Εκτη...μερίδα

Εκτη…μερίδα

Της Ρόζας Μόλχο

Όλοι έχουμε δει ταινίες θρίλερ και όλοι έχουμε τρομάξει. Θα σας πω μερικές

συμβουλές για το πώς να αντέχετε.

• Καταρχάςμιακαλήιδέαείναιναβλέπετεθρίλερμεφίλουςσαςώστενατους

ζητάτε στις τρομαχτικές

να βλέπουν εκείνοι την ταινία αντί για σας.

Έτσι θα σας ευκολότερο, γιατί θα σας λένε τι συμβαίνει χωρίς τις τρομαχτικές λεπτομέρειες.

• Συχνά βοηθάει να χώνεστε κάτω από την κουβέρτα για όση ώρα η μουσική

είναι έντονη ή ακούγονται ουρλιαχτά!

• Αν δείτε θρίλερ μόνοι σας, να έχετε στο μυαλό σας ότι οι χαρακτήρες δεν

υπάρχουν στην πραγματικότητα. Είναι φανταστικοί.

• Αν πάλι τρομάξετε πάρα πολύ, σας προτείνωνα σταματήσετε την ταινία και

να δείτε κάτι χαρούμενο.

Ελπίζω αυτές οι συμβουλές να σας βοηθήσουν να μην παθαίνετε έμφραγμα κάθε

φορά που βλέπετε θρίλερ!

Του Οδυσσέα Γαβριηλίδη

Ξέρατε ότι το Εθνικό αρχαιολογικό Μουσείο δε δείχνει όλα τα

εκθέματά του στους επισκέπτες του; Στην πραγματικότητα

εκατοντάδες ευρήματα βρίσκονται κρυμμένα στις αποθήκες του

μουσείου: αμφορείς, επιτύμβιες στήλες, κοσμήματα και πολλά άλλα

κάθονται ξεχασμένα περιμένοντας τη στιγμή να εκτεθούν. Κάθε

μήνα ένα από αυτά βγαίνει από το σκοτάδι της αποθήκης και

κερδίζει μια θέση στον χώρος έκθεσης.

Είμαι ένας σκύλος και στολίζω μια σαρκοφάγο της ρωμαϊκής εποχής.

Τα τελευταία δέκα χρόνια βρίσκομαι στην αποθήκη περιμένοντας

πώς και πώς να αποκτήσω κι εγώ μια θέση στον χώρο. Παρά το ότι

έχω σπασμένη μύτη είμαι ακόμα όμορφος. Φοράω ένα κολάρο και κάθομαι σε ένα μικρό ανάκλιντρο. Οι αρχαιολόγοι λένε πως είμαι αρκετά σπάνιος, παρόλα αυτά δεν έχω εκτεθεί ως τώρα!

Η αλήθεια είναι πως κάθε μέρα στην αποθήκη είναι πολύ βαρετή. Έχω κάνει αρκετούς φίλους εδώ, αλλά

οι περισσότεροι έχουν φύγει. Ο μόνος που έχει απομείνει είναι ο νέος της Μαντίνειας, ένα ψηλό άγαλμα με σπασμένο χέρι. Βέβαια είναι πολύ γέρος οπότε δεν μπορώ να κάνω πολλή παρέα μαζί του.

Αλλά για μισό λεπτό! Σαν κάτι να άκουσα! Πρέπει να είναι ο φύλακας!

-Το συγκεκριμένο άγαλμα, όπως ξέρετε κύριε, είναι αρκετά σπάνιο και στολίζει μια σαρκοφάγο

ρωμαϊκής εποχής. Ανασκάφηκε το 1937 και από τότε βρίσκεται εδώ. Νομίζω πως πρέπει οπωσδήποτε να το εκθέσουμε.

Ακούσατε τι είπανε; Είναι απίστευτο! Σε λίγες μέρες θα βγω από αυτή την αποθήκη και επιτέλους θα

αναδειχθώ!

-Για μισό λεπτό! Θα φύγεις κι εσύ; λέει ο νέος της Μαντίνειας με παράπονο. Αχ! Εμένα δε θα με πάρουν

ποτέ! Θα μείνω για πάντα εδώ!

