Enimerotiko Deltio No. 43

Ἀρχελάου 25 Παγκράτι Ἀθήνα 116 35 Σηλ.- Υαξ 210-7219718

ΔΣΤΘΑ ΗΔΞΚΞΓΩΜ ΧΑΚΙΖΣ ΕΝΗΜΕΡΨΣΙΚΟΝ ΔΕΛΣΙΟΝ Ἀριθ. Σεύχους 43

www.estiahalkis.org

Δεκέμβριος 2010

Ἕμα ποξρκήμσμα, ἕμα καθῆκξμ. Ἡ ἰδέα εἸχε ριφθεἶ πρίν λίγα χρόνια. Σότε, πού ἡ Ἑστία μας ἀπεφ;σισε νά πραγματοποιήσει προσκύνημα στή ΢χολή μας ἀνήμερα τῆς γιορτῆς της, τήν Πεντηκοστή καί τῆς Ἁγίας Σριάδος. Ἐκεἶ, λοιπόν, ὅσοι βρεθήκαμε, συσκεπτόμενοι γιά τό τί θά μπορούσαμε νά προσφέρουμε στήν ἀγαπημένη μας Σροφό ΢χολή, κρίναμε ἀναγκαἶο μικρές ὁμάδες δύο, τριῶν ἤ τεσσάρων ὁμογαλάκτων, κατά διαστήματα, νά μεταβαίνουμε στήν ΢χολή καί νά προσφέρουμε τίς ὑπηρεσίες μας. Σήν εἰσήγηση υἱοθέτησεν ἀμέσως ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς ΢εβασμιώτατος Μητροπολίτης Μοσχονησίων κ. Ἀπόστολος.

Ἀπό τή ΢ύναξη τῶν Μελῶν τῆς Ἑστίας στό ΢υνοδικό τῆς ΢χολῆς μας.

Πέρασαν ἀπό τότε πάνω ἀπό τρία χρόνια. Μέσα στήν τύρβη τῆς ζωῆς μέ τά τόσα προβλήματα, ἀγωνιζόμενοι ὅλοι μας, ὁ καθένας στόν τόπο του καί τήν παλαίστρα του, δέν καταφέρναμε νά βροὖμε τόν τρόπο καί τόν χρόνο πρός τήν Βασιλίδα τῶν πόλεων νά πορευθοὖμε καί στόν λόφο τῆς Ἑλπίδος, στήν πολυπόθητη Φαλκίτιδα Σροφό ΢χολή ν’ἀνεβοὖμε προ-

σκυνητές καί συνάμα ὑπηρέτες. Καί, ξαφνικά, στήν Ἑστία μας συγκεντρωμένοι γιά τήν ἐτήσια ἀδελφική μας συνάντηση καί Γενική ΢υνέλευση τόν παρελθόντα Υεβρουάριο, πληροφορούμαστε πώς τόν προηγούμενο Δεκέμβριο ἔσπευσε μόνος του τό χρέος του νά κάμει καί στήν ΢χολή μας νά μείνει, συντροφιά μέ τόν Ἅγιο Μοσχονησίων καί τόν πατέρα Δωρόθεο, γιἀ ἕνα μῆνα ὁ ἀγαπητός ὁμογάλακτος ἀδελφός Νικηφόρος Χυλλάκης. Σρικύμιασε ἡ ψυχή ἀπό χαρά. Ὁ Νικηφόρος, μπροστάρης στό καθῆκον καί τό χρέος, πρῶτος ξεκίνησε. Ἔπρεπε νά ὑπάρχει συνέχεια. ΢τήν μεσημβρινή τράπεζα τῆς Κυριακῆς, ἐκεἶ στό ξενοδοχεἶο Κάραβελ, ἀδελφικά ἑνωμένοι καί συντρώγοντες συζητοὖμε τό θέμα. Μιά ματιά μοὖ ρίχνει ἀπό ἀπέναντι ὁ ἀγαπητός ΢τάθης Γιαννῆς καί μοὖ λέει: Σι λές Ἀριστείδη, πᾶμε οἱ δυό μας στήν ΢χολή; Νά πᾶμε, τοὖ δόθηκε ἀμέσως ἡ ἀπάντησή μου. Καί συμφωνήσαμε νά συνταξιδεύσουμε τήν Παρασκευή πρό τῆς Πεντηκοστῆς καί νά παρατείνουμε τήν ἐκεἶσε παραμονή μας μετά τήν ἀνα- χώρηση ἀπό αὐτήν τῶν λοιπῶν ὁμογαλάκτων. Σήν ἀπόφασή μας ἀνακοινώσαμε στόν Ἅγιο Μοσχονησίων καί πήραμε τήν εὐλογία του<. ΢ύντομο τό ἀεροπορικό ταξείδι μας ἀπό Ἀθήνα πρός ΚΠολη καί, πρίν τό καταλάβουμε, προσγειωθήκαμε στό ἀεροδρόμιο τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων. Μετά ἀπό λίγες ὧρες ἀνηφορήσαμε μέ τήν ἅμαξα, συντροφιά καί μέ τόν ὁμογάλακτο ἀδελφό Μιχάλη Μπαλκῆ, τόν λόφο τῆς Ἐλπίδος καί φθάσαμε στήν ἀγαπημένη Σροφό ΢χολή μας, προσκυνητές καί διάκονοι. Ἄς ἧταν δυνατόν νά εἴμαστε πιό κοντά! Να μπορούσαμε πιό συχνά νά τήν ἐπισκεπτόμεθα καί νά διακονοὖμε σ’ Ἀὐτήν! Νά Σῆς προσφέρουμε τίς ταπεινές μας ὑπηρεσίες, μικρό καί ἀσήμαντο ἀντίδωρο τῶν ὅσων ὡραίων καί μεγάλων καί ἀσύγκριτων δωρεῶν προσέφερε Ἐκείνη σέ ἐμᾶς. Ἐπί τέσσερα ὁλόκληρα χρόνια,

2

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

καί σ’ ἄλλους ἐπί πέντε καί ἕξι καί ἑπτά ἔδινε καί ἔδινε ἀφειδώλευτα τίς πλούσιες δωρεές της. Πῶς μπορεἶ κανείς νά ξεπληρώσει τό χρέος του; Ὅ,τι καί νά προσφέρει εἸναι λίγο, εἸναι μικρό καί ἀσήμαντο, μπροστά στόν πολύτιμο θησαυρό, πού ἐκείνη μᾶς προσέφερε καί ἐξακολουθεἶ νά μᾶς προσφέρει. Υθάσαμε στήν ΢χολή μας καί μπήκαμε! Ὧ ὄμορφες, γλυκιές καί ἱερές ἀναμνήσεις τῶν φοιτητικῶν μας χρόνων! Ξαναζωντανεύουν οἱ σκηνές καί οἱ μορφές! Ὁ πνευματικός ἀγῶνας, ἡ συμβίωση μέ τόσους ἀλησμόνητους συμφοιτητές, ἐπιζῶντες καί μακαριστούς. Οἱ μορφές τῶν ΢χολαρχῶν μας καί τῶν καθηγητῶν μας. Ἠ κοινή τράπεζα, ἡ φοίτησή μας στίς αἴθουσες διδασκαλίας, στήν βιβλιοθήκη καί στό τμῆμα περιοδικῶν καί λεξικῶν, ὁ ἧχος τοὖ κώδωνος γιά τήν ἔναρξη καί λήξη τῶν μαθημάτων, ὁ βόμβος τῆς πνευματικῆς κυψέλης στά λίγα λεπτά τῶν διαλειμμάτων καί τίς έλεύθερες ὧρες, ἡ κατανυκτική ψαλμωδία τῆς Φορωδίας, συγκεντρωμένης στήν νοτιοανατολική ἄκρη τοὖ διαδρόμου τῆς ΢χολῆς πού προετοιμάζεται γιά νά ψάλλει ἀπ’ Ἐκκλησίας τήν δοξολογία τοὖ Φουρμουζίου σέ ἦχο βαρύ ἐναρμόνιο, ἤ τήν «Κασσιανή», τήν νύκτα τῆς Μ. Σρίτης, ἤ, πρό παντός, οἱ ἀλησμόνητες λατρευτικές συνάξεις μας στόν Ναό μας, πού μεταρσίωναν τίς ψυχές μας σε οὐράνιους κόσμους καί δημιουργοὖσαν ἐντός μας «τήν καλήν ἀλλοίωσιν». Ὅλα μέ μιᾶς, καταιγισμός ὀμορφιᾶς, λυρισμοὖ καί μυστικῆς εὐωχίας κατακλύζουν τήν ὕπαρξή σου, σάν διαβαίνεις τήν εἴσοδο τῆς ΢χολῆς μας. Ὁ μυημένος, θαρρῶ, εἰσέρχεται «εἰς τά ἐνδότερα

Ἀξρηεξαηηθή Θ.Λεηηνπξγία ζηόλ Ἱ.Ναό ηῆο Ἁγίαο Τξηάδνο, πξνεμάξρνληνο ηνῦ Σεβ.Μεηξνπνιίηνπ Μνζρνλεζίσλ θ. Άπνζηόινπ κεηά ζπληεξνπξγνύλησλ Πξεζβπηέξσλ θαί ςαιιόλησλ ὁκνγαιάθησλ ἀδειθῶλ.

τοὖ καταπετάσματος». Κι’ἐκεἶ ἡ ὑποδοχή! Οἱ φύλακες ἄγγελοι τῆς ΢χολῆς<.Ὁ Ἅγιος Μοσχονησίων κ. Ἀπόστολος, Ἡγούμενος ἀληθινός τῆς Ἱερᾶς καί Ἱστορικῆς Μονῆς καί ΢χολῆς καί συνεχιστής τῆς παραδόσεως, μέ ἀδελφική ἀγάπη μᾶς σφίγγει τό χέρι καί μᾶς ἀσπάζεται. Δίπλα του ὁ ἀφοσιωμένος καί πιστός στό καθῆκον διάκονος πατήρ Δωρόθεος. Σί εὐφροσύνη νά συναντᾶται κανείς μέ ἀνθρώπους ταγμένους ψυχῃ τε καί σώματι στό «χρέος»! Και ἡ εὐχάριστη ἔκπληξη, στήν ΢χολή καί ὁ πατήρ Μιχαήλ Κανιαδάκης, πού προηγήθηκε καί παρέτεινε τήν παραμονή του μετά ἀπό ἐμᾶς ἀκόμα ὀλίγες ἡμέρες, ὁ καθημερινός μας λειτουργός.

Ὁ Γάζθαινο κέ ηνπο καζεηέο ηνπ ζηό ςαιη ῆξη. Προσκυνήσαμε στόν Ἱερό Ναό καί ἐγκατασταθήκαμε στόν κοιτῶνα μας, τόν ἀνατολικώτερο, πού βλέπει πρός τό λιμάνι τῆς Φάλκης καί τήν Πρίγκηπο. Ἐκεἶ μείναμε ὅλο τον χρόνο ἐγκαταβίωσης στήν ΢χολή, γιά νά ζήσουμε, οἱ λευκασμένοι πλέον ἀπό τόν χρόνο, ὡς φοιτητές στόν παλαιό κοιτῶνα μας. Ἄλλως τε ἀπό ἐκεἶ «ἀπολαμβάναμε» πιό ἄνετα τόν Μουεζίνη, μέ τήν περίτεχνη μελωδία του νά καλεἶ καθημερινά τούς πιστούς σέ προσευχή καί νά μᾶς συνεγείρει κάθε αὐγή στίς 4.15΄περίπου. Ἡ εύχαρίστησή μας μεγάλωνε κάθε στιγμή, πού ἕνας ἕνας κατέφθαναν καί οἱ ἄλλοι ἀδελφοί στήν ΢χολή, γιά νά συνεορτάσουμε κοντά στήν Πνευματική μας Μητέρα. Παλαιότεροι καί νεώτεροι, κληρικοί καί λαϊκοί, ἀπόφοιτοι τῆς Θεολογίας καί τοὖ Λυκει- ακοὖ Σμήματος τῆς ΢χολῆς, Ἱεράρχες τοὖ Θρόνου καί ἄλλοι, καί οἱ σεβαστοί μας καθηγητές κ. Β. Ἀναγνωστόπουλος καί Β. ΢ταυρίδης μέ τίς ἐρίτιμες συζύγους τους.

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Ἡ ἐκεἶ συνάντησή μας μέ τίς ψυχές ὁμογαλάκτων, παρόντων καί «ἀπελθόντων», παρεκίνησαν τήν ὕπαρξή μας ἀκόμη μιά φορά σέ θερμή ἱκεσία πρός τόν ἐν Σριάδι ὑμνούμενο Θεό, νά εὐδοκήσει σύντομα νά ἀνοίξουν οἱ πύλες τοὖ Πνευματικοὖ μας Υυτωρίου, τῆς πεφιλημένης Ἱερᾶς Θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης, νά ἐπαναλειτουργήσει ἡ ΢χολή μας, νά ὑποδεχθεἶ τούς νέους σπουδαστές τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμης καί νά συνεχίσει νά προετοιμάζει τούς ἐργάτες τοὖ ἀμπελῶνος τοὖ Κυρίου καί τούς νέους εὐαγγε λιστές τοὖ Ἁγίου θελήματός Σου. Πῶς πέρασε ἕνας σχεδόν μῆνας μέσα στή ΢χολή! Μέ τόν πατέρα Μιχαήλ καί τόν ΢ωτήρη, τόν Φρῆστο καί τόν ΢τάθη καί τούς λοιπούς καί μέ τίς ἰδιαίτερες καί ἐποικοδομικές συναντήσεις μέ τόν σεβαστό καθηγητή μας κ. Β. ΢ταυρίδη, καί νά τρέχουμε πρωϊ καί βράδυ στόν ναό γιά τήν λατρεία τοὖ ἐν Σριάδι ὑμνουμένου Θεοὖ! Κι’ ὕστερα νά προσπαθοὖμε νά κινούμαστε κατά τά ὁριζόμενα ἀπό τόν σεβαστό Ἅγιο Καθηγούμενο. Ἀφήσαμε πίσω μας, ἐρχόμενοι στήν Σροφό ΢χολή, ὁ καθένας τόν κόσμο του. Οἰκογένεια, σύζυγο, παιδιά καί ἄλλα καθήκοντα. Καί ζήσαμε τόν ἄλλο μας κόσμο<.

3

Μεηά ηόλ Ἑζπεξηλό Γάζθαινη θαί καζεηέο, ηῆο δεθαεηίαο ηνῦ 60,ζπλδηαζθέπηνληαη γηά ηηο ἀλάγθεο ηῆο Σρνιῆο. Ἀλλ’ ἐάν ἡ παρουσία μας στόν χῶρο τῆς ἀγαπημένης μας ΢χολῆς κρίνεται ἀπό ἐκείνους ἀναγκαία καί τό ἐλάχιστο πού μποροὖμε νά προσφέρουμε σ’ Αὐτήν ἀξιολογεἶται ὡς ἀπαραίτητο, ἐφόσον δέ ἔχουμε καί τήν εὐλογία τοὖ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχη μας κ.κ. Βαρθολομαίου, ἄς μήν ὀλιγωροὖμε. Σο καθῆκον μᾶς ἐπιτάσσει νά μεθοδεύσουμε τήν ἐκεί παρουσία μας ὅλοι οἱ ὁμογάλακτοι, κληρικοί καί λαϊκοί, ὥστε, εἴ δυνατόν, ὅλο τόν χρόνο, ἐπί 15 ἡμέρες ἤ ἕνα μῆνα, κατά τήν δυνατότητα τοὖ καθενός, νά μεταβαίνουμε στήν ΢χολή μας ἐκ περιτροπῆς δύο ἤ τρεἶς μαζί, νά μπαίνουμε κάτω ἀπό τήν καθοδήγηση τοὖ Καθηγουμένου τῆς Μονῆς σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μοσχονησίων κ. Ἀποστόλου καί νά προσφέρουμε στήν ἀγαπημένη μας Σροφό ΢χολή ὅποια ὑπηρεσία ὁ καθένας μας μπορεἶ, προσευχόμενοι καί προσμένοντες τήν πολυπόθητη ἡμέρα τῆς ἐπαναλειτουργίας της.

Σηό ηέινο ηῆο Θ.Δὐραξηζηίαο νἱ ὁκνγάιαθηνη ἀδειθνί πξνζεξρόκελνη γηά λά ιάβνπλ ηό ἀληίδσξν-εὐινγία ἀπό ηόλ ἱεξνπξγήζαληα Καζεγνύκελν ηῆο Μνλῆο.

ΠΡΟ΢ΚΛΗ΢Η ΕΣΗ΢ΙΑ΢ ΣΑΚΣΙΚΗ΢ ΓΕΝΙΚΗ΢ ΢ΤΝΕΛΕΤ΢Η΢ ΣΩΝ ΜΕΛΩΝ ΣΗ΢ Ε΢ΣΙΑ΢ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΥΑΛΚΗ΢

Διερωτῶμαι, προσφέραμε κάτι στόν Ἱερό χῶρο τῆς Σροφοὖ μας ΢χολῆς μέ τήν παρουσία μας ἐκεἶ; Δώσαμε τίποτε, ἀνακουφίσαμε, ἔστω λίγο, ἀπό τό βαρύ φορτίο τοὖ ὑψηλοὖ καθήκοντός τους τούς πιστούς ἐργάτες καί διακόνους τῆς ΢χολῆς μας; Πάντως, νομίζω, περισσότερα πήραμε παρά τούς δώσαμε<.Ἐκείνων οἱ εὐγενικές ψυχές μᾶς προσέφεραν ἀνέλπιστα δωρήματα καί ἀνακούφισαν τήν ὕπαρξἠ μας. Γι’ αὐτό καί γιά μιά ἀκόμη φορά τούς ἐκφράζουμε τίς θερμές μας εὐχαριστίες.

Πξόο ἃπαληα ηά κέιε ηῆο Ἑζηίαο Θενιόγωλ Χάιθεο. Τό Δηνηθεηηθόλ Σπκβνύιηνλ ηῆο Ἑζηίαο Θενιόγωλ Χάιθεο ηά κέιε αὐηῆο εἰο ηαηηθήλ ἐηεζίαλ Γεληθήλ Σπλέιεπζηλ ηήλ 29ελ Ἰαλνπαξίνπ 2011, ἡκέξαλ Σάββαηνλ θαί ὣξαλ 6ελ κ.κ. εἰο ηήλ ἓδξαλ ηῆο Ἀδειθόηεηνο.Εἰο πεξίπηωζηλ κή ἁπαξηίαο αὓηε ζά ιάβῃ ρώξαλ ηήλ 5ελ Φεβξνπαξίνπ 2011 εἰο ηόλ αὐηόλ ηόπνλ θαί ηήλ ἰδίαλ ὣξαλ κέ ηήλ αὐηήλ ἡκεξεζίαλ δηάηαμηλ

4

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Μεγάλη ἐκθεση ἕργων Ελλήνων ζωγράφων στήν Ἱερά Θεολογική ΢χολή Φάλκης

΢τιγμιότυπο ἀπό τό πλῆθος τῶν ἐπισκεπτῶν τῆς μεγάλης Ἒκθεσης Εἰκαστικῶν στη ΢χολή.

