Weekgast Anna van der Tas (21) is student geschiedenis en religiestudies. Momenteel studeert ze een semester Russisch in de Siberische stad Irkoetsk. Bontjassen in de minibus
MA
Een korte beschrijving van het dagelijks leven below zero in Irkoetsk. Nog altijd ‘onder nul’, maar ik moet mijn stoere min-veertig-verhalen alweer bijna gaan inruilen voor verhalen over de zomerse Siberische taiga. Helse temperaturen lijken alweer lang geleden. Vandaag deed ik wat ik altijd doe. Men neme de minibus naar het centrum, gedeeld met menig individu in bontjas, waarna men zich door de drukke hal van de universiteit richting garderobe begeeft. Geef je je jas en muts niet braaf af, dan herinnert één van de bewakers je er wel aan. Wellicht koop je een chocoladereep (of shampoo, lippenstift, alles wordt verkocht in deze zeventigprocent-meisjes-universiteit) in één van de kioskjes in de centrale hal. Na ruim vijf uur les in het Russisch ging ik per minibus weer op huis aan.
Quizavond
Een mevrouw van het internationale bureau kwam vandaag op me DI afgelopen. ‘Anya, zou jij vrijdag naar onze
internationale dag willen komen?’ Maar natuurlijk, roept u maar. ‘Als je als Franse spreker zou kunnen optreden zou dat heel fijn zijn, we hebben nog geen Franse vertegenwoordiger!’ verzuchtte ze opgelucht. Ik had waarschijnlijk nooit moeten melden dat ik ook wat Frans spreek. Zo gaat het hier, niemand anders kan, dus mag ik komen opdraven. Met bezwaard hart wees ik haar uitnodiging vriendelijk, doch vastberaden af. Om mijn afwijzing en mijn gebrek aan voldoende talenkennis voor mezelf goed te maken, besloot ik vanavond dan maar mee te doen aan een Russische quizavond in het lokale bowlingcentrum. Goed voor mijn Russisch, én mijn team werd tweede!
Baikalmeer
WO
Privéles Russisch met een Russische medestudente. Ze had een vriendin meegenomen, en na een tweeënhalf uur durend gesprek over het Russische schoolsysteem, de Russische glimlach (‘Wanneer Russen glimlachen zijn ze oprecht, wanneer ze hardop lachen is iets pure humor’), het Europese alcoholprobleem (‘Bestaat dat überhaupt?’), en eindeloos veel thee en cake, voelde ik me behoorlijk content over mijn vorderingen. Afgelopen zaterdag was er een demonstratie 22 Folia
in het stadscentrum betreffende de milieuvervuiling rond het Baikalmeer (het grootste zoetwatermeer ter wereld, werelderfgoed, twee uur rijden van Irkoetsk) en de opening van een nieuwe vervuilende fabriek. Op weg naar huis kreeg ik een pamflet in mijn handen gedrukt over de opschoning van het Baikalmeer, en van de politiek. Natuur en cultuur, regionale en nationale politiek, het gaat hier allemaal hand in hand. Zelfs in een Siberische uithoek, ver van het grote Moskou dat alle macht absorbeert.
Pornografische plaatjes
Weer een volle dag les. Vandaag was het belangrijkste thema de DO presentatie die we morgen moeten geven
over de geschiedenis en architectuur van Irkoetsk. Ik ben bloednerveus, een presentatie in het Russisch en publique is uiteraard zwaar beangstigend. Verder zullen deze maand een paar docenten ons onderkomen bezoeken en beoordelen, in de vorm van een competitie. Niet alleen moet alles netjes zijn (wederom bloednerveus), ook alle seks in keuken, badkamer en gang moet weg. Pardon? Mijn Chinese medestudenten leken nauwelijks geschokt door deze aantijging. Na een lange serieuze redevoering bleek onze lerares ‘pornografische plaatjes’ te bedoelen. Nog altijd niet bepaald positief over de goede zeden van de moderne student. Goed dan, voor deze ene keer zal ik mijn pornografische kunstcollectie verwijderen, maar slechts voor deze ene keer! Miscommunicatie komt vaker voor. Mijn huisgenoot wil naar Japan, maar zal na veel miscommunicatie zijn visum niet op tijd krijgen. We zijn flink wezen klagen bij het visumbureau. Vandaag heb ik als pitbull gefunctioneerd, morgen ben ik weer vriendelijk.
Leve de babushka-look!
Het is te warm geworden voor een muts. Niet dat mijn muts VR ooit echt warm is geweest, de babushka´s
op straat hebben me vaak genoeg terecht gewezen. Wellicht een zoete wraak dat ik nu hun hoofddoek als ideale tussenoplossing heb gevonden. Vanaf nu doe ik iedere avond boodschappen bij mijn favoriete groentestalletjes, in babushka-look! Vanmiddag hielp ik een Russische vriend van een vriend met zijn Engels. Het feit dat ik uit het land van wiet en homohuwelijk kom, leek echter meer in de belangstelling
foto’s Anna van der Tas
te staan dan mijn kennis van het Engels. Mijn kennis van het Russisch verbaasde me vanochtend echter, ik kende mijn speech perfect uit mijn hoofd, en na met knikkende knieën mijn zegje gedaan te hebben voor een publiek van veertig man,
kreeg ik een goedkeurend knikje van mijn docente. Dat is dan toch nog wat, zo aan het einde van de week. yyy Volgende weekgast: Frank Bovenkerk, bijzonder hoogleraar radicaliseringstudies