego nie rozumiemy i który nadal pozostaje poza sferą naszych wyobrażeń.

Reżyser i ekipa filmu wykazali się odwagą, determinacją, ale i wielkim taktem podczas realizacji filmu. Niewątpliwym walorem filmu są niezwykłe zdjęcia Jacka Petryckiego i nominowanej do Oscara Hanny Polak, które wydobywają surowe, wręcz bolesne piękno afgańskich gór.

In April 2005 the world heard the news that in a village of Spingul in northern Afghanistan a 29 year-old woman was publicly stoned for adultery. her name was Amina. The story of this powerful documentary begins five years before the aforementioned event broke over international media waves causing a stir on news programs and talk shows. It follows Amina who was given away by her family to be married to muhammad. In Afghanistan these “arranged marriages” – where parents choose their child’s future spouse – are quite common and rooted in tradition. But luckily for Amina and muhammad, they had been neighbors growing up and knew one another well. right after the wedding however, muhammad left his new bride for find work in Iran. Amina lived alone. Then karim appeared in her life. drawn to each other, they started seeing each other in secret, but in the clay houses of Spingul there is no room for clandestine activities. The two were eventually caught together and accused of violating the law.

This engrossing film chronicles their affair, trial and punishment with piercing candour. Amina died, but no one pleaded guilty.

Fetysze i kultura

Reżyseria/ Directed by: Krzysztof Kopczyński,

Fetish and Culture

CISZA 6 KAMIENNA Stone Silence

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

I JA 7 LAKSZMI Lakshmi and me Reżyseria/ Directed by: Nishtha Jain Produkcja/ Production: Steps India Media, Raintree Films, Tju-Bang Film

Indie, Dania, Finlandia, USA / India, Denmark, Finland, USA 2007, 59 min.

Nagrody i festiwale: IDFA Amsterdam– nominacja do nagrody Srebrnego Wilka

Awards and Festivals: idfA AmsterdAm – silver wolf nominAtion

Dokument opowiada o niezwykłej przyjaźni pomiędzy dwoma kobietami. Jedną z nich jest sama autorka filmu, Nishtha Jain. Drugą jest pracująca u niej w domu, 21-letnia Lakszmi. Wydaje się, że bohaterki dzieli właściwie wszystko, a jednak z dnia na dzień stają się one sobie coraz bliższe. Reżyserka obserwuje codzienne życie swojej służącej, pragnie wiedzieć o niej jak najwięcej. Towarzyszy Lakszmi zarówno w szczęśliwych, jak i ciężkich chwilach, coraz uważniej przyglądając się jej rzeczywistości. Dzięki ciągłej obecności kamery, dziewczyna powoli się zmienia. Stając się główną bohaterką historii, przestaje czuć się niewidzialna. Opowiadając o sobie, odnajduje własną podmiotowość i uczy się języka, w którym mogłaby wyrazić siebie i swoje emocje. Również sama narracja filmu ewoluuje – kamera zaczyna być coraz mniej widoczna, zaś opowieść o Lakshmi przybiera bardziej osobisty ton.

Dokument staje się niezwykłym opisem spotkania dwóch różnych światów, które istnieją obok siebie. Przedstawia nietuzinkowy portret kobiet żyjących we współczesnych Indiach.

Gdzie jedne, tak jak Lakszmi, zastanawiają się nad tym, co złego uczyniły Bogu, że nie przyszły na świat pod postacią mężczyzn. Inne zaś, jak Nishtha, mogą zrobić na ten temat poruszający film.

“What sin did I commit to be born a woman?” lakshmi wonders aloud. A 21-year-old housemaid in mumbai, she works ten hours a day, seven days a week. one of her employers is Nishtha jain, who begins to make a documentary that explores their relationship. Nishtha films lakshmi at home, and at work in various houses. She sees how lakshmi negotiates two different kinds of spaces – her home where she is the boss, and other households where she is the maid. And, in the process, she explores their relationship with each other and reflects on the whole gamut of attitudes and issues between servants and employers. lakshmi's is a precarious existence to begin with; illness and romance compound her problems in unexpected ways. Nishtha films through a year and a half of dramatic changes. The process of filming has its own impact on the unfolding events and on their relationship. As Nishtha is drawn deeper into lakshmi's life, she is forced to question many of the things she has taken for granted.

Reżyseria/ Directed by: Melody Gilbert Produkcja/ Production: Frozen Feet Films, Channel Z Films

USA 2007, 57 min.

Nagrody i festiwale: Nagroda dla najlepszego filmu na Festiwalu Kina Niezależnego w Bostonie, 2007

Awards and Festivals: Boston underGround film festivAl – Best feAture 2007

Policja nazywa ich terrorystami. Oni sami mówią o sobie, że są miejskimi eksploratorami lub hakerami rzeczywistości. I zwykle odkrywają miejsca, o których świat już zapomniał.

Docierają do opuszczonych przed laty mieszkań, willi, szpitali, fabryk, parków rozrywki. Penetrują katakumby, podziemne kanały i nieczynne tunele lub stacje metra.

Pragną przeżyć i odkryć coś nowego, mają potrzebę adrenaliny, a przede wszystkim – chęć odkrycia niewidocznych dla zwykłego mieszkańca miejsc, z których każde kryje jakiś swój sekret. Reżyserka filmu przedstawia nam paru niezwykłych odkrywców, którzy zabierają nas w podróż po tych fascynujących, bo nieodkrytych nigdy wcześniej, przestrzeniach. Razem z nimi docieramy do Parku Narodowego Everglodes na Florydzie, gdzie w opuszczonym hangarze znajdujemy pocisk NASA. Zwiedzamy też między innymi XVIII-wieczne paryskie Katakumby oraz nieczynny od lat szpital psychiatryczny w jednym ze szkockich zamków. Eksploracja tych zapomnianych miejsc jest nie tylko ekstremalną i dość oryginalną formą zwiedzania. Urban exploring to przede wszystkim fascynujące odkrywanie duchów przeszłości.

Welcome to the captivating world of urban exploration, an unexamined international subculture of fearless thrill-seekers who explore places most people would never dream of going. They lurk beneath city sewers and trespass into long-abandoned buildings, defiantly searching for unseen treasures of modern civilization. documentary filmmaker melody Gilbert (Whole, A Life Without Pain) follows explorers with superhero nicknames like “max Action,” “katwoman,” “danarchy” and “Slim jim” on their “missions” to infiltrate abandoned government sites, aging mental institutions and even the forbidden Catacombs in paris.

Fetysze i kultura

Urban Explorers: Into The Darkness

Fetish and Culture

MIEJSCY HAKERZY: W STRONĘ 8 CIEMNOŚCI

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

GRIOTA 9 OPOWIEŚĆ A Griot’s Story Reżyseria/ Directed by: Adam Różański Produkcja/ Production: OZUMI Films, PISF

Burkina Faso, Francja, / Burkina Faso, France, Poland 2007, 55 min.

Film Opowieść griota to historia osobista, zbudowana wokół monologu Adama Drame – afrykańskiego bębniarza, potomka rodu griotów Drame, kasty strażników zachowania wieloletniej tradycji afrykańskiej. Muzyk komentuje zdjęcia, które oglądamy na ekranie, opowiada o istniejącym dla afrykańskiego dziedzictwa kulturowego zagrożeniu, które wynika z ignorancji Afrykańczyków wobec ich własnej tradycji. Sam należy do tych nielicznych, którzy zachowują tradycyjny styl życia wbrew pokusom bogatego, pełnego blichtru świata. Opiera się kuszącej karierze artystycznej w Europie Zachodniej, choć od 25 lat często tam pracuje. Adama opowiada o swojej drodze artystycznej, instrumencie, o własnym stylu grania i o karierze muzycznej, która trwa już ponad 40 lat. Zastanawia się, czy jego synowie i uczniowie będą kontynuować dzieło jego życia. Ale też mówi szczerze o swojej wierze i o funkcji religii w dzisiejszej Afryce.

Opowieść Griota jest filmem muzycznym, w którym oglądamy mistrza na scenie w czasie koncertów solowych i razem z innymi muzykami. Jesteśmy też świadkami codziennego muzykowania w Burkina Faso. To dyskretny i wiarygodny zapis chwil z życia dojrzałego muzyka, który przez pracę realizuje swoją misję – broni i strzeże afrykańskiej tradycji i kultury.

A Griot’s Story is a personal film based on the narrative of AdAmA drAmE, an African drummer descending from a family of drAmE griots, a caste of old African tradition upholders. The musician comments the pictures displayed on the screen, relates how threatening the ignorance of Africans of their own tradition is to Africa’s cultural heritage. Adama belongs to those few ones who despite temptations of the glittering, rich world have elected to maintain their traditional lifestyles. he resists the lures of artistic career in Western Europe, although he has often worked there for 25 years.

AdAmA tells a story of his musical path, instrument, his own style of playing, and his musical career which has lasted for more than 40 years. he wonders if his sons and disciples will continue the work of his life. But he also speaks sincerely of his faith and how important religion remains in today’s Africa.

A Griot’s Story is a musical film in which we watch the master on the stage and together with other musicians. We witness his everyday performances in Burkina faso.

It is a descreet and credible report from this mature musician’s life, who, by his work, pursues his mission - looks after African tradition and culture.

Produkcja/ Production: Albie Hecht, USA 2007, 105 min.

Wybrane nagrody i festiwale: Oscary 2008 – nominacja w kategorii Najlepszy Dokument Pełnometrażowy; FF w Sundance 2007 Nagroda w kategorii Najlepszy Reżyser Filmu Dokumentalnego; MFFD w Chicago 2007 Nagroda w kategorii Najlepsze Zdjęcia; FF Full Frame 2007 Nagroda Publiczności; Międzynarodowy Festiwal

„To niewiarygodna historia. Ale kto ją wam opowie, jeśli nie ja?” – pyta jeden z małych bohaterów filmu. Ma rację. Opowieść o dzieciach, które, potwornie skrzywdzone przez los znajdują chwile szczęścia, brzmi jak baśń. Miejsce akcji filmu to północna Uganda, od ponad 20 – lat pustoszone przez wojnę domową. Taniec wojenny opowiada historię Dominika, Rose i Nancy, trójki dzieci, które oderwano od ich rodzin i pozbawiono dzieciństwa. Dzieci przebywają w obozie dla uchodźców w Patongo. Szkoła, do której chodzą, przygotowuje się do udziału w krajowym Festiwalu Muzyki i Tańca. Podróż do stolicy kraju stanie się podróżą w poszukiwaniu straconego dzieciństwa. Po raz pierwszy w życiu dzieci poczują triumf zwycięstwa. Opowieść zrealizowana jest po mistrzowsku – reżyser z fenomenalnym wyczuciem unika łatwego sentymentalizmu. Posługuje się pięknymi zdjęciami, łagodną, wydawałoby się pozbawioną emocji, obiektywną narracją. Na tym tle szloch dziewczynki na grobie ojca, pytanie chłopca adresowane do żołnierza, który zmuszał go do zabijania: „Dlaczego to robisz? Przecież wiesz, że to jest złe” – brzmią niezwykle wstrząsająco.

Dokumentu Hot Docs 2007

Selected awards and festivals: AcAdemy AwArds 2008 – nominAtion for the Best documentAry feAture; sundAnce film festivAl 2007 – directinG AwArd: documentAry; chicAGo internAtionAl documentAry film festivAl 2007—Best cinemAtoGrAphy AwArd; full frAme documentAry film festivAl 2007 – Audience AwArd; hot docs internAtionAl documentAry festivAl 2007 – Audience AwArd

Set in Northern Uganda, a country ravaged by more than two decades of civil war, War Dance tells the story of dominic, rose, and Nancy, three children whose families have been torn apart, their homes destroyed, and who currently reside in a displaced persons camp in patongo. When they are invited to compete in an annual music and dance festival, their historic journey to their nation’s capital is also an opportunity to regain a part of their childhood and to taste victory for the first time in their lives.

Fetysze i kultura

Reżyseria/ Directed by: Sean Fine, Andrea Nix Fine

Fetish and Culture

WOJENNY 10 TANIEC War Dance

W TEHERANIE NIE ROSNą JUŻ 11 GRANATY

Fetish and Culture

Fetysze i kultura

Tehran Has No More Pomegranates

Reżyseria/ Directed by: Massoud Bakhshi Produkcja/ Production: Documentary and Experimental Film Center (DEFC)

Iran 2006, 69 min.

Wybrane nagrody i festiwale: 36 Międzynarodowy Festiwal Filmowy, Rotterdam 2007; Międzynarodowy FF Fajr 2007 – Nagroda za Reżyserię; IDFA 2007; CINEMA VERITE Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych, Iran 2007 – Nagroda Publiczności; Nagroda AVINI dla Najlepszego Dokumentu, Iran 2007; Hot Docs Canada 2008

Selected awards and festivals: 36th internAtionAl film festivAl rotterdAm 2007; 25th internAtionAl fAJr film festivAl, irAn 2007 – Best director prize; idfA 2007; cinemA verite internAtionAl documentAry film festivAl, 2007 irAn – Audience AwArd; Avini prize for Best documentAry of the yeAr

„Teheran jest dużym miastem położonym niedaleko miasta Rey, pełnym ogrodów i drzew owocowych. Jego mieszkańcy mieszkają w wydrążonych w ziemi jamach. Większość dzielnic miejscowościtoczyzesobąnieustannąwojnę.NajczęstszymzajęciemTeherańczykówjestzłodziejstwo i przemoc, choć król próbuje dowieść, że również oni są jego poddanymi. To właśnie tu rośnie wspaniały owoc, niezwykły granat, który można znaleźć tylko w Teheranie.” – pisano przed laty o stolicy Iranu. Do tego XIII-wiecznego zapisu odnosi się też reżyser filmu Massoud Bakhshi, kiedy rozpoczyna swoją podróż sentymentalną przez historię miasta. Filmowiec w dowcipny i inteligentny sposób porównuje przeszłość miasta z osiągnięciami współczesności.HistoriaTeheranutorównieżhistoriaIranu,centrumnajważniejszychzwrotówizawirowań całegokraju.FilmowieczdużąlekkościąprzeprowadzawidzaprzezzawiłelosyTeheranu,przewroty wojskowe, ingerencje obcych państw i rewolucję islamską. Z różnych punktów widzenia obserwujezmiany,jakiezaszływmieście.FilmBakshiegozaskakujeprzytymbogatą,różnorodnąformą.Jakzapowiadasamautor,jegodziełotopołączeniemusicalu,filmuhistorycznego,komedii, dokumentu fabularyzowanego, love story i filmu eksperymentalnego. Rzeczywiście jeden klucz nie wystarcza do opowiedzenia o absurdach i problemach życia w wielkim mieście.

W rezultacie powstał rodzaj wizualnego kolażu, złożonego z cennych, bo pochodzących z początku wieku, archiwaliów oraz eleganckich, wystudiowanych portretów miasta z czasów współczesnych. Dziś w miejscu ogrodów rozrosły się miejskie arterie i tanie bloki mieszkalne.

Dokąd doprowadzi reżysera poszukiwanie sławnych teherańskich owoców?

2007, irAn; hot docs internAtionAl documentAry festivAl, cAnAdA 2008

Tehran is a large village near the city of rey, full of gardens and fruit trees. Its inhabitants live in anthill- like underground holes. The village’s several districts are constantly at war. Tehranis’ main occupations are theft and crime, though the king pretends they are subject to him. They grow excellent fruit, notably an excellent pomegranate, which is found only in Tehran.

Asar-o-llblab 1241 Ad

Magnolia Pictures,

USA 2007, 93 min.

Nagrody i Festiwale: MMF w Toronto

Awards and festivals: officiAl selection

toronto film festivAl 2007

„Rodzice przeważnie mówią: ‘Idź do szkoły. Pływanie to nie jest dobry pomysł. Rekiny, te rzeczy…’ A nasi mówili: ‘Masz pływać. Szkoła – to dopiero niebezpieczne gówno!’”

– Salwador Paskowitz, syn numer 7 Życie na fali to zdjęcia rodzinne, domowe nagrania wideo, współcześnie realizowane wywiady. Życie na fali to fascynująca opowieść o życiu 85 – letniego legendarnego surfera, Dr Doriana „Doc” Paskowitza, jego żony Juliette i ich dziewięciorga dzieci. Żadne z nich nigdy nie przekroczyło progu szkoły. Wychowały się na plażach Południowej Kalifornii, Hawajów, Meksyku i Izraela. Ich codzienne życie wypełniało surfowanie, surowa dieta i życie zgodne z prawami natury. Taka była decyzja ich ojca. Są lata 50 – te. Dorian Paskowitz jest lekarzem. Mieszka na Hawajach, powodzi mu się dobrze finansowo. Wydawałoby się, że lepiej być nie może. Jednak jego dwa kolejne małżeństwa to dwie kolejne porażki. Dorian Paskowitz odkrywa, że nie interesują go pieniądze ani społeczny status. Jeszcze wszystko można zmienić… Liczy się odwaga. Paskowitz rzuca wszystko i wyjeżdża do Izraela. Przez rok mieszka wśród Beduinów – gdzie zaraża się pasją zdrowego żywienia i wciąga w surfing, stając się gwiazdą plaży Tel Awiwu. Wraca do Stanów, poznaje Juliette. Czeka ich szalona miłość, życie na kempingach, dziewięcioro dzieci (ośmiu synów i jedna córka).

A to dopiero początek całej historii. Życie na fali to opowieść o tym, jak rodzi się pasja.

Która, jak każda wartość, ma swoją cenę.

Surfwise follows the odyssey of 85-year-old, legendary surfer dr. dorian „doc” paskowitz, his wife juliette, and their nine children – all of whom were home-schooled on the beaches of Southern California, hawaii, mexico and Israel; they surfed every day of their lives, and were forced to adhere to a strict diet and lifestyle of animals in the wild, by their passionate and demanding, health-conscious father. In the mid-1950s dorian paskowitz was a successful doctor living the good life in the territory of hawaii, until two devastating divorces and the realization that he had no interest in money or status caused him to completely upend his life. dorian dropped his practice and traveled to Israel for a year where he lived among the Bedouins and developed a lifelong obsession with a healthy diet, and introduced surfing to Israel, becoming a hero in the burgeoning Tel Aviv beach scene. returning to the States, he met his wife juliette, and the rest was history. They fell madly in love, steered clear of society, lived out of a tiny camper on the beach, and had 9 children.

Fetysze i kultura

Reżyseria/ Directed by: Doug Pray Produkcja/ Production: HDNet Films,

Fetish and Culture

NA FALI 12 ŻYCIE Surfwise

KA˚DY CHCE GO MIEå

w w w . x - m a g . p l

FOT. ZUZA KRAJEWSKA I BARTEK WIECZOREK / PHOTO-SHOP.PL

Historie intymne

intimate stories

Intimate stories

Historie intymne

UŚMIECHU 1 CIEŃ To See if I’m Smiling Reżyseria/ Directed by: Tamar Yarom Produkcja/ Production: Tamar Yarom Izrael/ Israel 2007, 58 min.

Nagrody i festiwale: Międzynarodowy Festiwal Filmowy Haifa 2007 – Najlepszy Dokument; IDFA 2007 - Nagrody Silver Wolf i Publiczności;

Armia izraelska jako jedyna na świecie prowadzi obowiązkowy nabór kobiet do wojska.

Osiemnastoletnie dziewczyny spędzają w armii dwa lata. Niektóre z nich decydują się na odbyciesłużbynaterytoriachokupowanych.WfilmieTamarYaromsześćznichopowiadaoswoich doświadczeniach na froncie. Niektóre po raz pierwszy dzielą się swoimi przeżyciami. Z rozbrajającą szczerością opowiadają o swoich odczuciach, które towarzyszyły im podczas akcji, niebezpiecznych patroli i okrutnych koszarowych zabaw. Każdą z nich dręczą pytania, których nie zadawały sobie na froncie, poniżając ludzi, profanując zwłoki i demonstrując swoją władzę nad wrogiem. Teraz muszą z tym żyć.

Ten film pomaga pojąć to, czego nie potrafi ogarnąć człowiek, słysząc o kolejnych skandalach w armii i nieludzkich zachowaniach żołnierzy. Ten film pomaga zrozumieć, jak rodzi się okrucieństwo.

Awards and festivals: hAifA internAtionAl film festivAl, 2007 - Best documentAry, idfA -silver wolf AwArd And Audience AwArd

A personal account of female soldiers about their life in the Israeli Army, the only one to draw women for mandatory military service. questions that were not dealt with during the service are raised today with great pain – and courage. A female point of view on the drama of an unending war, on the moral challenges the soldiers faced at the encounter with the palestinian population. The young women look back critically at the way they handled the power that was placed in their hands at the young age of eighteen. did they really smile in the pictures? In 1988 the filmmaker served herself in the Israeli defence force in the occupied Territories. 'how could I ever think I'd forget...' is what one of the young women asks herself at then end of this film.

Reżyseria/ Directed by: Thomas Heise Produkcja/ Production: Heino Deckert, Verleih Films

Niemcy/ Germany 2007, 86 min.

Nagrody i festiwale: Srebrny Gołąb na Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku, 2007

Awards and festivals: doK leipziG 2007 – AwArd silver dove; doK leipziG 2007; duisBurGer filmwoche 2007

Dokument zaczyna się od długiego, hipnotyzującego ujęcia. Widzimy rozpościerający się przed nami industrialny krajobraz. Składają się nań potężne fabryki i elektrownie, których kominypnąsięwysokodociemnego,zadymionegonieba.Widzimyteżniesamowiciepustąprzestrzeń, wypełnioną szarymi blokami. Temu obrazowi towarzyszy niezwykły kontrapunkt dźwiękowy: melodia, która brzmi jak śpiew ptaka. Ta nagła epifania natury, przypominającej oswoimistnieniu,zaskakujeinadajeobrazowiniejednoznaczność.Podobnaopozycyjnośćróżnych elementów rzeczywistości będzie się tu pojawiała jeszcze wielokrotnie. Owe przeciwieństwa zasadzają się też w niezwykłej poetyce tego obrazu, który jest dokumentem społecznym, nie brakuje mu jednak oniryzmu i impresyjności.

Film stanowi trzecią część trylogii Thomasa Heise’a poświęconej mieszkańcom Halle-Neustadt, które od 1990 roku jest dzielnicą miasta Halle, położonego we wschodnich Niemczech.

Poznajemy tu rodzinę: Jeanette, która opowiada o tym, jak udało jej się spełnić swoje małe marzenia, jej nastoletnich synów: Paula – prymusa, osiągającego kolejne sportowe sukcesy, oraz niesfornego Tommy’ego, który wciąż ma problemy w szkole. Widzimy też jej rodziców, którzy mają coraz mniejszy kontakt z córką, a także jej młodszego brata, Tina, który opowiada o swoich nazistowskich poglądach. Kamera dyskretnie podpatruje ich zwykłą-niezwykłą codzienność, wychwytuje pozornie banalne słowa i najprostsze gesty. Ta opowieść o ludziach zamkniętych w mrocznej przestrzeni blokowiska staje się jednoznacznie refleksją nad przemijaniem, które nas dotyka, i nad oczekiwaniem na zmiany, które nadaje sens naszej egzystencji.

Children. As Time Flies is the third film in Thomas heise’s Jammed – Trilogy about families from halle-Neustadt, Germany. Now the director focuses on one family: jeanette and her two sons paul and Tommy, her parents and her youngest brother Tino.

Everybody seems to go their own way: jeanette finally has a daughter, a lasting relationship and a job as a bus driver she always wanted. paul excels in school and football while his brother Tommy rather fights his way through life and struggles with staying in school. he broke all contacts with his mother. jeanette’s parents moved to the countryside and communicate rarely with their daughter. With them lives Tino, who identifies himself as a Nazi but can’t talk to his father about it. yet he regularly meets with Tommy.

Today’s footage is intercut with material from 1999 and creates a picture of speechlessness and stagnation. In its cool black and white images Children, As Time Flies explores the situation of society today. how do you live?

Historie intymne

Children, As Time Flies | Kinder. Wie die Zeit vergeht

Intimate stories

DZIECI. JAK 2 TEN CZAS UCIEKA

Intimate stories

Historie intymne

FOR LOVE 3 JIHAD A Jihad for Love Reżyseria: Directed by: Parvez Sharma Produkcja/ Production: Halal Films USA, W. Brytania, Niemcy, Francja, Australia / USA, UK, Germany, France, Australia 2007, 81 min.

Festiwale i nagrody: Festival MIX BRASIL, Sao Paulo – Nagroda dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego; The Image + Nation Film Festival, Montreal – Nagroda dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego; Tri-Continental Film Festival, Indie – Nagroda Jury dla Najlepszego Filmu, One World Human Rights International Documentary Film Festival, Praga – Wyróżnienie w konkursie Right to Know

Awards and festivals: miX BrAsil, sAo pAulo BrAsil – AwArd for Best documentAry; the imAGe + nAtion film festivAl, montreAl, cAnAdA – AwArd for Best documentAr ; y tri-continentAl film festivAl, indiA – Jury AwArd for Best film; one world humAn riGhts internAtionAl documentAry film festivAl, prAGue, czech repuBlic – honorABle mention, riGht to

Know competition

Głośny obraz Parveza Sharmy jest pierwszym dokumentem, który szerzej przedstawia i analizuje kwestię homoseksualizmu w świecie islamu. Nigdy jeszcze nie zrealizowano filmu tak odważnie i przejmująco opowiadającego o gejach i lesbijkach, walczących o prawo do kochania i do wyrażania własnej tożsamości. Jest to poruszający portret tych, którzy nieustannie muszą prowadzić osobistą wojnę o godność, równość wobec prawa, a czasem nawet o życie. W wielu państwach islamskich, takich jak Iran, Arabia Saudyjska, czy Bangladesz, homoseksualizm jest bowiem traktowany jako poważne wykroczenie przeciw prawu boskiemu. Co staje się jednoznaczne z tym, że może on być karany wieloletnim więzieniem, torturami, a nawet karą śmierci. Reżyser, który pracował nad swoim filmem prawie 6 lat, zabiera nas w podróż po dwunastu różnych krajach świata. Poznajemy tu bohaterów, którzy szczerze opowiadają o swoich dramatycznych doświadczeniach i o ciągłej konieczności dokonywania tragicznych wyborów. Niektórzy z nich mogą walczyć o swoje prawa publicznie, inni swoją świętą wojnę prowadzą anonimowo. Każdy z nich jednak pragnie przede wszystkim normalnego życia. I głęboko wierzy w Allaha, którego nadinterpretowane słowa mogą skazać ich na wygnanie z ojczyzny lub śmierć.

In a time when Islam is under tremendous attack from within and without, A Jihad for Love is a daring documentary filmed in twelve countries and nine languages. muslim gay filmmaker parvez Sharma has gone where the silence is loudest, filming with great risk in nations where government permission to make this film was not an option. A Jihad for Love is mr. Sharma’s debut and is the world’s first feature documentary to explore the complex global intersections between Islam and homosexuality. parvez enters the many worlds of Islam by illuminating multiple stories as diverse as Islam itself. The film travels a wide geographic arc presenting us lives from India, pakistan, Iran, Turkey, Egypt, South Africa and france. Always filming in secret and as a muslim, parvez makes the film from within the faith, depicting Islam with the same respect that the film's characters show for it.

Produkcja/ Production: Shoot The Moon Productions

USA 2007, 92 min.

Nagrody i festiwale: za najlepszy film dokumentalny Boston Society of Film Critics i San Diego Film Critics Society, 2007, Independent Spirit Award za najlepszy film dokumentalny, 2007, Sundance Film Festival, 2007nominacja do Nagrody Jury

Awards and festivals: Bsfc AwArd; sdfcs AwArd; independent spirit AwArd 2007 – Best documentAry; sundAnce film festivAl 2007 – nominAtion for GrAnd Jury AwArd

Gdyby na podstawie tej historii ktoś nakręcił film fabularny, wyszłaby z tego bajka, tak samo ckliwa, jak i niewiarygodna. Bronx, barwne lata 50-te. Ona, Linda, ma 20 lat i wygląda jak Liz Taylor. Piękna figura, wielkie, czarne oczy osłonięte długimi rzęsami, burza ciemnych włosów. Koło takiejkobietyniemożnaprzejśćobojętnie.On,Burt,ma10latwięcej,żonęibarnaBronksie,awbarze nie do końca czyste interesy. Kiedy spotyka Lindę, zakochuje się bez pamięci. Do szaleństwa.

Linda marzy o normalnej rodzinie. Burt nie daje jej tej szansy, za to traktuje ją jak własność. Linda zrywa więc toksyczny związek i usiłuje ułożyć sobie życie. Decyduje się wyjść za mąż za innego.

Zdesperowany amant wynajmuje zbirów, którzy dotkliwie ranią dziewczynę na kilka dni przed jej ślubem. Linda spędza długie miesiące w szpitalu, ale potem nigdy już nie odzyska pełni zdrowia i urody…

Sprawa Burta i Lindy, a następnie wielomiesięcznego procesu „amanta”, wstrząsa opinią publiczną. To prawdziwa telenowela, która jest na ustach wszystkich i zapełnia szpalty wszystkich gazet. Burt trafia na badania psychiatryczne. Sąd skazuje go na długie lata więzienia. Po 14 latach Burt otrzymuje zwolnienie warunkowe i wychodzi na wolność. Świat przypomina sobie o nim, gdy za pośrednictwem programu telewizyjnego… oświadcza się Lindzie. Linda odpowiada… Film Dana Kloresa to nie tylko historia miłości silniejszej niż czas, miłości rzeczywiście szalonej. To także pasjonująca, dynamicznie opowiedziana historia Ameryki lat 50.. jej złożonej obyczajowości i rozkwitu kultury masowej, kultury mass mediów. Fantastycznie ilustrowana archiwalnymi zdjęciami i oryginalną muzyką, przypomina o świecie, który bezpowrotnie odszedł do lamusa. dan klores' Crazy Love tells the astonishing story of the obsessive roller-coaster relationship of Burt and linda pugach, which shocked the nation during the summer of 1959. Burt, a 32 year-old married attorney and linda, a beautiful, single 20 year-old girl living in the Bronx had a whirlwind romance, which culminated in a violent and psychologically complex set of actions that landed the pair's saga on the cover of endless newspapers and magazines. With the cooperation of the principles, Burt, now 79, and linda, 68, klores examines the human psyche and the concepts of love, obsession, insanity, hope and forgiveness. Crazy Love recently had its world premiere at the 2007 Sundance film festival and earned the Best documentary award at the 2007 Santa Barbara film festival.

Historie intymne

Reżyseria/ Directed by: Dan Klores

Intimate stories

MIŁOŚĆ 4 SZALONA Crazy Love

Intimate stories

Historie intymne

5 ROZBITKOWIE Stranded – The Andes Plane Crash Survivors | Naufrages des Andes Reżyseria/ Directed by: Gonzalo Arijón Produkcja/ Production: Ethan Productions, La Realidad

Francja/ France 2007, 130min.

Nagrody: Najlepszy Film – IDFA 2007, Nagroda Joris Ivnes – IDFA 2007

Awards: vpro Joris ivens Jury prize At idfA 2007;

„Dlaczego ty, a ja nie?” – to pytanie zadawali sobie wszyscy, którzy jakimś cudem ocaleli z katastrofy lotniczej, do której doszło w chilijskich Andach w 1972 roku. Dla zawodników urugwajskiej drużyny rugby i towarzyszących im osób, upadek na czterotysięczny lodowiec był dopiero początkiem dramatycznej walki o przetrwanie. Czekało ich jeszcze znacznie więcej: rany, przeraźliwe zimno, brak żywności i pogłębiająca się depresja. Mimo to udało im się przetrwać w tych warunkach 72 dni i sprowadzić pomoc. Historią tą raz zainteresowało się kino. Dziesięć lat temu w Hollywood powstał fabularny film Alive, próba odtworzenia dramaturgii tych niesamowitych zdarzeń. „Wstrząs, jaki nadszedł razem z wypadkiem oddzielił nas od dotychczasowego życia. Nagle byliśmy zmuszeni dokonywać wyborów, o których nigdy dotąd nie myśleliśmy.” – opowiada jeden z ocalałych. Po kilku dniach głodówki i osamotnienia rozbitkowie zaczęli przeżywać rozpacz i desperację, które zbliżyły ich do granic człowieczeństwa. W pełnych emocji wspomnieniach dowiadujemy się o czym myśleli i jakie znaleźli wyjście z sytuacji... Doskonały montaż i pomysł na sekwencje fabularyzowane oddaje napięcie, w jakim żyli rozbitkowie. Film ma jednak znacznie więcej do zaoferowania niż wizja lokalna. Celem ponownego odtworzenia zdarzeń jest oddanie głosu prawdziwym bohaterom tragicznego lotu. Film Gonzalo Arijóna to przede wszystkim próba wejrzenia do wnętrza ludzkiej świadomości, próba spojrzenia na to jak ekstremalne przeżycia zmieniają świadomość i budują poczucie sensu istnienia. „Nie wiem czy nie stoi za tym jakaś mroczna siła, która zamierzała sprawdzić jak długo my – grupa osób o określonej pozycji społecznej i dobrym fizycznym przygotowaniu – wytrzymamy w takich warunkach”. – Mówi jeden z ocalałych. Wszyscy bohaterowie wydarzeń zbierają się ponownie po 35 latach, aby przyjrzeć się miejscu tragedii zwanym Doliną Łez i pogodzić się z przeszłością.

The incredible survival story of the Uruguayan rugby team that survived a plane crash in 1972 and managed to stay alive for more than ten weeks on a 4000 metre high glacier in the Andes 35 years later, is as spectacular as ever. Not in the least because they were forced to eat human flesh. director Gonzalo Arijón, an old friend of the survivors, first uses dramatised scenes to reconstruct that particular day when the elated boys boarded the plane and not much later encountered a heavy storm and crashed into a mountain ridge. Arijon takes the survivors (of the original 45 passengers, sixteen men came home alive) and their children to the crash site. Sitting in this valley of Tears, the men (not a single woman survived the accident) explain how they made it through the endless weeks on the secluded glacier with nothing more than cigarettes, a radio and the shelter of the wreckage. one by one, the details unfold, showing how and when they decided to cut into a killed travelling companion. "I decided I wanted to live." The interviews are illustrated with recovered photographs and footage of the tumultuous press conference upon their return to civilisation.

Reżyseria/ Directed by: Harris Fishman Produkcja/ Production: Amanda Micheli, Harris Fishman

USA 2007, 75 min.

Nie tak dawno temu, bo w roku 1954… byli sobie chłopiec i dziewczynka. On miał 11 lat, ona 7. Poznali się na lekcjach baletu w Biddeford, w stanie Maine w USA. Taniec ich połączył i stał się życiową pasją obojga. Nie był to jednak zwykły taniec. Bo w tańcu wiele zależy od partnera. Ron i Joy tańczyli z… dzikimi kotami, przez prawie 40 lat wzbudzając sensację i gromadząc tłumy na swoich występach od Broadway’u, przez Las Vegas, do Paryża.

W roku 1988 emocje sięgają zenitu nie tylko na arenie. Do zespołu dołącza młody, przystojny Chuck. Świetnie sobie radzi na scenie, ulegają mu zwierzęta, ulega Joy i… Ron. Chuck staje się kochankiem obojga.

Dziesięć lat – tyle trwa szczęście tej może nie do końca tradycyjnej, ale kochającej rodziny. W ciągu 5 tygodni Ron musi stawić czoło trzem tragediom. W wyniku ataku Jupitera, białego tygrysa bengalskiego, życie na arenie traci Chuck. Wkrótce potem – w wyniku takiego samego wypadku – żona Rona, Joy. Wychowany przez Rona od szczeniaka tygrys – decyzją władz – zostaje uśpiony. Gdzie tkwił błąd? Kto go popełnił? Czy śmierć Joy to był wypadek? Czy samobójstwo? Czy można było zapobiec tragediom? Miłość, śmierć, życie na krawędzi, prawda uczuć, cena sławy, prawo do oceny innych, problem zwierząt zmuszanych do pracy w niewoli – to tylko niektóre z tematów filmu. Dzięki nagraniom zrealizowanym na taśmie 8mm, domowym zapisom wideo, fragmentom materiałów TV, wywiadom oglądamy historię wciągającą i trzymającą w napięciu, a jednocześnie wzruszającą.

Imagine a boy and girl who meet when they are 7 and 11 in ballet class in Biddeford, maine in 1954. This boy and girl, who call themselves Cat Dancers, are ron and joy holiday. The two become one of the first exotic cat entertainer acts performing together for almost 4 decades at radio City music hall and on Broadway as well as in las vegas and paris. ron and joy's lives together change dramatically in 1988 when the handsome young Chuck lizza joins their troupe. Chuck becomes deeply immersed in their lives as a fellow performer, animal trainer and ultimately a lover to both ron and joy. The three are a loving if not unconventional family until the fall of 1998 when tragedy strikes not once, not twice, but three times. Within a period of five short weeks, ron loses his young lover, Chuck, and then his wife, joy, both to the same white Bengal tiger, jupiter.

What went wrong? Who is responsible? does joy commit suicide by tiger in response to Chuck's death? Could these deaths have been prevented?

Historie intymne

Cat Dancers

Intimate stories

TAŃCZąCY 6 Z KOTAMI

Intimate stories

Historie intymne

WRZEŚNIOWE 7 KARAOKE Septembers | Septiembres

Reżyseria/ Directed by: Carles Bosch Produkcja/ Production: Bausan Films S. L Hiszpania/ Spain 2007, 89 min.

Nagrody i festiwale: Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Miami 2007 – Nagroda Specjalna Jury; Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2007 – Specjalne Wyróżnienie Jury; IDFA 2007 – w konkursie o Nagrodę Jorisa Ivensa (premiera europejska)

Selected awards and festivals: miAmi internAtionAl film festivAl 2007 – speciAl prize of the

Jest wrzesień, rok 2005. Norma, Patricia, Arturo, José, Estefanía i Adalberto kolejno wstępują na scenę – walcząc o tytuł zwycięzcy w konkursie karaoke. Za każdym z tych imion stoi wzruszająca, ciekawa historia oraz… wyrok. Bowiem miejsce akcji filmu to więzienie: Soto del Real Prison, niedaleko stolicy Hiszpanii. Rudolf, Litwin, marzy o odzyskaniu swojej ukraińskiej miłości. Poznali się na jego przepustce. Cygan Arturo czeka jeszcze na proces. Bardzo przeżywa rozstanie z trzema synami. Przy życiu trzymają go cotygodniowe wizyty żony, Rocio. Argentyńczyk Adalberto tęskni za swoją miłością, która mieszka w Barcelonie i ma na imię… Pablo. To tajemnica. O uczuciu łączącym mężczyzn nie wie nikt w więzieniu, w którym przebywa Adalberto, nie wie nikt z rodziny i przyjaciół Pabla. Meksykanka Norma to mistrzyni. Wygrała konkurs trzy razy z rzędu. Jeśli nie zostanie zwolniona, i tym razem wszyscy będą bez szans… Patricia płaci więzieniem za naiwność. Jej jedynym marzeniem jest, by jedenaścioro rodzeństwa o niczym się nie dowiedziało. José siedzi za malwersacje. Estefania? Najważniejsze jest to, że spotka miłość swego życia. Jest wrzesień 2006.

Od poprzedniego konkursu karaoke minął rok. Jak potoczą się losy bohaterów?

Jury; festivAl de cine espAol de málAGA 2007- speciAl mention of the Jury; idfA 2007 – Joris ivens competition (europeAn premiere)

Every September, madrid’s Soto del real prison celebrates the festival of Song. The participants are inmates who come from various prisons. They are the protagonists of the film. The festival is simply a point of departure. from there, these four men and four women return to their daily routines in prison and allow us to enter into their lives and the intimacy of their relationships. love, or its absence, serves as the common language to enable the viewer to understand the world of the penitentiary from a perspective we can all relate to. Spanning a year—from September to September, between one festival and the next—the film portrays their love stories: how they develop or how they fall apart.

Produkcja/ Production: ThinkFilm USA 2007, 80 min.

Drugiego lipca 2005 roku przed jednym ze szpitali stanu Waszyngton pozostawiono konającego mężczyznę. Ustalono, że mężczyzna zmarł wskutek perforacji jelit. Kamera szpitalna zarejestrowała numer wozu, którym go przywieziono umierającego. Dzięki temu policji udało się dotrzeć do pobliskiej hodowli koni. Na miejscu, w trakcie przeszukania domu, natrafiono na kilkanaście taśm wideo z nagraniami pornograficznymi, przedstawiającymi seks właścicieli z ich arabskimi ogierami. Szybko odkryto, że gospodarze należą do aktywnej, ogłaszającej się przez Internet, grupy zoofilów. Seks ze zwierzętami nie jest zakazany w stanie Waszyngton, dlatego nikogo na dłużej nie zatrzymano i nikomu nie postawiono zarzutów. Film Robinsona Devora zbiera głosy członków społeczności zoofilskiej i z nich tworzy jedyną w swoim rodzaju relację z tragicznego zajścia. W ten sposób zostaje odsłonięta biografia i sekretne życie zmarłego, działającego pod wiele mówiącym pseudonimem Mr Hands, urzędnika ze Seattle, ojca i męża. Poza szokującą historią, mocnym składnikiem dokumentu Devora jest jego ekspresjonistyczna, złożona z niedomówień forma. Ze stalowoniebieskiej nocnej aury kamera wyławia zanurzone w mrok postacie, operuje zbliżeniami twarzy i detalami przedmiotów widocznymi w księżycowej poświacie. Portretuje też zwierzęta, które jak się okazało, były wielokrotnie obiektem seksualnych nadużyć ze strony właścicieli. Zoofilia staje się przez to niepokojącym utworem, w którym odmienne racje moralne dewiantów niepokoją na równi z ich zamazanymi, błądzącymi w ciemnościach sylwetkami. Mimo że dzielą się z widzami swoim światopoglądem i wydają się przez to jakoś bliżsi, pozostają oni równocześnie niedostępni i odlegli. Autor filmu nie osądza swoich bohaterów, wyciągnięcie wniosków pozostawia zbitemu z tropu widzowi.

ZOO is an extraordinary glimpse into the life of a seemingly normal Seattle family man whose secret sexual appetites led to his shocking death. directed by acclaimed filmmaker robinson devor (Woman Chaser, Police Beat), the film explores the ensuing media coverage and public outcry that uncovered a secret community of zoophiles, who call themselves “zoos.” This expressionistic rendering of how apparently upstanding citizens banded together and videotaped their journey into the most taboo realms of behavior, reveals the enormous gulf between what we appear to be and who we really are.

Historie intymne

Reżyseria/ Directed by: Robinson Devor

Intimate stories

8 ZOOFILIA zOO

Art Doc

art doc

Art Doc

Art Doc

1 DONG Dong Reżyseria/ Directed by: Jia Zhang Ke Produkcja/ Production: Xstream Pictures Limited Chiny/ China 2006, 78 min.

Nagrody i festiwale: Wenecja FF 2006, Toronto 2006, Rotterdam 2007

Awards and Festivals: venice 2006, toronto 2006, rotterdAm 2007

Jia Zhang-Ke jest autorem głośnego filmu fabularnego Martwa natura o budowie Tamy TrzechPrzełomów.TerazzrealizowałdokumentoChinachokresuwielkichprzemianspołecznych. Centralną postacią filmu jest pekiński malarz Liu Xiao-dong. To za jego sprawą wyłapujemy z ekranu skrawki nowej, chińskiej rzeczywistości: postęp technologiczny i częściową zmianę obyczajów. Malarz koncentruje uwagę na robotnikach pracujących przy rozbiórce domów i zakładów przemysłowych, w miejscowości Fengjie zalanej w trakcie budowy sławnej tamy. Malarz cierpliwie obserwuje mężczyzn, skupiając się przy tym na oddaniu atmosfery dziwnego, przytłaczającego miejsca, w którym pracują. „Uwielbiam śledzić życie w jego nieposkromionej postaci” – tłumaczy artysta, zachwycony energią drzemiącą w niczym nieprzejmujących się robotnikach. Sesja malarska to także okazja do poznania poglądów artysty na temat sztuki i jego własnej wizji malarstwa. Efektem kilkudniowej pracy jest obraz przedstawiający robotników grających w karty z industrialną przestrzenią tamy w tle. W trakcie prac dochodzi do tragedii, w wyniku której ginie jeden z robotników. Część tych zdarzeń zainspirowałaJiaZhang-KewjegoMartwejnaturze.Bohaterdokumentukontynuujeswojąwędrówkę, której następnym przystankiem jest Bangkok. Tutaj, w zupełnie innej aurze, Dong pracuje nad ogromnym obrazem przedstawiającym młode tajskie modelki. Tym razem, na obrazie nie pojawiają się żadne odniesienia geograficzne. Jego centralnym miejscem jest wielki materac, wokół którego zgrupowały się leniwe dziewczyny. „Jeśli wydaje ci się, że możesz coś zmienić poprzez sztukę, to jest to po prostu śmieszne” – mówi artysta – „Ja chcę pozostać wierny charakterowi moich postaci, zawierając w nich odrobinę własnej wrażliwości”. jia zhang-ke gives us to see the painter liu Xiadong working on his oil painting series Hot Bed. his first painting work is set up in the Three Gorges area in the old Chinese city of fengjie where a huge dam and hydroelectric power station is undertaken for four decades. The whole city will be then submerged under the water.