΢τό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων γιά τήν Κωνσταντινούπολη-Πολιτιστική Πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης 2010, ἡ ἑταιρεία «White Fοx A.E.», μέ ἰθύνοντα νοὖ τήν Κα Ἀναστασία Μάνου, ὀργάνωσε στή Βασιλεύουσα ὁμαδική εἰκαστική Ἒκθεση, μέ τήν ἐπωνυμία: «Ἰχνηλατώντας τήν Κωνσταντινούπολη», ἡ ὁποία ἦταν ὑπό τήν αἰγίδα τοὖ Οἰκουμενικοὖ μας Πατριάρχου, τοὖ ἐν Πόλει Ἑλληνικοὖ Προξενείου καί τοὖ Πολιτισμικοὖ Ὀργανισμοὖ «Σεχνόπολις»τοὖ Δήμου Ἀθηναίων. ΢υνολικά 101 διακεκεριμένοι Ἓλληνες εἰκαστικοί ἐξέθετουν ἀπό 28 Αὐγούστου ἓως 23 ΢επτεμβρίου 2010 ἕργα τους, τά ὁποἶα «δημιούργησαν, μέ ἀφετηρία τήν ἱστορία, τούς μύθους καί τούς θρύλους, τίς εἰκόνες καί τά χρώματα τῆς Κωνσταντινούπολης- μιᾶς πόλης πού ἀποτελεἶ ἓνα μοναδικό παλιμψηστο ἱστορίας, θρησκειῶν καί καθημερινῆς μνή μης, γεγονότων καί ἀποτυπώσεων, περιηγήσεων καί συνατήσεων διαφορετικῶν συναρπαστικῶν πολιτι σμῶν, πού συνυπῆρξαν γιά πολλούς αἰῶνες. Ἀπό τις 1010 ἀφηγήσεις τῶν ἰσαρίθμων καλλιτεχνῶν-γράφει ἡ Κα Ἲρις Κρητικοὖ, Ἐπιμελήτρια τῆς Ἒκθεσης - μερικά παραπέμπουν στά ἀρχέτυπα ψήγματα τοὖ Πολιτισμοὖ τῆς Πόλης: τό χρυσό βάθος καί τά ψηφιδωτά σπαράγματα τῶν βυζαντινῶν

ναῶν, τό σύμβολο τοὖ ΢ταυροὖ, τά σύνθετα διακοσμητικά καί ἀρχιτεκτονικά μοτίβα, πού διαμορφώθηκαν μέσα ἀπό αἰῶνες αἰσθητικῶν ἀνταλλαγῶν καί ἀναζητήσεων σέ ἓνα πρισματικό φάσμα εἰκόνων, σέ ἓνα παλίμψηστο καμβά, πού γοητεύει τήν ψυχή καί συμπαρασύρει τό βλέμμα σέ ἓνα διηνεκές ταξίδι μνήμης. Ἡ Ἒκθεση ἀποτελεἶτο ἀπό δύο σκέλη: Σό πρῶτο φιλοξενεἶται στους ὡραἶα ἀνακαινισμένους χώρους τοὖ ΢ισμανογλείου Μεγάρου τοὖ Ἑλληνικοὖ Προξενείου στήν Κωνσταντινούπολη καί τό δεύτερο στήν εἵσοδο καί τή δεξιά πτέρυγα τῆς Ἱερᾶς θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης. ΢τό ΢ισμανόγλειο τά ἐγκαίνια ἕγιναν τό βράδυ τῆς 28ης Αὐγούστου ἀπό τόν Γεν. Πρόξενο τῆς Ἑλλάδος κ. Βασίλειο Μπορνόβα, παρουσίᾳ πολλῶν ἐπισήμων τῆς τιμώμενης χώρας, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ Δήμαρχος Beyoglou κ.Ahmet Misbak Demircan, ὁ Γεν. Γραμματέας τοὖ Σουρκι κοὖ Ὑπουργείου Πολιτισμοὖ κ. Cumhur Guven Tasbasi, ὁ Δ/ντής τοὖ Μουσείου Σόπκαπί κ.Ilber Orayli, ἀλλά καί πολλῶν ἐξ Ἑλλάδος ἐπισήμων, ὃπως ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης, ὁ Πρόεδρος τοὖ Πολιτισμικοὖ Ὀργανισμοὖ Δήμου Ἀθηναίων κ. Ἂγγελος Μοσχονᾶς, ὁ Πρόεδρος τῆς «Σεχνόπολης»κ. Υώτης Ἰγνατίου, ἡ Πρόεδρος τῆς ἙλληνικῆςἘπιτροπῆς

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

5

Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκξσμεμικόπ Παςοιάουηπ κ. κ. Βαοθξλξμαῖξπ ἐγκαιμιάζωμ ςήμ Ἐκθερη Δἰκαρςικῶμ ρςη Συξλή.

UNESCO κ. Καίτη Σζιτζικώστα, πολλῶν ἐκ τῶν μετεχόντων καλλιτεχνῶν καί μεγάλου πλήθους φιλομούσων ἐπισκεπτῶν, τόσο Ἑλλήνων, ὃσο καί Σούρκων. Ἡ ὃλη ἐκδήλωση, μέ σύντομους χαιρετισμούς τῶν ἐπισήμων καί ἐνημερωτικές ὁμιλίες τῆς κ. Μάνου καί τῆς Ἐπιμελήτριας τῆς Ἒκθεσης Κας Κρητικοὖ, κύλησε σέ μία πολύ εὐχάριστη ἀτμόσφαιρα καί ἕκλεισε μέ κοκταίηλ, πού προσφέρθηκε στούς ἐπισκέπτες. Ἡ ἱκανοποίηση γιά τήν ἐπιτυχία τῆς βραδιᾶς ἦταν διάχυτη στά πρόσωπα ὃλων. Σά ἐγκαίνια τοὖ δεύτερου σκέλους τῆς Ἒκθεσης στήν Σροφό Θεολογική ΢χολή ἕγιναν τό βράδυ τῆς Κυριακῆς, 29 Αὐγούστου ἀπό τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαἶο. Προηγήθηκε Ἑσπερινός στό ναἺδριο τῆς Ἁγίας Σριάδος, χοροστατοὖντος τοὖ Πατριάρχου, πλαισιούμενου ἀπό ΢υνοδικούς Ἀρχιερεἶς καί τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Μητροπολίτη Μοσχονησίων κ. Ἀπόστολο, παρόντων πολλῶν ἐπισήμων Ἑλλήνων καί Σούρκων, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ Ὑπουργός Πολιτισμοὖ κ. Παὖλος Γερουλᾶνος, ὁ Γεν. Πρόξενος Ἑλλάδος στήν Πόλη κ. Βασίλειος Μπουρνόβας, ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων κ. Νικήτας

Κακλαμάνης, ὁ Πρόεδρος τοὖ Πολιτισμικοὖ Ὀργανι σμοὖ τοὖ Δήμου Ἀθηναίων κ. Ἂγγελος Μοσχονᾶς, ὁ Πρόεδρος τοὖ «Σεχνόπολις»κ. Υώτης Ἰγνατίου, ὁ Δήμαρχος τῶν Πριγκηποννήσων, ἡ βουλευτής τοὖ κυβερνῶν τος κόμματος, ὁ Διευθυντής τοὖ Μουσείου Σόπκαπί καθηγητής κ. Ibber Orayli, καί μεγάλου ἀριθμοὖ ἐπισκεπτῶν, Ἑλλήνων καί Σούρκων.

Ἒργα τῶν συμμετεχόντων καλλιτεχνῶν ἐκτέθηκαν στούς διαδρόμους τῆς ΢χολῆς.

6

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Ἀμέσως μετά τό πέρας τοὖ Ἑσπερινοὖ ξεκίνησε ἡ τελετή τῶν ἐγκαινίων στήν ἐπιβλητική εἵσοδο τῆς ΢χολῆς, ἐπαναλαμβάνοντας οὐσιαστικά τό Πρόγραμμα πού ἀκολούθησε τήν προηγούμενη στό ΢ισμανόγλειο. ΢τις σύντομες προσφωνήσεις τους, τόσο οἱ κ. κ. Γερουλάνος καί Κακλαμάνης, ὃσο καί ἡ βουλευτής κ. Καί ὁ Δήμαρχος Πριγκηποννήσων καί ὁ καθηγητής κ. Orayli τόνισαν τή σημασία παρόμοιων ἐκδηλώσεων, πού κτίζουν γέφυρες φιλίας καί συναντίληψης μεταξύ τῶν δύο λαῶν, Σουρκίας καί Ἑλλάδος. Ἰδιαίτε ρα ἐντυπωσίασε ἡ ἐγκαινιαστήρια ὁμιλία τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποἶος, ἀφοὖ ὑπεγράμμισε καί αὐτός τήν ξεχωριστή σημασία καί σπουδαιότητα τέτοιων πρωτοβουλιῶν, καί, ἀφοὖ ἐξέφρασε τά συγχαρητήρια καί τίς εὐχαριστίες του πρός τούς ὀργανωτές καί ὃλους τούς συνετελεστές τῆς ἐξαιρετικά ὑψηλοὖ ἐπιπέδου αὐτῆς Ἒκθεσης, δέν παρέλειψε νά διατυπώσει τήν πικρία του γιά τήν μη ὑλοποίηση τῶν ἐπανειλημμένων ὑποσχέσεων τῶν Σουρκικῶν Ἀρχῶν γιά

τήν ἐπαναλειτουργία τῆς ΢χολῆς, ἡ ὁποία, ὃπως εἷπεεἷναι πανέτοιμη νά δεχθεἶ ξανά τούς πρώτους τρο φίμους της, ἀρκεἶ νά μπεἶ ἡ ἐπίχρόνια ἀναμενό -μενη ὑπογραφή. Ὴταν ὂντως ἀπαράμιλλα συγκινητική ἡ καταληκτήρια αὐτή φράση τοὖ Παναγιωτάτου, ὁ ὁποἶος, μέ τήν χαρακτηρίζουσα αὐτόν νηφάλια τόλμη, εἷπε καί ἐν προκειμένῳ τά αὐτονόητα. Εὐχόμαστε καί προσευχόμαστε ὁ Πανατοδύναμος Κύριοις νά τόν ἐνδυναμώνει πάντοτε, ὣστε νά μποροὖμε ὃλοι μας νἀ ἀντλοὖμε ἀπό τή ζείδωρη πηγή του θάρρος΄, δύναμη κι ἐλπίδα. Μετά τό πέρας τῶν ἐγκαινίων ὁ Παναγιώτατος καί οἱ λοιποί ἐπίσημοι ξεναγήθηκαν ἀπό τήν Κα Κρητικοὖ στά ἕργα τῆς Ἒκθεσης, παρόντων σέ πολλές περιπτώσεις καί τῶν ἰδίων τῶν δημιουργῶν τους, καί ἀκολούθως κατέβηκαν ἃπαντες στό ὅπισθεν τοὖ Ναοὖ γήπεδο τῆς ΢χολῆς ὅπου προβλήθηκε τό ντοκυματέρ «Ἰχνηλατώντας τήν Κωνσταντινούπολη» καί δόθηκε ἡ προγραμματισμένη δαξίωση. Κλείνοντας ἀξίζει νἀ ὑπογραμμίσουμε τή χαρά καί τήν ἱκανοποίηση, πού ἐξέφρασε ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης γιά τήν ὡραία αὐτή ἐν Φάλκῃ εἰκαστική ἐκδήλωση, ἱκανοποίηση ἡ ὁποία ἦταν, ἅλλωστε, ζωγραφισμένη στά πρόσωπα ὃλων τῶν παρισταμένων. Ἀξίζει ἐπίσης νά σημειωθεἶ, ἐν κατακλεἶδι, ὃτι στή μεγάλη αὐτή ὁμαδική εἰκαστική Ἒκθεση, τήν Ἑστία μας ἐξεπροσώπησε τό μέλος τοὖ Δ.΢. κ. Εὐστάθιος Γιαννῆς, ὁ ὁποἶος καί συμμετεἶχε στήν Ἒκθεση μέ δύο ἕργα του.

΢τιγμιότυπο ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια στην Ἱερὰ Θεολογικὴ ΢χολὴ Φαλκῆς (29.08.2010) κατὰ τῇ διαρκεια τῆς ξεναγήσῃς τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου καὶ τοὖ Ὑπουργοὖ Πολιτισμοὖ κ. Γερουλάνου ἀπὸ τὴν κα Κρητικοὖ, ἐπιμελήτρια τῆς ἔκθεσης στους χώρους τῆς Ἒκθεσης (αἵθουσες διδασκαλίας τῆς ΢χολῆς).

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

7

Ἡ συναυλία τῆς Ε. Ρεμπούτσικα στήν Ἱερά Θεολογική ΢χολή τῆς Φάλκης.

Ρεπορτάζ - φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας Μὲ μεγάλη ἐπιτυχία πραγματοποιήθηκε τὸ ΢άββατο 18 ΢επτεμβρίου, ἡ συναυλία τῆς Εὐανθίας Ῥεμπούτσικα στήν Ἱερὰ Θεολογικὴ ΢χολὴ τῆς Φαλκῆς, στήν Κωνσταντινούπολη, μὲ πάνω ἀπὸ 1400 θεατὲς νά κατακλύουν τὸν προαυλιο χῶρο τῆς ΢χολῆς δημιουργώντας κλίμα ἐνθουσιασμοὖ καὶ συγκίνηση. Ἡ γνωστὴ ἑλληνίδα συνθέτις παρουσίασε, μεταξὺ ἄλλων, συνθέσεις καὶ τραγούδια ἀπό τις ταινίες ‚Πολιτικὴ Κουζίνα‛ (παρουσία τοὖ σκηνοθέτη Σάσου Μπουλμέτη), ‚Babam ve Oglum” καὶ ‚Ulak” τοὖ σκηνοθέτη Cagan Irmak, συνοδευόμενη ἀπὸ τοὺς κορυφαίους Σούρκους ἑρμηνευτὲς καὶ στενοὺς συνεργάτες της, Dilek Koc καὶ Cihan Okan. Σὴν ἐκδήλωση τίμησε μέ τὴν παρουσία του ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαἶος, οἱ Μητροπολίτες Μοσχονησίων κ. Ἀπόστολος, Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Σριάδος Φαλκῆς, καὶ Ῥεθύμνης καὶ Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιος, ὁ Δήμαρχος τῶν Πριγκηποννήσων, Ἄρχοντες τοὖ Πατριαρχείου, πλῆθος Ὁμογενῶν, καθὼς καὶ Σοὖρκοι, Ἀρμένιοι καὶ Ἑβραἶοι τῆς Πόλης.Ἐπίσης στή συναυλία παρέστησαν πολλοὶ ἐπισκέπτες ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄλλες χῶρες. Ἰδιαίτερα συγκινητικὴ ἤταν ἡ ὁμιλία τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποἶος εἷπε μεταξὺ ἄλλων: Πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν, εἰς τὰ πλαίσια τῶν ἐκδηλώσεων διὰ τὴν Κωνσταντινούπολιν ὡς Πολιτιστικὴν Πρωτεύουσαν τῆς Εὐρώπης διὰ τὸ 2010, ἡ Φάλκη εἷχε καὶ πάλιν ἀνοίξει τὰς πύλας της καὶ εἷχε φιλοξενήσει λαμπρὰν εἰκαστικὴν ἔκθεσιν σπουδαίων ζωγράφων, περιλαμβάνουσαν ἀξιολογώτατα

ἔργα, ἀφορῶντα εἰς τὴν Βασιλεύουσαν καὶ τοὺς ἀνθρώπους της. Ἤδη τὴν ζωγραφικὴν διαδέχεται ἡ μουσική, αἱ Μοὖσαι διαδέχονται ἡ μία τὴν ἄλλην, καὶ ἕνα ἐλπιδοφόρον κλἶμα δημιουργεἶται εἰς τὸν ἀδικημένον ἅγιον τοὖτον χῶρον. Δύο μικρὰ ἀνοίγματα τῆς ΢χολῆς, τὰ ὁποἶα εὐχόμεθα νὰ προμνηστεύωνται τὸ μεγάλο ἄνοιγμα, διὰ τὸ ὁποἶον τόσας δεκαετίας ἀγωνιζόμεθα μὲ ὅλας μας τὰς δυνάμεις. Ἡ ἐπὶ τεσσαρακονταετίαν περίπου ἐν σιωπῇ διατελοὖσα πενθηρῶς, καὶ ὁπωσδήποτε ἀκουσίως, περίπυστος Θεολογικὴ ΢χολὴ τῆς Φάλκης, ἤνοιξεν ἀπόψε τὰς πύλας τῶν εὐανθῶν κήπων της διὰ νὰ ὑποδεχθῇ τὴν διακεκριμένην συνθέτιδα καὶ δημιουργὸν κ. Εὐανθίαν Ρεμπούτσικα καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς συνεργάτας της, ἐντεὖθεν καὶ ἐξ Ἑλλάδος, διὰ μίαν συναυλίαν μὲ ἔργα ἰδικά της, ἡ ὁποία καὶ ἀναμφιβόλως θὰ πληρώσῃ τὰς ψυχὰς ὅλων μας μὲ πολλὴν ἀγαλλίασιν καὶ συγκίνησιν. Σὸ ἄνοιγμα πρὸς ὑποδοχὴν νέων φοιτητῶν, νέων εὐελπίδων τῆς Ἐκκλησίας, νὰ ἀντηχήσῃ καὶ πάλιν εἰς τὰς αἰθούσας τοὖ σεπτοὖ τούτου Παιδευτηρίου ἡ διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, τὸ μάθημα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης, ὁ καθαρὸς ἦχος τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας! Πολλὰς πολλάκις ἐλάβομεν, καὶ παλαιότερον, καὶ τελευταίως, ὑποσχέσεις παρὰ τῶν ἐπισήμων ἐκπροσώπων τῶν ἐντίμων Σουρκικῶν κρατικῶν Ἀρχῶν, ὅτι τὸ δίκαιον αἴτημά μας, τὸ ὁποἶον δὲν εἷναι τίποτε περισσότερον ἀπὸ τὸν σεβασμὸν στοιχειώδους ἀνθρωπίνου καὶ μειονοτικοὖ δικαιώματός μας, πρόκειται νὰ εἰσακουσθῇ καὶ ἡ ἱστορικὴ ΢χολή μας,

8

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

ἡ ὁποία ὑπῆρξεν ἡ δεξαμενὴ ἀπὸ ὅπου τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεἶον ἀντλοὖσε τὰ στελέχη του, Πατριάρχας, Ἀρχιερεἶς, Πρεσβυτέρους καὶ διδασκάλους τοὖ Εὐαγγελίου, θὰ λειτουργήσῃ ἐλευθέρως καὶ πάλιν, εἰς τὰ πλαίσια τῶν νόμων τῆς Φώρας. Εἴθε, λοιπόν, αἱ ἐκδηλώσεις αὐταὶ νὰ εἷναι τὸ προανάκρουσμα τῆς μεγάλης χαρᾶς, τὴν ὁποίαν προσδοκῶμεν! Ἡ «Μεγάλη Μουσικὴ Ἀνακάλυψις τοὖ 2006», δηλαδὴ ἡ κ. Ρεμπούτσικα, ἀνήκει εἰς τοὺς φωτισμένους ἐκείνους ἀνθρώπους, οἱ ὁποἶοι πιστεύουν εἰς τὴν ἀνάγκην προσεγγίσεως τῶν λαῶν, καὶ μάλιστα τῶν δύο γειτόνων, Ἑλλήνων καὶ Σούρκων. Ἀγαπᾷ πολὺ τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ δηλώνει ὅτι ἐδῶ «νοιώθει στὸ σπίτι της». Ἔρχεται συχνά, μᾶς ἐχάρισε τὴν ἀνεπανάληπτον μουσικὴν ἐπένδυσιν τῆς ὑπερόχου ταινίας «Πολίτικη Κουζίνα», συνεργάζεται μὲ ἐκλεκτοὺς Σούρκους μουσικούς, ὅπως ἡ κ. Ντιλὲκ Κότς, ποὺ καὶ αὐτὴ ἔλαβε μἐρος εἰς τὴν δημιουργίαν τῆς «Πολίτικης Κουζίνας», ὁ κ. Σζιχὰν Ὀκὰν καὶ ἄλλοι. Εἷναι ἰδιαιτέρα μας χαρὰ ποὺ τόσον ἡ κ. Κότς, ὅσον καὶ ὁ κ. Ὀκάν, εὑρίσκονται ἀπόψε ἀνάμεσά μας καὶ τοὺς καλωσορίζομεν ἐγκαρδιώτατα. Ἡ κ. Ρεμπούτσικα μὲ τοὺς συνεργάτας της πραγματικῶς κτίζουν σπουδαίας γεφύρας μεταξὺ τῶν ἐντεὖθεν καὶ ἐκεἶθεν τοὖ Αἰγαίου λαῶν, οἱ ὁποἶοι ἐν πολλοἶς ἔχουν κοινὴν μουσικὴν παράδοσιν. Ἄλλωστε, ἡ μουσικὴ τῆς κ. Ρεμπούτσικα εἷναι πάντοτε ἁπαλή, εἰρηνική, γλυκεἶα, λυρικωτάτη, καὶ νύσσει τὰς εὐγενεστέρας τῶν χορδῶν τῆς ἀνθρωπίνης καρδίας, δημιουργεἶ λεπτὰ αἰσθήματα καὶ μυστικὰς συγκινήσεις καὶ καλλιεργεἶ ὑψηλὸν καὶ εὐγενὲς ἦθος.

Ἀπό τή συναυλία της Ε. Ρεμπούτσικα στή Θεολογική ΢χολή Υάλκης

Μιά δοξαριὰ γιά τή ΢χολή Μια δοξαριά για τη ΢χολή Έκαναν οι τελευταίοι πελαργοί Σο ειθισμένο στριφογύρισμά τους πάνω απ' τη βουνοκορφή και τη ΢χολή κι ύστερα πήραν το δρόμο τους μαζί για το νοτιά και την ανατολή. Ήτανε όμορφο τό δειλινό κι' η Φάλκη δεν ξαφνιάστηκε νιώθοντας να λαμπαδιάζει ο ήλιος μισός στη θάλασσα του Μαρμαρά κι' άλλος μισός στον ουρανό. Κι' ύστερα μέσα στο σούρουπο ένιωσε τη γη ν' αγγίζει η ελπίδα με μηνυτές χαράς τον πελαργό και δοξαριές βιολιού κελαδητές για τ' όνειρο το αξημέρωτο. Κι' ο ρασομένος ο περίβολος πήρε να μοιάζει αναστημένος με ορθωμένους τους μυσταγωγούς ν' ακούσουν σαν μελωδικό εισοδικό ορχηστρωμένο του Θεού το έλεος.

Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰθνπκεληθόο Παηξηάξρεο θ.θ. Βαξζνινκαῖνο κεηά ηῆο θαιιηηέρληδνο θαί ηῶλ Τνύξθσλ ἐπηζήκσλ.

