ASMİN
paletler tankları yürütürdü tanklar ağır demir kokusu çocukların ödünde bir keman yırtılması kemiklerimizi saran şu deri tabakası sarı tütün tabakası ağızlığın duman yerinde kirli bir düşman çatışması sen gelirdin şehre mavi gökyüzünde beyaz parçalı bulutlar gözlerine ayna tutardı içini sarardı kaldırım taşlarının sicim sicim uzayan yağmur şarıltısı pencereye değen ıslantılar uçardı dudaklarında pembenin ayak izi fırtınaya tutulurdu kalbim kurşun yarısı bir kefem bir yanım dinim imanım benim telefon direklerinde haki elbiselerden konuşurdu potinlerinin burnu kan tekmeleri şarap dökerdin kanser yaramın üstüne badem ve incir döverdi havanda Asmin parçalanmış ağzından yeminle bağlamanın akorduyla kıyım kıyım ciğer tanem ölürsem ezberen olsun istemem akşam üstü bir asker kurşunuyla mesela sihri boşalmış imam palavralarıyla ya da bir virgül kadar olsa bile ölüme kafa tutmalıyım bir çingene mememin üstüne kırmızı karanfil takmalı falıma iki liralık soytarılık çekmeli iki vakte kadar ya da şimdi
44