φυσικές καταστροφές
τος καταστροφικός σεισμός ήταν ο σεισμός της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, μεγέθους 5,9 Ρίχτερ. Οι συνολικές ζημιές ανήλθαν σε 3,5 δισ. ευρώ και οι πληρωθείσες αποζημιώσεις ανήλθαν στο ποσό των 130 εκατ. ευρώ. Αυτό γιατί το ποσοστό ασφάλισης τότε ήταν πολύ μικρότερο από σήμερα. Αν ο σεισμός γινόταν μετά το 2009, τότε οι ασφαλισμένες ζημιές θα ήταν περίπου 1 δισ. ευρώ. Που σημαίνει κάτι λιγότερο του 1/3 των συνολικών ζημιών. Παρά ταύτα, οι Έλληνες δεν ασφαλίζουν την κατοικία τους, και από επίσημα στοιχεία μόνο το 15%-18% των ελληνικών νοικοκυριών ασφαλίζονται στην Ελλάδα. iw? Ποια είναι τα συνήθη σχήματα ασφάλισης τέτοιων κινδύνων (δηλαδή συνεργασία κράτους με αντασφαλιστικές, ασφαλιστικές και φορείς πολιτικής προστασίας, ή κάτι άλλο), και τι μοντέλο εφαρμόζει το ελληνικό κράτος; Ε.Λ.: Σήμερα, δεν υπάρχει συνεργασία ασφαλιστικών εταιρειών και Πολιτείας, κάτι που είναι υπαρκτό και ισχύει σε όλο τον κόσμο. Το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν λύσεις εκτός των παραδοσιακών δομών της δημόσιας διοίκησης, και, συγκεκριμένα, υπάρχει τεράστια διεθνής εμπειρία, που μπορεί να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα χωρίς καμιά επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, αρκεί να συνεργαστεί η Πολιτεία με τις ασφαλιστικές εταιρείες, που έχουν την υποδομή να εξασφαλίσουν τις αποζημιώσεις στους Έλληνες πολίτες. iw? Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος σήμερα από το μοντέλο που εφαρμόζει, και ποια τα οφέλη από τη μεταφορά των κινδύνων αυτών σε ιδιώτες; Ε.Λ.: Τα συνήθη σχήματα ασφάλισης καταστροφικών κινδύνων στο εξωτερικό είναι κράτος-ασφαλιστικές-αντασφαλιστικές-φορείς πολιτικής προστασίας. Είναι ένα μοντέλο που έχει προτείνει η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών και θα προταθεί και πάλι διαφοροποιημένο με τη σημερινή κατάσταση.
Εάν ο κίνδυνος των καταστροφικών γεγονότων μεταφερόταν μέσω της ασφάλισης στην ιδιωτική πρωτοβουλία, το κράτος δεν θα επωμιζόταν ούτε το κόστος αλλά ούτε και τις τεράστιες ευθύνες που του αποδίδονται Το μοντέλο που εφαρμόζει σήμερα το ελληνικό κράτος δεν αποζημιώνει τον Έλληνα πολίτη ούτε κατ’ ελάχιστον. Οι δε διαδικασίες είναι επίπονες και χρονοβόρες. Ο τρόπος αντιμετώπισης των συνεπειών του σεισμού εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας, ο οποίος καθιερώθηκε το 1978 και αναθεωρήθηκε πολλές φορές έως σήμερα, περιλαμβάνει 33% κρατική αρωγή και 67% έντοκο δάνειο, με επιδοτούμενο κατά 100% επιτόκιο. Το σύστημα αυτό προκαλεί σημαντικό κόστος στην ελληνική οικονομία και επιβαρύνει εξίσου όλους τους φορολογούμενους πολίτες. Εάν ο κίνδυνος των καταστροφικών γεγονότων μεταφερόταν μέσω της ασφάλισης στην ιδιωτική πρωτοβουλία, το κράτος δεν θα επωμιζόταν ούτε αυτό το ελάχιστο κόστος, αλλά ούτε και τις τεράστιες ευθύνες που του αποδίδονται. iw? Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληροί ο πελάτης για να ασφαλιστεί έναντι φυσικών καταστροφών; Ε.Λ.: Η ασφάλιση για καταστροφικούς κινδύνους προϋποθέτει ασφάλιση του κτηρίου για φωτιά, βασικά από οποιαδήποτε αιτία, και οι παράγοντες τιμολόγησης εξαρτώνται από το είδος του κινδύνου, την κατασκευή, το έτος κατασκευής, την τοποθεσία (ζώνη σεισμού), το ασφαλιζόμενο κεφάλαιο και το ιστορικό ζημιών. Επίσης, να έχει νόμιμη άδεια.
ιανουάριος-φεβρουάριος 2018 59