KEURT ALLES, BEHOUDT HET GOEDE*

ONDERWIJSONTWIKKELING IN DE KIJKER

‘Gij zult niet veranderen wat goed is’. Het klinkt als ware het het elfde gebod uit het Bijbelse boek Exodus. In werkelijkheid is het een aanrader van prof. Dorine Bruneel, programmadirecteur POC Chemie-Biochemie-Biowetenschappen, bestemd voor de huidige en toekomstige programmahervormers. De kracht van de stelling is dat ze nog sterker wordt als je ze omkeert: ‘Je zult wel veranderen wat (nog) beter kan’.

“Er kan niet ontkend worden dat we op dit ogenblik op elk van onze campussen een kwaliteitsvolle opleiding aanbieden”, stelt prof. Bruneel. “Onze jobbeurzen worden overrompeld door bedrijven op zoek naar industrieel ingenieurs. Onze afgestudeerden kunnen moeiteloos aan de slag. Elk van de campussen kan uitpakken met ‘good practices’ allerhande. Je kunt je afvragen: waarom zouden we het risico lopen kwijt te spelen wat verworven is en waar we inmiddels aan gehecht zijn?”.

“Hervormen begint bij een duidelijke definitie van de term”, aldus prof. Bruneel. “Het begrip wordt te pas en te onpas gebruikt, waardoor het in de praktijk van alles kan betekenen: van al dan niet gemaskeerde bezuinigingen tot banenkostende reorganisaties. Telkens is de bijklank negatief. Als ‘hervormen’ betekent ‘veranderen om te verbeteren’, dan krijg je een ander verhaal. Wat niet per se verbeterd hoeft te worden, moet niet noodzakelijk worden hervormd. Bovendien is een hervorming – in tegenstelling tot een revolutie – geen omwenteling maar een proces dat tot doel heeft de organisatie stap na stap van binnenuit te verbeteren”.

Prof. Dorine Bruneel

Prof. Bruneel ziet de programmahervorming in eerste instantie als een beter uitspelen van de huidige sterke troeven en het optimaliseren van wat al goed is, maar mogelijks nog beter kan. Ze geeft in dat verband drie voorbeelden: het multicampusgegeven, de professionele skills en de samenwerking met het werkveld.

“Wat de multicampustroef betreft, staan we nog maar aan het begin van de mogelijkheden”, zegt prof. Bruneel. “Neem nu de ‘good practices’ op de campussen – van ingenieursbelevingen tot studentencoaching – laten we die nog meer delen. Hetzelfde geldt voor de lokaal aanwezige onderwijs- en onderzoeksexpertise. Uiteindelijk gaat het om het connecteren van mensen en talenten en het optimaal inzetten van de financiële en HR-resources”.

Skills en werkveld

Een belangrijke verwezenlijking van de programmahervorming is volgens prof. Bruneel het expliciteren van de professionele skills van de toekomstige ingenieurs. “Let wel, vaardigheden als communicatie en teamwork zaten nu al her en der verspreid in de curricula, vanaf het nieuwe academiejaar komen ze vanaf de eerste opleidingsfase op een geïntegreerde wijze aan bod”.

En – last but not least – is er de samenwerking met het werkveld. “De ondernemers zijn onze natuurlijke partners en elke campus is diepgeworteld in het regionale bedrijfsleven en het sociaalculturele weefsel. In het nieuwe programma worden de banden nog nauwer aangehaald en verankerd in het curriculum. Als we erin slagen deze netwerken aan elkaar te koppelen kunnen we ook hier een multiplicatoreffect creëren waarvan we de opportuniteiten nu nog niet kunnen overzien. Dat geldt trouwens a fortiori voor de hele programmahervorming. Er is een dynamiek op gang gebracht waarvan we de contouren nog niet kunnen zien noch voorspellen”.

Yves Persoons

* Uit I. Tessalonicenzen 5, 21.