

Vechten tegen de bierkaai……
Die kop gebruikte ik vorige week ook al. Een herhaling met reden. Want hoe is het toch mogelijk dat een minderheid - ik omschrijf ze als ‘randdebielen’ - het telkens weer voor elkaar weet te krijgen dat zij het voor een hele grote meerderheid weet te verknallen. En dan heb ik het niet over de Zwarte Pieten discussie, nee ik heb het over zichzelf supporters noemende lieden. Moet je daar nu over beginnen als er in Wormerveer zoveel mooie dingen zijn gepasseerd? Dat is inderdaad de grote vraag.
Eerder togen 135 Fortunezen en tal van andere leden van ons omliggende clubs voor een mooi prijsje naar de eredivisiewedstrijd AZ tegen Emmen. Zij kregen waar voor hun geld. Binnen 45 minuten stond er al een 5-0 voorsprong op het bord. Onze jongens zaten volgens mij in het juiste vak? Dat daardoor de tweede helft op één Alkmaars/Zaans been werd afgedaan kon rekenen op begrip. Er wachtte AZ immers donderdagavond nog een halve finale wedstrijd in de Conference League-duel tegen West Ham United.


We weten inmiddels allemaal dat AZ net tekort kwam. Na afloop van die uitschakeling gingen AZ-hooligans (of moet ik hooligans?) West Ham-aanhangers op de hoofdtribune te lijf. Waar we aanvankelijk in het ongewisse werden gehouden (die schokkende beelden werden ons niet live getoond) werden we niet veel later via allerlei kanalen geconfronteerd met het angst aanjagende geweld. TE BIZAR VOOR WOORDEN. Eerder al waren er natuurlijk conflicten in Amsterdam waar een groep van rond de 150 ‘personen/supporters’ werden opgepakt. Ook vanwege allerlei kwetsende zaken.

Ik kan daar met mijn pet niet bij. Hoe komt het in je op je op om je zo doelbewust te gaan misdragen? Volgens ooggetuigen zijn het ‘knapen’ van zo rond de 14, 15 en 16 jaar. Hebben die geen ouders? AZ krijgt ongetwijfeld een pittige rekening gepresenteerd. Ik geloof dat ze daar in Rotjeknor bij de kersverse landskampioen al jaren last van hebben. Van alle boetes die ze daar in de loop der tijd hebben gekregen hadden ze leuke spelers kunnen halen. Genoeg daarover. We blijven dichter bij huis. Want wat hebben we een mooie week achter ons liggen.
Ons Internationale Jeugdtoernooi kon op Hemelvaartsdag onder werkelijk perfecte omstandigheden worden gehouden. Alles en iedereen zette zijn/haar beste beentje voor om later vol trots te kunnen melden dat ‘je er bij bent geweest’.
In de aanloop naar dat toernooi werd in één der kleedkamers geconstateerd dat er wat knopen niet deden wat ze moesten doen. Goed raad was snel gevonden en zo werd via Warmteservice aan de Vrijheidsweg op het Noorderveld vervangend materiaal aangeleverd. Onze vrijwiligers blij, want nu kon iedereen gewoon gaan douchen na afloop. Totdat


woensdagochtend het knopje werd uitgepakt. ‘Den Donder. Dit zijn niet de juiste. Wat nu?’ En ik geloof dat er nog wat stevige krachttermen achteraan kwamen?
Om een lang verhaal wat in te tekorten kan ik u melden dat er vanuit Warmteservice meteen actie werd ondernomen. Er werd een koerier naar Alphen aan de Rijn gestuurd die nog net op tijd het juiste knopje kon aanreiken. Geweldig gedaan Warmteservice! Of iedereen donderdags na hun wedstrijden ook daadwerkelijk onder de douche zijn gegaan? Denk het niet gezien het moderne maar onbegrijpelijke ‘juist niet douchen’ na het sporten.
Rond de velden werden overal nieuwe vlaggen opgehangen. Ik meende zelfs heel even Davey Klaassen te zien zwoegen, maar dat bleek toch net ff anders te liggen.
Van die vlaggen fleurt zo’n gebied meteen enorm op. Totdat er het moment kwam dat de vlaggen in de grote masten moesten worden gehesen. Touwtje er uit. Hoe kom je in vredesnaam in de top van zo’n mast in de korte tijd die nog restte? Gelukkig was Ruud Meijer, bekend boomverzorger uit Westzaan, in de omgeving en hij beschikt over prachtige hoogwerkers. ‘Beschouw dit maar als sponsoring van mijn kant’ en zo weren de vlaggen ook daar in de top bevestigd. Ruud bedankt!