-Μη στενοχωριέσαι. Θα σε εκθέσουν κι εσένα κάποτε, λέω στον φίλο μου.

Μετά από τρεις μέρες βρέθηκα σε έναν θεόρατο χώρο με πολλά άλλα εκθέματα. Δε βλέπω πουθενά τους

φίλους μου, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος. Έχω επιτέλους αποκτήσει τη δικιά μου ταμπέλα και έχω

τοποθετηθεί σε ένα βάθρο ψηλό ψηλό για να με βλέπουν όλοι: Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και όλοι οι

τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα. Ελπίζω να έρθουν και πολλοί Έλληνες να με καμαρώσουν. Εσείς τι

λέτε; Θα ‘ρθετε;

Ένα κρυμμένο έκθεμα αφηγείται…

Καλοκαιράκι έρχεται, όλο και κάποιο ταξιδάκι μπορεί να κανονίζετε. Αν πάτε προς Ισπανία και ο

δρόμος σας σας βγάλει στη Βαρκελώνη, σας έχουμε ιδέες από τον ρεπόρτερ μας που ταξίδεψε εκεί

και μας προτείνει

Του Φοίβου Σδράλη

Εν όψει διακοπών οι περισσότεροι επιλέγουν έναν εσωτερικό προορισμό, δεν είναι λίγοι όμως και

εκείνοι που αναζητούν ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Πολλοί επιλέγουν τη Βαρκελώνη, αλλά δεν ξέρουν τι να πρωτοδούν.

Μια πολύ καλή ιδέα για να ξεκινήσετε το ταξίδι σας είναι μόλις φτάσετε στο αεροδρόμιο, να αγοράσετε

μια κάρτα για όλες τις συγκοινωνίες της πόλης. Θα σας φανεί εξαιρετικά χρήσιμη για να επισκεφτείτε τα

αξιοθέατα. Το καλύτερο από όλα βέβαια είναι η Sagrada Familia, η ανολοκλήρωτη εκκλησία που

κατασκευάζεται εδώ και 142 χρόνια. Λόγω της δημοφιλίας της θα πρέπει να προαγοράσετε εισιτήρια on line, αν θέλετε να γλυτώσετε την αναμονή. Όχι πολύ μακριά βρίσκεται η γοτθική συνοικία με τα στενά

δρομάκια, τις πλατείες και το μουσείο του Picasso Στην παραλία βρίσκεται το ενυδρείο, ένας σωλήνας

σε μια τεράστια γυάλα με ψάρια.

Εκτός από τη Σαγκράδα φαμίλια ο Γκαουντί, ο διάσημος αρχιτέκτονας, έφτιαξε κι άλλα αριστουργήματα, όπως το πάρκο Γκουέλ. Αξίζει να το δείτε, ενώ θα το βρείτε εύκολα, αφού είναι σε κοντινή απόσταση

από το σταθμό του μετρό. Στην κεντρική οδό βρίσκονται και οι κάζα των Μιλό, των Ματλό, των Βινσένζ

και άλλων οικογενειών. Αυτός ο δρόμος πήρε το παρατσούκλι La pedrera, που σημαίνει λατομείο, καθώς

εκεί υπήρχε εργοτάξιο που έκοβε πέτρες για τα αρχοντικά.

Οι επισκέπτες καλό είναι να έχουν κατά νου πως στην Ισπανία τα τρένα είναι εξελιγμένα και μπορείς να

φτάσεις σε κοντινά αξιοθέατα, όπως τo Monzerrat, σε δέκα λεπτά, ενώ στην Terragona φτάνετε σε 45

λεπτά, μια διαδρομή που με το λεωφορείο θα χρειαζόταν τρεις ώρες! Φανταστείτε πως καλύπτουν την

απόσταση 621 χιλιομέτρων Βαρκελώνη- Μαδρίτη σε δύο ώρες.

Η Βαρκελώνη διαθέτει και μια μεγάλη αγορά που πρέπει να επισκεφθείτε, την Boqueria To όνομά της

προέρχεται από την ισπανική λέξη για το στόμα.

Μήπως λείπει κάτι; Μα βέβαια! Το γήπεδο της Μπαρσελόνα, με το μαγαζί και το μουσείο της ομάδας!