Eleven local deconstruction workers became the models on his live sketch. A second painting is created in Bangkok, the burning hot capital, where this time he invited eleven bar girls as models whom feel progressively drowsier and limper under the heat.

A second life is given to those bodies through the representation of each both great visual artists. from the Chinese building site of the Three Gorges to the tropical city of Bangkok, another essential wire ties up these two parts: bodies offering themselves, and the mystery of art that succeeds in capturing them and extracting life out of them.

Reżyseria/ Directed by: Jeanette Groenendaal, Produkcja/ Production: G-Netwerk Holandia/ The Netherlands 2007, 91 min.

Dziwne, początkowo niezrozumiałe migawki z kamer dozoru domowego pokazują włamanie, szarpaninę i nagich ludzi biegających w popłochu po mieszkaniu. Nieprzypadkowo reżyserkaJeanetteGroenendaalnazywaswójfilm„proparanoiadocutective”.Sytuacjapsychiczna, w jakiej znalazł się Arend der Horst, główny bohater jej filmu, wydaje się bliska chaosowi zarejestrowanemu przez kamery ochrony. Arend to 62-letni kokainista, od trzydziestu lat na haju.

Dużo czasu spędza w Internecie, tropi różne spiski, szuka wyjaśnień i znajduje zaskakujące odpowiedzi. Właśnie teraz – jego zdaniem – trwa na szeroką skalę zakrojona akcja tajnych służb wymierzonawobywateli,wszyscysąpodsłuchiwaniiśledzeni,dlategoArendzniepokojemreaguje na przelatujący nad okolicą helikopter i trzaski w słuchawce telefonu. Kiedy myślimy, że wiemy już co jest w tym filmie paranoją, na ekranie pojawiają się „zdrowi” obywatele – adwokat idziennikarz–którzypotwierdzająobawywystraszonegobohatera.„Jesteśmynajbardziejpodsłuchiwanym narodem na świecie” – mówi prawnik z Amsterdamu. Cała trójka wydobywa na światło dzienne jeszcze jedną tajemnicę. Do 1945 roku Holandia była największym na świecie producentem kokainy. Mężczyźni spotykają się w pozostałościach fabryki, rozmawiają o obecnej wojnie kokainowej (ich zdaniem to przykrywka w wojnie o ropę) i rozważają możliwości ożywienia produkcji i obrotu na zasadach Fair Trade… Autorka nie przesądza o tym, kto w całym zamieszaniu powinien być uważany za normalnego, a kto nie. Jej film rozwidla się wwielukierunkachrównocześnie.Maklimatparanoicznychrojeńimaniiprześladowczejgłównegobohatera,aleteżrzeczowośćisens,kiedymowaokonkretach.Największąwartościąfilmu wydaje się empatia, z którą Groenendaal podchodzi do głównego bohatera. Dzięki temu, razem z nim, widzowie dojrzewają do decyzji o rozpoczęciu odwyku.

Through shocking self-surveillance documentation we are swept into a pro-paranoia docutective with a perpetrated Arend, a Champion leaque consumer, a lawyer and drugs scientists. dutch gentlemen that relate 24/7 to the illegal drug Cocaine. They revisit a well kept secret, the Dutch Cocaine Factory (the Netherlands until 1945 the best and biggest Cocaine produceing country in the world) An attempt for A fair Trade with the 'cover up' War on drugs? Arend seeks 'Solutions', for the quality of the cocaine provided today seems to be an automatic detox and If legal, production would not extend the coffee price The power of the images, the structure of the film and the implausibility of the events are reminiscent of fiction, but performance artist jeanette Groenendaal's documentary debut tells the truth and nothing but the truth.

Art Doc

Dutch Cocaine Factory

Art Doc

HOLENDERSKA 2 FABRYKA KOKAINY

Art Doc

Art Doc

NIE ZROZUM MNIE 3 ŹLE Don’t Get Me Wrong

Reżyseria/ Directed by: Adina Pintilie, Produckcja/ Production: Arystoteles Workshop Rumunia/ Romania 2007, 50 min.

Nagrody i festiwale: Złoty Gołąb za Najlepszy Dokument na Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku, 2007; IDFA 2007, Reflecting Images: Best Of Fests

Awards and festivals: doK leipziG 2007 – Golden dove Best documentAry AwArd; idfA 2007, reflectinG imAGes: Best of fests

W 2006 roku, w ramach warsztatów filmowych Arystoteles reżyserka Adina Pintilie przez kilka tygodni rejestrowała pacjentów szpitala psychiatrycznego Calugareni, w Rumunii. Obiektem jej obserwacji są różni upośledzeni, w trakcie wykonywania swych kompulsywnych czynności. Jednym z nich jest sześćdziesięciolatek, niemal całe życie przerzucający z miejsca na miejsce górę kamieni. Innym jest uczestnik zajęć muzykoterapii. Jeszcze jednym z motywów powracających w filmie jest niekończąca się rozmowa dwóch mężczyzn deliberujących na temat swoich nadprzyrodzonych zdolności. „No to jak to robisz, że udaje ci się zatrzymać deszcz?” – pyta jeden z nich, również twierdzący że posiada ową moc, tyle tylko, że jemu deszcz udaje się wstrzymać modlitwą. – „Wyjaśnię ci to naukowo” – odpowiada drugi. – „Jem kakao, miód, orzechy, czekoladę, mleko i cukier, pomieszane ze sobą… w moim ciele rozpoczyna się reakcja chemiczna… Lipidy i proteiny zamieniają się w glukozę, a z niej powstaje energia i woda. Tak powstają promienie alfa, beta, delta i tetha, które rozpraszają chmury i deszcz przestaje padać”. Postaci są pokazane w sposób przekraczający barierę zakreśloną definicją normalności i nienormalności. Autorka dochodzi do tego efektu kilkoma drogami. Pierwszą z nich jest estetyka prostych, statycznych, ale niezwykle starannie zaplanowanych kadrów. To one tworzą obecną w filmie atmosferę dziwności i niezwykłości. Kolejnym elementem całej konstrukcji są zdjęcia portretowe. Zniekształcone chorobą twarze bohaterów wyrażają bowiem trudne do wychwycenia, nieodgadnione emocje. Świat mieszkańców Calugareni zbudowany jest z prostych czynności, łatwych obrazów i czytelnych dźwięków. Mieszkańcy ośrodka stają się przez to bliżsi średniowiecznej wizji obłąkania, w której szaleńcy posiadali moc komunikacji z Najwyższym. Nieprzypadkowo chyba film otwiera cytat ze świętego Augustyna „kochaj i rób co chcesz” … “how do you stop the rain?” one of the patients in a psychiatric hospital in romania repeatedly asks his discussion partner. The latter explains that he is in close touch with God and that he is a supernatural being. But his inquiring friend is not easily convinced. Both men suffer from schizophrenia and spend their days in the clinic endlessly repeating the same discussions. other patients busy themselves by compulsively moving pebbles, staring at liquid projections on the wall, or patiently caring for fellow patients. Affectionately, they hoist each other in oversized jogging pants. Without comment, the camera registers everything, pausing at the details: water dripping from the shower head in the bare white-tiled bathroom, a drainpipe attached to the outer wall, the reflection of the air in the puddles on the concrete courtyard. Everything is captured stylishly. Almost every shot looks like a photograph, with deep contrasts. on the soundtrack, we constantly hear the moving of pebbles, the bustle of the occupants and the lingering discussion between the two men about whether or not God exists.

Reżyser/ Directed by: Scott Hicks Produkcja/ Production: KinoFilmCo Australia 2007, 122 min.

W 1996 roku Scott Hicks zrealizował Shine, film biograficzny o sławnym pianiście DavidzieHelfgott’cie.PhilipsGlassw12częściachmiałuhonorować70.urodzinyPhilipaGlassa. Prace nad obrazem zaczęto już w lipcu 2005 roku, na dwa lata przed okrągłą rocznicą. Przez kilkanaście miesięcy ekipa Hicksa cierpliwie towarzyszyła muzykowi. Praca nad filmem zbiegła się z ważnym dla Glassa okresem: autor kończy swą ósmą symfonię, pisze muzykę do operyikomponujemuzykędofilmów.Autor Shineotrzymałniemal nieograniczony dostęp dożycia osobistego i artystycznego Philipa Glassa. Dzięki temu kredytowi zaufania, udało mu się zebrać wspaniały materiał. Prowadzi on rozmowy z jego rodzeństwem, pierwszą żoną i przyjaciółmi. Wysłuchuje też jego obecnej, czwartej żony Holly, która dzieli się swoimi radościami i frustracjami wynikającymi z życia ze sławnym muzykiem. Reżyser śledzi też proces twórczy. „Zdradź nam choć jeden ze swoich sekretów, Philip” – prosi w pewnym momencie reżyser. „Mam tylko jeden – odpowiada Glass – wstaję wcześnie rano i pracuję cały dzień”. Kompozytor mówi też o swojej pracy mniej oględnie. Odtwarza nawet poszczególne etapy procesu. „Zaczynam,niewiedząc,dokąd mnietozaprowadzi.Wydajemisię,żemuzykagdzieśtamjużnamnie czeka, a ja muszę ją tylko usłyszeć”. O Glassie mówią znani artyści kina: Errol Morris, Godfrey Reggio, Woody Allen i Martin Scorsese, relacjonując sposób i styl jego pracy. Równie ważni okazują się też jego przewodnicy duchowi i trener Qui Quongu. Dzięki tej niebywałej wielości spojrzeń i dbałości o estetykę obrazu, dwunastoczęściowy film portretuje Philipa Glassa w mozaikowy i nieoczywisty sposób. Reżyser wiele zawdzięcza atmosferze, jaką kompozytor roztacza wokół siebie. Najciekawsze rzeczy o muzyce mówi, przygotowując pizzę dla gości w swoim letnim domu. „Teraz też gram na pianinie – tłumaczy – nie widzisz?”.

In july 2005, filmmaker Scott hicks started shooting a documentary about the composer philip Glass to celebrate his 70th anniversary in 2007. over the next 18 months, Scott followed philip across three continents – from his annual ride on the Coney Island “Cyclone” roller coaster, to the world premiere of his new opera in Germany and in performance with a didgeridoo virtuoso in Australia. Allowed unprecedented access to Glass’ working process, family life, spiritual teachers and long time collaborators, hicks gives us a unique glimpse behind the curtain into the life of a surprising and complex man. Glass: a Portrait of Philip in 12 Parts is a remarkable mosaic portrait of one of the greatest – and at times controversial – artists of this or any era.

Art Doc

Glass: a Portrait of Philip in 12 Parts

Art Doc

PHILIP GLASS 4 W 12 CZĘŚCIACH

Art Doc

Art Doc

5 TWARZE Faces Reżyseria/ Directed by: Gmax (Gérard Maximin), Produkcja/ Production: Pieter van Huystee Film, Marc Berrebi

Holandia, Francja/ The Netherlands, France 2007, 76 min.

Co zrobić żeby świat stał się lepszy?

W 2007 roku artysta J. R. z Francji i Szwajcar Marco stworzyli niezależny projekt artystyczny Twarzą w twarz.

Z bliskiej odległości, obiektywem 21 milimetrów, zrobili zdjęcia twarzy czterdziestu jeden Izraelczyków i Palestyńczyków. W marcu 2007 roku rozpoczęli akcję rozwieszania zdjęć w najbardziej newralgicznych punktach Palestyny i Izraela.

Wydrukowanewdużychformatachzdjęciazestawionewparyzawisłypoobustronachmuru.

Gmax, reżyser filmu Twarze, towarzysząc z kamerą podczas akcji rozwieszania plakatów, uchwycił reakcje ludzi, ich radość, zakłopotanie, refleksje i zadziwienie tym, jak trudno odróżnić muzułmanina od żyda. Nikt nie był obojętny, bo jak zachować obojętność, skoro imam, ksiądz i rabin, strojąc głupie miny, spoglądają ze zdjęć przyklejonych do muru. Śmiech jest najlepszym lekarstwem na stres.

Po dwóch stronach muru, gdzie każdy posługuje się stereotypami wroga utrwalanymi przez media, mimo wszystko ludzie stali się sobie bliżsi.

In march 2007, french photographer and street artist jr and his friend marco embarked on the biggest illegal photo exhibition ever. Enormous portraits were pasted on both sides of the Wall of Separation / Security fence, as well as in eight palestinian and Israeli cities. The portraits were shot by jr and depicted laughing Israeli and palestinians who hold the same job on different sides of the Wall of Separation / Security fence. By pasting them side to side, face 2 face, on the notorious Wall of Separation / Security fence of Separation, jr urged both Israelis and palestinians to fight the stereotypes of “the other” through the faces.

The documentary Faces tells the fascinating story behind the face 2 face project. from the first photo shoots to the eventual pasting in such hotbeds like Bethlehem, Tel Aviv, hebron and ramallah: the camera was there, capturing jr’s work, the pasting, but also the emotional reactions of the people of Israel and palestine.

Helena Muskens,

Produkcja/ Production: Snow White Films Holandia/ The Netherlands 2007, 53 min.

Świat po raz pierwszy usłyszał magiczny głos Kate Bush całe 30 lat temu. Wtedy właśnie został wydany pierwszy singiel artystki, legendarny utwór Wuthering Heights. Piosenka stanowiła zapowiedź wydanej nieco później debiutanckiej płyty długogrającej The Kick Inside. A przede wszystkim była zwiastunem niezwykłej i ponadczasowej twórczości, o której trudno jest mówić w kategoriach kariery czy sukcesu komercyjnego. Kate Bush uznawana jest bowiem nie tyle za zdolną piosenkarkę, co za jedną z największych wizjonerek współczesnej muzyki, tworzącą dźwięki przeznaczone raczej dla koneserów, a nie dla masowej publiczności. W 1993 roku artystka na dłużej odsunęła się od życia publicznego i ukryła się przed światem na małej, brytyjskiej wyspie. Wróciła do muzyki po dwunastu latach, nagrywając album Aerial. Głównymi bohaterami filmu są jej fani, ludzie, dla których ten długo oczekiwany powrót był niezwykle ważnym wydarzeniem. To właśnie za pośrednictwem ich osobistych opowieści poznajemy postać Kate Bush, której muzyka jest dla nich nie tylko sztuką, lecz również bardzo istotnym elementem własnej biografii.

In 1978, kate Bush became an overnight sensation with her single Wuthering Heights. She went on to have a string of hits such as Running up that Hill and Cloudbusting. But in 1993 she recoiled from fame and retreated completely from the public eye to an island in the Thames. despite her long absence she still holds a central place in the hearts and minds of her devoted fans who create their own magical worlds around the mythical kATE BUSh. Some fans celebrate her birthday together on a beach in the South of England, a professor in ancient philosophy writes her a letter and a young girl who has never even heard of kATE BUSh becomes a tribute act because people keep telling her that she looks and sounds just like kATE BUSh. After 12 years of silence, a rumor spreads: kate is coming back.

Art Doc

Reżyseria/ Directed by: Quirine Racké,

Art Doc

KATE 6 WRÓĆ, Come Back Kate

Back in the USSR

CCCP

Back in the USSR

Back in USSR

Back in USSR

ANNA, SIEDEM LAT 1 NA FRONCIE Anna, Seven years on the Frontline

Reżyseria/ Directed by: Masha Novikova Produkcja/ Production: Novdoc, Sasha Ourikh Holandia/ The Netherlands 2008, 78 min.

7 października 2006 roku, w dniu 54 urodzin Władimira Putina zginęła Anna Politkowska, obrończyni praw człowieka i jedna z najsłynniejszych rosyjskich dziennikarek. Została zastrzelona na klatce schodowej swojego domu, gdy czekała na windę. Sprawcy zabójstwa do dziś nie znaleziono. Wciąż nie ujawniono też informacji na temat osób, które mogły mieć coś wspólnego z tym morderstwem.

Na film składają się archiwalne zdjęcia, w których mamy szansę oglądać dziennikarkę przy pracy, zarówno w redakcji, jak i na froncie wojny rosyjsko-czeczeńskiej. Poznajemy też relacje jej współpracowników i przyjaciół, którzy zapamiętali ją jako osobę silną i odważną, a przede wszystkim – niezwykle wrażliwą na krzywdę drugiego człowieka. Była ona dla nich i dla całego świata symbolem bezkompromisowej walki o sprawiedliwość i obronę demokracji. W swojej pracy dążyła przede wszystkim do ukazania prawdy, zwykle dość niewygodnej dla rosyjskiej władzy. I prawdopodobnie dlatego musiała zginąć.

This film is about ANNA polITkovSkAyA, who had spent seven years on frontline and put herself in danger so often. Who felt very lonely, but could never stop doing what she did. We follow her, together with her thoughts and dreams. We see the same images she saw and we meet the same people she met, people who she always kept thinking about.

In order to understand Anna's work and duties, together with her character, her fears and feelings of loneliness, we meet three other women, each of them stood by her during hard times and moments of weakness.

We meet and talk with GAlINA mUSAlIyEvA who is a colleague of Anna and who had shared a room with her in the editorial office of NovAyA GAzETA for the last seven years. lidia yusupova, a lawyer from Grozny, has spent many years searching for the lost people in Chechnya. SvETlANA GANNUShkINA has also worked with Anna. She helps a lot of fugitives and emigrants from the formal Soviet Union republics.

We also talk to vyacheslav Izmailov, another colleague of Anna from NovAyA GAzETA. he has started his own investigations, trying to find out who killed Anna.

Reżyseria/ Directed by: Nino Kirtadze Produkcja/ Production: ARTE France, Zadig Productions

Francja/ France 2007, 91 min.

Nagrody i festiwale: Festiwal Filmowy Sundance 2008 – Nagroda za Reżyserię oraz Nominacja do Nagrody Głównej Festiwalu

Awards and festivals: sundAnce film festivAl 2008 – officiAl competition; the world cinemA directinG AwArd

Durakowo to niewielka miejscowość w sercu Rosji, w której były spadochroniarz Armii Radzieckiej prowadzi centrum odnowy duchowej dla zagubionych obywateli i dzieci kombatantów. Michaił Fiodorowicz Morozow ma krzepę i cieszy się poważaniem wśród rezydentów swojego ośrodka. Dzień mija tutaj przede wszystkim na pracy fizycznej, która stanowi jeden z głównych elementów programu reedukacji. Drugim jej ogniwem są pogadanki z charyzmatycznym opiekunem, będące mieszaniną prawosławnej pobożności i zebrań partyjnego aktywu. Ludzie pytają Michaiła Fiodorowicza o zdanie na temat demokracji w Rosji, sytuacji w kraju i o to, czego właściwie od Rosji chce NATO. Autorzy Durakowauważnie słuchają Michaiła Fiodorowicza i zaprzyjaźnionego z nim rosyjskiego parlamentarzystę, członka prorządowej partii Narodnaja Wolja. Są oni odzwierciedleniem kształtującego się w Rosji nowego światopoglądu, zbudowanego na imperialnym sentymentalizmie i dziewiętnastowiecznej duchowości. „Czy Rosji naprawdę potrzeba demokracji w stylu zachodnim? – pyta Michaił Fiedorowicz – O wiele bardziej Rosja potrzebuje dziś silnego przywódcy”. Komandos lubi wiążący się z tą filozofią bizantyjski styl. Dużo czasu spędza w saunie, na wódce z kumplami z oddziału i luźnych dyskusjach na temat świata. W końcu, podchmielonym wojakom także puszczają hamulce. „Patrzcie, jacy jesteśmy silni! Niech NATO do nas przyjdzie, to dopiero mu pokażemy!” – wykrzykują. Pobyt w Durakowie ma też swoją mroczną stronę. Ludzie są tu nie tylko całkowicie odcięci od świata, ale również zobowiązani donosić na siebie, nie mogą się więc czuć pewnie i bezpiecznie. Przyjrzenie się porządkom panującym w ośrodku czyni z Durakowa metaforę Rosji ery putinowskiej. Ironia ukryta w nazwie miejscowości wydaje się wyjątkowo trafnym zbiegiem okoliczności. mIkhAIl morozov is a russian patriot, good Christian and successful businessman. he owns dUrAkovo – “vIllAGE of foolS”, 100 km southwest of moscow. people come here from all over russia to forget their troubles and become members of a happy village society. When they join the Village of Fools, the new residents abandon all their former rights and agree to obey mIkhAIl morozov’S strict rules. “What we have here is a democracy, it is a managed democracy, in which everyone has their place and in which everyone lives transparent lives,” - says morozov. The whole spectrum of state power – political, spiritual and administrative – gathers in the village for semi-private meetings with morozov. All of them are russian patriots. They discuss the future of russia, their own future and their goals.

Back in USSR

Durakovo, Village of Fools | Durakovo, village des fous

Back in USSR

DURAKOWO, 2 WIOSKA GŁUPCÓW

Back in USSR

Back in USSR

3 RUBLOWKA Rublyovka - Road to Bliss | Rubljovka – Strasse Zur Glükseligkeit Reżyseria/ Directed by: Irene Langemann Produkcja/ Production: Wolfgang Bergmann Niemcy/ Germany 2007, 94 min.

Nagrody: Viennale – Nagroda Jury Standard Reader’s, Golden Chest – Nagroda za Najlepszą Reżyserię i Zdjęcia

Awards:

Co łączy Putina ze Stalinem? Chodorkowskiego z Szostakowiczem i Roztropowicza z Sacharowem? Adres. Wszyscy mieszkają lub mieszkali na Rublowce, ulicy cudów łączącej centrum Moskwy z przedmieściem. Do lat osiemdziesiątych Rublowka była cichym miejscem gdzie w swoich daczach wypoczywali carowie i zasłużeni Sowieci. Teraz to rewir służb specjalnych. Najbardziej strzeżone 30 kilometrów w kraju. Autostrada na Kreml.

Droga suną luksusowe limuzyny. Szary obywatel musi być pokorny. Ceny w tym miejscu są tak absurdalne, jak miniatury pałacu z Wersalu wyrastające tam spod ziemi. To dwa światy w których ten z petrodolarów bezwzględnie pożera ten biedny. Film Irene Langemann jaskrawopokazujekontrastyrosyjskiegospołeczeństwa.Życiecodzienneprojektantkisobolichfuter i babci sprzedającej miotły, zubożałych Romanowów i milionerki poszukującej męża. Tam rządzą prawa narzucone tylko przez jedną ze stron. To społeczny obraz sterowanej demokracji.

stAndArd reAder’s Jury AwArd (vienAlle), prize for direction And photoGrAphy (Golden chest)

rublyovka road is the traffic artery connecting the powerhouse moscow with the russian outback. At all times, the region bordering on rublyovka has had a magnetic attraction for the ruling elite classes: Tsars, dictators, presidents. of course, also present-day head of state putin resides here. In putin's russia, rublyovka has become synonymous with wealth, social ascent and decadent lifestyles. Tell-tale signs of the past and gross excesses of russian cutthroat capitalism have created a bizarre microcosm that does not have a parallel elsewhere in this giant empire. Nouveau riche upstarts have caused prices of properties on the rublyovka to rocket sky-high. Now the fight for the last remaining pieces of land has broken out. The last remaining huts of the poor are swept aside to make way for the palaces of the wealthy by means that could not be any more unfair or brutal.

Reżyseria/ Directed by: Alexandra Westmeier Produkcja/ Production: Linker On Filmproduction, ARTE

Niemcy/ Germany 2007, 85 min.

Nagrody i festiwale: FF w Sundance (World Cinema Competition); MFF w Locarno 2007 (Grand Price Tygodnia Krytyki, the Prix SRG SSR ide’e Suisse)

Sto dwadzieścioro dzieci. Sto dwadzieścia historii, w które trudno uwierzyć. Mają za sobą kradzieże, morderstwa. Nie mają nawet czternastu lat i wolą siedzieć za kratkami w uralskim więzieniu, niż na wolności walczyć o przetrwanie. Tutaj mogą być tym, czym naprawdę są – dziećmi. Właśnie przywieźli Loszę. Nie pozwolili mu nawet pożegnać się z matką.

Dwa lata jej nie zobaczy – takie jest prawo. Losza, łykając łzy, próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji.

Tola ma czternaście lat i zabójstwo na koncie. Niedługo wyjdzie. Nie ma jednak dokąd pójść. Mieszkańcy wioski, z której pochodzi, nie mają litości. „Nie chcemy szczeniaka. Niech zginie”. Sto dwadzieścioro dzieci. Możemy widzieć w nich bandytów. Jeśli jednak nikt nie zobaczy w nich dzieci, nie pomoże wyrwać się z zaklętego koła przestępczości – po latach, już jako dorośli, wrócą do więzienia.

Awards and festivals: 2008 sundAnce film festivAl world cinemA competition; winner of the GrAnd price of the critics weeK , 60th locArno, internAtionAl film festivAl 2007, the

priX srG ssr idée suisse.

Everyone sees in them only criminals, and forgets that they are children.

They stole things, committed assault, killed: all whilst still under fourteen years of age. one hundred and twenty children are kept here, in a closed institution in the Urals, they would rather stay behind bars than be released to freedom. They no longer have to fight for existence every day; for the first time in their young lives they can be what they are - children. Children who never had a childhood. lyosha, a thirteen-yearold thief, has just arrived. he was not even able to say goodbye to his mother. for two years he will not see her, she won't have the opportunity of visiting him. fighting back tears, he tries to adapt to his new environment.

Tolya, a fourteen-year-old murderer, is soon to be released. his village, where he is going back, doesn't give him a chance: " he should be killed, a kid like that."

Nearly 91% of these children will end up back inside. This time in a prison for adults.

Back in USSR

Alone in Four Walls | Allein In Vier Wänden

Back in USSR

W CZTERECH 4 ŚCIANACH

Nowy wspaniały świat Brave New World

Brave New World

Nowy wspaniały świat

ZŁOTA 1 CENA End of the Rainbow Reżyseria/ Directed by: Robert Nugent Produkcja/ Production: Jean – Pierre Gibrat, Trans Europe FilmMitzi Goldman, Looping Glass Picture PTY Ltd.

Australia, Francja/ Austarlia, France 2007, 83 min.

Nagrody i festiwale: oficjalna selekcja IDFA 2007

Awards and festivals: idfA 2007 – officiAl selection

„Bóg stworzył złoto, ale tylko biały człowiek wie do czego je użyć, nam pozwala się tylko na nie patrzeć, bo jest piękne” Międzynarodowa zautomatyzowana fabryka złota przenosi się z Indonezji do Gwinei w zachodniej Afryce. Pewnego dnia spokój małej wioski burzą wjeżdżające do niej maszyny. Mieszkańcy się cieszą, bo mają nadzieję, że będą mogli zarobić. Szybko się okazuje, że się mylili. Niektóre wioski przesiedlane są z dnia na dzień. Koncern nie tylko zrujnował im otoczenie, niektórym dał pracę, ale innym odebrał ich podstawowe źródło utrzymania.

Dziecinna naiwność mieszkańców, pod wpływem bezdusznych praw obcej im cywilizacji zamienia się w bezsilność i rozpacz. Fabryka produkuje sztabki złota, a mieszkańcy grzebią w ziemi, by wyżywić swoje rodziny. Oskarża się ich o kradzież. Jedni wykonują swoją pracę, inni starają się żyć. Konflikt narasta. Do wioski wkracza wojsko. Dochodzi do aresztowań.

Sposób w jaki kopalnia zmienia życie tych ludzi jest nieodwracalny. To świat który ginie na naszych oczach. Czy taka jest prawdziwa cena złota?

In a remote region of Guinea, West Africa, a desperately poor place with a long connection to gold, a large industrial gold mine has arrived. End Of The Rainbow is an elegiac portrait of the changes brought by the mine, and of the universal human desire for a better life. how do local people respond to the opportunities and economic divisions the mine creates? how do the local jobseekers and expatriate staff, attracted by gold and the possibilities it offers, understand one another? In case of difficulties, the mine calls in the military. Conflict over the mine’s presence is escalating. The gold will be dug from the ground, but at what cost? End Of The Rainbow reveals a world that is changing forever, and portrays intimately the people who are grappling to respond to those changes.

Reżyseria/ Directed by: Micha X. Peled Produkcja/ Production: Teddy Bear Films, Independent Television Service (ITVS)

USA 2005, 87 min.

Współczesne Chiny to kraj jaskrawych kontrastów. Ekonomiczne reformy Deng Xiaopinga wykreowały nową generację przedsiębiorców, takich jak pan Lam, właściciel Lifeng Factory w Shaxi. Jego firma produkuje dżinsy, które eksportuje na cały świat (również do Polski). Dwie dekady wcześniej Lam był robotnikiem i jeździł do pracy rowerem.

Ale taki sukces to rzadkość. Dziś 130 milionów Chińczyków, zwłaszcza młodych dziewczyn, opuszcza swoje rodzinne wioski, szukając szansy na lepsze życie w miastach. Jedną z nich jest 16-letnia Jasmine, której rodzice pracują przy uprawie ryżu, a ona w Lifeng może zarobić 6 centów za godzinę. Mieszka na czwartym piętrze w wąskiej klitce razem z dwunastoma koleżankami z pracy, swoimi rówieśnicami. „Nigdy nie patrzyłam na świat z tak wysoka” – cieszy się. Ale entuzjazm szybko mija. Po paru tygodniach dziewczyna jest tak zmęczona, że nie może jeść i zasypia w pracy.

Film Micha X. Peleda powstawał nie bez trudności. Chińskie władze parokrotnie przerywały zdjęcia; doszło nawet do aresztowania ekipy i konfiskaty taśmy. Reżyserowi udało się jednak dokończyć produkcję. W swoim filmie prezentuje nowe Chiny bez retuszu. Prawdziwe oblicze tamtejszego sukcesu ekonomicznego najdobitniej definiują nisko opłacani robotnicy pracujący często po 20 godzin na dobę, siedem dni w tygodniu, nawet w nocy.

Niektórzy zgodzili się na rozmowę przed kamerą. Spokoju pana Lama nie burzą jednak nawet inspektorzy pracy. Siedząc przy komputerze, za pomocą kamer monitoruje on pracę w całej fabryce. Jeśli Jasmine odejdzie, na jej miejsce znajdą się dziesiątki innych dziewczyn marzących o „nowym wspaniałym świecie”. mAdE IN ChINA is often written on the clothes we wear, but under which circumstances are those cheap jeans and T-shirts actually made? China Blue takes a look behind the closed factory gates and gives the anonymous workers a face. like young jASmINE, who endlessly snips away loose threads from completed jeans destined for the Western market. She is one of 130 million Chinese farmer's children who exchanged their rural life for a job in a factory: the world's largest migration wave. jasmine earns six cents an hour, often works seven days a week, and does not get any extra money for overtime. She shares a room with twelve other girls, and the bland food she is dished up every day is automatically deducted from her meagre wages.

Nowy wspaniały świat

China Blue

Brave New World

CHINY 2 W KOLORZE BLUE

Brave New World

Nowy wspaniały świat

NR 8 3 DROGA Corridor #8 Reżyseria/ Directed by: Boris Despodov Produkcja/ Production: AGITPROP Bułgaria/ Bulgaria 2008, 74 min.

Awards and festival: BerlinAle 2008 – ecumenicAl Jury AwArd

Droga nr 8 to filmowe spojrzenie na losy projektu budowy drogi biegnącej przez Bałkany, od Adriatyku do Morza Czarnego. Połączyłaby ona Bułgarię, kraje byłej Jugosławii, Macedonię i Albanię. Niegdyś, słynny rzymski trakt Via Appia znajdywał swe zamorskie przedłużenie w albańskim porcie Durres, skąd biegł aż do Grecji. Był ważnym szlakiem handlowym i wyznaczał kierunek ekspansji Imperium Rzymskiego. Po dwudziestu wiekach, w 1997 roku, idea stworzenia korytarza łączącego kraje regionu powróciła z woli Unii Europejskiej. Reżyser Boris Despodow rejestruje opinie mieszkańców państw położonych wzdłuż przyszłego traktu. Na temat ambitnej koncepcji rzadko wypowiadają się przedstawiciele władz. Dlatego o korytarzu mówią zarówno grabarz, bazarowy sprzedawca, jak i minister bez teki w rządzie Macedonii, duchowni prawosławni i muzułmańscy. Droganr8 jest więc wyjątkowym kinem drogi. Tytułowa trasa wciąż jeszcze nie powstała, zamieniła się raczej w legendę, znaną niewielkiej grupie ludzi. Reżyser z zainteresowaniem ogląda ślady po rozpoczętej dziesięć lat temu budowie i odcinki, które nadal powstają. Dociera też do niemal symbolicznych miejsc, takich jak niedokończony tunel łączący Bułgarię i Macedonię. „Zostało już tylko 300 metrów do granicy, ale nikt jakoś nie chce dalej robić tego tunelu” – mówi pracownica kolei bułgarskiej, pilnująca prowincjonalnej stacyjki – jeszcze kilka lat temu, ważnego punktu na powstającej trasie. Projekt unijny zapowiadał się niezwykle imponująco, ale nadal pozostaje możliwy do wykonania i rozbudza nadzieje wielu ludzi. Połączono by bowiem ze sobą narody, geograficznie od siebie oddzielone. Być może wtedy zniknie wiele z uprzedzeń i stereotypów niemal uniemożliwiających kontakty między sąsiadami.

Corridor #8 is a mosaic film combining fragments from the everyday lives of the characters who live along a non-existent Balkan road. The road passes through the Balkan countries of Bulgaria, macedonia and Albania. In 2007, Bulgaria joined the EU as its poorest member; macedonia in the past was divided by ethnic conflict and was the scene of military action during the yugoslav War; Albania, under its communist dictatorship, was com-pletely isolated from the rest of the world. In the same time Corridor #8 is a huge EU infrastructural project meant to link the Black and the Adriatic Seas, already a decade in the planning. Corridor #8 is a road historically known as the European part of the Silk road upon which St. peter brought Christianity to Europe. It was also the road used by smugglers during the yugo Embargo. Corridor #8 is a non-road movie.

Andrzej Dybczak

Produkcja/ Production: Centrala Film, PISF Polska/ Poland 2007, 70 min.

Festiwale i nagrody: Nagroda The Intangible Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych Cinema du Réel

Festival and Awards: cinemA du réel 2007 - the intAnGiBle AwArd.

Twórcy filmu dotarli do jednej z rodzin Ewenków, rdzennych mieszkańców południowej Syberii, których kultura od dłuższego czasu ulega stopniowej degradacji. Słowo gugara w języku ewenkijskim oznacza brzmienie dzwonków, które pasterze zawieszają na szyi renifera. Kiedyś ten dźwięk był wszechobecny wśród syberyjskiej tajgi, dziś nie słychać go tam prawie wcale. Coraz trudniej jest też spotkać przemierzające syberyjską przestrzeń plemiona Ewenków. Przez lata ich kultura była niszczona przez władze komunistyczne, które zmusiły plemiona do porzucenia koczowniczego życia. Ewenkom odebrano renifery i zamknięto ich w kołchozach. Dziś nie potrafią oni odnaleźć się w postradzieckiej, równie dla nich okrutnej rzeczywistości. Młodzi Ewenkowie opuszczają syberyjskie wioski i w poszukiwaniu szerszych perspektyw wyjeżdżają do większych wsi lub miast. Starsi zapijają smutki spirytusem. Film jest poruszającą opowieścią o społeczności, która w oderwaniu od własnych korzeni nieuchronnie traci swoją tożsamość. I powoli oddala się od niezwykłej, wielowiekowej kultury, która zaczęła zamieniać się w skansen, a za jakiś czas popadnie w zapomnienie.

GUGArA in Evenky language stands for the sound of the bell hanging from a reindeer neck. It’s one of the few sounds you could hear in taiga, but recently there’s almost nothing but silence. Within the last few weeks, dImITrI and TATIANA, elderly herdsmen, have lost their entire herd. What to do in taiga without it? Especially if you are very last herdsmen in the area. Everybody else already has left life in the forest for the nearby russian village.

This is the story of the decline of a small Siberian community. This insightful documentary describes the paradoxical world of former nomads and reindeer herdsman that were forced to abandon their ancient life-ways. Characters of the film are at the different stages of forsaking world which was known us traditional way of life.

Nowy wspaniały świat

Reżyseria/ Directed by: Jacek Nagłowski,

Brave New World

4 GUGARA Gugara

Brave New World

Nowy wspaniały świat

MECHANICZNA 5 MIŁOŚĆ Mechanical Love

Reżyseria/ Directed by: Phie Ambo Produkcja/ Production: Tju-Bang Film Dania, Finlandia/ Denmark, Finland 2007, 79 min.

Nagrody i festiwale: IDFA 2007 – konkurs Jorisa Ivensa

Awards and festivals: idfA 2007 – Joris ivens competition

„Już idę! Już idę!”- krzyczy pani Körner, drepcząc do pokoju, z którego nawołuje ją biała, pluszowa foka. Zasuszona rezydentka domu spokojnej starości wydaje się szczęśliwa. Od kiedy dostała fokę, nie musi tak bardzo zabiegać o niepewną sympatię koleżanek i kolegów, ktoś czeka na nią z utęsknieniem w jej cichym pokoju i z pewnością da się pogłaskać… Paro to robot terapeutyczny, najnowszy wynalazek japońskich speców od robotyki. Wyglądem i zachowaniem przypomina młodą fokę, ma słodkie czarne oczy i wiele zainteresowania dla właściciela. Z kolei rodzina profesora Ishiguro od lat badającego relacje człowiek-robot na Uniwersytecie w Osace, reaguje na widok repliki naukowca z większym sceptycyzmem. „Dlaczego nie chcesz mnie dotknąć?” – pyta android córeczkę naukowca. „Bo to nie jesteś ty!” – odpowiada wystraszona dziewczynka. Reżyserka Phie Ambo zastanawia się nad tym, czy możliwa jest chemia pomiędzy robotem a człowiekiem. Pragnienie zbadania możliwości pojawienia się głębszych uczuć pomiędzy człowiekiem a maszyną stało się kołem zamachowym jej poszukiwań. Pomagają jej w tym doświadczenia japońskich naukowców i przypadek pani Körner. Kobieta wie, że jej mała foka nie żyje, a mimo to szybko tworzy z nią silną emocjonalną więź i z radością reaguje na wszystkie objawy zainteresowania, które stanowią podstawę działania tego robota. Wszystko to prowadzi do ponownego zadania najprostszych pytań: Co to znaczy „mieć duszę”?, Czy człowiek jest w stanie pokochać robota?, A jeśli tak, to czy będzie kochać go tą samą miłością, jaką obdarza drugiego człowieka? MechanicznaMiłość nie jest męczącym naukowym wykładem i nie przytłacza faktami. Reżyserka przygląda się swoim bohaterom z zainteresowaniem, które zaraz przenosi na silikonowe repliki. W filmie znajdziemy piękne zdjęcia, odpowiadające niejako tematowi filmu, w którym emocjonalny niebyt maszyn łączy się z ich mechanicznym pięknem.

Can you love a robot? Mechanical Love is a documentary on the interrelationship between robots and humans. The film portrays people who in different ways enjoy a close relationship with a robot. We meet an old German woman who desperately seeks to keep her memories alive through talking with a baby seal robot called pAro. We also meet profESSor IShIGUro who is developing androids, and who, in his current work on his own geminoid, wonders what it takes to be human. Welcome to the brave new world.

Agat Films for ARTE France

Francja/ France 2007, 52 min.

Nagrody i festiwale: Lubuskie Lato Filmowe, Łagów 2007 – Specjalna nagroda Jury; Astra Film Festival, w Sibiu, Rumunia – nagroda „Europa”; „Traces de Vie” w Clermont-Ferrand (Francja).

Awards and festivals: luBusKie film summer, lAGow 2007 –speciAl Jury

Na ulicy Ogrodowej w Łodzi spotykają się dwa światy: z jednej strony rodzina robotnicza, która żyje tam od pięciu pokoleń, a teraz walczy z biedą; z drugiej zaś strony Manufaktura największe centrum rozrywkowo-handlowe w Europie Wschodniej, budowane przez francuską firmę na ruinach dawnej fabryki włókienniczej Izraela Poznańskiego.

Film opowiada o zderzeniu dwóch światów: rodziny Furmańczyków, która stanowi modelową ilustrację historii tego miasta oraz powstającego na ich oczach olbrzymiego kompleksu Manufaktury, bastionu nowoczesnego kapitalizmu. Tłem jest historia miasta Łodzi, poprzez ziemię Obiecaną, kiedy miasto było jednym z najbogatszych w Europie, poprzez wojnę, komunizm i jego upadek, aż po wejście do Unii Europejskiej i obecne przemiany gospodarcze…

Zdjęcia trwają od roku 2003 do dziś – dzięki temu film ten daje unikalną możliwość obserwowania historii w trakcie jej powstawania. Spojrzenie autora nie unika biedy mieszkańców ul. Ogrodowej, konfrontując ją z molochem kapitalizmu powstającym tuż pod ich oknami. Jednak przesłanie filmu, ukazując losy ludzkie na tle przemian gospodarczych w dzisiejszej Europie, niesie pewną nadzieję.

AwArd, priX “hors-frontières” AwArd – trAces de vie, rencontres du film documentAire, vic-le-comte, frAnce, 2007; europe section AwArd, AstrA film fest, siBiu, romAniA , 2007

Our Street takes place in Łódź, poland, a city ruined after the downfall of comunism.

The old and the new Europe meet here: right beneath the windows of a working-class family that has been living here for five generations, a french company is building the biggest commercial & leisure center in Eastern Europe, inside the ruins of the factory that once made this city The promised land, one of the richest in Europe. What influence will it have upon the lives of these people? Our Street is a film about these simple people witnessing the changes in modern Europe. These simple people struggle to keep their dignity and find their place in a changing world.

Nowy wspaniały świat

Reżyseria/ Directed by: Marcin Latałło Produkcja/ Production: Blanche Guichou,

Brave New World

ULICA 6 NASZA Our Street | Notre rue

Brave New World

Nowy wspaniały świat

NIEPOTRZEBNE 7 PIĘKNO Useless

Reżyseria/ Directed by: Jia Zhang- Ke Chiny/ China 2007, 80 min.

Nagrody i Festiwale: MFF w Wenecji 2007 (Venice Horizons Documentary Award)

Awards and festivals: mff in venice 2007 – venice horizons documentAry AwArd

Ludzie i ich ubrania. Ci, którzy je szyją i ci, którzy noszą. Historia w trzech odsłonach.

Kanton. Jest gorąco i duszno. Ogłuszający szum setek maszyn do szycia, szare twarze kobiet pochylonych nad nimi kobiet, sztuczne światło lamp – to w chińskiej fabryce odzieży dzień jak co dzień. Bezosobowa masa produkuje ubrania dla odbiorcy bez twarzy. Za chwilę kolejny transport wyruszy w nieznanym kierunku. Bezosobowość to główna cecha tego procesu. Nieważne, kto będzie nosił te ubrania. Nieważne, kto je wykonał.

Paryż. Wieje silny wiatr. Chiński projektant Ma Ke pracuje nad nową linią: „Useless”. Premierę zaplanowano podczas specjalnego show. Ma Ke łamie wszystkie kanony mody w tradycyjnym pojęciu tego słowa. To swoista anty-moda. Ubrania projektanta nie mają być praktyczne – mają uczyć wrażliwości i gustu. Ma Ke odwołuje się do natury.