΢την ίδια λάμψη κι' η Μονή μέσα στην ξαστεριά της νύχτας με αναμμένο το ακοίμητο καντήλι είδε να ζωντανεύει η ελπίδα στου Πατριάρχου τη μορφή +Ο Πέογηπ Δὐάγγελξπ

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

9

Ἡ Οατριαρχική Ηεία Κειτουργία στήμ Οαμαγία Σουμελᾶ Κξοσταῖξ θοηρκεσςικὸ καὶ ἱρςξοικὸ γεγξμὸπ. Ἱστορικὸ γεγονὸς. Ὅπως εἷπε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, εἷναι ἡ πρώτη φορά πού ἐτελεἶτο Θεία Λειτουργία στήν Παναγία ΢ουμελὰ «ἔπειτα ἀπὸ 88 χρόνια ληθάργου καὶ σιωπῆς», δηλαδὴ μετὰ τὸ τέλος τοὖ Α' Παγκοσμίου Πολέμου καὶ τή συμφωνίᾳ ἀνταλλαγῇς πληθυσμῶν. .Ὁ κ. Βαρθολομαἶος ἦταν, ἐπίσης, ὁ πρῶτος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης στά 1.600 χρόνια λειτουργίας τοὖ ἱστορικοὖ Μοναστηρίου, πού τέλεσε τὴν πανηγυρικὴ λειτουργία τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας. Προεξάρχοντος τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τελέστηκε ἡ ἱστορικὴ-πρώτη μετὰ τὸ 1923-Θεία Λειτουργία στην Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας ΢ουμελὰ στήν Σραπεζούντα. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, προσερχόμενος, ἔγινε δεκτός με χειροκροτήματα καί με τὴν ἐπευφημία «Ἄξιος, Ἄξιος» ἀπὸ τοὺς χιλιάδες πιστούς. Φαιρέτισε πιστούς, εὐλόγησε μικρὰ παιδιά, προσκύνησε ἀντιγραφο τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας ΢ουμελὰ καὶ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ εἰσῆλθε στο καθολικὸ τῆς Μονῆς που κοσμεἶταί με περιφημες τοιχογραφίες καὶ ἐνεδύθη τὴν ἀρχιερατικὴ στολή.Ἀκολούθως, ὁ Πατριάρχης μαζί μέ τὸν Μητρο πολίτῃ Δράμας κ. Παὖλο καὶ τὸν ἐπισκοπο Σύχωνα ἐξῆλθε στον αὔλειο χῶρο τῆς Μονῆς, ὅπου τελέστηκε ἡ Θεία Λειτουργία. ΢τόν αὔλεο χῶρο βρίσκονται περίπου 600 πιστοί. Οἱ ἄλλες χιλιάδες πού εἷχαν ἔρθει στή Μονὴ παρακολούθησαν τή Θείᾳ Λειτουργίᾳ ἀπὸ γιγαντοοθόνες, ἔξω ἀπὸ τὸν περιβολο τῆς Μονῆς, καὶ μετὰ τή Θείᾳ Λειτουργίᾳ εἰσῆλθαν κατὰ ὁμάδες στή Μονή γιά νά προσκυνήσουν. Οἱ πύλες τῆς Μονῆς ἅνοιξαν στίς 7 τὸ πρωὶ καὶ πλῆθος ὀρθοδόξων ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τή Ῥωσία καὶ ἄλλα μέρη εἷχουν πάρει τὸ δρόμο γιά τὸ μοναστῆρι. ΢ὲ κάποια σημεἶα τοὖ μονοπατιοὖ, πού ὁδηγοὖσε στή Μονή, Πόντιοι, μέ τὴν παραδοσιακὴ λύρα ὑποδέχονταν μέ τραγούδια τοὺς προσκυνητές.

10

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Ἡ τουρκικὴ κυβέρνηση, διὰ τοὖ ὑπουργοὖ Πολιτισμοὖ, Ἐρτουγροὺλ Γκιουνάι, ἔκανε δεκτὸ τὸ αἴτημα τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ ἔδωσε τὴν ἄδεια να τελεἶται Θεία Λειτουργία, μία φορὰ τὸν χρόνο, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στις 15 Αὐγούστου. Ἡ ἄδεια για τὴν πραγματοποίηση Θείας Λειτουργίας στό μοναστῆρι-συμβολο τῶν Ποντίων δόθηκε τὸν περασμένο Ἰούνιο ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, σὲ μία προσπάθεια τῆς Σουρκίας νά δείξει, ὅτι σέβεται τις θρησκευτικὲς ἐλευθερίες, ποὺ εἷναι ἓνα ἀπὸ τὰ βασικὰ προαπαιτούμενα γιά τὴν εὐρωπαϊκὴ της προοπτική.

Καςαμσκςικό Παςοιαουικό καί ἀουιεοαςικό ρσλλείςξσογξ ρςήμ Παμαγία Σξσμελᾶ

Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰθνπκεληθόο Παηξηάξρεο θ. θ. Βαξζνινκαῖνο ζηόλ Ἱ Ναό ηῆο Μνλῆο Παλαγίαο ηνῦ Σνπκειᾶ θαηά ηή Θεία Λεηηνπξγία. Γηαθξίλνληαη νἱ ἐληππσζηαθῆο βπδαληηλῆο ηέρλεο ηνηρνγξαθίεο ηῆο Μνλῆο.

Ἡ Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, πολύχρονο ὃραμα καί προσδοκία τῶν Ὀρθοδόξων τοὖ Πόντου στήν ἱστορική Μονή τῆς Παναγίας ΢ουμελᾶ. Κατανυκτικὸ τὸ συλλείτουργο. ΢το κέντρο, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαἶος, δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ὁ μητροπολίτης Δράμας καὶ πρῴην ἡγούμενος τῆς Μονῆς ΢ουμελᾶ τοὖ Βερμίου, Παὖλος καὶ ὁ Ῥῶσος ἐπίσκοπος Ποντὸλσκ καὶ βικάριος τοὖ Πατριαρχείου Μόσχας, Συχῶν. ΢υμπροσευχόμενοι, οἱ Μητροπολίτες Ἡλιουπόλεως κ. Θεοδωρος, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας καὶ Καλαμάτας κ. Φρυσόστομος, Πρεσβύτεροι ἀπὸ τὴν πατριαρχικὴ συνοδεία, ἱερεἶς ἀπὸ τή Λιθουανία καὶ τὸ Καζακστάν. Παρόντες, ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Ὁμοσπονδίας Ἑλληνικῶν Κοινοτήτων Ῥωσίας, Πρόεδρος τῆς Διεθνοὖς ΢υνομοσπονδίας Ποντίων Ἑλλήνων καὶ βουλευτὴς τῆς κρατικῆς Δούμας τῆς Ῥωσικῆς Ὁμοσπονδίας κ. Ἰβὰν ΢αββίδης, ὁ Πρόεδρος τοὖ ΢ΑΕ ΢τέφανος Σαμπάκης, προσωπικότητες ὃπως ὁ Βαλερὶ Ἀλεξέγιεφ (διεθνὲς ἵδρυμα γιά τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν), πολλοί Ἓλληνες βουλευτὲς, ὁ πρέσβης τῆς Ἑλλάδας στήν Ἄγκυρα, οἱ ἐπικεφαλῆς ποντιακὼν ὁμοσπονδιῶν καὶ σωματείων τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, κ.α. Οἱ ὑπόλοιποι πιστοὶ παρακολούθησαν, ὃπως ἢδη ἀναφέραμε, ἀπὸ γιγαντοοθόνες, ἐνῶ οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς εἷχαν λάβει αὐστηρὰ μέτρα ἀσφαλείας καὶ πάνω ἀπὸ τὴν περιοχὴ πετοὖσε ἐλικόπτερο. Ἔντονο ὑπῆρξε καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ξένων ΜΜΕ. Σῇ λειτουργίᾳ μετέδωσε σὲ ἀπευθείας συνδεση ἡ ΕΣ-3 καὶ τὸ κρατικὸ κανάλι τῆς Σουρκίας (ΣΡΣ). Πολυάριθμα τὰ ὆ωσικὰ καὶ ἑλληνικὰ συνεργεἶα, ἀλλὰ καὶ τὰ τουρκικὰ ( Αnkara ΣV, Show ΣV, StarΣV, κ.α.).

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

ΞΛΘΚΘΑ ΤΖΣ Α. Η. ΟΑΜΑΓΘΞΤΖΤΞΣ ΤΞΥ ΞΘΙΞΥΛΔΜΘΙΞΥ ΟΑΤΠΘΑΠΧΞΥ κ. κ. Β Α Π Η Ξ Κ Ξ Λ Α Θ Ξ Υ ΔΘΣ ΟΑΜΑΓΘΑΜ ΣΞΥΛΔΚΑ ΟΞΜΤΞΥ (15 Αὐγούστου 2010)

«Παν ηγυ ριζ έτ ωσαν οἱ θ ε όφ ρο νε ς»! Μὲ τὰ λόγια αὐτά, Ἱερώτατοι ἀδελφοὶ Ἀρχιερεἶς, Εὐλαβέστατοι λοιποὶ κληρικοί, Ἐξοχώτατοι κύριοι βουλευταί, Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες τοὖ Θρόνου, καὶ εὐλογημένα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Μελῳδὸς μᾶς παρακινεἶ νὰ πανηγυρίσουμε τὴν πάνσεπτον Κοίμησιν καὶ ἱερὰν εἰς οὐρανοὺς Μετάστασιν τῆς Παναγίας Θεομήτορος!

«Πανηγυριζέτωσαν οἱ θεόφρονες»! Ὅσοι πιστεύουν εἰς τὸν Φριστόν, ὅσοι προσκυνοὖν τὴν πανύμνητον Δέσποιναν Μαρίαν ὡς ἀληθῆ Θεοτόκον, ὅσοι αἰσθάνονται τέκνα της, κατὰ τὴν υἱοθεσίαν ποὺ μᾶς χαρίζει ὁ Τἱός της, ἄς πανηγυρίζουν σήμερον! Διότι αὐτή, ἡ ὁποία «ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξε», κατὰ τὴν σημερινὴν Κοίμησίν της δὲν ἐγκατέλειψε τὸν κόσμον, ἀλλ’ ὡς Κυρία τοὖ κόσμου καὶ Παντάνασσα, Παντοβασίλισσα ὅπως θὰ ἔλεγαν οἱ Σριγλιανοί-,φέρει ἐνώπιον τοὖ Θρόνου τοὖ Τἱοὖ της ὅλον τὸν κόσμον, δεομένη ἀπαύστως ὑπὲρ ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἐκείνη ποὺ εἷναι ὁ «κόσμος» τοὖ κόσμου, δηλαδὴ τὸ στολίδι καὶ ἡ εὐπρέπεια ὅλης τῆς Δημιουργίας, γίνεται μεσίτρια τοὖ κόσμου πρὸς τὸν Οἰκτίρμονα Θεόν, καὶ μεταβιβάζει τὸν πόνον τοὖ κόσμου, τὴν ἀγωνίαν τοὖ κόσμου, τὸν φόβον τοὖ κόσμου, τὴν ἀνάγκην τοὖ κόσμου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλπίδα καὶ τὸν πόθον τοὖ κόσμου εἰς τὸν ΢ωτῆρα τοὖ κόσμου, ὁ Ὁποἶος τὴν τιμᾷ ὡς Μητέρα Σου καὶ ἐπακούει εὐχαρίστως τῶν μητρικῶν πρεσβειῶν καὶ ἱκεσιῶν της! «Πανηγυριζέτωσαν, λοιπόν, οἱ θεόφρονες», διότι ἡ Παναγία εἷναι γιὰ πάντα δική μας! «Σεμέτερον

ΠαναἹαν τρανέσσαν»!

11

Ἀλλά, ἀγαπητοὶ παρόντες καὶ ὅσοι εἷσθε μαζί μας νοερῶς ἢ τηλεοπτικῶς αὐτὴν τὴν στιγμήν, αὐτὸ τὸ «πανηγυριζέτωσαν οἱ θεόφρονες», τοὖ ἱεροὖ ὑμνογράφου ἐφέτος προσλαμβάνει διὰ τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον εὐσεβῆ τέκνα της νέας διαστάσεις! Μετὰ ἀπὸ ὀγδόντα ὀκτὼ ἔτη ληθάργου καὶ σιωπῆς, «ἀητὲτς ἐπαραπέτανεν ψηλὰ σὰ ἐπουράνια» καὶ ἰδοὺ ὅτι, κατόπιν τῆς ἀδείας τῶν ἐντίμων τοπικῶν ἀρχῶν τῆς Σουρκίας, τὰς ὁποίας καὶ διὰ τοὖτο καὶ ἐπαινοὖμεν καὶ εὐγνωμόνως εὐχαριστοὖμεν, ἐδῶ, εἰς τὸ ὄρος Μελᾶ, εἰς τὸ παλλάδιον τῆς Θεομητορικῆς εὐλαβείας τοὖ Πόντου, τῆς Καππαδοκίας, ὅλης τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Νοτίου Ρωσσίας, τῆς Οὐκρανίας καὶ τῶν Παραδουναβίων Φωρῶν, εἰς τὴν πανίερον Πατριαρχικὴν ἡμῶν καὶ ΢ταυροπηγιακὴν Μονὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς ΢ουμελιώτισσας, ἔστω καὶ χωρὶς «λαλίαν» ἀπὸ τὰ τέως «τρανταπέντε σήμαντρα καὶ τὰ δεκοχτὼ καμπάνας» τοὖ ᾄσματος, ἀκούσθηκε καὶ πάλιν γλυκύτατον τὸ «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ ἡ ἱερὰ καὶ εὐπρεπής, Παρθένε, μνήμη σου»! Ἀκούσθηκε ξανὰ τὸ παρήγορον «ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε»! Σελεἶται καὶ πάλιν ἡ Θεία Λειτουργία, καὶ μάλιστα Πατριαρχική, τοὖ Θεοὖ ἐπιφυλάξαντος εἰς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα τὴν μεγάλην συγκίνησιν καὶ χαράν, τὴν ὁποίαν μόνον εἰς τὰ ὄνειρά της εἷδε μακρὰ σειρὰ ἐκ τῶν ἀοιδίμων σεβασμίων προκατόχων μας Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν! «Ἴδετε, λαοὶ καὶ θαυμάσατε! Σὸ ὄρος γὰρ τὸ ἅγιον καὶ ἐμφανέστατον Θεοὖ», τὸ Ποντιακὸν Θεομητοροσκέπαστον ὄρος Μελᾶ, καὶ πάλιν, ὅπως καὶ κατὰ τοὺς παλαιοὺς χρόνους τῆς ἀνθήσεως ἐδῶ τῆς χριστιανικῆς εὐσεβείας καὶ τοὖ Μοναχισμοὖ, «ἐφ’ ὕπερθεν αἴρεται, οὐρανὸς ἐπίγειος, ἐν ἐπουρανίῳ, καὶ ἀφθάρτῳ χθονὶ οἰκιζόμενος»! (Δ΄ ᾠδὴ Α΄ Κανόνος). Ἡνώθη καὶ πάλιν, μετὰ ἀπὸ ἐννέα περίπου δεκαετίας, ἡ ἁγιοτόκος καὶ ἁγιοτρόφος γῆ τοὖ Πόντου μὲ τὸν οὐρανόν! Ἄγγελοι καὶ Ἀρχάγγελοι, Ὅσιοι καὶ Μάρτυρες καὶ Ἱεράρχαι, πνεύματα δικαίων τετελειωμένα, ψυχαὶ εὐσεβῶς κεκοιμημένων πατέρων μας ἀναρίθμητοι, συμπροσεύχονται σήμερον μαζί μας, ᾄδοντες ἐν εὐφροσύνῃ ἐξαίσιον ὕμνον πρὸς τὴν Ἀρχοντοδέσποιναν τοὖ Πόντου, τῆς ΢ουμελᾶ τὴν Παναγίαν!

12

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Πανηγυρίζουν μὲ ἔξαλλον χαρὰν οἱ Ἅγιοι Κτήτορες τῆς Μονῆς Βαρνάβας καὶ ΢ωφρόνιος, ὁ Ὅσιος Φριστοφόρος, οἱ γείτονες Σίμιος Πρόδρομος τοὖ Βαζελῶνος, Ἅγιος Γεώργιος Περιστερεώτας ἀπὸ τὸ Πυργὶ καὶ Ἅγιος Εὐγένιος τῆς Σραπεζοὖντος! ΢κιρτοὖν ἀπὸ ἀγαλλίασιν αἱ μακάριαι ψυχαὶ τῶν ἀοιδίμων Μεγάλων Κομνηνῶν, Ἰωάννου τοὖ Β΄, Ἀλεξίων Β΄ καὶ Γ΄, Βασιλείου καὶ Μανουὴλ τοὖ Γ΄, ὡς καὶ τῶν ΢καρλάτου, ΢τεφάνου καὶ Ἰωάννου Ὑψηλάντου, τῶν μακαριστῶν Ἡγεμόνων τῶν Παραδουναβίων Φωρῶν, καὶ συμψάλλουν μαζί μας «ᾠδὴν τὴν ἐξόδιον» εἰς τὴν Θεομήτορα! Μαζί των, πιστεύομεν ὅτι θὰ αἰσθά - νωνται χαρὰν καὶ ἱκανοποίησιν καὶ αἱ ψυχαὶ τῶν Ὀθωμανῶν ΢ουλτάνων Βαγιαζὴτ τοὖ Β΄, ΢ελὴμ τοὖ Α΄ καὶ τοὖ Β΄, Μουρὰτ τοὖ Γ΄, Ἰμπραὴμ τοὖ Α΄, Μεχμὲτ τοὖ Δ΄, ΢ουλεϊμὰν τοὖ Β΄, Μουσταφᾶ τοὖ Β΄ καὶ Ἀχμὲτ τοὖ Γ΄, οἱ ὁποἶοι ἐπίσης ἠγάπησαν, ὑπεστήριξαν, ἐνίσχυσαν ποικιλοτρόπως καὶ ἐτίμησαν τὴν Μονὴν καὶ τοὺς Μοναχοὺς αὐτῆς, διότι κάποιο θαὖμα τοὺς εἷχε κάμει ἡ Παναγία, κάποιαν εὐεργεσίαν της εἷχον δεχθῆ καὶ αὐτοί! Ἔγινε, λοιπόν, καὶ πάλιν ἡ Παναγία ΢ουμελᾶ κοινὸν σημεἶον ἀναφορᾶς ὅλων μας, καὶ μαζί μας σήμερα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πλήθη τῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσσίας, Οὐκρανίας καὶ ἄλλων χωρῶν προσκυνητῶν, εὑρίσκονται ἐδῶ τόσον ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ποντὸλσκ κ. Σύχων, κομιστὴς τῆς πρὸς τὴν Μονήν μας μεγάλης εὐλαβείας τῶν Ρώσσων ἀδελφῶν μας, ὅσον καὶ ὁ προτελευταἶος ἡγούμενος τῆς ἐν Βερμίῳ ἀναδενδράδος τῆς ΢ουμελᾶ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παὖλος, ἐντεὖθεν ἕλκων τὴν καταγωγήν, ὡς καὶ οἱ συμπροσευχόμενοι Ἱερώτατοι Μητροπολἶται Νεαπόλεως καὶ ΢ταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας καὶ Μεσσηνίας κ. Φρυσόστομος, τῶν ὁποίων τὴν παρουσίαν, ὡς καὶ τῶν Ἐξοχωτάτων κυρίων Βουλευτῶν ἐξ Ἑλλάδος καὶ ἐκ Ρωσσίας καὶ πάντων τῶν λοιπῶν προσελθόντων προσκυνητῶν, χαιρετίζομεν μὲ πολλὴν ἀγάπην καὶ ἐγκαρδιότητα. Φαιρετίζομεν ἐπίσης μὲ πολλὴν τιμὴν τὴν παρουσίαν τῶν ἐκπροσώπων τῆς ἐντίμου Σουρκικῆς Κυβερνήσεως καὶ τῶν τοπικῶν ἀρχῶν. Διαβεβαιούμεθα καὶ αὐτοὺς καὶ ὅλον τὸν ἐπιτόπιον πληθυσμὸν ὅτι οἱ Φριστιανοὶ συνερρεύσαμεν ἐδῶ σήμερον ὡς ἄγγελοι εἰρήνης καὶ φιλίας, μὲ τὰ καλλίτερα δι’ αὐτοὺς αἰσθήματα. Ἡ Παναγία, ἄλλωστε, μᾶς ἑνώνει ὅλους, ἐὰν λάβωμεν ὑπ’ ὄψιν ὅτι πάρα πολλὰ θαύματα καὶ θεραπείας ποικίλων ἀσθενειῶν ἔκανε ἀδιακρίτως ἡ ΢ουμελιώτισσα καὶ εἰς Φριστιανοὺς καὶ εἰς Μουσουλμάνους, καὶ εἰς Ρωμηοὺς, καὶ εἰς Σούρκους! καὶ εἰς Ρώσσους,

