D66
Thom van Woerkom (19) Student algemene sociale wetenschappen
Roderick Detmers Blom (20) Student politicologie
Hester Borsboom (21) Student sociologie, student assistent Bushuis
‘Ik ben lid van D66. Ik kan me heel goed vinden in de sociaalliberale koers die de partij vaart, en dat ze zich inzetten voor zaken als de euthanasiewet en het homohuwelijk. Mijn mening is: in tijden van crisis moet een partij keuzes durven maken, ook als die pijnlijke gevolgen kunnen hebben. D66 doet
‘Het is niet altijd makkelijk om aan mensen uit te leggen waarom ik op de Libertarische Partij stem. Ik geef dan vaak het voorbeeld van het rookverbod. Stel je hebt een café waarbij het personeel en de clientèle het allemaal prima vinden dat er wordt gerookt. Maar dan ineens bepaalt de overheid dat het personeel beschermd moet worden tegen die schadelijke sigarettenrook, en moeten de asbakken van tafel. Terwijl er nooit iemand was die er problemen mee had. De Libertarische Partij is tegen elke vorm van
‘Eerlijk gezegd vind ik alle partijen momenteel ideologisch nogal zwak. Er zijn problemen, daar wordt een bestuurlijke oplossing voor verzonnen, maar ik mis de vernieuwende ideeën.
‘Studeren kost nu eenmaal geld’ dat vind ik. Het is de enige partij die orde op zaken durft te stellen. Zo vind ik het heel goed dat D66 de langstudeerboete af wil schaffen en in plaats daarvan een sociaal leenstelsel in wil voeren. Ik weet dat veel studenten daar ook niet om zitten te springen, maar het goede aan D66 vind ik dat de partij de opbrengsten van dat leenstelsel – in tegenstelling tot bijvoorbeeld de VVD – direct wil investeren in de verbetering van het onderwijs. Dan snijdt het mes aan twee kanten. Dat bedoel ik met harde keuzes durven maken. Studeren kost nu eenmaal geld. Wat dat betreft vind ik het bijvoorbeeld onbegrijpelijk dat de SP vol blijft houden dat we allemaal op ons vijfenzestigste kunnen stoppen met werken. Hoe komen ze erbij? Gratis geld bestaat niet.’
30
LP
Groen Links
FoliaMagazine
‘Ineens moeten de asbakken van tafel’ overheidsbemoeienis in de economie of het persoonlijk leven. Het initiëren van geweld, dwang en fraude is niet toegestaan. Natuurlijk, ik snap dat we in een maatschappij leven waarin de overheid niet is weg te denken. Maar tijdens mijn studie politicologie viel ineens het kwartje: onze overheid veroorzaakt meer problemen dan dat ze oplost. De crisis? Sommige mensen zullen die uiteindelijk wijten aan de vrijemarktwerking. Maar in mijn ogen wordt dat begrip vaak verkeerd uitgelegd. Banken hebben die debiele risico’s juist kunnen nemen door de overheid. Want ze weten allemaal: als wij failliet gaan, dan komt de overheid ons redden.’
‘Ik mis de vernieuwende ideeën’ Ik heb erover getwijfeld, maar ik ga deze verkiezingen toch weer voor GroenLinks. Goed, ze hebben er een potje van gemaakt de afgelopen tijd. Ik vind het zonde dat het gedoe met Tofik Dibi zo heeft afgeleid van het politieke debat. Desondanks vind ik GroenLinks nog steeds de partij waar de slimste mensen zitten, met de beste ideeën. De Green Deal bijvoorbeeld – waarbij er meer werk wordt gecreëerd in de duurzaamheidssector – vind ik een typisch GroenLinks-plan: slim en vernieuwend. Natuurlijk zou ik als student het liefst de studiefinanciering en de basisbeurs behouden, maar ik begrijp ook dat in deze tijden een grotere eigen bijdrage moet worden gevraagd. Een sociaal leenstelsel, dat GroenLinks voorstelt, kan een goede oplossing zijn. Ik heb liever geen schuld, maar GroenLinks investeert het bespaarde geld in het onderwijs, en dat is hard nodig.’