Górnicze rejony Fenyang. Mały zakład krawiecki to miejsce, w którym tętni życie. Górnicy przychodzą tu, by zamówić ubranie, dokonać mniejszych lub większych przeróbek lub …pogadać. Tu każde ubranie i każdy człowiek ma swoją historię.

In Useless, jia zhang-ke’s magnificent new documentary, the filmmaker unfolds the creases of a consumer society where the equation of time and money has demoted human creativity to a peripheral role. jia gives us an often devastating, but always focused and compassionate image of the fashion world in China, the largest exporter of garments on the planet.

The film shows the fashion industry’s labourers, workers populating the vast, neonlit factories, often competing – in a titanic effort – with the efficiency and precision of machines. And we meet small-scale artisans uneasily waiting for the new economy’s laws to sweep away their craft and force them to look elsewhere for a means to support themselves: maybe a coalmine, maybe a taxi.... Useless also portrays the industry’s creators, some of today’s most exquisitely accomplished and innovative designers. ma ke is the design director of the Chinese clothing brand Exception – one of the few remarkable local fashion labels. Earlier this year at paris fashion Week, she presented her new brand, Wu yong (meaning „useless”), intended more as a conceptual work of art than a prêt-à-porter line.

Produkcja/ Production: Lutz Dammbeck Filmproduktion, Other Cinema

Niemcy/ Germany 2004, 121 min.

Czy klikając kilkadziesiąt lub kilkaset razy dziennie myszką i surfując przez dziesiątki witryn, zadajesz sobie pytanie, skąd się wzięła sieć? Czy wpadłbyś na pomysł, że wynalazek Internetu ma coś wspólnego na przykład z… wyścigiem zbrojeń i koncepcją utopii?

Między 1978 a 1995 rokiem Ameryką wstrząsała seria ataków bombowych. Ich celem byli naukowcy z elitarnych uniwersytetów i menedżerowie wielkich linii lotniczych. FBI przezwało autora tych zamachów Unabomberem. W 1996 roku FBI aresztowała Teda Kaczynskiego, byłego profesora matematyki, członka elity naukowców, którzy już w połowie ubiegłego wieku stworzyli prototyp dzisiejszego Internetu.

Wraz z autorem filmu, zapalonym internautą, cofamy się do lat 40., 50. i 60. XX wieku, kiedy to nauka, sztuka i technologia przeżywały okres niezwykłego rozkwitu, a najtęższe umysły patrzyły daleko w przyszłość, odkrywając nowe horyzonty. Nowy, wspaniały świat zbudowano na osiągnięciach filozofii, cybernetyki, psychologii, sztuk multimedialnych i… wojskowych. Reżyser Lutz Dammbeck prowadzi widza, okno po oknie, jak w cyberprzestrzeni, w głąb niezwykłej historii, w której śmiałe eksperymenty naukowe doprowadziły amerykańskich naukowców do stworzenia pierwszej rzeczywistości wirtualnej. Jeden z nich, obdarzony większą wyobraźnią niż pozostali, zobaczył świat przyszłości, w którym maszyny prześcigną umysłowością ich twórcę – człowieka. I postanowił powstrzymać tę wielką machinę.

Sieć to więcej niż dokument. To próba przekrojowego spojrzenia na cywilizację XX i XXI wieku. Precyzyjnie skonstruowany, zrealizowany z rozmachem film, wciąga jak najlepsza strona www. Jego najbardziej niezwykłym wątkiem jest korespondencja reżysera z osadzonym w więzieniu Tedem Kaczynskim, który nadal uważa się za intelektualistę i nie przestaje trenować „pięknego umysłu”. Autor filmu powstrzymuje się od łatwych, subiektywnych sądów i pozostawia wszystkie oceny widzowi.

Between 1978 and 1995, the USA was shaken by a series of bomb attacks. The targets of the letter bombs and pipe bombs used were academics from various elite universities and managers of large airlines, prompting the fBI to dub the person behind them UNABomBEr. In 1996, the fBI arrested TEd kACzyNSkI, a former professor of mathematics.

Why becomes a mathematician, apparently, a terrorist?

The Net is the first in-depth exploration of the Unabomber’s back-story. Slow and assured, but utterly stunning in its revelations, this philosopher's stone of a movie retraces the responses of the Counterculture to cybernetics. for those who resist these intrusive systems of technological control, the Unabomber has perhaps come to symbolize an ultimate figure of refusal.

Nowy wspaniały świat

Reżyseria/ Directed by: Lutz Dammbeck

Brave New World

8 SIEĆ The Net | Das Netz

Brave New World

Nowy wspaniały świat

GÓRĘ JANGCY 9W Up the yangtze Reżyseria/ Directed by: Yung Chang Produkcja/ Production: Mila Aung-Thwin i John Christou (EyeSteelFilm)

Kanada/ Canada 2007, 93 min.

Nagrody i festiwale Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Vancouver 2007 – nagroda dla najlepszego dokumentu kanadyjskiego, Festiwal Sundance 2007 – nominacja do nagrody Grand Prix, Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie 2007 – nominacja do nagrody głównej (Jorisa Ivensa)

Awards and festivals: vAncouver internAtionAl film festivAl 2007 – Best cAnAdiAn documentAry; sundAnce film festivAl 2008 – GrAnd priX nominAtion; idfA 2007 – Joris ivens AwArd nominAtion

Reżyser zabiera nas w podróż po Jangcy, jednej z najdłuższych rzek świata, którą pragnęli ujarzmić wszyscy chińscy przywódcy, z Mao Zedongiem na czele. Wybudowana przed dwoma laty Wielka Tama Trzech Przełomów miała przynieść spełnienie tych odwiecznych marzeń i stać się największą dumą narodową, symbolem rosnącej potęgi kraju. Dziś okazuje się jednak, że jej powstanie było nie tylko bardzo kosztowne, lecz także tragiczne w skutkach.

Doprowadziło między innymi do tego, że fale rzeki zaczęły zatapiać okoliczne wioski i miasta, przez co mieszkańcy zmuszeni są przenosić się w inne rejony kraju. Podobny los spotkał dwie rodziny głównych bohaterów, których poznajemy w filmie. Szesnastoletnia Yu Shui pochodzi z biednego, wiejskiego domu i idzie do pracy, ponieważ nie stać jej na zdobywanie edukacji.

Dziewiętnastoletni Chen Bo Yu pochodzi z klasy średniej, z większego miasta i ma przed sobą szersze możliwości niż Yu Shui. Bohaterowie pracują na statku rejsowym dla zachodnich turystów, pragnących zobaczyć słynną Długą Rzekę. Miejsce pracy jest jedyną rzeczą, która łączy młodych. Dziewczyna tęskni za rodziną i nie umie odnaleźć się w nowej sytuacji, chłopak zaś czuje się bardzo pewnie i jest otwarty na wszystko, co go spotyka. Skontrastowane portrety głównych postaci są znakami sprzeczności, jakich pełne są współczesne Chiny. Z jednej strony obecna jest tu tęsknota za tradycją, z drugiej – pragnienie zmian. Znamiennym symbolem kontrastów jest też sama rzeka, nad którą stoją nie tylko niszczone przez wodę wioski, lecz także nowoczesne miasta, takie jak rozświetlony neonami Szanghaj.

Atmosfera filmu i poetyckie zdjęcia przywodzą na myśl kino tajwańskiego reżysera Hou Hsiao-Hsiena oraz dokonania chińskich twórców z nurtu Szóstej Generacji (Zhang Ke Jia, Wang Xiaoshuai). Obraz jest też nawiązaniem do dzieła Wernera Herzoga, Aguirre, gniew Boży. Realizacja dokumentu, podobnie jak filmu niemieckiego twórcy, stawiała przed reżyserem wiele trudnych wyzwań. Praca nad W górę Jangcy trwała aż trzy lata, co z kolei umożliwiło Changowi przeprowadzenie wnikliwej obserwacji bohaterów i wierne śledzenie rozwoju wydarzeń.

A luxury cruise boat motors up the yangtze – navigating the mythic waterway known in China simply as “the river.” See it while you can. The yangtze is about to be transformed by the biggest hydroelectric dam in history. At the river's edge – a young woman says goodbye to her family as the floodwaters rise towards their small homestead.

ThE ThrEE GorGES dAm – contested symbol of the Chinese economic miracle – provides the epic backdrop for Up the Yangtze, a dramatic feature documentary on life inside the 21st century Chinese dream. Chinese-Canadian filmmaker yUNG ChANG crafts a moving depiction of peasant life, a powerful narrative of contemporary China, and a disquieting glimpse into a future that awaits us all.

Reżyseria/ Directed by: Gary Burns & Jim Brown Produkcja/ Production: Burns Film Ltd, National Film Bard of Canada

Kanada/ Canada 2007, 93 min.

Nagrody i festiwale: nominacja do Nagrody Genie za Najlepszy Dokument 2008

Awards and Festivals: Genie AwArds 2008 nominAtion – Best documentAry

„Brutalne, depresyjne, brzydkie, niezdrowe i degradujące duchowo” – o czym mowa? Witamy na północnoamerykańskich przedmieściach. „Dom na przedmieściach to pojemnik (container), który zżera świat.” – mówi jeden z krytyków, popularnych w Stanach Zjednoczonych, podmiejskich osiedli. A przecież są one reklamowane jako enklawy samospełniającego się szczęścia. Wszystko jest tutaj „pod ręką”: stacje benzynowe, sklepy i restauracje. Ameryka przeżywa największy w historii boom podmiejskiej zabudowy. Ciągle jednak mało kto zastanawia się nad wpływem tych ośrodków na mieszkańców i otoczenie. Suburbia kryją bowiem wiele pułapek. Autorzy „napromieniowanego miasta” rozmawiają z autorem książki TheGeographyofNowhere Jamesem Howardem Kunstlerem, filozofem Josephem Heathem i architektem Beverly Sandalackiem. Drugą, równoległą część filmu stanowi opis życia przeciętnej amerykańskiej rodziny zamieszkującej przedmieścia. Zarzutów wobec suburbiów jest wiele. Pozornie dostarczają wszystko, czego mogą pragnąć mieszkańcy. Nikt jednak nie dba o stworzenie im przestrzeni publicznej, miejsc, w których ludzie mogliby się ze sobą poznać, spotkać i pogadać. Z tego punktu widzenia przedmieścia to całkowite przeciwieństwo stylu miejskiego, gdzie większość przejawów życia realizuje się wokół miejskiej przestrzeni. W filmie nie brak błyskotliwych uwag i point, jak np. ta dotycząca najbardziej wyeksponowanej części domów, czyli… garaży. Realia przedmieść prowadzą do rozbicia więzi społecznych i pogłębiają poczucie izolacji mieszkańców. Rodzina Mossów wydaje się tego rozpadu przykładem. „Jesteśmy strasznymi ludźmi” – mówią dzieci z osiedla, oglądając swój bezsensownie brutalny film o zabawie w paintball. Prawdę znają chyba wszyscy bohaterowie psychodramy, w której wzięli udział dzięki kanadyjskiemu specjaliście od surrealnych komedii Gary’emu Burnsowi i dziennikarzowi Jimowi Brownowi.

Something’s happening on the edge of town.

There’s a desperate housewife in the parking lot, a musical chorus line mowing the lawn – and a loaded gun in the upstairs closet. Welcome to Radiant City.

Gary Burns, Canada’s king of surreal comedy, joins forces with journalist jIm BroWN to craft a vivid account of The late Suburban Age. Sprawl is eating the planet. politicians call it growth. developers call it business. The moss family call it home.

While EvAN moSS zones out in commuter traffic, Ann boils over in her dream kitchen and the kids play sinister games amid the fresh foundations of monster houses.

Turning the documentary genre inside out, BUrNS and BroWN rummage through a toybox of cultural references – from jANE jACoBS to ThE SoprANoS – to consider what happens when cities get sick and mutate.

Nowy wspaniały świat

Radiant City

Brave New World

ŻYCIE NA 10 PRZEDMIEŚCIACH

Brave New World

Nowy wspaniały świat

ŻYCIE WYMYKA SIĘ 11 SPOD KONTROLI Life Running Out of Control

Reżyseria/ Directed by: Bertram Verhaag, Gabriele Kröber;

Produkcja/ Production: DENKmal Film i Hainisch Film/ Michel Morales, Bertram Verhaag

Niemcy / Germany 2004, 60 min.

Nagrody i festiwale: Nagroda IDA (Międzynarodowego Stowarzyszenia Dokumentalistów) – Nominacja w 2004; 6 FICA, Międzynarodowy Festiwal Ochrony Środowiska (Int’l Environmental Festival) w Goias – Pierwsza Nagroda The Carmo Bernardes Trophy; 21 Międzynarodowy Festiwal Ökomedia w Freiburgu – Nagroda Golden Lynx

Awards and festivals: idA AwArd nominAtion 2004; internAtionAl environmentAl festivAl, GoiAs – the cArmo BernArdes trophy; 21st internAtionAl ÖKomiediA festivAl, freiBurG – Golden lynuX AwArd

W latach osiemdziesiątych naukowcy zachłysnęli się możliwościami, jakie stanęły przed inżynierią genetyczną. Wreszcie nauka miała dać szansę na przejęcie kontroli nad żywymi organizmami. Rozpoczęto badania, mieszanie genów roślin i zwierząt. Dwadzieścia lat później, dwójka dziennikarzy odbywa podróż w poszukiwaniu skutków tych badań. Zebrane przez nich materiały robią druzgoczące wrażenie. Operowanie genami roślin i zwierząt na wielką skalę przyniosło do tej pory gorzkie owoce. Wskutek korzystania z nasion genetycznie modyfikowanej bawełny indyjscy rolnicy znaleźli się na skraju bankructwa. Zostali postawieni przed wyborem: sprzedaż ziem lub samobójstwo. W Kanadzie, nasiona genetycznie modyfikowanego rzepaku od dawna zatruwają jego uprawę organiczną. Dziś, czysta ekologicznie uprawa rzepaku jest tam już niemożliwa. Tymczasem skutków spożycia „nowej” żywności nikt jeszcze dobrze nie sprawdził. Rząd Islandii odsprzedał prywatnej firmie farmaceutycznej informację o genach swoich obywateli. Badania już niebawem pomogą w „sprawniejszej” pracy przemysłu farmaceutycznego i firm ubezpieczeniowych. Nieprawdopodobne wydają się działania zmierzające do opatentowania ludzkich genów, które badacze mieszają z genami zwierzęcymi, np. po to, aby podwoić wagę zmutowanych pstrągów. Film zmusza do zastanowienia się nad rozmiarami manipulacji, jakiej poddawani są nabywcy transgenicznej żywności i potencjalni klienci klinik handlujących genami.

Pojawia się pytanie: czy genetyczne modelowanie naszego potomstwa będzie triumfem inżynierii genetycznej i szansą dla ludzkości, czy też stanie się źródłem wielkiej katastrofy. Życie wymyka się spod kontroli to filmowy alarm. Pokazuje krótkoterminowo myślące rządy, korporacje handlujące zawartością DNA i ludzi próbujących zapobiec skutkom ich działań. Specjaliści z Indii, Skandynawii i Ameryki prowadzą badania nad ubocznymi skutkami jedzenia żywności transgenicznej. W odpowiedzi na rosnącą sprzedaż mutowanych nasion tworzą banki organicznego ryżu i zbóż. life has always been uncontrollable but the manipulation of human genes is a serious attempt at controlling it, the consequences of which can be that life goes out of control. This is a paradox that is at the centre of this film. filmmakers have a sense of certainty, they put the problems, dangers and deadly risks connected with the manipulation of life’s cornerstone, genes, under a critical magnifying glass: monsanto’s contamination of Canadian ecological crops, the so-called vampire project where blood, hair and spit from 700 endangered ethnic tribes is used to make patentable, new medicines, designer babies, salmon, which have to be sterilized due to their effect on sea life. The film touches nearly all aspects of Gmo problem.

Gadżety Jamesa Bonda James Bond’s Gadgets

James Bond’s Gadgets

Gadżety Jamesa Bonda

TERRORU 1 ADWOKAT Terror’s Advocate | L’avocat de la terreur Reżyseria/ Directed by: Barbet Schroeder Produkcja/ Production: Wild Bunch, Yalla Films Francja/ France 2007, 135 min.

Nagrody i festiwale: Oficjalna Selekcja – FF Cannes 2007

Awards and Festivals: ff cAnnes 2007 – offciAl selection

Adwokat terroru to prezentacja sylwetki Jacques’a Vergès’a, weterana wojennego, rewolucjonisty i intelektualisty, nazywanego również „Adwokatem Diabła”. Vergès to słynny obrońca tych, którym (przynajmniej z pozoru) nie pozostawiano najmniejszych szans: przywódców krwawych reżimów, afrykańskich watażków, zbrodniarzy wojennych i terrorystów. „Zło mnie fascynuje” – tłumaczy prawnik. Obrońca Slobodana Milosevića i Saddama Husajna z łatwością żongluje faktami, relatywizuje zarzuty stawiane jego klientom i irytuje ludzi. Praca z kontrowersyjnymi postaciami to dla niego rodzaj ambicjonalnej rozgrywki.

Zdarzało się przecież, że miał naprzeciw siebie aż stu prokuratorów i wygrywał. Niewyobrażalne przyjmuje zatem z nonszalanckim rozbawieniem i nie waha się podać ręki Czerwonym Khmerom. „Jacques Vergès mówi o mnie: miły, porządny i zawsze uśmiechnięty” – zwierza się Pol Pot, a twarz rozjaśnia mu się w pogodnym uśmiechu. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o to, kim naprawdę jest Jacques Vergès zmusiło twórcę filmu, Barbeta Schroedera do uchylenia drzwi do bogatej kariery adwokata i, jak się szybko okazało, do przyjrzenia się historii światowego terroryzmu. Adwokat ma imponującą przeszłość związaną z antykolonialnym ruchem Algierczyków. Dzięki niezłomnej postawie zaskarbił sobie przychylność przywódców demokracji ludowych i… ich wywiadów wojskowych. Reżyserowi udało się wyłapać kilka rys w błyskotliwej karierze prawnika. Dostrzegł on zaskakującą przemianę adwokata, jaka nastąpiła na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Czy jest to zatem promujący siebie, pozbawiony skrupułów manipulator, czy raczej współczujący obrońca godności tych, którym jej się odmawia, choć sami nie dbali o godność swoich ofiar? Odpowiedź na te pytania znajdziemy w filmie Barbeta Schroedera.

A provocative, unsettling feature-length documentary film by Barbet Schroeder about jacques vergès, the highly controversial french lawyer, war veteran, revolutionary, agitator and intellectual popularly known as“The devil’s Advocate” and reviled as such by his critics for his persistent defence of those many perceive as the indefensible.

Any honest, balanced film about vergès is bound to be as controversial and provocative as the man himself. This film, directed by Barbet Schroeder, no stranger to disturbing subject matter, will be impartial and straight forward, in the stark tradition of the director whose films like More, Idi Amin Dada and Barfly have taken audiences into dark places many of them would prefer to have avoided. All his charm and urbanity notwithstanding, vergès represents a doorway to some very dark places indeed. for more than half-a-century, he has consorted with some of the most infamous figures of the post-WW2 era, including pol pot, mao Tse Tung, Slobodan milosevic, Saddam hussein, Carlos the jackal, klaus Barbie and other despots, tyrants, massmurderers, torturers and terrorists of one political hue or another. Some were his clients, others his friends

Reżyseria/ Directed by: Aitor Arregi, José María Goenaga

Produkcja/ Production: Moriarti Produkzioak, Irusoin,

Hiszpania / Spain 2007, 93 min.

Nagrody i festiwale: Nominacja do Nagrody Goi 2008

Awards and Festivals: GoyA AwArds 2008 nominAtion

W ciągu kilkudziesięciu lat, pochodzący z małej wioski na północy Hiszpanii Lucio Urtubia stał się jednym z najsłynniejszych europejskich fałszerzy i anarchistów. „Nikt nie był w stanie uwierzyć, że taki zwykły glazurnik i niewykształcony człowiek, będzie umiał tak doskonale podrabiać pieniądze!” – komentuje pracownica jednego z hiszpańskich banków.

Co zaskakuje jeszcze bardziej, Lucio nie czerpał zysku ze swoich przestępstw. Film przedstawia sylwetkę „Baskijskiego Zorro” – Lucio Urtubii i opisuje jego najgłośniejsze wyczyny. Rodzinę Lucia prześladował rząd generała Franco, on sam brał udział w zamieszkach na ulicach Paryża w 68 roku, aktywnie popierał i wspomagał rewoltę Fidela Castro, ocalił skórę przywódcy Czarnych Panter Eldridge’a Cleaver’a. Pomógł też tysiącom uciekinierów i uchodźców, podrabiając dla nich europejskie paszporty i dowody tożsamości. Jego największy wyczyn miał miejsce w latach 70. XX wieku, kiedy udało mu się wystawić do wiatru amerykański First National Bank (obecnie Citibank). Dzięki doskonale podrobionym czekom podróżnym, uszczuplił stan posiadania molocha o 25 milionów dolarów, aby następnie przekazać je na „anarchistyczne cele”. Wydaje się niemal nieprawdopodobne, że ten sam człowiek spędził w więzieniu zaledwie kilka miesięcy. Opowiadając historię Lucia, autorzy wykazali się prawdziwą sprawnością warsztatową. Aitor Arregi i José María Goenaga wymyślili dla filmu oryginalną oprawę graficzną (doskonale zrealizowana czołówka i animacje), przeprowadzili wywiad z bohaterem wydarzeń, Luciem Urtubią, jego „współpracownikami” i zawziętymi wrogami, dotarli do masy wyjątkowych archiwaliów (materiały operacyjne Interpolu). Dzięki temu Lucio – oszust, murarz, anarchista to doskonałe połączenie elektryzującego tematu z oryginalną, widowiskową formą.

There are plenty of anarchists in the world. many have committed robbery or smuggling for their cause. fewer have discussed strategies with ChE GUEvArA or saved the skin of EldrIdGE ClEAvEr – the leader of the BlACk pANThErS. There is only one who has done all that, and also brought to its knees the most powerful bank on the planet by forging travellers cheques, without missing a single day of work in his construction job. he is lucio Urtubia, from a tiny village in Navarra in North of Spain. The press called him “the good bandit”, or the “Basque zorro”. he managed to swindle 25 million dollars from the fIrST NATIoNAl BANk (now CITIBANk), to later invest the money in causes he believed in. miraculously, he spent no more than a few months in jail throughout his “career”.

Gadżety Jamesa Bonda

Lucio

James Bond’s Gadgets

LUCIO – OSZUST, MURARZ, 2 ANARCHISTA

James Bond’s Gadgets

Gadżety Jamesa Bonda

WRÓG 3 MOJEGO WROGA My Enemy’s Enemy

Reżyseria: Directed by: Kevin MacDonald Produkcja: Production: Wild Bunch & Yalla Films Francja, Wlk. Brytania/France, UK 2007, 87 min.

Awards and festivals: toronto 2008 officiAl selection; sAn seBAstiAn 2008 officiAl selection

WrógmojegowrogaopowiadahistorięKlausaBarbie,zbrodniarzawojennego,okrzykniętego mianem „rzeźnika Lyonu”, który doczekał się procesu wiele lat po wojnie. Po pokonaniu Niemiec mocarstwa rozpoczęły pełne wyrachowania manewry i bezpardonową walkę w tworzeniu nowego układu sił. Rozpoczęła się zimna wojna, podczas której strony sięgnęły również do „zasobów ludzkich”, pozyskanych po pokonaniu III Rzeszy. Barbie był jednym z wielu hitlerowców, których wciągnięto jako nieoficjalnego współpracownika CIA. Zapewniało mu to czasowąochronęzestronyStanówZjednoczonych.Jaknaironię,nazistaprzybrałnazwiskoaustriackiego Żyda Klausa Altmanna. Tacy jak on, posiadali nie tylko doświadczenie w zwalczaniu komunistów, lecz także sprawdzoną sieć kontaktów. Był więc chwilowo przydatny dla wywiadu amerykańskiego. W chwili, gdy wyczerpały się jego możliwości w Europie, Niemiec szukał zatrudnienia w Ameryce Południowej, gdzie został doradcą wojskowym rządu Boliwii.

Później zajmował się przemytem broni i rojeniami na temat utworzenia Rzeszy Południowoamerykańskiej.FilmMacDonaldawdrobiazgowysposóbrekonstruujelosyzbrodniarza,sięgając do znakomicie dobranych archiwaliów i dokumentacji, reżyser z wyczuciem korzysta ze świadectw żyjących ofiar esesmana (są nimi członkowie francuskiego ruchu oporu, którego zwalczaniem Barbie zajmował się na terenach Francji). Kulminacyjnym momentem filmu jest spektakl sądowy z udziałem innej głośnej postaci – kontrowersyjnego adwokata Jacques’a Vergès’a. W swoim, chwilami niejednoznacznym dokumencie, Kevin MacDonald pokazujewyzbytyskrupułówświatglobalnejpolityki,wktórymwspólnotainteresów–antykomunizm Amerykanów i nazisty – pozwala na chwilową amnezję zainteresowanych stron. kevin macdonald’s return to documentaries, after his oscar winning film The Last King of Scotland, is an uncompromising, unsettling and provocative dark journey into the world of klAUS BArBIE. The former Gestapo commander terrorized lyon and the surrounding region from November 1942 to August 1944. This shadowy voyage, rife with government conspiracy and violent bloodshed, culminates with the infamous 1987 french trial for his role in hitler’s final solution. known as „The Butcher of lyon” for his hand in the torture and murder of hundreds of civilians during WWII, we follow BArBIE as he turns from rampant Nazi war criminal to American counter intelligence and interrogation officer. despite the fact that Barbie’s victims sought justice for his war crimes, his newfound western allies harbored him. In exchange, they used his invaluable skills in quelling rebel organizations and obtaining important military intelligence in their fight against the threat of communism. he was responsible for the deportation of 44 innocent children to Nazi death camps in AUSChWITz and the capture and execution of national resistance heroes jEAN moUlIN and ChE GUEvArA. Barbie roamed freely, from Europe to South America, facilitating military operations throughout the world. one can only wonder to what extent this single man, used by his enemy, against his enemy’s enemy, changed the shape of the world we live in today.

Reżyseria/ Directed by: Lucie Kralova Produkcja/ Production: DOCUfilm PRAHA, Czech Television, FAMU

Republika Czeska/ Czech Republic 2007, 84 min.

Nagrody i festiwale: Kryształowy Glob dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego, IFF Karlovy Vary 2007

Awards and festivals: iff KArlovy vAry 2007, crystAl GloBe for the Best documentAry over 30 minutes

„Na świecie jest miliard trzysta milionów Chińczyków. My szukamy sześciu z nich”, mówią twórcy filmu, nie bez przyczyny określonego jako dokumentalny film detektywistyczny.

Czeski turysta w szwedzkim kontenerze na śmieci znajduje 22 rolki niewywołanych filmów. Po oddaniu ich do laboratorium okazuje się, że na zdjęciach utrwalona została podróż sześciu Azjatów, najpewniej – Chińczyków. Nie ma żadnych śladów, podpisów, a zaintrygowani „detektywi” próbują doszukać się w treści fotek wyraźnych tropów. Udają się więc w podróż śladami tajemniczych Chińczyków, odnajdując miejsca ich europejskich przystanków.

Niestety, nikt nie przypomina sobie malowniczej grupki. Kim są? Teorie i przypuszczenia krzyżują się… Wysokimi urzędnikami ChRL, szpiegami, wojskowymi a może mafiosami?

Zdesperowani filmowcy proszą o pomoc chińską telewizję. Po wielu prośbach telewizja odpowiada – tak, i sprawa zaginionych rolek trafia do 300 000 000 widzów. Czy wśród nich znajdzie się któryś z sześciu tajemniczych podróżników?

Ta niezwykła, pełna humoru historia „detektywistyczna” jest w gruncie rzeczy przypowieścią filozoficzną o współczesnym świecie, o podróżach, poszukiwaniu tożsamości, o pamięci, o Europejczykach i Azjatach, w której pada zasadnicze pytanie: czy umiemy i możemy się porozumieć, mimo różnic językowych, kulturowych i politycznych?

Razemzgrupąszalonychdetektywów–filmowcówprzemierzamybarwnyiwieloznacznywspółczesnyświat,ahistoriaichkilkuletnichposzukiwańwciągaodpierwszejdoostatniejminuty. „Working from mysterious found photographs, an intrepid group of Czech filmmakers attempt to track down six unidentified Asian men in the gripping detective documentary Lost Holiday. Serious issues of global communication, leavened with wry Czech humor, ensure pic will find brisk play at fests prior to strong tube life.” (vArIETy: EddIE CoCkrEll 07/ 2007) Czech tourist lada found a suitcase containing 22 rolls of undeveloped film in a Swedish dumpster. When developed, the negatives produced 756 fascinating snapshots of six unknown Chinese tourists. The film crew search for those people according their lost photos in a world where every fourth person is Chinese. After three years, at the end of the journey tracing the unknown Asians footsteps, the story becomes a part of the Chinese Tv industry viewed by more than 300 000 000 Chinese people. This documentary detective story is about travel, photos, and identity in an interconnected world, about memory and the importance of treasuring images, about Czechs, Europeans, and the Chinese

Gadżety Jamesa Bonda

Lost Holiday | Ztracená dovolená

James Bond’s Gadgets

ZAGUBIONE 4 WAKACJE

James Bond’s Gadgets

Gadżety Jamesa Bonda

SZPIEG 5 ZAKOCHANY The Champagne Spy | Meragel ha - shampanyia Reżyseria: Directed by: Nadav Schirman Produkcja: Production: Channel 10, NRW, ZDF/ARTE Izrael, Niemcy/ Israel, Germany 2007, 91 min.

Nagrody i festiwale: DocAviv Izrael 2007 – wyróżnienie; Izraelska Nagroda Filmowa 2007: Nagroda Specjalna dla Producenta, Najlepszy Montaż, Najlepszą Muzykę i Dźwięk; EuroDocs w Sewilli – nominacja dla Najlepszego Dokumentu Obszaru Morza Śródziemnego CMCA 2007; Nagroda Izraelskiej Akademii Filmowej dla Najlepszego Dokumentu 2007; FF Palm Springd John Schlesinger Award 2008

Awards and festivals: isrAeli film AcAdemy AwArds 2007 – Best documentAry; doc Aviv internAtionAl film festivAl 2007 – Jury AwArd; isrAeli documentAry forum AwArds 2007 -Best production, Best editinG, Best oriGinAl score, Best soundtrAcK ; europeAn film AwArds2007 nominAtion– Best

Film przedstawia historię sławnego szpiega Mossadu, który w latach 60. infiltrował środowisko niemieckich naukowców zatrudnionych przez Egipt. Mossad podejrzewał rząd Egiptu o udzielenie im azylu, w zamian za pomoc w opracowaniu bomby atomowej. Na wiele lat major Ze'ev Gur Arie stał się Wolfgangiem Lotzem, byłym oficerem nazistowskim, bon vivantem, milionerem i hodowcą koni. Jego życie zostało podzielone na dwie nierówne części: czas spędzany z rodziną w Paryżu i świat pozorów, misternie tkany w środowisku niemieckich emigrantów. Blichtr i sensacja coraz bardziej wygrywały z paryską codziennością. „Któregoś razu poszliśmy na film o przygodach Bonda. W prawdziwym życiu wygląda to ciekawiej – skomentował tata.” – wspomina syn agenta Oded. Atrakcyjność niebezpiecznego życia i świetne wyniki pracy wywiadowczej w końcu odcięły „Lotza” od rodziny. „Był tak idealny do tej roboty, że w końcu zapomniał o tym, kim naprawdę jest.”

– wspomina były szef Mossadu. W końcu agent zaczyna popełniać błędy i daje się złapać.

Egipt urządza pokazowy proces. W tle tego pierwszoplanowego dramatu, rozgrywają się tragedie najbliższych: porzuconej żony i syna, dopuszczonego przez ojca do sekretu i, z coraz większym trudem, dźwigającego brzemię powierzonej mu tajemnicy. Po wojnie sześciodniowej agent zostaje uwolniony i przyjeżdża do Izraela, ale już nigdy nie będzie umiał się odnaleźć. Dokument Nadava Schirmana to świetnie opowiedziana, trzymająca w napięciu historia o życiu na ostrzu noża, skomplikowanym splocie miłosno-rodzinnym i wielkim rozczarowaniu życiem. Reżyser dociera do byłych współpracowników izraelskiego agenta, jego znajomych z fikcyjnego i prawdziwego życia. Najwięcej uwagi poświęca synowi „Lotza” Odedowi, który wydaje się szczególnie napiętnowany przez wybory swego ojca.

documentAry;

What if james Bond had a son? paris 1961. oded is just 12 years old when his father reveals to him he's a spy for the Israeli secret service, the moSSAd. he makes the boy swear to secrecy because his life depends on it and leaves on his mission to Cairo under the covert identity of WolfGANG loTz – ex Nazi millionaire and horse breeder. oded and his mother remain alone in paris, waiting anxiously for his return. In Egypt lotz skillfully penetrates the tight circle of German scientists developing missiles against Israel but he also sinks deeper into his cover, enjoys the jest set lifestyle and marries a beautiful woman he meets on a train. The mossad keeps this relationship under wraps until the day oded picks up a newspaper reporting his father was arrested in Cairo together with a new wife. Now a grown man, oded breaks a long silence and journeys into father's real and covert identities as he tries to come to terms with the tragic price paid by his family, trapped in the shadows of espionage. A real life spy thriller, a tragic love story and a deeply moving journey of a son abandoned by his father – a spy who becomes addicted to his cover. for the first time, senior mossad operatives talk on camera, giving us a unique glimpse of the dark side of the spy game. Nominated for the European film Awards 2007.

Bohater naszychHeroczasรณw of our time

Hero of our time

Bohater naszych czasów

ALAMAR EXPRESS. 1 NOWY CZŁOWIEK Alamar Express. The New Man

Reżyseria/ Directed by: Patrycja Satora Produkcja/ Production: Patrycja Satora, Village Films

Polska , USA / Poland, USA 2007, 57 min.

Alamar Express. Nowy człowiek to filmowa opowieść o grupie młodych kubańskich artystówiichmarzeniustworzeniamiejscawymianykulturalnejwjednejzpodmiejskichzniszczałych dzielnic Hawany. Obszar ten zwany Alamar, relikt socjalizmu, powstał w oparciu o projekt „miasta modelowego”, którego mieszkańcami mieli być ludzie żyjący w zgodzie z ideałami rewolucyjnej koncepcji Nowego Człowieka. Młodzi artyści, zapatrzeni w przyszłość, lecz mieszkający w kraju, w którym czas stanął w miejscu, czynią ogromny wysiłek, aby ożywić kulturalną pustynię, jaką jest Alamar. Za pomocą różnych środków przekazu, przez sztukę i działalność artystyczną o pozytywnym przesłaniu, grupa podejmuje starania rozbudzenia uśpionej społeczności lokalnej i otwarcia jej na nową rzeczywistość niezmiennie socjalistycznej Kuby,gdzieartystycznadziałalnośćpozostajejedynąformąwypowiedzidozwolonąprzezwładze.

Ta wyjątkowa grupa artystyczna odrzuca zakorzenioną w kubańskim społeczeństwie koncepcję Nowego Człowieka, w zamian proponując swoją. Ich Hombre Nuevo to człowiek żyjący wśród innych, silnie związany ze swoją społecznością lokalną. Kontynuując tradycję kubańskiej kontrkultury film Alamar Express jest odzwierciedleniem nadziei walczącego narodu wyrażanych za pośrednictwem niezależnych działań twórczych grupy wyjątkowych i utalentowanych artystów kubańskich.

Alamar Express. The New Man documents the story of a group of young Cuban artists striving to create a space for cultural expression in one of havana’s sprawling suburban wastelands. Their community of Alamar, a Soviet relic of the 1960s, was born out of the failed utilitarian concept of a "model city", and their people out of the revolutionary ideal of the NEW mAN. By seeking a future in a country where time stands still, these young artists struggle to transform the cultural desert of Alamar. Using multidisciplinary art, creative performance, and a positive spiritual message, the group tries to awaken their community to a new social reality in Cuba, where artistic expression is one of the last forms of independent thought permitted by the government.

A unique cultural and social phenomenon in Cuba, the group rejects the decadesold concept of a NEW mAN and introduces the world to the homBrE NUEvo, living in the collective spiritof today’s Alamarcommunity.Underthemodern-day backdrop ofavanguard Cuban counterculture movement, AlAmAr EXprESS exemplifies the hopes of a struggling nation through the independent voices of some of Cuba’s most unique and talented artists

Reżyseria/ Directed by: Zespół Filmowy Paladino, Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Andrzej Wajda. Portret na planie to niezwykły zapis kilku miesięcy „walki” na planie filmowym. Jest obrazem atmosfery, w jakiej pracują filmowcy i równocześnie ogromnej filmowej maszynerii. Ale przede wszystkim prezentuje intymny portret Mistrza Polskiego Kina, zdobywcy Oscara.

Polska/ Poland 2008, 80 min.

Andrzej Wajda. On the Film Set is an extraordinary record of a few months of struggle on the set, showing an atmosphere of work and a picture of immense film machiner, and at the same time presenting the track and intimate portrait of the master of polish Cinema, the winner of an Academy Award.

Bohater naszych czasów

Andrzej Wajda. On the Film Set

Hero of our time

ANDRZEJ WAJDA. 2 PORTRET NA PLANIE

Hero of our time

Bohater naszych czasów

3 IKIZAMA Ikizama Reżyseria/ Directed by: Tomasz Wysokiński, Produkcja/ Production: Ayahuasca Project i Management Pawła Nastuli / Ayahuasca Project & Pawel Nastula Management

Polska / Poland 2008, 55 min.

Pancration to sport o wielowiekowej tradycji będący mieszaniną boksu i zapasów. Dyscyplina powróciła do życia kilkadziesiąt lat temu w brazylijskich favelach. W latach 90. zorganizowano pierwsze mistrzostwa, które do dziś przyciągają wielu głodnych emocji widzów. Dla pochodzących z najbiedniejszych dzielnic zawodników, walka to coś więcej niż emocje. Sport przywraca im poczucie sensu i poczucie godności. Obserwując ring, trudno w to, co prawda uwierzyć, bo starcia są brutalne i toczą się prawie bez reguł. Zawodnicy cieszą się jednak szacunkiem i oczywiście zarabiają na tym pieniądze. Pancration wywołuje sprzeczne uczucia również wśród obserwatorów i wielu zawodników. Paweł Nastula propozycję udziału z zawodach MMA (Mixed Martial Arts) potraktował ambicjonalnie.

Po zdobyciu złota na olimpiadzie w Atlancie i po wielu innych tytułach mistrzowskich w judo, Nastula oddalił się od sportu i, jak mówi jego żona, trochę stracił poczucie sensu. Zaproszenie do udziału w zawodach było dla niego jak zastrzyk energii. Pierwszą walkę stoczył z legendarnym Antonio Rodrigo Noguerią i przegrał. Nie poddał się jednak i nie zrezygnował z treningu. Kolejną walkę ma stoczyć w Tokio, z niepokonanym Edsonem Drago.

Autorzy dokumentu poszukują ducha tej brutalnej dyscypliny, wędrując po favelach i rozmawiając z brazylijskimi zawodnikami. Równocześnie obserwują żmudne i męczące przygotowania Nastuli do tokijskiego pojedynku. Sekwencje treningów byłego judoki i jego brazylijskiego oponenta to jedyny w swoim rodzaju zapis, w którym estetyka łączy się namacalnym wysiłkiem fizycznym. Ikizama to japońskie określenie szczególnej bitności cechującej wybitnych wojowników. Film Tomasza Wysokińskiego doskonałe rozpisuje definicję tego pojęcia, ilustrując ją przykładem Pawła Nastuli. Zdaniem wielu Japończyków, ma on bowiem w sobie to coś.

In 648 BC, pancration was introduced as a new sport to the olympic Games. It combined the techniques of boxing and pancration wrestling. pancration became the most popular sport of the ancient games.

Seventy years ago the tradition of ancient pancration was revived in the Brazilian fevalas with the brutal duels of vale tudo which almost has no rules.

In the beginning of the nineties of the last century, vale tudo became the inspiration for organizing the mmA Championships. To contend for the laurels of the modern pancration stood the best contemporary fighting arts champions. few years later, after finish his incredible sport career judo olympic Champion, paweł Nastula, takes on a new challenge. he takes part in an extremely controversial fight, which is practically without rules, with the undefeated knockout champion, Brazilian Edson drago. Why would the legendary champion of judo, which is such a noble discipline, take the risk of partaking in a brutal fight? Why would he risk coming into a misunderstanding with his admiring fans, rejection of the judo community and compromising his reputation?

What are the motives behind Edson’s drago decision? Who will win the laurels of the fight in the modern pancration?

Reżyseria/ Directed by: Klaartje Quirijns Produkcja/ Production: Pieter van Huystee Holandia/ The Netherlands 2007, 58 min.

„Jeśli zamordujesz jednego człowieka, pójdziesz do więzienia. Jeśli zabijesz czterdziestu będziesz siedział w szpitalu dla psychicznie chorych, ale jeśli wymordujesz czterdzieści tysięcy resztę życia spędzisz na wygnaniu z pełnym kontem bankowym. To właśnie chcielibyśmy zmienić.” Reed Brody Human Rights Watch Autor tego powiedzenia to bohater filmu który od siedmiu lat ściga Hissène’a Habré, dyktatora odpowiedzialnego za tortury i wymordowanie tysięcy ludzi w Czadzie. Ten zawzięty prawnikjestniebezpiecznymprzeciwnikiemdyktatora,wcześniejpomógłprzekonaćIzbęLordówdowydaleniaPinocheta zWielkiejBrytanii.Tensamprecedensmazamiarwykorzystać w sprawie Habre i doprowadzić do wydalenia go z Senegalu, gdzie żyje on ze skradzionych przez siebie milionów, choć dzięki „łowcy dyktatorów” od 2000 roku w areszcie domowym.

Cel jest jeden. Postawić dyktatora przed sądem i wytoczyć mu uczciwy proces. W tej sprawie przez dwa lata podróżuje po Afryce, Europie i USA. Zjednuje sobie dziennikarzy, negocjuje z politykami i przekonuje sędziów. Przeprowadza dziesiątki wstrząsających rozmów z torturowanymi przez Habre’go ofiarami. Ta mordercza praca ma jeszcze głębszy sens.

Chodzi o ty by pozostali dyktatorzy w Afryce nie czuli się bezkarnie. Reed Brody swoim uporem udowadnia, że każdy z nich może zostać postawiony przed międzynarodowym sądem i odpowiadać za zbrodnie na ludzkości których się dopuścił. To film o walce jaką trzeba stoczyć by przerwać bezkarność i zwrócić honor milionom ofiar w całej Afryce.

“If you kill one person, you go to jail. If you kill 40 people, they put you in an insane asylum. But if you kill 40,000 people, you get a comfortable exile with a bank account in another country, and that’s what we want to change here,” says rEEd Brody. he hunts dictators for a living as a lawyer for hUmAN rIGhTS WATCh. for seven years, Brody has been chasing one former dictator in particular: hISSèN hABré, the former leader of Chad, who is charged with killing thousands of his own countrymen in the 1980s. Now habre lives in Senegal where Brody is attempting to have him brought to trial or extradite. director klAArTjE qUIrIjNS has a keen instinct for exploring international politics through the eyes of memorable characters. her previous film The Brooklyn Connection focused on a kosovar arms smuggler. In Dictator Hunter we follow Brody over the course of two suspenseful years as he travels through Africa, Europe and the United States. he conducts diplomacy like the chess games he plays with his son. But in his work, the chess pieces are politicians, journalists and judges that Brody positions against his opponent. The Dictator Hunter shows what it takes for one man to break the cycle of impunity…

Bohater naszych czasów

The Dictator Hunter

Hero of our time

ŁOWCA 4 DYKTATORÓW

Hero of our time

Bohater naszych czasów

MUZYCZNA 5 PARTYZATKA Music Partisans

Reżyseria/ Directed by: Mirosław Dembiński, Produkcja/ Production: Studio Filmowe Everest Polska/ Poland 2007, 52 min.