Ονομάζεται camp nou, που σημαίνει το γήπεδό μας και η επίσκεψη θα σας αποζημιώσει!

Τέλος, στο αεροδρόμιο προσέξτε μη χαθείτε στις δυο τεράστιες πτέρυγες. Επίσης βεβαιωθείτε πως δεν

υπάρχουν απεργίες, καθώς οι Ισπανοί όταν διαμαρτύρονται κλείνουν τις υπηρεσίες τους και θα

αναγκαστείτε να μείνετε παραπάνω μέρες.

Αν επιλέξετε ως προορισμό σας τη Βαρκελώνη, απολαύστε τη διαμονή με τη μεγάλη ποικιλία επιλογών.

Καλή διασκέδαση!

Σαββατοκύριακο στο χωριό Vs Σαββατοκύριακο στην πόλη

Τις καθημερινές τα παιδιά έχουν όλα σχολείο, οπότε είτε ζεις στο χωριό είτε ζεις στην πόλη οι

διαφορές δεν είναι μεγάλες. Διάβασμα, ξένες γλώσσες, αθλητικές δραστηριότητες κτλ. Το

Σαββατοκύριακο όμως που υπάρχει ελεύθερος χρόνος οι επιλογές αυξάνονται. Ρωτήσαμε παιδιά της

ηλικίας μας που ζουν στην Βαλύρα, ένα ορεινό χωριό της Μεσσηνίας, με τα οποία αλληλογραφούσαμε

κατά την διάρκεια της χρονιάς, πώς πέρασαν ένα Σαββατοκύριακο και το αντιπαραβάλλουμε με τις

δικές μας εμπειρίες.

Του Γρηγόρη A. Βαλύρα Μεσσηνίας

Κάθε Σαββατοκύριακο είμαι πολύ χαρούμενος γιατί δεν έχω σχολείο. Συνήθως διαβάζω από την Παρασκευή το απόγευμα και έτσι έχω δυο μέρες ελεύθερες όλες δικές μου.

Το προηγούμενο Σάββατο το πρωί

πήγα με τη μαμά μου να πάρουμε τα

παπούτσια που είχαμε παραγγείλει από το ταχυδρομείο. Τα έβαλα και έπαιξα με τους φίλους μου ποδόσφαιρο. Μετά πήγα σπίτι για

να τσιμπήσω κάτι και να πάρω δυνάμεις. Με

τον φίλο μου τον Άγγελο μένουμε πολύ κοντά

και τις πιο πολλές φορές πηγαίνουμε ο ένας

στο σπίτι του άλλου ή παίζουμε fortnite.

Το απόγευμα είδα τη σειρά που μου

αρέσει περισσότερο, τον Flash και μετά πήγα

στην πλατεία πάλι με τους φίλους μου για να

κάνουμε ποδήλατο Η μαμά μου με φώναξε

σπίτι στις 8.30 και μετά έφαγα και είδα μια

ταινία στο netflix με τους γονείς μου.

Την Κυριακή έβρεχε και δεν βγήκαμε έξω.

Περιμέναμε όλη μέρα να φτιάξει ο καιρός για

να πάμε να παίξουμε μπάλα, αλλά τίποτα Έπαιξα fortnite και είδα με τον αδελφό μου Flash Αν δεν έβρεχε μπορεί να πηγαίναμε και για μπάνιο στη θάλασσα!

Της Λίλιαν Σούση, Αθήνα

Το πρωί του

περασμένου Σαββάτου πήγαμε την οικογένειά μου

στο Μουσείο Μπενάκη για να δούμε το αφιέρωμα που είχαν στην Άλκη

από την Ελλάδα μετά τον εμφύλιο πόλεμο κ.τλ. Το μεσημέρι πήγαμε για φαγητό σε μια ταβέρνα με κάποιους

φίλους μας. Ήταν

που το κέντρο της Αθήνας θεωρείται πια τουριστική περιοχή.

Το βράδυ πήγαμε στο θέατρο , μια που είχαμε βγάλει εισιτήρια πολύ καιρό πριν. Είδαμε την παράσταση Ταφώτατηςπόληςτου Τσάρλι Τσάπλιν. Ή πιο σωστά τη διασκευή του έργου σε παράσταση. Ήταν πολύ ωραία, γιατί παρόλο που ήταν βωβή, έβρισκε τρόπο να σου κερδίσει το ενδιαφέρον.