Woensdagavond was er vanwege alle voorbereidingen op ons complex geen training. Dat heeft dagenlang op de website gestaan. Voor ondergetekende is het dan toch vreemd dat er veel kinderen bij de poort werden afgezet voor hun training. Er waren zelfs trainers die zich al dan niet nietsvermoedend kwamen melden. Gevalletje miscommunicatie?
Het voetbal dus. In Volendam moesten Jong Volendam en IJsselmeervogels nog 180 seconden (tussenstand 3-3) uitspelen en in Beverwijk deed Zaterdag 1 iets gelijks (tussenstand 3-1). In beide restantjes viel geen verandering in de stand op te tekenen. Het 'droge' bericht is eigenlijk net zo kort als het uit te spelen gedeelte: Zaterdag 1 speelt 4 min van eerder gestaakte wedstrijd uit in en tegen Beverwijk. Eindstand definitief 3-1. De uitslag heeft gelukkig verder geen invloed op de stand en prima positie van Zaterdag 1.
Nog net voor het toernooi werd ook bekend dat de eerste doelman van Almere City, onze Nordin Bakker, zijn contract verlengd zag worden met twee seizoenen. Het contract van Bakker liep deze zomer af, maar de keeper, afkomstig van Fortuna Wormerveer, gaf eerder al aan graag bij City FC door te willen gaan. Bakker voegde zich in de winterse transferperiode van 2021-2022 bij Almere City FC en keepte inmiddels al 50 duels voor de club. Straks zal hij zich met zijn team storten op de nacompetitie voor een ticket richting eredivisie. De 25-jarige keeper draait een geweldig seizoen en is dichtbij het verbreken van een clubrecord.


Bakker hield dit seizoen namelijk veertien keer de nul en hiermee heeft hij het record van Michael Woud geëvenaard. Woud behaalde dat record in het seizoen 2020-2021. Daarnaast staat Bakker op gelijke hoogte met Agil Etemadi voor clean-sheets tijdens zijn Almere City FC-loopbaan. Beide doelmannen hebben 20 turfstreepjes achter de naam. Nordin is ook nog volop in de running om gekozen te worden tot ‘Beste Keeper van Keuken Kampioen Divisie 2023’, een nominatie die hij over houdt aan zijn verkiezing tot beste keeper van de derde periode.
En dan de donderdag. Woorden schieten zelfs mij te kort om adequaat te omschrijven hoe geslaagd ook deze editie weer was. Het begin was voor mij persoonlijk al geweldig. Want onze trouwe supporter Guus Lagrand wist mij al eens eerder te verrassen met een foto van een held van mij. Ik heb het dan over Rinus Israel. Het zegt de jonge lezertjes natuurlijk helemaal niets. IJzeren Rinus? Theo de Tank? Lang vervlogen tijden, maar toch even een opfrissertje.
Want Israël begon zijn voetbalcarrière ooit bij DWV in Amsterdam Noord (de club bestaat niet meer) en werd met DWS landskampioen in 1963/64. Israël stapte in het seizoen ’66-’67 over naar Feyenoord, waar hij als speler zijn grootste successen beleefde met driemaal een landskampioenschap, eenmaal de KNVB beker, de Europacup I (de eerste ooit door een Nederlandse club gewonnen), de UEFA Cup en de wereldbeker voor clubteams, een wedstrijd waaraan Joop van Daele (brildragend prof) veel bekendheid ontleende.

In die tijd speelde Feyenoord ooit Europees tegen Tottemham Hotspurs. Tijdens de finale van de UEFA-cup in 1974 gingen hooligans van Feyenoord en Tottenham Hotspur met elkaar op de vuist, waarbij 200 gewonden vielen. De toen nog wat jongere Kees zat daar samen met zijn vader Cees op de tribune toen de Kuipstoeltjes vanuit het bovenvak naar beneden werden gegooid. Niet echt leuk om mee te maken kan ik u verklappen.
Tijdens de finale van de Europacup I in 1970, tegen Celtic, scoorde hij een van de twee Rotterdamse doelpunten. Na zijn vertrek bij Feyenoord (’73-’74 was zijn laatste in Feyenoord shirt) speelde hij nog een seizoen bij Excelsior (seizoen 1974/75) en werd hij verkozen tot Nederlands speler van het jaar. De laatste zeven jaar van zijn actieve spelerscarrière speelde hij bij PEC Zwolle (seizoen 1975/76 tot en met seizoen 1981/82). Daarna volgde nog een lange periode van trainerschap bij PEC Zwolle, FC Den Bosch, Feyenoord, PAOK Saloniki, Dinamo Boekarest, vier jaar assistent bondscoach en assisteerde hij de bondscoaches Dick Advocaat en Guus Hiddink bij het Nederlands Elftal.
Hierna was hij trainer van het Ghanees elftal en werkte hij enkele seizoenen in de Verenigde Arabische Emiraten, om daarna naar Nederland terug te keren als trainer van ADO Den Haag. In 2003 vertrok Israël opnieuw naar de Verenigde Arabische Emiraten om daar als trainer terug te keren bij Al-Wahda. Daar was hij actief tot en met juni 2004.
Vanaf maart 2006 tot het eind van het seizoen 2009/10 was Israël in dienst van Feyenoord als scout. In het seizoen 2010/11 werd hij trainer van ‘amateurclub’ Young Boys uit Haarlem. Op 23 maart 2012 ging die club (bekend/berucht om de pokertoernooien in de kleedkamers) failliet. Voor Rinus een wat abrupt einde.