Nagrody i festiwale: IDFA 2007

Awards and Festivals: idfA 2007

To drugi film reżysera dotyczący Białorusi, w którym zadaje on pytanie, czy są tam możliwe zmianypodobnedotych,któremiałymiejscenaUkrainie.Wtymdziwnymkraju,pełnymabsurdówisowieckichreliktów,żyjąprawdziwiludzie.Starszepokolenieboisięzmianijestpodsilnym wpływem propagandy rządowej. Ale młodsi marzą o wolności, a jednym ze sposobów na pokazanie niezależności jest muzyka rockowa. Film Muzycznapartyzantka przedstawia białoruską rzeczywistość poprzez pryzmat muzyki rockowej. Główna bohaterka ma 21 lat i jest wokalistką rockową. Jeśli by mieszkała w Berlinie, mogłaby nazywać się Petra, jeśli w Paryżu – Claire, ale niestety żyje w Mińsku i nazywa się Swieta. W swoich piosenkach śpiewa: „Nie ma jak pracować, nie ma jak się uczyć. Nie wolno umrzeć, nie wolno się urodzić. Ale już dosyć, pora się obudzić!!!”. Swieta jest wielką patriotką. Wierzy, że Białoruś będzie wolna i niezależna.

Lawon Wolski jest 10 lat starszy od Swiety i bardziej sceptyczny. To lider najbardziej znanej białoruskiej grupy rockowej Niezależna Republika Marzeń. Oto, jak on opisuje swój kraj: „Białoruś to super-kraj. W miastach czysto, a Łukaszenko zuch. To dwa podstawowe argumenty, ale ile można na nich bazować? Białoruś jest dobra dla człowieka, który nie ma inicjatywy i talentu. Chodzi do roboty, ale nie lubi pracować”.

Ludzie, którzy tworzą muzykę rockową na Białorusi są jak mała iskra. Ale to bardzo ważne, by byli, bo od małej iskry może się zacząć wielki ogień. Ogień wolności.

In his previous work, A Lesson of Belorussian, the polish director mirosław dembiński used interviews with young people to make a documentary about president Aleksandr lukashenko's reign of terror in Belarussia. In music partisans, he elaborates on the theme, this time from the perspective of a number of rock bands. Through their music they try to touch on the problems in Belarussia. The musicians met each other in poland, since protest songs are forbidden in Belarussia. or as they put it: "The truth cannot be told or sung." dembiński follows them to Belarus, where after many (cancelled) underground concerts they eventually end up in minsk, "because we can only change something over here." The (cynical) historical interpretation of the strict regime comes from two musicians who were interviewed on the back seat of a car, dembiński interlaces their protest songs with poignant archive images of, for example, the militia that hardhandedly stops protest marches. The film ends with the elections of 2006 that, as was expected, ended in a victory for lukashenko. Thousands of demonstrators, including the musicians, gather at october Square, but after a few days they are arrested with force. In jail, however, they will not let them take away their ideals. here, the protest songs simply continue. "If you're afraid, nothing ever changes."

Reżyseria/ Directed by: Peter Raymont Produkcja/ Production: White Pine Products Kanada/ Canada 2007, 91 min.

Głównym bohaterem filmu jest Ariel Dorfman,ceniony chilijski pisarz i scenarzysta, który urodził się w Argentynie, a dorastał w Stanach Zjednoczonych i Chile. Ma na swoim koncie między innymi głośną sztukę Śmierć i dziewczyna, zekranizowaną w 1994 roku przez Romana Polańskiego. W okresie rządów Salvadora Allende Dorfman był doradcą kulturalnym prezydenta. Od 11 września 1973 r., gdy wskutek puczu wojskowego władzę przejął generał Augusto Pinochet, pisarz, jako jego przeciwnik polityczny, był właściwie skazany na pewną śmierć. Jednak udało mu się przeżyć. I jak sam mówi, przeżył właśnie dlatego, aby móc kiedyś opowiedzieć światu o wydarzeniach z tamtego czasu. Okres dyktatury Pinocheta był dla niego, tak jak dla wielu innych Chilijczyków, mrocznym czasem terroru i zniewolenia. Dorfman wraca po latach do kraju, odnajduje historie ludzi, których ten system zniszczył i niejako przywraca ich do życia. Powraca też wspomnieniami do własnej przeszłości. Ten osobisty portret zyskuje uniwersalny wymiar. Staje się opowieścią o wielkiej historii, która zmienia losy jednostek i o pamięci, bez której nie można budować przyszłości. Jest to też wspaniała lekcja pokory wobec świata, na który często nie mamy wpływu, a przede wszystkim – piękna historia o przebaczeniu.

Acclaimed documentarian raymont follows celebrated writer dorfman (Death And The Maiden) upon his emotionally charged return visit to Chile, the country he left after brutal dictator Augusto pinochet came to power. personal and political, the film boasts startling archival footage and heartbreaking contemporary sequences as dorfman deals with his past, recalls those he lost, and confronts the impact of pinocet’s rule and death on himself and others.

Bohater naszych czasów

A Promise to the Dead: The Exile Journey of Ariel Dorfman

Hero of our time

OBIETNICA ZMARŁYM. WYGNANIE 6 ARIELA DORFMANA

Hero of our time

Bohater naszych czasów

SPOTKANIA NA KRAŃCACH 7 ŚWIATA Encounters at the End of the World

Reżyseria/ Directed by: Werner Herzog Produkcja/ Production: Julian P. Hobbs for Discovery Channel, Henry Kaiser for Creative Differences, Andrea Meditch for Discovery Films, Erik Nelson for Creative Differences

W. Brytania, USA/ UK, USA 2007, 90 min.

Nagrody i festiwale; IDFA 2007 – Premiera Europejska

Awards and festivals: idfA 2007 – europeAn premiere

Antarktyda w filmie Herzoga znajduje nowy wymiar i znaczenie. Południowe krańce naszego świata są magnesem dla plejady gwiazd nauki, którym znudziła się postindustrialna cywilizacja codzienności. Naukowcy pracują tu dla ludzkości, która wkrótce… ma opuścić Ziemię. Reżyser stawia pytania o to, kim są, jakie są ich marzenia. Jego bohaterowie są dość ekscentryczni. Elektryczne gitary na dachu stacji naukowej oddalonej o dziesiątki kilometrów od głównego miasteczka, to tylko jeden z wielu przykładów ich indywidualizmu. Hydraulik, wywodzący się z królewskiej rodziny Azteków czy filozof pracujący jako operator koparki, to inny przykład elitarności tego miejsca. Swoboda, z jaką o swojej pracy i jej wyjątkowym charakterze opowiadają, fascynuje i odzwierciedla ich wewnętrzną wolność.

WMcMurdo,głównejbazienaukowej,któraprzypominamiasteczkogórnicze,nadalstoidom zbudowany w 1901 roku przez pierwszych zdobywców Antarktydy, Scotta i Shackletona.

Herzog pokazuje materiały archiwalne, nadając drugi wymiar oglądanej teraźniejszości.

Sposób przedstawiania przyrody Bieguna Południowego i łączenie go ze specyficzną ścieżką dżwiękową dają poczucie zbliżania się do tajemnicy. Na początku filmu dowiadujemy się, że nie będzie to kolejny film o pingwinach. Jednak pewien zagubiony pingwin odciśnie piętno na tym filmie. herzog's unmistakable voice-over, English with a German accent, accompanies the images of his visit to the South pole: “Who were the people I was going to meet at the end of the world? What were their dreams?” he talks to scientists and staff – “professional dreamers,” according to a forklift driver and philosopher. he meets a linguist, who smiles. “If you take everyone who is not tied down, they all sort of fall down to the bottom of the planet.” A bus driver turns out to be a former banker; a plumber prides himself on his Aztec descent. At the mcmurdo base camp, which herzog calls “an ugly mine town,” Scott and Shackleton's building from 1902 still stands – herzog shows us archive footage of the famous expedition. he also visits more remote locations, where scientists dive below the ice or look for the edge of a crater. This results in gorgeous footage of Antarctica, of shining plains, glittering snow and inaccessible ice walls, with shellfish and jellyfish under the water and penguins and seals above the ice. herzog films a lone dazed penguin walking to the mountains, towards its death, and scientists with ears pressed to the ice, listening to the unworldly sounds of swimming seals, which are mixed in with the meditative soundtrack. meanwhile, in his musing voice-over, herzog laments the disappearance of the old pioneer spirit and – perhaps before long – of all of humanity, if global warming continues.

Fernsehen München

Niemcy, Rumunia/ Germany, Romania 2007, 58 min.

Nagrody i festiwale: Międzynarodowy Festiwal Filmów Studenckich w Poczdamie 2007 – nagroda Best Newcomer, Nagroda Publiczności dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego

Deva jest miastem położonym nad rzeką Maruszą, w południowej Transylwanii. Słynie z tego, że znajdują się w nim ruiny legendarnej, XIII-wiecznej fortecy. Przede wszystkim jednak, mieści się tu szkoła, w której już od wielu lat trenują kolejne pokolenia mistrzyń świata w gimnastyce. O zdobyciu mistrzostwa marzą także dwie bohaterki filmu, ośmioletnia Pitic i dziewięcioletnia Malina. Od szóstego roku życia dziewczynki mieszkają w Devie, każdy dzień poświęcając na trudne ćwiczenia, a zaledwie dwa popołudnia w tygodniu – na zabawę. Obserwujemy ich codzienne życie i towarzyszymy im aż do ich najważniejszego życiowego sprawdzianu, jakim są ogólnokrajowe zawody w gimnastyce. Widzimy, jak dziewczynki się zmieniają i powoli przystosowują do życiaw świecie, którymrządzą surowe, często dość okrutne zasady. Jest to niezwykła, pełna ciepłego humoru, opowieść o dorastaniu. A przede wszystkim: o marzeniach i o trudnej drodze, jaką czasem trzeba przejść, aby móc je spełnić.

na Festiwalu w Trieście 2008.

Awards and festivals: sechsuehte2007 – newcomer’s AwArd, trieste film festivAl 2008 – the Audience AwArd

The romanian city of deva is famous for its medieval castle, the legendary gymnast Nadia Comaneci, and for its poverty. deva is also famous for its sport boarding school which for decades has been training world class gymnasts. pitic and malina might be two of their future stars, but their way to the podium is full of deprivation. They are 8 and 9 years old. Their parents sent them to live in deva when they were six. They train for four hours every day and spend the rest of their time in school. The filmmaker followed the girls for two years until their first and most important competition. An intimate and moving film about innocent dreams and harsh reality – and with lots of merciless and sometimes bitter moments that make the viewer aware of what physical exercise really means.

Bohater naszych czasów

Reżyseria: Directed by: Anca Miruna Lazarescu, Produkcja/ Production: Hochschule für Film und

Hero of our time

DEVY 8 TAJEMNICA The Secret of Deva

H/>@/AH/;G </ AB@=<° ;73A7°1H<79/ 97<= EEE 97<= =@5 >: H`SOZWh]eO\] e `O[OQV >`]U`O[c =^S`OQgX\SU] >`][]QXO 1hgbSZ\WQbeO ]U ]ah]\SU] ^`hSh ;W\Wab`O 9cZbc`g W 2hWSRhWQbeO <O`]R]eSU]

0OhO O`QVWeOZ\O u97</t `SOZWh]eO\O ^`hg ea^O`QWc >]ZaYWSU] 7\abgbcbc AhbcYW 4WZ[]eSX

Rok 1968The-year 401968 lat– 40później years later

POLICE

The year 1968 – 40 years later

Rok - lat później

1 HAIR Hair, Let the Sun Shine In Reżyseria/ Directed by: Wolfgang Held, Pola Rapaport

Produkcja/ Production: Blinding Light Company USA, Francja/ USA, France 2007, 52 min.

Keith Carradine miał prawie dwadzieścia lat, gdy po raz pierwszy zagrał jedną z głównych ról w legendarnym musicalu Hair. Dziś pragnie wskrzesić opowiedzianą w nim historię i przygotowuje współczesną realizację spektaklu. Inicjatywa Carradine’a stanowi okazję do przedstawienia kulis powstania jednego z najsłynniejszych musicali wszechczasów. Mamy tu okazję poznać jego twórców i wszystkich, którzy byli związani z tym niezwykłym przedsięwzięciem. Bohaterowie opowiadają o swojej pracy nad musicalem i o tym, jak rodziła się jego legenda. Śledzimy też drogę jego europejskiej kariery oraz późniejsze, często tragiczne, losy jego twórców. Mamy również okazję posłuchać historii Milosza Formana, który zaraz po tym, jak ujrzał Hair na deskach teatru, postanowił, że przeniesie tę historię na duży ekran. Bo rzeczywiście, musical nikogo nie pozostawiał wówczas obojętnym. Głośna premiera Hair miała miejsce 17 października 1967 roku na deskach Broadway’owskiego Public Theatre. Już wtedy stało się jasne, że ten rockowy spektakl o mocno awangardowym rodowodzie na długo zagości w pamięci widzów. I stanie się nie tylko manifestem pacyfistycznych poglądów, ale również – wyrazicielem ducha tych burzliwych czasów. Musical stworzony przez James’a Rado i Gerome’a Ragni’ego szokował i obrażał, a jednocześnie zachwycał, inspirował i dawał nadzieję. Był wyzwaniem rzuconym ówczesnej obyczajowości i mentalności, lecz przede wszystkim stanowił niezwykły symbol epoki i świata dzieci-kwiatów. Już nigdy później włosy nie były tak piękne, i już nigdy nie stały się tak charakterystycznym znakiem buntu i marzeń o wolności.

The genesis, life and renaissance of Hair, the most revolutionary musical of its time: a poetic and explosive condensation of the spirit of the 60's. A young troupe makes the social and political meaning of the musical more relevant than ever, setting it against the backdrop of the Iraq War. featuring actors kEITh CArrAdINE, mElBA moorE, BEN vErEEN; directors mIloS formAN and Tom o'horGAN; producer mIChAEl BUTlEr and authors jIm rAdo and GAlT mACdErmoT.

Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy przedstawia:

Produkcja/ Production: ???

Polska/ Poland 2007, 26 min.

Nagrody i festiwale: IV Międzynarodowy Festiwal Filmowy Żydowskie Motywy 2007 – brązowa nagroda za krótki film dokumentalny; 47 Krakowski Festiwal Filmowy 2007

Kredens to bardzo osobista historia o polskim Marcu 1968, czasie, który nieustannie budzi wiele kontrowersji – w Polsce i poza jej granicami.

Koniec lat 60. – czterech silnych mężczyzn z lokalnego baru niesie, z jednej strony ulicy Zgodnej we Wrocławiu, na drugą, 150-kilogramowy niemiecki kredens. Przez 80 lat mebel ten stał w tym samym mieszkaniu, będąc świadkiem wielu wydarzeń. Służył dwóm siostrom – niemieckim protestantkom potem polsko – żydowskiej rodzinie, aby w końcu stać się własnością polskich katolików. Początkowo Jacob Dammas przez swój film chciał odnaleźć mebel; ostatecznie zyskał nowe spojrzenie na emigrację i historię swojej rodziny.

– Nagroda im. Macieja Szumowskiego i Specjalne Wyróżnienie Jury Studenckiego; Cinema du Reel,

Andrzej Wajda Master School of Directing presents:

Paryż 2008; HotDocs Toronto 2008

Festivals and awards: iv internAtionAl film festivAl wArsAw Jewish motifs 2007 – Bronze prize for short documentAry; 47th KrAKow film festivAl 2007 – the mAcieJ szumowsKi AwArd And speciAl student Jury mention; cinemA du reel, pAris mArch 2008, hotdocs toronto April 2008,

A Cupboard is a very personal film on the mysterious polish “march of 1968”, a time that until today evokes a lot of controversy in poland while it is largely unheard of abroad.

In the late 1960’s, four strong men from a local bar in Wroclaw in southwest poland carried a 150 kg heavy German-made kredens from one side of the zgodna street to the other. The kredens had been standing in the same apartment, observing 80 years of history and witnessing the successive chain of lodgers; from two German-protestant sisters, over a polish-jewish family, to a polish-Catholic home. jacob dammas sets out to find the kredens, and finds a new perspective on his family’s emigration.

Rok - lat później

Reżyseria/ Directed by: Jacob Dammas

The year 1968 – 40 years later

2 KREDENS A Cupboard

The year 1968 – 40 years later

Rok - lat później

NIEPRZYZWOITY 3 WYDAWCA Obscene

Reżyseria/ Directed by: Neil Ortenberg, Daniel O’Connor

Produkcja/ Production: Double O Film Productions USA 2007, 97 min.

Nagrody i festiwale: oficjalna selekcja FFI Toronto 2007;

Awards and Festivals: ffi toronto 2007 officiAl selection

Przeciwnicy powiedzieli o nim tyle złego, że zebrałoby się tego na całą powieść. Zwolennicy nazywali go „ostatnią indywidualnością amerykańskiego księgarstwa”. Barney Rosset to barwna i fascynująca postać, bez wątpienia jeden z najważniejszych amerykańskich wydawców. Założone przez niego wydawnictwo Groove Press opublikowało z najważniejsze dzieła literatury amerykańskiej i anglojęzycznej okresu powojennego. W latach 50. Rosset bronił prawa Allena Ginsberga do drukowania jego poematu Skowyt. Zaraz potem zaczął publikować dzieła Samuela Becketta, z którym zaprzyjaźnił się na resztę życia. Rosseta zawsze cechowało wyczucie i chęć do przełamywania barier, ignorowania powszechnie przyjętego poczucia przyzwoitości. Jego czasopismo literackie Evergreen Review szybko stało się narzędziem walki z amerykańskim Obscenity Law, ograniczającym wolność wypowiedzi. Rosset nie przepuścił żadnej okazji aby zszokować opinię publiczną. W ciągu kilku lat wydrukował: Kochanka Lady Chatterley, zwrotnik Raka, Nagi lunch, dzieła Geneta i Sade’a doprowadzając do zupełnego przewartościowania pojęcia obscenów. „Nie zrobiłem tego żeby uratować ludzkość, zrobiłem to po to, żeby uratować zwrotnik Raka” – wspomina po latach. Pociągało go kino. Dlatego wprowadził na ekran głośny i skandalizujący film szwedzki Jest mi dobrze w kolorze żółtym. Autorzy dokumentu złożyli swój obraz z wywiadów udzielonych przez Rosseta, a także z wypowiedzi jego współpracowników z Groove Press, zaprzyjaźnionych pisarzy i filmowców. Pokazują również wzloty i upadki wydawnictwa, które nie ugięło się przed sądami, obrońcami moralności, feministkami, przetrzymało też zamachy bombowe i prowokacje agentów CIA. Pokonał je wolny rynek.

Autorzy dokumentu o Rossecie, Neil Ortenberg i Daniel O’Connor, sami również są wydawcami. Ich film to hołd złożony batalii, jaką stoczył Rosset na przestrzeni lat.

Barney rosset is one of the great unsung heroes in post-war America’s battle for free expression. As publisher of GrovE prESS and the EvErGrEEN rEvIEW, he challenged obscenity bans against Lady Chatterley’s Lover, Tropic of Cancer, Naked Lunch and more, repeatedly risking his company on court battles. his literary and political instincts led him to publish works as diverse as Samuel Beckett’s Waiting for Godot and The Autobiography of Malcolm X. his love of film spurred him to produce Strange victory, a 1948 documentary about post-war racism. later, he fought censors as far as the Supreme Court to distribute the risqué 1967 Swedish film I Am Curious (Yellow).

Going strong in his eighties, rosset gives delightfully frank interviews. friends and colleagues weigh in with equal candour as do such witnesses to the times as Erica jong, jim Carroll and john Waters.

Retrospektywa Jørgena Letha Jørgen Leth retrospective program

Jørgen Leth retrospective program

Retrospektywa Jørgena Letha

Po raz pierwszy w Polsce zaprezentujemy retrospektywę wielkiego mistrza duńskiego dokumentu Jørgena Letha – twórcy totalnego: filmowca, poety, dziennikarza, pisarza, antropologa, wizjonera. W latach 60. Leth był zarówno kluczową postacią w środowisku dokumentalistów, związanych z grupą twórców filmowych ABCinema, jak i jednym z najważniejszych przedstawicieli modernizmu w poezji duńskiej. Jest mistrzem takich twórców, jak np. Lars von Trier. Zaprezentujemy dzieła Letha, które wywarły największy wpływ na kino eksperymentalne i dokumentalne, do których należą Człowiek idealny (Det perfekte menneske,1967) i 66 obrazów z Ameryki (66scenerfraAmerika,1981); filmy, które tworzą unikalne, mityczne i epickie podejście do dokumentalistyki sportowej, takie jak Niedziela w piekle (En forårsdag i helvede, 1976). Od 1991 Leth roku na stałe mieszka na Haiti. Dzięki swojej twórczości stał się uwielbianym i często goszczącym w duńskiej telewizji komentatorem sportowym, gdzie najczęściej relacjonuje doroczny wyścig Tour de France.

Jørgen Leth będzie specjalnym gościem festiwalu. Retrospektywie towarzyszyć będą warsztaty masterclass dla filmowców, które odbędą się w Warszawskiej Kinotece. z tego samego czasu Biorę jedno zdanie i umieszczam je za drugim. Buduję jakiś porządek.

Kocham cię, palę papierosa. dotykam twej twarzy, twoją wargę gnę zniekształcając i smakuję twój pokarm, dzieje się to w pewnej europejskiej restauracji. z innego czasu jest kobieta którą widzę jak pali papierosa, blisko żaru tak ekstremalnie jak w filmie Godarda. nie trzeba wielu rekwizytów do tej sceny. niedawno widziałem pomieszczenie w muzeum wysunięte skrajnie ku brzegowi morza. zestaw mebli w powietrzu, wśród gałęzi, wczesne popołudnie. czym ona mogłaby być według siebie? czasami, mówiła, filiżanką migdałowej herbaty czekającą na wypicie. czasami oliwą, oliwą z oliwek, którą rozsmarowuje się na patelni. czasami drzwiami o poranku ze szczeliną pośrodku czekającą na otwarcie przez biały papier i koperty ze znaczkami. to wszystko jest z tego samego czasu. to wszystko jest z tego samego czasu. to wszystko ma być razem.

Jørgen Leth. Wiersz z tomu Obraz przedstawia (Billedet forestiller, 2000) tłumaczenie: Anna Mrozewicz for the first time in poland we will present a review of the great master of danish documentary film jørGEN lETh – a total artist: a filmmaker, poet, writer, anthropologist and a visionary. In 1960, leth was a key figure in the milieu of experimental documentary filmmakers, connected with the artist collective ABCINEmA, and also one of most important voices in danish modernist poetry. he has been a longtime master and teacher for directors like lArS voN TrIEr. We will show the most important works of leth, films which make up the most important contribution to experimental and documentary filmmaking, such as The Perfect Human (Det perfekte menneske, 1967) and 66 scenes from America (66 scener fra Amerika, 1981) and the pictures which developed a unique mythic or epic approach to the genre of sport documentaries, such as A Sunday in Hell (En forårsdag i helvede, 1976). Since 1991 leth has been living in haiti. Thanks to his filmmaking career he has become a respected and popular sports commentator for danish television, particularly for the annual coverage of the Tour de france race. jørGEN lETh WIll BE A SpECIAl GUEST of ThE fESTIvAl. AloNG WITh A rEvIEW of hIS fIlmS IN kINoTEkA WE WIll rUN A mASTEr ClASS WorkShop for fIlmmAkErS.

Zdjęcia: Henning Camre, Ole John Muzyka: Henning Christiansen Produkcja: Laterna Film 1967 rok/ 13 min.

W pewnej anegdocie na temat praskich strukturalistów, rozgorączkowani naukowcy prowadzą zaproszonego przez siebie gościa do pomieszczenia, w którym mogą się pochwalić złapanym przez siebie fonemem, podstawową cząstką znaczeniową językoznawstwa strukturalnego. Przez kilkanaście lat swojej twórczości Jørgen Leth, przypominał poszukiwacza, starającego się przenieść na ekran pewną naukową utopię. Człowiek idealny to sztandarowy przykład jego wczesnego stylu łączącego dokument kreacyjny z antropologicznym esejem. Po Życiu w Danii oraz Good and Evil reżyser zsumował dotychczasowe doświadczenia i wyraził się w najpełniejszy sposób. Rolę ekranowego wyraziciela swoich myśli reżyser powierzył aktorowi Clausowi Nissenowi, z którym zwiąże się we współpracy na trzydzieści lat.

Razem z Nissenem i aktorką Maiken Algren trafiamy do pustego pomieszczenia, jakby celowo przygotowanego do destylacji ludzkiej natury. U Letha, ascetyczna i intelektualna kompozycja, eliminuje z kadru wszystko to, co zbyteczne. W centrum zainteresowania pozostaje: natura człowieka i istota jego myśli. Jak w laboratorium Leth wprawia w ruch bohaterów, obserwuje ich, a następnie wyciąga wnioski. „A teraz zobaczymy człowieka idealnego w akcji”, mówi Leth, zaś mężczyzna w czarnym smokingu wykonuje szereg gestów: dotyka z zainteresowaniem swojej twarzy, nabija fajkę, obcina paznokcie, rozbiera się. Kamera niekiedy zbacza z utartego kursu aby wyłapać anatomiczny szczegół obserwowanych postaci albo gubi się w pustej przestrzeni, żeby przypomnieć widzom o sztuczności całej sytuacji.

Człowiek idealny był w swoim czasie prawdziwym wydarzeniem. Inspirował prostotą przekazu i intelektualną głębią. Zachwycił się nim, między innymi Jean-Luc Godard. Lars von Trier odniósł się do niego w Pięciu nieczystych zagraniach, swoim filmowym spotkaniu z Jørgenem Lethem.

The film throws the spotlight on The Perfect Human, a model of the modern dane, created by our wishful thinking. jørgen leth, writer and film director, is behind a number of experiments with the cinematographic language, characteristic of the period. he has among other works made Life in Denmark (Livet in Danmark) and Klaus Rifbjerg and is internationally renowned for his films about bicycle racing.

This film has participated in the following festivals: WESTdEUTSChE kUrzfIlmTAGE, oberhausen 1968, where it won the second prize of the international jury, EdINBUrGh fIlm fESTIvAl 1968, Cork INTErNATIoNAl fIlm fESTIvAl 1968, NordISChE fIlmTAGE, lübeck 1968, CErTAmEN INTErNACIoNAl dE CINE doCUmENTAl, Bilbao 1968, mElBoUrNE and SydNEy fIlm fESTIvAlS 1969 and INTErNATIoNAl ShorT fIlm fESTIvAl, Tampere 1970.

Retrospektywa Jørgena Letha

Reżyseria, scenariusz: Jørgen Leth

Jørgen Leth retrospective program

IDEALNY 1 CZŁOWIEK The Perfect Human | Det perfekte menneske

Jørgen Leth retrospective program

Retrospektywa Jørgena Letha

NIEDZIELA 2 W PIEKLE

A Sunday in Hell | En forårsdag i helvede

Reżyseria, scenariusz: Jørgen Leth Zdjęcia: Dan Holmberg, Dirk Brüel, Jan Weincke, Paul Constatini, Ron Goodman, Peter Klitgård

Muzyka: Gunner Moller Pedersen Produkcja: Steen Herdel Film 1977 rok/ 111 min.

Niedziela w piekle to jeden z najsłynniejszych dokumentów na temat zawodów kolarskich jakie powstały do tej pory. Leth, pracujący przez dłuższy czas jako dziennikarz sportowy, długo przygotowywał się do tej produkcji. Zanim przystąpił do nakręcenia Niedzieli w piekle zrealizował Stars and Watercariers, relację z morderczego wyścigu Paris-Roubaix skupiając się na psychologii pojedynku wielkich sportowców swego czasu. Przyglądał się im następnie w trakcie bicia rekordu prędkości na torze kolarskim. Ostatecznie, Leth pozyskał doskonałe zaplecze dla swego przedsięwzięcia. Mógł dysponować m.in. 20 kamerami i helikopter. Ekipy rozstawiono w najważniejszych częściach wyścigu Paris-Roubaix, część z nich rejestrowała sportową walkę, inni reakcje ludzi na kolarskie zmagania. Inteligentnie wykorzystane mozliwości zapewniły reżyserowi komfort a filmowi niesamowite bogactwo ujęć i wielką atrakcyjność wizualną. „Piekielna trasa” znana jest z długich odcinków dróg złożonych z bruku i kocich łbów.

Jest ona zamknięta dla normalnego ruchu, udostępniana tylko dla hodowców i ścigających się rowerzystów. Na trasę wyruszają wielkie sławy kolarstwa. Leth towarzyszy im niemal na każdym kroku, uważnie śledzi styl ich jazdy, ekscytuje się ich techniką i dziwactwami. Na oczach widza walkę toczą więc ludzie z krwi i kości a nie anonimowe automaty oklejone numerami. Reżyser umiejętnie relacjonuje napięcie towarzyszące walce o palmę pierwszeństwa ale też nie zapomina o sportretowaniu widzów i towarzyszących wszystkiemu ekip telewizyjnych. Dzięki temu Niedziela w piekle to nie tylko sprawozdanie z imprezy, ale całościowy obraz czegoś, co zwykliśmy dziś nazywać spektaklem sportowym. director and poet jørgen leth is amongst other things obsessed with bicycle racing as a ritual expression of human victory and defeat, and from this obsession he has made the unique A Sunday in Hell. The Sunday is April 11th, 1976, when the classic and grueling annual bicycle race paris-roubaix was held, and the hell is the cobblestone field roads of Northern france, where the champions of bicycle racing battle for victory. With an army of photographers, jørgen leth followed the race in all of its details, and he has edited the footage into a mythic and documentary spectacular.

Reżyseria: Jørgen Leth Scenariusz: Ole John Zdjęcia: Dan Holmberg Muzyka: Eric Satie Produkcja: John & Leth Film 1981 rok/ 42 min.

W 66 obrazach z Ameryki Jørgen Leth nadał swej charakterystycznej metodzie utrwalania świata zupełnie nowy wymiar. Inspirowany pracami amerykańskich artystów takich jak fotograf Robert Frank i malarz Edward Hopper postanowił przyjrzeć się ze Stanom Zjednoczonym. 66 obrazów z Ameryki przypomina dzięki temu starannie przemyślany zbiór pocztówek. Każde z ujęć to nie tylko estetycznie wysmakowany kadr filmowy. Jest też opisem charakterystycznego wycinka amerykańskiej rzeczywistości.

Autorzy odkryli szczególną urodę najprostszych obrazów: bezkresnej przestrzeni, dróg bez końca, stacji benzynowych i przydrożnych knajpek. Obok ujęć pordzewiałych reklam i zdezelowanych narzędzi, oglądamy kadry, których centralnym punktem są eleganckie postaci, jakby żywcem wyjęte z nierzeczywistego świata reklamy: eleganckie kobiety w strojach wieczorowych z drinkami w dłoniach, i ich wymuskani towarzysze.

Te zdjęcia przeplatają się z zarejestrowanymi w trakcie podróży: drogami, ulicami, wielkomiejskimi budynkami. W filmie pojawiają się też ludzie z krwi i kości. Zwykli taksówkarze, z których wszyscy okazują się przybyszami szukającymi lepszego losu na Nowym Lądzie a także sławy nowojorskiego światka, takie jak Andy Warhol (sfilmowany w trakcie spożywania hamburgera) czy Kim Larsen. Nad przepływem zdarzeń i obrazów czuwa narrator, akcentujący każdy obraz prostym komentarzem lub zaskakującą pointą. Integralnym elementem filmu jest naturalny dźwięk filmowanego świata i muzyka Erica Satiego. Ameryka widziana w 66 obrazach (naprawde jest ich 75) okazuje się ciekawa i nie tak oczywista jak ta, znana z tysięcy zdjęć i reportaży. Leth uparcie zmierza w kierunku wizualnej prostoty, nie poddając się magnetyzmowi i sile Ameryki.

The film is a personal subjective impression, acutely sensed and perceived. The approach has been to register whatever exercises a fascination and place it in a surprising context. In jørgen leth’s own words: „A documentary about the USA today. It embraces major and minor impressions, events, things, people, thoughts and feelings. It is a collection of pictures of a country which in many ways is strange and incomprehensible to us, but in which we nevertheless recognize a reflection of our own culture, and to which our dreams – whether we want them to or not – must bear a relation.”

Retrospektywa Jørgena Letha

66 Scenes From America | 66 scener fra Amerika

Jørgen Leth retrospective program

66 OBRAZÓW 3 Z AMERYKI

Jørgen Leth retrospective program

Retrospektywa Jørgena Letha

4 PELOTA Pelota | Pelota Reżyseria: Jørgen Leth Scenariusz: Ebbe Traberg, Klaus Rifbejrg, Jørgen Leth Zdjęcia: Dan Holmberg Muzyka: Ennio Morricone Produkcja: John & Leth Film 1983 rok/ 47 min.

Pelota to jeden z najbardziej klasycznych dokumentów Jørgena Letha. Opowiada o najstarszej grze Basków, polegającej na odbijaniu piłki o ścianę. W grze, wytrzymałość i inteligencja liczą się tak samo, jak siła. Może dlatego mistrzowie peloty to owiane legendami osobowości. Jeden z nich, Atano III, to do dziś jeden z mitycznych zawodników. Reżyser zdaje się wyraźnie być nim zafascynowany. W typowy dla siebie sposób przedstawia największe wyczyny gracza i czasy jego dokonań. Reżyser przygląda się też jego następcy Retegui’emu II. Towarzyszy mu w treningu i rejestruje jego credo. Leth rozbudowuje swój film o relacje z meczów zawodników najwyższej klasy, i sekwencje, w których jeden z graczy w pelotę przekazuje synowi wiedzę na temat sportu Basków. Reżyser obserwuje też najlepszą manufakturę, w której powstają piłki do gry, śledzi bukmacherów i widzów obstawiających turnieje. Film z wielką elegancją portretuje pelotę i świat z nią związany.

Rzeczywistość jest w nim przedstawiona w szczególny, melancholijny sposób, kontrastujący z dynamiką pokazywanych rozgrywek. Atmosferę tę podtrzymuje muzyka Ennio Morricone. „Pelota” to nie tylko opowieść o starej dyscyplinie sportowej, ale porządnie wykonany, antropologiczny opis pewnego świata. Korzystając ze swego socjologicznego przygotowania, Leth wychodzi od charakterystycznego szczegółu, definiującego określoną kulturę i przechodzi do opisu bogatego świata Basków. Pelota bowiem, to dla nich znacznie więcej niż zwykła gra, to styl i filozofia życia.

A documentary – and fascinated – view of the Basque ball-game in which a small hard leather ball is hit against a wall. The film gives an impression of the game itself and of those who play it, not only the star performers (and the myths that surround them), but also those who just play in the streets and alleyways. The film sees the game it its cultural context and conveys the emotions and stories that are peculiar to the Basque country.

Reżyseria: Jørgen Leth Obsada: Claus Nissen, Stina Ekblad, Jan Nowicki, Hanne Uldal, Baard Owe, Anders Hove

Zdjęcia: Henning Carem Produkcja: Steen Herdel, Vibeke Windeløv 1989 rok/ 90 min.

Notatki o miłości to ciąg dalszy poszukiwań formalnych Jørgena Letha ale i moment, w którym twórca Człowiekaidealnego, dotarł do kresu pewnej stylistyki. Nic dziwnego, bowiem film powstał w okresie osobistego kryzysu reżysera. Być może to czyni go jednym z jego bardziej szczerychimrocznychutworów.Podobniejakwewcześniejszych,analitycznychfilmach,początkowo próbuje on wprowadzić na ekran swą naukową utopię. Redukuje więc interakcje międzyludzkie do minimum złożonego z wypreparowanych gestów, zdawkowych słów i uchwyconej portretowomimiki.„Zapalampapierosa,terazzapalampapierosa”–powtarzająkolejnepostacie pojawiającesięnaekranie.Obserwującywszystkoreżyserzastanawiasięczywreszcieudałomu się przyłapać miłość na gorącym uczynku i wydobyć jej podstawowe czynniki na wierzch. Najprostszejednostkiznaczeniowe,zktórychskładasięmiłośćtakiejakgesty,pocałunkiipieszczotykochankówjedyniewpewnymstopniuprzynosząodpowiedźnastawianepytania.ClausNissen, stale zatrudniony jako alter ego reżysera doskonale odtwarza narastającą frustrację autora.

(Tu małe polonicum – podobna rola przypada polskiemu aktorowi Janowi Nowickiemu). Świat uczuć, rozdrobniony i zredukowany do drobnych gestów pozostaje tajemnicą, nawet jeśli udaje się stworzyć jego model. Być może dlatego Leth wychodzi poza spreparowaną przez siebie sterylną rzeczywistość i wyrusza w podróż. Trafia nie gdzie indziej (tu kolejne polonicum), do triobriandzkiej wioski zbadanej i opisanej przez swego intelektualnego ojca Bronisława Malinowskiego.Teraz,jużnietylkowczterechścianachfilmowegolaboratorium,alewmiejscu,gdziepowstałoŻycieseksualnedzikich,obserwuje„dzikich”izastanawiasięnadtymczybędziewstanie odpowiedzieć na pytanie o naturę miłość i sposób jej wyrażania. poet-filmmaker jørgen leth taps his own earliest inspirational veins by free-floating through a camera/microscope-enhanced set of poems with love as their first and final subject. for example, how a tropical island woman prepares for a meeting with her lover. The film was shot partly in the South pacific with more than a nod to social anthropoliogist B. malinowski's historical work The Sexual Life of Savages.

Retrospektywa Jørgena Letha

Notes On Love | Notater om kærligheden

Jørgen Leth retrospective program

NOTATKI 5 O MIŁOŚCI

Jørgen Leth retrospective program

Retrospektywa Jørgena Letha

HAÏTI. 6 BEZ TYTUŁU

Haiti. Untitled | Haïti. Uden titel

Reżyseria, scenariusz: Jørgen Leth Zdjęcia: Aleksander Gruszyński, Dan Holmberg, Jørgen Leth

Muzyka: Hilmar Orn Hilmarsson, Carlos Gardel Produkcja: Sunset Production, The Danish Film Workshop

1996 rok/ 78 min.

Haiti.Beztytułutobogate,wielowarstwowespojrzenienaskomplikowaną,chaotycznąiczęsto niezrozumiałą rzeczywistość Karaibów. Film rozgrywa się w okresie politycznej burzy jaka ogarnęła kraj w połowie lat 90tych. Dramaturgiczne tło tworzą więc fakty historyczne: przewrót polityczny i ucieczka prezydenta Aristide’a, następnie próbach przywrócenia mu władzy przez amerykanów, rebelia i powrót prezydenta. To jednak tylko jedna z płaszczyzn tej bogatej opowieści.

Reżyser skupia się na ludziach. Wysłuchuje retorycznych wywodów polityków (w tym samego prezydenta Aristide’a), rozmawia też z drwiącym z zachodniego racjonalizmu duchownym voodoo.ZdrugiejstronyprzedstawiażyjącychnaHaitiobcokrajowców:zachwyconąchaosemfotoreporterkęChantalRegnaultisierżantaarmiiamerykańskiej,niezbytrozumiejącegoświat,wktórym się znalazł. Chantal pełni w filmie rolę przewodniczki i „kogoś z naszego świata”. Opowiada oswojejfascynacjiwyspą,opisujeprzemianęjakąprzeżyłaosiedlającsięwświecie,wktórym„nic nie jest pewne, choć nikt nic nie musi”. Film jest też zapisem mocnych obrazów obyczajów związanych z życiem i śmiercią na Haiti. Razem z Chantal niemal potykamy się na ulicach o ciała zabitychHaitańczyków,znalezione(ifotografowanedlazachodniejprasy)przezfotoreporterkę.Następnie zanurzamy się w, pełnej histerycznej dramaturgii, scenie tradycyjnego pogrzebu, aby zaraz potem znaleźć się wśród ludzi doświadczających nawiedzenia w trakcie hipnotycznych obrzędów voodoo. Reżyser świadomie miesza materiały i faktury, sięgając na przemian do zdjęć filmowych, zrealizowanych na taśmie 16 i 35mm, zarejestrowanych w trakcie realizacji Haiti Express, oraz do świeżych zapisów kamerą wideo. Ta mieszanka obrazów już na poziomie strukturalnym oddaje zamieszanie panujące w nienazwanym świecie Haiti.

Writer and cineaste jørgen leth is the fascinated observer of a country where reality often seems surreal and resembles fiction. haïti’s history is written in blood. voodoo plays an important role in politics. death and horror are part of haïti’s everyday life. leth and his crew have witnessed dramatic events in the past 5 years, but he has also captured moments of sensuality and beauty in his epic and very personal documentary.

Reżyseria: Jørgen Leth Zdjęcia: Dan Holmberg Produkcja: Marianne Christensen, Mette Heide 2003/ 35 min.

Po ponad 20 latach od realizacji 66 obrazów z Ameryki Jørgen Leth i operator Dan Holmberg zdecydowali się kontynuować podróż wizualną przez Stany Zjednoczone. Zamierzali nawiązać formalnie i stylistycznie do swego pierwszego zapisu z podróży po USA. Film zapełniają kolejne obrazy zarejestrowane w trakcie wyprawy po kilkunastu stanach. Wszystkiemu towarzyszy zdawkowy komentarz Jørgena Letha. Tak jak poprzednio, także tym razem, nagrali kilkanaście wypowiedzi Amerykanów i, w porównaniu z oryginałem, sequel 66obrazów…jest pod tym względem bogatszy. Kamera dokonuje socjologicznych skrótów: w Nowym Jorku zapisuje artystów i kolejne pokolenie taksówkarzy, w Teksasie i Nowym Meksyku portretuje kowboi i farmerów. Film Letha i Holmberga ponownie uchwycił wycinek amerykańskiej rzeczywistości i oddał piękno kontynentu z prostotą i bez pretensji do wymuszonego artyzmu.

Obrazy istnieją tu obok siebie niezależnie, choć nawzajem się uzupełniają. W miarę oglądania filmu, jego pozornie chaotyczny montaż nabiera rytmu i głębszego sensu, odkrywając przed widzem istotę zachwytu Duńczyków. W realizację Nowych obrazów z Ameryki wkradła się również historia. Kilka dni po zdjęciach realizowanych w Nowym Jorku, zaatakowano budynki World Trade Center. W filmie pojawiają się one jeszcze jako element wieczornej panoramy Nowego Jorku. Po zamachu autorzy postanowili kontynuować podróż przez Amerykę, świadomi jednak, że ich film nabiera w trakcie zdjęć zupełnie nowego charakteru. Można bowiem na niego patrzeć jak na sentymentalny zapis atmosfery poprzedzającej atak terrorystyczny na Amerykę i stan świadomości, który poprzedził erę rządów George’a Busha. jørgen leth's personal, poetic view of America, shot in New york, Texas, New mexico, Colorado, Arizona, and California in September 2001. jørgen leth and his cameraman dan holmberg decided to make a follow-up to their own classic 66 Scenes from America (1981), particularly famous for the scene in which Andy Warhol eats a hamburger.

They wanted to portray the mythological America, the endless highways, the gas stations, the diners, the motels, the cities. The people in the film include cult figures like the poet john Ashbery, the composer john Cale, the actor dennis hopper, and the photographer robert frank. The latter's book from the 1950s, The Americans, and the paintings of Edward hopper inspired leth and holmberg, who filmed in the same tableau-like style as for their first film, with no camera movements. john Cale wrote the original score for the film.

Retrospektywa Jørgena Letha

New Scenes From America | Nye scener fra Amerika

Jørgen Leth retrospective program

NOWE OBRAZY 7 Z AMERYKI

Jørgen Leth retrospective program

Retrospektywa Jørgena Letha

PIĘĆ NIECZYSTYCH 8 ZAGRAŃ The Five Obstructions

Reżyseria: Lars von Trier, Jørgen Leth Scenariusz: Jørgen Leth, Lars von Trier, Asger Leth 2003/ 90 min.