Όλο το Σαββατοκύριακο πέρασα τέλεια. Μόνο που όλα αυτά δεν τα έκανα σε ένα, αλλά σε τρία Σαββατοκύριακα. Μπορεί στην Αθήνα να έχουμε πολλές επιλογές, αλλά ο χρόνος είναι ο ίδιος παντού και δεν είναι ποτέ αρκετός!

Το καλοκαιρινό μας ραντεβού στην κατασκήνωση

Του Ίωνα Φελούς

Στην κατασκήνωσηπουπάωευχαριστιέμαι κάθε

λεπτό που είμαι με τους φίλους μου. Βρίσκεται

ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και τη Λάρισα, στο Λιτόχωρο. Απευθύνεται μόνο σε

Εβραίους και για να πας, παίρνεις το λεωφορείο που κάνει εφτά ώρες.

πολλές δραστηριότητες: ορειβατούμε σε βουνά, πάμε σε παραλίες, κάνουμε

τοξοβολία, πάμε σε νεροτσουλήθρες. Από τα πιο αστεία περιστατικά είναι όταν

είχαμε σκάψει έναν λάκκο που μέσα ανάψαμε φωτιά για να φάμε

marshmellows, αλλά κατέληξαν να έρθουν οι πυροσβέστες, επειδή

δυσαρέσκειά μου για το πώς φέρεστε στους πολιτικούς σας αντιπάλους.

Πολλές φορές όποτε μέσα στη Βουλή σας δίνεται ο λόγος, δεν

αναγνωρίζετε τα έργα τους. Δεχτείτε τα θετικά και ασκήστε κριτική στα αρνητικά.

Άλλη χειρότερη συμπεριφορά απέναντί τους είναι αυτή που έχετε στα

τηλεοπτικά κανάλια, καθώς πολλές φορές τους διακόπτετε και τους προσβάλλετε. Αντί να υποστηρίξετε με επιχειρήματα τη διαφορετική σας

άποψη, με άσχημα λόγια τους κατακρίνετε για όλα. Δίνετε έτσι το κακό

παράδειγμα στους πολίτες. Σίγουρα και η εικόνα που βγάζετε προς τα έξω

μετράει στις ψήφους.

Ελπίζω η επιστολή μου αυτή να σας φανεί χρήσιμη και να βοηθήσει τους

πολιτικούς όλων των παρατάξεων να δείξουν έναν πολιτικό πολιτισμό.

Με εκτίμηση, Λίλιαν Σούση

σου χωρίς να ανοίξεις την πόρτα.

Μετά το φαγητό μπορείς αν θες, να βαθμολογήσεις με 1 ως 5

αστέρια αν σου άρεσε. Ανάλογα με το πόσα αστέρια έβαλες, τόσο

συχνά θα σου ετοιμάζει και το συγκεκριμένο φαγητό. Μπορεί να

χρησιμοποιηθεί και σαν κανονικό ψυγείο. Αρέσει πολύ σε ανθρώπους που δεν έχουν χρόνο να μαγειρέψουν ή σε αναποφάσιστους!

Πάρτε τον κρύο σεφ για να γλυτώνετε ώρα από το μαγείρεμα. Έτσι και οι γονείς σας θα είναι λιγότερο αγχωμένοι για τα γεύματά σας!

Πλωτή πόλη

Του Φοίβου Σδράλη

Τα τελευταία χρόνια η ανθρωπότητα

ήρθε αντιμέτωπη με πρωτοφανείς

καταστροφές: πλημμύρες, ξηρασίες,

πυρκαγιές,καταστροφές,τσουνάμι.Η

κλιματική κρίση απαιτεί άμεσες

λύσεις και φαίνεται πως στις

Μαλδίβες έχουν μία. Στη

λιμνοθάλασσατουΜάλε,10λεπτάμε

το πλοίο από την πρωτεύουσα,

χτίζεται μια πλωτή πόλη.

