Lees het RD 4 weken online en ontvang iedere zaterdag de papieren krant en het RDMagazine. rd.nl/onlinemagazine
In dit digitale magazine vindt u negen voorjaarswandelingen verspreid over heel Nederland. Ontdek de combinatie van cultuur en natuur: van de verstilde schoonheid in een Zeeuws hoekje tot een stadswandeling in het midden van het land.
Veel leesplezier en fijne wandelingen gewenst!
Wil je meer van dit soort verhalen lezen? Download dan de RD-app.
INHOUDSOPGAVE
Verrassingen in het Renkums Beekdal 4
Alleen tussen de vogels 6
Drentelen rond Drakensteyn 8
Wandelen over de Twentse Wallen 10
Struinen door duinen tussen Castricum en Wijk aan Zee 12
Brabantse Sahara 14
Wandeling: Reckense Markepad 15
Wa ndeling
Locatie
Hartensepad
Start
Begraafplaats Harten, Renkum
Lengte
9 km (verkort)
Voor een kaartje en de routebeschrijving: rd.nl/buiten
Het Ren kums Beekdal
Een wandeling door het Renkums Beekdal levert onverwachte ontmoetingen op. Met ringslangen, een tentenkamp en een Zimbabwaanse beeldhouwer.
Ons startpunt, begraafplaats
Harten, bepaalt meteen bij de kortstondigheid van het aardse bestaan. Iets verderop wijst een schildje met klomp naar een smal paadje tussen een hoge haag en een veld vol biodiversiteit Het eindigt in het loo昀戀os langs het Renkumse Beekdal.
In 1983 kwam er een einde aan de agrarische exploitatie van het dal tussen Wageningen, Bennekom en Renkum. Dankzij Staatsbosbeheer keerde de oorspronkelijke 昀氀ora terug. Lie昀栀ebbers van bijzondere soorten kunnen hier hun hart ophalen. Het schilderachtige pad voert langs een beek met glashelder water. Twee dames voor ons staren gebiologeerd in het doornige struikgewas naast het pad. Als we hen passeren, blijkt waarom: twee ringslangen liggen ineengekronkeld te genieten van de najaarszon.
Het water van de sprengenbeken werd jarenlang gebruikt voor de fabricage van papier en voor het aandrijven van negen watermolens, waarvan alleen de gerestaureerde Q uaden-
oordse Molen nog resteert. Nadat we de Bennekomseweg zijn overgestoken, leidt het klompenpad ons het bos in, naar natuurgebied Het Paradijs, de kop van de wandeling. Een informatiebord attendeert op een 4000 jaar oude gra昀栀euvel bezijden het pad.
Aan de andere zijde van het beekdal wandelen we terug richting Renkum, over Landgoed Q uadenoord. Hier is een van Nederlands oudste natuurkampeer terreinen te vinden. Een club jongeren breekt de tenten net op. Wie
wel van slapen in de natuur houdt, maar liever niet al te primitief, kan terecht in een luxe tipi. Te huur vanaf 125 euro per nacht.
Pakweg een kilometer valt onze wandeling samen met het Molenbeekse Pad. Waar de routes weer uiteengaan, ligt de beeldentuin met kunst uit Zimbabwe. Een groepje vrouwen is er onder leiding van een kunstenaar uit het Afrikaanse land bezig met het bewerken van steen tot kunstvoorwerpen.
Twee ringslangen liggen ineengekronkeld te genieten van de najaarszon
Na een kor te pauze steken we opnieuw de Bennekomseweg over. Rechts ligt de monumentale hoeve Everwijnsgoed, met z’n blauwe deuren en luiken, tegenwoordig een cultureel centrum. Wij kiezen voor boscafé De Beken, een hoeve waar uitstekende ko昀케e wordt geschonken
Na deze verkwikkende stop is de wandeling bijna ten einde. Het deel dat naar de Nederrijn voert, laten we aan anderen over. Wij kiezen voor het strakke vlonderpad door het natte hooiland. Het brengt ons op de plek waar we deze wandeling begonnen. Een topper!
