Ondanks alles
En de Heere riep Mozes en sprak tot hem uit de tent der samenkomst, zeggende: Spreek tot de kinderen Israëls … (Lev. 1:1-2a).
De tabernakel of tent der samenkomst had twee afdelingen, het heilige en het heilige der heiligen. De twee afdelingen waren van elkaar gescheiden door het voorhangsel. Deze tabernakel was de aardse woning van God. Hier sprak Hij tegen mensen, een bewijs dat Hij na de zondeval de mens weer opzocht. Hier was het dat vaak ‘de stem van de Heere God’ werd gehoord, zoals die in de hof van Eden te horen was geweest ‘aan de wind des daags’. De wolkkolom die Israël had geleid, was neergedaald op de tabernakel. En terwijl die wolk de tent der samenkomst bedekte, vervulde de heerlijkheid van de Heere deze allerheiligste plaats (Ex. 40:34). Die heerlijkheid straalde naar alle kanten uit. Misschien was het net als met het licht dat op de berg der verheerlijking vanuit Christus’ lichaam door Zijn kleding heen straalde en de hele berg in het licht zette. Vanuit zo’n ‘hoogwaardige heerlijkheid’ (2 Petr. 1:17) klinkt ook nu de stem van de Heere. Hij róépt Mozes, zoals Hij dat ook gedaan had bij het brandende braambos. De Verbondsgod zorgt ervoor dat Mozes’ aandacht volledig gericht wordt op de Spreker. Wat een liefde! Onze God, Die Zich volmaakt verlustigt in Zichzelf, verlangt ernaar Zijn hart open te leggen voor de mens! 11