Καθώς προβλέπεται πως μέχρι το

τέλος του αιώνα το νησιωτικό

σύμπλεγμα των Μαλδίβων θα έχει

βυθιστεί, η πλωτή πόλη χτίζεται σε

κομμάτια στο ναυπηγείο που

ρυμουλκούνται ως τη θέση τους στην

λιμνοθάλασσα. Εκεί ενώνονται με τα

άλλα κομμάτια και μετά βιδώνονται

στους σωλήνες που τους

αντιστοιχούν.

Βρίσκεται ανάμεσα σε

κοραλλιογενείς υφάλους που

λειτουργούν ως φράγματα. Η πόλη

έχει υποδομές για όλους και

αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το

2027. Έχει σχεδιαστεί για 20.000

κατοίκους. Είναι φιλική προς το

περιβάλλον καθώς χρησιμοποιεί

μόνο ηλιακή ενέργεια και το νερό του

ωκεανού. Παράλληλα

ανακυκλώνονται τα λύματα, ενώ το

σχέδιο προβλέπει η πόλη να είναι

εντελώς αυτόνομη.

Η εταιρεία που έχει αναλάβει την

κατασκευή της, η Dutch Docklands, έχει να αντιμετωπίσει τα ισχυρά

θαλάσσια ρεύματα στην κατασκευή

της υποθαλάσσιας εγκατάστασης.

Αυτή η πόλη θα είναι ένα θαύμα της μηχανικής. Για να ολοκληρωθεί θα

πρέπει να δουλέψουν όλα στην

εντέλεια. Δεν πιστεύω πως θα

αποτύχει, αλλά ποτέ δεν πρέπει να

είσαι σίγουρος ειδικά αν έχεις να

κάνεις με αστάθμητους παράγοντες

όπως η άνοδος της στάθμης της

θάλασσας. Αν πετύχει, ίσως η πόλη

στις Μαλδίβες να δείξει τον δρόμο σε

όλη την ανθρωπότητα.

Οι σουφραζέτες, το κίνημα που αγωνίστηκε για τα πολιτικά

δικαιώματα των γυναικών, άλλαξε πολλά με τους αγώνες

του. Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα αν

δεν υπήρχαν οι σουφραζέτες;

Της Ρόζας Μόλχο

-Δε θα ψήφιζαν οι γυναίκες

-Θα υπήρχαν νόμοι υπέρ των αντρών

-Δε θα μπορούσαν οι γυναίκες να οδηγούν

-Θα ψήφιζε το 50% των

δημοκρατία

- Δε θα είχε εξελιχθεί τόσο η Γη

-Θα υπήρχε περισσότερος πληθυσμός

-Οι γυναίκες δε θα έβγαιναν από το σπίτι

-Οι γυναίκες δε θα μορφώνονταν τόσο, θα υπήρχαν ακόμα

χωριστά σχολεία

-Δε θα υπήρχαν γυναίκες πρότυπα για τα μικρά παιδιά

-Θα υπήρχαν διαφημίσεις για τις γυναίκες που κάθονται σπίτι

-Θα υπήρχαν περισσότερα στερεότυπα για τις γυναίκες

Επιστολή- απολογισμός από το ταξίδι μας στη Θεσσαλονίκη

Αγαπητοί μας Θεσσαλονικείς,

Σας στέλνουμε αυτό το γράμμα για να σας ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία σας

το Σαββατοκύριακο 11-13/3. Από την πρώτη μέρα καταλάβαμε πως το ταξίδι μας

θα ήταν φανταστικό με εσάς για παρέα. Μόλις ήρθαμε, χαρήκαμε που σας

ξαναείδαμε μετά από τόσο καιρό.

Την Παρασκευή το βράδυ όταν φτάσαμε στη λέσχη μετά από τόση ταλαιπωρία, παρόλο που ήμασταν κουρασμένοι, σας δείξαμε τα χορευτικά τα οποία είχαμε

ετοιμάσει. Είδαμε επίσης τα δικά σας καθώς και το τραγούδι που σας

τραγούδησαν τα παιδιά της Λάρισας.

Το Σάββατο ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα μέρα γιατί πήγαμε στο οχυρό Ρούπελ

και στο μουσείο του. Μετά πήγαμε σε μια ταβέρνα δίπλα στη λίμνη Κερκίνη.