Huib de Vries
Wie een bezoek aan de Zimbabwaanse beeldentuin wil combineren met het nuttigen van snack, soep of iets dergelijks, kan van maart tot oktober terecht bij Bassie, uitbater van een even rommelige als sfeervolle kiosk met bijbehorende eettent.
De 17e-eeuwse boerderij De Beken kreeg een horecabestemming, een ideale plek voor ouders met jonge kinderen. In een voormalige schuur is het Informatiecentrum Renkums Beekdal ondergebracht.
67 21 DECEMBER 2024
TIP #1
Bassie bij de beelden
TIP #2
Boscafé De Beken
Wa ndeling
Locatie
Groene Hart (Utrecht)
Start
NS-station Breukelen
Lengte 17 km
Voor een kaartje en de routebeschrijving: rd.nl/buiten
Al leen tussen de vogels
Geertje Bikker-Otten
Bloeiende margrieten in de berm en de roep van een koekoek in de ver te. In de oksel van de A2 en de A12 is het heerlijk landelijk én rustig wandelen.
Een opvallend kenmerk van de NS-wandeling Hollandse Kade is de weidsheid van het landschap waar de route doorheen voert. Je kijkt kilometers ver uit over hoog opgeschoten, bloeiend gras dat in de wind heen en weer wiegt. Binnenkort zal die aanblik wel enigszins veranderen –van rozebruin naar frisgroen– als de boeren dit vogeltjesland gaan maaien. Dat is trouwens ook een grote plus van deze wandeling: de aanwezigheid van allerlei vogels, zowel in de lucht als op de grond. Al is het wel even schrikken als je plotseling geconfronteerd wordt met een broedende, nijdig sissende zwaan.
Deze NS-wandeling bestaat al langer, maar de looprichting is omgedraaid. De tocht begint nu bij station Breukelen, pal naast de A2. Die snelweg laat je al snel achter je, maar is in het vlakke polderlandschap op grote afstand zichtbaar. Als je je omdraait zie je nog lang het verkeer langs de horizon kruipen, als mieren die op weg zijn naar de suikerpot. Richting Woerden is het uitzicht leger. De A12 is niet zichtbaar. Er schui昀琀 alleen regel-
matig een trein door het beeld, als een eenzame rups.
In de polder is het onwerkelijk rustig. Er zijn nauwelijks mensen buiten, laat staan op pad. Het riet is zo hoog opgeschoten dat de huizen en boerderijen aan de andere kant van het water onzichtbaar zijn.
Ook op het land is er weinig activiteit. De polder is nog even een vrijplaats voor onder andere kieviten en grutto’s. Op de Hollandse Kade komen we blijkbaar te dicht langs een nest. Twee grutto’s doen hun best om ons af te leiden door herhaaldelijk over te vliegen en luid te protesteren. Als wandelaar heb je een groot deel van de route het rijk alleen. Het traject is voornamelijk onverhard: een graspad over een dijkje of kade, of een soort uitgestoken zandpad van ongeveer een spade breed. Het is best lastig om op een soepele manier afwisselend beide voeten in dat spoor te zetten.
Het jaagpad langs de kronkelende Rijn werd tijdens de Romeinse tijd al belopen, blijkens opgravingen
Het eenvoudig te volgen, bewegwijzerde parcours hee昀琀 haast louter haakse bochten. Zo hoekig is ook het landschap, dat bestaat uit waterlopen, kaden, bloeiende bermen en smalle akkers. Dat geldt niet voor het laatste deel van de wandeling, langs de kronkelende Rijn. Dit jaagpad hee昀琀 al heel oude papieren. In de Romeinse tijd werd het blijkens opgravingen al belopen. Die wetenschap gee昀琀 de laatste kilometers naar het station in Woerden nog wat extra charme.
Lunchcafé
In de voormalige gereformeerde kerk van Kockengen, 5 km na de start, is sinds 1 juni lunchcafé Medemakers (eerder: Abrona) gevestigd. Wandelaars kunnen hier terecht voor koffie met zelfgebakken appeltaart of een broodje.
