Sen; Gülleri açmış ruhumun huzur bahçesi… Sen; Yeşil dağlarımsın. Yere düşen bir çocuk Savaşta yaralanmış bir kadın Başımdaki kavak yelleri Deliliğim Kollarımdaki morluklar. Sen; Boynumda ıslak bir dudak, Dudaklarımda korsun. Sen; Bir tanemsin, Kadınımsın… Ve ben sevgine tutkun, Her şeyine muhtaç… Seni seviyorum
Kadınım; Bir gün olurda ayrılırsa yollarımız Bir gün olurda anıları yükleyip omzuma Çekip gitmek düşerse İncecik parmaklarını öpememekse Saramamaksa bacaklarını Koklayamamaksa saçının her telini Dokunamamaksa ateşli tenine kaderim… Kadınım; Bir duvar devrilir ellerime Kor alevlere düşer kalbim Gözlerim kurur susuzluğumdan Siyah bir perde iner güneşime… Ve özüne dönmekse her insanın kaderi Özüm bekler beni Sensizliğin ilk gecesinde