In april 2017 werd Israël samen met zijn schoonzoon Jan de Haze aangesteld als interimtrainer van de derdedivisionist OFC uit Oostzaan.


Nadien was hij met grote regelmaat als aandachtig toeschouwer te vinden bij IVV vanwege zijn kleinzoon die daar speelde. Die dat doet nu bij OSV. Rinus vertelde dat het jong best wel talent heeft ‘maar hij heeft een andere instelling dan zijn opa’ En het zal u niet verbazen dat wij als Feyenoorders nog even wat spraken over het landskampioenschap. ‘Volkomen terecht en helemaal niets gestolen’ aldus Rinus.
Over Ajax hebben we het vanzelfsprekend ook nog even gehad. ‘Volgens mij moet je kapitaal op het veld staan, maar dat is in Amsterdam niet helemaal goed gegaan’. Vervolgens werden de ogen gericht op het voetbal op de velden. ‘Zo machtig om te zien hoe die gassies ballen.’ Het zal de lezers niet verbazen dat good old Rinus zich prima heeft vermaakt! Het was mij een eer en genoegen met hem te mogen praten.
Enorm veel mensen hebben zich in de achterliggende jaren ingezet om dit tot een van de meest aansprekende jeugdtoernooien van ons land te maken. Op de populaire website Voetbalvaria trof ik bijgaande tekst: Onder schitterende omstandigheden en heel veel publieke belangstelling wisten de jonge talenten van PSV het Internationale JO09 Toernooi van Fortuna Wormerveer te winnen. Nadat ze de kwart en halve finale doorkwamen via penalty's, waren ze in de finale met 4-0 te sterk voor Ajax, dat tot dan toe misschien wel de meeste indruk had gemaakt.
In dat verslag (gelardeerd met prachtige foto’s) was toch de laatste alinea die mij er bijna toe dwingt om deze in zijn geheel met u te delen. Want daarin zegt Dennis Woudt dat "we weer kunnen terugkijken op een zeer geslaagde dag. Alles is, mede door deze inzet van alle vrijwilligers deze dagen, goed verlopen en ook het weer zat gelukkig weer mee. Het is in ieder geval mooi te zien hoeveel indruk het Toernooi maakt op de spelertjes. Ook de onderlinge wedstrijd van teams van Only Friends, die al vanaf het eerste jaar betrokken zijn, is prachtig om naar te kijken en mooie toevoeging van het Toernooi. Op een dag als vandaag zie je dan ook weer de puurheid van het