> medemakers.nl
Polderreservaat
Langs de route net voor het dorp ligt Polderreservaat Kockengen. Het doel van dit natuurgebied van 7 hectare is om een stukje oorspronkelijk veenweidegebied in stand te houden. Het reservaat is gratis toegankelijk.
> natuurgroepkockengen.nl/polderreservaat/
Tip #1
TIP #2
Wa ndeling
Locatie Lage Vuursche
Start
Zevenlindenweg 9, Lage Vuursche
Lengte 6 km
Voor een kaartje en de routebeschrijving: rd.nl/buiten
Her fst rond Dra kensteyn
Gerco Verdouw
Vaste prik: elke her fst een wandeling met de hele familie ergens op de Utrechtse Heuvelrug. Na een keer of tien bij Doorn wil je wel eens wat anders. Dus wordt het dit jaar de Stulpse Heide bij Lage Vuursche.
Ideaal, zo’n natuurgebied in het midden des lands. Voor de familieleden uit de Randstad is het heerlijk om de boslucht op te snuiven. Voor dat ene gezin van de Veluwe is de reistijd om familie te ontmoeten dit keer slechts een halfuurtje in plaats van het dubbele.
Het Doornse Gat was altijd een populaire bestemming voor familiedagen en her fstwandelingen. Maar sinds het niet meer mogelijk is om met auto’s het terrein op te rijden, is de bestemming minder geliefd. Bovendien: verandering van spijs doet eten, dus het is ook helemaal niet erg om eens ergens anders rond te kijken.
Recreatieterrein de Kuil van Drakensteyn is weliswaar een stuk kleiner dan het Doornse Gat, maar niet minder mooi. De auto kan hier dicht bij het centrale grasveld staan. Wees er wel op tijd bij, want op mooie dagen kan het zomaar zijn dat er geen parkeerplekje meer over is.
Voor de traditionele her fstwandeling is vandaag gekozen voor het boswachterspad Stulp en aansluitend een rondje om Kasteel Drakensteyn.
Hoewel er bij het recreatieterrein al behoorlijk wat auto’s geparkeerd staan, is er eenmaal in het bos weinig van drukte te merken.
De kinderen zoeken dennenappels, her fstbladeren en ander materiaal voor de her fsttafel. Kenners weten dat rond de Stulpse Heide ook zeldzame korstmossen te zien zijn zoals dennenmos en tur 昀氀ucifer, maar daar hee昀琀 niemand oog voor. De recreatieve wandelaar geniet meer van gewone paddenstoelen, zoals de vliegenzwammen met rode hoed met witte stippen.
De zeldzamere grijsbruine parasolzwam valt niemand op. Opvallend zijn wel de witte charolaisrunderen die de Stulpse Heide vrij van grassen houden.
De witte paaltjes van het boswachterspad wijzen nu richting het Pluismeer. In het water van dit vennetje zwemmen op dit moment alleen wat wilde eenden. De dodaars –een kleine fuutachtige– en de klapekster of blauwe klauwier waar de routebeschrijving over rept, laten zich niet zien.
Even na het Pluismeer, bij de Stulpselaan, moeten de rode paaltjes worden gevolgd. Deze leiden langs het hoge hek van Kasteel Drakensteyn, waar prinses Beatrix woont
Opvallende wit te chaloraisrunderen houden de Stulpse Heide vrij van grassen
We wijken van de route af door om het landgoed van de voormalige koningin heen te lopen. Langs het metershoge hek komt de groep uiteindelijk in het dorpje Lage Vuursche uit. Op de Nederlands Hervormde Begraafplaats lopen we langs het graf van prins Friso. Iedereen is even stil. Memento mori. Gedenk te sterven.
> rd.nl/drakensteyn
18 NOVEMBER 2023
TIP #1
Midgetgolftuinen
De Midgetgolftuinen van Lage Vuursche tellen drie midgetgolfbanen met achttien holes: de Gravelbaan, de Biljartbaan en de Grasbaan. Geopend van half februari tot half november. Een van de holes is een miniatuur van Kasteel Drakensteyn.