PięćnieczystychzagrańtozapisartystycznychzmagańLarsavonTrieraiJørgenaLetha.Trier, wychowany na filmach tego wielkiego intelektualisty kina, postanowił rzucić swemu mistrzowi wyzwanie. Leth będzie musiał pięciokrotnie przerobić swój sławny dokument Człowiekidealny, stosującsiędozasadiprzeszkódnarzuconychprzezswegomłodszegokolegę.Przypartydomuru Leth (rozmowa jest nagrywana na wideo) godzi się na dziwacznie brzmiące warunki i przystępujedorealizacjikolejnychetiudfilmowych.VonTrierdomagasięcałkiemsporoaograniczenia, jakie przy tym narzuca wydają się coraz bardziej dziwaczne i niepokojące. Leth zaczyna już rozumieć,żecelemprojektujestprzedewszystkimzłamaniegoizmuszeniedopotknięcia.Chichoczący twórca Dogmy po cichu spodziewa się obalenia legendy duńskiego kina i powstania filmów, których Leth wstydziłby się przez resztę życia. Ostatecznie jednak Leth opanowuje sytuację i zaczyna stosować się do zasad von Triera. W efekcie obserwujemy fascynujący pojedynek dwóch osobowości i nietuzinkowych artystów. Leth nie tylko wraca do swego klasycznego dzieła, ale za sprawą ograniczeń pięciokrotnie je burzy i buduje na nowo. Dzięki pomysłowi von Triera obserwujemy alchemię powstawania dzieła filmowego i poznajemy sposoby jakimi można omijać przeszkody.JørgenLethjestautoremfilmuoduńskimpiłkarzu,MichaeluLaudrupie,którywtrakcie meczu miał zawsze w zanadrzu wachlarz nieprzewidywalnych zagrań. Celowo prowokował „gręnafaul”przeciwników,unikającprzytymupadkówikontuzji.Laudrupstaniesięwzoremdla JørgenaLethawjegokonfrontacjizvonTrierem.Pozwoliwięcutrudnićsobieżycienawszystkie możliwe sposoby, aby przy użyciu swoich nieczystych zagrań wywieść von Triera w pole.

Together with danish documentary film veteran jørgen leth, lars von Trier enters the world of documentary filmmaking and takes on the task of challenging conventional ways of documentary and film production. In 1967 jørgen leth made a 13 min. short film called The Perfect Human, a document on human behavior. In the year 2000, Trier challenged leth to make five remakes of this film. Trier put forward obstructions, constraining leth to re-think the story and the characters of the original film. playing the naive anthropologist, leth attempts to embrace the cunning challenges set forth by the devious and sneaky Trier and must deal with the limitations, commands and prohibitions. It is a game full of traps and vicious turns. The Five Obstructions is an investigative journey into the phenomenon of filmmaking.

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja Sergei Dvortsevoy retrospective program

Sergei Dvortsevoy retrospective program

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja

Po raz pierwszy w Polsce zaprezentujemy retrospektywę Siergieja Dworcewoja, jednego z najwybitniejszych współczesnych dokumentalistów, laureata przyznawanej w Rosji nagrody im. Andrieja Tarkowskiego, którą wcześniej odebrali Jurij Norstein, Otar Joseliani i Aleksander Sokurow. Dotychczas Dworcewoj stworzył 4 filmy, które otrzymały w sumie ponad 50 nagród na najważniejszych międzynarodowych festiwalach.

Filmy Dworcewoja powstają przez kilka lat. Reżyser pojawia się wśród ludzi, w miejscu, w którym zamierza nakręcić film, na wiele tygodni przed rozpoczęciem zdjęć. Mieszka, rozmawia i pracuje z przyszłymi bohaterami. Dopiero później ustawia kamerę. Na początku ona jedynie stoi, aby wszyscy mogli się oswoić. Po tygodniu zostaje włączona, słychać, jak pracuje. Ludzie stopniowo przyzwyczajają się do obecności kamery i po pewnym czasie zaczynają się zachowywać ponownie w sposób naturalny. Za każdym obecnym w filmie Dworcewoja ujęciem kryją się nawet dwa tygodnie przygotowań Siergiej Dworcewoj będzie specjalnym gościem festiwalu PLANETE DOC REVIEW. Podczas festiwalu odbędą się warsztaty masterclass reżysera dla filmowców i profesjonalistów. for the first time in poland we will hold a review of SErGEy dvorTSEvoy'S films. he is one of the most prominent modern documentary filmmakers, the laureate of the russian ANdrEy TArkoWSkI AWArd – previously received by renown artists such as jUrIj NorSTEIN, oTAr IoSElIANI and AlEkSANdr SokUrov. So far, dvorTSEvoy has made four films which walked away with over 50 awards at the most important international festivals. Each film by dvorTSEvoy is shot over a few years. The director shows up in the place where he intends to shoot a film many weeks before the shoot begins. he lives with the heroes of the film, he works with them and talks to people for hours. only after some time does he set up the camera. first, the camera just stands there, so that everyone can get used to its presence. A week later the camera is turned on, one can hear it work. people get accustomed to it and a while later they return to their regular behaviour. Each sequence used in dvorTSEvoy'S film was shot after as much as two weeks of preparations.

SErGEy dvorTSEvoy WIll BE A SpECIAl GUEST of ThE plANETE doC rEvIEW fESTIvAl. A mASTEr ClASS hEld By ThE dIrECTor for fIlmmAkErS ANd profESSIoNAlS WIll BE oNE of ThE fESTIvAl EXTrA EvENTS.

1995, 22 min.

Szczęście to nie tylko debiut dość „nietypowego” reżysera (zanim trafił do szkoły filmowej, studiował awiację i radiotechnikę). To również zapowiedź stylistyki, sposobu narracji i obszaru filmowych poszukiwań Siergieja Dworcewoja; jego manifest twórczy. W Szczęściu reżyser pokazuje sceny z życia nomadów, wiodących proste, surowe życie na stepach Kazachstanu. Patrzy on na ich codzienność z empatią i podziwem, wręcz celebrując ją za pośrednictwem kamery. W długich ujęciach pokazuje czynności tak podstawowe jak wypiekanie chleba, mycie się, naprawianie butów czy czesanie włosów. Daje też znać o swym darze dostrzegania sytuacji niecodziennych. Zaskakuje więc scenami dowcipnymi i przełamującymi możliwość uproszczonej wizji świata nomadów. Tak więc w jednej z sekwencji krowa wsadza głowę do aluminiowej bańki i klinuje się. Powstaje wielkie zamieszanie, niemal cała wioska usiłuje oswobodzić – jak mówią – głupie zwierzę. W innej pojawia się wściekły mężczyzna, wprowadzając zupełnie nowe sensy do obserwowanych przez widza wycinków z prostego i – chciałoby się myśleć – sielankowego życia. Mężczyzna biega pomiędzy domami i klnie na wszystko, skarży się na los i życie, jakie przyszło mu wieść z dala od wszystkiego. „Wolę zdechnąć niż żyć w ten sposób!” Wykrzykuje po czym wsiada na konia i jedzie się upić. Prostymi środkami Dworcewoj tworzy obraz bardziej złożony i głęboki niż mogłoby wydawać się na pierwszy rzut oka. Jego obserwacje zamykają się w rytmie jednego dnia, ale nietrudno się domyślić, że spędził na planie zdjęciowym znacznie więcej czasu. Wydaje się, że dopiero z tego realizacyjnego wysiłku i tematyki filmu, powstaje definicja szczęścia zapowiedziana w tytule.

Set in a nomad shepherd’s camp in the Southern kazakhstan mountains, Chastie is a portrait of the simple life of the kazakhs. Not a conventional documentary, it is a lyrical film which looks for the beauty in everyday life. having come across a tiny hamlet lost in the steppes of kazakhstan by chance when flying over it, the filmmaker felt the need to get to know it intimately and to take the necessary time to shoot the film. filmed over three months and using four cameramen, Chastie’s scope is both huge and modest and ranges from panoramas of the vast wind beaten steppes, to such homely images as a cow whose head gets stuck in a milk can, women baking bread in the soil, or a little boy eating his sour cream. Each of the thirty sequences that make up the film rely purely on the photography to convey the comment. Chastie is both an ethnographical poem about the region and a declaration of love for life.

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja

Reżyseria/DIRECTED BY: Siergiej Dworcewoj

Sergei Dvortsevoy retrospective program

1 SZCZĘŚCIE Chastie

Sergei Dvortsevoy retrospective program

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja

CHLEBA 2 DZIEŃ Bread Day Reżyseria/Directed by: Siergiej Dworcewoj Produkcja/Production: Międzynarodowy Fundusz Mercedes-Benz, Festiwal Filmowy w Lipsku

1998, 53 min.

Przez kilka pierwszych minut filmu, po ośnieżonych torach, starzy ludzie z mozołem pchają wagon kolejowy. Między nogami wałęsają im się pogodne łaciate pieski, a ludzie dodają sobie animuszu rozmową. Widać w tym pewną rutynę, która wciąż jeszcze nie stłumiła kryjącego się za wszystkim wysiłkiem. Jesteśmy osiemdziesiąt kilometrów od Petersburga, na terenie byłego osiedla robotniczego, przy stacji Zhinkharevo.

Na osiedlu wciąż żyją ludzie. Są to zazwyczaj renciści i starcy, których nie stać na inne miejsce. Siergiej Dworcewoj ponownie kieruje kamerę na tych, którzy mało kogo obchodzą. Pokazuje ich życie z bliska i niemal bez komentarza, woli przemawiać najprostszymi środkami. Brak tu nowoczesnego montażu, film składa się z kilkunastu długich, sklejonych ze sobą scen. Sekwencje łączą się jednak w sposób posiadający głębszy, nie narzucający się sens. Nie są to sytuacje przypadkiem złapane przez operatora. lecz efekt godzin obserwacji tego, co dzieje się na osiedlu. Utwór zachowuje dzięki temu formalną prostotę, i prawdziwie dokumentalny temat. Film zwraca uwagę na świat poza marginesem, zżyty z Naturą i pozbawiony żalu. Obok sceny kłótni w miejscowym sklepie, którego właścicielka zmuszona jest użerać się z klientami, pojawiają się ujęcia stada kóz skubiących papier, którym oklejono mieszkalne baraki. Chwilę później oglądamy sukę karmiącą psy i szczenięta skowyczące za pokarmem. Chwilę później oglądamy sukę karmiącą psy i szczenięta skowyczące za pokarmem. Film Dworcewoja pokazuje jedną z twarzy współczesnej Rosji i trudny do zarejestrowania charakter jej ludzi. Choć widzimy biedaków, zapadnięte chaty i głód, nikt tu na nic nie narzeka. Ludzie wstają rano, plują na dłoni i dalej pchają swój wagon.

Bread Day unflinchingly depicts a community of pensioners living in near isolation outside of St. petersberg as it enacts the weekly ritual of bringing a delivery of bread – left at a rail junction two hours away – into the village for distribution. dvortsevoy documents the struggle as the elderly residents complete their arduous task and then gather in the store, where portions are unsatisfactory and interactions grow heated.

Attentive as much to the people as to the landscape and the animals that share it, dvortsevoy captures village goats and a litter of puppies along with the bleakness of rural poverty and old age.

Produkcja/Production: Dune Leapfrog, ZDF/ARTE, BBC

1999, 40 min.

Młody chłopak wali w bęben, inny dźwiga w zębach 30 kilowy ciężarek. Starszy mężczyzna uderza w ciężarek z całej siły wielkim młotem. Chłopak ani drgnie. Potem jest jeszcze leżenie na tłuczonym szkle i wiele innych atrakcji. Nieliczna widownia: dzieci i kilku dorosłych, są zachwyceni. „Koniec przedstawienia. Dziękujemy za uwagę i za wasze pieniądze!” – ogłasza stary. Po odejściu widzów reżyser nadal obserwuje rodzinę cyrkowców. Stary mocuje się z korbą od silnika rozklekotanego autobusu, którym podróżują. Ta sztuka wydaje się o wiele trudniejsza od wszystkiego co zobaczyliśmy przed chwilą. Silnik w końcu zapala i ruszamy w drogę. Trasa to zapis występów objazdowego cyrku rodziny Tadżybajewów, wzdłuż piaszczystego szlaku biegnącego przez Kazachstan, łączącego centralną Azję i Rosję. W filmie nie poznajemy magii od kuchni, ale raczej dziwne życie wędrownych artystów. Podobnie jak w swych innych utworach reżyser skupia uwagę na codziennym świecie, starając się wyłapać z niego to, co niezwykłe i uniwersalne. U Dworcewoja rzeczywistość zdaje się w pełni podporządkowana filmowemu „dzianiu się”. Jak na życzenie, w kadrze pojawia się pełzający po kamieniach wąż, a bohaterowie znajdują młodego orła. Ptak stanie się członkiem trupy do momentu, w którym nie nauczy się latać. Te, i inne zdarzenia to chleb powszedni wędrujących cyrkowców, którzy co kilkanaście kilometrach występują przed zgłodniałymi rozrywki kierowcami ciężarówek lub ludźmi z przydrożnych wiosek. Swoistym lejtmotywem Trasy są sceny uruchamiania gruchota, śledzimy też bohaterów ze znudzeniem wpatrujących się na mijane kamienie. Podobnie jak w przypadku Szczęścia reżysera nie zawodzi wyczucie. Film jest całkowicie pozbawiony ozdobników i niepotrzebnych scen, dzięki czemu widz otrzymuje esencję życia wędrownego cyrku. kazakhstan. A steppe to the horizon. The sun and the wind.

A Uigur circus family travels on the highway between Central Asia and moscow in an old bus. The Tajibajev family – husband, wife, and six children from one to 16 years old – travel through the steppes of kazakhstan, making their living by performing in villages and hamlets along the highway; the oldest son hanging a 32kilo ball from his mouth, and the youngest children walking on shards of glass.

The camera disinterestedly captures the family’s everyday conduct as they eat, rest, perform before meagre audiences and even catch a young eagle at the side of the road. This is what connects the unique central Asian flow of time and space.

What this unusual description surely proves is that regardless of any violent social upheaval in the post-Soviet era, daily life goes on.

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja

Reżyseria/DIRECTED BY: Siergiej Dworcewoj,

Sergei Dvortsevoy retrospective program

3 TRASA Highway

Sergei Dvortsevoy retrospective program

Retrospektywa Siergieja Dworcewoja

CIEMNOŚCI 4W In The Dark Reżyseria/Directed by: Siergiej Dworcewoj, Produkcja/Production: Making Movies, Arte France – La Lucarne, YLE TV1, Sverige Television

2004, 40 min.

W jednym z najnowszych filmów Siergiej Dworcewoj raz jeszcze koncentruje uwagę na świecie, istniejącym na marginesie zbiorowej świadomości. W ciemności to portret niewidomego mieszkańcapodmoskiewskiegoblokowiska,nazywanegoWujkiemWanią.„Bandiuga!Bandiuga!” – wykrzykuje bohater filmu w stronę pięknego, białego kota. Mężczyzna większość czasu spędzawswoimciasnym,zagraconymmieszkaniu,wyplatającsznurkowetorbyiwsłuchującsię w odgłosy osiedla. Wyplatanie utrudnia kot, co chwilę rzucający się na kłębki sznurka lub zrzucającypapieryzktórejśzszafek.WujekWanianiepotrafisięnaniegogniewaćiopracowujerozmaite techniki ukrywania sznurka oraz pozostałych przyborów. Torby wyplata do momentu, w którym uzna, że może już je zabrać na ulicę. Wtedy staje między blokami i rozdaje swoje wyrobyprzechodniom.MałoktointeresujesiętorbamiirozdającymjeWujkiem.Niewidomyzpokorą wysłuchuje rozmaitych komentarzy na swój temat i wciąż zachęca do używania plecionych toreb. W tym filmie, jak w mało którym utworze Dworcewoja wyczuwalne jest wielkie napięcie pomiędzyekipą,abohaterem.LosWujkaWaniprowokujeparęrazyfilmowcówdozłamaniafilmowego decorum i wejścia w kadr. „Siergiej, nie w sam środek kadru!” – wścieka się na reżysera członek jego ekipy, kiedy ten schyla się, żeby pomóc niewidomemu w znalezieniu jakiegoś upuszczonego na ziemię przedmiotu. Jako widzowie czujemy, że sami zrobilibyśmy dokładnie to samo. Z perspektywy małego mieszkania, spomiędzy dobiegających do mieszkania odgłosów skrzypiących huśtawek i kłócących się dzieci, najbardziej słyszalna wydaje się bowiem samotność Wujka Wani. Wciemności to jej prosta, ale niezwykle wymowna metafora.

A documentary film – directed by one of the greatest young European directors – about an old blind man and his cat in the suburbs of moscow, which is also an analogy for both russian and Western contemporary culture. he is an old man: 80 years old and he has lost his sight. he lives in a small flat with a white cat.Themanwantstodosomethingusefulandhespendshisdaysmakingwoollenbags.The cat messes up his work and everyday is a continuous battle between the two of them.

But the cat – besides being an enemy – is also his only friend. The blind man listens through the window to the sounds of the moscow streets and explains to the cat what is going on. he also goes out on to the streets – trying first to sell the bags and then to give them away for free. Nobody wants them – because everyone is carrying plastic bags.

The film is a symphony of an everyday in a Soviet style suburb of moscow. It is slow like blind man's days are. Symbolically the blind man represents something old and traditional in russia, and the outside world represents something modern which doesn’t have any use for the old blind man. Thus the film is also a metaphor for russia in change.

Mistrzowska SzkoĹ&#x201A;a ReĹźyserii Filmowej Andrzeja Wajdy przedstawia:

Andrzej Wajda Master School of Film Directing presents:

Andrzej Wajda Master School of Film Directing

Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

2

3

4

PRL de Luxe

Feglarz z Woli

Kilka mniejszych wygranych

PRL de Luxe

The Lord of the Rims

The Booth of Fortune

Crazy Mike z Krakowa organizuje wycieczki dla turystów z Zachodu, podczas których przybliża im uroki życia w PRL-u. Wiezie ich zdezelowanym 'ogórkiem' do Nowej Huty, razem odwiedzają relikty przeszłości. Podczas wizyty w kolejnych miejscach opowiada o absurdach realnego socjalizmu. Czy ta wyprawa zostawi w nich jakiś ślad?

Przedstawiciele cechów rzemieślniczych są coraz rzadziej spotykani w Warszawie. A przecież są tak potrzebni. Tytułowy felgarz jest obecnie ostatnią osobą, która wykonuje taką pracę w stolicy.

W nowoczesnym mieście nie ma miejsca dla małej budki, gdzie sprzedaje się losy na loterię. Jej koniec oznacza także rozpad towarzyskich więzi, które łączą jej stałych klientów.

An old man has been fixing rims for all his life. he’s the last person doing this job in the constantly changing Warsaw.

In the modern city, there is no place for a small booth with lottery tickets..

It has to be demolished together with the close relations between its regular customers

Reżyseria/ Directed by: Kuba Maciejko

Reżyseria/ Directed by: Lesław Dobrucki

Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła

Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła

Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

The tourists from the West come to poland and have an unusual tour in Cracow. Instead of visiting the medieval part of the city, they decide to live one day of the gloomy communist poland.

Reżyseria/ Directed by: Edyta Wróblewska; Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy i SFP, PISF, TVP Kultura

Polska / Poland 2007, 15 min.

Polska / Poland

Polska / Poland

2007, 10 min.

2007, 16 min.

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino Paladino Film Group presents

Paladino Film Group presents

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino

Polskie powojenne kino narodziło się z idei spółdzielczej, co dało mu na długie lata wewnętrzną siłę przetrwania najtrudniejszych politycznych zapaści.

Z tym większą nadzieją witam jaskółkę tamtych lat na dzisiejszym niebie młodego kina, jakim jest grupa Paladino. Złożona z przyjaciół, którzy wyfrunęli spod skrzydeł Marcela Łozińskiego i Jacka Bławuta, nauczycieli naszej Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej.

Ta wspólnota artystów, wnikliwych obserwatorów rzeczywistości, która nas otacza dała się poznać na licznych festiwalach filmowych i przeglądach kina dokumentalnego.

Myślę, że jest to dopiero obiecujący początek, tego co pokażą nam jutro. Tego oczekuję nie tylko ja, ale widzowie dotychczasowych filmów Paladino.

Jestem pewnien, że nasze nadzieje będą spełnione.

Andrzej Wajda 17.03.2008 polish post-war cinema was born out of co-operative ideas, which provided it with an inner power to cope in the hardest of times of political collapse.

That is why I am delighted to see a swallow, which may be seen as a messenger of our past ideals, appearing on the horizon of today's domestic cinema. The swallow’s name is pAlAdINo. The group’s members are past students of marcel Łoziński and jacek Bławut – the masters of documentary film teaching at our very own master School of film directing.

The pAlAdINo task force, made up of artists and shrewd observers of reality that surrounds us, has become a regular at documentary reviews and festivals.

I am certain they have much more in store for us. This is what everyone, myself included, expects of pAlAdINo. And I know that our hopes will not be in vain.

ANdrzEj WAjdA 17 march 2008

1 2 Pierwszy dzień Elektryczka The First Day

The Suburban Train

Początek września. Pierwszy dzień w szkole. Dla dzieci z tundry za kołem polarnym to dzień wyjątkowy. Zwożone do internatów śmigłowcami i statkami dopiero za 9 miesięcy zobaczą rodzinę, z którą rozstają się pierwszy raz. Większość dzieci pierwszy raz w życiu widzi murowane domy, samochody i ulice. Niektóre z nich dopiero w tym dniu dowiedzą się, że mieszkają w kraju, który nazywa się Rosja Film powstał w ramach projektu Rosja-Polska. Nowe spojrzenie (edycja II) realizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza i Eureka Media przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

It's a story about one of the most important moments in everybody's life.

About the first frontier young people have to cross to become adults. In the case of this film,the youngsters are a group of children from the tundra moving to the urban environment.

The film was made as a part of the rUSSIA ANd polANd. NEW GAzE project, 2nd edition. The project was realized

by EUrEkA mEdIA and AdAm mICkIEWICz INSTITUTE with financial support of the polISh fIlm INSTITUTE.

Ktokolwiek „jechał” z Wieniczką Jerofiejewem z Moskwy do Pietuszek, niewątpliwie zastanawiał się jak wygląda dziś podróż rosyjską elektryczką? Odpowiedź na pewno pomoże znaleźć dokument Macieja Cuske. Dziecko stawiające pierwsze kroki, elegant rozmawiający przez komórkę, mężczyzna z walizeczką i wiele innych postaci pozwala ukazać przekrój dzisiejszego społeczeństwa Rosji.

Film powstał w ramach projektu Rosja-Polska. Nowe spojrzenie (edycja II) realizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza i Eureka Media przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Reżyseria/ Directed by: Marcin Sauter Produkcja/ Production: Eureka Media, Telewizja Polska

If you have ever traveled from moscow to petushki with venedikt Erofeev, then undoubtedly you must wonder what traveling by the suburban train is like nowadays. The film by maciej Cuske is an answer.

A child making his first steps, a welldressed man talking on the cell phone, a man with a suitcase and many other characters observed on the train represent russia's societyas it is today.

The film was made as a part of the rUSSIA ANd polANd. NEW GAzE project, 2nd edition. The project was realized

by EUrEkA mEdIA and AdAm mICkIEWICz INSTITUTE with financial support of the polISh fIlm INSTITUTE.

Polska/ Poland 2007, 21 min.

Reżyseria/ Directed by: Maciej Cuske Produkcja/ Production: Eureka Media, Telewizja Polska

Polska/ Poland 2006, 18 min

4

- Agnieszka Holland

One By One

Dokument Piotra Stasika można porównać do poezji bez słów. Widzimy siedem długich ujęć pokazujących Moskwę. Punkty, w których ustawiono kamerę, nie zostały bynajmniej wybrane przypadkowo: to charakterystyczne, newralgiczne i całkowicie różne miejsca stolicy Rosji. W każdym ujęciu coraz głębiej wchodzimy w materię miasta i odkrywamy jego rzeczywistość.

Agnieszka Holland opowiada o swojej twórczości na spotkaniu z publicznością w Opolu. Po 30 latach od swojego debiutu fabularnego, Aktorów prowincjonalnych, przenosi debiutancki scenariusz na na deski opolskiego teatru

Stasik opowiada historię kilku mieszkańców nieznanego nikomu Szamocina.

Z krótkiego, bo trwającego zaledwie siedem minut filmu wyłania się obraz małego, prowincjonalnego miasteczka, w którym czas płynie swoim spokojnym rytmem. Konstrukcja filmu jest niezwykle prosta. Stary mężczyzna, ksiądz, kobieta i chłopak – pszczelarz porzucają codzienne czynności i wyruszają w drogę wbrew atmosferze „nic niedziania się”. Dokąd spieszą i co sprawi, że się spotkają? Okazuje się, że Polska prowincja ma swoje sekrety. Po kolei jest impresją odsłaniającą jeden z nich.

Film powstał w ramach projektu Rosja-Polska. Nowe spojrzenie (edycja II) realizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza i Eureka Media przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Agnieszka holland talks about her work during a meeting with the audience in opole. 30 years after her first feature film, Aktorzy prowincjonalni, holland directs this screenplay on stage at the theatre in opole.

Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik Produkcja/ Production: Centrala dla TVP

The film by piotr Stasik is like poetry without words. In seven long shots we can observe seven different areas in moscow.

These locations are not accidental. In fact, each time the camera is placed in a key spot, typical for moscow, yet completely different from others. Each one of them lets us get deeper and deeper into the city and its reality.

The film was made as a part of the rUSSIA ANd polANd. NEW GAzE project, 1st edition. The project was realized by EUrEkA mEdIA and AdAm mICkIEWICz INSTITUTE with financial support of the polISh fIlm INSTITUTE.

Kultura

Polska/ Poland 2008, 21 min.

Stasik tells us the story of several inhabitants of Szamocin – a place hardly known by anyone. This seven minute long film presents a picture of a small, provincial town in which time passes at its own leisurely pace. The film’s structure is very simple: an old man, a priest, a woman and a boy – a beekeeper – leave their everyday activities behind them and hit the road, railing against the "nothing ever happens" atmosphere. Where are they going to and what will they encounter?

It turns out that polish provinces have their own secrets, and One by one reveals one of them…

Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik Produkcja/ Production:

Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik

Eureka Media, Telewizja Polska

Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Polska/ Poland 2005, 19 min

Polska / Poland 2005, 7 min.

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino

7 X Moscow

Paladino Film Group presents

Zawód: 3 reżyser 5 – Agnieszka Holland 7 x Moskwa Profession: Director Po kolei

Paladino Film Group presents

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino

6

7

8

Kino Antykwariat objazdowe Za płotem Old book store

Travelling Cinema

Behind the Fence

Antykwariat kojarzy się najczęściej ze spokojem odwiedzających i ciszą należną starym zakurzonym książkom. Jest jednak jeden zupełnie inny. Przychodzi się tutaj nie tylko po książki, które z trudem należy sobie samemu wydobyć ze stert zalegających niewielkie pomieszczenie.

Klienci to w większości stali bywalcy, którzy traktują to miejsce jako pretekst do spotkań, rozmów, często z obcymi sobie ludźmi, a nawet zwierzeń. Nad przybytkiem czuwa pan Krzyś.

Jak doktor, zdaje się wiedzieć, co boli jego klientów i czego oni potrzebują.

Mimo szorstkiego charakteru pana Krzysia, atmosfera tego miejsca sprawia, że rozmowy w antykwariacie toczą się od rana do wieczora.

Film o kinie, o byciu w drodze, o wakacjach. Trochę o przyjaźni, trochę o życiu, które nie jest takie, jak by się chciało. Film o Polsce, gdzie jeszcze ma się czas żeby pobyć razem i porozmawiać trochę o tym, co ważne.

Filmem tym reżyser chciał przypomnieć sobie i innym, jak to jest być dzieckiem. Umieć patrzeć, zachwycać się drobiazgami i bez refleksji marnotrawić czas. Jak to jest, że dzień potrafi być taki długi.

A film about cinema, road trips and holidays. It’s also a little about friendship and lives which are not the way we would like them to be. finally, the film is about poland, where people still have time to get together and talk about the things that really matter.

“With this film I wanted to recall what it was like to be a child. To be able to see and be surprised by small details, waste time in a thoughtless manner. To see what it was like when the days were so long.”

Reżyseria/ Directed by: Marcin Sauter

Reżyseria/ Directed by: Marcin Sauter

Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła

Produkcja/ Production: Studio Filmowe

Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Kalejdoskop, TVP 1

Polska/ Poland

Second-hand bookshops are usually associated with peaceful visitors and the dusty silence of old books, but this is a completely different place. visitors to this bookshop come here not only to buy the books which lie in piles crammed into every space… The shop’s clients are usually regular customers that treat the place as an excuse for meetings, conversations and confessions - even with total strangers. The man in charge is krzyś, and just like a doctor he always seems to know what the problem is and what his customers need. despite his harsh character, he makes their conversations last from morning till night Reżyseria/ Directed by: Maciej Cuske Produkcja/ Production: Produkcja Filmów Jacek Bławut

Polska / Poland 2005, 26 min.

Polska/ Poland 2006, 53 min.

2005, 12 min.

9

Intymny portret jednego z najlepszych polskich reżyserów, Wojciecha Marczewskiego, twórcy takich filmów jak Ucieczka z Kina Wolność, Dreszcze, zmory.

Oprócz wywiadów i fragmentów filmów możemy również obejrzeć zdjęcia z zajęć prowadzonych przez bohatera w szkole Andrzeja Wajdy.

An intimate portrait of one of poland’s best directors, Wojciech marczewski, the man behind such films as Ucieczka z Kina Wolność, Dreszcze and Zmory. Apart from interviews and film fragments, clips from classes taught by marczewski at Andrzej Wajda's film school will be shown.

Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik Produkcja/ Production: Centrala dla TVP Kultura

Polska/ Poland

Kuracja

11 Na niebie na ziemi

Treatment

On the Sky on Earth

Ciechocinek, uzdrowiskowe miasto na Kujawach, do którego co roku przyjeżdża tysiące ludzi. W krótkim czasie chcą wyleczyć dolegliwości i poprawić samopoczucie.

Dancingi, koncerty, spacery, letnie słońce, wszystko wokół zaprasza i kusi.

Bohaterowie filmu spotkali się w jednym sanatorium. Trzy tygodnie wspólnego turnusu to niewiele, ale może dopisze im szczęście.

W Wylatowie od wielu lat dzieją się rzeczy niezwykłe. Na okolicznych polach pojawiają się tajemnicze piktogramy, a na niebie można czasem zauważyć dziwne światła, które zdecydowanie nie pochodzą od gwiazd czy samolotów. Czyżby był to sygnał istnienia pozaziemskich cywilizacji? Odpowiedzi na to pytanie szukają rzesze ufologów, które z całego świata przybywają do Wylatowa. Jednym z pasjonatów, zafascynowanych tym zjawiskiem, jest Ireneusz Krokowski. I to on właśnie jest głównym bohaterem dokumentu Macieja Cuske. Reżysera interesują nie tyle zjawiska paranormalne, co sam człowiek. Który bezwzględnie pragnie dotrzeć do prawdy, głęboko w coś wierzy i potrafi zatracić się w swojej pasji. Który popełnia błędy i czasem się myli, ale konsekwentnie podąża własną drogą. Opowieść o UFO staje się pretekstem do pokazania tego, jak ciekawa może być istota ludzka. Przedstawienie tego, co dziwne i niepoznawalne, staje się punktem wyjścia do pokazania niesamowitości, która kryje się w naszym zwykłym świecie. Kamera wrażliwa jest tu na każdy, najmniejszy szczegół otaczającej nas rzeczywistości, a piękne zdjęcia sugerują, że fascynujące mogą być nie tylko tajemnicze zjawiska z kosmosu, ale też to, co znajduje się na ziemi, całkiem blisko nas.

Ciechocinek, a spa town in kujawy, is visited every year by thousands of people. In just a short period of time, they all want to cure their ailments and improve their mood. dance parties, concerts, walks, the summer sun: everything around them invites and tempts the tourists.

The film’s characters meet at a sanatorium, and even though three weeks of common holiday isn’t much, perhaps they will be lucky…

24 min.

Reżyseria/ Directed by: Maciej Cuske Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Polska/ Poland 2004, 58 min.

A group of supernatural phenomena aficionados comes to a small town Wylatowo (Takeoffville). just like every year they expect extraordinary signs to appear in the field of grain. one of the investigators has almost been kidnapped

by Ufo. yet he doesn’t give up and he tries at any cost to prove the extraterrestrials’ existence.

Reżyseria/ Directed by: Maciej Cuske Produkcja/ Production: Zespół Filmowy Paladino, Centrala, Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Polska/ Poland 2007, 65 min.

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino

Profession: Director – Wojciech Marczewski

10

Paladino Film Group presents

Zawód: reżyser – Wojciech Marczewski

Paladino Film Group presents

Przegląd Zespołu FIilmowego Paladino

14 12 13 Co ty na to Ponad Gałuszko chodnikami Na działce What Do you Think Above the Pavements

At The Datcha

about It Galuszko

Zapis wewnętrznego świata 18-letniego pianisty, który wyrusza w podróż do Warszawy, gdzie znajdzie swojego mistrza.

Na działce to ciepły portret rodziny, która spędza weekend poza miastem.

Widzimy, że pomimo niskiego komfortu swojego działkowego domu są bardzo szczęśliwi. Mieszając poezję z absurdem, Thierry Paladino ukazuje komiczność całej sytuacji. Burleskowy i sielankowy zarazem film, czerpie inspirację z początków kina, ukazując stopniowo czułość z jaką reżyser potrakował swoich bohaterów.

Mrożąca krew w żyłach, krwawa i mroczna opowieść o zbrodni i zemście. Koronkowa, wypracowana do granic wytrzymałości zahartowanego widza intryga, wprowadza nas w świat, gdzie w pełnym słońcu rozgrywają się rzeczy straszne. Nie ma żartów, ten film łapie za gardło i nie puszcza.

Jeden z pierwszych niezależnych filmów fabularnych, prawdopodobnie jedyny zrealizowany na taśmie filmowej z użyciem efektów specjalnych i zdjęć podwodnych. Zdjęcia powstały w 1997 roku, film z powodu wyjątkowo trudnego procesu postprodukcji zmontowano i ukończono w 2000 roku.

A record of the internal world of an 18-year old pianist who goes to Warsaw to find his master.

Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik Produkcja/ Production: Zespół Filmowy Paladino, TVP 1, Centrala, Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Polska/ Poland 2008, 24 min.

At The Datcha is a warm portrait of a family spending a weekend outside the city. despite the minimal comfort at their datcha, their happiness is purely visible. By mixing poetry and the absurd, Thierry paladino offers entertaining comic situations.

A burlesque, bucolic film takes its inspiration from the beginnings of the cinema and gradually reveals the filmmaker’s great tenderness for his characters.

Reżyseria/ Directed by: Thierry Paladino Produkcja/ Production: Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Polska/ Poland 2006, 27 min.

A dark, blood-curdling and bloody story of crime and revenge. An intricate, intriguing challenge, even for experienced cinema-goers, the film introduces us to a world where terrible things occur in broad daylight. It’s no joke, this film just grips you and doesn't let go. one of the first truly independent polish feature films and probably the only one made on tape with the use of special effects and underwater shots. principal photography took place in 1997, but due to an exceptionally difficult post-production process, editing was only finished in 2000.

Reżyseria/ Directed by: Maciej Cuske, Marcin Sauter

Produkcja/ Production: Sauter Marcin Sauter, Maciej Cuske, zakłady filmowe BOCIANOWO

Polska/ Poland 2000, 60 min.

Heinrich Böll Stiftung z siedzibà w Berlinie jest niemieckà fundacjà politycznà, bliskà partii Sojusz 90 / Zieloni.

Przedstawicielstwo Fundacji

Zapraszamy do odwiedzenia naszych

im. Heinricha Bölla w Polsce rozpocz´ło

stron internetowych, gdzie znajdziecie

działalnoÊç na poczàtku 2002 r.,

wi´cej informacji o Heinrich Böll

w koƒcowej fazie rokowaƒ zwiàzanych

Stiftung, jej aktywnoÊciach

z przystàpieniem do Unii Europejskiej

i publikacjach: www.boell.pl lub

paƒstw z regionu Europy Ârodkowej.

www.boell.de

Naszym podstawowym zadaniem jest

W Europie Ârodkowej i Wschodniej

edukacja obywatelska, w której

(Polsce, Czechach, Słowacji, Ukrainie

kierujemy si´ wartoÊciami takimi jak

i Białorusi) inicjujemy i wspieramy

ekologia, demokracja, w tym

społeczno-politycznà debat´

demokracja płci, solidarnoÊç

z perspektywy bliskich „Zielonym”

społeczna oraz wolnoÊç od przemocy.

tematów, takich jak reformy

Współpracujemy z ponad

wewn´trzne UE, wspólna polityka

160 organizacjami partnerskimi

zagraniczna, demokracja płci i polityka

w 60 krajach na czterech

kobiet, polityka energetyczna i ochrona

kontynentach. Mi´dzynarodowà

klimatu, rozwój społeczeƒstwa

działalnoÊç edukacyjnà wspiera praca

demokratycznego na Ukrainie

28 biur zagranicznych Fundacji.

oraz jego integracja ze strukturami europejskimi.

Fundacja im. Heinricha Bölla Przedstawicielstwo w Polsce ul. ˚urawia 45, 00-680 Warszawa, tel.: +48 22 59 42 333, e-mail: hbs@boell.pl

Rewolta 1968 w niemieckim dokumencie The 1968 Revolt in German Documentaries

The 1968 Revolt in German Documentaries

Rewolta w niemieckim dokumencie

O wydarzeniach roku 1968 w Europie traktuje sekcja filmowa Rewolta 1968 w niemieckim dokumencie.

Zaprezentowane zostanie 6 filmów, które z różnych punktów widzenia traktują te ważne wydarzenia polityczne i społeczne, które wstrząsnęły Europą 40 lat temu.

Będą to zarówno filmy archiwalne, jak i nowe produkcje poruszające temat z dzisiejszej perspektywy.

Na zakończenie cyklu, 16 maja w Kinotece, zapraszamy na panel dyskusyjny po filmie Antonio Negri, niekończąca się rewolucja. Gośćmi będą m.in. Daniel Cohn-Bendit, czołowa postać wydarzeń w Paryżu 68 roku i prof. Karol Modzelewski. Młodą lewicę reprezentować będzie Sławomir Sierakowski, redaktor naczelny Krytyki Politycznej.

W panelu wezmą również udział przedstawiciele innych opcji politycznych. Zanosi się na gorąca dyskusję nad skutkami rewolty 68 roku i jej wpływu lub jego braku na dzisiejsze młode pokolenie.

The festival section The 1968 Revolt in German Documentaries will feature films about the events that took place in Europe in 1968.

Six films talking about the important political and social events that struck Europe 40 years ago will be screened in this section.

The set contains both archive films and new documentaries about the issue as it is interpreted today. on 16 may, we will host an event summing up the section. The debate held in kinoteka will directly follow the screening of the film Antonio Negri, A revolution that never ends. panel participants include dANIEl CohN-BENdIT, a prominent figure of the paris revolt in 1968 and profESSor kArol modzElEWSkI. The young leftist movement will be represented by SŁAWomIr SIErAkoWSkI, chief editor of polITICAl CrITIqUE periodical.

The debate will also host representatives of other political factions. We expect a heated discussion on the effects of the 1968 revolt and its impact on today’s' young generation.

Filmy, poza zaznaczonymi wyjątkami, będą wyświetlane w wersji niemieckiej z polskimi napisami.

The films, beside marked exceptions, will be screened in version without English subtitles. polish subtitles only.

ANTONIO NEGRI, NIEKOŃCZąCA SIĘ REWOLUCJA

The 1968 Revolt in German Documentaries

Rewolta w niemieckim dokumencie

1 Antonio Negri – A revolution that never ends | Antonio Negri – Eine Revolte, die nicht endet reżyseria /Regie: Alexandra Weltz, Andreas Pilcher produkcja /Produzent: Gebrueder Beetz Filmproduktion

w koprodukcji z / in Koproduktion mit arte / ZDF Niemcy / Deutschland 2004, 60 Min. Film prezentowany będzie w wersji z polskimi i angielskimi napisami.

The film will be screened with Polish

Siedemdziesięcioletni już dziś Antonio Negri był profesorem filozofii i wrogiem publicznym we Włoszech. Niewielu europejskich intelektualistów skupiło na sobie tyle nienawiści i zarazem podziwu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych propagował zbrojne powstanie przeciwko kapitalistycznym porządkom świata i wywarł znaczący wpływ na lewicowe, pozaparlamentarne ruchy protestacyjne we Włoszech.

Po kilku latach spędzonych w więzieniu i na emigracji napisał w latach dziewięćdziesiątych bestseller Imperium i uważany jest za prekursora ruchu alterglobalistycznego.

Ta filmowa biografia portretuje za pomocą materiałów archiwalnych oraz rozmów zarówno ze współpracownikami jak i krytykami, życie Negriego naznaczone filozofią i rewoltą, więzieniem i emigracją. Film rzuca też światło na ruch 1968r., który trwał we Włoszech dziesięć lat, a skierowany był przeciwko państwu włoskiemu i kapitalistycznym koncepcjom. Opisuje on również proces powstawania nowego i aktualnego, globalnego ruchu protestacyjnego.

and English subtitles.

der heute über 70 jahre alte Antonio Negri war professor für philosophie und ein Staatsfeind Italiens und hat wie kaum ein anderer europäischer Intellektueller so viel Bewunderung aber auch hass hervorgerufen. In den 60er und 70er jahren propagierte er den bewaffneten Aufstand gegen die kapitalistische Weltordnung und beeinflusste so die radikalen, linken außerparlamentarischen protestbewegungen Italiens.

Nach einigen jahren im Gefängnis und Exil verfasste er in den 90er jahren den internationalen Bestseller Empire und gilt daher als vordenker der AntiGlobalisierungsbewegung. diese filmische Biografie porträtiert anhand von Archivmaterial sowie Gesprächen mit Wegbegleitern und kritikern das leben Negris, das geprägt ist von philosophie und revolte, Gefängnis und Exil. Weiterhin erläutert der dokumentarfilm die Bewegung von 1968, die in Italien zehn jahre dauerte, und sich gegen den italienischen Staat und die kapitalistischen lebensentwürfe richtete sowie die Entstehung einer neuen und aktuellen globalen protestbewegung.

reżyseria /Regie: Dietrich Schubert Niemcy / Deutschland 1968, 34 Min.

Rząd Republiki Federalnej Niemiec, czyli tzw. wielka koalicja SPD i CDU pod kierunkiem kanclerza Kurta Georga Kiesingera, zamierzał wprowadzić w 1968 r. ustawę o stanie wojennym. Ustawa ta miała wchodzić w życie w przypadku sytuacji kryzysowej i zapewnić funkcjonowanie państwa w takich sytuacjach, między innymi poprzez przeniesienie kompetencji parlamentu na komisję złożoną z członków Bundestagu i Bundesratu oraz ograniczenie pewnych podstawowych praw obywatelskich, jak np. tajemnicy korespondencji i wolności swobodnego przesiedlania się.

Wielu obywateli, ale przede wszystkim studentów uważało, że ustawa o prawie wojennym stanowi zagrożenie dla państwa prawa. W związku z tym, wiosną 1968 r. dochodziło w niemieckich miastach do licznych demonstracji przeciwko uchwaleniu tej ustawy.

Dietrich Schubert towarzyszy w tym w zamierzeniu politycznym filmie dokumentalnym, demonstracjom i akcjom skierowanym przeciwko ustawie o stanie wojennym w Kolonii i Bonn, ówczesnej stolicy RFN. Staje się w ten sposób nie tylko obserwatorem, ale również uczestnikiem ruchu.

