SOCIALE MEDIA
nummerplaat die aanleiding kan geven tot een onderzoek. Internet is een ‘open’ bron, waarom er dan geen gebruik van maken? Aanwijzingen op sociale media hebben al voor doorbraken gezorgd. Zo was er het geval van een dader die een video had gepost waarin we gestolen goederen herkenden. In een andere zaak konden we het politieonderzoek op het buitenland richten op grond van berichten gepost door leden van een groep en hun entourage.” Algemeen gesproken is het belangrijk te weten wat je op het internet kan vinden en hoe je eraan raakt. “Wat de rondtrekkende daders betreft, hebben we weet van Albanese chatrooms waarin gestolen voorwerpen worden verhandeld, maar het is moeilijk om toe te treden tot deze discussieplatforms, alleen al door de taalbarrière”, aldus Stefan Gijsens.
(Federal Crime Computer Unit) van de federale politie, op die van de RCCU in de arrondissementen of op sommige centrale diensten die steun verlenen bij onderzoeken in het kader van de strijd tegen bepaalde criminele fenomenen. Het is heel goed denkbaar dat speurders systematisch het internet afzoeken naar overtredingen of misdrijven, net zoals de politiepatrouilles in onze straten. Deze praktijk bestaat wel, maar blijft bij gebrek aan tijd en
geld beperkt tot welbepaalde domeinen zoals kinderpornografie.
“In ons werkgebied moet het internet worden gezien als een aanvullend hulpmiddel, een bron te midden van andere die moet worden gekoppeld aan de doelstellingen van het politiewerk”, besluit Stefan Gijsens. f 1 2
De nota staat op www.polsupport.be > Personeel > Communicatie > Sociale media. Lees ook het artikel 'Eerste hulp bij cybercrime' in Inforevue 2/2013.
EEN BRON TE MIDDEN VAN ANDERE
Niet alle gegevens op de sociale media of op het internet in het algemeen zijn betrouwbaar, maar als meerdere bronnen dezelfde informatie bevestigen, kan redelijkerwijs worden aangenomen dat ze juist is. Sociale media en internet kunnen proactief of reactief worden gebruikt, maar de via internet verkregen inlichtingen moeten altijd worden bevestigd via politiekanalen of -netwerken zoals Interpol, Europol, verbindingsofficieren, buitenlandse politiediensten enz. Stefan Gijsens: “Neem bijvoorbeeld de Italiaanse politie. Ze informeert de pers vaak via internet. Door de geposte informatie te volgen hebben we toegang tot elementen die nuttig kunnen zijn en die we vervolgens via de officiële kanalen opvragen.” Op het gebied van internetrecherche kan bovendien een beroep worden gedaan op specialisten van de FCCU
Stefan Gijsens en Tom Broekaert
16
14_IR03_Articles_NL.indd 10
24/09/14 10:13