ΧΡΗΜΑ WEEK
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ τ.693/ ΤΡΙΤΗ 26.06.2018
2
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ή ΠΑΓΙΔΑ;
7
ΕΠΙΧΕΙΡΗMATIKA NEA ΔΕΗ, INTRALOT, ΓΕ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
8
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΠΛΟ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ AMBER CAPITAL
ΓΙΑΤΙ «ΔΕΝ ΦΟΡΕΣΕ ΓΡΑΒΑΤΑ» ΤΟ ΧΑ
Τι «κρύβει» η αναλαμπή της Παρασκευής, ποια είναι η πρώτη αποτίμηση στο deal του Λουξεμβούργου
Δ
εν έδειξαν να ενθουσιάζονται ιδιαίτερα οι αγορές από τη συμφωνία του Λουξεμβούργου, κρίνοντας από την πρώτη αποτίμηση της Παρασκευής. Αρνητικό πρόσημο για τον Γενικό Δείκτη στο ΧΑ, που ενδοσυνεδριακά δεν ξεπέρασε καν τις 797 μονάδες, με οριακές απώλειες για τον τραπεζικό κλάδο και βαρύτερες για blue chips-σηματωρούς (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Aegean, ΔΕΗ, Jumbo, Μυτιληναίο κ.ά.) και συντήρηση του 10ετούς σταθερά πάνω από το όριο του 4%, παρά την πρόσκαιρη –εύλογη– υποχώρηση προς τα 4,095% στην αρχή της Παρασκευής. Το ΧΑ δεν έδειξε να συμμερίζεται την αισιοδοξία της κυβέρνησης, το επικοινωνιακό σόου του πρωθυπουργού με τη γραβάτα, με τα «ισχυρά χέρια» να παραμένουν από επιφυλακτικά έως αδιάφορα και ορισμένα εξ αυτών να προχωρούν σε περαιτέρω μείωση των θέσεών τους, κυρίως στα blue chips. Γιατί όμως το ΧΑ δεν «φόρεσε γραβάτα», όπως χαρακτηριστικά σημείωναν έμπειροι χρηματιστηριακοί παράγοντες; Μια πρώτη απάντηση δόθηκε από τον Νηλ Ούμακ (Reuters) κάνοντας λόγο για «Μνημόνιο μέχρι να σβήσει ο ήλιος... η Ελλάδα άλλαξε την “κόλαση” των μνημονίων με το “αιώνιο καθαρτήριο”... θα πρέπει να διατηρεί έναν σφικτό προϋπολογισμό για δεκαετίες προκειμένου να επιτυγχάνει πλεονάσματα (μεσοσταθμικά) 2,2% μέχρι το 2060, ενώ σύμφωνα
(καταρχήν) με την Κριστίν Λαγκάρντ, υπάρχουν αμφιβολίες για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους της». Επιχειρώντας να ερμηνεύσουμε την ουσία της συμφωνίας, και με την παραδοχή πως καμιά (συμφωνία) δεν είναι μόνο θετική ή μόνο αρνητική, θα δούμε πως απλώς επιστρέψαμε στο 2014. Η επιμήκυνση (που είναι και το ισχυρότερο πλεονέκτημα της συμφωνίας, κάτι που ο Αλέξης Τσίπρας ως αξιωματική αντιπολίτευση κατακεραύνωνε –αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) ισοδυναμεί με μεσοσταθμική επιμήκυνση τριών ετών στο σύνολο του χρέους. Αυτή η τριετής χάρη μετά βίας ρεφάρει τη χαμένη κρίσιμη τριετία 20152017. Απόλυτα σαφής ήταν ο Πορτογάλος επικεφαλής του Eurogroup λέγοντας πως το καθαρό όφελος της επιμήκυνσης υπολογίζεται στα 12 με 13 δισ. ευρώ, σαφής ήταν και ο Γερμανός επικεφαλής του ESM όταν εκτιμούσε πως τα μέχρι τώρα οφέλη από τη μόχλευση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος ανέρχονται στα περίπου 10 δισ. ευρώ. Το πιο ουσιαστικό μέρος της συμφωνίας είναι η επιμήκυνση (παράλληλα με την περίοδο χάριτος), η δεκαετία ήταν αρκετά κοντά στα 15 έτη, που ζητούσε το ΔΝΤ και μακριά από τα 3 δισ., που τακτικίστικα είχαν θέσει στο τραπέζι οι Γερμανοί. Ας δούμε τη 10ετία, σε μέρος των παλαιών δανείων του EFSF (για το 70% των 96,6 δισ.), που ισοδυναμεί με 7ετή μεσοσταθμική επιμήκυνση στο σύνολο των δανείων του Μηχανισμού.