1968 plante die regierung der Bundesrepublik, also die große koalition aus Spd und CdU unter kurt Georg kiesinger, die Einführung des Notstandsgesetzes. dieses Gesetz sollte im fall einer krisensituation in kraft treten und die handlungsfähigkeit des Staates sichern, indem u.a. die kompetenzen des parlaments an einen Notstandsausschuss aus Abgeordneten des Bundestages und mitgliedern des Bundesrates übertragen werden und bestimmte Grundrechte wie etwa das Briefgeheimnis und das der freizügigkeit eingeschränkt werden. das Notstandsgesetz wurde von einer vielzahl der Bürger, aber vor allem von vielen Stundenten als Gefährdung des rechtsstaates angesehen. Im frühjahr 1968 kam es demnach in mehreren deutschen Städten zu demonstrationen gegen den Erlass des Gesetzes. dietrich Schubert begleitet in diesem politischen film demonstrationen und Aktivitäten gegen das Notstandgesetz in köln und Bonn, der damaligen hauptstadt der Bundesrepublik. Er wird dadurch nicht bloß zum Beobachter, sondern auch ein Teil der Bewegung.

Rewolta w niemieckim dokumencie

Wir sind stärker geworden

The 1968 Revolt in German Documentaries

STALIŚMY SIĘ 2 SILNIEJSI

The 1968 Revolt in German Documentaries

Rewolta w niemieckim dokumencie

MONKS 3 THE Monks- the transatlantic feedback reżyseria /Regie: Dietmar Post, Lucía Palacios produkcja /Produzent: Dietmar Post, Lucía Palacios

Niemcy / Deutschland 2006, 100 min. występują / Darsteller: Gary Burger, Dave Day, Roger Johnston, Charles Wilp, Jimmy Bowien, Wolfgang Gluszczewski, Larry Clark, Gerd Henjes

nagrody: Adolf-Grimme-Preis 2008, Best Editing Award Milan Doc Festival 2007, Najlepszy Film Dokumentalny Międzynarodowych Dni Filmu w Würzburgu 2007, Druga Nagroda Publiczności Berlin&Beyond Festival San Francisco 2007

W połowie lat sześćdziesiątych pięciu amerykańskich żołnierzy stacjonujących w RFN założyło zespół muzyki bigbitowej. Wkrótce zetknęli się oni z dwójką niemieckich artystów i miłośników bigbitu Karlem Remy i Waltherem Niemannem – dwoma silnymi osobowościami będącymi pod wpływem nurtu fluxus, futuryzmu i dadaizmu. To oni stali się managerami i twórcami niezwykłego wizerunku zespołu. Całościowa koncepcja zrywała ze wszystkim, do czego publiczność była przyzwyczajona – Monks ścięli włosy na krótko, wygolili mnisiełysiny, a w miejsce krawatów nosili stryczki. Ich muzyka była minimalistyczna i agresywna, a ich prowokująca i dadaistyczna estetyka daleko wyprzedzała swój czas. Ich muzyka była minimalistycznaiagresywnaaichprowokującaidadaistycznaestetykadalekowyprzedzałaswójczas.

W radykalnych i ironicznych tekstach i songach antywojennych komentowali sytuację polityczną. Zamiast I love you śpiewali I hate you i zyskali miano Anty-Beatlesów.

Ten muzyczny film dokumentalny o zespole, który był zarazem projektem artystycznym, rekonstruuje w obszernym materiale archiwalnym oraz osobistych wspomnieniach pięciu muzyków, proces formowania się zespołu w latach sześćdziesiątych. Opowiada również o tym, jak potoczyły się późniejsze losy muzyków tej niemiecko-amerykańskiej wymiany kulturowej, uważanej dziś za prekursora wielu nowoczesnych nurtów muzycznych.

Auszeichnungen: Adolf-Grimme-preis 2008, Best editinG AwArd milAn doc festivAl 2007, Bester doKumentArfilm der internAtionAlen würzBurGer filmtAGe 2007, zweiter puBliKumspreis Berlin&Beyond festivAl sAn frAncisco 2007

wybrane festiwale: Oslo International Filmfestival 2006, Frankfurt International Filmfestival 2006, Kasseler DocFest 2006, Leeds International Filmfestival 2006, Internationales Filmfestival München 2006, Chicago Underground Film Festival 2006, Don´t knock the Rock Film Festival Los Angeles 2006, Göteborg Film Festival 2007, Mar de Plata Independent Film Festival Buenos Aires 2007

Festivals (Auswahl): oslo internAtionAl filmfestivAl 2006, frAnKfurt internAtionAl filmfestivAl 2006, KAsseler docfest 2006, leeds internAtionAl filmfestivAl 2006, internAtionAles filmefestivAl münchen 2006, chicAGo underGround film festivAl 2006, don´t KnocK the rocK film festivAl los AnGeles 2006, GÖteBorG film festivAl 2007, mAr de plAtA independent film festivAl Buenos Aires 2007

Film prezentowany będzie z w wersji z polskimi i angielskimi napisami.

The film will be screened with Polish and English subtitles

mitte der 60er jahre gründeten fünf in der Brd stationierte amerikanische Soldaten eine Beat-Band und lernten kurz darauf die beiden deutschen künstler und Beat-fans karl remy und Walther Niemann kennen. diese beiden von fluxus, futurismus und dada beeinflusst, wurden zu machern und managern der Band indem sie die an ihren kunsthochschulen erworbenen konzepte direkt auf die Band übertrugen. das Bandkonzept brach mit den gängigen Bild des Beat: die moNkS schnitten sich die haare kurz, rasierten sich Tonsuren und trugen anstelle von krawatten Galgenstricke um den hals. Ihre musik war minimalistisch und aggressiv, ihre Ästhetik provokant und dadaistisch und ihrer zeit weit voraus.

In ihren ironischen und radikalen Texten und ihren Anti-kriegsliedern verdeutlichten sie die politische Situation und wurden so zu den Anti-Beatles. dieser musikdokumentarfilm über eine Band und ein kunstprojekt zeigt mit hilfe von umfangreichen Archivmaterial und den persönlichen Erinnerungen der fünf musiker den Beginn der Band in den 1960er jahren. Er erzählt weiterhin, was aus den musikern dieses deutschamerikanischen kulturaustauschs wurde, die heute als Wegbereiter diverser moderner musikströmungen gelten.

reżyseria /Regie: Gerd Conradt produkcja /Produzent: Hartmut Jahn Niemcy / Deutschland 2001, 89 min. występują / Darsteller: Michael Ballhaus, Manfred Blessmann, Suzanne Beyeler, Gretchen Dutschke-Klotz, Enzio Edschmidt, Harun Farocki, Thomas Giefer, Alfred Klaus, Rainer Langhans, Peter Lilienthal,

Starbuck – literacka postać sternika z powieści Hermana Melvillea Moby Dick – to pseudonim niemieckiego terrorysty Holgera Meinsa, który jako pierwszy członek RAF’u (Frakcji Czerwonej Armii) zmarł w więzieniu w Wittlich na skutek wycieńczenia po trwającym dwa miesiące strajku głodowym.

W 25 lat po jego śmierci, Gerd Conradt, który w latach 1966 do 1968 studiował razem z Meinsem na Niemieckiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej w Berlinie, udaje się na poszukiwanie śladów i odpowiedzi na pytania: Kim był Holger Meins? Co sprowadziło go na drogę terroryzmu? W jakich okolicznościach nastąpiła jego śmierć? Conradt stworzył kolaż biograficzny, w którym posługuje się różnorodnym materiałem z tamtego okresu, wspomnieniami i komentarzami towarzyszy walki politycznej i kolegów ze studiów, pośród których odnajdujemy sławne dziś osobistości, jak operator Michael Ballhaus i reżyser Wolfgang Petersen.

Wolfgang Petersen, Margrit Schiller

Gerd Conradt nakręcił wcześniej w 1982 r., wspólnie z producentemfilmu Hartmut Jahnem, film wideo † Holger Meins i opublikował w marcu 2001 książkę pt. Starbuck-Holger Meins.

Starbuck - nach der literarischen figur des Steuermanns in herman melvilles roman Moby Dick - war der deckname des deutschen Terroristen holger meins, der als erstes rAf-mITGlIEd an den folgen eines hungerstreiks im Gefängnis von Wittlich starb.

25 jahre nach seinem Tod begibt sich Gerd Conradt, der von 1966 bis 1968 zusammen mit holger meins an der deutschen film- und fernsehakademie Berlin studierte, auf Spurensuche und fragt: Wer war holger meins? Was führte ihn zum Terrorismus? Welche Umstände führten zu seinem Tod? Anhand von vielfältigen zeitdokumenten und Gesprächen mit kommilitonen und politischen Weggefährten, darunter auch heute prominenten persönlichkeiten wie dem kameramann michael Ballhaus und regisseur Wolfgang petersen, versucht er in seiner biografischen Collage diese fragen zu beantworten.

Gerd Conradt drehte bereits 1982 zusammen mit hartmut jahn den videofilm †ber Holger Meins und veröffentlichte im märz 2001 das Buch Starbuck-Holger Meins.

Rewolta w niemieckim dokumencie

Starbuck Holger Meins

The 1968 Revolt in German Documentaries

SZTUKA I REWOLUCJA 4 – HOLGER MEINS

The 1968 Revolt in German Documentaries

Rewolta w niemieckim dokumencie

SZKODA, ŻE BETON 5 SIĘ NIE PALI Schade, dass Beton nicht brennt

reżyseria /Regie: Barbara Rhode, Klaus Salge, Wolfgang Schukrafft, Barbara Hennings, Christoph Marzian, Helmut Nierychlo, Niels C. Bolbrinker, Gabriele Bartels, Barbara Etz

produkcja /Produzent: Novemberfilm Kollektiv Niemcy / Deutschland 1981, 81 min.

Ruch squattingu w Berlinie Zachodnim rozpoczął się od zajęcia domu Georg-von-Rauch-Haus w 1971 r. Ilość pustostanów była w tamtym okresie znikoma, mimo to wiele starych budynków było wyburzanych lub modernizowanych. Prowadziło to do znaczących podwyżek czynszów, na które nie było już stać starych lokatorów i w konsekwencji musieli oni być przenoszeni do innych dzielnic. Ruch sqattingu usiłował – obok różnych inicjatyw lokatorskich – zapobiec tej metodzie „odnowy” i „rewitalizacji miast”.

Film pokazuje codzienną walkę squatersów przy Chamissoplatz w berlińskiej dzielnicy Kreuzberg, w squatach, na ulicach i w więzieniu.

Jest to opis sytuacji i nastrojów wokół konfliktu pomiędzy squatersami i policją w Berlinie Zachodnim w połowie lat siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych. Oglądamy materiał kręcony podczas zajmowania budynków i akcji protestacyjnych oraz wywiady ze świadkami i uczestnikami wydarzeń.

1971 begann mit der Besetzung des GEorG-voN-rAUCh-hAUSES die Entwicklung der hausbesetzungen in Berlin. die Anzahl von leerstehende Wohnungen war zu dieser zeit knapp, viele alte Gebäude wurden dennoch abgerissen oder modernisiert. dadurch stiegen die mieten, die viele Bewohner nicht mehr bezahlen konnten und daraufhin in andere Stadtteile umgesetzt werden mussten. die hausbesetzer-Bewegung versuchte neben verschiedenen mietinitiativen diese „Stadterneuerung“ und „Sanierung“ zu verhindern. der film zeigt den alltäglichen kampf der hausbesetzer am ChAmISSoplATz in BErlINkrEUzBErG, in den häusern, auf den Straßen und im Gefängnis. die dokumentation ist eine zustands- und Stimmungsbeschreibung der Auseinandersetzungen zwischen hausbesetzern und polizei in West-Berlin mitte der 1970er und Anfang der 80er jahre. Sie zeigt Aufnahmen der zeit, Besetzungen und proteste sowie Interviews von zeitzeugen und Beteiligten.

reżyseria /Regie: Helga Reidemeister produkcja /Produzent: Klaus Volkenborn KG, Journal Film

Niemcy / Deutschland 1988, 92 min.

Film prezentowany będzie z w wersji z polskimi i angielskimi napisami.

The film will be screened with Polish and English subtitles

Rudi Dutschke urodził się w 1940 r. w NRD. W konsekwencji swego zaangażowania w ruchu młodzieżowym kościoła protestanckiego i odmowy pełnienia służby wojskowej otrzymał zakaz studiowania w NRD. Na krótko przed powstaniem muru berlińskiego przeniósł się do Berlina Zachodniego, podjął studia socjologii na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim i wkrótce stał się symbolem protestu i ruchu studenckiego 1968 r. w RFN. Celem jego walki była radykalna przebudowa systemu politycznego, co czyniło zeń – szczególnie w oczach prasy Axela Springera – wroga publicznego.

11 kwietnia 1968 r., po wielotygodniowej nagonce na łamach springerowskiego brukowca Bild, Rudi Dutschke został postrzelony i ciężko ranny. Reakcją na ten zamach były najpoważniejsze w historii RFN zamieszki i protesty w całym kraju.

Helga Rademeister, autorka filmu, poszukuje w rozmowach z ówczesnymi towarzyszami walki Dutschkego punktów stycznych pomiędzy osobistą biografią przywódcy studentów a procesami społecznymi, paradoksami i konfliktami tamtej epoki. Pokazuje ponadto reperkusje protestu studenckiego z 1968 r., które odczuwalne są po dziś dzień. dutschke wurde 1940 in der ddr geboren. Wegen seines Engagements in der evangelischen jugend und der verweigerung des Wehrdienstes wurde ihm das Studium in der ddr verwehrt. kurz vor dem mauerbau siedelte er nach West-Berlin über und begann dort ein Studium der Soziologie an der freien Universität Berlin und entwickelte sich bald zur Symbolfigur der Studenten- und protestbewegungen in der Brd um 1968.

Sein ziel, eine radikale veränderung des Systems, machte ihn besonders für die Springer presse zu einem Staatsfeind.

Nach einer wochenlangen hetze der BIld zeitung wurde dutschke am 11. April 1968 in Berlin von einem Attentäter niedergeschossen und schwer verletzt. Als reaktion auf diesen Anschlag kam es im ganzen land zu den schwersten Unruhen und protesten in der Geschichte der Bundesrepublik. helga reidemeister sucht in ihrer dokumentation durch Gespräche mit Weggefährten rudi dutschkes Schnittstellen zwischen der persönlichen lebensgeschichte des Studentenführers und den gesellschaftlichen Entwicklungen, Widersprüchen, fragen und konflikten seiner zeit.

Sie zeigt außerdem, welche veränderungen und Auswirkungen der protestbewegung von 1968 noch heute spürbar sind.

Rewolta w niemieckim dokumencie

Aufrecht gehen: Rudi Dutschke - Spuren

The 1968 Revolt in German Documentaries

TRZYMAĆ SIĘ 6 PROSTO

Inne sztuki dokumentalne Other forms of Documentary Art W tym roku Planete Doc RevieW to nie tylko filmy. Festiwal otwiera się na inne formy dokumentalne.

Już po raz drugi w ramach gorąco przyjętego przez widzów konkursu Audio Foto doc zaprezentujemy najlepsze dokumenty radiowe ilustrowane zdjęciami. Festiwalowi towarzyszyć będzie wystawa najlepszych zdjęć reporterskich prezentowanych na wystawie GrAnd Press Photo.

Zapraszamy wszystkich do wzięcia udziału w pierwszym demokratycznym procesie publikacji książki. Spośród reportaży literackich nadesłanych na stronę WWW.bSt.PRoSZynSki.Pl/Planete publiczność Planete Doc RevieW wybierze te, które ukażą się drukiem.

There is more to the Planete Doc Review festival this year than just film. The festival is opening its doors to other documentary forms. For the second time viewers will have a unique opportunity to listen to the best radio documentaries illustrated with images in the Audio Foto doc competition which was very well received last year. Another important festival event will be an exhibition of the best works of leading photojournalists displayed at the GrAnd Press Photo show.

Everyone is invited to take part in the first ever democratic process of selecting the contents of a book of reportage. The audience of the Planete Doc Review will be given an opportunity to choose from among the many literary reportages submitted by authors to www.bsT.PRoszynski.Pl/PlAnETE. The PlAnETE Doc REviEw festival goers will select the stories that will be published.

AUDIO FOTO DOC / Audio Foto doc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 152 GrAnD Press PhOTO 2008 / GrAnd Press Photo 2008 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 153 DOkUmenT lITerACkI / LiterAry documentAry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 154

Audio foto doc

Audio foto doc

Festiwal Planete Doc RevieW to nie tylko filmy.

Po raz drugi zaprezentujemy gorąco przyjęty przez widzów w 2007 roku eksperyment: połączenie sztuki dokumentu radiowego z fotografią.

Wspólnie ze Studiem Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia rozpisaliśmy konkurs wśród profesjonalistów na nową formę dokumentu. Efekty można usłyszeć i zobaczyć na festiwalu. Wybraliśmy najlepsze prace z nadesłanych.

W sekcji tej można posłuchać wyboru wybitnych dokumentów, którym towarzyszą prezentacje zdjęć.

There is more to the Planete Doc Review Festival than just film.

For the second time in the festival’s history radio documentary and photography will be an important part of the event. The experiment entailing combining radio reportage with images initiated in 2007 was very well received by the festival audience last year.

In collaboration with the Reportage and Documentary Studio at the Polish Radio we ran a competition for professionals who work on the new documentary form. The effects of their work will be presented during the festival. We have selected the best of submitted works.

The section will present a selection of the best documentaries illustrated with images.

PReZentacJe / PRESENTATIONS (Polish language only): 14.05. godz. 16:00, sala nr 2 / 14.05, 16:00, hall nr 2 17.05. godz. 12:00, sala nr 8 / 17.05, 12:00, hall nr 8 JURy konkURSU / COMPETITION JURY:

Irena Piłatowska-mądry

kierownik Studia Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia / head of the Reportage and Documentary Studio at the Polish Radio

Artur liebhart Planete Doc Review / Planete Doc Review

Jacek Pawłowski sekretarz redakcji w Programu III Polskiego Radia / secretary of the Editorial Office at Channel 3 of the Polish Radio.

Julia Prus Sekretarz / Secretary dziennikarka, Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia / reporter, Reportage and Documentary Studio at the Polish Radio

The Festival is accompanied by the press photo exhibition.

The names of the winners of the fourth National GRaND PRESS PhOTO contest will be announced on 14 May in Warsaw’s theatre Kinoteka. The exhibition of winning photos will be opened that same night. The prestigious contest and exhibition are organised

by PRESS monthly.

GRaND PRESS PhOTO is a contest for professional photographers working at press editorial offices or photographic agencies and freelance photographers. Each year the jury is chaired by a winner of the World Press Photo (in previous years these were: FRaNCESCO ZIZOla, ClauS BjøRN laRSEN, jEaN-MaRC BOuju). This year american press photographer ERIC GRIGORIaN, winner of WORlD PRESS PhOTO 2003 will be the chairman of the jury. apart from Grigorian, the jurors include professional Polish press reporters and photo editors.

ERIC GRIGORIaN is one of the best press reporters in the world. an armenian by origin, born in Tehran, he lives in los angeles and is represented by Polaris Images. The photo of a boy orphaned in an earthquake that struck Iran won him first prize in the WORlD PRESS PhOTO 2003.

The GRaND PRESS PhOTO awards single images and picture stories in the following categories: people, events, everyday life, sports and nature. Winners are selected in each category and the chairman of the jury awards the title Picture of the Year to one image. The grand prize for PICTuRE OF ThE YEaR is a nikon D3 camera with a selected lens. all photos short listed to the finals will be displayed in Warsaw’s theatre Kinoteka for three months and afterwards in other cities and will be published in an album after the contest results are announced.

Więcej informacji o konkursie na / For more information about the contest please visit:

www.grandpressphoto.pl

Grand Press Photo 008

Grand Press Photo to konkurs dla zawodowych fotoreporterów pracujących w redakcjach prasowych, agencjach fotograficznych oraz freelancerów. Co roku przewodniczącym jury jest jeden ze zwycięzców World Press Photo (w poprzednich edycjach byli to: Francesco Zizola,ClausBjørnLarsen,Jean-MarcBouju).WtymrokuprzewodniczącymjurybędzieamerykańskifotoreporterEricGrigorian, zwycięzca World Press Photo 2003. Oprócz Grigoriana w jury konkursu zasiądą polscy zawodowi fotoreporterzy i fotoedytorzy.

Eric Grigorian należy do najlepszych fotoreporterów na świecie, jest z pochodzenia Ormianinem, mieszka w Los Angeles i na co dzień związany jest z agencją Polaris Images. Zrobione przez niego w 2002 roku zdjęcie chłopca, który został osierocony w wyniku trzęsienia ziemi w Iranie, zwyciężyło w konkursie World Press Photo 2003.

W konkursie Grand Press Photo oceniane są zdjęcia pojedyncze i fotoreportaże w kategoriach: ludzie, wydarzenia, życie codzienne, sport i przyroda. W każdej kategorii przyznawane są nagrody, przewodniczący jury wybiera natomiast Zdjęcie Roku. Nagrodą główną za Zdjęcie Roku w konkursie jest aparat fotograficzny nikon d3 z wybranym obiektywem. Wszystkie finałowe zdjęcia zostaną zaprezentowane na trwającej trzy miesiące wystawie w warszawskiej Kinotece, następnie w kilku wybranych miastach, a także w albumie fotograficznym wydawanym po rozstrzygnięciu konkursu.

Grand Press Photo 2008

Festiwalowi towarzyszy wystawa fotografii prasowej. czwarta edycja ogólnopolskiego konkursu Fotografii Prasowej Grand Press Photo zostanie rozstrzygnięta 14 maja br. w warszawskiej kinotece.

Wówczas też zostanie otwarta wystawa finałowych zdjęć. organizatorem prestiżowego konkursu i wystawy jest miesięcznik PReSS.

Literary documentary

Dokument literacki

Pierwszy demokratyczny proces publikacji książki w Polsce. Sam możesz wybrać, co chcesz czytać. Wejdź WWW.bSt.PRoSZynSki.Pl/Planete i wybierz reportaż, który ukaże się drukiem.

Piszesz? Wyslij swój reportaż na bSt@PRoSZynSki.Pl i ReDakcJa@DocRevieW.Pl. tegoroczny Planete Doc Review otwiera się na nową, obok filmowej i radiowej, formę dokumentalną – reportaż pisany. o ile dokument filmowy i radiowy łatwo poddają się festiwalom i przeglądom, to specyfika lektury powoduje, że reportaż pisany potrzebuje innego medium niż sala kinowa. Dlatego zaprosiliśmy do współpracy oficynę PRóSZyńSki i S-ka Sa, która ostatnio stworzyła bibliotekę SłoWa tWóRcóW – portal wydawniczy dla młodych autorów. W ramach tej współpracy zyskaliśmy właściwe medium do prezentacji prozy publicystycznej.

Zaprosiliśmy reportażystów, aby na adres portalu nadsyłali swoje teksty i następnie zaprezentowaliśmy je internautom na stronie www.bst.proszynski.pl/planete. Na tak przedstawione propozycje można głosować do 11 maja; 20 tekstów, które otrzymały największą liczbę głosów, wejdzie w skład drukowanej antologii towarzyszącej festiwalowi Planete Doc Review. Zbiór ten, który będzie do nabycia w punktach sprzedaży biletów i na stronie www.bst.proszynski.pl, jest więc kompilacją twórczości finalistów konkursu, którego jurorami byli internauci. Jesteśmy z tego szczególnie dumni, ponieważ w ten sposób udało nam się poddać reportaż pisany pod taką samą ocenę gości Planete Doc Review, jak dokument filmowy i radiowy: wyłonieni w konkursie finaliści udowodnili, że wchodząc w rzeczywistość słowem, potrafią poruszyć innych.

For the first time ever in Poland, you can have a say about what a published book will be like. Choose what you want to read.

Go to WWW.BST.PROSZYNSKI.Pl/PlaNETE. and vote for the reportage which you would like to see in print. are you a writer yourself? Send us your reportage to BST@PROSZYNSKI.Pl i REDaKCja@DOCREvIEW.Pl This year's PlaNETE DOC REvIEW will include a new documentary genre in its programme, beside film and radio documentary, namely the reportage. While film and radio documentaries can easily be shown at festivals, the specific nature of the reading process requires that the reportage be introduced to the public in an entirely distinct form, other than a movie theatre. and so, this year we have joined forces with the publishing house PRóSZYńSKI I S-Ka Sa, which has recently launched the WRITERS’ WORDS lIBRaRY – a portal for young writers. Thanks to the collaboration we have found the perfect medium for the presentation of nonfiction documentary writing.

We have invited reporters to submit their work which has been collected on the website WWW.BST.PROSZYNSKI.Pl/PlaNETE. Internet users were given the opportunity to take part in a vote to select the best piece of writing. The vote ends on 11 May and as a result 20 best reportages which received the largest number of votes will be printed in a book of writings published to accompany the PlaNETE DOC REvIEW. The collection of best writings selected by Internet users will be available for purchase at venue box offices and online through the website WWW.BST.PROSZYNSKI.Pl. The project is our pride and joy as we succeeded in submitting documentary writing for review by the viewers of the Planete Doc Review, which made it the third documentary genre, next to film and radio documentary, to be assessed by festival audience. The finalists of the reportage contest proved that words on paper can move audiences just as much as words spoken from the screen do.

Wydarzenia towarzyszące Piątek, 09.05.2008, godz. 18:00, sala 2

niedziela 11.05.08, godz. 15:30, sala 7

Poniedziałek, 12.05.2008, godz. 17:45, sala 3

Rozdanie nagród w konkursie na plakat czy nadal chcemy zmieniać świat?

– przed projekcją filmów: staliśmy się silniejsi w reżyserii Dietricha Schuberta i Antonio negri, niekończąca się rewolucja w reżyserii Aleksandry Weltz i Andreasa Pichlera.

Redakcja kwartalnika kulturalno-społecznego (op. cit.,) zaprasza na panel dotyczący filmów Jørgena Letha Pelota i nowe obrazy z Ameryki. Sam reżyser jest gościem specjalnym festiwalu. W rozmowie udział wezmą antropolodzy, zajmujący się m.in. problematyką wizualności w kulturze.

Debata etyka w biznesie? odbędzie się po projekcji filmu cień Świętej Księgi – reżyseria Arto Halonen.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

Friday, 9 may 2008, 6 pm, hall 3 awards ceremony for the poster exhibition entitled Do we still want to change the world? before the screening of the films Wir sind stärker geworden by DIETRICh SChuBERT and aNTONIO NEGRI, A revolt That never ends by alEKSaNDRa WElTZ & aNDREaS PIChlER. TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

sobota, 10.05.2008, godz. 16:00, sala 2 Debata Wyprodukowane w chinach – kto za to płaci? codzienne wybory konsumenckie a prawa pracownicze. Wcześniej film chiny w Kolorze Blue – reżyseria Micha X. Peled.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z debatą.

saturday, 10 may 2008, 4 pm, hall 2 a debate entitled made in China – Who is paying for this? everyday consumer choices vs. employee rights after the screening of China Blue by MICha X. PElED.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

Wstęp na panel wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z panelem.

sunday, 11 may, 3:30 pm, hall 7 The editorial office of the social and cultural periodical (OP.CIT.,) invites the festival audience to a panel on the jøRGEN lETh films Pelota and new scenes from America. The director will be a special guest of the festival. Speakers include anthropologists dealing with visual culture.

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE. FREE ADmiTTAncE To ThE PAnEls. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR ThE Film combinED To ThE PAnEl , hAvE PRioRiTy.

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z debatą.

monday, 12 may 2008, 5:45, hall 3 a debate entitled ethics in Business after the screening of shadow of the holy Book by aRTO halONEN. TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE. FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

Wtorek, 13.05.2008, godz. 18:00, sala 2 Debata rosja – Back in the ussr, czyli rzecz o demokracji po rosyjsku odbędzie się po seansie filmu durakowo, wioska głupców – reżyseria Nino Kirtadze.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

niedziela, 11.05.2008, godz. 16:15, sala 3 Debata Prawa człowieka w chinach w świetle zbliżającej się olimpiady odbędzie się po filmie W górę Jangcy – reżyseriaYung Chang.

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z debatą.

tuesday, 13 may 2008, 6 pm, hall 2

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze

a debate entitled russia – Back in the Ussr or Democracy, russian style after the screening of Durakovo, Village of Fools by NINO KIRTaDZE.

biletów na seans połączony z debatą.

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

sunday, 11 may 2008, 4:15 pm, hall 3

FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR

a debate entitled human rights in China in the light of the Upcoming Olympic Games after the screening of Up the Yangtze by YuNG ChaNG.

ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z debatą.

Extra Events Środa, 14:05.2008

Friday, 16 may 2008, 5 pm, hall 2 a debate “Genetically Engineered Food – The Technology of Global Control?”, after the screening of life Running Out of Control, by Bertram verhaag&Gabriele Kröber.

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

Can man love an artificial animal and can this love be compared to the feelings that connect humans? We will try to find answers to these and many more questions about man’s relationship with technology during a panel held after the screening of the film mechanical love by PhIE aMBO. Speakers include anthropologists collaborating with the social and cultural quarterly (OP.CIT.,).

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE. FREE ADmiTTAncE To ThE PAnEls. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR ThE Film combinED To ThE PAnEl , hAvE PRioRiTy.

niedziela, 18.05.08 godz. 11:30 – 13:30 Panel: co zrobić, żeby zrobić pierwszy film?.

Inne sztuki dokumentu na Planete Doc Review: otwarcie Grand Press Photo, rozdanie nagród w konkursie Audio Photo doc, projekcja filmu Faces w reżyserii Gérarda Maximina.

FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR

Wednesday, 14 may 2008

specjalne wydarzenie festiwalu na zakończenie sekcji rewolta 1968 w niemiec- sunday, 18 may 2008, kim dokumencie: debata rok 1968 – 40 lat 11:30 am to 1:30 pm Discussion panel: how to make your później po filmie Antonio negri, niekończąca się rewolucja – w reżyserii Aleksan- first film?

PAnEl hElD in P olish. EnTRy FoR Film PRoFEssionAls AnD dry Weltz i Andreasa Pichlera.

Other documentary forms at the Planete Doc Review festival: Opening of the Grand Press Photo exhibition; Awards ceremony of the Audio Photo Doc competition; Screening of the film Faces by GéRaRD MaXIMIN.

czwartek, 15:05.2008, sala 3 godz. 16:00 masterclass dla filmowców i profesjonalistów z siergiejem dworcewojem.

ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

Wstęp tylko dla profesjonalistów branży filmowej oraz dziennikarzy. Zgłoszenia przyjmujemy do 15 maja

Piątek, 16.05.2008, godz. 19:00, sala 7

pod adresem info@docreview.pl Panel odbędzie się w naszym klubie festiwalowym – Klubie 55.

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

REPoRTERs only.

Wstęp na debaty wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze

ThE PAnEl will TAkE PlAcE in ouR FEsTivAl club - klub 55.

sign uP Till 15 mAy 2008 AT: inFo@DocREviEw.Pl.

biletów na seans połączony z debatą.

Friday, 16 may 2008, 7 pm, hall 7

niedziela, 18.05.2008, godz. 19:00, teatr dramatyczny (Pałac Kultury i Nauki, pl. Defilad 1, wejście od ul. Marszałkowskiej) uroczyste zamknięcie Festiwalu Planete Doc Review i rozdanie nagród. Koncert projektu „stimmhorn”.

info@docreview.pl. Ilość miejsc ograniczona.

a special festival event at the close of the section The 1968 revolt in German Docu-mentaries, a debate entitled The year 1968 – 40 Years later after the screening of Antonio negri, A revolution That never ends by alEKSaNDRa WElTZ & aNDREaS PIChlER.

Dla pozostałej części publiczności bilety do nabycia

TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

Teatru Dramatycznego i w Kinotece.

w kasie Kinoteki.

FREE ADmiTTAncE To ThE DEbATEs. ThE holDERs oF ThE TickETs FoR

godz. 19:00

masterclass dla filmowców i profesjonalistów z Jørgenem Lethem.

Wstęp wolny na masterclass dla profesjonalistów branży filmowej i dziennikarzy. Zapisy:

thursday, 15 may 2008, hall 3 4 pm. masterclass for film makers and professionals with sergey Dvorceyov.

7 pm.

masterclass for film makers and professionals with Jørgen leth.

FREE EnTRy FoR Film PRoFEssionAls AnD REPoRTERs. sign uP AT:

inFo @ DocREviEw. Pl .

ThE mAsTERclAss cAn only AccEPT A limiTED numbER oF PARTiciPAnTs. FoR ThE REsT oF ThE AuDiEncE TickETs AvAilAblE AT kinoTEkA box oFFicE.

ThE Film combinED To ThE DEbATE , hAvE PRioRiTy.

sobota, 17.05.08, godz. 16:00, sala 3 Czy człowiek może pokochać sztuczne zwierzę i czy taką miłość da się porównać do tej, która zjawia się między ludźmi? Na te i inne pytania dotyczące relacji człowieka z technologią spróbujemy odpowiedzieć podczas panelu po filmie mechanicznamiłość w reżyserii Phie Ambo. W dyskusji udział wezmą antropolodzy kultury związani z kwartalnikiem kulturalno-społecznym (op. cit.,).

Bilety do nabycia w kasach Kinoteki.

Wstęp na panel wolny. Pierwszeństwo mają posiadacze biletów na seans połączony z panelem.

Bilety do nabycia m.in. w kasach

sunday, 18 may 2008, 7 pm, dramatyczny theatre (Palace of Culture and sciences, pl. Defilad 1, entry from marszałkowska street) Closing ceremony of the Planete Doc Review Festival and the awards ceremony followed by a concert of the “stimmhorn” project.

TickETs AvAilAblE AT ThE box oFFicEs oF

DRAmATyczny ThEATRE AnD kinoTEkA .

Wydarzenia towarzyszące

Debata Żywność genetycznie modyfikowana – technologia globalnej kontroli? odbędzie się po projekcji filmu Życie wymyka się spod kontroli – reżyseria Bertram Verhaag i Gabriele Kober.

extra events

Piątek, 16.05.2008, godz. 17:00, sala 2

saturday, 17 may 2008, 4 pm, hall 3

extra events

Wydarzenia towarzyszące

8

WyStaWa PlakatU: cZy naDal chcemy Zmieniać śWiat?

Poster exhibition: do we still want to change the world?

Filmom prezentowanym na Festiwalu Planete Doc Review w sekcji Rok 1968 – 40 lat pózniej towarzyszy wystawa plakatów. W warszawskiej Kinotece można obejrzeć prace nagrodzone w konkursie dla studentów kierunków plastycznych z Niemiec i Polski.

Pod hasłem Czy nadal chcemy zmieniać świat młodzi artyści odpowiadali na pytania, jak dzisiejsza młodzież postrzega ówczesne wydarzenia i ich bohaterów, na ile identyfikuje się z nimi, na ile je kwestionuje? Czy nadal aktualna jest młodzieńcza potrzeba zmiany świata? Jakie formy przybiera i o jakie wartości walczy? Czy młodzi ludzie mają potrzebę sprzeciwu, czy i co im doskwiera, co chcieliby zmienić? Jakie są możliwości protestu, czy i jak z nich korzystają?

Z okazji czterdziestolecia wydarzeń roku „68, ważnej daty w historii ruchów zielonych w Niemczech i na świecie, Fundacja im. Heinricha Bölla chciałaby przypomnieć o ówczesnych ruchach protestacyjnych i z dzisiejszej perspektywy ocenić ich znaczenie dla kształtu współczesnej Europy. W tym celu biuro warszawskie przygotowało serię wydarzeń własnych i projektów we współpracy z innymi biurami Fundacji oraz instytucjami życia społeczno-politycznego. Ich celem jest nawiązanie dialogu międzypokoleniowego i międzynarodowego poprzez zaproszenie bohaterów tamtych czasów oraz dzisiejszych liderów z Europy Zachodniej i Środkowej. Jednym ze sposobów na dotarcie do mlodego pokolenia był konkurs, którego najlepsze prace prezentowane są na Festiwalu.

Konkurs odbył się we współpracy z Planete Doc Review oraz pod patronatem Ambasady Republiki Federalnej Niemiec w Polsce. Więcej informacji na temat konkursu i nagrodzonych prac znajdziesz na www.boell.pl The films shown at the Planete Doc Review festival in the “The Year 1968 – 40 years later” section are accompanied by a poster exhibition. The winning posters of a competition held for art school students from Germany and Poland are displayed in the foyer of the Kinoteka theatre.

The slogan “Do we still want to change the world” served as a point of departure and an inspiration for the young artists to show through art how the young people of today perceive the events and that took place in 1968 and what they think of the people involved in them. Do they identify with them or do they question their behaviour? Is youth still synonymous with a strong need to change the world? how do the young want to effect change and what values do they cherish? Do teens and young adults feel the urge to protest? Is there anything they feel uncomfortable with and which of the things would they like to change? What means of protest are available today and are they used at all?

In celebration of the 40th anniversary of the events that took place in 1968, which was an important year in the history of the green movements in Germany and throughout the world, ThE hEINRICh Böll FOuNDaTION would like to remind people of the then protests and to assess their significance for today's Europe. To commemorate the year, the Warsaw office of the foundation has prepared a series of events and co-organised a number of projects with other offices of the Foundation and various social and political institutions. The aim of the celebration is to establish a dialogue between generations and nations by inviting the then heroes and today's leaders from Central and Western Europe to join in the celebration. One of the methods of reaching the young generation was through a competition. The winning works will be exhibited during the Festival.

The competition was held in cooperation with Planete Doc Review and under the auspices of the EMBaSSY OF GERMaNY in Poland. For more information on the competition and its winners visit WWW.BOEll.Pl

18 maja 2008 teatr dramatyczny (Pałac kultury i nauki, pl. Defilad 1, wejście od ul. marszałkowskiej)

Godz. 19:00

SPRZEDAŻ BILETÓW: Kinoteka, Teatr Dramatyczny (Bilety w cenie podstawowej) EMPIK: Arkadia, Junior Megastore, Nowy Świat Mega, Blue City, Promenada, Sadyba, Złote Tarasy Kasy biletowe w centrach handlowych: E.Leclerc, Galeria Mokotów, Promenada, Reduta, Targówek, Wola Park (Bilety obciążone marżą dystrybutora zewnętrznego) on-line: www.ticket-online.pl www.ebilet.pl

18th may 2008 dramatyczny theatre, (Palace of culture and sciences, pl. Defilad 1, entry ul. marszałkowska)

at 7 pm TICKET SALES:

kinoTEkA , TEATR DRAmATyczny (TickETs sAlE AT bAsic PRicEs) EmPik: ARkADiA , JunioR mEgAsToRE, nowy ŚwiAT mEgA , bluE ciTy, PRomEnADA , sADybA , złoTE TARAsy. box oFFicEs AT shoPPing cEnTREs: E.lEclERc, gAlERiA mokoTów, PRomEnADA , REDuTA , TARgówEk , wolA PARk .

(ExTERnAl DisTRibuToR’s mARgins ARE ADDED To ThE TickET PRicE) on - linE : www.TickET- onlinE . Pl www. EbilET. Pl

Wydarzeniem specjalnym Festiwalu będzie finałowy koncert Christiana Zehndera, z jegoprojektemstimmhorn.SzwajcarskiartystaznanyjestwidzomfestiwaluPlaneteDocReviewzprezentowanegow2007rokufilmuechastronrodzinnych.Twórczośćartystów(stimmhornopróczZehnderatworzyperformerBalthasarstreiff)łączymuzykęiperformance, tradycję jodłowania ze śpiewem gardłowym i szwajcarskimi ludowymi instrumentami.

Techniki śpiewu wywodzą się od jodłowania, używanego przez pasterzy, zbieraczy i robotników leśnych do komunikacji na halach. Podobne do jodłowania formy komunikowania się istnieją wśród afrykańskich Pigmejów, u Eskimosów, na Kaukazie, w Melanezji, Chinach, Tajlandii, Kambodży i Laponii. W swoich projektach stimmhorn wykorzystuje niecodzienne techniki śpiewu i instrumenty. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje róg alpejski. Pierwotnie był on wycinany z małej, zakrzywionej przez nacisk zbocza i śnieg jodły. stimmhorn wykorzystuje również inne instrumenty dęte, między innymi trąbkę barokową bez wentyli i autorskie, konstruowane przez Balthasara streiffa, instrumenty, takie jak alpofon. stimmhornczerpiezludowychtechnikmuzykieuropejskiej,azjatyckiej,afrykańskiejiaustralijskiej.

Artyści łączą różne style muzyczne i włączają w swoje utwory elementy tradycyjnego teatru.

Wykorzystują brzmienie instrumentów ludowych i śpiew, łączą muzykę tradycyjną i eksperymentalną. Projekty grupy stimmhorn opierają się na elementach performance’u z wykorzystaniem teatru, filmu i literatury. Duet stimmhorn koncertował między innymi w Szwajcarii,Austrii,Francji,Kanadzie,Pakistanie,Japonii,Szwecji,Estonii.Tworzymuzykęoperową,filmową, dzieła teatralne. Ogromnym sukcesem była wspólna trasa koncertowa z zespołem huun-huur-Tu. 18 maja duet muzyków po raz pierwszy wystąpi w Polsce. „Stimmhorn jest szczęśliwym dziełem przypadku; dwóch muzyków posiadających zdolność głębokiego rozumienia siebie nawzajem, którzy genialnie potrafili stworzyć coś, co było niewidoczne i niedające się usłyszeć aż do teraz: pozaziemską muzykę, której słucha się wieczorami we własnym domu”.

Frankfurter Allgemeine Zeitung a special event during the Festival will be the final concert of christiAn Zehnder’s stimmhorn Project. This Swiss artist is already well known by the audiences to the PlaNETE DOC REvIEW festival from the film Echoes of home, presented in 2007. The stimmhorn is a duet by Zehnder and the performance artist BALthAsAr streiFF, that combines music and performance; yodelling with overtones of singing and Swiss folk instruments.

The singing techniques originate from the yodelling used by shepherds and forest workers to communicate across mountain pastures. Yodelling-like forms of communication can be also found among the african Pigmies, Eskimos, in the Caucasia, in Melanesia, China, Thailand, Cambodia and lapland. The Stimmhorn project uses unusual singing techniques and instruments including the alpenhorn. Originally, alpenhorns were cut out of small firs, bent by the pressure of the wind and snow. Other wind instruments used include a valve-less baroque trumpet, and instruments hand-made by BALthAsAr steiFF, such as an alpophone. The stimmhorn takes its inspiration from the folk techniques characteristic to European, asian, african and australian music. The artists combine various musical styles and also introduce elements of traditional theatre to their pieces.

Taking the sound of their folk instruments and their own singing, they combine the traditional and experimental. The stimmhorn Group Project is based on performance elements from the worlds of theatre, film and literature. The stimmhorn duet have given concerts in a number of countries including Switzerland, austria, France, Canada, Pakistan, japan, Sweden and Estonia. They also create opera and film music, as well as theatrical productions, and their concert tour with the huun-huur-Tu band was a great success. On the 18th of May, this musical duet will give their first performance in Poland.

Wydarzenia towarzyszące

stimmhorn concert

extra events

konceRt StimmhoRn

extra events

Wydarzenia towarzyszące

0 WiRtUalne kino streaming

5. Festiwal Filmowy Planete Doc Review w wirtualnym kinie iplex.pl / Fifth Planete Doc Review Festival at the virtual cinema iplex.pl Teraz pokazy prezentowane w ramach Filmowego Festiwalu Planete Doc Review będzie można obejrzeć w domowym zaciszu! Po raz pierwszy w historii festiwali filmów dokumentalnych odbędzie się on również w Internecie.

W wirtualnym kinie iplex. pl widzowie będą mogli obejrzeć festiwalowe projekcje, wziąć udział w spotkaniach z gośćmi festiwalu, imprezach, warsztatach i wystawach oraz zagłosować na Nagrodę Publiczności iplex. pl Cinem@us 2008.

Od 9 do18 maja zapraszamy na festiwalowe projekcje wyświetlane w wirtualnym kinie na stronie www.iplex.pl This year film lovers will be given an opportunity to watch the films screened at the PlaNETE DOC REvIEW FESTIval from the comfort of their homes! For the first time ever, all the festival films will be available also online. at the virtual IPlEX.Pl cinema viewers will be able to watch festival films and will be given an opportunity to take part in meetings with festival guests, the various events scheduled, workshops and exhibitions and they will be able to vote in the IPlEX.Pl CINEM@uS 2008 vIEWERS' aWaRD competition.

Please visit the website of the virtual cinema WWW.IPlEX.Pl between 9 and 18 May to watch festival films.