> midgetgolftuinen.nl
TIP #2
Paleis Soestdijk
Dit paleis is vooral bekend door de laatste bewoners: prinses Juliana en prins Bernard Tot 7 januari is in Paleis Soestdijk een expositie te zien over vrouwen die een rol speelden in de geschiedenis van het gebouw.
> paleissoestdijk.nl
Wa ndeling
Locatie
Twentse Wallen
Start
VVV kantoor Markelo, Goorseweg 1
Lengte
13 km
T wentse Wa llenroute
Anton Dommerholt
Weilanden met koeien, idyllische boerderijtjes, bossen, heuvels en oude klinkerweggetjes. We wandelen de Twentse Wallenroute in Markelo. Een tocht door het glooiende Twentse land
We parkeren de auto bij het VVV-kantoor van Markelo, dat gevestigd is in een mooi oud boerderijtje. Minder fraai is het grote grijze fabriekspand direct achter het kantoor. Over contrasten gesproken.
We laten het dorp achter ons en slaan een bospad in naar de 40 meter hoge Markelose Berg, een stuwwal, waarvan er in deze omgeving meer te vinden zijn.
Het Overijssels Verzetsmonument op de top van de berg vermeldt de namen van alle 470 verzetsmensen uit Overijssel die omgekomen zijn in de Tweede Wereldoorlog.
Doorkijkjes bieden een mooi zicht op Markelo. In de ver te is het hoogste gebouw van Overijssel te zien: de 156 meter hoge enigszins scheefstaande televisietoren.
Aan het einde van een zandweg met aan weerszijden akkers met aardappels, mais en rogge is een vrouw in de tuin van een oud boerderijtje bezig.
In het bos op de Kattenberg bekijken we een onderduikershol. Er zijn hier meer herinneringen aan de
Tweede Wereldoorlog. Zo zien we een herdenkingsplek voor een neergestor te vliegenier en een bomkrater en loopt ons pad een eind door een voormalige loopgraaf. De Kattenberg was voor de Duitse bezetter in de oorlog van strategisch belang.
We wandelen verder langs een verharde weg omzoomd door weilanden en boerderijtjes. De lucht betrekt en het begint te regenen. „Duurt maar tien minuten”, zegt mijn vrouw, die
Voor een kaartje en de routebeschrijving: rd.nl/buiten
De Kat tenberg was in de oorlog van groot strategisch belang voor de Duitsers
Buienradar geraadpleegd hee昀琀. Druipend bereiken we even later de rivier de Schipbeek. Herinneringen van vroeger komen boven. Hier gingen we in onze jeugd vissen op vrije woensdagmiddagen of op zaterdagochtend. Met wisselend succes overigens.
We laten het laaggelegen voetpad langs het water links liggen en kiezen vanwege het betere uitzicht over de landerijen voor het hogergelegen 昀椀etspad. De bermen zijn hier rijkelijk begroeid met bloemen in allerlei kleuren. Vlinders dar telen vrolijk van bloem naar bloem.
We buigen af van de rivier en wandelen over klinkerwegen door de buurtschap Stokkum. Helaas is theehuis De Hoestinkhof deze dag gesloten, maar de zel昀戀edieningscorner in een hoek van de tuin biedt uitkomst. We drinken een prima kop ko昀케e. Maar ook frisdrank, bier en iets lekkers bij de ko昀케e zijn er verkrijgbaar.
Aan het eind van de tocht zien we Markelo weer liggen. De Twentse Wallenroute is in 2018 uitgeroepen tot mooiste wandeling van Nederland. Terecht naar onze mening.
Tip #1
Landgoed Weldam
Op een kwartiertje rijden van Markelo ligt landgoed Weldam. De geschiedenis ervan gaat terug tot de 14e eeuw. De tuin, met loofgang en doolhof, is in het zomerseizoen open op werkdagen van 9.00 uur tot 16.00 uur.
> weldam.nl
Tip #2
Museum Eungs Schöppe
In Museum Eungs Schöppe is een grote collectie Oost-Nederlandse klederdracht te vinden uit de periode 1820-1940. Verder is er een mooi ingerichte boerenwoonkeuken met bedstee, open haard en kabinet.