καὶ εἰς Γεωργιανούς, καὶ εἰς Ρουμάνους! Εἷναι δροσοπηγὴ θείων χαρίτων ἡ πανύμνητος Θεοτόκος καὶ ξεδιψᾶ ἀδιακρίτως ὅλους τοὺς προστρέχοντας εἰς αὐτήν! Ἀλλὰ καὶ τὸ Κοράνιον τὴν τιμᾷ ὡς Προφήτιδα καὶ τῆς ἀφιερώνει σελίδας ὁλοκλήρους μὲ ὡραίους λόγους εὐλαβείας καὶ μὲ ἀρκετὰ στοιχεἶα ἀπὸ τὸν βίον της, γνωστὰ εἰς ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ἱερὰν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν πρὸ ἐτῶν εἰς τὴν ἈδελαἻδα τῆς Αὐστραλίας κάποιοι κατεσκεύασαν μίαν βλάσφημον εἰκόνα διὰ νὰ ἐμπαίξουν τὴν Παναγίαν, πρῶτος ὁ μουσουλμάνος θρησκευτικὸς λειτουργὸς τῆς πόλεως ἔσπευσε, μαζὶ μὲ τὸν ἐκεἶ Ἐπίσκοπόν μας (Ἀριανζοὖ Ἰωσήφ), νὰ διαμαρτυρηθῇ ἐντόνως διὰ τὴν ἐνέργειαν ἐκείνην καὶ νὰ ἀπαιτήσῃ σεβασμὸν πρὸς τὴν πάνσεπτον Παρθένον Μαρίαν. Ἄς εἷναι ἡ Παναγία ἡ ΢ουμελιώτισσα, ἡ Ἀθηνιώτισσα Παναγία, ἡ Παναγία τοὖ Εὐαγγελιστοὖ Λουκᾶ, ἡ Κυρία τοὖ Πόντου, ἐγγυήτρια καλλιτέρων ἡμερῶν διὰ τοὺς δύο λαούς, οἱ ὁποἶοι συναντῶνται σήμερον εἰς τὸ ἐδῶ ἑορτάζον πανίερον σέβασμά της ! «Ἐκεἶ ἀτὲν προσκύναναν Φριστιανοὶ καὶ Σοὖρκοι». Σὸ προσκύνημά μας αὐτὸ ἄς εἷναι μία ἐπὶ πλέον γέφυρα ἐπικοινωνίας καὶ ἐμπιστοσύνης ἀνάμεσα εἰς τοὺς δύο λαοὺς. Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, παιδιὰ τῆς Παναγίας, σεἶς ὅλοι ποὺ συρρεύσατε σήμερα «σοὖ Μελᾶ», σ᾿ αὐτὸ τὸ μέγα μοναστῆρι ποὺ «ἔχτισαν καλόγεροι, λαὸς καὶ βασιλιάδες»! ΢ήμερα ζοὖμε ἕνα κορυφαἶο θρησκευτικὸ καί ἱστορικὸ γεγονός. ΢ήμερα σταματοὖν «τὰ δάκρε τὴ ΠαναἻας» καθὼς ὑποδέχεται ἐδῶ πολυάριθμα τὰ παιδιά της «ἐκ δυσμῶν, καὶ βορρᾶ, καὶ θαλάσσης, καὶ ἑῴας» Ὠδὴ η΄ Κανόνος τοὖ Ἁγίου Πάσχα). ΢ήμερα ὁ Πόντος γίνεται πραγματικὰ Εὔξεινος καθὼς δέχεται καραβάνια ὁλόκληρα προσκυνητῶν ποὺ γεμίζουν τοὺς δρόμους καὶ τὰ δρομάκια καὶ τὲς ἀνωφέρειες καὶ τὲς πλαγιὲς τῶν βουνῶν ποὺ ὁδηγοὖν στὸν ἱερό βράχο ὅπου ἡ Παναγία ἡ ΢ουμελιώτισσα θρονιασμένη ἐκεἶ ψηλάἐδῶ ψηλά, στάζει τὸ ἱερὸ δάκρυ γύρω ἀπὸ προ σευχὲς καὶ λιβανωτά-ὅπως ἔγραφε ὁ νοσταλγὸς πρὸ 90 ἀκριβῶς ἐτῶν. Ὅλα αὐτὰ τὰ 88 χρόνια ἡ ἀκοίμητος κανδήλα τὴς μνήμης καὶ τῆς εὐλαβείας πρὸς τὴν ΢ουμελιώτισσα ἔκαιε καὶ ἐφώτιζε καὶ καθοδηγοὖσε τὴν πορεία ὅλων τῶν Ποντίων, ὅλων τῶν Ρωμηῶν, ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ποὺ ἔλεγαν στὴν προσευχή τους:

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

13

«΢ουμελά μας Παναγία, τὴν εἰκόνα σου ἐγώ, τὴ σεπτὴ καὶ τὴν ἁγία, ἔρθα γιὰ νὰ προσκυνῶ». Φρόνια πολλά, ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ καὶ λοιποὶ παριστάμενοι! Ἄξιον τὸ προσκύνημά μας! Ἐπιστρέφοντες εἰς τὰ ἴδια ἄς κρατήσουμε σὰν ἀναμμένη πασχαλινὴ λαμπάδα τὴν ἀκαταίσχυντη Θεομητορικὴ ἐλπίδα τοὖ ΢ουμελιώτικου Δεκαπενταυγούστου, ν’ ἀνθήσῃ πλουσίως μέσα μας καὶ «νὰ φέρῃ κι ἄλλο»! Ἀμήν.

Η ἱρςξοία ςῆπ Παμαγίαπ Σξσμελὰ

Ἡ πεξηώλπκνο ἱεξά είθόλα Παλαγίαο Σνπκειά, πνύ ἐθηέζεθε ζέ ιατθό πξνζθύλεκα θαηά ηήλ ἡκέξα ηῆο Θείαο Λεηηνπξγίαο.

Σὸ ἱστορικὸ μοναστῆρι τῆς Παναγίας τῶν Ποντίων ἰδρύθηκε στα τέλη τοὖ 4ου αἱ. (380- 386 μ.Φ.) στο ὅρος Μελὰ τῆς Σραπεζούντας, ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους μοναχοὺς Βαρνάβα καὶ ΢ωφρόνιο (κατὰ κόσμον Βασίλειος καὶ ΢ωτῆρχος), ποὺ κατόρθωσαν νά χτίσουν τὴν ἐκκλησία τῆς ΢ουμελιώτισσας, σκαλιστὴ στήν κατωφέρεια τοὖ βουνοὖ, σὲ ὑψόμετρο 1.063 μέτρων. Ἀπὸ τότε ἔγινε γνωστὴ ὡς Παναγία ΢ουμελὰ (Εἰς τοὖ Μελά, ΢οὖ-Μελά). ΢ύμφωνά με τῇ θρησκευτικῇ παραδοση, ἡ ἱστορικὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῶν Ποντίων φιλοτεχνήθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν εὐαγγελιστῇ Λουκᾷ. Ἔγινε τοὺς πρώτους αἰῶνες γνωστὴ ὡς «Ἀθηνιώτισσα» καὶ μεταφέρθηκε ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους στο ἱστορικὸ μοναστῆρι, ὅπου παρέμεινε σὲ περίοπτὴ θέση μέσα στήν κόγχη, ποὺ γύρῳ της χτίστηκε τὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς. Μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν τὸ Μοναστῆρι ἐγκαταλείφθηκε καὶ ἡ πρώτη ἐνέργεια γιά νά ἐπιστραφοὖν τὰ κειμήλια ἔγινε ὀκτὼ χρόνια ἀργότερα. Εἷχε ὃμως στό μεταξὺ ὑπογράφει ἡ ἱστορικὴ συμφωνία φιλίας μεταξὺ Ἑλλάδας-Σουρκίας, στήν

Ἂγκύρᾳ, τὸ 1930, ἀπό τίς κυβερνήσεις τοὖ Ἐλευθερίου Βενιζέλου καὶ τοὖ Ἰσμὲτ Ἰνονοὖ. Μετὰ τὴν ἐπισκέψῃ τοὖ Ἰνονοὖ στήν Ἀθήνα, τὸ 1931, δόθηκε τὸ «πράσινο φῶς» νά μεταβεἶ ὁ πρῴην μοναχὸς τῆς Μονῆς (καὶ τότε πρεσβύτερος τοὖ Ι. Ναοὖ τοὖ Ἁγίου Θεράποντα Σούμπας Θεσσαλονίκης) π. Ἀμβρόσιος ὁ ΢ουμελιώτης, μὲ συνοδεία Σούρκων ἀστυνομικῶν, στό Ὅρος Μελὰ καὶ νά παραλάβει τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας μαζί μέ ἄλλα ἱερὰ κειμήλια, ποὺ ἦταν κρυμμένα μέσα σ' ἔνα κιβώτιο, σὲ κόγχη, λίγα χιλιόμετρα μακριὰ ἀπὸ τή Μονή ΢ουμελᾶ, στό παρεκκλῆσι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας. Ἡ εἰκόνα ἐπέστρεψε τὸν Ὀκτώβριο τοὖ 1931, φυλάχθηκε γιά εἴκοσι χρόνια στό βυζαντινὸ Μουσεἶο τῆς Ἀθήνας καὶ μετὰ τὴν ἳδρυση τοὖ ὁμωνύμου σωματείου καὶ τῆς νέας Μονῆς στίς πλαγιὲς τοὖ Βερμίου, τὸ 1951-52, μεταφέρθηκε ἐκεἶ καὶ ἐκτίθεται κάθε Δεκαπενταύγουστο σὲ λαϊκὸ προσκύνημα.

14

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Δκδόσεισ Ἑστιασ Ηεολογωμ Χαλκησ

Ὁ Ζ΄ τόμος τῆς Ἐπιστημονικῆς Παρουσίας Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης, ἀφιερωμένος στον μακαριστό Μητρο πολίτη Γέροντα Ἐφέσου κυρό Φρυσόστομο καθηγητή τῆς Ἱ. Θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης ἐκδόθηκε προσφάτως καί εἷναι στή διάθεση τῶν Μελῶν τῆς Ἑστίας καί παντός ἐνδιαφερομένου . Ἡ Ἑστία διά τῶν ἐκδόσεών της συνεχίζει τήν κατάθεση τῆς θεολογικῆς μαρτυρίας τῆς ΢χολῆς διά τῶν ἀποφοίτων της. Πρόκειται, σαφῶς, περί μιᾶς ἐπίπονης καί πολυδάπανης προσπάθειας, πού καταβάλλει τό Διοικητικό ΢υμβούλιο τῆς Ἑστίας κατ’ ἐπιταγή τῶν καταστατικῶν σκοπῶν της γιά τήν πραγμάτωση τῶν στόχων τῆς Ἀδελφότητας ἀφ΄ἑνός καί τήν ἐκπλήρωση τοὖ ἠθικοὖ χρέους τῶν Μελῶν της πρός τήν ἐκθρέψασα αὐτά πνευματικῶς Φαλκίτιδα Σροφό ΢χολή ἀφ’ἑτέρου. Ἡ ἕκδοση τοὖ ἐν λόγῳ ὀγκώδους (σελ.708) συλλογικοὖ ἐπιστημονικοὖ τόμου κατέστη δυνατή, ἀφ’ ἑνός μέν χάρη στήν πρόθυμη συμμετοχή ἀποφοίτων τῆς ΢χολῆς, μέ ἐπιστημονικές ἐργασίες, πού καλύπτουν ἓνα εὐρύ φάσμα σύγχρονων θεολογικῶν ἐνδιαφερόντων καί προβληματισμῶν, ἀφ’ ἑτέρου δέ χάρη στήν οἰκονομική συνδρομή ἐνίων ὁμογαλάκτων ἀδελφῶν, χωρίς τήν ὁποία, λόγῳ τοὖ ὑψηλοὖ κόστους, ἡ ἕκδοσή του θά ἦταν ἐξαιρετικά δυσχερής. Σό Διοικητικό ΢υμβούλιο ἀπό τή θέση αὐτή ἐκφράζει τίς θερμές εὐχαριστίες του πρός ὃλους ὃσους συνέβαλαν καί συνέδραμαν στήν ἕκδοση τοὖ Ζ’τόμου τῆς Ἐπιστημονικῆς Ἒπετηρίδος τῆς Ἑστίας. Οἱ ἐνδιαφερόμενοι γιά τήν προμήθεια τοὖ ἀνωτέρου τόμου μποροὖν νά ἀπευθύνονται γραπτῶς ( e-mail: estiahalkis@org ) ἢ τηλεφωνικῶς στήν Ἑστία. Σό ἀντίτιμο τοὖ τόμου εἷναι τριάντα (30) Εὐρώ καί τά ἕξοδα ἀποστολῆς ταχυδρομικῶς ἢ ἅλλως διαφοροποιοὖνται ἀναλόγως.

ΠΕΡΙΕΦΟΜΕΝΑ Γεωργίου Σσέτση

Μητροπολίτης Γέρων Ἐφέσου Φρυσόστομος (1921-2006) 9-16

Βασ. Ν. Ἀναγνωστοπούλου

Εἰσηγητική ὁμιλία κατά τήν παρουσίασιν τοὖ συγγραφικοὖ ἔργου τοὖ Μητροπολίτου Γέροντος Ἐφέσου Φρυσοστόμου Κωνσταντινίδου . 17-24

Αθανασίου Παπά, Ο Θεός . 35-49

Γεωργίου Σσέτση,

Σό μετέωρο βῆμα τῆς Ὀρθοδοξίας 51-67

Βασιλείου Θ. ΢ταυρίδου

Σάφοι Πατριαρχῶν εἰς τά Πριγκηπόννησα (καί εὐρύτερον εἰς τήν Πόλιν) 69-91

Μητροπολίτου Μοσχονησίων Ἀποστόλου

Μνήμη τοὖ ἔργου Ἀποστόλου Φριστοδούλου, ἱεράρχου τοὖ Οἰκουμενικοὖ Θρόνου, διά τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος 93-102

Φρήστου Κ. Σσούβαλη

Ἡ Γραμματεία τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης, σ. 103-135

Θεοδώρου Νικολάου

Ἡ «Σελειότητα τῆς Δημιουργίας». Μιά ὀρθόδοξη συμβολή, σ. 137-155

Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων Ἰακώβου

Ἱερά σεβάσματα τῶν Πριγκηποννήσων, σ. 157-168

Ἀποστόλου Γλαβίνα

Ἡ οἰκουμενικότητα τοὖ ἁγίου Ἰωάννου τοὖ Φρυσοστόμου. 1600 χρόνια ἀπό τήν μαρτυρική κοίμησή του (407-2007) . 169-185

Μητροπολίτου ΢ουηδίας Παύλου (Μενεβίσογλου) Ἡ ἔκδοσις τῶν «Λόγων» ΢υμεὼν τοὖ Νέου Θεολόγου καὶ Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης 187-200

Κυριάκου Παπακυριάκου

Μητροπολίτες ΢ερρῶν καί Νιγρίτης Οἰκουμενικοί Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως 201-233

Αθανασίου Μπασδέκη

Ορθοδοξία και απόδημος Ελληνισμός 235-246

Γενναδίου Ζερβοὖ, Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης Αἱ ἐκκλησιαστικαί ἐπαρχίαι τῆς Νοτίου Ἰταλίας ἡνωμέναι σήμερον μέ τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρώμης καί ἡ ὀρθόδοξος Μητρόπολις Ἰταλίας καί Μελίτης 247-266

Δστία Ηεολόγωμ Χάλκησ

Νικολάου Γ. Ξεξάκη

Θεολογική προσέγγισις τοὖ περιβάλλοντος 267-274

15

἖λάβαμε καί εὐυαοιρςξῦμε

Ἀρχιμ. Ναυκρατίου Σσουλκανάκη

Ἡ συμπεριφορά τοὖ Φριστοὖ ἀπέναντι στούς συγγενεἶς του κατά τίς ἀναφορές τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν . 275-302

Πρωτοπρεσβυτέρου Κυριακοὖ Σσουροὖ

΢αρκική ἐπιθυμία καί σκοποί τοὖ γάμου κατά τόν Ἱερόν Φρυσόστομον . 303-322

Ἡ Ἑστία Θεολόγων Φάλκης εὐχαριστεἶ τούς ἀποστολεἶς τῶν κάτωθι περιοδικῶν καί μελετῶν διά τόν ἐμπλουτισμόν τῆς Βιβλιοθήκης αὐτῆς.

ΒΘΒΚΘΑ

΢ωτηρίου Λ. Βαρναλίδη

Δύο ἀνέκδοτα ποιήματα τοὖ Φίου λόγιου Ἀργυρίου ΢. Καραβᾶ (†1878) γιά τόν Μητροπολίτη Φίου (18391855) καί μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ΢ωφρόνιο τόν Γ´, τόν ἀπό ᾽Αμασείας . 323-333

Γεωργίου Ξεινοὖ

Παράδοση, κώδικας ἤθους . 335-348

Εὐσταθίου Κ. Γιαννῆ

«Ἀνάγνωση» τῆς εἰκόνας τῆς Γεννήσεως τοὖ Φριστοὖ στή σχολική τάξη 349-373

Ἀθανασίου Ἀλεξ. Υούρλα

ΟΑΤΔΠΘΙΖ –ΒΥΕΑΜΤΘΜΖ ΔΟΘΗΔΩΠΖΣΘΣ, ἕκδ. Κων/τἶνος Σσιρπανλής, τομ 28, 2010.

ΟΔΠΘΞΔΘΙΔΣ ΔΙΔΞΣΔΘΣ ΕΠΙ΢ΚΕΧΙ΢, Δελτίον εἰδήσεων, Ὀρθόδοξο Κέντρο Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου, τεύχ. 702, 703, 704

Ο ΠΟΙΜΗΝ, τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Μυτιλήνης Ἒτος ΟΕ’, Ἰούλιος 2010,, τεὖχος 7.

Ἑλληνόφωνη καί λατινόφωνη Γραμματεία τῆς Ἀρχαιότητας καί τοὖ Μεσαίωνα. Ἕνα ἐκδοτικό πρόγραμμα . 375-421

ΔΙΑΒΑ΢Η, τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Περιστερίου,

Μητροπολίτου Πιττσβούργου Μαξίμου

βουλιῶν Γονέων, τευχ.53

Ἡ ἐκκλησιολογία τοὖ Καρδινάλιου Ἰωσήφ Ράτζινγκερ καί ἡ παπωσύνη τοὖ Βενεδίκτου τοὖ Ι΢Σ´ 423446

Γρηγορίου Λαρεντζάκη

Σά ἀναθέματα τοὖ 1054 καί ἡ «ἄρση» αὐτῶν. ΢υνέπειες στήν πορεία πρός τήν πλήρη κοινωνία μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς ἐκκλησίας 447-484

Κωνσταντίνου Δεληκωσταντή

Παγκοσμιοποίηση και Ορθοδοξία 485-498

Προδρόμου Αντωνιάδη

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Φρυσόστομος Παπαδόπουλος ο Μαδύτιος 499-513

Κωνσταντίνου Ν. Γιοκαρίνη

Ἡ ἵδρυση τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης καί ἡ ἐπαναλειτουργία της στό κλίμα τῶν προκλήσεων τοὖ Διαφωτισμοὖ καί τῆς Νεωτερικότητας 515 -562

Φρυσοστόμου - Γ. Ζαφείρη, Μητροπολίτου Περιστερίου

Ἡ ἐκ περιτροπῆς «προεδρία» τῆς ΢υνόδου τῆς Ἱεραρχίας καί ἡ διά κληρώσεως ἐκλογή τῶν Ἐπισκόπων εἰς τήν αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος . 563-604

Βασ. Ν. Ἀναγνωστοπούλου

Ὁ Κανονισμός Βιβλιοθήκης τῆς κατά Φάλκην Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγίας Σριάδος 605-617

τεὖχος 64.

ΔΙΑΛΟΓΟ΢, τοὖ Διορθοδόξου ΢υνδέσμου ΠρωτοΟ ΛΟΓΟ΢ ΣΟΤ ΢ΣΑΤΡΟΤ, τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Μεγάρων και ΢αλαμἶνος, ἕτος ΛΖ’, τεύχη 26, 283, 284.

ΔΙΑΚΟΝΙΑ, τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ξάνθης, τεὖχ. 69. ΠΑΤΛΕΙΟ΢ ΛΟΓΟ΢, Διμηνιαἶο Περιοδικό τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας, 2009.

Ἐπαγγελία,

Ἱ. Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου, ἀριθ. φυλ. 195, 196, 197, 198,199. Ζ ΔΜΞΠΘΑ ΛΑΣ “Ξ ΟΑΚΑΘΞΣ ΤΑΝΘΑΠΧΖΣ” Ἐκδ. Ἱ.Ναοὖ Σαξιαρχῶν Περιστερίου, Ἒτος ΕΖ΄, τεὖχ. 31.

.ΚΟΙΝΨΝΙΑ, Δελτίο τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, Ἒτος ΝΓ’ Ἰούλιος-΢επτέμβριος 2010, τευχ.3.

ΠΛΗΡΟΥΟΡΗ΢Η, Μηνιαία ἕκδοση Ἱ.Μητροπόλεως Δημητριάδος,»’Ιούλιος, Αὕγουστος, ΢επτέμβριος 2010.