voetbal en daar doen we het uiteindelijk voor. Hopelijk staat er binnen de club dan ook weer een groep mensen op, die het stokje van ons na 17 jaar wil overnemen. Want een toernooi zoals dit mag niet verdwijnen en misschien heeft het succes van vandaag andere vrijwilligers definitief overtuigd om in te stappen.”
Rond de klok van 18.00 uur op donderdag verscheen er op de Fortuna website het navolgende bericht: ’Een lange dag ligt achter ons. Vanmorgen om klokslag 10.30 uur werd de eerste aftrap verricht en het genieten van al dat fraaie jeugdvoetbal eindigde met een zinderende finale waarin PSV (onder toeziend oog van Guus Til) Ajax met liefst 4-0 versloeg.’ De daaropvolgende ereronde op de kampioenskar was weer indrukwekkend. Hoewel de PSV’ers wel schreeuwden dat ‘hun Guus’ mee moest rijden bedankte de sympathieke speler daar voor. De rest van de dag was hij bijna voor iedereen benaderbaar. Ik denk dat hij een van de meest gefotografeerde aanwezigen was. Voor die rondtoer vroeg een van die kleine Eindhovense helden mij om zijn pakketje ‘even te bewaren’. Dat deed hij na mij gevraagd te hebben of ik ‘bij deze club werkte’ waarop ik maar JA gezegd heb. Na de prachtige rondgang stapte hij met rode konen van de wagen. ‘Hier heb je je kaarten weer’ was mijn eerste aanzet. ‘Die mag u houden hoor. Wat een geweldig toernooi hebben jullie gemaakt’ en als zo’n kereltje dat tegen je zegt weet je dat het eerlijk en oprecht is. Ik heb het spel kaarten naast dan van de landskampioen gevleid. En iedere keer als ik er naar kijk kan ik een glimlach niet onderdrukken. Mooi gebaar van zo’n kereltje.
Dat het toernooi in de opzet zoals nu gekozen zorgde voor extra veel belangstelling kan niemand ontgaan zijn. Door de deelname van veel regionale teams kwamen er flink wat meer supporters naar het complex en dat maakt dat menig Fortunees dit als ‘ouderwets gezellig’ heeft ervaren. Zo ving ik verschillende geluiden op. ’Misschien moeten we als club maar weer weg uit dat prestatieve wereldje. Het zorgt niet voor een betere sfeer in de club’ waar aan de andere kant gesteld wordt dat we ons juist onderscheiden door ooit te kiezen voor dat prestatieve niveau. ‘Gezelligheidsclubs zijn er al voldoende. Daarin kun je je niet onderscheiden.’ Kortom: staan we als vereniging voor een dilemma?
De oplettende lezer weet nog van vorige week dat ik flink uit mijn slof schoot waar het ging om transfers. Daar neem ik geen woord van terug. Sterker nog: ik voeg er nog wat aan toe. Als je een speler met ambitie bent (en die lopen er genoeg rond in Fortuna shirt) mag je verwachten dat je altijd naar boven kijkt. Dan begrijp ik echt helemaal niets van jongens die een niveau lager gaan spelen. Alleen om de sfeer? Tuurlijk. Beseffen die knapen dan niet dat je niet één maar twee stappen terug doet? Vierde en derde divisionisten raken dan ineens minder in je geïnteresseerd. Denk daar nog maar eens even over na……..

Na afloop van het toernooi was er de traditionele BBQ. Dat werd - net als de hele dag al - een feest der herkenning. Want iedereen die ooit wat heeft betekent voor de organisatie van het toernooi (en dat zijn er heel veel geweest) was uitgenodigd en dat leverde genoeg gespreksstof op terwijl er genoten werd van een heerlijk maal en hier en daar wat vloeibaars.


Op vrijdag was het vervolgens wat rustiger op en rond ons complex. Het opruimen werd ter hand genomen en eigenlijk was alles vlot weer opgeborgen en het complex klaar voor het laatste drukke weekeinde van dit seizoen. Liefst 15 wedstrijden moesten er worden afgewerkt. Er zijn weekends geweest met geloof ik wel 20/24 wedstrijden dus of ‘druk’ nu de juiste omschrijving is in dit geval. Lekker druk zullen we maar schrijven.
Druk was het absoluut voor arbiter Mike van de Staak. Volgens mij startte Mike al ’s morgens vroeg met zijn eerste wedstrijd en sloot de dag af tegen de avond door als arbiter op te treden bij een strafschoppenuitdaging. Wie daar precies aan meededen is mij niet bekend, maar dat het ’s middags gezellig was op het terras maken de foto’s wel duidelijk. En terecht dat al die spelers (U23-2, U23-3 en 45+) juist Mike betrokken in hun feestvreugde.
Het was trouwens een dag waarop het wel KAMPIOENEN leek te regenen. Elders in dit blad daar meer over, maar ik som even op: de JO14-4, JO15-1, JO9-1 en JO14-2. De JO17-1 maakt nog kans op de titel waar het ook belangrijk is om te melden dat de JO13-1 een prachtige tweede plek in de 2e Divisie wist te bemachtigen.
Na dat gebal mocht ik ambtshalve ook nog op zoek bij de KV Groen Geel in Wormer. De honderdjarige club (Korfballeague waardig) heet overigens nu GG/RMcD Huis Emma en gaat in de veldcompetitie op weg naar het kampioenschap. Tegenstander Dalto uit Driebergen kon geen vuist maken (17-11 winst voor de Wormers) en langs de lijn op Trickelsoord trof ik o.a. Cees Dik. De broer van onze Rob en ooit was Cees een betrouwbare sluitpost onder de lat bij WFC. Inmiddels al jarenlang trouw supporter van het groen en geel waar zijn zoon Dico en kleinzoon Kevin grote successen mochten boeken.

