ΑΡΘΡΟ
Άσκηση στη σκλήρυνση κατά πλάκας
της Αντωνίας Καλτσάτου, PhD, Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Φυσιολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Η
πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι ένα αυτοάνοσο, φλεγμονώδες νόσημα, το οποίο επηρεάζει τη λειτουργία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Το υψηλό παγκόσμιο ποσοστό επιπολασμού της ασθένειας, το οποίο σήμερα υπολογίζεται 33:100.000, την κατατάσσει ανάμεσα στις συχνότερες νευρολογικές παθήσεις. Η Ευρώπη δε, με το υψηλότερο ποσοστό επιπολασμού, συγκαταλέγεται στις γεωγραφικές περιοχές με τον υψηλότερο βαθμό επικράτησης. Γενικότερα, ο επιπολασμός της νόσου φαίνεται να είναι ιδιαίτερα υψηλός σε γεωγραφικές περιοχές στις οποίες ζουν άνθρωποι της καυκάσιας φυλής, σκανδιναβικής προέλευσης, και σε χώρες οικονομικά ανεπτυγμένες.
56
Ο ρόλος των κρύων επιθεμάτων
Η ΣΚΠ είναι μια ασθένεια που προκαλεί πολλές επιπτώσεις στη γενικότερη κατάσταση των νοσούντων και μπορεί να μειώσει τη διάρκεια ζωής τους κατά περίπου 7 έως 10 χρόνια. Κατά την εμφάνιση της νόσου, οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν υποτροπιάζουσες φάσεις, κατά τις οποίες οι νευρολογικές διαταραχές επιδεινώνονται, ακολουθούμενες από μερική ή πλήρη ύφεση. Ωστόσο, περίπου 10 χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου, οι ασθενείς με ΣΚΠ εισέρχονται σε μια δευτερογενή φάση, κατά την οποία, προοδευτικά, τα νευρολογικά συμπτώματα επιδεινώνονται ανεπανόρθωτα, οδηγώντας σε αναπηρία. Η πρόγνωση των ασθενών με ΣΚΠ είναι απρόβλεπτη και συνδέεται στενά με την ηλικία του ασθενούς κατά την εμφάνιση της νόσου και τον αριθμό των υποτροπών
/ Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2018