16

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

ΑΦΘΔΠΩΛΑ ΣΔ ΔΟΔΤΔΘΞΥΣ ΔΙΙΚΖΣΘΑΣΤΘΙΖΣ ΔΘΑΙΞΜΘΑΣ ΞΛΞΓΑΚΑΙΤΩΜ ΑΔΔΚΦΩΜ ῾Ο Σεβ. Μηςοξπξλίςηπ Θεξδωοξσπόλεωπ, ὑπέοςιμξπ καί ἔναουξπ Ρξδόπηπ, κ. Γεομαμόπ (᾿Αθαμαριάδηπ) ῾Ο ΢εβ. Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως, πέρτιμος καί ἔξαρχος Ροδόπης, κ. Γερμανός (᾿Αθανασιάδης) συνεπλήρωσε ὑπερπεντηκονταετῆ ἐκκλησιαστι κήν διακονίαν εἰς τήν Μεγάλην τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησίαν. Ἡ Ἑστία Θεολόγων Φάλκης ἀπό τῆς στήλης αὐτῆς συγχαίρει ὁλοθύμως τόν ΢εβασμιώτατον ὁμογάλακτον ‘Αδελφόν καί τοὖ εὕχεται ὑγείαν καί πᾶν ἀγαθόν παρά Κυρίου. Ὁ Ἃγιος Θεοδωρουπόλεως ἐγεννήθη ἐν Μακροχωρίῳ ΚΠόλεως τό 1930. Εἰσῆλθε τό 1946 εἰς τό Λυκειακόν Σμῆμα τῆς ῾Ι. Θεολογικῆς ΢χολῆς Φάλκης, ἐξ ἧς ἀπεφοίτησε τό ἔτος 1954. ᾿Εχειροτονήθη εἰς Πρεσβύτερον τήν 15ην Αὐγούστου 1966. Προεχειρίσθη εἰς ᾿Αρχιμανδρίτην καί ὠνομάσθη Πρωτοσύγκελλος τῆς ῾Ι. Μητροπόλεως Δέρκων τῇ 29ῃ βρίου 1966. Σό 1972 ἐξελέγη ᾿Επίσκοπος ᾿Αριανζοὖ καί παρέμεινεν ὡς Βοηθός ᾿Επίσκοπος τῆς ῾Ι. ΜητροΔέρκων μέχρι τῆς 5ης Υεβρουαρίου 1987, ὅτε ὠνομάσθη Σιτουλάριος Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως. Σόν ᾿Οκτώβριον τοὖ 1990, προήχθη εἰς ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτην τῆς αὐτῆς ῾Ι. Μητροπόλεως. Σήν 10ην ᾿Ιανουαρίου 1991 ὠνομάσθη ὑπό τοὖ ἀοιδίμου Πατριάρχου Δημητρίου ῾Ηγούμενος τῆς κατά Φάλκην ῾Ιερᾶς Μονῆς ῾Αγίας Σριάδος. Σόν Δεκεμβρίου τοὖ 1995 ἀνετέθη εἰς αὐτόν ὑπό τοὖ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τό Μυστήριον τῆς ῾Ι. ᾿Εξομολογήσεως τῆς τε ῾Ι. ᾿Αρχιεπισκοπῆς καί τῶν παρακειμένων ῾Ι. Μητροπόλεων.

῾Ο Σεβ. Μηςοξπξλίςηπ Πέογηπ, ὑπέοςιμξπ καί ἔναουξπ Παμτσλίαπ κ. Δὐάγγελξπ (Γαλάμηπ) ῾Ο ΢εβ. ΜητροπολίτηςΠέρ γης, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Παμφυλίας, κ. Εὐάγγελος (Γαλάνης) συνεπλήρωσε ὑπερπεντηκονταετῆ ἐκκλησια στικήν διακονίαν εἰς τήν Μεγάλην τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησίαν.

Κατάγεται ἀπό τά Θεραπεἶα τοὖ Βοσπόρου. Μετά τήν ἀποφοίτησίν του ἀπό τό Ζωγρά φειον Γυμνάσιον, εἰσῆλθεν τό 1949 εἰς τήν ῾Ι. Θεολογικήν ΢χολήν τῆς Φάλκης ἀπό τήν ὁποίαν ἀπεφοίτησε τό 1953. Σό αὐτό ἔτος ἐχειροτονήθη Διάκονος καί προσελήφθη εἰς τό Πατριαρχεἶον ὡς Διάκονος τῆς ΢ειρᾶς, Γραμματεύς τῆς Πνευματικῆς Διακονίας καί Εἰσηγητής. Σό 1957 προήχθη εἰς Κωδικογράφον τῆς ῾Αγίας καί ῾Ιερᾶς ΢υνόδου καί τό 1958 εἰς Δευτερεύοντα τῶν Π. Διακόνων. Σό 1965 ὠνομάσθη Μέγας ᾿Αρχιδιάκονος. ῾Τπό τήν ἰδιότητά του αὐτήν συνέγραψε καί ἐξέδωκε τά ἔργα·«᾿Εκ Υαναρίου...» (Φρονογραφήματα, 1968) καί «᾿Αφιέρωμα στήν Πόλη» (Ποιητική ΢υλλογή, 1970). ΢υνώδευσε τόν ἀοίδιμον Πατριάρχην ᾿Αθηναγόραν καί μετά τόν ἀοίδιμον Πατριάρχην Δημήτριον εἰς τάς περισσοτέρας ἱεράς ἀποδημίας των, συνειργάσθη συγγραφικῶς εἰς τά Πατριαρχικά Περιοδικά «᾿Ορθοδοξία» καί «᾿Απόστολος ᾿Ανδρέας», διετέλεσε Γραμματεύς, ΢υντονιστής καί μέλος τῶν ΢υνοδικῶν ᾿Επιτροπῶν ἐπί τῶν Διαχριστιανικῶν καί Διορθοδόξων Ζητημάτων καί μετέσχεν εἰς διαφόρους ἐπισήμους ἀποστολάς. Σόν Νοεμβρίου τοὖ 1970 ἐξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης Πέργης ἐξελέγη .

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Σό 1976 ὠνομάσθη «ἐν ἐνεργείᾳ» καί ἐν συνεχείᾳ ἐκλήθη ΢υνοδικός. ΢υνέγραψε καί ἐξέδωκε τά ἔργα του «Λαός Φάριτος» (Φρονογραφήματα, 1973) καί «῾Η Πέργη τῆς Παμφυλίας (ἱστορική μελέτη, 1983) καί ἄλλα. Σό ἔτος 1983 ἀνηγορεύθη ὑπό τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς τοὖ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Διδάκτωρ τῆς ᾿Ορθοδόξου Θεολογίας. Εἷναι ἐκ τῶν ἱδρυτικῶν Μελῶν καί σήμερον ᾿Επίτιμος Πρόεδρος τοὖ ΢υνδέσμου τῶν Μουσικοφίλων τῆς Πόλεως. ΢υνεχίζει δε μέχρι σήμερον τήν συμβολήν του εἰς τά θεολογικά Γράμματα.

Ἡ Ἑστία Θεολόγων Φάλκης ἀπό τῆς στήλης αὐτῆς συγχαίρει ὁλοθύμως τόν Ἃγιον Πέργης, ἀγαπητόν ὁμογάλακτον Ἀδελφόν διά τήν ἀγλαόκαρπον διακονίαν του καί εὕχεται ὑγείαν καί πᾶν ἀγαθόν παρά Κυρίου.

῾Ο Σεβ. Μηςοξπξλίςηπ Λύρςοωμ, ὑπέοςιμξπ καί ἔναουξπ Λσκαξμίαπ, κ. Καλλίμικξπ (᾿Αλεναμδοίδηπ)

῾Ο ΢εβ. Μητροπολί της Λύστρων, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Λυκαονίας, κ. Καλλίνικος (᾿Αλεξανδρίδης) συνεπλήρωσε ἑξήκοντα ἓν ἕτη ἐκκλησιαστικῆς διακονίας εἰς τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον.

Ὁ Ἃγιος Λύστρων Ἐγεννήθη τό ἔτος 1926 ἐν Υαναρίῳ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σά πρῶτα γράμματα διήκουσεν ἐν τῇ Πατριαρχικῇ ᾿Αστικῇ ΢χολῇ Μαρασλῆ καί ἐσυνέχισεν ἐν τ῵ Γυμνασιακ῵ τμήματι τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοὖ Γένους ΢χολῆς.

17

Σό σχολικόν ἔτος 1942-43 εἰσήχθη εἰς τήν κατά Φάλκην ῾Ιεράν Θεολογικήν ΢χολήν, ἔνθα διήκουσε μαθήματα Λυκείου καί ἀπεφοίτησε τό 1949 τοὖ Θεολογικοὖ Σμήματος αὐτῆς. ᾿Εχειροτονήθη διάκονος τῇ 15ῃ ΜαἹου 1949, ἅμα δέ τῇ ἀποφοιτήσει του ἐκ τῆς ΢χολῆς διωρίσθη ᾿Αρχιδιάκονος τῆς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων. Παρέμεινεν ἐν τῇ θέσει ταύτῃ μέχρι τοὖ Δεκεμβρίου τοὖ ἔτους 1958, ὅτε διωρίσθη ὑπό τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχου ᾿Αθηναγόρου τοὖ Α´Σριτεύων τῶν Πατριαρχείων, προαχθείς Δευτερεύοντα τό ἔτος 1964. Μετεξεπαιδεύθη εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἱστορίαν ἐν Ρώμῃ ἐπί διετίαν, κατά τά ἔτη 1966-1968. Σήν 29ην Νοεμβρίου 1970 ἐξελέγη τιτου λάριος Μητροπολίτης Λύστρων, ἀναλαβών ἅμα τά καθήκοντα τῆς Μεγάλης Πρωτοσυγκελλίας τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου, διατηρήσας ταὖτα μέχρι τῆς ἐκδημίας τοὖ Πατριάρχου ᾿Αθηναγόρου, ἤτοι μέχρι τῆς 15ης ᾿Ιουλίου 1972. Σό ἔτος 1976 ἐν τ῵ προσώπῳ αὐτοὖ ἡ Μητρόπολις ἀνυψοὖται εἰς ἐν ἐνεργείᾳ Μητρόπολιν, ο὘τος δέ καθίσταται ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτης τοὖ Οἰκουμενικοὖ Θρόνου. Κατά τό ἔτος 1979 μετατίθεται εἰς τήν Μητρόπολιν Πριγκηποννήσων. ᾿Από τοὖ ἔτους 1978 ἀποτελεἶ μέλος τῆς ῾Αγίας καί ῾Ιερᾶς ΢υνόδου, ὡς καί ἄλλων ΢υνοδικῶν τροπῶν τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου. Σό ἔτος 1985 προήχθη καί πάλιν εἰς τήν Μητρόπολιν Λύστρων, καί συνεχίζει τήν διακο νίαν του.

Ἡ Ἑστία Θεολόγων Φάλκης ἀπό τῆς στήλης αὐτῆς συγχαίρει ὁλοθύμως τόν Ἃγιον Λύστρων ἀγαπητόν ὁμογάλακτον Ἀδελφόν διά τήν πολύτιμον προσφοράν του εἰς τόν Ἀμπελῶνα τοὖ Κυρίου καί τοὖ εὕχεται πᾶν ἀγαθόν παρά Κυρίου.

18

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΛΗΦΘΗΣΑΝ Β. ΢. ΢ΣΑΤΡΙΔΟΤ

ΟΙ ΟΙΚΟΤΜΕΝΙΚΟΙ ΠΑΣΡΙΑΡΦΑΙ Σόμος Β’ Ἐκδοση Αφῶν Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2010, σ. 936.

Θά ἦταν, ἀσφαλῶς, λίγο καί ἀνεπαρκές ὃ,τι καί νά πεἶ ἢ νά γράψει κανεἰς γιά τήν ἀνύστακτη ἐρευνητική διάθεση καί τήν ἀκαταπόνητη συγγραφική δραστηριότητα τοὖ πολιοὖ καί λίαν σεβαστοὖ σέ ὃλους μας Δασκάλου κ. Βασιλείου ΢ταυρίδη. Οἱ δημοσιεύσεις του- μόχθος πεντηκονταετίας καί πλέονἕχουν ὑπερβεἶ ἢδη τή χιλιάδα. Διό καί αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά ἐπαναλάβουμε ἐδῶ ἐν προοιμίῳ, τήν εὐχή τήν ὁποία, μέ ἅλλη εὐκαιρία, διατύπωσε γιά τόν πολυγραφώτατο Ἂρχοντα Διδάσκαλο τοὖ Εὐαγγελίου, ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαἶος: “μακρότητα ὀλβίων ἡμερῶν, πρός συνέχισινξ τῆς τιμίας προσφορᾶς αὐτοὖ διά τοὖ λόγου, διά τῆς γραφίδος, διά τῶν ἕργων, διά τοὖ παραδείγματος». Παράδειγμα γραφίδος, οὐχί τῆς τυχούσης, ἀποτελεἶ ὅντως τό ὡς ἅνω ὀγκῶδες πόνημα τοὖ σεβαστοὖ μας Καθηγητοὖ, τό ἀσχολούμενο μέ τους Οἰκουμενικούς Πατριάρχες- καί ὅχι μόνον- ἀπό ἀρχῆς μέχρι τοὖ νὖν κλεἺζοντος τόν Θρόνον τῆς Μεγάλης τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησίας Βαρθολομαίου τοὖ Α’. Δύσκολο γιά τόν γράφοντα νά συνοψίσει, στά στενά ὃρια αὐτῆς τῆς βιβλιοπαρουσίασης, τό εὗροςτοὖ περιεχομένουτῶν ἐννεακοσίων καί πλέον σελίδων τοὖ μετά χεἶρας τόμου. Εὐτυχῶς ὃμως, τή ζητούμενη συνοπτική παρουσίαση τήν κάμνει, μέ τόν καλύτερο τρόπο ὁ ἵδιος ὁ συγγραφέας στήν εἰσαγωγή του. Γι’ αὐτό, ἀφοὖ σημειώσουμε, ὃτι ὁ τόμος «ἀφιεροὖται εἰς τήν Α.Θ.Π. τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί

Οίκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαἶον. Μετά βαθυτάτου σεβασμοὖ, εὐχαριστιῶν καί πολλῆς ἀγάπης, παραχωροὖμε τόν λόγο στήν ἕμπειρη γραφίδα τοὖ σεβαστοὖ Καθηγητοὖ:»Ὃπως διαφαίνεται ἀπό τόν τίτλον, τό σχεδιάγραμμα καί τά περιεχόμενα, ἀντικείμενον τῆς παρούσης ἐκδόσεως ἀποτελοὖν οἱ Πατριάρχαι». Σό ὃλο ἕργου χωρίζεται σέ τρία μέρη καί κατακλείεται μέ Παράρτημα. «Μέρος Α’Γενικῶς. Περισσότεροι τοὖ ἑνός Πατριάρχαι. Αἱ βιογραφίαι τῶν Πατριαρχῶν παρατίθενται καί εἰς τά τρία μέρη. Εἷναι πλήρεις περιεκτικαί, σύντομοι ἢ καί ἐκτενεἶς. Δίδονται ὃμως καί μόνον ὡρισμέναι πτυχαί ἢ λεπτομ΄ρειαι ἀπό αὐτάς. *<+ Μέρος Β΄, Ἐπί μέρους πρόσωπα. Μεμονωμένως. Ἐδῶ ἐξετάζονται καί παρατίθενται μεμονωμένα πρόσωπα. Οἱ Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι, Προκαθήμενοι ἅλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν: Ἀλεξανδρείας καί Ἱεροσολύμων, 27 συνολικῶς τόν ἀριθμόν *..+ Μέρος Γ΄. Βιβλιοκρισίαι. *<+. Παράρτημα. Ὃπως συνέβη καί εἰς τάς δύο προγενεστέρας ἐκδόσεις τοὖ βιβλίου, εἰς τό Παράρτημα καταχωροὖνται: 1. Ἂρθρα διά τόν Πατριάρχην καί ἅλλας Ἐπιτροπάς ἢ φορεἶς εἰς τήν ὑπηρεσίαν τοὖ Πατριάρχου. 2. Ἡ σημερινή κατάστασις τοὖ Πατριαρχείου. Κατόπιν τῶν γενικῶν τούτων στήν «Εἰσαγωγή», ἀκολουθοὖν «Σά ἐπιμέρους. Λεπτομερέστερον», στά ὁποἶα δυστυχῶς δεν εἷναι δυνατόν νά ὑπεισέλθουμε, ἐλλείψει χώρου. Κλείνοντας, λοιπόν, τό σύντομο αὐτό σημείωμα-Παρουσίαση, εύχαριστοὖμε θερμῶς τόν σεβαστόν μας Διδάσκαλο, συν-χαίρομεν ἐκ βαθέων, καί εύχόμεθα, ἃπξ ἕτι, ἐκ μέσης ψυχῆς ὑγείαν ἀκλινῆ, πρός συνέχιση τοὖ πολύτιμου συγγραφικοὖ του ἕργου.

Ἐπισκεφθεἶτε τήν ἱστοσελίδα μας

www.estiahalkis.org ΢τήν παραπλεύρως στήλη ὁ άναγνώστης μπορεἶ νά δεἶ ἐνδεικτικά τή γενική δομή τῆς ἱστοσελίδας καί νά ἐπιχειρήσει τήν ἐπίσκεψή της.

Ἑστία Ἱστορικό Μέλη Ἐκδόσεις Γεγονότα Νέα ΢χολή Ἐπαναλειτουργία

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

ΕΤΑΓΓΕΛΟΤ ΓΑΛΑΝΗ ΜΗΣΡΟΠΟΛΙΣΟΤ ΠΕΡΓΗ΢

ΕΚ ΥΑΝΑΡΙΟΤ ΣΑ ΑΝΑΓΡΑΠΣΑ ΣΗ΢ ΠΟΛΗ΢ ΕΠΙΓΡΑΥΕ΢ Ἐκδ. Μίλητος, σελ. 211.

Μεηά πνιιῆο ραξᾶο ραηξεηίδνκε ηήλ ἒθδνζε ηνῦ λένπ πνλήκαηνο ηνῦ Σεβ. Μεηξνπνιίηνπ Πέξγεο θ. Δὐαγγέινπ, ἀγαπεηνῦ ὁκνγαιάθηνπ ἀδειθνῦ, πνύ θπθινθόξεζε ἀπό ηίο ἐθδόζεηο «Μίιεηνο» πξόζθαηα, ηό ὁπνῖν παξνπζηάδεη ὁ ἐθιεθηόο θίινο θαί ζπλεξγάηεο ηῆο Ἑζηίαο θ. Ἀξηζηείδεο Παλώηεο, πξνινγίδνληαο ηήλ ἒθδνζή.

Ὁ Εὐάγγελος Γαλάνης «ἐκ παίδων» ἔχει τὸ προνόμιο νά κινεἶται καὶ νά ἱερουργεἶ μέσα στό «Σελεστήριον» τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Οἱ σπουδὲς του καλλιεργήθηκαν στό ἱερὸ «χριστήριο» τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς τῆς Φάλκης. Ἐκεἶ, ἐπάνω στόν «λόφο τῶν ἐλπίδων», οἱ φιλομουσες χάριτές του δέχθηκαν καὶ τή σφραγἶδα τῆς ποιητικῆς καὶ λογοτεχνικῆς δωρεᾶς. Ἀντίδωρα τοὖ χαρίσματος αὐτοὖ εἷναι τὰ κατὰ καιροὺς δημοσιεύματα «ἐκ Υαναρίου», τά ἀφιερώματα «στὴν Πόλη» καὶ στόν «Λαὸ τῆς Φάριτος», τὰ ὁποἶα ἀπαθανατίζουν ἀξιομνημόνευτα γεγονότα πού ἔζησε καὶ ζεἶ κοντὰ στον ἱερὸ Θεσμό, μὲ βαθεἶα πιστὴ στό μέλλον του καὶ μὲ φωτισμένους λογισμοὺς γιὰ τὰ δίκαια του. Μιά ἀκόμη κατάθεση τοὖ Πέργης Εὐαγγέλου εἷναι καὶ ἡ ἐπιδοση του στή γραπτὴ μαρτυρία τῆς ταυτότητας ἑνὸς κτίσματος, μαρτυρία πού συμβιώνει μὲ αὐτὸ καὶ διαιωνίζει τή συλλογικὴ μνήμῃ. Ἡ καταθεση αὐτὴ γίνεται μὲ τὴν Ἐπιγραφικὴ Σέχνη, πού ἀπὸ τὴν πολιὰ ἀρχαιότητα ἐπιβίωσε σὲ διαφορες μορφὲς ἐπιγραμμάτων, τὰ ὁποἶα ἕκ τοὖ περιεχομένου τοὺς χαρακτηρίστηκαν ὡς Ἀναθηματικά, Ἐπιδεικτικά, Προτρεπτι-

19

κά, Μνημειακὰ καὶ Κτιτορικά.Σὰ βραχύτατα αὐτὰ ἀριστουργήματα συντάχθηκαν ἀπὸ πλειάδα ἐπιγραμματοποιῶν, σχολαστικῶν καὶ γραμματικῶν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, πού τὰ ὀνόματά τους τὰ μνημονεύει ἡ Ἱστορία. ΢τὴν καθ' ἡμᾶς χριστιανικὴ Ἀνατολὴ ἀκμάζει τὸ ἐπίγραμμα μέ τίς στιχουργίες ἐπιφανέστατων μορφῶν, ὅπως τῶν Γρηγορίου τοὖ Θεολόγου, Γεωργίου Πισίδη, Θεοδώρου ΢τουδίτη, Ἰωάννη Εὐχαϊτῶν, Νικηφόρου Καλλίστου κ.α., πού τὰ ἀναρίθμητα ἔργα τους φθάνουν ὡς τὴν κτιτορικὴ ἐπιγραφὴ τοὖ πατριαρχικοὖ ναοὖ τοὖ 1797, πού τή συνέταξε ὁ Μ. Διδάσκαλος Α. Φαριλάου. ΢τά ἕτη μας, «τόν ἕπαινο τῆς κτιτορικῆς ἀνδραγαθίας» τόν ὑπηρέτησαν ὡς μήνυμα ἃμιλλας καί μιμήσεως δύο ἐκλεκτά βλαστήματα τοὖ Οἰκουμενικοὖ Θρόνου, ὁ ἀείμνηστος Ἂρχοντας Μέγας Πριμικήριος Θεοφάνης Θεοφανείδης καὶ ὁ «ἐκ Μεγάλων Ἀρχιδιακόνων» Μητροπολίτης Πέργης Εὐάγγελος, τοὖ ὁποίου ὁ παρὼν τόμος ἀπαθανατίζει τίς φιλομουσες ἐπιγραμματικὲς συνθέσεις. Σὰ ἐπιγράμματά του, μὲ ἐγχάρακτο λόγο καὶ ἀρχαιοπρεπῆ γλωσσικὴ ἐπένδυση. Ἱστοροὖν ἕνα ἀξιομνημόνευτο γεγονὸς σὲ ἱερὸ χῶρο, γιά τή σημερινή καί τίς μέλλουσες γενεές, καὶ ταυτόχρονα χρονολογοὖν, μὲ τὴν ἀναφορὰ τοὖ σεπτοὖ προσώπου τοὖ Πατριάρχη καὶ τῶν συλλειτουργῶν του, τὸν ἕπαινο τῆς εὐσεβείας τοὖ κάθε χορηγοὖ, ὥστε «ἐκ τῶν ὁρωμένων» νὰ προκύψει ἡ μίμησῃ τῶν καλῶν ἔργων. Οἱ ἐπιγραφὲς τοὖ Πέργης εἷναι «διὰ χειρὸς» μουσολήπτου καὶ φιλοκάλου ποιητῇ, ὁ ὁποἶος, μὲ ἀπαράμιλλη ἀκρίβεια καὶ καθαρὸ ὕφος, παρὰ τή γλωσσική παλινδρόμηση, πλαστουργεἶ ὑπέροχα κείμενα πού κρούουν τίς εὐαίσθητες χορδὲς τῶν ἀναγνωστῶν τους. Σὰ ἐπιγράμματα αὐτὰ ἀνθοφοροὖν ἀκόμη καὶ ἐπάνω στό σκληρὸ μάρμαρο ἢ τὴν ρριδα τῶν ψηφίδων καὶ μνημονεύουν στιχηδὸν μὲ ἀξιοπιστία τή γενέθλια πράξη ἱδρύσεως τῆς οἰκοδομῆς ἢ τῆς εἰκόνας. Καὶ διακηρύττουν τή συγχρόνῃ πνευματική ἄλκῃ τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.