> eungsschoppe.nl
Wandeling
Locatie
Castricum
Start
P-plaats De Hoep, Johanna’s Weg
Lengte
11,9 kilometer
Ga voor een kaartje en de routebeschrijving naar:
Struinen door duinen
Geruime tijd wandelen zonder een mens tegen te komen. Dat lukt in het Noordhollands Duinreservaat tussen Castricum en Wijk aan Zee heel aardig.
Bezoekerscentrum De Hoep in Castricum is een prima uitvalsbasis voor een stevige wandeling. Parkeren is er gratis en binnen is informatie genoeg te vinden over het duinreservaat. Om daar te mogen wandelen moeten bezoekers een kaartje kopen van 2 euro per volwassene. De inkomsten gebruikt eigenaar PWN Waterleidingbedrijf om de duinen beter te kunnen beheren.
Er zijn allerlei wandelroutes beschikbaar. Maar geen enkele gaat over het strand. Daarom kiezen we een parcours dat ene Anne-Lisa op de website routeyou.com hee昀琀 gezet. Deze tocht van 11,9 kilometer gaat een stuk over het strand, maar het In昀椀ltratiegebied Castricum (ICas) lopen we dan mis. Daarom passen we Anne-Lisa’s route wat aan.
In de buurt van het bezoekerscentrum lopen, joggen en 昀椀etsen op deze doordeweekse dinsdag nog wel wat mensen. Hoe verder bij het startpunt vandaan, hoe rustiger het wordt.
Eerst maar eens richting het in昀椀ltratiegebied. Miljarden liters water
worden bij Andijk uit het IJsselmeer gehaald en via grote leidingen naar dit duingebied getransporteerd. Na zo’n drie, vier weken pompt PWN het schone water op en brengt het naar 783.000 huishoudens en bedrijven in Noord-Holland.
Het in昀椀ltratiegebied is rijk aan vogels, vissen en planten. Rechts is een aalscholverkolonie in de boomtoppen gevestigd. De forse, donkere watervogels vliegen af en aan.
Het uitzicht richting het zuiden wordt ontsierd door de skyline en de
rookpluimen van de hoogovens van Tata Steel. Maar ook dat went.
Wandelen gaat hier makkelijk, over een klinkerweggetje. Nadeel is dat er ook 昀椀etsers en zelfs een enkele PWN-auto passeren. Daarom slaan we rechtsaf de Stille Strandweg op. Die verwijst naar het Stille Strand bij strandslag 39, waar dit weggetje op uitkomt. Hier is het echt stiller omdat het een eind bij elke parkeerplaats vandaan is.
Een stevige strandwandeling volgt. Zo’n 3 kilometer zuidelijker is de volgende mogelijkheid om de duinen over te steken. Deze duinovergang ligt bij Heemskerk.
De duinen zuiveren miljarden liters water uit het IJsselmeer
Daarna volgt een prachtige route kriskras door de duinen. Je bent hier echt ver bij de bewoonde wereld vandaan. Vogels zoals de cetti’s zanger en de 昀椀tis zingen hun hoogste lied.
Buiten de verharde paden is er meer dan een halfuur lang geen levend wezen te zien. Hooguit wat Schotse hooglanders die relaxed liggen te herkauwen.
> rd.nl/buiten
Gerco Verdouw
TIP #1
Eiland De Woude
De Woude is een eilandje in het Alkmaardermeer in de gemeente Castricum. Je kunt er alleen met de pont komen. Het is een uniek weidevogelgebied met een idyllisch dorpje met 160 inwoners.
> rd.nl/dewoude
> dewoude.net
TIP #2
Huis van Hilde
Huis van Hilde is een archeologiemuseum in Castricum. Genoemd naar een skeletvondst die na een gezichtsreconstructie als Hilde (van Castricum) bekendstaat. In het ArcheoLab van Huis van Hilde mag je vondsten aanraken en van dichtbij bekijken.
