Bobby, ‘daardoor kan ik me goed identificeren met jongeren op de middelbare school.’ Er ontstond een klein mediacircus rondom de nieuwe Mister Gay. ‘Ik kreeg veel telefoontjes, ben drie keer op de radio geweest, heb bij AT5 gezeten en stond met m’n gezicht in de bladen. Door bij Carlo en Irene te zitten, haalde ik mijn tentamens niet.’ De eerste week was ‘echt madness’, in de tweede werd het aantal interviews al minder. ‘Het heeft drie weken aangehouden. Daarna kwam het af en toe eens bovendrijven.’ Sindsdien heeft Bobby niet veel contact meer gehad met de organisatie. Hij gaat waarschijnlijk wat doen op de Gay Pride, en moet uiteindelijk deelnemen aan de Mister Gay World verkiezing – maar hoe dat in zijn werk gaat? ‘Geen idee, daar hebben ze me ook niks over verteld. Dat is soms wel stom, dat je een soort pr-kanon bent, en daarna een beetje genegeerd wordt. Ik ben daar toch als homo van Nederland neergezet, daarna is het: succes ermee.’ ToL Van DE roEM Ondertussen bleek studeren niet makkelijk, met je hoofd nog in het verkiezingsspektakel. Bobby zakte voor vier van zijn zes tentamens. De HvA maakte geen uitzonderingen voor zijn buitenschoolse bezigheden. ‘Mijn tutor van vorig jaar was wel heel betrokken, maar verder hoorde ik vanuit de HvA niks. Terwijl bijna de hele school het weet, hoorde ik via via. Bij de studievereniging kwam het voorbij, en bij een vak over redactie kregen studenten voor een opdracht een artikel over mij. Ik ben wel door een paar mensen op Facebook toegevoegd die dachten, hier ga ik even gebruik van maken, maar verder heb ik niet veel gehoord.’ Dat zou weleens een gemiste kans kunnen zijn voor de hogeschool, die vorig jaar meermalen in het nieuws kwam door een homofoob klimaat binnen haar muren. Homoseksuele docenten trokken aan de bel wegens pesterijen, een student verklaarde voor de camera dat homo’s ‘toch niet normaal’ zijn, en een debat over moslims en seksualiteit in het Kohnstammhuis ontaardde in een hevige discussie over homo’s, waarbij meerdere aanwezigen stelden dat homoseksualiteit een keuze was, en niet
10
FoliaMagazine
bepaald een goede. De vertegenwoordiger van de Nederlandse homo’s – zoals de jury Bobby noemde – zit er midden in, maar hij is laconiek. ‘Ik merk het niet echt. Ik zit natuurlijk op een mediaopleiding. Tachtig procent is vrouw, die vinden het sowieso alleen maar leuk – dat is eerder lastig, als ze vrienden met je willen worden omdát je homo bent. Van die berichten heb ik verder niet zo veel meegekregen.’ Maar stoort het hem dan helemaal niet, erover te horen? ‘Het stoort me altijd, ook als ik niet op de HvA had gezeten. Ik vind het stom dat het zo’n issue is.’ Toch voelt hij zich niet geroepen om als Mister Gay direct de barricades op te gaan. ‘Ik denk altijd: hoeveel macht heb ik daarin? Het kost gewoon tijd, dat geldt voor veel problemen rond homo’s. Kijk naar het homohuwelijk in het buitenland: het wordt steeds beter, maar het heeft veel tijd nodig.’
‘Een sjerp had ik wel leuk gevonden’ Een paar maanden na de hype draagt Mister Gay dus noch een boos spandoek, noch een roze sjerp – die heeft hij niet eens gekregen. ‘Wel een medaille en een gouden piemel aan een ketting, die ieder jaar wordt doorgegeven. Het is een beetje een raar ding; ik heb ’m niet elke dag om, nee. Een sjerp had ik wel leuk gevonden, maar ach, ik kan het ook met roze stift op m’n voorhoofd schrijven.’ Er is weinig ruimte voor glamour tussen vroeg opstaan, stage, en ’s avonds moe op de bank neerploffen. En misschien hoeft dat ook niet. Aan de telefoon vertelt Kristiaan Schimmel, organisator van de verkiezing, dat Gay.nl absoluut niet ontevreden is met de wat minder actieve Mister. ‘Hij doet het op zijn eigen manier, maar dat is niet slecht. De vorige Mister Gay was extravaganter, die trad veel naar buiten in de media. Nu gebeurt dat wat minder. Het hangt ervan af wat hij wil. Als Bobby zelf ideeën heeft, ondersteunen we hem daar natuurlijk in.’ Op deze manier is Bobby voor veel jongere homo’s juist bereikbaar, vindt Schimmel. ‘Hij is niet
zo schreeuwerig, er zijn ook homo’s die zich daarin herkennen.’ Schreeuwerig is Bobby zeker niet. Hij hoeft geen HvA Pride-vereniging, zoals de UvA, en dat de rector daar nu (op aandringen van die vereniging) homoseksuele studenten apart welkom heet in haar welkomstwoord, vindt hij onnodig: ‘Juist door ze apart te noemen ga je er echt een beetje mee pronken.’ VErkiEZingSBELoFTEn Ironisch genoeg klinkt uit minder vriendelijke online reacties op Bobby hetzelfde geluid: ‘Als het werkelijk zo normaal is hou dan effe A.U.B op met die homo-propoganda’, staat onder het bericht over Bobby’s benoeming op de regionale nieuws-site Funx.nl. ‘Dingen die constant aan de orde zijn en opgedrongen worden, zijn irritant. En juist dat is wat irritaties tegen homoseksualiteit opwekt’, stelt iemand anders op Funx. Ene Bella schrijft: ‘Hou die homo zijn lekker voor je. En ga kinderen er niet mee lastig vallen.’ Maar dát is Bobby nou net wel van plan. Als zijn stage voorbij is wil hij zijn verkiezingsbeloften waarmaken, en langs middelbare scholen gaan om over zijn ervaringen te vertellen. ‘Ik was uit de kast, en twee weken later wist iedereen het. Ik deed alsof het me allemaal niks uitmaakte, maar het was af en toe zwaar. Ik zit nu met wat meer jongens in de klas waar ik goed mee kan opschieten, ik voel me echt one of the guys. Vroeger op school deed geen enkele jongen normaal tegen me.’ Ergens voelt hij ook dat hij zich de problematiek op de HvA aan zou moeten trekken. ‘Eigenlijk mag ik niet meer denken dat het niet mijn probleem is. Maar ik zou het wel ongemakkelijk vinden om daar op de Leeuwenburg te staan, van “deze jongen is homo.”’ De verkiezing was een feestelijke bubbel, beaamt hij. ‘Allemaal mooi en leuk, maar daarna word je wel weer de koude realiteit ingesleurd. Alles zit nu weer in een normaal ritme. Ik heb een tijdje gedacht dat ik alles moest gaan veranderen, maar dat is nu een beetje weg. Maar als ik straks weer tijd heb, wil ik iets gaan doen. Ik wil iets betekenen, al is het maar op drie middelbare scholen.’ yyy