Ἀριστείδης Πανωτης

20

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Πρίγκηπος Μητροπολιτικός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Ἀποκατάσταση εἰκόνων καί Σέμπλου Ἒκδ. Ε.Ν.Μάνος ΕΠΕ, Θεσσαλονίκη 2009, σελ.167.

Δέν βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητας τόσον ὡραἶοι καί ἐνδιαφέροντες ἀπό πλευρᾶς περιεχομένου καί τόσον ἐπιμελημένοι ἐκδοτικά τόμοι, ὃπως ὁ μετά χεἶρας, τόν ὁποἶον εἷχε τήν καλωσύνην νά χαρίσει ὁ ΢εβ. Μητροπο λίτης Πριγκηπον- νήσων καί ὁμογά- λακτος ἀδελφός

κ. Ἰάκωβος σέ ὃλα τά μέλη τῆς ὁμάδας Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης, τά ὁποἶα δεξιώθηκε στη θεόσωστη Μητρόπολη του τόν περασμένο Ἰούνιο, μέ τήν εὐ καιρία τῆς καθιερωμένης πλέον ἐπίσκεψης τους στήν Σροφό ΢χολή, κατά τήν ἑορτή τῆς προστάτιδος Ἁγίας Σριάδος. Σόν τόμο ἀνοίγει τό Πατριαρχικό Γράμμα τῆς Α.Θ.Παναγιότητος πρός τόν χορηγό κ. Νικόλαο Μάνο, Ἂρχοντα Ὀρφανοτρόφο τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου, μέ τό ὁποἶο ὁ κ. Βαρθολομαἶος ἐκφράζει τόν ἕπαινο τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί συγχαίρει τόσον τόν ἵδιο, ὃσον καί τό ζεὖγος Ἀθανασίου Μαρτίνου, για τή χρηματοδότηση τοὖ ἕργου ἀνακαίνισης τοὖ ἱεροὖ Ναοὖ Ἁγίου Δημητρίου Πριγκήπου καί συντήρησης τῶν ἱερῶν Εἰκόνων του. Ἀκολουθεἶ ὁ πρόλογος τοὖ οἰκείου Μητροπολίτου κ.΄’Ιακώβου, ὁ ὁποἶος ἀναφέρεται στή ριζική ἀνακαίνιση τοὖ Μητροπολιτικοὖ Ναοὖ καί τήν ἕκδοσιν τοὖ μετά χεἶρας Σόμου, δι’ ἀμφότερα τά ὁποἶα εὐχαριστεἶ καί ἐκεἶνος θερμά τόν Ἐντιμολογιώτατο Ἂρχοντα κ. Μάνο. ΢τή συνέχεια ὑπάρχει “Εἰσαγωγή» ἀπό τόν ἵδιο τόν χορηγό Ἂρχοντα, στήν ὁποία, ἀφοὖ ἀναφέρεται στίς χορηγίες τῆς οἰκογενειακῆς του ἑταιρείας Ε.Ν. Μάνος ΕΠΕ γιά τή συντήρηση ἱερῶν εἰκόνων καί ἀποκατάσταση ναῶν τῆς Πόλης , «πάντοτε ὑπό τήν εὐλογίαν καί ἐπίνευσιν τῆς Α.Θ.Π.» καταλήγει μέ

εὐχαριστίες πρός τούς συτνηρητές καί πρός τούς συγγραφεἶς τῶν σχετικῶν κειμένων τοὖ Σόμου. Σό «Μέρος Πρῶτο» τοὖ Σόμου ξεκινάει μέ ἐμπεριστατωμένη ἕρευνα τῆς Ἀναπλ. Καθηγήτριας τοὖ Α.Π.Θεσσαλονίκης Κας Θάλειας Μαντοπούλου-Παναγιωτοπούλου, μέ ἀντικείμενο τή ναοδομία στόν ἑλλαδικό χῶρο κατά τόν 19ο αἰῶνα καί εἰδικώτερα «τόν ναό τοὖ Ἁγίου Δημητρίου στήν Πρίγκηπο», τόν ὁποἶο ἡ συγγραφέας χαρακτηρίζει «λαμπρό παράδειγμα θρησκευτικῆς ἀρχιτεκτονικῆς τοὖ Νέου Ἑλληνισμοὖ» (σελ. 18-39). Ἀκολουθεἶ ἓνα σύντομο χρονικό τῶν θυρανοιξίων τοὖ ἀνακαινισμένου Ναοὖ τοὖ Ἁγίου Δημητρίου , τά ὁποἶα ἐτέλεσε ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαἶος (11 Ἰουλίου 2009) καί κλείνει μέ τήν ἐξίσου ἐμπεριστατωμένη μελέτη τῆς Ἀναπληρ. Καθηγήτριας τοὖ Α.Π.Θεσσαλονίκης Κας Μαρίας ΚαζαμίαΣσέρνου «Περί εἰκόνων τοὖ Ναοὖ»(σελ.44-123). Ἂξιον μνείας εἷναι τό γεγονός ὃτι ἀμφότερες οἱ μελέτες συνοδεύονται ἀπό πλούσια βιβλιογραφία. Σό «Μέρος Δεύτερο», ἀναφερόμενο στό «ἱστορικό ὑπόβαθρου» ἀνοίγει μέ λίαν ἐνδιαφέρουσα ἕρευνα τοὖ κ. Εὐαγγέλου Φεκίμογλου, Δρ. Οἰκονομικῆς Ἱστορίας, γιά τούς Ὀρθόδόξους Ναούς, Μονές, ΢κῆτες, Παρεκκλήσια καί Ἁγιάσματα τῶν Πριγκηποννήσων (ADALAR), 16ος-20ος αἰώνας» (σελ..126-151) καί κλείνει μέ ἀποσπάσματα περιηγητικῶν γιά τά Πριγκηπόννησα κατ’ ἐπιλογή καί μετάφραση τοὖ κ. Φεκίμογλου. Καί ἡ ἕρευνα αὐτή συνοδεύεται ἀπό σχετική βιβλιογραφία. Περαίνοντας τή σύντομη αὐτή παρουσίαση εἷναι ἀνάγκη νά σημειώσουμε, ὃτι ὃλα τά κείμενα τοὖ ὡραιότατου μετά χεἶρας Σόμου εἷναι μεταφρασμένα στήν Ἀγγλική ἀπό τήν Κα Μαρία Μαρκαντωνάκη-Υαραλᾶ καί ὡραἺζονται μέ θαυμάσιες εἰκόνες καί πλούσιο φωτογραφικό ὑλικό. Δέν μένει παρά ἓνα μεγάλο εὗγε καί πολλές εὐχαριστίες πρός ὃλους τούς συντελεστές τῆς μετά χεἶρας ἕκδοσης καί ἰδιαίτερα πρός τόν φίλτατο ὁμογάλακτο ἀδελφό Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβο, τόν ρέκτη Ἱεράρχη τοὖ Οἰκουμενικοὖ Θρόνου.

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Christos Papoutsy

Ecumenical Patriarchate of Orthodox Christianity

Under Siege ‘Ἒκδ.The Institute for Religious Freedom and Human Rights

Σό βιβλίο τοὖ κ. Φρήστου Παπουτσῆ «Σό Οἰ κουμενικό

Πατριαρχεἶο τῆς Ὀρθό δοξης Φριστιανωσύνης ὑπό πολιορκία» ἐκδόθηκε προσφάτως ὑπό τοὖ ἐκδοτικοὖ οἰκου Ἰνστι τούτου για θρησκευτική ἐλευ θερία καί ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν ΗΠΑ. Ἀριθμεἶ 272 σελίδες καί κυκλοφόρησε πρόσφατα στήν Ἑλλάδα.

Σό ἀνωτέρω βιβλίο εἸναι καρπός συντονισμένης ἕρευνας τοὖ κ. Φρήστου Παπουτσῆ, ὁ ὁποἶος μετά τῆς συζύγου του εἷναι ὑπεύθυνοι τῆς Ἓδρας Ethics and Social Responsibility τοὖ Παν/μίου Southern New Hampshire. Ὁ κ.Παπουτσής εἷναι ὁμογενής, δεύτερης γενιᾶς Ἑλληνο-αμερικανός. Ὁ πατέρας του γεννήθηκε στη Βατούσα τῆς Λέσβου καί ἡ μητέρα στό Ἀσβεστοχῶρι Θεσσαλονίκης. Διακεκριμένος μεγαλοεπιχειρηματίας μέ σημαντική παρουσία στό διεθνῆ ἐπιχειρηματικό κόσμο. Ἐνθουσιώδης ὑποστηρικτής καί ὑπερασπιστής τῶν ἀξιῶν τοὖ ἑλληνο-χριστιανικοὖ πολιτισμοὖ, ἕντονα εὐαισθητοποιημένος γιά τά δρώμενα στή διεθνῆ πολιτική σκηνή καί διαπρύσιος κήρυκας τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων τοὖ πολίτη καί τῆς ἐλευθερίας τοὖ ἀνθρώπου, δίνει τό δικό του παρών στό θέμα τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς ΢χολῆς μας. ΢τό βιβλίο του Ecumenical Patriarchate of Orthodox Christianity Under Siege the Holy Theological School of Halki καταγγέλλει, τήν ἀπό μέρους τῆς Σουρ κικῆς Κυβέρνησης συστηματική παραβίαση βασικῶν δικαιωμάτων τοὖ ἀνθρώπου καί τοὖ πολίτη ἐπικαλούμενος κείμενα τοὖ Διεθνοὖς Δικαίου, στήν συστηματική καταχώρηση τῶν ὁποίων προβαίνει, καί διατυπώνει, τελικά, τό αἵτημα πρός τήν Σουρκική Κυβέρνηση νά ἀνοίξει τις πύλες τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς

21

τῆς Φάλκης καί νά κατεδαφίσει τά τείχη τῶν θρησκευτικῶν διακρίσεων. Ἡ ἐργασία του διακρίνεται γιά τή συστηματική διάταξη τῆς ὓλης τοὖ θέματος, ἡ ὁποία προσφέρεται συνοπτικά. Φειραγωγόντας τόν ἀναγνώστη μέσα ἀπό μία παράθεση τεκμηριωμένων ἱστορικῶν γεγονότων στήν προβολή, τήν κατανόηση καί ἀνάδειξη τῆς κατάφωρης ἀδικίας σέ βάρος τῆς ΢χολῆς, τόν πείθει ταυτόχρονα νά συνταχθεἶ στον ἀγῶνα γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἀδικίας. Εἷναι σημαντικό νά ἀναφερθεἶ, ὃτι προβαίνει σέ μία συστηματική παράθεση στοιχείων, ὃπως π.χ. ἀποφάσεων καί ψηφισμάτων Κυβερνήσεων, Διεθνῶν Ὀργανισμῶν, ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν, μέ τά ὁποἶα καταγγέλλεται ἡ ἀδικοπραγία τῆς Σουρκικῆς Κυβέρνησης. Μέ τήν ἕκδοση τοὖ βιβλίου του ὁ κ. Παπουτσής καθίσταται ἕνθερμος συνήγορος τοὖ αἰτήματος για τήν ἐπαναλειτουργία τῆς ΢χολῆς, συμβάλλοντας ἕτσι στήν καλύτερη ἐνημέρωση τῆς Διεθνοὖς Κοινῆς Γνώμης γιά τήν παρατεινόμενη κατάφωρη ἀδικία σέ βάρος ἑνός πνευματικοὖ Ἱδρύματος, οἰκουμενικῆς ἐμβέλειας καί προσφορᾶς, ἐνῶ ταυτόχρονα προβάλλεται ὁ οἰκουμενικός ρόλος τοὖ σεπτοὖ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ τεκμηριωμένη προβολή τοὖ ὃλου θέματος στό ἀγγλόφωνο διεθνές Κοινό συμβάλλει στήν ἐνίσχυση τῆς διαμαρτυρίας τῆς παγκόσμιας Κοινότητας γιά τήν μή συμμόρφωση τῆς Σουρκίας πρός τά διεθνῶς κεκτημένα καί κατοχυρωμένα δικαιώματα τοὖ πολίτη μιᾶς εὐνομομενης καί ὅχι ἁπλῶς αὐτοαποκαλούμενης Δημοκρατικῆς Πολιτείας. Σό βιβλίο του δομεἶται ἀπό 17 κεφάλαια, μέσα ἀπό τά ὁποἶα ἐκδιπλώνονται σημαντικές πτυχές τῆς ἱστορικῆς διαδρομῆς τῆς ΢χολῆς, τοὖ ἕργου της καί τῆς ὑπεραιωνόβιας προσφορᾶς της στήν Ἐκκλησία καί τό Γένος, στό πλαίσιο τῆς ζωῆς καί δράσης τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου, ἀλλά καί τοὖ ρόλου του στό σταυροδρόμι Ἀνατολῆς καί Δύσης, τήν Κωνσταντινούπολη. Σά κείμενα ἐμπλουτίζονται μέ φωτογραφικό ὑλικό τῶν κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων τῆς ΢χολῆς προκειμένου νά προβληθεἶ ἡ ἑτοιμότητά της για ἐπαναλειτουργία, ὃπως ἐπίσης καί μέ φωτογραφίες τῶν ΢χολαρχῶν καί Καθηγητῶν τῆς ΢χολῆς.

Ἡ Ἑστία Θεολόγων Φάλκης συγχαίρει τόν συγγραφέα κ. Φρῆστο Παπουτσῆ για τήν ἐμπεριστατωμένη καί εὕληπτη προσέγγιση τοὖ θέματος τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς Ἱ.Θεολογκῆς ΢χολῆς Φάλκης.

22

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

἖κδημίαι Μηςοξπξλίςηπ πο. Ρόδξσ Ἀπόρςξλξπ (Διμέληπ) Ἀπόφοιτος τοὖ 1956) Ἐκοιμήθη Σετάρτην 22αν ΢επτεμβρίου ὁ Μητροπολίτης πρώην Ρόδου κυρός Απόστολος, σέ ἡλικία 88 ἐτῶν κατά κόσμον Παναγιώτης Διμέλης. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία τελέσθηκε ἐν τ῵ Ἱερ῵ Καθεδρικ῵ Να῵ τήν Παρασκευήν 4ην ΢επτεμβρίου καί ώραν 11.00 π.μ. Σὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεἶο Κωνσταντινουπόλεως ἐκπροσώπησε ὁ Μητροπολίτης Ἱερισσοὖ, Ἁγίου Ὅρους καὶ Ἀρδαμερίου κ. Νικόδημος, τὸ Πατριαρχεἶο Ἀλεξανδρείας ἐκπροσώπησε ὁ Ἐπίσκοπος Μπουρούντι καὶ Ῥουάντας κ. ΢άββας, παρέστησαν δέ ὁ Μητροπολίτης Μιλήτου Ἀπόστολος, ὁ Μητροπολίτης Περιστερίου κ. Φρυσόστομος, ὁ Ζακύνθου κ. Φρυσόστομος, ὁ ΢ύμης κ. Φρυσόστομος, ὁ Μητροπολίτης Νεαπόλεως καὶ ΢ταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, ὁ Λέρου – Καλύμνου – Ἀστυπαλαίας κ. Παίσιος, Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος Πάτμου κ. Ἀντίπας.Σῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας προέστη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Εἰρηναἶος. Σὸ πένθος τῆς Ἐκκλησίας κράτησε ὁ Μιλήτου Ἀπόστολος καὶ ὁ Λέρου – Καλύμνου - Ἀστυπαλαίας ΠαἺσιος ἐνῶ τὸν ἐπικήδειο λόγο ἐκφώνησε ὁ Μητροπολίτης Ῥόδου κ. Κύριλλος. Ὁ Μητροπολίτης πρῴην Ῥόδου κὖρος Ἀπόστολος, κατὰ κόσμον Παναγιώτης Διμέλης, ἐγεννήθη ἀρχομένης τῆς τρίτης δεκαετηρίδος τοὖ εἰκοστοὖ αἰωνος εις τὴν Κωμόπολιν Ἀρχάγγελος τῆς Ῥόδου. ΢υμπληρώσας τὸν κύκλον τῶν ἐγκυκλίων μαθηματων εις τὴν γενέτειραν ἐφοίτησε κατ’ ἀρχὰς εἰς τὸ γυμνασιακὸν τμῆμα τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς ΢χολῆς τῆς Φαλκῆς, δεδομένου ὅτι αὔτη δεν ἀνεγνώριζε τοὺς οὗς εἷχε τίτλους ἀποφοιτήσεως ἐκ τοὖ ἰταλικοὖ γυμνασίου. Περατώσας ἐπιτυχῶς τὰς