> huisvanhilde.nl
Wandeling
Locatie
Loonse en Drunense Duinen
Kenmerken
Stuifzand, dennenbos
Lengte
4 tot 5 kilometer
Brabantse Sahara
Ad Ermstrang
Het wordt wel de Brabantse Sahara genoemd. De grote open zandvlakte in de Loonse en Drunense Duinen doet haar naam eer aan. In september kunnen de temperaturen op de zandhellingen nog gemakkelijk tot tropische waarden oplopen.
Zand is er in overvloed in het gebied dat grofweg wordt begrensd door Drunen, Loon op Zand en Udenhout. Het is een van de weinige plekken in Europa waar het nog in beweging is. Het nationale park is, na het Kootwijkerzand, de grootste zandverstuiving van Nederland. Door de grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht –soms wel 50 graden– is er sprake van een bijzondere 昀氀ora en fauna.
Natuurmonumenten hee昀琀 er diverse wandelroutes uitgezet. De Zwarte Bergroute, genoemd naar de zwarte stukken zand die op sommige plaatsen op de heuveltoppen tevoorschijn komen, beslaat tussen de 4 en 5 kilometer. Witte pijlen wijzen de weg.
Onder de vele naaldbomen is het relatief koel, maar waar de zon tussen de bladeren door komt wordt het al snel vrij warm. Voor rolstoelgebruikers en wandelwagens is de route ongeschikt. Het rulle zand bemoeilijkt soms het lopen. De natuurorganisatie omschrij昀琀 de wandelroute als uitdagend. Toch is het meestal wel te doen, alleen het beklimmen van een heuveltje vergt 昀氀inke inspanning. Het eerste deel voert langs de meest noordelijke randwal van het gebied. Omwonenden hebben in de middeleeuwen de wal aangelegd, om te voorkomen dat akkers en weilanden zouden worden bedolven onder stuifzand en plantten zomereiken en grove dennen. Dat hee昀琀 tot bosvorming geleid. Natuurmonumenten doet nu zijn uiterste best om het hart van het gebied, een zandoppervlakte van 270 hectare, open te houden.
De open plekken en de vlakte roepen een strandgevoel op, meldt de natuurorganisatie. Dat zal niet bij iedereen het geval zijn. Bij mij kwamen er vooral herinneringen boven aan de jaren 70, toen ik tijdens mijn dienstplicht regelmatig tochten maakte door deze duinen. Het was toen
militair oefengebied en de Koude Oorlog heerste volop. De marsen met volle bepakking moesten ons voorbereiden op een mogelijke oorlog met de Russen.
Terug naar 2022. De bossen rondom het stuifzandgebied herbergen veel vogels als spechten, mezen en de tamelijk zeldzame goudhaan. In het bos groeien prachtige mossoorten. Het bevat veel naaldbomen: sparren, dennen en lariksen. Sommige ogen wat armetierig, vermoedelijk door de droge zomer. Op sommige plekken is 昀氀ink gekapt. Dat moet ervoor zorgen dat de struikheide terugkomt.
De Zwarte Bergroute wordt duidelijk aangegeven. Bij een stuk stuifzand gaat het bijna mis en is het lastig om aan de overzijde de route terug te vinden. In het natuurgebied zijn ook mountainbikeroutes aangebracht.
> natuurmonumenten.nl
Tips onderweg
Pleisterplaatsen
Zowel in het zuiden als in het noorden waren vroeger herbergen waar mensen de nacht doorbrachten zodat ze niet door het gebied hoefden. Anno 2022 zijn de pleisterplaatsen er nog, verbonden door een fietspad. Bij Drunen is dat herberg De Drie Linden, naast een grote parkeerplaats. Wat zuidelijker bevindt zich nabij Biezenmortel café-restaurant de Rustende Jager, tevens een fietsverhuurbedrijf.
Uitkijkpunt
Aan de Schoorstraat in Udenhout is parkeerplaats Bosch en Duin. Vanaf die plek leidt een verhard pad naar een fraai uitkijkpunt over de grote stuifzandvlakte, ongeveer een kilometer verderop.