Παίξαμε όλοι μαζί και είδαμε ένα μυοκάστορα, δηλαδή έναν ποντικοκάστορα

τεράστιο να κολυμπάει.

Η Κυριακή ήταν μια χαρούμενη αλλά και δυσάρεστη μέρα. Είδαμε στην παραλία

το άγαλμα του Μεγάλου Αλέξανδρου, τον Λευκό πύργο, που μόνο λευκός δεν

είναι, πήγαμε στο μνημείο του ολοκαυτώματος και στο εβραϊκό μουσείο. Τότε

έφτασε η ώρα του αποχωρισμού, για αυτό και η μέρα ήταν δυσάρεστη.

Ξέρουμε όμως ότι θα σας ξαναδούμε και ελπίζουμε πιο γρήγορα από ό,τι νομίζουμε.

Με αγάπη,

Λίλιαν και Ρόζα

Ένα αντικείμενο από τη

Μικρασία αφηγείται την

ιστορία του

Του Οδυσσέα Γαβριηλίδη

Σμύρνη, 21 Σεπτεμβρίου1921

Είμαι μια φωτογραφία σε κορνίζα, όχι όμως μια οποιαδήποτε κορνίζα, αλλά μια χρυσή

κορνίζα που δεσπόζει στο σαλόνι της οικογένειας Τρούτζουγκλου. Πάνω μου

απεικονίζεται η οικογένεια να πετάει χαρταετό την Καθαρή Δευτέρα.

Οι μέρες περνούν πολύ ωραία εδώ πέρα Κάθε μέρα η κυρία Τρούτζουγκλου

φίλες της που ευθύνονταν για

αυτό το έγκλημα με έβγαλαν γρήγορα στον ήλιο.

Ο κύριοςΤρούτζουγκλου μου κάνει πολλή παρέα. Κάθε βράδυ κάθεται δίπλα στο έπιπλο

που στέκομαι και διαβάζει εφημερίδα για τις νίκες του ελληνικού στρατού. Κάποιες

μέρες όμως δεν κάθεται καθόλου μαζί μου. Έχει πολλή δουλειά, ξέρετε είναι ξυλουργός.

Η οικογένεια Τρούτζουγκλου

Αθήνα, 4 Ιουλίου 1924

Πλέον έχω καταστραφεί, έχω μείνει μόνη μου. Έπρεπε, βλέπετε, να πουλήσει η κυρία

Τρούτζουγκλου τη χρυσή κορνίζα για να επιβιώσουμε. Ο κύριος Τρούτζουγκλου έμεινε

πίσω, το τελευταίο πράγμα που μας είπε είναι ότι θα ξανανταμώσουμε. Όμως έχουμε

να τον

δούμε δύο χρόνια. Με την κυρία μου ζούμε στο διαμέρισμα του Κώστα. Έχουμε

όμως την υποψία ότι θα μας διώξουν γιατί είμαστε πρόσφυγες. Έχουμε καιρό να

ακούσουμε νέα από τους συγγενείς μας. Βέβαια κάθε μέρα αναζητούν τα ονόματά τους

στις λίστες με τους εξαφανισμένους. Εμείς που μένουμε σε σπίτι είμαστε πιο τυχεροί

από τους άλλους πρόσφυγες. Οι περισσότεροι μένουν σε σκηνές ή σε παράγκες.

Αθήνα, 27 Ιανουαρίου 1924

Ήταν ένα ηλιόλουστο χειμωνιάτικο πρωινό όταν χτύπησε η πόρτα. Εγώ στεκόμουν δίπλα

στο παράθυρο του σαλονιού και δίπλα μου η κυρία Τρούτζουγκλου Ήταν ο παππούς

Κώστας! Όλοι είχαμε συγκλονιστεί. Ο παππούς μας διηγήθηκε τι πέρασε. Είχαμε

τρομάξει, μα χαιρόμασταν που τώρα θα τον έχουμε μαζί μας

Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 2023

Πλέον βρίσκομαι στο Μουσείο Μπενάκη τοποθετημένη σε μια γυάλα και όλοι με

βλέπουν. Είμαι περήφανη για την ταυτότητά μου και για την ιστορία μου.