Hoewel de wedstrijd verre van boeiend was was er genoeg te bespreken. Want vrezen wij bij Fortuna voor een uittocht van spelers (ik schreef er vorige week nog iets over) dan maken ze dat in Wormer ook mee. Daar hebben in ieder geval vier topspelers aangegeven een andere club te gaan dienen. Plus dat er nog altijd geen nieuwe trainer voor het komende seizoen is gevonden.
En dat is essentieel voor mogelijk spelers die wel zin hebben in een Korfballeague avontuur in Wormer natuurlijk. Ook in die club discussies over het al dan niet moeten vasthouden aan het hoge niveau en grote investeringen die dat vergt. Ik heb het idee dat het bij

Groen Geel overigens nooit ten koste is gegaan van de sfeer. Het is daar altijd goed toeven.
Nu ziet u op bijgaande foto achter de korf een gapend gat tussen de twee rijen woningen. Dat is richting Het Zwet. En daar kwam een lelijke windstroom uit vandaan. Dan is het juist schieten op de korf best lastig. En
daarom wees Cees de spelers steeds nadrukkelijk op het ‘uit de luwte schieten’ maar dat werd niet door een ieder ter harte genomen.
Drommels. Ben ik nu vergeten iets te schrijven over de Talenten van de HemelvaartsDag? Traditioneel worden er op het Internationale Jeugdtoernooi bij Fortuna Wormerveer altijd talentenscouts op pad gestuurd om juist uit het gigantische aanbod van jong talent de speler en doelman te vinden die echt boven alle anderen uitsteken. Ook dit jaar was die keuze weer reuze moeilijk, maar bleek de jury eensluidend in haar oordeel. De meeste getalenteerde keeper was Daan de Munck van KAA Gent. Voor de oudere lezers zal die naam meteen bekend klinken. Want het was ooit Frans de Munck, een Nederlands voetballer en voetbaltrainer die de bijnaam De Zwarte Panter kende. Dit, vanwege zijn zwarte haren, dito keeperskleding en katachtige reflexen. Hij kwam 31 maal uit voor het Nederlands elftal en werd in 1958 landskampioen met DOS. De Munck was ook ooit de trainer van VVOM toen voormalig WFC zich kwalificeerde voor de Hoofdklasse en er liefst 13 supportersbussen naar Utrecht trokken. Zonder discussie werd ook Wille Barme van het Deense Gentofte FA (Fodbold akademi) tot speler van de dag uitgeroepen. De teams van Gentofte blijken uiterst reislustig te zijn. Wie de Facebookpagina naleest zal zien dat de diverse teams uitzwerven over heel Europa en nu staat ook Fortuna Wormerveer op hun lijstje.


De zondag betekende voor mij allereerst de verjaardag van wat kleinkinderen vieren. En dan let je niet meer op de tijd. Om die reden kwam ik net voor rust aan bij de wedstrijd van het eerste tegen HBC. Ik zag nog net de 3-1 die m.i. onterecht werd afgekeurd. Getuige de verhalen was het een goede wedstrijd en verheugde ik mij op het vervolg. Dat werd een lelijke afknapper en eindigden we de strijd met een 2-5 nederlaag. De minuten die ik heb gezien toonde mij geen team dat nog streed voor een titel. Het waarom daarvan is mij onbekend. Jammer was het wel. We kunnen ons nu al (of toch pas?) gaan richten op het nieuwe seizoen. In de eerste klasse met ongetwijfeld veel eigen doorstromend talent.

Denkt u aan onze adverteerders, zij ook aan ons! Kees




COLOFON CLUBBLAD SV FORTUNA WORMERVEER "DE SCHAKEL"
Dagelijkse leiding via Johan Ligthart (06-53308961)
Digitale WedstrijdFormulier (DWF) via Arian Pot (06-55361113)
HOOFDBESTUUR
COMMISSIES
wedstrijdsecretariaat@fortuna-wormerveer.nl
Fred Plooijer/Dirk Sluijs (bardiensten), Lex de Beer (inkoop), Tayra Sluijs (schoonmaak), Bianca Kirchner-Drenth (coordinator)
06 46513835
CLUBBLAD “DE SCHAKEL” Hoofdredactie Kees Klinkenberg
Kopij inleveren voor zondag 18.00 uur !
Telefonisch bereikbaar maandagavond via 075-6283970
Thecla Ooteman
Albert Bos, Nico Verwer, Jan Bakker, Carryl Mehlbaum en Wijklopers Dinsdagochtendploeg
Via onze website
Alle vragen/verzoeken voor mutaties IN/UIT op ledengebied (voetbal) dienen via een email naar ledenadministratie@fortuna-wormerveer.nl te worden ingediend.

