weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 3 m e i 2 0 1 6 | w e e k 18 | j a a r g a n g 3 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 4 7 9 3 H N F i j n a a r t | w w w . f e n d e r t l o k a a l . n l
Verrast met lintje
Intieme Koningsdag
Naar de bollen
Indy Magielse naar NK
Peter Kouters tapt na veertig jaar laatste biertje
“Geen vijf keer met tegenzin achter de bar”
Zaterdag tapte Peter Kouters voor het laatst een biertje bij de Fendertse Hoeve.
Voor de discogangers van de Fendertse Hoeve was het een vertrouwd gezicht: Peter Kouters die achter zíjn barretje de scepter zwaaide. Na ruim veertig jaar in de horeca te hebben gewerkt, tapte hij afgelopen zaterdag voor de laatste keer een biertje. Veertig jaar waarin de barkeeper de hoogte- en dieptepunten van de discotheek meemaakte, maar vooral veel plezier beleefde aan de contacten met zijn klanten. “In al die jaren heb ik nog geen vijf keer met tegenzin achter de bar gestaan”, zegt hij stellig. Een bomvol café nam zaterdag met een supergezellige avond afscheid van Peter. De 60-jarige Peter is geboren en opgegroeid in Noordhoek. In zijn tienerjaren ging hij stappen in De Kopermolen in Fijnaart. Daar ontmoette hij ook José van der Horst van de Blaaksedijk. “Ik was nog net geen twintig toen José werd gevraagd om achter de bar te komen werken. Ik ben toen automatisch ook mee gaan helpen. Eerst glazen ophalen, invallen achter de bar en de bierkelder bijhouden. Er werd toen nog gewerkt met fusten en fles-
sen. Waren die op, dan moest ik nieuwe halen. Op zondagavond schreef ik op wat er bijbesteld moest worden.” Piet en Riet Begin 1979 ging De Kopermolen dicht om plaats te maken voor uitbreiding van het gemeentehuis. Piet en Riet van Gestel, die aan de overkant een café, snackbar en feestzaal hadden, besloten de discotheek voort te zetten. Het personeel van De
Kopermolen werd overgenomen. Zo kwamen Peter en José ook bij ‘Piet en Riet’ te werken. De feestzaal werd omgebouwd tot discotheek. “Op 2 februari 1979 ging de discotheek in de Fendertse Hoeve open en op 9 februari zijn wij getrouwd”, vertelt José. Peets barreke Al vrij snel kreeg Peter zijn eigen domein. “In het begin had de Fendertse Hoeve maar één bar. Ik zei meteen tegen Piet dat hij
aan de overkant een klein barretje moest neerzetten. Het lopen naar en het wachten bij de grote bar duurde veel te lang. Dat kostte geld. Twee weken later liet Piet in een week een barretje in elkaar timmeren. Daar heb ik tot 2008 achter gestaan. Ik had de bar op de eerste avond al terugverdiend. Ik zette die avond in mijn eentje negen à tien vaten bier om. Na enkele jaren kwam er een luifel boven met echte dakpannen. In de jaren negentig kreeg ik een nieuwe bar. Het was echt mijn barretje. Piet noemde het altijd ‘Peets barreke’. Had er iemand anders achter mijn bar gestaan, dan lag het vol met glas. Ik had mijn vaste opstelling en kon alles blindelings vinden. Ook stonden er nooit vuile glazen. Die spoelde ik meteen als ik even tijd had. Ik had mijn vaste klanten aan de bar, zoals de gasten van Ooltgensplaat en uit Klundert. Na één keer bestellen onthield ik wat ze moesten hebben. Als ze dan terug kwamen, stond het al klaar. Daar had ik altijd lol om.” Op wielen Het was ook weleens spannend aan ‘Peets barreke’. “Twee vaste klanten ontdekten dat mijn bar op wielen stond. Een keer waren ze goed in de olie en trokken steeds verder mijn bar van de kant. Uiteindelijk wel een meter. De bierslang stond helemaal strak. Ik gaf geen krimp, zodat ze er geen lol van hadden. Daarom zijn ze er maar mee gestopt. Net op tijd, want de slang stond op klappen”, lacht Peter achteraf.
Lees verder op pagina 3