RA

tańczący z kotami (Cat Dancers), Harris Fishman, USA, 2007, 75 min.

10 maja / may, 14:45

mechaniczna miłość (Mechanical Love), Phie Ambo, Dania, Finlandia / Denmark, Finland; 2007, 79 min.

15 maja / may, 17:45

09 maja / may, 17:30

15 maja / may, 21:45

13 maja / may, 17:30

13 maja / may, 21:45

cień świętej księgi (Shadow of the Holy Book), Arto Halonen, Finlandia / Finland 2007, 90 min.

10 maja / may, 20:15

miejscy hakerzy: W stronę ciemności (Urban Explorers: Into The Darkness), Melody Gilbert, USA, 2007, 57 min.

18 maja / may, 22:45

16 maja / may, 22:52

twarze (Faces), Gerard Maximin, Holandia, Francja / The Netherlands, France; 2007, 80 min.

09 maja / may, 22:00 16 maja / may, 18:45

18 maja / may, 18:45

cień usmiechu (To See If I’m Smiling) Tamar Yarom, Izrael / Israel, 2007, 59 min.

15 maja / may, 22:00

muzyczna partyzantka (Music Partisans), Mirosław Dembiński, Polska / Poland, 2007, 52 min.

17 maja / may, 15:00

15 maja / may, 17:15

W górę Jangcy (Up The Yangtze), Yung Chang, Kanada / Canada, 2007, 93 min.

12 maja / may, 18:15 15 maja / may, 16:00

18 maja / may, 14:00

droga nr 8 (Corridor # 8), Boris Despodov, Bułgaria / Bulgaria, 2008, 74 min.

13 maja / may, 19:00 14 maja / may, 17:45

na przemiał (Recycle), Ai Massad, Holandia, Niemcy, Jordania / The Netherlands, Germany, Jordan; 2008, 90 min.

Zagubione wakacje (Lost Holiday), Lucie Kralova, Republika Czeska / Czech Republic, 84 min.

16 maja / may, 18:00 17 maja / may, 17:15

09 maja / may, 20:45

holenderska fabryka kokainy (Dutch Cocaine Factory), Jeanette Groenendaal, Holandia / The Netherlands, 2007, 55 min 11 maja / may, 18:45 12 maja / may, 17:45

18 maja / may, 16:45

Zakochany szpieg (Champagne Spy), Nadav Schirman, Izrael, Niemcy / Israel, Germany; 2007, 91 min.

nieprzyzwoity wydawca (Obscene), Neil Ortenberg, Daniel O'Connor; USA 2007, 97 min.

09 maja / may, 18:30 11 maja / may, 16:30

10 maja / may, 18:15

ikizama (Ikizama), Tomasz Wysokiński, Polska / Poland, 2008, 55 min.

14 maja / may, 19:45 17 maja / may, 19:45

Lucio – oszust, murarz, anarchista (Lucio), Aitor Arregi, Jose Mari Goenaga; Hiszpania / Spain, 2007, 93 min.

16 maja / may, 21:45

Życie na przedmieściach (Radiant City), Gary Burnd, Jim Brown; Kanada / Canada, 2006, 85 min.

obietnica zmarłym.

Wygnanie Ariela dorfmana (A Promise To The Dead: The Exile Journey Of Ariel Dorfman), Peter Raymont, Kanada / Canda, 2007, 90 min.

10 maja / may, 18:15 16 maja / may, 21:45

10 maja / may,16:15

12 maja / may, 20:30 17 maja / may, 22:15

Łowca dyktatorów (The Dictator Hunter), Klaartje Quirijns, Holandia / Holland, 2007, 58 min.

09 maja / may,16:15 11 maja / may, 18:00

rozbitkowie (Stranded – The Andes Plane Crash Survivors), Gonzalo Arijon, Francja / France, 2007, 127 min.

10 maja / may, 22:00 16 maja / may, 21:45

18 maja / may, 15:00

Wydarzenia towarzyszące

Być boginią (Living Goddess), Ishbel Whitaker, W. Brytania / UK, 2007, 87 min.

extra events

Projekcje , the screenings:

extra events

Wydarzenia towarzyszące

klUb FeStiWaloWy – klUb 55 the festival club - Klub 55

coDZiennie ZaPRaSZamy WiDZóW Do klUbU FeStiWaloWeGo KLUB 55, Pałac Kultury i Nauki, Plac Defilad 1.

Wejście do klubu znajduje się obok wejścia C do Sali Kongresowej od ul. Emilii Plater The festival club is Klub 55, Palace of Culture and Sciences, Plac Defilad 1.

Entry by the doors to Sala Kongresowa (Emilii Plater Street). www.klub55.pl

14 maja – Jam Session Czołówka warszawskich muzyków grających w wielu popularnych zespołach, między innymi Łąki Łan. a jam Session will be held on 14 May.

18 maja – aFteRPaRty: Na zamknięcie festiwalu, po koncercie stimmhorn zapraszamy na imprezę.

Za gramofonami stanie dj spike (Breakdafunk.pl). Gatunek, który prezentuje można określić jako Breakbeat Funk: łączy gatunki od Heavy Funk, Old School Hip Hop, Breakbeat, Big Beat i B Boy Breaks, dużo organicznych brzmień, połamanych bitów, wgniatającego basu, skreczy i pozytywnej energii.

Zagra Jazztruction: Filip Krzywiński – wokal, Paweł Samselski – bass, Kamil Cegiełka – perkusja, Wojtek Makowski – gitara, Kacper Bogacz – laptop.

On 18 May after the Stimmhorn concert please join us for the Festival's after party!

Debaty

Debates

„WYPrODUkOWAne W ChInACh” - kTO ZA TO PŁACI? CODZIenne WYBOrY kOnsUmenCkIe A PrAWA PrACOWnICZe. “mAde in chinA” – Who is PAyinG For this? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 165 Sobota, 10.05.2008, godz. 16.00, sala 2 / SaTuRDaY, 10 MaY 2008, 4 PM, hall 2

PrAWA CZŁOWIekA W ChInACh W ŚWIeTle OlImPIADY humAn riGhts in chinA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 166 Niedziela, 11.05.2008, godz. 16.15, sala 3/ SuNDaY, 11 MaY 2008, 4.15 PM, hall 3

eTYkA W BIZnesIe? / ethics in Business? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 167 Poniedziałek, 12.05.2008, godz. 17.45, sala 3 / MONDaY, 12 MaY 2008, 5:45 PM, hall 3

„rOsJA - BACk In The Ussr”, CZYlI rZeCZ O DemOkrACJI PO rOsYJskU “russiA - BAcK in the ussr” or democrAcy, russiAn styLe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 168 Wtorek, 13.05.2008, godz. 18.00, sala 2 / TuESDaY, 13 MaY 2008, 6 PM, hall 2

GeneTYCZnIe mODYFIkOWAnA ŻYWnOŚć – TeChnOlOGIA GlOBAlneJ kOnTrOlI? Gmo... A technoLoGy oF GLoBAL Food controL? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 169 Piątek, 16.05.2008, godz. 17.00, sala 2 / FRIDaY, 16 MaY 2008, 5 PM, hall 2

rOk 1968 – 40 lAT PóźnIeJ / the yeAr 1968 – 40 yeArs LAter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 170 Piątek, 16.05.2008, godz. 19.00, sala 7 / FRIDaY, 16 MaY 2008, 6 PM, hall 7

Film: chiny w kolorze blue

China Blue Reżyseria / Directed by: Nino Kirtadze, Francja / france, 2007, 91 min

“made in china” – Who is paying for this? everyday consumer choices vs. employee rights Sobota, 10.05.2008, godz. 16.00, sala 2 Po filmie chiny w kolorze blue odbędzie się debata z udziałem działaczek z Chin oraz zaproszonych gości.

Igrzyska w Pekinie w sposób szczególny skupiają uwagę świata na Chinach, towarzyszących namtaknaprawdęnacodzień.Wystarczyprzyjrzećsięetykietomproduktów,którychużywamy.

Większość z nich została wyprodukowana w Chinach, nawet tak „swojski” czosnek czy miód, a z pewnością większość ubrań w naszej szafie. W jakich warunkach pracują osoby, głównie kobiety, szyjące nasze ubrania? Jakie działania podejmują, by polepszyć swoją sytuację? Jaką rolę odgrywamy my – konsumenci i konsumentki w krajach europejskich? W jaki sposób możemy przyczynićsiędoposzanowaniaprawpracowniczychwfabrykach,gdzieszytesąnaszeubrania?

Jak mądrze działać, nie wyrządzając jednocześnie krzywdy tym, którzy byli zmuszeni zaakceptować nieludzkie warunki pracy, aby przetrwać? Czy bojkot może być skuteczny, czy bojkot chińskich produktów jest w ogóle w Polsce możliwy? A jeżeli nie bojkot, to co?

Jeśli interesują Was odpowiedzi na powyższe pytania, serdecznie zapraszamy do udziału w debacie, podczas której zastanowimy się wspólnie nad konsekwencjami naszych codziennych decyzji konsumenckich i możliwościami działania na rzecz większej sprawiedliwości w handlu międzynarodowym. Debata z udziałem działaczek chińskich Pui Lin Sham i Ting Yuk Staphany Wong, Matthiasa Rau, przedstawiciela FairWear. de, niemieckiej firmy zajmującej się etyczną produkcją ubrań oraz szefa Azjatyckiego Centrum Biznesu, Radosława Pyffla. Podejmowanie świadomych decyzji konsumenckich jest prawem każdego i każdej z nas, nie róbmy tego w oderwaniu od rzeczywistości tysięcy chińskich pracownic i pracowników.

SaTuRDaY, 10 MaY 2008, 4 PM, hall 2 a debate with the participation of activists from China and invitees will be held after the film China Blue.

The Olympic Games in Beijing have recently put China in the spotlight, yet we have more to do with China than we may realise. One look at the labels of products we use every day is enough to know why. Most of these goods were produced in China, even Polish staple foods such as garlic or honey, and for certain, most of the clothes we have in our wardrobes. What are the working conditions in which people in China, mainly women, sew the clothes the rest of the world wears? What do they do to improve their situation? What role can European consumers play in this process? Is there any way we can help so that workers' rights in the factories where clothes are made really respected?

What should we do about this without hurting those who are compelled to accept the difficult working conditions to survive? Will a boycott of Chinese products make sense? Is it at all possible to ask people to join in the boycott in Poland? and if this is not likely, what else can be done to help?

If you are interested in finding the answers to these and many other questions please take part in a debate on the consequences of everyday consumer decisions and the ways in which we can support fair international trade. Speakers include activists of Chinese workers' organisations.

Making aware consumer decisions is the right all of us share. let us not make these decisions without consideration for the plight of thousands of Chinese workers.

Debaty

10.05 w tym roku wypada Fair Trade Day.

debates

1

„WYPrODUkOWAne W ChInACh” - kTO ZA TO PŁACI? CODZIenne WYBOrY kOnsUmenCkIe A PrAWA PrACOWnICZe.

Debaty

debates

PrAWA CZŁOWIekA W ChInACh W ŚWIeTle OlImPIADY

2 human rights in china Film: W górę Jangcy

Up the Yangtze Reżyseria / Directed by: Yung Chang,

Niedziela, 11.05.2008, godz. 16.15, sala 3 Zapraszamy widzów Festiwalu na panel dyskusyjny poświęcony zagadnieniom łamania praw człowieka w Chinach, który odbędzie się po projekcji filmu W górę Jangcy.

Kanada / Canada, 2007, 93 min.

Tematyka panelu nie jest przypadkowa. Chcemy poruszyć problem niewywiązywania się władz chińskich z zobowiązań, dotyczących kwestii praw człowieka w tym kraju, jakie zostały nałożone na Chiny w związku ze zbliżającymi się Igrzyskami w Pekinie. Chcemy zachęcić do udziału w dyskusji uczestników festiwalu, poznać ich stanowisko oraz rozpocząć ogólnospołeczną debatę dotyczącą stanu praw człowieka w Chinach w świetle zbliżającej się Olimpiady. Uczestnicy dyskusji będą mieli okazję bezpośredniej rozmowy z naszym gościem specjalnym, Youcai Wangiem, który był jednym z przywódców studenckich protestów na Placu Tiananmen, a także z wybitnymi polskimi autorytetami z dziedziny praw człowieka takimi jak Mirosław Chojecki oraz Zbigniew Hołda. Panel będzie częścią kampanii Amnesty International dotyczącej kwestii stanu praw człowieka w Chinach w świetle zbliżającej się Olimpiady.

SuNDaY, 11 MaY 2008, 4.15 PM, hall 3 The festival audience is invited to take part in a discussion panel devoted to the issue of violation of human rights in China which will follow the screening of the film Up The Yangtze.

The theme of the panel was not selected randomly. We want to raise the problem of China’s authorities' failure to meet the obligations imposed on them in connection with the upcoming Olympic Games. We want to encourage a discussion among Festival participants to find out what they think on the topic. Our intention is to spark a national debate on human rights in China in the light of the upcoming sports event.

Discussion attendees will be given an opportunity to talk to a special guest, YOuCaI WaNG,one of the leaders of the protests at Tiananmen Square and renown human rights experts from Poland: MIROSłaW ChOjECKI and ZBIGNIEW hOłDa. The panel will be held as part of the aMNESTY INTERNaTIONal campaign concerning the condition of human rights in today’s China.

Poniedziałek, 12.05.2008, godz. 17.45, sala 3 Po filmie cień Świętej Księgi zapraszamy publiczność na debatę.

Reżyseria / Directed by: Arto Halonen, FINLANDIA / FINLAND, 2007, 90 min.

Czym jest etyka w biznesie?

Czy przedsiębiorstwo służy tylko do zarabiania pieniędzy i jedynym ograniczeniem są przepisy prawne danego kraju? Czy też zachowaniem przedsiębiorców powinny kierować także inne, pozaprawne przesłanki, takie jak etyka?

Na te pytania postaramy się odpowiedzieć podczas dyskusji panelowej, w której udział wezmą: reżyser filmu cień świętej księgi, Arto Halonen. prof. Wojciech Gasparski, dyrektor Centrum Etyki Biznesu CEBI. dr Bolesław Rok, wiceprezes Forum Odpowiedzialnego Biznesu. Naszymi gośćmi będą także przedstawiciele BP oraz rządu. Panel poprowadzi red. Szymon Augustyniak z IDG. pl.

Przyczynkiem do dyskusji na powyższy temat będzie fiński film cień Świętej Księgi, pokazujący, w jaki sposób zachodnie korporacje wspierają w Turkmenistanie swoimi działaniami opresyjny reżim – zaprzeczając tym samym etycznym podstawom biznesu, na który często powołują się w swoich macierzystych krajach.

MONDaY, 12 MaY 2008, 5:45 PM, hall 3 a debate will be held after the screening of the film shadow of the holy Book.

What is business ethics?

Is the role of a corporation only to generate profit with the only restriction being the law of the country it operates in? When running businesses should entrepreneurs take into account values such as ethics?

We will try to find the answers to these and other questions during a panel discussion with the following speakers: Arto hALonen, Director of shadow of the holy Book. ProFessor WoJciech GAsPArsKi, Director of the CENTRE FOR BuSINESS EThICS CEBI. dr BoLesŁAW roK, vice President of the RESPONSIBlE BuSINESS FORuM (FOB). Discussion participants include also government officials. The panel will be chaired by by sZymon AuGustyniAK of IDG.Pl portal.

The starting point for the discussion shall be the Finnish film shadow of the holy Book on how Western corporations support the oppressive regime in Turkmenistan acting unethically despite claiming to comply with the code of business ethics in their own countries.

Debaty

Film: cień Świętej Księgi Shadow Of The Holy Book

debates

W BIZnesIe? 3 eTYkA ethics in Business?

Debaty

debates

8

„rOsJA - BACk In The Ussr”, CZYlI rZeCZ O DemOkrACJI PO rOsYJskU.

4 “russia - Back in the ussr” or democracy, russian style Film: durakowo, wioska głupców

Durakovo, Village Of Fools Reżyseria / Directed by: Nino Kirtadze, Francja / france, 2007, 91 min

Wtorek, 13.05.2008, godz. 18.00, sala 2 O współczesnej demokracji rosyjskiej będziemy dyskutować po pokazie filmu durakowo, wioska głupców.

W 2007 roku Władimir Putin został ogłoszony Człowiekiem Roku w rankingu Time.

Wyniki badań sondażowych prowadzonych na terenie Rosji wskazują na ogromne poparcie społeczeństwa rosyjskiego dla obecnej władzy i jej poczynań. Tęsknota za potęgą Związku Radzieckiego, odrzucenie przemian lat 90. uważanych za chaotyczne i zmarnowane, przy – powoli – ale jednak rosnącym standardzie życia, budują korzystną atmosferę poparcia dla rządzącej elity. Sterowane niemal w całości przez władze, media skutecznie realizują politykę informacyjną rządzących, spychając wręcz do medialnego niebytu wszystkie ugrupowania i działania opozycyjne. Aktywność organizacji pozarządowych reguluje bardzo restrykcyjna ustawa, wolność zgromadzeń jest mocno ograniczona. Human Rights Watch w najnowszym raporcie na temat przestrzegania praw człowieka, zrównuje Rosję z Pakistanem, Kenią, Nigerią i Tajlandią, a w samym Putinie widzi największe zagrożenie dla demokracji w Rosji. Takie warunki trudno określić jako sprzyjające dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, które jest gwarantem demokracji. A jednak system panujący w Rosji nadal uważany jest za demokratyczny – przez zwolenników nazywany demokracją suwerenną, przez przeciwników – demokracją sterowaną.

Na czym polega fenomen władzy i samej osoby Putina? Jak należy rozumieć przyzwolenie społeczne dla działań ekipy rządzącej? Co przyniesie zamiana na miejsca Putina z Miedwiediewem? Jakie istnieją możliwości protestu? Kto je wykorzystuje i jakie są szanse na powodzenie opozycji? Czy jest inna droga dla Rosji niż tylko imperialistyczno-autokratyczna?

Jak postrzegane jest społeczeństwo rosyjskie poza granicami kraju? Czy dla Zachodu w relacjach z Rosją ważniejsze powinny być wspólne wartości czy interesy gospodarcze?

W dyskusji udział wezmą: zagraniczni eksperci, reżyserzy filmowi i publicyści.

TuESDaY, 13 MaY 2008, 6 PM, hall 2 We will talk about Russian democracy after the screening of the film Durakovo. The Village of Fools.

In 2007, vlaDIMIR PuTIN was voted Man of the Year by TIME magazine. The results of research polls conducted in Russia demonstrate that the society still supports the existing government and its doings. The nostalgia for the glory of the Soviet union, the rejection of the changes that took place in the 1990s believed by some to be chaotic and are still seen as a wasted opportunity plus the slowly rising standard of living all result in increased support of the ruling elites. The media, nearly entirely steered by the government, efficiently apply the information strategy imposed by the officials, which results in depreciation if not elimination of any opposition activity. The operations of non-government organisations are regulated by a very stringent law while freedom of association is highly restricted. In its latest report on respecting human rights in Russia, the human Rights Watch compared the country with Pakistan, Kenya, Nigeria and Thailand and found Putin to be the most serious threat to Russian democracy. a civil society, the prerequisite for democracy, can hardly thrive in such circumstances. Yet, the Russian regime still believes itself to be a democratic rule, and supporters refer to it as sovereign democracy while opponents have coined a term “steered democracy” to describe the state of affairs.

Why are power and Putin himself such intriguing phenomena? how are we supposed to interpret the social acceptance for the activities of the ruling party? What will the consequences of the change of country leader from Putin to Medvedev be? how can people voice their protests? Who objects to the situation and what are the chances for the opposition to succeed in its attempts to overrule the government? Is there any option for Russia other than imperialist and autocratic rule? how does the outside world perceive the Russian society? What ideas should prevail in the relations between the West and Russia - shared values or economic interests?

Discussion participants include: foreign experts, film directors and publicists.

Film: Życie wymyka się spod kontroli

Life Running Out of Control Reżyseria / Directed by: Bertram Verhaag, Gabriele Kröber,

Kanada / Canada, 2004, 60 min.

Piątek, 16.05.2008, godz. 17.00, sala 2 Po filmie Życie wymyka się spod kontroli zapraszamy publiczność do włączenia się w debatę na temat celów i konsekwencji inżynierii genetycznej w dzisiejszym świecie.

Dr hab. Marcin Filipecki: „Modyfikacje genetyczne wzbogacają paletę środków dostępnych dla hodowców roślin do poprawiania ilości i jakości plonu. Każda modyfikacja genetyczna mainną specyfikęi zawierającejeodmiany roślin poddawanesą licznymtestom,byzapewnić jakość i bezpieczeństwo otrzymywanych produktów. Testy te powinny być wykonywane przez wysokiej klasy i bezstronnych specjalistów, według ściśle określonych procedur i w dobrze wyposażonych ośrodkach. Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie zapewnić stabilną i bezpieczną koegzystencję różnych form rolnictwa”.

Sir Julian Rose: „Gdy genetycznie modyfikowana żywność w coraz większym stopniu trafia do naszego łańcucha pokarmowego, musimy sobie zacząć uświadamiać, że stajemy w obliczu zakrojonegonaogromnąskalęeksperymentu,którydoprowadzidowieluzmianiopatentowaniagenetycznychzasobównatury.Zatymitechnologicznymiinnowacjamistojąolbrzymieponadnarodowekorporacje,działającbeznaszegopozwoleniaawwieluwypadkach,takżebezinformowanianas o wynikach badań. Jak możemy zabezpieczyć się przed utratą kontroli nad GMŻ i wynikającymi ztychdziałańzanieczyszczeniamiśrodowiska,którejużwkrótcemogąokazaćsięnieodwracalne?”

Otwarcie: mgr Jadwiga Łopata – założycielka Międzynarodowej Koalicji dla Ochrony Polskiej Wsi (ICPPC), inicjatorka Koalicji Polska wolna od GMO. W debacie udział wezmą: Minister Środowiska prof. Maciej Nowicki – ekolog, naukowiec, działacz społeczny. Sir Julian Rose – ekolog, rolnik, ekspert Brytyjskiej Agencji Rozwoju Wsi, z jego rad korzysta książę Karol i rząd brytyjski. Dr Mae-Wan Ho – naukowiec, przeciwniczka inżynierii genetycznej. Od ponad 30 lat prowadzi badania i wykłady z zakresu biochemii, ewolucji, genetyki molekularnej oraz biofizyki. Dr hab. Marcin Filipecki, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego – naukowiec pracujący od ponad 10 lat z roślinami genetycznie zmodyfikowanymi.

Moderacja: Janusz Wojciechowski, deputowany do Parlamentu Europejskiego.

FRIDaY, 16 MaY 2008, 5 PM, hall 2 after the film life running Out of Control you are invited to attend and take part in a debate on the consequences and goals of genetic engineering techniques in today's world.

DR haB. MaRCIN FIlIPECKI: “Genetic engineering extends the array of products available to plant breeders used to enhance the quantity and quality of crops. Each genetic modification is different in nature and the plants in which it has been used are tested extensively to ensure the quality and safety of products. Such tests need to be performed by top impartial experts, according to strict procedures and in well equipped centres. The observance of these procedures permits us to provide a sustainable and safe coexistence of various forms of agriculture.”

SIR julIaN ROSE: “as genetically modified foods increasingly find their way into the food chain, we are faced with the realization that we are all the subject of a worldwide experiment in the reengineering and patenting of nature's gene pool. It is a technological intervention being conducted by huge transnational corporations without our permission and, to a great extent, without our knowledge. how can we intervene to prevent GMO's running out of control and polluting nature in a way that is beyond our ability to repair?"

Opening: jaDWIGa łOPaTa Ma – founder of the INTERNaTIONal COalITION TO PROTECT ThE POlISh COuNTRYSIDE (ICPPC), initiator of the POlaND FREE FROM GMO COalITION. Debate participants shall be: Environment Minister ProF. mAcieJ noWicKi – Ecologist, scientist, social activist. sir JuLiAn rose – Ecologist, farmer, expert of the BRITISh COuNTRYSIDE DEvElOPMENT aGENCY; advisor to Prince Charles and the British government. dr mAe-WAn ho – a scientist and a critic of genetic engineering; her career spans more than 30 years in research and teaching in biochemistry, evolution, molecular genetics, and biophysics. dr hAB. mArcin FiLiPecKi, WaRSaW uNIvERSITY OF lIFE SCIENCES, a scientist working with genetically modified plants for the past 10 years Chaired by: Euro deputy JAnusZ WoJciechoWsKi.

Debaty

5 Gmo... a technology of global food control?

debates

GeneTYCZnIe mODYFIkOWAnA ŻYWnOŚć – TeChnOlOGIA GlOBAlneJ kOnTrOlI?

Debaty

debates

0 1968 – 40 lAT PóźnIeJ 6 rOk the year 1968 – 40 years later Film: Antonio negri. niekończąca się rewolucja Antonio Negri – Eine Revolte, die nicht endet

Piątek, 16.05.2008, godz. 19.00, sala 7 Po filmie Antonio negri. niekończąca się rewolucja odbędzie się specjalne wydarzenie festiwalu – debata na zakończenie sekcji Rewolta 1968 w niemieckim dokumencie.

Reżyseria / Directed by: Aleksandra Weltz, Andreas Pichler,

NIEMCY / GERMANY, 2004, 52 min.

Jaką rolę na Wschodzie i Zachodzie Europy odgrywa współcześnie intelektualna formacja, która w roku 68 chciała zmieniać świat? Jakie ślady pozostawiła po sobie w polityce, kulturze i życiu społecznym? Jak dyskutuje się dzisiaj o wartościach roku 68? Czy rewolta na Zachodzie je stworzyła czy obaliła? O jaką wolność walczyli protestujący na wschodzie i zachodzie Europy? Co łączyło ich wtedy i co łączy ich obecnie? Co jest dzisiaj spuścizną roku 68 na Wschodzie i Zachodzie Europy? Czy wywalczone wówczas wolności są dziedzictwem czy ciężarem?

Zapraszamy na debatę rok 1968 – 40 lat później. Gościem specjalnym debaty będzie Daniel Cohn-Bendit.

Otwarcie: ralf Fücks – Zarząd Heinrich-Böll-Stiftung Daniel Cohn-Bendit – eurodeputowany Grupy Zielonych/Wolne Przymierze, Bruksela . Prof. karol modzelewski – historyk, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk, Warszawa . sławomir sierakowski – redaktor naczelny Krytyki Politycznej.

Agnieszka Graff – pisarka, publicystka, wykładowczyni w Instytucie Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego. Grzegorz Górny – redaktor naczelny miesięcznika Fronda.

Moderacja: Jacek Żakowski – dziennikarz, publicysta tygodnika Polityka.

FRIDaY, 16 MaY 2008, 6 PM, hall 7 aspecial debate willfollow the screeningofAntonio negri, A revolution That never ends.

The event will mark the closing of the section ThE 1968 REvOlT IN GERMaN DOCuMENTaRIES. What is the current role in Eastern and Western Europe of the intellectual movement which wanted to change the world back in 1968? What did it leave behind in the world of politics, culture and social life? how do people talk today about the events of the year 1968? Did the manifestations in the West lay grounds for new values or did they abolish them altogether? What were the values that the protesters fought for in Eastern and Western Europe? What was and what is the common link that brings people together?

What is the most important heritage of the year 1968 in Western and Eastern Europe? are the values fought for back then a heritage or a burden today?

You are invited to take part in a debate entitled The year 1968 - 40 years later. The special guests of the debate will be dAnieL cohn-Bendit.

Opening: rALF FücKs – The Management Board of the hEINRICh-Böll-STIFTuNG dAnieL cohn-Bendit – Euro Deputy of the EuROPEaN GREENS – EuROPEaN FREE allIaNCE, Brussels. ProF. KAroL modZeLeWsKi – historian, vice president of the POlISh aCaDEMY OF SCIENCES, Warsaw. sŁAWomir sierAKoWsKi – Editor in chief of KRYTYKa POlITYCZNa (Political Critique) quarterly. AGniesZKA GrAFF – Writer, lecturer at the aMERICaN STuDIES CENTRE at WaRSaW uNIvERSITY. GrZeGorZ Górny – Editor in chief of FRONDa periodical.

Chaired by: JAceK ŻAKoWsKi – journalist, Columnist of the POlITYKa weekly.

Masterclass Masterclass odbędą się w języku angielskim z tłumaczeniem na polski.

Wstęp wolny na masterclass dla profesjonalistów branży filmowej i dziennikarzy.

Masterclass

Planete Doc Review zaprasza na masterclass.

Planete Doc Review invites everyone to take part in the masterclass.

Zapisy: info@docreview.pl. Ilość miejsc ograniczona.

Dla pozostałej części publiczności bilety dostępne w kasach Kinoteki.

ThE mAsTERclAssEs will bE hElD in English wiTh inTERPRETATion inTo

P olish.

FREE EnTRy FoR Film PRoFEssionAls AnD REPoRTERs. sign uP AT: inFo@DocREviEw.Pl. ThE mAsTERclAss cAn only AccEPT A limiTED numbER oF PARTiciPAnTs.

W tym roku na Planete Doc Review zaprezentujemy dwie retrospektywy Mistrzów Dokumentu: Jørgena letha i siergieja Dworcewoja. Zarówno Jørgen leth, jak i siergiej Dworcewoj będą gośćmi naszego festiwalu. Zapraszamy filmowców, studentów szkół filmowych i dziennikarzy na Mistrzowskie Lekcje z twórcami, które prowadzić będzie Michał Chaciński.

This year's PlaNETE DOC REvIEW festival will present two reviews of Documentary Masters: JørGen Leth and serGey dvorceyov. Both JørGen Leth, and serGey dvorceyov will be the festival's guests. all filmmakers, film school students and journalists are invited to take part in the Masterclasses held by the two famous artists and hosted by MIChał ChaCIńSKI.

FoR ThE REsT oF ThE AuDiEncE TickETs AvAilAblE AT

kinoTEkA box oFFicE.

Jørgen leth Czwartek, 15.05.2008, sala 3, 16:00 Jørgen leth, duński dokumentalista, w latach 60. był naczelnym twórcą w środowisku związanym z grupą ABCinema i jednym z ważniejszych przedstawicieli modernizmu w poezji duńskiej. Dotychczas szerszej publiczności w Polsce znany jest przede wszystkim z filmu 5 nieczystych zagrań.

ThuRSDaY, 15 MaY 2008, hall 3 JørGen Leth, Danish documentary filmmaker, in the was a key figure in the milieu of experimental documentary filmmakers, connected with the artist collective aBCINEMa, and also one of most important voices in Danish modernist poetry. his only film in theatre distribution in Poland was Five Obstructions.

Siergiej Dworcewoj Czwartek, 15.05.2008, sala 3, 19:00 siergiej Dworcewoj jest jednym z najwybitniejszych współczesnych dokumentalistów, laureatem przyznawanej w Rosji nagrody im. Andrieja Tarkowskiego, którą wcześniej odebrali Jurij Norstein, Otar Joseliani i Aleksander Sokurow. Dotychczas Dworcewoj stworzył 4 filmy, które otrzymały w sumie ponad 50 nagród na najważniejszych międzynarodowych festiwalach.

ThuRSDaY, 15 MaY 2008, hall 3 serGey dvorcevoy is one of the most prominent modern documentary filmmakers, the laureate of the Russian aNDREj TaRKOWSKI aWaRD – previously received by renown artists such as juRIj NORSTEIN, OTaR IOSElIaNI and alEKSaNDR SOKuROW. So far, Dvorceyov has made four films which walked away with over 50 awards at the most important international festivals.

Panel

A discussion panel

co zrobić, żeby zrobić pierwszy film how to make your first film?

18.05.08 w godz. 11:30 - 13:30, Klub festiwalowy – Klub 55 Wstęp tylko dla profesjonalistów branży filmowej oraz dziennikarzy.

Zgłoszenia przyjmujemy do 15 maja pod adresem: info@docreview.pl

SuNDaY, 18 MaY 2008 11:30 aM TO 1:30 PM, FESTIval CluB – KluB 55 PAnEl hElD in P olish.

Stowarzyszenie Film 1, 2 zaprasza na panel dotyczący produkcji filmów dokumentalnych.

Polski dokument odradza się. Patrząc na ilość nagród, jakie zdobywają nasze filmy na całym świecie można by stwierdzić, że przeżywa on swoje złote lata. Powstają mądre, wzruszające filmy, nie tylko opisujące naszą współczesność, ale jak wskazuje ich odbiór za granicą, niosące ze sobą uniwersalne treści. Nie wiedzą o tym niestety polscy widzowie. Powodów jest jak zwykle kilka: postępująca komercjalizacja telewizji publicznej, brak jasnych zasad finansowania i koprodukcji filmów.

Stowarzyszenie Film 1, 2, które powstało jako oddolny ruch wspierania debiutów młodych filmowców pragnie ten stan rzeczy zmienić. Dlatego chcemy zebrać w jednym miejscu młodych i doświadczonych już producentów, reżyserów filmowych, przedstawicieli PISF, telewizji publicznej i stacji komercyjnych. Mamy zamiar porozmawiać o tym, co zrobić, żeby uprościć drogę finansowania produkcji i jak dotrzeć z filmami do widzów.

EnTRy FoR Film PRoFEssionAls AnD REPoRTERs only. sign uP Till 15 mAy 2008 AT: inFo@DocREviEw.Pl.

Panel dotyczący produkcji filmów dokumentalnych organizowany jest w ramach projektu Co zrobić, żeby zrobić pierwszy film?. Projekt finansowany jest przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Współorganizacja: Kino Polska oraz Planete Doc Review.

The FIlM 1,2 SOCIETY wants to provide a meeting platform where young and experienced film producers, representatives of the POlISh FIlM INSTITuTE and public and commercial television stations can discuss what could be done to facilitate the process of film production and how to reach viewers with films.

The discussion panel will be in Polish.

The discussion will be held as part of the project entitled hOW TO MaKE YOuR FIRST FIlM? financed by the POlISh FIlM INSTITuTE and co-organised by KINO POlSKa and PlaNETE DOC REvIEW.

Konkursy dla publiczności Competitions for viewers PleBIsCYT PUBlICZnOŚCI / vieWers’ choice AWArd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 179 kOnkUrs nA reCenZJę / Best FiLm revieW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 181 kOnkUrs nA DOkUmenT AmATOrskI / Best AmAteur short doc . . . . . . . . . . . . . . . . .str. 183

WybieRZ naJlePSZy Film FeStiWalU Planete Doc RevieW 2008 i WyGRaJ FilmoWe naGRoDy! VOTE FOR THE BEST FILM OF THE PLANETE DOC REVIEW 2008 FESTIVAL AND WIN FILM PRIZES! Zadecyduj, który z filmów Festiwalu Planete Doc Review otrzyma prestiżową nagrodę: Nagrodę Publiczności i odbierze 2 000 € (fundatorem nagrody jest kanał Planete).

WkonkursiebiorąudziałwszystkiefilmyprezentowanewprogramieFestiwalu.Wystarczywypełnić odpowiedni kupon w Kinotece oraz wrzucić go do specjalnej urny dostępnej w kasie kinaoznaczonejjakoPlaneteDocReviewlubwysłaće-mailnaadres:nagroda@docreview.pl z tytułem filmu.

Szczegóły na stronie www.docreview.pl i www.filmweb.pl

Wśród wszystkich głosujących zostaną rozlosowane festiwalowe upominki: płyty DvD z filmami prezentowanymi na Planete Doc Review, koszulki i torby.

Konkurs trwa od 9 maja do 19 maja do godz. 12.00. Za ważne uznaje się wyłącznie zgłoszenia zawierające jasno i czytelnie podane dane osobowe (adres, telefon, e-mail). Nagrody zostaną przekazane zwycięzcom w ciągu 14 dni od ogłoszenia wyników konkursu. Lista zwycięzców zostanie ogłoszona na stronach www.docreview.pl oraz www.filmweb.pl dnia 21 maja 2008r. vote for the best film of the PlaNETE DOC REvIEW festival. The winning film will be recognized with the prestigious viewer’s award and will win € 2,000 (the PlaNETE channel is the sponsor of the award). all of the films screened during the festival are eligible to compete for the award. To vote fill in a form available at the KINOTEKa and drop it in a box marked PlaNETE DOC REvIEW at the ticket office or send an e-mail at NaGRODa@DOCREvIEW.Pl with the film’s title.

For more information on the competition please visit WWW.DOCREvIEW.Pl and WWW.FIlMWEB.Pl The competition will run from 9 May through 19 May noon. Only forms with legible personal data (address, phone number or e-mail) will be valid.

Konkursy dla publiczności

viewers’ choice Award

competitions for viewers

PlebiScyt PUblicZności

DZIECI ZMIENIAJÑ SI¢ SZYBKO, ALE NIE ZDJ¢CIA. DZI¢KI HP Laboratoryjna jakoÊç zdj´ç i niezwykle wyrazisty tekst, który nie blaknie.

To efekt korzystania z urzàdzeƒ i materiałów eksploatacyjnych HP. www.hp.pl/idea

© 2008 Hewlett-Packard Development Company, L.P. Wszelkie prawa zastrze˝one.

naPiSZ RecenZJę FilmU i WyGRaJ cenny SPRZęt hP! / WRITE A FILM REVIEW AND WIN HP EQUIPMENT! Filmy Planete Doc Review, stawiają niewygodne pytania, przenoszą nas w najdalsze zakątki świata, wzruszają, skłaniają do refleksji. A Ty, co o nich myślisz? Podziel się z nami swoimi wrażeniami i napisz recenzję jednego z filmów festiwalowych. Atrakcyjne nagrody czekają na autorów najlepszych recenzji filmów prezentowanych podczas festiwalu: HP Photosmart C7280 to najszybsze urządzenie wielofunkcyjne z kolorowym wyświetlaczem LCD, zaprojektowane z myślą o użytkownikach domowych i małym biurze, posiada wysokiej jakości kolorowy skaner i kopiarkę, automatyczny moduł druku dwustronnego, kolorowy faks z funkcją antySpam i możliwość pracy w sieci bezprzewodowej.

nagroda główna: zestaw wielofunkcyjny hP Photosmart C7280.

Drugie i trzecie miejsce:zestaw hP Photosmart A444.

10 toreb festiwalowych i koszulek Planete Doc Review Recenzje można pisać: • W Kinotece. Należy wypełnić odpowiedni kupon oraz wrzucić go do specjalnej urny dostępnej w kasie kina oznaczonej jako Planete Doc Review.

• Przez Internet: na adres recenzja@docreview.pl Konkurs trwa od 9 maja do 19 maja do godz. 12.00. Za ważne uznaje się wyłącznie zgłoszenia zawierające jasno i czytelnie podane dane osobowe (adres, telefon lub e – mail). Nagrody zostaną przekazane zwycięzcom w ciągu 14 dni od ogłoszenia wyników konkursu. Lista zwycięzców zostanie ogłoszona na stronach www.filmweb.pl, www.onet.pl oraz www.docreview.pl dnia 21 maja 2008r.

Szczegółowyregulaminkonkursurównieżnastronach:www.docreview.pl,www.filmweb.pl, www.onet.pl

Przenośne studio fotograficzne HP Photosmart

A444 to idealne rozwiązanie dla klientów poszukujących kompleksowego zestawu do robienia i drukowania olśniewających zdjęć, zawierającego aparat o rozdzielczości 5 megapikseli z trzykrotnym zoomem optycznym i łatwą w obsłudze drukarkę ze stacją dokowania+foto

The films screened at the Planete Doc Review festival pose difficult questions, they take viewers to faraway places, they move people and make them think. and how do you find them? You can tell us what you think about the festival films by writing a review. The authors of the best reviews of the films screened during the festival will enter a competition to win attractive prizes: Main prize – a multifunction printer hP Photosmart C7280 Runners up - a hP Photosmart a444 set 10 Planete Doc Review festival tote bags and T-shirts You can write the reviews and submit them in two ways: • at the KINOTEKa theatre. Fill in a form and drop it in the box marked PlaNETE DOC REvIEW at the ticket office.

• Submit reviews online at: RECENZja@DOCREvIEW.Pl Detailed competition rules and regulations are available at: WWW.DOCREvIEW.Pl, WWW.FIlMWEB.Pl, WWW.ONET.Pl

Konkursy dla publiczności

Best film review

competitions for viewers

konkURS na RecenZJę

8

5 XPK F QPNZT

Z

5 XÍK

XZCÍS

9%$". &9 EBK F K FT [ D[ F XJ ÄLT [ F NP M J XPv DJ

G J M NPXBOJ B PCS B[ V )% a X BLDK J o

; CVEPXBOB OB T VLDFT J F LBNFS

)%7 4POZ 9%$". &9 K FT U

QJ FS XT [

LBNFS

[ BQJ T VK D 5 . &Y QS FT T

$BS E5.

PCS B[

OB QBNJ ÄDJ BDI T U B ZDI 4Y 4 4[ ZCLJ F

QS PT U F X PCT

VE[ F

VNP M J XJ BK DF [ BQJ T

EP

HPE[ J O NBU FS J B V )% LBS U Z &Y QS FT T

1$ T U BK

T J Ä T U BOEBS EFN Xv S ÍE OPv OJ LÍX QBNJ ÄDJ

T U B ZDI 8J ÄDFK

J OG PS NBDK J

XXX T POZCJ [

OFU

DPNQBDU 4Y 4 &Y QS FT T $BS E

1.8 &9

%J HJ U BM .BT U FS s 5 BQF

)73 " &

)73 7 &

)73 ; & 4POZ

9%$". &9

%J HJ U BM .BT U FS

5 BQF BOE 4Y4 &YQS FT T $BS E BS F S FHJ T U FS FE U S BEFNBS LT

PG

U IF 4POZ $PS QPS BU J PO

+BQBO

)%7 BOE U IF )%7 M PHP BS F U S BEFNBS LT

PG

U IF 4POZ $PS QPS BU J PO

BOE U IF 7J DU PS

$PNQBOZ PG

+BQBO

-J NJ U FE

HP Photosmart C7280 to najszybsze urządzenie wielofunkcyjne z kolorowym wyświetlaczem LCD, zaprojektowane z myślą o użytkownikach domowych i małym biurze, posiada wysokiej jakości kolorowy skaner i kopiarkę, automatyczny moduł druku dwustronnego, kolorowy faks z funkcją antySpam i możliwość pracy w sieci bezprzewodowej.

FeStiWal WRaZ Z FilmWeb.Pl ZoRGaniZoWał konkURS na naJlePSZą etiUDę FilmoWą Do 10 minUt. temat PRZeWoDni PRac konkURSoWych bRZmiał „miaSto i cZłoWiek”.

THE PLANETE DOC REVIEW FESTIVAL IN COLLABORATION WITH FILMWEB.PL HELD A COMPETITION FOR THE BEST SHORT FILM UNDER 10 MINUTES. THE THEME OF THE COMPETITION WAS “MAN AND THE CITY”.

3 zwycięskie prace zostaną umieszczone przed wydaniem DVD Magazyn Sztuki Dokumentu, prezentującym najlepsze filmy Festiwalu Planete Doc Review.

Dodatkowo zwycięzca otrzyma urządzenie wielofunkcyjne hP Photosmart C7280.

LaureacidrugiejitrzeciejnagrodyotrzymajązestawfotostudiohPPhotosmartA444oraz unikalne torby Festiwalu Planete Doc Review – wykonane z zeszłorocznych banerów.

Gratulujemy zwycięzcom i zapraszamy wszystkich do kamer za rok!

Logo Filmweb, hp, zdjęcia nagroda HP C7280, nagroda HP A444

Przenośne studio fotograficzne HP Photosmart

A444 to idealne rozwiązanie dla klientów poszukujących kompleksowego zestawu do robienia i drukowania olśniewających zdjęć, zawierającego

The 3 winning films will be recorded on the DvD MaGaZYN SZTuKI DOKuMENTu showcasing the best films screened at the PlaNETE DOC REvIEW FESTIval.

aparat o rozdzielczości 5 megapikseli z trzykrotnym zoomem optycznym i łatwą w obsłudze drukarkę ze stacją dokowania+foto

In addition, the winner will receive a multifunction device hP PhotosmArt c7280.

The first and second runners-up will receive a photostudio set hP PhotosmArt A444 and unique PlaNETE DOC REvIEW tote bags made of last year’s festival banners.