γυμνασιακὰς σπουδὰς ἐνεγράφη εἰς τὸ Θεολογικόν τμῆμα αὐτῆς, τὸ ἔτος 1951, ἐκ τοὖ ὁποίου ἀπεφοίτησεν ἀριστοὖχος τὸ ἔτος 1956. Πρὸ τῆς ἀποφοιτήσεως ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν τότε ΢χολάρχη ἀείμνηστο Μητροπολίτῃ Ἰκονίου κυρὸ Ἰάκωβο. Ἐν συνεχείᾳ ἀπεστάλη ὡς ὑποτροφὸς τῆς Ἐκκλησίας διὰ μεταπτυχιακὰς σπουδας εις τὴν Θεολογικὴν ΢χολὴν τοὖ Βουκουρεστίου, τὰς ὁποίας καὶ συμπληρώσας ἐπιτυχῶς ἐπέστρεψεν εἰς τὸ Υανάριον, ὅπου καὶ ἔλαβε τὸ Ὀφίκκιον τοὖ Ἀρχιμανδρίτου ὑπὸ τοὖ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχου κυροὖ Ἀθηναγόρου. Εἰς τὰς αὐλὰς τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας παρέμεινεν ἐπὶ διετίαν διακόνων τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Προκαθήμενον Αὐτῆς ὡς Ἐφημέριος τοὖ Πατριαρχικοὺ Παρεκκλησίου. Σὸ ἔτος 1961, προτάσει τοὖ Πατριάρχου, μετέβη εἰς Θεσσαλονίκην ἐπὶ σκοπῶ ἀνωτέρων σπουδῶν καὶ ἐκπονήσεως διδακτορικὴς διατρικὴς εἰς τὸν τομέα τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἐπιλέξας συμβουλὸν καθηγητή τὸν Βασίλειο Ἰωαννίδη καὶ ἐδιωρίσθη παραλλήλως Ἐφημέριος εἰς τὴν Ἐνορίαν τῶν Παμμεγίστων Σαξιαρχῶν Καλαμαριάς, ὅπου καὶ διηκόνησε ἐπὶ μικρὸν χρονικὸν διάστημα, διορισθεὶς τὸ ἀμέσως ἑπόμενον ἔτος Ἀναπληρωτὴς Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Βασιλικῆς, ΢ταυρο πηγιακὴς καὶ Πατριαρχικῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας Φαλκιδικής, στήν ἠγουμενεία τῆς ὁποίας διὰ σεπτοὺ Πατριαρχικοὖ Γράμματος κατεστάθη τὸν Ἰούλιο τοὖ ἑπομένου ἔτους (1963) εἰς διαδοχὴν τοὖ Ἡγουμένου Γεωργίου, κατόπιν Μητροπολίτου Καρπάθου καὶ Κάσου. Παραλλήλως, ὡς ἔχων τὴν προεδρείαν τῆς ἐν τῇ Μονῇ λειτουργούσης Ἐκκλησιαστικῆς ΢χολῆς, συνέβαλλε τὰ μέγιστα εἰς τὴν ἀπρόσκοπτον καὶ εὔρυθμον λειτουργίαν αὐτῆς, ἐπιδείξας ἰδιαίτερον πατρικὸν ἐνδιαφέρον πρὸς τοὺς σπουδαστὰς καὶ ἐλθὼν προσωπικῶς εἰς πολλοὺς ἐξ αὐτῶν ἀρωγὸς καὶ συμπαραστάτης καὶ βοηθός. Μέχρι σήμερον οἱ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοὖ ἀποφοιτοι τῆς ΢χολῆς «Ἁγιαναστασίται» μνημονεύουσι μετὰ μεγάλου σεβασμοὖ καὶ εὐγνωμοσύνης πολλῆς τοὖ τιμίου ὀνόματός του. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἀμείβουσα τοὺς κόπους καὶ τὴν εὔορκον καὶ ἐπαινετὴν διακονίαν τοὖ , τῇ εἰσηγήσει τοὖ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχου Δημητρίου, ἐξέλεξεν αὐτὸν Ἐπίσκοπον Εὐμενείας τὴν 20 Νοεμβρίου τοὖ ἔτους 1972. Ἐπίσκοπος ἐχειροτονήθη εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου τῆς μεγαλωνύμου Κοινότητος τοὖ ΢ταυροδρομίου ὑπὸ τοὖ μακαριστοὖ Μητροπολίτου Φαλκη-

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

δόνος κυροὖ Μελίτωνος. Σέσσαρα χρόνια ἀργότερον, τὴν 17η Νοεμβρίου 1977, προαχθεὶς ἐξελέγη Μητροπολίτης Ἡλιουπόλεως καὶ Θείρων. Εἰς τὴν ἠγουμενείαν τῆς γεραρᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας παρέμεινε ἕως τὴν 15η Ὀκτωβρίου 1985 καὶ μετὰ τὴν οἰκειοθελῆ παραίτησιν συνέχισε νά διαμένῃ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν παρέχοντας τὰς πολυτίμους ὑπηρεσίας του καὶ τιμώμενος ἀπὸ τήν, ὑπὸ τὴν καθηγεσίαν τοὖ πνευματικοὖ αὐτοὖ τέκνου Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Ἀποστόλου, ἀδελφότητα αὐτῆς. Σὴν 5η ΜαἻου τοὖ ἔτους 1988 ἐξελέγη Μητροπολίτης τῆς Μητροπόλεως Ῥόδου εἰς διαδοχὴν τοὖ ἐπὶ 38 συναπτὰ ἔτη Ποιμενάρχου αὐτῆς ἀειμνήστου Μητροπολίτου ΢πυρίδωνος τοὖ ΢υνοδινοὺ καὶ ἐνεθρονίσθη τὴν 22α τοὖ ἰδίου μηνὸς εἰς τὸν Ἱερὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου.

Δἰη ἡ μμήμη αὐςξῦ αἰωμία.

΢εβ. Μητροπολίτης Πτολεμαϊδος Παλλάδιος ( Βασίλειος Ἀντωνίου) Ἀπόφοιτος τοὖ 1964

23

Σὸ ἑσπέρας τῆς Σρίτης, 3ης Αὐγούστου 2010, ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον ὁ Μητροπολίτης ΠτολεμαἻδος κυρός Παλλάδιος. Ὁ ἐκλιπὼν Ἱεράρχης ἐφησύχαζε τὰ τελευταἶα ἔτη τῆς ζωῆς αὐτοὖ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοὖ Ἀββᾶ Γερασίμου τοὖ Ἰορδανίτου, γη ροκομούμενος ὑπὸ τοὖ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Φρυσοστόμου. Εἰς τὴν Μονὴν ταύτην παρέδωκε τὴν τελευταίαν αὐτοὖ πνοὴν πρὸς τὸν Κύριον. Ἡ νεκρώσιμος αὐτοὖ ἀκολουθία ἐψάλη τὴν Σετάρτη, 4 Αὐγούστου 2010, εἰς τὸν Μοναστηριακὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, προεξαρχούσης τῆς Α. Θ. Μακαριότητος τοὖ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεοφίλου. Ὁ Μητροπολίτης ΠτολεμαἻδος κυρός Παλλάδιος (κατὰ κόσμον Βασίλειος) Ἀντωνίου, ἐγεννήθη τ῵ 1935 ἐν Ἀμαλιάδι Ἠλείας Πελλοπονήσου. Εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίκετο τ῵ 1955. Ἀπεφοίτησε τῆς Πατριαρχικὴς ΢χολῆς. Ἐκάρη Μοναχὸς καὶ ἐχειροτονήθη εἰς Διάκονον τ῵ 1957. Ἐσπούδασε τὴν Ἱερὰν Ἐπιστήμην ἐν τῇ κατὰ Φαλκῇ Θεολογικῇ ΢χολῇ. Ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος τ῵ 1964 καὶ προήχθη εἰς Ἀρχιμανδρίτην τ῵ 1965. Σ῵ 1968 ἀπεστάλη διὰ μετεκπαίδευσιν καὶ ἐκμάθησιν τῆς Ἀγγλικῆς γλώσσης ἐν Ἀγγλίᾳ καὶ τ῵ 1972 διωρίσθη Μέλος τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερὰς ΢υνόδου. Ὑπηρέτησεν ὡς Γραμματεὺς ἐν τοἶς Πατριαρχικοἶς Γραφείοις, μέλος τῆς ΢χολικὴς Ἐφορείας τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις ΢χολείων καὶ τῇ 23ῃ/5/1975 διωρίσθη Ἔξαρχος τοὖ Παναγίου Σάφου ἐν Ἑλλάδι. Σὸν Ὀκτώβριον τοὖ 1976 ἐξελέγη καὶ ἐχειροτονήθη Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου. Διετέλεσε Πρόεδρος τοὖ Ἐκκλησιαστικοὖ Δικαστηρίου καὶ τῇ 28ῃ/4/1981 διωρίσθη Πατριαρχικὸς Ἐπιτρόπος ἐν Βηθλεέμ. Σ῵ 1983 διωρίσθη Πρόεδρος τοὖ Ἐκκλησιαστικοὖ Ἐφετείου.Σ῵ 1985 διωρίσθη μέλος τῆς Ἐξελεγκτικὴς Ἐπιτροπῆς. Σ῵ 1998 ὠνομάσθη Μητροπολίτης ΠτολεμαἻδος.

Δἰη ἡ μμήμη αὐςξῦ αἰωμία.

24

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Ἀλικαρνασσοὖ κυρός Ἐμμανουήλ (Ἀπόφοιτος τοὖ 1958)

Σήν 3η ΢επτεμβρίου ἐξεδήμησεν εἰς Κύριον ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Ἀλικαρνασσοὖ κυρός Ἐμμανουήλ. Ὑπῆρξε ἐνεργό μέλος τῆς Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης, παρέχων ὁλόθυμη στήριξη καί συμπαράσταση στό ἕργο της.

Γεννήθηκε στήν Κάλυμνο τὸ 1932 καὶ πραγματοποίησέ τις ἐγκύκλιες σπουδὲς του στῇ γενέτειρά του, τὶς ὁποἶες ὁλοκλήρωσε στό Λυκειακὸ Σμῆμα τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς Φαλκῆς, στό ὁποἶο ἐνεγράφη τὸ 1951. Εἰσῆλθε στό Θεολογικὸ Σμῆμα τὸ ἀκαδημαϊκὸ ἔτος 1955 καὶ περάτωσέ τις σπουδὲς τὸ 1958, ὑποβα λῶν ἐναίσιμη ἐπὶ πτυχίῳ διατριβή μέ τίτλο: ‚Ἡ συμμετοχὴ τοὖ λαϊκοὖ στοιχείου εἰς τὴν ἐκλογὴν τῶν Ἐπισκόπων». Πρὶν ἀπὸ τὴν ἀποφοιτήσή του ἐχειροτονήθη Διάκονος κατὰ ἔτος 1957 καὶ Πρεσβύτερος τὸ 1958. Ὑπηρέτησε σὲ διαφορες Κοινότητες τῆς Ι. Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ὡς προσωρινὸς Κωδικογράφος τῆς Ι. ΢υνόδου τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου. Σὸ 1958 μερίμνῃ τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου ἀποστέλλεται εἰς τὴν Ι. Ἀρχιεπισκοπὴν Θυατείρων καὶ τοποθετείται ἱερατικὼς Προϊστάμενος τῆς ἐν Γαλλία Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Κοινότητος τῆς Ἀγ. Σριάδος Saint Etienne . Ἀπὸ ἐκεἶ με αἰτήσή του μετατίθεται στην Κοινότητα τῆς Ἀγ. Αἰκατερίνης τοὖ Port de Bouc, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀπεχώρησε τὸ 1962. Σὸ 1964 ἐπιστρέφει στην Ι. Ἀρχιεπισκοπὴ Θυατείρων, μετὰ διετῆ ὑπηρεσία στον Ι.Ναὸ Παναγίας Σελένδου τῆς Καλύμνου, καὶ διορίζεται ὡς Προϊστάμενος τῆς νεοσύστατης Κοινότητας τοὖ Ἀγ. Νικολάου Southempton τῆς Ἀγγλίας, ὅπου ὑπηρέτησε μέχρι τὸ 1967, προσφέρων παράλληλά τις ἐκπαιδευτικὲς τοὖ ὑπηρεσίες στα ὁμογενειακὰ σχολεἶα. Ἀπὸ τοὖ ἔτους 1967 ὑπηρέτησε στήν Ι.Μητρό-

πολη Καλύμνου σὲ διαφορες θέσεις: α) Πρωτοσύγκελλος ἐπὶ 38 συναπτὰ ἔτη καὶ καθηγητὴς Μ. ἐκπαίδευ-σης ἀπὸ τὸ 1974 ἕως τὸ 1999. Σὸ 2005 ἐξελέγη Ἐπίσκοπος ἀπὸ τὴν Ι. ΢ύνοδον τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου μέ τὸν τίτλον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῇς Ἁλικαρνασσοὖ καὶ τοποθετήθηκε ὡς Βοηθὸς Ἐπίσκοπος στήν Ι. Μητρόπολη Καλύμνου, ὅπου διακόνησε τὴν Ἐκκλησία μέχρι τῆς ἐκδημίας του εὐόρκως καὶ θεαρέστως. Σὸ ΢άββατο 4 ΢επτεμβρίου 2010, τελέστηκε ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία στον Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοὖ ΢ωτῆρος Φριστοὖ Καλύμνου τοὖ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἁλικαρνασσοὖ κυροὖ Ἐμμανουήλ. Σῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας προέστη ὁ ΢εβασμιώτατος Μητροπολίτης Ῥόδου κ. Κύριλλος, ὡς ἐκπρόσωπος τοὖ Οἰκουμενικοὖ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Παρέστησαν δὲ οἱ ΢εβ. Μητροπολἶται Νέας Ἱερσέης κ. Εὐάγγελος, Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθα ναὴλ καὶ ὁ θεοφ. Ἐπίσκοπος Μπουρούντι καὶ Ῥουάντας κ. ΢άββας καὶ ἔλαβαν μέρος ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κώου, Νισύρου Πὰν/ τος Ἀρχιμανδρίτης Φρυσόστομος Πίτσης καὶ σύμπας ὁ Ἱερὸς Κλῆρος τῆς Νήσου Καλύμνου. Πλήθη εὐσεβῶν Καλυμνίων προσευχήθησαν ὑπὲρ τῆς μακαριστῆς ψυχῆς τοὖ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου κατὰ τὴν Ἐξόδιον Αὐτοὖ Ἀκολουθία ἀλλὰ καὶ συγκινητικὴ ἤταν ἡ προσέλευσις τοὖ λαοὖ κατὰ τὸ τριήμερον τοὖ ἐκτεθέντος εἰς προσκυνησιν ἱεροὖ σκήνους τοὖ Μεταστάντος, διὰ να λάβουν τὴν παρ’ αὐτοὖ συγχώρησιν (κατὰ τὴν Καλυμνιακὴν τάξιν). Ἐπίσης Ἐπικηδείους λόγους ἐξεφώνησαν ἐκ μέρους τοὖ Ἱεροὖ Κλήρου ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀμφιλόχιος ΢ακαλλέρος, ἐκ μέρους τῆς Ἑστίας Θεολόγων τῆς περιπτύστου Θεολογικῆς ΢χολῆς Φαλκῆς ὁ Ἄρχων Διδάσκαλος τοὖ Εὐαγγελίου τῆς Μεγάλης τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησίας ἐλλογιμώτατος κ Ἀριστείδης Φαλκίτης, ἐκπρόσωπος τῆς Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης καὶ ἐκ μέρους τῶν ἐκπαιδευτικὼν ἐξεφώνησε ὁ Διευθυντὴς Μέσης Ἐκπαίδευσης κ Γεωργιος Θανάτσης ὁ ὁποἶος ἐξῇρε τὴν προσωπικότητα τοὖ Μεταστάντος, ἀκολουθῆσαν ψηφίσματα ἐκ μέρους τοὖ Ἐπαρχείου, τοὖ Δήμου Καλυμνίων, τοὖ Ἀναγνωστηρίου «Αἱ Μοὖσαι», τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παντελεήμονος Καλύμνου, τοὖ Ἱεροὖ Μητροπολιτικοὺ Ναοὖ ΢ωτῆρος Φριστοὖ Κα λύμνου ἔνθα ἐπὶ πεντήκοντα συναπτὰ ἔτη ὑπηρέτησεν τὸν ἱερὸν αὐτὸν φάρον τῆς τῶν Καλυμνίων Νήσου εὐόρκως, θεαρέστως, τοὖ Ἱεροὖ Κλήρου, τῆς ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου, ὡς ἐπίσης καὶ συλλυπη-

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

τήριον γράμμα τοὖ ΢εβασμιωτάτου Μητροπολίτου ΢ύμης, Φαλκῆς, Σήλου, Καστελορίζου ἀγαπητοὖ ἐν Φριστ῵ ἀδελφοὖ κ Φρυσοστόμου. Ἐκ μέρους τῆς οἰκογένειας εὐχαρίστησε ἅπαντας τοὺς συμμετέχοντας εἰς τὸ πένθος τῆς οἰκογένειάς του ὁ ἀδελφὸς τοὖ ἐκλιποντος Ἱεραρχου κ Ἀντώνιος Ἀλευροφάς.

Ἀπξυαιοεςιρμόπ ἐκ μέοξσπ ςῶμ ὁμξγαλάκςωμ Ἀδελτῶμ ςξσ. ΢εβασμιώτατε Μητροπολἶτα Ῥόδου κύριε ΚύριΛΛε, Ἐκπρόσωπε τοϋ ΢επτοὺ Οἰκουμενικοὖ Πατριαρχείου, ΢εβάσμια τῶν Ἀρχιερέων χορεία, ΢εβαστοὶ Πατέρες, Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες, Ἀγαπητοὶ ἕν Φριστ῵ ἀδελφοί, ΢ὲ μένα ἔλαχε τὸ χρέος να ἀποχαιρετήσω, τὴν ἰστατη αὕτη ὥρα τῆς ἐπιγείου παρουσίας τοὖ σκηνώματος Σοὖ, τὸν ἀγαπημένο καὶ σεβαστὸ ὁμογάλακτο ἀδελφό, τὸν Θεοφιλέστατο Ἐπισκοπο Ἁλικαρνασσοὺ κυρὸ Ἐμμανουήλ, ἐκπροσωπὼν τὴν Ἑστία Θεολόγων Φαλκῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς ὁποίας ἐκλεκτὸ καὶ πιστὸ μέλος ὑπῆρξεν ὃ ἐκλιπὼν Ἱεράρχης. Δυστυχῶς, παρὰ τὴν μεγάλη τοὖ ἐπιθυμία, λόγοι ὑγείας δὲν ἐπέτρεψαν στὸν σεβαστὸ καθηγητῇ μας καὶ προεδρο τῆς Ἑστιᾷς Θεολόγων Φαλκῆς κ. Βασίλειο Ἀναγνωστόπουλο, νὰ παρευρίσκεται σήμερα στὴν ἐξοδιο ἀκολουθία ἐνὸς ἐπιφανοὖς μέλους τῆς Ἑστιᾷς μας καὶ ἀγαπημένου μαθητῇ τοὖ. Ἑνὸς μαθητῇ τοὖ καὶ ὁμογάλακτου ἀδελφοὖ μας, ἀποφοίτου τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς ΢χολῆς Φαλκῆς τοὖ ἔτους 1958, ὃ ὁποἶος σπούδασε τὴν Ἱερὰ Ἐπιστήμη τῆς Θεολογίας καὶ πιστὰ ἀκολούθησε τὴν πορεία τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερωσεώς του στὴν Ἐκκλησία, πρᾶγμα ποὖ ζητοὖσε ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς τῆς περιφήμης αὐτῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς ἢ Μεγάλη τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησία, τὸ Οἰκουμενικὸ μας Πατριαρχεἶο. Φειροτονήθηκε διάκονος, πρὶν ἀποφοιτήσει, καὶ ἀργότερα πρεσβύτερος. Ὑπηρέτησε σὲ Μητροπόλεις τῆς Εὐρώπης καὶ ἔδω στὴν Κάλυμνο ὣς ἐφημέριος, καὶ ἐπὶ δεκαετίες ὣς Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυπάλαιας. Ἡ Μεγάλη τοὖ Φριστοὖ Ἐκκλησία δικαίως, ἔστω καὶ καθυστερημένα, τὸν ἐτίμησε, ἀνυψώνοντας τὸν στὴν Ἐπισκοπικὴ ἀξία. Ἀπὸ τὸ 1971, ὅταν ἢ Σουρκικὴ Πολιτεία ἔκλεισε τὴν Ἱερὰ Θεολογικὴ ΢χολὴ τῆς Φαλκῆς, ὁ ἀείμνηστος Ἐπίσκοπος Ἁλικαρνασσοὖ Ἐμμανουήλ, γνωρίζοντας καλὰ ὅτι τὴν φωνὴ τῆς ἀγαπημένης του ΢χολῆς ἐκπροσωποὖσε καὶ

25

συνέχιζε ἡ Ἑστία Θεολόγων Φαλκῆς, ποὖ ἐδρεύει στὴν Ἀθῆνα, τὴν στήριξε μὲ ὄλες τοὖ τις δυνάμεις. Πάντοτε ἀφοσιωμένος σ' αὐτήν, πάντοτε μεταξὺ τῶν πρώτων στὶς ἐτήσιες συγκεντρώσεις τῶν μελῶν τῆς, πάντοτε θερμὸς ὑποστηρικτὴς τοὖ ἔργου τῆς, ποὖ ἀποβλέπει, σὺν τοἶς ἄλλοις, στὴν ἀνὰ τὸν κόσμο προβολὴ καὶ παρουσία τῆς Θεολογικῆς ΢χολῆς τῆς Φαλκῆς καὶ τὴν διαρκῆ προσπάθεια γιὰ τὴν ἐπαναλειτουργία τῆς. Γι' αὐτὸ ἢ Ἑστία Θεολόγων Φαλκῆς λυπεἻται, ποὖ στερεἶται τῆς παρουσίας ἐνὸς διακεκριμένου καὶ ἀγαπημένου μέλους τῆς καὶ τῆς συμπαραστάσης τοὖ στὸ ἔργο τῆς. Ἀλλὰ δεν θρηνεἶ, γιατὶ γνωρίζει, ὅτι ὃ ἀείμνηστος Ἱεράρχης «μεταβέβηκεν ἕκ τοὖ θανάτου εἰς τὴν ζωὴν» καὶ ἀπὸ ἐκεἶ δέεται στὸν Κύριο καὶ παρακαλεἶ για μάς. Ἐκφράζει ὅμως τὰ συλλυπητήρια τῆς πρὸς τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυ πάλαιας, γιατὶ στερεἶται τῆς παρουσίας τοὙ Βοηθοὖ Ἐπισκόπου τῆς, μὲ τὴν βαθεἶα ἐκκλησιαστικὴ πεἶρα καὶ τὸν μεστὸ καὶ διδακτικὸ τοὖ λόγο. Καὶ συλλυπεἻται θερμὰ ἰδιαίτερα τὴν κατὰ σάρκα οἰκογένεια τοὖ, τῆς ὁποίας ὑπῆρξε τὸ στήριγμα, ὃ φύλακας ἄγγελος, ὃ καλὸς καὶ ἀφοσιωμένος καὶ ἀγαπημένος προστάτης.

