ΧΡΗΜΑ WEEK
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ τ.742/ ΤΡΙΤΗ 23.07.2019
4
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
«ΧΩΝΕΥΕΙ» ΤΑ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
7
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΛΙΓΜΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗMATIKA NEA ΤΙΤΑΝ, FAIRFAX, ATTICA ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ
ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΕΣ, ΠΛΕΟΝ, ΟΙ ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΤΕΣ ΑΠΟ ΑΤΜ ΑΛΛΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Μ
έχρι και 3 ευρώ πιο ακριβά είναι τα μετρητά για τους καταναλωτές που χρησιμοποιούν τη χρεωστική κάρτα τους για να κάνουν ανάληψη από ΑΤΜ άλλης τράπεζας από αυτήν που έχει εκδοθεί η κάρτα τους. Τραπεζικά στελέχη υποστηρίζουν πως το υψηλό κόστος λειτουργίας των μηχανημάτων αναγκάζει το εγχώριο banking να χρεώνει προμήθεια σε όσους δεν είναι πελάτες του και κάνουν αναλήψεις από τρίτα καταστήματα. Καταρχάς, δεν καταλαβαίνω το «μη ενιαίο» του συστήματος λειτουργίας των τραπεζών, περιλαμβανομένου και ενός ΑΤΜ, από τη στιγμή που, βάσει της αρχικής σύμβασης λειτουργίας, κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν και, εξ όσων γνωρίζω, δεν είχε εξεταστεί καν ως ενδεχόμενο, έστω και θεωρητικά. Γιατί ο πελάτης της τάδε τράπεζας επιβαρύνει τη δείνα τράπεζα όταν χρησιμοποιεί την κάρτα του. Άραγε έχει υπάρξει σχετική μελέτη κάποιας από τις 4 συστημικές που να τεκμηριώνει όσα “off the record” υποστηρίζουν στελέχη των τραπεζών (αλλά χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρα τεκμηριωμένη θέση), έχει εκπονηθεί σχετική έρευνα και μελέτη, λ.χ. της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, της αρμόδιας και εποπτεύουσας Τραπέζης της Ελλάδος, κάποιου
ιδρύματος, για παράδειγμα ενός ΙΟΒΕ; Ή, έστω, κάποιου τρίτου, ακόμη και μη αρμόδιου, φορέα; Εξ όσων γνωρίζω όχι, κι αν έχω λάθος, “mea culpa”, αλλά για μέρες αναζητούσα κάποιον αρμόδιο να μου απαντήσει στο εύλογο ερώτημα «πόθεν τεκμαίρεται» η επιβάρυνση του κόστους λειτουργίας ενός ΑΤΜ από τη χρήση τρίτου προσώπου/πελάτη. Αντιθέτως, μου δόθηκαν απαντήσεις εξίσου μη πειστικές για το ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί ακόμη ένα κίνητρο για τη χρήση των χρεωστικών καρτών ως φθηνού τρόπου συναλλαγών και περιορισμού της φοροδιαφυγής. Καλά, στα επιχειρήματα ας μην απαντήσω, καθώς ξεφεύγουν της κοινής λογικής. Πιο πειστική ήταν η εξήγηση που δόθηκε, πως δηλαδή οι τράπεζες προσαρμόζουν την τιμολογιακή πολιτική τους στους κανονισμούς της ΕΕ. Λογικοφανής αυτή η εξήγηση, αλλά εύλογο και το ερώτημά μου «γιατί τώρα», δεδομένου του ότι ανάλογοι κανόνες ισχύουν σε χώρες της ΕΕ εδώ και χρόνια, αλλά παράλληλα προτρέπουν για πολύ χαμηλότερες χρεώσεις υπέρ των τραπεζών εις βάρος των επαγγελματιών, καταστηματαρχών που κάνουν χρήση POS κ.λπ. Γιατί στο ένα εναρμονιζόμαστε με την ΕΕ και στο