Congratulations to our winners! See you next year!

Konkursy dla publiczności

Best Amateur short doc

8 competitions for viewers

konkURS na DokUment amatoRSki

8

Organizacja i przyg Artur Liebhart

Marcin Borkowski

MichaĹ&#x201A; Bielwaski

Michal Paluektau

8

otowanie festiwalu Festival organisers and collaborators MichaĹ&#x201A; Konca

Dorota Chrobak

Anna Desponds

MichaĹ&#x201A; Libera

Aleksandra Klanowska

Kinga Dabrowska

88

Podziękowania

Acknowledgements

DZiękUJemy baRDZo WSZyStkim oSobom i inStytUcJom, któRych meCenAsOWI FesTIWAlU: Pomoc i ZaanGażoWanie były the Patron of the Festival: nieZaStąPione PRZy W oRGaniZacJi FeStiWalU. W SZcZeGólności: WE WOULD LIkE TO THANk ALL THE PERSONS AND INSTITUTIONS Pan Wojciech Kaczorowski WHOSE INPUT AND ASSISTANCE Pan Konrad Konieczny WERE INVALUABLE TO US DURING THE PREPARATION PROCESS OF THE GŁóWnemU FESTIVAL. WE WOULD LIkE TO PArTnerOWI: the main Partner of the ExPRESS SPECIAL THANkS TO:

BAnk mIllennIUm

Festival:

PlAneTe Pani Beata Ryczkowska Pani Joanna Pogorzelska Pani Urszula Marzec Pani Joanna Owsianko

PArTerOm, PATrOnOm meDIAlnYm I PrZYJACIOŁOm FesTIWAlU: Partners, media patrons and friends: AmBAsAdA KróLestWA niderLAndóW: Pan Martin Van Dijk Pani Katarzyna Kolman

PoLsKi instytut sZtuKi FiLmoWeJ Pan Maciej Karpiński Pani Malgorzata Janczak Pani Kinga Gałuszka Pan Grzegorz Wojtowicz

FundAcJA im. heinrichA BoeLLA Pani Agnieszka Rochon Pani Małgorzata Kopka

mediA desK Pani Joanna Wendorff Pani Małgorzata Kiełkiewicz

dAnish FiLm institute Pani Anne Marie Kurstein

instytut GoetheGo Pani Renata Prokurat

8 Pan Kamil Wyszkowski Pan Patryk Słowicki

Pan Kamil Melcer

Amnesty internAtionAL

Pan Łukasz Skrzypek

tvP2

LiGhtcArAFt

Pan Piotr Kuciński Pani Grażyna Torbicka

Pani Draginja Nadaždin Pani Agnieszka Krzyżak

duŃsKi instytut KuLtury

iPLeX. PL Pani Mariola Niedźwiecka

GAZetA WyBorcZA

tvP KuLturA Pani Katarzyna Malinowska Pan Wojciech Diduszko Pani Anna Czarkowska

(oP. cit.,) Pani Magdalena RadkowskaWalkowicz

Pani Bogusława Sochańska Pani Joanna Tamborska Pani Dorota Rozmarynowska

Pani Anna Pruszyńska Pani Beata Kęczkowska Pan Tadeusz Sobolewski

Pro heLvetiA

PoLityKA

Pani Urszula Kropiwiec

Pani Joanna Winiarska Pani Agnieszka Chrobot Pan Janusz Wróblewski

Pani Irena Piłatowska- Mądry Pani Julia Prus

onet. PL

Pan Krzysztof Rak

BiBLioteKA sŁoWA tWórcóW Pan Jan Majdecki

hoteL intercontinentAL

Pani Agnieszka Kardaszewska

emPiK

Pan Wolfgang Putz Pani Alexandra Zopf

Pani Monika Marianowicz Pani Justyna Kępka

teAtr drAmAtycZny

AKtivist / eXcLusiv

Pan Paweł Miśkiewicz Pani Katrazyna Szustow Pani Alicja Zielińska Pani Karolina Gębska

Pani Maja Duczyńska Pan Łukasz Figielski

netiA Pan Konrad Magdziarz Pan Michał Dolny

sony

Kino Pan Jacek Cegiełka Pani Iwona Cegiełkówna Pani Marta Sendecka Pan Zygmunt Kołodyński Pan Konrad J. Zarębski

studio rePortAŻu i doKumentu PoLsKieGo rAdiA hBo PoLsKA KinoteKA Pani Małgorzata Kirstein Pan Paweł Hanczałowski

eFte Pani Anna Rok

KArAt Pani Joanna Szabuńko

PoLsKA AKcJA humAnitArnA Pani Katarzyna Szeniawska

Press

Pan Marcin Tkaczyk

FiLm

Pani Katarzyna Witowska-Górska Pani Roma Zygmunt

heWLett PAcKArd PoLsKA

Pani Monika Łuczak Pan Jacek Rakowiecki Pan Bartosz Żurawiecki

icPPc

Pani Izabela Sulima

dynAmo FiLm / deLAPost

mAchinA Pani Karina Królikowska

Pani Jadwiga Łopata Pan Julien Rose

Pan Artur Marcinkowski Pan Maciej Maciantowicz Pan Cedric Choppin

dLAcZeGo Pani Monika Sernik

Pani Katarzyna Socha Pani Magda Juszczyk Pan Jacek Sylwin Pan Jerzy Brize

mistrZoWsKA sZKoŁA reŻyserii FiLmoWeJ AndrZeJA WAJdy

PoLsKie rAdio ProGrAm 3

I inni…

And others…

Pani Joanna Skalska Pani Katarzyna Ślesicka Pan Tomasz Ślesicki

LG Pan Paweł Binder

Pani Dorota Haller Pani Justyna Szczurko Pan Ryszard Jaźwiński

FiLmWeB. PL Pan Krzysztof Michałowski Pan Michał Burszta

Podziękowania

uniWersytet WArsZAWsKi

Acknowledgements

ProGrAm GLoBAL comPAct undP

info@docreview.pl ul. Widok 5/7/9 pok. 410 00-023 Warszawa www.docreview.pl www.againstgravity.pl

kinga Dąbrowska kinga@docreview.pl

dyreKtor FestiWALu: Festival director: Artur liebhart aliebhart@docreview.pl

KoordynAtorKA FestiWALu: Festival coordinator: Anna Desponds annad@docreview.pl

WydArZeniA sPecJALne: special events: michał Paluektau michalp@docreview.pl

desiGn: Paweł Palikot

druK Printing: normex, Beata staniszewska

stronA internetoWA Website: marek Parys, www.multimediadesign.pl

KontAKty WsPóŁPrAcA miĘdZynArodoWe, cooperation: mediA international relations, media małgorzata mazur Aleksandra klanowska it: alex@docreview.pl 0-22-828-10-79

Adam Zygarowski

centrum FestiWALoWe, KoordynAcJA WoLontAriAtu: Festival centre, volunteer coordination centre:

sPotKAniA Z tWórcAmi: meetings with Artists: michał Bielawski, Dorota Chrobak, michał libera

marcin Borkowski, michał konca

mAstercLAss:

KAtALoG: Festival catalogue:

tŁumAcZeniA interpretation

Koordynacja / coordination: kinga Dąbrowska, Anna Desponds Opisy / Film synopses: magdalena Bartczak, michał Bielawski, Joanna hanusiak, Julia Prus, Anna romanowska, Tłumaczenie / translations: Weronika sobita, magda szwedowska, marcin Wróbel Piktogramy / pictograms: semafor Adiustacja/ Revision: elżbieta Groszek

karolina Dąbrowska, małgorzata nowicka, Joanna Perzyna

tŁumAcZeniA FiLmóW: Film subtitling:

I WSPANIALI WOLONTARIUSZE WSPANIALI WOLONTARIUSZE

Koordynacja / coordinator: kinga Dąbrowska Tłumacze / translators: karolina Bober, Danuta Dowjat, Joanna Fekecz, Paweł lesisz, małgorzata nowicka, Anetta radolińska-Czwaczka, monika szpetulska, Agnieszka Guzewicz, Napisy elektroniczne / electronic subtitles: Apkit, magdalena ejsak, Arkadiusz ejsak Adiustacja / Subtitles revision: Elżbieta Groszek

michał Chaciński

FotoGrAF PoKŁAdoWy Photograph on board Wita Drygas

KontAKty Z KinemAtoGrAFiĄ JAPoŃsKĄ contacts with japanese cinematography Akiko no keisuke

Komitet Organizacyjny

trAnsPort i ProJeKcJe: transport and screenings:

organisational committee

KontAKt: contact details:

Filmy A-Z Film index by english title według tytułów angielskich

7 × Moscow (7 × Moskwa), Piotr Stasik, Poland 2005, 19 min.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

09 may ‘08, 17:00

66 scenes From America (66 obrazów z Ameryki), Jørgen Leth, Denmark 1981, 42 min.

11 may ‘08, 14:00

Above the Pavements (Ponad chodnikami), Piotr Stasik, Poland 2008, 24 min.

15 may ‘08, 18:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 12:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 21:45

Afghan Muscles (Jak to się robi w Afganistanie), Andreas Mol Dalsgaard, Denmark 2006, 58 min.

09 may ‘08, 16:15

. . . . . . . . . . . .page 000

| 11 may ‘08, 18:00

Alamar express. the new Man (Alamar Express. El hombre Nuevo), Patrycja Satora, Poland 2007, 57 min.

16 may ‘08, 19:15

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Alone in Four Walls (W czterech ścianach), Alexandra Westmeier, Germany 2007, 85 min. . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 16 may ‘08, 20:00

| 17 may ‘08, 19:15 | 18 may ‘08, 21:00

Andrzej Wajda. on the Film set (Andrzej Wajda. Portret na planie), Zespół Filmowy Paladino, Poland 2008, 80 min.

09 may ‘08, 22:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Anna, seven Years on the Frontline

(Anna, siedem lat na froncie), Masha Novikova, The Netherlands, 78 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 13 may ‘08, 20:45 | |14 may ‘08, 17:45

Antonio negri, the revolution that never ends (Antonio Negri, niekończąca się rewolucja), Aleksandra Weltz & Andreas Pichler, Germany 2004, 52 min.

09 may ‘08, 18:00 | 16 may ‘08, 19:00

. . . . . . . . . . . . .page 000

At the datcha (Na działce), Thierry Paladino, Poland 2006, 27 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 17 may ‘08, 17:15

Aufrecht gehen: rudi dutschke - spuren (Trzymać sie prosto), Helga Reidemeister, Germany 1988, 92 min.

09 may ‘08, 22:15 | 11 may ‘08, 12:15

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Beast Within, the (Bestia w nas), Yves Scagliola, Denmark/ Switzerland 2007, 52 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 14 may ‘08, 19:45

| 17 may ‘08, 19:45

Behind the Fence (Za płotem), Marcin Sauter, Poland 2005, 24 min.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

10 may ‘08, 21:30

Booth of Fortune, the (????????), Lesław Dobrucki, Poland 2007, 15 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 22:15

| 17 may ‘08, 12:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 14 may ‘08, 17:45

cat dancers (Tańczący z kotami), Harris Fishman, USA 2007, 75 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 13 may ‘08, 17:30

| 15 may ‘08, 21:45

champagne spy, the (Zakochany szpieg), Nadav Schirman, Israel/ Germany 2007, 91 min.

09 may ‘08, 18:30

. . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 11 may ‘08, 16:30 | 17 may ‘08, 13:45

chastie (Szczęście), Sergey Dvortsevoy, Kazakhstan 1995, 25 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 16:00

| 14 may ‘08, 17:45

children of the sun (Dzieci słońca), Ran Tal, Israel/ USA 2007, 70 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 22:15

| 17 may ‘08, 12:00

children. As time Flies (Dzieci. Jak ten czas ucieka), Thomas Heise, Germany 2007, 90 min. . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 18:15

| 11 may ‘08, 18:00 | 12 may ‘08, 16:00

china Blue (Chiny w kolorze blue), Micha X. Peled, USA 2005, 87 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 16:00

citizen havel (Obywatel Havel), Miroslav Janek & Pavel Koutecky, Czech Republic 2008, 119 min. . . . . . . . . . . . .page 000 17 may ‘08, 21:15

| 18 may ‘08, 12:45

cocalero (Cocalero), Alejandro Landas, Bolivia/ Argentine 2007, 94 min.

10 may ‘08, 18:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 15 may ‘08, 16:00

comeback (Powrót), Vita Maximilian Plettau, Germany 2007, 79 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 15 may ‘08, 19:30

| 17 may ‘08, 20:15

come Back Kate (Wróć, kate), Quirine Racké & Helena Muskens, The Netherlands 2007, 53 min.

. . . . . . . . . . . .page 000

18 may ‘08, 20:00

corridor #8 (Droga nr 8), Boris Despodov, Agitprop Production, Bulgaria 2008, 74 min.

13 may ‘08, 19:00

crazy Love (Szalona miłość), Dan Klores, USA 2007, 92 min.

09 may ‘08, 19:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 14 may ‘08, 17:45 | 18 may ‘08, 15:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 14 may ‘08, 21:30

cupboard, A (kredens), Jacob Dammas, Poland 2007, 47 min.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

16 may ‘08, 19:15

darfur now (Darfur now), Ted Braun, USA 2007, 95 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 15 may ‘08, 19:30

| 17 may ‘08, 18:00

diaryfilm – i was 12 in 56’ (Dziennik), Boglarka Edvy & Sandor Sillo, Hungary 2006, 55 min. . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 19:00

| 11 may ‘08, 14:00

dictator hunter, the (Łowca dyktatorów), Klaartje Quirijns, The Netherlands 2007, 58 min. . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 16:15

| 11 may ‘08, 18:00

don’t Get Me Wrong (Nie zrozum mnie źle), Adina Pintilie, Romania 2007, 50 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 18 may ‘08, 15:15

dong (Dong), Jia Zhang-ke, China 2006, 78 min.

14 may ‘08, 16:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 16 may ‘08, 17:15

durakovo, Village of Fools (Durakowo, wioska głupców), Nino Kirtadze, France 91 min. . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 14:45

| 13 may ‘08, 18:00

Filmy A-Z według tytułów angielskich

09 may ‘08, 16:00

Film index by english title

Bread day (Dzień chleba), Sergey Dvortsevoy, Russia 1998, 55 min.

Film index by english title

Filmy A-Z według tytułów angielskich

dutch cocaine Factory (Holenderska fabryka kokainy), Jeanette Groenendaal, The Netherlands 2007, 55 min.

11 may ‘08, 18:45 | 12 may ‘08, 17:45

encounters at the end of the World (Spotkania na krańcach świata), Werner Herzog, UK 2007, 90 min.

10 may ‘08, 16:00 | 13 may ‘08, 21:00 | 18 may ‘08, 13:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

end of the rainbow (Cena złota), Robert Nugent, France/ Australia 2007, 83 min.

10 may ‘08, 21:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 11 may ‘08, 21:45 | 17 may ‘08, 19:00

existence (Istnienie), Marcin Koszałka, Poland 69 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 17 may ‘08, 18:00

Faces (Twarze), Gerard Maximin, The Netherlands/ France 2007, 80 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 20:30

| 16 may ‘08, 18:45

First day, the (Pierwszy dzień), Marcin Sauter, Poland 2007, 21 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 17:00

Five obstructions, the (5 nieczystych zagrań), Lars Von Trier & Jørgen Leth, Denmark/ Switzerland/ Belgium/ France 2003, 90 min.

15 may ‘08, 21:30 | 16 may ‘08, 16:00

. . . . . . . . . .page 000

Gate of heavenly Peace

(Wrota niebiańskiego spokoju), Richard Gordon & Carma Hinton, USA 1996, 160 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 18 may ‘08, 12:00

Glass: A Portrait of Philip in 12 Parts (Philip Glass w 12 częściach), Scott Hicks, Australia, 2007, 122 min.

10 may ‘08, 12:00 | 18 may ‘08, 21:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Griot’s story, A (Opowieść Griota), Adam Różański, Poland 2007, 55 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 18 may ‘08, 20:00

Gugara (Gugara), Jacek Nagłowski & Andrzej Dybczak, Poland 2007, 70 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 20:15

| 12 may ‘08, 16:00

hair: Let the sun shine in (Hair), Pola Rapaport, USA/ France 2007, 54 min.

15 may ‘08, 20:45

haiti. untitled (Haiti. Bez tytułu), Jørgen Leth, Denmark 1996, 78 min.

11 may ‘08, 14:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 12:00

highway (Trasa), Sergey Dvortsevoy, Kazakhstan 1999, 57 min.

10 may ‘08, 14:15

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 13:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 16 may ‘08, 22:00

ikizama (Ikizama), Tomasz Wysokiński, Poland 2008, 55 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 14 may ‘08, 19:45

| 17 may ‘08, 19:45

in the dark (W ciemności), Sergey Dvortsevoy, Russia 2004, 41 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 14:15

| 16 may ‘08, 22:00

Jihad for Love, A (Jihad For Love), Parvez Sharma, USA/ UK/ France/ Germany/ Australia 2007, 81 min.

. . . .page 000

17 may ‘08, 12:00

Kocham Polskę, Maria Zmarz-Koczanowicz & Joanna Sławinska, Poland 2008, 57 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 14:15

Lakshmi And Me (Lakszmi i ja), Nishtha Jain, India/ USA/ Finland/ Denmark 2007, 59 min.

10 may ‘08, 19:00

| 11 may ‘08, 14:00

. . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Living Goddess (Być boginią), Ishbel Whitaker, UK,2007, 87 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 14:15

| 15 may ‘08, 17:45

Lord of the rims, the (Felgarz z woli), Kuba Maciejko, Poland 2007, 10 min.

15 may ‘08, 17:00

Lost holiday (Zagubione wakacje), Lucie Kralova, Czech Republic 2007, 84 min.

16 may ‘08, 18:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 18 may ‘08, 13:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 17:15 | 18 may ‘08, 15:00

Lucio (Lucio– murarz, oszust, anarchista), Aitor Arregi & Jose Mari Goenaga, Spain 2007, 93 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 12 may ‘08, 20:30

| 13 may ‘08, 17:45 | 17 may ‘08, 22:15

Mechanical Love (Mechaniczna miłość), Phie Ambo, Denmark/ Finland 2007, 79 min.

09 may ‘08, 17:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 13 may ‘08, 21:45 | 17 may ‘08, 16:00

Monks – the transatlantic Feedback (The Monks), Dietmar Post&Lucia Palacio, Germany 2006, 100 min.

10 may ‘08, 12:15 | 13 may ‘08, 16:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Mother, the (Matka), Antoine Cattin & Pavel Kostomarov, Switzerland/ France/ Russia 2007, 80 min. . . . . . . . . .page 000 11 may ‘08, 20:15

Music Partisans (Muzyczni partyzanci), Mirosław Dembiński, Poland 2007, 52 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 15 may ‘08, 17:00

| 18 may ‘08, 13:45

My enemy’s enemy (Wróg mojego wroga), Kevin MacDonald, France/ UK 2007, 87 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 14 may ‘08, 16:00

| 15 may ‘08, 21:00

nanking (Nankin), Bill Guttentag & Dan Sturman, USA 2007, 89 min.

10 may ‘08, 16:30

net, the (Sieć), Lutz Dammbeck, Germany 2007, 121 min.

10 may ‘08, 12:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 22:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 18 may ‘08, 16:45

new scenes from America (Nowe obrazy z Ameryki), Jørgen Leth, Denmark 2003, 35 min.

11 may ‘08, 15:30

no end in sight (Bez końca), Charles Ferguson, USA 2007, 102 min.

14 may ‘08, 21:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 18 may ‘08, 19:30

notes on Love (Notatki o miłości), Jørgen Leth, Denmark 1989, 90 min.

11 may ‘08, 21:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 13 may ‘08, 16:00

obscene (Nieprzyzwoity wydawca), Neil Ortenberg & Daniel O'Connor, USA 2007, 97 min.

10 may ‘08, 20:00

. . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 13:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 15:30

old Book store (Antykwariat), Maciej Cuske, Poland 2005, 26 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 16 may ‘08, 17:00

one By one (Po kolei), Piotr Stasik, Poland 2005, 7 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 16 may ‘08, 17:00

on the sky, on earth (Na niebie, na ziemi), Maciej Cuske, Poland 2007, 61 min.

15 may ‘08, 18:45

our street (Nasza ulica), Marcin Latałło, France 2006, 52 min.

16 may ‘08, 22:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 21:45 | 18 may ‘08, 17:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Filmy A-Z według tytułów angielskich

(Życie wymyka się spod kontroli), Bertram Verhaag & Gabriele Kröber, Germany 2004, 60 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 16 may ‘08, 17:00

Film index by english title

Life running out of control

Film index by english title

Filmy A-Z według tytułów angielskich

Pelota (Pelota), Jørgen Leth, Denmark 1983, 47 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 11 may ‘08, 15:30

| 17 may ‘08, 13:45

Perfect human, the (Człowiek idealny), Jørgen Leth, Denmark 1968, 13 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 15 may ‘08, 21:30

| 16 may ‘08, 16:00

Profession: director – Agnieszka holland (Zawód reżyser – Agnieszka Holland), Piotr Stasik; Poland 2008, 21 min.

09 may ‘08, 17:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

PrL de Luxe (PRL de Luxe), Edyta Wróblewska, Poland 2007, 15 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 20:15

| 12 may ‘08, 16:00

Profession: director – Wojciech Marczewski (Zawód: Reżyser – Wojciech Marczewski), Piotr Stasik, Poland 2007, 24 min.

10 may ‘08, 21:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Promise to the dead: the exile Journey of Ariel dorfman, A (Obietnica zmarłym. Wygnanie Ariela Dorfmana), Peter Raymont, Canada 2007, 90 min.

10 may ‘08, 18:15 | 16 may ‘08, 21:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

radiant city (Życie na przedmieściach), Gary Burnd & Jim Brown, Canada 2006, 85 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 16:15

| 18 may ‘08, 15:00

recycle (Na przemiał), Al Massad, The Netherlands / Germany / Jordan 2008, 90 min.

09 may ‘08, 20:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 11 may ‘08, 13:45 | 18 may ‘08, 16:45

rublyovka - road to Bliss (Rublowka), Irene Langemann, Germany 2007, 94 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 14 may ‘08, 19:15

| 17 may ‘08, 14:15 | 18 may ‘08, 19:00

secret of deva, the (Tajemnica Devy), Anca Miruna Lazarescu, Germany/ Romania 2007, 58 min.

11 may ‘08, 18:45

. . . . . . . . . .page 000

| 12 may ‘08, 17:45

septembers (Wrześniowe karaoke), Carles Bosch, Spain 2007, 90 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 20:30

| 16 may ‘08, 20:15

schade, dass Beton nicht brennt (Szkoda, że się beton nie pali), Barbara Etz, Germany 1981, 81 min.

11 may ‘08, 14:30 | 17 may ‘08, 15:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

shadow of the holy Book (Cień świętej księgi), Arto Halonen, Finland 2007, 90 min.

10 may ‘08, 20:15

shake the devil off (Diabeł i jazz), Peter Entell, Switzerland 2007, 99 min.

09 may ‘08, 19:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 12 may ‘08, 17:45 | 18 may ‘08, 22:45

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 11 may ‘08, 21:15

starbuck - holger Meins (Sztuka i rewolucja – Holger Meins), Gerd Conradt, Germany 2001, 89 min.

11 may ‘08, 12:00

. . . . . . .page 000

| 15 may ‘08, 17:45

stone silence (kamienna cisza), Krzysztof Kopczyński, Poland/ USA 2007, 52 min.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

18 may ‘08, 15:15

stranded, the Andes Plane crash survivors

(Rozbitkowie), Gonzalo Arijon, France 2007, 127 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 22:00 | 16 may ‘08, 21:45 | 18 may ‘08, 17:00

suburban train, the (Elektryczka), Maciej Cuske, Poland 2006, 18 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 17:00

sunday in hell, A (Niedziela w piekle), Jørgen Leth, Denmark 1977, 111 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 22:00

| 12 may ‘08, 16:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 17 may ‘08, 20:45

tehran has no More Pomegranates (W Teheranie nie rosną już granaty), Massoud Bakhshi, Iran 2006, 69 min.

11 may ‘08, 20:15 | 13 may ‘08, 20:00

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

terror’s Advocate (Adwokat terroru), Barbet Schroeder, France 2007, 135 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 11 may ‘08, 19:00

| 12 may ‘08, 20:30 | 18 may ‘08, 20:45

to see if i’m smiling (Cień uśmiechu), Tamar Yarom, Israel 2007, 59 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 15 may ‘08, 20:45

| 17 may ‘08, 13:45

travelling cinema (kino objazdowe), Marcin Sauter, Poland 2006, 53 min.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

16 may ‘08, 17:00

treatment (kuracja), Maciej Cuske, Poland 2004, 58 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 21:30

up the Yangtze (W górę Jangcy), Yung Chang, Canada 2007, 93 min.

11 may ‘08, 16:15

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

| 12 may ‘08, 18:15 | 15 may ‘08, 16:00

urban explorers: into the darkness (Miejscy hakerzy: W stronę ciemności), Melody Gilbert, USA 2007, 57 min.

16 may ‘08, 22:00 | 18 may ‘08, 17:30

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

useless (Niepotrzebne piękno), Jia Zhang-ke, China 2007, 80 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 13 may ‘08, 16:00

| 14 may ‘08, 19:30 | 18 may ‘08, 12:00

War dance (Taniec wojenny), Sean Fine & Andrea Nix Fine, USA 2007, 105 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 22:30

| 18 may ‘08, 19:00

What do You think About it Galuszko (I co Wy na to, Gałuszko), Maciej Cuske & Marcin Sauter, Poland 2000, 60 min.

17 may ‘08, 17:15

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000

Wir sind stärker geworden

(Staliśmy się silniejsi), Dietrich Schubert, Germany 1968, 34 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 09 may ‘08, 18:00

Yodok stories (Yodok Stories), Andrzej Fidyk, Poland/ Norway 2008, 85 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 12 may ‘08, 20:15

| 17 may ‘08, 16:15 | 18 may ‘08, 12:00

Zoo (Zoofilia), Robinson Devor, USA 2007, 80 min. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .page 000 10 may ‘08, 20:00

| 18 may ‘08, 22:30

Filmy A-Z według tytułów angielskich

11 may ‘08, 16:15

Film index by english title

surfwise (Życie na fali), Doug Pray, USA 2007, 93 min.

8

Filmy A-ZFilm index by polish title według tytułów polskich

5 nieczystych zagrań (The Five Obstructions), Lars Von Trier & Jørgen Leth, Dania/ Szwajcaria/ Belgia/ Francja 2003, 90 min.

15.05./ 21.30 | 16.05./ 16.00;

. . . . . . . . . . . . . .page 000

66 obrazów z Ameryki (66 Scenes From America), Jørgen Leth, Dania 1981, 42 min.

11.05./ 14.00; 17.05./ 12.00; 7 × Moskwa (7 × Moscow), Piotr Stasik, Polska 2005, 19 min.

09.05./ 17.00; Adwokat terroru (Terror’s Advocate), Barbet Schroeder, Francja 2007, 135 min.

11.05./ 19.00; 12.05./ 20.30; 18.05./ 20.45; Andrzej Wajda. Portret na planie (Andrzej Wajda. On the Film Set), Zespół Filmowy Paladino, Polska 2008, 80 min.

09.05./ 22.00; Alamar Express. El hombre Nuevo (Alamar Express. The New Man), Patrycja Satora, Polska 2007, 57 min.

16.05./ 19.15; Anna, siedem lat na froncie (Anna, Seven Years on the Fronline), Masha Novikova, Holandia 2008, 78 min.

13.05./ 20.45; 14.05./ 17.45; Antonio Negri, niekończąca się rewolucja (Antonio Negri, The Revolution That Never Ends), Aleksandra Weltz & Andreas Pichler Niemcy 2004, 52 min 09.05./ 18.00; 16.05./ 19.00; Antykwariat, (Old Book Store), Maciej Cuske, Polska 2005, 26 min.

16.05./ 17.00; Bestia w nas (The Beast Within), Yves Scagliola, Dania/ Szwajcaria 2007, 52 min.

14.05./ 19.45; 17.05./ 19.45; Bez końca (No End in Sight), Charles Ferguson, USA 2007, 102 min.

14.05./ 21.00; 18.05./ 19.30; Być boginią (Living Goddess), Ishbel Whitaker, Wlk. Brytania, 2007, 87 min.

10.05./ 14.15; 15.05./ 17.45; Cena złota (End of the Rainbow), Robert Nugent, Francja/ Australia 2007, 83 min.

Cień świętej księgi (Shadow of the Holy Book), Arto Halonen, Finlandia 2007, 90 min.

10.05./ 20.15; 12.05./ 17.45; 18.05./ 22.45; Cień uśmiechu, (To See if I’m Smiling) Tamar Yarom, Izrael 2007, 59 min.

15.05./ 20.45; 17.05./ 13.45; Cocalero (Cocalero), Alejandro Landas, Bolivia/ Argentine 2007, 94 min.

10.05./ 18.00; 15.05./ 16.00; Człowiek idealny (The Perfect Human), Jørgen Leth, Dania 1968, 13 min.

15.05./ 21.30; 16.05./ 16.00; Darfur now (Darfur Now), Ted Braun, USA 2007, 95 min.

15.05./ 19.30; 17.05./ 18.00; Diabeł i jazz (Shake the Devil Off), Peter Entell, Szwajcaria 2007, 99 min.

09.05./ 19.30; 11.05./ 21.15; Dong (Dong), Jia Zhang-ke, Chiny 2006, 78 min.

14.05./ 16.00; 16.05./ 17.15; Droga nr 8 (Corridor #8), Boris Despodov, Bułgaria 2008, 74 min.

13.05./ 19.00; 14.04./ 17.45; 18.05./ 15.30; Durakowo, wioska głupców (Durakovo, Village of the Fools), Nino Kirtadze, Francja 2007, 91 min.

10.05./ 14.45; 13.05./ 18.00; Dzieci słońca (Children of the Sun), Ran Tal, Izrael/ USA 2007, 70 min.

09.05./ 22.15; 17.05./ 12.00; Dzieci. Jak ten czas ucieka (Children. As Time Flies), Thomas Heise, Niemcy 2007, 90 min.

10.05./ 18.15; 11.05./ 18.00; 12.05./ 16.00; Dziennik (Diaryfilm – I Was 12 in 56”), Boglarka Edvy & Sandor Sillo, Hungary 2006, 55 min.

10.05./ 19.00; 11.05./ 14.00; Dzień chleba (Bread Day), Siergiej Dworcewoj, Rosja 1998, 55 min.

09.05./ 16.00; 14.05./ 17.45;

Filmy A-Z według tytułów polskich

Chiny w kolorze blue (China Blue), Micha X. Peled, USA 2005, 87 min.

10.05./ 16.00;

Film index by polish title

10.05./ 21.45; 11.05./ 21.45; 17.05./ 19.00;

Film index by polish title

Filmy A-Z według tytułów polskich

00

Elektryczka (The Suburban Train), Maciej Cuske, Polska 2006, 18 min.

09.05./ 17.00; Felgarz z Woli (The Lord of the Rims), Kuba Maciejko, Polska 2007, 10 min.

15.05./ 17.00; 18.05./ 13.45; Gugara (Gugara), Jacek Nagłowski & Andrzej Dybczak, Polska 2007, 70 min; 09.05./ 20.15; 12.05./ 16.00; Hair (Hair: Let the Sun Shine In), Pola Rapaport, USA/ Francja 2007, 54 min.

15.05./ 20.45; 17.05./ 13.45; Haiti. Bez tytułu (Haiti. Untitled), Jørgen Leth, Dania 1996, 78 min.

11.05./ 12.00; 17.05./ 12.00; Holenderska fabryka kokainy (Dutch Cocaine Factory), Jeanette Groenendaal, Holandia 2007, 55 min.

11.05./ 18.45; 12.05./ 17.45; I co Wy na to, Gałuszko (What Do You Think About It Galuszko), Maciej Cuske & Marcin Sauter, Polska 2000, 60 min.

17.05./ 17.15; Ikizama (Ikizama), Tomasz Wysokiński, Polska 2008, 55 min.

14.05./ 19.45; 17.05./ 19.45; Istnienie (Existence), Marcin Koszałka, Polska 2007, 69 min.

17.05./ 18.00; Jak to się robi w Afganistanie (Afghan Muscles), Andreas Mol Dalsgaard, Dania 2006, 58 min.

09.05./ 16.15; 11.05./ 18.00; Jihad for love (A Jihad for Love), Parvez Sharma, USA/ Wlk. Brytania/ Francja/ Niemcy/ Australia 2007, 81 min.

17.05./ 12.00; Kamienna cisza (Stone Silence), Krzysztof Kopczyński, Polska/ USA 2007, 52 min.

18.05./ 15.15; Kilka mniejszych wygranych (The Booth of Fortune), Lesław Dobrucki, Polska 2007, 15 min.

09.05./ 22.15; 17.05./ 12.00; Kino objazdowe, (Travelling Cinema) Marcin Sauter, Polska 2006, 53 min.

16.05./ 17.00; Kocham Polskę, Maria Zmarz-Koczanowicz & Joanna Sławinska, Polska 2008, 57 min.

10.05./ 14.15; Kredens (A Cupboard), Jacob Dammas, Polska 2007, 47 min.

16.05./ 19.15; Kuracja, (Treatment) Maciej Cuske, Polska 2004, 58 min.

10.05./ 21.30; Lakszmi i ja (Lakshmi and Me), Nishtha Jain, Indie/ USA/ Finlandia/ Dania 2007, 59 min.

10.05./ 19.00; 11.05./ 14.00;

Matka (The Mother), Antoine Cattin & Pavel Kostomarov, Szwajcaria/ Francja/ Rosja 2007, 80 min.

11.05./ 20.15; Mechaniczna miłość (Mechanical Love), Phie Ambo, Dania/ Finlandia 2007, 79 min.

09.05./ 17.30; 13.05./ 21.45; 17.05./ 16.00; Miejscy hakerzy: w strone ciemności (Urban Explorers: Into the Darkness), Melody Gilbert, USA 2007, 57 min.

16.05./ 22.00; 18.05./ 17.30; Muzyczna partyzantka (Music Partisans), Mirosław Dembiński, Polska 2007, 52 min.

15.05./ 17.00; 18.05./ 13.45; Na działce (At the Datcha), Thierry Paladino, Polska 2006, 27 min.

18.05./ 17.15; Na przemiał (Recycle), Al Massad, Holandia/ Niemcy/ Jordania 2008, 90 min.

09.05./ 20.45; 11.05./ 13.45; 18.05./ 16.45; Na ziemi na niebie (On the Sky, on Earth), Maciej Cuske, Polska 2007, 61 min.

15.05./ 18.45; 17.15./ 21.45; Nankin (Nanking), Bill Guttentag & Dan Sturman, USA 2007, 89 min.

10.05./ 16.30; 17.05./ 22.30; Nasza ulica (Our Street), Marcin Latałło, Francja 2006, 52 min.

16.05./ 22.00; 18.05./ 17.30; Nie zrozum mnie źle (Don’t Get Me Wrong), Adina Pintilie, Rumunia 2007, 50 min.

18.05./ 15.15; Niedziela w piekle (A Sunday in Hell), Jørgen Leth, Dania 1977, 111 min.

10.05./ 22.00; 12.05./ 16.00; Niepotrzebne piękno (Useless), Jia Zhang-ke, Chiny 2007, 80 min.

13.05./ 16.00; 14.05./ 19.30; 18.05./ 12.00; Nieprzyzwoity wydawca (Obscene), Neil Ortenberg & Daniel O'Connor, USA 2007, 97 min.

10.05./ 20.00; 17.05./ 15.30; Notatki o miłości (Notes on Love), Jørgen Leth, Dania 1989, 90 min.

Filmy A-Z według tytułów polskich

Łowca dyktatorów (The Dictator Hunter), Klaartje Quirijns, Holandia 2007, 58 min.

09.05./ 16.15; 11.05./ 18.00;

0 Film index by polish title

Lucio – oszust, murarz, anarchista (Lucio), Aitor Arregi & Jose Mari Goenaga, Hiszpania 2007, 93 min.

12.05./ 20.30; 13.05./ 17.45; 17.15./ 22.15;

Film index by polish title

Filmy A-Z według tytułów polskich

0

11.05./ 21.30; 13.05./ 16.00; Nowe obrazy z Ameryki (New Scenes from America), Jørgen Leth, Dania 2003, 35 min.

11.05./ 15.30; 17.05./ 13.45; Obietnica zmarłym. Wygnanie Ariela Dorfmana (A Promise to the Dead: The Exile Journey of Ariel Dorfman), Peter Raymont, Kanada 2007, 90 min.

10.05./ 18.15; 16.05./ 21.45; Obywatel Havel (Citizen Havel), Miroslav Janek & Pavel Koutecky, Republika Czeska 2008, 119 min.

17.05./ 21.15; 18.05./ 12.45; Opowieść Griota (A Griot’s Story), Adam Różański, Polska 2007, 55 min.

18.05./ 20.00; Pelota (Pelota), Jørgen Leth, Dania 1983, 47 min.

11.05./ 15.30; 17.05./ 13.45; Philip Glass w 12 częściach (Glass: A Portrait of Philip in 12 Parts), Scott Hicks, Australia, 2007, 50 min.

10.05./ 12.00; 18.05./ 21.30; Pierwszy dzień, (The First Day), Marcin Sauter, Polska 2007, 21 min.

09.05./ 17.00; Po kolei (One By One), Piotr Stasik, Polska 2007, 7 min.

16.05./ 17.00; Ponad chodnikami (Above the Pavements), Piotr Stasik, Polska 2008, 24 min.

15.05./ 18.45; 17.15./ 21.45; Powrót (Comeback), Vita Maximilian Plettau, Niemcy 2007, 79 min.

15.05./ 19.30; 17.05./ 20.15; PRL de Luxe (PRL de Luxe), Edyta Wróblewska, Polska 2007, 15 min.

09.05./ 20.15; 12.05./ 16.00; Rozbitkowie (Stranded – The Andes Plane Crash Survivors), Gonzalo Arijon, Francja 2007, 127 min.

10.05./ 22.00; 16.05./ 21.45; 18.05./ 17.00; Rublowka (Rublyovka – Road to Bliss), Irene Langemann, Niemcy 2007, 94 min.

14.05./ 19.15; 17.05./ 14.15; 18.05./ 19.00; Sieć (The Net), Lutz Dammbeck, Niemcy 2007, 121 min.

10.05./ 12.00; 18.05./ 16.45; Spotkania na krańcach świata (Encounters at the End of the World), Werner Herzog, Wlk. Brytania 2007, 90 min.

10.05./ 16.00; 13.05./ 21.00; 18.05./ 13.30;

0 Szczęście (Chastie), Siergiej Dworcewoj, Kazachstan 1995, 25 min.

09.05./ 16.00; 14.05./ 17.45; Szkoda, że się beton nie pali (Schade, dass Beton nicht brennt), Barbara Etz, Niemcy 1981, 81 min.

11.05./ 14.30; 17.05./ 15.30; Sztuka i rewolucja – Holger Meins (Starbuck – Holger Meins), Gerd Conradt, Niemcy 2001, 89 min.

11.05./ 12.00; 15.05./ 17.45; Tajemnica Devy (The Secret of Deva), Anca Miruna Lazarescu, Niemcy/ Rumunia 2007, 58 min.

11.05./ 18.45; 12.05./ 17.45; Taniec wojenny (War Dance), Sean Fine & Andrea Nix Fine, USA 2007, 105 min.

09.05./ 22.30; 18.05./ 19.00; Tańczący z kotami (Cat Dancers), Harris Fishman, USA 2007, 75 min.

13.05./ 17.30; 15.05./ 21.45; The Monks (Monks- The Transatlantic Feedback), Dietmar Post&Lucia Palacio, Niemcy 2006, 100 min.

10.05./ 12.15; 13.05./ 16.00; Trasa (Highway), Siergiej Dworcewoj, Kazachstan 1999, 57 min.

10.05./ 14.15; 16.05./ 22.00; Trzymać sie prosto (Aufrecht gehen: Rudi Dutschke – Spuren), Helga Reidemeister Niemcy 1988, 92 min.

09.05./ 22.15; 11.05./ 12.15; Twarze (Faces), Gerard Maximin, Holandia/ Francja 2007, 80 min.

09.05./ 20.30; 16.05./ 18.45; W ciemności (In the Dark), Siergiej Dworcewoj, Rosja 2004, 41 min.

10.05./ 14.15; 16.05./ 22.00; W czterech ścianach (Alone in Four Walls), Alexandra Westmeier, Niemcy 2007, 85 min.

16.05./ 20.00; 17.05./ 19.15; 18.05./ 21.00; W górę Jangcy (Up the Yangtze), Yung Chang, Kanada 2007, 93 min.

11.05./ 16.15; 12.05./ 18.15; 15.05./ 16.00;

Filmy A-Z według tytułów polskich

Szalona miłość (Crazy Love), Dan Klores, USA 2007, 92 min.

09.05./ 19.00; 14.05./ 21.30;

Film index by polish title

Staliśmy się silniejsi (Wir sind stärker geworden), Dietrich Schubert, Niemcy 1968, 34 min.

09.05./ 18.00

Film index by polish title

Filmy A-Z według tytułów polskich

0

W Teheranie nie rosną już granaty (Tehran Has No More Pomegranates), Massoud Bakhshi, Iran 2006, 69 min.

11.05./ 20.15; 13.05./ 20.00; Wrota niebiańskiego spokoju (Gate Of Heavenly Peace), Richard Gordon & Carma Hinton, USA 1996, 160 min.

18.05./ 12.00; Wróć, Kate (Come Back Kate), Quirine Racké & Helena Muskens, Holandia 2007, 53 min.

18.05./ 20.00; Wróg mojego wroga (My Enemy’s Enemy), Kevin MacDonald, Francja/ Wlk. Brytania 2007, 87 min.

14.05./ 16.00; 15.05./ 21.00; Wrześniowe karaoke (Septembers), Carles Bosch, Hiszpania 2007, 90 min.

09.05./ 20.30; 16.05./ 20.15; Yodok Stories (Yodok Stories), Andrzej Fidyk, Polska/ Norwegia 2008, 85 min.

12.05./ 20.15; 17.05./ 16.15; 18.05./ 12.00; Za płotem, (Behind The Fence), Marcin Sauter, Polska 2005, 12 min.

10.05./ 21.30; Zagubione wakacje (Lost Holiday), Lucie Kralova, Czechy 2007, 84 min.

16.05./ 18.00; 17.05./ 17.15; 18.05./ 15.00; Zakochany szpieg (The Champagne Spy), Nadav Schirman, Izrael/ Niemcy 2007, 91 min.

09.05./ 18.30; 11.05./ 16.30; 17.05./ 13.45; Zawód reżyser – Agnieszka Holland (Profession: Director – Agnieszka Holland), Piotr Stasik; Polska2008, 21 min.

09.05./ 17.00; Zawód: Reżyser – Wojciech Marczewski, Profession: Director – Wojciech Marczewski Piotr Stasik, Polska 2007, 24 min.

10.05./ 21.30; . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Zoofilia (ZOO), Robinson Devor, USA 2007, 80 min.

10.05./ 20.00; 18.05./ 22.30; Życie na fali (Surfwise), Doug Pray, USA 2007, 93 min.

11.05./ 16.15; 17.05./ 20.45; Życie na przedmieściach (Radiant City), Gary Burnd & Jim Brown, Kanada 2006, 85 min.

10.05./ 16.15; 18.05./ 15.00; Życie wymyka się spod kontroli (Life Running Out Of Control), Bertram Verhaag & Gabriele Kröber, Niemcy 2004, 60 min.

16.05./ 17.00;

Zaledwie 2 proc. seksbiznesu w Tajlandii jest skierowane do obcokrajowców.

Cała reszta burdeli obsługuje miejscowych mężczyzn.

Kabir Orłowski Prawo, przywilej, tradycja. Kwestia burdeli a tajskie poczucie męskości (op.cit.,) nr 38 (1/2008)

nieoczywiście. (op.cit.,) kwartalnik kulturalno-społeczny (op.cit.,) do nabycia w empikach i wybranych księgarniach szczegóły: www.opcit.pl