Αἰωνία ΢ου ἡ μνήμη. Ἀριστείδης Φαλκίτης,

Ποωςξποερβύςεοξπ π. Νικόλαξπ Ἰωρητίδηπ Ἀπξτξιςξπ ςξῦ 1947

Σήν 2010 ἐξεδήμησε πρός Κύριον ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Ἰωσηφίδης στή Θεσσαλονίκη.

26

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη τὸ 1926. Εἰσῆλθε στή ΢χολή τό 1941 καί ἀπεφοίτησε τό 1947 . Σό 1967 χειροτονήθηκε εἰς Διακόνον καί τό ἵδιο ἕτος εἰς Πρεσβύτερον, Ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία διακρίθηκε γιά τὸν ἰδιαίτερο ζῆλο του στήν ἱεροψαλτική. ΢ὲ ἡλικία μόλις 9 ἐτῶν τὸν ἐπέλεξε ὡς κανονάρχη, γιά τοὺς Πατριαρχικοὺς χορούς, ὁ Ἄρχοντας Πρωτοψάλτης τῆς Μ.Φ.Ε., Ἰάκωβος Ναυπλιώτης. Εἷχε τἠν τύχη νά διατελέσει μαθητὴς διαδοχικά καί δομέστιχος κοντά στους Ἄρχοντες Πρωτοψάλτες Κωνσταντἶνο Πρίγγο καὶ θρασύβουλο ΢τανίτσα. Ἡ Ἱεροψαλτικὴ τοὖ σταδιοδρομία ἀρχίζει τὸ ἔτος 1944. Μέχρι τὸ 1967 ἔψαλε σὲ διάφορους ἱεροὺς Ναοὺς στην Κων/πολη, συνεχίζοντας τή μεγάλῃ ψαλτικῇ παραδοση τῆς Πόλης καὶ ἀκολουθώντας μέ πιστὴ καὶ ὑποδειγματικὴ συνέπεια τὰ βήματα τῶν μεγάλων διδασκάλων του. ΢τίς 29-10-1967 χειροτονεἶται καί ὑπηρετεἶ ὡς ἕφη- μέριος μέχρι τό 1972 στήν I. Μητρόπολη Καβάλας καὶ τό 1972 μετατίθεται στήν I. Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ὃπου ὑπηρέτησε μέχρι τῆς ἐκδημίας του. Ἂξιος λειτουργὸς τοὖ Ἱεροὖ θυσιαστηρίου σπουδαἶος ψαλμῳδὸς ἀλλὰ καὶ σπουδαἶος ἄνθρωπος ὁ π. Νικόλαος Ἰωσηφίδης. Σόσο ἀπὸ τὸ ἱερὸ βῆμα ὃσο καί ἀπὸ τὸ ἱερὸ ἀναλόγιο ὑπῆρξε πάντοτε πιστὸς τηρητὴς τῆς Παράδοσης τῆς Μ.Φ.Ε, τήν ὁποία ὑπηρέτησε μέ ἕνθεο ζῆλο καὶ ἀφοσίωση, μέ τὴν ἴδια πάντα πιστή, σεμνότητα καὶ ταπεινοφροσύνη. Γιά τήν Ἑστία Θεολόγων Φάλκης ὑπῆρξε λίαν ἀγαπητός ὁμογάλακτος ἀδελφός, ἕνθερμος καί ἐνθουσιώδης ὑποστηρικτής τοὖ ἕργου τῆς Ἀδελφότητος τῶν Φαλκιτῶν Θεολόγων. Κατά τήν ἐξόδιον Ἀκολουθίαν, τήν Ἑστίαν ἐκπροσώπησε ὁ κ. Γ. Σσακιρίδης γιά νά τοὖ ἀπευθύνει τόν ὓστατον χαιρετισμό. ΢εβαστὲ μας γέροντα, Ἄκουσα τὴν καμπάνα τοὖ Ἱεροὖ Ναοὖ τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, τοὖ ὁποίου διακονήσατε ἐπὶ εἴκοσι δύο χρόνια, νά χτυπᾶ πένθιμα καὶ νά ἀναγγέλλει τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία σας. Γεμᾶτος ὁ ναὸς ἀπὸ τοὺς ἀγαπητοὺς ἐνορίτες πού τόσο ἀγαπήσατε καὶ σᾶς ἀγάπησαν. Ἦρθαν νά δοὖν γιά τελευταία φορὰ καὶ νά εὐχηθοὺν καλὸ παράδεισο στόν ταπεινὸ ΛευἺτη τοὖ Θεοὖ. Δακρυσμένοι ὅλοι, γιατὶ ἤσασθαν ὁ πνευματικὸς τους πατέρας, δίπλα πάντοτε στόν πόνο καὶ στίς δυσκολίες τους. Ἔτσι, σᾶς ἔζησαν στό Ναὸ τῆς Παναγούδας, ἁπλό, ταπεινὸ καὶ γεμάτο ἀγάπη. Υέρνατε μαζὶ σας τὸ ἄρωμα τῆς Βασιλεύουσας καὶ

τὴν ὀμορφιὰ ψυχῆς τοὖ Υαναριώτη κληρικοὖ.

΢εβαστὲ μας Γέροντα. Ἄκουσα τὴν καμπάνα τοὖ Ἱεροὖ Ναοὖ τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, τοὖ ὁποίου διακονήσατε ἐπὶ εἴκοσι δύο χρόνια, νά χτυπᾶ πένθιμα καὶ νά ἀναγγέλλει τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία σας. Γεμᾶτος ὁ ναὸς ἀπὸ τοὺς ἀγαπητοὺς ἐνορίτες πού τόσο ἀγαπήσατε καὶ σᾶς ἀγάπησαν. Ἦρθαν νά δοὖν γιά τελευταία φορὰ καὶ νά εὐχηθοὺν καλὸ παράδεισο στόν ταπεινὸ ΛευἺτη τοὖ Θεοὖ. Δακρυσμένοι ὅλοι, γιατὶ ἤσασθαν ὁ πνευματικὸς τους πατέρας, δίπλα πάντοτε στόν πόνο καὶ στίς δυσκολίες τους. Ἔτσι, σᾶς ἔζησαν στό Ναὸ τῆς Παναγούδας, ἁπλό, ταπεινὸ καὶ γεμάτο ἀγάπη. Υέρνατε μαζὶ σας τὸ ἄρωμα τῆς Βασιλεύουσας καὶ τὴν ὀμορφιὰ ψυχῆς τοὖ Υαναριώτη κληρικού. Αἰσθάνομαι συντετριμμένος κι ἑγὼ αὐτὴν τὴν ὥρα, ἐκπροσωπώντας τὸν Προεδρο καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἑστἰας Θεολόγων Φάλκης, πού μέ βαθειά ὀδύνη πληροφορήθηκαν τὴν είς Κύριον ἀποδημία σας. Ὑπήρξατε ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀγαπητοὺς ὁμογάλακτους ἀδελφοὺς μας, ἀφοὖ ὡς γνήσιος Κωνσταντινοπολὶτης τρέφατε ἰδιαίτερη ἀγάπη πρὸς τὴν Σροφὸ μας Θεολογικὴ ΢χολή. Πόση συγκίνηση καὶ εὐγνωμοσύνη νιώθατε, ὅταν ἀνεβαίνατε τὸ λόφο τῆς ἐλπίδος, σᾶς ὑποδεχόταν ἡ Σροφὸς μας ΢χολὴ καὶ δεχόσασθαν τὶς δωρεὲς τῆς Ἁγίας Σριάδος. Κι ἔσεις ὡς ἐλάχιστο ἀντιδωρο ὑμνούσατε τὰ μεγαλεἶα τοὖ Σριαδικοὖ Θεοὖ. Σώρα ὅμως ἐσίγησε ἡ καλλικέλαδος ἀηδών. Ἀστείρευτη καὶ ἀνεξάντλητη ἡ ἀγάπη καὶ ὁ σεβασμὸς σας προς τὸ Κέντρο τῆς Ὀρθο- δοξίας καὶ τὸν Προκαθήμενο τοὖ Οἰκουμενικοὖ θρόνου κ.κ. Βαρθολομαἶο για τὸν ὁποἶο λέγατέ πώς ἡ ἐκλογὴ του ἦταν τὸ ὡραιότερο δῶρο τοὖ Θεοὖ στήν Ὀρθοδοξία. ΢εβαστὲ μας πάτερ Νικόλαε. Θὰ σᾶς θυμόμαστε πάντοτε καὶ ζητᾶμε ταπεινὰ νά εὔχεσθε γιά ὅλους ἐμᾶς πρὸς τὸν Κύριο τῆς ζωῆς καὶ τοὖ θανάτου. Ὁ Θεός ἅς ἀναπαύσει τήν ψυχή σας ἐν σκηναἶς δικαίων.

Δστια Ηεολογωμ Χαλκησ

Πρωτοπρεσβύτερος

Κωνσταντἶνος Ξηρουχάκης Ἀπόφοιτος τοὖ 1957

Ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντἶνος Ξηρουχάκης ἐξεδήμησε πρός Κύριον τήν 4η Ἰουνίου 2010. Ὑπηρέτησε σέ Ἐνορίες στό New Jersy καί στη New York τῶν Η.Π.Α. ἐπί τριάντα συναπτά ἕτη. Ὁ ἐκδημήσας π. Κωνσταντἶνος Ξηρουχάκης γεννήθηκε στήν Πάτρα τόν Μάρτιο τοὖ 1927. Υοίτησε στήν Ἐκκλησιαστική ΢χολή Φανίων καί τό 1952 εἰσῆλθε στή Θεολογική ΢χολή Φάλκης ἀπό τήν ὁποία ἀπεφοίτησε τό 1957. Φειροτνήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος τόν Ἰανουάριο τοὖ 1960 στήν Ἀθήνα. Ὑπηρέτησε ὡς Ἐφημέριος στήν πόλη Perth τῆς Αὐστραλίας ἀπό ὃπου ἀνεχώρησε τό 1978 για τις Η.Π.Α. Διορίστηκε ὡς Ἐφημέριος στό Ναό τοὖ Ἁγίου Δημητρίου τῆς πόλης Astoria N.Y. Σόν ΢επτέμβριο τοὖ 1978. Ἀπό τόν ΢επτέμβριο τοὖ 1979 μέχρι τόν Ἰούλιο τοὖ 1981 ὑπηρέτησε ὡς Ἐφημέ- ριος στον Ναό τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῆς περιθοχῆς Jackson Heights, Queens, N.Y.Σόν Αὐγουστο τοὖ 1981 μετατέθηκε στον Ἱ. Ναό το*+υ Ἁγ. Δημητρίου τοὖNewark, N.J. Σό 1995 μετατέθηκε στον Ἱ. Ναό τοὖ Ἁγίου Ἐλευθερίου τοὖ Manhattan, ὃπου ὑπηρέτησε μέχρι τό 2003. Ἐν συνεχείᾳ, διορίσθηκε Ἐφημέριος στον Ἱ. Ναό τοὖ Ἁγίου Υανουρίου τῆς Elizabeth, N.J. ὃπου ὑπηρέτησε μέχρι τῆς ἐκδημίας του.

Εἴη αἰωνία αὐτοὖ ἡ μνήμη

Ἀλέξανδρος ΢τεφανίδης Ἀπόφοιτος τοὖ 1946.

Ὁ Ἀλέξανδρος ΢τεφανίδης τοὖ Ἀντωνίου, γεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη τό 1923 καί εἰσῆλθε στή ΢χολή τό 1939. Ἀπεφοίτησε τό 1946.

Εἴη αἰωνία αὐτοὖ ἡ μνήμη

27

Ἀλέξανδρος Δούκας Ἀπόφοιτος τοὖ Λυκειακοὖ Σμήματος τοὖ ἕτους 1970

Σὴν 28ην Αὐγούστου τ.ε. ἀπεβίωσεν, εἰς Θεσσαλονίκην, ὁ ἐκ τῶν Μελῶν τῆς Ἑστιᾷς μας, καὶ ἀποφοιτος τοὖ Λυκειακοὺ Σμήματος τῆς Ι. Θεολο-γικῆς ΢χολῆς Ἀλέξανδρος Δούκας. Ὁ ἐκλιπὼν ἐγεννήθη ἐν ἔτει 1950 εἰς τὴν Φαλκηδόνα τῆς Κωνσταντινουπόλεως.Διήκουσεν τὰ πρῶτα μαθήματα εἰς τὴν Ἀστικὴν ΢χολὴν τοὖ Μοδίου. Ἐν συνεχείᾳ ἐφοίτησεν εἰς τὴν Μεγάλην τοὖ Γένους ΢χολήν, περατώσας τὸ Ἠμιγυμνάσιον αὐτῆς. Ἀκολούθως εἰσήχθη εἰς τὴν Ἱερὰν Θεολογικὴν ΢χολὴν περατώσας τὸ Λυκειακὸν Σμῆμα αὐτῆς, ἐν ἔτει 1970. Ἐσυνέχισεν τὰς σπουδὰς αὐτοὖ εἰς τὸ Σμῆμα Οἰκονομικῶν ΢πουδῶν τοὖ Πανεπιστημίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὰς ὁποίας ἑξαναγκασθεὶς διέκοψεν, διὰ να ὑπηρετήσῃ τὴν στρατιωτικὴν αὐτοὖ θητείαν εἰς τὸν Ἀνατολικὸν Πόντον. Μετὰ τὸ πέρας τῆς θητείας τοὖ μετεγκατεστάθη πρῶτον εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ ὕστερον εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, ἔνθα ἠσχολήθη κατὰ πρῶτον εἰς τὸν ἰδιωτικὸν τομέα, ἀργότερον δὲ διωρίσθη ὡς νοσηλευτὴς εἰς τὸ Κρατικὸν Χυχιατρεἶον εἰς τὴν ΢ταυρούπολιν τῆς Θεσσαλονίκης. Κατὰ τὴν διαρκειαν τῆς συγκεκριμένης αὐτοὖ ὑπηρεσίας διάφορα προβλήματα ὑγείας, τὰ ὁποἶα, εἷχον ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἀπώλειαν τῆς ὁράσεώς του. Σὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεἶον, ἡ Ι. Θ. ΢χολή, ἡ Ὁμογένεια ἦσαν τὰ σημεἶα ἀναφορὰς τοy εἰς τὴν καθ’ ἡμέραν ζωὴν τοy. Παρ’ ὅλα τὰ σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας, οὐδέποτε ἔπαυσεν να συναναστρέφεται παραμηθυτικῶς πρὸς τοὺς συνανθρώπους του, πρὸς ὅλους ἀδιακρίτως τοὺς συναδελφοὺς του εἰς τὸν ἐργασιακὸν του χῶρον, ἐρχόμενος πάντοτε ἀρωγὸς εἰς ὅλα τὰ προβλήματα αὐτῶν. Καθ ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς ἐπιγείου ζωῆς του τὸν ἐχαρακτήριζεν ἡ σεμνότης καὶ ἡ διάκρισις. Ἡ χριστιανικὴ παιδεία, τὴν ὁποίαν ἔλαβεν κατὰ τὴν διαρκειαν τῶν σπουδῶν του εἰς τὴν Σροφὸν ΢χολὴν μας ἀπετέλεσεν δι’ αὐτὸν τὸν θεμέλιον κανόνα τὸν ὆υθμίζοντα τὴν ὅλην βιοτὴν του. Εὐχόμεθα ὁ Κύριος τῆς ζωῆς να ἀναπαύσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοὖ καὶ τάξῃ αὐτὸν μετὰ τῶν δικαίων, εἰς τόπον ἔνθα οὔκ ἐστι λύπη οὐδὲ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.

Εἴη αἰωνία αὐτοὖ ἡ μνήμη

28

Δστία Ηεολόγωμ Χάλκησ

ΠΡΟ΢ΚΛΗ΢Η Γιά τήν ἐτήσια Προσκυνηματική ΢ύναξη στή ΢χολή τόν Ἰούνιο τοὖ 2011 Σό Διοικητικό ΢υμβούλιο τῆς Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης γνωστοποιεἶ στά Μέλη της, ὃτι γιά τέταρτη συνεχῆ χρονιά θά πραγματοποιηθεἶ ἀπό τήν Παρασκευή 10η Ἰουνίου μέχρι τή 17η τοὖ ἰδίου μηνός τοὖ 2011 ἡ καθιερωθεἶσα σύναξη τῶν ὁμογαλάκτων στό λόφο τῆς Ἐλπίδος, μέ τήν εὐκαιρία τῆς πανήγυρης τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγίας Σριάδος, τῆς ΢χολῆς μας. Εὐελπιστοὖμε, ὃτι τά πνευματικά τέκνα τῆς κοινῆς Σροφοὖ ΢χολῆς θ’ ἀνταποκριθοὖν στήν πρόσκληση αὐτή, ἡ ὁποία προσφέρει τήν εὐκαιρία ὅχι μόνον γιά ἀνανέωση τῆς ἐπικοινωνίας ὁμογαλάκτων πνευματικῶν ἀδελφῶν καί ἐνίσχυση τῶν δεσμῶν τους, ἀλλά καί ἐνίσχυση καί ἕμπρακτη συμπαράσταση στούς φυλάσσοντες πνευματικές θερμοπὖλες.

Ἡ παροὖσα ἀνακοίνωση ἐπέχει θέση προσωπικῆς πρόσκλησης πρός τούς ἀποδέκτες τοὖ παρόντος Δελτίου, Μέλη τῆς Ἑστίας. Οἱ ἐνδιαφερόμενοι παρακαλοὖνται ἐγκαίρως νά δηλώσουν τή συμμετοχή τους, τό ἀργότερον μέχρι 10 ΜαἺου 2011, ἐπικοινωνοὖντες γραπτῶς ἢ τηλεφωνικῶς μέ τό προεδρεἶο τῆς Ἑστίας καί νά δώσουν τά ἑξῆς στοιχεἶα τους: Ὀνοματεπώνυμο ὃπως εἷναι στό διαβατήριο ἢ τήν ταυτότητα μέ τό ὁποἶο θά ταξιδεύσουν Ἀριθμό διαβατηρίου ἢ ταυτότητας Σηλέφωνα ἐπικοινωνίας : Α) Προέδρου: Βασ. Ἀναγνωστοπούλου: 210-8990969 Α) Γραμματέως: Κων/τίνου Γιοκαρίνη: 210-2719010

www.estiahalkis.org

Ἒκτακτες εἰσφορές – δωρεές Μελῶν τῆς Ἑστίας Ἀπό τόν Ἰούλιο ἓως τόν Δεκέμβριο 2010. ΢εβ. Μητροπ. Περιστερίου Φρυσόστομος<<.350 € ΢εβ. Μητροπ. Μοσχονησίων Ἀπόστολος<<.500 € Αἰδεσ. Μ. Πρωτοπρ. Γέωργιος Σσέτσης<<<320 € Αἰδεσ. Πρωτοπρ. Κωνσταντἶνος Φαλκιᾶς<<.130 € κ. Βασίλειος ΢ταυρίδης<<<<<<<<<<.120 € κ. Ἰσίδωρος Ντογιᾶκος<<<<<<<<<<.300 € ΢ΤΝΟΛΟ 2.320 €

Σό Διοικητικό ΢υμβούλιο εὐχαριστεἶ θερμά τούς ἀνωτέρω ὁμογαλάκτους γιά τήν πρόθυμη ἀνταπόκρισή τους στήν ἕκκλησή του γιά συνδρομή στό ἐκδοτικό ἕργο τῆς Ἑστίας μας.

Τό Διξικηςικόμ Σσμβξύλιξμ ςῆπ ἗ρςίαπ εὒυεςαι ὁλξθύμωπ εἰπ ςά Μέλη καί ςξύπ τίλξσπ ςηπ Αἲριξμ καί εὐλξγημέμξμ παοά Κσοίξσ ςό Νέξμ Ἐςξπ 2011.

ΕΝΗΜΕΡΩ΢Η ΣΩΝ ΜΕΛΩΝ ΣΗ΢ Ε΢ΣΙΑ΢ Ἡ ἐξ 20 Εὐρώ συνδρομή ἢ ὁποιαδήποτε ἕκτακτος οἰκονομική ἐνίσχυσις δύνανται νά κατατίθενται εἰς τούς κάτωθι λογαριασμούς τῆς Ἑστίας Θεολόγων Φάλκης. Σραπεζικοἰ λογαριασμοί Ἑστίας ΙΒΑΝ στή Eurobank € Εὐρώ: GR 0602602140000110100139348 $ Ἀμερικῆς: GR 9402602120000011100022817 $ Αὐστραλίας : GR 5202602120000091100078471 Παράκλησις, ὃπως ἐνημερώνεται ἡ Γραμματεία διά τάς καταθέσεις γραπτῶς ἢ τηλεφωνικῶς, προκειμένου νά ἀποστέλλεται ἡ σχετική ἀπόδειξις.