BUITEN
Wandelen
Locatie
Oldenkotte en Rekken
Kenmerken
Rustiek coulisselandschap langs de Berkel en rond Rekken
Lengte
11 km (verlengd 16 km)
Reckense Marke
Huib de Vries
Daar waar Nederland eindigt, begint het Reckense
Markepad. Mijn vrouw en ik gaven dit in april geopende klompenpad een plaats in onze top drie. Daarom zijn we hier voor de tweede keer binnen twee maanden.
De auto parkeren we weer bij café-restaurant Rotering, het oiciële startpunt van klompenpad 132. De uitspanning is het laatste pand voor de grensovergang van Oldenkotte. De helt van het gehucht ligt in Nederland; de Duitse helt heet Oldenkott. Het douanekantoor aan de Duitse kant is omgebouwd tot woonhuis. Daar woont de zoon van de laatste douanier van Oldenkott met zijn moeder. Iets ten zuiden van het grensplaatsje stroomt de Berkel Nederland binnen, waarna hij richting Rekken meandert. Langs een maisveld, over een boerenerf en een smal pad naast een akker bereiken we het riviertje. De wandeling voert door licht glooiend landschap met rechts Saksische boerderijen in het groen en links water. Een weelde voor liehebbers van natuur, rust, ruimte en vogels. Futen, broedende meerkoeten, een boomklever, reigers, ooievaars, in een bonte mix komen we ze tegen.
Dankzij een koddig pontje 3zelbediening met behulp van touwen3 kunnen we na pakweg anderhalve kilometer de Berkel oversteken, waarna we de tocht aan de andere zijde vervolgen. Aan weerszijden staat de brem in bloei, met z9n felgele bloemetjes. Aan de overkant van de Berkel wordt Rekken zichtbaar. Iets verderop verlaten we het riviertje. Langs het sportveld van de lokale voetbalvereniging worden we naar cafetaria 9t Kip geleid, een pleisterplaats met uitzicht op een fraaie beltmolen op een terp, omgeven door graan. Uitbater Clif Kerkemeijer levert er dranken, snacks en menuutjes voor Achterhoekse prijzen. Aan de voorzijde van Café Kerkemeijer, voor bruiloten en partijen, runt zijn moeder een nostalgisch winkeltje met museale uitstraling.
Na een paar honderd meter ietspad komen we bij de brug over de Berkel, waar medewerkers van een outdoor-
bedrijf een rubberboot te water laten. Langs het riviertje wandelen we naar Rekken, dat we binnenkomen bij de oude begraafplaats. Het fraaie kerkje staat als een burcht in het hart van het dorp.
We verlaten nu de Berkel en worden net buiten Rekken naar een smal pad langs een slootje geleid. Door coulisselandschap, over brede zandpaden en smalle kleipaadjes, wandelen we naar het gebied van de Rekkense inrichtingen, opgericht vanuit het Reveil. Het begon met een instelling voor jongvolwassenen met een verstandelijke beperking. In toenemende mate werden er ook delinquenten met een psychische stoornis ondergebracht. Kloeke huizen in Japanse stijl herinneren aan de oude paviljoens. Langs visvijver 9t Looveld komen we weer bij de Oldenkotseweg, die naar de grens voert. De tocht was opnieuw een traktatie. Volgens de lokale bevolking is de verlenging nog mooier. Die houden we tegoed voor een zomerdag. > klompenpaden.nl
Tips onderweg
Fiets- en kanoverhuur
Nabij de Duitse grensovergang en de Berkel ligt fiets- en kanoverhuur Ten Brinke. Bij het prachtig gelegen bedrijf kan ook worden gekampeerd.
Molen bezoeken
De in 1796 gebouwde Beltmolen in Rekken staat bekend als de Piepermolen, naar de laatste beroepsmolenaar die er actief was. Als de molen in werking is, zijn bezoekers welkom.
Nostalgisch winkeltje
Het nostalgische kruidenierswinkeltje in Café Kerkemeijer is zaterdagmiddag geopend. Er worden ambachtelijke streekproducten verkocht, waaronder vogelhokjes gemaakt door ‘boefjes’ uit Rekken.
