GOIRLES BELANG - WOENSDAG 6 NOVEMBER 2013
goirles belang | goirlesbelang
PAGINA 1 58e JAARGANG - No. 45 / WOENSDAG 6 NOVEMBER 2013
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
Redactie: de Hovel 46 • 5051 NR Goirle • tel. 013-5341217 • fax: 013-5348571 • Email: redactie@gbg.nl • www.goirlesbelang.nl • Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
Familiepagina 10
-
Kerkpagina 11
-
Gemeentepagina’s 14 & 15
-
Memorandum 21
Deze week puzzel c Zie pagina 13, 16 & 17
Alle gebouwen van De Bocht aan de Tilburgseweg in Goirle gaan op termijn plat
Kompaan De Bocht kan serviceresidentie op locatie De Bocht en nieuwbouw vrouwenhulpverlening aan de Rillaersebaan ontwikkelen Door Jan Loonen Het is dinsdagavond 29 oktober 2013. De gemeenteraad vergadert en Lian Smits zit gespannen op de publieke tribune terwijl de raad debatteert over haar verzoek om een serviceresidentie te kunnen ontwikkelen op het terrein van De Bocht aan de Tilburgseweg. Wethouder Sjef Verhoeven kon de raad overtuigen, dat het nieuwe servicecomplex geen negatieve invloed hoeft te hebben op de hoeveelheid te bouwen sociale woningen. De raad stemde in en er verscheen een brede en opgeluchte glimlach op het gezicht van Lian Smits. Alle gebouwen op het terrein van De Bocht aan de Tilburgseweg in Goirle gaan op termijn plat om plaats te maken voor een serviceresidentie. Er komen 120 appartementen. De beoogde serviceresidentie is een formule waarin wonen, service en zorg worden gecombineerd. Bij het huren van een woning zitten ook schoonmaak, warme maaltijd en gebruik van gemeenschappelijke ruimten en voorzieningen, shuttlediensten naar het centrum inbegrepen, én 24 uur per dag gespecialiseerde zorg op de achtergrond. Dit is het servicepakket. De plek nabij de bebouwde kom in het bosrijke gebied is een goede locatie om deze formule te realiseren. Er zijn zo’n 180 bewoners nodig (120 eenheden) om het project te realiseren. Zowel vanuit de woonbeleving als vanwege de kosten. De kosten voor huurders liggen tussen €2.150,00 tot €2.750,00 per maand en dat betreft dan huur incl. parkeerplaats in de kelder en servicekosten. De
Lian Smits, directeur/bestuurder van Kompaan De Bocht showt de maquette van de nieuwbouw vrouwenafdeling ‘kale’ huur ligt tussen €850,00 en via de trap naar de werkkamer voor onze medewerkers maar van de directeur/bestuurder gaan, vooral voor kwetsbare vrouwen €1.000,00 per maand. hangt de neprook nog in het trapVervolg op pagina 3 Met de opbrengst van de grond penhuis. wil Kompaan De Bocht de vrou- “U bent zojuist getuige geweest Bovenstaand artikel is ook te lezen wenhulpverlening verplaatsen van een onaangekondigde brand- op www.goirlesbelang.nl naar een nieuw te bouwen com- weeroefening,“ zegt Lian Smits Foto’s in opdracht van plex bij het huidige gebouw aan in haar werkkamer. “We hanteren Goirles Belang gemaakt, een strikt veiligheidsplan met de Rillaersebaan. P R I M E U R zijn van strakke protocollen. De veiligheid moet voorop staan, niet alleen Brandweeroefening Op het tijdstip, dat uw verslaggever een interview met Lian Smits heeft, is er toevallig net een brandweeroefening aan de Rillaersebaan. Zo’n honderd medewerkers hebben het pand verlaten en wachten op het sein om weer naar binnen te mogen. Terwijl we grafisch buro goirle bv • primeur fotografie
Zondag
is onze betoverende kerstmarkt
open van 11.00 tot 17.00 uur
Intratuin Tilburg Stappegoorweg 229, 013-5356991. www.intratuin.nl
columnade
CC Jan van Besouw 9
n ne oo ben de l n b n be a ro vra e l d lm wi van rwie e v m tel lle han neg i w jo x k ma
Water bij de wijn En toch vond ik het een boeiende discussie. Ik heb niet alles gelezen, maar wel veel; het gaat natuurlijk over Zwarte Piet. Als true born sinterklaaskind (geboren op 6 december) voel ik me geroepen én gerechtigd om er nog wat van te zeggen. Zoals velen werd ik verrast door het onderwerp en de commotie, ik had er nooit zo over nagedacht. Na ettelijke duizenden woorden over het onderwerp was ik nog steeds at sea: ik kon me vinden in argumenten contra en pro Zwarte Piet. Toen ging ik uitkijken naar een baken in kwesties van volkscultuur en folklore, en dat is toch onze eigen Ineke Strouken. Zij heeft daar in ieder geval wel over nagedacht: van beschuit met muisjes tot en met de gebruiken rond de laatste eer en alles wat daar tussen zit. In mijn avondkrant las ik dat de dappere directeur van het Centrum voor Volkscultuur gemangeld werd tussen voor- en tegenstanders. In mijn ochtendkrant vond ik dat Ineke het Sinterklaasfeest als immaterieel erfgoed beschouwt, maar vooraleer het op de lijst komt, mag er nog zorgvuldig nagedacht worden over enkele weerbarstige aspecten van dit feest. Want als er in onze multiculturele samenleving mensen zijn die zich storen aan het zwarte van Piet, dan mogen we daar niet zomaar overheen walsen. Ineke denkt dus in de richting van aanpassen. Ik ben het daar van harte mee eens. Deze instemming wordt gevoed vanuit een andere discussie die gelijktijdig loopt: de discriminerende en racistische tendensen in de Nederlandse samenleving. Mensen met een gekleurde huid worden zonder aanleiding door de politie aangehouden, veel meer dan vir blankes. Mensen met een niet-Nederlandse naam maken weinig kans op de arbeidsmarkt. Ruwe, racistische taal in het parlement blijft ongecorrigeerd. Deze voorbeelden zijn met talloze andere aan te vullen. Wegkijken, de schouder ophalen, dat is de normale houding geworden van veel Nederlanders, van het Nederland dat zich op moreel gebied gidsland beschouwde. Als een rapport van de raad van Europa Nederland een spiegel voorhoudt en kritisch is over de mensenrechten in ons land, is het onaangenaam als toppolitici als Rutte en Samsom die kritiek wegwuiven, zich er niet in herkennen. Voor mij is Alex Brenninkmeijer, de nationale ombudsman, hier een baken; maar ook over hem walst men heen. Ik vrees dat voor ons Matteüs 7,3 opgaat: wel de splinter zien in het oog van de ander, maar niet de balk in het eigen oog. Wat is er toch met ons gebeurd? Misschien hebben we te lang dat betekenisvolle ritueel niet meer gezien dat nog steeds vast onderdeel is van de katholieke misviering: een beetje water bij de wijn doen. Vroeger werd het met een gouden lepeltje gedaan, tegenwoordig wordt een scheutje water gegoten (ook een aanpassing) in de wijn. De betekenis was, geloof ik, tot uitdrukking te brengen de goddelijke en de menselijke natuur in Jezus Christus. De priester bidt: water en wijn worden één, Gij deelt ons mens-zijn. Water bij de wijn doen: is dat niet het begin van alle wijsheid?
Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl